Donderdag 1 maart Vader dacht vandaag het colbert van Spaans te gaan brengen en Piet verheugde zich er al op deze rit te mogen mede maken. Het weer was echter minder mooi en vader voelde zich ook niet al te fit voor zoo‟n trapje. De reis werd dus uitgesteld, doch liefst niet te lang om geen kwade vrinden te worden met onze Kolhornse klant. Hoezeer de menschen er op uit zijn om elkaar te tillen blijkt uit het volgende: Voor het aardappeltransport had vader tien zakken moeten huren en daar dit transport door verschillende omstandigheden enkele keeren moest worden uitgesteld, hadden wij de zakken anderhalve maand in huis gehad. Vader moest bij het huren een statiegeld storten van honderd gulden. Bij het terugbrengen der zakken kreeg hij slechts vijftig gulden terug! Evenals vorige avond gingen wij uit armoede maar weer vroeg naar bed. De maan komt pas na middernacht wat licht brengen, doch dan hopen wij al vier uur maffen achter de rug te hebben Vrijdag 2 maart Geen emotionele gebeurtenissen in ons gezin. We gaan trachten maandag het atelier weer in gang te zetten. Hout zagen en drogen is het meest dringende werk. Hoe lang wij kunnen blijven draaien? Zoolang er hout is, want anders kunnen de ijzers niet verwarmd worden. Laat ons hoopen dat de moffen spoedig weg zijn en dat er dan maar vlug weer gas en electra komt. Op de Leidsche Vaart is weer een NSB-rechercheur doodgeschoten. Zullen er weer slachtoffers voor moeten vallen? Er gaan geruchten dat in Haarlem de razzia‟s nu definitief tot het verleden behooren. Onze bezetters denken daar blijkbaar anders over, want ook vandaag zijn weer verschillende menschen opgepakt. De middagpot gaf erwtensoep met allerlei andere dingen er doorheen gekookt voor de stevigheid. ‟s Avonds aten wij onze buikjes rond aan stamppot van snijboonen, witte boonen, piepers en tulpenbollen. Over enkele weken zijn de bollen niet meer voor consumptie geschikt, zoodat dan kans bestaat dat de porties gaan inkrimpen. Kees had van een van zijn klanten een lap biefstuk gekregen. Hij lust het wat graag, doch zijn goede hart distribueert het aan zijn moeder, zijn zus Rika (zwanger) en ook nog een puntje voor vader. Bijna altijd profiteert het gezin van alles wat hij extra krijgt van zij klanten. Zelf is hij het meest gebaat bij shag en cigaretten, doch die kan hij maar zelden te pakken krijgen. Zaterdag 3 maart Piet is in de Meer wezen fourageeren, zijn buit bedroeg een halve flesch melk en drie eieren. De achterkamer wordt weer omgetoverd van bergkamer in atelier en Kees verdwijnt met zijn snijderij uit de huiskamer. De huiskamer is nu weer uitsluitend woonkeuken-salon. De verhuizing wordt gevierd met tulpentootjes als avondeten. Vandaag ook weer enkele malen luchtalarm. Zondag 4 maart Kees is weer vroeg in actie, hij maakt de kachel aan, geeft de kamer een zondagsche beurt, snijdt het brood, enzovoorts. Rika laat zich vandaag in Haarlem-noord feliciteeren en zet op die manier de boel op zijn kop. Zoo wordt het wel erg makkelijk voor hen die tegen een wandeling opzagen. Ze moet de gelukswenschen nu echter alleen in ontvangst nemen, want haar man kan als
duikelaar de straat niet op. Enfin, dat moet ze zelf weten. Tant Coos komt vertellen van een dreigbrief die ze heeft ontvangen van de OD. Zij dacht aan een poets die iemand haar misschien had willen spelen en verdacht ons daarvan. Nu, zulke grappen zijn in deze tijd erg minnetjes. De menschen zijn al zenuwachtig genoeg, ook al zegt tante Coos dat ze in de Hagestraat helemaal niet bang zijn. Geen poets dus, tenminste niet van ons. Nu Rika er niet is, is er een portie hachee over, dus hebben wij een vriendje van Piet te gast gevraagd. Nou, die wist daar wel raad mee. Het is bar slecht weer, dus niemand gaat vandaag naar de meditatie van Bart luisteren. Voor het donker, vlak nadat wij onze boterham op hadden, kwam Rika thuis. We waren dus weer compleet, de deur ging op het nachtslot en de familie ging weer op tijd onder de wol. Maandag 5 maart Wij vernamen dat Willy Holt vrijdag door de moffen is weggehaald uit huis. Waarheen en waarom is nog onbekend. Men zoekt verband met de arrestatie van onze collega Middeldorp, alwaar bij een huiszoeking illegaal werk voor den dag moet zijn gekomen. Als dit waar is, dan is het minder mooi voor beiden. In de stad blijven ze jonge mannen oppikken. Dinsdag 6 maart Heden is het onze beurt om de gaven van het Zweedsche volk in ontvangst te mogen nemen. Wij ontvingen gratis tien witte brooden en anderhalve kilo margarine, terwijl Piet bovendien nog een half pond gemalen gerst ontving. Bij onze avondboterham hebben wij er al fijn van gesmuld. Wij doen echter kalmpjes aan, want zoo genieten wij er een paar dagen van. Een extra dank voor de gulle Zweden is hier op zijn plaats. Gerard droogt hout voor het atelier. Groote voorraden geeft dat niet, want om tien houtjes te drogen moeten er zes á zeven blokjes worden verstookt. Dit monnikenwerk is niets voor Gerard, die ziet liever resultaat van zijn arbeid. Enfin, dan maar wat mopperen. Woensdag 7 maart Pater Kokman brengt de H. Communie aan moeder. Jaap, Gerard en Jan Verhappen gaan ook ter communie. Daarna komt de dokter, die constateert dat moeder op deze weg moet voortgaan; de jongens het werk laten doen en zelf rusten is goed voor haar. Op de Dreef, nabij het Houtplein zijn vanmiddag zestien mannen gefusilleerd, als vergelding voor moord op een Duitsche officier. Ze werden opgesteld en met een automatisch wapen neergeknald. Omdat ze niet terstond dood waren, kregen enkelen nog een revolverschot toe. De lijken werden daarna op een wagen gesmeten, alsof het beesten waren. Alles gebeurde onder de ogen van het publiek; dat is Germaanse fijngevoeligheid of te wel superioriteit. Piet gaat weer naar school, voorloopig alleen woensdags en zaterdags. Donderdag 8 maart
In huize Straathof gaat alles vrij normaal. Onze atelier-kleermaker Woerde kan in Uithoorn werk krijgen tegen loon plus levensmiddelen en tracht dit nu ook bij ons te bedingen. Wij kunnen hem dit niet verstrekken, want voor ons eigen gezin kunnen wij al bijna geen eten koopen of ruilen. Woerde besluit daarom telkens een week bij de boeren en een week bij ons te gaan werken. Wij worden dan maar half gedupeerd, vindt hij. Afwachten is de zaak. Vrijdag 9 maart Elke dag hoort men nog van razzia‟s. Oppassen blijft geboden. ‟s Avonds om half twaalf worden wij gewekt door een hevige knal van een over ons huis komend vliegtuig of projectiel, V1 of V2? Het waren angstige momenten. Wat het was weten wij niet. Zaterdag 10 maart Vader gaat een pak afleveren in de Meer en probeert daar ook melk en eieren machtig te worden. Hij komt met twee eieren thuis. Bij die gewone arbeiders-menschen waren vandaag zeker honderd personen geweest om wat te ruilen of te kopen. Toen vader arriveerde zaten er twee dames uit de gegoede stand die probeerden lepels, vorken, pannen, linnengoed en dekens te ruilen voor levensmiddelen. Ze slaagden niet. Het leek wel een bedelpartij, zoo zielig als zij smeekten om een half fleschje melk voor hun zieke zus en zwakke moeder, die naar zij zeiden respectievelijk vierentachtig en zesentachtig pond wogen. Ze kregen slechts de toezegging maandag terug te mogen komen om dan een flesch melk en een paar eieren te halen. Bij een boer die gedorscht had stonden de menschen al van des morgens half acht te wachten om te zien of ze een paar pond tarwe zouden kunnen koopen. Om vijf uur hadden ze nog niets en ze zouden ook niets krijgen. Ook dit waren geen paupers, doch middenstanders en de betere stand. Hetgeen demonstreert hoe hoog de nood is gestegen. Zouden deze toestanden wellicht een straf zijn voor het vele goede eten hetwelk vroeger in vele gezinnen werd vermost of weggesmeten? In elk geval kan het tot leering strekken voor betere de dagen die zullen komen. Zondag 11 maart Vader kreeg een gebakken eitje bij zijn brood. Een tractatie van Kees, dat ten zeerste werd gewaardeerd. Kees moet patronen maken. Voor iemand die de geheele week de zorgen en lasten van het bedrijf moet dragen, is zoo‟n werkje op zondag niet bepaald gezellig. Hij heeft er dan ook geen zin in. Vanmiddag gaan wij weer naar Barts meditatie. Wij, zijn in dit geval: tante Riek en haar man, Rika, Corrie, Piet, twee van zijn vrienden, Joh Adelaar en vader. We hebben genoten van deze meditatie over het “Koning zijn” van Christus. Om zes uur waren wij weer thuis en werden de laatste uurtjes van dezen dag doorgebracht met eten en gezellig samen zijn. Maandag 12 maart Weinig bijzonderheden. Het weer was redelijk en het plan werd gemaakt om morgen naar Kolhorn
te gaan. Aangezien Gerard, Kees en Corrie er reeds geweest zijn, is nu de beurt aan onze jongste telg. De vraag is, zal hij het halen? Het antwoord volgt morgen met als motto: Hoe Piet Straathof lange afstandsrijder werd. Dinsdag 13 maart Om half zes uur rinkelt de wekker. Kees staat op om zijn beste krachten te wijden aan de verzorging van de kachel en het ontbijt voor de reizigers. Toen vader en Piet voor den draad kwamen was de kamer lekker van temperatuur, de thee gezet, het ontbijt klaar en de broodjes voor onderweg gereed. Ook stond er voor elk nog een gebakken eitje klaar.
Om half zeven gingen vader en Piet van start. De reis ging over Buitenhuizen, want de pont van Velsen heeft zaterdag voor het laatst gevaren. De overtocht geschiedt per roeiboot, er gaan hoogsten negen menschen tegelijk over. En daar er veel liefhebbers zijn, wordt hier een uur verspild. Op de noordoever vervolgen zij hun weg via Westzaan, Krommenie, Uitgeest, Limmen en Heiloo. Tussschen Heiloo en Alkmaar kregen ze te horen dat Alkmaar onveilig was, omdat daar fietsen werden gevorderd. Er zat dus niets anders op dan Alkmaar te mijden, dat werd een omrit van ongeveer zeven kilometer. Zonder onderbreking ging de rit toen door naar Kolhorn. Het ging via Heerhugowaard, Oude Niedorp, Nieuwe Niedorp en Winkel. In Heerhugowaard boften ze, want aan de melkfabriek Excelsior was gestandaardiseerde melk te koop voor twintig cent per liter. De twee flesschen water, die ze bij zich hadden, wisselden spoedig van inhoud. Vader en Piet genoten bij hun boterham van een ongekende weelde; melk. Om kwart over een stapten ze bij Spaans binnen. Daar werden ze beter ontvangen dan de vorige keer. Na zaken gedaan te hebben onthaalde mevrouw Spaans hen op tarwepap en twee sneden brood met kaas. Dit stond in de maag. Ze konden het brood zelfs niet geheel op en namen het mede voor de terugreis. Ook kocht vader nog vijf mud capucijners á dertig cent per pond. Om kwart voor twee uur vertrokken ze weer en werden er nog bezoeken gebracht aan P. Mechior en N. Geertsema met het doel ook daar levensmiddelen los te krijgen. Beiden waren echter niet thuis, zodat deze vlieger niet opging. Om circa drie uur werd Kolhorn verlaten. De wind was niet gedraaid, dus ging het niet zo snel als ‟s morgens met het windje mee. Om half zes stonden ze voor Alkmaar en aangezien het fietsenvorderen gewoonlijk maar tot vijf uur duurt, waagden ze het er maar op.
Om zes uur stapten ze bij Ranzijn binnen. Bij deze hartelijke menschen is men altijd welkom, ook al voelt het wel eens dat men er ongelegen komt, zoals nu. Mijnheer Ranzijn was ziek en kreeg ‟s avonds nog bezoek van den dokter. Toch waren wij hen niet te veel en zorgde moeder Ranzijn dat er voor Piet een kermisbed op den grond gelegd werd. Na wat uitgeblazen te hebben, aten wij nog wat brood en daarna was het rusten geblazen om nieuwe krachten verzamelen voor de terugreis. In totaal hadden onze reizigers zoo‟n honderd kilometer getrapt. Piet is geslaagd voor het examen van lange afstandsrijder! Woensdag 14 maart ‟s Morgens om zeven uur was het reveille in huize Ranzijn. Om half acht verschenen vader en Piet op het appèl, tegen achten aten ze hun mede genomen broodje op en om negen uur vertrokken ze richting Haarlem. Daar ze gehoord hadden dat er in Velsen ook per roeiboot overgezet werd, ging de tocht nu over Velsen. Met de overzet verloren ze weer een uur, maar toch waren ze om even over twaalf weer thuis. Ze waren nog geheel fit, maar dit zal wel gelegen hebben aan de goede voeding onderweg. Donderdag 15 maart Vandaag kregen wij voor het eerst zoutloos eten, want er is nog slechts wat zout voor aanstaande zondag over. Het is niet bevorderlijk voor de eetlust, want verre van smakelijk. Of dat goed voor de gezondheid is weten wij niet. “Zwart” wordt zout verkocht voor vijftien gulden per kilo. Vandaag kregen wij wel drie pond vet voor een snelle levering en Kees heeft nog een paar andere ruiltjes weten af te sluiten. Vrijdag 16 maart Het zout-vraagstuk is weer voor een poosje opgelost. Van onze achterbuur Heeremans konden wij twee pond en vier ons kopen. Een aanbod waarvan wij direct en gaarne geprofiteerd hebben. De roodekool stamppot zal vanmiddag beter smaken, dan de zoutloze bruinenboonensoep van vanmorgen. Zaterdag 17 maart Vandaag hebben wij de zoutpot nog wat verder kunnen vullen. Van het Spaarne kregen wij twee pond á zeven gulden per pond. Door bemiddeling van een klant kwam er zelfs nog een pond bij. Wij hebben dus weer een kleine zes pond zout in huis, nu maar zien hoe lang de voorraad strekt. Vanmiddag werd Jan Verhappen verblijdt met een talisman; hij had een ausweis aangevraagd en ontvangen. Een buitenkansje voor iemand die reeds twee maanden huisarrest heeft ondergaan. De overige arrestanten wensen voor zichzelf ook zoo‟n bof. Vanavond moeten de tulpentootjes plaats maken voor een nieuw product, pannenkoekjes
bestaande uit een mengsel van tarwe, suikerbieten en citroenessence, gebakken in spijsolie. Het smaakte fijn. Er was drie pond tarwemeel in verwerkt, maar als er driemaal zoveel was geweest, dan zouden er ook niet veel pannenkoeken zijn overgebleven. De bedoeling is om ze in plaats van brood te gaan eten maar dan is het kwantum dat nu werd geconsumeerd niet bepaald een bezuiniging. Zondag 18 maart Vanochtend werd het zesde eeuwfeest van het Mirakel van Amsterdam in alle kerken herdacht. Rika ging met haar man naar de vroegmis. In de kerken werd gewaarschuwd, dat het in de stad weer onveilig was. Op de Zijlweg zagen wij omstreeks zeven uur in de morgen vijftien man groene politie uittrekken richting Overveen. Ook hoorden wij schoten. Toen vader naar de kerk ging zag hij hier en daar Duitschers op wacht staan, maar er gebeurde niets. Om half acht werd er een inval gedaan in een winkel in de Begijnenstraat om een gedeserteerde SSer op te sporen, doch er werd niets gevonden. Om tien uur vertrokken Rika en Jan Verhappen naar Haarlem-noord om daar enkele uurtjes in familiekring te vertoeven. En waren wij blij ze eens een tijdje kwijt te zijn. Deze vlieger ging echter niet op, want na enkele minuten stonden ze alweer voor de deur. Jan was bang dat hij toch opgepikt zou worden. Waarom dan een ausweis aanvragen, als je er toch niet op uit gaat? ‟s Middags zijn vader, Corrie en mevrouw Heeremans naar de meditatie van Bart in Heemstede geweest. Het was weer zeer pakkend en het is jammer dat moeder er ook niet eens van genieten kan. Om zes uur waren allen weer thuis en een goed uurtje later lagen wij weer onder de wol. Maandag 19 maart Vader en Jan Verhappen zijn vanmorgen met de bakfiets naar de IJpolder geweest om suikerbieten te kopen. Ze brachten honderdzestig kilo mede á negen gulden. Ook kochten ze zes eieren voor een gulden. Moeder en Rika hadden dus weer wat krachtvoer voor niet te duur. Op de terugweg werd vader nog aangeklampt door Biesheuvel van Westhof, die een pak gekeerd wilde hebben, zonder er anderhalf jaar op te moeten wachten. Natuurlijk zaten er wat extra levensmiddelen aan vast. De zaak was snel rond. Voor een snelle levering bedong vader een premie van een kwart mud tarwe, een half mud aardappelen en vijf kilo erwten, boven de gewone kostprijs. Om een uur was vader weer terug. Jan Verhappen kwam een uurtje later. Hij was nog even bij zijn ouders geweest. Er stond een forsch windje en het was dus zwaar trappen, maar de reis was niet onfortuinlijk. Dinsdag 20 maart Vanmiddag is vader een jacquet-pak gaan passen. Het was een costuum van een overleden klant, hoogstens twee keer gedragen. Kees had het voor zichzelf gereserveerd omdat het nog zoo goed was. Nu moest het als trouwpak dienst gaan doen voor een klant die wel een zwart pak wilde hebben, maar niet zwart wilde betalen. Kees heeft zijn bezit geofferd en kreeg er vijhondervijftig gulden voor. De zwarte prijs zou zeker tweeduizend gulden zijn geweest. Beiden waren tevreden.
Na dit akkevietje smaakte het portie gestampte snijboonen extra fijn, ook al was het ondanks de bezuiniging op zout, te zout. Jaap had namelijk de pekel niet van den inmaak afgewaschen! Om kwart voor acht gingen wij weer naar bed. Voordien werden er door ieder eerst een paar bekers water gedronken, wel een bewijs hoe hartig het eten was. Woensdag 21 maart De lente begint met mooi weer. Moeder heeft diaree en dat heeft ze nu juist niet nodig om aan te sterken. Ze heeft weer bedarrest en dieet. Rika ligt ook in bed; vermoeidheid. Piet voelde zich niet fit genoeg om naar school te gaan. Corrie klaagde dat het eten haar te veel was, maar bracht het toch tot vier bordjes dunne snert. Met deze laatste patiënte zal het dus wel losloopen. Jan Verhappen is weer bij zijn baas gaan werken. Volgens BNO zouden de Engelschen bij Wageningen over de Rijn getrokken zijn en zouden er Canadeezenin zuid Beierland zijn geland. Als dat waar is, maken wij nog een kansje dat wij met Pasen ook vredesklokken horen luiden. Het is haast te mooi om waar te zijn. De roode kool met suikerbieten smaakt er niet slechter door. IJmuiden en het Zandvoortsche strand hebben weer een beurt vanuit de lucht gehad. Voor ons was het een interessant schouwspel, de betrokkenen zullen het wel anders gewaardeerd hebben. Donderdag 22 maart Moeder houdt het bed, de andere patiënten zijn wel op de been, maar nog niet fit. Vanavond krijgen wij weer eens een boterham. Het Zweedsche Roode Kruis heeft aan elk een half broodje gratis verstrekt. Kwam dat maar eens meer voor, want tweemaal warm eten per dag gaat vervelen, vooral als het in de huiskamer gekookt moet worden. Ook is het een probleem om wat variatie in groente te kiezen. Op bonnen is er hoogstens om de veertien dagen eens wat kool of bieten beschikbaar. Men krijgt wel genoeg bonnen en moet die vooraf bij de groenteboer inleveren, maar de ondervinding leert dat je daarmede nog geen groente op tafel hebt. De rest moet clandestien gekocht worden, maar daar is drie tot vijf gulden per pond mee gemoeid en dat kan er met ons groote gezin niet op overschieten. Vandaag echter, eten wij voor het eerst sinds weken weer eens zuurkool. Vrijdag 23 maart Geen bijzondere voorvallen in de familiekring. Zaterdag 24 maart Ook vandaag weinig te melden. In de verte horen wij bommen vallen. Om een uur „s middags smullen wij van gestampte erwten-puree, een oorlogsrecept dat ook in vredestijd wel gehandhaafd zal worden, want allen zijn er dol op. Het was zulk mooi weer, dat wij reeds bij open raam hebben gezeten in onze kamerkeuken. Zondag 25 maart Palmzondag. Vader had de achtuur-beurt van collecteeren, de rest is naar de Palmwijding geweest. Vader leest zijn krantje en treft weinig opwekkende literatuur. Er sterven dagelijks vele
menschen door ondervoeding. Wegens gebrek aan hout maakt men reeds gebruik van papieren doodskisten. Vervoermiddelen om te begraven ontbreken, dus worden de lijken naar leegstaande kerken of gebouwen gebracht, waar ze een paar weken blijven staan voor ze naar het kerkhof gaan. Naar men zegt is het in Rotterdam nog erger dan in Amsterdam. De lucht is betrokken, er staat ons regen te wachten. Voor half tien is er al twee keer luchtalarm geweest en rammelen onze deuren en ramen van de eitjes die gedropt werden. Geef ons maar zacht gekookte paas-eitjes, maar dat zal dit jaar wel niet lukken. Eieren doen nu al vijf tot zes gulden per stuk. We kochten zaterdag acht kilo Brussels lof, voor een gulden per kilo. We hebben in geen jaren witlof gezien, dus aanpakken was de boodschap. Morgen en overmorgen kunnen de liefhebbers hun hart ophalen. Voor de kok alleen een probleem om het smakelijk op te dienen; geen boter om in te stoven en geen melk voor het sausje. Onder moeders leiding zal dit probleemje wel opgelost worden en wij eten altijd lekker als er trek is. Vader is vanmiddag naar Heemstede geweest om Barts laatste meditatie te beluisteren. De meisjes gingen in Haarlem ter kerke. Maandag 26 maart Waschdag in groot formaat. Gelukkig heeft Corrie vanmiddag vrij dus kan Rika haar krachten sparen. Dat was niet overbodig want ‟s middags moest Rika alweer rusten. Men zegt; de laatste loodjes wegen het zwaarst. Rika heeft echter nog een paar maanden te gaan, zoodat de loodjes dan wel kilo‟s geworden zijn. Haar eetlust heeft er niet onder te lijden, ze lust altijd wel een extra portie en heeft alles snel op, zelfs in bed. Jaap heeft het witlof-probleem schitterend opgelost. (Hoe? geen beschrijving in het dagboek gevonden.) Na het diner werden plannen besproken om de kookkachel naar de keuken te verplaatsen en de woonkamer weer zijn gewone aanzicht te geven. Jaap en Gerard nemen deze verhuizing plus groote schoonmaak op zich, zoodat succes verzekerd is. Moeder deelt de lakens weer uit, de rest maakt op- en aanmerkingen, die ze aan haar laars lapt. Kees heeft weer goede zaken gemaakt, hij heeft werk aangenomen tegen betaling in natura. Voor het maken van een pak bedong hij zeventig pond gemalen tarwe en voor het keren van twee broeken tien pond tarwe en tien pond rogge. Bovendien kreeg hij de toezegging dat hij met Pasen twee kruikjes oude klare kon halen. Dinsdag 27 maart Vader gaat bij Bart struinen of er niet een kachelpijp te bemachtigen is. Dat lukte en om tien uur was hij er al mee thuis en kon de verhuizing aanvangen. Piet was op Hageveld uitgenodigd door de Eerwaarde Moeder. Hij had zich tegoed mogen doen aan een kom pap en bracht voor de familie een emmertje snijboonen mede. Gerard haalt de schilderijen van de muren en maakt ze schoon. Verder komt hij niet, want werken in een kamer met menschen en meubelen is hem te geleerd. Het tweede bedrijf van de schoonmaak speelt dus morgen. Wel wordt na het eten de potkachel al naar beneden getransporteerd. Opgeruimd staat netjes. Woensdag 28 maart Vanochtend om kwart voor negen ging vader met het karretje weer eens fourageeren. Dankzij Barts goede zorg konden er ergens wortelen, bieten en uien gehaald worden, die per auto uit Grootebroek zouden zijn aangekomen. De ABD had echter een te kleine auto ter beschikking gesteld, zoodat de bieten niet medegenomen konden worden. Een bewijs dat de
officieele instanties, die men nodig heeft om een wagen te mogen gebruiken, geen snars kijk hebben op lading en ruimte. Bij hen moet op een auto van tien ton ook tien ton geladen kunnen worden, of het nu ijzer of stroo is. Enfin, in plaats van de bietjes hadden ze wat meer wortelen mede genomen en zoo kreeg vader zijn karretje toch vol. Ook hadden wij nog een adres waar onderduikers bieten, roode kool en wortelen konden koopen voor vijfenzeventig cent per kilo. Met een apart ritje regelde vader ook hier wat. Jaap en Gerard, gekleed in overalls, begonnen met frische moed het plafond en de kasten schoon te wasschen. Je kon zien waar ze bleven: zwart werd wit.
Rika zit in de keuken aardappels te schillen en zorgt voor de middagsoep. De kachel had geen zin en om half twaalf zag het er naar uit dat wij geen warm eten zouden krijgen. Toen sprong Kees in de bocht en porde de kachel eens danig op met als resultaat dat om half een de soep kookte en om half twee de erwten, snijboonen en kool gaar waren. Om de honger te stillen hadden wij al een paar boterhammen vooraf gegeten. ‟s Middags ging vader houtjes hakken om in de schouw van de keuken te stapelen, ze kunnen daar goed drogen.Nadat de kamer gereed was, trok Jaap naar de keuken om zijn talenten als kok weer in dienst van het gezin te stellen. Het avondeten stond op tijd op tafel. Hulde aan onze schoonmaakdienst. Donderdag 29 maart Vader en Piet zouden samen naar twee adressen in Spaarndam gaan om er wat eten te gaan halen. De band van Piets fiets begaf het echter, zoodat vader er alleen op uit moest. Om een uur was hij weer thuis met vijfentwintig pond tarwe en twee eitjes voor moeder. Ook had hij een bestelling opgenomen waaraan bij snelle levering, buiten de kostprijs nog een douceurtje vast zat van een kwart mud tarwe en een half mud aardappelen. Kees had in den tusschentijd ook nog werk aangenomen waar levensmiddelen aan vast zaten, zoodat de honger bij ons Goddank nog niet aan de deur komt kloppen. Moeder heeft van den dokter afgepingeld dat ze met Pasen naar de kerk mag, mits het mooi zacht weer is, zonder wind. Ze mag zich vooral niet forceeren. Het is vandaag koud guur weer, dus het zal wel niet doorgaan. Onze evacuees hebben uitzicht op een eigen woning. Jan Verhappen is er tenminste op uit om het evacuatie-bureau er gunstig voor te stemmen. Vrijdag 30 maart
Jaap zwaait de scepter in de keuken. Jammer dat hij de wasch ook niet even kan doen, want dan behoefden wij geen moeite te doen hiervoor iemand te zoeken. Corrie heeft vandaag haar betrekking bij Tollenaar opgezegd om thuis te komen werken. Ze vond het niet fijn, maar onverwacht kwam het niet. Het zat al een jaar in de pen. Kees regelde bij een klant varkenslapjes en kreeg van een andere klant nog een paar ons bief voor moeder. Met Pasen eten wij dan wel geen eieren, doch de vleeschpot komt in orde. Met de kalfslappen die op de bon zijn verstrekt, is er zelfs afwisseling. Van het Roode Kruis hebben wij weer vijf witte broden gratis ontvangen en na Pasen krijgen wij er weer vijf. Corrie tracteerde moeder en vader op een gerookt aaltje bij het brood, de rest nam bietenjam, die ook op de bon werd verstrekt. Het smaakte fijn. Na de boterham nog een kopje surrogaatthee en om circa negen uur naar bed. Zaterdag 31 maart Het restant witte brood doet dienst als ontbijt. Het gewone broodrantsoen raakt op, dus gaat Gerard brood bakken voor de paasdagen. Broer Jaap speelt kok en samen zwaaien ze beneden de scepter. Boven schillen moeder en Rika de piepers. Voor het souper staan suikerbietentootjes op het menu, die hadden vorige week best gesmaakt. Zelfs zoo goed, dat er nu een dubbel portie wordt gemaakt. Om het geheel nog smakelijker te maken werd er nog wat gerstemout aan toegevoegd. Dit werd echter een fiasco: er was geen gebak meer van te maken, hoe Jaap, Gerard en Corrie zich ook uitsloofden en wat moeder ook adviseerde; het deeg werd alsmaar slapper. Gerard probeerde er nog pap van te fabrieken en dat lukte. Besloten werd om eerste paas-avond in plaats van brood, dit papje op te dienen. Vanavond eten wij dan maar de boterhammen die voor eerste Paasdag waren bestemd. Gelukkig weten wij ons te behelpen en gaan wij ook nu niet onverzadigd naar bed Terug naar de website.
