Woorden van Annie de Hoog-Nooy Ag
f fijmoeaig Blijmoedig J
—
Muziek van Uiarlenrij. Charlenrij '«"»e«
__
^^m pra-len. De zon schenkt! ^nkt kwistig al haar goud. Aan rij-kenenaan rij-^enaan
ar.mi. M..' iZIT^T .' ',._'' ^ * ' ar-n.en.Nu kan een ie-der, ionc nf »„H ^,-J.-_,.„,,,,
m
m
d
^^^^^^^ ^warmen, 't Is gou^vanW^be^oort, En 't ligt voor elk bij hoor hoopen. Wij kunnen 't kostbaar - ste van al „Ge - zondheid" er voor
^S
/ i—«
ïZH:
^
^k
WTlTf »^
^fr:
p3pë||É| 5^*Ssa=B!ÊP P koopcn. 't Is goud. dat niemand
i t„mijn en diin" — Dus kan ..Ik m*^u^us-j J
MAISON ODIOT-
^ .
• :
*U
PLACE DE LA MAD ELEINE. PARIJS
Fabriek van Artistiek f Zilverwerk Gevestigd m 1690 OEOOTB KBUZB M KU.STVOO.WB.PB. U.CBVOH.0
Specialiteit voor geschenken in zilvet en verzilverd metaal NAAR
Q^STT,.^ STU.PBR.ODB
VerschUnt wekelUks - PrUs per kwartaal f. l.gj. Ked.e„ Adm. Galaewater 22. Lelden. Tel. 760. Postrekeninn
4T(«10.
wmmmiÊmmmm^M lieuw middel tegen ontsierende
HAARCROEli
'Opzienbarende ^iltvfndlnjvineen Engelsch geleerde
„Neem dat dingr uitje mond en breng het direct hier!" beval de onderwijzer streng. „Ik wou, dat ik dat maar kon, mijnheer," jammerde de leerlingr. „Het is kiespijn 1"
öke man heeft een «fkeervw, overhu* VM heeft. lom aantrekkelijk rijn.
mm.:
ettijd van d«j Uwt van overtolÜB haai af njn en zachte, blanke arme* fcnig« zonder een »poor van haargro« Geen pijnlijke eleemeche naakten meer - ook geen •cheem.ee. waardoor het hw nog dichter gaat Ro«en. Wenlo-Wit. de wonderli«h)ke meuwe uitvinding van een tngelwh «ohakundige. lort de keratae in het haar en de haarwortel» op. W 1 TO.™1* L"* ^ ^ toover»lag. Wenio-Wrt» than» verwerkt in de Nwuwe Witte Vieto - een witte crème, gegarandeerd 100 % zuiver, tven gemakkelijk te gebruiken al» gelaat»crime en heerlijk geparfuv?* xt- L*!t0 "R " woorder Nieuwe
***/£& P ^ «^«t- - I« tub«
van / 0.75 en sraote tuben k / 1.25 bij droguten. kappen en parfunïenezaken. G R ATI S: Door een »pedale overeenkomrt met de fabrikanten kan elke loere» een monster Nieuwe Witte Vieto (niet Wenlo-WH) ontvangen na inzending van 5 poitzegeb 4 5 et voor porto, verpakking etc. aan de Dae Health Laboratorie» (Afd. «13 Jt Uen Haag.
AARDIGE SCHOENTJES maar —
HN-tS
Gaat U morgen fietsen? Vergeet dan niet Uw pakje Wrlgley's. U weet bij ondervinding hoe Wrigiey's Kauwgom Uw uithoudingsvermogen verhoogt, want 't houdt den mond frisch, lescht den dorst en doet vermoeidheid vergeten. Twee soorten: P.K. (zuivere pepermuntsmaak), Spearmint (pittige kruizemuntsmaak), r per pakje ...... D cent.
WRIGLEY
ROSE BARSONY speelt in de Ufa-toonflim „Wals-oorlog" de vrouwelijke hoofdrol.
EEH K^lHSTEEKEM
Dat is practisch bezuinigen/ •
Eerste kwaliteit zeeppoeder voor 10 cent
EEN COMPLEET VERHAAL
DOOR
D'ALVAREZ
y4 rthur, ^e gaat toch niet roet Armstrong was een „vlotte jonge„Maar je bent toch van mij zèg /• A y\\ die riJke Marion Webster man", met al de aantrekkelijkheden en dat je van mij bentl" ^ 7-^-^ trouwen?" ondeugden, die zulk een wezen meestal „Dat weet je toch wel," antwoordde Een kleine, gebruinde hand groef een kenmerken. Hij was in zijn blauw kuil in het zand. De andere werd op costuum een verschijning die wel de hij ongeduldig. Hij liet zich naast Lola Arthur Amstrongs ontblooten arm ge- aandacht móest trekken; een blonde Encastillo op het zand vallen, den blik nog steeds gericht op de rotsen aan legd. reus van het type, dat door dichters „Wat haal je je in je hoofd, Lola?" wel eens „een jonge god" wordt ge- den overkant van de baai. „Ik geloof, dat je genoeg van me antwoordde haar metgezel, maar haar noemd. begint te krijgen," hernam het meisje schrandere, zuidelijke geest ontdekte Het meisje keek naar hem van onder na eenige oogenblikken van stilzwijgen. direct de onoprechtheid, die in zijn haar lange, fluweelen wimpers. Ze had „Hoe kóm je er bij?" riep hij gestem klonk. Met een ongeduldige ber ) * weging trok ze haar Spaansche „man- de fijnbesneden trekken van een prikkeld, Spaansche uit een aanzienlijk geslacht; „Ik weet het!" tilla" van zwarte kant dichter om zich ze was klein, maar buitengewoon .„Nonsens I" heen. gracieus en lenig ; in haar donkere x Dit was eigenlijk een uitgekozen „Ik vertrouw je niet," klonk het oogen brandde een hartstochtelijke moment, overwoog Armstrong om haar scherp. „En ik wil niet, dat je met gloed. aan het verstand te brengen, dat hij een ander trouwt 1 Je bent van mijl Ik inderdaad genoeg van haar had, maar Ze kroop naar Armstrong toe. zal haar alles vertellen..." .Arthur, ik heb het niet zoo bedoeld," wat hij nog nooit geweest was tegenHaar uitbarsting werd meer veroorzaakt door wanhoop dan door woede. fluisterde ze op een toon van berouw. over zijn vele Vluchtige, vrouwelijke Arthur Armstrong gaf geen antwoord, „Waarom heb je het dan gezegd?" relaties: htij was bang voor Lola stond op, keerde haar zijn rug toe en vroeg hij stroef. Hij wendde het hoofd Encastillo. „Waarom ben je dan in twee weken staarde over de zee naar het punt met om. niet bij mij geweest?" waar, een mijl verder ongeveer, het „Omdat ik van je houd." „Het was vreeselijk druk op de bank." water den halven cirkel van rotsen, „Je hebt een zonderlinge manier, om „Had je het te druk, om bij mij te die de baai insloten, bespoelde. dat te toonen," komen? Dat zou een half jaar ge-
WEETU
reeds, dat U ook Uwe BEGRAFENIS (CREMATIE) VERZEKERING zeer voordeellg kunt sluiten bij de
HAVBANK SCHIEDAM
-3■
*,,
]
\ I
.
,
,-,
.,;,,:
,
...
.;....
..
;,,
,■
-
.,
leden, toen we elkaar pas kenden, ook niet licht gebeurd zijn." „Nu ja, een half jaar geleden!" mopperde hij. .. " ,,eri '^ misschien veranderd in dien tijd?" Ze liet de zwarte mantilla van haar sierlijke schouders glijden. „Kijk me eens aan, Arthur!" Hij draaide zich met eenigen tegenzin om en zag haar met half toegeknepen oogen aan. „Je ziet er heusch tè aardig uit," verklaarde hij na een poosje; „dat is de zaak." „Wil je zeggen, dat mijn schoonheid je het hoofd op hol heeft gebracht?" Er was iets haast aandoenlijk kinderlijks in haar stem en blik toen ze dit vroeg. Hij knikte bevestigend. „Ja, iets dergelijks." Een stralende lach trok over haar gezicht en speelsch gooide ze het kanten manteltje over zijn rug. Hoe zou een meisje licht boos kunnen blijven, als een man haar vertelt, dat ze tè mooi is ? Maar ze zei niets anders dan: „Je zult nog heelemaal verbranden, als je zoo pal in de zon blijft liggen." Hij bewoog zich niet, toen ze de fijne sjaal over zijn rug uitspreidde. Een paar seconden tuurde ze in gepeins over de zee; toen verbrak ze plotseling de stilte: „Wat weerhoudt ons eigenlijk om gauw te trouwen?" „In de eerste plaats het feit, dat ik nog niet genoeg verdien en voorts, dat het de vernietiging van mijn toekomst zou beteekenen," antwoordde hij lusteloos. Een huwelijk met dit verarmde
Vraag tweehonderd vijf en dertig. WAT WAS ATLANTIS? Onder degenen, die ons van deze vraag vóór 19 Augustus (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 19 October) een goed antwoord zenden, vcrdcelen wij een hoofdprijs van ƒ 2.50, benevens vijf troostprijzen. Adresseeren aan: Redactie „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden; op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Vraag 235.
Vraag tweehonderd een en dertig. Wij zeggen, dat iemand lakoniek is, wanneer hij zich kort en kernachtig uitdrukt, zonder zich ook maar in het minst op te winden. De hoofdprijs viel ten deel aan den heer I. Vogelzang te Arnhem, terwijl wij de troostprijzen konden toekennen aan den heer W. Spoel, Schiedam; den heer A. Twisterling, Haarlem; mejuffrouw P. van Maaren, Nijmegen; mejuffrouw M. Seykens, Helmond; den heer F. W. Clement, Eindhoven.
Spaansche meisje was wel het laatste waaraan hij gedacht had. „Ik weet hoe ik met geld moet omgaan," protesteerde ze zacht. „De Encastillo's zijn niet voor niets al twee geslachten arm geweest. En mijn naam zal geen beletsel zijn voor je toekomst. Ons geslacht is een van de oudste en aanzienlijkste in Californië. Een Encastillo was al gouverneur hier, vóór jullie ons land van Mexico roofden." Er was iets van ouden Spaanschen Hidalgo-trots in haar stem en oogopslag bij deze laatste woorden. „Ja, dat weet ik." „Waarom zeg je dan, dat het je toekomst zal vernietigen, als je met mij trouwt ?" „Och, laten we er nu maar over uitscheiden," verzocht hij norsch. Ze zweeg. Haar blik bleef rusten op de zwarte mantilla, het eenige overblijfsel van de kostbare kanten en juweelen van het geslacht der Encastillo's. Arthur Armstrong verroerde zich niet. Ook hij zweeg. Zijn gedachten waren verre van vroolijk: hij schold zichzelf üit voor een sentimenteelen, kinderachtigen idioot. Zijn flirtation met Lola Encastillo had eerst een onweerstaanbare, romantische charme voor hem gehad, zoowel om haar uitdagende, pikante, exotische persoonlijkheid, als om den sluier van avontuurlijke geheimzinnigheid, die over de amourette lag gespreid. Lola woonde met een broer, wiens huishouding ze bestuurde, in een oud, verweerd huis boven op de rotsen — — het eenige wat deze twee Encastillo's van het uitgestrekte en rijke familiebezit hadden overgehouden.
Juan Encastillo, Lola's broer, liet den verwaarloosden grond om het huis braak liggen. Zooals de meeste verarmde aristocraten uit de oorspronkelijke bevolking, wier voorouders voor een appel en ei hun land aan gewetenlooze speculanten verloren hadden, was hij zijn geluk in den handel gaan beproeven. Hij had een betrekking bij een scheepvaart-maatschappij gevonden. Het was geen weelde, maar hij verdiende toch genoeg voor de bescheiden behoeften van zijn zuster en zichzelf en de oude, Mexicaansche dienstbode, die het ruwe werk deed. Juan's opvattingen omtrent hetgeen voor een jong meisje paste en niet paste, zouden door de meeste moderne menschen vermoedelijk onder de ideeën uit het steenen tijdperk gerangschikt worden. Maar hij was nu eenmaal in alle vezels van zijn wezen doortrokken met de eeuwenoude traditie van een fier en aan het verleden verknocht ras, dat de eer der familie als het hoogste op aarde beschouwde. Als hij had geweten, dat zijn zuster de onbeschaamdheid beging bezoek te ontvangen — terwijl hij van huis was —van een vreemden man en met dien man alleen en onbegeleid wandelingen maakte en zelfs zwom, zou hij zonder aarzelen häär en Anita, de oude Mexicaansche, die op Lola's aandrang geheimhouding had gezworen, in den toren van hun verweerde woonstee opgesloten hebben. Misschien zou hij het daarbij niet ge_ 4 _
^^s^*
J" l
X.
" t ■•■*'■
Het bekende Nederlandsche artlsten-paar Pollv en Louis Noiret genieten van hun welverdiende vacantle.
laten hebben. Het met zilver ingelegde musket boven den schoorsteenmantel in de groote zitkamer, was ondanks zijn ouderdom, nog altijd een bruikbaar wapen. Verscheidene van zijn temperamentvolle voorouders hadden stroopers en andere lieden met wie zij van meening verschilden, daarvan meermalen overtuigd ... Arthur Armstrong besefte dat, als Lola als heiligen ernst zou opnemen wat voor hem niets meer dan een romantisch avontuur, een aangename tijdpasseering was geweest, hij in een onplezierig parket zou komen. En hij voelde er niets voor om als schijf voor Juan Encastillo's antiek musket dienst te doen of zelfs om het onderwerp te vormen van de critische conversatie van het „wereldje" der kleine Californische badplaats. Dit laatste zou op het oogenblik niet minder dan een ramp beteekenen nu het hem, door sluw en standvastig hethof-maken eindelijk gelukt was, zich te verloven met de dochter van den hoofddirecteur der Pacific-bank, waar hij op kantoor was, met name Marion Webster. Marion was een modern meisje met ruime, vrije denkbeelden, maar hij betwijfelde toch of die zóó ver gingen, dat ze er genoegen mee zou nemen, dat haar verloofde, terwijl hij niets onbeproefd had gelaten, om haar hand te veroveren, tegelijkertijd ook nog „relaties" had onderhouden met een ander meisje! Armstrong rilde bij de gedachte, dat zijn zorgvuldig uitgevoerde plannen op het laatste moment, nu de veilige haven zoo goed als bereikt was, nog schipbreuk zouden leiden. Het ging om de millioenen van de Websters! Dit alles teisterde Arthur Armstrongs tot het uiterste gespannen brem, toen de stem van het meisje hem weer uit zijn gepieker deed opschrikken. „Je bent zeker uit je humeur, omdat je niet bij mij kunt theedrinken. Maar het gaat heusch niet, dat heb ik daarnet al gezegd. Anita moet boodschappen doen. De oude stumperd heeft in geen maand een voet buiten de deur gezet. En je kunt niet bij mij komen, als ik alleen ben." De jongeman moest inwendig lachen om deze onderworpenheid aan de ingewortelde tradities, maar anderzijds was Anita's afwezigheid hem bijzonder aangenaam. Een onderhoud met Lola, in tegenwoordigheid van de oude Mexicaansche, met haar scherpe, verstandige
i r
/''
.
fe-
;
s-t
,■■■
1
^
*>*.
1.' '%:
^
è\I^
.Hl
m
* .
TAILLE 22 c.M. SMALLER Zö eet wat z\i wil. En vermagert toch. Indien U ook de vrees bekruipt, dat ge Uw jeugdig figuur gaat verliezen en langzamerhand tot „buiten-model' uitgroeit, leest dan eens den brief hieronder. De schrijfster zegt: „Ik was hoogst verbaasd" en zii vertelt de reden waarom: „Ik ben Kruschen Salts gaan nemen tegen maagzuur. Na minder dan drie maanden was ik hoogst verbaasd over myn uiterlijke verschijning. Alle overdadige dikte was verdwenen. In nog geen drie maanden was ik 20 tot 22 c.M. smaller om mijn middel en maag. Omdat ik Kruschen niet nam om te vermageren, begreep ik eerst niet, dat het aan Kruschen Salts te danken was. Mijn kennissen zijn nu vol bewondering over mijn lijn. Het verschil is ongelooflijk.Ook de vreeselijke, pijnlijke oprispingen en misselijkheid zijn opgehouden, evenzoo die akelige volheid en opgeblazenheid. Ik heb absoluut geen dieet gehouden. Ik eet wat, zooveel en wanneer ik wil. Het was werkelijk verwonderlijk gemakkelijk in geen enkel opzicht iets onprettigs". Mevr. A. D. De werking van Kruschen Salts blijft niet beperkt tot een enkel deel van het organisme. Het heeft een aansporenden invloed op elk afvoerorgaan, elke klier, ader en zenuw. Zacht maar zeker bevrijdt het het lichaam van alle vet-aankweekende voedselresten en schadelijke afvalstoffen, welke aanleiding kunnen geven tot rheumatiek, spijsverteringsmoeilijkheden en vele andere klachten. U zult tevens ondervinden, terwijl ge bezig zijt Uw, gewicht tot het normale punt terug te brengen, ge tegelijkertijd wint aan opgewektheid, levenslust en energie. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten k Fl.0.90 en Fl.1.60 per flacon, en wordt gefabriceerd in Engeland door de Fa. E. Griffiths Hughes Ltd., sinds 1756 te Manchester gevestigd. Stralende gezondheid voor één cent per dag. oogen, had hem niet bijster aangelokt. Zijn blik dwaalde naar het eenzame, sombere huis, hoog op de rotsen. Meer dan een mijl in het rond was het de eenige menschelijke woning. Vervolgens wendden zijn oogen zich naar den voet der klippen, die de baai afsloten en waartegen de golven schuimend uiteenspatten. Hij keek er met ongewone aandacht naar; nadenkender en meer onderzoekend dan hij ooit eerder gedaan had — wikkend en wegend. „Kom," verbrak hij bruusk de stilte, die opnieuw tusschen hen gevallen was. Hij stond op en wierp de zwarte mantilla op het zand. „Laten we nog een poosje gaan zwemmen. Ik moet zoo aanstonds naar de stad terug." Hij keek uit over de zee, zijn oogen met de hand beschaduwend tegen het zonlicht. „We zwemmen in een flink tempo langs de rotsen en terug." Ze volgde de richting van zijn blik tot waar de branding tegen de klippen sloeg. „De zee is wel erg onstuimig," weifelde ze. „En het getij werkt ook niet mee. Het is nu heelemaal niet de goede tijd." „Onzin," riep hij haar over zijn schouder toe, meteen in het water springend.
„De zee moet er nog wel heel anders uitzien, als ik er niet tegen op kan. Vooruit, ik help je wel." Lola nam de mantüla op, legde het waardevolle kleedingstuk verder op het strand, buiten het bereik van het water en volgde hem. Ze hadden meermalen bij gunstigen wind en gunstig getij dezen afstand samen afgelegd. Maar dezen keer waren zij nog niet ver gekomen of Lola bemerkte, dat de onderstroom trok en dat ze al haar kracht zou noodig hebben, om zich door de woelige golven een weg te banen. Ze riep Armstrong een waarschuwing toe, maar hij was al in de branding, dus bleef er niets anders over dan vol te houden. Het gelukte, ze geraakten in kalm water en zwommen langzaam naast elkaar voort, om hun krachten te. sparen voor het zwaarste deel van den tocht den terugweg. Toen ze dezen voor de helft achter zich hadden, kwam Lola tot de ontstellende ontdekking, dat de getijstroom haar naar de rotsen ter linkerzijde begon te trekken. Ze worstelde wanhopig, om weer het midden van het water te bereiken, maar het bruisende, ziedende water doemde haar beenen tot machteloosheid. Daarop poogde ze op een uitstekende landpunt, met ver van haar af, veiligheid te vinden, maar ze voelde dat ze niet vooruitkwam. Arthur Armstrong zwom rustig verder — het einddoel langzaam maar zeker naderend. Hij was tegen de kracht van den stroom opgewassen en hij zorgde er voor niet naar links af te drijven, naar de gevaarlijke branding. Lola gaf geen geluid om zijn aandacht op haar te vestigen; ze wist, dat hij genoeg met zichzelf te stellen had. Ze vocht nu weer met alle spieren en zenuwen van haar jong, sterk lichaam, om het midden van het water te bereiken en aan de donkere, dreigende rotsen te ontkomen. Eenmaal verbeeldde ze zich, dat hij omkeek: de volgende seconde werd ze door een draaikolk gegrepen en als een willoos wrakstuk heen en weer geslingerd door stroom en tegenstroom. De kokende golven sloegen over haar heen, ze werd overspoeld en omlaag getrokken, alsof een onweerstaanbaar luchtledig iets haar in zijn greep had. Het donderend geweld van de opgezweepte, tegen elkaar botsende watermassa's verdoofde haar; een vreemd gevoel van benauwdheid, dat haar ademhaling scheen af te snijden, maakte zich van haar meester. Ze trachtte Armstrong te roepen, maar geen gearticuleerde klank kwam over haar lippen; ze zag nog — als in een naargeestigen droom — hoe zijn natte armen glansden in het licht. Toen was het nacht om haar...
bleef hij stilstaan om te luisteren/maar verder niets hoorend, was hij overtuigd, dat hij zich vergist had en ging verder. Zonder iemand te ontmoeten, bereikte hij een half uur later den buitenrand van San Marco. II. Het was zes uur toen hij thuiskwam. Hij verkleedde zich zonder overhaasting, belde toen Marion Webster op en herinnerde haar aan hun afspraak om acht uur. „Dacht je nu heusch, dat ik die zou vergeten, Arthur?" was haar antwoord. „Ik kom je om acht uur met mijn auto'tje halen." „Schitterend," zei hij. „Ik trek mijn avondtoilet aan." „Heel verstandig van je, want anders maakte ik het uit," plaagde ze. „In rok ben je nog veel knappper dan anders. En ik wil graag eer met je inleggen." Hij lachte, gevleid door haar scherts, waaruit de diepte van haar bewondering sprak. „Je bederft me door en door met je complimenten, Marion! Nu, tot straks." Hij legde den hoorn neer en glimlachte voldaan bij het beeld, dat voor zijn geestesoog verrees: hij zelf naast Marion in haar blinkenden crême-gelakten two-seater, dien ze bescheidenlijk haar „auto'.tje" noemde. Geen sombere, beklemmende schaduw viel over de verwachting van een heerlijken avond: het verlaten stuk strand, de woelige zee, de sterke stroom, Anita's afwezigheid — bet had alles gesloten als een bus. Ze zouden de mantilla op het strand vinden. Als zij later — hij huiverde tóch even bij het visioen — óók gevonden zou worden, wel — dan zou de verklaring, dat ze was gaan zwemmen en door den getijstroom gegrepen, voor de hand liggen... Marion was in een buitengewoon opgewekte stemming dien avond en haar DE DANSERES ERIKA STOUZBERG MAAKT BINNENKORT EEN TOURNEE DOOR ONS LAND.
Zoodra Arthur Armstrong weer den zandigen grond onder zijn voeten voelde, waadde hij zonder om te zien, naar het strand en liep naar de rotsachtige kaap, waar hij zich altijd verkleéSde. Haastig trok hij zijn kleeren aan en zocht zijn weg door de droge bedding, die parallel liep met de rotsen. In het dichtst van de wilgenboschjes, waarmede de bodem er van bedekt was, gekomen, meende «hij dat het stampen van een motorboot tot hem doordrong. Even -6 -
H&er£ijk tteri bijzonder verzachtend opdrogend en reukwegnemend, werkt
Tallooze Meeëters
PUROL POEDER
bij transpireerende oksels en voeten. Strooibussen 60 et en 1 gld Bij Apotli. en Drogisten, vroolijkheid vormde nog een bekoring te meer. „Nu ons engagement er door is," lachte ze, „moet je me eens eerlijk wat vertellen, Arthur. Je hebt nu toch al je oude flirtations begraven, nietwaar ?" „Ik hèb er geen te begraven," antwoordde hij met een poging om luchtig te spreken. Ze hief een kwasi-dreigenden vinger naar hem op. „Je wilt me toch niet wijsmaken, dat ik het eenige meisje ben waar je ooit iets voor gevoeld hebt? Dat zou een geweldige klap zijn op mijn ijdelheid. Ik was vast overtuigd, dat ik de slotsom was uit zorgvuldige, jarenlange vergelijkende studies en onderzoekingen." Hij lachte, nu weer van harte, in onuitsprekelijke opluchting. „Och, ja, ik heb natuurlijk wel 'n paar meisjes ontmoet..." gaf hij vaag toe zonder den zin af te maken en op een toon dien den indruk moest wekken dat „een paar" euphemistisch voor een „heeleboel" moest worden genomen. „Ziezoo dat is mannéhtaall" Ze genoten van de gezellige sfeer van het mondaine restaurant, dansten en schertsten en begonnen toen, plotseling ernstiger, over de toekomst te praten. Marion was een meisje, dat wist wat ze wilde — haar doorzettingsvermogen had ze van haar vader geërfd — FOTOSTUOIE
•
M.G.M.
Wie een ij et postzegel stuurt aan de Firma S. Blindeman & Co.. v. Baerlesrraat 89, Amsterdam, ontvangt een proef. Verzoeke echter nauwkeurige opgave van adres. Sdicrk Face-Lorion is slechts edit in origineele flacons met opschrift Sdicrk. Mystikum poeder de beroemde Sdierk poeder.
en ze had van den machtigen bankier weten gedaan te krijgen, dat hij haar het mooiste punt van de baai zou geven om op dat ideale plekje de villa voor haar en haar echtgenoot te doen bouwen, ofschoon de oude heer al plannen had laten maken voor een groot en vermoedelijk zeer rendabel hotel op deze plaats. Marion raakte niet uitgepraat over haar besprekingen met den architect en Arthur luisterde met een gevoel van welbehagen. De blos van verrukking, die haar wangen kleurde en de gouden vonkjes van enthousiasme, die in haar mooie oogen dansten, de elegante omgeving, de stroom van opwindende muziek, deden een soort dronkenschap naar zijn hoofd stijgen, waarin elke onaangename gedachte oploste. Een gewaarwording van lichamelijke veiligheid kwam over hem — mèèr dan dat: een besef van niet te bedwingen kracht en onaantastbaar succes, een gevoel van overwinnaar zijn. Toen Marion hem om twaalf uur in haar wagen thuisbracht, voelde hij zich uitermate tevreden met zichzelf en met de geheele wereld; wat zou hij te vreezen kunnen hebben ? Onder het uitkleeden liet hij de gebeurtenissen van den afgeloopen dag in zijn geest de revue passeeren. Hij vroeg zich af — maar op hetzelfde moment, dat de gedachte bij hem opkwam, onderdrukte hij haar met al zijn kracht. JHij trok zijn zijden pyama aan en bjeef nog in een gemakkelijken stoel een sigaret zitten rooken. Hij was op het punt in bed te stappen, toen hij plotseling voetstappen hoorde in de hall. Voor zijn deur hielden ze op en er werd geklopt. Een. oogenblik was het alsof zijn hart stilstond van schrik, alsof een ijskoude hand om zijn keel werd gelegd; toen beheerschte hij zich, sprong uit den stoel en ging de deur opendoen. In het halfduister van de hall zag hij de forsche figuur van Oliver Lewis, - 7 -
:
„jarenlang had ik hccle [eelijkc, en zeer vt-le meceters in mijn gezicht en gebruikte verschillende soorten zeep, crème en dergclijkcn, zonder echter eenig resultaat te bereiken. Eenige tijd geleden maakte men mij echter op Uw Face-Lotion opmerkzaam en ik probeerde toen ook nog eens dat middel. Reeds na korten tijd verdwenen de meesters en mijn huid is nu weer glad en rein. Ik moet dan ook zeggen dat ik met Uw Face-Lotion volkomen tevreden ben en nooit ophouden zal het te gebruiken. De gevolgen zijn verrassend.'' Uit een ontvangen brief.
den chef van het kleine politiecorps van San Marco. „Het spijt me, dat ik u nog zoo laat lastig moet komen vallen, Mr. Armstrong, maar er is een ongeluk gebeurd," verontschuldigde hij zich. „Ik ben hier vanavond al eerder geweest, maar u was niet thuis." „O ja?" Armstrong spande zich in om zijn stem effen te doen klinken. „Wäär is een ongeluk gebeurd? Op de bank?" „Neen, mijnheer I" De inspecteur gluurde over Armstrong's schouder in de helder-verlichte kamer, alsof hij verwachtte daar nog iemand anders te zullen zien. De politieman trad binnen, zonder daartoe een uitnoodiging te hebben ontvangen. Arthur Armstrong wees zwijgend naar een stoel — er scheen in zijn hersens iets te bevriezen terwijl hij toekeek hoe Lewis zich in zijn stoel installeerde. „Hebt u Lola Encastillo gekend?" begon de inspecteur. „Ja, ik ken haar," verbeterde Arthur, „wat is er met haar?" Lewis negeerde zoowel de opmerking als de vraag en hernam: „Wanneer hebt u haar het laatst gesproken. Mr. Armstrong ?" • „Een week of twee geleden, denk ik." „En daarna hebt u haar niet meer gezien ?" „Neen." Zonder de oogen neer te slaan doorstond Arthur den blik van den inspecteur. Oliver Lewis fronste peinzend de wenkbrauwen. „Dat stemt overeen met de verklaring van de oude Anita," zei hij, meer tot zichzelf dan tegen Arthur, van wien zich de gewaarwording meester maakte, alsof een looden last, die zijn adem belemmerde, van hem werd afgenomen. „Is' er iets met haar?" vroeg hij (Uervolä op pa&lna 12)
^^^M
scfl
en Leo^ 'tentin.)
Een film van Walter Reisch. Producrie: Günther Stapenhorst. Regie: Reinhold Schünzel. Muziek: Werner R. Heymann. PERSONEN: Leopold, graaf von Weidling-Weidling Gustav Wal dan Stefanie, zijn dochter Renate Müller Ellinor Blackwell Leopoldine Konstantin Tobby, haar zoon Willy Fritsch Giacomo Ottaviani Anton Pointner Ismeal Pascha . . Jacob Tiedtke Verder :Briggmann, Ferrari, Hagen, Ode. Een Ufa-film. Be eeuwig blauwe hemel van Egypte straalt boven Cairo, het elegantste modecentrum ter wereld. Een bont, internationaal volkje heeft in de hotels zijn intrek genomen, fotografeert de oeroude, onsterfelijke sphinx, beklimt de pyramiden, speelt, danst, lacht en flirt. Dat is de atmosfeer, waarin Ellinor Blackwell, de levenslustige, rijke weduwe van den bekenden Amerikaanschen bazarkoning, zich op haar gemak voelt. Omringd door haar aanbidders probeert ze te vergeten, dat haar zoon Tobby reeds lang meerderjarig is. Deze heeft slechts
RENATE
MÜLUER EN
ANTON
P01NTNER.
één doel voor oogen — zijn moed die af en toe wel eens wat 01 equilibreerd doet, moet iemand heblj' die op haar let; het beste is ierm die haar den naam Blackwell afne en haar zijn eigen geeft. Zijn moe et scheid€n, maar eerst moeten ze moet weer trouwen! De kleine gn 1Wen. Woedend stemt Stefanie toe. Stefanie Weidling-Weidling, die To st moet echter de bruiloft bij een toevallig leert kennen, verkeert in denden grootwaardigheidsbekleeder, zelfde geval. De oude graaf kan x men niet kan afwimpelen, in de niet laten, iedere vrouw het hof stijn gevierd worden. Ellinor en de maken, hij is daarin eenvoudig on if hebben intusschen alles vernomen beterlyk. Bovendien smelt het gr zijn de woestijn ingereden, waar de lijk vermogen als sneeuw voor de tiende Bedouïnen hen als bruidspaar en Stefanie breekt zich er het hc roeten... Tobby heeft intusschen over, hoe zij haar papa wat meer ^rkt, dat hij Stefanie reeds lang banden kan leggen. Tobby weet ünd heeft. Van scheiding is geen .oplossing: zijn moeder en de oude g ike meer moeten trouwen! Ze spreken af, de verloving bij verrassing gedur« | een groot feest in het hotel bel zal worden gemaakt. Precies hetzt idee van de vereeniging der far Blackwell en Weidling hadden ecj — papa en mama! Ellinor en 'de graaf zien hun kinderen samen flu| ren en stellen met vreugde vast, er iets aan de hand is. Het feeste moment is aangebroken! Reeds Tobby spreken, wanneer de" graaf in de rede valt en trotsch de verlo van zijn dochter Stefanie met To Blackwell aankondigt. Tobby is ge in de war. Hij smeekt Stefanie met Op zoek naar de kinderen. oog op zijn zakenrelaties géén sc| daal te maken; ze kunnen toch
-8 ^^
Willy Fritsch, Leopoldine Konstantin, Renate Müller en Gustav Waldau.
- 9 _
Leopoldine Konstantin en Gustav Waldau.
■
"
■
■
■
*
SIOAREN
R R E M ABC 15
VMorgens, 's Middags, 's Avonds.
Dagelijks gorgelen met zout water is een goed middel tegen een pijnlijke keel. — Dit moet een groote troost zijn voor lieden, die in'de vacantie in zee willen zwemmen. Op een boerderij in Schotland woont een vrouw, die honderd vier jaar oud is, en nog nooit radio heeft gehoord of in een auto gezeten. — Haar lang leven moet echter aan andere oorzaken worden toegeschreven.
Üe ongelukktec beiybeklimmer „Allemachtig, daar gaat m'n retourtje f"
-yi"^,1 Waarom scheer jy je te^enwoordigr twee maal in de week? Wie is dat meisje?F
Nadat zij een non stop-danswedstrijd hadden gewonnen, hebben een jongeman en een meisje in Amerika hun voeten door een doleter laten onderzoeken. — Jammer, dat de medicus aan den verkeerden kant is begonnen I
MADY CHRISTIANS werd den 19eh Januari 1900 te Weenen geboren all de dochter van den acteur Rudolph Christians. Reeds pp teer jeugdigen leeftijd ging zij aan het tooneel en debuteerde weldra in de film „Die Krone von Kerkyra". ZU trad in het huwelijk met den redacteur Dr. von Mueller en witt sich tot op den hoogsten sport van de maatschappelijke ladder op te werken. Haar grootste succes was de stomme film „Bin Walzertraum". Zij bezocht verscheidene malen ons land, waarvoor zij een groote bewondering koestert.
TRILBT CLARK ging in Londen op een tooneelschool. Zij debuteerde te Manchester en vertrok toen naar Hollywood, waar zij het echter niet verder dan tot figurante kon brengen. Na haar terugkeer in Londen had zij meer geluk. Zij werd door de British Pathe voor een rol in de film „Gods Clay ' geëngageerd en nadien trad zij "bij dezelfde maatschappij in de film „Het geheim van de rotsen" op.
LEW CODY is in 1M5 te New York geboren. Hij was tooneel speler toen hij door de directie der Metro Goldwyn Mayer werd geëngageerd. Dit ia heel wat jaren geleden, maar toch heeft Lew nimmer voor een andere maatschappij gespeeld. Wel speelt hij steeds rollen van het tweede plan, doch hij doet dit zeer verdienstelijk. De fiimactrice Mable Norman is zijn vrouw en zijn beste vriend is de filmster Jimmy Durante.
„Ik geloof zeker, dat bijna iedereen in weinige uren kan leeren een auto te besturen," schKjft een automobilist. Maar het vergt weken van geduld en oefening om een wegenkaart te leeren opvouwen. „Over het algemeen is het publiek zóó gewend aan de impressionnistische kunst, dat het van ieder schilderij gemakkelijk kan vertellen wat het voorstelt," lezen wij in een desbetreffend artikel, — De impressionnistische schilders zullen dus weer van voren af aan moeten beginnen!
„Die meisjes van tegenwoordig schijnen niet graag te trouwen." „waarom denk je dat?' „Ik heb het ze gevraagd."
Het slachtoffer: „Ha I M^Jn gelukscent hebben de boeven gelukkig niet gevonden 1"
Een athleet heeft dezer dagen het record geslagen in het achteruitspringen. — Het verdient misschien wel aanbeveling om automobilisten aan het verstand te brengen, dat wij niet zoo eerzuchtig zijn om dit record te willen verbeteren.
INA CLAIRE begon haar fllmloopbaan als figurante in de Paramount-studio's, waar xij opviel door haar buitenJewone schoonheid. De P.D.C, engageerde haar aarop voor een rol in de film „The Awful Truth". ZU oogstte in deze rolprent veel succes en kreeg een engagement b« de Metro Goldwyn Mayer. Hier leerde »y John Gilbert kennen en trouwde met hem. Benige maanden later scheidden zij weer. Beiden zijn echter nog aan de M.G.M, verbonden.
COLIN CLIVE, een jong Amerikaansch filmacteur, werd te Chlc»«ro geboren. Hi} was op kantoor, doch een vriend haalde hem over eens zHn geluk by de film te probeeren. Hy trok naar Hollywood, maar kreeg geen engagement. Toen hij ongeveer den hongerdood nabff was, gaf een regisseur hem uit medelijden een kleine rol. Colin bleek talent te bezitten en hij werd aan de Tiffany Film Maatschapplf verbonden. Het meeste succes behaalde hij in de rol van Captain Stanhope in de film „Journey's End".
BERNICE CLAIRE is een nichtje van Ina. Zij is eigenlijk zangeres en trad bij de San Carlos Opera Company op. Ben regisseur van de First National Pilm-maatschappU liet echter een proefopname van haar vervaardigen, zoodat zij een engagement kreeg en debuteerde in de film „No, no Nanette". Haar vertolking viel zeer in den smaak en men vertrouwde haar de hoofdrol in de film „Son of the Flame" toe Een half jaar geleden evenwel is Bernice weer naar het opera-tooneel teruggekeerd.
JUDE CLYDE is de dochter van een bekend fllm-figurantenechtpaar. Haar jeugd bracht zij reeds in de filmstudio s door en het is dus geen wonder, dat zU fiimactrice werd. Zif speelde kleine rollen Wf de Paramount, kreeg toen een engaffement bfl de Radio Pictures, waarb« zö een belangrijke rol in de Him „The Cuckoos 'speelde en werd daarna aan de Universal verbonden. Bij deze maatschappij speelde zij dit seizoen een groote rol in de rol' prent „De vrouw in de schaduw".
CLAUDETTE COLBERT, de Paramount-fllmster en echtgenoote van den filmacteur Norman Forster, wastooneelspeelster, doch werd geëngageerd voor een rol in de film „The Hole in the Wall". Toen kwam „The Lady Lies", en daarna haar eerste groote succes „De groote vijver" met Maurice Chevalier. Ernst Lubitsch gaf haar daarop een rol in „De lachende luitenant" en Cecil B. de Mille engageerde haar voor „Het teeken des kruisés". Zooals het zich tot dusver iaat aanzien, heeft Claudette nog een mooie toekomst voor zich.
Een dame maakte onlangs een hevige scène in een restaurant, omdat zij een lange haar in haar soep vond. — Uit de nerrie, die zij maakte, had men bijna verondersteld, dat zij de haar op haar mans schouder had gevonden.
Een „lang" afscheid. - 10 -
„Ziet U wel, mijnheer, die schokbrekers zijn prima!
-11 -
JUNE COLLYER« ware naam is Dorothea Heermance en zif werd den 17en Augustus te New York geboren. Haar ouders waren er zeer op tegen, dat June aan de film ging, maar daar zij veel succes heeft, zijn zii thans met dit feit verzoend. Zij had eerst een contract bij de Fox, doch speelt thans voor de Metro Goldwyn Mayer. Haar beste films zijn „The Fou Sons en „De ondeugende echtgenoot".
w
HOE FILMSTERREN GEKLEED GAAN
Shirley Greay, een nieuwe verschijning in de Paramount studio's, draagt op zeiltochten een soort vest van wit piqué, dat van voren wordt dichlgeregen met een veter. De sjaal, de riem en de farneering van de zakdoek worden in wit en lauw gehouden. Ook Jean Parker hult zich by voorkeur in een vest van eenigszins manlijke allure, doch alleen voor avonddracht. Het kleedingstuk is vervaardigd van wit piqué met breede revers; de mouwen zijn bovenaan zeer wijd en onderaan glad. {Foto M.G.M.)
[Vervolg van p
„Welneen," antwoordde de inspecteur op een toon van verbazing. „U hebt toch niets op uw geweten, dat u aan een arrestatie blootstelt." Arthur liet de opmerking van den politieman onbeantwoord. „Goed, ik zal met u meegaan," stemde hij kort toe, „maar als deze geschiedenis aanleiding geeft tot praatjes, zal degeen, die me die kool gestoofd heeft, er voor boeten." Hij draaide zijn rug naar Lewis toe en trok zijn pyama uit. Terwijl hij naar zijn ondergoed greep, had hij het gevoel, alsof de scherpe, grijze oogen van den laten bezoeker zich aan elk van zijn bewegingen hechtten, maar toen hij zich omwendde, om zijn overhemd te nemen, dat op den stoel naast het bed lag, zag hij dat de inspecteur weer bezig was in roerlooze houding zijn schoenpunten te bestudeeren. Armstrongs nerveuze vingers worstelden met zijn boord en das en een afschuwelijk gevoel kwam in zijn keel, alsof hij op het punt was te stikken. De inspecteur keek op. „Ik zou me er niet zoo mee aftobben," merkte hij onschuldig op. „Waarom een strop om je hals voor den tijd ?" Ook deze opmerking negeerde Armstrong. Hij voltooide zijn toilet en zette zijn hoed op. „Ik ben klaar," klonk het toen kortaf. Op weg naar het politiebureau spraken ze geen van beiden. Een koude, vochtige mist was uit zee opgekomen en de silhouetten der huizen doemden er spookachtig en naargeestig uit op. Geen ander geluid klonk, dan de holle echo van hun voetstappen. Het was van een beklemmende melancholie. De inspecteur duwde de deur van het bureau open en verzocht A'rthur Armstrong hem naar zijn kamer te volgen. Het flitste den jongeman door den geest, dat de politiechef eigenlijk buiten zijn boekje was gegaan en dat 't alleen zijn eigen kwaad geweten was geweest, dat hem er toe had gebracht, met hem mee te gaan. Lewis trok een lade van zijn schrijftafel open en haalde de zwarte mantilla te voorschijn. „Die herkent u natuurlijk ?" zei hij. Arthur bevochtigde zijn kurkdroge lippen. „Zeker," gelukte het hem met onbewogen stem te zeggen. „Die was van senorita Lola Encastillo ..." „We hebben hem op het strand gevonden, zooals ik u al meegedeeld heb," vervolgde Lewis. „En de gevolgtrekking lag voor de hand, dat het meisje verdronken was." De inspecteur hield de kanten sjawl van zich af en Arthur sloeg zijn oogen neer. Een seconde vroeg hij zich wanhopig af, of dit dunne lapje kant hem zou kunnen verraden. Maar onmiddellijk wierp hij de gedachte van zich af en zei ongeduldig: ,Als we eens voortgingen? Ik verlang naar mijn bed; ik heb morgen een drukken dag." De inspecteur knikte. Hij hing de mantilla aan een haak boven zijn schrijftafel; toen nam hij een vel papier, (Vervoli op pa&na 21]
C. « Th..l>lJZZLES No. 497 ^iï keek eens naar zijn vrouws nieuwe japon, — hij had pas zijn belasting betaald! — glimlachte cynisch en zei nadenkend: ,,Het is toch een merkwaardige boel in de wereld. De menschen geven maar geld uit, dat zij nog niet hebben verdiend, voor dingen, die zij niet noodig hebben, en om indruk te maken op menschen, die zij niet kunnen uitstaan!" ,,Het moderne meisje is een betooverende, kleine heks." „Alleen maar jammer, dat zij zoo weinig met bezemstelen te maken wil hebben!" „Lydia is- een zeer intelligente vrouw." „Onzin! Zij brengt de menschen alleen in den waan, dat zij 't is!" „Nou, is dat soms niet intelligent?" Vrouw: „Het kookboek, dat ik de vorige maand heb gekocht, moet bepaald erg goedkoop zijn geweest, want het stond vol drukfouten. Heb je het niet gezien?" Echtgenoot: „Neen, maar de meeste heb ik geproefd!" De man, die zichzelf had opgewerkt tot grooter welstand, leidde een bezoeker rond in zijn bibliotheek, waar hij verscheidene kunstschatten had verzameld. „En dit," zei hij, wijzend op een groot schilderij, „is een echte Frans Hals." „Zoo," antwoordde de bezoeker, „dat is een prachtig stuk." „Dat zou ik denken!" meende de eigenaar. „Tusschen ons gezegd en gezwegen: 't is nog van voogden oorlog!" De zeer zuinige familie verwachtte een gast en dus was iedereen in de weer om voorbereidingen te treffen voor de lunch. „Marie," zei njjjnheer, „leg nu je mooiste suikertang vlak bij mijnheer Pietcrs zijn bord." „Suikertang? We hebben geen klontjes, alleen maar fijne suiker!" „Dat weet ik," antwoordde mijnheer waardig. „Daarom zeg ik je juist de tang klaar te leggen!" Client: „Ik wil een van de beeren spreken, die de verantwoordelijkheid heeft." Jongste bediende (die juist zijn ontslag beet heeft) : ..Zegt U 't dan maar tegen mij: Ik krijg toch altijd de schuld van alles wat verkeerd gaat." Zij had een ongelukje gehad met den nieuwen auto en het spatbord was erg gehavend. Zij reed naar een garage en vroeg angstig aan den monteur: „Denkt U, dat U het spatbord zóó kunt repareeren, dat mijn man niet merkt, dat het verbogen is geweest?" „Nee mevrouw, dat kan ik niet," antwoordde de monteur, „maar ik kan 't wel zóó maken, dat U over een paar dagen aan uw man kunt vragen, hoe hij aan dat gehavende spatbord komt!" Keesje (die zit te zwoegen op zijn Latijnsche verbuigingen): „Vader, is Latijn een doode taal?" Vader: „Ja, jongen." Keesje (verontwaardigd) : „Nou, waarom begraven ze haar dan niet?"
KNIPPUZZLE «^lie,»rl??!I!*n'kdiu "l' b°venstaande stukjes een portretnvan n bekende filmster weten samen 1% J,,,„?cf ft "PS, benevens haar naam vóór 15 Augustus (Indische abonne s voor 15 Oc-
1
l
T-
't
i
tober) zenden, verdeelen wjj tien afdrukken van deze foto. Adresseeren aan: Hedactie„Het Weekblad ', Galgewater 22, Leiden; op de enveloppe a.u.b. duidelijk vermelden : C. ÄTh.-puzzles «7
KAMRAADSEL
6
HORIZONTAAL: 1. Naam van een Duitsche filmster. VERTICAAL: 1. Zee in Noord-Europa. 2. Goedkeuring. 3. Revolutie. 4. Onrust. 5. Verkoopen. 6. Deel. Te gebruiken letters: a-a-a-a-a-c-d-d-d-e-e-ee-e-e-e-e-e-g-i-i-i-1-l-l-n-n-n-n-n-o-o-o-o-p-r-ss-s-s-s-t-t-t-v-w-z. Wij stellen een hoofdprijs van f. 2.50 en drie troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder degenen, die ons van deze puzzle een goede oplossing zenden.
OPLOSSiNOEN C. <& Tlh,-
o. 494
KN1PPUZZLE De winnaars van de foto's zijn: de heer J. Pons, Rotterdam; mejuffrouw A. Osinga, Sneek; mejuffrouw J Korenhof, Leiden; mejuffrouw J. F. v. Norren, Den Helder; mejuffrouw B. P. Veltman, Zevenaar; de heer L. v. d. Brugge, Vlaardingen: mejuffrouw M. Grünner, Breda; mejuffrouw M. Limburg, Amsterdam; mejuffrouw A. de Jongh, Amsterdam; mevrouw L. GellingsApon, Rotterdam.
VISITEKAARTJESRAADSEL Kurt Vespermann. Loretta Young Norma Shearer Mejuffrouw R. R. Dorrestyn te Maarssen verwierf den hoofdprijs, terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan den heer E. van Straten te 's-Gravenhage, Meile S. Dreyfus te 's-Gravenhage en den heer C. v. d. Klooster te Rotterdam.
- 13 -
Clive Brook ■
I
j
■
ALS HET LEVEN MISDAAD WORDT GASTON KLEIN. - DE MAN. DIE NIEMAND WAS. Zelfs diegenen onder de detectives, die smokkelaar tot aan den rand van den afin hun loopbaan het meeste succes grond was gebracht en dat alle moeite deed wendde zich om, teneinde te zien, of de passagier, die aan den anderen kant naast hebben gehad, geven toch nog grif zich een terugweg te banen naar gezondtoe, dat zij veel te danken hebben aan „In- heid en lichaamskracht — een meisje, waar hem zat, eveneens last had van den onaangenaam-prikkelenden, scherpen rook. Het specteur Geluk" en „Rechercheur Kans". David Ross van had gehouden. was de non. Hetgeen hier volgt, is het relaas van het Gedurende meer dan een maand paIn een houding van vrome kalmte zat optreden van „Inspecteur Geluk", waar- trouilleerde David Ross op den drukken zü met neergeslagen oogen voor zich uit door een jonge detective van den Engel- verkeerszeeweg tusschen Londen en Parus, te staren, haar handen verborgen in de schen Geheimen Dienst er in slaagde een der ledere inlichting, die hü had ingewonnen, wijde mouwen van haar kleed. De Duitscher gewiekste boosdoeners te arresteeren, waar- bevestigde, dat de geheimzinnige narcoticadeed een zwaren trek aan zyn sigaar en tegen de justitie ooit den strijd heeft aansmokkelaar nog steeds dezelfde Gaston Klein blies den rook precies haar kant uit. Haar gebonden. was. Den eenen dag kon men hem in Parü« oogen begonnen te tranen en sloten zich met „De man, die niemand was" had reeds ontmoeten, waar hy' het leven leidde van een een pü'nlüken trek en toen.... bracht zü geruimen t'i' aangeteekend gestaan op de eerzaam, gezeten burger. Den volgenden hoestend en proestend haar hand naar haar Ijjsten van Scotland Yard, den Geheimen dag zat hü echter in Londen, waar hü zich gezicht. Ross' oogen openden zich wyd Dienst en de recherche-afdeelingen van ver- eveneens als een man van rustige, eenvou- van verbazing — de handen van de non schillende «-dere landen, eer hü het voor- dige en gansch niet opvallende manieren zagen geel en bruin van de nicotinewerp werd van de speciale aandacht van mr. voordeed. Maar hoe hü zich gedroeg in de vlekken! David Ross, beambte van den Engelschen perioden tusschen Parys en Londen, hoe hü De passagiers, die in de kajuit verzameld Geheimen Dienst. Het zonderlinge was de verdoovende middelen in Engeland wist waren, kregen plotseling den schok van hun evenwel, dat ofschoon men hem bij dezen te krijgen, dat was en bleef ook voor David leven. Met een kreet was de jongeman in schuilnaam noemde, men zeer goed wist, Ross een diep geheim. het blauwe costuum op de non afgesprongen wie'-hjj was. Op zekeren keer had hü daarom besloten en had zijn handen om haar keel geslagen. Men wist, dat hg Gaston Klein heette, zijn aandacht eens niét meer te besteden aan Maar dat was nog niet alles. De non ontj dat hij gewoonlijk in Parijs woonde en zelfs de gebruikelijke spoorweg- en zeeroute tus- wikkelde plotseling een behendigheid en een dat hü tot voor heel kort op een bepaald schen Engeland en Frahkrük, maar Gaston kracht, die al heel slecht in overeenstemming vast adres verblijf had gehouden. Boven- te verrassen its h\j met zü'n niet-astrale waren te brengen met haar religieuze Weedien wist men, dat hij er zijn werk van lichaam te Parys vertoefde. Ross had zün ding, en weldra lagen zü met zijn beiden in maakte verdoovende middelen van Frank- slag goed voorbereid, en eigenlük had hü een stry'd op leven en dood gewikkeld, te rijk naar Engeland te smokkelen, en dat niets anders te doen, dan Klein te arrestee- rollen over den grond. De worsteling was een groot deel van deze gevaarlijke narcotica, anneer deze de gevaarlijke smokkel- echter even kort als hevig en voordat welke hun weg via het Kanaal van Frank- waar bij zich had. Het was niet moeilijk te iemand tusschenbeide had kunnen komen, rijk naar Engeland vonden, door Gaston weten te komen, dat Klein op een avond had de non, die door haar onhandige klfeezélf werden overgebracht. Er was echter aanwezig zou zijn op een party'tje. Ver- ding gehandicapt was, het onderspit moeten nog meer: men had Gastons portret en scheidene andere smokkelaars van verdoo- delven. De jongeman zat op haar borst en vingerafdrukken, kortom er ontbrak letter- vende middelen zouden er eveneens zijn. Een hield haar een revolver onder den neus. lijk niets van hetgeen men noodig had om korte bespreking met de autoriteiten van de „Eindelijk heb ik je dan toch, Gaston hem te identificeeren. Süreté — de Parüschc Scotland Yard — Klein," hijgde hij. . . . Een paar uur later waren David Ross en Wanneer er ontdekt werd, dat er weer en alles was geregeld. zyn gevangene, die nog steeds zün vermomeen nieuwe hoeveelheid „langzame vergifEven dacht Ross, dat hij zou slagen. Het ten'-' in Londen was aangekomen, merkten fuifje bleek niets minder dan een orgie met ming droeg, al was deze ook vreesely'k gede autoriteiten onveranderlijk tegen elkaar narcotica te zyn. Alle bekende bedwelmings- havend, op den terugweg naar Frankrijk, op: „Ah, Gaston is weer hier. ..." middelen waren present — cocaïne, heroïne, om in de haven waar zij aankwamen, afZij, die hiervan op de hoogte waren, opium, morphine — en Klein! Er had een gehaald te worden door twee grimmig uitvroegen dan wel eens: „Ja, maar indien goed-voorbereide overval plaats; de aan- ziende beeren, die een stel stevige handjullie zooveel van dien Gaston weet, waar- wezigen werden gefouilleerd en Klein bleek boeien bij zich hadden. In een klein om arresteer je hem dan niet? Hetgeen hij de eenige, die géén narcotica bij zich had kamertje begonnen zy de lijfsvisitatie. Hetdoet, is toch strafbaar en eigenlijk is hy en er evenmin aan verslaafd was! Hü dien- geen zy' zochten en hoopten te vinden, ontimmers een gemeene misdadiger, die duizen- de dus te worden vrügelaten en Ross was dekten zy' werkelijk: een belangry'ke hoeden menschen de ellende en vaak ook den gedoemd wederom zijn toevlucht te nemen veelheid verdoovende middelen, verborgen in den rozenkrans van de „non". Gaston dood in jaagt?" tot zijn eentonige Kanaal-patrouilles. Klein werd nu officieel gearresteerd. OfDat was dan een lastige vraag, waarop Somber gestemd — want hü was werde Geheime Dienst niet goed antwoord kelijk gaan wanhopen of hü er wel eens schoon zoowel het onderzoek als de arreswist te geven, en een zorgelijke stemming ooit in zou slagen den boosdoener in zün tatie natuurlijk evengoed in Engeland als maakte zich daarom van de verantwoor- macht te krügen — liep hü op een dag het in Frankrük had kunnen gebeuren, had Ross delijke chefs meester. Want — hoe konden dek van den Kanaal-stoomer op en neer. den smokkelaar naar Frankry'k gebracht zij iemand, arresteereu, die. . . . niemand Voor den honderdsten keer onderwierp hü omdat dergelijke lieden daar zwaarder worden gestraft dan in Engeland. Zoo werd was? iederen passagier aan een uiterst nauwkeurig De oorzaak van het zonderlinge geval oogen-onderzoek. Het was het gebruikelijke Klein veroordeeld tot opzending naar een was namelijk deze: Gaston besloot telkens reis-gezelschap: een paar Fransche en Engel- strafkolonie voor den tüd van tien jaar. De plotseling niet meer te bestaan. Het was sche zakenlieden, eenige Amerikaansche man, die niemand was, werd nu de man alsof hü een magische kracht bezat, waar- toeristen, een aantal niet nader te omschrij- met een nummer. Zün geheimzinnige rol door hij in staat was zijn lichaam achter te ven vreemdelingen en een non. En het was was uitgespeeld en Engeland verlost van een laten zoodra hü voet in Engeland zette en méér dan duidelijk voor Ross, dat zü geen individu, dat aan de maatschappij onberehet Kanaal over te steken als een onzicht- van allen iets anders waren, dan waarvoor kenbare schade had toegebracht. . . . bare, onstoffelijke geest. Zóó althans leek zij zich uitgaven. Natuurlyk klinkt het als het „happy end" het den Geheimen Dienst. Men kon zich Terwijl de kust van Engeland reeds in van een film of een boek, maar toch dient eenvoudig niet voorstellen, hoe hij er anders zicht kwam, stak er een hevige wind in slaagde iederen keer door het voortdurend op en iedereen ging naar beneden. Ross zelf hier nog verteld, dat ook deze jacht op een en zorgvuldig voor hem uitgezette net te nam plaats aan een der lange tafels in den boosdoener besloten werd met een huwelijk —'■ een huwelijk tusschen Ross en het meisje, glippen! salon en liet de moeilijkheden, waarvoor hij dat hij reeds vroeger had bemind en dat nu Het was dan ook geen gemakkelijke taak, stond, nog eens de revue passeeren. Terwijl weer haar gezondheid had teruggekregen die men David Ross, den nog jongen be- hü zat te piekeren, snoof hij den geur op en vastbesloten was nimmer meer haar toeambte, opdroeg: bet mysterie-Gaston-Klein van de smerigste tabak, die hü ooit had vlucht te nemen tot de afschuwelüke en te onthullen en daarbij te denken aan een geroken. De rooker was een Duitscher, die verfoeilijke remedies der narcotica-smokmeisje, dat door de practijken van den aan een zware sigaar zat te trekken. Ross kelaars. - 14 -
VßOUWEN Regie: Archie Mayo. ROLVERDEELING. Natalie . . . Kay Francis Larry. . . Allan Dinehart Lois . Marjorie Gateson Link . . . Roland Young Doris . . . . Gloria Stuart Clarke . . . Allah Vincent Warner Bros. Productie. Larry Baldwin, vroeger een verkwister en drinkebroer, verandert opeens en wordt een machtige figuur in het zakenleven. De oorzaak hiervan is zijn liefde voor Natalie. Zij houden hun liefde geheim, omdat Larry getrouwd is en vader van een jeugdige dochter, Doris, terwijl Natalie een broer heeft, Clarke, die haar verafgoodt. Zonder dat Natalie of Larry er het geringste vermoeden van hebben, maken Doris en Clarke kennis met elkaar en vatten liefde voor elkander op. Doris is verpletterd als zij verneemt, wat er gaande is tusschen haar vader en de zuster van den man, waarmee zij wilde trouwen. Zij gaat naar Natalie en vraagt haar de relaties met haar vader te verbreken. Natalie, die voelt, dat zij Doris benadeelt en overtuigd, dat zij Clarke's gevoelens ernstig zal kwetsen, stemt toe. Natalie stelt Larry in kennis van haar beslissing en ook hij stemt tenslotte in een scheiding toe. Terwijl Larry afscheid neemt van Natalie, komt Clarke de kamer binnen. Hij hoort een gedeelte van hun gesprek en trekt daaruit de conclusie, dat zijn opvoeding door Larry bekostigd werd. Hij neemt de eerste boot naar Zuid-Amerika, waar hem een betrekking was aangeboden. Hij dwingt zichzelf om noch aan zijn zuster, noch aan Doris te schrijven, daar hij voelt, dat hij niet kan trouwen met de dochter van den man, die een dergelijke verhoumet zijn zuster heeft ge-
- Hi^p?^^^ had. Een jaar later keert hij terug, doch blijft Natalie ignoreeren. Doris ontmoet hij echter bij kennissen en al zijn liefde vlamt weer op. Hij tracht een onderhoud met haar te hebben, maar zij wil niets met hem te maken hebben. Als Doris echter in haar auto wil stappen om te vertrekken, zit Clarke naast haar. Zij is woedend en rijdt met een roekelooze vaart. Zij twisten en Dons verliest de controle over het stuur. De wagen wordt vernield en zij beiden raken gewond. Larry en Natalie spoeden zich naar het huis, waar de gewonden zijn opgenomen. De schok heeft Clarke's tegenstand gebroken en hij verzoent zich met zijn zuster. Doris roept om Clarke en ook tusschen deze twee komt alles weer in orde. De moeder van Qpris, die van Natalie's relaties met Larry heeft gehoord, negeert haar totaal als zij aan het bed van haar dochter komt. De scheiding van Larry heeft Natalie hevig aangegrepen en zij vat het plan op naar Europa te gaan om vergetelheid te zoeken. Larry's vrouw heeft geweigerd in een scheiding toe te stemmen. Link, een compagnon en groot vriend van Larry, besluit tenslotte de zaak in orde te brengen. Link kent Larrys vrouw door en door. Hij vertelt haar, dat zij de risee is van haar kennissenkring en een voorwerp van hun medelijden als bedrogen vrouw. Dit maakt haar woedend en ze vertrekt op stel en sprong naar Reno. Natalie en Larry zijn getuigen bij het geïmproviseerde huwelijk van Doris en Clarke, daarna snelt Natalie naar huis om zich gereed te maken voor haar buitenlandsche reis. Ondertusschen heeft Larry vernomen, dat 2ijn vrouw in een scheiding heeft toegestemd. Hij haast zich om Natalie op te zoeken en vindt haar net als zij op het punt staat naar de boot te gaan. De oplossing van alle moeilijkheden is nu weldra en op bevredigende wijze gevonden.
.,
I
•
i-jk.-il1"-:'.■■""•-
W ^St^TT-*±£pi&mésm*miitm
ROLAND YOUNG ALS LINK
VERWACHT:
SHEMH
N
RASPOETIN Een Metro-Goldwyn-Mayer Film met
II
JOHN, ETHEL en LIONEL BARRYMORE
HMBi - •il NATALIE (KAY FRANCIS) IS WANHOPIG -16 -
I
AFBEELDT IN KLEUR MULTICOLQ PICTURE
■
"
DE VROUW ßEVEELT
D« koninklijke stoet voor de Kathedraal waar de doopplechtigheid zal plaat* vinden. BASIL RATHBONE.
Loet C. Bamstijn — Den Haag ROLVERDEELING. Madame Maria Pola Negri Koning Rudolph . . Roland Young Kapitein Alex Pastitsch . Basil Rathbone Kolonel Stradimirovitsch H. B. Warner Luitenant Iwan Antony Bushell De eerste minister Reginald Owen Mascha .... May Boley De Generaal . . . Frank Reicher A an de speeltafel beproeft kapitein ^jl Alex Pastitsch zijn geluk, zoo-^-^-als hij het noemt, omdat hij geen ander woord weet voor de wanhopige pogingen om met zijn laatste geld te trachten zooveel te winnen, dat hij zijn schulden kan vereffenen. Een liefde voor een mooie vrouw ruïneert hem, en zijn vrienden zien hem met leede oogen zijn ondergang tegemoet gaan. Dat doet kolonel Stradimirovitsch besluiten, hem over te plaatsen naar Piro^ een verlaten post in een onherbergzame streek. De kolonel gaat nog verder: hij bezoekt mevrouw Maria en deelt haar mede, waarom Pastitsch wordt verplaatst. En Maria, die den toestand helder inziet, raadt Pastitsch aan te gehoorzamen en overtuigt hem, dat ze moeten scheiden. Doch nimmer, beloven ze, zullen zij elkander vergeten; en om Pastitsch te redden, laat ze al haar juweelen en geld naar den kolonel brengen, zoodat deze daarmee de schulden van den kapitein kan voldoen. Dan vertrekt ze naar verschillende groote steden, waar ze optreedt als zangeres. Op een avond als ze zingt in een cabaret, merkt koning Rudolph haar op. Zijn uitnoodiging, waarmede hij haar vereert, heeft meer den vorm van een bevel, doch alleen op voorwaarde, dat ze bericht zal krijgen over Pastitsch, volgt ze den offiaer, die haar de uitnoodiging overbracht. Maria maakt op den koning een. zeer sterken indruk en hii gevoelt, dat hij haar niet behandelen kan als een vriendin, zooals hij er zoovelen heeft. Hij
De generale staf efscht van Koning Rudolph afstand van den troon te doen.
Koning Rudolph (Roland Young) en Koningin Maria (Pola Negri).
Kolonel Stradimirovitsch (H. B. Warner) brenat Madame Maria (Pola Negri) een bezoek.
A' - "
geeft, haar dan ook verlof te vertrekken, èh laat den kapitein van de garde Maria naar haar rijtuig begeleiden. Die kapitein is Alex Pastitsch, die uit het bezoek van Maria aan den koning een zeer voorbarige conclusie heeft getrokken. Hij beleedigt haar, en Maria wreekt zich door den koning te blijven bezoeken. Dit vergroot slechts den afstand tusschen haar en Alex; tot tenslotte Maria toestemt om den koning te huwen. De plechtigheden hebben plaats, ondanks de vermaning van de ministers; hun argumenten tegen deze mésalliance lijden bij den vorst volkomen schipbreuk. Onder leiding vooral van Alex ontstaan samenzweringen, en hoewel hij wordt gearresteerd, herkrijgt hij door bemiddeling van Maria zijn vrijheid en rang. Doch bij de doopplechtigheid van den troonopvolger barst het verzet los. In de kathedraal wordt een bomaanslag gepleegd, welke mislukt, maar in het paleis wordt de vorst door één zijner officieren neergeschoten. Kapitein Pastitsch wordt belast met de opdracht Maria een stuk te laten teekenen, waarin zij de onwettigheid van haar zoon erkent. Pastitsch merkt op, dat Maria hem haat; doch dan eerst verneemt hij van den kolonel wat Maria voor hem deed en opgeofferd heeft. Het is hem onmogelijk haar het stuk te laten teekenen; nu gevoelt hij, hoeveel deze vrouw voor hem beteekent en hij beraamt een plan om haar te ontvoeren en over de grens te brengen. Maria is gelukkig Alex eindelijk voor altijd te hebben teruggevonden, en ze verzwijgt hem, dat ze veroordeeld is om gefusilleerd te worden. Doch de voorloopige regeering ziet in, dat men Maria door haar fiere houding niet als een staatsgevaarlijke vrouw maar als martelares zal beschouwen, indien het vonnis voltrokken wordt. Men speelt Alex in de kaart en wijzigt haar straf in verbanning. Als Maria vertrekt en in het rijtuig wil stappen, dat haar over de grens zal brengen, ziet ze daarin Alex, die haar wacht, om met haar een gelukkige toekomst tegemoet te gaan.
POLA NEGRI.
Vóór het zonnebad eerst de huid inwrijven met „Zij^-crême of „Zif'-olie. Dat voorkomt zonnebrand en Uw huid wordt tevens prachtig gebruind.
':
I
In prijzen van 20-75 cent. I
11
De Nederlandsche Crème ' ONTVANGEN BOEKEN Lizo Tetzner. Hans Urian. de geschiedenis van een wereldreis. G. B. van Goor Zonen's U.M., den Haag, prijs ing. / i.ao, geb. / 1.90.
Liza Tetzner geeft in dit boek het fantastische verhaal van een arm proletariërskind, dat, door den vroegen dood van z'n vader, met alle hardheden van het leven in aanraking komt. Hjj ^an niet begrypen dat de bakker, wiens winkel vol brood is, hem, die voor z'n zieke moeder en z'n hongerige broertjes en zusjes een er van, één maar, komt vragen, dit niet wil afgeven zonder geld. Hy ontmoet Trillewip. de luchthaas en met hem trekken zij door de wereld, de wonderlijke wereld, vol ongerechtigheden en overal vindt hjj toestanden, welke hy niet begrijpen kan, maar ook goede menschen, met wien hy vriendschap sluit. Eindelijk en ten lange leste keert Hans Urian weer in zyn geboorteplaats terug. De politieagent gelooft niet veel van zyn verhaal, de schoolmeester is boos, wanneer hij hem van zyn vliegend vriendje, den haas Trillewip, spreekt. .D'r zyn geen vliegendt hazen. Doch zyn vriendjes juichen hem toe en hij is onder hen de held. En z'n moeder is innig gelukkig, dat haar Hansje, die zoo dapper de wereld inging om voor haar en zyn broertjes en zusjes brood te halen, weer terug is. Alleen in het kleine kamertje achtergebleven omhelsden en kusten zij elkaar, zonder ophouden, en ze waren heel gelukkig. Zoo eindigt het verhaal, dat door Bep van Eek in het Nederlandsch bewerkt is. Aardige plaatjes verhoogen de aantrekkelijkheid van dit boek.
N.V.
■
REVUE
O...BEDOEL JE DAT! e N
D in kY; ïï'"0"»16 Revue heeft thans voor de derde maal een première ten tooneele gebracht. Ha A .r■' "»sc.he src«I« T,1?,eater is d.lt feit btf de Première der nieuwe revue: „O ... bedoel je ,r. .,-iLee,r*"i!n" fee»teH|k herdacht door groot en klein en vooral ook door de stille mediwerkers achter de schermen, met fraaie bloemen te huldigen. „i?i>-0rfen-i8roedi.e r0.vu^ behoort een draad te loopen, een draad, die In alle tafereelen is terug te nJ ÏA .1 »ebeurtenlsaen van den laatsten tijd moeten er in worden aansestipt. Het geheel moet CS'iHü-»* 8sketches worden doorapekt. Van dit alles echter had deze nieuwe revue niets, alleen H!L T ';u'msch°ots voorradig De auteur Jac. van Tol heeft ook niet de minste moeite ee»ketchés'heeftvermaakt weVen; het " een 0Pvoe^nst geworden, die alleen door haar vele geestige „A'i" !let 8roe.de fpaJ Ier «nedewerkers en aan de torgen, die besteed zijn aan de finales, moet dan 2«-l Sf» ^i?.!.Pm iaa.t,jhet •w6** y"lrt*n toegeschreven. Lou Bandy draagt de revue en wist wonderlijk ÜJ «nnt wiwS M de."aI te verkr«gen. Naast hem moeten genoemd worden Wiesje Bouwmeester BïnX. f u!ld^' nd,P 'o h beiden ï68^,"!1 meoi ,,l9 jevue-lomieken gaan onderschelden. Beppy Rameau, Jean du Bel«, Frans Bpeaerts, Clalrette Hammé en het danspaar Mado en Chainoff ooestten welverdienden lof. Aan de aankreodlng was veel moeite besteed; alles zag er dan ook frislh en fleurig uit. Pim de la Puente leidde het orkest met vaste hand. HA v E Jr
Lou Bandy en Wiesje Bouwmeester in een geestige scène.
19 -
— 18-
NATIONALE
1I ■
uk^Y t—-en zeer goede opname- camera, geheel automatisch, voor: Fl. 75. — . Uw negatieffilm van pl.m. 9 meter: Fl. 1.30, dit neemt U zelf op, — wij maken het weer kant en klaar voor de projectie voor: Fl. 1.25. Deze prijzen kunnen U dus niet afschrikken. Waarbij nog komt dat filmen heel wat eenvoudiger is dan fotografeeren. Vraagt inlichtingen en brochures bij Uw fotohandelaar of bij
Huidaandoeningen WAAROM NOG LANGER LIJDEN?
Waarom heele nachten wakker lig gen, terwijl het D.D.D. Recept tegen Huidaandoeningen, Ekzeem Dauw worm, Open Beenen, Zweren de on dragelijke jeuk in enkele seconden doet bedaren en U van de folterende pijnen verlost ? ,Bij de eerste bevochtiging verdween de jeuk ' schrijft de Heer J W. M. te Haarlem. „Ik heb veel zalf en smeer sels gebruikt, maar eerst nu ik D.D D. heb is mijn Ekzeem na vijf jaar lijden sterk aan het verbeteren D.D.D. is geen vettige zalf doch een heldere vloeistof, die onmiddellijk diep in de huidporiën doordringt en daar de ziektekiemen doodt. Flacons a f 0.75 en f 2.50 bij Apoth. en Drogisten. A.15
,,lk woi er zoo erg aon foe, dol buiien als zoJc/es oan mijn oogen hmgen en ik niet kon kijken- De jeuk en branderigheid waren ondragelijk Met DDD werd in 3 dagen mijn gezicht beter zonder dal ook maar één tchilfertje achterbleef." Mej. Y. M. L Ie Heerenveen
DDD Geneesmiddel tegen ' HUIDAANDOENINGEN Dames I
de
Om Uw delicate teint haar frischheid en luister te doen behouden, gebruikt dagelijks
Importrice voor Nederland: Mevrouw L. Justet Raadhuisstraat 42 — Amsterdam
LAIT INNOXA Hel melkdleet veer de huid Knip deze advertentie uit, zend ze met 40 cent in postzegels aan: Richard Wernekinck & Co., Huddestraat 9, Amsterdam, en U ontvangt een keurig doosje monsters.
De fijne Toiletzeep* Deze ideaal rulvere zeep is samengesteld uit bestanddeelen, welke onmisbaar zijn voor het verkrijgen van een fraaie, gezonde huid. Het mollige schuim
dringt zacht in de poriën, reinigt intensief en maakt de huid soepel en geurend naar het oude parfum, dat nooit uit de mode geraakt.
Old Cottage'Lavender complete Toiletserie. Importeurs: RICHARD WERNEKINCK 6 Co. Htiddcstraat 9 Amsterdam-C.
©UO&SMITHS (öïd (toïïagc jCaucndcr TOILET ARTIKELEN
Uw nieuwe japon is beeldig, maar... U loopt de kans haar te bederven door transpiratie. Om haar langen tijd haar frischheid te doen behouden, moet U Odorono gebruiken. Odorono behoedt U voor vlekken van transpiratie en voor den onaangenamen geur hiervan. De gewons Odorono (robijnkleurigl wordt twee maal- per week gebruikt en beschut U gedurende 3 a 7 dagen. " Instant " Odorono wordt lederen dag toegepast, of wel zoo dikwijls als dit noodig Blijkt. Beide vloeistoffen worden aangewend door middel van een "spons-aan-steel".
ODO-RO-NO beschermt Uwe kleeren
Verkrijgbaar bij' alle firma 's in toiletartikelen: ä F. 1.- en 1.80. Zendt 6 postzegels van 6 cent voor monsters, onder bijsluiting van onderstaanden bon, aan The Globe Trading Co., Ltd, Singel, 44. AMSTERDAM.-C. OVERTOUIG HAAR De nieuwe Onfharings-Cfcme Odorono Is een volmookt product, prettig en gemakkelijk In het gebruik, verhordt noch in de tube, noch op de huid.voltooitUw toilet onder de armen.
Verzoeke mli monstert Odorono toe te lenden, tegen 6 hlerbt] Ingesloten postzegels van 6 oent Kaam ' ; Adres
In haar Vacantie vroolijk en Slank Juni Ik ben verrukt over de Facil-Kuur, waardoor ik nu juist 6 Kilo aan gewicht heb verloren. Ik geniet volop van mijn vacantie en alle andere dames benijden mij mijn slanke lijn. Zendt mij s.v.p. ten spoedigste nog een buis, opdat mijn gew/cht niet meer zal toenemen. T. C. Facil Is verkrijgbaar in Apotheken en Drogisterijen i f 3.- per buis van 100 pastilles voor een vermageringskuur van 3 weken.
[Uervolé van pagina 12] opende zijn vu] penhouder en begon te schrijven. Af en toe hield hij op en keek naar het open raam aan zijn rechterhand, met de gespannen gelaatsuitdrukking van iemand, die scherp luistert of hij ook éen geluid kan opvangen. Na een poos werd het suizen van een zacht-loopenden auto hoorbaar en kort daarop klonk het knarsen van de remmen van "den auto, die voor het bureau stopte. Arthur keek naar den inspecteur. Die schreef rustig door en toen er op de deur van zijn kamer werd geklopt, toonde hij niet de minste verbazing. „Binnen 1" riep hij. De deur ging open. Op den drempel stond Marion Webster. Arthur Armstrong kwam half overeind, maar viel onmiddellijk weer in zijn stoel terug. Onthutst keek het jonge meisje van den een naar den ander. „Wat is er, Arthur?" hijgde ze. Toen er geen antwoord kwam, richtte ze zich tot den inspecteur. „Hebt ü me laten roepen, mijnheer Lewis ?" „Ja, miss Webster." Oliver Lewis legde zijn pen neer en stond op. „Neemt u plaats, miss Webster." Arthur Armstrong scheen zijn spraak teruggekregen te hebben. „Daar zul je berouw van hebben, vriend," viel hij woedend tegen den inspecteur uit. Lewis deed alsof hij niets van Arthurs verontwaardiging merkte, liep naar een deur aan het eind van de kamer en opende die. „Kom binnen," noodigde hij uit. De eerste die aan zijn verzoek voldeed, was een man in visscherskleeren: Arthur herkende hem als Pete, een der makreelvisschers van San Marco. Achter hem kwamen twee anderen: de eene was Dr. Hollis, de dokter van het stadje, en op zijn arm steunde een meisje: Lola Encastillo. Arthur kromp ineen, in een jammerlijke poging om haar blik te vermijden, maar ze keek zijn kant niet eens uit. De beide meisjes monsterden elkaar zwijgend; Marion omklemde met haar gehandschoende hand de leuning van haar stoel. Haat vrouwelijke intuïtie deed haar oogenblikkelijk begrijpen, dat dat donkere meisje een mededingstcr moest zijn. Lewis' stem verbrak de benauwende stilte. „Lola," begon hij, „,wil je zoo goed
LDLV DAMIDTA, de Fransche filmster, speelt thans voor de Warner. Bros.
zijn de verklaring, die je twee uur geleden aflegde, voor allen die hier aanwezig zijn, te herhalen?" »Liever niet als — als miss Webster er bij is," antwoordde het Spaansche meisje met zachte stem. Wankelend kwam ze naar voren, nog uitgeput na het verschikkelijke avontuur, dat ze dien middag doorstaan had. „Goed, dan zal ik het doen," zei Lewis rustig. Lola strekte de hand als in smeekend protest. Maar de inspecteur beduidde haar zich stil te houden. Daarop begon hij te sprekeh. Zijn stem klonk klaar en scherp door de stilte van de kamer; de vijf anderen luisterden in ademlooze spanning. „Na maandenlang deze jongedame het hof gemaakt te hebben, bracht u er haar vanmiddag toe, tijdens een gevaarlijke getij-strooming, in de branding .te gaan en daar liet u haar moedwillig in den steek, terwijl zij in gevaar verkeerde te verdrinken," eindigde de inspecteur zijn requisitoir en hij schudde dreigend een langen, pezigen vinger tegen^rthur. „Als Pete niet toevallig; met zijn boot op het tooneel was verschenen en Dr. Hollis niet zoo spoedig aanwezig was geweest, zou de mond, die u beschuldigt, voor eeuwig gesloten zijn. Maar nu zult u uw verdiende straf niet ontloopen. En ik heb miss Webster gevraagd tegenwoordig te zijn als belangrijke getuige en — om -haar te waarschuwen." Arthur, die met een aschgrauw en - 21 -
van angst vertrokken gezicht geluisterd had, sprong op. „Het is allemaal gelogen," schreeuwde hij. „Ze vertelt dat idiote verhaal alleen maar om ons te scheiden, Marion. Ik heb haar in twee weken niet gezien en ik tart haar het tegendeel te bewijzen!" „Twee weken geleden heb je haar dus wel gesproken, Arthur?" vroeg Marion ijskoud. ,Ja — zeker," stotterde hij, ,„we kenden elkaar — — verder niet. Het is gewoon belachelijk! Het is niets anders dan een gemeene intrigue van een jaloersche vrouw!" Hij vloog op den inspecteur af. „Deze geschiedenis zal je je baantje kosten, Lewis," brieschte hij. Als eenig antwoord liep de inspecteur weer naar het schrijfbureau, waarboven hij de mantilla had opgehangen. Hij hing het prachtige kantwerk nu aan twee spijkers tegen den gepleisterden muur en het patroon teekende zich duidelijk af op den witten achtergrond. „Die hebben we vanavond op het strand gevonden," lichtte hij in. „Hij is van jou, nietwaar Lola, en je had de mantilla vanmiddag bij je, toen Armstrong en jij samen aan zee waren. Is het zoo niet ?" „Ja," klonk het nauwelijks hoorbaar. Lewis wendde zich tot Arthur. „Toen ik straks op uw kamers kwam, had ik nog niet het onweersprekelijk bewijs, dat Lola niets dan de waarheid had gesproken. Maar dät bewijs heb ik bij u gevonden. Dokter Hollis
■ .'■
Jhi£iÄ^
■■:■
.
■■■
■'
-r-;
,■■■>
■„ ,
^t1 rn '
BEZOEKT HET
LUXO R PALAST TE ROTTERDAM HLM ENTHOUSIASTEN
Onx* grooim N.d.rlandich« .clric« Either d. Bo.r-y.n Rijk, yi«rd. d«e wwk haar UehtlgttM varjurdag. - M«vroiw» d. Bo.r-y.n Rijk mat hur doeM.r «n kl.indochl.r, d. d.m.i Sophl. da Vrlw m H.ij. d. Vri.i, da talrljka onty.ng.n t.l.gr.mm.n l.i.nd.
Om Jiavaansehtt voeircSraeh«kUnstttnar«s Am.vMoïni en Maleische voordrachten. en
e te- ontbloot zi n ru
. ,^ , ' J g tot 0P het deed «en onzekeren stap naar voren middel! Arthur deed een stap achteruit. De Zuidelijke zon had in Arthur's „Kom eens aan me, als je 't hart rug, in vurig rood, het rijke patroon van hebt," siste hij. de zwarte mantilla gebrand... het onDe inspecteur trok een revolver uit weerlegbaar bewijs van zijn schanddaad. een der laden en hield het wapen losjes Niemand sprak, tot eindelijk de inin zijn hand. specteur de spanning brak met een „Kleed hem tot het middel uit, zakelijke verklaring: dokter. Ik draag de Verantwoordelijk„Er moet direct een foto van zijn heid." ■ rug genomen worden, vóór de indruk De beide mannen grepen Arthur bij van het patroon verdwijnt en die foto de armen. zal, gevoegd bii het getuigenis van u Hij rukte zich los, maar zijn handen vieren voldoende zijn, om van eiken vielen slap neer, toen de inspecteur rechter tegen dit sujet vonnis te krijde revolver enkele centimeters ophief. gen wegens poging tot moord." Hij zag in, dat verder verzet doelloos Marion stond op. Ze trok haar linwas en berustte. ker handschoen uit, schoof den ver„Draai hem oml" commandeerde lovingsring van haar vinger en legde Lewis. dien op het schrijfbureau van den inPete en de dokter gehoorzaamden aan specteur. Even staarde ze naar haar het bevel. De oogen der beide meisjes hand; toen keerde ze zich naar Lola dwaalden van Arthur Armstrong's rug Encastillo. naar de Spaansche mantilla, die uitge„Wilt u mijn gastvrijheid voor de spreid tegen den witten muur hing. rest van dezen nacht accepteeren, senoEen gesmoorde kreet kwam over rita?" vroeg ze met een zachte stem Manen Websters lippen en Lola Eri- waarin aandoening trilde. castillo, de donkere oogen wijd-open. Lola knikte... - 22 -
Da (ilm.t.r R.n,t, Mflllar brach« da» waak aan kort Dazoak aan ent land an zong aaniga nlauwa Almtehiagart voor dan Hrlvarsumichan xandar.
A. v. Z. £e ENSCHEDE. Op dergelijke vragen antwoorden we alleen in deze rubriek. Hei ia dua onnoodig poaizegel in ie »luiten. Richard Tauber mag in DuUschland optreden. Hij filmt op hei oogenblik niei. T. L. C. ie AMSTERDAM. Hei ligi nieiop onzen weg, prijsvragen op ie loaaen. Hei spijt ona, dai we aan Uw verzoek niei kunnen voldoen, J. H. ie NIJMEGEN. Olga Tacbechowa heeft in bedoelde film niei meegespeeld. H, V. ie 'a-HERTOGENBOSCH. Henny Poriën ia op hei oogenblik op iournée. Zij beeft haar villa ie Berlijn verkocht. Wij kunnen U ioi onze spijt geen adrea opgeven. De gevraagde foio hebben we verzonden, W. v, d. N. ie 'a-GRAVENHAGE. Willy Friiach moei U in hei Duiiach schrijven. Niei vergeten drie antwoordcoupons in ie sluiten I Bedoelde foio ia in Willy's iuin genomen. De hond is van hem. A. H. ie NIJMEGEN. Lilian ia in deze film zeer vroolijk. Zij zal nog dit seizoen in ona land vertoond worden. De echt* genoote van J. B. ia geen filmster. De ge. vraagde foto's zijn verzonden. Dank voor Uw aardig briefje. J. H, K. te AMSTERDAM. Wendt U tot den Nederlandschen Bioscoop Bond, Achtergracht 18, Amsterdam. WEETGRAAG te 'a-GRAVENHAGE. Wendt U tot den heer Ed. Relater. Reguliersgracht 140, Amsterdam. Hij zal U gaarne alle gewenachie inlichtingen verschaffen. U kunt natuurlijk ook lid van de Filmliga worden. R. O. ie TILBURG. Lien Deijera speelt in „Die Fahrt ina Grüne" mei Hermann Thimlg. Egon Kaiser is geen filmster maar •en musicus. T. J. F. ie GOUDA. Hei adrea van Nancy Carroll is 3431 Marathon Street, Hollywood. Felix Breaaari filmt op het Oogenblik niei. Hans Albers treedt met Karin Hardt in een nieuwe film op.
(Poto Oodfr. ie Groot)
De nieuwste opname van de Nederlandsche actrice Maryke van Toeren, die met het ensemble Willem van der Veer naar West-lndië is vertrokken. D. v. W, ie SCHEVENINGEN. Gustav Fröhlich is den 21sten Maart ie Hannover , geboren. Hij is mei de zangeres Gitta Alpar getrouwd. Deze ia den 3en Februari ie Boedapeat geboren. K. S. R. té ENKHUlZEN. John Boles is den 278ten October geboren. Hl) ia getrouwd en heeft twee kinderen. Charlotte Susa heeft in Amerika nog niet gefilmd, T. v. D. te EINDHOVEN. Bedoelde film zal niei in ona land vertoond worden. Regie voert Franz Wenzler. Renate Müller is niet mei Willy Friiach verloofd. Renaie'a zuaier heet Gabrlelle; zij ia journaliste.
<*,daa>éy NI T CA Wrijft U zich vóór elk luchl- en zonnebad goed met Nivea of Nivea-Olie in. Uw huid wordl dan mooi bruin en men bewondert U om Uw frisch, gezond uiterlijk. Bovendien doen Nivea en Nivea-Olie hel zonnebrandgevaar verminderen.
Douglat Fairbanks Jr. haalt, na hat tlakanhula varlatan ta habban, »Ijn Intrak ganeman bij da Engalteha «Imiiar bartruda Lawranea, waarmada hij binnenkort In 't huwelijk zal treden.
I
Maarnooil meteen nat lichaam een zonnebad nemen. Nivea werkt bij hitte aangenaam verkoelend. Nivea-Olie besAermt tegen te sterke afkoeling bij triestig weer. Beide bevorderen zij het bruin worden der huid, zelfi bij bewolkte lucht.
" N,v,a! ,n doo2en en ^^ 20-90 Cf. Nivea-Olie: in (Usschen 75 en 120Ct. Balandorf N.V., Sarphatlkacla3, Amsterdom-C
^Doorzifh V '■■-■f.
f
Adolphe Men jou heeft voor langen tijd een contract afgesloten met Warner Bros. De eerste film, waarin Menjou zal spelen, is ,,Convention City". Deze film is gebaseerd op een novelle van Will Turner. De beroemde filmproductieleider B. '^ P. Schulburg is door de Paramount ADOLPHE MENJOU geëngageerd. De Duitsche vhegenier Ernst Udet is aan de Fox verbonden als technisch adviseur voor een vlieg-film. . In de Columbia-Studios te Hollywood is een staking uitgebroken. De ateliers zijn J gesloten. Rita Waldau speelt een hoofdrol in de rum ..Meisterdctektiv". Onder regie van James Whale verfilmt de Universal den roman „The invisible
SdeVRnaiS.G-WdlS-Deh00fdr01^ in ? R XThriS,tle S^elt
OttoNÄ ^er
JOHNNY WEISSWULLER en MAUREEN O'SULLIVAN gekiekt toen zij samen een wandeling wilden oaan maken tijdens een kleine pauze tusschen d^ opnamln
(Foft> M.G.M.)
PHILLIPS HOLMES, de graag-geziene Paramount-ster, zal weldra weer m een nieuwe film optreden
een
der
hoofdrollen
TraUm TOm
^n
burg is geëngageerd voor een der hoofdrollen in de PrimaToonfilm (,Der Zarewitsch". De beroemde zanger Louis Graveure zal in de toonfilm ..Avontuur op Corsica" debuteeren. Henny Porten iT i zal onder regie * OTTO WALLBURG van Alfred Abel in de toonfilm „Moeder en kind" spelen Onder regie van Carl Froelich speelt Carl Ludwig Diehl de hoofdrol in de film „Volldampf voraus", Mary Marquet zal onder regie van Leonce Perret de hoofdrol spelen in de film „oappho . Onder regie van Hans Behrendt speelt Gerhard Ritterband in de Patria-Pilm „Bruiloft aan de Wolfgangsee". Karin Hardt zal onder regie van Erich Waschneck de vrouwelijke hoofdrol in de rilm „Soldatenglück" vertolken. In de nieuwe Metro-GoldwynMayer film „Tarzan and his mate", waarvoor Edgar Rice Burroughs, de schrijver van de wereldbekende Tarzan-verhalen, het manuscript schreef, zullen wederom de hoofdrollen vervuld worden door Johnny Weissmüller, Maureen O'Sullivan en Neil HaMAUREEN O'SULLIVAN milton. — 24 -
)oos30en60cf. rw?
lM^n^L/f/vA Sommige dingen kun je pas goed duidelijk maken, nadat je er bij herhaling over gesproken, en, in mijn geval, je er schriftelijk over geërgerd hebt. Jullie kent m'n opinie over de waarde van dagbladen. Eiken avond krijg je het, omdat je vrouw je kroost, of het keukenmeisje, bet wenschen. Je vrouw leest den „burgerlijken stand" en de opruimingsadvertenties, je kinderen het verhaal van Bruintje-beer, Micky-mouse of ik weet niet wat voor andere, onmogelijke geschiedemssen. allemaal van die onpaedagogischc ergerhjkheden, de vorstinne der keuken en het gasfornms, de „ongelukken", tenminste wanneer ze het dagblad (van jouw goede centen geregeld thmsgebracht) niet gebruikt om na te kijken, waar ze elders een betere betrekking kan kragen. ^ * Voor mü heeft de krant maar één waardevol ding: je kunt er een pakje in pakken, mits je tenminste twee bladen op elkaar legt '?••£? Js,<;heurt het Papi"- Lezen doe ik ons „lijfblad maar bij uitzondering. En wel wapneer ik merk, dat m'n vrouw iets op haar lever heeft, wat in den regel beteekent, dat ze een standje in petto of geld noodig heeft. Dan verschans ik me achter de krant. En alles wat ik er in lees, is bijkans altijd ergernis. Zoo las ik onlangs een enthousiaste beschrijving van het nieuwe behendigheidsspel, waarvan de plaatsing door de overheid, niet verboden is, omdat d'r menschen zijn, die het zoó kunnen spelen, dat zü zeker de plukkers zijn terwijl alle andere gekken d'r door geplukt worden. Is de tijd, waarin we leven, niet erg genoeg, dat ze zoo'n nieuwen geld-afpingelaar er nog bij moeten voegen? Waar is de zedelijkheid het gezag, de opvoedende kracht van de Edelachtbaren, die zich zoo zand in d'r lui ooeen laten strooien? 't Is meer dan ergerlijk, 't is bar. Hebben we aan den fiscus niet genoeg om ons geld kwijt te raken. . . . ?
Plots klinkt de stem van m'n vrouw, die weer over m'n schouder staat te gluren en meeleest. Petrus je bent 'n. . . . Spaar me het herhalen van haar betiteling. Ik weet, dat ik onder jullie een naam te verhezen heb en ik wil jullie niet laten hooren. welken naam mijn vrouw er voor in de plaats wil zetten. Petrus je hebt geen begrip. Dat spel is een zegen, een daad van wijsheid is het, dat ze het eindelijk bij ons hebben ingevoerd. Ik begreep d'r niks van. Was dat mün vrouw, die zoo sprak, de heerscheresse in het huis van Pruttelaar? ^s Avonds heb ik het pas begrepen. Toen heeft ze me opgebiecht, dat ze vijf gulden met het spel had verdiend. D'r was natuurlijk niks meer over van dat kapitaal. Dus bleef myn ergernis. Hoe kan het anders? n \ ermaledijde gok, 'n onverwachte winst en een man, die d'r geen cent profijt van kreeg! Ik blijf tegen behendigbeidsspelen! PETRUS PRUTTELAAR.
HOLLYWOODS JONGSTE STAÏi Een jonge man in een grijs flanellen pak, wandelde het New Yorksche kantoor van de MetroGoldwyn-Mayer binnen en bekeek met critischen blik de biljetten van de film „On verb reekbare Banden". „Dat zal wel een liefdesgeschiedenis zijn," merkte hij op. „En ik houd niet van dergelijke geschiedenissen. Liefde is onzm.
10 JAAR LANG LAST VAN HAAR VOETEN. RADOX VERDREEF DAT BRANDENDE, VERMOEIDE GEVOEL. Pyn of niet, deze winkeljuffrouw moest vriendelyk lachen tegen haar klanten. Een heele prestatie, aangezien kort geleden haar voeten in een „vreeselüken toestand" waren. Tegenwoordig kan ze van harte glimlachen, zonnig en oprecht, want Radox beeft haar van alle pijnen afgeholpen. Zij schryft o.a.: „Ik heb meer dan 10 jaar lang last van pijnlijke, brandende voeten gehad. En nadat ik eens slechte schoenen had gedragen kreeg ik een massa kleine likdoorns op al mijn teenen van boven en opzij. Ik heb heel wat geld besteed aan allerlei kuren, totdat een van mijn cliënten mij Radox aanraadde. Ik probeerde het en het resultaat was boven verwachting. Ik weekte mijn voeten ongeveer een half uur lang, in warm water met Radox, steeds heet water bijvoegend als het kouder werd. De huid om de likdoorns werd weggeweekt en met mijn vingernagel kon ik toen alle kleine likdoorns gemakkelijk uitlichten. Nog maar enkele dagen geleden waren mijn voeten in een vreeselyken toestand en nu zijn ze weer gezond en zonder pijn. Den heelen dag ben ik op de been en soms tot laat in den avond bezig. En het is niet gemakkelijk om menschen tot koopen te brengen, als je op doodelijk vermoeide,, pijnlijke voeten moet staan." Mevr. B. P. te L. Dergelijke klachten ontstaan als de huidporiën verstopt geraken door zuur- en kalk-afscheidingen. Het eenige middel hiertegen is zuurstof. Dompel daarom Uw pijnlijke, vermoeide voeten in een heerlijk verzachtend Radox-voetbad. De zuurstof, die Radox in water vrij maakt, zal de poriën openen en de onzuiverheden verwijderen, die het brandende en pijnlijke gevoel veroorzaakten. Met Radox voetbaden houdt ge Uw voeten sterk, veerkrachtig en gezond. Radox is heerlijk geparfumeerd, en verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten. Een pak is toereikend voor vele weken.
RA DOX
NU 7 0 c T p 9r p .!
Imp.: N.V. Rowntree Handels Mij., Heerengracht 209, Amsterdam-C.
De jonge man in kwestie was niemand anders dan Jackie Cooper. Het was zijn eerste bezoek aan New York en tot zijn schande moeten wij vermelden, dat hij in het geheel niet onder den indruk was van dit stuk. Eigenlijk maken slechts weinige dingen indruk op hem en vooral een menigte bewonderaars is zelden in staat hem te imponeeren. „Ik vind New York wel aardig," zei Jackie, „maar andere steden, die ik heb bezocht, vond ik ook "aardig. Ik geloof, dat New York een groote stad is, maar moeder vindt het nogal duur." Toen wij hem vroegen, hoe hij den agent vond, die zijn auto door de stad had geleid, antwoordde hij: „Ik vond het een aardige man, werkelijk een zeer geschikte vent, maar ik vond het jammer, dat hij me niet op de duo van zijn motor wilde laten zitten." Zooals vele andere acteurs heeft Jackie het land aan een interview en hij was blij, dat er bij dit onderhoud geen dames waren, want deze hebben volgens zijn zeggen dikwijls een neiging hem aan te halen en daar moet hij niets van hebben! Later vertelde zijn moeder dat, als ze hem niet met een portie ijs omgekocht had, Jackie waarschijnlijk in het geheel niet was gekomen, en dat zou geen wonder zijn geweest, want het was .een mooie, zonnige Juli-dag en Jackie wilde veel liever met zijn vriendjes buiten gaan spelen. Jackie vroeg om een stuk papier en een potlood; toen begon hij wat te krabbelen. „Wordt dat een portret van Wallace Beery ?" „Misschien," antwoordde hij, en ging verder met zijn werk. Zijn teekening onderging eigenaardige veranderingen, terwijl hij er mee bezig was en ondertusschen antwoordde hij op onze vragen. Wat eerst een portret van Jackie's groote vriend leek, werd later een Chinees en eindelijk een officier in uniform, wat het dan volgens den
JACKIE EN ZIJN VRIEND „PALSY", jongen teekenaar ook moest voorstellen. Intusschen gaf Jackie enkele inlichtingen over zichzelf. Hij is acht jaar en viert zijn verjaardag op 15 September. Jackie is eerelid van een padvindersclub en als hij twaalf jaar is, zou hij het liefst écht padvinder worden. Met Johnny Weissmüller is hij heel goed bekend, maar kon reeds zwemmen, vóórdat Johnny hem den crawlslag leerde! Zijn onderwijzeres gaat overal met hem mee. Zij is niet erg streng maar... zij is toch onderwijzeres! Jackies beste vriend is Wallace Beery en Jackie hoopt net als Wally te worden als hij groot is. Ja, Wally heeft hem zelfs beloofd hem eens mee te nemen met zijn vliegmachine en hem te leeren hoe deze te besturen. Na Wallace Beery vindt hij Clark Gable het aardigste, maar hij vindt het jammer, Sat Clark in zooveel liefdesgeschiedenissen speelt. Jackie is dolblij, dat zijn moeder thans voor de tweede maal gehuwd is, want liij houdt heel erg veel van zijn tweeden vader!
ONZE JONGE VRIEND MET ZIJN VADER EN MOEDER.
io&vkxyrd:
^^^^^^^^-^^^^^^—^^^^^—
&*"...TJ. Winirrod
L,
Om, acht uur was ze in Uxbridge besteld. Ze keek op de klok; als ze voortmaakte kon ze er nog op tijd zijn, al was het krap-aan. Ze zou het er maar op wagen. Wel is waar had ze den agent geschreven dat ze niet komen zou en mogelijk had deze zijn cliënt op de hoogte gebracht dat de samenkomst niet doorging. Maar het was de vraag of hij daarvoor nog gelegenheid had gehad; ze had haar briefje zoo laat verzonden Inderdaad, ze had haar briefje laat verzonden; zóó laat dat het antwoord van den agent pas kwam, toen het haar niet meer kon bereiken! En dat antwoord hield een waarschuwing in, die haar zeker tot nadenken zou hebben gestemd.. als ze die tijdig had gelezen, n.1. de mededeeling, dat hij haar nooit over een samenkomst in Uxbridge had geschreven! Winifred sprong op, zette haastig haar hoed op, schoot haar mantel aan, rende de trap af en de straat op. Weinige minuten later wipte ze aan King's Cross in een trein, die aansluiting gaf naar Paddington en Uxbridge. De portieren waren al gesloten; als ze tien seconden later was geweest had ze hem niet gehaald. XX.
MÄGDA SCHNEIDER
DE
VOGEL
GEVLOGEN!
Toen, den volgenden middag. Sir Reginald Carshaw, met luchtigen stap en in blij verwachten, in het pension kwam om zijn gewone dagelijksche bezoeken bij Winifred te hervatten, ontving juffrouw Goodman hem met een ontsteld gezicht en 'n eenigszins verward bericht. „Den heelen nacht niet thuis geweest? U kunt me toch zeker wel een nadere verklaring geven van die verbijsterende mededeeling?" riep hij uit. De schok van het hieuws had de kleur van zijn wangen en den glans van vreugde uit zijn oogen gedreven. „O, mijnheer, ik weet niet wat ik zeggen moet. In elk geval valt mij niets te verwijten." „Maar lieve mensch, wie verwijt u iets? Geef me een verklaring, een sleutel! Een bruikbare inlichting van uw kant spaart misschien eenige uren van vergeefsch zoeken." „Wat moet ik u vertellen?" klonk het hulpeloos. „Het arme schepsel huilde den heelen dag alsof haar hart breken zou, nadat mylady er geweest was." „Mylady? Wat voor mylady?" „Uw moeder, mijnheer! Heeft ze er u niets van gezegd? Lady Carshaw was eergisteren hier en het kan niet veel plezierigs geweest zijn, wat ze tegen miss Winifred gezegd heeft, dat de stumperd zich zoo overstuur heeft gemaakt. U hebt geen idee, hoe ellendig het was om aan te zien, hoe —'' Sir Reginald bezat de eigenaardige eigenschap, die vaak bij mannen met een leven-
dig temperament voorkomt, dat' hij op momenten van hevige verrassing, gevaar of ernstige moeilijkheid plotseling een toonbeeld van koele, beheerschte evenwichtigheid werd. De verbazingwekkende onthulling pmtient het bezoek van zijn moeder, gevoegd bij Winifreds onbegrijpelijk gedrag van de laatste dagen, openbaarde hem iets van wat zich achter zijn rug moest hebben afgespeeld en het was alsof zich over den vulkaan, die in zijn ziel woedde, een dikke ijslaag vormde. Er was zelfs een vriendelijk lachje op zijn gezicht, toen hij Juffrouw Goodman verzocht zich niet op te winden en er bij te gaan zitten. „Laten we de zaak rustig bespreken," stelde hij voor. „Vertel me alles wat u weet; in de volgorde, waarin de dingen gebeurd zijn; ook schijnbaar onbelangrijke kleinigheden. Doe uw best om niets te vergeten en als u vermoedens in een of andere richting hebt, deel mij die dan vooral mee. Hopenlijk kunnen we op die manier de verwarde draden uit elkaar halen." Juffrouw Goodman, gerustgesteld en aangemoedigd door zijn kalmte, gaf daarop een getrouw verslag van de gebeurtenissen der laatste acht en veertig uur, voor zoover die haar bekend waren. Sir Reginald behoefde geen verklaring voor de aanwezigheid van zijn moeder in een deel van Londen, waar ze wellicht nooit te voren een voet had gezet. Natuurlijk was ze er in de volle glorie van haar aristocratische verschijning heen getrokken, overwoog hij, om een eenvoudig, argeloos jongmeisje, dat bedroefd
weinig wereld- en menschenkennis LM iat, te imponeeren, om dit arme kind te suggereeren, dat ze haar mooie, onbaatzuchtige liefde ten offer moest brengen aan de grandioze plannen, die de moedertrots koesterde voor de toekomst van haar zoon. Van een „society"-standpunt bezien was het misschien vergeeflijk, wat ze gedaan had, maar ze zou spoedig genoeg tot de ontdekking komen, dat de kwestie nog andere kanten had! Er flitste even iets uitdagends in Sir Reginalds oogen en de lijnen om zijn mond verhardden, toen hij daaraan dacht. Hij hield van zijn moeder. Haar fouten waren die van haar milieu, haar deugden die van haar eigen persoon; ze had te lang in een broeikas geleefd om niet veel te verliezen van de eerlijke, zuivere vrouwelijkheid, die haar aangeboren was. Maar daarvoor bestond een remedie — hij' alleen wist welke. De vraag, waarover hij zich op dit oogenbük het hoofd brak, was, wie haar op de hoogte kon hebben gebracht van zijn omgang met Winifred — zoo goed als zeker met het vooropgezette doel om haar tot haar wreeden stap te bewegen en hen op deze wijze van elkaar te scheiden. Er moest een intrigeerende vijand achter de schermen aan het werk geweest zijn.... Wat hij nu wist, maakte ook Winifreds houding duidelijker. Eerst het comediespel, alsof ze niet meer van hem hield; toen, bij zijn onverwacht bezoek haar woorden: „Je wilt weten of ik nog van je houd? Het antwoord is ja, ja en nóg eens ja. Je moet zoo lang blijven als je kunt vanmiddag en ik zal heel, heel lief zijn, op
De beroemde violist Jacques Thibaud, • die in het Kurhaus te Scheveningen opnieuw lauweren oogstte. - 29 -
De violist Siegmund Bleier trad met orkest onder leiding van Ignaz Neumark te Scheveningen op.
voorwaarde, dat jè me niet vraagt waar„Gunst, dat zou ik in de opwinding hee- Worple heeft juist een flinken kerel nooom ik je al dien onzin vertelde...." lemaal vergetenl Nu ik u.met dien brief dig. Je hoeft er maar naar toe te gaan en En dan haar aankondiging: aan de hos- bezig zie, valt het me opeens in. De post je hebt de betrekking." pita: „Ik ga morgen hier vandaan — voorheeft nog wat voor miss Winifred gegoed " Hij vond zijn moeder thuis. Ze wierp bracht, nadat ze was weggegaan." een snellen, monsterenden blik op hem, Het was doorzichtig genoeg; ze wilde Ze liep haastig de kamer uit en kwam toen hij haar boudoir inkwam en met haar zich verbergen, begraven was misschien terug met een ongeopenden brief. Sir Re- tact van vrouw van de wereld begreep ze een beter woord, voor zijn liefde. En het ginald bedacht zich niet lang om van den onmiddellijk, daf het nutteloos zou zijn offer brengen van haar eigen liefde voor inhoud kennis te nemen. Het was de te hem op dit moment lastig te vallen met hèm, omdat haar in het hoofd was gepraat, laat gekomen mededeeling van den theater- vragen naar zijn gemoedstoestand. dat dit voor zijn bestwil was. agent, dat hij miss Barlett nooit over een „Dineer je vanmiddag hier?" was dan Maar één punt was niet helder. „Ze zei, dat ze morgen zou weggaan, samenkomst in Uxbridge had geschreven. ook alles wat ze vroeg, Ook déze brief verdween in Sir Regi„Ja, moeder. En u?" nietwaar?" wendde hij zich tot juffrouw nalds binnenzak. „De ik heb zoo goed als beloofd bij Goodman, „daarmee bedoelde ze dus vanHij wendde zich weer tot de hospita. daag?" de Towers te gaan eten, Heelemaal en fa„U moet mij eiken ochtend en avond milie...," „Dat zou ik wel denken," was het anttelegrafeeren; als zich iets bijzonders voor„Het is beter, dat u thuisblijft, We hebwoord. „Maar ik vind het raadselachtig, doet, laat u me dat natuurlijk weiten en ben een heeleboel dingen af te handelen." dat ze gisteravond hals over kop de deur „Wat zeg je dat ernstig. Af te handeis uitgeloopen, zonder een woord te zeg- zoo niet, dan seint u eenvoudig „g-een nieuws". Hier is mijn adres en een pond len! Wat voor dingen?" gen en haar hebben en houden hier gevoor uw uitgaven. — Was miss Barlett u „Voornamelijk zakelijke kwesties." laten heeft. Alles is nog in haar slaap- nog iets schuldig?" „O, zakelijke kwesties! Een gedachtenkamer, haar kleeren, een paar sieraden en „Neen; ze heeft gisteren heelemaal met wisseling daarover...," andere kleinigheden. Wilt u ze zien?" me afgerekend, toen ze zei, dat ze wegEen kort moment deed een gevoel van ging." „Ik had het niet over een gedachtenwisseling, moeder," viel Reginald haar in de discretie hem aarzelen. Maar wat 't zwaarst „Ahal Maar houdt u de kamers op mijn rede, „Ik ben tot nu toe altijd nogal zorwas, moest het zwaarst wegen, besliste hij kosten voor haar vrij; ik wil niet, dat ze geloos in mijn manier van doen en praten spoedig. Wie weet, vond hij een spoor. Hij geweest, maar dat is uit. Ik heb mij heel antwoordde bevestigend en volgde juffrouw door een ander betrokken worden." „Verwacht u dan, dat ze terugkomt?" precies uitgedrukt: het gèèt niet om geGoodman, die hem in haar eigen huiskamer ontvangen had, naar Winifreds vroeg de hospita hoopvol, denkend, dat de dachtenwisseling, maar zooals ik zei om brieven hem wellicht een weg hadden ge- dingen èf te handelen." kamer. wezen, om haar spoedig te vinden. „Reginald, zóó heb ik je nog nooit hoo„Ziet u zelf maar," zei de hospita, toen „Direct zeker niet," luidde het antwoord. ren praten." ze de deur geopend had, „ze is er van„Ze is misleid en hier vandaan gelokt Ik nacht niet geweest." „Ik ben blij, dat u dit zegt, want het bemoet er nu zien achter te komen, wie dat wijst me, dat ik op den goeden weg ben. Sir Reginald voelde een brok in zijn gedaan heeft'' Uw ooren zijn zoo lang aan valschheid en *c.ee! ~ er was 'ets ontroerends in de iner omheen draaien gewend geweest, dat timiteit van deze meisjeskamer, dat hem XXI. DE DEBACLE. de waarheid vreemd voor u klinkt." haast te machtig werd. Hij keek even „Toe jongen, wees niet zoo bitter tegen vluchtig rond en zei toen: „Dank u, jufSir Reginald Carshaw vertrok van het me. Alles wat ik ooit met betrekking tot frouw Goodman. Ik geloof niet, dat we pension van juffrouw Goodman in een jou ondernomen of gedacht heb, is altijd hier veel wijzer worden. Misschien dat de taxi, om zich naar het huis van zijn moe- door de beste bedoelingen ingegeven gezitkamer meer resultaat oplevert" der in Harley Street te begeven. Zijn weest." Ze gingen de zitkamer in. Op tafel stond oogen waren gedurende den heelen rit Hij keek haar strak aan. Hij hoorde Winifreds kleine schrijfcassette. Nood . breekt wet, oordeelde hij weer, misschien half toegeknepen en onbeweeglijk op één een bekentenis en een verdediging in haar punt gericht, als van iemand, die tracht in woorden. bevond zich hierin een aanwijzing. Hij een dichte duisternis iets te ontdekken. „Laten we niet tragisch doen, moeder; lichtte het deksel op en vond den brief, Even vóór het einddoel van zijn tocht ten minste niet tragisch praten. Kort en waarin de warenhuis-directie, die haar zoo liet hij den wagen stoppen en stapte uit. goed: op wiens aansporing .bent u naar goed als aangenomen had, Winifred beHij ging het koetshuis, dat zijn rijpaarden Winifred gegaan?" richtte, bij nader inzien van haar diensten „Dus ze heeft het je verteld?" 'geen gebruik te kunnen maken. Dat was en auto's onderdak verleende, binnen en gaf den chef-stalknecht een opdracht, die „Ze heeft me niets verteld. Vrouwen ten minste iets, al was het niet veel. Hij den man buiten zichzelf van verbazing- schijnen engelen of duivelinnen te zijn., -stak den brief in zijn zak — hij voelde bracht. een tusschensoort ontmoet je niet dikwijls! zich er in de huidige omstandigheden vol„Alles verkoopen?" riep de man ontlc men t oe ° . ?erecht'8rd — en nam zich voor hutst uit. „Meent u dat werkelijk. Sir Re- En deze onschuldige kleine engel is uit haar paradijs verjaagd in de hoop, dat bij de firma inlichtingen in te winnen. ginald?" haar vleugels door de modder van Londen Den gefingeerden brief, die Winifred weg„Zie ik er uit, alsof ik een grapje maak. zullen bezoedeld worden. Nog eens: wie gelokt had, vond hij jammer genoeg niet; Bater?" heeft de hand gehad in uw bezoek Lil dien had ze meegenomen. Maar hij kreeg „N neen, mijnheer: dat kan ik inderWinifred?" wel een ander epistel onder de oogen, dat daad niet zeggen." „Mr. Meiklejohn," antwoordde Ladv Carmisschien een spoor zou kunnen verschaf„Nu dan; begin dan vanmiddag nog de shaw zonder een zweem van aarzeling, uitfen. Want plotseling riep juffrouw Goodnoodige stappen te doen. Over je eigen dagend bijna. man: lot hoef je je niet ongerust te maken. Lord (Wordt vervolgd). Moeder komt vandaag thuis, hè Piepa? '- ■
J«.
ML
k9B \
•
(%
PIEPA
Omdat U uw sigarenkistje stiekum hebt bijgevuld!
!
■
■.
. ••..Meer en meer wordt bet
GEBRUIKELIJK . on ia het programma van
EEN REISJE WAAR PARIJS een «vond te reiemeren voor een tocht door
PARIJS-BIJ-NACHT IN GEZELSCHAP VAN LEO FAUST De intelligente besoeken van Parijs waardeeren het getebchap van
LEO FAUST 't Ii zoo heerlijk verfrisschend, nu en dan gezicht en handen te betten met een weinig Eau de Cologne Boldoot. .Weinig' inderdaad. Eigenlijk wonderlijk, zoo weinig er voor noodig is Daarom - zorg ervoor dat ge altijd Boldoot in huis hebt. Voor Uzelf en voor Uw gasten. De heerlijk frissche geur en de opwekkende kracht worden door ieder gewaardeerd • nu in den zomer nóg méér dan anders.
niet alleen omdat niemand zoo goed ab hü thuis ia op dit gesloten en snel cvoloccrcnd terrein, u brengt waar ge weaen moet» u beveiligt tegen noodelooa geld-uitgeven, zijn menschen aankijkt en vaak ■
NOQ BETER DAN QIJZELP weet wat ge zoekt; maar vooral ook omdat hij
IMPERIALE in flacons van 25 en 60 ct., fl.l — , fl.1.30, fl.2.30, 11.3.30. VERITABLEinflac.van25, 50, 80 ct., fl.1.-, 0.1.30,0.1.90.
een artist is,
LIEPHEBBER evenzeer als kenner van het PARIJ8CHE NACHTLEVEN
Houdt U frisch en opgewekt met
en a opmerkzaam maakt op wat u zeker ontgaan zou, o het wezen laat zien van personen en verschijnselen..
Eau de Colo3nc
(„La Semaine è Paris", 24-2-32)
LEO FAUST, 86. rue Pigaiie, PARIJS NEDERLANDSCH FABRIKAAT
U BEZOEKT DEN SCHOUWBURG EN HEBT DAARAAN AANGENAME HERINNERINGEN
WILT U U BEZOCHT DEN SCHOUWBURG EN HERINNERT U MET WEEMOED DEN GOEDEN OUDEN TIJD
Neen?
HEN DIRECT HELPEN STUURT DAN UW BIJDRAGEN AAN HET KANTOOR VAN HET
WE ET
U
DAT ZIJ, DIE U DEZE HERINNERING GEVEN, VAN UW HULP AFHANKELIJK ZIJN?
SUPPLETIEFONDS VH ALGEMEEN PENSIOENFONDS VAN NEDERLANDSCHE TOONEELISTEN -r STADSSCHOUWBURG, KAMER 38 AMSTERDAM - TELEFOON 32954
*m i/j m
^U± * ■ !r MIJN
Weet U, hoe ik dat weet?
-
\ N
•A,
D.'Ua -'M
VICTORIA-WATER NEDERLANDSCHE Mij. Opg. 1887
OBERLAHNSTEIN
NATUURLIJK BRONWATER
UISMOEDEßTJE, Woorden van Annie de Hoog-Nooy mfNiet
évf
1
Al-tijd
jjr
in n 'i i i
JIJJI
HI
111 h ! 'i
zorgfze, al-tijd werkt ze. Al-tijd waakt ze voor haar kroost. En ze put vaak uit een glimlach, Of ^een denkt ze. al-tijd telt ze, En een ie-der krijgt z'n deel. Altijd geeft ze raad en voorspraak. Nooit is
^P f
i
m—i
9*
zz:
m
u
«=6:
rt—i
é
xn
it»
j
^~ P 1
i
P
21
i^
.
«-
3
fm n
^^P
rP^ ^W i
^^
■
■-■'',-
*
ä
p
f J 11 ^J J ^
^^ #^ maakt dat geen der kind'ren. Ooit met iets ver - ge - ten wordt. Al-tijd
r
^
r^
-/L
^ ^ &
w
Sc^ é al - tijd voor hen zoroen. Denken
#
r
-if
SC
o
É
£*.*
* -*■
\
CIHEMA»c THEATEB f-
r r'r r r ^TtTJ J i É i M ^
kind'-ren daar wel
aan? Ach wat
zou - den zij die
^^
r
^
f^T i a P
IAÜDOIN
^^ &
moe-der. Dan toch meer waar-dee-ren gaan! ^^^
i/
•mm
Si.
»y
«
*■
«.
Ptf
^
.
'''
^ "^
»rÊÈÉ P i
ik
W,
1:
al-tijd deelt ze. En komt vaak dan zelf te kort, Maar ze ■
a^ P"
i^^^
^5
ZE
«
vriend'lijk woord, haar troost. Al - tijd schikt ze, moe-der wat te veel. Al - tijd r£ "
i
^
TT
Ir ^' J p ^^
t
12 Augustus 1933
Muziek van Henri C. van Praag
te langzaam
J»
SflEÊ
. ..
r
HH
':'-ï»
r
«
* il
:E
O Dl O
7 PLACE DE LA MADELEfNE. PARIJS m
Fabriek van Artistiek , Zilverwerk Gevestigd m 1690
l
Specialiteit voor geschenken in zilvei en verzilverd metaal
LIEN DEYERS, onze bekende landgenoot«; foto Blndar-Ub
GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE VerschUnt wekelUkx - Prüs per kunrtaal I. 1,05.
Red. en Adm. Oalgewater 22, Leiden. Tel. 760. Postrekening 418««»
v JL
