PAARDENSPRONGEN. clubblad Manege Geuzeneiland, zomer 2012

PAARDENSPRONGEN clubblad Manege Geuzeneiland, zomer 2012

Deze keer in de Paardensprongen: 3 4 6 9 10 12 14 15 16 18 19 20

Lesrooster / Tarieven / Contactgegevens Wist je dat…? / Oproep: taarten bakken voor de Open Dag Café Het Paard met de Vier Benen, aflevering 7: Bijna vakantie! Pinksterkamp 2012 Rijden in het ruige Roemenië Uitslag L-wedstrijd / Agenda Onze adoptanten Saartje en Lina winnen fotoshoot met hun apdoptiepaard Interview met hoefsmid Willem Otten Tien vragen aan Wendy Loopeker Speciale avond voor adverteerders Voortaan springen met bodyprotector

Bestuurssamenstelling Annemieke van der Veen, voorzitter Dennis Spijkers, secretaris Michiel Kristel, penningmeester Mylène Destellirer Wendy Loopeker Marin Slaman Wilma van Driel

Deelnemer Instructeur Instructeur Instructeur Instructeur Instructeur Vaste kracht

Tips, foto’s en reacties Heb je mooie digitale foto’s, wil je een stukje schrijven voor de Paardensprongen, wil je reageren op een artikel, weet je zelf leuke wist-je-datjes of heb je andere goede ideeën? Deponeer ze dan in de ideeënbus in de kantine of stuur een mailtje naar [email protected] De vorige uitgave van de Paardensprongen gemist? Kijk op www.manege-geuzeneiland.nl!

Colofon De Paardensprongen is een uitgave van Stichting Manege Geuzeneiland, verschijnt vier maal per jaar en wordt verspreid onder de deelnemers, adoptanten, sponsors, adverteerders en Vrienden van Manege Geuzeneiland. Redactie: Leida Bontekoe, Mylène Destellirer en Jessica de Roo. Met medewerking van o.a.: Koos Broodbakker, Edwin Butter, Myrne van der Eijden, Claudia Hilster, Linda Kristel, Wendy Loopeker, Willem Otten, Fred Teunissen en Iris van der Wulp.

Sariena

2

Lesrooster De lessen op Manege Geuzeneiland worden gegeven op de volgende dagen en tijden: Maandag 10.00 uur 19.00 uur 21.00 uur

volwassenen tieners volwassenen

Dinsdag 10.00 uur 16.00 uur 19.00 uur 21.00 uur

volwassenen kinderen tieners volwassenen

Woensdag 13.30 uur 15.45 uur

kinderen kinderen

Donderdag 16.00 uur 19.00 uur 21.00 uur

kinderen tieners volwassenen

Vrijdag 09.45 uur 16.30 uur 19.00 uur 21.00 uur

volwassenen kinderen tieners volwassenen

Zaterdag 08.30 uur 10.30 uur 12.45 uur 14.45 uur

kinderen volwassenen kinderen kinderen

Zondag 20.00 uur

volwassenen

Lesgeld per maand: kinderen tot 18 jaar: € 24,00 volwassenen: € 30,50 Inschrijfgeld: eenmalig: € 12,00 Proeflessen: kinderen: € 9,00

volwassenen: € 11,00

Privé- en springlessen: kinderen: € 15,00

volwassenen: € 15,00

Tienrittenkaart: kinderen: n.v.t.

volwassenen: € 100,00

Voor algemene informatie, inschrijvingen of verandering van lessen kun je terecht bij Diny de Roo. Zij is te bereiken op: • dinsdag van 10.00 tot 12.00 uur • donderdag van 15.00 tot 17.00 uur Op vrijdagavond zijn er extra administratie-uren van 19.00 tot 21.00 uur. Contactgegevens: Stichting Manege Geuzeneiland Geleyn Bouwenszstraat 2, 1067 PJ Amsterdam Telefoonnummer: (020) 611 54 14 Website: www.manege-geuzeneiland.nl E-mailadres: [email protected] Het bankrekeningnummer van de manege is: 4324149 (ING) Betaling lesgeld uitsluitend per incasso.

Heeft de manege jouw e-mailadres al? De Paardensprongen wordt zoveel mogelijk via mail verspreid. Is jouw e-mailadres nog niet bekend bij de manege? Geef dit dan door aan je instructeur of via [email protected].

3

Wist je dat…? …de manege ook via Hyves, Facebook en Twitter te volgen is? …de brandtrap vervangen is? …er zaterdag 14 juli ’s avonds een Stalvriendjes bijeenkomst was? …Pinksterkamp dit jaar weer super geslaagd was? …gras gestrest kan zijn? …Nijssen Fourages met een groot bord op de gevel onze nieuwste adverteerder is? …vanaf komend seizoen het dragen van een goedgekeurde bodyprotector verplicht is tijdens de springlessen? …Wendy en Anuschka hun 25-jarige jubileum als instructrice op onze manege hebben gevierd? …Gaby en Stephan de trotse ouders zijn geworden van zoon Tim? …Shireen met Igor eerste is geworden bij de L-wedstrijd? …en Denise met Arend tweede? …de manege een mooie handdoekenset heeft gekregen van De Linnenboom?

Oproep: taarten bakken voor de Open Dag! Ter gelegenheid van de verzelfstandiging begin dit jaar, organiseert Manege Geuzeneiland op zondag 14 oktober een Open Dag. Bij een feestje hoort natuurlijk taart! Wil jij voor de manege een taart, cake, quiche of cupcakes bakken die we tijdens de Open Dag mogen verkopen?

instructeur!

4

Geef dit dan door aan je

5

Het Paard met de Vier Benen, aflevering 7: Bijna vakantie! Het is een rustige middag op de manege. Igor en Klavier zitten in de kantine te schaken. Klavier zit met één been rustend op een stoel naar het schaakbord te kijken en denkt na over zijn volgende zet. Igor hangt wat achterover, kijkt naar zijn tegenstander en moet lachen om het gezicht dat hij daarbij trekt. Hij neemt een haal van zijn pijp en vraagt dan opeens aan Klavier: ‘Wat heb jij eigenlijk aan je been?’ ‘Ach’, zegt Klavier. ‘Het is niet mijn been, ik heb een soort ontsteking in mijn hoef. Het komt wel weer goed met wat rust. Volgens mij is het een teken dat ik op vakantie moet.’ ‘Haha’, lacht Igor. ‘Hier sluit ik me bij aan!’ Verderop in de kantine staan Olaf en Norman aan een kabel te trekken. Leonard, die binnenkomt om de bar op te starten, staat stil en kijkt een beetje verbaasd naar die twee paarden en vraagt: ‘Wat zijn jullie nou aan het doen?’ ‘Dit is voor de tv’, antwoordt Olaf. ‘Voor de tv?’, vraagt Leon en hij trekt één wenkbrauw op. ‘Ja’, zegt Norman. ‘Dan kunnen we de paardensport volgen tijdens de Olympische Spelen.’ ‘Wanneer is dit dan?’, vraagt Leon nog steeds verbaasd. ‘Op 28 juli is er cross, op 2 augustus is er dressuur en op 4 augustus is er springen’, zegt Olaf en kijkt met een vermakelijk gezicht naar Leon. ‘Ik weet het niet hoor’, zegt Leon. ‘Maar.. uhm, dan zijn we op vakantie. Kamperen, hutten bouwen, zonnen, niets doen… wat moeten we dan in naam van Pegasus hier met een tv?’ ‘Hier?’, zegt Norman. ‘De tv komt niet hier, die is voor op de camping!’ ‘Ja’, zegt Leon. ‘En dan leggen jullie hier een kabel aan?!’ ‘NEEEEE’, roept Olaf. ‘Die halen we juist weg. We nemen de kabel mee naar de camping, want we hebben daar geen aansluiting. Met deze kabel kunnen we, als we deze stiekem aan sluiten bij de boer, op de camping tv-kijken. Hier hebben ze het toch niet meer nodig. Denk dat voetbal even verbannen is en Nederland heeft betere kansen in de paardensport. Hihihihi’, hinnikt Olaf. ‘Ik denk dat ik hier niets mee te maken wil hebben’, antwoordt Leon. ‘Ik weet van niets, mijn naam is ezel.’ En hij loopt naar de bar. Even later komen Sparky ,Odeon en Annalon binnen lopen. ‘We gaan gezellig aan dat tafeltje zitten, dan kunnen we even de taken doornemen van wie wat doet op de camping’, zegt Sparky enthousiast. ‘Ik haal even twee glazen gistwijn en voor mijzelf een biksbiertje’, zegt Odeon. ‘En dan kom ik bij jullie zitten.’ ‘Wat is dat, die vakantie?’, vraagt Annalon aan Sparky. ‘Nou, dat is gezellig. Niet werken, niet op stal staan, eten wanneer we willen. We hebben zelfs ons eigen winkeltje. Gewoon lekker weg in een grote wei waar we alles doen wat we zelf willen. Spelletjes en lekker luieren, zonnen… noem maar op’, zegt Sparky opgewonden. ‘We hebben alleen wel allemaal een klein taakje om de boel daar op orde te houden’, zegt Odeon terwijl hij aanschuift. ‘Daarom zitten we hier. Om even zo’n lijstje op te stellen.’ ‘Hoe komen we daar?’, vraagt Annalon. ‘Daar ben ik voor’, zegt opeens een donkere stem achter haar. Annalon draait zich om en daar staat een breed grijnzende Arend. ‘Ik zorg dat jullie veilig aankomen en na de vakantie, daar willen we nog niet aan denken, weer veilig thuiskomen. Ik stuur de bus met veel plezier. De touringcar is alweer geregeld. Het is een hele mooie met airco en met een mesttoir, zodat we niet hoeven te stoppen wanneer er iemand moet mesten of zo. Mijn taak zit erop’, lacht Arend en hij gaat aan de bar zitten. ‘Goed’, zegt Odeon. ‘Ook op de camping verzorgt Leon de drank en regelt Norman de snacks in ons café daar. Olaf en Merlijn zijn van het onderhoud. Zij zorgen ervoor dat alles heel blijft en wanneer er iets stuk is, repareren zij dit weer. Het eerste wat Merlijn doet, is meestal de houten omheining checken’, zegt Odeon. ‘Ook alleen vanaf het moment dat hij erachter kwam dat water nat is als je in een sloot terecht komt!’, roept Olaf uit de hoek waar hij nog steeds met een kabel aan het vechten is. ‘Dit is alleen maar een teken dat jij niet alles alleen kan’, zegt Merlijn die ook is binnen gestapt. ‘Er zat een heel groot gat in dat hek.’ ‘Ja’, antwoordt Olaf. ‘Zo groot dat iedereen die niet te veel biksbier op zou hebben het gewoon zou hebben gezien. Maar ik vind het wel fijn dat je me helpt hoor’, zegt Olaf er snel achteraan. ‘Ik zou wel in dat winkeltje willen staan’, zegt Annalon en ze kijkt vragend naar Sparky en Odeon. ‘Nou’, zegt Sparky. ‘Uhm.. dat lijkt me niet zo’n goed idee.’ ‘Nee, doe maar niet’, valt Odeon Sparky bij. ‘Het winkeltje is namelijk van Sariena, dus dat lijkt ons niet echt verstandig.’ Sparky en Odeon hadden dit nog niet gezegd of Sariena komt binnen stappen en gaat aan de bar zitten. Met een diepe zucht vraagt Sariena: ‘Heeft er iemand hier twee aspirientjes voor mij?’. Ze kijkt hierbij een beetje pijnlijk om haar heen. ‘Waar heb jij aspirientjes voor nodig?’, vraagt Norman. ‘Ik ga er mee knutselen, nou goed?’, antwoordt Sariena sarcastisch. ‘Ik heb een vreselijke pijn in m’n kop’, zegt Sariena tegen Leon die haar de aspirientjes geeft. ‘De hele dag ben ik al bezig om dingen te bestellen voor onze graswinkel in de wei. Ik ben gelukkig vroegtijdig begonnen, want er zit op sommige dingen een levertijd van ruim twee weken. Haverkoffie en mueslithee is volgens mij op de bon, er is haast niet aan te komen’, zucht ze. ‘Nou’, zegt Leon. ‘Dan mag ik

6

ook wel gaan beginnen met bestellen, want de tijd gaat inderdaad wel dringen.’ ‘Oké’, zegt Sparky. ‘Onze taak is het schoonmaken van de mesttoirs. Dit doen we met z’n drieën: Odeon, jij en ik.’ Annalon kijkt Sparky een beetje vies aan en zegt met een piepstem: ‘Dat is toch niet echt een leuk klusje?’ Odeon reageert met een lach en antwoordt: ‘Dat valt reuze mee kind. We zijn met z’n drieën en je kan er echt lachen af en toe. We nemen soms lekker iemand in de (paarden)zeik en hebben dan de grootste lol, geloof me, echt waar.’ En hij kijkt lachend naar Sparky. De deur gaat open en Leroy komt binnen. ‘Jou moet ik net hebben’, zegt Odeon. ‘O echt, wat fijn!’, zegt Leroy. ‘Maar waarom?’ ‘Je zou ons een lijst geven met de activiteiten die jij zou organiseren in de vakantie.’ ‘Oeps, paardenpoep!’, roept Leroy. ‘Dat is ook zo. De lijst is bijna klaar en is heel leuk. We gaan line dancen, er is een playbackshow, een barbecue en weer een leuke puzzeltocht, deze keer ‘s nachts. De puzzeltocht moet ik nog even uitwerken en dan krijgen jullie een complete, uitgewerkte lijst van mij.’ ‘Graag voordat we weggaan’, zegt Sparky. ‘Jaaa, maak je maar niet druk’, antwoordt Leroy. ‘Je hebt de lijst op tijd binnen.’ ‘SCHAAKMAT!!!’, wordt er opeens vanuit een hoek geroepen en Klavier kijkt Igor lachend aan. ‘Weer verloren’, mompelt Igor en hij schudt Klavier de hoef. ‘Hij wint wel vaak hè?’, zegt Annalon, die samen met Sparky en Odeon ook aan de bar is gaan zitten. ‘Ja, dat is niet zo vreemd’, zegt Leon. ‘Klavier is vroeger wiskundeleraar geweest voor kleine veulentjes en is dus niet zomaar te verslaan.’ ‘Schaken is net als een vierkante volte rijden’, zegt Klavier. Klavier en Igor zijn dichterbij de bar gaan zitten aan een laag tafeltje. ‘Je neemt de tangens en de cosinus van de inzet van de volte en deelt dit door de diameter van de volte en kijkt naar het middelpunt. Geloof me, dan ben je zo aan de overkant zonder enige buiging’, zegt Klavier. ‘Ja, ja’, antwoordt Annalon verbaasd en vraagt er achteraan: ‘Wat doen jullie als klusje op de wei?’ ‘Wij zijn uitgeklust’, zegt Igor. ‘Dat hebben we jaren gedaan en nu mogen de jongeren dit gaan voortzetten.’ ‘Het is allemaal wel leuk deze voorpret’, zegt Olaf. ‘Maar we moeten nog even en net als Leroy en Klavier zit ik er ook wel een beetje doorheen.’ ‘Het is nog maar een week’, zegt Leon. ‘Dat redden we ook nog wel. Het wordt vast weer een heerlijke vakantie en gelukkig hebben we er allemaal weer zin in. Hou nog even vol!’

Fijne vakantie allemaal en tot volgend seizoen!

7

8

Pinksterkamp 2012 In het weekend van 26-28 mei vond het jaarlijks terugkerende Pinksterkamp plaats. Met 98 kinderen van de manege hebben we er een fantastisch weekend van gemaakt! Het was prachtig weer, overdag scheen een heerlijk zonnetje. ’s Avonds koelde het af, maar met een spannend spel of kampvuur mocht dat de pret niet drukken. Door de kennismakingsspellen zat de sfeer er meteen al goed in! Tijdens het Spel der Spelen namen de leiding en de kinderen het tegen elkaar op. Zaklopen, kruiwagenrace, appelhappen, eieren gooien, allerlei gekke spelletjes kwamen voorbij. Het hilarische hoogtepunt was dat de leiding met een blinddoek om een parcours moest afleggen. Een andere leiding zou door aanwijzingen te geven, ervoor zorgen dat er niet gebotst zou worden. Als een stel gekken liepen zij met hun armen te zwaaien om zich niet te stoten! Het avondspel was iets anders dan men gewend is van Pinksterkamp. Een griezeltocht over het eiland zorgde voor heel wat opschudding onder de kinderen. Gelukkig hebben alle kinderen elkaar geholpen om er doorheen te komen: super teamwork!! Alle griezels hebben wij met een toverspreuk van het eiland doen verdwijnen, waardoor de meeste kinderen gerustgesteld konden gaan slapen. De zondag stond in het teken van paardrijden en de puzzeltocht. Er was een schatkist op zolder gevonden waarvoor een code gekraakt moest worden. Alleen met de juiste combinatie van gevonden diamanten konden de groepjes de schatkist openen. De meeste groepjes is het gelukt de code te kraken. Het pannenkoeken bakken was ook ontzettend gezellig! Alle kinderen hebben heerlijk gegeten. De pannenkoeken met kaas gingen erg snel dit jaar. Ook is voor het eerst op Pinksterkamp al het fruit op gegaan! Worden de kinderen van tegenwoordig toch gezonder? Het paardrijden in de bak en aan de longe was een succes! De paarden waren erg braaf ondanks alle bezigheden om de bak heen. De stoere Pinksterkampgangers hebben de paarden goed gereden. Bij het kampvuur werd een mooi verhaal verteld. Alle kinderen hebben heel stil zitten luisteren. Slaperig van het vuur en het voorlezen vertrokken de meeste kinderen naar hun tent. Dat was maar goed ook, want de volgende ochtend was het al weer vroeg dag! Met potten en pannen zijn alle kinderen opgetrommeld voor de ochtendgymnastiek. Dansen op een vrolijk muziekje blijkt toch een hele effectieve manier om kinderen wakker te krijgen! Alle kinderen waren helemaal fit voor de survival. Onder netten door, over het water heen, een waterbaan, een luchtkussen, allerlei obstakels moesten gepasseerd worden. Nat, moe en vies hebben alle kinderen de survival doorstaan. Helaas betekende dat wel dat het kamp aan het einde was gekomen. We hebben alle kinderen vrolijk, moe, maar voldaan uitgezwaaid en gezegd: ‘Tot volgend jaar!’ Na jarenlang als Pinksterkampleiding te zijn mee geweest, was het voor Dennis dit jaar de laatste keer. Namens alle leiding en de kinderen: bedankt voor al je enthousiasme en inzet!

9

Rijden in het ruige Roemenië In april hebben Iris en Myrne een aantal weken op een stoeterij in een klein Roemeens dorpje doorgebracht. De oom van Iris (Dirk) rijdt hier al jaren trektochten in de zomer. Afgelopen zomer is Iris voor het eerst mee geweest op zo’n trektocht: 6 dagen te paard rondtrekken door het woeste Roemeense landschap, keiharde sprintjes op eindeloze velden, lunchen op oude bierkratjes op een vervallen binnenplaats, wildkamperen of slapen bij een typisch Roemeens gezin. Kortom, Iris was zo enthousiast dat ze terug moest! Deze keer met vriendin Myrne.

8 april was het zover: samen stapten we vol verwachting op het vliegtuig. Toen we tegen twaalven ’s nachts aankwamen in Roemenië werden we warm onthaald door Huib, die samen met zijn vrouw Bertina stoeterij Merlelor runt. Huib is een uiterst hartelijke, beetje maffe, maar onwijs gezellige Nederlandse man. We voelden ons meteen thuis. ‘Welterusten’, zei hij, en of we de volgende dag om een uur of 8 – half 9 aan het ontbijt wilden zitten. Daar zaten we de volgende ochtend braaf, waarna Huib pas rond een uur of 9 verscheen. Ook Anja, een Nederlandse die daar al jaren komt en zich nu zelfs in Roemenië wil gaan vestigen, was laat. De toon voor de komende weken was meteen gezet: waarom haasten als het ook rustig aan kan? Na dit verlate ontbijt gingen we de boel verkennen. Op de binnenplaats waren een flink aantal stallen en een hooischuur. Er stonden zes fokhengsten, een aantal rijpaarden en paarden die voor de kar liepen. Ook was er altijd wel een hond die een aai over z’n bol wilde, er liepen er tenslotte een stuk of vijftien rond. Aan de overkant van de straat bezat Huib nog een huis. Hier stonden vijf vierjarige hengstjes te wachten om door ons ingereden te worden en later geruind te worden. Verder stonden er een drachtige koe met vier stierenkalfjes en een Shetlandhengstje, Siem of Sjimmie bij de Roemenen, die in zijn eentje alle andere hengsten op hol kon brengen. ’s Middags reden we met de kar naar de kudde toe: een stuk of 50 paarden en pony’s die het hele jaar door buiten stonden te grazen, bewaakt door twee herders. Na onze ogen uitgekeken te hebben, vingen we een paar paarden die vervolgens achter de kar mee terug liepen. Eenmaal terug op de stoeterij zadelden we een paard en

10

gingen we met Anja uit rijden. Zij heeft ons de eerste dagen de omgeving laten zien en toen zij na een paar dagen vertrok, konden we zelfstandig buitenrijden. De hierop volgende weken hebben we dit dan ook naar hartenlust gedaan. Onze voornaamste taak was de paarden in conditie rijden en dit doe je onder andere door veel sprintjes te trekken, wat wij natuurlijk helemaal niet erg vonden! Verder was er nogal wat achterstallig onderhoud wat betreft het inrijden van paarden. Dit betekende dat wij ze moesten laten wennen aan het zadel en het hoofdstel en als dit goed ging, gingen we een stukje aan de hand stappen met één van ons erop. Daarna konden we met ze uit rijden gaan, stappen en draven en zo bouwden we het verder op. Gelukkig werkt Huib veel met Lippizaners, erg vriendelijke en leergierige paarden. Maar niet alle paarden waren altijd zo lief, er zaten ook een paar deugnieten tussen. Zo was er Vedette, een enorme KWPN’er die van Nederland naar Roemenië was gebracht, omdat ze onhandelbaar was. Bij Huib was ze helemaal op haar plek, al bleef ze een echte dame. Ze weigerde door plassen en beekjes heen te gaan, wel holde ze dan weer zo snel mogelijk bijna verticaal de oever op. En hollen kon ze, vandaar dat ze één van Myrne’s favorieten was, maar dan weer stoppen, ho maar! En dan nog zo’n deugniet: Sjimmie. Na hem ‘uitgelaten’ te hebben, wilden we hem een uitgebreide poetsbeurt geven op de binnenplaats. We vroegen ons af of wij eigenlijk op zo’n pony konden rijden. ‘Stap maar op’, zei Huib, want zo gaat dat bij hem. Dus stapte Iris op, want zo gaat dat ook. Daar zat ze dan, zonder hoofdstel, zonder zadel, op een eigenwijze shet die van plan was even bij de ‘echte’ hengsten op bezoek te gaan. Maar daar had Iris geen zin en ze dirigeerde hem een andere kant op. Maar dat liet Sjimmie niet zomaar gebeuren! Die begon te hollen en het is verdraaid moeilijk op een pony die zulke kleine stappen zet te blijven zitten. Gelukkig zorgden we zo voor het nodige vermaak bij onze Roemeense collega’s… Met deze Roemeense collega’s gingen we ook vaak op pad voor andere klussen. Zo hebben we een omheining voor een weitje gebouwd met uit het bos meegenomen bomen, hielpen we met uitmesten en de paarden eten geven, bouwden we een paddock waar de kudde ’s nachts in kon staan en een huisje voor de herders. Tijdens dit werk leerden ze ons Roemeens door dingen aan te wijzen, vandaar dat wij nu vooral woorden kennen zoals kruiwagen (roabă), bezem (mătură), hooivork (furka), paard (cal) en halster (căpăstru). Wat veruit het allerleukste was, was toch wel dat er in de tijd dat wij er waren er zeven veulentjes zijn geboren. Als ze met hun moeders bij ons op stal stonden, huppelden ze regelmatig even de binnenplaats over, op zoek naar avontuur. Ook als we met ze uit rijden gingen, holden ze, vrolijk hinnikend, minstens net zo hard mee. We hebben een geweldige tijd gehad en hadden er nog veel langer willen blijven! Lijkt jou zo’n vakantie te paard nou ook zo leuk? Neem dan contact op met Huib ([email protected] / www.merlelor.com) Iris en Myrne

11

Uitslag L-wedstrijd (10 juni 2012) Plaats 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Deelnemer Shireen Keijzer Denise Klomp Irene Schipper Stephanie Hundscheid Joeri Smit Shirly Verkerk Renske Visser Anna v/d Mark Carola Blauwendraat

Proef

L2, nr.11

Paard Igor Arend Sparky Odeon Norman Sariena Klavier Leon Arend

Punten 190 187 186 184 183 181 173 171 170

Agenda 11 juli 14 juli 18 juli 19, 20 en 21 juli 29 augustus 2 september 14 oktober

Informatie-avond bodyprotectors Stalvriendjes bijeenkomst Laatste les van het seizoen, paarden naar de wei Klussen op de manege Paarden terug uit de wei Eerste les van het nieuwe seizoen Open Dag

(data onder voorbehoud)

12

13

Onze adoptanten Onderstaand een overzicht van onze adoptanten (per 16 juli 2012). De nieuwste adoptanten zijn de kinderen van de woensdagmiddag, zij hebben hiervoor geld ingezameld. De les van 13.30 uur heeft Annalon geadopteerd, de les van 15.45 uur heeft Leroy gekozen. Wat een leuk initiatief! Wil je ook/nog een paard adopteren of een adoptiepaard aan iemand cadeau geven, kijk dan voor meer informatie en een inschrijfformulier op www.manege-geuzeneiland.nl of vraag een brochure aan je instructeur. Als adoptant ontvang je jaarlijks een adoptiecertificaat, krijg je de Paardensprongen toegezonden en word je vermeld in de Paardensprongen en op de website. Een paard adopteren kan al vanaf € 3,- per maand!

Annalon Chris Schut Froukje Zaeyen Herman Schalk Saartje Rood kinderen van de woensdagmiddag 13.30 uur Arend Nathalie van Iperen-Slemmer Nicole Westerbaan Elisa Stapelvoort Tamara van Velse Bryan Kinneging Jennifer Rahman Dhr. L. Denekamp Patricia Brenker Denise Klomp Igor Chantal Blom Valentijn Destellirer Sylvia Jansen Lina Doevendans Olivier Thishka Bloemen Klavier Lia Denekamp Dhr. W. Out Chantal Blom Annemieke van der Veen Govert Hooyman

Leonard Dhr. J. van Driel Roxanne de Krijger Thalassa Huijzer Daan de Kuijper Annemieke Broodbakker Leroy Kim Wagter Zotos Beauty Elisa Stapelvoort Tamara Lescrauwaet Lisa Blom Cindy Korf Nora Kamp kinderen van de woensdagmiddag 15.45 uur Merlijn Dhr. J. van Driel Familie van Ammers Milou Steen Zotos Beauty Miranda Houweling Patricia Brenker Edwin Butter Familie Kristel Geralda Rietbroek Wies Bloemen Norman Carin Schut Jessy de Boer Julie Connell Tamara Lescrauwaet Yvonne Swart Annemieke van der Veen Irene Schipper Daan de Kuijper

14

Odeon Denise Klomp Mw. E. Halsema-Wagner Zotos Beauty Angela en Rosa v/d Kar Cindy Korf Mw. Helsloot Olaf Jessy de Boer Berry Arends Claudia Hilster Mw. M.J. Hilster Denise Klomp Sariena Jessy de Boer Claudia Hilster Kimberley van Wijland Mw. C. Dijkstra Nine Kristel Irene Schipper Mw. B. Goudswaard Sparky Merel Heijster Zotos Beauty Sasha Butter Lina Doevendans Olivier Jasper Kristel Rik van Solkema Cindy Korf Chelsey van Wijland

Op de foto met je adoptiepaard

Op 30 juni was het dan zo ver. De twee winnaressen van de fotosessie – Lina en Saartje - gingen op de foto met hun adoptiepaard. Onze fotograaf Edwin had een mooie plek uitgezocht, Annalon en Sparky waren goed gepoetst en het zonnetje scheen. Ernaast, erop, knuffelend en met z’n vieren… alles kwam aan bod. Van de mooiste foto’s hebben Saartje en Lina grote prints gekregen.

15

Interview met hoefsmid Willem Otten Gezonde hoeven zijn erg belangrijk voor een paard. Daarom moeten de hoeven goed verzorgd worden. Het is dan ook de bedoeling dat ze na elke les uitgekrabd en schoongemaakt worden. Regelmatig komt ook de hoefsmid langs. Een hoefsmid bekapt en beslaat de hoeven van een paard om de juiste hoefstand te behouden of te bevorderen. Tijdens het bekappen worden losse gedeeltes van de hoef verwijderd met speciale gereedschappen – vergelijk het met het knippen en vijlen van je eigen nagels - en wordt er gekeken naar de stand van de hoef. Daarna wordt het paard beslagen, wat betekent dat hij hoefijzers krijgt. De hoefsmid maakt de ijzers precies op maat van het paard. Op het aambeeld wordt met de smeedhamer het ijzer in model gesmeed. Als de maat goed is, wordt het hoefijzer onder de hoef genageld met hoefnagels. Dit doet geen pijn, omdat het deel van de hoef waar het ijzer komt geen gevoel heeft. Willem Otten is sinds 1978 hoefsmid op onze manege. Dat is al 34 jaar! Daarom besloot de Paardensprongen om hem eens te interviewen.

Hoe lang ben je al hoefsmid? ‘Al zo’n 40 jaar. Ik kom bij verschillende maneges en bij privépaarden.’ Weetje: Willem heeft een eigen drafbaan! Hebben paarden altijd en overal ijzers nodig? ‘Ja, paarden worden nu intensiever gebruikt dan vroeger en ijzers helpen hun hoeven te beschermen. In een rijbak kunnen ook scherpe stukken zitten. Alleen achter hoeven ze geen ijzers. Als de paarden naar de wei gaan, haal ik ze er ook af.’ Weetje: Willem heeft zes dravers die hij ook zelf bekapt! Hoe lang ben je gemiddeld per paard bezig? ‘Dat verschilt per paard. Als ze niet blijven staan of het is druk rond de paarden duurt het iets langer. Het hangt er natuurlijk ook vanaf wat er allemaal moet gebeuren en hoe de staat van de hoeven is. Gemiddeld ben ik 40 minuten bezig met een paard. Op de manege ben ik meestal van half acht ’s ochtends tot een uur of drie ‘s middags.’ Weetje: Zoon Erwin gaat soms mee om te helpen, maar heeft zelf geen plannen om hoefsmid te worden. Zijn de paarden altijd braaf? ‘Over het algemeen wel, maar het gebeurt wel eens dat ze ergens van schrikken. Leonard is bijvoorbeeld wel eens opzij gesprongen!’ Weetje: Willem komt om de zeven weken langs om de paarden te bekappen! Wat vind je van Manege Geuzeneiland? ‘Ik vind de sfeer hier heel fijn en kom daarom ook graag. De paarden zijn leuke beesten en de manege betaalt mij altijd keurig op tijd!’

16

Privéles met je vader of moeder Op zondag 17 juni (Vaderdag) konden deelnemers met hun vader of moeder een privéles komen rijden. Het was, net als vorig jaar, een groot succes! Het was prachtig weer, de ruiters en de paarden deden erg hun best en de lessen werden gegeven door Koos, Wendy en Marjo. Edwin Butter heeft van alle deelnemers foto’s gemaakt.

17

Tien vragen aan… Wendy Loopeker In deze rubriek laten we je nader kennismaken met de instructeurs/trices van onze manege. Carin gaf in de vorige uitgave het stokje door aan onze zilveren jubilaris Wendy Loopeker. Zij geeft al jarenlang les op de vrijdagavond en is een ervaren bestuurslid. 1) Als eerste de vraag van Carin: ‘Wat is het geheim dat jij na al die jaren nog steeds met enorm veel enthousiasme in de bak staat?’ ‘Ik denk niet dat ik echt een geheim heb, maar dat ik, net zoals velen, met hart en ziel bij de manege betrokken ben. En als ik ergens mijn hart in leg, dan kan ik dat gevoel ook aan anderen overdragen. En hoe enthousiaster ik zelf ben, hoe enthousiaster ik anderen daarmee maak.’ 2) Hoe lang geef je al les? ‘Dit jaar geef ik 25 jaar les op de manege.’ 3) Wat vind je leuk aan lesgeven? ‘Ik vind het leuk om leerlingen enthousiast te maken om het paardrijden onder de knie te krijgen. Vooral bij de paarden die ze minder leuk vinden en zeker als ik met dat paard een klik heb. Lesgeven betekent voor mij ook overbrengen wat je exact kan voelen als je een juiste hulp geeft aan een paard. Niets is leuker om een leerling na het geven van een les te horen zeggen dat ze dit paard nu beter aanvoelen en het een favoriet paard gaat worden. In mijn eigen les sta ik er om bekend dat ik met nieuwe oefeningen kom, waardoor opnieuw mogelijkheden op een paard ontdekt worden.’ 4) Hoe zie je de toekomst van de manege? ‘Sinds januari zijn wij Stichting Manege Geuzeneiland geworden en ik ben er trots op dat er feitelijk voor deelnemers, vrijwilligers en instructie niets veranderd is. Voor de toekomst van de manege is het belangrijk dat de inzet en het enthousiasme van iedereen behouden wordt. Daarbij is het van belang dat mensen (leerlingen, maar ook ouders) zich bewust zijn wat ze voor de manege kunnen betekenen. Dit kan zijn hulp bij het lesgeven, maar ook bij het klussen.’ 5) Wat vind je het meest bijzondere aan onze manege? ‘De ligging van de manege maakt het een bijzondere plek, maar vooral het feit dat iedereen op zijn/haar manier betrokken kan zijn bij de manege.’ 6) Hoe ben je bij de manege terechtgekomen? ‘Toen ik 9 jaar was, ben ik via een vriendinnetje bij de manege terecht gekomen. Ik ben gestart op de zaterdagmiddag 13.00 uur.’ 7) Heb je ook andere hobby’s? ‘Ik hou van muziek, (buik)dansen, uitgaan, theater en concerten (waarbij De Dijk favoriet is).’ 8) Heb je huisdieren? ‘Ja, een kat, Zoë, van 15 jaar.’ 9) Heb je een lijfspreuk? ‘Ik heb niet echt een lijfspreuk, maar ga meestal van het positieve uit, waarbij humor een belangrijk onderdeel is.’ 10) Aan welke instructeur/trice kunnen we de volgende keer tien vragen stellen? En wat wil je dan van hem/haar weten? ‘Aan Nicole kunnen de volgende tien vragen gesteld worden. Nicole geeft les op de zondagavond aan volwassenen, maar is ook erg betrokken bij de kinderen van de woensdagmiddagles en de Stalvriendjes. Wat vind je het leukst of moet ik vragen: wat maakt de combinatie volwassenen/kinderen leuk?’

18

Speciale avond voor adverteerders Op woensdag 30 mei jl. organiseerde Manege Geuzeneiland speciaal voor haar adverteerders een informele borrel. Het was een gezellige bijeenkomst. Het was heerlijk weer en de opkomst was goed. Een mooi moment om deze mensen te bedanken voor hun – vaak al jarenlange – steun en enthousiasme voor onze manege. Onder het genot van een hapje en een drankje konden de aanwezigen kijken naar verschillende lesdemonstraties: een kinderles met de leerlingen van de zaterdagmiddag (12.45 uur) en een springles met een aantal instructeurs. Beide lessen werden gegeven door Koos. De heerlijke hapjes waren verzorgd en gesponsord door Traiterie Mitsos en Haring Handel Hans.

Hippodam, uw ruitersportspeciaalzaak in Nieuw-West Openingstijden Maandag 13:00 - 18:00uur Dinsdag: 10:00 - 18:00uur Woensdag: 10:00 - 18:00uur Donderdag: 10:00 - 21:00uur Vrijdag: 10:00 - 18:00uur Zaterdag: 09:00 - 17:00uur

Burgemeester Roëllstraat 16-18 1064 BN Amsterdam (020) 6149392

19

Springen voortaan met een bodyprotector Manege Geuzeneiland heeft de veiligheid van ruiter en paard altijd hoog in het vaandel staan. In lijn hiermee heeft het bestuur besloten om met ingang van het seizoen 2012/2013 tijdens springlessen en springwedstrijden het dragen van een bodyprotector verplicht te stellen. Deze bodyprotector moet voorzien zijn van het BETA 2009 keurmerk ‘Level 3’ (zie hiernaast). Een bodyprotector is zeer persoonlijk en vormt zich naar het lichaam van de eigenaar. Een perfecte pasvorm is erg belangrijk om maximale bescherming te waarborgen. Een bodyprotector kun je dan ook niet uitlenen aan iemand anders. Advies op maat tijdens de Open Dag Omdat de keuze voor een correct passende bodyprotector zeer belangrijk is, wil de manege je hierbij graag helpen. Op woensdagavond 11 juli was er op de manege een aanbieder aanwezig die gespecialiseerd is in bodyprotectors. Voor wie die avond niet kon komen is er goed nieuws, want tijdens de Open Dag op 14 oktober zal deze aanbieder er ook weer zijn. Net als de vorige keer kun je persoonlijk advies krijgen en zullen er meerdere merken en typen bodyprotectors beschikbaar zijn die je direct kunt passen. Wanneer je tijdens de Open Dag een bodyprotector aanschaft, steun je bovendien onze manege! Voor elke bodyprotector die dan wordt aangeschaft doneert het bedrijf een klein deel aan onze clubkas. Je kunt zowel contant als met PIN betalen. Het dragen van een bodyprotector tijdens dressuurlessen is voorlopig nog niet verplicht. Het staat iedereen natuurlijk vrij om er wel een te dragen.

20