Snitt is een nevenafdeling van de Sint-Niklase tafeltennisclub en richt zich tot personen met een handicap Eerste jaargang – nr. 2 (dec. 2011, volgende editie medio april) Verschijnt driemaal per jaar Website: www.snitt.be Lokaal: Nijverheidsstraat 29 9100 Sint-Niklaas
Woordje vooraf De tweede Snitter is een feit. We hopen u met het nieuwe nummer een mooi overzicht te geven van de voorbije activiteiten en van wat nog komen moet. Een feit is zeker : de Snitt leeft. Getuige de talrijke evenementen. Er werd ook een nieuw rubriekje boven de doopvont gehouden: Brina’s corner. Daarin licht Sabrina Dewijn de deksels van de kookpotten op en geeft ze haar geheimen prijs voor een makkelijk te bereiden gerecht. We wensen jullie alvast veel leesplezier.
Norbert
SNTTC
en SNITT
toasten graag met alle leden op een voorspoedig 2012 tijdens de
nieuwjaarsreceptie op vrijdag 6 januari, vanaf 19.30 uur
,,Vriendschap sleutel van succes’’ G-ploeg kan terugblikken op prachtige heenronde Jef Vercauteren en zijn G-ploeg kunnen terugblikken op een schitterende heenronde. Na tien wedstrijden moesten ze slechts driemaal het onderspit delven en staan ze fier op een vijfde plaats te pronken in het klassement.
De G-ploeg is één van de weinige ploegen in Vlaanderen die uit bijna allemaal spelers bestaat met een motorische beperking. Sven Peeters is als valide de vreemde eend in de bijt. Naast kapitein Jef en Sven bestaat de ploeg uit Kevin De Meirichy, Erwin De Cort, Kurt Termote, Tim Vinck en Sabrina Dewijn. De ploeg treedt aan in vijfde provinciale B. ,,Het succes hebben we te danken aan het hele team,’’ zegt Jef ,,The Fighter’’ Vercauteren. ,,Mijn ploegmaats zijn zeer gedreven en willen iedere wedstrijd winnen. Dat is de sleutel van ons succes.’’ ,,We blijven elkaar steunen in goede en slechte tijden’’, gaat de kapitein verder. ,,Als kapitein probeer ik mijn ploegmaats te stimuleren en als een hechte vriendengroep achter de groene tafels te verschijnen’’. ,,We proberen ook een voorbeeld te zijn voor andere mensen met een motorische beperking wat de integratie in de valide wereld alleen maar ten goede kan komen. Als kapitein bedank ik graag mijn spelers voor hun inzet. We zijn alvast van plan om in 2012 dezelfde gedrevenheid te tonen en dan kan ons seizoen 2011-2012 niet meer stuk.’’ Jef Vercauteren (the Fighter) INDIVIDUELE PERCENTAGES Erwin De Cort 52,78%; Sabrina Dewijn 12,5 %; Kevin De Meirichy 68,75%; Sven Peeters 66,67%; Kurt Termote 25%; Jef Vercauteren 59,38; Tim Vinck 12,50%. VIJFDE PROVINCIALE B 1. The Flyer Ninove 30 2. Knal Deinze D 28 3. Stekene F 26 4. Sint-Niklase F 22 5. Sint-Niklase G 20 6. Hamme F 19 7. Ouwegem C 18 8. Lobos Lochristi E 17 9. Egmont Zottegem 17 10. Crawford Gent M 15 11. De Pinte F 15 De G-ploeg met van links naar rechts: Kurt Termote, 12. Merelbeke G 13 Kevin De Meirichy, Sabrina Dewijn, Sven Peeters, Erwin De Cort, Jef Vercauteren en Tim Vinck.
,,21 jaar topsport is mooi geweest’’ Nico Vergeylen zet punt achter rijke carrière Na het Europese kampioenschap in het Kroatische Split zette Nico Vergeylen een punt achter een rijk gevulde carrière. 21 jaar topsport is genoeg geweest. Het leverde hem individueel 12 keer goud, 3 zilveren en 9 maal brons op. Per team was hij goed voor 19 keer goud, 28 maal zilver en 14 maal brons op met als kers op de taart de gouden medaille per team op de paralympics in het Griekse Athene. ,,Mijn carrière als tafeltennisser startte op 11-jarige leeftijd. Na een operatie moest ik bij wijze van revalidatie aan sport doen. Ik kwam zo bij SNTTC terecht waar ik onder leiding van Dirk Debosschere, voor vele oudere leden geen onbekende, training volgde. Ik was meteen verkocht. Na enige tijd sloot ik aan bij het ondertussen ter ziele gegane Feniks Lokeren, een club voor personen met een beperking. In Het gouden trio van de Paralympics in 1983 volgde een nieuwe operatie Athene met van links naar rechts: Marc en was ik enkele jaren inactief. In Ledoux, Mathieu Loicq en Nico Vergeylen. 1989 nam ik opnieuw de draad op en werd meteen Belgisch kampioen bij de B’s. Even later werd ik A-speler. In 1991 nam ik deel aan mijn eerste groot tornooi, het Europees kampioenschap in het Spaanse Salou.’’ Meteen was de trein vertrokken. De olympische spelen zijn de hoogtepunten uit Nico’s carrière. ,,In Peking was ik er met heel de familie en dat gaf een enorm goed gevoel. In het Australische Melbourne stond ik er alleen voor; maar de organisatie was er indrukwekkend en dan is er nog Athene waar we goud haalden per team. Enige smet op mijn erelijst is het ontbreken van goud op een WK. In 2006 in Montreux stonden we in de finale tegen Slovakije 2-0 voor en verloren we het dubbelspel na eveneens 2-0 voor te hebben gestaan. Ik ben er nog altijd ontgoocheld over.’’ ,,Maar nu is het genoeg geweest. Allerlei kwaaltjes steken de kop op en ik kon me niet meer opladen om te blijven trainen. Ik heb nu een andere uitdaging gevonden. Momenteel zijn er gesprekken bezig om binnen de VLG,een jeugdafdeling op te richten. Samen met Nele Pattyn zou ik aan rekrutering en scouting doen. Het is de bedoeling om talentvolle jongeren warm te maken voor onze sport. In het Antwerpse is er b.v. een14-jarige die op het punt staat om B4 te worden in de reguliere competitie. Graag zou ik op langere termijn coach worden van de Belgische delegatie.’’ De Snitt wenst haar voorzitter veel succes toe met deze nieuwe uitdaging.
Kelly van Zon Europees kampioene Bart Brands verliest in kwartfinale nipt van Serviër Op de Europese kampioenschappen in het Kroatische Split waren vier Snitters actief. De Nederlandse Kelly van Zon veroverde goud in haar klasse, maar de verrassing kwam van Bart Brands. De Antwerpenaar stootte door naar de kwartfinale. Nico Vergeylen had geen geluk bij de samenstelling van de poules. Onze Snitter die aan zijn laatste internationaal tornooi (zie hiernaast) bezig was moest het o.a. opnemen tegen de huidige nummer één van de wereld, de Zweed Anderson. Nico ging met 3-0 de boot in. In de daarop volgende wedstrijd werd het alles of niets voor de Snitter tegen het opkomend talent, de Rus Sergey Ilyukhin. Bij een 1-2-achterstand verloor hij de vierde set met 1416. Meteen was de kans verkeken op een kwartfinale. In de teamcompetitie trad Nico niet aan. Hij zag wel hoe zijn landgenoten Marc Ledoux en Mathieu Loicq met het bronzen eremetaal gingen lopen. Bart Brands wist na de reeksen met zijn geluk geen blijf. In de poules ging hij wel kopje onder tegen de huidige nummer één, de Noor Tommy Urhaug. Maar in de daarop volgende wedstrijd zette Bart de puntjes op de i door tegen de hoger geplaatste Scott Robertson in een spannende vijfde set het laken naar zich toe te halen. In de kwartfinale moest hij het opnemen tegen de Serviër Palicuka. Het werd een dubbeltje op zijn kant. Bart verdedigde zich dapper, maar moest met 1-3 de duimen leggen. De twee laatste sets verloor hij telkens met 10-12. Minder goed verging het Bart in de teamcompetitie. ,,Ik heb bangelijk slecht gespeeld’’, zei hij hard over zichzelf. Sylvie Dejonckheere opende haar tornooi tegen de Russische Lydmila Kazeeva. In een spannende vijfde set trok ze met 13-11 aan het langste eind. In haar tweede wedstrijd tegen de Noorse Aida Dahlen speelde Sylvie zeer sterk, maar moest toch het onderspit delven. Tegen de Roemeense Gabriela Nicola probeerde Sylvie de poort naar de kwartfinale te openen, maar de zenuwen speelden haar parten. Ze verloor met 3-1. Meteen einde verhaal voor Sylvie. De teamcompetitie liet Sylvie aan haar voorbijgaan. De Nederlandse Kelly van Zon was opnieuw voor iedereen te sterk. Ze bewees dat ze niet voor niets de wereldranking aanvoert. Tijdens het hele tornooi verloor ze nauwelijks twee sets.In de finale was ze oppermachtig. De Turkse Kübra Öcsoy ging met 811, 11-8, 11-7, 11-1 voor de bijl. Kelly behaalde, samen met haar landgenote Wendy Schrijver, ook nog zilver in de teamcompetitie, Ze moesten Oekraïne laten voorgaan. Kelly van Zon is de onbetwiste nr. 1 van de wereld.
Kurt sneuvelt op het veld van eer Dodentocht 15 km te lang voor Snitter Kurt Termote mocht midden augustus met opgeheven hoofd de dodentocht in Bornem verlaten. Na 85 km moest hij noodgedwongen zijn sponsortocht voor de Snitt staken. ,,Mijn handen lagen open en ik had overal pijn. Ik wou mijn gezondheid niet in gevaar brengen’’, blikt hij terug op zijn avontuur. 17 u. 30: thuis een laatste controle van de rugzak, heb ik alles bij? Buiten blijft het maar regenen, dat belooft niet veel goeds! Iets na zessen kom ik aan in Bornem. Op het marktplein gonst het van het volk, er speelt muziek en deelnemers lopen kriskras door elkaar. Wat een drukte! Hier en daar kom ik een bekende tegen. Het is tijd om naar de startplaats te gaan. De zenuwen halen stilaan de bovenhand. Anderhalf uur later start deze gekke tocht. Daar staan we dan tussen een menigte van ongeveer 8000 wandelaars en joggers. Later verneem ik dat het er meer dan 10.000 waren, als dit maar goed komt! Om exact 1 minuut na negen komt het verlossende startsein. Wij, de wheelers, krijgen een minuutje voorsprong. Even later hoor ik achter mij het doffe gedreun van duizenden voeten. Eerst de joggers, man, man, wat een rotvaart hebben ze. Al snel zijn mijn drie kompanen in een De regen was vijand nr. 1 voor Kurt. rolstoel uit het zicht verdwenen, zij kiezen ervoor om de eerste kilometers voluit te gaan, zodat ze pas op de dijk ingehaald worden. Ikzelf laat mij niet meeslepen door het gejoel, het applaus. Op de dijk van Bornem is het stil, zeer stil, je hoort enkel voetstappen en hier en daar een lach. De eerste kilometers gaan snel voorbij, het blijft regenen, ik ben doorweekt maar het deert me niet. De eerste controlepost is in zicht! Ik check mijn wandelcomputertje en stel vast dat ik een gemiddelde van 7,3 km per uur haal. ,,Niet slecht gereden wielemanske’’, denk ik bij mezelf. Tijd voor een eerste bevoorrading. Eten en drinken is immers belangrijk. Het wordt stilaan middernacht en dat voel je bij de menigte, het enthousiasme, de spontaniteit maakt plaats voor de automatische piloot! Iets na middernacht stopt het met regenen, een verademing. Tijd om wat droge kledij aan te trekken. We zijn goed op weg, dertig kilometer en alles ok! Ik kom ,,de bende van Wim’’ tegen. Een groep vrienden die samen aan de Dodentocht deelnemen. Ze hebben duidelijk de mosterd gehaald bij een oud Een-programma. Samen stappen we de nacht door, goedgemutst ondanks de barslechte ondergrond en het slechte weer. Brouwerij Moortgat in zicht! Hoera, we hebben de afstand van een marathon achter de kiezen. Tijd voor wat eten en het bijvullen van mijn waterfles. Gelukkig zijn mijn vrienden op
post en hebben ze een cola bij! Het doet me plezier om mijn vrouwtje en mijn vrienden te zien, ik heb het door en door koud! Maar het ergste moet nog komen. Het gaat langs onverharde paden, maïs- en aardappelvelden en paden waarop tractors hebben gereden. Ik haal amper 4 km per uur, mijn handen tonen hier en daar sporen van slijtage. De dageraad komt eraan, in de velden hoor je de hanen kraaien! Het regent weeral ! Ik heb nek– en rugpijn van de oneffen ondergrond en van het zware labeur. We zijn al over halfweg! Ik ondervind dat de pijn mijn enthousiasme wegvreet maar geef niet toe. Ik probeer niet te denken aan wat nog komen moet. Stilaan naderen we Oppuurs. De hoop om de finish te halen, zakt tot beneden het vriespunt. Het regent terug oude wijven en de spierpijn haalt de bovenhand van de wilskracht. Oppuurs zal het eindstation worden, helaas en met heel veel spijt moet ik afhaken maar ik besef dat verder gaan letsels met zich mee zal brengen en dat wil ik niet! Het is nog amper drie uur rijden tot de finish waar mijn vrienden me op staan te wachten, 15 onnozele kilometers die eindeloos lijken. Het heeft geen zin, de blok erop. Ik begeef mij naar de stand van de ,,opgevers’’, de regen verbergt een traan! Na 85 km eindigt de tocht. Ondanks de vermoeidheid, koude en pijn ben ik blij dat ik toch die afstand heb gehaald! Het is een blij weerzien met mijn vrouwtje en vrienden De tocht leverde een aardige duit op voor ons project en een hopelijk lang durende vriendschap met de ,,Bende van Wim’’, mijn soulmates van Bornem !
Snitt viert tien jaar in Euro-Disney 5 en 6 mei wordt hoogtepunt van jubileumjaar Tien jaar geleden trad Snitt toe tot de Vlaamse Liga voor Gehandicaptensport (VLG). Deze verjaardag wordt gevierd met een tweedaagse trip naar EuroDisney Parijs. Door de inspanningen van heel wat leden kunnen we deze trip aan zeer voordelige voorwaarden aanbieden. We verblijven in hotel Santa Fé. Het hotel heeft kamers van 1 tot 4 personen. Wens je een kamer voor 1, 2 of 3 personen dan wordt een meerprijs gevraagd van resp. 125, 40 of 15 euro per persoon. Er wordt om 5.40 uur verzamelen geblazen aan het zwembad van Sint-Niklaas. Er is parkeergelegenheid op de parking van het Waasland Shopping Center. Snitt-leden betalen slechts 40 euro, begeleiders of familie (zelfde adres) 80 euro, sympathisanten (nauw betrokken bij Snitt-werking) 120 euro, anderen 165 euro (deze prijzen zijn uiteraard zonder de eventuele meerprijs). De prijs bevat het vervoer met liftbus, inkomprijs, avondmaal (in buffetvorm) en het ontbijtbuffet. Vergeet geen kopie te nemen van uw paspoort, alsook van iedereen die inschrijft (af te geven bij inschrijving). Opgelet: Er wordt geen geld teruggegeven bij niet-deelname. Nog mee te nemen: voldoende zakgeld en uw goed humeur. Inlichtingen, inschrijven en betalen voor 31 december bij Nico of Jef.
Tante Angèle strooit roet in het eten KWB-Appels speelt opnieuw toneel voor Snitt Voor de zevende maal staat KWB-Appels op de planken ten voordele van de SNITT. Het wordt opnieuw een billenkletser van formaat. Na ,,Met volle goesting’’ brengen ze nu ,,Het Streepke’’ van Luc Kerkhofs. Traditiegetrouw bewerkte Juul De Landtsheer het toneelstuk, wat garant staat voor heel wat lachsalvo’s. In het kort: Twintig jaar geleden werd Amedee Puis weduwnaar en bleef met zijn vierjarig dochtertje Cindy alleen achter. Door beroep te doen op Familiehulp krijgt hij één week de twintig jaar jongere Linda als kuisvrouw over de vloer. Al vlug blijft de oudere Amedee niet Rudy Vinck en Juul De Landtsheer tijdens hun glansrol in ongevoelig voor haar ,,Met volle goesting''. charmes. Van het een komt het ander en na verloop van tijd trouwen Amedee en Linda. Alles verloopt naar wens tot tante Angèle bij hen komt logeren. Deze krasse dame weet als geen ander hoe ze Amedee de gordijnen kan injagen. Die laatste heeft ook aan werken een broertje dood. Linda heeft het daar ontzettend moeilijk mee en werkt dat op hem uit. Amedee houdt zich liever bezig met zijn duiven en een uitvinding waarvan hij beweert dat ze hem ooit rijk zal maken. Op één dag wordt het voor Linda teveel en verbant ze Amedee naar zijn duivenkot waar hij het gezelschap krijgt van zijn buurman en vriend Julien De Bont (Rudy Vinck), een beroepsmilitair op rust, die eveneens door zijn vrouw Diane aan de deur gezet werd. Ze laten het niet aan hun hart komen en stichten zelfs een club: de Toffejongensclub De twee bon-vivants denken te kunnen leven als God in Frankrijk, maar om de haverklap worden ze lastiggevallen. Na enkele dagen gelogeerd te hebben in villa Alberto, het splinternieuwe duivenkot van Amedee, zijn ze het beu en hopen ze terug te mogen keren naar huis. Maar dat is niet zo vanzelfsprekend. • ,,Het Streepken’’ door KWB-Appels, regie en bewerking Juul De Landtsheer in zaal Gildenhuis, Vrijstraat 1, 9200 Appels. Opvoeringen op 2, 3 (Snitt), 4, 9 (gala), 10 en 11 maart. Toegangsprijs: 5 euro. Inschrijven op de lijst in de club of stuur een mailtje naar
[email protected]
Brina’s corner Macaroni-tonijnschotel (voor 1 pers.) Ingrediënten: • 100 g volkoren macaroni
• 15 g margarine • 50 g prei in ringen • ½ courgette in blokjes • 1 tomaat in blokjes • ½ theelepel Italiaanse kruiden • 50 ml magere room • ½ blik tonijn (ongev. 90 g uitgelekt) op waterbasis, peperen volgens smaak • 2 eetlepels geraspte Parmezaanse kaas Bereidingswijze: Kook de macaroni beetgaar, giet daarna af in een vergiet. Spoel af met koud water. Laat de margarine smelten in een koekenpan en stoof hierin de prei en de courgette. Doe de macaroni erbij. Roer het prei-courgettemengsel, de blokjes tomaat, de Italiaanse kruiden, room, tonijn, parmezaanse kaas en peper door de macaroni en warm het goed op. Tip: Vervang de prei door ui of vervang de courgette door champignons. Je kunt ook de tonijn vervangen door zalm uit blik op waterbasis, garnalen, scholfilet of kabeljauw. De rest van de tonijn kan je de volgende dag gebruiken op brood bij de lunch. Bewaar de tonijn nooit in een blik. Doe het in een potje en bewaar dit in de koelkast. Tonijn is ook te verkrijgen op basis van olie, maar deze bevat veel meer vet. Parmezaanse kaas is een relatief vetarme (30+) en pittige kaassoort. Smakelijk.
Nieuws uit de Snitt-familie
Dochter voor Raf en Shauni Trainer Raf Hagens en zijn vrouw Shauni zorgden er voor dat SNTTC niet met uitsterven wordt bedreigd. Eind augustus zette Shauni Elijonah op de wereld. Hun dochtertje woog bij de geboorte 3,590 kg en mat 51 cm. Misschien een versterking voor ons dames-team?
Succesvolle activiteiten in beeld Moeten er nog mosselen zijn? Het eerste moselfestijn van Snitt was een schot in de roos. Niet minder dan 160 eters staken de benen onder tafel voor de 140 kg dagverse mosselen. Achtenvijftig koude schotels werden klaargemaakt. Een dikke merci aan alle helpers en sympathisanten voor hun steun.
Smakelijk!
Glimlachend worden de schotels bereid.
Enkele leden van een bevriende club waren eveneens op de afspraak.
Laat het rad maar draaien, Sabrina Met 76 zakten ze af naar zaal Amelberga in Temse voor onze eerste bingo-avond. Onder het alziend oog van ,,gerechtsdeurwaarder” Jef en zijn assistentes Sabrina en Yvette werd de avond in goede banen geleid. 1.743 bingo-lotjes werden aan de man gebracht. Een welgemeend ,,merci” aan alle helpers, aanwezigen en de gulle schenkers van de vele mooie prijzen. Kurt en Tina wachten geduldig op kopers.
Wie won de pingpongtafel?
Guy won een van de vele troostprijzen.
Zaal Amelberga liep aardig vol voor de eerste bingo-avond.
Dit stulpje wordt drie dagen ons onderkomen.
Een weekendje Profondeville Wie enkele jaren geleden onze weekendjes in de buurt van Elsenborn heeft meegemaakt, zal er nu ongetwijfeld ook willen bijzijn. Op vrijdag 30 maart trekken we naar het tornooi in Profondeville. La Chevalerie in Maredsous wordt drie dagen onze uitvalsbasis. Voor 50 euro per persoon bieden we u twee overnachtingen aan. Daarin zitten alle maaltijden tot en met het ontbijt op zondag, activiteit op zaterdag en inschrijving voor het criterium op zondag + lunchpakket. Inschrijven kan tot 1 maart bij Jef of Nico (betaling bij inschrijving).
JANUARI 6: Nieuwjaarsreceptie 13: training Raf 20: training Raf 27: training Raf 29: VLG Sint-Niklaas
FEBRUARI 3: training Raf 5 of 12: Thuin 11: wafelbak 17: training Raf
MAART 2: training Raf 3: toneel KWB Appels 4: VLG Borsbeek 16: training Raf 18: Snitt-tornooi 30: training Raf Weekend Profondeville
APRIL 1: VLG Profondeville 13: training Raf 27: training Raf 29: Vlaams kamp. in Sint-Niklaas
Samenstelling brochure: Norbert Lybaert