NUMMER 19 ◆ JUNI 2014
NUMMER 19 ◆ JUNI 2014 ◆ TIJD VOOR EEN NEDERLANDSE LENTE
Hét nieuwe moslim opinieblad van Nederland
HANDEL IN BLOEDDIAMANTEN EN BOUWEN OP PALESTIJNS GEBIED
3
De opleiding van postdoctorale journalisten van de Erasmus Universiteit wist te melden “dat de Israëlische, in Oezbekistan geboren miljardair Leviev betrokken is en was bij de handel in bloeddiamanten in Angola
BRAZILIË: VOORBIJ DE ORANJE-GEKTE 10.000 landarbeiders zonder land, vinden dat de regering het geld dat is gebruikt voor de bouw van de stadions, beter hadden kunnen besteden aan armoedebestrijding
4
HET HELLEND VLAK VAN DE NEDERLANDSE SOLIDARITEIT
6
Solidariteit in Nederland is ver te zoeken, sterker nog, het is een woord geworden dat je alleen nog kan vinden op de site van Wikipedia, maar niet op de straat
‘MOSLIM-INFILTRATIE’ OP SCHOLEN? Fundamentalistische moslimouders zouden onderling hebben afgesproken om schoolbesturen te ‘infiltreren’ en te zorgen dat openbare scholen een orthodox-islamitische koers zouden varen
5
DE NATUUR IS TAYYIB
Meer en sneller voedsel produceren en leveren is namelijk big business
11
SUMMER SALES
IK BEN GEKOMEN GEITENWOLLENSOKKEN-MANIE OM EEN ROOS Toch is er wereldwijd maar één TE PLANTEN IN land dat de plastic tas in de ban JOUW HART
Het naakte lijf wordt nu tegen heug en meug aan iedereen opgedrongen, zonder dat daarom Jij zegt, waarom overkomt dit alleen mij s gevraagd wordt
7
15
heeft gedaanr
9
DEZE RAMADAN ANDERS Terwijl anderen hun tijd besteden aan kletsen zijn jullie bezig elkaars Ramadan productiever te maken
13
3
Redactioneel
The Final Countdown Een aantal onder u zullen de bovenstaande tekst kunnen herkennen als de titel van het beregoede rocknummer van de groep Europe. Maar voor mij is het meer, het is de aftelling van het begin tot een bepaald punt, wat we einde noemen. Echter dit laatste punt is een bepaald punt, het eindpunt van het aardse leven, maar wat weer een beginpunt is voor een ander, nieuw leven.
Colofon Gedistribueerd: Juni 2014
Aan deze editie werkten mee: Irene Schippers Habon Abdulahi Salima Benali Sarah Seghier Jacques Visker Burak Yildiz
Gastschrijver: Bahaeddin Budak
Hoofdredactie: Henny Kreeft
Eindredactie: Nora Naber
Grafische vormgeving: tMVI
Ik moest er deze week weer aan denken toen ik het verhaal van Volkert hoorde die in Apeldoorn blijkt te wonen, maar ook toen ik een discussie had met een collega over materiële zaken als geld en veel geld. Het is weer met je neus op de feiten gedrukt worden: mijn moeder overleden in september, maar een collega krijgt er weer een zoontje bij. Het leven gaat door, maar tikt wel af naar een bepaald punt in dat leven. Ook voor Volkert geldt dat zo, het leven telt door en zal doorgaan tot het einde van het aardse leven. En hij heeft – volgens het recht – zijn straf uitgezeten en heeft het recht om weer ergens te wonen en zijn leven op te pakken. Hoe we er ook over denken. Dat denken wordt gevoed door wat de media er van maken. U en ik worden beïnvloed, bewust maar ook onbewust, door wat de media vertellen over bepaalde zaken. Ook wat wij als redactie weer hebben bijeengebracht in deze editie van de Stem van de Ummah. In deze digitale editie hebben we weer een aantal zaken die ons bezig houden bij elkaar gezet, maar ook op onze pagina op Facebook en natuurlijk ook op onze site www.destemvandeummah.com . Kijk eens wat we allemaal voor u hebben verzameld en we zullen verder gaan – Insha’Allah - en mogelijk weer een nieuw project starten, maar daarover een volgende keer. Denk wel aan de woorden van de Heilige Qur’an: lezen, begrijpen, onderzoeken en discussiëren; met andere woorden: neem niet alles zo maar aan, maar denk na over wat er geschreven is. Ook over wat wij brengen; dat is wat wij willen als redactie: dat u nadenkt over de zaken die we beschrijven en dat u uw eigen mening gaat vormen. Een mening in dit leven te vormen om wat van het leven te maken. Natuurlijk zijn we altijd geïnteresseerd hoe u over bepaalde zaken denkt. Daarom vragen we ook om uw mening te geven over de Ummah, want de volgende editie – de Ramadan editie – is een special over de Ummah en hoe we er voor staan. Ik wacht op uw verhalen.
Henny A.J. Kreeft Hoofdredacteur De Stem van de Ummah
Email:
[email protected]
Telefoon: 06 – 49400851
NUMMER 19 | MEI 2014
2
Handel in bloeddiamanten en bouwen op Palestijns gebied Begin dit jaar stond de media bol van het faillissement van de juweliersketen Siebel in Nederland. Even later kon men al weer lezen dat de keten was overgenomen door het Russische bedrijf Moscow Jewelry Factory, waarbij maar onmiddellijk werd aangegeven dat de Russen Siebel binnen drie jaar wilden uitbreiden tot 60 winkels. In Rusland bezat het bedrijf reeds 280 winkels en zou het ook in de goud- en diamantenhandel zitten. Hoe is dit zo gekomen?
Vooral over Angola gaan de verhalen rond over grove schendingen van mensenrechten Tot zover het positieve nieuws. Wat de media niet vertelden, was, wie er eigenlijk achter het bedrijf Moscow Jewelry Factory zit. Alleen RTL4 gaf aan dat de grote man een Israëli was, luisterend naar de naam Lev Leviev, en de opleiding van postdoctorale journalisten van de Erasmus Universiteit wist te melden “dat de Israëlische, in Oezbekistan geboren miljardair Leviev betrokken is en was bij de handel in bloeddiamanten in Angola, dat NGO als Oxfam en dergelijke niet veel goeds over hem te melden hebben, en dat hij destijds via zijn associé Arkady Gaydamak ook berokken was bij wapenhandel tijdens de Angolese burgeroorlog.” (Bron: Abu-Pessoptimist Blogspot). Grove schendingen van mensenrechten Meneer Leviev heeft een tijdlang gewerkt bij het Zuid-Afrikaanse bedrijf De Beers, dat de apartheid steunde. De samenwerking verliep echter niet zoals het hoorde en hij vertrok en kocht Israel Africa op. Dit bedrijf werd “ ‘s werelds grootste verwerker en slijper van diamanten, terwijl hij betrokken was en is bij de winning van diamanten in Angola, Namibië en Rusland.” Vooral over Angola gaan de verhalen rond over grove schendingen van mensenrechten. “Via Africa Israel, en de dochter daarvan Danya Cebus, is Leviev ook al jaren betrokken bij diverse bouwprojecten in de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever … Tussen 2000 en 2008 bouwde Danya Cebus in de nederzettingen Har Homa, Adam, Male Adumim en Mattiyahu op het land van het dorp Bi’lin, terwijl een andere maatschappij van Leviev, Leader Management, de nederzetting Zufim uitbreidde op het land van het dorp Jayyous. Op dit moment is Danya Cebus nog bezig een bouwproject af te ronden in de nederzetting Gilo bij Jeruzalem. ”(Bron: Abu-Pessoptimist Blogspot). Einde van de voorstellingsronde van de nieuwe eigenaar van de Siebel juweliersketen in Nederland.
Demonstratie gepland De internationale Boycot, Desinvestering en Sanctie-beweging (BDS) in Nederland had via haar bekende kanalen de informatie ontvangen en besloten om de informatie bekend te maken aan het Nederlandse winkelpubliek. Rond moederdag 2014 was een demonstratie gepland bij een aantal Siebel-winkels in Amsterdam. De demonstratie – die goed voorbereid was – was niet meteen aan de grote klok gehangen. Echter een dag voor de geplande demonstratie was er een bericht binnengekomen bij de hoofdstedelijke politie dat er mogelijk een tegendemonstratie zou komen, die zeer bedreigend zou kunnen zijn voor de pro-Palestijnse demonstratie. De boodschap schijnt binnengekomen te zijn – volgens wel ingelichte bronnen – bij AT5 en het Parool in Amsterdam. De redacties van AT5 en het Parool zijn aangeschreven, maar hebben nog geen reactie gegeven. De BDS-organisatie heeft kenbaar gemaakt dat de bedreiging zou komen van extreem- rechtse Ajax hooligans. Door de bedreiging serieus te nemen, is de demonstratie op het allerlaatste moment afgeblazen, echter een aantal BDS-ers zijn nog aanwezig geweest en men heeft alleen een Joodse man gezien die daar een tijd heeft gezeten en de boel heeft bekeken. De vraag blijft natuurlijk of de bedreiging een reële is geweest. Foto’s van de demonstranten Bij eerdere demonstraties tegen organisaties die het Israëlische beleid ondersteunen of minimaal geen afstand er van nemen, is opgevallen dat er altijd wel iemand aanwezig is om na te gaan wie er aanwezig zijn. Het is zelfs zo ver gegaan dat er foto’s werden genomen van de demonstranten. Op zaterdag 7 juni is er weer een demonstratie geweest voor een vestiging van Siebel in Nederland. Elke keer wordt het personeel vooraf geïnformeerd over de demonstratie. Deze keer zijn er geen boodschappen van bedreigingen binnengekomen, maar de sfeer was gespannen. Twee keer is de beveiliger van Siebel-juweliersketen, G4S, voorbij gereden. Deze beveiligingsdienst heeft een reputatie van aanvallen, martelen, slaan en andere zaken richting Palestijnen in Israëlische gevangenissen. Daarnaast reed er een politiewagen door het gebied, die kwam informeren of er een vergunning was voor het uitdelen van flyers. Alsof de politie nergens anders op moet letten. Het gaat tenslotte om de veiligheid van het winkelende publiek, maar zeker ook van de demonstranten.
(Bron: KhamakarPress Persbureau)
3
NUMMER 19 | JUNI 2014
Brazilie: voorbij de Oranje-gekte Het WK is zoals altijd een groot evenement. Het gastland dat het WK organiseert, in dit geval Brazilië, heeft al zeventien miljard euro uitgegeven. In Nederland worden de straten versierd met Oranje-vlaggetjes en de Nederlandse vlag hangt al aan de stok. En straks lopen de cafés vol van Oranje-gekleurde mensen. De WK-sfeer zit er goed in bij de Nederlanders. Maar aan het voetbalplezier van miljoenen voetbalsupporters zit er ook een schaduwkant vast. Werklozen, werknemers, studenten, vakbonden en daklozen gaan de straat op in Brazilië en eisen hun rechten op. Daags voor het WK wordt er in heel het land elke dag gedemonstreerd tegen de huidige regering. De boodschap luidt: Nao Vai Ter Copa (Er zal geen WK zijn).
D
Drie maanden geleden heeft de politie en het leger de sloppenwijken (favelas) onder handen genomen waar 130.000 mensen wonen. Dit allemaal in het teken van terrorisme en drugsbestrijding in de favelas. De regering lijkt haar straatje schoon te willen vegen en wil haar imago koste wat het kost beschermen. Er zijn al 15.000 families verplaatst en hun woonplaatsen zijn verwoest. In plaats daarvan komen er sportfaciliteiten in verband met het WK. Sinds de politie en het leger haar intrek heeft genomen in de sloppenwijken is het geweld dat gebruikt wordt door de eenheden toegenomen. Mensen weten niet meer bij wie ze veilig zijn: bij de gangs of de politie. Beiden lijken de bewoners angst aan te jagen en daarom moeten ze hun toevlucht ergens anders in de stad zoeken. Twintig politiemensen zijn aangeklaagd voor moord en marteling. Het onderzoek loopt nog. In totaal zijn 150.000 mensen dakloos geworden. Commerciële zones Het moge duidelijk zijn dat bedrijven profiteren van dit WK. Rondom stadions zijn er commerciële zones waar uitsluitend de FIFA en partners zoals Adidas en Coca Cola zich mogen vestigen. De gewone man en vrouw die in de sloppenwijken woonden, moeten plaatsmaken voor bedrijven die winst genereren. Dit is allemaal mogelijk gemaakt door de regering van Brazilië die akkoorden sloot met de FIFA. De gewone straatverkopers worden geweerd uit de commerciële zones. Duizenden mensen zijn de straat opgegaan omdat ze het niet eens zijn met het beleid van de regering. Op 5 mei is er een grote parkeerplaats bezet door 10.000 mensen (landarbeiders zonder land) naast de Arena Corinthians Sao Paulo. Hier vindt de openingswedstrijd van het WK plaats. Die 10.000 landarbeiders zonder land, ook wel de MST genoemd, vinden dat de regering het geld dat is gebruikt voor de bouw van de stadions, beter hadden kunnen besteden aan armoedebestrijding. En geef ze eens ongelijk.
Het moge duidelijk zijn dat bedrijven profiteren van dit WK
Vier van de twaalf stadions in Brazilië zijn nog niet af en het WK moet nog beginnen. Ongeveer zes arbeiders zijn overleden door de slechte werkomstandigheden. De bouw van de stadions is in mei een tijdje stilgelegd vanwege de werkdruk. De protesten tegen het WK begonnen al vorig jaar. Toen FIFA-mensen een stadion kwamen inspecteren, stormden 50 mensen het stadion binnen en scandeerden bekritiserende leuzen over het toernooi. De stakingen van het metropersoneel in Sao Paulo zijn met twee dagen opgeschort, nadat de rechter deze stakingen onrechtmatig vond. In Sao Paulo reageerde de politie zeer agressief op de protesten; er werd geschoten met traangas en rubberen kogels. De metro is het belangrijkste vervoermiddel om naar de stadions te gaan. Het metropersoneel eist 12 procent meer loon. Gelijke kansen In een kapitalistische samenleving waar winst boven mensen staat, zal er altijd ongelijkheid zijn. De Franse econoom heeft aangetoond dat het rendement op kapitaal veel hoger is dan de economische groei. Mensen met vermogen gaan er op vooruit terwijl de werkende persoon meer moet inleveren. De rijkste persoon in Nederland, Charlene de Carvalho-Heineken, verdiende in.
2013 7,2 miljard en in 2012 5,4 miljard euro. Om de ongelijkheid in de wereld te stoppen, moet volgens Piketty het vermogen van rijke mensen worden belast. Pas dan kunnen we werken naar gelijkheid in deze wereld We zien het overal gebeuren; van Qatar tot aan Brazilië: mensen worden uitgebuit voor een spel waar 22 mannen achter een bal aan rennen. Het is te absurd voor woorden dat een vrouw met haar kinderen gedwongen haar huis moet verlaten voor een WK. Zolang mensen uit de elite geen inlevingsvermogen hebben in de situatie van mensen uit de laagste klasse, ligt de oplossing bij die mensen uit de laagste klasse zelf. Voor de mensen in Nederland betekent het dat we onszelf moeten organiseren en mobiliseren voor een wereld waar iedereen gelijke kansen heeft.
Burak Yildiz
Vier van de twaalf stadions in Brazilië zijn nog niet af en het WK moet nog beginnen NUMMER 19 | JUNI 2014
4
‘Moslim-infiltratie’ op scholen? Begin dit jaar kopten verschillende kranten over de volle breedte: “Moslimextremisten bedreigen scholen”. Het ging om openbare scholen in de stad Birmingham in Groot-Brittannië. Men schreeuwde moord en brand. Er zou sprake zijn van een islamitisch complot en oprukkend extremisme. Naar nu blijkt gaat het om indianenverhalen, wat niet wegneemt dat de islam op sommige scholen wel nadrukkelijk aanwezig is.
Vasten helpt bij stamcelvernieuwing In Amerika heeft een groep wetenschappers, waaronder gerontologen een biologen, onderzoek gedaan bij kankerpatiënten die bestraald werden. Ze keken daarbij hoe het aantal witte bloedlichaampjes reageerde op langdurige periodes van niet-eten. In het onderzoek ging het om telkens 2 tot 4 dagen onafgebroken niet-eten in een aaneengesloten periode van zes maanden. Vastgesteld werd dat door het vasten het aantal witte bloedlichaampjes sterk afnam. Een eerste onderzoek bij muizen liet dat al zien, een vervolgonderzoek bij mensen bevestigde dit. Een lager aantal witte bloedlichaampjes zorgt voor een bescherming tegen het beschadigen van het immuunsysteem, een van de belangrijkste bijwerkingen van chemotherapie. Ook is het een belangrijk inzicht voor mensen die leiden aan een ziekte van het immuunsysteem. (Bron: University of Southern California)
Nieuwe burgeroorlog in Irak
Fundamentalistische moslimouders zouden onderling hebben afgesproken om schoolbesturen te ‘infiltreren’ Dat is de conclusie van het onderzoek van de Britse onderwijsinspectie naar aanleiding van een anoniem document dat vorig jaar ‘lekte’ naar de gemeenteraad. In dat document was er sprake van een ‘Operatie Paard van Troje’: fundamentalistische moslimouders zouden onderling hebben afgesproken om schoolbesturen te ‘infiltreren’ en te zorgen dat openbare scholen een orthodox-islamitische koers zouden varen. De angst zat er goed in en de nationale en internationale media deden er maar wat graag een schepje bovenop. De Britse onderwijsinspectie voelde zich geroepen (of kreeg de opdracht vanuit het ministerie) een en ander nader te onderzoeken. De inspectie constateert nu in haar rapport dat het neutrale karakter van 5 van de 21 scholen wel in het geding is. Zo zou op sommige scholen de jaarlijkse kinderloterij afgeschaft zijn, omdat dit niet-islamitisch zou zijn. Sommige docenten zouden meisjes ontmoedigen om met jongens te praten en op één school krijgen jongens en meisjes gescheiden godsdienstles. Het gaat in feite om kleine zaken, maar toch vindt de onderwijsinspectie het dermate verontrustend dat de scholen onder verscherpt toezicht zijn gesteld. Nederlandse situatie Ik probeer de situatie naar Nederland te verplaatsen. Hebben wij ooit met zo’n situatie te maken gehad? Is er hier sprake van islamitische invloeden op openbare scholen? We hebben wel een dergelijk kabaal gehoord over de invloed van moslims op universiteiten, hogescholen en soms middelbare scholen. Bijvoorbeeld aangaande de verkoop van halalvlees in de kantine, of het verzoek om een eigen gebedsruimte. De basisscholen hebben, voor zover mij bekend, hoogstens te maken met individuele ouders die liever niet willen dat hun kind - vaak meisjes - op schoolkamp gaat in groep 8. Soms zijn er ook ouders die onder de zwem- of gymles uit proberen te komen. Dat geldt overigens niet alleen voor openbare en christelijke scholen, maar ook voor islamitische basisscholen.
Afgelopen dinsdag is de noodtoestand uitgeroepen in Irak na een militaire aanval door soennitische opstandelingen die regeringssoldaten in de noordelijke stad Mosul hebben overmeesterd. Irak lijkt hiermee in een nieuwe burgeroorlog te zijn terecht gekomen. Terwijl het Irakese leger zich terugtrekt, hebben gewapende groeperingen militaire bases en gevangenissen in de stad bezet, waarbij meer dan duizend gevangenen werden vrij gelaten.
5
De laatste scholen hebben dan wel het voordeel dat ouders hun kind eerder aan de school zullen ‘toevertrouwen’ aangaande de identiteit, maar er zijn altijd ouders die wars zijn van het schoolreglement. Ook in Nederland gaat het dus om kleine zaken, stormpjes in een glas water. Maar als er politici zijn die hier garen bij kunnen spinnen, kunnen deze stormpjes opgeblazen worden tot tornado’s. Elk islamitisch schoolbestuur in Nederland wordt nu al op het hart gedrukt door de onderwijsinspectie vooral te voldoen aan de kwaliteitseisen op het gebied van burgerschap. Christelijke en openbare basisscholen hoeven echter niet te bewijzen dat hun leerlingen deelnemen aan allerlei interculturele en interreligieuze uitwisselingen. Integratie is klaarblijkelijk nog steeds eenrichtingsverkeer. Alle moslims op één hoop We kunnen natuurlijk de vraag stellen in hoeverre het wenselijk is dat moslims hun invloed doen gelden op scholen. Maar alleen al deze vraag stellen is doen alsof we alle moslims op één hoop kunnen gooien. Alsof alle moslims fundamentalistisch zijn. Alsof alle fundamentalisten extremistisch zijn. Alsof alle extremisten de orthodoxe islam willen opleggen aan andere moslims of mensen met een andere levensovertuiging. Het zou geen vraag moeten zijn of moslimouders het recht hebben om mee te praten over de regels en de identiteit van de school als een school bijna volledig zwart is. De ironie wil namelijk dat er, men name in de grote steden, vele zwarte openbare en christelijke scholen zijn waar nagenoeg alleen maar moslimkinderen op zitten. Scholen waar jaarlijks - naast het Ramadanfeest of Offerfeest - Sinterklaas en Kerst uitgebreid worden gevierd. Scholen waar geen moslim in het bestuur noch in de Medezeggenschapsraad (MR) zit. Aangezien de meeste moslimkinderen op openbare en christelijke scholen zitten, zou het logisch zijn, als er moslimouders in de MR zouden zitten die meedenken en -praten over het beleid, de regels en de identiteit van de school. En waarom zouden moslimouders elkaar niet mogen aanmoedigen om in het bestuur zitting te nemen als de meerderheid van de leerlingen op de school uit moslims bestaat? Tsunami Waarschijnlijk klinkt dit voor sommigen mensen als een gruwel. De angst om overruled te worden door ‘de moslims’. De angst voor een tsunami van moslims. Ik herinner mij dat men jaren geleden bij de PvdA ook ineens bang was voor een tsunami van moslims. Niet in het land, maar binnen hun eigen partijgelederen. Ook toen werd er gesproken van ‘infiltratie van moslims’. Inmiddels is het aantal moslimpolitici binnen de PvdA-gelederen flink uitgedund. Over het paard van Troje gesproken.
Nora Naber
NUMMER 19 | JUNI 2014
Het hellend vlak van de Nederlandse solidariteit Dat in Nederland een tendens te bespeuren was van anti-dit en anti-dat weten we al heel lang. Op deze manier zijn de protestbewegingen ontstaan, bijvoorbeeld Ban-de-Bom, Tegen kruisraketten in Nederland, krakersbeweging en de Occupy-Movement en meer van dit soort bewegingen. De laatste jaren gaat het niet meer over dit soort ideologische anti-bewegingen. Het is totaal omgeslagen om bepaalde groepen vocaal te pakken te nemen – en soms ook niet alleen vocaal meer – van moslims tot asielzoekers en steeds meer de Marokkanen in Nederland.
Want je kan toch niet meer zeggen dat de PvdA opkomt voor de sociale minderheden en de allochtone medemens Natuurlijk, het zogenaamde partijprogramma van de PVV heeft maar één item en dat is de islam te stoppen; op wat voor manier is niet zo van belang. Daar hoort het Marokkaantje-pesten ook gewoon bij. Iedereen heeft de onbeschofte uitspraken gehoord en op tv gezien in die donkerbruine kroeg in Den Haag waar Geert Wilders zijn gehoor op riep en ophitste tot anti-Marokkanen gevoelens. Maar als er wat over gezegd wordt, dan reageert meneer als een klein jong dat zijn speelgoed is afgenomen. Meneer gaat door en wil nu zijn haatdragende uitspraken ook over Europa uit gaan strooien. U bent gewaarschuwd. Ondertussen geeft het heerschap ook maar tussen de regels door, dat hij niet de enige is die anti-Marokkanen uitspraken heeft gedaan, maar ook Hans Spekman en Diederik Samson. Dat zal best wel kloppen, want iedereen doet mee aan het Marokkaantje pesten en vooral iedereen dekt de ander, met de opmerking als: “Als Wilders het mag, mag ik het ook.” Nationale Ombudsman De afgelopen week ging de soap weer verder, deze keer met de benoeming van Guido van Woerkom tot Nationale Ombudsman. De Nationale Ombudsman is in 1982 ingesteld als een “onpartijdige klachtbehandelaar die desgevraagd of ongevraagd onderzoek verricht naar de behoorlijkheid van gedragingen van overheden of van particuliere instellingen en bedrijven.” (Bron: Wikipedia). In de dagen voor de benoeming bleek een oude uitspraak van de heer Van Woerkom over een Marokkaanse taxichauffeur hem te achtervolgen. “Hij zei vier jaar geleden dat hij zijn vrouw liever niet met de taxi laat gaan, omdat er nog wel eens een Marokkaan achter het stuur kan zitten.” (Bron: NRC). Tijdens een interview in Buitenhof op zondag 8 juni jl. gaf de heer van Woerkom dat hij voldoende mandaat heeft gekregen om de nieuwe Nationale Ombudsman te worden: “Ik kan deze functie op een heel goede manier invullen. Ik heb daarvoor gekozen, ik ben daarvoor gekozen en ik houd vol” (Bron: NOS).
Maar is dat wel zo? De eerst de beste man of vrouw van Marokkaanse afkomst die met een zaak tegen het Nederlandse beleid aanklopt bij de Nationale Ombudsman, zal bekeken worden als “daar heb je weer een Marokkaan” en de persoon in kwestie zal denken “hij heeft wat gezegd over Marokkaanse taxichauffeurs, kan ik hem vertrouwen?” Wat het onderwerp ook zal zijn, het zal altijd wrijvingen geven en een gebrek aan vertrouwen. Gezichtsverlies Maar ja, meneer is een VVD-lid en die moest gekozen worden, want de VVD mag geen gezichtsverlies meer oplopen in deze dagen. Stel je voor, het kabinet zou eens vallen. Weer vallen, en dat is niet best voor de heer Rutte en zijn VVD en semi-VVD. Want je kan toch niet meer zeggen dat de PvdA opkomt voor de sociale minderheden en de allochtone medemens. Maar de soap gaat door. De heer Lodewijk Asscher is op oorlogspad gestuurd – door de VVD – om de uitkeringen, zoals de Kinderbijslag , het Kindgebonden Budget en de Nabestaandenwet, voor mensen die naar Marokko zijn verhuisd, te verlagen. Volgens de VVD kan het snel: “De VVD wil dat Nederland het Sociale Zekerheidsverdrag met Marokko per direct eenzijdig opzegt.” (Bron: Een Vandaag). Het gaat hierbij om uitkeringen waar de mensen van Marokkaanse afkomst gewoon recht op hebben, maar volgens het kabinet moet het aangepast worden aan het welvaartsniveau ter plekke. Dit zou volgens ingewijden een verlaging zijn van gemiddeld 40%. Wat een bullshit! Wederom is dit Marokkaantje-pesten. Het kabinet geeft dus aan dat de uitkering afhangt van waar men woont, in Marokko heb je recht op minder uitkering dan als je in Nederland woont. Zou dit verschil dus ook gelden als men in Amsterdam woont of in een kleine plaats in Brabant? De Brabander kan dus minder recht hebben op de uitkeringen omdat het welvaartsniveau lager is dan in de grote steden. En wat doe je dan met de mensen die een woning in België hebben?
Veel meer meldingen ouderenmishandeling Opnieuw is het aantal geregistreerde meldingen van ouderenmishandeling vorig jaar toegenomen. Bij het Steunpunt Huiselijk Geweld kwamen vorig jaar 1703 meldingen binnen, een stijging van 66 procent ten opzichte van 2012 en een verdubbeling van het aantal meldingen in 2010. Dat maakte het Landelijk Platform Bestrijding Ouderenmishandeling dinsdag bekend. In de meeste gevallen gaat het om psychische mishandeling (69 procent). En dat gebeurt vooral bij vrouwen (74 procent). Het gaat in bijna 10 procent van de gevallen om een oudere die in een zorginstelling woont. Hoe de stijging wordt veroorzaakt, is niet helemaal duidelijk. Onlangs kondigde staatssecretaris Martin van Rijn van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een landelijk onderzoek naar de aard en omvang van ouderenmishandeling aan. De resultaten daarvan moeten verder inzicht geven in de problematiek. Het zijn vooral professionals die melding maken van ouderenmishandeling (63 procent) en veel minder familieleden (20 procent) en slachtoffers (17 procent). In de helft van alle gevallen is de pleger een kind of kleinkind of (ex-)partner.
(bron: Telegraaf)
Over de rug van de Marokkanen Ik heb nog nooit zoveel onzin en ellende bij elkaar gehoord. Een hele week steeds maar trappen naar de Marokkaanse gemeenschap in ons land. Is dit nu Nederland dat altijd openstond voor de mensen die het moeilijk hebben? Solidariteit in Nederland is ver te zoeken, sterker nog, het is een woord geworden dat je alleen nog kan vinden op de site van Wikipedia, maar niet op de straat. Het kabinet moet bezuinigen – op zich ook hartstikke fout – maar het gebeurt steeds maar over de rug van anderen en de laatste weken, jaren en maanden over de rug van de Marokkanen. En hierbij loopt de VVD voorop of net naast de PVV.
Henny A.J. Kreeft
NUMMER 19 | JUNI 2014
6
Summer sales De eerste echte tropische dag is een feit. De temperatuur stijgt naar de 30 C, openstaande ramen bieden uitzicht op ieders privé domein en de uitverkoop van het fatsoen viert hoogtij. Wat je achter in je tuin doet, binnen in je huis of andere daartoe bestemde gelegenheden, dat mag iedereen zelf weten, maar hou in het straatbeeld een beetje rekening met de rest van de wereld.
Nog geen maatregelen tegen MERS in Mekka Saoedi-Arabië neemt nog geen drastische maatregelen om verdere verspreiding van MERS te voorkomen. Wel opent het een coördinatiecentrum. Dat gaat samenwerken met de Wereldgezondheidsorganisatie en de Amerikaanse overheid. Volgens de Saoedi’s heeft het virus in binnen- en buitenland inmiddels ruim 282 levens geëist. Het aantal niet-fatale besmettingen ligt waarschijnlijk tien keer zo hoog. MERS is een dodelijker maar minder besmettelijke variant van het SARS-virus dat rond 2003 opdook in Azië. (bron: Trouw)
Marine Le Pen legt vader verbod op
Een volwassen man met floppende flappies aan zijn voeten, zijn ingegroeide teennagels voor iedereen zichtbaar, is niet bevorderlijk voor mijn eetlust. Dan zitten die voeten dan ook nog verbonden aan een paar melkflessen en wordt het iets of veel te zware bovenlijf slechts verhuld door een nethempje. Prachtig voor achter in je tuin of op een camping voor soortgenoten, maar niet geschikt om zelfs maar de boodschappen te doen in de supermarkt, de dagverse melk slaat om van schrik. Dames, die zich zelf hullen in een soort van nachtkledij. De behaarde benen zichtbaar inclusief de onderkant van het gedeelte waar je normaal op zit en de borsten vrij zwabberend en nauwelijks verholen in een shirt met spaghettibandjes. Als zij zo naast de mannelijke Neanderthaler op de camping zit, dan heb ik daar geen bezwaar tegen, maar zomaar flanerend door de winkelstraat, dat hoeft voor mij echt niet. Zou zij nu het lichaam hebben van een Claudia Schiffer dan kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar dat is meestal niet het geval. Fatsoen in de uitverkoop Als de zon schijnt,lijkt het erop alsof we ons fatsoen in de uitverkoop gooien. De meeste mensen stellen hun blanke huid zoveel mogelijk bloot aan de brandende zon om maar een beetje bruin te kunnen worden. Het bruin dat zij zo verfoeien bij mensen, die dit al van nature hebben. Het naakte lijf wordt nu tegen heug en meug aan iedereen opgedrongen, zonder dat daarom gevraagd wordt. Moet dan iedereen volkomen verhuld de straat opgaan in hijaab of andere zware sluiers? Natuurlijk niet, maar tussen naakt en burkah zitten nog heel wat gradaties in naaktheid versus bedektheid. Ik zal zelf er nooit voor kiezen om iets anders dan een lichte pantalon, hemd met korte mouwen en normale schoenen de straat op te gaan en wat ik dan thuis of achterom doe, dat is mijn keuze.
Explosie van geluid Naast de overdosis aan onbedekte huid wordt het publieke domein nu ook geschonden door een niet meer achter gesloten ramen verscholen explosie van geluid. Auto’s rijden voorbij met open ramen of zelfs open dak stuiterend over straat op het ritme van dat wat de chauffeur als muziek bestempeld. De open ramen en deuren van de huizen spuwen het geluid van televisie, stereo of echtelijke twisten de ruimte in. Ook het geluid van het bijleggen wordt aan de buurt getoond. We leven in ons landje met velen op een vierkante meter. In de nacht blijven de ramen open om nog iets van koelte naar binnen te krijgen. Als er dan afscheid genomen wordt van bezoek bij de buren kun je dus letterlijk alles horen wat er besproken of beschreeuwd wordt, het blijft in ieder geval niet bij goedenavond en tot de volgende keer. Het lijkt erop alsof met het stijgen van de temperatuur ook het fatsoen in de uitverkoop wordt gedaan. Gezond denkvermogen aangetast Bij het gewone volk lijkt het nog alleen bij het fatsoen te zijn gebleven en hoe triest ook, het is niet echt schadelijk. Bij de geleerde heren, die ons land willen besturen, lijkt het gezond denkvermogen te worden aangetast door de hoge temperatuur. De minister president oppert om de bijstandsuitkeringen af te schaffen voor iedereen die nog in staat is om te werken. Op zich lijkt dit helemaal geen gek idee, want waarom zou iemand afhankelijk moeten zijn van door de staat georganiseerde liefdadigheid. Heel eenvoudig: deze staat is niet in staat om genoeg werk-
(lees verder op de volgende pagina)
Marine Le Pen, voorzitter van de Franse extreemrechtse partij Front National (FN), heeft haar 85-jarige vader Jean-Marie Le Pen verboden om nog video’s openbaar te maken op de website van de door hem zelf opgerichte partij. Dat doet ze nadat haar vader kritiek had geuit op de joodse zanger Patrick Bruel, waarbij hij verklaarde dat “de oven de volgende keer wordt aangezet”. Jean-Marie Le Pen reageerde verontwaardigd. In een telefonisch gesprek met nieuwswebsite lepoint.fr stelde hij dat hij “emotioneel erg gekwetst is”. Hij heeft geen contact meer met zijn dochter.
Houd in het straatbeeld een beetje rekening met de rest van de wereld
(bron: De Morgen)
7
NUMMER 19 | JUNI 2014
Summer sales
(vervolg)
gelegenheid te creëren voor iedereen, die wil werken en zeker niet voor iedereen die kan werken en dan zullen die mensen toch moeten kunnen eten en wonen. De minister van financiën vindt de drie nationale vrije dagen in ons land ook al teveel van het goede. Nu worden die dagen al aangetast door de openstelling van woon- en autoboulevards. Meer werkgelegenheid zou dit moeten opleveren, en dus past het uitstekend in het plaatje van de minister president. Helaas, het betekent gewoon wat meer werk voor de al werkende en het schuiven met wat vrije dagen voor deze mensen, want er zal geen mens extra worden aangenomen. Er wordt in deze dagen ook ijverig gediscussieerd over het exporteren van uitkeringen met name naar Marokko, omdat ze hier niet willen meewerken aan het verstrekken van gegevens. Deze export van uitkeringen is sowieso compleet van de zotte. Als iemand een tijd al heeft “genoten” van onze sociale voorzieningen en besluit om weer terug te keren naar zijn land van herkomst, dan krijgt hij de rest van zijn leven deze uitkering netjes naar zijn Marokkaanse of wat voor landse bankrekening dan ook overgemaakt. Heeft diezelfde meneer of mevrouw gewoon in Nederland werk gehad of in ieder geval geen uitkering, dan moet hij bij vertrek zijn nieuwe adres achterlaten, zodat de belasting hem of haar alsnog kan volgen. Als ik dit soort berichten zie, dan krijg ik toch het gevoel, dat we lijden aan een nationale zonnesteek, zeker als ik dan de protesten hoor of het leven in Marokko niet zelfs duurder is dan hier, zodat de uitkering niet lager maar zelfs hoger zou moeten worden. Natuurlijk verdedigt iedere keeper zijn eigen doel, maar zo worden er toch een aantal eigen doelpunten gemaakt, waardoor de totale bevolkingsgroep weer in een negatief opzicht in het zonnetje wordt gezet. Moslima meewarig aangekeken De zomerse zotheid discussie over het verschijnen in het publieke domein,komt ook weer sterker naar voren naarmate meer mensen hun bank omruilen voor het zitten op een terrasje. De moslima gehuld in haar hoofddoek of hijaab wordt meewarig aangekeken en vol medelijden, want wat moet die vrouw het warm hebben onder al die doeken.
waarom kijken we met zijn allen niet gewoon naar elkaar als mensen?
Halal-erotica
het gezond denkvermogen wordt aangetast door de hoge temperatuur Maar ook hier gaat hetzelfde op voor de Schotse kilt, je kunt alleen raden wat de desbetreffende onder de kleding heeft verborgen. Dat wat we niet kunnen of willen begrijpen, keuren we als Nederlander het liefste af, want dat zal wel niet deugen. Ik kan de volgestopte koffers met pindakaas en hagelslag niet begrijpen van de toeristen op weg naar dat vreemde buitenland. Voor mij is vakantie ook het meedoen met andere gewoontes en het proeven van een andere cultuur. Als ik over de Pasar Malam wandel verwacht ik ook geen boerenkool met worst te krijgen en tijdens het interculturele festival dat onze stad ieder jaar weer viert, proef ik bij ieder kraampje, dat er staat. Ik houd wel rekening met de aanwezigheid van alcohol in de drankjes of varkensvlees in de hapjes, maar voor de rest vind ik deze bonte schakering van de aanwezige mensen een verademing voor het oog en de meeste gerechten een verrijking van mijn smaakpapillen. Allemaal in de blote kont geboren Toch worden die mensen niet alleen tijdens dit festival naar de stad gehaald, maar zijn ze altijd aanwezig. Misschien is de Surinaamse rotti-verkoopster in het dagelijks leven iets minder bont gekleed, maar ze is er wel. Waarom kijken we met zijn allen niet gewoon naar elkaar als mensen, verschillend gekleurd, verschillend gelovend, maar wel allemaal door God geschapen en allemaal in de blote kont geboren? Ramses Shaffy en Liesbeth List hebben het ooit al gezongen: “we verschillen niet, we verschillen niet zo erg als we denken.” Zelfs niet als de summer sale ons fatsoen heeft uitverkocht en ons denkvermogen is aangetast door de hitte.
Jacques Isa Mohammed Visker
NUMMER 19 | JUNI 2014
‘s Lands enige producent van islamitische erotiekproducten doet goede zaken. De massage-oliën en crèmes van het Amsterdamse bedrijf El Asira liggen binnenkort in Nederlandse en Arabische drogisterijen. ‘Halal-erotica’ zou een gat in de markt zijn. Voor het internationale avontuur gaat het tweemansbedrijf samenwerken met de Duitse erotiekgigant Beate Uhse. El Asira’s oliën komen in Europese schappen te liggen van ketens als Etos en Douglas, daarna is het Midden-Oosten aan de beurt. Beate Uhse beschouwt islamitische producten als een groeimarkt, weet El Asira-oprichter Abdelaziz Aouragh. “Moslims houden net zo veel van sensualiteit als anderen, maar het moet wel fatsoenlijk zijn. De islamitische markt heeft ontzettend veel potentie, maar bijna niemand springt daar op in.”
World Cacao Conference Meer dan 900 vertegenwoordigers, van boer tot consument, namen de afgelopen week in Amsterdam deel aan de World Cacao Conference 2014. De tweede editie van deze internationale conferentie staat volledig in het teken van verduurzaming van de cacaosector. Staatssecretaris Dijksma van Economische Zaken heeft bij de opening opgeroepen om de omstandigheden voor cacaoboeren te verbeteren: “Duurzame chocola begint bij een eerlijke prijs voor de boer. Daarmee kunnen de kinderen van cacaoboeren naar school en kan er geïnvesteerd worden in betere productie. (Bron: Rijksoverheid)
8
Geitenwollensokken-manie Die ochtend had ik haast. Ik had me verslapen. Vandaar dat ik snel wat boterhammen smeerde om ze daar ter plekke op te eten. Ik stond met een kraampje bij de eerste landelijke Islamquiz van Nederland, georganiseerd door de ISBO. Toen ik alles had uitgepakt, pakte ik ook mijn boterhammen uit. Een zuster ‘betrapte’ mij daarbij: “Een witte boterham, schaam je.” Ik mompelde nog even iets als “haast”, maar achteraf baalde ik er van dat ik geen weerwoord gaf. Het gaat immers niemand iets aan wat ik consumeer, thuis of buitenshuis. Toch raakte ze een gevoelige snaar, waarschijnlijk omdat ik allerlei pogingen onderneem om bewuster om te gaan met alles wat wij als gezin consumeren. Ik probeer te consuminderen.
Een zuster ‘betrapte’ mij daarbij: “Een witte boterham, schaam je” Zero Plastic Week De afgelopen week bijvoorbeeld heb ik geen nieuwe plastic tassen aangenomen bij de winkels in het kader van de Zero Plastic Week. Want hoewel wij ons plastic afval netjes scheiden, is het toch van den gekke dat wij wekelijks een vuilniszak vol plastic in die bak dumpen. Wie denkt er over na, dat er tussen Hawaï en San Francisco 44 miljoen kilo plastic afval rond drijft met een omvang van 34 keer Nederland. Behalve dat deze ‘plastic soep’ een gevaar vormt voor alle zeedieren, krijgen wij als consument dit natuurlijk ook weer op ons bordje. Toch is er wereldwijd maar één land dat de plastic tas in de ban heeft gedaan, en dat is Rwanda, in Afrika. Vandaar dat ik ervoor wil zorgen, dat ik zo vaak mogelijk een stoffen tas bij de hand heb, zodat ik geen plastic tassen meer hoef aan te nemen in de verschillende winkels. Minder vlees We eten de laatste maanden ook minder vlees. Dat wil zeggen, dat er ofwel vaker vegetarische maaltijden op het menu staan, ofwel dat de portie vlees gehalveerd is. Wat ik nog wel zou willen bereiken is dat we, behalve dat onze kip halal is, het ook nog tayyib - gezond - is. Want wat kan er nu gezond zijn aan een kip die zijn leven lang geen daglicht heeft gezien en groeihormonen krijgt toegediend om binnen zes weken een volwassen kip te worden, waar een kuiken normaal gesproken zes maanden over doet. Die kip heeft veel stress ervaren in zijn leven en, die stress- en groeihormonen zullen uiteindelijk ook in mijn maag belanden. Tot nu toe heb ik mijn echtgenoot echter nog niet kunnen overtuigen, om over te gaan op de biologische kip “want het leven is al zo duur.” Maar ik heb goede hoop, want het duurde ook jaren voordat hij zijn familieleden er op ging wijzen, dat al die suiker slecht is voor de gezondheid. En hij koopt nu ook de duurdere rietsuiker in plaats van de gewone witte kristalsuiker. Petje af voor mijn eerste-generatie-man, die hier 25 jaar geleden kwam met het idee geld te sparen om vervolgens in zijn eigen land iets op te bouwen. Ook heb ik thuis alle schadelijke schoonmaakproducten verruild voor een milieuvriendelijker alternatief. Ze zijn vaak wel wat duurder, maar behalve dat ze het milieu niet schaden, ruiken ze ook nog eens lekker. Ik heb alleen nog een grote fles met chloor staan die ik dus nu niet meer gebruik, maar die er nog wel staat. Ik weet niet of het een groot verschil zal maken als ik het op maak, of dat ik het product in de chemokar werp. Ik heb ook pogingen gedaan om mijn eigen wasmiddel te maken, maar dat was niet direct een succes. Ik mis in mijn omgeving mensen zoals ik, zodat we samen kunnen experimenteren in het ‘groener worden’. Mensenrechten Ik ben er nog niet uit, waar ik de grens moet leggen. Ligt de grens bij ‘wat goed is voor het milieu’, of ‘wat goed is voor de dieren’ of ‘wat goed is voor de mens’. In principe komt het allemaal op hetzelfde neer, want wat goed is voor
9
NUMMER 19 | JUNI 2014
het milieu en voor de dieren, is dat uiteindelijk ook voor de mens. ‘Wat goed voor de mens is’ reikt echter nog veel verder dan alleen maar gezondheid en welzijn. Dan gaat het ook over mensenrechten en onze verantwoordelijkheid daarin. Zo was ik jarenlang erg actief met het boycotten van allerlei goederen en producten waarvan de producenten uit bezet Palestijns gebied kwamen, of een deel van de winst aan Israël schonken. Ik probeerde ook andere zusters te overtuigen om bepaalde merken te boycotten, maar ik vond nauwelijks gehoor. Alleen het verhaal van de medjoul-dadels uit Israël raakte ze. Maar nu beweerde onze slager laatst, dat ook de andere medjoul-dadels uit Israël komen, maar dan via een omweg. Ook maak ik mee dat merken constant van de een in de andere handen overgaan. Zo was Douwe Egberts een tijdlang onderdeel van Sara Lee, ging vervolgens zelfstandig om binnen de kortste keren weer doorverkocht te worden aan een Duits bedrijf. De boycotsites zijn ook niet meer up-to-date, dus hoe moet ik het dan nog bijhouden? Nu probeer ik zo veel mogelijk de producten van de grote multinationals te vermijden, aangezien zij, behalve in Palestina, ook in vele andere landen de mensenrechten met voeten treden. Maar als het niet anders kan, maak ik mezelf of mijn gezinsleden geen verwijten meer. Ik ben er nog niet uit, waar voor mij de grens ligt. Als het aan mij lag, ging het er hier in huis anders aan toe. Dan droeg het hele gezin alleen maar katoenen en linnen kleding, deden we onze boodschappen altijd met stoffen tassen, hadden we een kleinere of geen televisie, en aten we slechts één keer in de week vlees, hadden we onze eigen kippetjes en dus eitjes, en kweekten we onze eigen groenten. Maar het ligt niet alleen aan mij. En dat is maar goed ook, want ik als ik eenmaal op dreef ben, is er misschien geen houden meer aan met mijn geitenwollensokken-manie. (lees verder op de volgende pagina)
Geitenwollensokken-manie
(vervolg)
Ligt de grens bij ‘wat goed is voor het milieu’, of ‘wat goed is voor de dieren’ of ‘wat goed is voor de mens’?
Levensgenieter Aan de andere kant ben ik te veel een levensgenieter om mij te veel leuke of lekkere dingen van het leven te ontzeggen. Toen ik net moslim was, ging ik om met een paar zusters die uit het biologisch-dynamisch milieu kwamen. Twee van hen serveerden altijd hibiscus-of rooibosthee. Hoe hard ik het ook probeerde, ik heb nooit kunnen wennen aan die zure smaak. Wat kon mij het schelen dat het zo gezond was? Ze konden op zijn minst ook nog een andere smaak serveren? Ook had ik soms best nog trek en keerde ik met een knagend hongergevoel huiswaarts na een dagje samen kennis opdoen. Maar ik heb er volgens mij nooit iets van gezegd, omdat ik niet verwend en hebberig over wilde komen, en omdat ik netjes ben opgevoed. De zusters en ik zijn uiteindelijk ook uit elkaar gegroeid, omdat ik denk ik te werelds voor ze was. Ze werden namelijk steeds strenger en gingen bijvoorbeeld steeds grotere sluiers en sommigen gingen de gezichtssluier dragen, terwijl ik op straat en op mijn werk bleef rondlopen in westerse kleding. Of er een relatie is tussen het een en het ander, weet ik niet. Maar ik kreeg het een beetje benauwd van de vanzelfsprekendheid waarmee zij alles uitdroegen.
Nu probeer ik zo veel mogelijk de producten van de grote multinationals te vermijden, aangezien zij, behalve in Palestina, ook in vele andere landen de mensenrechten met voeten treden
Bemoeizucht Dezelfde beleefdheid belemmerde mij waarschijnlijk om de zuster die zich bemoeide met mijn broodtrommel direct te wijzen op haar onbeleefdheid. Ook al was het plagerig bedoeld. Want het is niet vanzelfsprekend dat ik als moslim bruinbrood eet. Mijn man is degene die de boodschappen doet. Hij en de kinderen eten graag witbrood. Dus eten we witbrood. Vaak haal ik voor mezelf spelt-brood, of eet ik havermoutpap, en soms geniet ik van een witte boterham met een dikke laag boter en hagelslag. Verder ben ik dol op gebraden kip, koffie verkeerd, en chocola. “Toch wel fair trade hè?” vraagt mijn bemoeizuchtige geweten. “Meestal wel,” antwoord ik, “het lukt me alleen nog niet met die heerlijke dikke witte chocoladerepen met gepofte rijst.”
Nora Naber
NUMMER 19 | JUNI 2014
10
De natuur is Tayyib Een prachtige vlinder staat op het punt haar cocon te verlaten, haar vleugels te strekken en de wijde wereld in te trekken. Maar voor het zover is zal zij zich eerst door een smalle opening moeten wurmen om uit de cocon te komen. Zouden we het de vlinder niet veel makkelijker kunnen maken door de opening te vergroten? De mens is heel erg bezig te leren van de natuur, er aspecten van over te nemen en deze aan te passen. Dit maakt dat er steeds meer, effectievere en betere resultaten geboekt worden. Althans dat is wat wij graag geloven. Zodra onze vlinder zich door die smalle opening wurmt, gebeurt er iets fascinerends van binnen. De vlinder was namelijk in de cocon net nog een dikke rups, waarvan de vleugels nog dicht tegen het lichaam aan zaten geplakt. Terwijl de vlinder een weg probeert te banen naar haar vrijheid zet de cocon druk op haar lichaam. De vlinder moet moeite doen om eruit te kunnen komen en de cocon duwt door die druk lichaamsvocht uit het lichaam en hoppa zo de vleugels in. De vleugels klappen hierdoor open en worden groot van formaat. In tegendeel tot onze vlinder, zal de geholpen vlinder niet langgerekt de cocon uitkomen. De geholpen vlinder blijft wat boller, omdat het vocht zich niet heeft kunnen verplaatsen richting de vleugels. De vleugels zullen hierdoor niet goed open gaan staan en de vlinder zal nooit in staat zijn om te kunnen vliegen.
11
NUMMER 19 | JUNI 2014
Halal & tayyib Netzoals dat de maatstaf voor lengte meter is, en kilo’s die van gewichten zijn, heeft gezondheid ook een maatstaf. Maar wat is nou eigenlijk de maatstaf van gezond zijn? De werkelijke maatstaf voor gezondheid is de natuur. De boodschap die broeder Aboe Hamza duidelijk probeert te maken is dat de natuur op zichzelf perfect is. Als alles is zoals het hoort te zijn volgens de natuur, dan is het lichaam gezond. Het kan niet dat iemand een ziekte oploopt zonder dat daar iets aan vooraf gegaan is. Er zijn ontiegelijk veel controleprocessen in onze cellen en in het lichaam dat zij geen fouten toestaan zonder deze te aan te pakken. Maar juist omdat de natuur zo perfect is, dient hier niet mee geknoeid te worden. Niet dat het dan niet langer halal meer is, maar het is dan niet langer tayyib meer. Tayyib wil zeggen dat iets goed & gezond is. Diezelfde boodschap geldt ook voor onze vlinder: het is namelijk niet altijd zo dat wanneer iets goed lijkt, het ook goed is. Alle ziektes beginnen bij de maag en de maag wordt gevuld met datgene wat wij via de mond aan eten en drinken innemen. Tegenwoordig krijgen wij heel veel bewerkt voedsel binnen; denk aan de bewerkte groenten op het land, de plofkippen en de conserveringsmiddelen. De aanpassingen van de natuur hebben overduidelijk een negatief effect op ons lichaam en daarmee dus ook op ons leven. Dit is niet alleen het geval bij deze voorbeelden. In alle gevallen hoort de natuur te worden gelaten voor wat het is; perfectie. Wordt dit punt aan de kant geschoven dan krijgen we dus met een steeds zieker wordend lichaam te maken.
De mens is gevormd uit aarde en alles wat de mens nodig heeft komt ook voort uit de aarde. de aarde maakt met de wil van Allah het groeien van bloemen en planten mogelijk, deze vormen een voedselbron voor dieren, welke weer nodig zijn voor ons; de mens. Grijpen naar synthetisch voedsel is voor niets anders beter dan voor onze portemonnees. Maar zelfs wanneer het tegendeel zich met de tijd bewijst en de opgehoopte ziekteverwekkers van zich laten horen, denken wij alleen nog maar aan onze portemonnee’s. Meer en sneller voedsel produceren en leveren is namelijk veel geld verdienen.
De toegediende hormonen zorgen er dan wel voor dat de kippen veel sneller groeien (maar dus ook veel eerder het begeven. Het effect op de mens? Inname van dergelijke kippen betekent ook inname van dezelfde hormonen. Deze hormonen zullen dezelfde uitdrogende werking uitoefenen op ons lichaam! Is de plofkip halal? Ja. Maar is de plofkip tayyib?
De plofkip Het fenomeen de plofkip is vast wel bekend bij u. Bij deze kippen is het de bedoeling dat zij binnen 40 dagen tijd uitgroeien tot een vleesklomp van ruim 2 tot 3 kilo. Dit terwijl de gewone kip nog geen kilo weegt. Zoals al eerder dus ook eens gezegd is; meer en snellere voedselproductie. De campagnes gaan over hoe zielig het is voor de kip, maar laten we eens een kijkje nemen op wat het met ons doet. Het verschil tussen een plofkip en een scharrelkip is dat de plofkip allerlei hormonen toegediend krijgt. Bij het eten van beide kippen is op simpele wijze het effect van deze hormonen te achterhalen. Het vlees is namelijk van mindere kwaliteit en ook is het zo dat de botjes van de plofkip makkelijker breken en dat in deze botten het merg ontbreekt. Het ontbreken van de merg wijst erop dat de kip uitgedroogd is, en uitdroging is een aanleiding tot vele verschillende ziektes, waaronder verlamming.
Geboorte Bij de geboorte zorgt het persen van de moeder ervoor dat het vocht dat zich in het hoofdje en in de longen van de baby bevindt, het lichaam en daarmee de vaten in wordt geduwd. Dit zorgt ervoor dat de bloedvaten allemaal goed open gaan staan en dat de bloeddoorstroming goed kan verlopen. Dat niet alleen, ook vergroot achterblijvende vocht in de longen en in het hoofdje de kans op allerlei kwalen. In het geval van een keizersnee is het net als bij de vlinder zo dat de openingsgrootte, waar de baby doorheen moet, op onnatuurlijke wijze vergroot wordt. Gezien de afwezige druk, blijft het vocht daar zitten waar het niet hoort en moet deze met een buisje eruit gezogen worden. Er blijft echter hoe dan ook een kleine hoeveelheid achter in de longen en de bloedvaten zijn nog altijd niet goed geopend. Dit heeft als gevolg dat het kindje later een grotere kans oploopt last te krijgen van longaandoeningen en de mindere bloeddoorstroming heeft allergieën tot gevolg.
Sarah Seghier
NUMMER 19 | JUNI 2014
12
Deze Ramadan anders Gebaseerd op een artikel van productivemuslim.com Elk jaar zeggen vele onder ons dat ze het anders aan gaan pakken. Deze Ramadan wordt in sha Allah anders. Het heeft wat weg van goede voornemens rond de jaarwisseling. Hoe vaak is het echt zo, dat de Ramadan een keerpunt is voor iemand? Daarom hier wat tips om de Ramadandoelen van dit jaar te realiseren.
“Daarom hier wat tips om de Ramadan doelen van dit jaar te realiseren” 1)
Begin bij het begin. De intentie. Allah’s hulp is essentieel om je doelen te laten slagen. Je kunt zo veel plannen en uitvoeren als je wil, maar zonder Zijn wil werpt dit geen vruchten af. Maak daarvoor een oprechte intentie. Laat Hem weten dat zonder Zijn hulp je niet kunt slagen. Dit laat Allah zien wat er in je hart zit en in sha Allah zal Hij je niet achter laten met lege handen. In islam is de waarde voor een zuivere intentie groot. Dit is al te zien aan het feit dat Buchari in zijn Sahih opent met de dua die aangeeft dat de beloning van Allah afhangt van de intentie die wordt gemaakt. 2) Begin vandaag nog met de uitvoering van je doelen. Wacht niet tot de eerste dag van Ramadan. Wanneer je de hulp van Allah hebt gezocht, is er niets tussen jou en het bereiken van je doelen behalve je eigen afwachtende houding. Vergelijk het met dat je vast zit in drijfzand en dat dit plotseling ‘verdwijnt’. Je kunt dan weer rennen. Dit is vergelijkbaar met het beginnen te werken aan je doelen al voor het begin van Ramadan. Je hebt zo al een voorsprong nog voor de sheytan vast geketend is. De Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, heeft gezegd dat de meest geliefde daad van Allah, een daad is die constant en regelmatig is, ook al gaat het om een kleine daad. Begin dus klein en houd dit vol om je maximale potentie te bereiken. 3) Elk bedrijf heeft een systeem om zijn voortgang bij te houden. Dit geldt ook voor je doelen. Door het dagelijks bijhouden, kan je bijvoorbeeld over een week vergelijken of je vooruit bent gegaan. Maak voor je zelf een schema waarin alles bijgehouden kan worden. Dit kan op papier maar ook digitaal. In een Word- of Excel-bestand of een ander gratis notitie programma zoals Evernote of Onenote. Persoonlijk vind ik Onenote het beste alternatief voor een schrift. Het is een overzichtelijk en simpel programma. Het is gratis te downloaden.
13
NUMMER 19 | JUNI 2014
Het jezelf verplichten dagelijks de voortgang bij te houden motiveert je misschien om toch vol te houden met je planning omdat je niet geconfronteerd wil worden met het feit dat je niet volhoudt. Dit is niet de meest zuivere intentie, maar het is beter dan het niet te doen. 4) Vind een Ramadan buddy. Iemand met wie je bijvoorbeeld elke dag na taraweeh (het nachtgebed in de moskee tijdens Ramadan) afspreekt om je dag te bespreken. Hij of zij kan je dan tips geven of je motiveren. Terwijl anderen hun tijd besteden aan kletsen zijn jullie bezig elkaars Ramadan productiever te maken. Als het niet lukt elkaar dagelijks te zien, kunnen jullie elkaar toegang geven tot de schema’s waar de voortgang wordt vastgelegd. Persoonlijk lijkt mij dit erg handig. Iemand die je voortgang in de gaten houdt en samenwerken aan een doel. 5) Leg je doelen vast op papier. Er is iets speciaals aan het vastleggen van je doelen op schrift. Maakt voor je zelf een contract dat je met jezelf afspreekt om deze doelen te realiseren. Zorg er voor dat je Ramadan buddy er bij is als je het contract tekent. Dit alles is samen te vatten in het volgend actieplan: Maak een oprechte intentie Begin vandaag met het verwezenlijken van je doelen. Bedenk hoe je je voortgang gaat vastleggen. Vind een buddy die je verantwoordelijk houdt. Print je contract uit en hang het op een prominente plek in je huis of op je werkplek. Moge Allah het een productieve en succesvolle Ramadan voor ons maken in sha Allah. Succes voor iedereen met het bereiken van jullie doelen.
Habon Abdulahi
Wie ben ik Begeef je niet in een tuin die door iedereen bezocht kan worden, maar open het hekje en ga de wijde wereld in
Ik ben. Achter deze twee woorden plakken wij talloze termen. Maar wie ben ik nou eigenlijk? En wie ben jij? En wie zijn wij samen? Vaak worden we gelinkt aan wat wij ‘zijn’ door onze professie of hetgeen wij bezitten. Dat betekent in dat geval dat alles wat je bent extern is. En dat klopt natuurlijk niet helemaal. Voordat je ‘bent’, was je al iemand. Wat dan precies? Ik persoonlijk ben een moslim en ik geloof dat iedere ziel (mens en de djin) op aarde is gezet om Allah, de Verhevene, te aanbidden. En aanbidden in de breedste zin van het woord. Dus naast het doen van je vijf dagelijkse gebeden, geef je jezelf als moslim ‘over’ aan God. En God maakt duidelijk in de Koran dat een ware moslim Zijn Woord, de Koran, en de Soennah, de overleveringen van de profeet Mohammed - vrede zij met hem - als Leidraad neemt. Moslim in de eerste plaats Moslim ben ik in de eerste plaats, voordat al die andere labels zoals: (klein)dochter, zus(je), nicht(je), vriendin, collega en schrijfster hun intrede doen. En natuurlijk komen Marokkaanse, Berberse, Brabantse, Eindhovense en Nederlandse daar nog bij. Al deze woorden kunnen je als mens verrijken of of verlammen. Laat je jezelf door deze dingen beperken of gevangen houden in een illullieloos bestaan? Bang om uit een bepaalde hokje te stappen om jezelf beter te leren kennen? Of open te staan voor anderen, zonder dat je je eigen levensstijl continue promoot en verdedigt? De angst om anders te zijn dan een ander zie ik steeds vaker opduiken. De crisis maakt je als mens zwakker. Je wordt het slachtoffer van overheidsinstanties die meer van je vragen dan je ooit terug zal zien. Wie of wat bepaalt wie jij bent? Los van hetgeen God voor ons bepaald heeft. Laat jij je beinvloeden (bewust of onbewust) door je omgeving zoals; familie, vrienden, collega’s en dergelijke? In mijn optiek blijven wij mensen vaak hangen in hetgeen ons voorgeschoteld wordt zonder verder te kijken. Dat geeft enerzijds een bevredigend en veilig gevoel, anderzijds zal je dan nooit te weten komen wat er achter de horizon voor jou verscholen ligt. Is dat het waard? Wil je echt je leven eindigen zonder ooit nieuwe dingen uitgeprobeerd te hebben? Durf je geen stappen te nemen om bepaalde ambities waar te maken? Je vastklampend aan het weinige dat je bindt aan zekerheid. Vergetend dat het in een ruk van je afgenomen kan worden. Of dat jij degene bent die het leven laat. Begeef je niet in een tuin die door iedereen bezocht kan worden, maar open het hekje en ga de wijde wereld in. Ontdek je talenten, pak oude hobbies op en maak tenminste een droom waar. Luister naar je hart en intuïtie. En laat je niet gek maken over wat wel of niet zou moeten kunnen of horen. Vermeerder je kennis en laat je niet kisten door mensen die de sprong niet durven wagen. Het is aan jou om je dromen waar te maken. Niemand kan dit voor jou doen. Op je sterfbed kun je dan ook echt niemand hiervoor aansprakelijk stellen. Vergeet dit niet.
Geef pessimisten geen spreektijd bij het bespreken van jouw ambities
Langgekoesterde wens Met je amibities waarmaken bedoel ik niet meteen universitaire titels behalen of miljonair worden. Dit kan alles betekenen. Van een oude hobby oppakken of een nieuwe ontdekken tot het maken van een wereldreis. Het is aan jou om daar invulling aan te geven. Betekent dit dat je alle schepen achter je moet verbranden en nu persé die langgekoesterde wens moet vervullen, namelijk een reis naar Australië te maken? Dat hoeft niet per se, maar maak in ieder geval je doelen compleet. Zet een stappenplan op hoe en wanneer je deze reis wilt maken. Zet geld opzij en bereid je mentaal voor om, wanneer het tijd rijp is en het is voorbestemd je deze reis wel degelijk zult maken. Geef pessimisten geen spreektijd bij het bespreken van jouw ambities. Zorg ervoor dat de angst om te falen je nimmer zal verlammen. Grijp de angst - die enorm goed kan zijn voor dit proces - als steun en toeverlaat en laat hem hoop en motivatie tijdens jouw reis volgen. Hij zal volgzaam alle instructies opvolgen van hoop en motivatie. Luistert hij niet? Dan dumpen we hem langs de weg, naast schuld en onzekerheid. En voorwaarts mars gaat de reis op de weg naar zelfverrijking en geluk.
Salima Benali NUMMER 19 | JUNI 2014
14
Ik ben gekomen om een roos te planten in jouw hart
Jij vraagt mij wie ik ben en waarom ik met jou een gesprek wil. Weet dat ik gekomen ben om een roos te planten in jouw hart. Jouw hart is de aarde en jouw bloed is het water, ik kom de roos in je hart alleen maar planten en als het nodig is verzorgen. Jij zegt dat je niet meer wilt leven en dat je leven vol zit met narigheid en ellende. Jij zegt dat je dit alles niet meer kunt dragen en een einde wilt maken aan je leven. Weet dat de aarde heel veel heeft verdragen, leugenaars, moordenaars en nog veel meer, maar ondanks dat geeft de aarde het niet op. Iedere roos dat je plant groeit zo mooi en prachtig. Weet dat jij net als de aarde mijn roos kunt dragen. De roos die ik wil planten in jouw hart zal groeien en bloeien. Jij zegt dat je moe bent en dat het toch weer niet zal lukken. Weet dat ieder roos doorns heeft en dat de planter van de roos daar rekening moet houden. Af en toe steken de doorns de handen van de planter, maar het bloed dat uit de handen komt maakt de roos alleen maar waardevoller. Jij zegt dat je het geprobeerd hebt en dat je het toch niet zit zitten. Weet dat de roos pas bloeit als er regen, zon en aarde is. Jouw hart de aarde, jouw bloed is het water en ik probeer jouw zon te zijn. Als jij naar mij luistert, en de liefde die ik heb voor jou begrijpt dan zal dit lukken. Net als de zon de aarde verwarmt kan ik jouw hart verwarmen Jij zegt ik begrijp het niet, waarom overkomt dit alleen mij. Weet dat jij niet de eerste en ook niet de laatste zult zijn die ellende heeft meegemaakt. Denk aan de profeet Ayyub (Job) vrede zij met hem, die zo ziek was en bijna niets meer kon doen. Hij verloor al zijn bezittingen in één keer. Dat was niet genoeg. Ook werd hij ziek zo erg dat hij niet meer van zijn bed kon op staan, maar toch bedankte hij Allah voor wat hij had zonder te jammeren en te klagen. Denk ook aan de profeet Mohammed vrede zij met hem die niet in zijn geboortestad mocht leven en uit de stad werd verdreven. Zijn vader was al gestorven voordat hij werd geboren. Zijn moeder stierf toen hij nog maar net zes was. Dus een leven zonder vader en zonder moeder. Maar toch is hij de redder geworden van de mensheid in dit leven.
15
NUMMER 19 | JUNI 2014
Jij zegt dat het allemaal heel erg lang duurt en jouw geduld wel op kan raken. Weet dat de roos die geplant wordt niet in één dag bloeit en groeit. Er zullen nachten zijn met en zonder maneschijn en er zullen dagen zijn met en zonder zonneschijn. De aarde is geduldig zo is jouw hart eigenlijk ook geduldig. Leer jezelf dat geduld een deel is van je leven, want met geduld kun je veel incasseren en beleven. Weet dat de profeet Mohammed vrede zij met hem het niet opgaf ondanks dat men hem beschuldigde als leugenaar, tovenaar en bezetene. Hij werd verdreven en hij werd geslagen, zijn oom werd vermoord en zijn vrienden werden voor zijn ogen gemarteld en gevangen. Jij glimlacht en ziet de roos bloeien. Na het geduld dat je hebt gehad en je geest gevuld hebt met vertrouwen en hoop. Net als de profeet Mohammed vrede zij met hem die ook bleef glimlachen. Net als het licht van de maan in een pikdonkere nacht. Ik glimlach met jou mee en ruik de roos in jouw hart.
Bahaeddin Budak – Moslim geestelijk verzorger 16-2-2007
Van super-georganiseerd naar “houtje-touwtje” Veel moslims in Nederland dromen van een leven in een moslimland. Een droom die bijna nooit werkelijkheid wordt vanwege praktische bezwaren. Maar hoe is het om die stap wel te nemen? En hoe ga je om met de totaal andere mentaliteit van je nieuwe landgenoten? Lees mee met Irene Schippers die sinds 2011 met man en kinderen in Algerije woont.
Ook speelt de gelatenheid mee die een erfenis is van de burgeroorlog in de jaren negentig Ik ben met een redelijk onbevangen gevoel naar Algerije gegaan. Maar ik was niet voorbereid op de totaal andere mentaliteit van de mensen om me heen. Zo blijf ik me bijvoorbeeld verbazen over de manier van klussen in huis en het repareren van spullen. Dat gaat letterlijk houtje-touwtje. Volgens mijn man is het een combinatie van armoede, onwetendheid en slechte kwaliteit spullen. Ook speelt de gelatenheid mee die een erfenis is van de burgeroorlog in de jaren negentig. Gaat een plastic stoel kapot, dan wordt dat met een reepje stof aan elkaar gebonden. Is het plaatje van de afvoerput stuk, dan ga je gewoon verder met een open putje. Voert de wasmachine geen water meer af, dan was je gewoon verder op de hand…. In dat laatste geval bleek een nagelschaartje in de zeef de boosdoener. Ik sta nu bij mijn schoonzussen bekend als de machinetovenaar! Laat maar waaien In ons dorp lijkt men niet zo bezig met het voorkomen van overlast, vooral de nachten zijn hier erg onrustig. De honden die de bedrijven verderop in de straat bewaken worden opgejut door de wilde honden die ‘s nachts op straat rondzwerven op zoek naar eten. Verder hebben onze overburen een gigantische binnengarage met ruimte voor twee opleggers. Helaas vertrekken zij vaak midden in de nacht en laten dan de motor alvast even lopen. De gemeente probeert wel om wonen en werken te scheiden - zo hebben we zelfs verkeersdrempels in dit kleine dorp - maar de controle is er niet. Het is een beetje de “laat maar waaien” mentaliteit. Zo wordt er in Oran veel gebouwd, maar lijkt er geen speciale aandacht te gaan naar openbare ruimtes zoals speeltuinen of parken. De parken die er zijn, zien er na een half jaar al helemaal afgeleefd uit, met kapotte zitbanken, kale plekken in het gras (als dat er al is...) en tegels die missen of los liggen. Net zoals in Amsterdam ligt in ons dorp ook altijd wel ergens de straat open. Zo was de gemeente een maand geleden aan de overkant bezig met een greppel voor nieuwe internetkabels. In plaats van een kleine graafmachine, gaat hier dan een groepje van drie of vier mannen aan het werk, waarvan er steeds maar één aan het graven is. Dat ziet er voor een buitenstaander uit alsof het gaat om één arbeider die door drie man moet worden aangestuurd. Ik grapte al tegen mijn man dat de “kijkers” vast de hoofdaannemer, de onderaannemer en de hoofdman waren! Maar het is natuurlijk gewoon om het fysiek zware werk af te wisselen, zodat er nonstop doorgegraven kan worden. Blijkbaar is dat hier bij kleine projecten nog steeds goedkoper dan een machine kopen of huren. Dagloon tien euro Een normaal dagloon in Algerije is 10 euro. Als je je dan bedenkt dat we voor buitenlandse spullen zoals kaas en shampoo gewoon Europese prijzen betalen, besef je hoe krap de meeste gezinnen het hebben. Basiseten
Ik hou het vol omdat we twee maal per jaar het vliegtuig nemen naar ons vertrouwde kikkerlandje
zoals brood en melk zijn wel gesubsidieerd. Een stokbrood kost 10 cent en voor melk in gesealde zakken van een liter betaal je 25 cent. Een handig schenkpak melk zoals wij die kennen kost 80 cent en ontloopt de Nederlandse prijs dus niet veel. Een groot deel van de Algerijnse bevolking is onder de dertig jaar en de jeugdwerkeloosheid is helaas groot. Ik zie dat ook aan de broers van mijn man: geen van hen heeft na de middelbare school een vervolgopleiding gedaan. Ze gaan van baantje naar baantje of werken als dagarbeider in de bouw. Vast werk zit er voor hen niet in. Hoge jeugdwerkeloosheid Sinds de onrust bij onze oosterburen in Tunesië, is de regering bang voor een opstand van de jeugd. Daarom krijgen jongeren zonder werk heel makkelijk een uitkering en kunnen ze renteloos geld lenen om een eigen zaak te beginnen. Veel jongens kopen daarvan een auto en maken zich verder geen zorgen over hoe ze het geld moeten terugbetalen. Er zijn daardoor de laatste twee jaar opvallend veel meer auto’s op straat. Toen wij hier net woonden, stonden we nooit ergens in de file en nu staan we constant vast. Het feit dat veel dingen voor mij niet vanzelfsprekend zijn, maakt het leven in Algerije erg vermoeiend. Het vreet energie. Ondanks dat ben ik God dankbaar dat we in beide landen kunnen leven en ik hoop dat het ook voor de kinderen een verrijkende ervaring is. Ik hou het vol omdat we twee maal per jaar het vliegtuig kunnen nemen naar ons vertrouwde kikkerlandje, voor een broodnodige dosis bruine boterhammen met pindakaas, krentenbollen, lekkere chocolade en een heerlijk verfrissend buitje.
Irene Schippers NUMMER 19 | JUNI 2014
16
HELP IK BEN MOSLIM In ons calvinistisch Nederland zijn deze twee woorden blijkbaar aan elkaar verbonden, zeker in de ogen van een meisje, dat zich ooit vermaakte op een of andere camping in de Achterhoek en na een politieke carrière nu op kosten van de belastingbetaler een programma maakt voor de publieke omroep. Fem Halsema gaat de onderdrukte moslima bevrijden. Deze vrouw haalde haar kinderen van een ‘zwarte school’, omdat ze daar geplaagd werden en hekelde de hoofddoeken van andere moeders als teken van onderdrukking en niet horend bij de westerse maatschappij. Heel veel verschilt Halsema hier dus niet in met de andere kant van het politieke spectrum Wilders. Ze weet het alleen iets mooier te verpakken, ze zou bij een bekende parfumerie kunnen werken.
13: Seks en de zonde In een van de afleveringen laat ze een blijkbaar vrijgevochten moslima voor de eerste keer achter het stuur van een auto kruipen, weliswaar een of andere terreinwagen met automaat en dat heet dan bevrijding. Glunderend van trots zit Femke de eerste horten en stoten naast de dame en gaat op weg in Saoedi-Arabië. Weer een doel bereikt. In haar gesprek met Rufaida Al Habash krijgt ze nauwelijks voet aan de grond . Deze vrouw bewijst namelijk dat je ook binnen de Islam op kunt komen voor vrouwenrechten zonder je religieuze waarden te verloochen. Gewoon met hoofddoek en niet half naakt slechts in bikini gehuld. Het valt op dat tijdens het interview met Veena Malik geen ondertiteling is, als zij positief verteld over haar geloof en zo snel als zij iets aanhaalt over verplichting tot het dragen van hoofddoek, vroeg opstaan voor het gebed er wel ondertiteld wordt. Ach, als Femke haar doel maar bereikt, het afschilderen van de Islam als extreme vorm van onderdrukking. Eerste advocate in Saoedi-Arabië In de aflevering met Souad Al Shammay een activiste voor de vrouwenrechten in Saoedi Arabië haalt ze eerst aan, dat deze vrouw handelsonbekwaam is volgens de wahabistische wetgeving en daarna dat ze toch de eerste advocate in een Saoedi-Arabische rechtszaal is, hoe kun je jezelf in een zin zo sterk tegenspreken. In de serie “Seks en de zonde”wordt een zeer eenzijdig beeld afgeschilderd van de vrouw in de Islam, alsof seksuele onderdrukking en seksueel geweld tegen vrouwen alleen in de Islamitische wereld voorkomt. We hebben hier in het westen de vrouw het recht ontnomen om vrouw te zijn. De vrouw moet zich voortdurend meten in een mannenwereld, die voor haar bepaalt, wat zij aan moet, welk loon zij krijgt en welke baan zij mag vervullen. In de wet staat weliswaar dat mannen en vrouwen gelijk zijn, maar dat is dan ook de enige plek, waar dit staat. Vrouwen krijgen voor het zelfde werk toch vaak een minder salaris.
Alsof seksuele onderdrukking en seksueel geweld tegen vrouwen alleen in de Islamitische wereld voorkomt
17
NUMMER 19 | JUNI 2014
Huisvrouw en moeder Als de vrouw er voor kiest om huisvrouw en moeder te zijn, wordt ze meewarig door haar omgeving aangekeken. Door de druk van een zogenaamd aanvaard maatschappelijk gezinsinkomen, moet zij werken. Voorheen kreeg de man nog een belastingvoordeel, als zij dit niet deed, maar ook dat is verdwenen. Voor je kinderen zorgen laat je maar over aan opa en oma of aan een of ander kinderasiel, waar je ze voor een groot deel van je salaris overdag kunt droppen. In zo een systeem is Femke niet alleen opgegroeid, maar daar is ze ook voorvechtster van. Met een dergelijke bagage in je rugzak ben je sterk bevooroordeeld naar andere culturen, waarin de vrouw nog het recht heeft om vrouw te zijn. Femke wijst met haar vinger naar die onderdrukkende Islamitische regimes, maar vergeet dat een wijzende vinger er voor zorgt, dat vier vingers naar je zelf terug wijzen. Seks is een onderdeel van ieder leven, Islamitisch of niet, maar het is zonde, als de vrouw haar vrouw zijn moet inruilen tegen een soort van tweederangs man zijn, zoals we dat hier graag zien.
Jacques Isa Mohammed Visker
Aankondigingen: ‘Aannames, we maken er ons allemaal schuldig aan’ Op 15 juni 2014 zal er een bijeenkomst met de titel ‘Aannames, we maken er ons allemaal schuldig aan’ plaatsvinden in Amsterdam. Dit onderwerp wordt gekoppeld aan de Ramadan middels een Ramadanworkshop ‘Hoe haal je het beste uit de Ramadan’. Met de ramadan in het vooruitzicht is het goed om stil te staan bij een zijspoor die onze ego te vaak wil nemen. Van nature is de mens snel geneigd om te oordelen over de ander. Dit speelt zich af in alle soorten relaties: met je ouders, je broers, zussen, vrienden, buren en partner. Ligt dit aan het manier van communiceren of aan ons referentiekader? Ook zal Amina Sebbar haar boek ‘Van Jeanny naar Amina’ bespreken. Datum: 15 juni 2014 Tijd: 12.30 - 16.00 uur Plaats: Emancipatiecentrum Vrouw en Vaart President Allendelaan 733, Amsterdam Entree en aanmelding: De toegangsprijs bedraagt €5,-. Meld je aan via
[email protected] of via 06-26232988. Vermeld hierbij je naam en met hoeveel personen je komt. Er is kinderopvang aanwezig. Wil je hier gebruik van maken, geef dan ook de naam en leeftijd van je kind(eren) door. De kinderopvang kost € 3,50 per kind.
Aankondigingen: Belgische 4 new moslims goes Amsterdam
Op 21 juni wil 4 new moslims uit België samen met anderen de grens over steken om verhalen van anderen die de weg naar islam hebben genomen op de tentoonstelling ‘Bekeerd’ te ontdekken in het Amsterdam museum. Behalve gezellig met elkaar praten en genieten van een middagmaal, vindt er ook een bezichtiging plaats van de Blauwe Moskee en wordt er een lezing gehouden. Datum: 21 juni 2014 Plaats: van Antwerpen naar Amsterdam Tijd: 4 new moslims verzamelen zich om 8.00 uur aan de Crown Plaza Antwerpen Gerard le Grellelaan 10, 2020 om vervolgens stipt te vertrekken om 8.30 uur. Kosten: dit allemaal voor een vriendschappelijke prijs van 26 euro lunch niet inbegrepen voor de volwassenen en de kinderen 21 euro. Bankrekening nr BE64-0635-5165-0452 (naam + uitstap Amsterdam bij de melding).
Social media en ondernemerschap Social Media is in de afgelopen jaren erg populair geworden. Bijna iedereen heeft een account op Facebook, Twitter, LinkedIN of houdt een blog bij, maar op welke manieren kan je Social Media nu toepassen? Hoe benut u de kansen en profiteert u van de voordelen als bedrijf of organisatie? Het MNO-Netwerk heeft samen met Zakaria Buhktari een workshop hierover georganiseerd. Datum: 21 juni 2014 Tijd: 09:30 uur inloop, 10:00 - 12:00 deel 1, pauze, 12:30- 14:30 deel 2, 14:30-15:30 napraten/netwerk Plaats: FORUM, Kanaalweg 86, 3533 HG Utrecht Kosten: 10 euro inclusief lunch en thee/koffie/frisdrank Er zijn maximaal aantal plaatsen beschikbaar. Meld je snel aan.