WERKGROEP GEEN ABORTUS

Nieuwsbrief Herfst 2013 | Nr. 2

WERKGROEP

GEEN ABORTUS

6

4

8

Anticonceptie of abortus?

De verbeterde mens

3

De 24-wekengrens

5

Maaike van Timmeren vertelt

Vreemdgaan kan uw kinderen schaden Door slapheid der handen wordt het huis doorlekkende

10 Negen maanden gewenningstijd

9

COLOFON

Ora et Labora

Geen abortus

De mens heeft niets te zoeken in de schoot Om leven telkens weer vroeg af te breken Met grof geweld het vruchtje dood te steken En kil nadien te dumpen als wat schroot

Waar kan ik terecht als ik (ongewenst) zwanger ben? Wat gebeurt er eigenlijk bij abortus? Onze baby heeft het syndroom van Down, wat nu? Wat is eigenlijk gezonde seksualiteit? Hoe bouw ik aan een stabiele relatie? Ik ben gewetensbezwaard, kan ik gaan werken in de zorgsector? Welke werking hebben anti-conceptie middelen eigenlijk? Wanneer begint het leven? Ik ben tien weken zwanger, hoe ziet mijn baby er nu uit? Ik overweeg abortus, maar zijn er ook alternatieven? Hoe kan ik, mijn kerk of onze organisatie, hulp bieden? Wat zijn de gevolgen van abortus, voor mij, de vader van het kind en onze families?

Nieuwsbrief Herfst 2013 | Nr. 2 Deze nieuwsbrief is een uitgave van werkgroep Geen Abortus en voorziet in actuele informatie over abortus.

Zomaar een greep uit de vragen die de vrijwilligers van Werkgroep ‘Geen Abortus’ bezighouden. Via verspreiding van informatiemateriaal, media (o.a. internet) en bijeenkomsten helpt de werkgroep u graag aan de juiste antwoorden.

Vrijwilligers Wilt u vrijwilliger worden? U kunt per e-mail een aanmeldformulier opvragen. Er is altijd iets te doen in de strijd tegen abortus.

De hoogste tijd, uw handen uit de zakken! Nog één keer: bid en werk voor deze zwakken! Henri Schellingerhout

Geen abortus. Dat is onze naam en onze missie. Want elk kind - vanaf het prilste begin - verdient zorg voor leven. Helpt u ons mee? Hartelijke groet, Werkgroep Geen Abortus

De hoogste tijd, uw handen uit de zakken! 2

 e nieuwsbrief wordt zowel in gedrukte D als in digitale vorm verspreid. Wilt u de nieuwsbrief ook automatisch ontvangen? Meld u dan aan via www.geenabortus.nl. Advertenties Advertenties maken het verschijnen van deze nieuwsbrief mogelijk. Wilt u ook adverteren? U steunt daarmee het werk van ‘Geen Abortus’. Mail voor meer info.

 erkgroep Geen Abortus W Bestuur: Jan Dirk van Nifterik, voorzitter Henri Schellingerhout, secretaris Janske de Vries, penningmeester Website: www.geenabortus.nl E-mail: [email protected]

Helpt u ons mee? Uw gift is hartelijk welkom via: rek.nr. 30.01.78.476 t.n.v. Stichting Manto o.v.v. ‘Geen abortus’

Werkgroep Geen Abortus is onderdeel van Stichting Manto, via deze stichting handelt de werkgroep tevens haar financiën af.

Stichting Manto IBAN:NL76 RABO 0300 1784 76 KvK: 58345760

VOORWOORD

De verbeterde mens

Jan Dirk van Nifterik, voorzitter werkgroep Geen Abortus

In 2003 was Kelly in het nieuws. Kelly is een ernstig gehandicapt meisje. Dit kind had nooit geboren mogen worden, zo betoogden haar ouders boos. Omdat een verloskundige van het Leids Universitair Medisch Centrum een prenataal onderzoek had geweigerd, dienden de ouders van Kelly een claim bij het Haagse Gerechtshof in. Volgens hen had Kelly namelijk het recht om niet geboren te worden. En dat recht had het ziekenhuis geschonden.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de voorgaande berichten alles te maken hebben met het transhumanisme. Vrij vertaald: het op zoek gaan naar de verbeterde mens, de zgn. ‘posthuman’. (Posthumans zijn personen met ongeëvenaarde lichamelijke, intellectuele en psychische mogelijkheden, zelf-programmerende, zelfstandig en onafhankelijk handelende, potentieel onsterfelijke, ongelimiteerde individuen, Wikipedia).

Vindt u het thema abortus niet actueel? Valt het volgens u wel mee? Denkt u dat het tij toch niet meer valt te keren? Ik hoop dat u inziet dat deze argumenten niet langer stand houden. De werkgroep kan niet zonder uw gebed en steun. Mag ik een klemmend beroep op u doen? Met uw hulp en giften zetten we ons in om een Bijbels, helder en bezinnend geluid te verspreiden. Via bijeenkomsten, in de media, op internet en in Den Haag.

Het Hof stelde dat de ouders het recht hadden om te beslissen over het leven en de dood van hun ongeboren kind. Kelly zelf ontving een schadevergoeding, omdat ze volgens het Hof door “nalatigheid” van de verloskundige was geboren. De rechter deed hier een zeer opmerkelijke uitspraak. Hij erkende dat de ongeboren Kelly het recht had om niet geboren te worden, maar miskende zonder reden haar recht om wél geboren te worden. “Abortus van een gehandicapt kind is eerder plicht dan optie”, zo reageerde filosoof en docent ethiek Alexander von Schmid. Een kind dat gehandicapt geboren wordt, zou op de eerste dag na de geboorte nog gedood kunnen worden, aldus de filosoof.

Onder het mom van “slechte levenskwaliteit” wordt het leven ontnomen van een kindje dat ongewenst, ziek, zwak of gehandicapt is. Omdat zo’n kindje niet in staat is zelf te kiezen voor leven of dood, wordt gesteld dat dit recht aan ouders toebehoort. Maar hoe gevaarlijk het is om het recht over leven en dood aan anderen toe te kennen, kunnen we leren uit de geschiedenis. Ik doel op het Aktion T4 programma van Hitler. Met dit programma wilde Hitler de zuiverheid van het Germaanse volk behouden. Alle misvormde, gehandicapte of psychiatrisch zieke mensen werden in speciale ziekenhuizen systematisch vermoord.

Sla de Bijbel eens open bij 1 Samuël 17. Niemand zou Goliath kunnen overwinnen, zo dachten de Israëlieten. Maar David haastte zich in de strijd … ook al had hij geen zwaard. Hij haastte zich! David slingerde een eenvoudige steen diep in het voorhoofd van Goliath en overwon. Door de kracht Gods werd het doodsgevaar van Israël afgekeerd. Diezelfde God bestaat vandaag nog. Laten we ons, net als David, haasten in deze strijd! Niet met wapens, maar met gebed. Niet met ruzies, maar met een waardige discussie. Zodat ook de zwakken hartelijk welkom blijven in onze samenleving en de mens mag leven, zoals God hem geschapen heeft.

In 2012 heropende publicist Marcel Zuijderland deze discussie. Het DNA van foetussen kan tegenwoordig gevaarloos worden getest. En dat schept natuurlijk plichten, beweerde meneer Zuijderland. Hij stelde de bizarre vraag: “Hebben moeders niet een ethische verantwoordelijkheid zich te laten testen en de zwangerschap af te breken als blijkt dat het kind zwaar gehandicapt is?” Even bizar is het nieuws van oktober 2013. In Engeland zijn vrouwen vrij om te kiezen voor abortus als het geslacht van hun ongeboren kindje niet hun voorkeur heeft. In Nederland staat de leeftijdsgrens van 24 weken ter discussie. Onderzoekers van het Erasmus MC en het AMC pleitten ervoor om deze beperking uit de wet te schrappen.

Ik trek de parallel tussen het Aktion T4 en de huidige Wet afbreking zwangerschap niet om te beweren dat ze beiden dezelfde intentie hebben. Maar ze hebben wel hetzelfde gevolg. Namelijk het systematisch doden van een bepaalde doelgroep. Ik doe een klemmende oproep aan u om niet langer stilzwijgend toe te zien. Denkt u nog steeds aan een ver-van-uwbed-show? Het boek Adem Liz, dat u via de werkgroep kunt bestellen, drukt ons nog eens met de neus op de feiten hoe dichtbij abortus zich afspeelt. Hou uw ogen wijd open, om niet te gewennen aan deze vreselijke situatie. Want hoe lang mag u nog zelf beslissen of uw kind blijft leven? En wanneer wordt een arts met principiële gevaren weg geserveerd als ‘weiger-arts’? En is het dan niet vreselijk dat zoveel kinderen het levenslicht nooit zullen zien?

David haastte zich in de strijd... 3

DICHTBIJ

Maaike van Timmeren vertelt Graag wil ik iets vertellen over hoe ik me aangesproken ging voelen om bij de wakes betrokken te raken.

Ik voelde dat ik deze film niet zomaar mocht zien. Ik had zojuist gezien hoe een onschuldig mensenleven weggevaagd werd.

Ongeveer 15 jaar geleden leerde ik van dichtbij een vrouw kennen die echt een hart had voor het ongeboren leven. Haar bewogenheid raakte me. Voor mij was dit een enorme stap. En ik had vele redenen om niet mee te doen. De belangrijkste was. Ik vond het erg eng. Wat kon er niet gebeuren. In mijn gedachten zag ik boze en agressieve mensen, die hun ongenoegen luid en duidelijk kenbaar zouden maken. En wat moest ik zeggen? Eigenlijk kon ik het wel begrijpen dat vrouwen soms besloten tot een abortus. Moest ik daar dan iets van zeggen? Maar ik kreeg een uitnodiging om bij deze vrouw thuis een film te zien. Ik ervaarde een verlangen om hiernaar toe te gaan. De film heette ” The Silent Scream”. Hierin is te zien hoe een klein ongeboren kindje,van enkele weken oud, wordt geaborteerd. Vlak voor het kindje door het instrument van de aborteur wordt gedood, is te zien hoe het kindje probeert, als in doodsnood, weg te vluchten, en het mondje openspert, als in een schreeuw.

Er werden 2 Bijbelteksten uitgesproken: Red degenen die ter dood gegrepen zijn, want zij wankelen ter doding zo gij u onthoudt. Wanneer gij zegt: Zie, wij weten dat niet; zal Hij Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uw ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk. Spreuken 24: 11 en 12

Maaike van Timmeren, vrijwilliger

Het was voor mij duidelijk. Ik kon niet meer zeggen: Ik wist het niet, want ik had het zojuist gezien. En nu was ik verantwoordelijk geworden. Ik mocht niet zwijgen. En God zag het. Ja, het was heel duidelijk: Het ging over de stomme, die om zou komen en naar de doding wankelde. Het was een strijd. Want ik was bang. Maar ik voelde dat ik moest gaan en dat ik God mocht vertrouwen. Op de ochtend dat ik voor het eerst naar de wake in Utrecht ging, was mijn hart bereid. Ik wilde nu graag gaan. De Heere hielp. En Hij bemoedigde vanuit Zijn Woord. Sindsdien is ongeveer 13 jaar verstreken. En nog steeds vind ik het, uit mezelf, moeilijk om naar de wakes te gaan. Maar tot nu toe heeft de Here mij beschermd en geholpen en kracht gegeven. En nog steeds voel ik de woorden van deze beide teksten als een roep. Maar het is nog steeds niet iets, wat ik even doe... U leest dit nu. En ik wil u vragen of u erover na wilt denken en er voor bidden wilt wat ú voor het ongeboren leven zou kunnen doen. Misschien wilt u de Heere vragen of u ook op een of andere manier iets kunt doen, voor hen die volkomen weerloos ter doding wankelen en nooit gehoord worden. Misschien mag u hun stem zijn...

Misschien mag u hun stem zijn... 4

Open uw mond voor den stomme, voor de rechtszaak van allen die omkomen zouden. Open uw mond, oordeel gerechtelijk, en doe den verdrukte en nooddruftige recht. Spreuken 31: 8 en 9

POLITIEK

Grenzeloos? Terwijl tegenstanders al tijden proberen de 24-wekengrens te verlagen, komen medici van het Erasmus MC en het AMC met een aangrijpend verzoek: laat deze grens los! Waarom 24 weken? Eerst wordt ingegaan op het ontstaan van de 24-wekengrens. Waarom 24 weken? In de Strafwet is bepaald dat abortus is toegestaan tot het kind buiten het lichaam van de moeder kan overleven. Volgens deze wet is dat dus 24 weken. Na deze periode is de baby levensvatbaar, zij het met veel medische zorg. Door de medische vooruitgang gebeurt het echter wel vaker dat een kindje vanaf 22 weken wél overleeft. Hét argument van de voorstanders is de levensvatbaarheidgrens: het kan niet leven, dus het is niets. Om wat voor reden dan ook is het toegestaan om het kind te laten aborteren. Het is (zwaar) gehandicapt. Het heeft een hartafwijking. Het staat niet in de (carrière)planning. De wet stemt toe, dus het is legaal. Hét argument van de tegenstanders is juist dat het leven begint bij de conceptie als geschenk van God. Als Eigenaar en Bestuurder van ons leven bepaalt Hij het begin en het eind. Een totaal andere redenering. Het probleem is echter dat de mogelijkheid toch in de wet is vastgelegd. Vanaf 1967 t/m 1980 streden de pro-abortusactivisten. Op 18 december 1980 werd abortus gelegaliseerd. Helaas moet worden geconstateerd dat sinds de zeventiger jaren de tegenstand steeds minder wordt. Natuurlijk hangt dat samen met de toenemende secularisatie. In beginsel bood de wet de mogelijkheid om abortus uit te voeren tot aan 13 weken. In die 33 jaar is de grens dus verlegd naar 24 weken. Grenzeloos Zoals dit artikel begon, hebben onderzoekers van genoemde ziekenhuizen een pleidooi gehouden om de 24-wekengrens los te laten. De grens zorgt volgens hen voor verschillende pro-

Henri Schellingerhout, secretaris werkgroep Geen Abortus

blemen. Ten eerste zorgt deze ervoor dat abortussen overhaast worden uitgevoerd. Immers, als die grens wordt overschreden, is abortus illegaal. Ten tweede komt het soms in later stadium openbaar dat het kind zwaar gehandicapt is. Natuurlijk zijn er dan nog buitenlandse klinieken waarnaar kan worden verwezen. De grens van 24 weken mag dan zijn bepaald, onder strenge voorwaarden kan ook late abortus of levensbeëindiging worden uitgevoerd. Weliswaar is dat strafbaar, maar onder deze voorwaarden kan de overheid besluiten niet tot vervolging over te gaan. Sinds 2007 zijn er 6 gevallen gemeld, maar de onderzoekers schatten dat aantal op 30 per jaar! Als oorzaak geven zij de strikte regeling aan, waardoor artsen dergelijke situaties niet (durven te) melden. De onderzoekers pleiten er tevens voor dat “bij ondraaglijk lijden” het sterven van een pasgeborene moet kunnen worden versneld. Naar schatting vindt levensbeëindiging bij pasgeborenen 10 keer per jaar plaats. Het stemt somber als wij dit op ons laten inwerken. De onduidelijkheid moet verdwijnen. Er moet meer afbakening komen: wat mag wel, wat mag niet? Maar dan zonder grenzen, dus grenzeloos? “Ik ben baas in eigen buik!” Hoever kan het nog gaan? Christelijk geluid Vanzelfsprekend zijn de christelijke partijen tegen dit voorstel. Mevr. R.K. DikFaber (ChristenUnie) bepleit juist een verlaging van de abortusgrens naar 18 weken. De 20-wekenecho kan dan weer worden gebruikt zoals die is bedoeld, namelijk voor het onderzoeken van behandelingsmogelijkheden. Op dit moment wordt deze echo regelmatig gebruikt voor besluitvorming rond abortus, aldus mevr. Dik. Hoewel minister E.I. Schippers nog geen besluit heeft genomen, is er niet veel goeds te verwachten. Het christelijke geluid wordt door een Kamermeerderheid

overstemd. Er is dus onvoldoende draagvlak. Daarnaast maakt de minister gebruik van een rapport van het KNMG. Dit rapport bevat medische beslissingen rond het levenseinde van pasgeborenen met zeer ernstige afwijkingen. De kern van het rapport is deze: “Als een behandeling medisch zinloos is, vervalt de rechtvaardiging te behandelen”. Overigens is het interessant dat de minister zich hierop baseert. Naast het feit dat dat is gericht op ernstig gehandicapte pasgeborenen, wordt de inhoud ervan in twijfel getrokken door het FMG (Forensisch Medisch Genootschap). Abortus is al jarenlang één van de speerpunten van de SGP. Vorig jaar nog heeft deze partij aangegeven dat dit onderwerp weer op de agenda moet komen. Met ruim 31.000 gevallen per jaar (1 op de 7 zwangerschappen wordt afgebroken) is abortus ronduit schokkend te noemen. In seculier Nederland is het recht op abortus onderdeel van het vrouwenrecht. Toen fractieleider dhr. C.G. van der Staaij zei dat de kans op zwangerschap na verkrachting heel klein was, was heel Nederland daarvan ondersteboven. Bijvoorbeeld mevr. J. Klijnsma (PvdA) meende dat de SGP vrouwen totaal niet serieus nam. Tevens zou de PvdA het recht op abortus blijven verdedigen. Begrensde toekomst Hoewel de vooruitzichten somber zijn, er geen hoop is op enige verbetering, is het God Die regeert. Er zijn dus wel degelijk grenzen! Laat de problematiek een zaak van gebed blijven.

Het kan niet leven, dus het is niets? 5

ACHTERGROND

Anticonceptie of abortus? Overmatige pijn bij de menstruatie, gezinsplanning of ‘gewoon’ een gemakkelijke keuze: de anticonceptiepil wordt om verschillende redenen geslikt. Miljoenen vrouwen en echtparen stellen hun vertrouwen op een millimeter grote pil. Leggen hun gezinsleven in handen van een ‘onschuldig middel’, zonder ook maar een minuut te overwegen dat ‘des buiks vrucht’ een beloning is. In Nederland alleen al slikt namelijk 42 procent van de vruchtbare vrouwen de pil, soms onwetend over de werking en gevolgen ervan. Want hoe werkt de anticonceptiepil en welke mogelijke bijwerkingen brengt het slikken ervan met zich mee? ‘De pil’ is een veelgehoorde afkorting van het begrip ‘de anticonceptiepil’. Geregeld horen we frases als: “Slik jij ook dé pil?” voorbij komen. Er zijn echter meerdere anticonceptiepillen op de markt, de meest gebruikte pil is de combinatiepil. In dit artikel focussen we op de werking en bijwerkingen van deze pil. Maar hoe werkt de combinatiepil nu eigenlijk? De naam zegt het al: in deze pil worden twee kunstmatige geslachtshormonen met elkaar gecombineerd, namelijk oestrogeen en propestageen. Sommige combinatiepillen zijn eenfasisch: dat betekent dat de hoeveelheid hormonen in de pilstrip en iedere tablet hetzelfde blijft. Er zijn echter ook de zogenaamde twee- of driegeneratie combinatiepillen, hiermee probeert men de hoeveelheid

Een eventueel (tóch) bevruchte eicel kan zich daardoor niet innestelen. 6

hormonen zoveel mogelijk te verminderen. Al blijven de synthetische hormonen altijd sterker werken dan natuurlijke hormonen. Vrouwen slikken de pil 21 dagen, daarna nemen zij zeven dagen geen of ‘loze pillen’ in. In deze ‘stopweek’ treedt er een bloeding op, zo lijkt het een normale cyclus, maar van een normale hormonale situatie is geen sprake. De natuurlijke cyclus In een normale cyclus geven twee hormonen, die in de hersenen worden afgegeven, bericht aan de eierstokken om oestradiol en progesteron aan te maken. Hierdoor rijpen er eicellen aan de eierstokken. Iedere maand komt één eicel tot volledige rijping, die springt van de eileiders (ovulatie of eisprong) en komt via de eileider in de baarmoeder terecht. Tijdens zijn reis naar de baarmoeder kan het eitje bevrucht worden door een zaadcel. De hormonen oestradiol en progesteron zorgen er ook voor dat het baarmoederslijmvlies dikker wordt en goed doorbloed raakt, een bevrucht eitje kan zo goed ingenesteld worden. Als het eitje niet bevrucht wordt, vindt er dus ook geen innesteling plaats. Het dikke baarmoederslijmvlies dient dan geen doel en wordt afgestoten: de menstruatie is begonnen. Hierna gaat er opnieuw een eitje rijpen in de eierstok. Het wonderlijke proces van de menstruatiecyclus begint opnieuw. Ten slotte zorgen oestradiol en progesteron ervoor dat het slijm in de baarmoederhals dunner wordt, zo

Anticonceptie of abortus?

kunnen zaadcellen makkelijker verder komen. Het gebruik van de anticonceptiepil berust op dezelfde principes, maar dan tegengesteld… Tegengesteld? Tegennatuurlijk! Wanneer een vrouw gebruik maakt van de anticonceptiepil, zorgen de hormonen in de pil (zoals genoemd: oestrogeen en progestageen) ervoor dat de signalen die in de hersenen worden afgegeven, verzwakt worden. Het gevolg? Het lichaam maakt geen natuurlijke oestradiol en progesteron meer aan. En dat zijn nu juist de hormonen die ervoor zorgen dat de normale cyclus zijn gang gaat. Doordat het lichaam deze stoffen niet meer aanmaakt, komen er geen eicellen meer tot rijping en er komt ook geen eicel vrij. Kortom: er kan geen bevruchting door een zaadcel optreden. Dat is tenslotte het hoofddoel van de pil, een eventuele zwangerschap onmogelijk maken. Daarnaast zorgen de hormonen in de pil ervoor dat het baarmoederslijmvlies niet dikker wordt, een eventueel (tóch) bevruchte eicel kan zich daardoor niet innestelen. Ten slotte wordt het baarmoederhalsslijm moeilijker doordringbaar voor zaadcellen. Samengevat werkt de anticonceptiepil de natuur tegen, door precies het tegenovergestelde van de natuurlijke cyclus te bevorderen. Volgens Nederlandse professor in de gynaecologie Bart Fauser wordt door de pil de hele natuurlijk cyclus stilgelegd; dat is niet alleen tegengesteld, maar zelfs tegennatuurlijk!

Tekst: Beppie Pellegrom – Beptekst - Met medewerking van Hugo Bos

Tóch ongewenst zwanger? Net als iedere andere pil, heeft ook de anticonceptiepil bijwerkingen. Sommige vrouwen ervaren misselijkheid, gewichtstoename, hoofdpijn of stemmingswisselingen. Het beeld van een net getrouwde vrouw die veranderde van een gezellige druktemaker in een emotieloze echtgenote, is velen niet onbekend. In ergere gevallen kan de pil zelfs trombose of kanker veroorzaken. Om de bijwerkingen te verminderen, is de dosering van oestrogenen en progestagenen steeds verder verminderd. Er moet echter een minimale hoeveelheid werkzame stoffen in de pil zitten om het ‘gewenste’ effect te hebben. Door de dosering van de hormonen te verminderen, komt het voor dat de eirijping en eisprong niet wor-

den tegengehouden. Het te bevruchten eitje kan dus bevrucht worden en zich innestelen in de baarmoeder. Die ongewenste zwangerschap was niet het gewenste effect van de pilslikkende vrouw! Het begin van een nieuw leven is echter geboren… ‘Onschuldige’ anticonceptiepil of abortusmiddel? Het kan ook voorkomen dat het bevruchte eitje zich níet kan nestelen in de baarmoederhals, omdat de pil het baarmoederslijmvlies niet geschikt (dik en doorbloed) heeft gemaakt. Het bevruchte eitje krijgt geen overlevingskans en gaat teniet. De ‘onschuldige’ pil krijgt zo een abortieve werking. Daarnaast zijn er nog meer factoren die de kans op een abortief effect ver-

hogen. Ook hier is dat te wijten aan een te weinig aan werkzame stoffen: het gewenste doel (geen eisprong, geen bevruchting, geen innesteling) wordt zo eveneens maar gedeeltelijk behaald. Vrouwen die andere geneesmiddelen gebruiken die de afbraak in de lever versnellen, krijgen te weinig werkzame stoffen in hun lichaam. Dit is ook het geval wanneer ‘pilslikkers’ last hebben van diarree, bepaalde antibiotica gebruiken of moeite hebben met het dagelijks slikken van de pil. Al deze voorbeelden vergroten de kans dat de eisprong niet voldoende wordt tegengehouden, het eitje kan zo bevrucht worden, maar wanneer een eitje zich niet kan nestelen… …is er sprake van vroege abortus.

(Bronvermeldingen: 1. Stichting Farmaceutische Kengetallen: Gemiddeld kost de pil 60 euro per jaar. De meeste van de 1,6 miljoen gebruikers gaan dat zelf betalen (60x1.6 miljoen= 96 miljoen Euro). 14DEC07 2. Oratie Prof. BCJM Fauser 20 januari 2005 3. John Wilks. The impact of the pill on implantation factors-new research findings. Ethics and Medicine, 16.1, 2000 4. Walter J. Larimore. The abortifacient effect of the birth control pill and the principle of the double effect. Ethics and Medicine, 16.1, 2000)

Het begin van een nieuw leven is echter geboren… 7

PRAKTIJK

Vreemdgaan kan uw kinderen schaden Met grote regelmaat brengen de media diverse familiedrama’s onder onze aandacht. Gescheiden ouders die het niet kunnen verwerken dat hun kinderen aan de ander worden toegewezen of de partner die compleet vast loopt als blijkt dat de ander een nieuwe liefde heeft gevonden. De familiedrama’s vinden hun oorsprong vaak in een verbroken of verstoorde relatie. Het aantal echtscheidingen was in 2011 32.510, dat is 36,5 procent van het aantal gesloten huwelijken (bron CBS). Hier zijn ook kinderen bij betrokken. Reken gemiddeld 1 kind per gezin dan zijn dat al 625 kinderen per week die te horen krijgen dat hun ouders gaan scheiden. Juist de omgeving die voor kinderen het meest vertrouwd en veilig moet zijn, wordt verstoord. Dit heeft zijn uitwerking op de kinderen, wie kun je nog vertrouwen? Een andere ontwikkeling die we zien in de maatschappij is dat door sociale media en internet steeds vaker oude liefdes opduiken. Bij succesverhalen op www.schoolbank.nl bijvoorbeeld staan diverse “succesverhalen” te lezen dat mensen zelfs na meer dan 30 jaar hun eerste schoolliefde weer tegen komen en hun huidige relatie hebben verbroken om samen verder te gaan. Ook op Hyves of via Facebook en Linkedin worden oude schoolvrienden en oude liefdes eenvoudig gevonden en contact is snel gelegd.

Oftewel, de eerste binding is het sterkst. 8

Een eerste indruk maak je maar één keer! Het maakt niet uit hoe oud je bent: ‘Seksualiteit kan letterlijk iemands brein en het gedachteproces veranderen en zelfs toekomstige beslissingen beïnvloeden’, zeggen de auteurs van het boek Verstrikt McIlhaney en McKissic Bush (uitgeverij Novapres). Op basis van modern neurowetenschappelijk onderzoek brengen zij opzienbarende informatie aan het licht over de invloed van seksualiteit op de hersenen. Terwijl de media juist wat anders vertelt: als je de juiste voorzorgsmaatregelen neemt, is alles prima. Zo gaat het in de moderne samenleving. Uitspraken als „Volg je hart” en „Als het goed voelt, is het goed” zijn jarenlang als algemene waarheden geproclameerd. Dit blijkt dus niet juist te zijn… (een drieluik over dit onderzoek is gepubliceerd in Weet-magazine nr 2,3 en 4, 2010). Elke aanraking tussen een jongen en een meisje doet iets met je hersenen. Hoe verder je gaat op seksueel gebied hoe meer oxytocine en vasopressine (vrouwelijke en mannelijke stofjes in de hersenen) er worden aangemaakt en zorgen voor een chemische verbinding in de hersenen tussen deze twee personen. Op het moment dat een relatie verbroken wordt en een nieuwe relatie met een andere persoon wordt aangegaan word het proces van deze stoffen opnieuw opgestart. Echter minder krachtig. Uit het onderzoek blijkt dat deze stofjes steeds minder worden aan-

Kees van Helden, secretaris St. Schreeuw om Leven

gemaakt bij steeds wisselende partners. Oftewel, de eerste binding is het sterkst. Geen wonder dat oude schoolliefdes of eerste relaties na jaren nog zoveel gevoelens los kunnen maken. En dat je na veel wisselende seksuele contacten met diverse partners je jezelf zo moeilijk kan binden aan de ander. Deze onderzoekers, die jarenlang honderden jongeren hebben gevolgd komen dan ook met het opmerkelijk advies om te wachten met een seksuele relatie totdat je zeker weet dat je huidige partner je definitieve levenspartner zal zijn. Terecht dat Kees van der Staaij gepleit heeft om waarschuwingen te plaatsen bij datingsites zoals onder andere Second Love. “Vreemdgaan kan uw kinderen schaden”… De Tweede Kamer heeft een verantwoordelijkheid naar de bevolking om deze te beschermen tegen gevaren. Daar hoort ook relatievorming bij, dat houdt niet op bij veilig vrijen ter voorkoming van Soa’s. De afgelopen maanden is heel duidelijk gebleken dat de Nederlandse bevolking de gebeurtenissen rondom de twee vermiste en vermoorde jongens niet koud heeft gelaten. Bijna elke Nederlander leefde mee en zou willen dat dit drama nooit had plaats gevonden. Vele problemen, familiedrama’s, komen voort uit verstoorde relaties. Het is zorgelijk dat essentiële informatie uit wetenschappelijk onderzoek, m.b.t. relatievorming, beschikbaar is en dat de overheid hier niets mee doet.

ACTUEEL

Verslag bijeenkomst Ochten Het gerinkel van kopjes die op tafel worden gezet. Het geschuif van stoelen. Voorzitter Jan Dirk van Nifterik neemt het woord. De eerste voorlichtingsavond is begonnen. Het abstracte getal van 31.707 wordt genoemd, terugblikkend op het jaar 2011. Maar op deze avond gaat het naast reflectie ook om een blik naar de toekomst. Hartelijk welkom iedereen.

Janske de Vries, penningmeester werkgroep Geen Abortus

ouders uit elkaar gaan, met alle gevolgen van dien. Depressiviteit, laag zelfbeeld, zelfmoordneigingen, enz. Dat allemaal ligt ten grondslag aan instabiele relaties. Staat uw huis open voor deze kinderen? Een eerste indruk maak je maar één keer en mannen zijn heel anders dan vrouwen. Mannen zijn visueel ingesteld. Hebben meisjes dat in de gaten? Vrouwen zijn gevoelig voor lieve woorden en tederheid. De eerste relatie heeft vaak de meeste kracht, omdat daarbij voor het eerst een bepaalde stof wordt aangemaakt in de hersenen. Dat is een reden waarom veel mensen na jaren hun eerste liefde weer opzoeken. Dhr. Van Helden raadde ons aan het boekje “Verstrikt” te lezen.

Voor het aborteren wordt van de foetus een echo gemaakt. Geschat wordt dat driekwart van de moeders die echo ook ziet.

Voor de afsluiting werden nog enkele vragen gesteld. Belangrijk is bewustwording en gebed voor overheid, hulpverleners, ongewenst zwangere moeders en artsen. Ook dat het onderwerp in de prediking naar voren komt en dat iedereen er met zijn naasten over praat.

“Had ik het maar nooit gedaan!”, is de hartverscheurende kreet van vrouwen die moeder zijn zonder kind. Bij wie leeft dat nog? Wie worstelt ermee? Of vinden we het allemaal maar gewoon? Ja wie voelt de nood in zijn gebedsleven? “Waakt en bidt”, een bordje in het huis van dhr. Visser. Twee taken dus.

Dokter J. Huisman vertelt vanuit de praktijk. Hij als dokter weet veel van wat er leeft in zijn dorp. Hij ontmoet de vrouwen die zwanger zijn, gewenst en ongewenst. Soms ook meisjes of vrouwen die een verwijzing willen naar een abortuskliniek. Niet vaak, alhoewel het afgelopen jaar 3 keer. Ook vertelt hij ons hoe hij lobbyt bij 2 ziekenhuizen in zijn regio om bij IVF bevruchting een minimaal aantal cellen te laten bevruchten en in te vriezen. We horen hoe hij liefdevol met zijn patiënten omgaat, waarmee ze ook bij hem komen. Vanuit Bijbels oogpunt geeft hij ze geen duwtje in de richting van de abortuskliniek, maar laat zien dat er andere mogelijkheden zijn. Daar hoort geen verwijsbriefje bij … Helaas! Soms is het achteraf: We hebben een oplossing gevonden, het is maar beter zo. Dus toch?

“Hoe lang zijn jullie bij elkaar? Wat goed zeg, want weet je, er worden per jaar 70.000 huwelijken gesloten, maar ook 35.000 relaties beëindigd.” Dhr. K. van Helden komt met bizarre statistische feiten en vertelt ons dat vrouwen die abortus hebben gepleegd, meer dan twee keer zoveel kans hebben op een psychische aandoening. 650 kinderen krijgen per week te horen dat hun

Dhr. W.M. de Wildt van de SGP vertelt ons dat abortus in landen een speerpunt is. Bijv. in Spanje: daar hebben de katholieken nog invloed op de publieke opinie. Waarom in Nederland niet meer? Er werd enige tijd geleden een motie ingediend met de voorzichtige vraag hoe abortussen te verminderen. 142 tegen, 8 voor. Stilte. Is het morele kompas uitgeschakeld?

Dhr. W. Visser opent deze avond en we zingen psalm 123 vers 1. De mannenstemmen hebben de overhand, terwijl de inhoud van de woorden geleidelijk aan een gebed vormt. Daarna wordt Prediker 10 gelezen. Vooral deze woorden komen naar voren: “en door slapheid der handen wordt het huis doorlekkende”. Heeft ons huis ook lekkage? Deze vraag werd tot een ieder persoonlijk gericht in het openingswoord. “Adem Liz”, een ingrijpend verhaal over de realiteit van het onderwerp van deze avond. De ouders wilden abortus doen, omdat hen in het ziekenhuis was verteld dat hun kindje een mensonwaardig leven zou krijgen. Er werd op aangedrongen, maar door het geloof in God hebben ze er voor gekozen het niet te doen. Een week later wordt Lizzy geboren. Ze leeft!

Daarna krijgen we een en ander over de wetgeving rond abortus te horen. Het blijkt vooral tegenstrijdig met de praktijk. Een abortus mag uitgevoerd worden als de noodsituatie onontkoombaar is. “Dus jij gelooft dat er zich per jaar duizenden onontkoombare noodsituaties voor doen?” Daarna las mevr. S. Coster een gedicht voor, geschreven in de rol van een kindje in moeders buik. NOOIT … Ik kreeg het er koud van. Geen bestaansrecht, wel een leven.

“Wij moeten onafgebroken op wacht staan. Dat betekent: naar binnen kijken en naar buiten kijken of er geen gevaar dreigt. Maar ook bedenken hoe wij ons tegen dat gevaar moeten wapenen. Daarbij moeten onze handen niet verslappen. Wij moeten onze trage knieën oprichten, want de God van Elia leeft nog!”, aldus dhr. Visser. De avond is ten einde en een woord van dank wordt uitgesproken. Tevens wordt er indringend opgeroepen 1) dit werk te steunen 2) te waken 3) en te bidden.

Wij moeten onafgebroken op wacht staan. 9

HULP

Negen maanden gewenningstijd Niet snel zal ik het vergeten. De telefoon ging… of ik eens wilde komen praten. Niet lang daarna zat ik op de bank bij een echtpaar. Al snel kwamen de vader en moeder tot de kern van hun vraag: we zijn alweer in verwachting en nu verwachten we ons negende kindje. Maar … we zijn er helemaal niet blij mee. En dat vinden we samen heel erg, maar de eerlijkheid gebiedt het ons wel te zeggen. We hoeven, bij wijze van spreken, elkaar maar aan te raken en we verwachten een kindje. Onze vruchtbaarheid is groot. Maar de grootte van ons gezin gaat ons opbreken. ‘Mijn vrouw kan het lichamelijk en psychisch niet meer aan en hoe moet het nu verder? Gezien onze leeftijd kunnen er zeker nog meer kinderen komen. Hoe gaan we er bijbels mee om? Wat vraagt de Heere nu van ons?’ Veel vragen Veel vragen leven er op dit terrein en samen hebben we die avond gezocht naar de antwoorden die de Heere ons geeft in Zijn Woord. Niet dat de Bijbel een soort encyclopedie is die we overal zomaar kunnen laten antwoorden. Maar de Heere geeft ons wel richtlijnen aan als man en vrouw. Misschien wordt hier wel te weinig over gesproken in onze gezindte, terwijl de nood soms groot is? Worden deze vragen altijd eerlijk benoemd in huwelijksgesprekken? Laten we de nood op dit terrein niet veronachtzamen. Dat is wel duidelijk uit dit praktijkvoorbeeld.

Niet te lang en niet te kort! 10

Wacht-tijd We weten dat er genoeg mensen zijn die in dit soort situaties zeggen: ”Maar je kunt vanuit deze noodsituatie toch een abortus laten plegen? Je hoeft toch geen te zware last te dragen? Moet je er dan lichamelijk en psychisch onderdoor gaan? Dat geloven we niet!’ En dan lijkt een abortus een oplossing te bieden, terwijl het de oplossing zeker niet is, integendeel! We hoeven daar op deze plaats niet verder op in te gaan. God, de Schepper van al het leven, heeft in Zijn wijsheid gegeven dat een baby negen maanden mag worden verwacht. Vaak heb ik versteld gestaan over Zijn wijsheid daarin. Elke verandering in ons leven vraagt tijd om te verwerken. Verander maar eens van werk… hoeveel tijd kost dat niet? Verander maar eens van woonplaats… hoeveel tijd is er nodig om te wennen aan een nieuwe woonsituatie? En als een echtpaar merkt dat er een kindje wordt verwacht… wat vraagt dat ook een verwerkingstijd? De vrouw voelt haar lichaam al vrij snel veranderen en anders reageren dan ooit. Voor een man verandert er ook veel: zijn vrouw reageert namelijk al snel anders dan anders.

Wim Visser, consultant/coach

Ze is sneller moe, vaker geïrriteerd, soms knap misselijk en eten staat haar tegen. En nog veel meer is er te noemen. Ook het feit dat er straks een kindje geboren wordt en het leven gedeeld gaat worden met ‘een kleintje’ vraagt een gewenningstijd. Er moeten spulletjes gekocht worden, een kamertje worden klaar gemaakt en wat niet al. Die negen maanden wachtenstijd heeft God in Zijn wijsheid gegeven, zo schreven we. Dat betekent dat echtparen die eerst dachten: Voor dit kindje is echt geen plaats meer; ons gezin is groot en druk genoeg, van gedachten kunnen veranderen. Gelukkig is dat vaak de praktijk van het leven. Vooral als moeder ‘leven‘ gaat voelen en de aanstaande vader bij de echo van tien weken ziet dat er een klein kindje van 3 ½ centimeter in de buik van zijn vrouw groeit, wordt alles veel tastbaarder en concreter. Stel je toch voor dat er een abortus was gepleegd? Dan zou er alleen maar ‘leegte ‘zijn en een schuldgevoel. De Heere meet immers de schouders en legt nooit een te zware last op dan als we er zelf een loodzware last op leggen. Hij is de alleenwijze God. Negen maanden… ze zijn niet te lang en niet te kort!

Bestel nu het boek ‘Adem Liz!’. Een gedeelte van de opbrengst is bestemd voor werkgroep Geen Abortus.

Adem Liz!

Het verhaal van een medisch wonder Janny Kleijn Ina Jonkers

ISBN 978-94-91586-18-7 Uitgeverij Om Sions Wil Hardcover, 152 pag.

Maria is 24 weken zwanger als na een moeilijke periode haar vliezen breken. In het ziekenhuis geeft de neonatoloog/kinderarts al meteen aan dat hij het nut van behandeling niet ziet. Hij zegt dat zij maar een abortus moeten overwegen. Maria en haar man Jeff besluiten te vechten voor hun kindje. Op de achtergrond vecht Maria’s moeder, oma Anne mee. Op haar knieën. Uiteindelijk wordt kleine Lizzy een week later in een ander ziekenhuis geboren. Ze leeft, maar er zijn grote zorgen. Maanden verkeren Maria, Jeff, Anne en Geert tussen hoop en vrees. Zal dit kindje, zoteer en klein, blijven leven? Adem Liz is het waargebeurde, indrukwekkende verhaal van een veel te vroeggeboren kindje, dat dankzij goede medische zorg onder Gods zegen op mag groeien tot een gezond €12,50 meisje. Het is ook het verhaal van een moeder die vecht voor haar ongeboren kind. En van een oma die meedenkt en meebidt.

Bestel via e-mail [email protected], vermeld het aantal en uw gegevens. Verzendkosten: € 3,--. U ontvangt een acceptgiro bij de zending.

Beptekst

A. Bunt Woningstoffering is hét adres voor: PVC vloeren

Informeer ook naar onze teamcoaching en lezingen.

Laminaat Tapijt Vinyl

W.Visser Visser Consultancy

Plissé Duette Multishades Jaloezieën Gordijnen Inbetween Wij komen graag bij u langs met kleurenstalen en voorbeelden. Let op: wij hebben geen winkel

Bij inlevering van deze advertentie €50 korting* A. Bunt Woningstoffering Dorpsstraat 31 4053 HL IJzendoorn Tel: 06-16528873 e-mail: [email protected] *bij besteding vanaf €250

Wim Visser, Nunspeet e. [email protected] t. 0341-254072 w. www.wvisserconsultancy.nl

Pastoraal gezinsmagazine | 77e Jaargang | 4 oktober 2013 | nummer 20

Om Sions Wil

Verbonden in Belijden

Pastoraal gezinsmagazine | 77e Jaargang | 18 oktober 2013 | nummer 21

Om Sions Wil

De compactkraan is een hijskraan, met telescoopmast, op een smal rupsonderstel (uitgeklapt een mast van 17.5 meter). De kraan kan vanwege zijn compacte afmetingen op plaatsen komen die met een andere hijskraan moeilijk of niet bereikbaar zijn. Ook verhuren wij een vacuüm glaszuiger met een capaciteit van 500kg. Wij verhuren de compactkraan met machinist, of desgewenst zonder bediening aan ervaren machinisten.

Verbonden in Belijden

“Laat vaders en moeders vertellende ouders zijn”

Om Sions Wil is VERNIEUWD! Nu volledig in KLEUR!

drs. R.A. van der Garde

‘Het draait allemaal om de vraag: “Zijt ook gij bereid?”’ ds. K. Visser

 

 

Gods onbegrijpelijke besluiten  Tot kruisdragen geroepen Vrouw naar Gods beeld  Belijdenis doen  Geen plaats  Jouw kijk op Facebook  Onderscheiden uitdeling

Een heerlijke Reformatieschat De ‘medische weg’ van Matth. 18 Gezegende medicijnen  Mug  Jouw kerk... de enige goede?  Yolo  Zingen  Hebzucht: een wortel van alle kwaad 

Probeer nu 6 nummers voor € 9,95 via www.omsionswil.nl

Gezinsmagazine voor kinderen, jongeren, (jong)volwassenen en ouderen

Interkerkelijke, pastorale inhoud - Vriendelijke prijs Tweewekelijks bij u thuis

“Sterk op elk niveau”

E-mail: [email protected] Website: www.compactkraanverhuur.nl

Uitgeverij Om Sions Wil | GOUDA | www.omsionswil.nl

Waarom RMU? www.rmu.nu

!

Wie werkt of werk zoekt is lid van de RMU. Waarom? Ga naar www.rmu.nu/daarom.

Plesmanstraat 68 | Postbus 900 | 3900 AX Veenendaal | T 0318 54 30 30 | E [email protected] | www.rmu.nu

Word lid op www.rmu.nu