Engeland reis 2012 Fowey-Dartmouth-Weymouth-Poole-Portsmouth-Southampton (deel 2) Nadat de races gedaan waren en terwijl de Rainbow omgebouwd werd tot cruise jacht brachten we de resterende tijd door in Fallmouth met een aantal cruisedagen met gasten, wat eerst een stukje varen op zee inhield gevolgd met een stukje varen op de rivier Fal gelegen aan de overzijde van Falmouth, een mooi stukje varen dat gelukkig niet geheel werd overschaduwd door de regen die ons al dagen lang teistert. Op de rivier kwamen wij enkele schepen tegen die opgelegd waren waarbij er één schip zodanig opviel dat menigeen er over dacht dat dit schip wel eens een mooie aanwinst zou kunnen zijn voor misschien wel onze stichting het schip, de Windsor Castle, was een voormalige Lighthouse tender die heel toevallig bijna de zelfde kleuren had als ons schip.
Op de rivier werd de ferry baas een beetje boos omdat er niet getoeterd werd en stond hij iets onverstaanbaars te brullen.
Nadat de Rainbow geheel omgebouwd was om te cruisen met de gasten vertrokken wij op 5 juli voor een meerdaagse cruise naar Fowey om daar op de boei en met twee ankers af te meren c.q. te ankeren, Fowey is bekend om zijn China klei dat o.a. gebruikt word voor de papier en cosmetica industrie. In dit kleine maar mooie plaatsje was het bekijks enorm want iedereen was benieuwd naar de Rainbow die helaas voor de mensen bij ons aan BB langszij lag en dus nagenoeg niet zichtbaar vanaf de wal.
Links op de achtergrond de China klei fabriek.
De volgende morgen gingen we naar de volgende haven, Weymouth, waar we voor anker gingen vlakbij de plaats waar wij de Olympische spelen zullen gaan volgen met Delta Lloyd. Vlak bij Weymouth passeerde wij Bill of Portland.
In verband met het weer bleven wij een nacht extra liggen om op de 7e juli naar Dartmouth te vertrekken waar wij op twee boeien afmeerde. Dartmouth is bekend van de TV serie Onedin Line die daar opgenomen is en van de Pelgrims die vanuit Dartmouth vertrokken naar Amerika. In deze haven wisselde ook de passagiers en bij de nieuwe ploeg zaten Jan, Douwe en Chiel die met frisse moed ons kwamen versterken. Ons kokkie, Hans, werd uitgenodigd om aan boord van de Hannah mee te zeilen wat die ouwe zeeschuimer maar wat graag deed.
Terwijl we ten anker lagen werden er vele zandhaaitjes en makrelen gevangen, vooral de laatste zijn heerlijk verorbert door er Pepesan van te maken. Dit traditionele Indonesische vond gretig aftrek bij passagiers en bemanning.
Op bovenstaande foto staat het reusachtige paard met ruiter ingelegd met stenen in de heuvel langs de kust.
Vanuit Weymouth gingen we naar Poole waar wij gelukkig aan de kant konden liggen en water geladen kon worden want het verbruik met zoveel gasten loopt aardig op. De volgende morgen vertrokken wij naar Portsmouth en de Rainbow ging naar Gosport, aan de andere zijde van Portsmouth voor het weer terug bouwen voor de races. Tijdens de tocht passeerde wij de ‘Needles’ The Needles komen natuurlijk niet zomaar aan hun naam. Deze is afkomstig van een vierde pilaar die altijd in het midden heeft gestaan. Die pilaar had de vorm van een naald en werd ook wel Lot's Wife genoemd. Tijdens een storm in 1764 brak dit gedeelte echter af. Desalniettemin heeft men altijd vastgehouden aan deze naam en weet men tegenwoordig niet beter.
In eerste instantie werden wij met het schip in een uithoek gedirigeerd, vlakbij de ferries naar Frankrijk etc. maar later kregen wij een ligplaats dicht bij de Rainbow op ‘Gunwharf’ nabij de Spinnaker Tower. Gedurende deze dagen hebben we twee dagen dagtochten gemaakt waarvan één naar het eiland Wight (Cowes) waar de gasten even aan de wal konden vertoeven en een rondje Wight.
Tijdens deze overtocht ondervonden we weer veel overlast van de sewage stank ditmaal uit het urinoir, het probleem is dus nog niet geheel opgelost ondanks de technische blikken die de heren machinisten buitenboord werpen. Het weer was en bleef vreselijk slecht en de regen bleef maar met bakken uit de hemel vallen, het schip is dan weliswaar goed afgezoet maar we hebben ondertussen wel genoeg zoet water gezien.
Voor de eerste dagtocht werd er een verlaatrol beoefend samen met de gasten en onder de bezielende leiding van Cor. Zondagochtend de 15e juli weer vertrokken vanuit Portsmouth naar Southampton van waaruit de trainingen en races gingen plaatsvinden.
We meerden af in ‘Empress Dock’ één van de docks waar vroeger de passagiersschepen zoals de ‘Titanic’ ook lagen.
Age stond met veel verbazing te kijken naar deze georganiseerde bende. Op maandag was de eerste trainingsdag, er werd in tegenstelling tot eerdere trainingsdagen al vroeg uitgevaren door de Rainbow in verband met de weersverwachting. ’s Morgens vroeg waren Wally en Danny al weer vroeg in de weer met het gereed maken van het ontbijt en de lunch.
En zoals iedere morgen moesten de juiste zeilen uitgekozen worden en sommige opnieuw gevouwen worden en weer van ons schip naar de Rainbow gehesen worden.
Het weer was inmiddels weer omgeslagen naar het voor ons welbekende weerbeeld, namelijk regen, regen en heel veel regen. De tweede trainingsdag werd er besloten dat wij ook mee gingen om te kijken naar het oefenen van de start, er ging ook een Duits camerateam mee en een journalist van het zeilmagazine, Yachting Magazine, het weer was gelukkig die dag een stuk beter dus was het een beetje genieten voor ons en de gasten. De eerste race verliep qua weer als vanouds, veel wind en nog meer regen.
De Rainbow deed het de eerste dag niet slecht, ze ging als laatste over de startlijn maar eindigde toch als 3e. Na binnenkomst bleek dat er toch wat schade aan de zeilen was, aan het grootzeil was een flap van een zeillat gescheurd en in het spinnaker zat een gat dat betekende dus de zeilen van boord en naar de zeilmakers.
’s Avonds tegen 23.00 uur waren ze pas klaar met het terug plaatsen van het grootzeil dus dat zijn knappe werkdagen vanaf ’s morgens 07.00 uur! Op de tweede racedag begon het al een stuk beter, Rainbow ging als eerste over de startlijn maar eindigde als derde. Vlak voor de start kwam de Ranger vast te zitten aan de grond en moest losgetrokken worden. Er stond deze dag flink wat wind dus de schepen vlogen over het water. Op dag drie was er duidelijk minder wind maar het zonnetje scheen volop dus was het voor ons heerlijk genieten, een stille hoop ontstond dat het slechte weer nu eindelijk over was. Dag vier van de race was een duidelijk goede dag voor de Rainbow na een zeer goede start ging het voortvarend gedurende de gehele race Ze eindigde als tweede maar door de handicap werden ze alsnog vierde.
Na binnenkomst bleek er dusdanige schade aan de mast te zijn dat er besloten werd op zaterdags niet mee te doen aan de ‘The Hundred Guinea Cup Race’ rond het eiland Wight. Deze 75 mijl lange race wordt door de zeilers gezien als ‘de race’ dus was het zeer teleurstellend dat het niet doorging. Een groot voordeel voor de bemanning was wel dat zij direct met het ombouwen konden beginnen naar cruise jacht en dat er vele handen beschikbaar waren om die klus te klaren. Op zaterdagavond was er de prijsuitreiking met een BBQ maar daar hebben die Engelsen toch hele andere ideeën over want een BBQ was het in geen geval. Voorafgaand aan dit feestmaal ontkurkte Chris Gongriep een fles champagne om te toasten op de race bemanning en de bemanning van de Holland en kon Danny de glazen inschenken.
Zondag de 22e was de laatste dag voor de wedstrijd zeilers en konden we een aanvang maken met puin ruimen, alle zeilen die bij ons aan boord lagen gingen de container in en zo kregen wij weer ruimte aan dek. ’s Middags vertrokken de zeilers, gasten en bemanning die afgelost worden naar huis en
om 18.00 uur vertrok de Rainbow om in Gosport nog wat onderdelen op te halen om daarna naar Zaandam te vertrekken voor onderhoud en reparatie van de mast. De rust was aan boord weergekeerd, heerlijk, Het weer was ondertussen heerlijk zomers geworden dus de korte broeken konden aan, ’s maandags hebben we een begin gemaakt met schoonschippen terwijl er tussendoor aan dek een heerlijk bakkie koffie gedaan kon worden, gelukkig hebben we even een paar dagen de tijd voordat we weer aan de bak moeten dus genieten we even van de welverdiende rust. Tot zover maar weer, na de Olympische Spelen het volgende verslag. Groeten Rob
