MundoRado reis naar Maleme, Kreta. Op maandag 9 juni was het zover. We gingen op vakantie naar het mooie eiland Kreta en om precies te zijn, naar Maleme. Om 12.00 uur moesten wij ons verzamelen op Schiphol bij de rood-witte kubus vanwaar wij dan verder geholpen zouden worden met het inchecken. Iedereen was netjes op tijd, Jan John, Virgien en Ingrid en de begeleidster Cocky. Er werd afscheid genomen van de wegbrengers en met hulp gingen wij op weg naar de incheckbalie. We kregen mooie plaatsen voorin het vliegtuig. We werden fijn geholpen met het instappen. De vlucht verliep voorspoedig en bij aankomst op Kreta werden we ook weer heel fijn geholpen bij het verlaten van het vliegtuig. Toen wij aankwamen stond er een andere groep van MundoRado klaar om weer naar huis te gaan. Van hen hoorden wij alvast dat we naar een heel fijn hotel gingen. Daar aangekomen werden we verwelkomt door Diamanto, de manager van het hotel. Van haar kregen we de sleutels van onze kamer zodat we ons even wat konden opfrissen en daarna werd er nog een diner opgediend. Daar waren we wel aan toe en we lieten ons dus heerlijk smaken. En toen was iedereen aan zijn of haar bed toe. Lekker slapen en morgen zien we wel verder. Dinsdag 10 juni. Een ieder verscheen aan het ontbijt op zijn eigen tijd. Dat smaakte heerlijk. Daarna gingen we naar beneden om de scootmobiels en de elektrische rolstoel uit te zoeken. Dat was gauw voor elkaar, alleen Jan moest nog even wachten tot de middag, want er was nog iemand mee weg. Inmiddels was het lunchtijd geworden en die gebruikten we in het hotel.
We kregen enorme salades, en erg lekker. Inmiddels had Jan ook zijn scootmobiel gekregen en we besloten om op verkenning te gaan. Niet zover uit de buurt was een kleine supermarkt waar van alles te krijgen was. De weg erheen was nog wel even lastig, want je moest over een drukke weg rijden omdat de stoep te smal was en ernaast lag een greppel. Maar we kwamen er uiteindelijk en er werd van alles gekocht. Weer terug bij het hotel gingen John en Ingrid zwemmen. ’s Avonds bij het diner hadden we heel gezellige muziek.
Woensdag 11 juni. We hebben afgesproken om tussen 8.30 en 9.00 uur aan het ontbijt te verschijnen. Het is gezelliger om met elkaar te ontbijten. In de ochtend zitten we heerlijk op ons gemak bij het zwembad en genieten van een lekkere capuccino of een gewone kop koffie. Voor de lunch gaan we naar de boulevard van Maleme. We zitten daar heerlijk in de schaduw onder de bomen met uitzicht op zee en laten ons de lunch goed smaken. Overal waar we komen krijgen we volop medewerking als de mensen zien dat wij met scootmobiels en rolstoelen zijn. Dat is echt geweldig. De middag brengen we door bij het hotel en ’s avonds hebben we een barbecue.
Donderdag 12 juni. Vandaag gaan we met de bus van het hotel naar de mooie stad Chania. Eerst worden we naar een mooi uitzicht punt gebracht ergens buiten de stad waar we de tijd krijgen om foto,s te maken. Het is ook echt prachtig. Om nog beter te kunnen kijken gaan we van het pad af en komen in wat grove stenen terecht. Dat is een misrekening want Virgien en Jan komen vast te zitten. Gelukkig was er een sterke man in de buurt die hen er weer uit heeft geholpen.
We vervolgen onze reis naar Chania. Daar aangekomen worden we uit de bus gelaten om een paar uurtjes in de stad op verkenning uit te gaan. Het is erg warm en het valt niet mee met de scootmobiels en de rolstoelen, erg hoge stoepen en niet zoveel verlagingen waar je er af kan. We vinden een goede plek om te lunchen en gaan daarna verder op verkenning uit. Omdat het toch wel erg lastig is met de stoepen en als we uiteindelijk het museum gevonden hebben waar we
naar toe willen, dan ook nog dicht is, besluiten we om een lekker terrasje op te zoeken voor een lekker verkoelende ijscoupe. En dan is het al weer tijd om terug te gaan naar de plek waar de bus ons zal oppikken.
Vrijdag 13 juni. Met dezelfde bus en de zelfde chauffeur gaan we een dagje naar het strand. Er gaan allerlei attributen mee zodat iedereen in zee kan. We hebben veel plezier en Virgien, Ingrid en John vermaken zich heerlijk in de zee. Wederom krijgen we alle medewerking van iedereen op het strand, we hoeven maar te kikken en ze vliegen. Zo aan zee krijg je natuurlijk wel trek, dus we eten een heerlijk geroosterd broodje met ham en kaas. Veel te gauw is het al weer tijd om naar huis te gaan. Daar wacht ons een Griekse avond met zang en dans. Het wordt reuze gezellig en iedereen , behalve Ingrid, heeft gedanst, zelfs Jan in de rolstoel. Ingrid vindt het niet zo fijn om in de rondte gedraaid te worden, dus zij houdt het bij kijken, maar heeft het ook best naar haar zin. De avond is veel te snel om, maar we gaan moe en voldaan naar bed.
Zaterdag 14 juni. Na twee drukke dagen zijn we toe aan een dagje rust. Iedereen gaat ontbijten op zijn eigen tijd, zodat we lekker kunnen uitslapen. Verder luieren we lekker bij het zwembad, drinken koffie,
gebruiken de lunch en een ieder vermaakt zich op zijn of haar eigen manier. Zoals gewoonlijk zitten we om 19.00 uur aan tafel voor het diner en later kletsen we wat bij een kop koffie of een drankje. We gaan niet al te laat naar bed.
Zondag 15 juni. Het is erg warm vandaag. De afspraak was dat we het weer rustig aan zouden doen, maar wel naar de boulevard zouden gaan voor de lunch. Maar tegen die tijd heeft iedereen zoiets van: laat mij maar lekker hier blijven in de schaduw, hier kunnen we ook goed lunchen en heerlijk afkoeling zoeken in het zwembad. Dus zo gezegd, zo gedaan. We hebben wederom een lekker relaxt dagje bij het hotel met in het vooruitzicht een volgende drukke dag met een excursie.
Maandag 16 juni. We zitten vroeg aan het ontbijt want om negen uur moeten we in de bus zitten voor de reis naar Souda waar we een trip gaan maken op een piratenschip de BLACK PEARL. Diamanto gaat ook mee omdat dit de eerste keer is dat deze excursie gedaan wordt en zij wil weten hoe het is. Ook onze chauffeur gaat mee. Het is nog even een bedoening om aan boord te komen, want het schip moet helemaal draaien om een brede loopplank uit te leggen waar wij overheen kunnen. Maar uiteindelijk zijn we aan boord. Het is een volle boel want er zijn veel mensen met kinderen aan boord. Er lopen echte piraten rond en zij doen van alles om de kinderen te vermaken. We varen een eind de zee op en op een gegeven moment wordt het anker uitgegooid. Dan wordt de kapitein over boord gegooid en ook nog enkele matrozen, met kleren en al. Dat is een grote hilariteit. De mensen aan boord krijgen ook de gelegenheid om over boord te gaan en lekker te zwemmen in zee. Cocky springt ook in zee om even lekker te zwemmen. Na een half uur moet iedereen weer aan boord zijn en wordt er verder gevaren. Het is een prachtige tocht.
We arriveren bij het strand MARATHI BEACH. Daar gaan we van boord en gebruiken de lunch bij restaurant Loukoulos. Om 15.00 uur varen we weer weg en krijgen nog een keer de gelegenheid om te zwemmen in zee. Alles bij elkaar was dit een topdag. We zijn wel heel moe en liggen allemaal op tijd in bed.
Dinsdag 17 juni. Na ons avontuur van gisteren zijn we wel weer aan een rustdag toe. We blijven dus bij het hotel en maken er een echte lummeldag van. Het is best wel warm, dus we zitten graag in de schaduw. Alles bij elkaar voelt dit echt als vakantie. En daar zijn we hier toch uiteindelijk voor. Wel gaan we naar de boulevard voor de lunch, waar we heerlijk eten en John nog een zwembroek gaat kopen. Terug bij het hotel hebben we het zo warm dat we gauw onze zwemkleding aantrekken en verkoeling zoeken in het zwembad. Dat is toch wel heel erg lekker, zo’n zwembad bij het hotel! Na het diner zitten we nog een poosje bij elkaar voordat iedereen zijn bed op gaat zoeken.
Woensdag 18 juni. De vakantie zit er bijna op en we willen nog graag een keertje naar het strand. Dus alles wordt weer ingepakt en we gaan richting strand, net zoals vorige week. Deze keer gaat alleen Virgien de zee in en zij geniet volop. De anderen zitten heerlijk in de schaduw onder de bomen en genieten van het uitzicht. We zitten vlak bij een klein restaurantje, dus Cocky haalt koffie voor iedereen en later wat te eten. De dag vliegt om en voordat we het weten moeten we alweer de bus in om terug te gaan naar het hotel.
Daar aan gekomen zoeken we direct verkoeling in het zwembad want het is behoorlijk warm. ’s Avonds hebben we weer een barbecue, met een klein clubje want de meeste gasten zijn naar huis. Het is nu dus erg stil in het hotel. Maar het is daar niet minder gezellig om. Na het eten zitten we nog een poosje bij elkaar bij het zwembad voordat een ieder de kooi in gaat.
Donderdag 19 juni. Onze laatste dag. De koffers moeten worden gepakt en verder wil niemand er nog op uit. Het is nog steeds erg warm en na de lunch wordt er gezwommen. “s Avonds bij het diner krijgen we een drankje aangeboden door Diamanto. We zitten nog een poosje bij elkaar en zijn het over eens dat we terug kunnen kijken op een geslaagde vakantie met heerlijk weer, een goed hotel, leuke excursies en vooral zijn we echt verwend door alle medewerking die we steeds kregen. We nemen afscheid van Diamanto, omdat zij de volgende ochtend niet aanwezig zal zijn. Iedereen krijgt een knuffel van haar. We gaan niet te laat naar bed, want we moeten vroeg op om naar het vliegveld te worden gebracht.
Vrijdag 20 juni. Om kwart voor acht zitten we in de bus om naar het vliegveld te gaan. Daar aangekomen krijgen we weer alle hulp van de chauffeur bij het inchecken. We nemen afscheid van hem en krijgen dan hulp van de medewerkers op het vliegveld bij de verdere afhandeling. Netjes op tijd gaan we aan boord, maar we moeten een poosje wachten voordat we de lucht in mogen omdat er geen plek is om te landen op Iraklion waar we een tussenstop hebben. Daar moeten we allemaal weer het vliegtuit uit omdat er getankt moet worden. Gelukkig mogen Jan en Ingrid blijven zitten, want het is een heel gedoe voor hen om er weer uit te gaan en dan weer erin. Uiteindelijk zitten we er weer allemaal in en kunnen we vertrekken. Op Schiphol worden we opgewacht door de afhalers of taxichauffeurs en we nemen afscheid van elkaar.
We hebben een heerlijke 12 dagen met elkaar doorgebracht en Ik, Cocky, bedank jullie voor deze fijne ervaring en ik hoop jullie nog weer eens tegen te komen.