16
Driedimensionaal Testverslag van de nieuwe Fujifilm W3 digitale 3D camera en de adapters van Cyclopital3D
3D-Bulletin nummer 189 - jaargang 2011
Met dank aan David Starkman voor het uitwisselen van wederzijdse ervaringen met de W3. Een jaar na het uitbrengen van de digitale Fujifilm W1 Real 3D camera verscheen in het najaar van 2010 het opvolger model, de W3. Die zag er heel wat “gelikter” uit en dus heb ik de camera meteen besteld. Ik was overigens best al heel tevreden over de W1 als – voornamelijk door zijn geringe afmetingen - eenvoudig mee te nemen “vakantie met de familie” 3D camera. Na enige weken met de W3 te hebben gespeeld is dit gevoel alleen maar toegenomen. De ogenschijnlijk marginale veranderingen tussen W1 en W3 hebben volgens mij een veel betere 3D camera opgeleverd. Van de W1 zijn er in Nederland een stuk of 500 verkocht. Je vraagt je af waar al die nieuwe leden blijven. Er moeten heel wat mensen met de camera aan het aanmodderen zijn!
Was de W1 eigenlijk nog een experimenteel model voor een geringe populatie van belangstellenden, de W3 lijkt door Fujifilm (na het verder door ontwikkelen) nu veel breder in de markt te worden gezet. De camera heeft ook een HDMI 1.4 poort om direct aan 3D TV’s te kunnen worden aangesloten. Daar lijkt Fujifilm de toekomst in te zien want de infrarood transmissie met het Fujifilm V1 lenticulaire fotoscherm is komen te vervallen. Heeft u zo’n 8-inch V1 scherm in bezit dan is dit iets om voor aanschaf van de W3 te weten. Enige aspecten van de camera in willekeurige volgorde: De camera body. Deze is dunner, lichter en mat afgewerkt. Je hoeft niet telkens meer vette vingerafdrukken weg te vegen. Ook glijdt de camera niet meer zo snel uit de vingers. De flitser. Deze lijkt sterker te zijn dan die van de W1. Hij werkt in ieder geval prima! Ook als invul flitser. Het lenticulaire scherm. scherm Het lenticulaire scherm is een stuk groter geworden en ook verbeterd. Het geeft een helderder beeld dat vooral in daglicht het werken met de camera eenvoudiger maakt. De beeldverhouding van het scherm is van 4:3 naar 16:9 gegaan. Er valt veel genoegen te beleven aan het terugkijken van de opnamen.
W3: door de camera zelf ingekaderde macro’s 17
3D-Bulletin nummer 189 - jaargang 2011
3D-Bulletin nummer 189 - jaargang 2011
18
Aspect-ratio. Er is een keuze tussen een aspect-ratio van 4:3, 3:2 en 16:9 voor het maken van stereobeelden. Alleen in de laatste stand wordt het lenticulaire scherm geheel gebruikt. In 3:2 zit je het dichtst bij de verhouding van de Dell projectoren die we in Huizen gebruiken (1920x1200). In 16:9 passen de beelden mooi op een 3D TV. Extra voordeel van die stand is dat je met de camera enorm dicht bij onderwerpen kunt komen omdat er stevig “gecropped” kan worden (links en rechts kan er automatisch flink worden weggesneden). Zulke beelden zijn natuurlijk te extreem voor projectie maar geven wel interessante prints. Zie de resultaten op pagina 17. Bij het maken van opnamen dicht bij een onderwerp wordt aanbevolen de macrostand te selecteren (het “bloempje”). De stereobasis. De basis is van 77 mm naar 75 mm gegaan. Beter was natuurlijk geweest om dit nog meer te reduceren. Je kunt ondanks de grote basis zoals hierboven beschreven wel enorm dicht bij komen maar dat resulteert natuurlijk wel in overdreven diepte! De aspect-ratio van 16:9 is ideaal om veel te croppen en het beeld als zodanig ook meteen op te slaan. Dit kan echter worden uitgeschakeld. Dan slaat de camera de originele beelden op en kunt u zelf in SPM of Cosima inramen. De video mode. De video mode is drastisch verbeterd en van 640x480 op de W1 naar 1280x720 op de W3 gegaan. Het beeld is dus 2,25 maal zo groot. Een enorme verbetering zou je denken. Je moet vanwege de datastroom echter wel een snelle geheugenkaart plaatsen. Een klasse 6 wordt aanbevolen als minimum. Ik heb echter een 16GB klasse 10 geplaatst. Wel een stuk duurder, maar volgens mij noodzakelijk om haperingen te voorkomen. Het is ook altijd aan te bevelen om in de video mode de camera op een statief te plaatsen. Dat doet de kwaliteit ook veel goed. Vanuit de hand genomen bewegen alle pixels en al die informatie moet worden verwerkt. Daar de opslagsnelheid begrensd is gaat dit dan ten koste van de algehele beeldkwaliteit.
Op statief worden in principe minder bewegende pixels geregistreerd (alleen van bewegende objecten) waardoor de datastroom beperkt kan blijven resulterende in een hogere beeldkwaliteit. De bediening (modes). De bediening is meer conventioneel en intuïtief geworden. Ook zijn er meer keuzemogelijkheden. De W3 heeft zelfs een M-stand hetgeen een punt van verlangen was dat tijdens het ISU congres in Gmunden bij Fujifilm onder de aandacht werd gebracht. De lenzen. De W3 gebruikt dezelfde lenzen als die in de W1 zitten met een zelfde zoombereik (35 – 105 mm equivalent). Regelmatig bleken tijdens het maken van proefopnamen beelden onscherp te zijn in de linker bovenhoek van het linker beeld. En dat terwijl op de W3 de afscherming van de lenzen zoals bij de W1 ontbreekt. Daardoor ontstonden bij de W1 immers ook al problemen met wazigheid als gevolg van reflecties. Het linkerbeeld lijkt ook het beeld te zijn dat de camera in de MPO+JPEG opslagmode als jpeg mono gebruikt. Het gebruik van deze mode kan dus beter worden uitgeschakeld. Je kunt in de “MPO alleen” stand immers ook 50% meer beelden opslaan. Tevens kun je met Stereo Photo Maker de MPO’s converteren naar jpeg linker- en rechterbeelden. Voor mono’s zou ik dan dus de rechter beelden gebruiken! De linker lens zit nog steeds in de bovenhoek van de camera. Wanneer je echter met de vinger in beeld komt dan geeft de W3 een rood waarschuwingssymbool in het lenticulaire beeld. Een nuttige aanvulling. De batterij. De batterij van de W3 is iets kleiner geworden vanwege de geringere afmetingen van de camera. Ik heb daar in de praktijk geen last van gehad. Je kunt op Amazon “niet merk” batterijen voor de W3 kopen voor onder de 10 euro. Ik heb er twee gekocht. VREEMD: Je kunt de batterij ook verkeerd om plaatsen en het dekseltje sluiten. De camera doet het dan natuurlijk niet. Iets om in het achterhoofd te houden
W3: onscherpteprobleem in linker beelden 19
Zoals we hier boven op een uitsnede kunnen zien is de linker bovenhoek van het linkerbeeld onscherp. Rechts is de linker bovenhoek wel scherp. Ik heb geen echte situatie kunnen achterhalen waarbij dit wel of niet optreedt. Het gebeurt echter met regelmaat. Een ontwerpfout zou ik willen concluderen. Inhoeverre dit dramatisch is voor het uiteindelijke plaatje laat ik aan u over om te bepalen. Hieronder het uiteindelijke resultaat na bewerking (inclusief verscherping).
3D-Bulletin nummer 189 - jaargang 2011
Let bij dit voorbeeld niet op de extreme stereo. Daar gaat het niet om! Waar het wel om gaat is het demonstreren van een vreemd onscherpte probleem dat met regelmaat optreedt. Niet altijd. Boven ziet u het onbewerkte beeld zoals het - door de camera zelf bijgesneden - op uw geheugenkaart wordt opgeslagen. Op het (rechter) plaatje kunt u zien wat een geweldige scherptediepte de W3 heeft in dit soort beelden. Maar er is meer te zien!.
W3: in Cosima en Photoshop bewerkte beelden
3D-Bulletin nummer 189 - jaargang 2011
20
21
3D-Bulletin nummer 189 - jaargang 2011
3D-Bulletin nummer 189 - jaargang 2011
22
23
wanneer uw camera niet blijkt te werken. Overigens wordt de batterij in de W3 in een externe lader weer opgeladen. Deze is zeer klein en je kunt hem zo in het stopcontact steken. In de W1 moest je de batterij in de camera laden waardoor deze niet gebruikt kon worden.
De statiefschroef. De statiefschroef was van plastic op de W1. Op de W3 is deze van metaal. Een constructieve verbetering. De prijs. De W1 werd in Nederland in de markt gezet voor zo’n 550 euro. De W3 is een stuk goedkoper met een aanvangsprijs van rond de 450 euro. Intussen is de camera op internet en tijdens verenigingsdagen te koop voor iets onder de 400 euro. Het Amerikaanse bedrijf Cyclopital3D heeft voor zowel de W1 als W3 camera een drietal adapters ontwikkeld. De eerste adapter reduceert de stereobasis tot ongeveer een derde (25mm), de tweede verdrievoudigt de stereobasis (225mm) en de derde geeft
De Cyclopital3D base extender (3x). de mogelijkheid om conversielenzen te gebruiken waardoor je de camera meer groothoekig kunt maken (en zoals bekend kun je daardoor ook dichter bij je onderwerp komen). Op de adapters is een schoentje aangebracht om een grote flitser aan te sluiten. Deze wordt geactiveerd door het afgaan van de kleine flitser van de W1 respectievelijk W3. Voor liefhebbers van de W3 (en W1) kunnen de adapters een aantrekkelijke aanschaf zijn. Goedkoop zijn de adapters echter niet en het direct bestellen uit de USA kan een flinke “bonus” van de douane opleveren in de vorm van belasting en invoerrechten. Oppassen dus! Ik heb het vermoeden dat de adapters spoedig via Europese leveranciers aangeboden zullen worden. Zo heb ik op de website gezien dat www.perspektrum.de van Peter Kaiser uit Duitsland al partner is. Misschien komt er ook nog een Nederlandse importeur!
Gert-Jan Wolkers
De Cyclopital3D macro adapter (1/3 x).
3D-Bulletin nummer 189 - jaargang 2011
De infrarood beeld uitwisseling. In de W1 was een infrarood poort ingebouwd voor de draadloze beelduitwisseling met het V1 lenticulaire scherm. Deze poort zit niet in de W3. Volgens de geruchten gaat Fujifilm niet verder met de ontwikkeling van de V-schermen om op groter formaat je foto’s lenticulair te kunnen bekijken. Met de HDMI 1.4 poort kun je de camera met een kabel direct aansluiten op een 3D TV. Daar ziet Fujifilm dus blijkbaar meer toekomst in.
