Leidraad voor het aardse leven: HET BEWUSTZIJN
Je bewust zijn van je bewustzijn start met bewust ZIJN Welkom, beste lezer. Ik ben blij dat je deze tekst begint te lezen. Of mijn uiteenzetting iets voor jou is, weet ik niet. Dat zul je snel genoeg zelf ervaren. Maar, als ze een toegevoegde waarde betekent voor je leven, wil ik je vragen deze kennis te delen. De kans is namelijk groot dat mensen om je heen er ook wat aan hebben. In elk geval bedankt voor je tijd. Michiel
Intro Deze tekst probeert te verklaren hoe een deel van het leven in elkaar zit. Zie hem als een hulpmiddel, niet als de absolute waarheid. Naar mijn gevoel geeft hij je een mooie, begrijpelijke inzage in de prachtige complexiteit van het leven. Een complexiteit die ik benader ik vanuit filosofische, maar zeker ook vanuit wetenschappelijke invalshoek. Concreet bestaat deze tekst uit bedenkingen die voortkomen uit het graven in mijn eigen bewustzijn, aangevuld met de kennis die ik tot nu toe in mijn leven vergaarde. Alsmaar meer merk ik dat de betere - of noem het de juiste - antwoorden op vraagstukken vooral opduiken tijdens het ‘zijn’, via mindfulness en meditatie. Het mooist van al is dat, naarmate je kennis over de pracht van het bestaan groter wordt, je steeds beter begint te beseffen dat de mensheid globaal gezien nogal eens dikwijls ‘gevangen’ zit in een denkwereld én in een maatschappij die door datzelfde denken gecreëerd is. Hoe meer je te weten komt over de pracht van het ‘zijn’, des te meer je zult inzien dat lijden zelfs in de breedst mogelijke betekenis van het woord - niet nodig is. Naarmate je de levenskennis blijft herhalen en toepassen, zul je merken dat je eigen lijden afneemt. Het is net als fietsen: hoe meer je oefent, des te beter het je lukt.
onsbewustzijn.com
1
Het menselijk bewustzijn Zoals ik eerder schreef, wil ik het menselijk bewustzijn van naderbij en vanuit verschillende, maar onderling verbonden invalshoeken bekijken.
Waar schuilt het menselijk bewustzijn? Als je naar het menselijk lichaam kijkt, is het meest logische antwoord: in de hersenen. Het probleem - of noem het de uitdaging - is dat, wanneer je de hersenen ontleedt, je er voor het overgrote deel enkel zenuwcellen aantreft. Het zijn die miljarden zenuwcellen die, samen met de zenuwcellen in het ruggenmerg, het lichaam besturen. Ze vuren kleine, elektrische signalen af die zorgen voor de werking van je lichaam. Ze zorgen ervoor dat je lichaam alles kan wat het kan. Als je de hersenen dus een hele fijne plakjes zou snijden, vind je er helaas geen bewustzijn in absolute zin in terug. Wel is zeker dat de hersenen een machtig instrument zijn waarmee we tal van mooie zaken kunnen creëren. Ze zorgen voor het merendeel van onze informatieverwerking, voor de bewuste en onbewuste aansturing van lichaamsdelen (zoals onze armen en benen), maar evengoed voor diegene die we niet bewust aansturen maar die – gelukkig - wel werken (zoals ons hart en andere organen).
Stilstaan bij wie je bent Als je hersenen een van de allerbelangrijkste lichaamsdelen zijn, is het interessant om stil te staan bij wie je dan wel bent. Je bent een lichaam met gedachten en acties die – zo lijkt het - enkel tot stand komen via je hersenen. Die baseren zich op hun beurt op de gegevens die ze doorkrijgen via het lichaam. Denk hierbij aan al wat je ziet, hoort, ruikt enzovoort. Als je dit weer wat nader bekijkt en daarbij denkt aan de uitspraak ‘zien is geloven’ (in vervolgteksten zul je leren dat de waarheid eerder bij het omgekeerde ligt) zie je al snel in dat wij mensen een erg beperkte kijk hebben op ons bestaan. Conclusie: de hersenen zijn betrokken bij ons bestaan, maar bevatten op zich geen bewustzijn.
De realiteit versus jouw realiteit De hersenen zijn, in ons aardse geval, slechts een zend- en ontvangststation dat je staat van ‘zijn’ met je bewustzijn laat communiceren. Als je kijkt, neem je de buitenwereld waar met je ogen en je noemt dit de realiteit. In werkelijkheid is dit niet de realiteit maar enkel jouw realiteit. Als je naar muziek luistert, zet je oor geluidsgolven om in elektrische signalen. Je hersenen verwerken die signalen en bijgevolg ervaar je dat als muziek. Het is eigenlijk hetzelfde als wanneer je kijkt en je hersenen lichtgolven verwerken. Het is vervolgens goed om weten dat eigenlijk alles in ons dagelijks bestaan uit golven of trillingen bestaat of ze veroorzaakt. Het enige verschil tussen bijvoorbeeld geluid en beeld, maar evengoed gsm-straling of microgolven, is de lengte van de golf. Het totale spectrum
onsbewustzijn.com
2
dat we via ons lichaam waarnemen - en dat we momenteel en met geavanceerde apparatuur kunnen meten en in kaart brengen – bedraagt hooguit een paar procent. Dat betekent dat al onze dagelijkse beslissingen genomen worden op basis van een paar procent van het hele plaatje.
Moet je je zorgen maken? Koppelen we nu deze wetenschap aan het lijden, aan aardse zorgen die je, in de breedste zin, een onaangenaam gevoel bezorgen. Probeer je bij deze zorgen in te prenten dat ze slechts gebaseerd zijn op 1 à 2% van al wat er te overzien is. Dat klinkt misschien wat kort door de bocht, maar ik probeer me te verduidelijken. In se heeft het enkel te maken met relativeren én vooral ook met de vaststelling dat je je maar bewust bent van een fractie van wat is. Wanneer je een bepaalde zorg hebt, dan is dat omdat je een bepaalde situatie in ogenschouw genomen hebt en vanuit jouw denken tot de conclusie komt dat er, gezien de ‘volledige’ situatie, reden tot bezorgdheid is. Ondertussen weet je dat je verre van het hele plaatje hebt bekeken. Is er dan wel reden om je zorgen te maken?
Bekijk het eens anders Zoals hierboven beschreven, is het misschien interessant een voetnoot te plaatsen inzake wetenschap en ons bewustzijn. Zelf ben ik opgegroeid met de uitdrukking ‘meten is weten’. Dat betekende dat ik alles dus wetenschappelijk bewezen wilde zien. Ik zag enerzijds de wetenschappelijke kant en anderzijds ook het menselijk denken, de filosofie. Door de jaren heen ontdekte ik dat ik hierin niet de enige was en dat ook anderen vaak geen geloof hechtten aan wat niet voldoende wetenschappelijk bewezen was. Het kwam echter ook wel eens voor dat ik mensen ontmoette die aangaven: ‘ik voel, dus ik weet’. Ik brak mijn hoofd over hun visie en wilde filosofische en spirituele vraagstukken kunnen bewijzen of omverwerpen. Echter, mijn bewustzijn gaf aan dat hier iets niet klopte. Uiteindelijk kwam ik tot de simpele ingeving dat je de twee niet los van elkaar kunt zien. Sterker nog: eigenlijk is de wetenschap voortgekomen uit het denken. Wij hebben, op basis van ons bewustzijn én in combinatie met ons denken, de wetenschap gecreëerd. Indien je dus zou aanhalen dat wetenschap van groter belang is voor het leveren van ‘bewijzen’ voor zielsontwikkelende vraagstukken in plaats van simpelweg de antwoorden in jezelf te zoeken en te voelen, dan is dat niet mogelijk. Je zou het ook zo kunnen stellen: wetenschap is het kind en het denken, in combinatie met het bewustzijn, de moeder. Het ene komt voort uit de andere, maar niet omgekeerd.
Bewust zijn van je denken en dus lijden… De afgelopen jaren sprak ik met honderden mensen wiens geluk bedekt was met een – zoals ik het noem - ‘laken van ongeluk’ dat voortvloeide uit negatieve gedachten. Die negatieve gedachten hadden in bijna alle gevallen te maken met situaties gerelateerd aan relaties, werk, tijdsdruk, het gevoel te moeten presteren, geld, gezondheid enzovoort. Een voorbeeld. Heb je stress door je werk, dan weegt dit door op je welzijn en dus op je gevoel van geluk. Als je vervolgens ontslagen wordt of ontslag neemt, dan kan het goed zijn
onsbewustzijn.com
3
dat dat jou nog meer stress oplevert, omdat je nu geen inkomen meer hebt. De ene persoon zal hierdoor dus nog meer stress ervaren, een ander ervaart dan weer minder tot geen stress meer omdat de stressor zelf verdwenen is. Dit voorbeeld toont aan dat de manier waarop je met een dergelijke situatie omgaat erg persoongebonden is. In beide gevallen zul je je jaren later afvragen - en er waarschijnlijk om lachen – waarom je ooit zo hebt lopen stressen. In bovenstaande geval relativeer je de omstandigheden op tamelijk beperkte schaal in tijd en waarneming. Als je de schaal wat vergroot en de dood erbij betrekt, begint alles nog relatiever te worden. Stel dat je in hetzelfde voorbeeld - een stressvolle job – onverwachts te horen krijgt dat je aan een ernstige ziekte lijdt, met een grote kans op overlijden in de komende jaren. De kans is dan erg groot dat je zorgen en de stress met betrekking tot je werk als sneeuw voor de zon verdwijnen. Afhankelijk dus met welke parameters ik rekening houd, welke realiteit ik denk te zien, zorg ik er zelf voor of ik ongemakken ervaar. Heel kort samengevat zorgt jouw denken voor je geluk. En relativeren helpt daarbij enorm. Zeker nu je beseft dat je je eigen lijden creëert op basis van een realiteit die slechts enkele procenten is van het geheel.
Maak je geen zorgen Mocht je je dus nog eens zorgen maken in wat dan ook, probeer dan te beseffen dat jij dit zelf doet. Durf jezelf - om je vervolgens gerust te stellen - de volgende vraag te stellen: ga ik mij daar echt druk om maken nu ik weet dat er zo veel bestaat hier in dit universum (en slechts één uit vele), zo veel grootsheid en goddelijkheid? Het kan toch niet de bedoeling zijn zo enggeestig naar ons aardse leven te kijken als er zoveel meer is… Indien je deze bovenstaande alinea in gedachten houdt telkens je je zorgen begint te maken, zul je zien dat na vele keren je hersenen zich zullen herprogrammeren en het steeds gemakkelijk zal zijn om je geen zorgen meer te maken.
Het aardse bestaan en ons bewustzijn Nu gaan we een stapje verder, maar daarvoor wil ik even terug naar het begin van mijn uiteenzetting. Zoals ik schreef, zetelt het bewustzijn niet in onze hersenen. Het heeft het er zelfs veel van weg dat het niet eens in ons lichaam aanwezig is. Er zijn heel wat opmerkelijke studies die dit onderbouwen. Hieronder vat ik enkele ervan tamelijk kort samen. Een alzheimerpatiënt Ik sprak laatst met een jongeman wiens vader nog niet zo lang geleden overleden was aan de gevolgen van alzheimer. Hij vertelde me dat zijn vader steeds verder aftakelde en de laatste jaren niet eens meer zijn eigen familie herkende. Vreemd genoeg was er kort voor zijn dood een sterke vooruitgang in zijn algemeen bewustzijn, wat haaks stond op zijn medische toestand.
onsbewustzijn.com
4
Dit deed mij denken aan een vrij interessante studie die ik in het verleden eens had zitten doornemen. Ze onderzocht dossiers van mensen van wie het bewustzijn haaks stond op hun medische toestand. Terminale patiënten bij wie het geestelijk vermogen nog zeer beperkt was, maar die kort voor hun dood plotseling een zeer sterke vooruitgang kenden in hun bewustzijn. Ze kregen opnieuw een groter en breder bewustzijn, terwijl hun medische toestand niet veranderde. Dit bevestigt wat ik eerder schreef: de hersenen zijn niets meer dan een doorgeefstation tussen je lichaam en je bewustzijn. Klinische doden Indien we nog iets dieper gaan graven, komen we uit bij mensen die klinisch dood waren en toch weer tot leven gekomen zijn. In bijna alle gevallen verlaat hun geest het lichaam, maar blijft hun bewustzijn intact. Er zijn ziekenhuisdossiers in overvloed waarbij alle metingen van de apparatuur bevestigen dat de patiënt klinisch dood is: het hart vertoont geen activiteit en er zijn er geen meetbare hersensignalen. In deze kritische fase proberen artsen er alles aan te doen om de patiënt weer tot leven te brengen. Heel wat mensen die dit overkwam, zeggen dat ze hun lichaam verlieten en alles konden zien en meemaken alvorens ze terug in hun lichaam ‘getrokken’ werden. Eens bijgekomen, konden ze perfect – in beeld en geluid - vertellen wat er gebeurde in de ruimte waar ze ‘dood’ waren, maar ook daarbuiten. Een extra interessant detail is dat bij deze patiënten tijdens de operatie de ogen afgeplakt waren en er dopjes in hun oren staken, zodat ze eigenlijk niks konden horen of zien.
onsbewustzijn.com
5
Bewustzijn, wetenschap, filosofie, spiritualiteit… Het mooie is dat, wanneer je de kennis die ik hier met je deel tot jou neemt, dit heel nauw aansluit bij meditatie en het simpele ‘zijn’. Meditatie bestaat in veel varianten, elk met hun eigen ‘specialiteit’.
Het net Tijdens deze vorm van bewustzijn sluit je je aan op wat ik ‘het net’ noem. Het net kent vele beschrijvingen afhankelijk vanuit welke spirituele, religieuze of wetenschappelijk invalshoek je kijkt. In se komen ze allemaal op hetzelfde neer. Het net bestaat uit een eigen zijnstoestand die een ongekend potentieel aan mogelijkheden met zich meedraagt. Alles wat bestaat, komt voort uit dit net. Het enige nadeel is dat wij mensen er, enerzijds door de beperkingen van ons aards lichaam, anderzijds doordat we overmatig denken, veel te vaak en veel te ver af staan. En het is omdat we gedurende duizenden jaren steeds verder van het net zijn gaan staan, dat er nu onnodig veel lijden is. Veel lijden dat veroorzaakt is door het denken op zich. Veel lijden ook dat leidde tot geestelijke afwijkingen en problemen op lichamelijk vlak die voortkomen doordat we vooral doen en nog veel te weinig ‘zijn’. Ik schreef over mensen die de grens van de dood voorbij gingen en daarbij hun bewustzijn beter konden ervaren. Hun ervaringen komen voor grotendeels overeen met wat je terugvindt tijdens diepgaande meditaties. De hoofdpunten zijn daarbij als volgt samen te vatten: vredig, kosmische eenheid, een breder waarnemingsvermogen en onvoorwaardelijke liefde.
Diepgaande meditatie Deze hoofdpunten klinken zo eenvoudig en zijn eigenlijk niet speciaal te noemen.
Gevoelsmatig voelen we ons liever vrediger dan andersom. Logisch toch? Dat er een kosmische eenheid is, daarover kun je nog je twijfels hebben. Maar, dat we op aarde allen verbonden zijn door ons doen en laten, daaraan twijfelt niemand. Vervolgens zou een breder waarnemingsvermogen aanwezig zijn bij en na diepgaande meditaties en ook bij mensen die klinisch dood waren. Dat lijkt me ook logisch, omdat je waarnemingen niet meer beperkt zijn door je aardse lichaam. En onvoorwaardelijke liefde, wie zou het niet permanent willen voelen?
Wanneer we deze hoofdpunten in bewustzijn, via onze geest, op ons lichaam laten inwerken, voelen we ons simpelweg goed…Ook dat klinkt niet vreemd. Alle drie communiceren ze met elkaar en beïnvloeden ze elkaar.
Lichaam, geest en bewustzijn Jouw denken kan dus je bewustzijn sterk beïnvloeden. Het kan zelfs je lichaam beïnvloeden en veranderen, in goede en - helaas ook - in slechte zin. Ziek worden komt veelal voort uit een onstabiel evenwicht van je lichaam, je geest en je bewustzijn. Het goede nieuws is dat je op dezelfde manier ook weer beter kunt.
onsbewustzijn.com
6
Jouw lichaam beïnvloedt op zijn manier ook weer je geestestoestand en je bewustzijn. Let daarom zeker op je voeding. Je kunt je lichaam dus veranderen; het verandert zelf ook elke seconde. Ook je geest is aan verandering onderhevig. Enkel je bewustzijn verandert niet uit zichzelf. De mate waarop je aangesloten bent op je bewustzijn is variabel afhankelijk van je lichamelijk en geestelijke staat. Als je dood gaat, zal enkel je geest, met het daarbij behorende bewustzijn, voortgaan in de tijd. Trouwens, tijd is enkel een aards concept. Je kunt het vergelijken met het bezit van een auto. Wanneer je in een auto stapt en die gebruikt, word je niet één met die auto. Dat klinkt logisch, maar dat geldt net zo goed voor je lichaam. Wanneer je dood gaat en reïncarneert (wat niet hoeft en ook niet altijd het geval is) in een menselijk lichaam, is dat precies hetzelfde als zou je een andere auto kopen. Daarom is het goed om stil te staan bij wat je doet in dit leven. Aan het eind van dit leven ga je weer zoals je gekomen bent: een ziel met een bewustzijn…
Denken, doen, denken, doen! Denken en doen zijn prachtige menselijke gaven. Toch verwijderen we ons heel gemakkelijk van ons basisbewustzijn, wat op zijn beurt aangesloten is op het net en wat eigenlijk uit zo goed als niets dan het globale bewustzijn bestaat. Dat verwijderen doen we dikwijls - zonder dat we er erg in hebben - door onze gaven van denken en doen in gang te zetten. Hierdoor verwijderen we ons van het bewustzijn dat ons nochtans enkel voordelen oplevert. Als je in een totale staat van rust bent en je je vredig en rustig voelt, lijkt oorlog iets stoms. Nochtans weten we dat miljoenen mensen er het leven door lieten. Dit is een voorbeeld van de negatieve gevolgen van een teveel aan denken en doen en van onvoldoende ‘zijn’. Als je in een totale staat van rust bent en je je vredig en liefdevol voelt, straal je dat af op mensen die je bijvoorbeeld ontmoet op een terrasje. Langs de ene kant kun je elkaar goede gevoelens bezorgen, maar het kan ook goed zijn dat je elkaar de nodige druk en stress bezorgt omdat jullie in het ‘werkleven’ concurrenten zijn. Dit is een voorbeeld waarbij het denken, in samenspraak met ego, kiest voor de vooruitgang als individu (meestal binnen eenzelfde bedrijf of bij bedrijven onderling) ten koste van anderen. In rust klinkt dit krankzinnig.
Kom dichter bij je bewustzijn Het is erg belangrijk voor jou als individu, maar ook voor de mensheid in zijn algemeenheid, om heel bewust stil te staan en de tijd te nemen om dichter bij je bewustzijn te komen en je aan te sluiten op het grotere net. Je kunt dus evengoed stellen dat het vinden van rust en je aansluiten op het net, onder de vorm van enkel ‘zijn’, al voldoende is om beter gebalanceerd in je eigen leven en in dat van je medemens te staan.
onsbewustzijn.com
7
Neem tijd voor jezelf Zorg daarom dat je meer tijd uittrekt voor jezelf. Tijd enkel en alleen voor jezelf. Tijd voor jouw bewustzijn, teneinde je meer bewust te kunnen zijn van het bewustzijn en daaraan gekoppelde vraagstukken. Je hebt namelijk ooit gekozen om incarneren in het lichaam dat je nu hebt. Je hebt jezelf ooit met een bepaalde doelstelling op aarde gezet (of misschien verklaar je dat voor jezelf vanuit een geloofsovertuiging). Ik heb namelijk al eerder aangegeven dat het door ons aardse leven niet altijd even makkelijk om voeling te krijgen met het onderzoek naar het waarom we hier als individu op aarde zijn. Lichamelijke beperkingen – zoals je lichaam zelf - maar dus ook de kunst van het denken zelf, durven hier weleens roet in het eten te gooien. Als ik om me heen kijk, zie ik dat de meeste mensen vijf dagen op zeven werken. Het weekend is meestal voorbehouden voor sociale activiteiten, soms voor eerder sociale ‘verplichtingen’, maar ook om boodschappen of het huishouden te doen enzovoort. Maar, waar is de plaats én de tijd voor jouw persoonlijke ontwikkeling? Het lijkt erop dat de reden waarom we op aarde zijn niet meer onderzocht wordt. Uit veiligheid doen we maar wat ons geleerd is, want dat werkte toch ook goed bij voorgaande generaties? Echt op zoek gaan naar rust, vrede, ‘zijn’ en zielsontwikkeling komt niet tot nauwelijks aan bod. Hier en daar zie je soms dat mensen verplicht tot stilstand komen door een burn-out of een kankertje. Kort samengevat lijkt het erop dat een van de belangrijkste te onderzoeken of te ervaren onderdelen van het menselijk bestaan het minste tijd krijgt! Probeer daarom in de toekomst écht tijd in te bouwen voor jezelf.
Jij met jouw tijd om enkel te ‘zijn’ In het begin neem je tijd om enkel te ‘zijn’. Niet om eens na te denken over mogelijke diepgaandere levensvragen. ‘Zijn’ in de vorm van zitten of liggen. Het maakt allemaal niet uit, zolang je maar niks doet en niks denkt. Ga parttime werken, werk wanneer je moet werken. Gebruik het weekend om af te spreken met familie en vrienden, om het huishouden te doen. En… neem die ene dag voor jezelf. Alleen jij, in rust. Zet je telefoon, tv, radio en al het andere dat je geest beïnvloedt uit en ‘ben’… Sluit je aan op jouw bewustzijn. Sluit je aan op het bewustzijn. Meer ‘zijn’, minder doen. Dan volgt een vrediger en gelukkiger gevoel vanzelf. Groetjes Michiel
onsbewustzijn.com
8
