EINDHOVEN HEEFT VERLOREN!!

Het Lijden der leiders Raadsheer-Waalwijk: Zat.21-03-15

Heeft U het ook gehoord? Zaterdagavond, zo tegen achten? Het zal toch wel? Ik denk dat iedereen het wel gehoord moet hebben!! Bij mij thuis schrokken we ons rot. Wat een herrie!. De hele buurt in rep en roer!!!!. Het deed me denken aan het WK voetbal (was het niet in 2006?) dat we (geloof ik) in Duitsland speelden, en waar we (denk ik tenminste) een belangrijke wedstrijd moesten spelen (halve finale of zoiets??) en waar SERIEUS de suggestie gedaan werd (door Jan Mulder?) dat op het moment dat we zouden aftrappen (zondagmiddag 4 uur ongeveer?) we allemaal naar buiten zouden gaan en richting Duitsland (kan ook Belgie geweest zijn, was in ieder geval in de buurt) allemaal keihard HUP HOLLAND HUP (of woorden van gelijke strekking) zouden schreeuwen. Het gezamenlijk volume zou dermate oorverdovend zijn, dat onze spelers het niet alleen zouden horen, maar er zelfs door geïnspireerd zouden raken. Ik vond het een briljant idee en dat ging pas voorbij toen ik merkte dat ik de enige was die dat vond. Ja, in mijn eentje kon ik natuurlijk niet hard genoeg schreeuwen (alhoewel ik het ECHT wel geprobeerd heb), hetgeen het niet WK-winnen afdoende verklaart. Zaterdagavond deed iedereen WEL mee!! Zowel van ALLE mede-teamleden als de nodige neutralen (familie, vrienden, bekenden, buren, collega’s, nazaten etc.. Echt, we weten niet half hoeveel mensen onze verrichtingen in de gaten houden!!) kreeg ik via diverse digitale media aangeschreeuwd dat

EINDHOVEN HEEFT VERLOREN!!. WHAT? Aldus mijn primaire en dus eerste reactie. Wordt ik gedold? Draait Ralph Inbar? Zit ik in die bananenshow? Snel checken. Uitslagenformulier (U weet hoe het werkt)! Ongelofelijk, het is nog waar ook. EINDHOVEN VERLIEST VAN GARDE!! Hulde aan Soerendonk. Hun naam zal voor eeuwig verbonden zijn aan deze gigantische achievement. Onze dank is groot. De bloemen zullen inmiddels aangekomen zijn (kan iemand van Garde dat even bevestigen?). We zitten weer/nog in de race. Want hoe is het ons vergaan? Dat is natuurlijk de centrale vraag die door middel van dit verslag besproken dient te worden. Voordat ik aan de bespreking van de individuele prestaties toekom moet ik eerst het voorspel toelichten. Dat korte stukje dat ff afgeraffeld moet worden voor het echte werk begint. Deze ronde hadden we weer eens een vooruitspeelgebeuren. Sander had te kennen gegeven zaterdag nog belangrijkere werkzaamheden te doen te hebben, dus was er snel met Frank afgestemd en kon Sander (gechauffeurd door mijzelf) donderdagavond naar Zundert. Wat schetst mijn plezier ende verbazing. Nico bleek bereid mee te gaan, enerzijds als trouwe supporter, maar anderzijds teneinde mijn avond te vervrolijken door zichzelf in een leuk potje door mij om zeep te laten helpen. Ik scoor 3 doelen. Ik versla Niek. We scoren met Sander een plusremise tegen de sterkste Raadsman, en ik ontwijk Joost, (die anders te Waalwijk mijn tegenstander geweest zou zijn) waarvan ik later hoor ( hoe fijn kan het zijn?) dat hij van de weeromstuit in 8,5 zetten door Leon van het bord geveegd is! Op de terugweg nog even wat rotondes getraind (Niek heeft er vermoedelijk nog de blauwe plekken van). Dat gaat al redelijk goed. Ik kan ze nu al met 105 km/hr!!!! Fijne avond al met al.

En dan moet de zaterdag nog beginnen!! Vrijdagavond laatste logistieke details afgestemd, waarin de opmerkelijke blokkade van de A59 (Niet zo kinderachtig doen, Joost, dat je voorbereiding tegen mij tegen Leon niet werkt, moet je niet op mij afreageren!!) ons noopte omwegen via Tilburg te bereizen en tevens een kwartiertje eerder te vertrekken. Op de aldus ontstane lange heenreis met het viertal dat mijn auto bevolkte uitgebreide gedebatteerd over een boeiende thema, alwaar ik sindsdien wat meer over nagedacht heb, en U hierbij kond van wil doen. Het betrof de leiderschapscrisis die bij Feike op zijn werk (Feike doet in Octrooien) ontstaan was. Er schijnt daar een dictatoriaal bewind gevoerd te worden, van een ernst en een omvang die internationale pers-aandacht afroept en zelfs dan nog niet gestopt schijnt te kunnen worden. Schijnbaar geen reglementuur (Ondernemingsraad, beroepscommissies, benoemingsstatuten, etc……) En dit in een week waarin we net dmv verkiezingen ons aller democratisch plicht weer hebben gedaan ten behoeve van de Waterschappen (Vraag me niet wat dat zijn. Eerlijk waar, ik weet het niet). Laat ik het U meteen maar zeggen: Ik geloof niet zo in democratie. Hoezo meeste stemmen gelden? Weten de meesten het dan het beste. De meesten weten het niet altijd, zelfs niet meestal en mischien wel niet eens soms, het beste. Het zijn niet de meesten, maar de slimsten die het het beste weten. Dus je moet niet de meesten laten bepalen, maar de slimsten. (en als U het zojuist beschrevene begrijpt, dan hoort U daar zeker toe). Meeste stemmen gelden leidt maar tot kiezersbedrog, populisme en onzinuitkramerij. Het is in een democratie niet zo moeilijk de verkiezingen te winnen. Ik denk dat als wij vandaag een politieke partij starten ter verlaging van de belastingen (PvdvvdB: Partij voor de verlaging van de belastingen) dan ben ik in 2016 minister president. Hetgeen natuurlijk bepaaldelijk ongewenst is (zelfs ik vind dat!!). Een tweede gegarandeerd succesvolle benadering is alle ellende toe te schrijven aan een minderheid. Daar zijn altijd oren voor te horen. Uit zowel het recente verleden (ik hoef U toch niet aan die kleinbesnorde Duitser te herinneren?) alswel het heden (denk maar aan die blondbekuifde Nederlander) zijn illustrerende voorbeelden te destilleren. Als we nu de slimsten (hetgeen mogelijk (pas op, dit is link, ik ben thuis omsingeld door vrouwen), zoals vroeger gebruikelijk, vrouwen onmiddellijk al uitsluit) zouden laten stemmen zou het misschien al beter gaan. Maar zelfs dan is succes ongeborgd. Conclusie: democratie is het nie. Ik ben meer van het dictatoriaal model. De baas heeft de almacht. En hoe grappig kan het zijn, dit systeem is in het bedrijfsleven al heel lang niet alleen normaal, maar ook nog geaccepteerd en succesvol. Waarom zouden we in de politiek een andere methode hanteren. Is dat niet vreemd? Waarom dit goed functionerend systeem ook niet in de politiek hanteren?? Ik vind dus dat de minister president de almacht zou moeten hebben. Wat hij besluit, is wet, en wat hij wil ook!. Niet dat gedoe met parlementen enzovoorts, geen controle, niet elke keer stemmen. Nee, gewoon doen wat hij zegt. Maar dan zouden we (net als in het bedrijfsleven) wel wat makkelijker van hem af moeten kunnen komen. Als hij het niet goed doet, dan moet hij eenvoudig wegstuurbaar zijn. Dat doen we dan niet door allerlei ingewikkelde regels en procedures. Nee, we schoppen hem gewoon naar huis dan wel dood. Opstand en afzetterij, simpel en niet mis te verstaan. Zo werkt het in het bedrijfsleven ook. Doet de baas het slecht, dan mag hij gaan. Opzouten, wisselen, eenvoudig en helder. Nu hebben we 2 soorten dictators (dictatoren?? , dicteren??, dictee??). Degene die het eigenbelang nastreven en via met name angst en onderdrukking hun positie verdedigen. Dat zijn de foute. Die moeten

we natuurlijk niet hebben, das duidelijk. (Het is overigens ongelofelijk hoeveel rijkdom je kunt vergaren via deze route. Echt, er lijkt geen bovengrens te bestaan. Als je hoort hoe rijk sommigen (Indonesiërs, Russen, Afrikanen, diverse Aziaten, etc…) ermee geworden zijn dan krijg je bijna zin. ) De tweede categorie is te prefereren. Dit zijn de verlichte despoten. Zij streven de algemene welvaart der gehele samenleving na. Dat zijn de goede. Die moeten we zien te vinden, te benoemen en te behouden. Zo eenvoudig is het. Deze leiders geven in een fase voorafgaand aan de besluitvorming invloed en gelegenheid tot betrokkenheid. Dan nemen ze een besluit dat duidelijk gecommuniceerd en zonder discussie uitgevoerd wordt. En dan accepteren ze dat slechte resultaten tot wisselen leidt. Ook in de sportwereld werkt het zo. En zelfs in de schaakwereld. Neem nu bijvoorbeeld ons teampje. Teamleiders zijn ook leiders (anders hadden ze wel anders geheten toch?) En natuurlijk hebben ze de almacht. Ze mogen opstellen wie en waar ze maar willen. En in geval van succes mogen ze blijven, en in geval van gebrek aan succes schoppen we ze naar waar ze horen Laat ik voor de volgende allesbepalende ronde tegen Eindhoven de hierboven uitgelijnde procedure eens in de vorm van een experiment toepassen. (sprekend over experimenten. Mijn jongste beweert met enige overtuiging dat vluchtelingenkampen sociale experimenten zijn. Zonder duidelijke structuur, hiërarchieën en boeken vol met spelregels en handhavers weten soms wel 1,5 miljoen mensen die slechts honger, kou en ellende delen, vreedzaam samen te leven. Nu denk ik niet dat ze als experiment gecreëerd zijn ,maar stof tot denken geeft dit wel, als we ze vergelijken met de rotzooi die we er in ons eigen overgereguleerde samenlevingen van weten te maken) Ik geeft de leden van ons team (althans, ik wek de indruk!) invloed hebben op de opstelling terzake de alles bepalende volgende wedstrijd te Waalwijk en tegen Eindhoven. Door iedereen in de gelegenheid te geven hun mening over een voorstel van mij te geven, suggereer ik inbreng ende invloed. Mijn voorstel bevat beperkt zelfbelang (moet wel een beetje verlicht blijven, toch?….. OK, maar wit wil ik wel!!) en is gericht op het teamresultaat. Dan besluit ik gewoon wat ik al reeds eerder besloten had en communiceer dit duidelijk. Mijn ter discussie aangeboden voorstel bevat natuurlijk niet mijn voorgenomen uiteindelijke opstelling. Want dat is fout. Dan lijk hun suggesties te negeren. En ben ik in geval van falen dubbel kwetsbaar. Nee, mijn uiteindelijke besluit bevat wat aanpassingen (er is in de verzamelde suggesties vast wel iets wat aansluit bij mijn eigen plan) en is duidelijk gericht op het algemeen (lees: team) belang. Na duidelijke communicatie van besluit…. Einde gezeur. En mochten we dan verliezen, dan hebben we het gezamenlijk gedaan. Als we winnen (hetgeen eerlijk gezegd de verwachting is) dan neem ik de credits in ontvangst. Ja, zo ga ik het doen. Misschien dat ik zelfs de teamleider van het 2de om een mening vraag. Of maak ik mezelf dan belachelijk? Ja, dat gaat te ver (zoals gebruikelijk draaf ik weer te ver door. Je hoeft niet iedereen om een advies te vragen. Onze nieuwe hond (Raf, een does van 3 maanden, slim beest!, moet al werken voor remise) praat ook niet over alles mee) , ik houd het bij de spelers van 1ste!!! En meld me achter Eindhoven. Zaterdagavond 11 april weten we eenvoudig meetbaar wat het resultaat is, en als dat niet goed is, dan bied ik gewoon mijn positie aan. Zo simpel, zo eenvoudig…… Waarom hebben we daar eigenlijk 3 pagina’s voor nodig?? Zouden we het niet beter kunnen hebben over hetgeen ons allen boeit: De Raadsheer-Partijen

Jazeker, gaan we zo doen. Maar eerst nog even de beloofde stelling die Barry tegen Garde kreeg. U ziet hem hier achter de zwarten zitten, en de vraag is natuurlijk: Hoe maakt wit het hier uit ende af?

Martijn Cox – Barry Plukkel

Inderdaad Dh5 is uit!!!! Te Roskam ontwikkelde de strijd zich zaterdag de 21ste maart zoals eigenlijk al het gehele seizoen. De topborden (rekenend t/m bord 5!!) deden het prima. Daaronder was het minder.

Sander was de vooruitgesnelde speler. Alreeds donderdagavond had hij de sterk Hans van der Linden tegen met toch 2119. Het werd een typische Sanderpot. Rappe afruil waarna kleine nuances de afloop bepaalden. Ik durf hier (vanwege ontbrekend gevoel voor dit soort schaak) niets over te zeggen, maar denk dat Sander een volkomen verdiende remise schreef. En daar waren wij natuurlijk tevreden mee. Sander is in bloedvorm, getuigen ook zijn 5de plaats in de hier voor het eerst aangehaalde topscoorderslijst.

Feike was nu degene die vrij snel tot remise besloot. Zijn tegenstander Frank is een topspeler, en tevens topteamleider, die hiermede zijn handen voor coaching vrij kreeg. Over de stelling kan ik niet veel zeggen, de stukken werden terug in aanvangspositie gezet alvorens ik er ook maar naar heb kunnen kijken. Onmiddellijk neemt Feike, zoals bij ons standaardafspraak, de coaching over. Hier moet hij overduidelijk nog wel een beetje aan wennen, want ik heb hem herhaaldelijk bij de les moeten roepen. Schijnbaar vond hij de kruiswoordraadsels (??!!) op zijn telefoon van groter intellectuele uitdaging dan hetgeen zich op de borden afspeelde. Desalniettemin is een remise tegen Frank Verkooijen prima.

Leon verwisselde de zetten in een scherp afruilsysteem en bleef aldus een belangrijk pionnetje achter. Latere (veel latere) analyses leerden dat ook echter in de verbeterde zetvolgorde dit pionnetje ingeleverd zou moeten worden. Dat zou lastig worden. Maar Leon rechtte de rechte rug en ging er eens een stevig toreneindspel van maken. Daarin heeft hij hetzelfde geduld als waarmee hij ook gambietaanvalssystemen behandeld. Zetje voor zetje blijft hij druk houden en trucendozen legen. Ik durf te zeggen dat hij in een bepaalde fase duidelijk remise had, maar het mocht niet zo zijn. Het zit Leon dit seizoen niet mee.

Het krachtverschil tussen Remco en zijn tegenstander was groot. Daar heeft Remco wel vaker last van. Als duidelijk hoogst geranktedede speler uit de promotieklasse moet je het altijd maar weer laten zien. Altijd (Altijd?? Ja, Remco, Altijd!!) wordt de winst verwacht. En meestal (Die remise tegen Garde is je sinds hun winst op Eindhoven natuurlijk vergeven Remco) wordt die ook geleverd. Remco is met slechts een half verliespuntje uit 7 absoluut aanvoerder der nu voor de tweede maal benoemde topscoorderslijst van de Promotieklasse. Nu leek er niet te veel aan de hand. Remco stond wel wat beter, maar winst zag ik nog niet zo snel. Naast een betere bordstand had Remco echter met name een betere klokstand. Zijn tegenstander moest gaan vluggeren. Ja, dan is Remco nog aanzienlijk sterker (Kan dat?, Ja!! Dat kan!!!!) En met een geinig matwendingkje pakte hij zijn punt.

Ik speelde tegen Frans Smits (frans).Nu had ik weer eens goed gegokt. En wist ik er dus echt wel wat van. Maar daar had ik weer eens (voor de zoveelste keer) niets aan, want Frans week alrap af. Toen ben ik maar een eindspel ingevlucht waarin ik een zogenaamd sterk paard (op d4) had tegen een zogenaamde zwakke loper (op b7). En moest ik zettenlang nauwkeurig rekenen om dit zogenaamde voordeel vast te houden. Ik snap dat hele voordeel niet, maar dat wist Frans niet. En schijnbaar snapte hij het wel, want hij besloot een kwaliteit te geven om dit voordeel te compenseren. Ja, een kwaliteitvoorsprong, dat begrijp ik natuurlijk wel. Vanaf dat moment was mijn winst onontkoombaar. Het is zoals Gollem ooit zei: My Precious is Back!! Ik heb de vorm weer terug. Althans, daar lijkt het op. En met een 4de plaats in wederom dezelfde lijst doe ik stoer mee.

Wat te zeggen van Wim. Maandenlang aast hij op zijn kans. En ja hoor, Rambo valt uit, dus dit is zijn dag. Hij speelt (wederom) in het geliefde eerste. Welkom, Wim, wat mij betreft ben je nooit weggeweest. Je hoort er gewoon bij. Maar dan moet het wel beter, Wim. Wil niet meteen dreigen (zoals Joost gebruikelijk is te doen), maar dit is niet goed genoeg. En je kunt het wel. Wil niet meteen slijmen (de aanpak die Wilbert gebruikelijk hanteert), maar ik weet dat je het kunt. Laat maar zien tegen Eindhoven. Daar moet een resultaat volgen, Wim. Hier had je in de volgende stelling

Wim van Wanrooij – Daan van Dongen

Natuurlijk via diverse offercombinaties kunnen winnen. Al rondlopende vond Leon Tf6 sterk, terwijl ik persoonlijk meer voelde voor Th5. De luxe der keuze. Een fantastische aanvalsstelling waarin spelers zoals Leon, Remco danwel ikzelf in nanoseconden offers overwegen en ook daadwerkelijk spelen. Wim (als raskeeper verdedigend ingesteld) echter ziet dit niet, laat het voordeel glippen, en verliest alsnog. Deze tekst had ik geschreven alvorens ik met mijn Digifriends eens wat dieper had gekeken. En wat blijkt? Na Th5 Da5! Is Th6 niet goed omdat na De1 Kh2 Th6 (zie stelling hieronder) Dh6 niet kan vanwege Dg3!!!! Had Wim dat gezien?? Dat is knap. Hulde voor Wim. De software geeft gewoon aan dat de aanval er niet in zit. Ook Tf6 was niet goed (weet eerlijk gezegd niet meer precies waarom niet. Zou Te5 de weerlegging zijn? Op Tc6 heb je dan het nare Te1 schaak. En dat heb je ook na T (of D) h6!). Wim moest gewoon overschakelen naar verdedigen teneinde proberen de remise te keepen. Ai, ai, ai, wat een naar spel is het toch. Dat had ik strak verloren!

Wim van Wanrooij – Daan van Dongen

Wilbert (waarvan het slechts bij weinigen bekend is dat hij eigenlijk Wilhelmus heet) is niet strijdvaardig genoeg. Hij accepteert remises (soms zelfs na 12 zetten) terwijl het team winst nodig heeft van zijn toppers. Dit was de kritiek die hij over zich uitgestort kreeg na zijn Garde echec. En alhoewel die kritiek van Joost kwam (en dus volkomen negeerbaar is) trok hij het zich toch aan. En dat is opmerkelijk want met de 7de plaats is hij de 4de Waalwijker die op de reeds vaak genoemde lijst in de top 7 staat!! Dat lukt niet met strijdvermijding. En ja hoor, nu bleek zijn dieper doel. (Ik heb op de (domme) vraag hoeveel zetten ik vooruit kan denken, wel eens geantwoord: een partij of 3. Voor Wilbert is dit echt zo!!.) Hij heeft aldaar in Soerendonk al besloten dat zowel hij als Geert (nee, niet de Boer_Doet_Schaap Geert, maar Geert Daniels van Garde) energie moesten sparen voor de 21ste. Geert won tegen Eindhoven.!!!! En natuurlijk ging Wilbert ook winnen. Maar hij moest wel tegen Han Westerberg (2108). En hij speelde als laatste en we stonden echt 4-3 achter. Dus de druk was hoog. En het publiek was talrijk. En de stelling niet eenvoudig. En de vermoeidheid , en de spieren deden zeer. En hij was door Joost zijn onterechte aantijgingen nog van slag. Maar hij gaf niet af. Hij gaf niet op. Hij knokte door. Tot het gaatje, en daarin. Laten we een paar hoogtepunten beschouwen:

Han Westerberg – Wilbert Schreurs

In deze stelling waarin Wit op d5 geslagen heeft moet er natuurlijk wel terug genomen worden. Daar zijn 2 redelijke keuzes voor. Met het paard of met de pion? Slechts keuze uit 2. Kan niet moeilijk zijn. Volgens Wilbert was dit een bepalende fase in zijn partij. Dit vanwege zijn keuze om met de pion (!!) terug te nemen waarna hij allerhande positionele plussen beweerde te hebben. Vraagt U mij niet om uitleg, ik kan hem U niet geven. Ik kan U slechts adviseren U bij de meester zelve te vervoegen. Later krijgen we de volgende stelling. Moet U eens kijken hoe ingewikkeld. Wil U niet vermoeien met al de varianten (tenslotte hebben we daar vandaag de dag computers voor), maar ik vind eerlijk gezegd wit (en dat is Wilbert niet) niet slecht staan. Opties als g6; Pf6; Te2 dringen om als eerste gespeeld te worden. Interessante aanvalsmogelijkheden toch?


Wederom een aantal zetten later blijkt dat zo’n beetje al de hierboven aangegeven zetten ook daadwerkelijk gespeeld te zijn. (Nu is dat met de partij in mijn hand makkelijk achteraf voorspellen, dat geef ik toe. Maar denk dat iedereen moet toegeven dat dat de zetten zijn waar je in eerste instantie naar kijk)


Nu moet wit nadenken hoe hij het schaakje opheft. Hij besluit (volkomen ten onrecht zegt mijn software) tot dameruil via Dg2. Via Kh2 had hij toch een aardig voordeel weten te bewerkstelligen.

Nog later komen we in het eindspel waarin zwart zijn vooruitgeschoven e3-pion nog steeds belangrijk is. De stelling is nog steeds ingewikkeld, want wit zijn twee verbonden vrijpionnen gestut door het stoere paard zijn gevaarlijk zat. Wit moet hier Te1 spelen teneinde de pion van het promotieveld af te blokkeren. De stelling is dan ongeveer gelijk.


Hij besluit echter de torens af te ruilen om daarna via g2 (schaak) en Ph5 zijn paard naar g3 te spelen. Een dodelijke fout, want nu staat het paard vast. Kijk maar eens:


Wilberts plan speelt zichzelf. Via h5 en later h4 wordt het paard bevraagd. Dat moet naar f1 waarna de fpion valt. Dan speelt het plan zich nog zelver. Paard staat vast. Witte koning moet zwarte h-pion ophalen zodat de zwarte koning op de andere vleugel grote opruiming kan organiseren. Overwinning valt niet te voorkomen, en met niet onterechte trots neemt WIlbert de felicitaties van zijn tegenstander en zijn gehele team in ontvangst. Met deze heldendaad is de 4-4 gebord en zijn we dus weer in de race. Ik vind dat Wilbert hiermede niet alleen hulde en dank verdient voor zijn teamreddende winst maar tevens ook excuses van Joost. Ik neem aan dat dat in de afsluitend diner een punt van aandacht wordt.!! Laat me U dan verblijden met Barry’s partij. Een kunstwerk van grote schoonheid. Beide spelers schuwen de complexiteit en de risico’s bepaald niet. De eerste vermeldenswaardige stelling is de volgende:

Leo Rietberg – Barry Plukkel

8w

Barry’s laatste zet (8: …. c4) voelt niet goed. Wit heeft nog niet lang gerokeerd en gaat dat nu ook niet meer doen. Ben er eens tegen Barry afgeramd toen hij c4 speelde NADAT ik 0-0-0 had gerokeerd. Kan U garanderen, die fout maak ik NOOIT meer. Maar zonder de 0-0-0 is c4 niet goed. Want wat doet Leo (Rietveld, zijn tegenstander, die gaan we gedurende deze partij merken, van schaken wel pap lust):

HIJ PAKT HEM ER AF!!!!


10z

En schuift na dc natuurlijk gewoon zijn d-pion door, tenminste zijn stukoffer terugverdienend. Hier had Barry (zo vond hij zelf achteraf) Db2 moeten nemen. Een pion die nooit genomen mag worden. Een regel echter waarop, zoals we allen weten, uitzonderingen bestaan. Ik denk echter dat dit een uitzondering is op de uitzondering want na … Db2; Tb1 Da3; Pb5 wordt het lastig. Beter was wellicht Lc5 (ipv Db2) dan is er meteen weer een stuk ontwikkeld en is de korte rochade mogelijk. Barry speelt Da5 (?) en na dc bc; 0-0 Zijn we hier:


12z

Hier zouden normale mensen Le7 spelen en op rappe rochade aangaan. Barry is echter niet zo. Hij verkiest Pb6. Om na Tad1 alsnog Le7 te spelen, dat dan weer wel. We gaan wat verder. Na Pd4 ligt Ld7 natuurlijk voor de hand.


15w

En hier wil mijn software graag Pe4 spelen. Na het vermoedelijke dameruil kan altijd Pd6 in de stelling gebracht worden hetgeen zwart in ernstige ruimteproblemen brengt. Leo is echter niet van dat positionele gedoe. Hij ziet een ongerokeerde koning en speelt f5 (!) teneinde na … ef Lg5 vol op de aanval voort te zetten. Na het (alsnog) Lc5 zegt mij software dat we ongeveer gelijk staan. Leo gaat met Kh1 maar even uit de penning en Barry besluit met h6 die irritante loper maar even weg te jagen.


18w

Tijd voor de volgende (briljante) aanvalszet. Je denkt toch niet serieus dat Leo die loper weg laat jagen. Nee hoor, hij speelt Pc6(!!) Waarna de dame naar a6 MOET. (Paard slaan kan niet vanwege Dd8 met mat). Kijk eens wat een stelling resulteert.


19w

Nu verrast Leo zelfs mijn software. Hij speelt de werkelijke opmerkelijke zet Le7 (!!) ik herhaal: Le7. Le7?? JA!! Le7!!! Uit welke creatieve geest ontspruit zo’n zet?. Hij haalt zijn loper niet terug? Nee, hij kleunt hem er vol in. En zet hem op een veld waar hij dubbel aangevallen wordt. Wat te doen? Barry zal even van de schrik hebben moeten bijkomen. Maar ja, Barry is dit soort stellingen wel gewend. Hij speelt gewoon Le7; Pe7 en is dan dus hier:


20z

Nu denk je toch echt dat hij dat paard gewoon kant oprapen. Gewoon Ke7, toch??? Maar dan volgt Dd6 en dan Pd5 met zeer ellendige gevolgen. Want zwarts b-paard staat natuurlijk gepend. Barry speelt Db7 en staat (zegt der Fritz) dan toch wel behoorlijk verloren. Normale mensen spelen dan Dd6 en winnen dan gewoon. Maar normaal is Leo (en overigens ook Barry) niet. Nee hij pakt f5: Pf5 Lf5 Tf5 en laat 0-0 toe. En gaat dan over tot f-lijn vertriepeling. Via Df2 Tad8 Tdf1 De7 h3 zijn we waar we nu zijn:


25z

Hier had Barry de kans om via Pd7 toch nog behoorlijk terug te komen in remise-gebied. Maar dat doet hij niet, nee, hij speelt Td7, gevolgd door Pe4 en Pd5. Ja, ik hoef U natuurlijk niet te vragen wat ons (oh nee, het moet zijn hun) aanvalskanon dan speelt:


27w

Inderdaad is het na e6(!) Td8 gevolgd door groot afruilen of f7: Tf7 Tf7 Df7 Df8 Tf7 en dan Te6 . Op deze wending heeft Barry zijn hoop gevestigd. Hij denkt hier met een pionnetje achterstand misschien nog wel remise te keepen. Toren moet weg en dan haal ik mijn toren weg enzovoorts. Maar nee hoor, Leo heeft zijn dag.


32w

Hij speelt Tg7 en wint daarmee een tweede pion en dan is het wel zo’n beetje over. Ja, het is natuurlijk jammer dat Barry hem verliest, maar zo’n pot mag je verliezen. Prachtig open spel van beide kanten. Mooie partij hoor. Complimenten vooral voor Leo die de creativiteit en de lef combineert om zo’n kunstwerk te creëren. Laat me hierbij alle Raadsheren complimenteren. Sympathieke en tevens sportieve (eigenlijk zijn de meeste schaakteams dit wel. Ik ken eigenlijk maar 1 uitzondering (Jawelle, Capelle) lui, zeg. Deze gevoelens van sympathie baseer ik met name op de toezegging in ruil voor het ontvangen matchpuntje, Eindhoven in de laastste ronde met minimaal 8-0 te gaan verslaan. Kijk, dat zijn onze vrienden. Want degene die onze tegenstander verslaat is onze vriend. En Eindhoven daar gaat het natuurlijk om. Onze volgende match wordt de finale. Als we van Eindhoven winnen zijn we terstond kampioen. En anders niet. Zo werkt dat. Nog immer spanning afwachtend: HanS

EINDHOVEN HEEFT VERLOREN!!

Recommend Documents