U IT D E S C H OOL B A N K E N
Ferry Verheij
Ronald Hillemans
Fotograaf, beeldend kunstenaar en docent
Ronald Hillemans volgde, na afronding van de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en naast zijn werk als beeldend kunstenaar, opleidingen aan de HBK Utrecht, Grafische School Utrecht en de Fotoacademie in Amsterdam. Meer dan twaalf jaar was hij als als docent ‘Beeldende Vorming’ verbonden aan de Hogeschool Rotterdam. In 2007 begon hij op Fotoacademie in Rotterdam, waar hij dit jaar als docent kennis maakte met de voorbereiding van studenten op hun examen. Naast het docentschap is Ronald lid van de onderwijsexamencommissie van de Fotoacademie.
Iedere editie stelt een docent aan de Fotoacademie een student van de opleiding aan je voor. Deze keer stelt docent Ronald Hillemans de onlangs afgestudeerde Ferry Verheij voor.
Grande Hotel Ferry Verheij (1969) studeerde in juni 2013 af aan de Fotoacademie in Rotterdam met zijn project ‘Grande Hotel’. Grande Hotel Beira was ooit één van de meest prestigieuze hotels van zuidelijk Afrika, een trekpleister voor de Portugese jetset. Het is nu slechts een betonnen karkas waar de ongeveer tweeduizend Mozambikaanse bewoners zonder elektriciteit, stromend water en riolering proberen te overleven. Tekst Ronald Hillemans & Loesje Overbeke
Ferry Verheij Fotograaf
In het voorjaar van 2013 studeerde documentair fotograaf Ferry Verheij af aan de Fotoacademie in Rotterdam. Ferry heeft een fascinatie voor veranderingsprocessen. Soms veroorzaakt door keuzes die mensen wel of juist niet maken. En op andere momenten door veranderingen die men niet zelf in de hand heeft, maar waar ze wel het slachtoffer van zijn. Zijn werk was te zien in de succesvolle eindexamenexpositie RELEASE2013 (www. release2013.nl). website www.ferryverheij.nl
46
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
F o t o g r a f i e F e rr y V e rh e i j
p 14-jarige leeftijd vertrok Ferry met het hele gezin naar Mozambique in verband met het werk van zijn vader. Ferry: ‘Ik herinner me deze onderneming vooral als spannend, omdat het ook de bedoeling was dat het verblijf langere tijd zou duren. Daarnaast is het ook een eye-opener geworden. De wereld bleek veel groter dan het vertrouwde thuis in Nederland.’ Na anderhalf jaar keerde moeder en kinderen terug naar Nederland. Zijn vader is er blijven werken en wonen en is, volgens Ferry, ‘vergroeid met het heerlijke klimaat en de daarbij passende “creatieve en open oplapcultuur”.’ Tijdens zijn opleiding aan de Fotoacademie kreeg Ferry het boek: ‘Avenue Patrice Lumumba’ van Guy Tillim onder ogen. De combinatie van architectuur en het Afrikaanse stadsleven inspireerde hem. Bij een later bezoek aan Mozambique bracht hij, ondanks afraden van verschillende contacten van zijn vader, een bezoek aan Grande Hotel. Het hotel heeft in de wijde
omgeving van Beira een slechte naam. Ondanks dat heeft Ferry zich geen enkel moment onveilig gevoeld en daarom bestrijdt hij sindsdien ook de slechte naam. Bij aankomst zocht hij een gids om rond te kunnen kijken. Hij maakte contact met de mensen, hij fotografeerde ze en brak het ijs door ze ter plekke prints te geven. Geraakt door de imposantheid van het gebouw, het verval, de taferelen en de verschillende mensen besloot hij er snel terug te keren en er een project van te maken. Opgelapte deuren Ferry: ‘De grandeur van Grande Hotel is voor mij een metafoor voor macht en onmacht, het is een koloniaal overmoedig idee dat mislukt is en totaal anders is uitgevallen. De mensen die in Grande Hotel wonen krijgen op geen enkele wijze begrip en ondersteuning van de lokale overheid, want het is geen economisch interessant project waarmee ze kunnen pronken. Zolang de prestige ontbreekt zal een ambtenaar daar nooit zijn vingers aan willen branden. De bewoners samen maken Grande Hotel en tegelijkertijd is Grande Hotel de omgeving
47
U IT D E S C H OOL B A N K E N
Ferry Verheij
Ronald Hillemans
Fotograaf, beeldend kunstenaar en docent
Ronald Hillemans volgde, na afronding van de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en naast zijn werk als beeldend kunstenaar, opleidingen aan de HBK Utrecht, Grafische School Utrecht en de Fotoacademie in Amsterdam. Meer dan twaalf jaar was hij als als docent ‘Beeldende Vorming’ verbonden aan de Hogeschool Rotterdam. In 2007 begon hij op Fotoacademie in Rotterdam, waar hij dit jaar als docent kennis maakte met de voorbereiding van studenten op hun examen. Naast het docentschap is Ronald lid van de onderwijsexamencommissie van de Fotoacademie.
Iedere editie stelt een docent aan de Fotoacademie een student van de opleiding aan je voor. Deze keer stelt docent Ronald Hillemans de onlangs afgestudeerde Ferry Verheij voor.
Grande Hotel Ferry Verheij (1969) studeerde in juni 2013 af aan de Fotoacademie in Rotterdam met zijn project ‘Grande Hotel’. Grande Hotel Beira was ooit één van de meest prestigieuze hotels van zuidelijk Afrika, een trekpleister voor de Portugese jetset. Het is nu slechts een betonnen karkas waar de ongeveer tweeduizend Mozambikaanse bewoners zonder elektriciteit, stromend water en riolering proberen te overleven. Tekst Ronald Hillemans & Loesje Overbeke
Ferry Verheij Fotograaf
In het voorjaar van 2013 studeerde documentair fotograaf Ferry Verheij af aan de Fotoacademie in Rotterdam. Ferry heeft een fascinatie voor veranderingsprocessen. Soms veroorzaakt door keuzes die mensen wel of juist niet maken. En op andere momenten door veranderingen die men niet zelf in de hand heeft, maar waar ze wel het slachtoffer van zijn. Zijn werk was te zien in de succesvolle eindexamenexpositie RELEASE2013 (www. release2013.nl). website www.ferryverheij.nl
46
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
F o t o g r a f i e F e rr y V e rh e i j
p 14-jarige leeftijd vertrok Ferry met het hele gezin naar Mozambique in verband met het werk van zijn vader. Ferry: ‘Ik herinner me deze onderneming vooral als spannend, omdat het ook de bedoeling was dat het verblijf langere tijd zou duren. Daarnaast is het ook een eye-opener geworden. De wereld bleek veel groter dan het vertrouwde thuis in Nederland.’ Na anderhalf jaar keerde moeder en kinderen terug naar Nederland. Zijn vader is er blijven werken en wonen en is, volgens Ferry, ‘vergroeid met het heerlijke klimaat en de daarbij passende “creatieve en open oplapcultuur”.’ Tijdens zijn opleiding aan de Fotoacademie kreeg Ferry het boek: ‘Avenue Patrice Lumumba’ van Guy Tillim onder ogen. De combinatie van architectuur en het Afrikaanse stadsleven inspireerde hem. Bij een later bezoek aan Mozambique bracht hij, ondanks afraden van verschillende contacten van zijn vader, een bezoek aan Grande Hotel. Het hotel heeft in de wijde
omgeving van Beira een slechte naam. Ondanks dat heeft Ferry zich geen enkel moment onveilig gevoeld en daarom bestrijdt hij sindsdien ook de slechte naam. Bij aankomst zocht hij een gids om rond te kunnen kijken. Hij maakte contact met de mensen, hij fotografeerde ze en brak het ijs door ze ter plekke prints te geven. Geraakt door de imposantheid van het gebouw, het verval, de taferelen en de verschillende mensen besloot hij er snel terug te keren en er een project van te maken. Opgelapte deuren Ferry: ‘De grandeur van Grande Hotel is voor mij een metafoor voor macht en onmacht, het is een koloniaal overmoedig idee dat mislukt is en totaal anders is uitgevallen. De mensen die in Grande Hotel wonen krijgen op geen enkele wijze begrip en ondersteuning van de lokale overheid, want het is geen economisch interessant project waarmee ze kunnen pronken. Zolang de prestige ontbreekt zal een ambtenaar daar nooit zijn vingers aan willen branden. De bewoners samen maken Grande Hotel en tegelijkertijd is Grande Hotel de omgeving
47
U IT D E S C H OOL B A N K E N
Ferry Verheij
van de bewoners. De erbarmelijke staat van het gebouw laat zien dat de mensen niet bij machte zijn om het in stand te houden. De bewoners proberen samen de percelen zo goed en kwaad als het gaat onder hun hoede te nemen en er een thuis van te maken.’ De creatieve Afrikaanse gewoonte om problemen tijdelijk op te lossen herkende Ferry onder andere in de opgelapte deuren: ‘Het zijn de deuren die toegang geven naar de huizen van de mensen. In het boek laat ik de opgelapte deuren wel zien maar de privé-ruimtes erachter niet. Dat is een bewuste keuze.’ Paradijs en armoede Grande Hotel is een document over de samenleving geworden. De aanpak van Ferry heeft een documentair
Photo Academy Award 2013
Deze zomer werd Ferry’s eindproject, het fotoboek ‘Grande Hotel’, genomineerd voor de Photo Academy Award 2013. Dit werk zal ook te zien zijn in de Photo Academy Award expositie die op 14 september opent in Fotomuseum Den Haag. Op 19 september worden hier alle winnaars bekend gemaakt tijdens de feestelijke prijsuitreiking. 14 september t/m 27 oktober Fotomuseum Den Haag Stadhouderslaan 43, 2517 HV Den Haag Uitreiking: donderdag 19 september om 18.00 uur
karakter en hij stelt zich op als een beschouwer: ‘Ik wil een genuanceerd beeld geven; liever donkergrijs dan zwart en wit.’ De gemeenschappelijke ruimtes van het hotel zijn het meest vervallen. Deze gebruikte Ferry als
decor om de portretten van de mensen te maken. Zo is ‘armoede’ zichtbaar maar ook ‘gehechtheid’, en ‘thuis voelen’. Deze samenstellingen van portret- en locatiebeelden komen terug in het fotoboek dat Ferry van dit project maakte. Door de keuzes voor theatrale settings en Rembrandtesk licht krijgen de beelden een melancholisch, nostalgisch karakter. In het boek zijn verschillende spanningsvelden herkenbaar tussen een filmische werkelijkheid en realiteit, desolaatheid en drukte, paradijselijkheid en armoede, stoerheid en kwetsbaarheid, ontoegankelijkheid en openheid. Macht en onmacht De verschijnselen van economische
‘Ik wil een genuanceerd beeld geven; liever donkergrijs dan zwart en wit’
afhankelijkheid, macht en onmacht zijn overal waarneembaar. In Ferry’s directe omgeving ziet hij ‘schaalvergrotingsspoken’ waar hij een aversie tegen heeft. Zo werkt hij bijvoorbeeld aan een project in de Alblasserwaard: ‘De krimp van de bevolkingsomvang is aanleiding voor economische maatregelen. De economie is niet tegen te houden en niet alles kan gesubsidieerd worden. Mensen met de minste invloed worden er echter door getroffen en zijn daar de dupe van. De lokale bevolking ervaart directe gevolgen en kan in de meeste gevallen niets anders dan er mee leren leven. Door dit soort projecten te fotograferen en op een passende manier te presenteren kan ik het een plek geven en er aandacht voor vragen.’ Talent Docent Ronald Hillemans was snel overtuigd van Ferry’s talent, zowel op professioneel als sociaal vlak. Ronald: ‘De ondernemende Ferry verenigt een gepassioneerde ambachtelijke werken benaderingswijze met een grafisch en fotografisch vakmanschap. Aan de Fotoacademie kwam Ferry pas in de
48
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
49
U IT D E S C H OOL B A N K E N
Ferry Verheij
van de bewoners. De erbarmelijke staat van het gebouw laat zien dat de mensen niet bij machte zijn om het in stand te houden. De bewoners proberen samen de percelen zo goed en kwaad als het gaat onder hun hoede te nemen en er een thuis van te maken.’ De creatieve Afrikaanse gewoonte om problemen tijdelijk op te lossen herkende Ferry onder andere in de opgelapte deuren: ‘Het zijn de deuren die toegang geven naar de huizen van de mensen. In het boek laat ik de opgelapte deuren wel zien maar de privé-ruimtes erachter niet. Dat is een bewuste keuze.’ Paradijs en armoede Grande Hotel is een document over de samenleving geworden. De aanpak van Ferry heeft een documentair
Photo Academy Award 2013
Deze zomer werd Ferry’s eindproject, het fotoboek ‘Grande Hotel’, genomineerd voor de Photo Academy Award 2013. Dit werk zal ook te zien zijn in de Photo Academy Award expositie die op 14 september opent in Fotomuseum Den Haag. Op 19 september worden hier alle winnaars bekend gemaakt tijdens de feestelijke prijsuitreiking. 14 september t/m 27 oktober Fotomuseum Den Haag Stadhouderslaan 43, 2517 HV Den Haag Uitreiking: donderdag 19 september om 18.00 uur
karakter en hij stelt zich op als een beschouwer: ‘Ik wil een genuanceerd beeld geven; liever donkergrijs dan zwart en wit.’ De gemeenschappelijke ruimtes van het hotel zijn het meest vervallen. Deze gebruikte Ferry als
decor om de portretten van de mensen te maken. Zo is ‘armoede’ zichtbaar maar ook ‘gehechtheid’, en ‘thuis voelen’. Deze samenstellingen van portret- en locatiebeelden komen terug in het fotoboek dat Ferry van dit project maakte. Door de keuzes voor theatrale settings en Rembrandtesk licht krijgen de beelden een melancholisch, nostalgisch karakter. In het boek zijn verschillende spanningsvelden herkenbaar tussen een filmische werkelijkheid en realiteit, desolaatheid en drukte, paradijselijkheid en armoede, stoerheid en kwetsbaarheid, ontoegankelijkheid en openheid. Macht en onmacht De verschijnselen van economische
‘Ik wil een genuanceerd beeld geven; liever donkergrijs dan zwart en wit’
afhankelijkheid, macht en onmacht zijn overal waarneembaar. In Ferry’s directe omgeving ziet hij ‘schaalvergrotingsspoken’ waar hij een aversie tegen heeft. Zo werkt hij bijvoorbeeld aan een project in de Alblasserwaard: ‘De krimp van de bevolkingsomvang is aanleiding voor economische maatregelen. De economie is niet tegen te houden en niet alles kan gesubsidieerd worden. Mensen met de minste invloed worden er echter door getroffen en zijn daar de dupe van. De lokale bevolking ervaart directe gevolgen en kan in de meeste gevallen niets anders dan er mee leren leven. Door dit soort projecten te fotograferen en op een passende manier te presenteren kan ik het een plek geven en er aandacht voor vragen.’ Talent Docent Ronald Hillemans was snel overtuigd van Ferry’s talent, zowel op professioneel als sociaal vlak. Ronald: ‘De ondernemende Ferry verenigt een gepassioneerde ambachtelijke werken benaderingswijze met een grafisch en fotografisch vakmanschap. Aan de Fotoacademie kwam Ferry pas in de
48
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
49
U IT D E S C H OOL B A N K E N
Ferry Verheij
laatste fase bij mij in de groep. Hij kende weliswaar al verschillende mensen, maar alsnog was duidelijk zichtbaar dat hij een echte samenwerker is. Voor de organisatie van de eindexamenexpositie ‘RELEASE2013’ bracht hij veel ideeën in, maar ook in de uitvoering van taken kon hij goed verbinden. Daarnaast stelde hij zich als grafisch vormgever open voor de wensen en ideeën van de groep.’ Aan de Fotoacademie heeft Ferry vooral de herkenbaarheid van zijn persoonlijke visie in beeld weten te ontwikkelen: ‘Toen ik startte aan de Fotoacademie maakte ik vooral landschappen. Op de academie heb ik me de eerste jaren vooral toegelegd op techniek tot ik merkte dat het om iets anders gaat. Na mijn eerste bezoek aan Grande Hotel realiseerde ik me dat het interessant is als er voor de kijker achter het beeld iets
‘De grandeur van Grande Hotel is voor mij een metafoor voor macht en onmacht’
Advertentie
te vermoeden is. Om daarin persoonlijk meer helderheid te krijgen heb ik tussentijds een periode ingelast om voor het Grande Hotel-project een goed plan te hebben. Ik realiseerde me dat ik in de laatste fase vooral doelgericht wilde bezig zijn met één project en minder zijpaadjes wilde bewandelen. Er blijven wel voortdurend twijfels en je probeert opties open te houden, maar je komt steeds dichter bij wat je wil laten zien. Zo is Grande Hotel ook te bekijken als een metafoor voor mijn eigen persoonlijke ontwikkeling.’ Toekomstplannen Ferry ziet het einde van zijn opleiding als een nieuw vertrekpunt. ‘Ik hou vooral van aanpakken. Ik hou er van om in geconcentreerde tijd aan een project te werken, als een soort snelkookpannetje.’
50
w w w . d i g i f o t o p r o . n l E DITI E 3 - 2 0 1 3
