^^^^m V
■
.'•■
-
,..
.
■
-
...
.
,
r,_.
■
^7
1^1 MWiii!
THEATER bd*
TOT 23 MEI as JOHAN KAART in
WIEZ'N KIND IS DAT?
WTiTi
V«iw< 26 HEI. BEN TER HAUS REVUE. Daar houden de vrouwtjes vanl o»t o.a. OCTAVE VAN AE2SCHOT
Beide Pinksterdagen en Woenidag 2.30 u. matinee Plaatibeipreking dag. v. 10-4 uur Prijzen v.g. f 0.73 tot f3.-. incl. bel
U merkt het niet van den eenen dag op den anderen, dat Uw huid valer en Uw teint minder jeugdig wordt. Dair gaan een paar jaar overheen! Tenzij U microscopisch.fijn gelaatspoeder zou gebruiken oftewel ....
TELEFOON 55828 Wjtoim
N NOUVEAUTÉ VAN
H li Ik In bad ga, kijk ik altijd of Mammie
I
I
WEEKBLAD VOO FILM, TOONEEt. DANS. OPERA, OPERETTE, RADIO, REVUE. iRitlé, CABARET * 27 MEI 1944 . MSTE JAARGANG Ne. 22 - 15 CENT
\ \ä
FILMPREMItRE: „IMMENSEE"
er Adelaar-Kinderzeep bij heeft ■■
gelegd. Die li zoo goed voor mijn huidje en bovendien op mijn
PARFUMS IN BUISJES
-
met «chroef dop en inde diverse
toiletzeepbon overal verkrijgbaar.
fijne „Muriel May" variëteiten
0*%
xooaU Chypre, Crèpe Marocain,
GELAATSPOEDER
Swert Pea, Fougère en«.» f. 0.T5 per bui« je. Vraag Uw parfumeur.
® •n
ADELAAR - PRODUCT = PRI MA !
./m hoHérl; l'nriumrrl, Hunrt Maw. Da CarpfnUenlraat 181, lim 8a*g.
B
FILM: „AVONTUUR IN GRAND HOTEL'
, MICR IS uw KONIJN , Her WAS wasöetoop&v/ /*
#V«NAVeNT>
y^eze
wet VAN MVWEK TE HOUDEA;.' MiiSCMiCnf peNKT ie. UAT MET WAT ANDeRS "S.
HONO t
SOIIJNT
,
WORtfT T^ .«'«'VloLTbaTJÊ" etSPesLP.* veRv«t6N-p, WANiee«. KAN M<)
WAT
Af yt* 7»
'
(Tfékenint W, de Mooy)
BEZOEKT DEZE WEEK DE THEATERS VAN HET
CITYCONCERN
CITY-THEATEB. Amüterdam CITY-THEATE», »en Haax' CINÈltA OOEO». Dea HIMV FÏ^OMA TUKATBR, l>en Haag
■ite M
ÜtiPi H« EEN OUD WETS^r ' Eïn(Je«m«n Bhiwrs's „ÖJB WW «lar «der linnan tfak lUnliiä
CINEMA <S- T NE AT EK — 2 4Hf. Jaargang —No. il — 20 Mei 1944
■
■
A^
L
i *
.
y
-%i>
** "^fc»
wmmmm. Boven: Het ISoordduiUche landschap, Harlan'» filmmilieu. — Links: Kristina Södcrbaum
J. De vijfd« Duitsche speelfilm in kleuren — , en de vierde die In ons land verlooncl^ wordt — heet „Immensee" en is andermaal een product van den regisseur Veil. Harlan. Zij is gebaseerd op de gelijknamige' novelle van den Noordduitschen dichten Theodor Storm, en daarmee de eerste Europeesche kleurenfilm, waarvoor het scenario aan literatuur met een groote L ontleend is.' Als men de novelle kent, vindt men in de film slechts het gegeven terug. Veit Harlan,^ die zelf het draaiboek vervaardigde, had dan ook genoeg aan de weergave van de drie-^ hoeks-verhouding, zooals Storm die vier-ennegentig jaar geleden beschreef en die zich" ontwikkelt in het typische Noordduitsche milieu. Niemand zal den regisseur-draaiboek-^ auteur het recht betwisten, bij de verfilming van een literair werk slechts datgene eruit te lichten, wat hij voor zijn film essentieel acht. Het is echter een waagstuk, als men de geesfesvoorfbrengselen van een kunstenaar, die generaties geleden te boek werden ge-i steld, gaaf transponeeren in een Änderen tijd. Harlan heeft het verhaal drastisch gemoderniseerd, getuige het feit, dat wij Reinhardt Torsten, den groofen dirigent na zijn/ ontmoeting met zijn jeugdliefde Elisabeth Uhl per vliegtuig zien vertrekken. Nu behoeft zwflT' een aanpassing van hef tijdsbeeld absoluut geen afbreuk fe doen aan de filmische waarde van hef verhaal. Integendeel, de regisseur zal dikwijls tientallen argumenten kunnen aanvoeren, die juisf in filmisch opzicht stuk voor stuk verantwoord zijn. Doch dan is hij tegelijkertijd verplicht, consequent te zijn ten opzichte van de dramatis personae. Het is niet voldoende hen in moderne costuums te steken en zich in een moderne wereld te laten bewegen. Ook de menschen zelf moeten dan gemoderniseerd worden. En daartoe leent „Immensee" zich bijzonder slecht, want even negentiende-eeuwsch als Theodor Storm zelf was, zijn de figuren in deze novelle. Ongetwijfeld hadden de menschen van twee generaties geleden dezelfde hartstochten en fouten als wij. Maar zij waren kinderen van Sun tijd en die tijd bracht mee, dat zij in hun
vxvv ÉF^ ;^r
IMMENSEE ^Draaiboek:
Veit
Theodor
Storm
jtamtti:
Harlan, -
naar
Muriek:
Bruno Mondi
-
een
novelle
Wolfgang
Decors;
v.
Puttkammer -
-
Erich Zander en
f Karl Machus - Geluid: Heinz Martin - Montage Friedrich Holder
van
Zeiler
Carl
Productieleider; Erich
Regie VEIT HARLAN ; Elisabeth Uhl Kristina Sdderbaum Mevrouw Uhl, haar moeder . . . . . Carola Toelle , Reinhart Torsten Carl Raddatz , Mevrouw Torsten / Lina Lossen Meneer Torsten ( "Jn ouders . . MaxGUIstorlf Lauretta' Germana Paolieri . Werner i ... Wilfried Seyterth 1 lochen muziekstudenten . Malte Jaeger vjesta 1 . Kiithe Dyckhoff7
i
reacties ten eenen male anders waren dan de mensch van nu. In dit opzicht schiet de film „Immensee" duidelijk tekort. De hoofdpersonen bewegen zich in een tijd, die binnen het bereik van onze herinnering valt — in onzen tijd dus — maar het zijn in hun gevoelsuitingenen reacties typische negentiendeeeuwers. Daarbij komt, dat Theodor Sform, lyricus als hij was, toch al voornamelijk aan het gevoel appeleerde. Wat in zijn tijd acceptabel is, komt ons thans als druipende sentimentaliteit voor. Had de film deze senfimentaliteit in het tijdsbeeld gelaten, waarin zij thuishoorde, dan zou zij vermoedelijk ook voor ons aanvaardbaar zijn geweest. Doch in ihans doen de figuren als anachronismen aan. Hieruit moge blijken, dat filmische adaptatie van universeele literatuur toch niet zoo onbeperkt mogelijk is als sommige filmkunstenaars ons willen doen gelooven. Als Veit Harlan van de hoofdfiguren in „Immensee" moderne menschen had gemaakt, in overeensterfiming met het milieu, waarin hij ze plaatste, dan was van Storm's werk alleen de fitel overgebleven. Aan den anderen kant gelooven wij gaarne, dat het een filmische noodzaak was „Immensee" fe moderniseeren. Overigens, als men de anachronistische effecten buiten beschouwing laat. is deze variatie op het thema „drie-hoeks-vérhouding" knap weergegeven. Veit Harlan's echtgenoote Kristina Söderbaum speelt ook hier, evenals in zijn film „De Oouden Stad" de hoofdrol
AU kleurenfilm kan men „Immensee" niet onverdeeld geslaagd noemen. De kleuren doen veelal onwerkelijk en onrustig aan. Vooral de blauwige gloed op het groen in de buitenopnamen werkf soms irritant. De opnamen in de concertzaal zijn daarentegen uitstekend in hun realistische kleurverhoudingen. Ik moet hierbij opmerken, dat het best mogelijk is, dat u In de bioscoop endere ervaringen opdoet. Het Agfacolor-procédé heeft namelijk het inconvenient, dat de copieën, die van eenzelfde negatief getrokken worden, onderling verschillend kunnen zijn. Doch zeker is, dat da kleur in „De Gouden Stad" en vooral in „Het Bad In de Schuur" beter tot haar recht kwam, In geluidstechnisch opzicht is „Immensee" echter bijzonder goed. Wolfgang Zeiler schreef bij het draaiboek prachtige muziek, die perfect tot uitvoering komt. Onwillekeurig vraagt men zich af of Veit Harlan de zwakheden in hel scenario heeft willen ondervangen door van Storm's oorspronkelijken dichter Reinhart een componist te maken. Zoo gaat de vertooning van „Immensee" dus vergeze.ld van verschillende pro's en contra's. En het groote publiek, dat gaarne in sentimentaliteit zwelgt, zal zeker plezier aan deze kleurenfilm beleven. Leo J. Capit
Carola Toelle en Kristina Söderbaum
Germana Paolieri en Carl Raddatz
met het meesterschap van de ware actrice. Haar tegenspelers Carl Raddatz en Paul Klinger geven haar uitstekend partij en ook de overige rollen weerspiegelen de hand van Harlan.
Onder: Otto Gebühr vervult thans een kleine rol. — Rechts: Carl Raddatz en Kristina Söderbaum
>*
»»>^««<
VtJ f m
M^ t *A
RPF"
«T V
^
..
V
KORTE IXHOÜD Ka bljua twintig Jaar ontmoet de orkestdirigent Kelnliart Torsten zijn J> ugdllefde Elisabeth weer. Herinneringen worden levendig «n voordat zijn vllegtnlg vertrekt, gaan bun gedachten naar vroeger . . . naar de Immensee, waar de velden en bosschen getuige waren van liuii mooie Jengd. Toen hij van de zeventienjarige Elisabeth afscheid nam om in Hamburg te gaan stndeeren, beloofden zij elkaar tronw te blijven. Zijn lange zwijgen en het feit, dut Uelnhart's vriend, Erich Jürgens van het landgoed Immensee, haar voortdarend het hof maakt, hebben Elisabeth van hem vervreemd. Maar een bezoek van Beinhart aan zijn geboortestad verstevigt weer hnn vriendschapsbanden. Keinhart schenkt het meisje zijn compositie „Twaalf liederen voor Elisabeth" en opnienw beloven zij op elkaar te wachten. Een heimelijke reis uaar Hamburg, waar (1} In de woning van Relnhart — die zelf niet aanwezig is — de mnziekstudente Jesta aantreft, overtnlgt haar. dat zij niet bij elkaar passen. In de, vrije knnstenaarswereld gelden andere maatstaven dan In het kleine lm mens-e e. Als Keinhart met een studiebeurs uaar Home vertrekt, heeft Elisabeth ami Erich Jürgen het Jawoord gegeven. De Jonge componist troost ziHi korten tijd met de operazangeres Lanretta, maar spoedig keert hij. door heimwee gedreven, naar huis terug. Verrast doch hartelijk ontvangt Jürgens hem op Immensee, stil en onder den indruk begroet hem diens Jonge vrouw. I)au bemerkt Jürgens de oude genegenheid van Elisabeth voor haar Jeugdvriend en daar haar geluk toch boven alles gaat. Is hij bereid Elisabeth af te staan .... Zij voelt echter, dat Reiuhart's wereld niet de hare is en het grootmoedig gebaar van Erich heeft haar van zijn groote liefde overtuigd. Stil verlaat Relnhart het Immensee-landgoed .... Tele Jaren zijn voorbijgegaan, ais zij elkaar weer ontmoeten. Nog eens probeejrt Relnhart Elisabeth voor zich te winnen. Maar hoewel zij na den dood van haar man eenzaam Is geworden, zegt slj ook nn niet „Ja". HIJ behoort tot de groote wereld, zij tot den kleinen kring thuis. En zoo nemen twee menschen afscheid van elkaar, die oprecht van elkaar hielden, doch wier samengaan door hun verscliiileade levensopvatting onmogelijk was. In de verte ligt als In een gelukkigen droom verzonken: Immense«.
VMÉÉÉ
J^
^mm*^
y\
i&i
'•"ri:iiÜa*a
ONTWERP EEN KORTE
13ALLKT IIV BKRLiIJN KN WEIENEN
strf" '«%.•
/
/ /
spsg^f
iÄ^^^^^ |
ntRée Eén burchf-achtig kasf»«l op een heuveltop temidden van donker-boboschte bergen. Vogefperspecflef. Over de bosschen trekken de schaduwen van wolken, die aan de zon voorbij gaan. Meer en meer, in crescendo der muziek. Doorb/enden. Kasteel met veel torens, waarop kleine vanen waaien in den wind. Groot-opname: een bazuin wordt gestqken — twee bazuinen — meer bazuinen — feestelijke, lang»me marsch voor entree bailet in o verb/ending:
w*
Balletgroep, geheel in wit. Jonge vriendinnen, die een bruid holpen bij haar bruidstooi. De bruid In 't midden, op een verhooging. Decor van kamer helder, zonder requisieten. Costumeering tijdeloos-modern. Aandragen van den mirtenkrans (vier solisten in langzaam naar het entrum opstijgende arabesken). Groot-opname; bruid ten voeten uit voor een in ouderwetschen gouden lijst gevatten spiegel — drukt zich den mirtenkrans op 't blonde haar.'Bewondert zich glimlachend in den spiegel. Pose in dezen lijst wekt associatie aan een modern vooroudersportret. Dit schijnt haar peinzend op een gedachte te brengen. Glimlach wordt ernst, verwondering, onzekerheid. Scherpe Schnitt
' Alleqpo QßaZIOSO Van den spiegel vandaan windt zij zich uit den reidans der vriendinnen vrij. Schnitt, Door de halfopen kamerdeur onttrekken zich de handen der wegdansende bruid van die der haar na-ijlende vriendinnen. Zij danst, met achter haar aan waaienden, langen bruidssluier door een smallen, helderen gang. Van venster tot venster ziet men telk»ns weer de berg-bosschen daarbuiten. Vele wolken. Camera volgt haar steeds verder in het donker van de oude burcht — tol nog slechts de wit na-wapperende sluier op 'geheel zwart beeldvlak zichtbaar blijft.
R< het;to
lC.^* ;
3 Intrede van de bruid in duistere, slechts door weinige ' "kaarsenluchlers fantastisch verlichte zaal der familie-portretten. Totaaf■ »én-boven; figuur van de bruid is heel klein an wit — voorouders-portretten overgroot en blinkend als metaal. Op de rij af — dansend.
'^g
Stilstaand, dansend — schijnt zij haar voorouders te vragen of zij haar besluit goedkeuren. '\
Na elk omhoogzien van de bruid ziet ook de toeschouwer iin schilderij scherp. Telkens verder in vroegere eeuwen terug. Een goedmoedige, gerokte edelman uit den Metfernich-tijd. Een weelderige, met sieraden getooide rococodame, minzaam glimlachend. Een ijdel, gezet heerschap met allonge-pruik, den maarschalksstaf op zijn heupkuras gesteund. In den hoek der schilderijen telkenmale het wapen- schild. En elke maal schijnt de welwillende uitdrukking op deze gezichten het meisje gerust te stellen. Lachend, trotsch, zelfbewust voltooit zij haar ronde — grootopnamen — totdat zij geheel achteraan voor asn veel kleiner schilderij komt, waarvoor zij schuw stilhoudt en er met de handen voor de borst, vragend en'onzeker op toe gaat. Het is het profiel-schilderij van een zeer ernstig jong meisje: oen zeldzaam gelaat, even schoon als treurig. Het toont in zijn precisie Holbein-achtige scherpte, het is getooid met den opschik der vroege renaissance. De witte kap lijkt op den sluier van de bruid en ook in de trekken is een zekere duidelijke overeenstemming. Hei profiel schijnt uit een donkere zaal, aan een gesloten en in kleine ruiten verdeeld venster voorbij, in de verte te staren. Grootopname toont een half-uitgewischt, gothisch randschrift: „Melanie, ob. 1531 — aet. 2t". Wederom het familie-waper,. Het is kennelijk het schilderij van een jong en niet tot bloei gekomen leven. En thans begint — precies uit.: de profielteekening — deze figuur te leven.
en eenzaamheid. Figuren treden heer in den weg, zoo vaak als tty ui» duistere ruimten den doorgang naar buiten zoelrf: stille, zware reneissance-figuren in blinkend zwart met zilver. Wenden schuiven hoer tegen, waarheen zij zich ook wendt. Aan groofe, bronzen deuren voorbij tasten haar handen in den dans. Ér staan wachters voor als steenen figuren. Soft focus tot scherp; afb/enden. Eindelijk vindt zij een kleine
eze foto's zijn niet zoo nieuw als die wij van moderne balletten plegen te brengen. Maar zoo dikwijls vragen ons dansliefhebbers om cenlg inzicht in Werner Egk's „dansopera", die hier nog nimmer werd vertoond en waaraan ons blad in het verleden ook nog geen aandacht wijdde, dat wij daaraan thans gaarne gevolg geven. Destijds werd „Juan von Zarissa" zoowel .«an de Wcensche als aan de Bcrlijnsclic Staatsopera gegeven, toe; vallig beide kecren gelijktijdig met ; Carl Orll's „Carmina Burana", waaraan het dooi zijn middclccuwsche sfeer en zijn verbinding van koor en ballet herinnert. Het is cen paraphrase op hel Moudc „Don Juan"-lhcma in de Middeleeuwen verlegd. Toonccl is een door ; een reusachtig baldakijn overspannen I tournooivcld, mcl de loges der toeschouwers (hel koor) ter weerszijden. 3 Hot koor blijft zichtbaar ook als in hel middendeel tusschenlijdsche chanEgementen plaats vinden. Hoofdrol is minder Juan von Zarissa zelf, dan de Nar Lcfou, die op het hoogtepunt den troon beklimt en Juan om geld en goed, vrouw en geliefde' brengt. In Weenen was hel Harald Krcutzbrrg, die deze parlij vervulde,, ,0/-v. -, in Berlijn Rolf Jahnke. In rfijKy. Parijs vertolkte onlangs Serge '■'.V'-V-*« '■''a, deze machtige dansrol; .jJoV Werner Egk dirigeerde zelf. •;£' In Weenen danste Hedy' fiv i Pfundmayr de Hertogin, in . '•<'a Berlijn Manon Erluhr. De '£> „Schoonste der Gevangen i ' Prinsessen", de klassieke bal- ; lelrol, werd te Weenen ge* danst door Poldy Pokorny, Ie Berlijn door Regina Gallo. S.
poort naar een binnentuin, die echter vreugdeloos en zonder bloemen is. De muren zijn zoo hoog, dat de camera er niet overheen kan zien. Het licht is het grauw der muren. Klimop en stijve sierboómpjes engen den tuin nog meer in. Zij gaaf naar de oude' waterput midden
I.
in den hof. Een groote voge| vliegt daarvan op en uit het beeldvlak. Zij gaat peinzend op_ den steenen rand zitten en ziet in het water beneden, zichzelf.
y
Camera toont het spiegelbeeld van dit zeldzame gezicht in donker, water en blijft daarop gefixeerd. Tot een regendroppel, dan twee, dan meer, haar beelienis verstoren. Het regent op de boompjes, het regent op de klimop. Aldoor volier. De kleine tuin schijnt voor eeuwen in te slapen. Op een lichtgnjzen grafsteen, die in den binnenhof in den muur gemetseld is, sijpelt door de diepe kerven een zwarte, rijke regen. Muziek-dissonanf leidt naar het beeld terug, waarvoor het moderne meisje vandaan schrikt, omdat het haar — juist om zijn uiterlijke overeenstemming — de toestemming schijnt te weigeren. In een forto der muziek wil de "bruid van het schilderij wegvluchten. Daarbij blijft echter haar lange bruidssluier aan de lijst haken. Met een zwarep slag valt het schilderij vlak naast haar op den grond.
pnale De harde slag (bekken in de muziek) duidt echter tevens de wending aan. In de lichte deuropening tot de donkere zaal staat thans de op den slag toegesnelde, haar zoekend nageijlde bruldegom. Jeugdig officier in parade-uniform. Terwijl hij sterk, zelfbewust en lachend op haar toe gaat, werpt zij zich sidderend aan zijn borst en ziet naar hem op. Hij sluit zijn arm om haar, en thans begint in een aanvankelijk nog zeer langzaam tempo het zich thans voortdurend stralender doorzettende thema van de bruiloftswals, die hen beiden langs de schilderijen, door spiegelzalen heen uit het donkere burchtmidden in het heden terugvoert. Tijdens de wals opent zich door don langen gang telkens opnieuw raam na raam, door den wind opengestoóten, en toont het thans door flarden uiteenscheurende wolken en ïon gebroken landschap. Lange ri;-opname: zij dansen zaal na zaal — uit de deuren opzij voegen zich telkens meer van de haar zoekende vriendinnen, die door lachende cavaliers van den anderen kant van het beeldvlak opgevangen worden — totdat allen zich in foostelijkon wervel, vermenigvuldigd door de spiegels der zalen rondom, bij het bruids- : paar aansluiten. Grootopname van de laatste dansenden over de 1$ der paren heen tot naar don lichten uitgang.
PROmen^öe Promenade van den bruidsstoet langs do bloemenj waar nog de regen afdruipt. Poort door den binnenhof in en aa * de overzijde eruit. Langs den grafsteen. Grootopname grafsteen, waatm langs zich thans opeens in den sterken wind een bont vlaggendeek' ontvouwt, over het gehee/e beeldvlak heen. Slotbeeld: voorhof met op achtergrond de open deuren van' kleine slotkapel, waarbinnen de kaarsen schitteren. En terwijl CM muziek breed uithaalt voor een feestelijk slotakkoord, waarin .||l klokken en orgeltonen mengen, stellen de cavaliers zich met gekriaï degens „en haie" op en schrijdt het jonge bruidspaar, door derj^ der bruidsmeisjes gevolgd, het leven en do toekomst tegemoet^" ban van het verleden is gebroken.
Rechts: Poldy Pokorny (Weenen), .^ï links: Regina Gallo (Berlijn) als *A „Schoonste der Gevangen Prln- «i,.i
;
MMlT.
-
(foto EkolStatl)
' f I ■' '
:«*%^
II III 4-
,
T^ir""' vftwf,-™,
"
i w
m-
-
V
lll _
(Alle Rechten Voorbehouden) paSSaCäQllA
Zwaarmoedig en met een glimlach, die eer verdriet
■^4i_
uitdrukt, begint deze figuur een afgemeten dans. Camera rijdt achteruit y«n feop-profie/ tot Maal Het spreekt vam-elf, dat ook deze dans door de prime ballerina gedanst wordt. Het is een dans vol verlangen
ÄO
'
■*w*.-jä«.,.
i II
r^^^^t.-
Boven; te Berlijn danste Dolf Jahnke den Nar Le Fou, met Viola Zarell als Paretlc. Links: te Weenen beklom Harald Krcutzberg als de Nar Le Fou den hertogstroon van Juan. Rechts: scènebeeld van het duel le Weenen.
•^mfr-
m-
•- ,
^1 « ^zamerhand in de« »tudlo de inleidende èn
EEN CONCERT IN STUDIO A
• ^"Ji" ^J*1^0'^" ^■■'«xJie gemaakt. Achter tf«, »Uzen mtbouw van de commando-brug rit de onhoorbare omroeper. DMronder. achter de gördün tjes van de ..afluLterruimie". i« beweeg van «chhW wam er worden tegef^d rraml/oL^amen ^n
i .
T' ïr'!maakt-
,8 d e
Aan
*« ««"«P herihnert verder
rW ddeIüke
wn he t „r;t d s^gwerk - „ H u
on
^äP-ä
«rne OP««!»^ van koper en sligwerk - e„ d* hengelmicrofoons Ä d* uhvoei-en. den, dte er utt zien al, de vangarmefW «" griin automaat, gereed om deze of gene obliJIi.M«« P" uu te visschen". Trouwens, daLoor dfe^m t'lr ..Jujubes", aan twee zyden gevoelig, en ^ ^j^ gevoehge, moderne kogel-microfoon, ^W"' Het cachet dezer uitzendingen valt op Hier zou'^^ ^ .«H« avondjurk (en A'^J^^X^ aieuW
^ aren^rrrr r™
MAJOIE HAJARY EN PAUL VAN KEMPEN
jonge en
m t£1 .„"'''
het
' -«rtrernaar
T^
«ft ™ «"
K
..anden^ ove^^Är^t'^ ^ Met de flageolet-inm der violen en het zinderend spel van tnangel en ta«bb*r«B. begin, de „HindoeVuan «he Fantaste". Ik hel. geen notie van Hindoemu.^k ■naar tk twijfel er niet aan-* de«'motieven ."» echi en vo ksch, al aaascho.uvde Majoie Hajary „imnT hal; vaderland Er zitten enkele rniför. ftnder hê. geW
öo^ToifTd^T" *"^:*' - >-'* untr
voorspel golft de roller van de «tt*t*' Blanu-cadens als a, he, v 'r ' ' "nmrVh^ "-#. Ä branding .a K man •LIK. "'"^ "rkts, «""t-** w« de piano P J »lechu. een der vele instrumenten en.>ee« ,„,„
co^rr9, f' •■l'an,3'ie" '" «en eigenlijk pUno.
Ma/oie Hajary eomponeerend aän den vleugel op haar Atiuterdanuchc meisjeskamer (foeo Archief) ZIT «ju voor de f.jnproevyrs «n bü^ondere «nietinr geworden d.ze Woensdagavond-concrten van dèn Omroep Daarb.j dcnk ik than» „i.t \CDs "n dê eerste plaats aan de honderdduizenden, die Seze uft! 'endm^en ,n hui, huiskamer» „«diMribueerd" kriiren onder waarmerk van ..echtheid" - i„ t^en.stelling tot de vel« gramofoonplaatprogramma's Maar aan die hnndeH-en-noK-wat. die in Hilversum, waar een OmroepWoMwJ.jr.voDd een factor in het kunstleven geworden ■s, aan de bron kunnen meeluisteren JieKjmU?tbr0n iS de ■•vi0<'1"»'■• i» Studio A, vaar an*s de bulk.Ke wanden de ragfijn geperforeerde geindrUlt de ho k geraak ^^ ""metin luisteraar», < "- '°uit" «raak rbl„% behang. Z.j .s stampvol P aiX
Z7::iTr • uu
"...
*""■'"'""■'* M- "•« er ^Z 8 af ,ot het meis e d
IUn
' " J »t IOO van m H " ™ » ^ -et intriductie, J H.er treden de grooten der aarde niet alleen voor de
mU
h0 d,
,0e:
00k VOt,,icht m ■«."d"' <*"klok-laftlpen). " 'teniet de 'T znlder.ng I"" hang,^vol geel-witte
mk.
DEZE WEEK IN DE AETHER Zondag
J8
Mei:
9.IS-I0.00 ii^-Moo ■JJU '4 00 15
„Bloemen
op
den
k
Pinkalermorgen". ■
t Tv ^"^"'itie „JJe Schijnwerper
5
Rotterdam.
We ke lijkfiC he . F ( Ee
"heTV- lifkV" 'u-terspel „Naar Wilu, ei , " '"'"•ofoonbewerking van William Shakespeare door Jan Lamers. 161,5—1700 De Melodisten o.l.v. Karel Stoete, m.m.v. Henk Fortuin, zang I73 oX8;15 tBandi ,Pal0*rh en W «ongaarsch orkest. afgew,sseld Trio Jan Hofmeester 18.15—19.00 „Nederlandsche Volksklanken" (8&te uitzending). „Van den Meiboom". Samen«telimg en regie: Eddy Noordijk. 19.30—".30 „La Boheme", operette in vier be-1 drijven vim (liacomo Puccini.
Maandag tg Mei: 9IS—tó.'so „Pinkstermorgen zonder zorgen" 10.30—11,30 Kamerorke»fvVM de Nederlandsche kameropera o.l.v: Nico Ringels en het dameskoor o.l.v, Fred. Boshart, Ti *-'|; -, '^S—«3.00 „De PinkMerblom is weer Ja 't i»iid" Met den reportagewagen naar Deventer.
concert, Terecht noemt de componist* ^t «^ f^,^ ..voor ptano en orkest", al mogen wij binne"™ .«htt -e. al ,e langen tijd een ech, piano-cS van h.« verwachten. Het eind.gt dan ook „ie, virtuoo, z„„a'
narzfa'r^af" van ^"'"^ "■« ..l^ro Liszt's piano-cotórt:' maar 1»
marz.ale^ammato
Vanavond
zijn
het
1
twee.
die ,0,
Nederland«*
gorekim
on
HaUrv^e' ^ T'^' reeds zeer ' kw».n. fe Hajary. de langzamerhand vermaarde piamste en compontste, kwam als kind uit on« West ffaar ouders u,t Britsch-Indië. Dirigent is on« beaamde landgenoot-m-den-vreemde Paul van Kemp«,, die anders zijn werkweek tusschen Dresden als leider der^ Phil-
x:-;^.^0-010 i,nd" dimini-| •• ^ ^ Dan rUischt het applaus van de vel^.dle by uitverkocht» ^„e,.,, tot op de verwarmin){ ^^ _ gez,cht v,n Schaff.rs, die deze uitzenden onder zijn hoede h«f. straalt. Wat de luisteraar^Iet kan ziel" xun de donkerroode rozen, die he, Indite .„«uje verheugd en met .en bekoorlüken ee„vo,|- ^„Uki, „,„ haar eigen muz.ek. aan 't har, drukt.' Ook Pau' van Kempen straalt, als hadden in deze kleine zaal, wa.r
Majoie ' speelt het weelderigstT van Liszt's twee pianoconcerten, dat in Es-groot, en haar eigen Fantasie vL?\ , "* 'rUir,ande V*n r0<,de 'ampeknopjes voor Piano en Orkest in ^Cis-klein", die bü li^fhebbere, h^H I ^ "Rr0e"" P,aat" &*** h«f«. de als haar „H.ndoestaansche Fantasie" bekend staat Aan h^derdduuenden in werkelijkheid dit concert b«gevan, Kempen» edele musiceer-vreugde is waarschynluk,! wo^nd dat m deze twee uren z.j dow den aether in h™ wel de keuze van Weber's „Euryanthe Ouverture" hSl . »igen kamer geserveerd kregen i «• nun »lotnummer van de „Siciliaansche Vesper" van Verdi breid, 0 ..nrlT J ^! «'»lenjan de avondzon de en vooral de fijn-fantastische en subtiele ..Katcheh ver enorme groene beuk haar PaS*eVormde bladeren beHeilbron, -ouverture van den hedendaagsch^ Hans'schuttend over de glazen wat^W Slndlo A . . ftitzner toe te schrijven. . u Henrik Schölte
'•''"^ruf00 Het A'nu.ementaofkeat o.l.v. Elzard Kuhlman m.m.v. Cora May en Johan Jong 5 0O-IS.30 Salonorke», o, 1. v. Tony Diepeveen' 17,00—17,30 „Recht door Zee" 1800—18,45 „Nederlandsche Volksklanken" (09ste uitzending) „Luctor et Emergo", Een Zeeuwsche uitzending. Samenstelling en regie: Eddy Noordyk. Dinsdag 30 Mei: 10.15-10,45 Willy Francois, piano. - ' io,4j—11.15 Salonorkest o.l.v. Tony Diepeveeu ti.jo—ia.00 i Septet Jonny Ombach "«Peveeu. 1305—13.30 , ft. v. Capelle en ijjn Muaette-orkest „Musete-klankeh van Nederlandsche componisten , m.m.v Jan de Hollander, accordeon' 13.30—14.00 „Op het Witte pad". Spaansch muzikaal programma, samengesteld door Dr. H, M. Merkelbach. 14 15—15 00 De Melodisten o. 1. v. Karel Stoete 1700—18.00 „De Lichte Toets". '9 'S—-"»o „Bonte Verscheidenheid", m. m v Theo Uden Masman en het Septet Jonny Ombach'
Woensdag 31 Mei: 10,00—10,45 Francis Keth en zijn orkest. 11 00—11,30 De Melodisten o, 1, v. Karel Stoete. 1515—16,45 „Halfweg". 18.05—1945 Amusementsorkest Elzard Kuhlman, 1945—30.15 „Per Trein door Taal". Luchtige gesprekken tusschen Amsterdam en Hilv
vontuur in het Grandhót«!" heat de nieuwe Styria-flim, dia heel wat minder avontuurlijk Is dan de titel zou doen vermoeden. We zouden haar kunnen Indeelen bij de afdeeling „Lustspiele", die de filmmarkt in dezen tijd overstroomt, ware het niet, dat regisseur Ernst Marischka ons in den loop van de door hem geschreven historie bitter. weinig aanleiding geeft ■»om „lustig" te zijn. Hoewel dat kennelijk in de bedoeling gelegen heeft ik heb tenminste Hans Moser nog nimmer in een tragedie gezien — heeft hij slechts bereikt, dat de toeschouwer zich met klimmende verbazing afvraagt hoe het mogelijk is. dat een normale hersenpan zooveel flauwe nonsens uitspint, daarbij de aanspraken des geestes met een hardnekkige consequentie negeerend. Enfin, tenslotte is er met een kleine film als deze, die niet geheel aan de bedoelingen beantwoordt, geen man overboord. Maar vreemd blijft het, dat men zulke minder geslaagd« producten niet direct in de film-prullemand deponeert, want de „kinofreudigkeit", die de Duitsche filmleveranciers in het Nederlandsche publiek zoo prijzen, kan ,er onmogelijk door gestimuleerd worden. Edoch, het „Avontuur in het Grandhótel is er nu eenmaal en het zal de noodige weken in Nederlandsche bioscopen te zien zijn. Bepaald blakend van originaliteit kan men het gegeven moeilijk noemen. Wolf Albach-Jietty verschijnt op het doek als een gesjochten' jonge graaf, die ten einde het dagelijksch brood voor zich en voor zijn toegewijde factotum te verdienen, het, eerzame beroep van chauffeur uitoefent. Als gevolg van zijn uiterlijke charmes heeft hij veel last van de affectie van bewonderaarsters! die zijn' ware hoedanigheid niet vermoeden en die aldus de oorzaak zijn, dat hij keer op keer zijn betrekking verliest. Echter grijpt tenslotte de kamerdienaar als een reddende engel in, doch Hans Mbser als „reddende engel' beschouwen, is zooveel als bij dan duivel te biecht gaan, en zoo ontstaan er dus weer reeksen perikelen die allemaal, omdat het nu eenmaal een „Lustspiel" is (het Nederlandsche woord blijspel dekt het begrip niet volkomen), Voorbeeldig op een gelukkig slot uitdraaien. Bij alle misère, zooals een flauwe dialoog, gewrongen gebeurtenissen, systeemlooze montage en dilettanterig camerawerk, is er Mn lichtpunt, name-' Nik de muziek van Theo Mackeben, die tusschen de zuiv illustratieve mei
dieën nog een schlager componeerde, die er ongetwijfeld zal ingaan als vooroorlogsche koek. Wij kunnen slechts betreuren, dat deze fleurige,, pittige klanken niet voor een film werk bewaard | werden, waaraan zij beter besteed zouden zijn. Dat de filmindustrieën in deze tijden zich speciaal op het verfilmen van lichte stof toeleggen, is begrijpelijk en volkomen aanvaard-1 baar. En dat er dan eens een minder geslaagd product op de groote hoeveelheid verschijnt,! is ook tot daaraantoe. Maar jammer blijft hei en het is te meer een aanleiding om met de tallooze scenario's, die de dramaturgen ontvangen, zoo selectief mogelijk te werk gaan. Den spelers treft geen schuld.
Donderdag 1 Juni: 13 00—r^oo .jtófefenentsorkest Elzard Kuhlman, 1415—1500 r^*,. ,Vf.n Krevelen «n zyn orkest 16,00—16.45 Dr Melodisten o 1, v, karel Stóctc 17,00—ft.jo Dansorkest Theo Udeh Masman 1730—1740 Nieuws in een notedop, i|#'$1-i8,4S Duitsche Operafragmenten (gram) 31 00 23,00 „Het was op een zomerschen dag" Een programma Tamma, gewijd aanje maand JunL
Vrijdag 3 Juni
10. «s—1:.00 Gerard van Krevelen en zijn orkestj 13.1S—ia.4j „Nederlandsch Programma". 1305—13.45 De Melodisten o. 1. v. Karel 16.15—16.45 Gerard van Krevelen en zi 17.00—18.00 Operette-programma op de 1915—19.45 De filmband rolt.... 20.00 33,00 „Van 't een op 't andere Zaterdag 4 Juni: ' .;,;,,, 10,00—10,45 Gerard Lebon en zijp orke<(t.' «.15—ia,45 Het Heerenveensch, Muriekcorp» 0,1,v, J. M. v, d. Glas brengt een potóutld van' Friesche heder^. ^^■K\ 1300—13,35 Gerard v,»n Krtvelinieft /(jn orkest 1500—16.45 „Bonte Middag", 18,10—1845 Bui4>rÖa!ogh èn «üB orkest. 19.30—20,00, JdDe; Oemajkerde" Een spannend luis|«r«pfcl m vter deeïen door -A. B. M, Lamboo 20.0o--af.0c1 De Melodisten o. I. v. Kirèl Stoete ai.m.v. Herik, Pottuk, zang, en Tom Örich ai.aj—JI.4S Kwartet Jan Corduwener
Rtfltot ERNST MARISCHKA Mtflttipclindll zijn:
Carols Hühn e Wolf Albach Ratty
Carola Höhn en Wolf Albach-Retty. — Midden: Carola i Maria Anderga*t. —• Hierfroren t Een gebroken parelsnoer.— 11 Bant Mo*er al» een kat In een vreemd pakhuis (foto's Siyria-Film)
^Jtatxtarrwrxic ■■ -r
Marl« Andargast • Hana Moaar
Vardar matt Erika von Thalimann, Loni Hauaar, Thaodar Danaggar, Rudolf Carl, Baorg Alaxandor, Hana Schott-SchBblngar, Andre MattonI, Altrad Nougabauar een Siyria-Film
I4t DE
I
.^H -
ri
il V
^e -■ Be
l
FISCHERKÖSEN-TEEKENFILMINDUSTRIE
-
Dngeveer in den tijd da» „Münchhausen" zijn kleurige friomftocM op het Nederlandsche witte doek begon, fladderde er over dat zelfde doek in de voorprogramma's een grappige muzikale wesp, die in een bonte sprookjeswereld zijn leven als teekenfilm-ster sleet. „Scherzo" heette de teekenfilm, die aan zijn avonturen gewijd was en blijkens de introductie was het beest geboren uit de vaardige pen van Hans Fischerkösen. Ook al door dezen niet Nederlandschen naam zullen weinigen toen hebben kunnen vermoeden, dat deze succesvolle teekenfilm groofendeels in ons land en door Nederlandsche handen gemaakt werd. De verschillen tusschen speelfilm en teekenfilm zijn vele. Alfijd zal de speelfilm in de publieke belangstelling op het eerste plan blijven en zal de teekenfilm haar bestemming in de bijprogramma's . vinden. Natuurlijk is ook een geleakende hoofdfilm met ondenkbaar, hetgeen indertijd reeds bewezen Is met „Sneeuwwitje", doch uiteraard zal de teekenfilm in dat opzicht nooit een concurrentie voor de speelfilm kunnen worden. En het is goed zoo, want de teekenfilm heeft een geheel eigen metier en een eigen taak, die ongetwijfeld belangrijk is, ook in artistiek opzicht. Wie bewondert niet de kleuren en de figuren in een product als „Scherzo"?
of M(/^KÄ/yyi
net
*-
Reeds meermalen is in deze kolommen een reportage uit een teekenfilm-studio opgenomen. Ons land is rijker aan deze instellingen dan men zou denken, doch daar teekenfilm-kunstenaars doorgaans minder publiciteit zoeken dan hun collega's van de „groote" film, blijven zij meestal in 't verborgene. Dat geldt niet in de laatste plaats voor de menschen van de Nederlandsche tak der Fischerkosen-produdi«, wier werk wij in „Scherzo" reeds hebben kunnen aanschouwen, zonder nochtans te weten dat het gedeeltelijk Nederlandsch fabrikaat was. De ligging van de Fischerkösen-teekenfilmstudio in den Haag Is in overeenstemming met de houding van haar bewoners: zij timmeren niet aan den weg.... en zij wonen er ook niet aan. Niettemin moef men ze zoeken in het hartje van de residentie. Schuin tegenover het majesteitelijke Hotel des Indes wordt de reeks patriciërshuizen van het Lange Voorhout onderbroken door een onoogelijk poortje, dat in vervlogen tijden toegang gaf tot een koetshuis, gelegen achter deze burgerpaleizen. In dit koetshuis vinden we thans de teekenfilmstudio, die daardoor ongetwijfeld de meest pitioresque in haar soort is. Enkele tientallen teekenaars en teekenaressen beklimmen eiken morgen de houten trap, dié tot hun arbeidsveld voert, om met Ijver en ambitie de duizenden teekeningen te vervaardigen die voor een film noodig zijn. De Nederlandsche tak van de FischerkÖsen-productie .j» thans aan haar derde film bezig. In het lommerrijke Potsdam zetelt Hans Fischerkösen, die de geestelijke vader van vele teekenfilm-helden is. Hij verzint een verhaal, creëert zijn figuren, en ontvangt daarna bezoek van zijn Nederlandschen directeur, den heer Beekman, die op den ferugreis een stapel ontwerpen en schetsen in zijn tasch meevoert Dan begint het werk in het koetshuis. Er wordt een schema gemaakt en' maandenlang doen de naamlooze, maar desalniettemin ioo uiterst belangrijke werkers van de teekenfilm niets andérs.dan steeds maar wespen, sneeuwmannén, ganzen en derzelver gezelschap teekenen en schilderen. Na de historie van de muzikale wesp, waarmee het Nederlandsche bioscooppubliek zich indertijd kostelijk geamuseerd heeft, volgde een film over een sneeuwman, die de vóór sneeuwmannén vreemde Pfetentie had; den zomer mee fertwken.BetMikke^ lijk kort geleden »s hof kleurige relaas vari dezen snaak gereed gekomen en sindsdien wordt het verhaal ven de domme,, ijdele gans op hef celluloid u«!'*'«9*1" 0«« 9«w. uiteraard een spruit v«n d* bekende „moeder , heeft mondaine neigingen en gaat de wijde wereld in. Berouwvol komt «y fen-
_
slotte weer uit dezen poel des verderfs in de schoot harer familie terug. Op het oogenblik teekent men in het koetshuis dus ganzen en gansjes, „in alle kleuren en maten". Een legertje teekenaars wijdt zich aan het uitwerken van de verschillende bewegingsphasen en in de ruimte daarnaast brengen geoefende meisjeshanden de kleuren aan. De teekeningen weiden gemaakt op een speciaal soort celluloid, en het kleuren geschiedt ook weer met speciale verf. Zijn de teekeningen gereed en door den studiochef, den heer J. Bouman, in oide bevonden, dan gaan zij naar het kamertje, waar de cameraman zetelt, die ze in de juiste volgorde op de gevoelige filmstrook vastlegt. Het werk van den teekenfilm-cameraman is belangrijk eenvoudiger dan dat van zijn collega van speelof cultuurfilm, maar het vereischt toch groote accuratesse. Het verschil tusschen twee opeenvolgende teekeningen is dikwijls minuscuul, niettemin moet de volgorde strikt worden aangehouden, want iedere fout zou zich in het eindproduct gevoelig wreken. Met een „viewer" controleert de directie dan ook nauwkeurig de opgenomen scènes. Als men bedenkt dat al die leekenaars steeds maar gansjes en niets dan gansjes teekenen, den godGANSchelijken dag lang (en dat maanden achtereen) dan verwacht men dat zij op den duur geen gans meer kunnen zien. (Eten is natuurlijk 'n andere kwestie)., En dat is ook zoo. „Toen we aan den Sneeuwman bezig waren," zoo vertelt de heer Beekman, als ik een opmerking in die richting maak, „was er een meisje, dat ontslag heeft moeten nemen, omdat zij eiken nacht van sneeuwmannén droomde. Niet dat zij het hier niet prettig werken vond, maar al die sneeuwmannén begonnen op haar zenuwen te werken." Ik kan het me levendig indenken, als ik de stapels teekeningen zie, nu in plaats van sneeuwmannén ganzen vertoonend. Eiken nacht sneeuwmannén.... het lijkt mij een kille historiel „Doch juist door dart aard van het werk," vertelt de heer Beekman verder, „is de stemming onder de menschen hier erg prettig. Zij werken tenslotte allen aan eenzelfde werkstuk en om de geest na het routinewerk te ontspannen geeft de heer Bouman in de avonduren af en toe les in het modelteekenen. Verder is er een uitgebreide muurkrant, die ook al getuigenis aflegt van de sfeer, die hier heersjjht. De stemming tusschen de menschen onderling is vooral in een bedrijf als dit uiterst belangrijk". Ik ben het van harte met den directeur eens. Hef publiek, dat zich in de bioscopen vermaakt met de komische avonturen van een wesp, een sneeuwman óf wat dies meer zij, is zich niet bewust dat daar de moeizame arbeid van maanden van tientallen erv varen vakmenschen in een kwartier wordt afgedraaid. Hans Fischerkösen m Potsdam kan nog zooveel influisteringen van. zijn inspiratie-engeltje ontvangen, zij zouden het publiek nooit bereiken, als er in dat oude Haagsche koetshuis niet dag aan dag met ambitie gewerkt werd dóór at die teekenaars wier naam nooit op het witte doek verschijnt. Daarom van deze plaats een waardeerend saluut aan hen, dié Neeriand's naam hooghouden! Leo J. Csqph
^V UHfc,
'
vilaA L"
•■'"
"x
'*'*»»' Links boven De pittoruske cicvel - van het koetshuis __ dat studio word. Sï
v J3 ■^
Mi
=v, Rechts boven : ^g. Eenderteekeniia's ■ aan zijn veelei- SM sehenden, maar * monotonen dage- •' ailieid, ^ m lijkschen waarbij vele li(|ii■ ran der teekmfiim ■ door zijn hoofd spoken
Daaronder: Hans _ BB Fischerkösen, de CüI geestelijke vader van een bonte luism menagerie, tert naar zijn in- — ï® spiratic-engeltje.
f
■K..Mm.
^ SS» Links:
Stapels
■ teekeningen wor-, - den afgeleverd.
Links
onder:
H De
■ domme ijdele gans «a gebruikt een spin-ai m
neweb
als
voile
3n de spin vindt het... niets leuk.
'ÜSt mm
fmdß \umêl BUfHET
TOONEELSCHOOL-EIMDEXAMEN
p dezen Zaterdagmiddag in Mei, waarop de zon de kaarsen van de kastanje heeft aangestoken, de seringen geuren en de appelbloesem-bruidsbouqetten in al hun pra
^
's*^6ercs Beschaafde meisjes van 15 tot 17 jaar gezocht. Zij die in Amsterdam kunnen studeeren en na eenigen tijd mede op reis mogen door Nederland, kunnen zich hiervoor schriftelijk opgeven.
RETTICHINI, p.a. R. WAOTER - Overtoom 475 AMSTERDAM ^
dat óók de rollen op het tweede en derde plan bezet moeten worden en, wanneer hij deze plaats krijgt aangewezen, er een eer in moet stellen, de beste tweedeplans — de beste derdeplansspeler te zijn; dat met andere woorden het verlangen naar schoonheid en waarheid het verlangen naar roem overtreffe. Zoo werden dan ten overstaan van de examencommissie, van de commissie van toezicht op de Toonaelschool, van de leeraren en leeraressen, van tooneeldirecteuren en regisseurs op zoek naar „nieuw materiaal" en van een zaal vol belangstellenden, drie jonge mannen en een meisje getoetst, of zij klaar waren om het werkelijke tooneel te mogen betreden; de wereld van de planken die voor den buitenstaander zoo klein kan lijken maar voor de tooneelspeelster en tooneelspeler een wijdsche ruimte is, een wereld vol vreugde en verdriet, een wereld vol werk, waaromheen mets anders beslaat. In deze wereld zullen zij, die reeds door hun aanleg en intuïtie de beste psychologen zijn, het voelen en denken van anderen op zichzelf overdragen en van zichzelf weer naar den anderen kant van het voetlichf; zij zullen het menschelijk leven meten in al zijn omvang, peilen in al zijn diepten en na zichzelf in den spiegel te hebben beschouwd, anderen den spiegel voorhouden, den spiegel, waarin haldendaden te zien zijn en menschelijke zwakheden, menschelijke deugden en menschelijke hartstochten, ernst en spot. liefde en haat, trouw en verraad. Zij, die kunstenaar zijn, allereerst door de gesteldheid van hun persoonlijkheid bestudeeren drie jaar lang de techniek om hun geestelijken inhoud te kunnen openbaren, zij zijn nu zoover, dat zij op het groote tooneel mogen „debuteeren". Maar zij zullen moeten blijven werken, blijven zoeken. Van Alexander Dumasfils zijn d« woorden; „l'Art du theatre, c est l'art de la preparation". Drie jaar lang hebben deze jonge menschen zich voorbereid op de taak, die hen wacht. Maar dat is niet genoeg, elke nieuwe rol vraagt van hen diezelfde voorbereiding, diezelfde overgave. Ad. van Gessel speelde een fragment uit de rol van Arend uil „Gijsbrecht van Aemsfel" en Apollion in een fragment van „Lucifer", waarin Bob Goedhart de titelrol vertolkte en Lous Hensen Rafaël speelde. Ton Kuyl acteerde eenige fragmenten uit „Hamlet". Lous Hensen speelde samen met Ad. van Gessen het begin van „De Pakelboot Volharding" van Charles Vildrac en met Bob Goedhart en Ton Kuyl het derde bedrijf uif „Marinette (La belle Mariniere)" van Marcel Achard, terwijl alle candidaten samen optraden- in de éénacter van Alfred de Musset „Men kan toch niet aan alles denken". Waar hulptroepen noodig waren voor de bezetting van kleinere rollen, waren deze uit de leerlingen van de lagere klassen gerecruteerd, die zich dapper weerden. Het is niet de bedoeling critiek uit te oefenen op het spel van deze jonge tooneelspelers. Zij zijn geslaagd, hebben applaus gehad en veel bloemen en bij deze hulde om hetgeen zij in hun tooneelschooltijd wisten te bereiken, sluiten wij ons van harte aan. De toekomst zal uitwijzen, wat zij in de practijk temidden van „de oude rotten" waard zijn. En mogen zij eens, na een lange carrière ook kunnen zeggen: „Ik ben geslaagd...." Joop Refyntjes
v
ALS eenmaal deie wereldoorlog voorbij MI ■Uu, zullen er — vele Jaren later misschien — woorden uit weermaektberlehten In herinnering blijven, die eerst dan In drama's en in boeken een beteekenls krUgen, welke wt) thans niet darren pellen, omdat alles, wat thans gebeurt, tooreel dramatischer. Is dan de weerklank ervan op het tooneel. Sten weerklank toeken wij derhalve momenteel, als in eiken bewogen tijd, bU roorkenr in de parallellen en metaphoren der '„klassieken — niet in onmiddellUk, drama. Toeh iljn er (meest Jonge) schrijver«, die het meer om ethische dan aesthetlsche redenen hachelijk experiment Tan een „tijdsdrama" in Tollen oorlogtijd aandurven. Hachelijk is hett wU herinneren ons nit den vorigen wereldoorlog een Dultnoh drama „Seeschlacht", kort na den slag bU Skagerak geschreven. Het speelde In een pantsertoren Tan een ondergaanden krniser, het was eea eerste expressionistisch tooneel. experiment en als «oodanig misschien geensxlns onbelangrijk. Of het opgevoerd Is, weten wij nieti wU betwijfelen echter of „lij, die erbij waren" of ook de achtergebleven familieleden deae dramatische stjleerlng Tan het onmiddelUJk drama Tan den dood sondes verdragen. „Ton der Feindfahrt" nicht snrttck gekehrt" Is een soo'n lakonieke sin nit het weermachtberlcht, waarvan men de bitterste tragiek eerst later aal durven te doorgronden. Nochtans heeft een der belangrijkste Dnitsche tooneelschrijTers, Hans Behberg, het bestaan om aoowel de heldendood In het binnenste Tan een onderzeeër als het leed der achterblijvende vrouwen onder oogen te zien. Zijn eerste, actneele oorlogsdrama „Die Wölfe" — in de ensceneering van den beroemden Berlijnschen regisseur, Ntaatsschanspieler Bernard Mlnettl — heeft in de afgeloopen maand de geheele Dnitsche critiek in Breslau bijeengebracht. Hans Behberg heeft recht ran sprekem sljn talrijke „Prnisendrama's hebben hem Dnitschen roem als vernieuwer Tan het heldendrama besorgd. Zijn „Kftnigln Tsabella", verleden Jaar
Laatste bespreking voor den slag....
door het Deutsches Theater opgeroerd. Is een raw, ongaaf, positief „onprettig", maar even positief belangrijk drama. Behberg deelt h«t lot Tan allen, die driftig en onbekommerd nleawe wegen zoeken: als wondlooper der kunst kannen ■U noch gaafheid noch „beschaving". Persoonlijk verneemt men weinig ran hem, hij is menschenschuw ea teruggetrokken. Maar onwaar is het, dat hij rustig op zijn landgoed in süezlë leeft. HIJ het begin Tan den oorlog meldde hij zich als luitenant op eea ondeneeCr en hij was eea diergenen, die daardoor de Canadeesche M. Lawrence rivier met eigen oogen leerde kennen. ZUn drama „Die Wölfe" Is blijkbaar de onmiddellijke weerslag zijner ervaringen: het eerste ea het laatste bedrijf spelen op het landgoed 1« sileslë. Drie vrouwen en drie Jonge mannen, officieren der oorlogsmarine: In het derde bedrijf keert slechts een van hen ais onhetlsoode terug. Het middelste Is eea PK-berlcht van de kleine, koudbloedige, verbeten gemeenschap Tan officieren en bemanning In het - binnenste Tan buizen en machines. Ka tachtig dagen van zoeken de aanval op eea convool, PUcht Jegens het Taderland, dood en overwinning. Hans Behberg, wiens genadeioose, soms schijnbaar Uefdelooie, dramatische chirurgie Wel eens vergeleken Is mat eea Blltzllcht-opname, vlijmscherp afgaand op den kern met veel rook en nevel eromheen, analyseert het thema „vaderlandsliefde" op zijn meest wezenlijke bestanddeden. Zij geldt roor de mannen onvoorwaardelijk. Een van hea spreekt het moedige Wobrd: „Ik ben soldaat en JIJ mijn vrouw. Als ik val, ben JU de soldaat. Draag het". ZU geldt voor de vrouwen — soms even OttToorwaardelUk, soms onder de voorwaarde, dat het haar de liefde van hun leven niet ontneemt. De hardste en grootste vrouw nit dit drama Is Juist de vrouw, die tegenover de nitlpraak der Romeinen, dat het loet en eervol Is, voor •t vaderland te sterren, de nit het diepst Tan haar eigen hart opwellende woorden ran „het gruwelijk ondier Vaderland" spreekt. Marie ron Oppen heeft haar eerste man reeds voor het bejln ran het drama als duikbootkapitein in de Caraïhlsche Zee verloren. ZU droeg het met het Ijs der verbittering in haar hart. Ken Jong officier Werft om haar. In het derde bedrijf is ook hij gevallen. Thans breekt het verzet ra» Jaren door In dese vrouw, tegenover haar schoon* •aster, die de woorden spreekt ran de armee der doodén, die altijd Het leger der levenden begeleidt. Pas al» Marie ziet hoe deze Jonge vrouw de hardste slag ran haar eigen noodlot draagt als >U vlak daarop ook den dood ran haar verloofde verneemt, ea als — la eea mystiek, die Behberg nooit verlaat — de door da blokfluit ran een ouden schaapherder opge* roepen geest ran haar eersten echtgenoo rar» schUntt vindt het drama een ethische oplossing, die echter door het meerendeel der erltlek, die WU lazen, all »let de sterkste „katharsls" In den klassteken sin verworpen wordt. Haar dat hiermee een groot, primair conflict ran allen, die in oorlog aUn en dat nimmer negatief kan worden opgelost.' door Behberg is opgeworpen, Wordt door niemand betwist.
V*"
Tutsehen buiten en machines sterft de duikbootcommandant
^•^^^^^^^f^^m
[HOOFDPUH
AMSTERDAM
RDMVL TWEEDE EN LAATSTE WEEKl
met REXIS. de jonge Hollandsche clown Internationale attractie«
Dag. 2.30-7.30 u. Belde Plnktterd. 2, *, 15, 7.30 u.
Hij eet walvisschenvleesch f 7
AMSTERDAM
£DR5D fRUCTINES-VICHY beschermen Uw gezondheid, doordat zij een eind maken aan de verstopping, die er veelal de oorzaak van Is, dat U zich onprettig en ziek voelt. Zorgen er voor, dot de overtollige stoffen en vergiften snel en veilig langs natuurliiken weg het lichaam verlaten. Een vruchten laxeermiddel In den vorm van een heerlijk smakende bonbon.
OSKAR SIMA . ANHELIES REINHOLD In de spannende film
HALTI DOUANE! (Die unhelmüehe Wandlung dei Al» Roicher) Bavarla-Hlm Toegang 18 )aar DageÜlki 1.30, 3.30, 7.30 uur Belde Plnkiterdagen 1.30, 3.30, 5.30, 7.30 uur
De Eskimo's smullen ervan. Maar U ... ? U
kunt ook smullen.
Van
V.MP..
pudding. Iets aparts, omdat zij 200 echt roomig smaakt. V./.y-pudding : dè lekkernij ook voor U.
V.I.F.-PUDDING: de lekkernij voor UI
AMSTERDAM
FRUCTINESYICHY
-H&t
1
"TtGfNWOO«ac«s VOO« WWKLANC NV . k f. ,' iliü^tl ^N „^^
AlHAHMA Het groote filmsucces voor de ELFDE WEEK
(Wen die Cötter lieben) ma» HANS HOLT — WIKNIE MARKUS Wlen-fllm Toegang 14 )aar Dag. (ook belde Plnktterd.) 1.30, 4 u., 7.30 u.
Oostland roept/
ROTTERDAM
ARENA
Wegens enorm succes DERDE EN LAATSTE WEEKl
DAAR WAS LAATST EEN MEISJE LOOS ■IOTRAN levertraancapsule» zijn gemakkelijk in te nemen •n bevatten, behalve Vitamine A, een hooge concentratie aan Vitamine D.
met FRANS DU MÉE - MATTHIEU VAN EYSDEN ■ HARRY BODA Dagelljki 2.15, 7.30 uur Belde Pinksterdagen 4.30, 7.30 uur ROTTERDAM
£APITDL FERD. MARIAN
-
MARGOT HIEtSCHER
In een film vol humor
reToi BIOTRAN
/ 00 AA de de Graaf Graaf tt Handel llnduilric '—|DAG»AC 0*6»* C V. v . Pc Pot lb OS A dam-C
OP HEETERDAAD (In flagranti) Bavarla.fllm Toegang 14 )aar OP HET TOONEEL, HONOlÓBtOE-KONINOINNETJES Dagelltki 1.15, 3.30, 7.30 uur Belde Plnkiterdagen 1.30, 4 uur, 7.30 uur
*>.*/<
besluit. Het pauzenummer zelf is terecht gegeven aan Rio & Co. ; een msisje en twee mannen, die een voortreffelijk en bovendien zeer oosspronkelijk aandoend adagio-nummer maken.
Pinkster-Variété 12
Uet |iIVIVICM
dvit>cr
Reeds honderden Nedorlandsche jongens en meisjes bevinden zich in de Landdlenst-Kampen in West-Pruisen. Zij bleven niet bij moeders pappot, maar trokken uit 9m boer en boerin in het Oosten te worden' Daar werken xij op het land en helpen mede aan de opbouw van ons Niéuwe Europa. Zij zijn onze jongste vrijwilligers. Versterkt hun rijen! Meldt je aan bij den
GERMAANSCHEN LANDDIENST
Wij
Amsterdammers zijn in de twee laatste winters verwend op circusgebied. Reeds twee seizoenen achtereen heeft Carré gastvrijheid geboden aan het groote circus Mikkenie-Strassburger. en we zagen het in dien tijd al zoo'n beetje als „ons" circus. Doch Karel Strassburger weet, dat Nederland grooter is dan Amsterdam en dat ook elders in Nederland circusliefhebbers wonen. Vandaar dat hij 'besloot om na een kort verblijf in België terug te komen om met een tent een Xederlandsche zomertournée te maken. En zoo zagen de Gooilanders uit Hilversum en omgeving enkelf weken terug de groote viermasts-chapiteau op een terrein aan de Soestdijkerstraatweg. Die groote tent, waarin drie-en-een-half-duizend toeschouwers een plaats kunnen vinden, verandert het geheele aspect, dat wij uit Amsterdam kennen. De romantiek van het zwervende leven, die zoo onverbrekelijk met het begrip circus verbonden is, gaat teloor in een gebouw met marmeren gangen en glazen deuren. Daarmee is niets gezegd ten nadeele van ons goede oude Carré ; integendeel, wij zouden er in den winter zeker feestelijk voor bedanken om in een onverwarmde tent een circusprogramma te gaan zien. Doch in den zomer, als in elkeen de drang naar buiten ontwaakt en als de jongere generatie weer droomt van kampeeren en trekken, dan komt een circus in een tent veel beter tot zijn recht dan in een bestaand gebouw. Zoo zullen dus in den loop van den zomer tienduizenden Nederlanders gelegenheid hebben het programma van Mikkenie-Strassburger te aanschouwen. En als zij zin voor de realiteit hebben, hetgeen overigens een waardevolle nationale eigenschap is, dan zullen zij - zich onwillekeurig afvragen hoe het mogelijk is, dat een reizend circus in het jaar iq44 zulk een volledig en grootsch opgezet programma in de piste brengt. Als wij weten, dat het dierenpark hoc tempore bestaat uit vijf Siberische koningstijgers. drie teddyberen, een tiental ponies en verder alle paarden die dezen winter de stallen van Carré bevolkten, dan voelt men een onverholen bewondering voor de circusmenschen pur sang. die in dezen tijd al die viervoeters onderhouden. Juist het feit, dat zulk een belangrijke waarborg voor de' on^
voor de dierennummers ts is ingeruimd, is een chte circussfeer. En het optreden plaats uk hun plaats in het rden door den be1 de piste gebracht Afrikaan hoe voorscht. De koord-
dansende epunt van isniimmpT^--*-"1'"''*'' dit klassieke circusnummesrTerwijl de kooi door poofl^--Requisiteurs wordt afgebroken, zijn de oogen der toeschouwers gevestigd op een rank figuurtje, dat in den nok
Üe dom f. Hadann
van de tent ged pze uitvoert : Lisette Rom. die haar repu la lychtacrobate ook thans weer bevestigt. En dan wordt het tijd voor de paarden. Niet zoodra heeft l.isette dankend voor het applaus de piste verlaten .of de show, die de Strassburgers hun Europeesche vermaardheid heeft gebracht, neemt een aanvang. Om beurten presenteeren Karel en Elly Strassburger hun vrijheidsnummers. Er zijn bijvoorbeeld tien vurige grijze Berbers, waarop indertijd de beroemde Fransche koloniale Spahi's hun charges maakten, die in de vrijheidsdressuren voor de pauze een uitstekend figuur slaan. Kn natuurlijk heeft de pony-speeltuin, die zoo meesterlijk door Elly Strassburger gedirigeerd wordt, vooral bij het jeugdige publiek een enorm succes. Als de laatste hoefslagen zijn weggestorven, maken de zingende acrobaten Jack en Josée, die bij hun optreden groote vroolijkheid verwekken, hun opwachting. Zij brengen zeker een der origineelste nummers op het gebied der parterreacrobatiek en weten zich in de voor hen vreemde circus-arena uitstekend van hun taak te kwijten. Regina Strassburger. meesteres der klassieke hoogeschool, is met haar Zweedsche volbloed Boy eveneens present. Haar optreden is achttienkaraats-circus. Zij zou met haar nummer een beeldhouwer kunnen inspireeren. Nooit zag ik een paard een volmaakter passade of een sierlijker Spaanschen draf maken dan de gitzwarte Boy onder zijn in donker fluweel gekleede meesteres. Van andere allure, doch eveneens knap en dergelijk, is het voltige-nummer van de twee Conrads, dat het paardewerk voor de pauze
KONINGSLAAN 9 - UTRECHT. f)c Babuêia't
De Mando's, twee charmante meiskes uil Scandinavië, luiden met hun anker-toeren de tweede helft van het programma in, waarna Wilke zijn beroemde teddyberen hun hilariteitverwekkende toeren laat uitvoeren. De knapste van het drietal is Murzel, die fietsen kan, en daarbij niet alleen trapt, maar ook echt stuurt. Met hun koddige bewegingen steken de beertjes de beste potsenmakers naar den kroon. Zijn rijkste en mooiste vrijheidsdressuren bewaart Karel Strassburger tot het laatst. Zij bestaan uit het nummer met de zes Noorsche fjordenpaarden, die het intusschen in de vrijheid al een heel eind gebracht hebben, en uit het optreden van de twaalf gitzwarte Friezen. Als men Strassburger aan het werk ziet met zijn twaalf favorieten, dan beseft men dat dit nummer van wereldbeteekennis is voor het circuswezen. Zoolang zulke schouwspelen nog in het ..piece de resistance" van het circus uitmaken, kan het niet ondergaan. Van groot belang is ook de clowns-entree, die in dit programma verzorgd wordt door de Drie Babusio's. meesters in hun vak. Kostelijk zijn de muzikantentypes, die zij het aanschijn geven. Zij vormen een aardige aanwinst voor de lijs: van beroemde clowns, die achtereenvolgens in de piste van Mikkenie-Strassburger gewerkt hebben. Een vaardig gereden cowboy-voltige besluit het programma, waarmee het circus, dat zich reeds zulk een goeden naam verworven heeft, op reis gaat. Ongetwijfeld zullen tienduizenden landgenooten den kans om weer eens een echt groot circus-programma te genieten met beide handen aangrijpen. En . . komenden winter zien wij het graag weer in Amsterdam ! (TeekeH-ri'forlnge Kline va» Eijkern) Leo J. C.apit
ger
op
,"*
NIEUWE
PI N K S T E R B L O M M E N
IN
ROYAL
Het Pmkster-variété-progrramma van „Royal" naar willekeur zichtbaar en onzichtbaar doen zijn. is fleurig en vrooiyk, als een weiland beJjét als U zich hebt voorgenomen om de • «aaid met pinksterblommen. Men Vergeve kunstjes voor Uw volgende kaartavondje óSk * he m« als .k ditmaal in verband met de S52 leeren verschuilen Angel en Laurel, die heeleSSL'^X die Woemen pluk en tot een ruike. rangschik, die b^j^nder in het oog vallen tu« het la.'h De"emark1!n ***>*** m om ons aan het lachen te maken, voor het voetlicht. Zij »chen de anderen. De geur van dit pinkstërbouque je in dk hoekje van Cinema & Se.fel T^'f § ^n ^K e» vooS moge L „ toe bewegen .èlf het bl^end va^té" dat het programma biedt, in rijn volle weelde t* ' ; te gaan aanschouwen. "aar is dan in de eerste plaats Suzy Wandas wier vmgervlugheid aan het ongelooflKke g^' De vier Kentons, knappe acrobaten niet een ^lanupuleeren" noemt men dere hekser/ n d^ taal der magier., doch ook als het ander« hLtte hun optreden doet vermoeden, dat men met de -uden l en ik on. afvragen hoe heJ mo3k eenige vrouwelijke Kenton -beter kan Terzen w. dat menschenhanden een doodgewoon «il eten dan mzle maken. rte to ende b etiääe Coos Speenhoff Junior blijkt nog steeds een hept mett geheimzinnige eigenschappen, die « waardige nazaat va^ Senior. W ^4 het „J!
h^t l v^ • -
Äffitc
"■*".:"■'??:' '""■— ■
en wellicht ook U. aangenamer, als h(j van de menigvuldige ooievaars, .die h« te berde brengt er eenige thuisliet. Zijn terugblik met het nobele' vers van de koopzieke Cato apprecieer ik het meest, 'iüs
tod tot een nationale held is geëvolueerd. Het merllt H',6^ ^ ^' inodern ^nummer dat hij laat «en, en ik hoop van harte, dat h« erin zal slagen origineel te Mij ven zonder «jn eigen karakter geweld aan te doen. Nog niet joo lang geleden maakte Rexi. in hetzelfde theater een vrqwel analopg nummer, du« n«
aannhLWe
hem Un K
« Trhand
Wel
-
Het
« **-™
nJif^V00 ^n er ""^ 8en Ha" dozijn variétéP nksterblommen, die U zélf maar móet gaan Plukken. Het i. de moeite waai* Daar atoat trouwen« de goede naam van „Royal' borg voor. L.J.C. Ton «an Otterloo en Willem van der Veer ah schoonzoon en -vader (foto CNF/Staff)
kunt U
%
FRED FAGEL
Piano-Dansmuziek 117.,0SN"
B«IuUt«r«n In: •
■
TflirOON NMJl-mNt •MNOT.
■
S
J!,^ ï^rai • AMSÜDAM MmOPOLE PALACE • DEN HAAG PRINSES THEATEt . karmDAM 1
• ?, J* P*" «ADiaMIDDAG
▼oa ir JUNÏ ai.
Hooiilriff 145« . R'DAM (W.)
AAM:
unirte een stevige doelstelling hekenct maakte en daaraan 'ook verschillende malen voldaan heeft.
"e" ar0t?stXaCht,n,fen ^ ^ »^
IN JUNI
n
BIJ HET NOORDHOLLANDSCH TOONEEL;
OI KLIINKUMST.RiVl
Instituut RHYTHME PosJbw 378
- AMSTERDAM
VRAAGT
PROSPECTUS
IET KLOKJE Rl ■J I^IWAAIID*^^»/ **" * Wwhi ^WIUY HAUT Wl
Men staat er versteld van, hoevele schrijvers van blijspelen geïnspireerd zijn door het booze schoonmoeders-thema en boe weinig van dergelijke spelen zich boven het platvloereche-kluchtigc kunnen verheffen. Het spijt ons te moeten zeggen, dat ook Maurice Hennequin, ondanks den Franschen zwier en de soms kostelgken humor, met zgn ..Pantoffelhelden" niet hooger dan parterre komt. Het NoordHollandsch Tooneel heeft in den Stadsschouwburg te Haarlem de' première van het onzinnige geval gegeven en het is opmerkelijk dat de gezelschappen, waarin Johan Kaart of Piet Köhler den kluchtigen boventoon voeren, dit stuk nog niet ontdekt hebben. Onder de booze schoonmoeders-kluchten is het werkelijk lang niet het slechtste, maar daarom toch nog niet goed genoeg voor een tooneelgezelschap. dat bö zijn
Men kan-den inhoud van „Pantoffelhelden" zeer kort als volgt samenvatten: Mijnheer en mevrouw Dupont zijn 94 jaar getrouwd en b ij rit er evenveel jaren „onder". Hun aanminnige dochter trouwt met een neef van een schatrijken baron en déze jongeman heeft tijdens de wittebroodsweken .al herrie, waarbij het om de „leiding" voor het verdere huwelijksleven gaat. Schoonpapa en schoonzoon sluiten een offensief en defensief verbond en dan worden de heerschzuchtige vrouwen vleiende, onderdanige lievelingen. Het defensief ia een- sabelduel tusschen het echtpaar Dupont, het offensief begint in het Casino de Paria en verplaatst zich daarna, via eenige flesschen champagne, naar de woning van den baron. Mevrouw Dupont bemerkt, dat ze de macht over haar man kwijt is en ze wil op haar bloote knieën kruipen om hem terug te krijgen. Dupont overwint, maar veel te- vroeg naar zijn zin, want de boemelnacht is hem best bevallen. Het jonge paar kan nu het ware geluk gaan proeven.... Laat ik U direct bekennen, dat de zaal twee uur lang gebruld heeft van bet lachen, vooral om Willem van der Veer, die van den ouden Dupont een kostelijk type had gemaakt en weer eens bewees, d»t hg een acteur van formaat is, zoowel in het ernstige als in het meest kluchtige genre. In de eerste bedrijven had hij niet veel „te zeggen", maar door zjjn stil spel — als hij in gezelschap van rijn vrouw was, ging hij regel-
AMSTERDAM ^\
Gij hebt Iets te
veincoorsN:
?.oe„d.erlfn■
ke,1n,, 0
' «"««»ten. Hel heele leven
het leven te slagen, fn1 ÄlJeÄ Cur«, 2 die w»tenich«p voor V vastielid lm d» kennis en de wetenschap van"« alieitesteS zijn de wetten van het koopmanschab «ter muleerd. Dalmeller's Cu«us vOTfïrkt Uw overredingskracht, bouwrt Uw p.riSoniIJkheld IIJK
is, door toepassing van de modemi ö«V.
Äd JA™, reclaarom Hed» lle'"""«nden tot SUCCM ^JinT.'.i r "'"' he' besluit om door een goe<, ver ?nthÄ .. kooper te worden dus enthousiaster en aangenamer te werken *n rtfm.100rxmee.r ,e veeenen Vul* dus onmiddellijk onderstaanden BON in en vefzendt hem. ,
(langs am /fn afkmpptn mui.)
TtnA mij Voiltlooi Uw ull8«br.W. brothur. w.ltn.cK.pp.lfji, ka^wntrKh,,",
~ "•,
NAAM .. STRAAT ADtES .Na Invullli)
Wij «/(fpèfl alvast onxe scharen...
• • •. on* dif zoo gauw mogei^k in de nieuwe mooie Kerko-stpffen te zetten. >Vat zullen die U straks bevallen, de nieuwe Kerko -overhemden.
herho
RAADGEVINGEN VOOR HOHNER-VRIENDEN 1
Stof en vocht «gn de grootste vijanden van Uw accordeon. Sluit Üw Hohner steod«' zorgvuldig in den koffer en zet heW op een droge plaat« in een vertrek met normale temperatuur. Zoo bfri. houdt pe de klankschoonheid, die de Hohner-accordeons wereldberoemd maakte.
Opvoeden en opvoeden Is twee — wie zal het ontkennen? Men kan over allerlei stelsels en methoden debatteeren, doch de grondslag van , alle (»voeding en onderwijs moet toch zijn; van het Und, den Jongen mensch, een mensch maken, organisch tot een gehéél gevormd, lichamelijk en geestelijk. Zeer belangrijk is daarbij het zich losmaken van de overdreven waardeering van het intellect, „veel weten", het eenzijdige intellectwüisTne. Dit rafelt bij voorkeur uitéén, doch het brengt geen begrip, het leert niet denken. „Veelheid van kennis is nog wijsheid niet, maar wijsheid is een zuivere structuur der ziel", schreef onze wljsgeerige dichter Fr ederik van Eeden en het is „onze wljsgeerige schoolmeester" J. PLENTGE, die dit woord aanhaalt in de inleiding van zijn boekje „OPVOEDJWO EN OPVOEDINO IS TVfEE — Reformatie in opvoeding en onderwijs." Deze brochure behandelt voor ouders en leerkrachten het reeds tientallen Jaren brandende probleem van het tótellectualistische onderwijs; hij wil onderwijs en opvoeding niet vernieuwen, doch hij wü éérst recht zetten wat scheef getrokken was. En hij schreef zijn pleidooi uit de overtuiging, dat alleen een oreanisch denkend en levend irtensch een scheppend mensch kan zijn en daardoor een vollediger mensch dan de alleen maar a>efende en handelende. Het boekje van 96 bladzijden, royaal formaat, kunt u bestellen k f 1.79 bij uw boekhandelaar öf de uitgeefster; het verschijnt binnenkort in zeer beperkte oplage. , N.V. Nederlandsche UitgeveMJ „Opbouw", Paulus Potterstraat 4, Amsterdam-Zuid. Postglro-nummer 78676.
(Invulln in dr*kUttmlï*Aj 'n HOHNER.nccordeon U en btyft een waardevol bedt '
—
*-,v—-
-
■.—
.
'
'r: ■■ ^ ',:;:-
WMCWtSM 5 9
mwooNsma
IEOEREN DAG VAN 3 TOT 10 UUR EEN VERZORGD
GABARET-PROGRAMMA HONGAARSCHE ORKEST »•n
FRITZ ZINDEL CONFERENCIER THEO MOENS
AMSTERDAM "^ Ncuwmbuc i7!
OPENING
matig in een fauteuil dutten — amuseerde b(j ons bovenmate. Als aangeschoten fuifnummer en vrouwentemmer bebeersebte hij het derde bedrgf en deed hg den tekst vergeten. Ton van Otterloo had de zware taak om als schoonzoon met hem samen te spelen. Dat lukte vrijwel, maar van der Veer bleef toch voornamelijk ite zaal trekken. Tine Opscholtens en Ada van Duyl vormden het booze vrouwentduo in hielden de strakke lij n goed vol, tot bet oogenblik waarop de schrijver ze wel wat te gemakkelijk in een fluweelen huidje steekt. Jean Stapelveld vormde de trait d'union .tusschen de kijvende paren en was. tot aller vermaak, het kind vatt.de rekening. Tenslotte speelde Jo van Erp in het eerste bedrijf een ondergeschikt rolletje met een formidabele dwaasheid en trad Karel Baars als huisknecht in het huis der voorbeeldige liefde op. Van Willig.DECORS: FERRY ZIPPER - Bij dè bespreking van de nieuwe Bouwmeesterrevue .,Hocus Pocus" In ons, nummer van 13 Mei werd met groote waardeering gesproken, over de decors, die zelfs beter geacht werden dan de Parij se he. doch waarvan de maker ..gebmikelljkerwijze" niet ift het programma vermeld stond. Met genoegen vermelden wü daarom, dat deze decors, evenals de vorige jaren, zijn van Ferry Zipper, wiens werk als ,,opmaker" van de dansen andere pagina's in dit blad onze lezers tevens wekelijks onder oogen krijgen. RED.
Ter gelegenheid van het lü-Jarlg Jubileum van de Klllma-HswaUans werd gisteravond een Jublleum-Varlété-avond gegeven In Conoordta te Bussum door Herman Rtnket'8 Varlêt*. Er bestond voor dezen avoVid gToote belangHtelllng. Het programma . dat np hoog pvll Rtoml. oogstte veel surees. Qool- en Bemlander. Hilversum. De medewerkers aan het programma, dat Herman Rinket urn de Jablleereailr Kilima's heeft gegroepeerd, kennen de fischen van degelijk vakmanschap blijkbaar wel. Dat wan werkeltjk eerste-klas Variété, zonal* nij het In Arnhem niet vaak firn. ArnhemMche Courant, Arnhem. Beide avonden waren nltverkorht, seer ««-iinlinriTd di artistiek goed verzorgd. Het wa« 19 Maart ï.1, 10 jaar geleden, dat het groepje auitaur-virtuoozen, dat later als de Klllma-Hawallans zelf» Internationale bekendheid zou verwerven, voor. 't eerst ztJn smeltende Zuldzeeklanken de wereld inzond en daarmee eon Hucce» verwierf, dat tot op den huldigen dag in stand gebleven Is, zelfs tegen de anti-reclame van tientallen andere, soortgelijke ensembles in, die mét dit genlaagde voorbeeld voor oogen een poglr? tot navolgring deden. — Prov. Overljss. en ZwolHche Courant, Zwolle. Zoo jubelt de Provinciale Pen unaniem over het optreden van
Herman Rinket's Variété met
De Jubileerende Kilima Hawaiians
^ PRIMA CABARET PROGRAMMA VAN EERSTE KLAS ARTISTEN
JEAN CODOLBAN •n lijn
ROEMEENSCH STEMMINGS-ORKEST
en het verdere STERREN-PROGRAMMA. HERMAN RINKET'S VARIÉTÉ komt ook in UW sta«. Rsidpluejt te sdnrtsntlss in d« pliattolijk« bladen •n houdt son »vond »rij voor hot hosto on bostgobnehto Tournéa-progrsmmt van 1944
HERMAN RINKET'S VARIÉTÉ. van 2 t/m 8 Juni „Brand Theater" Groningen CORRESPONDENTIE. ADRES. Zulderdiep 101a - GRONINGEN
,
■
'.v.-!; .
• ..
■
u
THEATER PLANTAÖg MIPDINLAAN lederen avond 7.30 uur Bald« Plnkiterdagen en woentd. X30 Matinee
BEN TER HALL PRESENTEERT, Daar houden de vrouwtjes vanl
lm
*
1
I
W^ip ■
••n muxlkaal blijtp«! van Walter Kollo Medeworkonden o.a. i Octavo van Aenchot Frtd Fagel, Lotto Barttchat, Rudi Wort. Plaatiboiproklna dagell|ki van 10-4 uur Prl)xon vanal fl. 0.75-11. 3.- IncL belartlng BEIDE PINKSTERDAGEN • MORGENS 10 uur
Andrélon verplicht zich op de welbekende luxedoosjes de woorden „Nieuwe samenstelling" aan te brengen, zelfs indien het maar tot een zeer geringe vermindering der edele kwaliteit zou moeten komen. Per luxe doosje f 1.20.
:
I
I w
^
■c \
KINDERFEEST
TELEFOON 5582Ö
WHTÏÏÏ&fck fy o e Is cl]
FILM. „DAAR WERD EEN VROUW VERMOORD"
leeren in 8 maanden fl. 2.05 per maand *-#*■
Nleuwtte ichrlftelljke methode, elke week Uw les thuli. M.O.-leeraren met Jarenlange ervaring. Mldden«tandidlploma . . fl. 2.8S p. mnd. Nederl. Taal en Corretp. „ 1.50 Boekhouden „1.-
^ CA
Graiii proeflei
(No C)
Adr..,
■
^-
to&éï?«2?r ^
MD. mm mmm - ROTTERDAM BON
■
TOB
■— Naam ,
ADEiAAR-PRODUCT
5. /g rM&J ' n
1 ? '■ A
4
'
M -
".•' ..-^
BIJ HET DEUTSCHES THEATER „PYGMALION'
-»:;
, 'm
öveRooev /we HADDEN N/OC, ceew ^^^^^^m^^^^^m*^mmm"f
-J {reeKENiNGeN Fgnuz nerresj
GEBRANDMERKT ICalafurlaJ^ Sonora-film
GEBRANDMERKT
Toegang 18 jaar
OP HET TOONEEL :
(Calafuria)
Orkest JOHN KRISTEL, *X3?kA*MfMXÉ
met medewerking van CO BY BEEK.
mSKKXSMi
.;
'/
•o ■ j
Sonora-film - Toegang 18 J<
* ah» Wien de Goden liefhebben]
DE VR0UWENHATE
Een film over Mozart
M**imvmxrm
Wien-film — Toegang 18 jaar
.SkM
'•H55
Tobis-film *'.■>',•
>I-I2H:KV.M
Toegang alle leeftijden
Olga Tsctfeetowa j,~
/ CINEMA (5- THEATER — 24ste Jaargang — No. 23 — 27 Mei 1944
loovert ons de zomer In de film voor, waarover binnenin meer (Mo Tarra)
