Eastwood Tigers opgericht. 21 november 2015

Tip-In 21 november 2015

In september 1969 verhuist Tom Roes naar Oosterhout en wil zich opgeven als lid van de plaatselijke basketballvereniging. Tot zijn schrik blijkt er geen te zijn. Hij besluit om samen met Leo Vermeer zelf maar een basketballvereniging te starten: op 1 januari 1970 wordt

Eastwood Tigers opgericht.

Tip-In is een uitgave van Eastwood Tigers Redactie: Lisa Buitendijk Jack Buitendijk Heb je een verslag, nieuwsbericht en/of foto voor de volgende Tip-In? Stuur dan email naar [email protected]

Van de redactie Jarenlang was de Tip-In HET verenigingsblad van Eastwood Tigers. We hebben de afgelopen tijd van veel (oud)leden gehoord dat men er altijd naar uitkeek wanneer de nieuwe Tip-In uitkwam. Daarom kan bij een reünie/feestavond ter ere van het 45 jarige bestaan een Tip-In natuurlijk niet ontbreken. 45 jaar geschiedenis is natuurlijk niet zomaar in een aantal pagina’s weer te geven. Wij hebben daarom een selectie gemaakt met behulp van input van (oud) leden. Sinds afgelopen zomer heeft Eastwood Tigers de Tip-In weer ingezet als het nieuwsbulletin van Eastwood Tigers, nu alleen in digitale vorm. Dat willen wij wel gaan uitbreiden. Deze historische TipIn is dan ook aanleiding om de Tip-In weer in zijn oude glorie te doen herrijzen. Per 3 maanden willen we, naast de digitale versies, een gedrukt exemplaar uit gaan brengen. Verderop in deze Tip-In kun je ook lezen dat we hier natuurlijk adverteerders voor zoeken. Voor nu, heel veel lees plezier en gezellige reünie/feestavond.

Het Eastwood Tigers Basisscholentoernooi, jaarlijks gehouden in de voorjaarsvakantie

Wat veel mensen

niet (meer) zullen weten. De oorsprong van EASTWOOD TIGERS. In september 1969 verhuist Tom Roes naar Oosterhout en wil zich opgeven als lid van een plaatselijke basketbalvereniging. Tot zijn grote schrik blijkt er geen te zijn. Hij besluit om samen met Leo Vermeer zelf maar een basketbal vereniging op te richten:

naam Tip-In heeft gekregen. De eerste redacteur is Wim Bindels. Er nemen drie teams deel aan de competitie 1970-1971: Dames senioren 1, Dames junioren 1 en Senioren.

Er zijn vijf gediplomeerde scheidsrechters, die in op 1 januari 1970 wordt Eastwood Tigers Breda een cursus hebben gevolgd. opgericht. De senioren (nu heren genoemd) zorgen voor een daverende verrassing. Ze promoveren naar Er verschijnt een advertentie in het Kanton de eerste klas district. waarin stond dat iedereen die belangstelling had welkom was op de eerste basketbaltraining. Onder de jeugd van Oosterhout groeit de Er wordt een trainer gevonden: Erbo Varszegi. En behoefte om te basketballen. Onder leiding van er wordt een zaal gevonden: de Oosterheidehal. Jane Struijk start in 1977 mini-basketbal. Er Op de eerste training komen 7 mensen. spelen dat jaar 14 teams mee in de competitie. In maart 1970 wordt het eerste In 1980 heeft Eastwood Tigers 150 leden met 15 mededelingenblad uitgegeven, wat later de teams.

Herman Benig

Meisjes Junioren 1, Kampioen Hoofdklasse 1994-1995

Basketbal is ook een vrouwensport Donderdag 29 februari 1996 De basketbal-meisjes junioren 1 van Eastwood Tigers werden tijdens het laatste Oosterhoutse Sportgala uitgeroepen tot de beste sportploeg van de gemeente Oosterhout van 1995. De basketbalsters werden daarmee beloond voor hun sportieve prestaties. De junioren 1 (17-20 jaar) werden kampioen hoofdklasse rayon Zuid (Zeeland, Noord-Brabant en Limburg) en mochten daarom deelnamen aan het Nederlands kampioenschap. In Veenendaal werd gedurende een tweedaagse mini-competitie uitgemaakt welke club zich uiteindelijk kampioen van Nederland mocht noemen. De Eastwood Tigers bereikten een zeer eervolle derde plaats en kregen daarmee recht op promotie naar de eredivisie. Trainer/coach Steve van Opdorp (48) zegt daarover: ‘’Ons kampioenschap in rayon zuid lag in de lijn der verwachtingen. Alleen PSV (Eindhoven) en Quo Vadis (Gemert) waren gevaarlijke tegenstanders. De play-offs in mei 1995 waren echter het hoogtepunt. De derde plaats in een sterk bezette mini-competitie was een sportief aansprekende prestatie.’’ Marieke Hermus (18) vult aan: ‘’Het was gewoon een erg gaaf toernooi. Ook de hele organisatie eromheen was onvergetelijk.’’ Toch had dit hoogtepunt vooral voor de trainer/coach een bittere bijsmaak. Van Opdorp: ‘’die derde plaats betekende promotie. Maar vanwege een te smalle selectie en gebrek aan geld konden we van dit recht geen gebruik maken. Dat was een grote teleurstelling,

want ik had me er helemaal op ingesteld. De voorbereiding op het seizoen 1995/1996 verliep daardoor ook niet optimaal. De samenstelling van de selectie is inmiddels grondig veranderd. Een paar meisjes zijn vertrokken en we hebben een paar nieuwe speelsters aangetrokken. Momenteel draaien we weer volop mee in de top van de hoofdklasse rayon zuid.’’ Charlotte van Tilburg (16): ‘’Het is jammer dat de promotie uiteindelijk niet is doorgegaan, maar ik zet alles op alles om toch nog eens eredivisie te kunnen spelen. Het liefst met Eastwood Tigers.’’ Haar ambities zijn weliswaar groter dan die van haar teammaatje, maar hun keuze voor deze sport is op dezelfde motieven gebaseerd. Hermus: ‘’ Ik voel meer voor teamsporten dan voor individuele sporten. Basketbal geeft me een kick als het lekker loopt.’’ Van Opdorp verwoordt het nauwkeuriger: ‘’Het is een echte contactsport met aanvallende én verdedigende aspecten voor elke speelster. Er is veel actie. De mogelijkheden van de spelregels worden echter uiteindelijk door de scheidsrechter bepaald.’’ Hoewel basketbal voor hem ‘de’ sport is en blijft, ziet hij de toekomst van het Nederlandse vrouwenbasketbal niet rooskleurig in. Van Opdorp: ‘’De media besteden er geen aandacht aan. Er is gewoon geen geld voor. Er zijn veel te weinig gediplomeerde trainers om het spelniveau te verhogen. Maar vooral het feit dat er maar erg weinig basketbalsters zijn.

Zo vader, zo zoon Ik ben begonnen met basketbal bij Eastwood Tigers toen ik 7 jaar was, in 1987. Wat ik mij vooral goed kan herinneren uit mijn basketbaltijd is dat we echt een onwijs leuk team hadden. Samen met onder andere Jetse Meeuwissen en Stijn Reversma heb ik echt een toptijd gehad. Bankspeler bij het team van Bram Krijnen was ook altijd gezellig. En ik speelde altijd met nummer 5. Toen ik 16 werd heb ik helaas moeten besluiten te stoppen met basketbal, omdat ik toen veel op zaterdag en in de avonden aan het werk ging. Ik vond dat ik mijn verplichtingen aan mijn team niet meer na kon komen.

Rex Smits

Rex en Alex Smits

Alex Smits

Nu ben ik sinds ruim 2,5 jaar weer terug bij Eastwood Tigers. Onze zoon Alex is ook geboren met een voorliefde voor basketbal. Hij is al begonnen toen hij nog maar net 6 jaar was en afgelopen dinsdag (3 november) 9 jaar geworden. Hij speelt met veel plezier in de U14, hier kan hij onder andere door zijn lengte van 1.48 heel goed meekomen. Ook hij zit in een heel leuk team. Het is mooi om te zien hoe hij door iedereen uit welk team dan ook altijd volledig is opgenomen. Het is best uniek dat je als mannetje van 7 gewoon mee mag spelen met jongens die soms wel een jaar of 6 ouder en 2 koppen groter zijn en dat je ook echt volledig geaccepteerd wordt. Ik vind dat we hier als team en als club trots op mogen zijn! Voor mij als vader is het natuurlijk super om te zien hoe mijn zoon net zo geniet van deze sport als ik altijd heb gedaan. We brengen inmiddels samen heel wat uurtjes door bij de basket in de tuin en ik krijg al steeds meer moeite met ‘m! Uiteraard ben ik ook erg blij dat ik op zaterdag lekker droog met een bakkie op de tribune zit en niet op een nat voetbalveld hoef te staan!

https://shop.spreadshirt.nl/webshopeastwoodtigers/

Coach, Kees Lenselink, spelers: Dirk, Lennert, Maurice, Niek, Peter, Niels, Koen en Michiel

Van de voorzitter Eind 2007 werd ik bekend met basketball en Eastwood Tigers (toen tijdelijk Fast Forward) in het bijzonder. Mijn zoon Jesse was op 9 jarige leeftijd lid geworden. Daarvoor had hij gevoetbald. Als ouder was altijd al erg betrokken in de sport die hij deed. Dat wil zeggen, ik was altijd aanwezig tijdens trainingen en wedstrijden. Weer of geen weer. Dat hij ging basketballen vond ik alleen maar positief, ik stond ten minste altijd droog, had geen last meer van de weersomstandigheden. Toch veranderde bij mij iets toen hij ging basketballen. Ik weet niet of het kwam door de sport zelf of de vereniging, maar ik voelde mij meer betrokken als in de periode dat hij voetbalde. Het 2e seizoen dat hij speelde was er geen coach. Zonder dat ik inhoudelijk weinig over het spelletje wist ben ik dat toen maar gaan doen. Ik was verkocht, het team, het spel de club! Eind 2010 ben ik bij het bestuur betrokken geraakt. Ik zou Jeugd Coördinator worden in een bestuur wat verder bestond uit Rob van Haren, Pim van Gils en Gerard Schook. De samenwerking met Gerard liep heel goed. Hij kreeg aanmelding van ouders van kinderen die een keer mee wilde trainen, ik ving ze op, maakt de ouders enthousiast en Gerard liet het inschrijfformulier invullen. Op 31 augustus 2011, vlak voor aanvang van het seizoen, kregen we het verschrikkelijke bericht dat Gerard was overleden. Een enorme klap voor de vereniging. We hebben het geprobeerd terug te zoeken maar de exacte datum weten we niet. We weten wel dat Gerard heel lang uiterst betrokken was bij de club. Wellicht niet vanaf de oprichting, maar wel snel er na. Ik vind het dan ook mooi dat we jaarlijks het Gerard Schook starttoernooi spelen en jaarlijks aan het eind van het seizoen tijdens het familietoernooi, spelen om de Gerard Schook wisselbeker. Twee tradities die we hopelijk nog vele jaren kunnen in stand kunnen houden. Inmiddels ben ik 1,5 jaar voorzitter van Eastwood Tigers en nog meer betrokken dan ooit. Successen als in de jaren ‘90 en begin 2000 hebben we nog niet geboekt. Daar moet nog veel voor gebeuren. Maar samen met de overige bestuursleden hebben we hard gewerkt om achter de schermen de fundering daarvoor te leggen. Daarnaast hebben we processen opnieuw georganiseerd. Zo noem ik als voorbeeld de website met de hele communicatie er omheen m.b.t. wedstrijden en taken. Blij ben ik met de komst van Marcel Dubois en Zoran Ilievski als trainers van Heren 1. Samen met hen zullen we de komende maanden de technische lijn uitgaan zetten voor de komende jaren. Die lijn, in combinatie met onze visie en toekomstplannen (zie verderop in deze Tip-In), zal Eastwood Tigers weer op de kaart gaan zetten als belangrijke, toonaangevende basketball vereniging in Zuid Nederland. Dat is mijn overtuiging, hopelijk die van jullie (binnenkort) ook.

Jack Buitendijk

Eastwood Tigers in Zilina, Slowakije

De lezerspen Eastwood Tigers dreams Er zijn dingen in het leven waar je niet van af komt. Dit geldt ook voor de passie voor sport en wat mij betreft vooral de basketbalsport. Ik koester daarom mooie herinneringen aan de Eastwood Tigers periode, maar zonder dieptepunten waren er ook mooie hoogtepunten. Wat ik me zo nog voor de geest kan halen zijn de vele kampioenschappen die we destijds behaalde, de periode waarin we zelfs de oude trainer van Rick Smits, Willem van der Somme, als coach voor de heren senioren hadden weten te binnen te halen. Een euforische periode waarin we zelfs in regionaal verband een samenwerking met NAC voetbal opzette om, net als bij Barcelona, een professioneel basketball (NAC Basketball) een aantal seizoenen lang in eredivisie meespeelde tegen teams als Den Bosch, Groningen en Den Helder. Helaas moesten we stoppen omdat er simpelweg sponsoren waren die niet met de toegezegde financiële middelen over de brug kwamen. Dit had ook een grote impact op de Tigers.

Los van de diverse successen van het opgezette rolstoelbasketbalteam, het G-team en de explosieve groei van jeugd- en damesafdeling werden er ook samen met enthousiaste leden fantastische dingen gedaan die misschien wel de moeite waard zijn om weer eens te herhalen: 





Dribbelmarathon Een sponsormanifestatie dwars door heel Oosterhout en langs alle sponserende bedrijven waarbij de teams opgeteld 42 km dribbelend door Oosterhout trokken; Flanders Thropy Een internationaal toernooi waarbij de beste collegeteams uit de USA het opnamen tegen de beste eredivisieteams uit West- Europa. De realisatie was volledig in handen van Eastwood Tigers, waarbij we nauw samenwerkte met Flanders organisatie uit België; Survivalkamp Een spectaculaire tocht voor de jeugd, die startte vanaf de Oosterheidehal er waarbij er onderweg diverse hindernissen dienden te worden overwonnen, zoals op een surfplank de beekjes van de polder in Oosterhout trotseren. Eenmaal aangekomen bij de Kurenpolder in Hank werd er ’s nachts nauwelijks een oog dichtgedaan in de barakken waar de jeugd overnachtte.

Het doet me goed om te zien dat Eastwood Tigers, net als een kat meerdere levens heeft en na 45 jaar, wederom een enthousiast bestuur en fanatieke leden heeft en aan de vooravond staat van een mooie nieuwe periode, waar we nog veel van mogen verwachten. Ik heb ooit iets in het clubblad geschreven waarin ik destijds en nu steeds geloof: “Hang

on to your dreams”. Jim Krijnen

Heren 1 Kampioen 2e klasse 1992 - 1993

Vijfjarenplan Eastwood Tigers werpt vruchten af

2 februari 1995

‘Oosterhout wil basketbal

Oosterhout – Vijf jaar geleden was de Oosterhoutse basketbalvereniging Eastwood Tigers op sterven na dood, en telde nog slechts 46 leden die hun sport trouw bleven. Het toenmalige bestuur had een noodkreet onder de sportliefhebbers in de gemeente verspreid, waarop onder andere de huidige voorzitter Jim Krijnen positief reageerde. Anno 1995, vijf seizoenen later, staat de Oosterhoutse vereniging die dit jaar haar 25 jarig bestaan viert, bovenaan in de overgangsklasse en kan men zich al voorzichtig op gaan maken voor promotie richting hoofdklasse. ,,Maar niet alleen het vlaggenschip van de vereniging is momenteel succesvol. Zowel het tweede mannenteam als de junioren zullen waarschijnlijk de kampioensvlag aan het eind van dit seizoen kunnen hijsen. Bij de vrouwen geldt hetzelfde: zowel het eerste vrouwenteam als de meisjes junioren staan bovenaan in hun klasse.’’ Aldus de trotse voorzitter. De club telt momenteel 240 leden en is hiermee uitgegroeid tot de vierde club van Rayon Zuid. De leden zijn onderverdeeld in recreatie en competitie spelende leden, daarnaast kent men nog de leden die het topsportniveau nastreven.

Hoe bereikt men in een relatief korte periode van vijf jaar een vervijfvoudiging van het ledental en hoe wordt het niveau naar drie klassen hoger getild? ,,In 1990 zijn we gestart met een vijfjarenplan, dat er op gericht was een vereniging op te bouwen die voor iedereen bereikbaar was. Dat betekende dat er niet alleen naar de basketbalkwaliteiten gekeken werd. Een club die aan een eigen identiteit moest gaan werken, waarin sfeer als een rode draad door het basketbalspel moest lopen. Gezien de samenstelling van het ledenaantal zijn we hierin tot op heden volledig geslaagd. Als er een goede sfeer in de club heerst, komen de betere spelers en daarmee de resultaten vanzelf,’’ aldus Krijnen. Dat in een grote club het kader een belangrijke rol speelt, moge duidelijk zijn. Zo heeft men bij de heren een oude rot in het vak, Willem van der Sommen, aan het roer, die in de topsportliga niet zou misstaan. ,,Puur geluk met deze man gehad, hij wilde een club met duidelijke toekomstvisie waarin behalve basketbalkwaliteiten ook gezelligheid een hoofdrol moest vertolken,’’ aldus de voorzitter.

Eastwood Tigers komt met twintig teams uit in de competitie, vanaf zes jaar tot en met de senioren. Om dit organisatorisch allemaal in de goede banen te leiden, beschikt men over een duizendpoot in de gelederen. De man achter de schermen is de zestigjarige Oosterhout Gerard Schook. Vol lof is Krijnen over de man, die hij absoluut onmisbaar acht in de structuur van Eastwood Tigers. De Oosterhoutse club heeft nu zijn plannen kenbaar gemaakt tot aan het jaar 2000, waarin men denkt aan toetreding tot het hoogst haalbare, de eredivisie. Tegen die tijd moet het ledenaantal tot 400 zijn gestegen, waarbij men volgens de nu bekende cijfers tot de grootste vijf clubs van Nederland zou behoren. ,,Evenals buurman Flyers (momenteel koploper in de hoofdklasse red.) denken wij in die richting, maar we blijven ook de achterban even belangrijk vinden. Wij willen beslist niet ons

bolwerk worden

beleid afstemmen op alleen het eerste mannenteam. Onze eigen identiteit, waarin ieder lid even belangrijk is voor de club op welk niveau dan ook, willen we onder geen beding uit het oog verliezen.’’ Zonder een financieel goed onderbouwd plan lijkt de kans van slagen niet erg groot. Hoe kijkt men hier in Oosterhout tegen aan? ,,Wat we zeker niet willen is het ‘Den Braveneffect’ (hoofdsponsor van eredivisieclub Goba uit Gorinchem, die op persoonlijke titel de vaderlandse topspelers heeft ingekocht en na twee seizoenen al weer aan stoppen denkt, red.) bij Eastwood Tigers. Sponsoring moet een breed draagvlak hebben, waarbij de geldschieters nooit de dienst uit mogen gaan maken. Vele kleintjes maken een grote, is de filosofie hierachter.’’ De in het bedrijfsleven als adjunct-directeur werkzame Krijnen ziet hierin zeker mogelijkheden voor zijn club.

Seizoen 1994 – 1995, Overgangsklasse Oosterhout - ,,It’s in the bag, it’s in the bag.’’ Dat waren de enige woorden die ‘topscoorder’ Rodney Richards kon uiten na afloop van het duel Black Eagles tegen Eastwood Tigers. Mede door de dertig punten van de dolgelukkige Richards zin de Oosterhoutse basketballers nu kampioen en promoveren zij naar de hoofdklasse in Rayon Zuid. De Tigers kregen nog een zware dobber zaterdag. Black Eagles kon ook nog kampioen worden, maar dan moest de thuisploeg de Oosterhouters wel met minimaal negentien punten kloppen. Dat had de Oosterhoutse tegenstander zich goed in de oren geknoopt. Raymand Botse trok de formatie ten strijde. ‘’Het leek meer op een wedstrijd tussen Botse en Eastwood’’, aldus een Oosterhoutse woordvoerder. ,,Wat kan die man ontzettend veel. Vooral zijn drie-punters zijn ongelooflijk.’’ Eastwood Tigers had duidelijk op het geweld van Botse in de eerste helft geen antwoord, 66-41 en de Oosterhoutse supporters gaven dan ook nog maar weinig voor de kampioenskansen van de Tigers. Hiermee had men toch buiten Willem van der Sommen gerekend. Zijn peptalk in de rust zorgde

voor een beter Oosterhouts team in de tweede helft. In de periode dat Botse even op de bank zat, sloop Oosterhout puntje voor puntje dichterbij. Toen de gigant wel weer binnen de lijnen stond, werd hij zo straf door de Eastwoodspelers gedekt dat hij steeds moeilijker tot acties kwam. Vooral Rudy Loonen zorgde ervoor dat Botse steeds minder in het spel voorkwam. Eenmaal binnen de veilige marge van zestien punten drongen de Oosterhouters niet echt meer aan. De wedstrijd werd rustig beëindigd met 114-103 en de emoties konden ruim baan krijgen. Black Eagles en haar aanhang was hevig teleurgesteld. De Oosterhouters vierden in polonaise daar tussen door het succes, promotie naar de hoofdklasse rayon zuid. Hiermee begint Eastwood Tigers al aardig op schema te liggen van het beleidsplan wat het bestuur heeft gemaakt. ,,Er zijn maar drie clubs in deze omtrek die ook zo hoog spelen, maar wij willen meer. Nu Eastwood Tigers al drie keer gepromoveerd is in de afgelopen vijf jaar lijkt het mogelijk binnen de komende vijf haar het hoogste landelijke niveau te halen’’, aldus Eastwood bestuurslid Hans Dehing

Eastwood Tigers is een basketball vereniging die al 45 jaar een belangrijke en bekende basketballvereniging is binnen de NBB en afdeling zuid. Op dit moment hebben wij 2 recreanten teams, een 3 e in ontwikkeling, en 8 competitie spelende teams ( ons mix team Onder 10 zal met ingang van 1 januari 2016 aan de competitie gaan deelnemen). Onze teams spelen in Brabant tussen Bergen op Zoom, Halsteren, Valkenswaard, Eindhoven, ’s Hertogenbosch en Woudrichem. Daarnaaast spelen 2 teams ook tegen een 2-tal Zeelandse clubs. Naast basketball in competitieverband richt Eastwood Tigers zich ook op haar maatschappelijke rol in Oosterhout en omgeving. Zo worden er clinics gegeven op basisscholen en het voortgezet onderwijs, organiseren wij jaarlijks in de voorjaarsvakantie het Basisscholen toernooi. Hieraan doen jaarlijks ruim 30 teams uit Oosterhout en omgeving mee. Eastwood Tigers is daarnaast partner van Oosterhout in Beweging die zich d.m.v. diverse sportactiviteiten in Oosterhout richt op het activeren van jeugd. Eastwood Tigers heeft een aantal doelstellingen voor de komende 3 jaar.  Promotie van Heren 1 naar de landelijke 2e divisie binnen 2 tot 3 jaar.  Start met een 2e heren team in het seizoen 2016-2017.  Ontwikkeling en scholing technisch kader  Verdubbeling van het ledenaantal in de leeftijdsgroep 6 tot 13 jaar.  Het uitbreiden van de huidige traditionele basketball activiteiten met Streetball. Streetball is feitelijk buiten basketball wat op een half speelveld 3 tegen 3 wordt gespeeld.Streetball is erg populair en groeiend in Nederland. Eastwood Tigers wil deze activiteit in Oosterhout opzetten, niet alleen voor de eigen leden maar ook voor alle jeugd in Oosterhout en omgeving. Veel sporten stoppen halverwege mei. De mogelijkheid om dan aansluitend onder begeleiding en in competitieverband te blijven sporten zijn zeer gering. Ook gaan niet alle kinderen jaarlijks met vakantie. Wij willen daarom vanaf het voorjaar 2016 beginnen met Streetball. Het liefst zouden we dat natuurlijk op een eigen vast court willen, maar de kosten daarvan zijn dermate hoog dat we die ambitie over een aantal jaar pas kunnen verwezenlijken. We zullen dus moeten starten door gebruik te maken van de openbare sportveldjes. De basketball faciliteiten zijn daar echter vaak niet aanwezig of van slechte kwaliteit. Daarnaast hangen de standaard buitenbaskets te hoog voor kinderen tot 12 jaar. Hierom willen wij zelf een mobiel streetball court inzetten. Ook hier hebben wij uiteraard (sponsor) geld voor nodig.

Onze hoofdsponsor