EDC wint thriller tegen PSV en blijft in de Hoofdklasse! EDC heeft dit seizoen met slechts 2 overwinningen nog net de nacompetitie bereikt. Daarin werd het thuis opgenomen tegen PSV Dammen uit Eindhoven. Zij beschikken over een team dat in de breedte prima in orde is, met daarnaast een topper in de persoon van Yuri Lagoda. EDC was voor deze wedstrijd ook helemaal op sterkte. Afgaande op de kwaliteiten van beide teams was het wel duidelijk dat geen van beiden met een groot resultaat zou gaan winnen. Wat de wedstrijd extra speciaal maakte was dat er heel veel supporters aanwezig waren om ons team te steunen. Uiteindelijk werd een 11‐9 overwinning uit het vuur gesleept, maar dat had ook zomaar anders kunnen zijn. Gino en Han verloren allebei, terwijl dat toch helemaal niet zo vaak gebeurt. Gelukkig haalden de ‘Russen’ twee erg belangrijke overwinningen binnen. Daarna bleef het echt erg lang spannend, totdat Mattijs het eindspel winnend wist af te ronden. Een speciale vermelding voor Raphail is ook op zijn plaats, want die hield de Oekraïense kopman Lagoda op remise. Vandaag was Emanuel als eerste uit. Hij bereikte helaas niet veel tegen Paul Hellings, die zijn verdediging gesloten hield. Een snelle remise was het gevolg. Ook bij Paul verliep de partij redelijk rap. Alleen kwam dat doordat David Riupassa een dure damcombinatie nam. Paul kon vervolgens gewoon afnemen voor een gelijke stand. Ondanks een klein beetje tempovoordeel werd het remise. Ondertussen had Igor zijn sterke tegenstander op slinkse wijze verrast. In een standje waar je niet direct combinaties zou verwachten werd zijn tegenstander gepakt met een slagkeuze. Carlo Nas nam de 2‐om‐1, maar van enige compensatie was geen sprake. EDC op voorsprong! Hierna vielen er helaas een paar minder gunstige resultaten te noteren. Gino werd door Fred Passchier positioneel afgetroefd. Ondanks de complicaties wist Passchier zijn voordeel resoluut te verzilveren. Piet speelde tegen een taaie speler, Jacques Brouns. Ondanks dat de klassieke stand van Brouns er wat raar uit zag, was het juist Piet die niet helemaal lekker uit kwam. Dat werd dus een remise, terwijl er misschien wel op meer was gehoopt vooraf. Zelf speelde ik een prima partij tegen Jan van den Hooff, met een goede Springer doorstoot in het centrum. Na een kromme zet van mijn tegenstander had ik een handvol kansen om mijn voordeel te verzilveren. Helaas overzag ik al deze kansen, wellicht door de wat complexe stand, en moest ik zelfs nog afwikkelen naar remise. 1‐1, terwijl ik eigenlijk wel op meer ging hopen tijdens de partij. Daarna verloor Han van Pieter Wijn. In een onduidelijk klassiekje werd Han verrast door een aardige forcing, waardoor hij een schijf achter kwam. Veel compensatie was er niet en dus werd dit ook een nederlaag. Tegen het einde van de partij was ook nog de klok uitgevallen, wat ook gewoon vervelend was.
Hierna wist Raphail gelukkig nog wel remise te maken tegen Yuri Lagoda. Lagoda kwam door het centrum en Raphail kwam in de verdrukking. Gelukkig ging hij net niet kopje onder, hoewel dat wel had gekund. EDC stond nu met 9‐7 achter, maar wel met perspectief op de borden. Yuri speelde een overtuigende partij tegen de zwakste speler van de tegenstanders, Hans Greveraars. Deze kreeg problemen met zijn lange vleugelopsluiting en dit ging van kwaad tot erger. Yuri won, omdat zijn tegenstander simpelweg geen zet meer had, zonder schijven te geven! Als allerlaatste was Mattijs dus bezig. Hij was de hele partij al aardig aan het drukken, maar het bleef steeds bij beuken, want echt mee gaf Menno Hottinga niet. Alleen op het allerlaatst wist Mattijs toch nog te winnen, met een fraai motief! 11‐9 en Hoofdklasse dus komend seizoen! Igor Tchartoriski (1307) ‐ Carlo Nas (1243) 2‐0 In een ogenschijnlijk probleemloos standje loopt Nas in een niet al te moeilijke, maar wel listige combinatie. 1. … 15‐20?, 2.28‐23 19x28 (hier zag hij dus pas de damcombinatie), 3.32x12. Als zwart anders slaat gaat het als volgt: 1. … 15‐20?, 2.28‐23 18x29, 3.39‐33 29x38, 4.37‐31 26x28, 5.43x3. Beide combinaties zijn uiteraard winnend.
Pieter Wijn (1209) ‐ Han Borgman (1176) 2‐0 In een wat lastige stand, waar moeilijke keuzes gemaakt moeten worden, speelt Han 6‐11, waarna Wijn knap weet te profiteren. Er volgde deze forcing: 1. … 6‐11, 2.42‐37 11‐16, 3.28‐22! 9‐13, 4.32‐ 28 23x34, 5.40x9 13x4, 6.22x11 16x7. Er waren nog diverse andere winnende mogelijkheden na 6‐11. Ik daag u als lezer uit dit eens uit te zoeken!
Gino Schirinzi (1214) ‐ Fred Passchier (1253) 0‐211 1.49‐44 is niet direct het goede plan. Gino kan veel beter een (tijdelijk) schijfje winnen. 1.35‐30! 14‐20, 2.25x23 34x25. Vluchten met 1. … 34‐39 is uiteraard verhinderd door een 1 om 2.
Gino Schirinzi (1214) ‐ Fred Passchier (1253) 0‐2 Gino speelde hier 1.40‐34, wat op zich een voor de hand liggende zet is. Alleen kon hij zich op een verrassende manier nog onttrekken aan de grootste problemen. 1. 16‐11! 17x6, 21‐16 en de geofferde schijf wordt weer terug gewonnen. 1. 16‐11! 7x16, 2.35‐30! 24x33, 3.38x7 27x47, 4.21x3, met op zeker een remise.
Paul Hellings (1179)11 ‐ Emanuel Merins 1‐1 Om deze stand actief te kunnen spelen zou men 1. … 18‐22 sterk kunnen overwegen. Helaas zit er dan een kleine combinatie achteraan: 1. … 18‐22, 2.40‐34 22x33, 3.40‐34 25x23, 4.38x7 20x29, 5.7‐1 Emanuel speelde in ieder geval 1. … 17‐21 en na 2.29‐23 bleef er een rustige stand over.
Raphail Zdoroviak (1193) ‐ Yuriy Lagoda (1410) 1‐1 Raphail kwam flink onder druk tegen Lagodo. Alleen in deze stand maakt Lagoda net even de verkeerde keus, door 1. … 24‐30 te spelen. Daarna wist Raphail te ontsnappen. Veel beter was 1. … 21‐26, 2.32x28 19x28, 3.45‐40 13‐18, 4.37‐32 28x37, 5.31x42 met een overweldigende stand, die wel nog even netjes uitgespeeld dient te worden.
Jan van den Hooff (1162) ‐ Jonathan Wilbrink (954) 1‐1 Ik heb inmiddels al een behoorlijk goede stand opgebouwd en met 1.29‐24 maakt Van den Hooff het alleen maar beter voor mij. Ik moest wel even 1. … 14‐19 doen.
Jan van den Hooff (1162) ‐ Jonathan Wilbrink (954) 1‐1 Met 1. … 2‐7 geef ik hier het voordeel weg. Met 1. … 11‐17 sta ik praktisch gewonnen. 2.41‐36 18‐23! (met dreiging).
Jan van den Hooff (1162) ‐ Jonathan Wilbrink (954) 1‐1 Mattijs gaf achteraf ook aan dat 1. … 28‐32 wel erg gewonnen lijkt. Hoewel ik deze zet sterk had overwogen, koos ik helaas toch voor het afwachtende 1.7‐12. Daarna was het voordeel weg was toen ik na 2.43‐38 12‐17 speelde. 2.12‐18 was ook nog best goed geweest.
Jan van den Hooff (1162) ‐ Jonathan Wilbrink (954) 1‐1 Wegens de vervelende (en compleet gemiste) dreiging 39‐33 besluit ik alles maar af te breken. Helaas. 1. … 28‐32, 2.38x27 23‐ 29, 3.34x14 25x43, 4.49x38 9x29 met een iets nadelige remise.
Paul van de Veen (1035) ‐ David Riupassa (1046) 1‐111 Riupussa neemt in deze stand een combinatie, die feitelijk niet meer is dan een grootschalige opruiming van schijfjes. 1. … 24‐29, 2.34x21 14‐20, 3.25x23 13‐18, 4.23x12 8x46
Paul van de Veen (1035) ‐ David Riupassa (1046) 1‐1 En dit is de stand na de combinatie. Paul speelt 1.39‐34 en kan zich redden. 1.39‐34 46‐10, 2.42‐37 10x46, 3.33‐28 46x40, 4.45x34. Door het tempovoordeel staat Paul zelfs iets voordeliger.
Menno Hottinga (1104) ‐ Mattijs Meulenbeld (1119)11 0‐2 Na 1.25‐20 staat Mathijs precies gewonnen (De 11‐9, in plaats van 10‐10)! Alleen was het wel zo dat 1.40‐35‐35 nog gewoon remise was. Na de fout van de tegenstander maakt Mattijs het mooi uit: 1.25‐ 20? 24x15, 2.33x24 23‐29!, 3.24x33 31‐37, 4.33‐28 37‐41, 5.28‐22 41‐47, 6.38‐32 47‐41!, 7.32‐27 41‐23 en wit komt nooit meer de tric‐trac over.
Yuri Geisenblass (1191) ‐ Hans Greveraars (968) 2‐011 Yuri speelde een goede partij, waarbij de lange vleugelopsluiting erg dodelijk werd voor Greveraars. Dit diagram maakt wel duidelijk hoe erg het de zwart stand gesteld is. Iets meer dan offeren kon de tegenstander van Yuri dan ook niet doen.
