JAARGANG 73/NR 1/MAART 2013/CONTACTBLAD VAN DE SALESIANEN VAN DON BOSCO IN NEDERLAND
DON BOSCO/NU
PROVINCIAAL KAPITTEL
AFSCHEID PAUS BENEDICTUS JONGEREN mET DB DEVENTER
NAAR TURKIJE
/ DON B O S C O
REDACTIONEEL/
INHOUD/
‘Historisch en revolutionair’. Dat was het besluit van paus Benedictus XVI om op 28 februari zijn functie neer te leggen. De Algemeen Overste heeft de emeritus-paus namens alle salesianen bedankt voor alles wat hij voor de kerk en de wereld betekende. ‘Papa’ Ratzinger was vaak op bezoek in de salesiaanse familie. Een paar foto’s. Het bezoek van ‘Don Bosco’ aan Vlaanderen en Nederland werd een groot succes. Op diverse plaatsen vonden inspirerende vieringen plaats rond zijn beeld met relikwie. ‘Don Bosco’ heeft zijn reis door de wereld inmiddels voortgezet. Van 10 tot 13 februari werd in Sint-Denijs-Westrem het driejaarlijkse provinciaal kapittel van de Vlaamse en Nederlandse salesianen gehouden. Wilfried Wambeke doet verslag. Op 22 april vertrekt Don Bosco Deventer met 20 leerlingen van het plaatselijke ROC ‘Aventus’ voor een uniek integratieproject naar Turkije. Het is de bedoeling dat het in de toekomst als een inktvlek in Deventer gaat werken! De traditionele spiritualiteitsdagen in Rome waren een inspirerend succes. Rita Vermeltfoort was aanwezig en doet verslag. Missieprocurator Gerard Schoorl was op bezoek bij de salesianen in het Afrikaanse Burundi en Rwanda. Hij trof er enthousiaste en levendige Don Bosco-gemeenschappen aan. Dank zij de traditionele kerstactie van ‘Don Bosco NU’ komt er voor de leerlingen van de Don Bosco-school in Ngozi in Burundi weer schoon water uit de kraan! En salesiaan Pedro Ayala Ceja vertelt hoe hij is opgegroeid met de verhalen van Don Bosco en hoe die hem altijd hebben geïnspireerd. Binnenkort gaat hij aan de slag bij de internationale communiteit in het Don Bosco-huis in Amsterdam. U ziet het: opnieuw een ‘Don Bosco NU’ met veel interessant nieuws uit de salesiaanse familie!
2 Column 4 Nieuws Wereldwijd Emeritus paus Benedictus en de salesianen 5 Nieuws.NL ’Don Bosco kwam naar ons toe!’ 6 Don Bosco belicht Provinciaal Kapittel 2013 in Gent 8 Werk in uitvoering Uniek project van DB Deventer in Turkije 10 Nieuws Wereldwijd Spiritualiteitsdagen in Rome inspirerend 12 Don Bosco belicht ‘Strenna 2013’: pedagogie van de goedheid 14 Nieuws Wereldwijd Missieprocurator bezoekt Rwanda en Burundi 15 Verzameld In memoriam Hein van der Laan 16 De inspiratie van… Pedro Ayala Ceja
COLOFON/ ‘Don Bosco NU’ is het driemaandelijkse contactblad van de salesianen van Don Bosco in Nederland. Abonnementen zijn gratis aan te vragen, zie contactgegevens. Directeur: Mark Tips sdb Redactie: Wim Flapper sdb (hoofdredacteur), Joost Middelhoff (eindredacteur), Sara Bokx Contact: Don Bosco NU, Heideweg 52, 3768 BC Soest Tel 035-6091590, e-mail:
[email protected] Website: www.donbosco.nl Concept & ontwerp: Heldergroen, www.heldergroen.nl Foto’s: Frank van Aken (coverfoto) ANS- Joost Middelhoff ISSN: 0167-3203 TNT Post periodieken registratienummer: 36552
/2
/4 EMERITUS PAUS BENEDICTUS EN DE SALESIANEN
COLUMN/
MARK TIPS SDB, PROVINCIAAL
MAAT
Het is waarschijnlijk niet erg slim van mij om te vragen of jullie Toon Hermans nog kennen. De onovertroffen cabaretier, kunstschilder en poëet. Hij leeft nog steeds voort in de hoofden en de harten van veel Nederlanders en Vlamingen. Onlangs las ik toevallig een van zijn tekstjes, een kattenbelletje met als titel: ‘Maat’. Dat trof me. Mag ik enkele zinnetjes citeren? “Alle dingen die je doet, hoor je nou eenmaal te doen in een bepaald ritme. Dan doe je ze pas goed. Daar zit ik nogal eens naast... Misschien loop ik mijn hele leven al een beetje uit de maat… ‘Maat’ is een van de belangrijkste dingen in je leven”. Deze inspirerende woorden zetten me aan het denken. En ik hoop dat mijn woorden nu hetzelfde effect hebben. Dat ze jullie ook aan het denken zetten. Dat je even de tijd neemt om bij jezelf na te gaan in welke ‘maat’ jouw leven zich afspeelt. Kijk eens even of je het wel goed doet. Misschien moeten wij óók wel eens toegeven dat we er naast zitten. Dat we even- of soms langer- niet de juiste ‘maat’ aanhouden. Dat we ervaren dat de harmonie van ons leven verstoord is. Want, schrijft Toon Hermans, “maat is het belangrijkste deel van de harmonie”. Zoals muziekstukken gecomponeerd
C OLU mN/
/6 PROVINCIAAL KAPITTEL: EVANGELISCHE RADICALITEIT!
/10 INSPIRERENDE SPIRITUALITEITSDAGEN IN ROME
/8 DB DEVENTER ORGANISEERT UNIEK PROJECT IN TURKIJE
/14 BURUNDI/RWANDA: LEVENDE SALESIAANSE GEMEENSCHAPPEN
zijn en gespeeld worden in een vooraf bepaald tempo, zo moeten ook wij op zoek naar het juiste ritme in onze levensdagen. En dat is niet voor iedereen hetzelfde. Dat maakt het soms zo moeilijk. We willen ons vergelijken met de mens naast ons. En het gevaar bestaat dan dat we in een ‘overdrive’ willen gaan. Dat we niet alles de juiste plaats geven. Dat we onszelf voorbij hollen. En dat wreekt zich na een tijdje. We raken uitgeput en staan vervolgens hijgend aan de kant. We volgden een tempo dat niet het onze was. Muzikanten studeren een muziekstuk in met een ‘metronoom’. Een apparaat, dat je zelf kunt instellen en dat de juiste maat aangeeft. Zou het niet nuttig zijn om ook in ons eigen leven zo’n metronoom ‘in te bouwen’. Zo gaan we niet te overhaast leven, maar ook niet te traag. Want ook dat laatste kan gebeuren. Té traag leven geeft ook weer niet de voldoening die ons levensvreugde verschaft. Ik sluit af met een gedachte die al het voorgaande een beetje onderuit haalt, met de bedoeling om over dit onderwerp verder na te denken. En misschien kunnen we die levenswijsheid dan ook in ons leven integreren. “De ‘maat’ van de liefde is namelijk zónder maat”.
3/
/ DON B O S C O
PAUS BENEDICTUS XVI
EN DE SALESIANEN/ ALS EEN DONDERSLAG BIJ HELDERE HEMEL MAAKTE PAUS BENEDICTUS XVI VORIGE MAAND BEKEND DAT HIJ OP 28 FEBRUARI ZOU AFTREDEN. HIJ VOELDE ZICH NIET MEER IN STAAT OM ZIJN TAAK NAAR BEHOREN UIT TE VOEREN. EEN HISTORISCH EN REVOLUTIONAIR BESLUIT. HET WAS MEER DAN ZES EEUWEN GELEDEN DAT EEN PAUS ZÉLF TERUGTRAD. PAUSEN BLEVEN IN FUNCTIE TOT AAN HUN DOOD, HOE BROOS HUN GEZONDHEID OOK WAS. OP WOENSDAGAVOND 13 MAART OPNIEUW EEN ‘VATICAANSE’ VERRASSING. NA EEN SUPERKORT CONCLAAF WORDT DE ARGENTIJNSE KARDINAAL JORGE MARIO BERGOGLIO TOT PAUS GEKOZEN. VOOR HET EERST IN DE GESCHIEDENIS EEN LATIJNS-AMERIKAAN, EEN JEZUÏET EN EEN PAUS DIE ZICH FRANCISCUS NOEMT! IN DE VOLGENDE ‘DON BOSCO NU’ REACTIES UIT DE DOOR JOOST MIDDELHOFF SALESIAANSE WERELD OP DEZE VERRASSENDE KEUZE...
De Algemeen Overste van de salesianen, don Pascual Chávez, heeft de ‘emeritus paus’ onmiddellijk bedankt voor alles wat hij voor de Kerk, de wereld en de salesianen heeft betekend. “Dat zou Don Bosco ook hebben gedaan”, aldus don Pascual Chávez. “Wij herinneren ons de vele gebaren van welwillendheid en genegenheid van Benedictus tegenover onze salesiaanse familie. Wij hebben een gevoel van diepe dankbaarheid, ook omwille van de zeer moedige beslissing, die hij in dienst van de Kerk heeft genomen”. Op diverse momenten en plaatsen was paus Benedictus de afgelopen acht jaar te gast bij de salesiaanse familie en liet overal een blijvende indruk achter. In 2009 was Paus Benedictus op bezoek in de Paulusparochie van de salesianen in Luanda. Zie foto boven. In 2005, 2006 en 2009 bracht paus Benedictus zijn zomervakanties door in het gastenverblijf van de salesianen in Les Combes in de bergen van Noord- Italië. Op de foto in het midden wordt de paus verwelkomd door Algemeen Overste don Pascual Chávez. In februari 2008 bracht Benedictus in Rome een bezoek aan de parochie van de salesianen in de volkswijk ‘Testaccio’. Zie foto onder.
/4
DON BOSCO KWAm NAAR ONS TOE/ ZATERDAGAVOND 19 JANUARI ARRIVEERDEN ROND 22.30 UUR TWEE SPECIALE VRACHTWAGENS BIJ DE MARIAHOEVE IN ASSEL. PATER RAJ MARIASUSAI SDB UIT INDIA, DIE ZICH IN BELGIË VOORBEREIDT OP ZIJN WERK IN DE SALESIAANSE COMMUNITEIT IN AMSTERDAM, BEGELEIDDE HET TRANSPORT UIT VLAANDEREN VEILIG NAAR NEDERLAND. EN ZO KWAM HET BEELD VAN DON BOSCO DAN EINDELIJK IN ONS MIDDEN!
Op zondag 20 januari was er in het Don Bosco Centrum in Apeldoorn vanaf 14.00 uur een spontane en interactieve ontmoeting van alle bezoekers met ‘Don Bosco’. Er waren workshops om een dankviering in de Teresiakerk, naast het centrum, voor te bereiden. Men kon zich aansluiten bij de repetitie van het koor de ‘Trees-Voices’, meewerken aan de bloemversiering rond het Don Bosco beeld, het uitzoeken van teksten voor de viering en zoeken naar nieuwe wegen voor een betere wereld samen met Don Bosco. Om 16.00 uur stond het Don Bosco-beeld met relikwie intussen prachtig versierd opgesteld in de kerk. Het beeld is sinds 2009 op initiatief van Algemeen Overste don Chávez op rondreis door de wereld ter voorbereiding van het 2de eeuwfeest van de geboorte van Don Bosco in 2015. Bij het binnenkomen zong het koor het bekende “Don Bosco, bid voor ons”. Het geheel was een zeer spontane en inspirerende viering waarin zang en gebed afgewisseld werden met een aantal ‘presentatiemomenten’ door de verschillende Don Bosco-centra. Namens de provinciaal Mark Tips sdb, die in verband met het slechte weer niet aanwezig kon zijn, nam Theo Roelofs sdb de honneurs waar en bedankte alle aanwezigen, vooral de vele medewerkers aan deze inspirerende bijeenkomst. Don Bosco, bedankt voor het bezoek en goede reis op de verdere pelgrimage door de wereld. Grazie en Arrivederci!
S A M E N E E N P O R T R E T VA N D O N B O S C O S C H I L D E R E N
ALGEMEEN OVERSTE BEZOEKT DE LAGE LANDEN/ Van donderdag 9 t/m zaterdag 11 mei brengt don Pascual Chávez, Algemeen Overste van de salesianen, een bezoek aan Vlaanderen en Nederland. Op donderdagochtend 9 mei zal hij de nieuwe internationale communiteit in het Don Bosco Huis aan de Apollolaan in Amsterdam officieel openen. Deze plechtigheid is, vanwege ruimtegebrek, vooral bedoeld voor de betrokkenen van Don Bosco-Amsterdam. ’s Middags is er om 14.00 uur in de Goede Herder kerk in Amsterdam-Buitenveldert (van Boshuizenstraat 420) een eucharistieviering. Aansluitend is er een informeel
samenzijn met iedereen, die verbonden is met en betrokken bij het Don Bosco-werk in Nederland. Iedereen is van harte welkom! ’s Avonds vertrekt don Chávez naar Vlaanderen om een bezoek te brengen aan de Don Bosco- gemeenschappen in Sint-PietersWoluwe, Vremde en Sint-Denijs-Westrem. Daar leggen Tony Berek en Simon Nongrum op zaterdag ten overstaan van de Algemeen Overste hun eeuwige geloften af. Deze plechtigheid wordt besloten met een receptie. Ook hier is iedereen van harte welkom!
5/
/ DON B O S C O
PROVINCIAAL KAPITTEL 2013:
GETUIGEN VAN EVANGELISCHE VAN 10 TOT 13 FEBRUARI HIELDEN DE VLAAMSE EN NEDERLANDSE SALESIANEN IN GENT HUN DRIEJAARLIJKSE PROVINCIAAL KAPITTEL. ONDANKS HUN VERMINDEREND AANTAL WILLEN DE SALESIANEN IN DEZE REGIO VAN BETEKENIS BLIJVEN EN HET SALESIAANS KARAKTER VAN DE WERKEN ONDERSTEUNEN. WAT IS DE SPIRITUELE DIMENSIE VAN HUN LEVEN? HOE KUNNEN ZIJ PROFETISCH BLIJVEN GETUIGEN? DE UITKOMSTEN VAN HET KAPITTEL KOMEN OOK AAN DE ORDE IN HET ALGEMEEN KAPITTELVAN DE SALESIANEN DOOR WILFRIED WAMBEKE DAT IN 2014 IN ROME WORDT GEHOUDEN.
Zondagnamiddag 10 februari. Beladen met valiezen en documenten kwamen 45 salesianen uit Nederland en Vlaanderen aan in het internaat te Sint-Denijs-Westrem (Gent) voor het provinciaal kapittel (PK) onder het voorzitterschap van hun provinciaal, Mark Tips. Als ‘regulator’ mocht ik de werkzaamheden van het PK leiden, zoals we dat het afgelopen half jaar met een Voorbereidende Commissie hadden uitgestippeld. De debatten werden gemodereerd door dom Erik-Godfried Feys, ooit salesiaan, maar later benedictijner monnik geworden in de abdij van Steenbrugge. EVANGELISCHE RADICALITEIT/ Het kapittel begon in de kapel waar in gebed, stilte en samenzang gevraagd werd dat Gods Geest ons zou inspireren bij het maken van de goede keuzes voor de toekomst van de salesiaanse beweging in Vlaanderen en Nederland. Daarna werd het kapittel officieel geopend door de provinciaal en nam de regulator de werkzaamheden in handen. Bij wijze van algemene inleiding werden de belangrijke accenten van het PK-thema, ‘Getuigen van evangelische radicaliteit’, nogmaals naar voren gebracht. (Dit gebeurde de afgelopen maanden al uitvoerig in alle gemeenschappen van de salesianen in Nederland en Vlaanderen).
/6
Vervolgens werd in diezelfde eerste sessie overgegaan tot de goedkeuring van het reglement en werkplan voor dit PK. Op zondagavond, na het avondgebed, kwam Mgr. Luc Van Looy ons het avondwoordje geven. Hij blikte even terug op de rondreis van het beeld met relikwie van Don Bosco in Nederland en Vlaanderen en vertelde daarna over een aantal hoopvolle tekenen die er op wijzen dat er bij heel wat jongeren een groeiende openheid is voor de boodschap van het evangelie. In de avondsessie bracht de provinciaal verslag uit over de situatie van onze provincie en lichtte toe hoe de besluiten van het vorig PK (2010) gerealiseerd werden. Daarna konden de kapittelleden vragen stellen en met de provinciaal in gesprek gaan. GODSVERBONDENHEID/ De werkzaamheden van maandag stonden grotendeels in het teken van onze Godsverbondenheid. We gingen uit van de brief van de Algemeen Overste van de salesianen, don Pascual Chávez Villanueva, waarin hij ons uitnodigt om wereldwijd in de provinciale kapittels (en later ook tijdens het Algemeen Kapittel van 2014) na te denken over deze dimensie in ons leven. Hij schreef in zijn brief dat de salesiaan van de toekomst een ‘mysticus in de
D ON BO SC O BELICHT/
RADICALITEIT/ Geest’ zal moeten zijn. Het betekent dat God op de eerste plaats komt in ons leven. Dat Hij het is, die ons roept en zendt en dat zijn Geest ons inspireert om te leven vanuit een diepe innerlijke verbondenheid met Christus en het evangelie. Via een diepgaande gedachtewisseling in kleine groepen groeiden we gedurende de dag naar enkele beleidslijnen, die ons helpen om onze Godsverbondenheid ook in de toekomst te blijven verdiepen en te versterken. De dag werd besloten met een bijzonder inspirerend avondwoordje van zr. Thérèse Angelet, provinciale van de zusters van Don Bosco. VERBONDENHEID EN SOLIDARITEIT/ Op dinsdag werd dezelfde procedure herhaald voor het tweede item uit de brief van de Algemeen Overste. Daarin roept hij ons op om een ‘profetische getuige van de broederlijkheid’ te zijn. Met deze dimensie van het gemeenschapsleven nodigt hij ons uit om, in een wereld waar een sterk individualisme en een grote eenzaamheid het leven van veel mensen tekent, te getuigen van verbondenheid en solidariteit en van de rijkdom van de verscheidenheid in onze gemeenschappen: medebroeders van alle
NA AFLOOP EVEN ‘EEN GLAASJE’...
leeftijden mogen een eigen inbreng hebben. In de dinsdagavondsessies werd een reeks praktische afspraken gemaakt over het concrete leven in onze provincie zoals ze vooraf door een werkgroep uitgeschreven waren in een ‘provinciaal directorium’ en ter goedkeuring voorgelegd werden aan de kapittelleden. Om de dag af te ronden werd ook nog de afgevaardigde verkozen die samen met provinciaal Mark Tips namens onze provincie zal deelnemen aan het Algemeen Kapittel van februari tot april 2014. (Wilfried Wambeke zal Mark Tips naar Rome vergezellen en bij verhindering neemt Wim Flapper zijn plaats in, red). Op dinsdagavond kregen we het avondwoordje van onze medebroeders Raj, Pedro en Andy: drie jonge missionarissen die in het kader van het ‘Europaproject’ naar hier zijn gekomen om de salesiaanse aanwezigheid in onze provincie te versterken. Zij vertelden ons over hun eerste indrukken en ervaringen in Vlaanderen en Nederland. Over de cultuurverschillen en over de uitdagingen die ze zien om samen met ons het salesiaans project verder uit te bouwen. Hun enthousiast getuigenis kwam bij de kapittelleden zeer bemoedigend over. GROTE EENSGEZINDHEID/ In de debatten op woensdagvoormiddag werd nog gesleuteld aan de eindteksten over de behandelde thema’s, zodat zij in de namiddag ter stemming konden worden voorgelegd. Die stemming bracht een grote eensgezindheid aan het licht over de genomen besluiten voor de komende jaren. We sloten het kapittel af op de plaats waar het begon: in de kapel, met een dankmoment. Alle deelnemers kregen als aandenken een prachtige reproductie van de icoon van de ‘Goede Herder’: een werk van onze medebroeder Lionel Carbon. De provinciaal noemde het in zijn slotwoord niet alleen een aandenken, maar tevens een oproep om, in de voetsporen van Don Bosco, trouw te blijven aan het evangelie. En een goede herder te zijn, zowel binnen onze gemeenschappen, als bij de (jonge) mensen tot wie we gezonden worden. Daarmee werd een heel zinvol kapittel afgerond. Geen eindpunt, maar een stap in een proces dat altijd verder blijft gaan. Als religieuzen worden we uitgedaagd om blijvend werk te maken van het luisteren naar wat God van ons verlangt, om te leven vanuit een innerlijke verbondenheid met Hem. Om zorg te dragen voor onze medebroeders en om goede herder te zijn voor de mensen die we ontmoeten. Moge God zelf ons daarin bijstaan opdat wij authentieke getuigen mogen zijn van evangelische radicaliteit!
7/
/ DON B O S C O
'DON BOSCO DEVENTER' MET UNIEK LEERPROJECT NAAR TURKIJE/
EIND 2011 STARTTE ‘DON BOSCO DEVENTER’ MET EEN BIJZONDER PROJECT OM DE GROEPSVORMING EN SOCIALE UITSLUITING ONDER AUTOCHTONE EN ALLOCHTONE (VOORAL TURKSE) JONGEREN TEGEN TE GAAN. JOHN VOS EN PETER-PAUL BIEKMANN ZOCHTEN CONTACT MET HET PLAATSELIJKE ROC ‘AVENTUS’. OP 22 APRIL A.S. VERTREKKEN 20 JONGEREN (MET VERSCHILLENDE CULTURELE ACHTERGROND) VOOR EEN STUDIEREIS NAAR KAYSERI IN TURKIJE. IN DE LESSEN BURGERSCHAPSKUNDE BESTUDEERDEN ZIJ OP SCHOOL DE AFGELOPEN MAANDEN GRONDIG ALLE ASPECTEN VAN DE NEDERLANDSE SAMENLEVING. OM DOOR JOOST MIDDELHOFF DIE TER PLEKKE TE GAAN VERGELIJKEN MET DE SITUATIE IN TURKIJE.
“Het idee voor dit project ontstond toen op een avond een Nederlandse jongen het Don Bosco-centrum in Deventer binnenliep. Een paar Turks-Nederlandse jongeren zat met elkaar te praten. De jongen keek om zich heen. Hij draaide zich al snel weer om en liep naar buiten zonder enig contact te maken. Wij vroegen ons af waarom hij dat deed. Wij zijn hier bij Don Bosco toch juist bezig om jongeren met elkaar in contact te brengen. Waarom sluiten deze jongeren zich voor elkaar af en zijn ze helemaal op hun eigen cultuur en wereldje gericht? Wat is de reden voor deze ‘exclusion’, zoals dat tegenwoordig met een Engels woord zo mooi heet?”. BEDREIGENDE SITUATIE/ Aan het woord zijn John Vos en Peter-Paul Biekmann van Don Bosco Deventer, een stad met veel jongeren van Turkse komaf. Zij vroegen zich af waarom de verhouding tussen autochtone en allochtone jongeren vaak zo slecht is. Waarom zonderen
/ 8
zij zich af? “Dat zorgt voor een bedreigende situatie. Kijk naar de buitenwijken van Parijs, daar ontstaan tussen de jongeren complete oorlogen. Als je in een stad of een land allemaal groepen krijgt dan is dat slecht. Ook in Nederland zie je zulke verschijnselen ontstaan. Dat bracht ons op het idee om samen met het ROC Aventus een project te starten om de ‘inclusion’ tussen deze jongeren te gaan bevorderen. Jongeren zijn allemaal verschillend, maar toch ook weer gelijk. Ze horen bij elkaar. Op het ROC zitten ze bijvoorbeeld allemaal samen met elkaar in de klas”, aldus John en Peter-Paul. BURGERSCHAPSKUNDE/ Op 22 april vertrekken zij met 20 jongeren (van Nederlandse, Turkse, Marokkaanse en Poolse afkomst) voor 10 dagen naar Kayseri- een grote stad met meer dan een miljoen inwoners in het midden van Turkije. Veel van de Turkse Nederlanders in Deventer hebben daar hun ‘roots’ liggen. De jongeren gaan ter
WE R K IN UITVOERING/
plekke kijken hoe de Turkse samenleving er uitziet. Wat zijn de overeenkomsten met het leven hier in Nederland en wat zijn de verschillen? Het afgelopen jaar hebben de 20 ROC- leerlingen, die zich voor het project hebben aangemeld, in de lessen burgerschapskunde het politiek/ juridisch en sociaal/economisch klimaat van Nederland grondig bestudeerd. Bedoeling is dat zij in Kayseri het leven van alledag gaan vergelijken met de situatie in Nederland. Met de jongeren (tussen 15 en 22 jaar) is een contract afgesloten met duidelijke afspraken waar zij zich aan hebben te houden. Zij moeten bijvoorbeeld over de reis verslag uitbrengen. Dat kan in de klas gebeuren of op school. Met een dagboek, foto’s of een videoverslag. In een bijeenkomst met de ouders. Via de lokale pers of aan de plaatselijke politici in de gemeenteraad. ANDERE VORMEN VAN ‘EXCLUSIE’/ In Turkije zullen ze bijvoorbeeld geconfronteerd worden met hele andere problemen van integratie. Hier bestaat er een afstand tussen Nederlanders en Marokkanen en Turken. In Turkije zijn er problemen tussen Koerden en Turken. De jongeren zullen hele andere vormen van ‘exclusie’ zien. In Turkije bestaat er een groot verschil tussen arm en rijk. Mensen met en zonder geld. Het probleem van de verzorging van ouderen ligt er heel anders dan hier. Verzorgingstehuizen bestaan er niet. De verzorging van ouderen doen de Turken zelf. In Kayseri wordt er samengewerkt met een middelbare school. Ook op deze school spelen de problemen van uitsluiting. De jongeren uit Deventer logeren in gastgezinnen. Zo leren zij het leven van alledag kennen. En volgend jaar komt er een groep leerlingen vanuit Turkije naar Deventer om te kijken hoe de samenleving hier in elkaar steekt. Bezoeken aan elkaars scholen en stadswijken en het uitwisselen van ervaringen moeten leiden tot een beter inzicht van elkaars problemen en leven. De kosten van het project worden gedragen door de jongeren zelf, Don Bosco Deventer en het ROC Aventus. Ook ‘Europa’ betaalt een deel van de kosten via een Comenius- subsidie. VOOROORDELEN/ John Vos en Peter-Paul Biekmann zijn nog druk met de voorbereidingen van de reis. Er moet nog veel geregeld worden voordat de groep jongeren definitief in het vliegtuig stapt. Ze zijn razend benieuwd wat ‘hun’ project gaat opleveren. Wat verwachten zij? Wanneer is het project volgens hen geslaagd? “Wij hopen dat er bij die jongeren een aantal vooroordelen gaat sneuvelen. Dat ze na afloop zullen zeggen: Goh, wat leuk. Heb ik nooit geweten. Ik heb altijd gedacht dat dat anders in elkaar zat. Dat ze zullen zeggen: ik heb tijdens deze reis zoveel dingen gezien, die ik nog niet wist. Wat hebben we toch een verkeerd beeld van elkaar gehad. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt, die niet tot mijn groepje behoorden. Ik ken hem of haar
P E T E R - PA U L B I E K M A N N : “ G E E N E X C L U S I O N , M A A R I N C L U S I O N ! ”
D E G R O T E B A Z A A R I N H E T C E N T R U M VA N K AY S E R I
nu beter, en daar ga ik de komende jaren mee verder. Wij gaan samen het bezoek van de jongeren uit Kayseri voorbereiden en hen laten zien hoe alles híer in elkaar zit. Dat ‘Mohammed’ gaat samenwerken met ‘Piet’ of met ‘Christa’. Dat ze met elkaar optrekken, elkaar iets leren en samen iets gaan opbouwen. De kern van dit project is burgerschapsvorming. Een school heeft de taak om goede burgers te vormen. En wij, met de preventieve methode van Don Bosco, willen ook niet anders dan goede burgers van deze jongeren maken. Die niet langer bezig zijn met ‘exclusion’, maar met ‘inclusion’!”.
9/
/ DON B O S C O
SALESIAANSE SPIRITUALITEITSDAGEN IN ROME
GROOT SUCCES/ VAN 17 TOT 20 JANUARI WERDEN IN HET SALESIANUM IN ROME DE 31e SPIRITUALITEITSDAGEN VAN DE SALESIANEN GEHOUDEN. ZE STONDEN IN HET TEKEN VAN DE TRADITIONELE JAARSPREUK: ‘DE STRENNA’. (ZIE ARTIKEL PAG. 12) DE STRENNA VOOR 2013 LUIDT: “LATEN WIJ, ZOALS DON BOSCO, OPVOEDER, DE JONGEREN HET EVANGELIE VAN DE VREUGDE BRENGEN DOOR DE PEDAGOGIE VAN DE GOEDHEID”. VANUIT NEDERLAND WAS DE TAAKHOUDER VORMING VAN DON BOSCO WERKEN NEDERLAND, RITA VERMELTFOORT, AANWEZIG. ZIJ DOET DOOR RITA VERMELTFOORT VERSLAG VAN VIER INSPIRERENDE DAGEN.
Donderdagmorgen 16 februari vertrokken we vanaf vliegveld Zaventem in België naar Rome. Vier Vlaamse collega’s en ik, om ons vier dagen onder te dompelen in salesiaanse sferen. In Rome bracht een taxi ons naar het Salesianum waar we, na alle inschrijvingsformaliteiten, in de aula werden verwelkomd door Don Brégolin, vicaris en raadslid voor de salesiaanse familie. De eerste lezing van Don José Bartolomé naar aanleiding van de brief aan de Filippenzen gaf direct een positieve impuls. ‘De blijdschap om in de vrijheid van Christus te mogen leven’ is een uniek cadeau dat ons mensen hoop geeft. Het gaat over een kracht die het leven een perspectief geeft, dat ver voorbij grenzen gaat. BLIJDSCHAP/ Vanuit deze hoopgevende gedachte kregen we drie perspectieven of uitdagingen mee. De duidelijke oproep om jongeren te verwelkomen en hen te aanvaarden zoals ze nu zijn en in deze situatie aansluiting met hen te zoeken. De tweede uitdaging was om de jongeren te vertellen over Jezus, die ieder van ons zo graag nabij is en bij wie we altijd terecht kunnen. (Dit doe je vooral door het vuur van de vriendschap met Christus, dat je zelf bij je draagt, te laten zien). Het derde perspectief dat ons werd meegegeven, is dat je moet leven vanuit een ‘gekregen’ leven. Dit was maar één gedachte uit een lezing, die al direct veel stof tot nadenken gaf en waarin werd aangetoond dat de Bijbel, en in het bijzonder de apostel Paulus, ons wijst op de blijdschap die we als een geschenk ontvangen en van waaruit we tussen de jongeren mogen staan. Als we naar de benadering van jongeren in het preventief systeem kijken, mogen we aannemen dat Don Bosco zelf ook bij Paulus in de leer is geweest. ‘s Avonds kregen we de voorstelling van de ‘Strenna 2013’, die ook de blijdschap ‘in the picture’ plaatst. Aansluitend volgde een stevig avondwoordje door de Algemeen Overste don Chávez. Hij haalde het
/ 10
kapittelthema van de salesianen aan en verwees naar Don Bosco als mysticus, Don Bosco als profeet en Don Bosco als animator van de gemeenschap. ENTHOUSIASTE VERHALEN/ Vrijdag zaten we weer vooraan in de aula en luisterden naar vier getuigenissen van jongvolwassenen, die ons een aantal perspectieven aanreikten vanuit enerzijds de pedagogische hoek, vanuit het gezichtsveld van de jongeren zelf, vanuit het onderwijs en vanuit een sociopolitieke kijk. Een scala aan indrukken overviel me. Hier waren enthousiaste mensen aan het woord met een stevig verhaal, verbonden met de inzichten van Don Bosco. Het raakte me echt. Een grote diversiteit van aanwezigen met één gemeenschappelijke deler: zorg voor het welzijn van jongeren. In de namiddag trokken we naar Cinecittà, aan de rand van Rome. We genoten van een aantal ‘good practices’ van en door jongeren. De originele werkvormen en trotse kindergezichten werkten inspirerend. Ik ben ervan overtuigd dat we allemaal voldoende ideeën hebben opgedaan voor onze eigen specifieke praktijk. ‘Die Nase aus Bamberg’, ofwel de clownsneus, sprak voor
ons duidelijk het meest tot de verbeelding. Twee vrolijke tieners brachten een hele zaal in beweging. Na de eucharistieviering en een feestelijk buffet kregen we een moderne musical te zien door de postnovicen: de jonge salesiaanse filosofiestudenten. Helaas was er geen tolk bij het Italiaanse stuk, dat qua choreografie heel gelikt in elkaar zat. GEEN STANDAARDINSTELLING/ Zaterdagmorgen kregen we twee getalenteerde sprekers voorgeschoteld. Don Bruno Ferrera had het over ‘de brief van Rome’ en hoe we ons het preventief systeem kunnen eigen maken en doorleven. Een ervaringsgerichte, narratieve vertelling die ons zeker aansprak en beroerde. Daarna was het woord aan don Chávez. Aan de hand van het nieuwe boek over Don Bosco’s leerlingen Dominico Savio, Michele Magone en Francesco Besucco, bood hij ons een duidelijk perspectief, met een verwijzing naar de opdracht die men als Don Bosco-familie in zich draagt. Hij benadrukte dat onze jeugdwerken en scholen zich mogen en moeten onderscheiden. We zijn immers geen standaardinstellingen maar we werken vanuit een doorleefde en voelbare werking. Elke jongere, wie hij/zij ook is, moet tot zijn/haar recht komen en de nodige groeikansen krijgen om uit te groeien tot wie hij/zij zijn kan. Als protagonisten van de toekomst zijn zij geen ‘object’ van opvoeding maar zijn als ‘subject’ medebepalend voor hun eigen opvoeding en ontwikkeling en daardoor beter in staat hun eigen leven in handen te nemen.
ALTIJD OPVOEDER/ De Algemeen Overste van de zusters van Don Bosco, Yvonne Reungoat, maakte van de gelegenheid gebruik om het belang van één familie te beklemtonen: Don Bosco wilde geen groepen, maar één familie! Een familie waar iedereen de leiding neemt, als dat kan en als dat voor de familie het beste is. ‘s Avonds werden we nog getrakteerd op een optreden van Italiaanse jongeren. Vallend en opstaand lieten ze zien waarop ze in hun Don Boscocentrum intensief hadden geoefend. Natuurlijk onder aanmoedigend applaus van de zaal! Zondagmorgen regende het pijpenstelen in Rome en hoorden we via het thuisfront dat Vlaanderen en Nederland bedekt lagen onder een dik sneeuwtapijt. Na de zondagsviering gingen we voor de laatste keer naar de aula voor een uitgebreid gebedsmoment waarin de grote lijnen en accenten van de dagen nog eens op een rijtje werden gezet. Daarna luisterden we geboeid naar de slotlezing van een duidelijk vermoeide don Chávez. Hij besloot zijn toespraak met de zinnen: “Als jij hier zit als salesiaan, als zuster van Don Bosco, als medewerker, als oud-leerling of als lid van de Don Bosco-familie dan heb je een stevige uitdaging: je bent ieder moment opvoeder, opnieuw en opnieuw. Anders had je beter een andere weg kunnen kiezen”. Aangesproken en aangemoedigd begonnen we vervolgens aan de terugreis. Het verwerken van vier inspirerende en boeiende dagen kon beginnen...
A L G E M E E N O V E R S T E D O N PA S C U A L C H Á V E Z G A AT V O O R I N D E E U C H A R I S T I E V I E R I N G
11/
/ DON B O S C O
STRENNA VOOR 2013:
EVANGELIE VAN VREUGDE EN PEDAGOGIE VAN GOEDHEID/ IEDER JAAR PRESENTEERT DE ALGEMENE OVERSTE, DON PASCUAL CHÁVEZ, DE TRADITIONELE JAARSPREUK- IN HET ITALIAANS HEET DIE DE ‘STRENNA’. MET DE SPREUK WIL HIJ DE AANDACHT VESTIGEN OP EEN BEPAALD ASPECT VAN DE WERKWIJZE EN DE SPIRITUALITEIT VAN DON BOSCO, DIE VOOR ONZE TIJD VAN BELANG KAN ZIJN. DE JAARSPREUK VOOR 2013 LUIDT: ‘LATEN WIJ, ZOALS DON BOSCO, OPVOEDER, DE JONGEREN HET EVANGELIE DOOR JOOST MIDDELHOFF VAN DE VREUGDE BRENGEN DOOR DE PEDAGOGIE VAN DE GOEDHEID’. in de jongeren laten opbloeien en hun levensvreugde verwoord in de taal van de blijdschap, de speelplaats en de feesten. Maar hij heeft ook altijd God aangewezen als bron van ware vreugde.
+
De pedagogie van de goedheid. De ‘amorevolezza’ [hartelijke vriendelijkheid] van Don Bosco is ongetwijfeld een karakteristiek van zijn pedagogische methode, die ook vandaag nog geldt. Zowel in de christelijke context als in de context van andere religies. Ze mag echter niet uitsluitend teruggebracht worden tot een pedagogisch principe, maar moet erkend worden als essentieel element van onze spiritualiteit.
De Algemene Overste wil met de ‘Strenna 2013’ Don Bosco als opvoeder benaderen. Uitgaand van Don Bosco’s pedagogie, zijn de grote referentiepunten en de taken van de Jaarspreuk 2013 volgens de Algemeen Overste de volgende:
+
Het ‘evangelie van de vreugde’, dat het hele levensverhaal van Don Bosco kenmerkt, is de ziel van alle activiteiten. Don Bosco heeft het verlangen naar geluk
/ 12
+ Het preventief systeem bevat de samenvatting van de pedagogische wijsheid van Don Bosco en de profetische boodschap die hij aan zijn erfgenamen en aan heel de Kerk naliet. Het is een spirituele en pedagogische ervaring, gebaseerd op de rede, de godsdienst en de ‘amorevolezza’.
+
De opvoeding is een kwestie van het hart. “De pedagogie van Don Bosco”, zo schreef don Pietro
D ON BO SC O BELICHT/
Braido, pedagoog en groot Don Bosco-kenner, “wordt geïdentificeerd met heel zijn handelen; en heel zijn handelen met zijn persoonlijkheid; en heel Don Bosco ligt uiteindelijk bevat in zijn hart”. Ziedaar zijn grootheid en het geheim van zijn succes als opvoeder. Beweren dat zijn hart volledig voor de jongeren was, betekent dat heel zijn persoon, verstand, hart, wil, fysieke kracht, heel zijn wezen erop gericht was om hen goed te doen, hun integrale groei te bevorderen, gericht op het verlangen om hun eeuwig heil te verzekeren.
+
De vorming van de eerlijke burger en de goede christen. ‘Goede christenen en eerlijke burgers’ vormen is de doelstelling, die Don Bosco vaak gebruikte om aan te geven wat jongeren nodig hebben om hun humaan en christelijk bestaan te beleven. De pedagogische aanwezigheid in het sociale leven bevat daarom de volgende realiteiten: pedagogische gevoeligheid, educatieve politiek, pedagogische kwaliteit van het sociale leven en de cultuur.
+
Het salesiaans humanisme. Don Bosco wist al het positieve te waarderen dat in het leven van de mensen, in de geschapen werkelijkheid en in de historische gebeurtenissen geworteld was. Dat bracht hem ertoe de authentieke waarden op te nemen die in de wereld aanwezig waren, in het bijzonder wanneer ze de
jongeren bevielen. Deelnemen aan de cultuurstroom en de humane ontwikkeling van zijn tijd door het goede te stimuleren en te weigeren te klagen over de kwalen. Op zoek gaan naar de medewerking van velen, in de overtuiging dat iedereen gaven heeft die ontdekt, erkend en gewaardeerd moeten worden. Geloven in de kracht van de opvoeding, die de groei van de jongeren ondersteunt en hen aanmoedigt een eerlijke burger en een goed christen te worden. Zich altijd en ten volle toe te vertrouwen aan God, die hij beschouwde en liefhad als Vader.
+ Preventief systeem en mensenrechten. De congregatie heeft alleen reden van bestaan als er sprake is van de integrale redding van de jongeren. Die zending, het evangelie en ons charisma vragen ons vandaag ook de wegen van de mensenrechten te bewandelen. Een weg en een nieuw taalgebruik dat niet verwaarloosd mag worden. Het preventief systeem biedt een unieke pedagogische benadering en een vernieuwend respect voor de beweging tot bevordering en bescherming van de mensenrechten. Op dezelfde manier bieden de mensenrechten aan het preventief systeem nieuwe horizonten tot sociale en culturele impact als efficiënt antwoord op ‘het drama van de moderne mensheid, van de breuk tussen opvoeding en maatschappij en van de kloof tussen school en burgerschap’.
KERSTACTIE VOOR
WATERPROJECT BURUNDI GESLAAGD!/ DE TRADITIONELE KERSTACTIE 2012 VAN ‘DON BOSCO NU’ WERD GEHOUDEN VOOR EEN NIEUWE WATERLEIDING IN DE DON BOSCOSCHOOL IN NGOZI IN BURUNDI. EIND FEBRUARI WAS HET BEOOGDE BEDRAG VAN € 5000.BINNEN EN IS INMIDDELS OVERGEMAAKT. MISSIEPROCURATOR GERARD SCHOORL ONDERVOND ONLANGS TIJDENS ZIJN REIS NAAR BURUNDI EN RWANDA (ZIE VERSLAG OP PAG. 14) DE WATERPROBLEMEN AAN DEN LIJVE. HIJ LOGEERDE IN EEN KAMER WAAR GEEN WATER UIT DE KRAAN KWAM. GERARD HEEFT INMIDDELS UIT BURUNDI HET BERICHT GEKREGEN DAT DE WATERLEIDING WEER PRIMA FUNCTIONEERT. ER IS VOOR ALLE LEERLINGEN OPNIEUW STROMEND WATER! MEDE NAMENS DE SALESIANEN EN DE LEERLINGEN IN NGOZI WORDT U HARTELIJK BEDANKT VOOR UW GULLE GAVEN!
13 /
/ DON B O S C O
MISSIEPROCURATOR BEZOEKT RWANDA EN BURUNDI/ MISSIEPROCURATOR GERARD SCHOORL REISDE EIND JANUARI EN BEGIN FEBRUARI NAAR DE SALESIAAANSE MISSIES IN RWANDA EN BURUNDI. OP ZONDAG 3 FEBRUARI WAS HIJ IN NGOZI AANWEZIG BIJ DE VIERING VAN DE 50-JARIGE AANWEZIGHEID VAN DE SALESIANEN IN BURUNDI. OOK ALGEMEEN OVERSTE DON PASCUAL CHÁVEZ WAS VOOR DE FEESTELIJKHEDEN NAAR AFRIKA GEKOMEN. VERSLAG VAN EEN INTERESSANTE REIS. DOOR GERARD SCHOORL SDB In het decembernummer van ‘Don Bosco NU’ schreef ik over de kerstactie voor een waterproject in Burundi. Ik wist toen nog niet dat ik zelf bij de jubileumviering van het 50-jarig bestaan van de salesiaanse missie in Ngozi aanwezig zou zijn. In gezelschap van de Vlaamse salesianen Adriaan Kerkhofs en Cor Anthonissen reisde ik onlangs naar Rwanda en Burundi. Adriaan werkte bijna 40 jaar als missionaris in Rwanda. Als pastoor maakte hij daar in 1994 de afschuwelijke genocide mee onder de Hutu’s en de Tutsi’s. In een tijdsbestek van nauwelijks 100 dagen werden in het land naar schatting 500.000 tot 1 miljoen mensen vermoord. Cor is de missieprocurator van het Vlaamse deel van onze salesiaanse provincie. BEMOEDIGEND BEZOEK/ Op 31 januari vierden we in het Jeugdcentrum ‘Don Bosco Gatenga’ in Rwanda het jaarfeest van Don Bosco mee. Lang geleden heb ik daar zelf enkele jaren missie-ervaring opgedaan. De nood onder de jongeren na de genocide van 1994 heeft geleid tot een enorme uitbouw van het salesiaanse werk. Bijna duizend jongeren komen dagelijks naar het centrum voor onderwijs en begeleiding. Bemoedigend was ook een bezoek aan het noviciaat en het studiehuis waar jonge Afrikanen zich voorbereiden op een leven als salesiaan. Het werk van de missionarissen is inmiddels voor het overgrote deel door onze Afrikaanse medebroeders overgenomen. GROTE TROM/ In aanwezigheid van Algemeen Overste don Pascual Chávez waren we op 3 februari aanwezig bij het 50-jarig jubileum van de salesiaanse aanwezigheid in Burundi. In Ngozi werd letterlijk ‘de grote trom geroerd’.
/ 14
De viering vond plaats op de campus van het ‘Lycée Don Bosco’, de eerste vestiging van de salesianen in Burundi. De organisatie was in handen van de salesianen, hun medewerkers en de ruim 1100 leerlingen. Op zondag waren tal van autoriteiten aanwezig. De eucharistieviering met toespraken duurde alleen al meer dan 5 uur. Voorganger was de lokale bisschop, mgr. Gervais Banshimiyubusa. Hij bedankte de salesianen voor al het werk dat de afgelopen 50 jaar ter plekke is verricht. Daarna was er een gezamenlijke maaltijd voor maar liefst 1500 mensen. UITZICHTLOOS BESTAAN/ Maandag was er een ontmoeting van de Algemeen Overste met salesianen en leerlingen. Iedereen was razend enthousiast. Op de campus van de school verblijven zo’n 750 leerlingen als internen. De jongeren hebben er veel voor over om hier onderwijs te kunnen volgen. Het is een unieke kans om aan een uitzichtloos bestaan te ontkomen. Ik heb met eigen ogen kunnen zien, hoe de tijd zich herhaalt en hoe de missiedroom van Don Bosco hier werkelijkheid is geworden. Kort voor zijn dood in 1888 vertelde Don Bosco dat hij in een droom een menigte van jongeren in de binnenlanden van Afrika had ontmoet. Zij riepen: “Wij hebben zo lang op u gewacht”. Aan de salesianen, die hij niet bij naam kende, vroeg Don Bosco in zijn droom: “Wie zijn jullie, dat ik jullie niet herken?”. Zij antwoordden hem dat zij de derde en vierde generatie van de toekomst vormden. De droom van Don Bosco is in Burundi in ieder geval uitgekomen…
VE R zAmELD/
AG E N DA / VACATURES/ Het Assel Don Bosco Centrum (ADBC) is op zoek naar nieuwe enthousiaste bestuurders. Vanwege het vertrek van twee bestuursleden zoekt het bestuur van het ADBC een secretaris per 1 september 2013 en een algemeen bestuurslid per 1 januari 2014. Meer informatie op www. donboscowerken.nl onder vacatures. Neem contact op met de huidige secretaris, Johan Marsman (tel: 0546 57 25 43) of met voorzitter Jacques Dijkers (tel: 06 535 301 59) HERDENKING OVERLEDEN SALESIANEN/ Op zondag 2 juni vindt in ‘Het Gildehuis’ in Soest de traditionele herdenking plaats van alle (inmiddels meer dan 160)
IN MEMORIAM HEIN VAN DER LAAN/ Op 30 december 2012 overleed op 87 jarige leeftijd in verzorgingshuis ‘John Paul Village’ in Heathcote (Australië) salesiaan-coadjuteur Hein van der Laan. Hij is op 7 januari in Sunbury begraven. Hein werd op 15 juli 1925 in Nederhorst den Berg geboren. Na zijn lagere en middelbare school ging hij naar een Land- en Tuinbouwopleiding. Hij sloot zich aan als novice bij de salesianen in Twello. Op 16 augustus 1953 deed hij daar zijn eerste professie als salesiaan-coadjuteur en legde zijn eeuwige gelofte af op 22 februari 1959 in Ugchelen. Hij werkte vijf jaar in Ugchelen en was daarna betrokken bij de verbouwing van Don Rua in ’s Heerenberg. In december 1963 werd hij als missionaris uitgezonden naar Australië. De eerste twee jaar werkte Hein op het salesiaanse Rupertswood College in Sunbury. Daarna vertrok hij naar Boys’ Town in Engadine, waar hij 33 jaar lang werkte als assistent, begeleider en ‘duvelstoejager’. Hij had een uitstekend contact met ‘zijn’ jongens. Zij hielden van hem alsof hij hun vader was. Later had hij nog veel contact met hen. Van 1999 tot 2006 deed hij pastoraal werk in de salesiaanse parochie van Palmerston in Darwin. In 2006 ging hij met pensioen en woonde eerst in de salesiaanse gemeenschap van Sunbury. Zijn laatste jaren bracht hij door in het verzorgingstehuis in Heathcote. Hein ging schilderen en kweekte orchideeën. Hein was altijd al een ‘natuurmens’ geweest. Vanwege diabetes ging zijn gezondheid op het laatst snel achteruit. Hein was een overtuigd missionaris en was in het verre Australië een ‘brenger van de boodschap aan de arme en eenvoudige mens’. Niet voor niets werd op zijn begrafenis dan ook de passage uit het evangelie van Mattheüs voorgelezen over de acht zaligheden uit de Bergrede van Jezus. Dat Hein moge rusten in vrede.
overleden Nederlandse salesianen. Nadere info over het precieze tijdstip volgt op www.donbosco.nl STRAATKINDERENWEEKEND/ Ben je geïnteresseerd in de problematiek van straatkinderen of denk je er over om op een project in een ontwikkelingsland te gaan werken? Van 12 t/m 14 april organiseert SAMEN in Assel weer een straatkinderenweekend. Je ontmoet er andere jongeren met dezelfde plannen. Een aantal van hen werkte al op een project in Azië, Latijns-Amerika of Afrika. Voor vragen: mail
[email protected] of bel 020 679 20 95.
KASBOEK VAN DON BOSCO/ In de maanden juli t/m september 2012 is meer dan € 26.000,00 ontvangen voor de Don Bosco-werken buiten Europa. Bolivia Straatkinderproject van Henk Erdhuizen
Brazilië Ziekenzorg in Tres Lagoas, zuster Petronella Janssen
Cambodja Onderwijs- en adoptieprojecten van Johan Visser
Colombia Melaatsenzorg in Agua de Dios
Congo Onderwijs in Kinshasa, projecten van Kees Smeele Parochie en jeugdzorg: Dik Zwarthoed
Haïti Projecten van Wim Boksebeld Overige projecten van hulpverlening
India Projecten in verschillende provincies
Zuid Afrika Straatkinderprojecten in Kaapstad
Missiewerken algemeen: Spaaracties Straatkinderprojecten
TOTAAL in euro’s
88,40 1.898,62 2.352,65 180,00 4.279,57 5.771,69 8.015,00 1.720,24 672,52 770,00 358,00 395,00 26.501,69
Hartelijk dank aan alle gulle gevers! Wilt u het werk van Don Bosco financieel steunen? Dat kan door een bijdrage te storten op ING- rekening 714005 t.n.v. Stichting Don Bosco, Heideweg 52, 3768 BC Soest, met een korte vermelding van de bestemming.
15 /
/ DE DON I NS BO P IRATI S C O E VAN . . .
PEDRO AYALA CEJA
“IK BEN OPGEGROEID MET DE VERHALEN VAN DON BOSCO..." OP 1 JUNI A.S. GAAT DE INTERNATIONALE COMMUNITEIT IN HET DON BOSCO-HUIS IN AMSTERDAM OFFICIEEL VAN START. DE SALESIANEN PEDRO AYALA CEJA EN RAJ MARIASUSAI WORDEN LID VAN HET TEAM AAN DE APOLLOLAAN. ZIJ GAAN ZICH INZETTEN VOOR DE DON BOSCO-WERKEN IN AMSTERDAM EN IN HET PASTORAAT VAN DE STAD. PEDRO EN RAJ KWAMEN IN HET KADER VAN HET SALESIAANSE ‘EUROPA-MISSIE-PROJECT’ NAAR ONS LAND. HOE WERD EN WORDT PEDRO AYALA CEJA DOOR DON BOSCO GEÏNSPIREERD? DOOR JOOST MIDDELHOFF
om priester te worden. Hij werd voor mij een model. Iemand die ik wilde kennen en - waarom niet? - iemand die ik wilde navolgen en imiteren. Toen ik 12 jaar oud was werd ik uitgenodigd om naar het salesiaanse aspirantaat (‘kleinseminarie’) te gaan in Tlaquepaque Jalisco. Daar begon mijn eerste vorming als salesiaan van Don Bosco.
“Vierendertig jaar geleden werd ik in een katholiek gezin in Mexico geboren. In een kleine stad Sahuayo Michoacán, als zevende van negen kinderen, uit het huwelijk van José Ayala en Carmen Ceja. Al meer dan vijftig jaar is de salesiaanse aanwezigheid in deze stad en samenleving sterk en invloedrijk: met een school, een kerk en een jeugdcentrum. De salesianen integreerden de menselijke en geestelijke waarden in hun opvoedingswerk. Ze voedden jonge mensen op tot goede christenen en eerlijke burgers, het ideaal voor elk salesiaans huis. DON BOSCO WERD EEN MODEL/ De aanwezigheid van Don Bosco was in onze familie altijd belangrijk. Mijn broers en ik studeerden aan de salesiaanse school. ‘s Middags na de lessen werd het salesiaanse ‘oratorium’ onze speeltuin, onze ontmoetingsplaats met vrienden en met God. De salesianen nodigden ons met kleine gebeden uit om dankbaar te zijn tegenover God. Daar hoorde ik ook de verhalen en avonturen van Don Bosco. Zijn problemen om te kunnen studeren en zijn verlangen
/ 16
VRIEND, VADER EN LERAAR/ Op mijn twaalfde wist ik nog niet zeker of ik priester wilde worden. Maar ik was er zeker van dat de salesiaanse omgeving goed voor me was. Ik hield van de activiteiten. En het was een plaats waar ik kon studeren, bidden en spelen. Tijdens mijn vormingsproces kreeg ik de gelegenheid om Don Bosco beter te leren kennen. Zijn werk, zijn methode van vorming en zijn spiritualiteit van vreugde boeiden mij. Toen de tijd kwam om een beslissing te nemen, wist ik het zeker: ik wilde verder gaan met mijn vorming en wilde priester worden. Het werk van Don Bosco voortzetten. Voor andere jongeren een vriend, een vader en leraar zijn, zoals Don Bosco dat was voor de jeugd van zijn tijd. Ik kreeg de kans om het leven van Don Bosco te bestuderen, en ik ontdekte iedere keer nieuwe elementen, die nog steeds actueel en nuttig zijn voor het huidige jeugdwerk. LIEFDE VOOR DE MISSIE/ Don Bosco bleef en blijft mijn leven inspireren. Van hem leerde ik om creatief oplossingen te zoeken voor problemen. Van hem leerde ik ook om met enthousiasme te werken voor jongeren, vooral de meest behoeftigen, voor jongeren die minder kansen krijgen. Ik heb van Don Bosco zijn liefde voor de missie en het verlangen om te evangeliseren geleerd. Daarom vroeg ik om missionaris te worden, om te gaan waar ze me zenden en voor jongeren te gaan werken. Nu ben ik hier om de internationale gemeenschap in Amsterdam mede vorm te gaan geven. Zo wil ik meewerken aan het realiseren van de droom van Don Bosco in Nederland”.
