DOSSIER
UIT-GEWERKT Teksten: Leen De Dycker, Hilde Desmedt, Natalie Hulsen Met dank aan: Raymond Van Campenhout, Peter van Eeden en Martine Van Sande Foto's: Marc Bergmans en Ivo Lemaire Cartoon: Nix
DOSSIER
In een vakantienummer een dossier over vakantie. Niets lijkt logischer. En toch ook weer niet, want wat kan je nog schrijven over vakantie zonder open deuren in te trappen? Dus hebben we het over een andere boeg gegooid. We togen op zoek naar collega’s die zo een eigen invulling geven aan het begrip vakantie en vroegen onze topmanagers naar hun favoriete vakantiebestemmingen. We gaan ook na hoeveel (of hoe weinig) rek er zit in die
35 dagen vakantie waar u jaarlijks recht op hebt. Verder sprokkelden we ook wat interessante weetjes bijeen over vakantiegeld, waterkoelers en zomeruren. En voor de nostalgische zielen blikken we even terug naar de tijd toen recup nog een modewoord was. Kortom een dossier om in een luie stoel bij een pina colada rustig tot u te nemen. Alvast een heel fijne vakantie toegewenst!
VAKANTIE VOLGENS HET BOEKJE 35 dagen vakantie en nog eens een extra week tussen Kerstmis en nieuwjaar. Wie doet beter? In de privésector worden wij Vlaamse ambtenaren er vaak om benijd. Maar is dat wel terecht? En zijn we wel beter af met dit 35-dagensysteem tegenover vroeger, toen we het met elf dagen minder moesten stellen, maar er wel allerlei extraatjes in de vakantiepot zaten?
We gingen ons licht opsteken bij vakantie- en verlofspecialist Tom Somers, adjunct van de directeur bij de afdeling Statutaire Aangelegenheden (AZF). “Voor 1994, toen het VPS werd ingevoerd, hadden de Vlaamse ambtenaren maar 24 dagen vakantie”, begint Tom Somers zijn verhaal. “Dat lijkt mager, maar dat kapitaal kon makkelijk aangedikt worden. Zo was er een ‘leeftijdstoeslag’ van een dag vanaf 45 jaar tot 50 jaar, tussen de 50 en de 60 kreeg u twee extra dagen en vanaf 60 jaar kwam er per jaar een dag extra bij tot aan het pensioen. En dan waren er nog de compensatiedagen: extra vakantiedagen voor elke feestdag die op een zaterdag of een zondag viel. Die compensatiedagen werden elk jaar bij omzendbrief vastgelegd zodat u met wat plannen aardig wat vakantie kon aaneenbreien. Leuk meegenomen waren ook de brugdagen. Viel een feestdag op een donderdag, dan kon het wel eens gebeuren dat de minister op vrijdag de winkel liet sluiten.” Ambtenaren hadden ook recht op vier dagen familiaal verlof, bijvoorbeeld om een ziek kind op te vangen. In dat geval moest u wel een ziekteattest kunnen voorleggen. Extra bonus kon ook gepuurd worden uit het prikklokreglement. Gepresteerde overuren konden immers gerecupereerd worden. Dat kon u in totaal 18 extra vrije dagen per jaar opleveren, op te nemen met een maximum van anderhalve dag per maand. Die zogeheten recupdagen werden niet echt als vakantie beschouwd, maar eerder als vrije dagen. Leidinggevenden vielen hier dan weer uit de boot. Zij hadden
22
immers recup.”
geen
recht
op
deze
In 1994 heeft het VPS met een pennentrek heel de vakantieregeling naar de prullenmand verwezen. Gedaan met recup, met familiaal verlof en met compensatiedagen. Vanaf nu kreeg iedereen 35 dagen vakantie. Tom Somers: “Het was vooral de bedoeling om het vakantiestelsel te rationaliseren en te harmoniseren. De nieuwe regeling maakte komaf met de wirwar van bonussen en extraatjes. Alles werd nu gegroepeerd in een pakket dat voor iedereen gelijk was. Om het verlies van de compensatiedagen op te vangen, werd er nog eens een extra vakantieweek ingelast tussen Kerstmis en nieuwjaar. Of dat altijd een nettowinst oplevert, is niet zeker. Je moet de bluts met de buil nemen. Achterliggend idee was zeker ook een punt te zetten achter de misbruiken van het recuperatiesysteem. Overuren waren immers vaak aanwezigheidsuren.”
EXTRAATJES Die 35 dagen kunnen ook nu nog aangedikt worden met enkele extraatjes. Zo heeft de ambtenaar nog altijd recht op omstandigheidsverlof. Wie in het huwelijksbootje stapt of vader wordt, krijgt vier extra dagen. Dat verlof geldt ook voor minder aangename omstandigheden zoals het overlijden van een partner of familielid.
UIT-GEWERKT
En ook het compensatieverlof is niet echt verdwenen. “Maar dat heeft niets te maken met de vroegere compensatiedagen”, verduidelijkt Tom Somers. “Het gaat om een compensatie van gepresteerde overuren waar de leidend ambtenaar uitdrukkelijk om gevraagd heeft, bijvoorbeeld om een dringende nota af te werken of een verga-
met 54 jaar zijn dat er 48 en van 55 tot 64 jaar krijgen ze 60 vakantiedagen. Deze extra dagen gelden als compensatie voor de belastende job die ze uitoefenen, vaak in moeilijke omstandigheden. Ook voor de ambtenaren die in continudienst werken, waar dag en nacht met een beurtrol gewerkt wordt, geldt er een andere vakantieregeling.
leidend ambtenaar kan wel verbieden dat u vakantie opneemt in de periode die u voorstelt als er op dat moment duidelijk werkoverlast is. Verder is het ook zo dat in de klassieke administratieve diensten men de mensen ertoe aanzet om hun vakantie zo veel mogelijk tijdens de maanden juli en augustus op te nemen. Op die manier wil
dering bij te wonen. Ambtenaren van niveau B en lager kunnen hiervoor ook in tweede instantie een geldelijke toelage krijgen. Ook wie op verzoek in het weekend komt werken, kan een compensatiedag krijgen, of - in tweede instantie - een toelage voor weekendwerk.”
KLEINE LETTERTJES
men de aanwezigheid in de drukke periodes van het jaar maximaal garanderen.”
BUITENBEENTJES Een aantal categorieën van ambtenaren hebben een ietwat andere vakantieregeling. Zo krijgen de ambtenaren van de gemeenschapsinstellingen voor Bijzonder Jeugdbijstand een bepaald aantal vakantiedagen afhankelijk van hun graad, functie en leeftijd. Van 45 tot en met 49 jaar krijgen deze collega’s 36 vakantiedagen, van 50 tot en
Ten slotte overlopen we nog even de kleine lettertjes van ons vakantiesysteem van 35 dagen. Zo zegt het statuut dat 10 van de 35 dagen opeenvolgend opgenomen moeten worden. Volgens Tom Somers is daar een goede reden voor: “De achterliggende filosofie is dat men tijd nodig heeft om te herbronnen en om achteraf weer met frisse moed erin te vliegen.” Wel is het zo dat de periode waarin u die aaneensluitende vakantie moet opnemen niet vastligt, die kunt u vrij kiezen behalve als de leidend ambtenaar daar anders over beslist. Betekent dat dan dat de leidend ambtenaar u kan weigeren om vakantie op te nemen? Tom Somers: “In principe niet, maar een
In principe moet u die 35 dagen vakantie opnemen voor het einde van het jaar. Maar wat als u op het einde van het jaar toch nog een aantal vakantiedagen overhebt? “Dan kunt u maximaal vijf dagen overdragen naar het volgende jaar. Maar u moet die dagen dan wel voor het einde van de paasvakantie opnemen. Die overdracht wordt in principe alleen in uitzonderlijke gevallen toegestaan. Maar de praktijk leert echter dat elke leidend ambtenaar dat verschillend invult.”
GETUIGENISSEN Bart Bautmans, adjunct van de directeur (WVC)
“We stonden dit jaar voor de keuze: een reis naar Borneo of een vakantie in Scherpenheuvel. En het is Scherpenheuvel geworden, of beter Zichem. Want we hebben daar een huis gekocht en gaan onze vakantie integraal spenderen aan de renovatie ervan. Het is een oude boerderij, gebouwd in 1903, midden in een landelijk woongebied. Twee huizen verder woonde Ernest Claes. We doen alles zelf: metselen, loodgieterij, elektriciteit, enz. Zelfs de plannen hebben we zelf getekend. Gelukkig krijgen we wel hulp van vrienden en familie. Het zal hard werken worden, want in oktober moet alles klaar zijn. Volgend jaar hoop ik weer een echte vakantie te hebben. Liefst een trektocht ergens in Azië zoals twee jaar geleden. Toen zijn we met een kleine groep mensen naar Kathmandu getrokken.”
23
DOSSIER
GETUIGENIS Rosita De Smedt, hoofdassistent (LIN)
“Het is nu het derde jaar dat ik een deel van mijn 35 vakantiedagen wijd aan het begeleiden van vakanties voor langdurig zieken, mensen met een zware mentale handicap en rolstoelgebruikers. Zo ga ik dit jaar via Ziekenzorg een week met langdurig zieken op vakantie naar Spa. En in juli zal ik een week naar Nederland gaan met een groep jongvolwassenen met een zware mentale handicap. In totaal zullen we met een dertigtal vakantiegangers op stap zijn, waarvan telkens één begeleider per twee personen met een handicap. Zo’n vakantie vraagt wel wat voorbereiding en ook tijdens het verblijf zelf worden dagelijks de gebeurtenissen en het verloop van de vakantie geëvalueerd. Eén keer per jaar wordt trouwens ook een cursus georganiseerd voor alle begeleiders. Hoe ik daartoe gekomen ben? Ik ben eigenlijk altijd wel sociaal actief geweest en toen mijn kinderen volwassen waren, heb ik contact opgenomen met het ziekenfonds om mee te helpen bij de organisatie van dergelijke vakanties. We zijn trouwens constant op zoek naar medebegeleiders. Vooral voor collega’s lijkt het me interessant, aangezien elke Vlaamse ambtenaar kan rekenen op dienstvrijstelling voor de helft van de opgenomen vakantiedagen door onze werkgever (voor de voorwaarden, zie Wist u dat, pag. 28 van dit dossier).”
VAKER EN KORTER
Volgens reisbureaus en touroperators kiezen de mensen steeds vaker voor kortere vakanties, verschillende keren per jaar. Wij waren benieuwd of deze nieuwe trend ook opgaat voor de Vlaamse ambtenaren en hebben ons licht opgestoken bij de prikklokverantwoordelijken van de verschillende departementen.
En wat blijkt? Dat collega’s die al hun vakantie in een ruk opnemen, zeldzame vogels zijn geworden. Ook de Vlaamse ambtenaren nemen vaker kortere vakantieperiodes, gespreid over het hele jaar. Verlengde weekends (van vrijdag tot en met maandag) zitten duidelijk in de lift. Toppers zijn natuurlijk de herfst- en de krokusvakantie. Dan stromen de aanvragen massaal binnen. Een zeer gegeerde periode is ook de paasvakantie. Het feit dat de overgedragen vakantiedagen van het afgelopen jaar moeten worden opgenomen voor het einde van die vakantie is daar zeker niet vreemd aan. De maanden juli en augustus zijn dus allang niet meer de
24
vakantiemaanden bij uitstek. Mensen zonder (schoolgaande) kinderen kiezen veeleer voor de maanden juni en september. Een ander opvallend feit volgens onze correspondenten is dat er maximaal rendement wordt gehaald uit het gecontingenteerd verlof. Dat wordt zo gepland dat het kan opgehangen worden aan feestdagen en vrije dagen. De Vlaamse ambtenaar werkt dan wel hard, maar is ook heel vakantiebewust. Heeft het een misschien met het andere te maken?
UIT-GEWERKT
GETUIGENIS Bjorn Van Staeyen, adjunct van de directeur (LIN)
“Mijn vrouw en ik zijn altijd al bij de scouts geweest en na een actieve leidingperiode zijn we zeven jaar geleden weekendresident geworden op het scoutsdomein De Kluis, een domein van ca. 40 ha in het Meerdaalwoud nabij Leuven. Zo’n domein is eigenlijk een beetje als een hotel en wij zijn de managers. Samen met een aantal andere koppels koken we bijvoorbeeld voor onze gasten. Dit jaar gaan mijn vrouw, mijn kinderen en ik voor de eerste maal twee weken lang tijdens de vakantieperiode naar datzelfde scoutsdomein. De kinderen zijn inmiddels groot genoeg om op zichzelf te kunnen spelen. Dan hebben we de eindverantwoordelijkheid voor dat domein waar in de zomerperiode tussen de 500 en 1000 jongeren komen kamperen. We moeten er dan voor zorgen dat alles draait zoals het moet, dat het brood besteld is, dat er sjorhout beschikbaar is, dat de douches goed werken, enz. We kunnen ook geen daguitstapjes maken met het gezin, omdat we altijd op het domein moeten zijn. Na die 14 dagen is mijn vakantie opgebruikt. Meestal neem ik tijdens het jaar wel eens een snipperdag om bijvoorbeeld met mijn gezin naar de kust te gaan.”
TOPVAKANTIES VAN ONZE SG’S Onze secretarissen-generaal bevestigen de trend: ook zij nemen vaker een kortere vakantie. De tijd dat het ministerie vooral in augustus uitgestorven was, ligt definitief achter ons. En ook tijdens hun vakantie blijven sommige van onze topmanagers bezige baasjes, zij het dan op sportief vlak. Zo fietste Fernand Desmyter van LIN al in de Elzas en in de Alpen om de Tour de France-cols te beklimmen. En in juli trekt hij naar het Centraal Massief voor een wandeltocht. Ook Leo Guns van WIM houdt het sportief: tennissen in de zomer, skiën in de winter en wandelen in alle seizoenen. Maar ook lezen is een van zijn favoriete vakantiebezigheden. Die voorkeur deelt hij trouwens met Ludy Van Buyten van Onderwijs die daarnaast vooral kiest voor een actieve vakantie, waarin er zowel plaats is voor wandelen, musea bezoeken als genieten van lokale culinaire specialiteiten. Zijn favoriete bestemming is Frankrijk. Anderen zoeken dan weer rust en verpozing in het zonnige zuiden of aan onze Bel-
gische kust. Oostduinkerke blijft voor Eric Stroobants van COO een favoriete vakantiebestemming. Gewoonlijk brengt hij er twee weken door in augustus. De rest van de maand trekt hij rond in Frankrijk of geniet hij van het zoete leven aan de Middellandse Zee. Hij is wel een echte zonneklopper, want tussendoor trekt hij ook nog een weekje naar Spanje, Turkije of Griekenland. En daar zou hij wel eens collega Roger De Langhe van EWBL tegen het lijf kunnen lopen. Want ook hij trekt graag voor een kortere vakantie naar het zuiden: Spanje, Italië of Frankrijk. Maar hij kan evengoed genieten van een vakantie aan de Belgische kust of van een al dan niet georganiseerde korte reis naar een andere Europese bestemming.
Het vakantiepatroon van Leo Victor van AZF ziet er dan weer heel gevarieerd uit. In de eerste helft van augustus gaat hij naar Schotland, in september trekt hij een week naar Salamanca (Spanje) en in de winter gaat hij een week op sportvakantie. Daarnaast staat ook een bezoek aan Documenta in Kassel op het programma. Voor Guido Deblaere is de ideale vakantie een cocktail van natuur, cultuur, lectuur, beweging en sport. Zoals hij het zelf formuleert, is vakantie voor hem een vorm van afstand nemen, van herbronnen, van intenser contact met jezelf, de medemens, de natuur en de kosmos. Dat evenwicht zoekt hij dit jaar zowel in het Noorden (Schotland) als in het Zuiden (Sicilië).
GETUIGENIS
foto F. Leemans
Liese Bongaerts, adjunct van de directeur (LIN)
“Deze zomer ga ik gedurende 10 dagen met de trein, de fiets en te voet rondtrekken in het Drielandenpark. Dat is een deel van het Maal, een gebied tussen de steden Luik, Maastricht, Sittard/Geleen, Heerlen, Aken, Eupen en Verviers. In het kader van mijn opleiding Stedenbouw ben ik namelijk bezig met een eindwerk over ‘Toerisme als motor voor ontwikkeling in het Drielandenpark’. De bedoeling is dat ik een zicht krijg op de toeristische mogelijkheden van de regio, dus ga ik een paar dingen uitproberen. Niet echt 100% vakantie, maar toch leuk. Op basis van enkele toeristische gidsen maak ik een lijst met fiets- en wandeltochten én ik heb ook een kuuroord gevonden: de thermen van Chaudfontaine. Ik ga ook enkele overnachtingsmogelijkheden uitproberen: een jeugdherberg in Voeren, een plattelandshotelletje, een kasteel, enz. Op mijn huidige werk kan ik dat project spijtig genoeg niet zo goed meevolgen, omdat ik er geen dienstvrijstelling voor krijg en ik dus vakantieverlof moet nemen, zodat ik nu bijna geen vakantiedagen meer heb.”
25
DOSSIER
GETUIGENIS Martine Moureau, deskundige (EWBL)
“Al drie jaar op rij gaan we naar Denemarken, telkens naar hetzelfde vissersdorpje aan de westkust. Wat we daar gaan zoeken? Rust, stilte, ongerepte natuur en de vriendelijkheid van de mensen. Eigenlijk is het een soort herbronning, een zuivering. We maken lange wandelingen en fietstochten. Je kunt nergens zo goed je batterijen opladen. Het weer is voor ons echt geen punt, we kleden er ons gewoon naar. Denemarken is ook uiterst net: in alle steden en dorpen vind je kraaknette toiletten. En de Denen zijn goudeerlijk: op verschillende plaatsen langs de kant van de weg staan groente- en fruitkraampjes. De prijs staat vermeld, je neemt wat je nodig hebt en stopt het geld in de doos. Juni is een ideale maand om naar Denemarken te gaan. Dan gaat de zon er nooit echt onder en viert men het Midzomernachtfeest. Op vele plaatsen wordt dan onder luid gejuich de ‘heks van de winter’ verbrand. We zullen er zeker bij zijn dit jaar.”
HEET HETER HEETST 30°C in de schaduw, geen zuchtje wind, de mussen vallen van het dak van de hitte… toch moet er gewerkt worden. Gelukkig heeft de wet ervoor gezorgd dat het voor u allemaal wat draaglijker wordt. Een klein overzicht van de maatregelen die het ministerie neemt om zijn ambtenaren tegen de zomerhitte te beschermen. In geval van een aanhoudende hittegolf en zodra het KMI temperaturen boven 30°C vaststelt, kunt u, na akkoord van uw afdelingshoofd, al vanaf 7 uur ’s morgens beginnen te werken. Voor personeelsleden die halfzwaar en zwaar werk verrichten ligt de grens zelfs lager: respectievelijk op 26,7°C en op 25°C. Voor wie liever wat langer slaapt, geen nood, want deze maatregel kan niet tegen uw wil worden opgelegd. De regeling geldt ook niet voor de continudiensten of het personeel dat samenwerkt met mensen uit de privé-sector. En uiteraard is ze niet van toepassing op het personeel dat werkt in gebouwen met airconditioning, aangezien de buitentemperatuur daar geen invloed heeft op de temperatuur in het gebouw.
Ambtenaren die het zonder airconditioning moeten stellen, kunnen op een andere manier verkoeling vinden: de logistieke cellen van de AAD’s beschikken immers over ventilatoren die iedereen kan aanvragen. En wie tijdens zijn werk rechtstreeks aan de zon wordt blootgesteld, zoals wegwerkers, kan daar ook altijd terecht voor zonnewerende beschermingsmiddelen, zoals een zonnebril, een pet, een parasol en zonnecrème. Bovendien hebben we volgens het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming ook recht op drinkwater of eventueel andere frisdranken. Zo mag iedere ambtenaar in het Boudewijngebouw tijdens de
maanden juli en augustus dagelijks een gratis liter water afhalen in de cafetaria. In het Markies- en in het Consciencegebouw heeft men gekozen voor een andere oplossing. Daar staan op elke verdieping waterkoelers, kleine containers met fris water, waar de collega’s op elk uur van de dag kunnen gaan tanken. En niet alleen in de zomermaanden. Ook in het Ferrarisgebouw overweegt men om watercontainers te plaatsen…
GETUIGENIS Erik Gillis, medewerker (COO)
“Vakantie, daar kan ik dit jaar alleen maar van dromen. Voor mij wordt het blokken en nog eens blokken. Mijn 35 dagen vakantie breng ik meestal door op mijn kamer om te studeren. Zo heb ik al een tiental dagen blokvakantie genomen in januari en in mei ook twee weken. Ik volg een graduaatsopleiding bibliotheekwezen en documentaire informatiekunde in avond- en weekendschool. Dat is loodzwaar, gecombineerd met een voltijdse job. Maar ik leef op hoop: dit is mijn voorlaatste jaar. Ik ben aan de opleiding begonnen toen ik nog werkzoekende was, om mijn kansen op de arbeidsmarkt te verhogen. Natuurlijk zou ik ook liever echt vakantie hebben… Ik ga toch proberen om er enkele dagen tussenuit te knijpen. Misschien een weekendje Parijs of Londen. Hoewel, mocht ik herexamens hebben, dan heb ik al mijn vakantiedagen broodnodig. Maar als mijn studies achter de rug zijn, zal ik mijn schade wel dubbel en dik inhalen.”
26
UIT-GEWERKT
GETUIGENIS Koen Nottebaert, adjunct van de directeur (COO)
“Tijdens de tweede helft van september ga ik met Poco Loco, een avontuurlijke reisorganisatie uit Leuven, mountainbiken van de Middellandse Zee naar de Atlantische Oceaan, dwars door de Spaanse Pyreneeën. Je hoeft niet echt een geoefende fietser te zijn, want iedereen fietst op z’n eigen tempo, in een groepje van 10 tot 12 mensen. Het is niet de eerste keer dat ik zoiets doe. Zo fietste ik ooit tijdens die hele warme zomer van 1995 in 3 dagen van Deinze naar Clermont-Ferrand (Centraal Massief in Frankrijk), een tocht van zo’n 800 km. Ik ben meer voor recreatief fietsen en niet zozeer voor wielertoerisme, want dat vind ik eerder wielerterrorisme. Ik vind het gevaarlijk en onverantwoord om met een grote snelheid in zo’n grote groep te fietsen. Als je in een klein groepje fietst, of maar met een paar mensen, moet je ook meer zélf fietsen, omdat je je niet kunt verbergen voor tegenwind. Bovendien geniet je veel meer van het landschap en van de weersomstandigheden.”
GETUIGENIS Manuela Roten, assistent (EWBL)
“Ik blijf dit jaar gewoon thuis. Of beter gezegd, ik breng mijn vakantie door als toerist in mijn eigen stad, Antwerpen. Veel mensen trekken naar verre streken om bijzondere dingen te zien, maar er is zoveel moois in eigen land. Antwerpen heeft zoveel te bieden aan monumenten, kerken en bezienswaardigheden. Veel oude gebouwen en monumenten zijn schitterend gerestaureerd. Ik hou bijzonder veel van al die oude steegjes. Als je die verkent met een gids, kom je heel wat te weten. Ik loop ook graag rond in de musea: het Steen, Mayer Van den Berg, Plantijn Moretus, het KMSK. En wat is leuker, als het mooi weer is, dan een boottochtje op de Schelde? Als toerist tussen de toeristen. Daar kan ik echt van genieten. En zoals alle toeristen maak ik ook foto’s. Natuurlijk, doe ik tussendoor ook een terrasje: genietend van een ijsje of een bolleke en ondertussen naar de voorbijgangers kijken. En ’s avonds neem ik de tram terug naar huis, naar Deurne. Een toffe vakantie vind ik dat en nog goedkoop ook.”
MEER VERDIENEN OF (NOG) MEER VAKANTIE Die vraag kregen een twingtigtal lukraak uitgekozen collega’s voorgeschoteld. Of ze die spontaan wilden beantwoorden? Dat deden ze met alle plezier. En dit kwam er uit de bus. Zestien collega’s opteerden zonder aarzelen voor meer dui-
ten in het loonzakje. Slechts vier collega’s zouden dolgelukkig zijn met nog meer vakantiedagen. Een hint misschien voor de architecten van het nieuwe Raamstatuut…
GETUIGENIS Lea De Pauw, hoofdmedewerker (WIM)
“Mijn man en ik gaan voor de derde keer gedurende drie weken kuren in de Dode Zee. Maar dit jaar zijn er nogal wat problemen als gevolg van de situatie in Israël. Ons gebruikelijke reisagentschap neemt het risico niet om er nog reizen te boeken, dus moeten we nu naar een ander agentschap op zoek. Het kuuroord ligt midden in de woestijn. Als we op Tel Aviv zouden landen, moeten we nog twee uur met de auto door Palestijns gebied en dat lijkt ons deze keer nogal gevaarlijk. We zouden liever ergens anders landen zodat we de Dode Zee veiliger kunnen bereiken. De kuren die we doen zijn altijd erg intensief: van ’s morgens tot ’s avonds in en uit het water, spoelen, afdrogen, zonnebaden enzovoort. Er zijn ijzeren baren in het water waaraan je je moet vasthouden om te vermijden dat je omkantelt door het grote gehalte aan zout in de Dode Zee. Die ligt immers 400 meter beneden het zeeniveau. Door de warmte - zo’n 40 à 45°C - verdampt het water zodat boven water een sfeer gecreëerd wordt die voorkomt dat je huid verbrandt. Je moet minstens 6 liter water per dag drinken, want je verliest veel vocht. Op het einde van zo’n kuur ben je uitgeput en heb je zeker nog een week vakantie nodig om te recupereren. Maar je hebt wel een babyhuidje dankzij het zoute water en het zonnebaden!”
27
UIT-GEWERKT
GETUIGENIS Jan Van Welkenhuysen, adjunct van de directeur (AZF)
“Ik ben van plan om eind deze zomer met de motor naar exJoegoslavië te reizen. Ik heb al heel wat motorreizen achter de rug, vooral naar Spanje. Maar de laatste jaren is Oost-Europa mijn grote liefde. Die streek geeft me een gevoel van terug te gaan in de tijd. Je komt er dingen tegen die je in België nooit zou meemaken. Zo ging ik ooit dineren in een chic restaurant in Tsjechië waar ze op de achtergrond heavy-metalmuziek speelden. Er is ook nog niet te veel toerisme. Voor de doorsnee westerse toerist mag de Balkan misschien minder interessant lijken, maar ik ben nu eenmaal wél voor dat soort bestemmingen. Met de motor reizen geeft je een gevoel van vrijheid. Je kunt onderweg gemakkelijk stoppen om foto’s te maken van een mooi landschap. Het weer is natuurlijk altijd een risico, maar dat neem ik er graag bij. Overnachting regel ik nooit op voorhand. Ik weet welke streken ik wil bezoeken en kijk op de kaart de wegen na die ik moet volgen. Meestal vind ik dan ter plekke wel een goedkope plek om te overnachten.”
WIST U DAT… - het vakantiegeld vanaf 2004 voor iedereen 92% van het brutomaandsalaris (en eventuele haard- en standplaatstoelage) zal bedragen? Die verhoging past in de uitvoering van het intersectoraal akkoord 20012002. Dit jaar merkte u wellicht ook al een verhoging: naar gelang van uw rang varieerde uw vakantiegeld dit jaar tussen 50% (rang A4 tot A2) en 92% (D1 en E) van uw brutomaandsalaris. In 2003 zal het vakantiegeld nogmaals verhoogd worden tot 92% voor de rangen D2, D3, C1 en B1; 80% voor de rangen C2, C3, B2, B3 en A1; en 70% voor A2 en hoger. - elk personeelslid van de Vlaamse Gemeenschap dat zich onbezoldigd inzet voor het begeleiden van vakanties van zieken en personen met een handicap, voor de helft van de bestede verlofdagen dienstvrijstelling kan krijgen? Volgens omzendbrief AZ/DVR/99/6 van 7 juni 1999 worden maximaal vijf dagen per jaar niet aangerekend als gewone vakantie, maar als dienstvrijstelling beschouwd, op voorwaarde dat de zieken en personen met een handicap door een daartoe bevoegde dokter voor ten minste 66%
arbeidsongeschikt werden verklaard. U moet ook een attest van de organiserende instantie kunnen voorleggen. - de werkende mens pas in 1936 voor de eerste keer recht had op betaalde vakantie? De wet van 8 juli 1936 verzekerde aan alle werknemers, zegge en schrijve zes betaalde vakantiedagen per jaar. - we vroeger volgens het prikklokreglement tot 18 recuperatiedagen konden genieten voor overuren? Er werd echter te veel misbruik gemaakt van het systeem zodat het Vlaamse Personeelsstatuut (VPS) in 1994 deze mogelijkheid tot extra vrije dagen afschafte. - u via de Sociale Dienst een tegemoetkoming in uw vakantiekosten kunt krijgen? Afhankelijk van uw belastbaar inkomen kunt u als actief personeelslid van dit ministerie eenmaal per jaar tot 80% van de kostprijs van uw vakantie recupereren (max. 7 opeenvolgende overnachtingen).
GETUIGENIS Luc Depoorter, adjunct van de directeur (LIN)
“Midden oktober vertrek ik met een goede vriend voor een maand naar Nieuw-Zeeland met de fiets. Het is de eerste keer dat ik zo ver ga. Ik heb al wel heel wat fietsvakanties achter de rug: Barcelona, Andalusië, Pyreneeën, Duitsland, Luxemburg en Portugal. Dat waren steeds korte vakanties, maar nu wordt het een langere vakantie omdat mijn bestemming veel verder is. Nieuw-Zeeland is erg afwisselend qua natuur en je hebt er alle klimaten, in het noorden en het zuiden. Behalve met de fiets gaan mijn reisgezel en ik ook twee weken met een mobilhome op tocht om het zuiden te verkennen. Dat is namelijk het koudste gebied en de afstanden zijn er erg groot. We hebben op voorhand een route uitgestippeld en volgen die grosso modo. Ik fiets ook elke dag van thuis naar mijn werk en dat is toch zo’n 32 kilometer (enkele rit). Je kan het bekijken als een soort van training voor mijn fietsvakantie.”
28
