Evangelisten Henk en Diny Herbold Bijzonder verslag van onze Roemenië-reis 2015

Evangelisten Henk en Diny Herbold Bijzonder verslag van onze Roemenië-reis 2015 Inleiding Inmiddels zijn we er al weer 25 jaar mee bezig en het eind is nog steeds niet in zicht. Roemenië heeft ons te pakken, God heeft de bewogenheid zelf in ons hart gelegd. Met name de zorg voor de vele kansarme kinderen, of de ouderen die soms aan hun lot overgelaten worden en de vele in nood verkerende broeders en zusters in Christus. We hebben die mensen lief gekregen en we hebben ze ook dit jaar weer opgezocht. We konden dat alleen doen met o.a. de steun van u als sponsor en met de hulp van een geweldig Roemeens team van toegewijde mensen (zie foto), die met ons meewerkten. We zijn jaren geleden nauw betrokken geraakt bij het sociaal centrum in Oradea, waar kinderen uit arme gezinnen worden opgevangen en begeleid. God had ons plotseling de opdracht gegeven om het centrum te gaan helpen en Hij had ons gelukkig ook gezegd, dat Hij ons de middelen ervoor zal geven. Daarnaast is er inmiddels een groeiende gemeente in het centrum, onder de allerarmsten en het voorgangers echtpaar wat daar voorgaat wordt ook door ons ondersteund. Zij doen alles om mensen te bereiken, vaak op afgelegen plaatsen. Zo pionieren ze ook in een afgelegen zigeunerdorp. Velen komen daar tot bekering en laten zich dopen. We zijn met ze meegegaan, om even te proeven wat zij daar meemaken. In de openlucht en onder de hete zon, hebben we gezongen, gepredikt en met de mensen gebeden, het was erg warm, maar toch een bijzondere tijd. We willen als stichting achter hen blijven staan met een financiële ondersteuning, zodat ze door kunnen met hun werk. Uiteraard kunnen we dit alleen blijven doen als we middelen krijgen om het te doen. God moet ons de deur openen, doordat Hij mensen zoals u die dit leest, beweegt om ons te blijven helpen. ______ Ook dit jaar kwam de stroom aan giften voor onze zendingsreis, weer langzaam op gang en het kwam soms ook op een geheel onverwachte wijze. Mensen die ons totaal onbekend waren, kregen het plotseling op hun hart om ons een gift te sturen. We zijn er nog steeds verbaasd over, we stonden erbij en we keken er naar, dank u Heer.

Verslag Roemenië-reis 2015 – Stichting Hulp aan Oost Europa

Blz. 1.

Om de kinderen van het sociaal centrum in Oradea naar school te kunnen laten gaan, is jaarlijks wel een aanzienlijk bedrag nodig voor o.a. schoolboeken, sportkleding en een medische keuring. De ouders kunnen dit niet betalen en we hebben het op ons genomen om hier met Gods hulp voor te zorgen. Kinderen kansen geven, is een van de belangrijkste opdrachten van de Heer. Jezus nam eens een kind op en zette het in hun midden neer; Hij sloeg zijn arm er omheen en zei: ‘Wie in Mijn naam één zo’n kind bij zich opneemt, neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt niet alleen Mij op, maar ook God die Mij gezonden heeft.’ (Marc.9:36, 37) Zulke Bijbelteksten ontroeren ons nog steeds. Feitelijk wil Jezus hier zeggen ‘Wat je aan een kind doet, dat doe je ook aan Mij’. Daarom weten we ook dat als we o.a. de kinderen van het sociaal centrum schoenen en kleding geven, dan doen we iets voor Hem, die ook ons lief heeft en zichzelf voor ons wilde offeren. We zijn ook erg blij, dat zoveel vrienden en bekenden, maar vooral ook gemeenten, ons dit jaar weer lieten weten nog steeds achter onze visie staan en ons te willen steunen. Sommigen stuurde ons een email, een kaart of belde ons op om ons te bemoedigen en zelfs met ons te bidden b.v. door de telefoon. We waarderen het bijzonder en we hebben deze steun en bemoediging ook nodig. Zoals gezegd, er waren dit jaar ook weer vele gemeenten die ons uitnodigden voor een spreekbeurt en een aantal van hen hielden spontaan een zendingscollecte voor ons werk. Bijvoorbeeld de Nieuw Testamentische Gemeente in IJsselstein, waar eind vorig jaar al een groot bedrag bijeen gebracht werd voor het werk. Daarnaast ook de Evangelie Gemeente de Oase te Hoofddorp, waar tevens een kindersponsorloop werd gehouden. Twee kinderen kwamen ons de opbrengst aanbieden in de vorm van een gouden cheque die ze voor ons gemaakt hadden (zie foto). Het was allemaal erg ontroerend en vooral bemoedigend. Maar er waren nog veel meer Evangelie Gemeenten die aan ons dachten, aan het eind van dit verslag worden ze allemaal vermeld. Dit jaar werden we weer op een bijzondere wijze uitgezegend voor de reis, in de Volle Evangelie Gemeente de Fakkel te Maaseik (Neeroeteren - België). Op de laatste zondag voordat we vertrokken waren we daar in de gemeente. Na afloop van de dienst heeft de gehele gemeente ons gezegend. Praktisch de hele gemeente liep daarvoor spontaan naar voren, sommige omhelsden ons, anderen baden voor ons, of zegende ons in Jezus naam of hadden woorden van bemoediging etc.. Ook dit was weer een geweldig bemoedigende ervaring voor ons. Wat zit er toch een kracht in, als kinderen Gods, vervult met de heilige Geest en de liefde van God, elkaar gaan zegenen en bemoedigen. We wisten het al, God zou met ons zijn en.... de gebeden van heel veel lieve mensen zouden ons begeleiden. Dank u Jezus, U komt alle eer en glorie toe.


Blz. 2.

We zouden ook u als gemeente, graag een keer willen bezoeken, om u te bemoedigen en u wellicht meer te vertellen over onze passie. Misschien zou u ons een keer de gelegenheid willen geven. In de laatste maanden van ieder jaar maken we altijd een nieuw programma voor het hele jaar. Voelt u dan vooral vrij om ons eens b.v. op een zondag uit te nodigen in uw gemeente, we komen graag bij u langs om ook uw gemeente te dienen. De adres gegevens vindt u achter in dit verslag.

We hebben God ook weer heel erg gedankt voor de trouwe steun van onze eigen kinderen, met name onze zoon met zijn vrouw en onze jongste dochter met haar man. En dan willen we zeker ook niet vergeten het team in Nederland wat ons ieder jaar komt helpen met het laden van de wagen, zoals o.a. onze zoon, schoonzoon, een van onze buren die ook een goede vriend van ons is geworden en een andere goede vriend die ook onze huiskring bezoekt. Onze dochter heeft zich wel erg ingespannen voor ons en maakte ook dit jaar weer de broodjes voor de helpers etc., teveel om allemaal op te noemen. Het loon komt niet van ons, maar van Jezus.

Kort overzicht van de reis. Op zaterdag 29 augustus werd de wagen geladen en op zondag 30 augustus zijn we vroeg vertrokken. Samen hebben we eerst de reis weer opgedragen aan de Heer. Beide hebben we heel eenvoudig elkaars handen vastgehouden en in Jezus naam gebeden voor engelen van de Heer rondom de wagen, om ons te beschermen. God heeft ook zeker engelen gezonden om ons te begeleiden. In Roemenië werken we nu al weer 7 jaar samen met het sociaal centrum in Oradea. Dit centrum richt zich speciaal op kinderen. Het is van groot belang om te investeren in kinderlevens, zij zijn de opkomende generatie. Het centrum wil de kinderen graag zo vroeg mogelijk gaan begeleiden, het liefst al vanaf de geboorte, omdat ze dan de meeste kans van slagen hebben. De ouders of verzorgers van de kinderen zijn niet instaat om in de kosten bij te dragen. We hebben het hier nu eenmaal over kinderen uit de armste laag van de bevolking, die in veel gevallen ook geen ouders meer hebben. Soms zijn de ouders naar het buitenland vertrokken en hebben ze hun kinderen gewoon achtergelaten bij opa en oma of andere familie leden of zelfs vreemden. Vaak kunnen ook die op den duur niet meer voor ze zorgen en deze kinderen belanden dan zonder hulp op straat, met alle kwalijke gevolgen die dat kan hebben. De gevangenissen zitten vol met jeugdige delinquenten.


Blz. 3.

In het centrum is o.a. een speciale kindergroep voor kinderen tot 6 jaar, dus nog voor dat ze naar school gaan. In deze kindergroep leren de kinderen vooral belangrijke lessen in omgangsvorm zoals samen spelen en hygiëne. De kindergroep bestaat momenteel uit 18 kinderen, ze willen graag uitbreiden maar de kosten zijn veelal nog te hoog. Deze kinderen zijn elke dag van 8 tot 13 uur op het centrum. Ze krijgen om 8 uur brood en melk, sommigen krijgen wat van thuis mee, maar de meeste hebben niets en zouden normaal ook geen ontbijt krijgen thuis. Daarna krijgen ze om 12 uur de warme maaltijd, die weer door onze stichting wordt mogelijk gemaakt. Daarvoor maken we als stichting, elke maand een aanzienlijk bedrag over. Help ons, zo mogelijk om dit belangrijke werk voort te zetten, met een maandelijkse gift, het zou ons erg helpen. Vanaf 13 uur begint dan de z.g. naschool voor de kinderen van 6 tot 18 jaar en evt. ouder. Dat zijn de kinderen die wel normaal naar school gaan, maar thuis absoluut niet instaat zijn om huiswerk te maken. De naschool wordt op dit moment bezocht door 25 kinderen. Ook deze kinderen krijgen de warme maaltijd aangeboden waar we als stichting voor zorgen. Waarom een naschool? Deze kinderen leven thuis in zeer armoedige omstandigheden, soms in grote gezinnen en in veel te kleine krotwoningen. Dit is beslist geen plaats waar ze gestimuleerd worden om te gaan leren. Heel vaak hebben ze ook nog te maken met ouders die zelf niet lezen of schrijven kunnen en hun kinderen beslist niet kunnen helpen. Om die reden is de naschool van start gegaan, om de kinderen een eerlijke kans te geven. Alle leiders van het team zijn daarbij zoveel mogelijk aanwezig, om de kinderen te helpen. De oudere kinderen, die wat meer instaat zijn om zelfstandig te leren, worden hierbij ook weer ingeschakeld om de jongere kinderen te helpen.

Daarnaast is er ook nog een project waarbij jonge moeders met hun baby al naar het centrum mogen komen. Ze leren daar vanuit de Bijbel en tegelijk hoe ze hun kinderen moeten verzorgen en opvoeden. Het centrum houdt daardoor al vroeg contact met hen, waardoor het later makkelijker wordt om de kinderen te laten instromen in verschillende projecten die er zijn. Deze jonge moeders zijn eveneens opgegroeid in de krotten wijken van de stad, waar ze deze dingen nooit geleerd hebben en daarom kunnen ze het ook niet op hun kinderen overbrengen. De lessen die de kinderen op het centrum krijgen, geeft ze later in ieder geval een kans, om aan een betere toekomst te kunnen gaan bouwen. In het nieuwe seizoen, wat nu in September begint, zijn er weer wat kinderen en moeders bijgekomen. Totaal worden er voor 54 personen een warme maaltijd geserveerd en o.a. de kosten voor kleding en scholing betaald. De afspraak is dat wij als stichting aanzienlijk bijdragen aan de kosten van een warme maaltijd per dag, de kleding, de schoolkosten, hout


Blz. 4.

voor de winter, eventueel medische kosten en de transportkosten* van de kinderen die naar school gaan. *De kinderen moeten vaak van ver komen en vooral in de winter kan het erg koud zijn en ligt er vaak veel sneeuw. De wegen zijn dan onbegaanbaar. We zeggen het nog maar eens. Uiteraard kunnen we deze kosten alleen betalen als er genoeg sponsors zullen zijn die ons willen helpen. Tegelijk danken we God, dat we tot op heden zo’n geweldige steun hebben ontvangen, van heel veel mensen. Vooral dit jaar hebben velen gereageerd op onze oproep, om ons te steunen zodat we het werk kunnen voortzetten. Voor de toekomst kunnen we alleen op God blijven vertrouwen. Dinsdag 1 september kwamen we veilig in Oradea aan. Het gehele team stond op ons te wachten, dat op zichzelf ontroert ons al, wat een blijdschap om elkaar weer te zien. We omhelsden elkaar bij het weerzien. We hebben samen ook God gedankt voor de veilige overtocht, wat zijn we van deze mensen gaan houden. Na deze warme begroeting en een kort gesprek, is het gehele team weer met ons samen begonnen, om voedselpakketten te gaan maken voor armen. De goederen voor de pakketten staan al weer hoog opgestapeld in de samenkomst zaal. Heel veel mensen uit arme wijken zullen weer komen naar het sociaal centrum voor een voedselpakket. In het totaal worden er dit jaar 90 pakketten gemaakt van 35 euro per stuk. Al deze pakketten zijn door verschillende sponsors in ons land betaald. Zo’n pakket is een geweldige grote zegen voor een arm gezin. Sommigen hebben ons gezegd dat ze er enkele weken tot een maand van kunnen leven, afhankelijk van de grote van het gezin. Echter, hoe meer mensen in ons land zo’n pakket willen financieren, hoe meer gezinnen we er blij mee kunnen maken. En we zouden heel graag nog meer willen doen. Omdat de nood erg groot is en we weer graag met zoveel mogelijk arme mensen willen spreken, wordt met iedereen die een voedselpakket komt halen, weer een kort gesprek gevoerd en zo nodig even gebeden. Vroeger gingen we zelf naar alle krottenwijken toe, maar dat doen we tegenwoordig niet meer in alle gevallen. Op de manier waarop we nu werken kunnen we veel meer mensen persoonlijk spreken. De uitreiking van de voedselpakketten en de gesprekken met de mensen, zijn speciaal gepland op woensdag. De pakketten worden in een snel tempo gemaakt, met de hulp van het hele team. Daarna hebben we nog een korte bespreking over het programma van deze week. We voelen ons thuis te midden van het team, de samenwerking en de teamgeest is ook geweldig.


Blz. 5.

In de middag vertrekken we weer naar ons gastverblijf. We verblijven al vele jaren bij dezelfde Roemeense vrienden. Zij zien het als een opdracht van de Heer om ons te verzorgen. Maar deze mensen verzorgen ons niet alleen, maar ze bidden ook met ons voor onze bediening en leven heel erg met ons mee. We hebben dagelijks korte bidstonden met deze mensen. Vrienden die op deze wijze met ons verbonden zijn, staan ook altijd het dichtst bij ons. Woensdag 2 september begon het programma. Vandaag starten we dus met het uitdelen van voedselpakketten. De mensen staan in rijen voor het centrum om zo’n, voor hen kostbaar, pakket te halen. In ons land kunnen we ons dat niet voorstellen. Maar sommige gezinnen hebben al maanden niets anders gegeten dan brood en aardappels en zien daarom met verlangen uit naar het pakket wat ze mogen komen halen. Maar toch moeten we niet denken dat het te vergelijken is met een soort voedselbank in ons land. We willen namelijk niet alleen humanitair bezig zijn, maar we willen de mensen graag bemoedigen. We zijn oprecht in ze geïnteresseerd, we willen ze op Jezus wijzen en met ze bidden. Onze basis is altijd het evangelie van Gods liefde, wat ieder mens in de eerste plaats in zijn of haar leven nodig heeft. Eén voor één worden ze binnengelaten. De namen worden genoteerd en daarna wordt er een kort gesprek met hun gevoerd over de gezinssituatie. Er worden verzoeken om hulp genoteerd, waarover later in overleg met het team, een beslissing zal worden genomen. Met sommigen wordt persoonlijk gebeden en die krijgen een woord van bemoediging mee. In een korte tijd horen we weer een enorme hoeveelheid informatie aan, over bijzonder moeilijke situaties. Dit moet ieder mens beslist iets doen, om al die vreselijke verhalen aan te horen. We leven zoveel als mogelijk is met de mensen mee en we kijken wat we kunnen doen. Voor ons is het belangrijk dat enkele mensen van het team erbij zitten, want zij kunnen bevestigen of de situatie werkelijk is zoals verteld wordt en dat we het in ieder geval ook goed begrijpen. Zoals elk jaar kunnen we hier onmogelijk alles vermelden wat we horen, maar hier volgen toch enkele van die verhalen die we hoorden, om u een indruk te geven. *Let wel: De foto’s passen niet één op één bij de verhalen, om hun privacy nog wat te beschermen. - Een vrouw verteld ons dat ze geen stromend water in haar huis heeft, ze kan dat niet betalen. Ze heeft 4 dochters en een kleinkind in huis waar ze alleen voor moet zorgen. Ze doet haar best om wat geld te verdienen met het schoonmaken van huizen en het plukken


Blz. 6.

van fruit. Maar in een land als Roemenië valt het niet mee om alle kosten voor de kinderen te betalen. - Een andere vrouw, die ook trouw de samenkomsten in het centrum bezoekt, vertelt ons eerlijk dat haar man in de gevangenis zit en dat ze sinds dien alleen moet zorgen voor haar gezin met 2 kinderen. Ook zij werkt als huishoudster, maar ze verdient niet voldoende om de kosten voor een huis te kunnen betalen. Daarom woont ze weer op het terrein bij haar ouders, waar ze een kleine kamer bewoond in de tuin, die nogal amateuristisch in elkaar is gezet. Verder deelt ze een keuken en badkamer met het gezin van haar zuster. In het verleden hebben we zelf ook gezien hoe ze woont en we verbazen ons nog steeds hoe deze mensen moeten leven. Daarbij komt nog dat haar zoontje een hart probleem heeft en regelmatig naar een specialist moet voor controle. Dat is allemaal niet gratis in dit land en arme mensen, die het niet kunnen betalen, zoeken het normaal maar gewoon uit. In ieder geval heeft deze vrouw hier geen geld voor en zal het de vraag zijn of ze met deze controles kan door gaan. In ieder geval niet zonder hulp. Natuurlijk kan men zeggen dat het voor geen enkel gezin makkelijk is als de man, die hier ook vaak de kostwinner is, in de gevangenis terecht komt. Maar in dit land zijn de problemen veel groter dan in ons land. Je wordt gewoon aan je lot overgelaten. Daarbij komt, deze vrouw is een gelovig kind van God, die Jezus liefheeft en deze situatie ook niet gewild heeft. In een van de samenkomsten die we die week mochten houden in het centrum, kwam ze ook naar voren voor gebed en counseling. Overigens, in elke samenkomst komen mensen voor gebed en advies naar ons toe. Soms is het aantal zo groot, dat ze een rij moeten vormen en op hun beurt moeten wachten. We nemen, als het mogelijk is, steeds de tijd voor de mensen. Dat zou Jezus immers ook gedaan hebben, Hij is altijd geïnteresseerd in ons, een neemt zeker tijd voor ons. - Nog een ander verhaal wat we die dag hoorde. Iemand vertelt ons dat ze letterlijk leeft in een donker hol. De teamleden zitten erbij als de vrouw haar verhaal vertelt en ze bevestigen dat het inderdaad klopt. Haar man werkt af en toe, maar verdient beslist onvoldoende om zijn gezin te onderhouden. Daarbij is hij verslaafd aan alcohol en slaat zijn vrouw regelmatig als hij dronken is. Het gevolg is dat een gezin met 5 kinderen, leeft in verschrikkelijk omstandigheden en zonder water en elektriciteit. Van de Roemeense overheid is weinig of niets te verwachten en wat kunnen wij meer doen dan voor haar te bidden. De teamleden houden de situatie wel nauwlettend in de gaten en hebben al enkele malen ingrepen. Het team vraagt ons om iets voor haar te doen. Een aggregaat zou haar in ieder geval elektriciteit geven, maar de prijs van zo’n apparaat is in Roemenië ongeveer 150 euro en dat is teveel voor haar. Gelukkig hebben de verschillende sponsors in ons land en in België, ons de gelegenheid gegeven om ook in dit geval te helpen.


Blz. 7.

Ze mag haar kinderen naar het centrum brengen waar ze liefdevol worden opgevangen, ze doen er alles aan om deze kinderen in ieder geval een kans op een beter leven te geven. Maar natuurlijk brengt de opvang van deze kinderen ook de nodige extra kosten voor ons met zich mee. Maar we doen wat we kunnen. - Weer een andere vrouw vertelt ons, dat ook haar man in de gevangenis zit. In Roemenië zijn de wetten en regels wat anders dan in ons land. Kleine vergrijpen worden ook vaak ernstig gestraft met, in onze ogen, behoorlijke strenge gevangenis straffen. Echter voor de achterblijvers is het leed in dit land niet te overzien. Je wordt vaak uitgestoten uit je familie en vriendenkring en zelfs door de overheid, wordt je aan je lot overgelaten. En natuurlijk, de kinderen lijden vaak het meest onder deze situatie. Maar ook deze mensen komen met hun noden naar Jezus en we weten zeker dat de Heer ze nooit zal wegsturen. Ook zij hebben niet om deze situatie gevraagd en hebben zelfs recht op onze liefde en bewogenheid, want Jezus heeft juist de zondaar lief. Denk maar aan de moordenaar aan het kruis, of de overspelige vrouw die notabene op heterdaad betrapt was en door Jezus toch genade werd geschonken. Zo ook de zondares die Jezus zalfde omdat ze zo dankbaar was dat Jezus haar niet had weggestuurd, maar haar alles had vergeven. De Roemeense vrouw vertelt ons dat ze normaal 120 euro per maand moet betalen voor huur, elektriciteit en verwarming. Doordat haar man in de gevangenis zit, heeft ze bijna geen inkomsten meer en nu dreigt ze ook nog haar woning te verliezen. Dan staat ze dus met haar dochtertje op straat en waar moet ze heen. We hebben met haar gebeden en haar hulp toegezegd. We doen het in Jezus naam, al kunnen we ook niet alles en moeten we uitkijken dat we niet teveel op ons nemen. Maar we kunnen zo’n situatie toch niet aan ons voorbij laten gaan. Wat zou u doen?? God heeft ons hier naar toegebracht en Hij heeft ons ook opgedragen om te gaan helpen in Zijn naam. De Heer zal daarom ook voor de middelen zorgen. Natuurlijk is ook haar dochter welkom op het centrum, we danken met haar God hiervoor. Later zagen we deze vrouw weer in een samenkomst terug, waar ze nog om meer advies en gebed vroeg. We hebben nu eenmaal liefde voor deze mensen, daarom kunnen we er niet aan voorbij gaan, God heeft ons die bewogenheid gegeven. We horen voortdurend, van heel veel gezinnen dat ze schulden hebben. Men kan de steeds groeiende kosten van het dagelijks leven niet meer betalen. De huren stijgen, de prijs van elektriciteit, hout om de woning te verwarmen is voor velen onbetaalbaar. Verschillende arme mensen vroegen ons daarom om geld voor hout. Dit is een groot probleem voor hen, want het betekent gewoon dat men in de winter in de kou zit, of dat men maar één kamer kan verwarmen en daar dan met het hele gezin in moet verblijven.


Blz. 8.

De oorzaak van veel problemen zit voornamelijk in de steeds groeiende werkeloosheid en… de veel te lage salarissen, alleen maar om de winsten van rijke ondernemers zo hoog mogelijk te houden. Deze ondernemers hebben veelal ook de politieke macht in dit land in handen, of politici werken met ze samen om zichzelf te verrijken. Helaas komen deze dingen overal in de wereld voor, zelfs in ons land. - Een voorbeeld: we hoorden van de echtgenoot van een jonge gelovige vrouw, die werkt als masseuse. Terwijl haar werkgever 25 euro per patiënt mag vragen, krijgt zij zelf ongeveer 3 euro per patiënt. Ze heeft alle dagen behoorlijk wat patiënten, maar gemiddeld verdient ze toch maar zo’n 300 euro per maand. Maar hier kan men in Roemenië beslist niet meer van leven, vooral omdat de prijzen de laatste tijd schrikbarend gestegen zijn en nog stijgen. Het lijkt wel of de overheid bezig is om alle prijzen langzaam op Europees niveau te brengen, terwijl daarin tegen de salarissen (en ook de pensioenen) van gewone mensen, niet aangepast hoeven te worden. Het gevolg is dat de meeste arme mensen in dit land, nog beslist geen zegeningen hebben gezien van de zo bejubelde aansluiting bij de EU. Voor oudere mensen zijn de veel te lage pensioenen helemaal een ramp, vooral als ze vanwege lichamelijke klachten, er niet meer bij kunnen werken. Daarbij komt ook nog dat op sommige plaatsen en vooral in de lage beroepen, 2 op de 5 mensen werkeloos zijn en als men werk vindt dan is het vaak voor tijdelijk of voor een schandalig laag loon. Veel mensen belanden daardoor in de krottenwijken van de steden. Soms worden die woningen de z.g. sociale woningen genoemd, maar lang niet al die woningen zijn zo sociaal te noemen, omdat ze niet normaal bewoonbaar zijn voor een arm gezin. Maar ook dan mag men niet te maken krijgen met b.v. huurachterstand, want dan kan het gebeuren dat je je woning helemaal kwijt raakt en zolang als je die schuld hebt, kom je ook niet meer in aanmerking voor een andere sociale woning. Als je dan geen hulp krijgt van familie of vrienden, of van een hulporganisatie zoals onze stichting, dan kom je gewoon op de straat terecht en…ook dit is Europa anno 2015.

We doen wat we kunnen. Er is inmiddels in samenwerking met ons, een lijst gemaakt van alle schulden van de mensen en in overleg met het team wordt er gekeken wat de ergste nood is. Overigens worden alle huur en elektriciteit schulden rechtstreeks betaald aan de betreffende maatschappijen, zodat de mensen niet zelf het geld in handen krijgen. Men hoeft dus niet bang te zijn dat het geld verkeerd terecht komt.


Blz. 9.

Hout voor winter is voor heel veel gezinnen een groot probleem. Daarom is met het team van het centrum een afspraak gemaakt. Zij kopen hout centraal in en verdelen het onder de gezinnen, wij als stichting betalen dan de kosten daar voor, rechtstreeks aan het centrum.

We danken God opnieuw, dat we dit jaar weer veel mensen kunnen helpen. Deze mensen zijn onze broeders en zusters in Christus en daarom zal God ons op een dag rekenschap vragen van wat we gedaan hebben, toen ons gevraagd werd om hen te helpen. Denk maar aan het verhaal van de barmhartige Samaritaan. (Luc. 10:25-37) Natuurlijk, alles wat we niet kunnen weet God ook, maar heel vaak beseffen we nog niet genoeg hoe rijk we zijn in ons eigen land. Vaak zijn we best nog wel in staat om iets te doen, om degenen die het veel armer hebben te helpen, al zou het maar een klein bedrag zijn. En natuurlijk heeft maandelijks een klein bedrag ook grote betekenis, want als veel mensen dat doen kan het zelfs een enorme hulp worden voor onze stichting. Juist regelmatige inkomsten maakt onze financiële draagvlak sterker, waardoor we mogelijk in de toekomst nog meer kunnen doen. - Toch nog maar even weer zo’n verhaal van wat we hoorden. Een vrouw heeft een verschrikkelijk huwelijk achter de rug, de details zullen we u besparen, alleen haar ex-man is gewelddadig en een alcoholist. Uiteindelijk wordt ze door hem verlaten, hij had een jongere vrouw gevonden en liet haar met de zorg voor hun 3 kinderen achter. De vrouw doet nu alles wat ze kan om haar gezin bij elkaar te houden en de rekeningen te betalen. Tot zover is het een triest verhaal, maar het had ook in ons land kunnen gebeuren. Maar, omdat ze op papier nog niet officieel gescheiden is en haar ex-man vanwege de kinderen daarin niet meewerkt, krijgt ze geen geld van de overheid. Het vinden van werk is ook moeilijk of liever gezegd onmogelijk, ze werkt af en toe als ze de kans krijgt. Haar ex betaalt helemaal niets voor haar en de kinderen en daagt haar zelfs uit naar de rechter te gaan. Maar… daar heeft ze uiteraard geen geld voor en ook geen verstand van en niemand die haar helpt en geen instantie waar ze terecht kan.

Ze brengt haar kinderen trouw naar het centrum, waar ze een kans hebben, gelukkig maar. Ze vertelt ons een beetje beschaamd, inmiddels een schuld te hebben van 50 euro voor de huur van haar woning. Wat een bedrag, wij zouden er in ieder geval niet van wakker liggen, maar deze vrouw slaapt er al dagen niet van. Maar natuurlijk helpen we haar, we hebben ook persoonlijk nog met haar gebeden. Misschien kunnen de mensen van het team nog kijken of haar ex te bewegen is toch bij te dragen aan de kosten van zijn eigen kinderen? We


Blz. 10.

bidden er voor en praten er met de teamleden nog over door. God is machtig tot zijn hart te spreken.

- Een oude vrouw vertelt ons dat ze vroeger een maandelijkse ondersteuning kreeg van een sponsor in ons land. Oude mensen die geen kinderen hebben om hun te helpen, hebben het erg moeilijk in dit land. Het pensioen wat ze krijgen van de overheid is meestal net genoeg om nog in leven te blijven. Zodra men echter ziek wordt of iets extra’s nodig heeft, zoals bijvoorbeeld een bril, gebit of i.d., ontstaan er schulden die men niet meer te boven komt. De sponsor in ons land kon de 70 euro per maand niet langer opbrengen en nu stapelen de schulden zich voor haar op. Wat moeten we doen, er zijn heel veel van deze oude mensen, je kunt ze niet allemaal gaan sponsoren.

Oude mensen worden vaak aan hun lot overgelaten en belanden soms zelfs op straat of in een krot, waar het wel voor komt dat ze in de winter dood vriezen. We willen deze vrouw wel helpen en dat doen we ook met een eenmalige gift voor haar woning, maar voor ons is het ook moeilijk, wat kunnen we nog meer doen? Ze is wel een kind van God en ze gelooft in Jezus, dus we hebben er samen voor gebeden, God kent ook haar situatie.

- Een man vertelt ons dat hij in een soort betonblok woont, dat is een soort woning met toilet, bad en douche gelegenheden voor een aantal gezinnen tegelijk. We kennen die woningen omdat we er verschillende keren geweest zijn. Hij heeft een dochtertje die hij trouw naar het centrum brengt. Zijn vrouw heeft ernstige rugproblemen en kan soms heel moeilijk van haar bed komen vanwege hevige pijnen. De dokters zijn bevreesd om haar te opereren, omdat ze zeggen dat de kans bestaat dat ze verlamd raakt in haar onderlichaam. De hele situatie is haar zo teveel geworden dat ze ook nog soms psychisch instort, dan wil ze niet meer verder leven.

Een van de leden van het team, heeft het met hem over de mening van de dokter, die zegt dat een operatie te gevaarlijk is. Het komt in dit land regelmatig voor dat artsen allerlei dingen maar zeggen om er vanaf te zijn, omdat het hier gaat om een arme vrouw die zo’n operatie gewoon niet kan betalen. Moet je dan betalen voor een operatie? Nou dat ligt ingewikkeld, officieel dus niet, maar in de praktijk heeft de dokter geen aandacht voor je als je geen extra geld meebrengt, om hem of haar dat dan vriendelijk toe te stoppen.


Blz. 11.

De man bevestigde dat het inderdaad mogelijk is, dat de dokter zijn vrouw gewoon niet wil helpen en ook de andere teamleden die bij het gesprek zitten, bevestigen dit. Het zal je maar overkomen. De man bekend ons daarna dat hij lange tijd geen werk had en dat hij daarom geen ziekenverzekering kon betalen. Hij schaamt zich daar een beetje voor, maar feitelijk is er geen reden om je hiervoor te schamen. God weet ook dat hij doet wat hij kan om zijn vrouw en kind te helpen. Geen ziekenverzekering betekent in de praktijk dat hij en zijn gezin, alleen recht hebben op z.g. medische hulp op basis niveau en daaronder valt dus zeker geen rugoperatie, tenzij ze weer illegaal geld toestoppen. Dokters zullen het niet gemakkelijk toegeven, maar het is wel de praktijk. Wat een triest verhaal, wat een probleem!! We hebben voor de man en zijn vrouw gebeden. Tevens hebben we toegezegd dat we zullen zien wat we kunnen doen om te helpen. Alleen voor dit moment hebben we een eenmalige financiële ondersteuning voor hem. Uiteraard zijn ook wij weer beperkt in onze mogelijkheden en we horen tientallen van dit soort verhalen. Zo kunnen we doorgaan en een bijna eindeloze reeks aan verhalen opschrijven. Allemaal waar gebeurd, de teamleden staan wekelijks, soms dagelijks met deze mensen in contact, ze bezoeken hen ook regelmatig en kunnen de verhalen bevestigen. __________ In de middag vertrekken we nog naar het ons bekende zigeunerdorp Dicanesti, voor een ontmoeting met deze mensen en een samenkomst daar. Op deze plaats is het evangelisten echtpaar wat onze stichting maandelijks ondersteund, een nieuw werk begonnen. Ze evangeliseren hier, geven Bijbellessen en de kinderen worden lezen en schrijven geleerd in een speciale zomerschool. Dat is omdat velen nooit een school bezoeken.

Maar het werk groeit, regelmatig komen mensen tot bekering en worden er doopdiensten gehouden in het dorp. Dat gaat allemaal in de openlucht, want een kerkgebouw hebben ze niet, dan alleen een soort stalen keet voor als het koud is of het regent. Alleen in de zomer is de keet vaak veel te warm om daarin samen te komen en de keet is in ieder geval te klein. Ook deze keer houden we een samenkomst in de openlucht, maar de zegen is er beslist niet minder om. Mensen komen van alle kanten aan gelopen en natuurlijk vooral de kinderen komen eerst op het zingen af. Het is een wonderlijk tafereel om te zien en ook iedere keer weer een zegen om het mee te mogen maken. Binnen afzienbare tijd zal dit werk ook een plaatselijk voorganger hebben, waaraan het werk zal worden overgedragen. Een Roemeense broeder die jaren geleden tot bekering is


Blz. 12.

gekomen, woont nu met zijn gezin te midden van deze mensen en assisteert het evangelisten echtpaar. Het is te verwachten dat hij in de toekomst de nieuwe voorganger hier zal worden. Hij is een man van God, vervult met de heilige Geest, hij heeft kennis van het Woord van God en predikt met autoriteit. Bij afwezigheid van de voorganger houdt hij al toezicht op de gemeente. Later bezochten we hem in zijn eenvoudige lemen hut, waar hij met zijn lieve gelovige vrouw en twee kinderen woont. Diny had nog een woord van bemoediging voor hem, dat hij met kracht en autoriteit van de heilige Geest gezalfd is. De man vertelde ons van zelfmoorden in zijn omgeving en dat hij regelmatig geroepen wordt om te bidden en demonen uit te drijven. Geweldig hoe God deze eenvoudige man gebruikt. Hij heeft geen hoge school opleiding gehad, geen dure theologische opleiding, geen dure kleding, geen auto en zelfs nog geen internet aansluiting, maar… hij onderwijst de gemeente, brengt mensen tot Jezus en velen ontvangen bevrijding en genezing doordat hij met geloof met ze bidt. Onze stichting ondersteunt deze man van God nu al weer een jaar en we willen er heel graag mee door gaan. Juist dit soort dienstknechten van God willen we ondersteunen, omdat we uit ervaring weten wat het is om alleen te staan, niet erkent te worden door andere leiders, die wel alom gerespecteerd worden en je weet je ondanks dat toch geroepen door God. Dan heb je wel eens een bemoediging van een medevoorganger nodig. Deze man heeft geen mooi gebouw voor de gemeente en hij predikt niet op een prachtig podium en er bestaat ook geen mooi blad vol foto’s van het werk. Maar hij is wel een dienaar van God die alles voor zijn Heiland over heeft en bereid is elk offer te brengen wat nodig is voor de bediening. We hebben een jaar geleden de stap gewaagd om ook hem maandelijks te gaan ondersteunen, omdat God ons de noodzaak liet zien dat hij maandelijkse inkomsten heeft. Met de hulp van u als sponsor, zal het ook in de toekomst mogelijk blijven om hiermee door te gaan. De gemeente daar heeft feitelijk ook een eenvoudig kerkgebouw nodig en daarover hebben ze met ons gesproken. Men is bereid om zelf het meeste werk te doen, waardoor de kosten relatief laag kunnen blijven. Maar voor de materialen is wel in eerste instantie, een bedrag van 10.000 euro nodig. Daarmee zou een casco gebouw opgezet kunnen worden en het is dan de bedoeling om langzaam verder te werken tot het klaar is. In de tussen tijd wil men dan proberen zoveel mogelijk al samen te komen in het gebouw. Deze manier van bouwen is in dit land niet ongewoon. De grond is in principe al beschikbaar, omdat de burgemeester dat gratis ter beschikking heeft gesteld voor 45 jaar (zie foto) en ook een bouwvergunning is aanwezig. Misschien is er iemand in ons land of wellicht een gemeente, die iets zou willen bijdragen aan de totstandkoming van zo’n gebouw in Roemenië. We schrijven er in alle rust over, verder brengen we het bij God, alleen als Hij de weg opent zal het goed zijn.


Blz. 13.

Vergeet echter niet dat ook hier kostbare mensen gewonnen kunnen worden voor het koninkrijk van de Heer. We hebben zelf helaas niet meer de mogelijkheid om op zo’n plaats zelf te pionieren voor de Heer, hoe graag we het ook zouden willen. Daarvoor zijn jongere mensen met een roeping van God voor nodig. Maar we willen er wel zoveel we kunnen aan meewerken, omdat we het belang er van inzien. In verhouding is het een klein bedrag, al blijft het natuurlijk veel geld. Maar bij God is alles mogelijk, als het Zijn wil is dat daar een gebouw komt voor de groeiende gemeente, dan zal Hij de weg zeker daar toe openen. Inmiddels komen we hier alweer elk jaar, om deze vergeten mensen te bemoedigen met Gods woord en voor de zieken te bidden. Deze keer hebben we een samenkomst gehouden in de schaduw van enkele bomen en een soort dak van druiventrossen, heel sprekend om te zien. We hebben bij al onze samenkomsten hier een Roemeense gitarist bij ons, die alle liederen op een geweldige manier begeleid. Hij heeft een prachtige stem en moedigt de mensen aan om Jezus groot te maken. Ook enkele, ons bekende nieuwe liederen, zijn in het Roemeens vertaalt en worden hier gezongen. We hoorde o.a. dat prachtige lied van de ‘Tienduizend redenen tot dankbaarheid’ in het Roemeens. De gitaar van onze gitarist was inmiddels aan vervanging toe, helaas was daar geen geld voor. Maar we mochten hem een nieuwe gitaar geven. Onze zoon had het op z’n hart om een nieuwe gitaar voor hem mee te geven. Toen we de gitaar aan hem gaven, hoorde we dat er al enkele maanden voor werd gebeden. We dankten samen de Heer voor de wonderlijke verhoring. Het was beslist van de Heer, dat onze zoon het in zijn hart kreeg om deze gitaar mee te geven. Deze gitarist is ook beslist een man vervuld met de heilige Geest, met een gave van God in muziek. Mogelijk dat hij ook volgend jaar bevestigd worden in de bediening en ons is nu al gevraagd om dit te willen doen. Uiteraard kunnen we niets van te voren beloven, maar als God ons de deur opent zullen we zeker gaan.

De gitarist start altijd in deze samenkomsten met het spelen van wat kinderliederen voor de Heer en dan beginnen de kinderen op de muziek af te komen, prachtig om te zien. Ze worden door hem enthousiast gemaakt, door aansprekende kinderliederen te zingen in het Roemeens met veel gebaren en na verloop van tijd komen de volwassenen. Sommige mensen blijven buiten bij de huizen luisteren, anderen komen dichterbij om aan de activiteiten deel te nemen. Het ontroert ons altijd hier te mogen zijn en te midden van deze mensen over Jezus te mogen prediken. Deze mensen zullen alleen tot bekering komen en Jezus gaan volgen, als de kracht van God openbaar zal worden.


Blz. 14.

Het is zoals Paulus gezegd heeft in 1 Kor.2:4, 5 ‘..ik kwam niet bij jullie met heel veel mooie woorden van wijsheid, maar met betoon van geest en kracht. Opdat jullie geloof niet zal rusten op veel wijsheid, maar op kracht van God’. Juist daar wil God met kracht werken, waar hetgeen gesproken wordt zonder enige reserve aanvaard wordt. Als Jezus, net als 2000 geleden, nog op aarde zou wandelen, zou Hij zeker ook naar zo’n plaats toe willen gaan, om de zieken te genezen en de gebondenen te bevrijden. Na een wat roerige zangdienst, vol met enthousiaste liederen, wordt het rustiger en is het moment gekomen dat ik tot de mensen het woord zal richten. Daarom bid ik een kort moment en begin ik met m’n prediking. God legt me in mijn hart om te spreken over het bekende verhaal uit Johannes 5, van het badwater Bethesda. Een engel daalde bij tijd en wijlen neer en bewoog het water. De eerste zieke die dan in het water kwam, ontving genezing. Maar er waren ook mensen die nooit de eerste waren en het waarschijnlijk ook nooit zouden kunnen worden, voor hen was het een verschrikkelijke plaats. Bijvoorbeeld de man die daar al 38 jaar verlamd lag en niemand die hem hielp, om op het moment dat het water werd bewogen, ooit nog eens de eerste te kunnen zijn. Er zijn heel veel mensen die het geluk missen ooit nog eens de eerste te kunnen zijn. Ze lopen altijd achter aan, niemand helpt ze en ze kunnen het alleen niet redden. Misschien zijn we in deze samenkomst wel op een plaats gekomen met veel mensen die altijd achteraan lopen, vergeten door de wereld. Maar God vergeet je nooit. Jezus was speciaal voor deze verlamde man gekomen en zo is Jezus ook nu. Hij is opzoek naar degene die achterblijven, in nood zijn, ziek zijn, problemen hebben die niet op te lossen zijn. Ik zeg tegen de mensen, Jezus is hier nu en een ieder die Hem wil aanraken mag in het geloof zijn of haar handen naar Hem uitstrekken. Contact maken met Jezus betekend altijd Zijn kracht ervaren. De mensen strekken in geloof hun handen uit. Daarna begin ik samen met de voorganger met de zieken te bidden, de mensen vragen om gebed en men gaat zelfs nog sommige zieken halen. Op deze eenvoudige plaats, beginnen mensen de kracht van God te ervaren. Het is heerlijk om te zien, o.a. brengt men een kleine jongen bij ons, die vanwege een vergroeiing, met een stalen beugel om z’n been loopt. De moeder verzekert mij dat ze gelooft dat Jezus haar zoon kan genezen. We bidden met geloof en ze wil daarna onmiddellijk de beugel verwijderen, om te zien of het wonder al gebeurd is, haar geloof ontroert ons. Maar de beugel zit met stalen schroeven vast en we verzekeren haar dat het beter is naar de dokter te gaan en hem te vragen opnieuw naar het been te kijken. Dat zal ze doen en we zullen er hopelijk nog verder over horen. Maar het geeft wel aan met welk een kinderlijk geloof deze mensen het evangelie aanvaarden. Daarna bidden we nog met


Blz. 15.

vele anderen. Vanwege de taal is het voor mij niet altijd mogelijk om precies te begrijpen waarvoor mensen om gebed vragen. Maar ik merk wel aan bepaalde reacties, dat God werkt onder deze mensen. Na de dienst hebben we nog een kort samenzijn met de gemeente. Er is fruit voor hen meegenomen, limonade voor de kinderen en wat snoep. Allemaal dingen die voor deze kinderen een echte traktatie is omdat ze maar heel weinig gewend zijn. Daarna gaan we op weg naar de woning van de assistent voorganger, we hadden het al eerder over hem en gezin. Het huis staat een heel stuk verder de heuvel op. Daar aangekomen zien we een lemen hut met twee kleine kamers, waar alles moet gebeuren, slapen, eten, wassen enz.. Dank God voor deze mensen die er alles voor over hebben om hun volksgenoten het evangelie te brengen. In zijn huis hebben we nog een korte dankdienst, de Heer wordt geprezen en de tegenwoordigheid van de Heer komt over ons allemaal. Er zijn ook woorden van kracht en bemoediging voor de broeder en zijn vrouw. Deze mensen leven heel eenvoudig in een lemen hut zonder eigen toilet of badkamer en met een heel eenvoudige keuken in de kamer. We vroegen de vrouw van de broeder of ze gelukkig was. Ze zegt ons dat ze diep gelukkig is, want ze mag samen met haar man Jezus dienen op deze plaats.

Er zijn mensen genoeg in de wereld die veel geld hebben en alle luxe wat ze zich maar kunnen bedenken, maar ze zijn toch ongelukkig. Maar hier zijn mensen die nagenoeg niets hebben en die tegen ons zeggen dat ze gelukkig zijn en hier zeker niet weg willen, want God heeft ze gezonden. Daarna keren we weer terug en in de wagen praten we nog lang na over de geweldige dag die we hebben gehad. Donderdag 3 september. Vandaag zullen we eerst een Bijbelstudie houden met de jonge moeders die wekelijks met hun baby’s naar het centrum komen. Ze krijgen dan hulp in de vorm hygiëne lessen en praktische adviezen voor hun baby. De Heer geeft het in mijn hart om te spreken over Psalm 23 over de goede Herder die zijn schapen leidt. Soms gaat het door een dal van duisternis, maar kinderen Gods zijn nooit alleen. De Herder heeft ook aandacht voor alle schapen en ze zijn Hem kostbaar, zoals een parel in de handen van Jezus. Het was erg fijn, de reactie waren erg bemoedigend en na afloop bidden we samen met alle moeders en zegenen we de kinderen


Blz. 16.

in Jezus naam. God geeft Diny weer enkele woorden van bemoediging. Velen huilden van blijdschap, dat God naar hen omzag. De mensen krijgen hoop en moed, om met hun noden naar Jezus te gaan. De morgen wordt afgesloten met een eenvoudige maaltijd samen.

Na de maaltijd gaan we op weg om een gezin te bezoeken die we erg goed kennen en die we konden helpen met hun woning. Het huis wat hij jaren geleden is begonnen te bouwen, heeft hij nooit af kunnen maken, omdat hij zijn werk verloor en ondanks heel veel moeite, vond hij geen werk meer tot nu toe. Het gevolg is dat de woning o.a. geen ramen en deuren had en dus onbewoonbaar was. Wij hebben hen persoonlijk met die ramen en deuren kunnen helpen en hij wil ons erg graag nu het resultaat laten zien. Ze willen ons ook graag een eenvoudige maaltijd aanbieden, uit dankbaarheid. We vertellen hen dat ze niet zozeer ons maar God moeten bedanken, die het allemaal mogelijk heeft gemaakt. In de avond houden we een evangelisatie samenkomst in het gebouw van het sociaal centrum, die door iedereen bezocht mag worden. Die avond spreek ik over de doop van Jezus en hoe de hemel zich opende en de heilige Geest als een duif op Hem neer kwam. Daarna lezen we in Lukas 4:1, dat Jezus vol van de heilige Geest was. Ook wij mogen vol worden met de heilige Geest. De boodschap was speciaal bedoeld voor iedereen die vervuld wil worden met de heilige Geest. Na afloop vragen vele mensen om gebed, omdat ze de kracht van de heilige Geest nodig hebben. We bidden met veel mensen om deze doop van kracht en er daalt een heerlijke zalving van de Geest neer. Tijdens het gebed worden mensen aangeraakt door de Heer. Velen getuigde later hoe de Heer ze vervulde. De dienst is afgelopen maar sommigen blijven nog achter, want daarna volgt op verzoek een tijd van counseling en gebed. Men mag dan naar voren komen voor een Bijbels advies, een profetisch Woord en gebed. Tot laat op de avond gaan we door om met mensen te spreken en te bidden. De mensen komen met allerlei problemen. Sommige hebben strijd in hun huwelijk, men komt met ziekten, anderen hebben last van angst aanvallen etc.. Voor iedereen wordt tijd genomen, om mee te praten en te bidden. De Heer is er ook en mensen ontvangen terwijl er met hen gebeden wordt. Later getuigen ook enkele mensen in de zondagdienst, dat ze genezen zijn of op een anderen manier geholpen zijn door de Heer. Die avond komen er ook mensen terug naar de Heer, we bidden met hen en er is emotie, blijdschap, diep geluk. De hemel viert feest met ons, dat weten we zeker. Voldaan keren we ’s avonds laat weer terug naar ons gastverblijf. Niets is er mooier, dan de genade te mogen ontvangen om op een of andere wijze, dienstbaar te zijn aan Jezus, die ons


Blz. 17.

vrij kocht van de macht van satan. En vooral dat we nu zelf anderen in die vrijheid van de Heer mogen brengen, geweldig wat een zegen. Tijdens de autorit naar ons gastverblijf, beloven we samen de Heer en elkaar, om door te gaan op deze weg, zolang als God ons gezondheid en kracht geeft om het te doen. Vrijdag 4 september. Vandaag hebben we onze jaarlijks terugkerende markt voor de armen. Men mag gratis nieuwe schoenen voor de kinderen komen uitzoeken en winterjasjes. De mensen staan al enige tijd voor de deur te wachten tot ze naar binnen mogen. Wat een zegen dat we deze arme mensen op deze manier kunnen helpen.

De schoenen betrekken we van een leverancier in ons land, die al jaren met ons samenwerkt. We mogen de naam niet vermelden en dat doen we ook niet, maar ook hierin mogen we zeggen dat het een wonder is, wat God jaren geleden heeft mogelijk gemaakt. We kopen ze in voor een bijzonder lage prijs, maar uiteraard kost het wel iets.

De winterjasjes kopen we ook in voor een hele lage prijs, maar in dit geval zijn er ook sponsors die zelf winterjassen voor ons inkopen voor de kinderen en het ons meegeven. Uiteraard zijn we ook daar dankbaar voor. Maar nogmaals, het kost altijd wel iets en zonder de hulp van trouwe sponsors zou het allemaal toch niet mogelijk zijn. Dit jaar heeft God ons weer zo’n 320 paar nieuwe leren schoenen gegeven om uit te delen voor de armen en 280 nieuwe winterjassen voor de kinderen. Het is werkelijk een feest om al de blije gezichten te zien van de kinderen, als ze nieuwe schoenen en een winterjas krijgen. Dozen vol met prachtige nieuwe leren schoenen, sportschoenen, winterjassen en Jacks, worden uitgestald in de samenkomst zaal van het centrum, in verschillende modellen en maten. We zijn overigens nog steeds op zoek naar sponsors die ons willen helpen hierbij. Ook deze kosten worden uit het noodfonds betaald. Met voorrang mogen eerst de kinderen die in het programma zitten van het sociaal centrum, schoenen en een winterjasje uitzoeken. Het team van het centrum doet z’n uiterste best om iedereen te helpen en te adviseren.


Blz. 18.

Het is een geweldige zegen om de blijde kindergezichtjes te zien, als ze een paar nieuwe schoenen krijgen en een winterjas. De kinderen komen naar ons toe voor een foto en om ons te bedanken. Ook de ouders die met de kinderen zijn meegekomen, komen naar ons om te bedanken. Aan de andere kant vertellen we ze wel steeds, dat niet wij het zijn die ze dit geven, maar het komt van God en van de mensen in Nederland die ons helpen. Voor veel kinderen in ons land is een paar nieuwe schoenen niet echt iets bijzonders, maar deze kinderen zouden zonder onze hulp nooit nieuwe schoenen krijgen. Men draagt dan meestal de afgedragen schoenen van anderen en soms zijn ze zelfs al kapot als ze de schoenen krijgen. In de winter komen die kinderen dan met natte voeten op het centrum en moet de leidster eerst de schoenen en sokken uittrekken, om die vervolgens bij de verwarming te drogen. Wat een zegen als je dan zomaar een paar nieuwe leren schoenen krijg. Vanmiddag hebben we weer een uitnodiging om in de gevangenis een samenkomst te houden. Elk jaar nodigen ze ons weer uit en we danken de Heer bijzonder voor deze unieke gelegenheid. Als voorbereiding op ons bezoek aan de gevangenis is er een bidstond in het kantoor van het centrum, waar we uiteraard graag bij willen zijn. Na de bidstond vertrekken we naar de staatsgevangenis. Als we er aankomen worden we weer door een heel team van bewakers opgewacht. We worden gecheckt en gescand en daarna mogen we doorlopen. Elk jaar nemen we dingen mee voor de gevangenen, zoals papier, enveloppen, postzegels, scheerartikelen, zeep etc.. Allemaal zaken die de gevangenen normaal niet krijgen en waarmee we ze kunnen helpen. Dit jaar wordt er bij de ingang van de gevangenis moeilijk gedaan over de artikelen die we voor de gevangenen hebben meegenomen. Men wil officiële papieren zien, dat het niet op illegale wijze verkregen is, wat ze daar mee bedoelen is niemand duidelijk. Ook is het niet zo dat hier in het verleden ooit naar gevraagd is, alleen nu. Na wat telefoontjes, mogen we dan toch nog door. Het zijn allemaal manieren om ons te ontmoedigen, maar we gaan met de Heer, Hij geeft ons de opdracht. We worden tenslotte in een samenkomst ruimte binnengelaten binnen de gevangenis en langzaam komen de gevangenen binnen. Na enige tijd worden we voorgesteld en begint de dienst. Na het voorprogramma met liederen en getuigenissen, kom ik aan de beurt om Gods Woord te brengen. Die middag spreek ik met hen over Openbaring 3:20 “Zie Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar mijn stem hoort en de deur opent…”


Blz. 19.

Ik leg de mensen uit dat Jezus voor ons de straf heeft gedragen aan het kruis en dat we daarom zeker vrijgesproken worden door God van elke schuld. Het enige wat we moeten doen is een stap in Jezus richting en ons hart voor hem openen. Dat betekent eenvoudig Hem binnen laten in ons leven en Hem als redder accepteren. Daarna doe ik een oproep om daadwerkelijk een keus voor Jezus te maken, ik vraag ze even te gaan staan. Daarna is het stil, het is of men het kloppen van Jezus aan de harten kan horen. En dan komt het, velen staan bewogen op, om te laten zien dat ze gehoor willen geven aan de boodschap en voor Jezus willen kiezen. We bidden voor iedereen die is gaan staan, wat een zegen hier te mogen zijn. Na afloop komen vele gevangenen ons nog een hand geven en ons bedanken, soms met betraand gezicht. Daarna is de dienst ten einde en moeten we opnieuw door alle controles om buiten te komen. Wat een geweldige dag hebben we vandaag. Je kan je leven op allerlei manieren invulling geven en iedereen doet het natuurlijk op z’n eigen manier. Maar wat we ook doen, niets gaat boven de vreugde die je beleeft als je iemand bij Jezus kan brengen. Dan juichen de engelen in de hemel heeft Jezus eens gezegd en iets van vreugde beleven we zelf dan ook. Zaterdag 5 september. We hebben het hele team van het Sociaal Centrum weer uitgenodigd voor een barbecue, net als het jaar daarvoor. We bekostigen deze dingen uit eigen middelen dus niet uit de giften voor het werk. Dit is een belangrijk verschil wat wij altijd gemaakt hebben. We willen niet dat giften die binnenkomen aan andere zaken besteed worden dan hetgeen waarvoor het gegeven is. U kunt er dus zeker van zijn dat uw gift altijd 100% besteed wordt aan het doel waar het voor gegeven is. Maar op ongedwongen manier samenkomen is wel een grote zegen voor de teamleden. Overigens werken we niet alleen samen, maar we zijn ook vrienden van elkaar geworden. Dat heeft God gedaan. Tijdens een korte toespraak na de maaltijd vertellen we hen nogmaals dat alles wat we konden bijdragen aan hun bediening, op wonderlijke wijze door God gegeven is. Het is goed voor hen om te weten dat het bij ons ook niet allemaal van zelf gaat en dat we ook vaak de Heer moeten bidden voor de financiën, omdat bijvoorbeeld de giften achterblijven. Maar iedere keer opnieuw laat God ons zien, dat Hij het in Zijn hand heeft en dat Hij zijn kracht juist in onze zwakheid willen volbrengen. We danken samen de Heer voor Zijn goedheid, Hem komt alle eer toe en niemand anders.


Blz. 20.

Zondag 6 september. We zijn om 9.30 uur al in centrum om nog een aantal zaken van de afgelopen week te kunnen bespreken. Daarna volgt er een bidstond en wordt het programma van die morgen besproken. De zaal loopt vol, we zien de mensen die we die week gesproken hebben of die al eerder in de week op het centrum waren tijdens de Bijbelstudies. Na weer een heerlijk spontane zangdienst, volgen er verschillende getuigenissen van mensen die genezing of bevrijding hebben ontvangen deze week. Een vrouw vertelt dat ze pijn op haar heup had en dat de dokter dacht aan een tumor. Er zou nog nader onderzoek moeten volgen. Maar in de afgelopen donderdagavond samenkomst is ze op gebed genezen door de Heer. God nam na het gebed de pijn weg en er is ook niets meer te zien. Ze heeft er het volste vertrouwen in dat de dokter de genezing zal bevestigen. De afgelopen maanden sliep ze slecht, vanwege de pijn en de angst voor een tumor. Maar vanaf de donderdag sliep ze nu weer geweldig, al haar angst was weg.

Een andere vrouw getuigde, hoe de Heer haar maagpijn waar ze al lange tijd last van had, na het gebed had weggenomen. Samen prijzen we de Heer voor Zijn wondere genade. Daarna ben ik weer aan de beurt om het Woord van God te prediken. De Heer heeft me het Woord gegeven uit het boek van Jozua, over de stad Jericho. Wij hebben allemaal onze Jericho’s op onze weg, dat zijn de zaken waar we soms lang voor bidden en waarin we nog geen antwoord van God hebben ontvangen. Maar toch bemoedigt de Heer ons om te blijven geloven dat ook de Jericho’s in ons leven zullen vallen, door de kracht van God. Die dag wil ik speciaal bidden voor mensen die menen zo’n Jericho in hun leven te hebben. De God die de stad deed vallen, kan ook vandaag de overwinning geven. Veel mensen zijn geraakt door de boodschap die ze gehoord hebben en reageren daarop. We bidden daarna met iedereen die om gebed vraagt. Het worden intensieve en bewogen gebeden. Bij sommigen komen er tranen, de Geest van God raakt tijdens het gebed veel mensen diep van binnen en brengt genezing, hoop en moed.


Blz. 21.

Diny heeft het daarna erg in haar hart de gemeente nog te waarschuwen voor de spoedige wederkomst van de Heer. De Heer dringt haar om de mensen te vertellen over de profetische droom die ze jaren geleden had. We woonde toen nog in een ander huis met twee verdiepingen. In haar droom zag ze zichzelf eerst in de keuken staan terwijl ze al biddend het werk daar deed. Maar ineens werd ze opgenomen en ging door de plafonds van ons huis, tot op de bovenste verdieping. Daar hadden we een groot raam en terwijl ze naar buiten keek, zag ze allemaal mensen in witte klederen omhoog gaan en de Heer zei haar dat ze Hem tegemoet gingen in de lucht zoals vermeld in 1 Thes. 4:1. Diny vertelt de gemeente van deze wonderlijke ervaring en dat God haar dringt om ook hen te zeggen, dat Jezus spoedig zal komen en dat we onszelf moeten voorbereiden op Jezus wederkomst. Op een dag zal het moment daar zijn dat God een eind zal maken aan alle onrecht, armoede, ziekten en lijden. Jezus zal regeren en Zijn koninkrijk zal geen einde meer kennen. Na afloop komen verschillende mensen naar voren om ons te vertellen dat God ze hadden aangeraakt. Daarna hebben we weer een eenvoudige maaltijd met de mensen en vele gesprekken. Enkele medewerkers van het team komen naar ons toe. Er worden zaken beleden en opgeruimd voor de Heer. Sommige ervaren dat ontmoediging hen soms parten speelt. We mogen voor ze bidden, al begrijpen we beslist wel hoe moeilijk het kan zijn. Ik zeg tegen een medewerkster dat ze nog meer moet putten uit de bron van kracht en energie, Jezus Christus. God legt het in mijn hart omdat tegen haar te zeggen. Zonder dat we de Heer regelmatig zoeken en ons afzonderen voor gebed, zijn we gemakkelijk een prooi voor de aanvallen van satan. De voorganger vertelt ons nog dat hij Bijbels nodig heeft voor de gevangenis. Veel gevangenen die door de diensten daar tot bekering komen, vragen om een Bijbel. De kosten zijn 10 euro per stuk. We kunnen als stichting alleen maar een beroep doen op onze sponsors. Daarom de vraag: “Wie zou zo’n Bijbel willen sponsoren”. We kunnen u de verzekering geven dat we er voor zorgen dat het geld daar ook echt volledig voor besteed zal worden en hoe geweldig als een gevangene door het lezen van zo’n Bijbel Jezus beter leert kennen. Als u iets kunt doen, we willen het graag uit het noodfonds van onze stichting betalen, maar we kunnen nu eenmaal niet onbeperkt doorgaan. We zouden daarom erg geholpen zijn met uw hulp. Tevens zijn er op dit moment doopkleden nodig, voor het groeiend aantal mensen dat tot bekering komt en zich wil laten dopen. Zo’n kleed kost in Roemenië aan materiaal ongeveer 8 euro per stuk. Met 20 kleden zou de voorganger voorlopig weer geholpen zijn. Op dit moment doop hij de mensen met doopkleden die feitelijk versleten zijn. Ze zijn al een aantal keren versteld, maar het kan


Blz. 22.

echt niet meer. Misschien kunt u iets doen, we horen het graag van u en ook kleine bedragen zijn heel erg welkom. Stort uw bijdrage op de rekening van onze stichting en we kunnen u verzekeren dat het hele bedrag voor dit doel gebruikt wordt. _______ Uiteindelijk komt toch het moment van afscheid voor dit eerste deel van onze reis. Volgende week zullen we verder het land in gaan. De teamleden omhelzen ons stuk voor stuk en vragen ons om alstublieft hun niet te vergeten, voor hen te bidden en vooral… om weer terug te komen. Nadat we elkaar omhelst hebben nemen we afscheid en gaan we weer naar ons gastverblijf, waar even heerlijk kunnen uitrusten. We danken God ook voor deze fijne rustplaats, wat is God goed. Maandag 7 september. We hebben zoals elk jaar ook vandaag een dag van rust, waarop we ons kunnen voorbereiden op het tweede deel van de reis. Er moeten ook nog veel administratieve zaken geregeld worden, maar de meeste tijd van de dag houden we rust. Dinsdag 8 september. Vandaag vertrekken we verder het land in, in de richting van Cluj-Napoca. We bezoeken daar altijd eerst een oude voorganger die we heel erg liefhebben en waar we vroeger velen jaren mee hebben samengewerkt. Deze man Gods is inmiddels 80 jaar geworden en nu alleen, omdat zijn vrouw een jaar geleden is overleden. Maar hij ziet uit naar Jezus wederkomst en de hereniging met zijn vrouw. We hebben veel respect voor deze dienaar van God, die ondanks het enorme werk wat hij mocht doen voor Jezus, eenvoudig gebleven is. Hij heeft in zijn leven vele gemeenten gesticht en mogen voorgaan en gaat nog steeds met evangelisatie groepen er op uit, om de boodschap van verlossing door Jezus te prediken. We zagen elkaar weer en we omhelsde elkaar en enige tijd hielden we elkaar vast, wat houden we van deze dienaar van God. Een man Gods, een vader in het geloof, zonder verbeelding, maar vol van geloof en als Hij predikt, straalt er autoriteit van God uit zijn woorden. We kennen elkaar nu al 24 jaar en elk jaar bezoeken we hem opnieuw. We ondersteunen hem ook, want het leven van ouderen is over het algemeen bijzonder moeilijk. De steun voor de broeder komt overigens van ons persoonlijk, omdat we hem liefhebben als een vader in Christus voor ons. Aan de andere kant heeft de broeder zelf zijn vertrouwen gesteld op de levende God en daarom zal hij ook in niets te kort komen, want God zorgt voor Zijn dienaren. Ons bezoek is


Blz. 23.

in ieder geval een grote bemoediging voor hem. We bidden samen en de oude man legt ons de handen op en zegent ons in Jezus naam, hij bidt voor onze bediening en voor alle wegen die we mogen gaan om de gemeente van de Heer te dienen. We ervaren het als een heel heilig moment, er is kracht in zijn gebed, de Heer is er, we weten dat Hij het gebed gehoord heeft. Na enige tijd komen nog enkele andere vrienden naar het huis van de broeder. We hebben een fijne tijd samen en na het gebed met elkaar, gaan we naar de plaats waar we die nacht zullen slapen. Woensdag 9 september Vandaag bezoeken we o.a. weer het gezin wat door onze zoon en schoondochter financieel is geadopteerd in Grapei, d.i. een straat in een arme buitenwijk van Cluj-Napoca. Ze ondersteunen deze familie inmiddels al vele jaren erg trouw en het gezin is hen daar ook erg dankbaar voor. De moeder van het gezin heeft een zwaar leven achter rug. Haar man stierf op jonge leeftijd aan keelkanker en ze bleef achter in een krotwoning met 9 kleine kinderen die dus allemaal afhankelijk van haar waren. Haar inkomen bestaat uit een maandelijkse ondersteuning van de overheid voor de kinderen van ongeveer 270 euro per maand. Zij zelf krijgt niets, want ze is nog geen 56 jaar en dus vindt de overheid dat ze wel kan werken. Dat wil ze ook wel en onregelmatig verdiend ze wat door b.v. huizen schoon te houden. Maar verder is er gewoon geen werk voor deze vrouw en ze heeft daarbij ook nog de verzorging van haar kinderen. Men heeft haar gevraagd om in Italië te gaan werken, omdat daar de kansen op redelijk betaald werk beter zijn. Maar de jongste van het gezin is nog pas 14 jaar en ze wil daarom haar gezin niet verlaten om in het buitenland te gaan werken. De woning is door het overlijden van haar man gelukkig haar eigendom geworden, maar het ziet er verschrikkelijk uit, het is feitelijk gewoon een krot. Maar ze kan onmogelijk een normale woning huren en feitelijk is die 270 euro voor de kinderen ook lang niet genoeg om van te leven met haar gezin. Daarom is de ondersteuning die we brengen meer dan welkom. In het verleden leed één van de dochters in het gezin, aan depressieve gedachten, ze had een borderline syndroom. In ons verslag van vorig jaar hebben daar over geschreven en ook hoe ze nu op gebed genezen is door de kracht van God. Nu zagen we hen opnieuw, de moeder en de dochter die genezen is, kwam ons weer stralend tegemoet. We hebben haar uitgelegd dat de duivel haar lange tijd gevangen gehouden heeft en dat hij er niet blij mee is, dat ze nu bevrijd is door Jezus. Daarom zal hij alles doen om zijn prooi terug te krijgen. Vandaar dat ze dagelijks moeten bidden en Bijbel lezen en ook zo snel mogelijk vervuld zou moeten worden met de heilige Geest. Dit is nodig om de satan te kunnen weerstaan als hij aanvalt. De moeder bevestigt dit en vertelt dat ze


Blz. 24.

nu met haar kinderen de pinkstergemeente in de buurt bezoekt, waar ook deze dingen onderwezen worden. Alleen gaat momenteel haar zoon nog niet mee naar de samenkomsten. Maar God heeft ook deze jongen op het oog. We hebben opnieuw met het hele gezin gebeden en Diny had daarna een bemoediging voor de moeder, dat als ze God blijft vertrouwen en dagelijks voor haar kinderen bidt, haar gehele huis behouden zal worden. Dit woord is een geweldige bevestiging voor de moeder en ze vertelt over een profetie in de gemeente, die ook hierover sprak. Wat Diny haar door gaf was duidelijk van God. Onze vertaalster haakt daarop in en getuigd hoe haar zoon met drugs experimenteerde en alcohol dronk met zijn vrienden. Maar ze hebben onafgebroken voor hem gebeden en God heeft het gebed van de ouders machtig verhoord. Inmiddels is de jongen tot bekering gekomen, heeft zijn leven op orde gebracht voor de Heer en is zelfs al gedoopt in water door onderdompeling. De vrouw met haar dochters zijn duidelijk bemoedigd. We hebben natuurlijk ook een voedselpakket voor dit gezin en prachtige kleding voor de moeder en de kinderen in onze wagen.

Daarna bezoeken we nog aantal andere gezinnen in grote armoede. Overal bidden we ook met de mensen en zegenen we ze in Jezus naam. Het is voor ons onmogelijk alles te vermelden. In een dorp waar veel schaapherders wonen bezoeken we veel gezinnen in armoede. We hebben voor elk gezin een voedselpakket en kleding, mooie nieuwe schoenen voor de kinderen en winterjasjes. We bidden in elk huis en bemoedigen de mensen op Jezus te zien. Sommige kinderen zijn zo blij, dat ze spontaan zingen voor ons. Er zijn er die Diny omhelzen van dankbaarheid. Onze vertaalster vertelt ons dat deze kinderen waarschijnlijk nog nooit in hun leven nieuwe schoenen of nieuwe kleren hebben gehad. Maar we merken wel dat veel kinderen op jonge leeftijd al ernstig zijn, in God geloven en ook de verhalen van de Bijbel kennen en meebidden.

We nodigen de kinderen en hun moeders meestal uit, om zelf naar de wagen te komen en daar een paar schoenen en kleding uit te zoeken, dat is beter want we kunnen niet steeds alles naar binnen slepen. Maar dit mag ook wel gezegd zijn. Het valt best wel eens zwaar, om in de beperkte ruimte van de wagen (of net voor de wagen), naar de


Blz. 25.

juiste maten voor de kinderen te zoeken. Vooral als het warm is, dan is dat beslist een zware klus en waar vooral Diny een geweldige taak in heeft. Nagenoeg onvermoeid gaat ze door om te proberen de kinderen te helpen. En…soms lukt het ook niet altijd, want je kunt nu eenmaal niet alles bij je hebben. Maar ze bidt er dan voor en heel vaak lukt het dan toch. Dit kan alleen als je de bewogenheid van de Heer in je hart voelt voor deze kinderen. Donderdag 10 september. Vandaag vertrekken we meer het land. We bezoeken enkele arme gezinnen o.a. komen we eerst in een gezin met 11 kinderen waarvan er 3 ernstige oogproblemen hebben. Het grijpt je aan als je het allemaal zo ziet. Mogelijk zouden deze kinderen in Nederland geholpen kunnen worden? Maar de kosten zijn aanzienlijk en helaas, onze middelen zijn dan toch weer beperkt. Het zijn kinderen Gods en ze zingen enthousiast voor ons. We bidden en zingen met ze, daarna zegenen we de kinderen en de vader en moeder. Ze krijgen een voedselpakket en Diny doet haar best om de kinderen allemaal van nieuwe schoenen te voorzien. Daarna vertrekken we naar Dobric, waar o.a. een gezin woont wat we al jaren kennen. Deze mensen worden ook via onze stichting financieel gesteund. Er heeft een maand geleden een ernstig ongeluk plaats gehad. De verwarmingsketel is ontploft en het gevolg is dat de keuken volledig is uitgebrand. Een kleine baby heeft daarbij kleine glasscherven in de hals gekregen, doordat een ruit in de keuken was verbrijzeld. Maar inmiddels is het kind al weer hersteld en viel het gelukkig erg mee.

De vrouw vertelt ons een wonderlijk verhaal. Ze was een dag voor deze ramp, in een gebedsdienst en God sprak tijdens het gebed tot haar, dat ze dikke overgordijnen moest nemen en die voor het raam van de keuken moest hangen. Ze begreep het niet, maar toen ze thuis kwam had ze een drang in zich, om het toch direct te gaan doen. Haar man zei nog dat ze beter kon wachten tot morgen, maar ze zei nee, ik moet het nu doen. Toen later de ontploffing plaats vond en de ruit van de keuken verbrijzelde, heeft het dikke gordijn het ergste opgevangen. Daardoor had de baby maar een paar stukje glas in de hals, anders was het zeker verkeerd afgelopen. Wat een wonderlijk verhaal. Samen danken we God dat Hij hen beschermd heeft. We hebben naast een financiële ondersteuning en een voedselpakket, weer schoenen en kleding bij ons voor de kinderen. We bidden met het gezin en ze bieden ons een eenvoudige maaltijd aan. Deze vrouw is vervuld met de heilige Geest, vol van geloof en vertrouwen op de Heer.


Blz. 26.

Na enige tijd keren we weer terug naar het huis waar we verblijven. We mogen bij Roemeense vrienden uitrusten van de erg drukke tijd en intensieve reis. De vele indrukken zullen nog lang bij ons nablijven in gedachten. Vrijdag 11 september. We keren vandaag terug naar Oradea. Deze dag brengen we tevens nog een bezoek aan het evangelisten echtpaar wat door onze stichting wordt ondersteund, Cristi en Mirella Giurgila. Het is namelijk de verjaardag van Cristi. We bidden met hem en we zegenen hem in Jezus naam. Deze mensen zijn gezalfde dienstknechten van God met een diep verlangen om de arme bevolking te bereiken met het evangelie. Als voorgangers van verschillende gemeenten hier, hebben ze het niet altijd gemakkelijk en voelen ze zich soms alleen staan, daarom we willen ze graag bemoedigen vandaag. We hadden een geweldig gezegend tijd samen, we hebben gelachen, gebeden, elkaar bemoedigd en de samenwerking verder besproken en gekeken waar we het nog kunnen verbetering. Zaterdag 12 september en zondag 13 september bezoeken we nog meer vrienden en broeders en zusters in Christus op. Het wordt teveel om allemaal op te noemen. Het gaat er maar om dat we u een indruk geven hoe onze mede broeders en zusters daar leven. Maandag 14 september keren we naar huis terug en woensdag 16 september komen we weer veilig in Nederland aan. Dank u wel Heer Jezus. Tenslotte Deze reis was alweer het 7de jaar dat we dit samen konden doen. We zeggen het na iedere reis, alle eer komt de Heer toe, die ons de weg opende om deze reis te maken. Misschien wilt u iets bijdragen aan het werk van de stichting? Alle giften worden rechtstreeks voor het doel gebruikt, waarvoor u het geeft, dus we halen er niets af voor algemene kosten. Alle overhead kosten worden door ons zelf betaald. Tevens heeft onze stichting een ANBI erkenning van de belastingdienst. Hier volgen een aantal mogelijkheden: 1 - Er is een speciaal fonds vanwaar uit allerlei kosten worden betaald voor de armen. Het gaat hier dus om voedselhulp en andere acute zaken zoals medische hulp. Er zijn een aantal mensen die maandelijks een bijdrage storten op de stichtingsrekening onder vermelding van ‘noodfonds’. 2 - Misschien wilt u iets bijdragen voor evangelisatie materiaal, zondagschool materiaal, Bijbelstudie materiaal, kinderbijbels. In de gevangenis hebben verschillende gedetineerden om een Bijbel gevraagd. Vermeldt u dat bij uw storting en we zullen er voor zorgdragen dat het geld ook daaraan besteed wordt.


Blz. 27.

3 - Elk jaar proberen we de schoolkosten te betalen van de kinderen die het Sociaal Centrum bezoeken, veel ouders kunnen dat namelijk niet betalen voor hun kinderen. Het is van groot belang dat de kinderen naar school kunnen. Als u daar iets aan wilt bijdragen heel graag. Vermeld u bij uw gift dan: schoolkosten en we zullen er voor zorgen dat het daaraan besteed wordt. 4 - Er is een grote nood vanwege de transportkosten van de kinderen naar het centrum. Dit speelt uiteraard het meest nog in de winter. We hebben ons inmiddels garant gesteld voor een aantal kinderen. Misschien kunt u ons daarbij helpen. Ook kleine bedragen zijn zeer welkom. Vermeld u bij uw bijdrage: transportkosten. De kinderen zijn u erg dankbaar. 5 - Elke maand maken we geld over, voor de kosten van een warme maaltijd per dag voor de armen, in het Sociaal Centrum. Wij zoeken nog enkele sponsors, die maandelijks een bijdrage willen storten om ons daarbij te helpen. 6 - We willen erg graag dat het evangelie gepredikt wordt en dat er Bijbelstudie gegeven wordt aan de arme bevolking op hun niveau. Om die reden ondersteunen wij het evangelisten echtpaar. Elke maand sturen we een bijdrage in hun levensonderhoud en transportkosten. We zijn nog op zoek naar sponsors die ons hiermee willen helpen. 7 - Momenteel ondersteunen we als stichting ook een dienstknecht van God met zijn gezin, in Dicanesti, zijn naam is Cornel. We bezoeken deze plaats zelf elk jaar, u kunt hierover lezen in dit verslag. Misschien wilt u ons helpen? We stellen het zeer op prijs. Vermeld u dan even dat het gaat om “Cornel”. 8 - Er zijn dringend doopkleden nodig voor de groeiende gemeenten. De kosten zijn relatief laag, maar toch is het een probleem voor de arme gemeente. Kunt u iets doen? Laat het ons alstublieft even weten. Stichting Hulp aan Oost-Europa Ossewagendrift 10 3436AG Nieuwegein. Tel:030-2413032, Bankrekening: NL58 ABNA 053.69.53.589 Email:

[email protected]

Website:

http://www.hulp-oosteuropa.nl

Giften aan de stichting zijn aftrekbaar voor de belasting, de stichting heeft een officiële ANBI aanstelling van de belastingdienst.


Blz. 28.

Evangelisten Henk en Diny Herbold Bijzonder verslag van onze Roemenië-reis 2015

Recommend Documents