Fietsvakantie 2014: Arles Eindhoven 20 juni 11 juli

Fietsvakantie 2014:

Arles – Eindhoven

20 juni – 11 juli

De Voorbereiding Deze keer willen we "andersom" fietsen: starten in het zuiden van Frankrijk en terug fietsen naar huis. Het voordeel is dan dat er geen deadline is: het maakt niet uit wanneer we weer thuis zijn. De keuze is gevallen op een groot gedeelte van de route van Benjaminse "Onbegrensd Fietsen van Amsterdam naar Barcelona". We wilden niet beginnen in Barcelona en omdat de fietsbus van Cycletours naar Arles gaat nemen we Arles als beginpunt. Het voordeel is dan bovendien dat we in Eindhoven op de bus kunnen stappen. Half juni starten heeft onze voorkeur omdat het dan in het zuiden (hopelijk) nog niet bloedheet is en we fietsen dan de Nederlandse zomer in. Vanaf Arles fietsen we dan langs de Middellandse zee naar het zuidwesten en we willen bij Pézenas op de "Benjaminse” route komen. In de routeboekjes kun je kiezen voor verschil lende varianten: via Lyon of met wat meer klimwerk via Le Puy door het Centraal Massief. Wij hebben gekozen voor de laatste variant die ongeveer 1650 km lang is. Op het kaartje hiernaast kun je globaal de route zien die we gevolgd hebben. Van deze routes zijn tegenwoordig ook GPS tracks te downloaden van internet, dat is wel gemakkelijk. We hebben besloten om te kamperen als het gaat en anders nemen we een andere overnachting.

Dag 1: Vertrekdag Vandaag vertrekken we met de bus van Cycletours naar Arles in het zuiden van Frankrijk. Van hieruit beginnen we onze tocht op de fiets terug naar huis. Even na drieën rijden we thuis weg op onze bepakte fietsen en na een kwartiertje zijn we bij station Beukenlaan. Daar staan al meer mensen te wachten die ook met de de bus meegaan. We moeten nog wel onze voordragers demonteren, anders past het zaakje niet. De bus komt netjes op tijd en om 16.30 vertrekken we naar Maastricht om de laatste mensen in te laten stappen. Voorbij Luik hebben we de eerste stop om iets te eten en te drinken en om kwart over twaalf stoppen we nog een keer. Daarna proberen we om wat te slapen maar dat lukt niet zo best. Zo af en toe doezelen we weg, maar echt slapen lukt niet. We rijden de hele nacht door zonder noemenswaardig oponthoud.

Dag 2: Aankomst, de zomer is begonnen! Om 6.30 uur zijn we in Suze-la-Rouse waar de eerste mensen uitstappen, de volgende stopplaats is Avignon en om 8.45 uur stopt de bus in Arles waar wij gelost worden. De warmte slaat ons om de oren, het is er al 29 graden,dat is wel even wennen want in Eindhoven was het maar 16 graden. Als de fietsen en bagage zijn uitgeladen kunnen we ze klaar maken voor vertrek, voordragers monteren en alle tassen en de kampeerspullen op de fiets doen. We groeten onze medepassagiers nog even en dan kunnen we op weg. De mensen fietsen allemaal zo hun eigen route. Er is een groepje dat een rondje gaat rijden door de streek en weer met de bus terug gaat, anderen die naar huis fietsen volgens het boekje “De groene weg naar de Middellandse zee" en wij volgen een route van Paul Benjaminse “Onbegrensd fietsen van Amsterdam naar Barcelona”. Onze eerst fietsdag kan beginnen. We fietsen eerst een eigen route, door het noorden van de de Carmargue naar Aigues-Mortes voordat we op de route van Benjaminse komen. Vanaf de uitstapplaats gaan we naar het centrum Arles en we komen o.a. langs het aquaduct "Pont-du Crau".

Dag 2:

Arles – Aigues-Mortes

52 km, 18.9 km/u, totaal 52 km

In de stad komen we over de markt binnenrijden. We zoeken een terras waar we koffie drinken en onze fietskleding aan doen. Het is behoorlijk warm maar gelukkig hebben we een vlakke route. We fietsen door de Carmargue naar Aigues-Mortes. We komen langs rijstvelden en later ook langs veel wijnvelden “Route des Sables" waar veel grote wijnboeren wonen. Onderweg zien we veel paarden, stieren, witte reigers en ooievaars op nesten met jongen. Als we af en toe stoppen komen er meteen muggen op ons af. Om 13.30 uur staan we voor ons hotel waar een bankje onder de bomen staat, hier gaan we even zitten om bij te komen van de tocht en de hitte. We eten hier onze boterhammen op voordat Ruud naar de receptie gaat. Die is gelukkig nog open zodat we de sleutel krijgen en naar binnen kunnen wanneer we willen. We zitten op de begane grond en kunnen zo van buitenaf onze hotelkamer in. Het ziet er allemaal netjes uit, er is een klein terras aan de kamer en ook is er een klein zwembad bij. We douchen en gaan dan heerlijk even op bed liggen. Nadat we uitgerust zijn gaan we de omgeving een beetje verkennen. Het restaurant is naast het hotel en aan de overkant zit een bakker waar we morgenvroeg ons ontbijt kunnen gebruiken. Ook is hier een grote supermarkt en een bar. We drinken er ons eerste welverdiende pilsje voordat we wat boodschappen doen. Voordat we gaan eten ligt Ruud nog wat op bed en ik ga bij het zwembad op een ligbedje wat liggen lezen. We hebben lekker gegeten in het restaurant naast het hotel. Het is vandaag de langste dag van het jaar maar voor ons de kortste, we liggen al om half tien in bed. Het wordt wel de langste nacht, ook niet slecht.

Dag 3:

Aigues-Mortes – Pézenas


Vanmorgen om 7 uur opgestaan, we hebben goed geslapen en kunnen er weer tegenaan. Spullen op de fiets en aan de overkant bij de bakker gaan ontbijten, lekker verse croissant, pain au chocolat met koffie en thee. We nemen meteen brood mee en pain aux raisin voor straks bij de koffie. Het is nog lekker fris op de fiets als we op weg gaan. In Villeneuve-lès-Maguelone hebben we onze koffiestop en eten onze versnapering. We fietsen over mooie fietspaden en regelmatig zien we de zee. Op het fietspad in de duinen krijg ik een lekke band. Er zit een stukje ijzer in en wanneer we het eruit trekken is de band zo leeg. Ruud heeft de band zo verwisseld en we kunnen weer verder. Het is de eerste keer dat we een lekke band hebben met deze fietsen, we hebben er al meer dan 7000 km mee gereden. Na 75 km fietsen verlaten we bij Mèze de kust en gaan het binnenland in. Dat is te merken ook, het is meteen heuvelachtiger. We zijn om 15.15 uur in Pézenas en hebben fijn gefietst de eerste volle fietsdag. We moeten nog wel wennen aan de temperatuur. We gaan naar de camping en pakken meteen op het terras in de schaduw een lekker pilsje. Terwijl Ruud ons tentje opzet ga ik even de fietskleding opspoelen. We maken een praatje met Nederlandse kampeerders die voor hun caravan zitten. Dan gaat Ruud de band nog even plakken en ondertussen komen er nog een paar fietsers de camping op. Zij zijn op weg naar Barcelona. 's Avonds gaan we in het stadje naar een pizzeria en we zijn nog even door het stadje gefietst. Terug op de camping pakken we nog een kopje koffie om wat na kletsen over de dag die we afsluiten met een pilsje en een wijntje. Dan komen de andere fietsers er nog even bij zitten en drinken een glaasje mee. We zitten gezellig te kletsen en het is zo 11 uur dus maar gauw ons tentje opzoeken. Het is een mooie fietsdag geweest.

Dag 4:

Pezenas – St.-Bauzille-de-Putois

70 km, 14.1 km/u, 216 km

Onze eerste nacht in ons tentje is niet zo goed bevallen. Ruud heeft heel slecht geslapen, ik redelijk, is het de warmte geweest of weer wennen? Voor Ruud hoeft het zo niet dus we gaan gewoon andere overnachtingen zoeken. We ontbijten op het terras van de camping met een pain au chocolat en een kop koffie en thee. Om 8.30 uur fietsen we weg en nu zitten we op de route van Benjaminse. Het is bewolkt, maar voor ons is dit prima fietsweer. Zo af en toe valt er een druppel maar na de koffiestop begint het echt te regenen en moeten de regenjacks aan en de hoezen over de tassen. Het is een flinke hoosbui, en we worden goed nat. Regelmatig klimmen we wat maar het gaat goed. De tocht langs de Herault is erg mooi, vooral dat gedeelte waar je er kort langs op fietst. In Sain-Guilhem-le-Désert hebben we zitten eten, menu du jour, dat viel ons wat te-

gen. Vijf km verder krijgen we onze eerste flinke klim voor de kiezen. De zon schijnt weer volop en het is heet geworden, dus flink zweten. Dan gaat het weer geleidelijk aan naar beneden en hebben we mooi uitzicht op de Herault. Dan vinden we het tijd om onderdak te gaan zoeken en in Saint-Bauzille-de-Putois zien we een bordje van een Chambres d'Hôtes: Auberge de la Filature. Dus er naar toe. Er is plaats en we hebben eerst zin een een biertje. De eigenaar vertelt dat hij ook veel fietst en laat vol trots foto's zien van een tocht in Vietnam. Dan laat hij ons verblijf zien en we zijn er erg verbaasd over. We hebben een hele keuken met wasmachine tot onze beschikking! Ook de slaapkamer met eigen douche en toilet ziet er keurig uit. Nadat we gedoucht zijn doen we onze kleren in de wasmachine, wat een luxe. Er staat ook een droogrek, alles is voorhanden .Er is een mooie grote tuin met veel struiken, planten en paadjes. Er ligt van alles, heel rommelig maar wel heel gezellig met veel tafeltjes en stoeltjes in allerlei kleuren. Het ziet er kleurrijk uit. Vanuit de keuken komen we op soort binnenplaats, daar staat een grote picknicktafel, waar we lekker onze broodmaaltijd gaan zitten eten. Er staan ook een paar gemakkelijke stoelen. Met een wijntje erbij zitten we lekker nog na te genieten van deze dag, die weer goed verlopen is.

Dag 5:

Saint- Bauzille-de-Putois – Saint-Ambroix

79 km, 14.6 km/u, 295 km

Heerlijk geslapen en om 8 uur weer op de fiets. In Saint-Hippolyte-du-Fort naar een supermarkt en bakker. Het is een rustige omgeving waar we op ons gemak doorheen fietsen. Zo af en toe komen we door dorpjes maar die zijn stil en rustig en er is nergens iets te krijgen. Ongeveer 20 km verder kunnen we koffie gaan drinken in Lézan. Het is erg heet en we zijn wel aan een bakje koffie toe. Verder gaat het door een landschap met veel wijnbouw en zo nu en dan wat korenvelden. We fietsen veel over rustige binnenwegen. Regelmatig is er een venijnig klimmetje maar over het algemeen is het goed te doen. We komen nergens meer iets tegen om wat te gaan drinken voordat we in Staint- Ambroix zijn. Daarom gaan we bij een supermarkt maar een blikje cola kopen. Als we buiten komen zien we aan de overkant een bordje met Hotel erop. Er staat maar één ster bij maar we gaan toch even kijken. Het staat een behoorlijk stuk van de weg af. De receptie en alles er om heen ziet er netjes uit. Het is gesloten maar er staat een telefoonnummer bij en dus even bellen. Er komt een wat oudere man aan en er is plaats. Hij laat ons de kamer zien en het ziet er allemaal keurig uit. Het is een soort Motel, alles gelijkvloers met een veranda. We zetten onze spullen binnen en gaan lekker even relaxen, het is zo heet. Na het douchen weer het gebruikelijke ritueel van ons wasje doen. Ruud maakt een lijntje tussen de bomen en als onze was hangt gaan we naar de supermarkt. We willen vanavond zelf iets koken. De lucht betrekt en het ziet er niet goed uit, het rommelt wat in de verte. Als we uit de supermarkt komen is de bui al losgebarsten. De lucht is bijna zwart en de regen valt met bakken uit de lucht en ook hagelstenen. Als het even wat minder hard gaat rennen we snel terug. We kunnen lekker droog zitten onder de veranda, want de temperatuur is nu goed. We koken en eten lekker met een pilsje en een wijntje erbij. Het is ondertussen weer droog maar de was is nu kletsnat .De eigenaar komt even een kijkje nemen en we lopen samen met hem door de tuin met verschillende fruitbomen, kersen, een kleine soort mandarijntjes en abrikozen. Hij heeft er ook laurier staan, de wilde en laurier die gebruikt wordt in de keuken. Het is een alleraardigst manneke en hij brengt ons nog wat kleine mandarijntjes

die we met de schil op kunnen eten en nog een paar abrikozen. Hij wil onze was wel in zijn garage hangen dan is die morgenvroeg wel droog, geweldig toch! Later op de avond komt er nog een fietser aan maar daar hebben we verder geen contact mee. We bekijken nog even de route voor morgen voordat we gaan slapen.

Dag 6:

Saint-Ambroix – La Bastide-Puylaurent

74 km, 12.3 km/u, tot. 369 km

Vannacht en ook vanmorgen heeft het nog flink geregend. We zijn weer op tijd opgestaan en hebben de boel ingepakt. Dat is toch wel gemakkelijker dan op de camping en zeker na al die regen. Ons wasgoed is door onze hotelier droog afgeleverd. We ontbijten weer met pain au chocolat en kunnen bij ons manneke een kop koffie bestellen. Het is nog bewolkt als we vertrekken, dus goed fietsweer. Volgens ons boekje wordt het vandaag een pittige dag, bijna constant klimmen. De weg kronkelt zich eerst omhoog langs de rivier de Cèze. In Les Vans drinken we koffie en bekijken we de kaart nog eens. We besluiten om door te fietsen naar La Bastide. Dat betekent wel dat we nog 45 km klimmen voor de boeg hebben. Voordat we weer op de fiets stappen moeten we ons eerst goed insmeren, want het is weer aardig heet geworden, de zon schijnt weer volop. De weg gaat daarna de eerste 22 km langs de rivier Le Chassezac over een mooie rustige bergweg door de bossen naar Pied-de-Borne. Hier hebben we een lange pauze, we gaan er lekker het Menu du Jour zitten eten voordat we weer verder gaan. De weg blijft maar stijgen, nu langs de rivier La Borne, en vaak gaat het niet sneller dan 5 á 6 km/uur. Ook de vliegen laten ons niet met rust. Die vliegen is niet zo erg, maar die stil zitten. Vooral in je gezicht, op je neus en je oren, maar ja het is niet anders. Toch genieten we ook van deze tocht, je hoort veel vogelgeluiden want het is voor de rest heel erg rustig. Regelmatig gaan we even van de fiets af om wat uit te puffen en de billen wat te ontzien. De weg draait nogal zodat we niet steeds in de zon fietsen, dat is ook wel aangenaam, die schaduw. Dan, opeens krijgen we een mooie korte afdaling en zijn we in La Bastide! Het is dan 5 uur en we gaan naar hotel La Grand Halte, daar pakken we eerst een lekker pilsje. We zijn behoorlijk moe en gaar. Dan de tassen van de fietsen en naar de kamer brengen. De fietsen gaan in een afgesloten garage waar ook een paar mooie motoren staan. Op onze kamer ploffen we even op ons bed neer voordat we gaan douchen. Daarna lopen we nog even het dorpje in, of wat er nog van over is en dat is niet veel. Ook hier veel leegstand en verlaten huizen. Terug bij het hotel eten we een lekkere omelet met ham, kaas en een salade. We gaan op tijd slapen want morgen komt er weer een dag.

Dag 7: La Bastide – Le Monastier-sur-Gazeille

64 km, 13.6 km/u, tot. 433 km

Goed geslapen en weer fris en monter de dag tegemoet. Het is erg fris vanmorgen en het gaat de eerste 20 km bijna constant naar beneden. We fietsen nu door het dal van de Allier. In Langogne drinken we koffie. Het is nog wel vroeg, half tien, maar we zullen voorlopig niks meer tegenkomen. De zon laat zich zo af en toe even zien, maar er waait een behoorlijke harde noordenwind. We zien hier veel Franse campers op de weg. Nu is het steeds weer klimmen en we komen op het hoogste punt van onze tocht bij St-Paul-de-Tartas, 1242 meter. We kunnen hier nog een kopje koffie drinken in een woonhuis dat tevens een soort café restaurant is. Daarna is het steeds weer dalen en dan weer behoorlijk klimmen.

Voordat we in Salettes zijn dalen we af naar de Loire en steken die over. Hier pauzeren we en gaan lekker zitten eten, achter een rotsblok uit de wind. Dan gaat het weer verder en we klimmen zo weer naar ruim 1000 meter hoogte .Als we dan weer naar beneden zeilen, voor zover als dat kan met die wind tegen, zien we Le Monastier liggen. De laatste 2 km moeten we toch nog flink op de pedalen om op de plaats van bestemming te komen. Het is nog vroeg, 15 uur, maar we vinden het wel genoeg voor vandaag. We fietsen door het stadje maar ook dit stelt weer niet veel voor. We zijn een hotel voorbij gefietst dat gesloten is en dan komen we bij Hotel La Provence, dit ziet er beter uit. We kunnen hier overnachten met diner en ontbijt voor € 88.00 en dat doen we dus. Eerst natuurlijk een "bière à la pression", dat hebben we weer verdient. Er komt een grote groep, 18 mannen, Franse wielrenners binnen. Ze hebben volgauto's die voor de bagage zorgen. Ook zitten er 's avonds aan de maaltijd nog een groep van 6 wandelaars. Het is er dus druk, maar wel gezellig. Het eten is prima en daarna lopen we even een rondje door het dorp. Ook hier weer veel winkels gesloten, het lijkt wel uitgestorven. Toch wel lekker om zo nog even een rondje te lopen voordat voordat we weer gaan slapen.

Dag 8:

Le Monasier – Ambert


Vanmorgen in het hotel ontbijten en dat is niet slecht. Op tafel staat een mandje met voor ieder een croissant en wat stokbrood. Op het buffet staat melk, yoghurt, cake, ontbijtkoek, verschillende soorten jam en boter. Natuurlijk ook sap, koffie en thee. Dit is waarschijnlijk zo uitgebreid omdat al die fietsers en wandelaars hier ook zijn. Dus na een goed ontbijt op de fiets richting Le Puy-en-Velay. Het is fris op de fiets de jacks gaan aan, maar al snel weer uit. We dalen nu bijna de hele tijd en komen uit op een fietspad tot in Le Puy. We zien direct het roze Mariabeeld boven op de Rocher Corneille, het is Notre-Dame-de-France, de patrones van de stad. Chapelle Saint Michel d’Aiguilhe staat op een andere 82 m hoge rots. We gaan eerst naar een supermarkt en daarna willen we in Le Puy koffie gaan drinken. Bij het centrum aangekomen is het zo druk dat we maar op de route blijven, pas na 20 km zijn we in St. Paulien en kunnen we eindelijk koffie drinken. Onder een parasol gezeten genieten we van de koffie en lekker appelgebak. Dan stoppen er een paar fietsers, die zien onze fietsen staan en zij zegt,” Santos fietsen” dat moeten Nederlanders zijn. We maken een praatje en zij gaan verder op weg naar Barcelona. We zijn vandaag veel fietsers tegengekomen. Na St. Paulien begint het klimmen weer tot in Allegre (13 km). Daarna blijven we een beetje op dezelfde hoogte. In Sembadel-Gare zitten we langs de weg te pauzeren en kijken even op de kaart en zien dat we vanaf hier een kortere route kunnen nemen naar Bonneval. Dat doen we dus, het scheelt ons weer 5 km. Allègre

Het is een mooi landbouwweggetje dat fijn naar beneden suist. Weer op de route dalen we verder af over kleine wegen door gehuchtjes. Daarna weer zo'n 10 km van die korte klimmetjes en afdalingen, het schiet lekker op. Dan nog de laatste 10 km naar Ambert en dat gaat alleen nog naar beneden en om 16 uur zijn we bij Hotel La Gare. We zetten onze spullen op de kamer, de fietsen achterom en gaan dan in het stadje een pilsje pakken. Hier is gelukkig wat leven in de brouwerij. Terug op onze kamer gaan we douchen en wat luieren voordat we gaan eten. We eten vanavond in een kebab tentje, nog nooit gedaan. Lekkere frietjes, kebab en sla, we drinken er een cola bij en vinden het lekker. Daarna lopen we door het stadje, deze keer is het niet zo'n uitgestorven bedoeling. We eindigen weer op een terrasje en drinken er een pilsje en een rosé. Zo zit deze dag er al weer bijna op en hebben we er nu een week opzitten. Het gaat prima.

Dag 9:

Ambert – St. Just -en-Chevalet


Het wordt vandaag een pittig tochtje. Met bewolking vertrekken we en na een kwartier valt de regen met bakken uit de hemel. Snel de regenjacks aan, de hoezen over de tassen en verder. Na een half uur is het gelukkig weer droog en kunnen de jacks weer uit. Vanaf Ambert is het meteen klimmen geblazen, 27 km. Het gaat gelukkig ook weer naar beneden naar Le Brugeron en is er koffie! Na ruim 30 km zijn we daar wel aan toe. We zijn weer opgepept en gaan verder. Het gaat steeds op en af, behoorlijk steil af en toe. Ons tellertje geeft geregeld maar 5 tot 8 km/u per uur aan, maar je krijgt dan ook wel weer een mooie afdaling. De weg gaat door een mooi bosgebied. Hier komen we een mannetje tegen dat ons waarschuwt voor naderend onweer. Het rommelt in de verte maar er gebeurt verder niks. Onderweg is er in de bossen een motorcross aan de gang en die moeten zo af en toe onze weg oversteken. Er staat bij dat oversteken niemand te regelen, het is gewoon zelf uitkijken. Zowel de motorrijders als wij. Gelukkig is het vrij overzichtelijk en je hoort en ziet ze aankomen. We besluiten om maar tot St. Just te fietsen, want daarna is er de eerste 30 km geen onderkomen te vinden en dat vinden we net iets te ver, zeker omdat we dan ook nog een flinke helling krijgen van zo'n 6 km. Het begint achter ons flink te rommelen en de lucht wordt donkergrijs. Flink doortrappen om op tijd bij een hotel te zijn. We redden het net, we hebben de tassen er af en Ruud zet de fietsen achterom en dan barst de bui los. Maar goed dat we niet doorgefietst zijn. Op de kamer gaan we eerst maar douchen en ons wasje doen en tegen de tijd dat we klaar zijn is het weer droog. Vanuit onze hotelkamer kijken we tegen een blinde muur aan maar met de gordijnen dicht zie je er niks van, de prijs is er ook naar. We gaan het stadje in, naar de supermarkt en naar de bar voor ons biertje. We zien een paar fietsers die ook onderdak zoeken en verwijzen ze naar ons hotel. Ze hebben in de bui gezeten en zijn goed nat. Zij zijn op weg naar Barcelona. Terug op de kamer gaan we liggen lezen en ik schrijf alvast wat. 's Avonds gaan we in de plaatselijke friettent eten want daar kunnen we ook naar het voetballen kijken. Brazilië tegen Chili. Er zitten nogal wat mensen te kijken en dat is wel gezellig. Nog een afzakkertje voor het slapen gaan en dan is er alweer een dag voorbij. Het gaat snel.

Dag 10:

St. Just-en-Chevalet – La Clayette


Vandaag hebben we een gemakkelijke route voor de boeg, voor zover we gisteren hebben bekeken. Vanuit St.Just moeten we eerst 6 km klimmen, maar dat gaat prima. Tijdens de afdaling missen we het zijweggetje dat we moeten hebben. We letten teveel op de borden naar Roanne. Hierdoor missen we een stuwmeer, we blijven op de D53, we komen wel op de col Du Bouchet. We komen nu ook niet door het wijnbouw gebied van de Côtes Roannaires. Maar ja je kunt niet alles hebben, we fietsen wel 13 km minder. Het laatste gedeelte gaat over een recht stuk weg en we fietsen zo de stad Roanne in. Erg veel is er niet te zien en we gaan hier koffie drinken. In Roanne zijn we bij de Loire en wordt het vlakker. We fietsen over een onverhard fietspad tussen de Loire en een kanaal. Op het fietspad liggen veel takken en bladeren, zo te zien is het hier gisteren goed tekeer gegaan. Het landschap en het weer, bewolking en 18 graden, doet wat Nederlands aan. Het lijkt een beetje op Limburg, wat heuvelachtig. Ook veel koeien en paarden staan er overal in de wei. In Pouilly-sous-Charlieu verlaten we de Loire weer. Dan komen we in Charlieu. Een mooi klein sfeervol stadje met een mooie abdijkerk, gedeeltelijke een ruïne. Hier tegenover onder mooie bomen gaan we pauzeren en eten ons brood op. De zon schijnt nu weer volop. We zijn al vroeg in La Clayette. Er staat een mooi kasteel en we maken er eerst wat foto's voordat we op zoek gaan naar onderdak. We gaan naar de camping, die verhuren ook trekkershutten. Bij de receptie vertellen ze ons dat je ze alleen maar voor twee nachten kunt huren. Dat is niet onze bedoeling dus we gaan weer. Bij het enige hotel is een feest en hier kunnen we niet terecht voor een overnachting. Bij het informatie centrum krijgen we een lijstje met Chambres d'hôtes. Een ervan kunnen we niet vinden en de rest is telefonisch niet te bereiken. Terwijl we zo bezig zijn komt er een man naar ons toe en vraagt iets? Hij begrijpt uit ons antwoord dat we onderdak zoeken en verwijst ons naar een adres in La Pouge. Het is een heel verhaal wat hij afsteekt maar we maken er uit op dat het die kant op is en maar 3 km verder. Het begint ondertussen weer aardig bewolkt te raken en we besluiten het er op te wagen. En jawel hoor na 4 km zien we het bordje "Chambres". Het ziet er kasteelachtig uit, een groot huis met ronde torens. Er is plaats en nadat de deur naast een van de torens is open gemaakt komen we in een hele grote kamer met twee dubbele bedden en hele hoge ramen. Er is een douche met toilet en het ziet er schoon uit. Het is een oud huis en dat is wel te zien. We zijn weer net op tijd binnen want er breekt een onweer los en het begint weer flink te regenen. De lucht is zwart en het dondert en bliksemt. We douchen en hopen dat het weer droog wordt want we willen in La Clayette gaan eten en naar de wedstrijd Nederland- Mexico gaan kijken. We zijn op tijd in een pizzeria, de tv staat aan. Er is nog een Nederlandse man binnen die op de camping staat, hij komt ook naar de wedstrijd kijken. Er komen nog meer mensen binnen en het is wel gezellig. We eten een lekkere pizza met een pilsje en wijntje erbij. Nederland wint en we zitten gezellig wat na te kletsen met de Nederlander onder het genot van een kop koffie. Dan terug naar ons overnachtingsadres. Het regent nog een beetje maar we moeten er toch door. Op de kamer onze kleren meteen uithangen, die zijn morgen wel weer droog. Nog wat lezen en schrijven voordat we gaan slapen. Het is weer een fijne fietsdag geweest.

Dag 11:

La Pouge (La Clayette) - Buxy


We hebben weer goed geslapen en nadat de spullen op de fiets zitten gaan we ontbijten in een mooie ruime kamer waar de tafel voor ons gedekt staat. Er staat een kop op het ontbijtbordje zo groot als een flinke soepkom. Het is gewoon de kom voor de koffie en de thee! We krijgen dan ook een flinke kan koffie en thee en een kan jus d'orange. Verder een croissant en vers afgebakken stokbrood met boter en jam. Voor ons is het voldoende. Nadat we afgerekend hebben stappen we op en omdat het nog wat frisjes is doen we de jacks aan. Zodra we wat gaan klimmen kunnen de jacks weer uit, de temperatuur is prima. La Clayette We komen op de col La Croix d'Auterre. Daarvoor hadden we in het bos al een hoger gelegen punt bereikt. Het gaat over rustig gelegen wegen. In deze streek zie je vlezige witte koeien, de Charolais-koeien. Deze worden gefokt voor de kwaliteit van het vlees. We komen 4 fietsers tegen die op weg zijn naar Barcelona. We stoppen even en maken een praatje. Ze vertellen ons dat ze gisteren verschrikkelijk noodweer hebben gehad, met veel regen en flinke hagelbuien. Wij zijn er dus weer goed vanaf gekomen. Na de koffie klimmen en dalen we steeds totdat we rechtsaf moeten en meteen een steile helling krijgen, zo iets als de Keutenberg. Dat is even doorbijten. Gelukkig dalen we dan af naar Cluny. Hier gaan we lekker zitten lunchen. We eten shoarma met friet en sla, het is er gezellig druk. Nog een kop koffie en thee en we kunnen er weer tegen. Vanuit Cluny fietsen we over een mooi fietspad, een oude spoorbaan "La Voie Verte", in totaal 44 km lang. Het is helemaal vlak dus dat fietst gemakkelijk. Twee fietsers vragen ons de weg, zij blijken uit Australië te komen. Ze maken een rondje door Frankrijk vanuit Mâcon. Even verderop ligt het fietspad bezaaid met takken en bladeren, er ligt zelfs een hele boom overheen. We moeten onze fietsen eroverheen tillen. Gelukkig komt een Fransman ons te hulp. Het is hier dus ook flink noodweer geweest. We eindigen in Buxy en het hotel is snel gevonden. Na het douchen gaan we eerst naar een supermarkt, we kopen een lekkere Franse kaas, een Tourne d'Ambert, stokbrood en een fles rosé. We zetten onze spullen op de kamer en gaan de stad in voor een rondwandeling(etje) en drinken een lekker witbiertje. Op het terras kijken we nog naar de route voor morgen en zien dat er weinig overnachtingsmogelijkheden zijn. We lopen door het stadje terug naar ons hotel. Op de kamer kijken we naar de tweede helft van de voetbalwedstrijd Frankrijk tegen Nigeria en eten lekker ons brood en drinken een heerlijk glas rosé. Ruud wil een hotel voor de volgende dag bespreken. Bij de receptie willen ze wel even helpen en het is zo geregeld. Daarna nog wat luieren, lezen en dan naar bed.

Dag 12 Dinsdag 1 juli

Buxy – Genlis


We vertrekken weer op tijd nadat we ons eigen ontbijt op de kamer gehad hebben. Het gaat nog een stuk over het mooie fietspad door een paar dorpjes. Dan dan komen we in de wijngaarden van de Bourgogne. We fietsen richting Baune tussen de wijnvelden over smalle weggetjes en moeten zo af en toe flink klimmen. Er wordt druk gewerkt tussen de rijen druiven. Met kleine tractoren rijden ze er tussendoor en wordt er gif uitgestrooid. In het mooie plaatsje Meursault drinken we koffie. We gaan weer verder en na 10 km moeten we in Beaune zijn. We zien nergens een plaatsnaambordje of een verwijzing naar het centrum. Voordat we er erg in hebben zijn we Beaune al voorbij. Dat is balen, ik wilde heel graag de stad zien. Teruggaan is geen optie en dus maar verder. We fietsen langs zonnebloemvelden en korenvelden, waarvan er al enkele gemaaid zijn. De koolzaadvelden zijn helemaal verdord of al gemaaid. Het gaat goed ook al hebben we een flinke wind tegen. We gaan naar Genlis, dat ligt een stukje van de route af. Het is een beetje een verlopen plaatsje net als het hotel. Maar goed we hebben weer een plek gevonden waar we kunnen overnachten. We drinken zoals gewoonlijk eerst een biertje op het terras en gaan dan naar onze kamer. Het is niet veel bijzonders en bij het douchen moeten we opletten dat het water niet de kamer in loopt. Daarna lopen we door het plaatsje en doen wat boodschappen en kijken waar we kunnen gaan eten. Veel is er niet, een paar pizza- en shoarma-tentjes maar er is ook een fatsoenlijke pizzeria. We eten een pizza en terug bij het hotel drinken we nog een pilsje en een wijntje. Er zitten een paar jongelui die wat aan het gokken zijn maar veel is er niet te doen. We gaan op tijd naar onze kamer en zoeken het bed maar op.

Dag 13:

Genlis - Scey -sur-Saône


Gisteravond laat nog wakker geworden door een hoop herrie op de gang. Planken vloeren dus en dat geeft wel wat geluid door. Het leek wel of ze met meubels aan het schuiven waren, maar het zullen wel wieltjes van koffers geweest zijn. De mensen zelf waren ook nogal luidruchtig. De spoeling van het toilet maakte ook veel lawaai en begon af en toe voor zichzelf. Toch weer goed uitgerust en met bewolkt weer op de fiets. We fietsen langs weilanden, korenvelden en door de bossen en komen dan bij de rivier de Saône. We fietsen langs de Saône over goede fietspaden. Bij de sluizen is het af en toe wat klimmen om aan de andere kant te komen maar verder is het een gemakkelijke en mooie route. Bij Autet gaan we zitten eten bij de rivier. Er staan picknicktafels en er zitten nog meer fietsers. Even later komen we weer bij het kanaal dat nu door een tunnel gaat (Souterrain de Savoyeux)! De bootjes verdwijnen en aan de andere kant komen ze er weer uit. Een apart gezicht was dat. Wij moeten flink klimmen over de tunnel-

berg heen. De zon schijnt weer volop en met 25 graden is het aangenaam fietsen. We fietsen het plaatsje Rupt in, want daar is een B&B adres, maar er niks te eten of te drinken, dus fietsen we maar verder naar Scey-sur-Saône. Hier gaan we naar het syndicat d'initiative en hier helpen ze ons prima. Het eerste adres in het boekje is bezet en er wordt gebeld naar een volgende. Daar kunnen we terecht, een oudere dame zal ons verwelkomen. Als we op het adres aankomen staat er een vriendelijke dame op ons te wachten en laat ons binnen. We moeten door een hek met alarm. Het is een heel appartement dat we tot onze beschikking hebben. Een ruime keuken met alles er op en er aan. Een grote eettafel en een mooi zitje. Een grote gezellig ingerichte slaapkamer en een mooie douche en apart toilet. Wat een luxe zeg. Dan nog een mooie grote tuin met eettafel, ligstoelen en hangmatten. We zijn gaan douchen, onze kleren opspoelen en buiten in de tuin te drogen gehangen. Alles is van alle gemakken voorzien. We gaan het stadje in om eerst een biertje te pakken, dan boodschappen doen, want we gaan zelf ons potje koken. We eten gezellig buiten, lekkere pasta met tonijn en groente en natuurlijk een glas wijn. Dan nog een toetje en we kunnen er weer tegen. We kunnen nog lekker buiten zitten, wat lezen, schrijven en een kopje koffie drinken. In het huis (wat tegen het appartement aanstaat) woont een dokter en zijn vrouw. De dokter komt ook nog even de tuin ingelopen en vraagt of alles naar wens is. Zijn vrouw runt het appartement maar is een paar dagen weg. We zeggen hem dat het we het allemaal heel luxe en mooi vinden evenals de tuin. Hij vertelt ons dat het huis al 300 jaar oud is en helemaal opgeknapt. Hij vraagt ons hoe laat we het ontbijt willen hebben want dat is er bij inbegrepen. We betalen hem en zitten nog tot 10.15 uur buiten en gaan dan toch maar onze slaapkamer opzoeken. Die is trouwens helemaal ingericht als een berghut met alles van hout, de wanden en de vloeren en mooie rood met beige bekleding. We zullen wel goed slapen denk ik want het is hier erg rustig en stil.

Dag 14:

Scey-sur-Saône –Dompaire


Wat een ontbijt staat er klaar als we beneden komen! De tafel is netjes gedekt, er staat een kan koffie, een kan kokend water voor de thee en een kan sap. Verder croissants, stokbrood, 3 soorten jam, honing, boter en een schaal met plakken cake. Een paar bekertjes yoghurt, een schaaltje met kersen en nog een schaal met fruit. Even later komt de dokter ook nog een kaasplankje brengen met 2 soorten kaas, dat was hij vergeten. De sleutel moeten we maar in de brievenbus doen bij ons vertrek. De poort sluit achter ons en we verlaten ons stekkie. We fietsen meteen met zonnig weer weg naar de Saône. Het gaat weer over het fietspad langs de Saône en het kanaal. Bij Conflandey verlaten we de Saône en vanaf hier gaat het weer op en af, maar het is goed te doen. Bij Melincourt gaan we door het bos en moeten we flink klimmen. Er zijn erg steile stukken bij. We zien nergens een bar of iets dergelijks om koffie te

drinken en het is alweer goed heet geworden. Eindelijk na 40 km is er koffie in Fontenoy-le-Chateau. We pauzeren en genieten van onze koffie. Daarna gaat het lange tijd verder over een fietspad langs het Canal de l'Est. Er zijn veel sluizen in dit kanaal en we zien heel wat bootjes die daar door moeten. Het is trouwens nog een heel gedoe voordat zo'n bootje erdoor is. Tijdens onze lunchpauze, bij een van die sluizen, hebben we op ons gemak naar de bootjes zitten kijken. Het is ondertussen weer goed warm geworden en zo af en toe staat er een flinke wind. De laatste 10 km gaan we weer het heuvelland in en hebben heel andere uitzichten. We zitten nu in de Vogezen. Om 16 uur zijn we in het hotel in Dompaire. Dit heeft Ruud gisteravond nog besproken om er zeker van te zijn dat we een plaats hebben. Nadat we gedoucht hebben, en even op het bed hebben gelegen, gaan we het plaatsje in. Het is nog goed heet en we pakken eerst een pilsje voordat we een boodschap doen. We eten vanavond in het restaurant van het hotel. Na het eten lopen we nog een rondje door het dorpje. De bar waar we vanmiddag gezeten hebben is al gesloten en verder is er helemaal niks. Het is weer een van die uitgestorven plaatsjes die we in de afgelopen weken meer gezien hebben. Dan terug naar het hotel en op onze kamer wat liggen lezen totdat het bedtijd is. Morgen willen we naar Nancy fietsen. Zo is deze dag ook weer voorbij en het gaat allemaal goed.

Dag 15:

Dompaire – Nancy


Vanmorgen weer om 8 uur op de fiets, even bij de bakker langs en fietsen maar weer. Na 10 km krijgen we weer een echte klim. We fietsen heerlijk in het zonnetje en komen langs een kersenboomgaard die bomvol hangt met kersen, ziet er lekker uit. We zijn al op tijd in Charmes, een mooi plaatsje aan de Moezel. We gaan er koffie drinken en ik koop kaarten om te versturen. We moeten de Moezel oversteken en dan fietsen we over een fietspad tussen de Moezel en het Canal de l'Est. Op een gegeven moment wordt het fietspad wel erg slecht en gaan we over de weg verder. Het is geen drukke weg en we vinden dit toch wel wat prettiger fietsen. In Richardménil gaan we op een terras zitten eten. Er valt een regenbuitje, maar onder de parasol hebben we er geen last van. Het blijft bewolkt maar droog. Vanaf hier fietsen we over een fietspad langs het Canal de Jonction, een mooi verhard pad.

Om 3 uur fietsen we in Nancy de Place Stanislas op. De zon is weer gaan schijnen en het plein ligt

er schitterend bij. We gaan meteen naar het informatie centrum voor toerisme en een hotel is zo geregeld, bijna midden in de stad. Als we bij het hotel aankomen begint het te regenen. We schrijven ons in, brengen dan de spullen naar onze kamer en gaan douchen. Dan gaan we meteen de stad in, we kunnen een paraplu meenemen van het hotel. Nancy is een mooie oude stad en via een mooi langwerpig plein (Place de la Carrière) komen we weer op het Place Stanislas. Er staan mooie oude panden en de poorten en torens zijn allemaal verguld. We bekijken een paar kerken, erg uitbundig versiert zijn ze niet maar een van de kerken heeft mooie glas in lood ramen. We wandelen verder door de stad en eten ergens een gevuld stokbrood. Om 6 uur zitten we in een bar en bestellen een Hoegaarden wit voor mij en een Leffe blond voor Ruud. Het is happy hour, dat betekent dat we in plaats van 0.25 liter nu 0.5 liter bier krijgen! Ik kan mijn glas met moeite optillen, PROOST. De WK voetbalwedstrijd Frankrijk tegen Duitsland is op t.v. het is er behoorlijk druk, wel gezellig. De wedstrijd eindigt in 0-2 en de Fransen hebben niks te missen. Wij zitten er nog gezellig en daarna lopen we terug naar ons hotel. De stad is een leuke afsluiting van deze dag geweest. We bekijken de route voor de volgende dag en dan naar bed.

Dag 16:

Nancy – Saint Mihiel


Vandaag begint de dag met een dikke grijze lucht. Als we Nancy uit zijn begint het al te druppelen en even later regent het echt. Dat wordt dus de regenjacks aan. Het gaat over een fietspad langs de Moezel en even later fietsen we tussen de Moezel en de snelweg. We zien verschillende caravans en campers rijden, richting zuiden. Zo af en toe komen we door een dorpje en het blijft regenen.

In Pont-à-Mousson in een PMU bar gaan we koffie drinken. Hier kun je gerust kletsnat binnen komen. We drogen wat op tijdens het koffie drinken en dan maar weer de regen in. Jammer dat het regent en alles grijs ziet want het is een mooi stadje. We stoppen even na de brug over de Moezel om toch wat foto's te maken. Achterom kijkend zie je de grote gebouwen van de l'Abbaye des Premontres liggen. Het gaat verder over een onverhard fietspad tot in Vandières en hier verlaten we de Moezel. De weg gaat nog redelijk vlak maar loopt geleidelijk op. We kijken tegen een heuvel aan waarop het monument staat van Montsec. Dit is door de Amerikanen opgericht ter nagedachtenis aan de felle gevechten die hier zijn geleverd. Menig dorp is hier in de eerste wereldoorlog weggevaagd door het geweld,

om nooit meer opgebouwd te worden. Dan gaat het weer naar beneden en komen we bij Lac de Madine. Het is ondertussen ook weer droog geworden en op het meer zijn ze aan het surfen. Er staat een flinke wind dus dat gaat wel goed. Wij moeten al een hele tijd tegen die wind in fietsen. We rijden een heel stuk langs het meer en als het pad onverhard wordt, kiezen wij er maar voor om over de weg te fietsen. Na Woinville krijgen we een fikse klim, met een mooi uitzicht op het meer, voordat we afdalen naar Saint Mihiel. We gaan hier naar een jeugdherberg. Er is nog niemand en we kunnen een mooi plekje uitkiezen, in een hoekje waar 2 stapelbeden staan. We gaan het plaatsje even in maar ook hier is weinig te beleven. We doen wat boodschappen en gaan dan weer terug naar ons verblijf. Er zijn ondertussen 4 jongeren aangekomen. Ze zitten beneden in de eetzaal naar het voetballen te kijken, België tegen Argentinië. Wij koken vandaag ons eigen potje en terwijl we in de keuken bezig zijn kunnen we meteen t.v. Kijken. Het wordt 0-1. Als wij bijna klaar zijn met eten komen 2 jongens ook eten koken. Ze koken een kilo macaroni en zetten een pot pesto en een grote zak geraspte kaas op tafel. We maken een praatje, een van hen kan redelijk Engels. Het zijn studenten en komen op de fiets uit Parijs en willen naar Duitsland. We maken zelf nog een kopje koffie en bekijken ondertussen de route. We fietsen morgen naar Verdun, 40 km of we gaan door naar Montmédy en dat is 100 km. Er zijn daar tussenin weinig overnachtingsmogelijkheden. We zien morgen wel hoe het uitpakt. 'a Avonds lopen we naar een bar waar we naar het voetbal gaan kijken. Nederland moet voetballen tegen Puorto Rico. Er zijn nog een paar Nederlanders, maar sfeer is er niet. Er worden geen doelpunten gemaakt en bij de 0-0 eindstand gaan we weg. De wedstrijd wordt verlengd en dat vinden we te lang gaan duren, de andere mensen gaan ook weg. Als we in de jeugdherberg terugkomen zijn de jongelui er nog niet. We hebben ze nog wel gehoord maar er geen last van gehad Wij gaan meteen naar bed, tot morgen.

Dag 17:

Saint Mihiel – Verdun


Om 6 uur vanmorgen zijn we allebei wakker. We spreken af dat we toch maar tot Verdun gaan fietsen, we hebben per slot van rekening tijd genoeg. We blijven liggen en we slapen tot 9.15 uur! Het is nog rustig op de slaapzaal. We staan op, pakken onze spullen in en gaan in de keuken koffie maken en een broodje met jam eten. Om 10.30 uur zitten we op onze fiets en gaan richting Verdun. Het is bewolkt en warm weer, de wind waait uit het zuiden, we hebben hem nu in de rug. Het gaat als een tierelier, een mooie route door het Maasdal met veel groen. Om 12.30 uur zijn we in Verdun en gaan we lekker lunchen. We kunnen er nu wel een glas wijn bij drinken i.p.v. water. We hebben heerlijk op ons gemak zitten eten en dan gaan we naar het informatie centrum voor toerisme. We reserveren een hotel in het centrum dus daar zijn we zo. Nadat we onze gebruikelijke rituelen gedaan hebben lopen we het stadje in. De zon is

inmiddels gaan schijnen en we belanden op een terrasje aan de Maas. Het is hier gezellig druk, wel wat anders dan op de meeste plaatsen waar we geweest zijn. Dan komt er een dreigende lucht opzetten met dikke, bijna zwarte wolken en binnen no-time vallen de eerste druppels. Iedereen maakt zich uit de voeten en we moeten rennen om nog voor de bui in het hotel te zijn maar we zijn toch nog nat geworden. We hebben eten en drinken dus komen niks tekort, want we kunnen niet meer naar buiten. Eigenlijk hadden we nog wat rond willen kijken in de stad. Het is ondertussen erg donker geworden en het regent flink. We hadden het raam open laten staan en het gordijn is naar buiten gewaaid, dus kletsnat. Het bad matje er maar onder gelegd zodat wij in ieder geval geen natte voeten krijgen. De rest van de avond liggen we lekker te luieren en te lezen en zo is deze dag ook weer voorbij.

Dag 18:

Verdun – Orval


We zijn wat later weg dan gewoonlijk. Eerst gaan we in een bar koffie drinken, want we moeten naar een supermarkt en die is pas om half negen open. We gaan op weg naar Montmédy, de Maas ligt meestal een eind van de weg af en die zien we nauwelijks. Bij Vilosnes steken we de Maas over en gaan de heuvels in. Het gaat verder door een mooi gebied met bossen en we hebben mooie uitzichten. Het is af en toe wel pittig maar het gaat prima. We kunnen onderweg nergens koffie drinken en dus eten we onze koeken zo maar ergens op in het bos. Na een lange afdaling kijken we zo op het Chateau de Louppy. Dan krijgen we weer een flinke klim voordat we in Montmédy zijn, dat we al van ver zien liggen. Om 13 uur zijn we in Montmédy, te vroeg om al te stoppen. Het is tijd om te lunchen maar er is hier niks te vinden om te gaan eten. Dat valt tegen, er staat hier ook veel leeg, vervallen of te koop. We gaan naar de camping om er ons brood te eten. We bekijken de route en besluiten om door te rijden naar Orval. Dat is maar 20 km verder, er zitten wel een paar pittige klimmetjes in, maar dat moet kunnen. Ruud belt naar het hotel in Orval om een kamer te reserveren en vraagt meteen of we er ook kunnen eten. Dat is geregeld en dus stappen we maar weer op onze fietsen. Het is goed fietsweer met een fris windje. In Avioth, een klein plaatsje, staat een grote kerk, een basiliek, die ontstaan is als bedevaartkerk voor een verschijning van Maria. Het is een mooi landschap waar we door heen gaan. Er wordt veel tarwe, mais en koolzaad verbouwd. Breux is het laatste dorpje in Frankrijk waar we doorheen fietsen en dan gaat het verder naar Orval en zitten we in de Belgische Ardennen. Om half vier zitten we op het terras met een lekkere Orval, een trappist, voor onze neus. Na het douchen en de was doen lopen we nog even naar het klooster. Het is te laat om het van binnen nog te gaan bekijken, maar we willen hier zeker nog eens terug komen.

Er is een gezellig restaurant bij het hotel en er komen veel gasten. We eten een lekkere soep en een flink bord pasta, het smaakt ons prima. We sluiten de dag af door nog een lekkere trappist te pakken, moet kunnen, we hoeven tenslotte nog maar 300 km te fietsen en dan zijn we al weer thuis.

Dag 19:

Orval – Paliseul


Vanmorgen in de regen de tassen op de fiets gedaan en in de regen vertrokken. Er staat ook een behoorlijke koude wind. We fietsen over de N 88 naar Florenville in plaats van de route binnendoor. De weg loopt geleidelijk omhoog en is niet druk. Bij de eerste afdaling hebben we het voor het eerst koud. We gaan in Sainte-Cecile koffie drinken om wat op te warmen, we druipen van de regen. Dan gaan we toch maar weer verder. We genieten nu niet van het uitzicht, dat hier toch heel mooi moet zijn. Als we over de Semois gaan bij Herbeumont stoppen we toch om even een foto te maken. Het blijft maar regenen en we komen nergens iets tegen om te gaan eten. Uiteindelijk gaan we maar in een bushokje ons brood op zitten eten, dan zitten we tenminste droog. Erg comfortabel is dat niet en we koelen flink af. Koud en nat stappen we weer op de fiets, we moeten toch ergens onderdak vinden. We fietsen nog door een bos, over een hele slechte weg, met veel kuilen en gaten, typisch Benjaminse. Dan komen we in Paliseul langs een hotel dat gesloten is. Er tegenover gaan we een bar binnen en doen onze druipnatte jack, helm en handschoenen uit en bestellen koffie. Tegenover de bar is een B&B .adres en Ruud gaat kijken of er plaats is, helaas gesloten. De dame achter de bar wil wel even bellen naar een volgend adres, maar ook hier gesloten. Dan gaat Ruud verder met bellen en uiteindelijk vinden we een hotel in het centrum dat nog plek heeft. Het is maar één km verderop. We drinken nog een kop koffie en gaan naar het hotel. Eerst onze spullen naar de kamer sjouwen en dan onder een heerlijke warme douche. Het is een fijne kamer met verwarming die aan is, ook in de douche. Onze spullen kunnen we hier overal goed te drogen hangen. Op de kamer staat een waterkoker en er is thee en koffie. Daar maken we dankbaar gebruik van en dan ben je alle ellende weer snel vergeten. We hebben vandaag maar weinig km's gemaakt, maar wel veel en pittige klimmen gehad, ook over minder goede wegen. Het was genoeg in die regen. We merken wel dat we in de Ardennen zijn. 's Avonds hebben we bij de Turk een lekkere dürüm en friet gegeten. Daar komen ook een moeder met 2 kinderen iets eten, een meisje van ongeveer 14 en een jongen van een jaar of 12. Zij komen vanuit Eindhoven gefietst en gaan tot Cluny. Ze moeten nog een camping gaan zoeken en het is al half acht! Het is ondertussen droog geworden en we lopen nog even door het stadje. Terug in het hotel ontmoeten we nog een groep fietssters uit Groningen. Met z'n vijven zijn ze onderweg met de racefiets naar Barcelona. Twee jongens en een meisje rijden met een busje met de bagage. Tot nu toe kampeerden ze, maar nu ze heel de dag al regen hebben gehad, willen ze wel even iets anders. We hebben vandaag verschillende fietsers gezien en enkele scouting groepen zien sjokken in de regen. We pakken nog een pilsje en gaan dan op de kamer lekker in bed naar het voetballen kijken. Duitsland tegen Brazilië, het wordt 7 – 1. Dan is het weer tijd om te gaan slapen.

Dag 20:

Paliseul – Dinant


Het begint vandaag met van die miezerige regen waar je goed nat van wordt. De lucht ziet er grauw en grijs uit en het begint harder te regenen. We willen toch proberen om in Dinant komen. Bij de koffie nemen we een lekkere warme wafel en we drogen wat op. Dan is het weer de regen en kou in. Het moet een mooie route zijn met hier en daar een kasteel en mooie uitzichten. Maar niet met dit weer, alleen maar regen en nog eens regen. We zijn hier niet blij mee. Het waait ook nog behoorlijk maar in de bossen fiets je dan wel wat beschut. Het is hier flink klimmen maar daar wordt je warm van. Het afdalen is dan weer koud, daarom blijven we rustig meetrappen om de benen warm te houden. Dan dalen we af en fietsen weer over een voormalige spoorlijn tot in Houyet. We kruisen regelmatig de Lesse. In Houyet fietsen we bijna tegen een frituur aan dus naar binnen. Het is er heerlijk warm, er brandt een kachel. We hangen onze jacks te drogen en zitten er nu warmpjes bij. We eten lekkere friet, een brochette en sla. Wanneer we weer vertrekken zijn onze jacks opgedroogd, wij lekker warm en dat voelt wel aangenaam aan. Vanaf Houyet krijgen we nog verschillende pittige hellingen voor onze kiezen en op open stukken slaat de regen en wind ons flink om de oren. We stappen geen enkele keer af om ergens naar te kijken of om te fotograferen. Eindelijk fietsen we Dinant binnen en het is jammer dat we niet van de omgeving kunnen genieten. We gaan naar het Ibis hotel maar er is geen plaats. We krijgen het adres van een Chambre d'Hôtes. Samen met een Duits stel fietsen we daar naar toe. Er is gelukkig plaats, ze hebben 2 kamers. Een ervan moet nog in orde gemaakt worden, maar wij mogen gelukkig al vast een kamer hebben. De warme douche is dan ook zeer welkom en dan ben je al weer snel helemaal warm. We kunnen in het huis een kop koffie krijgen. Het is een oud huis, heel groot, met hoge muren en oud meubilair. We lopen nog even de stad in maar het regent zo dat we snel een bar ingaan. Na onze gebruikelijke consumptie doen we nog wat boodschappen en gaan terug naar ons onderkomen. We eten op onze kamer en kijken voetballen. Nederland – Argentinië 0-0. Het wordt na de verlenging strafschoppen nemen. Argentinië wint met 2-4. Dan is de dag alweer voorbij en is het nog maar twee dagen fietsen, morgen fietsen we naar Neerlinter.

Dag 21:

Dinant – Neerlinter


Vanmorgen hebben we zitten ontbijten met het Duitse echtpaar dat hier ook logeert. Het is een goed ontbijt. We zitten gezellig te kletsen en zo komen we er achter dat de man vioolbouwer en reparateur is. Hij vertelt er heel interessante dingen over. We zitten zo wel een uur te praten met z'n vieren en het is al 10 uur voordat we gaan. We vertrekken met heel mistig grijs weer maar het regent niet en de temperatuur is aangenaam. We fietsen de brug op om de Maas over te steken en stoppen even om wat foto's te maken. Het gaat weer verder over een fietspad langs de Maas, waar we regelmatig even vanaf moeten omdat er aan gewerkt wordt. Tot in Namen hebben we fietspad, al is het niet overal gemakkelijk te fietsen. In Namen drinken we koffie midden in het centrum. We zien niet veel van de stad, Dinant

het is allemaal wat grijs en vochtig en we zijn blij dat we droog zitten. Vanuit Namen fietsen we een stukje langs de rivier de Sambre. Dan komen we weer uit op een mooi fietspad over een voormalige spoorlijn. Je fietst hier mooi door het groen, over een dijkje of door een lager gelegen deel, maar je blijft zo ongeveer op gelijke hoogte. Het is ondertussen ook wat beter weer geworden, de zon komt er nog door. We komen bij Hoegaarden en daar gaan we een lekker witbiertje drinken. Verder fietsen we nog steeds over het fietspad dat uitkomt in Tienen bij de ruïne van de oude Begijnhofkerk. We fietsen nog even het stadje in maar moeten alleen maar klimmen en daar hebben we niet zo veel zin in. Het gaat nu snel, lekker vlak fietsen en zo zijn we al snel in Neerlinter op camping Het Leewerikkenveld. Hier hebben ze een B&B en ze verhuren er ook Pods. Dat zijn een soort trekkershutten voor 2 personen. Ze zien er gezellig uit en dus overnachten we er in. De beheerder kookt voor gasten die dat willen en zo schuiven we dus 's avonds bij hem aan aan tafel. Er komt ook nog een stel uit België op de fiets aan die ook een Pod huren en mee komen eten. Het eten is erg lekker en met een wijntje erbij zitten we hier goed. Zijn zoon en vrouw schuiven later ook nog aan, zij gaan wel meteen weg na het eten. Samen met Jos de beheerder, zijn vrouw en de 2 Belgen zitten we met z'n allen heel gezellig te kletsen onder het genot van een wijntje en een lekker plaatselijk gebrouwen biertje. Een Walsberger Blond, gebrouwen in de Brouwerij Lestedröppel in Linter. Om 10.30 zoeken we onze Pod op om te gaan slapen. Even nog wat schrijven en dan.... welterusten, morgen naar huis.

Dag 22:

Neerlinter –Eindhoven

113 km, 17.7 km/u, totaal 1659 km

De laatste fietsdag alweer, vanavond slapen we weer in ons eigen bed. We beginnen vandaag met een uitgebreid ontbijt, samen met het Belgisch echtpaar. Zij fietsen vandaag naar het Geuldal en willen doorfietsen naar Oostenrijk. Er staat zoveel op tafel, dat kunnen we onmogelijk met z'n vieren op. Verschillende soorten brood, koffie, thee en sap. We kunnen kiezen uit gekookte eieren, gebakken of omelet. Verder staat er vlees, kaas en verschillende soorten jam, allemaal lekker. Na afscheid genomen te hebben van onze gastheer en zijn vrouw en de andere gasten stappen we op onze fietsen. We gaan via Zoutleeuw, een klein stadje met een mooie kerk, de Sint-Leonarduskerk en een mooi stadhuis, met ertegenaan gebouwd het vleeshuis. Jammer genoeg staat de kerk in de steigers en kunnen we de kerk ook niet in. Ooit is Zoutleew een belangrijke handelsstad geweest. We volgen de Hageland-Haspengouwroute. Er staan lange rijen hoge bomen vooral populieren en we zien veel fruitbomen, appels en peren hangen er volop aan.

We komen in Diest en gaan meteen naar het Begijnhof, ook hier wordt volop gerestaureerd. We pauzeren en drinken koffie in een oud bruin café, de wc is op de cour. We fietsen weer veel over fietspaden en alles is vlak. Beringen-Mijn waar we doorheen fietsen, lijkt een Turks dorp, de opschriften van alle winkels en restaurants zijn in het Turks. In de buurt van de Moskee is het erg druk, mogelijk vanwege het vrijdag gebed. In Neerpelt moeten we door het centrum, door wegomleggingen moeten we even zoeken om weer op de route te komen. We pauzeren nog een keer en dan gaat het verder nog steeds over het fietspad, ook weer een oude spoorweg, tot in Achel. Even later rijden we op Nederlandse bodem en gaan we via Waalre even bij Karen langs. Niemand thuis en dus over de High Tech Campus door naar huis. Om zes uur zijn we thuis en drinken lekker een wit biertje op de goede afloop van een fijne fietsvakantie. Het is een mooie route en fijne fietsvakantie geweest. Met maar één lekke band en verder geen mankementen. Ik heb geen last van mijn voeten gehad of enig ander ongemak. Regelmatig hebben we een regen en onweersbui gehad, meestal 's avonds, behalve de 2 dagen die we door de Ardennen hebben gefietst, die waren koud en nat.

Fietsvakantie 2014: Arles Eindhoven 20 juni 11 juli

Recommend Documents