Nieuwsflits Stichting Contacten Roemenië-Vianen

Nieuwsflits Stichting Contacten Roemenië-Vianen

Augustus 2014 Jaargang 3, nummer 4

Nieuwsflits van de voorzitter

Inhoud Nieuwsflits: Nieuwsflits van de voorzitter 1 Verslag Voorjaarstransport

2

Gesprek met de burgemeester Van Reghin, Maria Precup 12 Projectenlijst transport

14

ROTARY en PACHETE UMANITARE). Onze

Korte berichten uit en over Roemenie

15

Stichting zoekt vrijwilligers 16 Bouw bejaardentehuizen

16

Hoe bereik ik de stichting? 16 Wie zijn onze sponsoren

Het voorjaarstransport heeft inmiddels al weer plaatsgevonden en met voldoening kunnen we er op terugzien. Veel mensen binnen onze projecten in Roemenië hebben we weer blij kunnen maken met onze hulpgoederen, onder andere met aardappelen, kleding en textiel, schoeisel, medicijnen, een industriële wasmachine en nog veel meer. Ook is er via de Rotary Club in Reghin hulp gegeven in de republieken Moldavië en Servië. De filmpjes hierover kunt u in Internet op Youtube zien (O NOUĂ ACŢIUNE

16

contactpersoon Peter Schüller heeft inmiddels zijn ambtstermijn als president van de Rotary Club per 27 juni beëindigd en hij werd opgevolgd door de nieuwe president Ovidiu Ilisan. Peter heeft ons met twee nieuwe projecten in contact gebracht: een nieuw te bouwen bejaardentehuis in de voormalige Duitse school in Ideciu de Sus (Obereidisch) en een nieuw te bouwen

bejaardentehuis in Gledin. Momenteel wordt er hard gewerkt aan het geschikt maken van de school als bejaardentehuis en de nieuwbouw in Gledin. Van Hotel Van der Valk hebben we 70 bedden, matrassen,nachtkastjes, schrijftafels, schemerlampen, gordijnen en zelfs diverse rollen nieuwe vloerbedekking gekregen. Deze goederen passen perfect in onze nieuwe projecten van de twee genoemde bejaardentehuizen! Verder hebben we in ons magazijn nog goederen, die we ook voor dit project kunnen gebruiken.

serviezen, bestek, pannen en potten, bedlinnen, handdoeken, enz.. Het dak van ons magazijn aan de Lange dreef 22 is perfect gerepareerd en sindsdien hebben we geen last meer van lekkages en blijven dus de hulpgoederen voortaan droog. Al met al is er door onze zeer gewaardeerde vrijwilligers weer veel werk verzet en kon iedereen met een gerust hart van een welverdiende vakantie gaan genieten. Iedereen wens ik –waar u ook op vakantie gaat of thuis blijft- een fijne tijd toe, zodat we daarna weer uitgerust en met goede moed ons hulpwerk energiek kunnen voortzetten.

Herman Schutrups

We zoeken nog zaken als industriële wasmachines en drogers, vaatwassers, koelkasten, vriezers,

Verslag voorjaarstransport 2014 naar Roemenië Woensdag 21 mei De spiksplinternieuwe DAF-truck met oplegger is dinsdagavond al gearriveerd, zodat er om 8.30 uur – wanneer de nodige vrijwilligers ook komen binnendruppelen – met het laden kan worden begonnen. Dankzij de heftruck, die door de handelsonderneming Deij beschikbaar is gesteld, kunnen de hulpgoederen relatief gemakkelijk in de oplegger worden geplaatst. Dankzij de goede zorgen van Agnes van der Molen kunnen de noeste werkers zich rond het middaguur te goed doen aan een verzorgde lunch.

Aan het begin van de middag komt Marinus Hospers, ons 1.000kg aardappelen brengen die we mee mogen nemen naar Roemenië. Om 14.30 uur is de oplegger geladen en kan de truck met oplegger – niet nadat de nodige formulieren zijn ingevuld en afspraken over de loslocaties zijn gemaakt – vertrekken richting Roemenië. Bij het invullen van de formulieren heeft de chauffeur al zijn bedenkingen, of hij het afgesproken tijdstip (vrijdag 8 uur lossen in Gilau) zal halen. Hij moet namelijk – in verband met de reis- en werktijdenwet eerst de thuisbasis in het 200 km zuidelijker gelegen Arad aandoen, om daar van truck en chauffeur te wisselen.  Donderdag 22 mei Jan is er niet gerust op, dat het transport op het afgesproken tijdstip in Gilau zal arriveren. We worden door onze echtgenotes om 9.30 uur bij de tram in City-Plaza (Nieuwegein) afgeleverd, waarna we vanaf Utrecht CS per trein en bus naar Eindhoven Airport reizen, om vandaar met een toestel van WIZZ-air naar Cluj te vliegen. Na een uur en drie kwartier vliegen landen we op het vliegveld Cluj-Napoca. Het huren van een (reeds bestelde) auto duurt een halfuurtje en we storten ons met de Ford Fusion in de avondspits

2

van Cluj, richting Gilau. Na het nodige oponthoud worden we om 19.30 uur door gastvrouw en –heer Gyöngyi en Atilla Ianosi op camping Eldorado hartelijk begroet. Tijdens de reis hebben we al van Sjaak van der Leij vernomen, dat het onmogelijk is, dat de truck met oplegger vrijdagochtend in Gilau zal zijn. Dit wordt ’s avonds ook bevestigd door de chauffeur van de truck, wanneer we hem aan de telefoon krijgen. De transporteur in Nederland zal bij zijn Roemeense collega er op aandringen, dat de truck alsnog op zaterdag in Gilau gelost kan worden. Na een vermoeiende reis laten we ons het diner op camping Eldorado goed smaken en gaan we op tijd naar bed in het goed verzorgde appartement van de camping.  Vrijdag 23 mei We zijn op tijd opgestaan en na een voedzaam ontbijt op camping Eldorado vernemen we van Sjaak, dat op zaterdag lossen in Gilau niet mogelijk is. Gelet op de afspraken, die we voor de komende dagen met personen in Reghin hebben gemaakt, besluiten we om in de loop van de ochtend te vertrekken naar Reghin. Aangezien we met onze contactpersoon in Reghin telefonisch hebben afgesproken, dat we ons halverwege in de middag bij hem zullen melden, kiezen we voor de “toeristische route”, waarbij we met volle teugen genieten van het prachtige Roemeense landschap en kennis nemen van het sociale en economische leven van de Roemenen op het platteland: verlaten dorpjes (met weinig mogelijkheden om onderweg een kopje koffie te drinken…….) en veel (oude) mensen werkzaam op het land, dat grotendeels bestaat uit kleine percelen (terug verkregen na de omwenteling in 1990). Bij het dorpje Filpisu worden we verrast door een bijna Bijbels” tafereel: twee

jongens Josua en Damian (van de basisschoolleeftijd) trekken met hun kudde schapen vanuit de bergen op weg naar een oude waterput, waar vervolgens de schapen te drinken krijgen. Om 14 uur arriveren we bij onze contactpersoon: een enigszins mopperende Peter Schueller, die niet blij is met het feit, dat hij de bemensing voor het lossen heeft moeten omzetten van vrijdagmiddag naar maandagmiddag. Maar nadat we gezamenlijk het programma voor de komende dagen hebben doorgenomen, is de stemming weer als vanouds (hartelijk en dankbaar dat we weer met een lading goederen naar Roemenië zijn gekomen). In ons onderkomen voor ons verblijf in Reghin – Hotel Central – hebben we (nogmaals) telefonisch contact met Sjaak, die bevestigde dat het transport komende maandag zal arriveren in Gilau.  Zaterdag 24 mei Conform afspraak halen we Peter Schueller klokslag 9 uur op in zijn huis. Ons eerste doel – op ons verzoek – is een bezoek aan het ziekenhuis. Tijdens het najaarstransport van vorig jaar is namelijk

3

een commode in drie delen meegegaan en afgegeven in dit ziekenhuis. We willen de commode fotograferen, zodat we – terug in Nederland – aan de gulle gevers het resultaat kunnen laten zien. Op het ziekenhuisterrein aangekomen, gaan we eerst naar Casa Maria I, een kinderhuis voor kansarme kinderen. In dit huis, dat destijds opgericht kon worden dankzij een gift van een Luxemburgse organisatie, verblijven in gezinsverband met een “vader en moeder” acht kinderen. Inderdaad een normaal gezinsverband: de kinderen gaan op reguliere tijden naar school, maken thuis hun huiswerk en gaan in hun vrije tijd sporten, de leiding verbouwt groenten in het naastgelegen tuintje en aan de waslijn hangen de kinderkleren te drogen. Kinderen krijgen we niet te zien, die zijn – in het weekend - naar ouders of familieleden. Onder het genot van een kopje koffie en verse aardbeien (uit eigen tuin) ontmoeten we hier ook de directeur van het ziekenhuis Juliu Moldovan en de “vader” van Casa Maria II Dimitrie Ghermann. Het ziekenhuis van Reghin heeft een regionale functie en heeft 240 bedden. Hoewel het al een ouder gebouw is, ziet het geheel er erg goed verzorgd uit. We gaan (natuurlijk) rechtstreeks naar de kraamafdeling, waar we plastic omhulsels om onze schoenen moeten doen en waar we vervolgens de commode - in drie delen in afzonderlijke ruimten – kunnen bewonderen en fotograferen. We kunnen maar één conclusie trekken: de commode is in dit ziekenhuis uitstekend op zijn plaats terecht gekomen en wordt efficiënt gebruikt. Te meer daar we acht (in de afgelopen nacht geboren) baby’s kunnen bewonderen. Er wordt ons verteld, dat in Roemenië alle baby’s in het ziekenhuis worden geboren. Ons volgend doel op deze ochtend is Casa Maria II, het tweede kindertehuis van dezelfde stichting. Hier worden we rondgeleid door Dimitrie Ghermann, die we al eerder ontmoet hadden in Casa Maria I. Deze “vader” is tevens predikant in de naastgelegen Orthodoxe kerk, waaraan zijn vader Dimitru Ghermann ook als predikant is verbonden. Tijdens de rondleiding door het gebouw komen we het merendeel van de vierentwintig kinderen uit dit tehuis tegen. Ook hier weer was het orde en regelmaat troef: hoewel de kinderen zelf voor de kamers, waarin ze in tweetal slapen, moeten zorgen, zagen ze er allemaal netjes uit. Nadat we de kerk en de groentetuin van het kindertehuis hebben bewonderd, gaan we nog wat drinken bij Dimitru Ghermann. Daar ontmoeten we Leon Pop, voorzitter van de “vereniging van renteniers” (12.000 personen!), die aangeeft, dat hij graag in contact wil treden met de overeenkomstige vereniging in Vianen. We doen de toezegging, dat we dit verzoek zullen doorgeven. Onderweg naar onze volgende bestemming wippen we vervolgens nog even aan in het gemeentehuis, waar we burgemeester Maria Precup de hand schudden, die in afwachting is van een bruidspaar, dat zij hierna in de echt gaat verbinden (de meeste trouwerijen in Roemenië vinden op zaterdag plaats!). We spreken af, dat we volgende week een wat langer gesprek zullen hebben.

4

Ons laatste adres voor deze ochtend in Reghin is het kantoortje van de stichting voor de oprichting van een “Altenheim” voor bejaarde mensen in Ideciu de Sus, een dorpje op enkele kilometers van Reghin. In dit pand ontmoeten we Eugen Suciu en zijn vrouw Andreea. Volgens goed Roemeens gebruik staat de tafel met allerlei gerechten al gedekt, zodat we meteen kunnen aanschuiven en eten en ondertussen allerlei wetenswaardigheden horen over dit nieuwe project. Bovendien kunnen we tegelijk de door Eugen verzamelde en opgehangen schilderijen bewonderen. Hij heeft namelijk in dit kantoor een mini-museum opgericht. Voor het aanbod om een schilderij uit te kiezen en mee te nemen hebben we vriendelijk bedankt, aangezien dat niet in onze bagage past. Nadat Eugen en Peter – die ook nauw bij dit project is betrokken – alle in’s en out’s van het project hebben verteld, worden we uitgenodigd om ter plaatse de stand van zaken te gaan bekijken. Het “Altenheim” wordt gerealiseerd in de oude (leegstaande) Duitse school naast de Evangelische Kirche. Aldaar treffen we – bij een temperatuur van 30° C - hardwerkende bouwvakkers aan, die openingen in het gebouw maken en oude stenen bikken en opstapelen, zodat ze weer kunnen worden hergebruikt. Er wordt ons verteld, dat deze arbeiders voor een dag van 10 uur werken een bedrag van € 10,= ontvangen……………… Volgens ons programma hebben we om 13.30 uur een afspraak met Alin Matei, onze tolk tijdens het najaarstransport 2013. Alin verzorgt naast zijn activiteiten in een (eigen) ICT-bedrijfje - ook agrarische werkzaamheden op het gebied van landbouw, bosbouw en het bouwrijp maken van percelen voor stadsuitbreiding. Tijdens een rondrit door de omgeving van Reghin vertelt Alin ons allerlei wetenswaardigheden over de diverse landschappen en de (mogelijke) bewerkingen daarvan. Daarbij hebben we ook kunnen ervaren, dat er in Roemenië ook enorme hoosbuien kunnen vallen.

In de avonduren hebben we met Peter Schueller nog een trip gemaakt naar het toeristenstadje Kørond, waar in een lange straat allerlei snuisterijen te koop zijn.

5

 Zondag 25 mei Zoals afgesproken met ds. Johann Zeij melden we om 9.45 uur ons bij de notabelen van de kerkelijke gemeenschap en Johann, die om 10.00 uur zal voorgaan in de kerk in Reghin. Tijdens de dienst – waarin de liturgie en gewoonten uit de Lutherse kerk worden gevolgd – worden we voorgesteld aan de gemeente. De voorganger houdt een inspirerende preek over Exodus 32 (Het gouden kalf). Na afloop van de dienst worden in de pastorie met de notabelen nog wat kerk gemeentelijke zaken doorgesproken en gaan we het zojuist aangelegde kerkplein achter de pastorie bewonderen. Daarbij vernemen we ook dat er financiering is gevonden voor het lekkende dak van de kerk en dat de mankementen inmiddels zijn verholpen. Het volgende wat op het programma staat is het schilderen van de buitenmuren van de kerk. Evenals vorig jaar gaan we met een busje met de predikant en de organist Elemér Kiss (achter het stuur) op weg naar Ideciu de Sus, waar Johann om twaalf uur zal voorgaan. Johann is namelijk predikant in Reghin en acht omliggende dorpen, waar hij beurtelings op elke zondag – naast de reguliere dienst in Reghin – twee maal (om 12 en 14 uur) zal voorgaan. De dienst van 14 uur komt deze zondag te vervallen, omdat de kerk van Logig momenteel wordt gerestaureerd. Johann vertelt ons onderweg, dat we onderweg in Ideciu de Jos nog enkele kerkgangers zullen oppikken. Als we in Ideciu de Sus aankomen, blijken alle materialen voor het “Altenheim”, waar de bouwvakkers de vorige dag nog volop mee bezig waren, netjes te zijn opgeruimd. We moeten de kerk betreden via een los van de kerk staande toren betreden, die hard aan restauratie toe is…………… In de kerk zijn 28 kerkgangers (22 vrouwen en 6 mannen, die keurig gescheiden ter linker en rechter zijde geordend zitten) aanwezig. De dienst in Icediu de Sus heeft dezelfde inhoud als in Reghin, met dien verstande dat er een preek zowel in het Duits als in het Roemeens wordt gehouden, omdat een aantal gemeenteleden de Duitse taal niet (meer) beheerst. In Hotel Central hebben we ’s avonds een gesprek met Alin Matei, die ons (via filmpjes en foto’s op zijn laptop) vertelt over zijn plannen om zijn agrarische bedrijf verder uit te bouwen. Aangezien we morgenvroeg op tijd willen vertrekken om om 8 uur aanwezig te zijn bij het lossen in Gilau gaan we deze avond vroeg onder de veren.  Maandag 26 mei Om 5.10 uur tikt het klokje van gehoorzaamheid en om 5.50 uur zitten we in onze Ford Fusion op weg naar Gilau, door de dames van Hotel Central attent voorzien van een uitgebreid ontbijtpakket. We kiezen voor de snelste weg, en wel via Targu Mures en E60 (Autostrada Transsilvania ). Gelet op het vroege tijdstip kunnen we – met name het eerste gedeelte en in Targu Mures - lekker doorrijden.

6

En de E60 vormt natuurlijk geen enkel probleem: waren alle wegen in Nederland maar zo rustig! En dan kun je wel merken, dat er een ervaren exberoepschauffeur achter het stuur zit: klokslag 8.00 uur (“just in time”) parkeren we op camping Eldorado. Het blijkt, dat het transport de avond daarvoor al in Gilau is gearriveerd. En dan beleven we weer zo’n Roemeens tafereel: iedereen staat om de oplegger te wachten tot iemand aanstalten maakt om te gaan lossen…….…….Dus neemt Dik het voortouw, opent de oplegger en begint te lossen, waarna de rest van het gezelschap zich daar bij aansluit. We waren natuurlijk erg benieuwd hoe de aardappelen van Marinus Hospers de reis hebben overleefd en dat viel goed uit. Aangezien er geen kleinere vrachtwagen beschikbaar is om daarin de goederen rechtstreeks over te laden, worden alle spullen gedeponeerd op de parkeerplaats van de camping en vervolgens met een aanhanger naar de loods van de camping gebracht. Binnen een uur is de oplegger voor het gedeelte van Gilau gelost en na een korte koffiepauze kan de chauffeur om 9.30 uur vertrekken richting Reghin.

Om 10 uur vertrekken we weer – via de “toeristische route” – naar Reghin. Als we bij de loods aankomen, is het lossen al begonnen. Zoals ook geschied is in vorige jaren, heeft Peter Schueller mensen van de gemeentetuin gerekruteerd en is ook hier het loswerk – onder de strakke leiding van onze contactpersoon - binnen anderhalf uur gerealiseerd. Peter heeft met vertegenwoordigers van de diverse projecten afgesproken, dat de distributie van goederen op dinsdagmorgen zal plaatsvinden. Daarom hebben we nog gelegenheid om bezoeken te brengen aan Paul Schueller – de zoon van Peter – en ds. Johann Zeij. Bij Paul wordt zijn

7

nieuwe bedrijf – een pand met een collectie geweren en alle andere benodigdheden voor de jacht – bezichtigd en bij de pastorie worden de eerste goederen afgegeven (inclusief een knuffel voor de beide dochters). Nadat we de pastorie hebben verlaten, vraagt Peter ons om hem te volgen. Plotseling gaat hij een deur binnen en blijken we midden in een theater te staan: de jeugdclub van Reghin. Op het podium zit een accordeonist een aantal liederen te spelen (onder meer het Roemeense volkslied). Peter vertelt dat deze man een jongerendansgroep begeleidt. Dat hij ook op het gebied van dansen zijn mannetjes staat, bewijst hij als hij een (korte) volleerde demonstratie weggeeft. Na alle inspanningen van deze dag hebben we zin in een pilsje dat we in Hotel Central gebruiken, waarna we ook het diner gebruiken. Om negen uur duiken we onder de douche en slapen die nacht allebei als een roos.  Dinsdag 27 mei We melden ons om 9.00 uur op het gemeentehuis. De portier en alle andere mensen in het gemeentehuis blijken van onze komst op de hoogte te zijn, want we worden gelijk naar de kamer van de burgemeester gedirigeerd. Zoals ook in voorgaande jaren is de ontvangst door de burgemeester allerhartelijkst. Tijdens het gesprek met de burgemeester – die alleen Roemeens blijkt te spreken – treedt Peter op als tolk. Voor de inhoud van dit gesprek wordt verwezen naar het verslag. Om 10.15 uur zijn we aangekomen bij de loods, waar alle hulpgoederen zijn opgeslagen. Daar zitten al enkele vertegenwoordigers van groeperingen te wachten om de aan hen toebedeelde goederen in ontvangst te nemen. Ook verschijnt kort na onze aankomst de burgemeester van Reghin Maria Precup om zich te oriënteren welke spullen er allemaal zijn meegekomen. Tevreden gaan – na de ontvangst van goederen – de vertegenwoordigers van ander meer gemeente, kerken, kindertehuizen, Roma’s en andere organisaties weer huns weegs. Als de laatste vertegenwoordiger de loods – waar nog steeds een groot aantal dozen staat - verlaten heeft, gaan we met Peter weer op pad, als eerste bestemming het Daklozenhuis van beheerder Johan. Aldaar nuttigen we de maaltijd, waarvan alle behoeftige mensen in Reghin – tegen een geringe betaling – gebruik kunnen maken. Het Daklozenhuis geeft in de zomermaanden aan zo’n tien daklozen elke nacht onderdak; de ontvangen goederen (herenkleding, dekens, dekbedden) worden in dank aanvaard, en wel door Johan, die we bij het verlaten van het huis nog tegen het lijf lopen. We mogen niet vertrekken, dan nadat we nog een rondleiding hebben gehad. Allereerst zien we, dat dames bezig zijn met inpakken van etenswaren voor de Voedselbank van Reghin. Vervolgens loodst Johan ons mee naar een poort, waarachter we – tot onze schrik – een dood varken zien liggen en waarvan de huid met haren door twee mannen met een vlammenwerper wordt verwijderd. In een verderop gelegen hok treffen we nog drie varkens aan, die op een zelfde lot liggen te wachten. Eén van de methoden van Johan om tegen een geringe prijs maaltijden te kunnen verstrekken………

8

Deze middag staat ook nog een bestemming aan Gledin op het programma. Maar Peter is razend nieuwsgierig hoe het bij het “Altenheim” in Ideciu de Sus er aan toe gaat. Dus maken we een omweg via dit dorp, waarbij we onderweg ook een heel veld met zonnepanelen langs de weg zien; ook dit is Roemenië……………. Bij het “Altenheim” is en wordt hard gewerkt: er wordt beton gestort en – met de gebikte stenen – is men druk doende om tussenwanden te metselen. En dan op weg naar Gledin; we hebben met Peter de afspraak gemaakt dat we om vijf uur weer terug in Reghin willen zijn, om vervolgens alsnog op pad te gaan richting Gilau. Maar tijdens de rit naar Reghin wordt alsmaar duidelijker dat deze afspraak onhaalbaar is: de weg wordt steeds smaller en de afstand lijkt – dorp na dorp – eindeloos. Voor ons gevoel ligt Gledin aan het einde van de wereld……………. En inderdaad, als we later de wegenkaart er nog eens op na slaan, blijkt, dat bij Gledin de weg ophoudt. Maar eindelijk, wanneer we zijn gearriveerd, blijkt het allemaal wel de moeite waard te zijn: we worden hartelijk verwelkomd door de Orthodoxe priester Johan, die – hoewel hij zelf in een eenvoudige woning is gehuisvest – het beheer heeft over een schitterende kerk, een prachtig jongerenverblijf en een fraaie kiosk (met gouden dak en een praktische benedenverdieping voor allerlei activiteiten). Bovendien is hij – samen met Peter – begonnen met de bouw van een “Altenheim” voor ca. tien personen in Gledin. In het jongerenverblijf worden elk weekeinde 20 tot 40 jongeren ontvangen voor een compleet programma met discussie, dans, toneel, schilderen van iconen enz. Gelet op de schoonheid van het complex en de gastvrijheid en het enthousiasme van priester Johan, besluiten we om ons tijdschema maar vaarwel te zeggen en ons uitgebreid laten rondleiden. Onderweg constateren we, dat de door priester Johan ontvangen wasmachine inmiddels al is aangesloten en volop in bedrijf is. Na uitbundig afscheid te hebben genomen, gaan we weer op weg naar Reghin en inmiddels is het al beginnen te regenen en niet zo’n klein beetje ook. Het besluit is daarom niet moeilijk: we blijven vannacht slapen in Hotel Central en gaan morgenvroeg (wederom) vroeg op pad naar Gilau, zodat we daar op tijd zijn om de gemaakte afspraken na te komen. Als we Peter bij zijn huis afzetten, zijn we het alle drie er over eens: ons bezoek aan Reghin was nuttig en goed geweest.  Woensdag 28 mei De eerste uren van deze dag zijn een kopie van maandagochtend: wederom om 5.10 uur opgestaan en – gewapend met een ontbijt van Hotel Central – op pad richting Gilau. Afgezien van het feit dat het (na de hevige regenbuien van gisteren) nevelig is, is het met de reis hetzelfde laken en pak: lekker rustig kan worden doorgereden, de vele ooievaars in Gornesti staan op hun nesten toilet te maken, langs de weg veel lopende mensen, dan wel liftend op weg naar hun werk, de koeltorens van een kerncentrale blazen hun waterdamp de lucht in. Om 8.15 uur melden we ons bij Attilla en nemen weer intrek in het appartement van camping Eldorado.

9

Om 10 uur hebben we een afspraak met de predikant van de Reformatorische kerk van Gilau. Het eerste wat opvalt als we aankomen is, dat er een vrachtwagen met puin naast de pastorie staat en we kunnen tegelijk het gerestaureerde dak van de pastorie bewonderen. Tijdens het najaarstransport had namelijk ds. Nyeste Scaba zijn wens om restauratie ven het nieuwe dak uitgesproken en binnen een half jaar blijkt dit zijn gerealiseerd.

We moeten nog even wachten, want hij is in gesprek met een vrouwelijk gemeentelid. Zoals ds. Csaba later vertelt heeft de kerkenraad verordineerd, dat alle gemeenteleden € 12,50 moeten bijdragen voor de restauratie van het dak. Momenteel komen alle gemeenteleden – zoals ook deze vrouw – hun bijdrage persoonlijk inleveren bij de predikant. De verwelkoming door ds. Nyeste Csaba en zijn vrouw Hajnalk is ook deze keer weer erg hartelijk. Hun (inmiddels) tweejarig zoontje Hunor moet eerst even de kat uit de boom kijken, maar wanneer we hem een bulldozer hem gegeven, in alle schroom verdwenen en gaat hij meteen met het speelgoed spelen. Conform goed Roemeens gebruik staat er in de keuken van de pastorie een uitgebreide maaltijd gereed en vervolgens ontspint zich een goed gesprek over de protestantse gemeenten van Gilau en Vianen. We merken wel, dat het leven van een predikant in Roemenië een intensieve aangelegenheid is: in samenspraak met de kerkenraad is de predikant bij alle - ook materiële - zaken betrokken. Verder leidt hij diverse groepen op het gebied van Vorming & Toerusting, geeft hij aan een aantal jeugdgroepen catechisatie en is gedurende een tweetal sessies per week met negen belijdeniscatechisanten in de weer. Bovendien heeft hij slechts (in totaal) vier weken vakantie per jaar en wordt hij geacht in alle overige weken in de zondag se eredienst voor te gaan. In de praktijk komt het er op neer, dat ds. Scaba in alle diensten gedurende het gehele jaar voorgaat……… De Reformatorische kerk van Gilau telt op dit moment zo’n zeshonderd leden; daarvan komen (gemiddeld) tachtig volwassenen ’s zondags regelmatig naar de kerk en telt het jeugdwerk ruim veertig jongeren. Ds. Scaba is druk doende om deze aantallen op te voeren. Bovendien hoopt hij, dat de contacten met de zustergemeente van Vianen worden geïntensiveerd. Nadat we spullen voor de kerk en een financiële bijdrage van de diaconie van PKN-kerk in Vianen hebben overhandigd, worden we verrast met koffie met een stuk verjaardagscake. Ds. Scaba blijkt namelijk vandaag jarig te zijn! Al met al zijn we twee uur in gesprek geweest, terwijl onze verwachting (van te voren) een half uur was………………..

10

Na een hartelijk afscheid van de predikant, zijn vrouw en de kleine Hunor – die met de bulldozer in de zandbak zit te spelen – gaan we terug naar de camping. We krijgen daar te horen, dat Petru Morar van de Christelijke instelling voor hulp te Cluj onderweg is om de spullen voor Cluj op te halen. Dat bespaart ons weer een ritje richting Cluj! Nadat Petru de spullen heeft opgeladen in zijn bestelbus, hebben we nog een kort gesprek met hem en vernemen we dat het bij zijn instelling in Cluj goed draait, maar dat hulp vanuit Nederland nog altijd zeer welkom is! Hij wijst ons op het gegeven, dat in Floresti (een voorstad van Cluj) een Nederlander, genaamd Marien Kroon met zijn stichting aldaar werkzaam is onder de Roma’s. We hebben interesse om hem te ontmoeten en via Petru wordt afgesproken, dat om 16 uur bij hem langskomen. In de tussentijd besluiten we om een kijkje te gaan nemen in Huedin, een stadje aan de E60 op zo’n dertig kilometer richting Hongarije. Het bijzondere van dit stadje is namelijk, dat daar een flink aantal “spookkastelen” zijn gebouwd, dan wel in aanbouw zijn. Bij het overgrote deel van de gebouwen staat het geraamte van het gebouw er al en is het (felgekleurde) dak – voorzien van allerlei tierelantijnen af, maar moeten de onderliggende verdiepingen nog waterdicht gemaakt en ingericht worden. Waar de potentiële bewoners nu wonen is onduidelijk. De kastelen dienen met name als statussymbool voor de (rijke) families. Voor de terugreis naar Gilau (en vervolgens Floresti) moeten we ons schikken in het trage tempo van het vele vrachtverkeer, dat over de internationale verbinding tussen Hongarije en Roemenië rijdt. Na enig zoekwerk over (onverharde) binnenwegen in Floresti en wat navragen kunnen we onze volgende gesprekspartner Marien Kroon in zijn kantoor de hand schudden. Nadat wij één en ander hebben verteld over onze stichting en de begeleiding van het Voorjaarstransport, horen wij zijn verhaal over zijn werkzaamheden onder de Roma’s in Floresti. Na een succesvol bestaan als ondernemer overdenkt hij – vijftien jaar geleden met zijn vrouw de zin van het verdere leven. Samen besluiten ze dat ze zich gaan inzetten voor de minderbedeelden in deze wereld en gaan vervolgens aan de slag bij een Amerikaanse hulpverleningsorganisatie in Roemenië. Gelet op het feit, dat de werkwijze en doelstelling van deze organisatie niet helemaal aansluiten op hun visie omtrent het helpen van mensen, besluiten ze – na vier jaar – om zelf de stichting Charis te gaan opzetten, en wel ten behoeve van de onder erbarmelijke omstandigheden verkerende Roma’s in Floresti. De werkzaamheden spitsen zich toe op vier onderwerpen, te weten Hygiëne, Jeugdzorg, Onderwijs en Veiligheid. Daarvoor zijn diverse programma’s opgezet en worden veel samenkomsten georganiseerd. Veel van deze activiteiten worden georganiseerd in een gebouw, dat ook als kerk is ingericht. Tot onze verbazing horen we, dat dit gebouw een vleugel van het oude expositiegebouw van de Tweede Coentunnel is geweest en – via bevriende mensen – om niet (inclusief inboedel) van

11

Rijkswaterstaat is ontvangen en naar Roemenië is getransporteerd. Na een rondleiding door het kantoor van de stichting en de kerk spreken we af, dat we elkaar op de hoogte van onze respectievelijke activiteiten blijven houden en dat bij een volgend transport – zo nodig – familiepakketten vanuit Vianen ter beschikking worden gesteld aan de stichting in Floresti.  Donderdag 29 mei Er is een tijd van komen en een tijd van gaan: deze week is werkelijk omgevlogen. Gelet op alles wat we hebben gezien en meegemaakt, vinden we het ook weer fijn om onze belevenissen in Vianen en omstreken te ventileren. Om 7.00 uur tikt het klokje en staan we weer naast onze bedden. Na het ontbijt en afscheid genomen te hebben van Attila en Yuri gaan we om 9.00 uur op weg naar het vliegveld van Cluj- Napoca; ons door het stadscentrum van Cluj wurmend komen we een uur later aan bij het vliegveld, waar we onze huurauto inleveren. Na enige tijd gaan we inchecken en vervolgens boarden en op het afgesproken tijdstip gaan we met een kwartier vertraging op weg naar Nederland, waar we om 13.15 uur op luchthaven Eindhoven Airport landen. De begeleiding van dit transport is – wat ons betreft - naar volle tevredenheid verlopen: bestaande en nieuwe projecten zijn bezocht, reeds bestaande contacten zijn bestendigd en verder aangehaald en nieuwe contacten zijn gelegd. Bovendien hebben we ons ervan kunnen vergewissen, dat alle goederen op de goede bestemmingen terecht komen. Gelet op de warmte en dankbaarheid, die we in de plaatsen waar we komen, ondervinden en de noodzaak om goederen te blijven sturen om de armlastige bevolking van Gilau, Cluj en Reghin in deze economisch moeilijke tijden te ondersteunen, is het wat ons betreft geen punt: we blijven doorgaan met het inzamelen en versturen van goederen! Namens het bestuur : Dik Baars & Jan van Beek

Gesprek met Maria Precup, burgemeester van Reghin 







V: Hartelijk dank, dat u de tijd heeft genomen voor een gesprekje; in de eerste plaats willen we graag uw reactie op de gehouden verkiezingen voor het Europees Parlement. R: Helaas was de opkomst hier in Roemenië zeer matig (32 %). Het goede nieuws is dat mijn partij, de Sociaaldemocraten, 42 % van het totale aantal stemmen heeft vergaard. V: De opkomst in Europa was – over het algemeen – niet best: In Nederland is ook gestemd en daarbij was het opkomstpercentage 37 %. R: Inderdaad, Europa moet nog meer gaan leven onder de bevolking. Bovendien zijn er in diverse landen nog diverse Euro kritische partijen.

12

 

V: Wat is uw visie op de Europese eenwording? R: Ik ben erg tevreden over het feit, dat zoveel landen lid zijn van de Europese Unie. Ik vind bovendien, dat de Roemenen thuis horen in de Europese familie. We hopen de verbintenis (sociaal, cultureel en economisch) met andere landen verder uit te breiden.

 

V: Graag uw reactie op de banden tussen Reghin en Vianen. R: Helaas is de gemeenteraad van Vianen kritisch ten aanzien van het in stand houden van de stedenband. We staan steeds open voor het verder uitbreiden van de banden tussen beide plaatsen. Ik hoop dan ook dat ik de burgemeester van Vianen binnen afzienbare tijd in Reghin mag ontvangen. Op zaterdag 4 oktober a.s. is hier in Reghin een herfstfeest. Het zou leuk zijn, wanneer hij daarbij aanwezig zou kunnen zijn. Willen jullie aan hem de beste wensen overbrengen? V: Dat zullen we zeker doen. Uw ambtgenoot in Vianen is van Christendemocratische huize………………………… R: Het belangrijkste is, dat we beiden democraat zijn.

  







V: Hoe staat u tegenover verdere samenwerking tussen Nederlandse en Roemeense bedrijven? In Vianen is er bijvoorbeeld een platform Milleniumcapmpagne, dat de zakelijke banden met bedrijven van buiten Vianen en Nederland wil verstevigen. We denken bijvoorbeeld voor de situatie in Roemenië aan samenwerking op het gebieden van agricultuur, bosbouw en algemene handel. R: Ik ben een warm voorstander van het aanhalen van de zakelijke banden en zal alles in het werk stellen om een en ander te bevorderen. In geval er Nederlandse bedrijven zijn, die daarvoor belangstelling hebben, kunnen ze altijd bij mij terecht, waarbij ik me voor samenwerkingsverbanden zal inspannen. R: Tenslotte wil jullie – mede namens de bevolking van Reghin - hartelijk bedanken voor het feit, dat u weer zoveel energie en tijd hebt gestoken in het organiseren van dit transport. Ook in de komende jaren blijft u hartelijk welkom in Reghin! R: Ik hoop en reken erop, dat u nog goede dagen zult hebben hier in Reghin en elders in Roemenië. Legenda: R: Burgemeester van Reghin V: Vertegenwoordigers vanuit Vianen

o o

Reghin, 27 mei 2014 Jan van Beek, Maria Precup en Dik Baars

13

Tijdens het Voorjaarstransport 2014 zijn in Reghin, Gilau en Cluj aan de volgende projecten goederen verstrekt: Reghin: Contactpersoon: Peter Schueller 1 t/m 9. Familiehuizen 10. Daklozenhuis 11. Evangelische Kerk van Reghin 12. Evangelische Kerk van Lacobeni 13. Evangelische Kerk van Vatra Dornei 14 Evangelische Krk van Pojorita 15. Klooster Moldovita 16. Hondenasiel 17. Bibliotheek 18. Folklorevereniging 19 t/m 31. Kinderopvangplaatsen 32. Gemeenteafdeling Stratenbouw 33. Gemeentelijke Tuin 34. Gemeentehuis 35. Museum 36.Kulturhaus 37.Hora Violenfabriek 38. Gemeentelijk depot 39. Orthodoxe Kerk van Gledin 40. School nr. 5 41. Gendarmerie 42. Kindertehuis Casa Maria I 43. Kindertehuis Casa Maria II

Gilau: Contactpersoon: Gyöngi Ianosi 1. 2. 3. 4. 5.

Sociale hulp armlastigen via stichting Pro Gilau Zigeunerwijk via Baptistenkerk Reformatorische kerk Klooster Hospitaal

Cluj: Contactpersoon Petru Morar 1. Stichting Christelijke hulpverlening

14

Korte nieuwsberichten uit en over Roemenie ….. Deze Nieuwsbrief wordt uitgegeven door de Stichting Christelijke Hulpverlening die werkzaam is vanuit de stad Cluj Napoca.

15

Stichting Contacten Roemenië - Vianen VOORZITTER Dhr. H.R. Schutrups ADRES Rijsenborch 303 4132 HT Vianen TELEFOON: (0347) 351 446 E-MAIL: [email protected] SECRETARIS Mw. E.P. ter Haar-Mevius TELEFOON: (0347) 377 594 E-MAIL: [email protected] PENNINGMEESTER Dhr. J. van Beek TELEFOON: (0347) 341 619 E-MAIL: [email protected]

Stichting zoekt vrijwilligers om te helpen bij laden transport . De stichting heeft een aantal vrijwilligers die zich gedurende het gehele jaar bezighouden met het inzamelen, sorteren en inpakken van de goederen voor de diverse projecten in Roemenië.

We zijn echter op zoek naar vrijwilligers die ons willen helpen met het laden van de vrachtwagen tijdens het voor- en najaarstransport. Heeft u twee keer per jaar een paar uur de tijd en wilt u ons helpen dan zijn wij daar heel erg blij mee. U kunt zich aanmelden als vrijwilliger voor het laden tijdens de inzameling bij het magazijn, bij één van de bestuursleden of bij Jos Vroege via het telefoonnr: 0347-374033.

Roemeense bejaardentehuizen ingericht met hulp uit Vianen De bouw van de privatiseerd bejaardentehuizen in Obereidisch en Gledin gaat voorspoedig.

Met het transport van begin oktober zullen er veel goederen meegaan voor de inrichting.

Rekeningnummer: NL06 INGB 0000 037548

Bezoek ook onze website! Ga naar: www.stichtingroemenie-vianen.nl

16

2013-04-04