Decontruction by zippit
Naomi Timan, Fashion Design Bibi Straatman, 2013
Fascinatie
In het 3e jaar Fashion Design, ben ik de outfitlogica omtrent denim gaan onderzoeken. De vormgeving van de spijkerbroek, denk aan de 5 zakken en duidelijk zichtbare stiksels, staan centraal in de denim vormgeving. Wat mij fascineerde is dat men tegenwoordig zo gewend is aan deze herkenningspunten van denim. Ik ben gaan spelen met deze herkenningspunten, om de kijker op een verkeerd been te zetten. Je denkt een zak te zien, maar dit wordt alleen maar geillustreerd. Daadwerkelijk is het niet te gebruiken als zak. Of je denkt dat je een stiksel ziet, als je dichterbij komt zie je dat het slechts een bedrukking is. Ik wilde de kijker verrassen in deze wereld waar outfitlogica een hoofdrol speelt. Aangezien we ook in een periode leven van recessie, is dit niet de meest vrolijke levens periode. Door de herkenbare elementen op een verrassende manier uit zijn context te halen. Wilde ik een grapje uithalen met de kijker en hiermee op een vrolijker denk pad zetten. Ik begeef me rondom het debat van de outfitlogica. Het decontructueren van outfits en het in een andere context zetten van kleding. Ik vind het spelen door middel van decontructueren en in een andere context zetten van kleding een interresant gegeven. Dit omdat je met een klein gegeven een heel silhouet veranderd. Als eerste heb ik mezelf deze vragen gesteld: Welke beelden geven elementen weer van iets dat in een andere context wordt gezet. Bij welke beelden wordt de gewenning in weggelaten? Welke steekwoorden kan ik hieruit halen, om als leidraad voor mijn onderzoek te gebruiken? De start In het begin van mijn onderzoek ben ik gaan zoeken naar beelden die elementen weer geven van iets dat in een andere context wordt gezet en naar beelden die de gewenning weglaten. Deze beeldresearch heb ik gedaan door middel van het kijken op blogs1 waar ik wekelijks op kijk voor inspiratie, maar ook gewoon in mijn eigen verzameling beelden die ik thuis op een stapel had liggen. Uit deze beelden haalde ik de interessante steekwoorden, ‘anders kijken’, ‘illusie’, ‘werkelijkheid/ klopt het wel of niet’ en ‘het onmogelijke mogelijk maken’. Die de aanzet voor mijn concept vormden.
Onderste boven slapen Afgelopen zomer heb ik in Stockholm een paar dagen doorgebracht, door deze onbewuste veldresearch legde ik de link met Pippi Langkous en de steekwoorden die voort kwamen uit mijn eerste beeldonderzoek. Dit omdat zij het onmogelijke mogelijk maakt. Ze is het sterkste kind ter wereld, kan op een halve fiets fietsen en slaap onderste boven, om een paar voorbeelden te noemen. Verder staat Pippi bekend als gek, onbezorgd, vrij en vrolijk. Ze doet dingen waar je vrolijk van wordt ook al is het niet logisch. Deze laatste zin spreekt mij heel erg aan! Ik heb het idee dat ik mezelf kan identificeren met dit gegeven. Ook heb ik op het nieuws2 gezien dat er meer mensen zijn die willen dat er wat meer positiviteit en vrolijkheid onder de mensen komt. Zo was er namelijk een levensgrote badeend in de THAMES in Londen neer geplonsd, om mensen meer aan het lachen te maken. Uit het onderzoek3 (Pieter van Dam,2011) dat werd aangeduid op het nieuws, blijkt ook dat hoe meer je lacht hoe gelukkiger je je voelt. Naar aanleiding van deze inzichten wil ik graag dat als men mijn collectie voorbij ziet komen, zij een fijn, warm en vrolijk gevoel krijgen met het liefst een grote glimlach op het gezicht. Deze research activiteit was werkzaam voor het concept.
1
www.sasanbide.com, www.ilovewildfox.com, www.getyourplanerightontime.com, www.timwalkerphotography.com, www.unit.nl, www.streetartutopia.com 2 RTL Nieuws uitzending, 12-‐12-‐12, Badeend in Thames Londen 3 Pieter van Dam , Lifestijlmagazine, 2011
Ziet dat eruit Ik had mezelf de vraag gesteld hoe mijn eigen wereld er visueel uit zou zien, zoals ik hem nu voor ogen heb in gedachte. Om dit te kunnen beantwoorden heb ik collages gemaakt van beelden die ik had gevonden tijdens mijn eerste beeldonderzoek. Ik heb deze beelden gebruikt, omdat deze beelden voor mij een bepaald gevoel weergaven en ik graag wilde weten of die ook zo naar anderen communiceerden. De gemaakte collage heb ik dan ook laten analyseren door verschillende personen.
Wat ik wilde communiceren was, een kleur beeld met een uitspattende kleur. Er wordt een suggestie gewekt dat je iets ziet, maar het tegendeel blijkt waar. Het lijkt niet helemaal te kloppen wat je ziet. Het bleek niet allemaal zo te communiceren zoals ik in gedachte had. Het was namelijk iets te dromerig en sprookjes achtig. De beelden mogen wat serieuzer overkomen. En ik moest de uitspattende kleur beter naar voren laten komen. Door deze analyse weet ik beter wat ik wel en niet wil en hoe ik voor de volgende keer beter mijn visuele gedachten moet omzetten naar beeld om mijn concept beter te kunnen weergeven. Wat ik dus wil neerzetten is een serieuzer beeld dan ik had geschept, een meer uitspattend kleurbeeld. Met een gewekte suggestie, dat je denkt te weten wat je ziet. Gaan we spelen met de werkelijkheid Om mijn concept helderder visueel vorm te kunnen geven heb ik de volgende vragen in mijn
achterhoofd gehouden, “Hoe ga ik spelen met de werkelijkheid?” en “Hoe geef ik onmogelijke/mogelijke dingen weer?”. Voor het zoeken naar beelden voor deze beeldresearch die mijn gevoel weer gaven. Ben ik gaan zoeken op het internet, op mijn bekende blogs en via Google steekwoorden ingetikt, in de hoop daar goede beelden te kunnen vinden of op bruikbare sites terecht te komen. Uit deze research kwamen voor mij twee belangrijke punten. Namelijk dat ik de kleding in mijn collectie op een andere manier wil weergeven, in een andere contextzetten. En dat ik wil gaan spelen met echt en nep. Dit op een manier dat je denkt dat je weet wat je ziet maar het tegendeel blijkt toch waar. Je denkt een textiel van een zacht breisel te zien, maar het blijkt een iets wat stugger weefsel te zijn. Maar het zou ook kunnen dat je denkt dat een kledingstuk een broek is, maar doe je een rits open dan kun je hem opeen als trui aan trekken. Stofproefjes Door de casestudy naar andere ontwerpers die ook spelen met de werkelijkheid. Kwam ik erachter dat je de stuctuur van een stof kan weergeven op een illustratieve manier, om een illusie te wekken. Ik heb wat prototyping research gedaan. Een breisel weergegeven door middel van transfer papier, op verschillende weefsels, zoals een effen zijde. Het voelt niet zo zacht en fluffie als een breisel, maar heeft wel deze uitstraling. Het omgekeerde heb ik ook getest. Namelijk d.m.v. zeefdruk, een breisel weer te geven op een degelijke geweven stof. Wat betreft het optische bedrog, wat ik hiermee wilde stimuleren is gelukt. Met dit resultaat van prototyping voor mijn uiteindelijke stoffen ben ik erg tevreden en dit ga ik dus zeker gebruiken in mijn collectie.
Random Graag wil ik dat mijn collectie uitgaat van vrij standaard kledingstukken. Dit omdat dit het beste bij mij past en ik me graag in het commerciële segment wil gaan positioneren. Om te weten wat nou de standaard kledingstukken in een random kledingkast zijn heb ik met betrekking tot dit make-‐research een kleine casestudy naar gedaan. Ik heb aan verscheidene personen gevraagd een foto te willen maken van hun meest gedragen outfit. De uitkomst hiervan was, broek, shirt/hemdje, vest/jas, simpel recht jurkje. Deze standaard kleding wil ik gebruiken als leidraad voor de vormgeving van mijn collectie. Zippit Om te kijken hoe ik deze standaard kleding in een andere context kan zetten, heb ik een filmpje, te zien op youtube4, gemaakt. Uit dit filmpje heb ik de inspiratie gehaald wat betreft kleding in een andere context te zetten. Namelijk dat je een broek ook als trui kunt dragen. Om te kijken of dit daadwerkelijk mogelijk is, heb ik voor deze make-‐research een broek patroon genomen en ben ik gaan kijken hoe ik hier ook een trui van kan maken. Doormiddel van een rits te gebruiken als sluitingsmethode bij het kruis, kun je hier een hals van maken als trui, wanneer je hem als broek aan wilt doen kun je hem weer dicht ritsen. Om te kijken wat er allemaal nog meer mogelijk wordt gemaakt in vormen taal d.m.v. rits, ben ik een met een vorm-‐research begonnen n.a.v. de moulage les van Gerrit. In deze les heb ik een jas gemouleerd, waar je d.m.v. ritsen geen mouwen, of juist langere mouwen kunt creëren. De vormen taal die door middel van de ritsen werd gevormd was een interessant gegeven! Hopelijk kan ik vanuit deze twaal verder vorm onderzoek doen naar hoe ik de rest van mijn collectie kan gaan vorm geven. Op dit moment heb ik daar namelijk nog geen precies beeld bij. Positionering Om mezelf op een plek in de mode-‐industrie te kunnen zetten. Heb ik onderzoek gedaan naar ontwerpers die mij inspireren en waar ik mezelf deels mee kan vergelijken. Zodat ik weet waar ik mezelf ga begeven als ik dalijk ben afgestudeerd. Voor dit positionerings onderzoek, heb ik mezelf de vraag gesteld: Bij welke ontwerpers wordt de vormen taal ook (deels) bepaald door ritsen. En de vraag welke ontwerpers/kledingmerken qua style, sfeer en stofbewerkingen deels overeenkomen met mijn ideeën. Dit heb ik gedaan door random op internet te surfen en te praten met mensen of die ontwerpers kennen die iets soort gelijks doen. Door deze veldresearch kwamen de ontwerpers/kleding merken Acronym, Sebastian Errazuriz, Degen-‐nyc, Chanel en Avelon naar voren. In welk opzicht ik me met hun vergelijk laat ik zien in het volgende hoofdstuk en mijn flyer. De doelgroep die ik voor ogen heb zijn jonge meiden tussen de 21-‐30 jaar. Ik wil deze groep mensen laten zien je op een andere manier naar kleding kunt kijken. Dit door middel van het aan-‐ en afritsen van elementen. Ook wil ik dat de kleding een positieve uitwerking heeft op de doelgroep. Want hoe meer je lacht hoe positiever je je voelt en hoe gelukkiger.
4
http//www.youtu.be/58UVwWg0rc8
Beschrijving flyer Komende casestudies wil ik gaan verwerken in een flyer die los rond kan dwalen, als een soort uitleg/reclame van mijn collectie. Niet meer insnoeren Om mijn concept te vertalen naar een kleding collectie ben ik begonnen met de vraag, “Wat zijn de codes in de mode van vroeger en nu”. Om deze vraag te kunnen beantwoorden heb ik de modegeschiedenis nog is globaal onderzocht. Dit heb ik gedaan door een aantal tentoonstellingen te bezoeken, want het leek mij fijn om na alle lessen geschiedenis van de afgelopen jaren mijn geheugen nog is te kunnen opfrissen doormiddel van een visuele insteek. In heb o.a. “Fabulous fifties fabulous fashion” in het GEM Museum Den Haag5 bezocht. Op deze tentoonstelling was te zien dat designer kleding door de komst van zelf maak modetijdschriften ook toegankelijk werd voor de normale mens. Confectie kleding was in opkomst. En er werden nieuwe stoffen zoals nylon en polyester ontdekt waardoor er een comfortabeler silhouet gevormd konden worden. Wat ik hieruit heb gehaald aan inspiratie is het feit dat de kleding toegankelijker werd voor de normale mens. Graag zal ik mijn collectie ook zien al een vrij toegankelijke collectie. “Fashioning Fashion, Deux siècles de mode européenne, 1700-‐1915”6 in het Musée des Arts Décoratifs in Parijs heb bezocht. Dit omdat het mij goed leek om stapsgewijs een goed overzicht te kunnen zien, van hoe de mode in de afgelopen tijd is veranderd. Er kwam voor mij naar voren dat de vrouwen mode comfortabeler is geworden door de jaren heen. Geen korsetten meer en andere elementen die worden gevestigd onder de kleding om jezelf in een vorm te brengen. Om de actualiteit van mijn collectie weer te geven en om het feit dat mijn collectie comfortabel moet zitten. Wil ik geen gebruik maken van korsetten of andere elementen die worden gevestigd onder de kleding om jezelf in een vorm te brengen. Ook zag ik dat de vrouwen mode comfortabeler is geworden aan het fenomeen dat de outfits, van one piece outfits naar meerdere verschillende kledingstukken in een outfit zijn veranderd. Deze veldresearch is gedaan om verder te kunnen gaan met het maakproces. Is het jas, jurk of noem je het jasjurk Dat de outfits, van one piece outfits naar meerdere verschillende kledingstukken in een outfit zijn veranderd vond ik een interessant gegeven. Ik ben dan ook naar aanleiding hiervan op zoek gegaan naar ontwerpers die kleding maken van verschillende kledingstukken in één outfit. Omdat ik mezelf graag wil positioneren in het hier en nu. Ben ik gaan zoeken naar hedendaagse ontwerpers, die dit hebben gedaan op een vrolijke, gekke, onmogelijke en niet logische manier. Ik kwam uit op Tessa van Meerendonk, een net afgestuurde van de KABK en op de collectie van Maison Martin Margiela in samen werking met H&M die deze zomer in de winkel lag. Ik vond het interessant om te zien hoe zij verschillende kledingstukken hebben verwerkt in een kledingstuk. Het zijn doorsnee kledingstukken die in bijna elke kledingkast liggen.
5 6
GEM Museum Den Haag, 2012, Fabulous fifties fabulous fashion Musée des Arts Décoratifs Parijs, 2013, Fashioning Fashion. Deux siècles de mode européenne, 1700-‐1915
Na deze constatering ben ik voor mezelf gaan kijken hoe ik dit zou kunnen verwerken ik een kledingstuk. Dit heb ik gedaan d.m.v. collage tekeningen te maken. Uiteindelijk vond ik dat ik het voor mezelf iets te letterlijk had vertaald en ik merkte dat ik een beetje vast kwam te zitten en niet verder kwam met eigen ideeën. Ik heb dit even opzij gezet en ben verder gegaan met een andere leidraad uit mijn concept in de hoop zo verder te kunnen komen in mijn maak proces. Maak je het bont Na mijn onderzoek naar meerdere outfits in een outfit. Kwam ik erachter dat ik vast liep en het te letterlijk ging vertalen voor mezelf. Hierdoor ben ik terug gegaan naar een ander interessante leidraad uit mijn concept, spelen met de werkelijkheid en illusie. Ik had mezelf de vraag gesteld welke andere ontwerpers er ook spelen met de werkelijkheid. Door mijn vorige onderzoek kwam ik voor deze ook weer op Maison Martin Margiela in samenwerking met H&M. Zij speelde ook met de werkelijkheid doormiddel van je op een verkeerd been te zetten. Er wordt een suggestie gewekt van een bontjas, maar daadwerkelijk is het een jurk. Dit vond ik een interessant fenomeen. Ook kwam ik weer op Tessa van Meerendonk. Zij heeft door middel van een digitale print op een jasje, de intentie gewekt dat het de vacht en vleugels van een vogel zijn. Naar aanleiding van deze 2 ontdekkingen ben ik voor mezelf verder gegaan met stof proefjes te maken. Om zo verder te komen in het proces met als vraag: Hoe gaat mijn collectie er nou precies uitzien. Beïnvloedt elkaar wederzijds Tijdens een casestudy naar Martin Margiela7 ben ik uit het artikel uit de macht van mode, ‘De eeuwigheid, een ruche aan een jurk’ op twee dingen gestuit. Een mooi citaat uit de tekst: “Mode als vluchtig verschijnsel vormt de centrale drijfkracht van de moderne tijd. Het antieke en het moderne, het eeuwige en het efemere vormen niet langer een tegenstelling, maar beïnvloeden elkaar wederzijds.“ (Barbara Vinken, 1997: pp 28-‐3387) Het stuk “ het antieke en het moderne…beïnvloeden elkaar wederzijds.” Vind ik een erg inspirerende tekst! De rits heb ik gekozen als sluitingsmethode, omdat deze staat voor het moderne n.a.v. de zin: “het antieke en het moderne…beïnvloeden elkaar wederzijds”9. Het antieke n.a.v. deze zin zal worden weergegeven door het gebruik van handwerk in mijn collectie. Er werkt nog een oud vrouwtje voor Chanel, die als enige de weeftechniek kent voor het maken van de biesjes die Chanel gebruikt voor hun jasjes. Nadat ik dit had gezien in de documantaire Signé Chanel10 en de na het zien
7
Anne van der Zwaag, 2006, Maison Martin Margiela, IN: Macht van Mode, Arnhem: Uitgeverij Terra Barbara Vinken, 1997, De eeuwigheid – een ruche aan een jurk, IN: Macht van Mode, Arnhem: Uitgeverij Terra 9 Barbara Vinken, 1997, De eeuwigheid – een ruche aan een jurk, IN: Macht van Mode, Arnhem: Uitgeverij Terra 10 Anne Fontaine, 2011, Coco avant Chanel
7
van de film Coco avant Chanel11. Ben ik tot het besef gekomen dat ik wil dat we het authentieke niet uit het oog moeten verliezen, door alle technologische invloeden dezer dagen. Het handwerken wordt weergegeven in mijn collectie door hand gebreide stoffen en de afwerking van de ritsen, deze worden namelijk met pailletten afgezet. De pailletten heb ik gekozen, omdat mijn collectie een vrolijke en speelse uitstraling moet hebben en ik vindt dat pailletten dit weergeven. 11
Loïc Prigent, 2009, Signé Chanel
Ten tweede ben ik te weten gekomen wat Martin Margiela als leidraad gebruikt voor het maken van zijn kleding. Hij haalt namelijk zijn kleding uit z’n context en hij maakt het onzichtbare zichtbaar. Door deze elementen word je als kijker op een verkeerd been gezet. Hier volgt een voorbeeld van hoe hij dit in werking brengt. Je neemt mooi aansluitende kleding bij vrouwen. Door de kleding wordt het silhouet van de vrouw organischer. Maar zodra je de binnenste elementen, coupenaden etc. laat zien aan de buitenkant, valt het organisch mooie silhouet van de vrouw in het niet. Naar aanleiding van de twee bovenstaande uitkomsten. Ben ik erachter gekomen dat ik graag een collectie wil maken dat juist geen vluchtig verschijnsel is. Het moet dus langer mee kunnen dan 1 seizoen. Het gaat langer mee dan 1 seizoen, omdat je van 3 kledingstukken 6 andere kledingstukken kunt maken. Dit door middel van het af-‐ en aanritsen van de mouwen van het ene kledingstuk aan het andere of door een deel van de mouw af te ritsen om hem zo een kortere mouw, of helemaal geen mouw te geven.
Vergelijken Aan de hand van mijn positionerings onderzoek, kwamen de volgende ontwerpers/kleding merken naar voren: Acronym, Sebastian Errazuriz, Degen-‐nyc. Om te vertellen in welk opzicht ik mezelf met deze ontwerpers vergelijk begin ik met het kleding merk Acronym. Acronym is een high tech kleding merk. Tijdens een gesprek met een vriend kwam dit merk naar boven en hij vertelde kort wat voor merk het was. Naar aanleiding van dit gesprek ben ik een casestudy gaan doen naar Acronym. Door het filmpje op de homepage acronym.de12. Zag ik dat ze kleding maakten die je met een bepaalde manier van ritsen, tot een ander kledingstuk kon maken. De ritsen passen de vormgeving van het kledingstuk aan. Ook is het mogelijk dat als je een jas aan hebt van Acronym en je deze niet meer wil dragen je hem zo kan bevestigen dat het een soort zijtas wordt .
12
http://www.acronym.de/home.php
De kleding zit technisch goed in elkaar. En ze maken gebruik van high tech en vooruit strevende materialen. Zo zijn de stoffen winddicht en waterafstotend en is de textiel ultra light en dun. Acronym zet door middel van het gebruik van ritsen, verschillende vormtalen neer. Ook maken ze van elk kleding stuk een soort bouwpakket. Een tas wordt een jas en andersom. Zelf wil ik niet gebruik maken van high tech en vooruit strevende materialen. Dit omdat ik wil dat mijn collectie een fijn gevoel moet overbrengen op de kijker. De textiel moet veel knuffelbaarder zijn, denk aan natuurlijke materialen en gebreide stoffen. Degen-‐nyc is een Amerikaans kleding merk dat wel erg knuffelbare textiel gebruikt. Ze maken onder andere gebruik van handgebreide stoffen. De uitstraling van het merk is erg vrolijk, ook een element wat ik met mijn collectie wil uitstralen. Degen-‐nyc doet dit door de styling, denk aan haar en schoenen keuze, maar ook door verschillende kleuren te gebruiken en door onverwachte grappige elementen in de kleding toe te voegen. 13
13
http://degen-nyc.com/
Sebastian Errazuriz is een kunstenaar die een kledingstuk heeft gemaakt met ritsen. Zijn idee was om een jurkje te maken dat gemakkelijk tot honderd verschillende variaties kan leiden. De jurk kan van een lange avond jurk, tot een minirok of zelfs een riem omgetoverd worden. 14 Door het af en aan ritsen van de ritsen is het kledingstuk dus transformeerbaar. De ritsen in mijn collectie hebben ook de functie de kledingstukken te kunnen transformeren. Wel mouwen of geen mouwen, wel zakken geen zakken, een split aan de zijkant, je kunt kiezen wat je wilt.
14
http://meetsebastian.com/79081/712956/early-designs/zipper-dress
Conclusie Research concept Ik wil de kijker verrassen in deze wereld waar outfitlogica een hoofdrol speelt. Aangezien we ook in een periode leven van recessie, is dit niet de meest vrolijkste levens periode. Door de herkenbare elementen op een verrassende manier uit zijn context te halen. Wil ik een grapje uithalen met de kijker en hiermee op een vrolijker denk pad zetten. Ik begeef me rondom het debat van de outfitlogica. Het decontructueren van outfits en het in een andere context zetten van kleding. Ik vind het spelen door middel van decontructueren en in een andere context zetten van kleding een interresant gegeven. Dit omdat je met een klein gegeven een heel silhouet veranderd. Een belangrijk inzicht dat ik heb gekregen n.a.v. de research voor mijn concept is dat ik er achter gekomen ben wat ik wil dat mijn collectie weergeeft. Mijn collectie moet vrolijkheid uitstralen, dit door onder andere een uitspattend kleurbeeld. Ik wil graag dat als men mijn collectie voorbij ziet komen, zij een fijn, warm en vrolijk gevoel krijgen met het liefst een grote glimlach op het gezicht. De outfits hoeven niet te kloppen en ik wil spelen met de werkelijkheid. Dit wil ik doen door te gaan spelen met echt en nep. Dit op een manier dat je denkt dat je weet wat je ziet maar het tegendeel blijkt toch waar. Maar het zou ook kunnen dat je denkt dat een kledingstuk een broek is, maar doe je een rits open dan kun je hem opeen als trui aan trekken. Research maakproces Ik ben er achter gekomen dat ik wat betreft de vorm. Een collectie wil neerzetten, die bestaat uit standaard kledingstukken, zoals een jurk, jasje en een vest. De collectie is geen vluchtig verschijnsel. Je zou hem dus niet maar 1 seizoen aan kunnen doen, dit weerspiegelt ook hedendaagse recessie. Tot deze constatering ben ik ondermeer gekomen naar aanleiding van dit citaat: “Mode als vluchtig verschijnsel vormt de centrale drijfkracht van de moderne tijd. Het antieke en het moderne, het eeuwige en het efemere vormen niet langer een tegenstelling, maar beïnvloeden elkaar wederzijds.“ Dankzij dit citaat ben ik ook tot andere inzichten gekomen. Namelijk het centraal staan van het gebruik van ritsen in mijn collectie. Dit kan ik namelijk zo inzetten dat d.m.v. het aan-‐ en afritsen ik kledingstukken zo kan vermaken tot een ander kledingstuk. Ook de afwerkingsmethode van de ritsen heb ik n.a.v. dit citaat kunnen bepalen. Namelijk op een handwerktechiek, het gebruik van pailletten. Omdat ik het authentieke niet verloren wil zien gaan in deze tijd met technologische vooruitgangen. Heb ik geconstateerd dat ik gebruik wil maken van handgebreide stoffen. Op het gebied van textiel ben ik tot het inzicht gekomen dat ik door middel van transfer en/of een digitale print goed een stof kan bewerken zodat er optisch bedrog ontstaat. Een belangrijk element dat ik wil doorvoeren in mijn collectie. Research positionering Uit mijn positionerings onderzoek ben ik erachter gekomen dat ik me begeef tussen kleine beginnende ontwerpers zoals Acronym en Degen-‐nyc. Acronym maakt kleding die hun silhouet ook laten bepalen door het gebruik van ritsen. Degen-‐nyc maakt gebruik van handgebreide stoffen, de stoffen hebben een vrolijke en grappige uitstraling. Deze uitstraling zetten ze ook voort in de vormgeving van de kleding en de styling. De doelgroep die ik voor ogen heb zijn jonge meiden tussen de 21-‐30 jaar. Ik wil deze groep mensen laten zien je op een andere manier naar kleding kunt kijken. Dit door middel van het aan-‐ en afritsen van elementen. Ook moet mijn collectie een positieve werking hebben op de dragers. Om dit te kunnen bewerkstelligen zal ik me in het wat commerciëlere segment gaan begeven, zodat het betaalbaar blijft voor meiden tussen de 21-‐30 jaar. Vaak hebben ze nog geen top inkomen omdat ze net zijn afgestudeerd.
Bronnen Anne van der Zwaag, 2006, Maison Martin Margiela, IN: Macht van Mode, Arnhem: Uitgeverij Terra Barbara Vinken, 1997, De eeuwigheid – een ruche aan een jurk, IN: Macht van Mode, Arnhem: Uitgeverij Terra Karin Schacknat, 2006, De kunst van het mixen, IN: Macht van Mode, Arnhem: Uitgeverij Terra Marianne Thys & Eve Demoen, 2011, Prints! In mode-‐ en kostuumgeschiedenis 1750-‐2000, Antwerpen, Lido, Pieter van Dam , Lifestijlmagazine, 2011 Reuters, 14-‐10-‐12, Door geluidsbarrière, Algemeen dagblad, Robert Friedel ,Zipper: An Exploration in Novelty, 1996, Norton Tiré de ELLE Québec magazine, septembre 2009 Vogue Londen, 2010 Film, documentaries, TV Anne Fontaine, 2011, Coco avant Chanel Loïc Prigent, 2009, Signé Chanel RTL Nieuws uitzending, 12-‐12-‐12, Badeend in Thames Londen Tentoonstellingen GEM Museum Den Haag, 2012, Fabulous fifties fabulous fashion Musée des Arts Décoratifs Parijs, 2013, Fashioning Fashion. Deux siècles de mode européenne, 1700-‐ 1915 Websites www.chrisjordan.com www.sasanbide.com www.ilovewildfox.com www.getyourplanerightontime.com www.meetsebastian.com/79081/712956/early-‐designs/zipper-‐dress http://dornob.com/customizable-‐clothing-‐unique-‐120-‐zipper-‐dress-‐design/ www.timwalkerphotography.com http://theredlist.fr http://unit.nl http://www.streetartutopia.com
