Nieuwsbrief Winter 2014 | Nr. 3
WERKGROEP
GEEN ABORTUS
6 Nederlandse abortusgrens in strijd met rechtsbescherming ongeboren kind
2
Gedichten
3
Niets doen?
8
Bernard en Aukje wilden geen abortus
10 Column, Hou je het, of... ?
De mening van... Krom recht?
4 9
Webmaster gezocht 11
GEDICHTEN
Géén Abortus Het prille begin, geweven in de moederschoot. Het is een wonder, steeds ontzettend groot. Ieder mens heeft recht op leven. Het wordt door God aan ons gegeven. Laat dit het einde zijn van moord. De oproep: ,,Géén Abortus“ wordt gehoord. Henny Bikker-Rozema
Dood naast Leven Naast Leven is de dood te koop in Houten Voor pakweg vijftien baby’s op een dag Hoezo een heus fragment in dat verdrag Als niemand wakker ligt van dit soort fouten?
COLOFON
Geen abortus Geen abortus. Dat is onze naam en onze missie. Want elk kind - vanaf het prilste begin - verdient zorg voor leven. Helpt u ons mee?
Nieuwsbrief Winter 2014 | Nr. 3 Deze nieuwsbrief is een uitgave van werkgroep Geen Abortus en voorziet in actuele informatie over abortus.
Werkgroep Geen Abortus houdt zich bezig met bewustwording, preventie en het bieden van weerstand. We zijn present op beurzen, in de media, op internet en op straat. Regelmatig worden avonden belegd met kerkelijke ambtsdragers en binnenkort komt er een presentatie over abortus beschikbaar.
e nieuwsbrief wordt zowel in gedrukte D als in digitale vorm verspreid.
Via campagnes en mediavoorlichting vraagt de werkgroep aandacht voor actuele ontwikkelingen rondom abortus in Nederland en de Europese Unie. Helpt u ons mee om op te komen voor het ongeboren leven? U kunt ons financieel steunen of vrijwilliger worden. Uw hulp is hard nodig! Alvast hartelijk dank.
Wilt u de nieuwsbrief ook automatisch ontvangen? Meld u dan aan via www.geenabortus.nl. Advertenties Advertenties maken het verschijnen van deze nieuwsbrief mogelijk. Wilt u ook adverteren? U steunt daarmee het werk van ‘Geen Abortus’. Mail voor meer info naar
[email protected]. Vrijwilligers gezocht Wilt u vrijwilliger worden? U kunt per e-mail een aanmeldformulier opvragen. Er is altijd iets te doen in de strijd tegen abortus.
Hartelijke groet, Bestuur Werkgroep Geen Abortus Jan Dirk van Nifterik, voorzitter Henri Schellingerhout, secretaris Janske de Vries, penningmeester
ontact C Website: www.geenabortus.nl E-mail:
[email protected]
Maar welke stappen zetten wij concreet? Begin met bidden, waken rond dit leed! Henri Schellingerhout
Uw gift is hartelijk welkom via:
Rabobank rek.nr. 30.01.78.476
(IBAN: NL76 RABO 0300 1784 76) t.n.v. ‘Geen abortus’
Begin met bidden, waken rond dit leed! 2
Werkgroep Geen Abortus is onderdeel van Stichting Manto. Via deze stichting handelt de werkgroep tevens haar financiën af.
Stichting Manto IBAN:NL76 RABO 0300 1784 76 KvK: 58345760
VOORWOORD
Niets doen? Velen ervaren de legalisering van abortus als een vaststaand feit. Elke inzet om er iets aan te veranderen wordt al bij voorbaat kansloos genoemd. ‘En trouwens, in hoeverre is abortus onze verantwoordelijkheid’, zo vroeg iemand. Of hij wilde zeggen: ‘Bij ons komt het niet voor… Wij doen er toch niet aan mee!’. Deze stemmen zijn niet te rijmen met de oproep uit Gods Woord: ‘Waarschuwt hem’, ‘Spreekt’ en ‘Redt’. In Ezechiël 3:18 vinden we de volgende oproep: ‘Als Ik tot den goddeloze zeg: Gij zult den dood sterven; en gij waarschuwt hem niet, en spreekt niet om den goddeloze van zijn goddelozen weg te waarschuwen, opdat gij hem in het leven behoudt; die goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen.’ En in Spreuken 24:11 staat: ‘Red degenen die ter dood gegrepen zijn, want zij wankelen ter doding zo gij u onthoudt’. In vers 12 wijst Sálomo op onze verantwoordelijkheid: ‘Wanneer gij zegt: Zie, wij weten dat niet; zal Hij Die de harten weegt, dat niet merken?’ Toekijken is geen optie. Te meer omdat steeds vaker in de praktijk blijkt dat abortus ook de christelijke, gereformeerde gezindte raakt. Meisjes die uit angst, schaamte, dwang of onwetendheid de toevlucht nemen tot abortus. Vaders en moeders die door artsen nagenoeg gedwongen worden hun ‘kind’ weg te laten halen. Abortus staat dichterbij dan menigeen vermoedt.
Jan Dirk van Nifterik, voorzitter Werkgroep Geen Abortus
Veel meisjes die abortus lieten uitvoeren beseften pas achteraf, wat ze hadden gedaan. Een 15-jarig meisje schrijft op het forum van abortuskliniek CASA: ‘Ik heb spijt dat ik mijn kleintje heb laten vermoorden. Hulp en tips zijn echt welkom, want het gaat niet goed met mij’. Een 19-jarige: ‘Doe het NIET, er is altijd een andere uitweg. Ik kan het mezelf NOOIT vergeven. Getekend voor het leven’. Deze meisjes wonen waarschijnlijk ook in uw omgeving. Misschien zitten ze zelfs naast u in de kerk. Zijn ze door ons geïnformeerd over verantwoorde alternatieven voor abortus? Zijn we in staat om ze te helpen? Bieden wij een luisterend oor en een troostende arm? Smeken we samen met hen om Gods genade en vergeving? Op onze schouders ligt een zware taak. Christen zijn gaat hand in hand met ‘iets doen’. Er zijn talrijke mogelijkheden. Een eenvoudig voorbeeld is het stemmen op CU/SGP bij de Europese verkiezingen op D.V. 22 mei. Andere voorbeelden? Vertel uw gezin, familie, vrienden, buurtbewoners en kennissen over uw abortus-standpunt. Geef het goede voorbeeld op het gebied van seksualiteit en relaties. Houd actualiteiten in de gaten en verleen uw steun aan organisaties die het pro-life geluid laten horen. Creëer een open en liefdevolle sfeer in uw kerk zodat anderen bij u durven aan te kloppen als ze in moeilijkheden
zijn. Of misschien hebt u de mogelijkheid een kindje te adopteren of op een andere wijze (financiële) hulp te bieden! Het werk van de werkgroep Geen Abortus is zinvol. Al zouden we in Gods voorzienigheid één kind mogen redden van de dood. Ik wil u oproepen te doen wat in uw vermogen ligt. Houd daarbij Gods eer op het oog en laten we oppassen voor een valse ijver of betweterige houding! In onszelf is niets goeds te vinden wat ons het recht geeft om anderen te veroordelen of laag op iemand neer te kijken. “Iets doen” is een christenplicht. Doet u mee?
P.S. We ontmoeten u graag tijdens de Familiedagen, op 26, 27 en 28 februari 2014 in de Evenementenhal Hardenberg. Daar vertellen we u graag meer over de activiteiten van de werkgroep. En over de ontwikkelingen inzake abortus die gaande zijn in Nederland en in het Europese Parlement.
Toekijken is geen optie 3
We vroegen naar de mening van een
aantal personen met een pro-life- of een pro-abortusstandpunt. Op deze pagina’s de reacties van hen die reageerden.
S. Dilekci
TEGEN 1) Bent u voor of tegen abortus? Tegen abortus. 2) Waarom? Vanwege geloofsovertuiging ben ik tegen abortus. Uiteraard zijn er uitzonderingen op de regel. Als bijvoorbeeld de gezondheid van de moeder in het geding is. 3) Bent u actief rondom het thema ‘abortus’, en zo ja, op welke wijze? Ik ben actief door mensen in mijn omgeving rondom dit thema te adviseren.
Tegen: Het door God gegeven leven is het waard om beschermd te worden... 4
mr. C.G. van der Staaij
TEGEN 1) Bent u voor of tegen abortus? Tegen. 2) Waarom? Het door God gegeven leven is het waard om beschermd te worden en het is niet aan de mens om beginnend leven te (laten) doden. 3) Bent u actief rondom het thema ‘abortus’, en zo ja, op welke wijze? Als Kamerlid maak ik me sterk ‘vóór het leven’, in de debatten, maar ook door het stellen van schriftelijke vragen. Daarnaast wil ik graag een steentje bijdragen aan bezinning rond dit thema, bijvoorbeeld door deel te nemen aan de jaarlijkse mars voor het leven, en aan media-debatten over de bescherming van het leven.
E. Schellingerhout
TEGEN 1) Bent u voor of tegen abortus? Tegen. 2) Waarom? Omdat de Heere het leven geeft en er al vanaf het begin een mensje is. 3) Bent u actief rondom het thema ‘abortus’, en zo ja, op welke wijze? Nee.
J.J. Nap-Flikweert
TEGEN 1) Bent u voor of tegen abortus? Tegen abortus. 2) Waarom? Leven mag niet door mensen beëindigd worden. 3) Bent u actief rondom het thema ‘abortus’, en zo ja, op welke wijze? Ik steun financieel de organisatie Siriz.
DE MENING VAN
B. Veld
VOOR
1) Bent u voor of tegen abortus? Ik ben voor abortus. 2) Waarom? Omdat er veel situaties te benoemen zijn dat een vrouw ongewenst zwanger is geworden. Verder ben ik van mening dat er NIEMAND iets te zeggen heeft over de ongeboren vrucht anders dan de moeder (en mogelijke vader). Vanuit een geloofsovertuiging andere mensen iets op willen leggen acht ik ongepast en ongewenst. Laat anderen vrij in hun keuze, dat is tonen van respect, niet het opdringen van een overtuiging. Mensen mogen best te kennen geven het er wel of niet mee eens te zijn maar meer ook niet naar mijn mening. 3) Bent u actief rondom het thema ‘abortus’, en zo ja, op welke wijze? Nee, maar als het te dicht bij zou komen op een manier die mij niet zou bevallen zou ik wel actief kunnen worden.
ds. C. Sonnevelt 1) Bent u voor of tegen abortus? Tegen (onvoorwaardelijk!). 2) Waarom? In de eerste plaats omdat de Bijbel hierin duidelijk is. Het leven is een gave van God. Vanaf het eerste begin (de bevruchting) is er sprake van menselijk leven, ja, van een menselijk wezen. Ook wetenschappelijk onderzoek toont dit aan. Wie zijn wij dan om dit leven te beëindigen? In de tweede plaats omdat de rechten van een ongeboren kind niet weggedrukt mogen worden door de “rechten van de moeder”. Zo’n kind moet, juist omdat het zwakker is en zich nog niet uiten kan, maximaal beschermd worden. 3) Bent u actief rondom het thema ‘abortus’, en zo ja, op welke wijze? Als predikant besteed ik hieraan regelmatig aandacht d.m.v. de prediking
S. Coster
1) Bent u voor of tegen abortus? Tegen, maar ik weet dat er altijd situaties zullen zijn waarin het niet anders kan voor moeder en/of kind, dat zal ook zo blijven. Tóch kan en wil ik niet geloven dat ál die 30.577 per jaar gedood worden om alleen dringende medische redenen waarin het niet anders kon of zal kunnen. 2) Waarom? Omdat bij abortus hetgeen in de moederschoot gedood wordt, een kostbaar, pril mensenleventje is. Het is echt niet de bedoeling om al die meiden en vrouwen die ooit een abortus ondergingen, kerkelijk of niet kerkelijk, te gaan veroordelen. Al was het vandaag. Of die dat nu aan het overwegen of beslissen zijn en dat nog zullen laten doen. Ook niet om aborteurs of gynaecologen een oordeel aan te gaan meten.
TEGEN Nee, dat is niet mijn doel, dat komt mij ook niet tóe. Maar ik denk wel heel vaak aan al die kwetsbare menselijke vruchtjes in de moederschoot, die zich niet kunnen verweren als ze gedood gaan worden. Elke dag weer 100, elke week weer 500! Alleen al in Nederland, om maar dichtbij te blijven. 3) Bent u actief rondom het thema ‘abortus’, en zo ja, op welke wijze? Als vrijwilliger van de werkgroep ‘Geen abortus’ probeer ik iets te doen tegen dit onrecht. Als iedereen weer gaat erkennen dat óók een embryo, óók een foetus van bijv. 18 weken, al een echt kindje is, zou dat niet de sleutel zijn tot het stoppen van de abortussenpraktijk??? Net zoals de slavenhandel eens stopte toen men ging inzien en beseffen dat ook slaven mensen zijn? Wat denkt u?
TEGEN (bijv. n.a.v. het zesde gebod, op bid- en dankdagen, in de adventstijd, in verkiezingstijd, e.d.). Mijn vrouw en ik hebben geprobeerd onze kinderen in deze richting op te voeden. We zijn dankbaar dat verschillende van hen inmiddels actief zijn in het pro life werk. Een dochter zet zich, samen met haar man, fulltime in voor het ongeboren leven in Canada via het Canadian Center for Bio-ethical Reform (CCBR). Vanuit Nederland worden zij daarbij gesteund door de stichting “Joseba”. (CCBR richt zich op straatwerk bij abortusklinieken, enz., op voorlichting aan scholen en kerken, en eveneens op hulp aan vrouwen die ervoor kiezen hun kindje te houden of aan vrouwen die na een of meerdere abortussen in psychische nood terechtgekomen zijn.) Af en toe geef ik ook een bijdrage aan de website “The Reformed Prolifer” (opgericht door jongeren die bij het boven-
genoemde werk betrokken zijn vanuit reformatorisch perspectief ). Bovenal zoeken wij de nood van het ongeboren leven in het persoonlijke en gezamenlijke gebed gedurig voor de Heere neer te leggen. Het is ontzettend aangrijpend dat het bloed van zoveel kinderen wordt vergoten in de moederschoot. Moge God nog inkeer geven en Zich over ons land ontfermen.
Voor: Laat anderen vrij in hun keuze... 5
ACHTERGROND
Nederlandse abortusgrens in strijd met rechtsbescherming ongeboren kind De Nederlandse overheid komt steeds meer onder druk te staan vanwege haar abortusbeleid. De abortusgrens in Nederland is tegenwoordig namelijk in strijd met de Nederlandse Strafwet. Als gevolg van dit beleid staat de overheid toe dat er mogelijk levensvatbare ongeboren kinderen worden geaborteerd die volgens de wet niet geaborteerd mogen worden vanwege de rechtsbescherming van het ongeboren kind. Wat is er aan de hand? In Nederland mag een abortus onder voorwaarden tot een bepaalde wettelijke grens uitgevoerd worden. Deze wettelijke grens is de levensvatbaarheidsgrens (het moment waarop kinderen zelfstandig buiten de baarmoeder kunnen overleven). Er heerst een groot verspreid misverstand dat de abortusgrens in Nederland bij de wet is vastgesteld op 24 weken. De media, vele organisaties en zelfs politici spreken vaak van een wettelijke 24-wekengrens. Het desbetreffende wetsartikel, artikel 82a Wetboek van Strafrecht, noemt echter geen 24 weken: Artikel 82a Sr: ‘Onder een ander, of een kind bij of kort na de geboorte, van het leven beroven wordt begrepen: het doden van een vrucht die naar redelijkerwijs verwacht mag worden in staat is buiten het moederlichaam in leven te blijven.’ Zoals u kunt lezen wordt er in dit wetsartikel nergens gesproken over
Waar komt deze 24-weken grens dan vandaan? 6
een 24-wekengrens. Waar komt deze 24-wekengrens dan vandaan? Op zoek naar de levensvatbaarheid heeft de wetgever op grond van medische inzichten destijds bepaald dat de levensvatbaarheid in 1978 (!) op 24 weken stond. De wetgever lichtte haar keus in de Memorie van Toelichting toe: ‘Wat betreft de nadere precisering van de zwangerschapsduur waarbij aangenomen moet worden dat de vrucht levensvatbaar is, dient overwogen te worden dat bij de huidige stand van de medische wetenschap vruchten van minder dan 24 weken als niet levensvatbaar beschouwd worden..‘ 1 De 24-wekengrens zoals wij die nu kennen is dus een moment opname uit van de toenmalige stand van de medische wetenschap uit 1978. De 24-wekengrens is niet wettelijk vastgesteld, maar is een beleid dat is vastgesteld op grond van de wet. Zelfs de overheid heeft moeite om dit onderscheid te maken. Op haar website staat: ‘Een abortus kan uiterlijk plaatsvinden tot het moment dat de vrucht levensvatbaar is buiten het lichaam van de moeder. Volgens de Strafwet is dat tot 24 weken.’ 2 De stand van de abortusgrens is al sinds de officiële inwerkingtreding van de WAZ in 1984 ongewijzigd gebleven. De afgelopen 30 jaar is er echter grote vooruitgang geboekt in de medische wetenschap op het gebied van neona-
24 weken jong...
tologie, waardoor levensvatbare kinderen geboren onder de 24 weken een realiteit zijn. In april 2011 verscheen er in de media een nieuwsbericht omtrent de geboorte van een Duits meisje genaamd Frieda Mangold. Frieda kwam op 7 november 2010 na een zwangerschap van 21 weken en 5 dagen in het Klinikum Fulda Children’s Hospital levensvatbaar ter wereld en is vandaag de dag gezond verklaard door haar artsen. Frieda Mangold werd hiermee het vroegst geboren levensvatbaar kind ter wereld.3 Frieda’s geboorte was geen incident; momenteel worden er over de gehele wereld jaarlijks duizenden levensvatbare kinderen geboren onder de 24 weken.4 Hoewel het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport dit niet toe durft te geven, tonen alle internationale medische onderzoeken omtrent de levensvatbaarheid van te vroeg geboren kinderen aan dat de medische levensvatbaarheid niet meer op 24 weken ligt.5 Dit betekent dat het Nederlands abortus beleid momenteel in strijd met de Nederlandse Strafwet is. Ook in de politiek laten steeds meer politici zich uit over de onhoudbaarheid van de huidige abortusgrens. Toenmalig Tweede Kamerlid Esmee Wiegman stelde in 2010 Kamervragen aan Edith Schippers, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Ook PVV Kamerleden Agema en Gerbrands en CDA Kamerleden Margreet Smilde
mr. D. Ceder
en Janneke Schermers hebben zich recentelijk uitgesproken over de abortuskwestie. Schermers van het CDA zei hierover: ‘We moeten voorkomen dat mensen met een afwijking niet meer welkom zijn. Ik kan niet zeggen waar de grens ligt, daarvoor is het beeld medisch gezien te wisselend. De abortusgrens staat nu op de levensvatbaarheidgrens van 24 weken. Als die medisch gezien naar beneden gaat, moeten we er wel over nadenken om die bij te stellen’. Het CDA heeft al gepleit voor het invoeren van een abortusgrens van 22 weken. De ChristenUnie heeft om dezelfde reden gepleit voor een abortusgrens van 18 weken. Kamerlid Fleur Agema van de PVV zelfs heeft gepleit voor verlaging van de abortusgrens naar 14 weken. Ook Minister-president Mark Rutte heeft zich uitgelaten over de abortusgrens tijdens een tv-uitzending van het EO- programma Moraalridders op 16 februari 2011. Premier Rutte zei daarin dat hij het goed vindt om te discussiëren over de abortusgrens als nieuwe wetenschappelijke inzichten daartoe aanleiding geven. Nadat er vanuit politieke partijen kritiek op de uitspraken van Rutte kwam, maakte Rutte snel
duidelijk dat de regering niet van plan was om de Abortuswet te veranderen, maar dat nieuwe inzichten slechts kritisch moeten worden bekeken.6 Ondanks verschillende overlegroepen heeft Minister Schippers gezegd dat er ‘onvoldoende medische, juridische en praktische redenen zijn gebleken om de abortusgrens te verlagen’.7 Ook de NVOG (Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie) blijft volhouden dat er niets mis is met de 24-wekengrens.8 Zoals u zelf heeft kunnen constateren is deze opmerking onjuist. Een verlaging van de abortusgrens is nodig om binnen de kaders van de Strafwet te blijven. Steeds makkelijker worden de rechten van het kind genegeerd en opzij geschoven door de politiek, alsof deze er niet zouden zijn. Feit is dat het inperken van de rechten van het ongeboren kind makkelijker gaat dan de wensen van de zwangere vrouw, omdat zij, in tegenstelling tot het ongeboren kind, zich kan uitspreken en haar belang kan verwoorden. De huidige situatie vraagt daarom dat men zich uitspreekt namens het ongeboren leven en erop
1 Kamerstukken II 1978/79, 15 475, p. 32 2 ‘Voorwaarden abortus’ www.rijksoverheid.nl (zoek op: voorwaarden abortus) 3 Duitse baby overleeft geboorte na 21 weken’, Volkskrant 23 april 2011, www.volkskrant.nl (zoek op: baby Frieda). 4 O.a. B. J. Stoll, N. I. Hansen, E. F. Bell, S. Shankaran, A. R. Laptook, M. C. Walsh, E. C. Hale, N. S. Newman, K. Schibler, W. A. Carlo, K. A. Kennedy, B. B. Poindexter, N. N. Finer, R. A. Ehrenkranz, S. Duara, P. J. Sánchez, T. M. O’Shea, R. N. Goldberg, K. P. Van Meurs, R. G. Faix, D. L. Phelps, I. D. Frantz III, K. L. Watterberg, S. Saha, A. Das, R. D. Higgins,’ Neonatal Outcomes of Extremely Preterm Infants From the NICHD Neonatal Research Network’, Pediatrics 2010 DOI: 10.1542/peds.2009-2959; 5 O.a. K. L. Costeloe, E.M. Hennessy, S. Haider, F. Stacy, N. Marlow, E. S. Draper,’ Short term outcomes after extreme preterm birth in England: comparison of two birth cohorts in 1995 and 2006 (the EPICure studies)’, BMJ 2012, DOI:10.1136/bmj.e7976 ; EXPRESS Group, ‘One-‐Year Survival of Extremely Preterm Infants After Active Perinatal Care in Sweden’, JAMA. 2009; 301(21) :p. 2225-‐2233. DOI:10.1001/jama.2009.771 6 ‘Kabinet niet van plan abortusgrens te verlagen’, 17 februari 2011 NRC , www.nrc.nl (zoek: Rutte abortusgrens). 7 ‘Abortusgrens blijft ongewijzigd’, 19 april 2011, www.rijksoverheid.nl (zoek: abortusgrens ongewijzigd). 8 ‘Reactie NVOG op discussie abortusgrens’, 22 februari 2011, http://www.nvog.nl (zoek: reactie NVOG discussie abortusgrens)
toeziet dat de rechtsbescherming van het ongeboren kind gewaarborgd wordt. Ook anno 2014 is abortus juridisch een noodgreep waar uiterst secuur mee moet worden omgegaan. En ook anno 2014 is het rechtsbescherming van het kind gewaarborgd in de wet. Daarom zal de overheid zo snel mogelijk over moeten gaan tot een correctie van de toegestane abortusgrens. Enkele groepen zijn momenteel bezig dit onderwerp op de politieke kaart te krijgen. Abortus is een moeilijk en gevoelig vraagstuk binnen de maatschappij waar geen eenvoudig antwoord op te vinden is. De keuze waar ouders voor komen te staan is zwaar en gaat altijd gepaard met verdriet, hoog oplopende emoties en een ingrijpende impact. Laten we daarom een eerlijk en open gesprek hebben omtrent dit onderwerp waarbij zowel de belangen van de zwangere vrouw als de rechtsbescherming van het ongeboren kind worden besproken en verdedigd. Doen alsof het ongeboren kind er niet is lost echter niets op.
Ook anno 2014 is abortus juridisch een noodgreep 7
PRAKTIJK
Bernard en Aukje wilden geen abortus Reacties uit hun omgeving zetten Bernard en Aukje Renooij aan tot het schrijven van “Ups & Downs”, over hun zoontje met het Downsyndroom. Acht keer moesten Bernard en Aukje Renooij uit Papendrecht aan artsen uitleggen dat ze géén abortus wilden. ‘In de derde maand waren er vermoedens dat er iets niet goed was met het kindje dat ik verwachtte’, vertelt Aukje. ‘De arts zei: ‘Laten we het verder onderzoeken, dan kunt u het weg laten halen als de vermoedens worden bevestigd.’ Bernard: ‘Aukje en ik waren met stomheid geslagen over die koude opmerking. Ik zei: er wordt hier niks geaborteerd. Toen liep die arts weg. De achtergebleven assistente gaf aan dat we ook een test konden laten doen om het leven van ons kind te rédden. In de vierde maand bleek uit een vruchtwaterpunctie dat hij het syndroom van Down had.’ Aukje: ‘In hetzelfde telefoontje waarin mij dat werd verteld kreeg ik de vraag: wanneer wilt u het weg laten halen? Ik zei: dat willen we niet. Toen was het antwoord: o, dan bellen we later wel terug want u bent nu overstuur. In het ziekenhuis hoorden we alleen de negatieve verhalen, over alle klachten die kinderen met het Downsyndroom kunnen hebben.’ Er volgden meer telefoontjes, met steeds dezelfde vraag. Na een gecompliceerde zwangerschap volgde een loodzwaar eerste jaar. In de vijfde maand van de zwangerschap was uit onderzoek duidelijk geworden dat de helft van het hart van het kindje ontbrak.
Ik zei: ‘er wordt hier niks geaborteerd’. 8
Bernard: ‘In zijn eerste jaar heeft Bernd meer op sterven gelegen dan geleefd. Om onze familie en vrienden op de hoogte te houden, schreven we een nieuwsbrief. We wilden daarin niet klagen, want we waren dolblij dat we een zoon hadden. Daarom schreven we de brief vanuit het perspectief van Bernd, in de ik-vorm.’
Heerlijk joch Bernd is nu ruim drie jaar. Halverwege het gesprek haalt zijn vader hem uit bed. Nog slaperig van zijn middagdutje hangt Bernd tegen zijn vader aan. ‘We zijn dolblij met ons kind’, zegt Bernard. ‘Hij is een heerlijk joch. De mooie dingen zijn zoveel groter dan de zorgen.” Aukje: ‘Bernd is gek op knuffelen. Dat zul je wel merken.’ Een half uurtje later legt Bernd een handje op de knie van de vreemde journalist en vlijt hij zich met zijn warme lijfje tegen haar been. In wachtkamers van ziekenhuizen verovert hij binnen enkele minuten de harten van andere patiënten door naar hen te lachen, kiekeboe met hen te spelen of zijn petje op hun hoofden te zetten. ‘Ondanks alle narigheid die hij in ziekenhuizen heeft meegemaakt wil hij er
Anne Marie Hoekstra/Klaroen
nooit weg’, zegt Aukje lachend. ‘Hij vindt het veel te gezellig, al die mensen daar.’ De nieuwsbrieven voor familie en vrienden vormden de aanzet voor een boek dat onlangs is verschenen: “Ups & Downs”. Bernard: ‘Toen onze nieuwsbrieven via via bij uitgeverij Kok terecht kwamen, vroeg de uitgever of we ons verhaal wilden vertellen. Veel mensen zijn verbaasd als ze horen hoe het er in de medische wereld aan toe gaat. Bij de gescreende vrouwen wordt 90 procent van de kinderen met het Downsyndroom geaborteerd. Misschien niet zo gek: van het ziekenhuis krijg je alleen maar te horen wat er mis is. Als je begin twintig bent en er staan vier witten jassen aan je bed, dan lijk je wel gek om je kind geboren te laten worden. Er komt nu een makkelijkere test aan. Zijn er straks misschien helemaal geen kinderen met het syndroom van Down meer? In de toekomst zou men kunnen zeggen: je hebt de keus gehad, dus ga de operaties die je kind nodig heeft maar zelf betalen.’ Aukje: ‘Mogen andere gehandicapte kinderen er soms ook niet zijn?’ Bernd ontwikkelt zich in zijn eigen tempo. Vier dagen per week gaat hij naar een medisch kinderdagverblijf en hij zit op peutergym. Aukje: ‘Het is heel leuk om met hem naar de supermarkt te gaan; hij geeft handkusjes, lacht en zwaait naar mensen.’ Toch zijn er soms mensen die aan Aukje vragen: ‘Dat soort kinderen hoeft toch niet meer geboren te worden?’ Bernard en Aukje spreken niet veroordelend over mensen die wel voor abortus kiezen. Aukje: ‘Vroeger dacht ik: dat dóe je niet, je kind weghalen. Nu kan ik het beter begrijpen, na alle pijn en verdriet. Maar ik zou het zelf niet kunnen.’ Vanaf het eerste moment dat Aukje nieuw leven in haar buik voelde, wilde ze het beschermen. ‘Elk leven is de moeite waard.’
ACHTERGROND
Krom recht? De strijd tussen die twee woedt al tientallen jaren. Het gaat over het ‘levensrecht’ en het ‘vrouwenrecht’. Levensrecht Een veel gehoord argument tegen abortus is dat God het leven geeft. Om die reden is het alleen God Die een mensenleven mag beëindigen. Helemaal waar! Hebt u er weleens over nagedacht waarom het leven zo bijzonder is? Sinds de val in het paradijs (Genesis 3 : 6) is leven genadetijd (Johannes 3 : 3 t/m 8). Dat er jaarlijks meer dan 30.000 levens (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, 2013) worden afgebroken, betekent dat er even zoveel keer genadetijd wordt afgebroken. 30.000 kinderen… Hoelang is hun voorbereidingstijd? Een paar weken? Een paar maanden? Hoeveel gebed is er voor hen (geweest)? Recht op leven is een groot voorrecht. En dan te bedenken welke rechten wij hebben tegenover God? Geen! Is het levensrecht dan ook geen algemene genade? Aan het levensrecht werd in Nederland lange tijd niet getornd. Abortus was namelijk sinds 1911 bij wet verboden. Wel werden er illegale abortussen uitgevoerd met bijvoorbeeld zeepsop. Was abortus eerst strafbaar, later was er steeds meer sprake van een gedoogbeleid. Toen begin jaren ‘70 de eerste abortusklinieken werden geopend, kwam er ook tegenstand. Allerlei anti-abortusgroeperingen werden opgericht. Bijvoorbeeld de VBOK stamt uit die tijd. (Nederlandse Publieke Omroep, 2007) Helaas, de ontwikkelingen op abortusgebied volgden elkaar snel op. In 1981 werd de nieuwe abortuswet aangenomen, die in 1984 werd aangepast. Abortus was legaal, onder bepaalde voorwaarden. Dit weerhield en weerhoudt de tegenstanders er niet van om pro-life-activiteiten te organiseren, zoals de Mars voor het Leven door Den Haag. Bronnen: Canada.com. (2006). Miracle child. Nederlandse Publieke Omroep. (2007). Abortus. Opzij. (2010). Tweede Feministische Golf.
Henri Schellingerhout, secretaris Werkgroep Geen Abortus
Vrouwenrecht Er vonden verhitte discussies plaats. Niet alleen in de wetenschap, maar ook in de maatschappij. Er kwam steeds meer een vrije seksuele moraal. Daarnaast werd de strijd voor het vrouwenrecht steeds heftiger. Vrouwen voelden zich afhankelijk van hun echtgenoten en wilden juist meer zelfstandigheid (Opzij, 2010). Deze ontwikkeling gaat door. Ging het over gelijke rechten tussen man en vrouw, men bepleit steeds meer een totaal onafhankelijk leven. Bijvoorbeeld Femmes for Freedom verwoordt het als volgt: “Femmes for Freedom is van mening dat vrouwen de baas over hun eigen leven, lijf en verlangen zijn. Zij bepalen de spelregels als het gaat om seksualiteit, zwangerschap, abortus, sterilisatie en gezondheidszorg.” (Femmes for Freedom, 2014). Wat Femmes for Freedom betreft, zijn er dus geen grenzen. Kennelijk spelen echtgenoot en ongeboren leven geen rol. Een gedachte om bang van te worden. Toch hebben veel mensen nog wel een moreel besef als het gaat om leven en zwangerschap. Het vrouwenrecht gaat gelukkig dus niet boven alles. Aan de andere kant is er nog wel de wettelijke levensvatbaarheidsgrens. Onder deze grens is het kind niet levensvatbaar (wettelijk gezien), waardoor abortus kennelijk gerechtvaardigd is. Is leven dan pas leven bij levensvatbaarheid buiten de baarmoeder? Het leeft en groeit toch al vanaf de conceptie? De levensvatbaarheidsgrens ligt nu op 24 weken. Door de huidige medische kennis en kunde is er echter al leven mogelijk vanaf 21 weken en 5 dagen (Canada.com, 2006). Het is op zijn minst opmerkelijk dat de levensvatbaarheidsgrens niet wettelijk wordt verlaagd. Krom recht? Eigenlijk is de discussie een merkwaardige. Volgens tegenstanders is het leven beschermingswaardig vanuit
bijvoorbeeld religieus of ethisch oogpunt. Voorstanders schermen met het vrouwenrecht. Natuurlijk klinkt dit nogal ongenuanceerd. Het is niet allemaal zo zwart-wit. De één vindt dat abortus altijd legaal is, terwijl de ander per situatie oordeelt. Toch zijn er mensen die de verschillende kampen puur onderscheiden op basis van religie. Anti-abortus vanuit religieuze motieven. Pro-abortus vanuit het gevoel van vrijheid voor de vrouw. Het zijn dus twee rechten die vanuit totaal verschillende hoeken worden verdedigd. De emancipatie- en feminismedrang wordt steeds groter. En dat terwijl het kind steeds eerder levensvatbaar is buiten de baarmoeder. Met de huidige wetgeving zou er voor abortus dus steeds minder ruimte moeten overblijven. Wat een illusie! De ontwikkelingen van de laatste 65 jaar geven aan dat het recht van het individu een steeds prominentere rol vervult. Het recht op leven wordt steeds meer ingedamd, zeker als het kind wettelijk gezien niet levensvatbaar is. Of als het gehandicapt is. Kwaliteit van leven speelt hier een rol, maar dat is een relatief begrip. Kennelijk definieert de mens zelf die kwaliteit. Hoe krom is dat ten opzichte van het grondrechtenhandvest: “Eenieder heeft recht op leven.” (Ministerie van Buitenlandse Zaken, 2014). In welke relatie staan wij tot deze ontwikkelingen? Naast verticale communicatie (met God) is de horizontale (met mensen) van cruciaal belang. Ons tegengeluid moeten wij blijven laten horen! Dat is onze morele plicht. Ora et Labora: Bid en Werk! In die volgorde, omdat God Dezelfde blijft en alles alleen van Hem te verwachten is. Door het kromme heen doet Hij recht.
Femmes for Freedom. (2014). Vrouwenrechten. Ministerie van Buitenlandse Zaken. (2014). Recht op leven (artikel 2). Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. (2013). Hoe vaak komt abortus voor?
9
COLUMN
Hou je het, of... ? Een jonge moeder vertelt over haar ervaringen binnen gezin en omgeving rondom het thema abortus. Daar zitten we dan, twee verliefde tieners. Starend naar een wit staafje in mijn hand. Overduidelijk staren twee blauwe streepjes terug. Het is alsof ze ons van het kleine schermpje toeroepen: ‘hadden jullie zulke grote toekomstplannen? Welkom in het echte leven. Jullie verwachten een kindje!’ Vijf positieve zwangerschapstesten en enkele weken later zit ik in de wachtkamer van de huisarts. Voor een afspraak bij een verloskundigenpraktijk is het nog te vroeg. Toch beginnen de 1e kwaaltjes me danig lastig te vallen. Vooral een ongekende vermoeidheid.
Voor het eerst wordt me verteld dat ik een keus heb. 10
Marjan de R.
Al gauw ben ik aan de beurt. Ik vertel hem wat de klachten zijn en hij vraagt me of ik enig idee heb waardoor deze ontstaan zijn. Jawel, ik ben 6 weken zwanger. Een paar wenkbrauwen gaan een stukje verder omhoog. ‘Hoe oud ben je? Weet je het zeker? Hoe lang al?’ Een snel onderzoekje bewijst hem van mijn gelijk. De vraag die me dan gesteld wordt, blijft even tussen ons in hangen. ‘Hou je het, of...?’ Verbluft kijk ik hem aan. Voor het eerst wordt me verteld dat ik een keus heb. Een keus om ons kindje te houden. Maar ook een keus om het ‘weg te laten halen’. Het zal ongetwijfeld zijn plicht zijn om zijn patienten alle mogelijkheden voor te houden. Maar met deze vraag had ik, waarschijnlijk heel naïef, geen rekening gehouden.
Ik hoef er geen seconde langer over na te denken. Alles in me komt hier tegenop. Dat nooit! Oké, we zijn jong, het was niet gepland en hoe het allemaal moet weten we nog niet. Maar met Gods hulp komt alles goed. Daar durven we op te vertrouwen. Opgelucht stap ik even later de spreekkamer uit. Gewapend met een potje pillen tegen een fikse bloedarmoede. En een briefje, met daarop de vermoedelijke geboortedatum van ons kindje. En het telefoonnummer van de verloskundige praktijk. Voor een eerste afspraak...
SNIPPERS
Webmaster(s) gezocht Werkgroep Geen Abortus beheert en faciliteert verschillende websites en portals. Hiervoor is zij opzoek naar technische en communicatieve vrijwilligers. Voor de technici is kennis van PHP, JavaScript en HTML5 vereist. Communicatievelingen schrijven efficiënt en foutloos Nederlands. Interesse? Mail uw motivatie en ervaring naar
[email protected].
Leven, gezin en vrijheid in Europa Dat gaat mij toch niet aan, of… ga ik stemmen bij de Europese verkiezingen? Het debat over de menselijke waardigheid en beschermwaardigheid van het leven wordt steeds vaker gevoerd in het Europees Parlement. Het is daarom van belang om op Europees niveau op te komen voor fundamentele rechten en vrijheden.
www.tonkinstokken.nl
Volg de campagne op www.stemvoorhetleven.eu!
Bestel nu het boek ‘Adem Liz!’. Een deel van de opbrengst is bestemd voor werkgroep Geen Abortus.
Adem Liz!
Het verhaal van een medisch wonder Janny Kleijn Ina Jonkers
ISBN 978-94-91586-18-7 Uitgeverij Om Sions Wil Hardcover, 152 pag. Tweede druk
Maria is 24 weken zwanger als na een moeilijke periode haar vliezen breken. In het ziekenhuis geeft de neonatoloog/kinderarts al meteen aan dat hij het nut van behandeling niet ziet. Hij zegt dat zij maar een abortus moeten overwegen. Maria en haar man Jeff besluiten te vechten voor hun kindje. Op de achtergrond vecht Maria’s moeder, oma Anne mee. Op haar knieën. Uiteindelijk wordt kleine Lizzy een week later in een ander ziekenhuis geboren. Ze leeft, maar er zijn grote zorgen. Maanden verkeren Maria, Jeff, Anne en Geert tussen hoop en vrees. Zal dit kindje, zoteer en klein, blijven leven? Adem Liz is het waargebeurde, indrukwekkende verhaal van een veel te vroeggeboren kindje, dat dankzij goede medische zorg onder Gods zegen op mag groeien tot een gezond €12,50 meisje. Het is ook het verhaal van een moeder die vecht voor haar ongeboren kind. En van een oma die meedenkt en meebidt.
Bestel via e-mail
[email protected], vermeld het aantal en uw gegevens. Verzendkosten: € 3,--. U ontvangt een acceptgiro bij de zending.
NIEuW BIJ… NIEuW BIJ… NIEuW BIJ… NIEuW BIJ… NI NI NI
N I N I N IN I NI
NI NI NI
N I N I N IN I NI
NI NI NI
N I N I N IN I NI
W
Eu
WW W W
Eu Eu Eu Eu
Eu Eu Eu
W W W
W
Eu
WW W W
Eu Eu Eu Eu
Eu Eu Eu
W W W
Bestellen via www.npvzorg.nl/waardevolleven
W
Met thema’s als: orgaandonatie, dementie, eenzaamheid, vaccineren, sedatie, abortus, mantelzorg, levenseinde, reanimatie.
WW W W
€
Eu Eu Eu
W W W
! W U E NI 17,50
Al onze producten zijn verkrijgbaar in Chr. Boek- & Muziekwinkels. Kijk voor meer muziek op www.sth.nl Al onze producten zijn verkrijgbaar in en download uw favoriete muziek. Chr. Boek- & Muziekwinkels. Al onze producten zijn verkrijgbaar in Kijk voor meer muziek op www.sth.nl Chr. Boek- & Muziekwinkels. en download uw favoriete muziek. Kijk voor meer muziek op www.sth.nl Al onze producten zijn verkrijgbaar in en download uw favoriete muziek. Chr. Boek- & Muziekwinkels. Kijk voor meer muziek op www.sth.nl en download uw favoriete muziek.
Eu Eu Eu Eu Eu
1. 1413172 | Metamorphosis - Lennart Morée - transcriptions, grand piano | € 16,90 2. 71030 | Symphonic Colors - Marco den Toom - orgel, st. Eustache, Parijs| € 16,90 1. 1413172 | Metamorphosis - Lennart Morée - transcriptions, grand piano | € 16,90 3. 1413202 | Psalmen - Instrumentaal | Martin Zonnenberg, orgel & Marjolein de Wit, fluit | € 14,90 71030 | Symphonic Colors - Marco den Toom - orgel, st. Eustache, Parijs| € 16,90 2. 1. 1413172 | Metamorphosis - Lennart Morée - transcriptions, grand piano | € 16,90 4. 1414042 | Minne Veldman - orgel, J.S. Bach, Grote of st. Nicolaaskerk Vollenhove| € 14,90 2. 3. 1413202 | Psalmen - Instrumentaal | Martin Zonnenberg, orgel & Marjolein de Wit, fluit | € 14,90 71030 | Symphonic Colors - Marco den Toom - orgel, st. Eustache, Parijs| € 16,90 5. 1413342 | ‘k Zal Hem loven in mijn lied - Dirkslands Mannenkoor o.l.v. Frans Cornet | € 14,90 4. 1414042 | Minne Veldman - orgel, J.S. Bach, Grote of st. Nicolaaskerk Vollenhove| € 14,90 1. 1413172 | Metamorphosis - Lennart Morée - transcriptions, grand piano | € 16,90 3. 1413202 | Psalmen - Instrumentaal | Martin Zonnenberg, orgel & Marjolein de Wit, fluit | € 14,90 6. 1413262 | Eind’loos in genade - Mannenkoor Harpe Davids Genemuiden o.l.v. Minne Veldman | € 14,90 2. 5. 1413342 | ‘k Zal Hem loven in mijn lied - Dirkslands Mannenkoor o.l.v. Frans Cornet | € 14,90 71030 | Symphonic Colors - Marco den Toom - orgel, st. Eustache, Parijs| € 16,90 4. 1414042 | Minne Veldman - orgel, J.S. Bach, Grote of st. Nicolaaskerk Vollenhove| € 14,90
STH RecoRdS |
1413262 | Eind’loos in genade - Mannenkoor Harpe Davids Genemuiden o.l.v. Minne Veldman | € 14,90 6. 3. 1413202 | Psalmen - Instrumentaal | Martin Zonnenberg, orgel & Marjolein de Wit, fluit | € 14,90 5. 1413342 | ‘k Zal Hem loven in mijn lied - Dirkslands Mannenkoor o.l.v. Frans Cornet | € 14,90 T 033-2537604 |
[email protected] | www.STH.nl 4. 1414042 | Minne Veldman - orgel, J.S. Bach, Grote of st. Nicolaaskerk Vollenhove| € 14,90 6. 1413262 | Eind’loos in genade - Mannenkoor Harpe Davids Genemuiden o.l.v. Minne Veldman | € 14,90
STH RecoRdS | STH RecoRdS |
T 033-2537604 |
[email protected] | www.STH.nl 5. 1413342 | ‘k Zal Hem loven in mijn lied - Dirkslands Mannenkoor o.l.v. Frans Cornet | € 14,90
6. 1413262 | Eind’loos in genade - Mannenkoor Harpe Davids Genemuiden o.l.v. Minne Veldman | € 14,90 T 033-2537604 |
[email protected] | www.STH.nl
STH RecoRdS | T 033-2537604 |
[email protected] | www.STH.nl
Website’s Webwinkels Webapplicaties APP’s
Valkencompany BV Grebbeweg 19 B 3902 HG Veenendaal
0318-508788
[email protected] @valkencompany