december 2013 In 2012 werd Anouk Doore Belgisch kampioen toerskiën. Kan ze deze prestatie herhalen in 2014?

Ledenblad van Bergspor tvereniging Klein-Brabant

december 2013

In 2012 werd Anouk Doore Belgisch kampioen toerskiën. Kan ze deze prestatie herhalen in 2014 ?

Klefferaar 1

BVKB Bergsportvereniging Klein-Brabant Beste leden, Aangesloten bij

Bankrelatie DEXIA 788-5180048-93 Klimmuur Bornem “Renaat Muys” Recreatiedomein Breeven Toegang Sleutel te bekomen in Klimax . Klimmuur Puurs

“KLIMAX” Ingang via sporthal Vrijhals C.Verschaevestraat 15 2870 Breendonk - Puurs 03 866 53 92

KLEFFERAAR Driemaandelijks ledenblad BVKB Leden BVKB Gratis [email protected] [email protected] WEBSITE Volg dagelijks het gebeuren van uw club op. Foto’s, verslagen, aankondigingen, korte filmpjes, je vindt het allemaal op www.bvkb.be en www.klimax.be

Het jaar is bijna ten einde en de winter staat voor de deur. Stijgijzers en toerski’s kunnen weer bovengehaald worden want we hebben ook dit jaar een aanbod in toerskistages (zie verder). Maar eerst wil ik nog even nabomen over onze wereldbeker. Het was dit jaar een extra fantastische editie, niet alleen door onze talrijke enthousiaste vrijwilligers, maar ook omdat één van onze jeugdleden nl. Anak Verhoeven zich naar een 6-de plaats wist te klimmen. En dat dit geen toevalstreffer was omwille van het thuisvoordeel, bewees ze daarna met finaleplaatsen in de daaropvolgende wereldbekers. Proficiat Anak ! Maar ook proficiat aan Celine Cuypers die net zoals Anak, De Europese beker mee naar huis mocht nemen in haar jeugdreeks. Wil je al dit jeugdig talent zelf aan het werk zien, spring dan even binnen op zaterdag 18 januari want dan heeft het jaarlijks OVJK (Open Vlaams jeugdklimkampioenschap) en het Vlaams kampioenschap paraklimmen, weer plaats. Wil je daarentegen zelf aan het werk, dan nodig ik je uit voor een nieuw nachtelijk initiatief op zaterdagavond 8 februari: Benieuwd ? Lees dan verder in deze klefferaar. Het wandelteam toost reeds op het nieuwe jaar met een lekker gluhwijntje als afsluiter van hun 2de kerstdag-wandeling. Ben je te moe na de eerste feestdagen, niet getreurd ook volgend jaar heeft de wandelcel weer stevige wandelingen in petto. Ook de klimschool heeft een uitgebreide kalender voor 2014 uitgewerkt en verwelkomt jullie met open armen. Dat onze leden meer dan alleen indoorklimmen kan je lezen in de verslagen van de “echte” bergbeklimmers die niet kunnen weerstaan aan de lokroep van de bergen. In de communicatiestrategie zal BVKB enkele aanpassingen doorvoeren : de klefferaar gaat digitaal. Ook wij als club, moeten denken aan het milieu en onze ecologische voetafdruk verminderen. Bij deze wil ik tevens onze talrijke actieve leden bedanken voor hun inzet voor de club en hen graag in de bloemetjes zetten. Jullie zijn onmisbaar voor een goede werking van de club ! Onze oprechte dank ! Rest mij enkel nog jullie een fantastisch eindejaar toe te wensen en een goede start in 2014. Ik hoop jullie allen talrijk te mogen verwelkomen op al onze activiteiten in het nieuwe jaar. Maak jullie dromen waar… ook onze dromen worden langzaam werkelijkheid want met de bouw van klimax 3 zal, in samenwerking met de gemeente Puurs, gestart worden tijdens de zomermaanden van 2014. Veel leesplezier met dit winternummer. iov Koen

Bestuur

Bezoek onze website www.klimax.be Je vindt er alle informatie over openingsuren, prijzen, initiatie en opleiding, sluitingsdagen.

De klefferaar gaat digitaal Vanaf volgend nummer, en dat is maart 2014, gaan alle leden van BVKB de klefferaar digitaal in hun mailbox ontvangen. Hoge kosten van drukwerk, hoge verzendingskosten en het milieuaspect maken deze beslissing noodzakelijk. De leden kunnen evenwel vragen, om naast de digitale versie, ook nog de papieren versie te ontvangen. Wens je deze papieren versie te ontvangen dan stuur je een mailtje naar [email protected] met vermelding van naam en lidnummer. Leden waarvan het e-mailadres niet gekend is in het kbfledenbestand krijgen ook de papieren versie. Velen blijken tevreden te zijn met deze beslissing, niet in het minst de penningmeester.

Voorzitter, Koen De Laet Middelstraat 176, 1785 Merchtem 0475/26.50.32 , [email protected] Secretaris, Stef Duymelinck Lavendelstraat 144, 9100 Sint-Niklaas 0494/44.09.61,[email protected] Financiën , Dominique Augustynen Breendonkdorp 37, 2870 Breendonk 03/886.69.25, dominique.augustynen@ bvkb.be Jeugdtrainingen, Liselotte De Bruyn Salvialaan 21 2840 Reet 0485/957267 , Liselotte. [email protected] Verantwoordelijke technisch team, Jurgen Lis Smesstraat 16, 9140 Temse 0478/82.29.38, [email protected] Jeugdklimmen & Materiaal Hendrik Peeters, Groenstraat 63b, 2870 Breendonk 03/886.16.14, [email protected] Website en klefferaar, Filip Top Leugstraat 116, 2630 Aartselaar 0496/26.11.46, [email protected] Klimschool Wim Béatse, Ooststatiestraat 345, 2550 Kontich 03.440.20.16, [email protected] Initiaties - reservatie Klimax en Breeven, Leo Verbeeck, Lindestraat 52 , 2860 Sint Katelijne Waver , Tel: 015/207667 [email protected]

Artikels Klefferaar Artikels sturen naar: [email protected] of [email protected] of Redactie Klefferaar Eindverantwoordelijke: Filip Top Layout: Walter De Munter Redactie: Walter De Munter Verdeling: Marc D’Hooge

volgende copysluiting 20 februari 2014

W O M E N lead result

M E N lead result

1

Kim Jain

KOR

1

Schubert Jakob

AUT

2

Markovic Mina

SLO

2

AMMA Sachi

JPN

3

ODA Momoka

JPN

3

McColl Sean

CAN

4

Fakhritdinova Dinara RUS

4

Desgranges Romain

FRA

5

Noguchi Akiyo

JPN

5

Romain Manuel

FRA

6

VERHOEVEN Anak BEL

6

Midtboe Magnus

NOR

7

Janicot Hélène

FRA

7

Julian Puigblanque Ramón ESP

8

Röck Magdalena

AUT

8

Min Hyunbin

Klefferaar 4

KOR

Anak klimt de pannen van het dak De wedstrijd begon al op vrijdag 20 september, de dag waarop alle klimmers twee selectieroutes moesten klimmen. Er waren 38 dames en 51 heren uit 16 landen. De 26 besten mochten zaterdag opnieuw aan de slag om in de voormiddag de halve finale te klimmen. De 8 besten die dan nog overbleven klommen in de namiddag de finale. Op zaterdag werd het publiek ook geanimeerd met allerlei randanimatie waaronder een death ride met assistentie van de para’s, een wedstrijd bierbakken stapelen, standjes met outdoor materiaal, slack line, speleobox en springkasteel. Sterke eerste selectie Het thuispubliek werd verwend met een stevig staaltje klimkunst door Klimax-klimster Anak Verhoeven. En supporteren konden ze tot vier maal toe voor hun eigen clublid. Anak moest als eerste selectie de blauwe route voor de dames klimmen. Ze viel aan greep 39+ en klom zich hierbij naar een sterke 11de plaats. Slechte tweede selectie In de gele selectieroute liep het fout voor Anak. Aan de grijze, schuin omhoog lopende, kronkelende module onderaan in de route begon ze te twijfelen. Op een of andere manier zag je het voetsteuntje onderaan de module niet en kreeg ze haar voet maar niet op de juiste plaats gezet en glipte weg. Ze dreigde zelfs bijna een halve finaleplaats te verliezen, maar door haar uitstekende eerste selectie haalde ze die nog net. Hierdoor plaatste ze zich ver onder het niveau dat we toch van haar gewend zijn. Schitterende halve finale De misser in de selecties maakte ze ruimschoots goed in de halve finale, waarin ze bewees bij de wereldtop te behoren. Omdat ze in de selecties ver onderaan gerangschikt was, moest ze als vijfde aantreden in de halve finale. Meteen legde ze de lat superhoog voor alle klimsters die na haar kwamen, tot de absolute toppers aan de beurt waren. Alleen Jain Kim, Mina Markovic en Oda Momoka gingen enkele bewegingen verder. Zelfs Mathilde Brumagne moest de duimen leggen voor de knalprestatie van Anak, die vlot door de twee cruxen in de route geraakte. Voor Mathilde eindigde de wedstrijd met een knappe 12de plaats. Nog een Belgische belofte, Loïc Timmermans, presteerde met een top in de selecties goed, maar viel dan weer lager dan verwacht in de halve finale waardoor hij tevreden moest zijn met een 22ste plaats. Dynowedstrijd Tussen de halve finale en de finale leidde Wim Verhoeven

Anak Verhoeven klimt naar een 6de plaats in Worldcup Puurs. Men mag stellen dat ze de top 10 binnenduikt van de beste klimsters ter wereld op zijn meeslepende manier de dynowedstrijd in goede banen. Bij de dames probeerden vier meisjes uit Zwitserland en Slovenië het Belgisch record van 2,075 m door Laura Van Bruyssel dat al vier jaar stand houdt te verbreken. De Zwitserse Rebekka Stötz slaagde er uiteindelijk in 2,5 cm verder te springen en met een sprong van 2,10 m de wedstrijd te winnen. Bij de heren was de opkomst veel groter. Niet minder dan 18 jongens uit België, Zwitserland, Slovenië, Nederland en Chili trachtten verbeten onze vaste Klimax-kracht Tim Goossens te kloppen, maar Tim verbeterde zelfs tot tweemaal toe zijn eigen Belgisch record. Hij eindigde bij 2,75 m. Mooie meisjesfinale Na de halve finale stond Anak 8ste gerangschikt, waardoor ze in de finale eerst aan de beurt kwam. Ook daar stelde ze niet teleur. Ze klom vlot door tot aan beweging 38+ toen ze naast de volgende greep op de module pakte. Toch kwam Anak glunderend naar beneden. Het leverde haar een verdiende zesde plaats op. De Sloveense Mina Markovic klom de route uit, maar buiten tijd. De Koreaanse Jain Kim klom de route ook uit, maar sneller, zuiniger en technischer. Het goud ging dus naar Jain, Mina ging met zilver aan de haal en de Japanse Momoka Oda kreeg de bronzen medaille om. Machtige mannenfinale De heren moesten alles uit de kast halen in de finale. Er zat een dubbele dyno in het dak die 4 finalisten misten. Sean McColl toonde dat hij in topconditie is door de greep met één hand te houden en nog een flink eind door te gaan. Jakob Schubert uit Oostenrijk haalde greep 44 en won de wedstrijd overtuigend. De Japanner Sachi Amma viel net zoals de Canadees Sean McColl Klefferaar 5

in beweging 39+. Het zilver was voor de Japanner door een betere prestatie in de halve finale en het brons voor de Canadees. Wat in 2014?

door in klimzaal l’Escale te Arlon op 1 februari 2014. De derde manche van de Belgische beker (BYC3) gaat door in klimzaal Stone Age op 23 februari 2013. Het Belgisch Kampioenschap voor de jeugd vindt plaats op 15 maart 2014 in klimzaal Klimax.

De IFSC world cup lead climbing is een organisatie van BVKB-Klimax, KBF, CMBEL en NKBV, gesteund door vele vrijwilligers. In 2014 organiseert de club geen wereldbeker. Alle aandacht zal dan gaan naar de bouw van Klimax III, een grote boulderzaal en misschien toveren de rakkers van Klimax nog wel iets anders uit hun hoed. De club heeft enkele internationaal sterke talenten in huis die dromen van een grote wedstrijd in eigen huis. Als het kriebelt moet je immers klimmen!

Programma 08.00-09.00 09.15-09.50 10.00 12.30 15.00 15.20 15.30 16.00 18.00

Anne Cuypers-Vaeck

Jongens en meisjes klimmen in aparte groepen en per leeftijdscategorie. De leeftijdscategorieën zijn als volgt ingedeeld:

Jeugd Het Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap 2014 Het Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap (OVJK 2014) staat weer voor de deur. Deze wedstrijd is meteen ook de 1ste manche van de Belgian Youth Cup Lead Climbing (BYC1) van het nieuwe seizoen. Op deze speciaal voor de jeugd tot 19 jaar georganiseerde wedstrijd op hoog niveau worden de beste klimmers van België en de ons omringende landen verwacht. Laat je hierdoor echter niet afschrikken, want meedoen is belangrijker dan winnen. Dit is immers het uitgelezen moment om de collegialiteit tussen de clubs te verstevigen en nieuwe vriendschappen te sluiten. De vele aanstormende klimtalenten kijken er ook naar uit om zich te kunnen meten met andere jongens en meisjes van hun leeftijd. Het OVJK wordt georganiseerd door BVKB/Klimax in samenwerking met CMBEL en KBF op zaterdag 18 januari 2014 in klimzaal Klimax te Breendonk-Puurs. De wedstrijd is ‘open’wat betekent dat alle nationaliteiten kunnen deelnemen. Leden van KBF kunnen op deze wedstrijd de titel van ‘Vlaams Kampioen’ behalen. Leden van CAB/KBF kunnen op deze wedstrijd punten verzamelen voor de eindstand van de BYC. Er is ook een prijs voor het beste team. De tweede manche van de Belgische beker (BYC2) gaat Klefferaar 6

Aanmelden Demo van de routes Start eerste selectie Start tweede selectie Opening van de isolatie Sluiting isolatie Route lezen Aanvang van de finales Podium

Leeftijdsgroep Youth D Youth C Youth B Youth A Junior

Geboren in 2003-< 2001-2002 1999-2000 1997-1998 1995-1996

Inschrijving individueel via: www.bvkb.be (Hou je lidkaart bij de hand) Alleen UIAA-leden kunnen deelnemen aan deze wedstrijd (KBF-CAB-NKBV-…) Prijs: 12 € te betalen bij inschrijving Inschrijven voor: maandag 13 januari 2014 (24 uur) De deelnemers kunnen zich tussen 8 en 9 u (stipt) in Klimax registreren. De selecties worden flash geklommen. Voor de finales gaan de klimmers in afzondering. Maximum 1 coach en 1 trainer per team mogen de klimmers vergezellen in de afzondering. Individuele klimmers worden door ons opgevangen in de afzondering. De cafetaria is de hele dag open en ‘s middags zijn er broodjes verkrijgbaar. Routebeschrijving naar Klimax, zie www.klimax.be Sportcentrum Vrijhals, Zaal Klimax, Cyriel Verschaevestraat 15, 2870 Puurs, 03 886 05 28 Het OVJK is een officiële Belgische selectiewedstrijd. Om in aanmerking te komen voor de Belgische selectie moet je lid zijn van een nationale federatie (CAB/ KBF). Daarom moet je bij de inschrijving je lidkaart (of een betalingsbewijs van lidmaatschap) voorleggen. De jurering is in handen van BCCC. De reglementen kan

je vinden op de site van BCCC - www.bccclimbing.be. Lid worden van CAB: http://www.clubalpin.be Lid worden van KBF: http://www.klimenbergsportfederatie.be Wij wensen je veel succes en beloven een spannende wedstrijd. Meer info over de wedstrijd bij [email protected] Bergsportvereniging Klein-Brabant BVKB vzw p/a Klimax - C. Verschaevestraat 15 B-2870 Puurs

Paraclimbing 2014 Ook in 2014 worden er wedstrijden paraclimbing (G-sport) voor de jeugd georganiseerd. Deze wedstrijd valt samen met het OVJK (Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap). Para-atleten die tot onderstaande leeftijdsgroepen behoren kunnen zich inschrijven. Leeftijdsgroep Youth D Youth C Youth B Youth A Junior

Geboren in 2003-< 2001-2002 1999-2000 1997-1998 1995-1996

Het wedstrijdverloop voor de para-atleten is identiek aan het wedstrijd verloop van de overige atleten. Alle routes voor para-atleten worden toprope geklommen. De geregistreerde atleten worden naar gelang hun handicap in verschillende subgroepen ingedeeld. Zo nodig zal de hoofdscheidsrechter, indien mogelijk in samenspraak met een arts, een coëfficiënt toekennen aan elke atleet. Indien specifieke begeleiding nodig is moet dit vooraf met de wedstrijdleiding afgesproken worden. Blinden en slechtzienden: Atleten van de groep ‘blinden en slechtzienden’ hebben recht op een assistent/ coach die, al dan niet met elektronische apparatuur, instructies mag geven tijdens het klimmen. De atleten moeten hun handicap bij registratie omschrijven zodat de wedstrijdorganisatie de verschillende atleten in groepen kan indelen op basis van het IFSC reglement. Om deze groep gelijke kansen te geven, wordt er geklommen met een blinddoek. Atleten met een fysieke handicap: Atleten met een fysieke handicap moeten hun handicap bij registratie omschrijven zodat de wedstrijdorganisatie de atleten in verschillende groepen kan indelen op basis van het IFSC reglement. Deze informatie wordt verstuurd naar de wedstrijdleiding en blijft vertrouwelijk. (Wim Verhoeven [wedstrijdleiding], dr. Katie Steenackers [medische begeleiding - katie_steenackers@hotmail. com], Peter Cuypers [praktische begeleiding]) Meer informatie en programma zie artikel over het Open Vlaams Jeugdkampioenschap

Klefferaar 7

Wandelen

Wat als..... dochterlief aan papa Carl vraagt en hoe zit dat met de buggy’s??? Dan spoed opa Carl zich naar dardennen om een buggyvriendelijke wandeling te organiseren. Hij verkent de wandeling wandelend, fietsen, virtueel.... dit kon niet meer mislukken! 22 mensen van 4 maanden tot.....iets ouder gingen samen op stap op de buggyvriendelijke wegen van de Ardennen. Een mooie wandeling die zich niet beperkte tot asfaltpaden. Onderweg vond er ook af ent toe wat sabotage plaats maar gelukkig bleef alles binnen de rails. Het weer was stralend! Op tijd en stond hielden we pauze om de jongsten onder ons te voorzien van het nodige, of het niet nodige te verwijderen. Dus..... wie volgende keer wil deelnemen....kan maar best al aan gezinsplanning beginnen te denken!

of een lekker biertje voor wie echt dorst gekregen heeft. Een boterham met kop en kaas en een stuk cake staan ook op het menu. Ik hoop dan ook dat we weer met velen aan de start zullen staan om dit wandeljaar prettig af te sluiten. Iedereen van harte welkom ps : de wegeltjes die we zullen bewandelen zijn niet geschikt voor buggy’s of kinderwagens Voor meer info : Fons Suys, gsm 0487/49 53 14 Mit Borghijs, tel. 03/886.59.69 WINTERWANDELING - ZONDAG 19 JANUARI – ANTWERPEN In putje winter strekken we onze benen tijdens een namiddagwandeling in Antwerpen Linkeroever. Samenkomen doen we echter op de RECHTEROEVER van de Schelde. Wij wandelen langs de kaaien om een eerste maal onder de grond te verdwijnen en jawel terug boven te komen aan de andere zijde van bovenvermelde rivier. Voor zij die een lesje willen krijgen (een zeillesje) verkennen wij het Galgenweel om vervolgens richting St. Annekestrand (zwembroek, bikini, monokini verplicht mee te brengen) te wandelen. Na een heerlijk zonnebad wandelen verder langs de jachthaven om nogmaals ,via een andere weg , de Schelde langs onder te bewonderen Eenmaal bovengekomen kunnen zij die willen zich nog opwarmen aan een heerlijk glaasje, hapje en keuveltje ( op eigen verantwoordelijkheid). Praktisch: Samenkomst Klimax: 13 u (iets vroeger dan normaal : Winter)

2de Kerstdag-wandeling Het einde van dit jaar komt weer met rasse schreden dichterbij. Daarom willen we jullie al enthousiast maken voor onze 2de Kerstdag-wandeling. Deze vertrekt dit jaar in Breendonk, ja je leest het goed, in Breendonk aan Paepenheide starten we om stipt 14 u. We trekken door de velden en weiden van het rustige Breendonk, lopen zo richting Liezele om daarna langs de rustige wegen van Londezeeel St. Jozef terug naar onze vertrekplaats af te zakken. Ondertussen zal het wel wat later geworden zijn en kunnen we in ons dorpshuis Paepenheide genieten van een lekkere glühwein, warme chocomelk, Klefferaar 8

Vertrek 13.30u: Aan taverne Hangr 41 (Willemskaai 41 Antwerpen) Parkeermogelijkheid te vinden op kaaien rechteroever in Antwerpen. Afstand wandeling: Ongeveer 10 km. Tel: Harry 0478 52 39 60 PS: Bij zeer hevige sneeuwval (zoals vorig jaar) voorzien wij een alternatieve wandeling in de buurt van Breendonk.

De wandelclub van BVKB nodigt uit

KENNISMAKING GPS & GEOCACHING

Zaterdag 25 januari 2014 om 10.30u Je kent een GPS waarschijnlijk wel van in de auto. Maar wist je dat er ook gps-toestellen bestaan die zeer handig zijn voor alle buitensporten en zeker om te gaan wandelen of te fietsen? Zo kan je vandaag de dag op het internet honderden kant-en-klare wandeltochten en fietsroutes gratis downloaden. Op een paar seconden zitten ze in jouw toestel en kan je er mee op stap. BVKB laat je op zaterdag 25 januari kennismaken met zo’n wandel- en fiets GPS. Om 10.30u spreken we af in de Parochiezaal van Liezele (Puurs). In de voormiddag krijgen we een overzicht van de mogelijkheden van zo’n GPS-toestel. Na een korte picknick ’s middags volgen we met onze GPS een op voorhand uitgestippelde wandelroute. Wat er dan volgt is een beetje avontuur. Ons digitaal toestel leidt ons naar enkele ‘waypoints’ waar we telkens een oplossing en/of voorwerp dienen te zoeken. Na het samenleggen van alle puzzelstukjes start onze speurtocht naar een verborgen ‘schat’. We leren er de eerste knepen van het geocaching kennen… Ondertussen wandelen we in een mooie en rustige omgeving. Voor zij die er de laatste keer bij waren: parcours en opdrachten zijn volledig gewijzigd t.o.v. vorig jaar … Tijdens deze kennismaking leer je enkele mogelijkheden van een GPS-toestel kennen en zal je gauw ontdekken of zo’n GPS ook iets voor jou is. Afspraak: op zaterdag 25 januari 2014 om 10.30u in Parochiezaal, Turkenhofdreef 3 te Liezele (Puurs) – einde voorzien tussen15.00 à 16.00u Wandelafstand: in totaal tussen de 7 à 10 km Deelnameprijs: 5 euro voor BVKB-leden (niet-leden betalen 7 euro). In de deelnameprijs is het cursusmateriaal en een drankje inbegrepen. Info en inschrijvingen: inschrijven kan tot en met 18 januari 2014 door …  een mailtje aan [email protected] met vermelding van het aantal personen en  de deelnameprijs te storten op rekening 788-5180048-93 van BVKB met vermelding van “GPS initiatie”. Opgelet: het aantal plaatsen is beperkt! Mee te brengen: picknick voor ’s middags in parochiezaal, drank, wandelkledij, papier & balpen. Heb je zelf een GPS-toestel (enkel merk Garmin) ? Kom dan een half uur vroeger (10u) en vermeld jouw type toestel bij inschrijving (vb Dakota 10, Oregon, … ). Heb je geen eigen GPS-toestel? Dan kan je er één van ons gebruiken (één toestel per 2 à 3 personen – met dank aan www.pasar.be voor het uitlenen van de toestellen). Meer info: : [email protected]

Wist je .... Weet je zelf een mooie wandeling en wil je deze organiseren, neem dan even contact op met de wandelcel. Voor een dagwandeling 20 à 25 km, ½ dag wandeling 10 à 15 km. Wil je steeds op de hoogte gehouden worden van de wandelingen (en updates), stuur dan een mailtje aan [email protected] zodat we je kunnen opnemen in onze mailinglijst. Om onze ecologische voetafdruk niet te groot te maken en het aantal wagens te beperken spreken we zo veel mogelijk af op de parking aan Klimax. Voor de kostendeling suggereren wij de door Taxistop geadviseerde vergoeding van 0.07€/km/pers.

Klefferaar 9

Reisverslagen

Pollux (4092m), Breithorn half-traverse en Mt Blanc overschrijding (4810m) Verslag van Ben Bonnaerens Wanneer ik in Randa in het Matterdal de bocht omdraai en het immense Breithorn massief met zijn indrukwekkende noordwand voor me zie, schrik ik wel even...Moeten wij die imposante, massieve blok van wel 5 km breedte overmorgen voor de helft traverseren? Het ziet er pittig uit vanuit het 3 km lager gelegen dal.... Een kleine 9 uren nadat we in Bornem vertrokken zijn, stappen Eli, Seppe en ik op de trein die ons naar Zermatt zal brengen. Daar nemen we de eerste 3 stukken van de kabelbaan naar de Klein Matterhorn. Ons origineel plan om te overnachten in de Italiaanse Guide Val D’Ayas hut hebben we moeten afblazen omdat die helemaal “completo” blijkt te zitten, over naar plan B dus. Na enig last-minute zoekwerk vind ik de Gandegghutte, qua acclimatisatie ideaal gelegen op 3029m en vlakbij het laatste stuk van de lift. De hut is klein maar mooi. De wirt heeft wel de wat eigenaardige gewoonte om elke avond zijn ronde te doen bij alle klanten en cash te komen afrekenen. Wij verslikken ons in ons pintje als we horen dat we omgerekend 256 euro moeten betalen voor de overnachting. En nee, dat ligt niet aan eventuele grote hoeveelheden pintjes die wij er genuttigd hebben. Die verdomde sterke Zwitserse frank! De volgende morgen zitten we samen met allerhande internationale skiatleten op de eerste lift van de dag. Ons doel voor vandaag is de Pollux. Daarvoor dienen wij de sneeuwhellingen op de meer lieflijke zuidkant van het Breithornmassief te traverseren. Wij zijn bij de eerste cordees aan de instijg. De route begint met een makkelijke rotsgraatbeklimming welke eindigt in twee moeilijkere lengtes voorzien van vaste touwen. We cruisen er door en staan al snel bij de Madonna die eigenaardig genoeg niet op de top staat. Er volgt nog een sneeuwgraatbeklimming en dan sta je op de echte top van de Pollux (4092m). Het weer is schitterend: Pollux’ tweelingbroer Castor ligt te baden in de zon net als het hele Monte Rosa massief. Weer bij de Madonna aangekomen is het ondertussen een drukte van jewelste geworden: enkele afdalende cordees en nog veel meer stijgende cordees zijn er tot een soort stilstand gekomen. Alles gaat extreem traag, ik zie zelfs een gids die zijn klant aan zijn kont naar boven duwt. Na enige tijd geduldig wachten, besluiten we een iets assertiever Klefferaar 10

Op de sneeuwgraat naar de top van de Pollux aanpak en rappelen we met ons dubbel touw in 1 keer over alles en iedereen naar beneden. Terug aan de voet van de berg rest ons enkel nog de lange terugkeer naar het lifstation. Ik had al gelezen dat dit soms wel eens een ploeterpartij in de zware sneeuw kan worden maar dit is bij ons totaal niet het geval. Conclusie: de Pollux is een zeer aangename acclimatisatiebeklimming waar je alle technieken eens kan heropfrissen, de file op de cruxpassages moet je erbij nemen. De volgende ochtend staat onze meest technische beklimming op het programma: de half traverse van de Breithorn. We zitten weer met de skiërs in de lift en staan om 8u30 als eerste cordee aan de instijg van het rotsgraatgedeelte op 4022 m hoogte. De graatoverschrijding bestaat hoofdzakelijk uit de aaneenschakeling van 3 grote torens waarvan de eerste toren op 2 manieren kan beklommen worden: een omtrekkende variant en een directe variant. Van deze laatste schrijven de topo’s: “de mooiste rotsgraatlengtes

Breithorn Central en Breithorn West

in Wallis” “ bijna misdadig als je deze niet klimt”. Dus zogezegd, zo gedaan en al spoedig staan we met z’n drieën aan de directe variant van de eerste toren. We krabben ons eens achter de oren wanneer we de moeilijk af te zekeren, pittige lengtes voor ons zien. Ondertussen passeert een gids met zijn klant onder ons via de omtrekkende variant en na kort overleg met die gids besluiten we te rapellen en het bij de omtrekkende variant te houden. Wij worden die dag trouwens enkel door gidsen met hun klanten voorbij gestoken. Wij zijn met onze driemanscordee natuurlijk wel trager dan hen. Het valt mij op hoe internationaal en hoe vriendelijk die gidsen hier zijn. Toch wel anders dan in Chamonix... Er zijn er zelfs twee die heel beleefd vragen of ze alstublieft mogen voorbijsteken! De tweede toren is een makkelijkere maar zeer luchtige passsage, rechts gaat het meer dan 2000 m naar beneden richting Zermatt... Eli klimt trouwens de hele traverse op een knappe en veilige manier voor! De crux zit op de derde toren maar ook die gaat vlot voor de bijl. De vermoeidheid begint wel toe te slaan en we zijn dan ook zeer uitgelaten de sneeuwgraat en de Breithorn Central (4159 m) te bereiken. We steken de Breithorn West (4164 m) ook nog in de sjakos, dag op dag 200 jaar na de eerste beklimming, en dalen in sneltreintempo af langs de normaalroute naar het Klein Matterhorn liftstation. De Breithorn half traverse is een schitterende graatbeklimming op grote hoogte. Bij ons lag de route bijna droog. Wanneer er nog veel sneeuw inligt, wordt de route flink wat zwaarder. Omdat onze Zwitserse franken bijna op zijn, besluiten we ons actieterrein te verleggen. Seppe en ik dromen al enkele jaren van een volledige Mont Blanc overschrijding en we kunnen Eli overtuigen van ons plan. Dus na enkele grote cola’s in Zermatt, zijn we op weg naar Chamonix. De weersvoorspelling is stabiel voor de komende dagen dus ook dat kan al niet meer stuk. De volgende dag stappen we in de Vallée

Blanche naar de Refuge des Cosmiques. Onderweg steken we een 80-jarige (!) Mexicaanse voorbij die de Mont Blanc wil beklimmen en ‘s avonds dineren we met een Chinees die in z’n eentje dezelfde berg wil beklimmen. Een mens komt hier wat tegen! Ons plan is om via de Trois Monts route de berg te beklimmen en af te dalen via de normaalroute om zo de overschrijding te realiseren. Na een redelijk slapeloze nacht zijn we om 02.00u onderweg. Omdat de eerste twee bergen van de Trois Monts, de Tacul en de Mont Maudit, hun dodelijke reputatie weer alle eer hebben aangedaan, loopt het spoor niet in de normale zigzag vorm maar in een rechte lijn naar boven en dat vergt toch al een flinke dosis van de krachten. Het is nog pikdonker wanneer we aan de moeilijkste passage van de route komen: de col/epaule de Maudit op ongeveer 4300m. Seppe neemt meteen het initiatief om deze 2 touwlengtes 45 graden steile wand van harde firn te beklimmen. De twee technische ijsbijlen die hij speciaal hiervoor heeft meegenomen, komen goed van pas. De Chinees die tot hier “op het schuim” in onze sporen is gevolgd, kijkt beteuterd naar de enige wandelpikkel die hij bijheeft. Na enig getwijfel, volgt hij toch in onze voetsporen. Van de Mexicaanse bomma is allang geen spoor meer. We zijn reeds op de Mur de la Côte op 4500m als de zon opkomt, een magisch moment. Daarna krijg ik het flink lastig en trap ik meermaals op mijn adem. Je ziet de mensen op de top staan maar die laatste paar honderd hoogtemeters wegen dubbel en dik door. Om klokslag 8.00u staan we op de top (4810 m) en volgt de ontlading, er kan zelfs een dansje van af! Ik krijg er opnieuw een energieboost door en vol goeie moed starten we de afdaling via de mooie Bosses-graat. Bij de Vallot-noodhut (4362 m) nemen we bijna een uur pauze alvorens de weg verder te zetten naar de vernieuwde Gouterhut (3835 m).

Nieuwe Refuge du Gouter

Klefferaar 11

Nepal trekking Verslag van Koen, Liesbeth, Greet en Lieven Demaegd

geen gewone zonsopgang Links van ons hebben we constant uitzicht op de prachtige Aiguille de Bionnassay. Ook in de Gouter nemen we een lange pauze. Uit een vorige beklimming via deze route weet ik echter dat ons nog een lang en zwaar stuk te wachten staat, daarom spoor ik mij makkers aan om toch tijdig terug te vertrekken. Nu volgen een verraderlijke,lastige 700 m afklimmen met als dessert het beruchte “Grand Couloir”, een soort natuurlijke trechter waardoor met de regelmaat van de klok rotsblokken naar beneden suizen. Het komt erop aan goed te kijken, te luisteren en voor de rest deze 50 m brede couloir door te rennen zo snel je kan. Dan volgen nog 700 hoogtemeters naar Le Nid d’Aigle op 2362 m waar we redelijk plattekes aankomen om 15u30. Een half uur voor het laatste treintje naar beneden vertrekt en meer dan 13u sinds we deze nacht aan deze sportieve uitdaging begonnen zijn. Omdat de lift in Les Houches stil ligt wegens een brandpanne, moeten we nog 300 m stijgen alvorens we uiteindelijk met een andere lift kunnen afdalen naar Les Houches. De Mont Blanc overschrijding, ik ben zeer blij dat ik het samen met mijn makkers kunnen realiseren heb. Een mooie maar vooral lange en zware tocht! Bedankt makkers voor jullie gezelschap tijdens deze fantastische klimtrip!!

Reeds jarenlang spraken we erover dat we op een dag een trekking zouden doen in de Himalaya. Toen Liesbeth besloten had zich te engageren voor een gezondheidszorgproject in Nepal van half juli tot half augustus, stelde ze voor om voordien een trekking te doen, waarna zij daar zou blijven voor haar project. Eind juni zijn we dan vertrokken vanuit Zaventem richting Kathmandu. Eenmaal daar aangekomen werden we al snel ondergedompeld in een totaal verschillende wereld. We probeerden de twee verschillende culturen te vergelijken, maar dat is eigenlijk onbegonnen werk. Bij alles wat je ziet, denk je aanvankelijk dat het vierkant zou moeten draaien, maar klaarblijkelijk werkt het wel. Flitspalen kennen ze ginds niet, om de eenvoudige reden dat er zelden een limiet op de snelheid staat. Je rijdt er gewoon zo snel als de weg en je voertuig toelaten. Het chaotische verkeer, de blaffende honden en de belletjes van de tempels houden de stad dag en nacht levendig. De honderden elektrische aansluitingen op de houten palen en de koeien op de wegen in het midden van de stad zijn opzienbarend. Het was ook opvallend om te zien hoe verdraagzaam de Nepalese mensen zijn. Een mix van vele verschillende religies (voornamelijk Hindoeïsme, Boeddhisme en alle variaties er rond, maar ook het Christendom) leven er zonder problemen naast elkaar. Deze culturele integratie is zelfs zover gedreven dat er tempels zijn die gedeeld worden door twee religies, of waarbij de ene verdieping van het Hindoeïsme is en de bovenliggende verdieping voor de aanhangers van het Boeddhisme. Het is ginds ook historisch gegroeid, maar toch kunnen wij als ‘westerlingen’ misschien nog wel iets van hun leren op gebied van tolerantie en respect.

Bijna 3 reuzen Klefferaar 12

Na twee verkenningsdagen in Kathmandu lieten we per 4x4 de chaotische hoofdstad plaats ruimen voor het rustige platteland en na een zevental uur rijden over een stuk van circa 60 km, kwamen we toe in Syabru Besi, het startpunt van de Langtang-Gosainkund trekking. We hadden voor dit gebied gekozen om enkele redenen. Vooreerst is dit nog een vrij ongekende trekking, wat inhoudt dat het er rustig(er) is. Dit betekent ook dat er (nog) geen toeristenpaden aangelegd zijn. Deze trekking ligt overigens enigszins in de regenschaduw en is dus beter geschikt tijdens het regenseizoen. Ons laatste drijfveer om voor dit gebied te kiezen was de bereikbaarheid. We vertrouwden niet echt op de vliegkunsten van de plaatselijke piloten, die blijkbaar nog zonder navigatiehulpmiddelen (Radar, GPS,…) vliegen en

Lieven op weg van Thulo Syabru naar Chalangpati daarom besloten we om een trekking te doen die op 1 dag met de 4x4 te bereiken is. De rit naar Syabru Besi was op zich al een avontuur. Door de hevige regenval waren er op verschillende plaatsen, delen van de baan weggespoeld (landslides) maar gelukkig wou de lokale bus er ook langs en hielpen de buspassagiers om de weg weer vrij berijdbaar te maken. Het bizarre was dat er grote stukken baan goed geasfalteerd zijn, om dan weer gevolgd te worden door een stuk over uitgehakte rotsen of modder. Ondanks de moesson, waar we toch voor gevreesd hadden, hadden we de eerste dagen van de trekking stralend weer. De regen verscheen pas in de namiddag, wanneer we al waren aangekomen in de lodge. Deze lodges zijn eigenlijk omgebouwde theehuizen, en houden weinig meer in dan een houten huis met een aantal extra kamers en een eetzaal, die gelukkig verwarmd werd, al was het soms met de gekste dingen, zoals kokosnoten (omwille van het bosbehoud mogen enkel bomen die van nature zijn omgevallen, gebruikt worden voor verwarming). Het was prachtig wandelen doorheen de bossen en omgeven door de uitgestrekte bergketens, die veel steiler zijn dan in de Alpen. De bomen zijn begroeid met felgroene varens, wat de indruk van tropisch regenwoud gaf. Een enkele keer konden we een aapje zien, maar de befaamde ‘red panda’ hebben we niet kunnen spotten. Onze gids vertelde ons overigens dat hij op 20 jaar trekkings begeleiden de beruchte panda nog nooit had gezien, buiten dan op de alomvertegenwoordige affiches van het WWF met de slogan ‘Save the red panda’. Naarmate we hoger kwamen, namen de regenbuien ook toe. Door de hoge luchtvochtigheid vanwege de moesson zaten de hoge sneeuwtoppen jammer genoeg vaak in de mist. Hierdoor zagen we slechts zelden de bergen gelegen boven de 4.000m, een echte tegenvaller. De posters met fantastische vergezichten van op de Tserko Ri die in de lodge omhoog hingen, zetten nog

eens extra in de verf wat we gemist hebben. Onze eerste top was de Tserko Ri (4.984m). Normaal gezien is dit een goed uitzichtspunt op de ‘Langtang Lirung’ en andere sneeuwtoppen. Na een halfuurtje wachten op de top hopend op een gaatje in het wolkendek, keerden we een beetje teleurgesteld terug. Echt jammer dat we zo’n uitzicht moesten missen! Het voordeel van een trekking tijdens moessonperiode is dat het vrij rustig is. Je komt slechts weinig toeristen tegen en je hoeft niet te reserveren voor de lodges. De locals hadden ’s avonds ook tijd om bij ons rond de houtkachel te zitten. De 3e dag leerden we Sahili, een meisje van 13 jaar die in de lodge het ‘Lama hotel’ werkte, kennen. Zij sprak slechts enkele woorden engels, maar in combinatie met gebarentaal konden we toch met haar communiceren. Gedurende 4 dagen heeft ze met ons mee gelopen en honderduit verteld waardoor Liesbeth al een aardig mondje Nepalees sprak. Het was leuk om het altijd vrolijke meisje rond ons te hebben, en het was dan ook stil toen we richting Thulo Syabru vertrokken en zij ons uitzwaaide. Toen we erna naar Sin Gompa trokken, waren we terug onder de 3.000m gezakt. We hadden toen ook pech met het weer en werden, door de combinatie bos onder de 3.000m plus regen, lastig gevallen door bloedzuigers. Op zich kunnen bloedzuigers geen kwaad (ze dragen weinig tot geen ziektes met zich mee en de meeste infecties zijn het gevolg van vervuiling van de wonde), maar buiten het feit dat het nogal lugubere beestjes zijn, zijn ze enorm taai en door het antistollingsmiddel dat ze injecteren, blijven de wonden nog lang bloeden. We hebben tot onze verbazing ook gemerkt dat ze erin slagen om door kousen te kruipen en ze zijn zeer glibberig, waardoor ze moeilijk te verwijderen zijn. Het is bovendien nog de kunst om ervoor te zorgen dat, terwijl je uit de ene schoen de ‘leeches’ plukt, ze ondertussen niet op de andere schoen omhoog kruipen, of daarna aan je vingers blijven plakken.

Liesbeth, Greet, Koen en Lieven op de top van Tserko Ri (4.984)

Klefferaar 13

Gelukkig was deze ergernis van de baan eenmaal we terug de 3.000 meter-grens bereikten op weg naar de heilige meren van Gosainkunda. Van daaruit hebben we de Surya Peak (5.145m) beklommen. De dag erna zijn we via Laurebina naar Dhunche gelopen, het einde van onze trekking. In Dhunche werden we de volgende dag opgepikt met de jeep die ons tot Bhaktapur heeft gebracht. Tijdens de terugrit kwamen we opnieuw op de bewuste plek waar bijna permanent modderstromen naar beneden komen. Een rotsblok van een dikke meter versperde de weg, waardoor het voor de lokale bus onmogelijk was om erdoor te komen. Alle passagiers stapten uit en gingen te voet verder. Een tweede bus kwam hen langs de andere zijde oppikken, waardoor ze minder gemotiveerd waren om te helpen bij het berijdbaar maken van de weg ... Met een zware hamer klopten we een paar « stukjes » van de rotsblok tot hij verrolbaar was met behulp van stalen hefbomen. Nadien maakten we de weg terug berijdbaar met een paar vlakke blokken om dan snel de jeep zonder passagiers erover te laten rijden voor de weg opnieuw was weggespoeld. Bij iedere « landslide » ontwikkelt zich spontaan een lokale markt : je kan er in een paar tentjes eten en drinken kopen en alle nodige materiaal (hamers, spaden, hefbomen, enz) huren. Als afsluiter van ons verblijf in Nepal hadden we Bhaktapur. Deze stad is veel rustiger dan de hoofdstad en het cultureel erfgoed is hier veel minder verspreid waardoor het aangenaam vertoeven is tussen de verschillende indrukwekkende gebouwen. Voor de praktische organisatie van zowel de trekking als de stadsbezoeken hebben we beroep gedaan op Ganesh trekking dat geleid wordt door een Belgisch – Nepalees echtpaar, wat ons persoonlijk toch meer vertrouwen gaf dan een lokale trekkingorganisatie. Het was een unieke ervaring die ik alle sportievelingen aanbeveel, maar bij voorkeur toch buiten de moessonperiode omwille van de beperkte zichtbaarheid boven 4000 m.

Bijkomende info: www.treknepal.be (Ganesh Trekking) “Nepali with comprehensive dictionary” van lonely planet (basiswoordenschat en begrippen in het Nepalees. “Trekking in the Nepal Himalaya” van lonely planet (trekkinggids) “Nepal” van Dominicus (Nederlandstalige landengids met algemene info over Nepal) “Nepal” van lonely planet (algemene info over Nepal)

Een activiteit voor iedereen Night of the Tops In de nacht van 8 op 9 februari organiseren we de “Night of the Tops”, een nachtelijk klimevenement t.v.v. het Klimax wedstrijdteam. Tussen 20.00 u en 10.00 u ’s morgens kan er non-stop geklommen worden in teams tot maximum 4 personen. Per team dient men zo veel mogelijk “hoogtemeters” te verzamelen om een bepaalde bergtop te bereiken. Het aantal te verdienen meters hangt af van de moeilijkheidsgraad van de route en of ze al dan niet voorgeklommen wordt of niet (enkel buiten). Er kunnen een zeven mogelijke toppen worden gehaald zodat zowel de niet ervaren/getrainde klimmers als de ervaren/getrainde klimmers een top kunnen behalen volgens hun niveau. Voor de lichtste beklimming voorzien we eveneens een begeleider/instructeur (“berggids”). Eénmaal de top bereikt krijg je een mooi aandenken en kun je verder napraten in de “Yeti-bar”. Indien je niet genoeg hebt met 8848 m kun je altijd voor het hoogte-record gaan ! Naast het klimmen zelf is er nog “randanimatie” zoals een berghut-restaurant, een Yeti-bar, Petzl-klimmen, live-muziek, dry-tolen, port-a-ledge-slapen,ontbijtbuffet, non-stop bergsportfilms, … Reden genoeg om wat extra lengte te beginnen klimmen om één van volgende toppen te bereiken… Everest 8848m, Aconcagua 6960m, Kilimanjaro 5895m, Mont Blanc 4810m, Cerro Torre 3133m Ben Nevis 1344m, Signal de Botrange 694m Meer info en inschrijvingsformaliteiten ( 8 eur/pers) volgen spoedig op de website van bvkb en facebook, en hou zeker de affiches in het oog ! Wim Vancraeynest

Liesbeth op Durbar Square in Bhaktapur Klefferaar 14

Klefferaar 15

Dossier Toerskieën Toerskiën is de laatste jaren sterk gegroeid, vooral bij bergsporters. Dit blijkt ook uit het grote aanbod aan winterstages o.a door KBF georganiseerd. Wie nog een keuze wenst te maken kan eens gaan rondneuzen op http://www.klimenbergsportfederatie. be/stages?discipline=7 Hieronder worden twee stages wat meer gedetailleerd beschreven. Ze worden georganiseerd door bvkb-lid Lus Van Den Bossche. Om in de sfeer te komen krijgen we eerst het verhaal van twee stages die vorig jaar werden georganiseerd. Een ander bvkb-lid die ook intens met toerskiën bezig is, is Anouk Doore. We zitten dan op het niveau van de wedstrijden . Anouk is Belgisch kampioen en ook internationaal doet ze het uitstekend. In vorige klefferaar stond het verhaal over “La Grande Course”, en omdat het zo boeiend was mag Anouk in deze klefferaar met dit verhaal verder gaan in de vorm van een interview. Mooie verhalen, maar de bergsporters zijn vooral doeners en misschien brengt de informatie over het Belgisch kampioenschap toerskiën je op een goed idee.

Pragser Dolomieten

Verslag van Lus Van Den Bossche skitoeren tussen het Pustertal en Val Gardena, vanuit de Fanes en Senneshut Februari 2013 stond een beginnersweek vanuit de comfortabele Fanes en Sennes hut op het programma. Maar de eerste weken van februari waren zo koud en winderig dat de Dolomieten veranderden in ijsbergen en we moesten uitwijken naar de valleien rond de Brenner. Februari 2013, een nieuwe poging en deze keer zijn de vooruitzichten positief. Afspraak zondag om 11 uur aan de sportwinkel in San Vigilio di Marebbe voor huur van materiaal. Eén groep vertrok zaterdagmiddag en heeft overnacht in Ulm. Wij zijn zaterdagavond vertrokken en na een slechte start (ongeval met gelukkig alleen maar blikschade) waren we als eersten in San Vigilio. Lorenzo, onze gids, helpt bij het uitzoeken van het materiaal. Als welkom krijgen we allen een zelfgebreide muts van Campo Base. Om twee uur staan de auto’s op de parking van de Pederühut 1548m, de bagage klaar voor transport met de materiaallift en vertrekken we naar de Faneshut 2060m. Een aangename tocht van 6 km en 500 hoogtemeters, Klefferaar 16

deels langs een sneeuwscooterweg, deels door het bos. In het begin winnen we vlug hoogtemeters, daarna volgt een lang stuk vals plat. Even voor de Faneshut loopt een pad naar rechts, naar de Lavarella hut. Het skien schoendepot is verwarmd, we logeren in gezellige tweepersoonskamers en genieten van een uitstekende keuken. Na het avondeten bestuderen we de kaart en bespreken de mogelijkheden voor de volgende dag. Maandag 18 februari, het belooft een mooie dag te worden dus gaan we voor de Sasso Dieci of Zehnerspitze 3026m, een van de indrukwekkendste wintertochten. Een zeer herkenbare berg vanwege zijn verticale top. Elke ochtend zelfde routine, materiaal- en biepscheck en dan op weg. We stappen richting Lavarella, laten deze links en gaan rechts de eerste helling op. Jan en Siemen zijn met snowboard en stappen zonder problemen op sneeuwraketten. Voor Linda en Patrick is het ook de eerste skitoer, maar zij kunnen Lorenzo’s instructies voor stijgen en spitzenkehren goed gebruiken. We winnen snel hoogte en de top komt reeds in zicht, rechts passeren we de gladde wanden van de Neunerspitze. We blijven links, nog 400 hoogtemeters scheiden ons van de top. Probleemloos bereiken we de rots graat en het begin van de klettersteig. Gezien enkele luchtige passages waarbij stijgijzers en touw nodig zijn, blijven we op het plateau genieten van het overweldigend Dolomietenpanorama: de Tofanes, Monte Cristallo, Sella groep en Marmolada. De mannen zijn nog niet moe en nemen er bij de afdaling nog een bergje bij. Mieke, Linda en Lus skiën naar de hut waar een lekkere latte macchiato wacht. Dinsdag 19 februari, Jan heeft bij de afdaling zijn knie gekwetst en gaat naar de dokter. Wij maken een korte tocht zodat we ’s middags terug zijn, vanmiddag komt er nog een deelnemer aan. Het weer is prachtig, de koude wind is verdwenen. Via de Lavarellahut stappen we over het Plan des Sarenes naar het Antonijoch. Van daaruit bereiken we makkelijk de wintertop 2850m (de zomertop op 2968m bereik je via een klettersteig) met weer een wondermooi uitzicht. Het eerste deel van de afdaling hebben we korstsneeuw maar daarna prachtige pulver. Na een lichte maaltijd op het terras maken we,

Senneshut, enkel een groep Duitsers op sneeuwraketten die een huttentocht ondernemen langs de Dolomieten Hohenweg Cortina – Prags – Braies. Ook de Faneshut ligt op de alta via delle Dolomiti.

samen met René die ondertussen is toegekomen, een tocht door het bos, langs de noordkant, hier hebben we super sneeuw om te skiën. ’s Avonds worden we vergast op traditionele muziek. Woensdag 20 februari, Jan daalt af voor hem zit de week er spijtig genoeg op. Wij gaan naar de Monte Castello 2817m. Van de kleine Fanesalm stappen we via het Limojoch naar de grote Fanesalm. Wat het landschap betreft is dit zeker een van de mooiste toeren in de Dolomieten. Er komen sneeuwwolken, Lorenzo stelt voor om rechtdoor te gaan, naar de passo due forcelle, wellicht hebben we daar goede sneeuw. Het is een lange aanloop met een klein steil stuk. Op de pas komt de zon er even door, bij de afdaling terug wolken waardoor het zicht slechter wordt. Een traversé in kartonsneeuw brengt ons naar betere hellingen met goede sneeuw. Aan de wegsplitsing moeten de vellen er nog even op, Lorenzo gaat met Pache, Fons en René nog een stuk hoger voor een mooie afdaling door het bos. Wij arriveren rond vier uur op het terras van de hut en met een frisse pint genieten we van de anderen te zien afdalen. Donderdag 21 februari, bagage werd op het transport gezet en wij skiën langs de weg richting Pederü tot 1800 meter, het is licht beginnen sneeuwen. Aan de instijg van de forcella Ciarmin stopt het sneeuwen en krijgen we bewolking met een ijskoude wind. De 600 hoogtemeters die ons scheiden van de col zijn stijl. De inspanning van de voorbije dagen laat zich voelen bij Linda, het spitzenkheren lukt niet zo best. Op de col wacht ons blauwe lucht en zon. De afdaling is super, goede sneeuw en in het spoor van Lorenzo skiet ook Linda vlot naar beneden. Na de lunch in de Pederühut vertrekken we met Jiri, een Tsjechische gids die reeds lang aan het Gardameer woont, naar de Sennes hut 2116m. Lorenzo’s grootmoeder is overleden, 103 jaar en hij moet naar de begrafenis. Het eerste deel verloopt via de weg met steile bochten, oppassen voor aanstormende skiërs en sledes. Daarna volgen we een bospad, eens uit het bos begint het terug te sneeuwen en zien we amper de weg en de hut. Het is vrij rustig in de

Vrijdag 22 februari, staalblauwe lucht maar kouder dan de voorbije dagen. We vertrekken noordwest voorbij de zomerboerderij Ucia Munt de Senes. Een lange weg, op en af in een prachtig landschap. Enkel het laatste stuk is steiler maar zonder problemen bereiken we samen de top Muntejela de Sennes (Ladinisch) 2787m. Er komen wolken vanuit het dal maar het uitzicht is indrukwekkend, Kronzplatz, Drei Zinnen en alle toppen van de vorige dagen. En weer genieten van uit zalige afdaling. Kort na de middag zijn we beneden, de mannen krijgen er niet genoeg van en nemen er nog een noord col bij zodat ze zeker zijn van goede sneeuw om af te dalen. Siemen vertrekt naar beneden, hij heeft met vrienden afgesproken voor een volgende snowboard week.

Op toerski in het Ötztal Verslag van Lus Van Den Bossche Begin april, klaar voor een week toerskiën in het ötztal, tussen Obergurgl en Vent, het paradijs voor winterse hooggebergte tochten. Je skiet tussen de hoogtste toppen van Tirol zoals de Wildspitze en de Weisskugel, over de gletsjers en boven de 2500 meter geeft dit spectaculaire landschappen. Na een hele nacht rijden nemen we een stevig ontbijt in een hotel in Sölden. Daarna naar Vent 1900m, het laatste dorpje van het Ötztal, waar we onze gids Lorenzo en de andere groepsleden ontmoeten. We laten de auto onder de kerktoren en vertrekken naar de Martin Busch hut 2501m. Het weer is mistig met lichte sneeuwval en een koude wind, soms komt de zon er door. De weg loopt langs een steile, smalle vallei met beneden de rivier. Klefferaar 17

Er is voldoende sneeuw zodat de traversé zonder veel moeilijkheden verloopt. In de hut krijgen we een lager toegewezen van 14 personen voor ons groepje van 8, comfortabel en rustig. Na het avondeten is iedereen moe, we voelen de lange rit en de hoogte. Maandag, de eerste ochtend, om 7u30 ontbijt en om 8u45 op stap. De volgende dagen zijn we geroutineerd, ontbijten we vroeger en beginnen vlugger aan de tocht. Lawinegevaar is 2, en dat blijft ongeveer de rest van de week, net zoals het testen van de bieps bij het vertrek. Er staat een koude West-zuidwest wind en er ligt 10 à 15 cm verse sneeuw. Doel vandaag is de Hauslaubkogel 3402m, een gemakkelijke aanloop richting Similaun hut brengt ons tot de laatste vallei voor de Similaunpas. We slaan rechts af, de laatste 300 hoogtemeters wordt het terrein steiler en testen we of onze ‘spitzenkehre’ nog lukt. De wind is heviger op de col en blaast stuifsneeuw in het rond. Vlug de vellen van de ski’s in de rugzak opbergen. De top bereiken we door een tiental meter klauteren over besneeuwde rotsen. Het zicht is adembenemend maar de temperatuur laat niet toe lang te genieten. De afdaling gaat vlot, de sneeuw is goed, veel wordt er niet gevallen en we laten een mooi spoor achter. Lorenzo geeft aanwijzingen hoe we onze bochten perfect kunnen afmaken. Op het laatste stuk vals-plat zoef ik iedereen voorbij met mijn net geslepen en gewaxte skies. Om twee uur zijn we terug aan de hut, de weinige slaap en hoogte laten zich nog steeds voelen. Iedereen verkiest rust boven bieps oefeningen of sneeuwprofielen maken. Dinsdag, blauwe hemel en zon, een aangename temperatuur om te stappen. Het vertrek is in dezelfde richting als de Hauslaubkogel, maar nu buigen we linksaf, de Niederjoch ferner op naar de Similaun 3607m. Het spoor ligt heel goed, niet steil daardoor moeten we minimaal spitzenkehren. Skidepot is 150 meter onder de top, er zijn een aantal groepen onderweg, dus druk op de top. Een groep Fransen met Italiaanse gids is de hele tijd in onze buurt gebleven, Lorenzo geeft ook hen de nodige instructies. De laatste 150m loopt over een besneeuwde rotsgraat. Sommige trekken stijgijzers aan, maar dat is niet echt nodig, het terrein is niet verijsd. Lorenzo neemt ons, voor alle veiligheid, in touw. Het zicht op de top is geweldig, van de Brenta Dolomieten over Presanella, Ortler, Gran Zebru tot het Bernina massief. We staan op de grens van Oostenrijk en Italië. Het skiën is plezant en de sneeuw nog beter, we zitten dan ook op een noordhelling. Tevreden en minder moe genieten we van een lekkere soep en een welverdiende pint op het terras van de hut. Woensdag, waren we al vlug wakker, deze nacht hadden we drie gasten in ons lager die vergeten waren hun wekker van de nacht ervoor af te zetten. In tegenstelling tot de weersvoorspelling hebben we Klefferaar 18

weer een staalblauwe hemel en gaan naar de Hintere Schwärze of Cima Nera, met zijn 3628 meter de derde hoogste van de Ötztaler Alpen, minder populair dan de Similaun die ten oosten ligt. Honderd meter voorbij de hut steken we de rivier over, traverseren de flank aan de overkant van Martin Busch en komen zo in een smalle, wilde vallei. De morene wanden tonen duidelijke sporen van een verdwenen gletsjer. Op het einde van de vallei bereiken we de Marzellferner, grote ijsblokken en ijswanden vormen hier nog een echte gletsjer. Er ligt te weinig sneeuw om veilig over de gletsjer te stappen, waar het spaltenveld het dichtste is lopen we enkele honderden hoogtemeters in touw. De topgraat naar de Hintere Schwärze ligt er niet geweldig bij en er komen wolken opzetten. We besluiten om links naar het joch te gaan op 3393 meter voor het zicht op de andere vallei met als markantste toppen de Röte en Karles Spitze. Er zitten twee cordées in de noordwand, de wand is bijna tot aan de top vergletsjerd. Wanneer we op het joch staan ligt de top geheel in de wolken, het slechte weer komt van het zuiden. Het laatste stuk is klauterwerk over losse stenen, en bij het dalen overwinnen we de rotspartij zonder problemen. We moeten kort achter elkaar in hetzelfde spoor skiën, onze snelste man blijft echter achter. Slecht gewaxte ski’s zorgen voor een hoop sneeuw en geen snelheid op het ‘vals-plat’ stuk. Lorenzo’s snelle waxbeurt lost het euvel op en eens we terug in de spalten zone komen, skiën we in touw. Meer lachen dan skiën, net een duizendpoot die over de gletsjer zwalpt. Stokken in de ene hand en touw in de andere, concentratie niet verliezen of het touw blijft wel ergens achter zitten. Daarna mogen we terug onze eigen bochtjes maken, de sneeuw is uitstekend. Op het einde van de vallei moeten we 150 meter steigen met de vellen. Afstand bewaren is de boodschap, de zon doet de sneeuw op de flank smelten en stenen komen los. Aan de hut vertelt Lorenzo dat hij slecht nieuws heeft gekregen, maandag zijn in het Ortler gebied 15 mensen in een lawine terechtgekomen, 4 mensen vonden de dood, waaronder een vriend-collega gids. De begrafenis is donderdag, hij zou graag aanwezig zijn en probeert een andere gids naar boven te laten komen. Donderdag, Lut voelt zich niet zo goed en wil naar beneden. Door het warme weer is de vallei verijsd en er is ook lawinegevaar, alleen afdalen is niet veilig dus brengt Lorenzo haar naar beneden. Mocht hij tijdig beneden zijn, dan gaat hij naar de begrafenis. Wij mogen alleen op stap naar de volgende hut. De avond ervoor hebben we de kaart bestudeerd en ‘s morgens kregen we nog de nodige instructies. Luc heeft zijn ski’s met vellen laten buiten staan waardoor de vellen verijsd zijn en glijden, niet de beste omstandigheden voor spitzenkehren! Weer een mooie dag vandaag, het gaat goed, te goed want we merken te laat dat we

een vallei vroeger naar rechts hadden gemoeten. Geen nood, we kunnen gemakkelijk doorsteken tot waar de helling steiler wordt en de rotsen door de sneeuw steken. Daar is het even zoeken om een goed spoor te maken langs de rotsen en niet op de lawine gevaarlijke helling. Mark kent perfect de omgeving, hij heeft hier al vele zomer huttentochten begeleid. Vanop de graat zien we een skispoor dat van de Saykogel 3355m richting Martin Busch loopt. Langs links bereiken we makkelijk de graat die naar de insteig van de top loopt. De graat is breed genoeg maar evenwicht en concentratie komen hier van pas. We hebben de hele tijd een magnifiek zicht gehad op de tochten van de voorgaande dagen, er is vandaag niemand op weg naar de Similaun, het spoor naar de Hintere Schwärze loopt duidelijk tussen de gletsjerbreuken. En we zien nu dat er een groep helemaal links loopt, het spoor is steiler en wellicht met minder spalten. En weer hebben we een prachtige afdaling , we skiën op de Niederjochferner, niet te veel naar rechts want daar komen we in kartonsneeuw. We bereiken het Rofental en bij de tweede brug moeten de vellen terug aan. Eerst maakt Paul nog even een grote salto waarbij een van de skistokken het begeeft. Het is twee uur voor we het Hochjoch-Hospiz 2413m bereiken. We dachten dat we van hieruit via de zomerweg naar de Vernagthut konden, maar dit kan niet, de helling is te steil en lawinegevaarlijk. We moeten dus over de Guslarspitze 3128m, dat betekent nog 700 hoogtemeters. We vragen de huttenwirt of er nog plaats is, er hebben enkele groepen afgezegd, dus kan het en besluiten we om daar te overnachten. Een goed besluit, de gezelligste hut met het beste eten en de vriendelijkste wirt van de hele week. We ontmoeten er de twee KBF leden die we begin van de week in de Martin Busch hut zagen en ook nog drie andere Vlaams Brabantse KBF leden. Ik stuur een sms aan Lorenzo omdat we in de buurt van de hutten nooit GSM bereik hebben. Hij zal de Vernagthut afzeggen en ons morgenvroeg in Hochjoch-Hospiz komen ophalen. Vrijdagochtend, het sneeuwt, de meeste groepen bergen hun top-plannen op en gaan ofwel naar een andere hut of naar beneden. De huttenwirt vertelt dat Lorenzo op weg is van de Vernagthut , het lawinegevaar op de weg van Vent naar Hochjoch-Hospiz is te reëel, dus moet hij via de Vernagthut komen. We hebben tijd om te kaarten, te lezen of rond de hut onze skisteil te verbeteren. Het is middag wanneer we op pad gaan, het sneeuwt minder maar zicht is er nog steeds niet. We gaan niet via de Fluchtkogel 3497m, zoals eerst gepland, naar de Vernagthut 2766m. We lopen op GPS en kijken uit voor sneeuwkuilen. We zijn blij dat we deze tocht gisteren in de late namiddag niet meer hebben ondernomen, het vraagt toch wat inspanning. Ondanks het beperkte zicht lukt het skiën aardig, net voor de hut is het weer even klauteren. De ontvangst is alles behalve vriendelijk, we

krijgen het winterlager toegewezen. Veel ruimte maar we gaan een heel koude nacht tegmoet, de tocht komt door alle ramen en deuren. Zaterdag, onze laatste dag, terug een staalblauwe hemel en heel warm. Er rest ons niet genoeg tijd voor de Hochvernagtspitze 3535m, dat zal voor een volgende keer zijn. Om toch een blik te werpen op de vallei rond de Vernagthut gaan we naar het Gepatschjoch 3048m. We volgen de westelijke morenenrand achter de hut tot op de Vernagtferner. Enkele groepen zijn op weg richting Wildspitze, waar zij rechts af buigen richting Brochkogeljoch gaan wij links en lopen in touw. Een paar meter onder het joch probeert Lorenzo een lawine uit te lokken, de sneeuw is redelijk kompakt en blijft liggen ondanks de belasting. Vanop het joch kijken we een laatste keer links naar de Weisseespitze en rechts naar de dominante Wildspitze. De sneeuw leent zich weer uitstekend om mooie bochtjes, naast elkaar te maken, alleen moet ik regelmatig pauzeren, mijn quadriceps houdt het niet uit. Via de Vernagthut skiën we naar Vent, het eerste deel is zonder moeilijkheden. Maar waar de rivier dieper loopt, versmalt de vallei en wordt de helling steiler. Het pad is even een ski breed, concentratie is hier nodig. We kunnen skiën tot in Vent, de sneeuw is niet altijd van goede kwaliteit maar om twee uur staat iedereen aan de auto. We sluiten deze prachtige week af op een zonnig terras in Vent, de ober spreekt er alle talen, zelfs ‘Vlaams’. Praktisch: Vertrek en eindpunt: Vent – Ötztal + 900 km De tochten maken deel uit van de Ötztaler Skirunde, het voordeel om vanuit een paar hutten tochten te maken is dat je niet de hele week met een zware rugzak moet skiën. 1. Vent 1900m – Martin Busch hut 2501m 2. Martin Busch hut 2501m – Hauslaubkogel 3402m 3. Martin Busch hut 2501m – Similaun 3607m 4. Martin Busch hut 2501m – Hintere Schwärze 3628m 5. Martin Busch hut 2501m – Hochjoch-Hospiz 2413m via Saykogel 3355m 6. Hochjoch-Hospiz 2413m – Vernagthut 2755m via Mittlere Guslarspitze 3128m 7. Vernagthut 2755m – Gepatschjoch 3038m Vent 1900m Kaarten: Alpenvereinskarte blad 30/2 en 30/6

Klefferaar 19

UITERSTE INSCHRIJVINGSDATUM: zaterdag 11 januari 2014 AFSPRAAKPLAATS: zondag 16 februari 2014, 15 uur Poprad - Slowakije ORGANISERENDE CLUB: BVKB PRIJS: 780 euro op basis van 6 deelnemers INBEGREPEN: 6 dagen HP / 6 dagen begeleiding UIAGM gids UITRUSTING: compleet toerski materiaal, lawineapparaat, schop en sonde

Toerskieën

programma BVKB - 2014

INSCHRIJVING EN INFORMATIE: lusvdbossche@ gmail.com

Toerski Tatra gebergte Periode: 16-22 februari 2014 BESCHRIJVING: De Tatra is een gebergte op de grens tussen Polen en Slowakije. Het vormt een deel van de Karpaten en bestaat uit de Hoge Tatra, Lage Tatra, Belanski Tatra en Westelijke Tatra. Het Poolse deel is ook bekend als nationaal park Tatra. Ondanks zijn uitgestrektheid is de hoogste top slechts 2655m (Gerlachovski-Stit) en zijn er geen gletsjers. Het is een ideaal gebied voor ski-alpinisme. De 60 km lange keten biedt een grote verscheidenheid aan routes, er valt overvloedig sneeuw en de noordelijke invloed zorgt voor een uitstekende sneeuw kwaliteit. Daarom wordt de Tatra de Parel van het Oostelijke alpine skiën genoemd. Vanuit Tatranska Lomnica 903m, een stad in de Slovaakse Hoge Tatra (bekend om de steilste skilift van Europa) gaan we naar de valleien met de beste sneeuw condities. Op het programma staan dagtochten, of 2 of 3 daagse. Afhankelijk van de weersomstandigheden, de veiligheid en kwaliteit van de sneeuw, kiezen we één van de vele routes zoals: Punta Rysy 2499m, Punta Visoka 2450m, Punta Vichodna 2450m, Punta Baranye Roye 2563m, Slavkosky Stit 2452m. Eventueel maken we gebruik van de Hrebienok lift of het tandrad treintje. We verblijven in een hotel, chalet of hut met de mogelijkheid af en toe de vermoeidheid te vergeten in het prachtige termen complex Aquacity Poprad 672m. MOEILIJKHEIDSGRAAD: medium/hoog 800 à 1400 hoogtemeters per dag, 6 à 7 uur COORDINATIE: Lus Van den Bossche BEGELEIDING: Lorenzo Iachelini, Engels sprekende UIAGM gids Klefferaar 20

Toerski in het hart van het Bernina massief Periode: 6-12 april 2014 BESCHRIJVING: Het alpinisme en ski alpinisme tussen St. Moritz en Pontresina, in het hart van het Bernina massief, heeft een grote traditie. De bergen in Engadin zijn nog steeds attractief voor elke bergbeklimmer. Een week toerskiën in de Bernina-groep op prachtige hellingen, een waar plezier en avontuur. Grote klassiekers zoals de Piz Palu 3905m en de traversé van de Julierpas, maar ook Piz Lughin 2780m met uitzicht op de Engadiner meren, Piz Grevasalvas 2932m de huisberg van Heidi, Piz d’Agnel 3207 en Piz Lagrev 3165m met adembenemend uitzicht, behoren tot de mogelijkheden. We volgen de voetsporen van Marcel Kurz die in 1910 samen met Rudolf Staub (stichter van de moderne alpen geologie) de eerste toerskitocht in het Bernina massief ondernam. We verblijven 2 nachten in een chalet in de buurt van St Moritz/Pontresina en 4 nachten in een hut, afhankelijk van de weersomstandigheden: Chamanna Coaz, Diavolezza, Jenasch, of Es-Cha en Kesch-Hütte.

MOEILIJKHEIDSGRAAD: medium/hoog 800 à 1400 hoogtemeters per dag, 6 à 7 uur COORDINATIE: Lus Van den Bossche BEGELEIDING: Lorenzo Iachelini, Engels sprekende UIAGM gids UITERSTE INSCHRIJVINGSDATUM: zaterdag 8 maart 2014 AFSPRAAKPLAATS: zondag 6 april 15 uur, St. Moritz ORGANISERENDE CLUB: BVKB PRIJS: 840 euro op basis van 6 deelnemers INBEGREPEN: 6 dagen HP / 6 dagen begeleiding UIAGM gids UITRUSTING: compleet toerski materiaal, lawineapparaat, schop en sonde INSCHRIJVING EN INFORMATIE: lusvdbossche@ gmail.com

Toerskieën wedstrijden

Interview met Anouk Doore In de vorige klefferaar van september verscheen een artikel van Anouk Doore over skialpinisme. Anouk is één van de weinige Belgische deelnemers die meedoet aan ‘La Grande Course’ een  internationale reeks  van   lange  en zware ski mountaineeringwedstrijden, gespreid over 2 jaar. Voor velen, zelfs in de klimwereld, is deze discipline niet zo bekend, een reden te meer om uitleg te vragen aan onze Belgisch kampioene. Anouk, om een goede toerskiër te zijn moet je in de eerste plaats een goede skiër zijn. Ben je al lang met skiën bezig ? Ik leerde het gebergte kennen tijdens mijn vakantieperiodes en had de smaak van het skiën snel te pakken. Door in 2007 rond de Rocky Mountains te vertoeven (omwille van het werk) kwam ik snel in aanraking met berglopen en ski-alpinisme, sindsdien is bergsport een onmisbaar deel in mijn leven geworden. Zo nam ik in 2008 deel aan een Aconcagua-expeditie in Zuid-Amerika. Een jaar later was het de beurt aan Mount McKinley in Alaska en kon ik de zomer afsluiten met de Gore-Tex Transalpine-Run (8 daagse bergloop van Duitsland naar Italië). In 2009 debuteerde ik dan in ski-alpinsime competitie. Een passie die ik sindsdien niet meer losgelaten heb. Om vrij laat met deze sport te starten waren de resultaten beter dan verwacht. Aanvankelijk ging het om korte en niet-technische wedstrijden maar stap voor stap kwamen de deelnames aan meer technische wedstrijden. Met nog weinig off-

piste ervaring was dit aanvankelijk een zware opdracht. Maar het was net datgene dat me dreef. Nieuwe grenzen opzoeken, zowel fysiek als mentaal. Zo ontstond ook het idee om deel te nemen aan ‘La Grande Course’. Ben je van jongs af zo sportief geweest ? Ik heb wat van alle sporten gedaan maar door graag in de bergen te zijn ben ik meer aan mijn uithouding beginnen te werken. Snelheid draagt ook bij aan de veiligheid bij langere bergtochten, ongeacht of dit op de klimschoenen of ski’s is. Naast een zeer goede techniek moet je beschikken over een zeer goede conditie, zeker als je aan wedstrijden deelneemt. Skiën kun je maar enkele weken per jaar, hoe bereid je je voor op de lange uithoudingswedstrijden , hoeveel uren per dag/ week ben je aan het trainen ? Hoe slaag je erin dit te combineren met je werk . Ik heb alles behalve een 9-5 job dus planning en organiseren zijn heel belangrijk. Als ik weet dat ik ver moet rijden of een late vergadering heb dan sta ik vroeg op om te sporten. Soms sport ik over de middag of ga ik met de fiets werken. Vanaf september-oktober train ik in het weekend op de rolski’s en ga ik stappen met de stokken en zoek daarbij zoveel mogelijk hellingen op. Dit in combinatie met crossfitoefeningen om aan kracht, coördinatie en evenwicht te werken. Armspieren zijn ook niet te onderschatten voor het ski-alpinisme en ga daarvoor graag klimmen. Je zou dit ook in een fitness zaal kunnen maar dat ligt me minder, het moet vooral plezant blijven zeker als je vanaf oktober echt regelmatig traint en weet dat de laatste wedstrijd begin mei is. In februari en maart neem ik wel zoveel mogelijk verlof in combinatie met onbetaald verlof. Waarom heb je de overstap van skiën naar toerskiën gemaakt, werd het te saai op de pistes ? Ben je vlug met wedstrijden begonnen. Als je van de bergen en natuur houdt dan zijn de skistations toch niet zo aantrekkelijk….Er werd een paar jaar geleden een lezing gegeven door Kurt Piot in het Huis van de Sport in Antwerpen, ik ging daar eens luisteren uit interesse en deze werd alleen maar groter. Omdat mijn skiën nog niet goed genoeg was voor wedstrijden als La Grande Course ben ik dan ook met minder technische wedstrijden begonnen en deed dit aanvankelijk ook met normale toerski-uitrusting. Op relatief korte tijd heeft Kurt Piot me veel geleerd, zonder hem was ik vorig jaar zeker niet klaar geweest voor grote en technische wedstrijden. Had ik alles zelf moeten uitzoeken dan was het veel trager gegaan (gezien mijn leeftijd voor de meeste van deze wedstrijden is er niet echt tijd te verliezen!)

Klefferaar 21

In 2014 vindt het  Belgisch kampioenschap toerskiën plaats in Berchtesgaden, Duitsland. In 2013 werd je Belgisch kampioene toerskiën. Was dit een lastige wedstrijd, fysisch, technisch ? Heb je enkele tips voor nieuwe deelnemers ? Technisch was het niet zo een zware wedstrijd, ik had wel een mindere dag. Ik moest kort nadien een examen afleggen voor een opleiding van het werk en had de heenreis en dag voordien zitten studeren en dan is je hoofd eigenlijk niet ‘leeg’ genoeg en gebrek aan voldoende focus. Voor nieuwkomers: een goede voorbereiding = half gewonnen. Doe voordien al eens een wedstrijd mee om jezelf en je materiaal te testen. Er zijn ook wedstrijden in de Vogezen, dat is al een pak minder ver rijden. Als er sneeuw ligt in België, ga dan zoveel mogelijk met de toerski’s trainen.

Samedi 23 mars 2013

Dimanche 24 mars 2013

Een gans ander paar mouwen is de ‘ Grande Course’, een reeks wedstrijden gespreid over 2013 en 2014 : Pierra Menta (Arêches Beaufort, F), Adamello Ski Raid (Ponte di Legno, I), Trofeo Mezzalama (Cervinia, I), Patrouille des Glaciers (Verbier,CH), Tour du Rutor (Arvier, I). Die Pierra Menta lijkt me onnoemelijk zwaar , op de site heb ik volgende beschrijving gevonden Jeudi 21 mars 2013

Wat waren de lastigste momenten van deze 4-daagse ? Het feit dat ik nooit eerder een 4-daagse wedstrijd deed op toerski’s geeft wel wat vragen. Eigenlijk was mijn grootste vrees de tijdslimieten en materiaalpech. Als er een ski of stok breekt dan is het gedaan en zou wel heel spijtig geweest zijn dit op dag 1 voor te hebben… Adamello was voor mij eigenlijk de lastigste wedstrijd omdat mijn vriendin bij een val haar binding brak en we daardoor heel traag en met veel geduld zijn moeten afdalen maar gelukkig nog binnen de tijdslimieten!

Vendredi 22 mars 2013

In 2014 ga je de andere etappes afwerken van ‘ La Grande Course’ Zitten er nog zo’n kleppers tussen als Pierra Menta ? Ja, Tour du Rutor en dat is maar 4 dagen na Pierra Menta….geen idee hoe mijn lichaam en geest gaan reageren op 7 wedstrijden op 10 dagen….. En PDG is toch lang en dan nog s ’nachts en met 3 in cordée skiën is toch een kunst op zich! Het is ook niet altijd gemakkelijk om geschikte teampartners te vinden. Je moet uiteindelijk min of meer hetzelfde niveau hebben in zowel de beklimmingen als afdalingen. Klefferaar 22

Met deze mooie resultaten moet je wel een goede plaats op de worldranking van het skialpinisme kunnen bereiken ? Er wordt nogal gefocused op worldranking maar in skialpinisme moet men daarmee oppassen want dan kijkt men niet naar de wedstrijden waar de originaire waarden van het ski-alpinisme in terug te vinden zijn” Punten voor de world ranking kunnen enkel behaald worden op ISMF-wedstrijden. Gezien de wedstrijden van ‘La Grande Course’ geen ISMF-wedstrijden zijn, kunnen in deze wedstrijden geen punten verzameld worden voor de world ranking. Hoewel het hier wel om de grootste, zwaarste, langste en historisch meest waardevolle wedstrijden ter wereld in deze discipline gaat. Voorheen maakten deze wedstrijden wel deel uit van het ISMF-circuit, maar enkele jaren geleden besliste de ISMF om de teamwedstrijden van de kalender te schrappen. Je mag niet vergeten dat het voornaamste doel van de ISMF een opname in het olympische programma is. De wedstrijden van La Grande Course staan te ver van wat het olympische ski-alpinisme zou moeten worden volgens het IOC: goed toegankelijk voor publiek, 100% veilig, 0% risico,... Dat is hetzelfde als vragen van het alpinisme een sport te maken die goed toegankelijk is voor toeschouwers, 100% veilig is en waar het risico 0% is,... Je begrijpt dan ook dat het olympische ski-alpinisme ver zal staan van wat het ski-alpinisme oorspronkelijk was en is. De wedstrijden van La Grande Course staan voor de originaire waarden van het ski-alpinisme: avontuur, teamgeest, wedstrijden in ‘echt’ (hoog)alpien terrein, vereisen extreem uithoudings- en doorzettingsvermogen, vereisen grote technische bagage. Aan het circuit van La Grande Course doen ook alle beste renners/rensters ter wereld mee, dus denk zeker niet dat deze wedstrijden van een lager niveau zijn. Als werkende Belg moet men nu eenmaal keuzes maken en kan men nu eenmaal niet aan alle circuits en wedstrijden deelnemen. Ik heb dus gekozen om La Grande Course te doen, omwille van de aard van deze wedstrijden en omwille van het feit dat extreem lange inspanningen me beter liggen. Dus de world ranking is niet echt representatief voor mij, omdat ik niet aan voldoende wedstrijden deelneem die punten opleveren voor deze world ranking. Als ik een paar maanden mag stoppen met werken dan doe ik ze zeker allemaal mee (grapje! maar toch......)

BK - toerskieën

In 2014 vindt het 14de Belgisch kampioenschap Toerskiën plaats in Berchtesgaden (Duitsland). Het BK Toerskiën 2014 zal als onderdeel van de Jennerstier Race op zaterdag 22 februari 2014 plaatsvinden. De Jennerstier race is een legendarische Ski Mountaineering race die sinds 2006 wordt georganiseerd. Het parcours kenmerkt zich door de fysieke zwaarte en de moeilijke technische passages. Niet voor niets dankt de race zijn naam aan het feit dat je een stier moet zijn om deze race te winnen. Wat de race verder legendarisch maakt is het beste cake-buffet ter wereld waarop je getrakteerd wordt bij de finish! De inschrijving voor deze wedstrijd is nog niet geopend maar door je alvast aan te melden voor het BK Toerskiën 2014, zal je zodra de inschrijving open gaat hierover geïnformeerd worden. Meld je dus nu alvast aan voor het BK Toerskiën 2014 bij Paul Verzele op [email protected] Informatie : http://www.klimenbergsportfederatie.be/ nieuws/22022014-bk-tourskien-berchtesgaden-d

Bedankt Anouk voor deze boeiende uiteenzetting (Walter De Munter)

Klefferaar 23

Nieuws van de klimschool Opleidingen klimschool 2014 In de klimschool van BVKB kunnen bergsportliefhebbers veilig en zelfstandig leren klimmen in de zaal, op de rotsen en in de bergen. Hiervoor worden vier opleidingen ingericht, die modulair zijn en gespreid worden over een periode van twee jaar. Elke opleiding bestaat uit een aantal lesdagen, en wordt afgesloten met een evaluatiemoment. De cursussen zijn bedoeld voor volwassenen en jongeren vanaf 14 jaar. Uiteraard moet je niet het volledige traject afleggen, maar om aan een nieuwe module te kunnen beginnen moet je de voorgaande modules succesvol doorlopen hebben. De klimvaardigheidsbewijzen worden uitgereikt door de overkoepelende Klim- en Bergsportfederatie (KBF) voor Vlaanderen. Ze vormen een uniforme en modulaire manier om te leren klimmen. Wie klimvaardigheidsbewijs 1 (KVB1) heeft behaald mag vrij indoor toprope klimmen. Dit wil zeggen dat je zelfstandig in de zaal toprope mag klimmen zonder begeleiding of toezichter. Klimvaardigheidsbewijs 2 (KVB2) geldt voor indoor voorklimmen. KVB 2 bewijst dus dat je veilig kunt voorklimmen in de zaal. Wil je niet in de zaal blijven, dan kan je klimvaardigheidsbewijs 3 (KVB3) halen om ook outdoor, met andere woorden op goed geëquipeerde rotsen, te kunnen voorklimmen. Het vervolmakingsjaar (VVM) is een extra ervaringsjaar, waarin je enerzijds alle competenties verwerft om succesvol deel te nemen aan de Gemeenschappelijk Technische Eindproef (GTE) van de VTS (de toegangsproef voor de initiatorcursus bij Bloso), en waarin je anderzijds probleemoplossend leert nadenken om noodsituaties op te lossen en te voorkomen. Daarnaast is er nog een module die je een basis tot alpiene rotsklimmen geeft (Module Adventure Climbing), waarna je de KVB 4 kan behalen. In deze module leer je gebruik maken van mobiele zekeringsmiddelen om ook op niet geëquipeerde massieven te klimmen. Daarnaast zullen er ook ‘vrije’ clinics worden ingericht, die open staan voor iedereen die minstens een KVB3 behaald heeft in het verleden.

Eerste module (KVB1, indoor toprope klimmen) Wie zich inschrijft voor de eerste module krijgt in in april (blok 1) OF september (blok 2) twee avonden les van enkele gediplomeerde lesgevers, die je niet alleen aanleren je correct in te binden of hoe je een andere klimmer in toprope correct zekert. Je krijgt er een

eerste basisuitleg over de specifieke eigenschappen van het materiaal dat je leert gebruiken. Uiteraard komen ook opwarming en cooling down aan bod. De module wordt eventueel afgesloten met een evaluatiemoment in september (zowel voor blok 1 als voor blok 2). Dit examen moet je alleen afleggen als je een pasje van KVB1 wenst te bekomen, of als je wenst deel te nemen aan KVB2. Dit hoef je niet af te leggen als je gewoon veilig in de zaal wil leren klimmen zonder meer. Data: Blok 1 Les 1 : Zaterdag 10 mei 2014 van 18u tot 22u. (Theorie, veiligheid, warming-up) Les 2 : Zaterdag 17 mei 2014 van 18u tot 22u. (Uittesten van allerlei situaties, valoefeningen) Blok 2 Les 1: zaterdag 6 september 2014 van 18-22u (Theorie, veiligheid, warming-up) Les 2: zaterdag 13 september 2014  van 18-22u (Uittesten van allerlei situaties, valoefeningen) Examen : zaterdag 27 september 2014 van 18-22u Toelatingsvoorwaarden: − Bij aanvang van de eerste les 14 jaar of ouder zijn − Aangesloten zijn bij de klim en bergsport federatie, www.klimenbergsportfederatie.be, OF een dagverzekering genomen hebben bij de inkom van de klimzaal. Kostprijs: Zie tabel inschrijvingsgelden onderaan. Inbegrepen: begeleiding door gediplomeerde lesgevers, 2 lessen, Cursushandleiding Niet inbegrepen: ingangsticket Klimax I , eventueel huur materiaal (gordel en zekeringstoestel) Inschrijven vanaf 15/01/2014 (blok 1) of 01/06/2014 (blok 2): Zie inschrijvingsmodules www.bvkb.be à activiteiten: klimschool

Tweede module (KVB2, indoor voorklimmen) De tweede module is gespreid over 4 vrijdagavonden. Je leert ondermeer een voorklimmer zekeren, je leert op een veilige en gecontroleerde manier voorklimmen en je setjes correct inpikken. Nadien leer je nog wat meer over de snelheden en krachten die optreden bij een voorklimmersval en je leert hier als zekeraar

Klefferaar 24

dynamisch op in te spelen. Je krijgt nog extra uitleg over klimmateriaal, zodat je met kennis van zaken je eigen materiaal kan aankopen. Gedurende 3 avonden gaat de les door in Klimax II, en mits het weer het toelaat, gaan we ook een keer naar klimmuur Renaat Muys (Breeven, Bornem). Ook deze module wordt afgesloten met een evaluatiemoment.

zoals het prussiken (zelfredding) en de expresstakel (hulp geven aan een naklimmer). De meeste lessen gaan door aan de rotsen in de Ardennen. Enkele lessen gaan door op de klimmuur Renaat Muys. Deze module wordt afgesloten met een evaluatiemoment. De eerste 3 modules kunnen in principe in de loop van 1 jaar afgelegd worden (oktober tot oktober).

Data: Les 1: vrijdag 10 oktober 2014 van 19u30-22.30u (Klimax 2) Les 2: vrijdag 17 oktober 2014 van 19u30-22.30u (Klimax2) Les 3: vrijdag 24 oktober 2014 van 19u30-22.30u (Breeven) Les 4: vrijdag 7 november 2014 van 19u30-22.30u (Klimax 2) Examen: zaterdag 15 november 2014 van 18-22u (Klimax 2)

Data: Les 1 : Vrijdag 14 maart 2014 van 19u30 tot 23u te Paepenheide Les 2 : Zondag 16 maart 2014 van 09.30 tot 12.30u te Renaat Muys (Breeven) Les 3: Zondag 30 maart 2014 van 09u30 tot 16u te Durnal Les 4: Vrijdag 25 april 2014 van 19u30 tot 22u te Renaat Muys (Breeven) Les 5: Zondag 27 april 2014 van 09u30 tot 16u te Hotton Les 6: Zondag 25 mei 2014 van 09u30 tot 16u te Pont à Lesse Les 7: Zondag 29 juni 2014 van 09u30 tot 16u te Yvoir Les 8: Zaterdag 30 augustus 2014 van 09u30 tot 16u te Goyet Les 9: Zondag 31 augustus 2014 van 09u30 tot 16u te Yvoir Les 10: Zondag 21 september 2014 van 09u30 tot 16u te Yvoir Examen : Zaterdag 4 oktober 2014 van 09u30 tot 16u te Yvoir + Klimschool BBQ in de Chaveehut Extra: Zondag 5 oktober 2014 van 9u30 tot 16u te Grandes Malades (Namen)

Toelatingsvoorwaarden: − Bij aanvang van de eerste les 14 jaar of ouder zijn − Beschikken over KVB1 − Lid zijn van BVKB of een andere club die aangesloten is bij de klim en bergsport federatie. Lid worden van BVKB kan je online via www.klimenbergsportfederatie.be Kostprijs: Zie tabel inschrijvingsgelden onderaan. Inbegrepen: begeleiding door gediplomeerde lesgevers, 4 lessen, cursushandleiding, 1 (verplichte) deelname aan evaluatiemoment Niet inbegrepen: ingangsticket Klimax II , eventueel huur materiaal (gordel en zekeringstoestel), Inschrijven vanaf 01/06/2014: Zie inschrijvingsmodules www.bvkb.be à activiteiten: klimschool

Derde module (KVB3, outdoor voorklimmen) Deze module start in het voorjaar (midden maart) en gaat door tot begin oktober. Je leert in de loop van een 10-tal lessen een aantal technieken om op een veilige en verantwoorde manier op goed geëquipeerde rotsen te klimmen. We starten met de technieken die eigen zijn aan het sportklimmen, zoals het ombouwen naar toprope. Hierna gaan we voort met de technieken die nodig zijn voor het klimmen met meerdere touwlengten, zoals het opbouwen van een relais en rappellen. Je leert tussendoor ook nog enkele basis reddingstechnieken,

Toelatingsvoorwaarden: Bij aanvang van de eerste les 14 jaar of ouder zijn Beschikken over KVB2 Lid zijn van BVKB. Lid worden van BVKB kan je online via www.klimenbergsportfederatie.be. Kostprijs: Zie tabel inschrijvingsgelden onderaan. Inbegrepen: begeleiding door gediplomeerde lesgevers, 10 lessen, cursushandleiding, 1 deelname aan evaluatiemoment, overnachting in de chaveehut en deelname aan de klimschool BBQ op 5 oktober 2013, gebruik van klimtouwen van BVKB Niet inbegrepen: ingangsticket Klimax II in geval van regen Inschrijven vanaf 15/01/2014: Zie inschrijvingsmodules www.bvkb.be à activiteiten: klimschool

Klefferaar 25

Vierde module (Vervolmakingsjaar/ervaringsjaar) Module vervolmaking (VVM) Verder bouwend op de in het eerste jaar klimschool (KVB 3) aangeleerde kennis en technieken, komen relevante noodsituaties aan bod naast frequent voorkomende probleemsituaties. Je wordt voorbereid op de door de VTS georganiseerde GTE Sportklimmen, de technische ingangsproef voor de BLOSO-opleiding initiator sportklimmen, compleet mét het klimmen van de mogelijke examenroutes én een proefexamen. De eerste lessen leren we de technieken dichtbij huis aan op de klimmuur te Breeven en ligt de nadruk van het ene rotsweekend op het klimmen van de examenroutes én een proefexamen. Daarna ben je in principe klaargestoomd om deel te nemen aan de GTE van april. Deze deelname zit ook in je inschrijvingsgeld inbegrepen! Vanaf mei worden er dan andere klimtechnieken aangeleerd, en zal je leren probleemoplossend te denken (= wees creatief met het materiaal aan je gordel) Data: Les 1 :  Maandag 17 februari 2014 van 19u30 tot 22u30 te Renaat Muys (Breeven) Les 2 :  Vrijdag 28 februari 2014 van 19u30 tot 22u30 te Renaat Muys (Breeven) Les 3: Zondag 16 maart 2014 van 9u30 tot 12u30 te Renaat Muys (Breeven) Les 4: Zondag 23 maart 2014 van 9u30 tot 12u30 te Renaat Muys (Breeven) Les 5: Zaterdag 29 maart 2014 van 09u30 tot 16u te Durnal + slapen Chaveehut Les 6: Zondag 30 maart 2013 van 09u30 tot 16u te M arche Les Dames GTE: Een zondag in april/mei of september (bepaald door Bloso/KBF) Les 7: Zondag 27 april 2014 van 09u30 tot 16u te Hotton Les 8: Zondag 25 mei 2014 van 09u30 tot 16u te Corphalie Les 9: Zondag 29 juni 2014 van 09u30 tot 16u te Beez Les 10: Zaterdag 30 augustus 2014 van 09u30 tot 16u te Dave Les 11: Zondag 31 augustus 2014 van 09u30 tot 16u te Yvoir Ecodag Les 12: Zaterdag 4 oktober 2014 van 09u30 tot 16u te Freyr + Klimschool BBQ in de Chaveehut Extra: Zondag 5 oktober 2014 van 9u30 tot 16u te Grandes Malades (Namen) Toelatingsvoorwaarden: Lid zijn BVKB. Lid worden van BVKB kan je online via www.klimenbergsportfederatie.be In het bezit zijn van KVB3 Minimum 16 jaar bij deelname aan de GTE-proef Minimaal klimniveau (voorklimmen) 5a bij aanvang. Minimum 6 deelnemers / Maximum 15 deelnemers. Kostprijs: Zie tabel inschrijvingsgelden onderaan. Inbegrepen: Begeleiding door VTS/BLOSO-gediplomeerde lesgevers, gratis toegang tot klimmuur Bornem, verblijf in Chaveehut tijdens rotsweekend maart (1 nacht/ half pension), gebruik van klimtouwen. Niet inbegrepen: Toegangsgeld Klimax of andere klimzaal indien uitgeweken dient te worden door weersomstandigheden, vervoer van en naar de leslocaties, persoonlijk klimmateriaal. Inschrijven vanaf 15/01/2014: Zie inschrijvingsmodules www.bvkb.be à activiteiten: klimschool

Klefferaar 26

Inschrijvingsgeld per module:

Prijzen 2014

Ouder dan 18j

Ouder dan 18j

Ouder dan 18j

Jonger dan 18j

Jonger dan 18j

Lid BVKB

Lid KBF

Geen Lid

Lid BVKB

Lid KBF  Geen Lid

Jonger dan 18j

Maximum # deelnemers

KVB 1

20,00 €

25,00 €

30,00 €

15,00 €

20,00 €

25,00 €

KVB 1 + evaluatie

30,00 €

35,00 €

40,00 €

25,00 €

30,00 €

35,00 €

KVB 2

40,00 €

50,00 € N/A

35,00 €

45,00 € N/A

KVB 1 + evaluatie + KVB 2

55,00 €

70,00 € N/A

50,00 €

65,00 € N/A

KVB 3

130,00 €

145,00 € N/A

115,00 €

125,00 € N/A

20

VVM

125,00 €

140,00 € N/A

110,00 €

120,00 € N/A

15

KVB4-module: adventure climbing Deze module bouwt verder op eerder aangeleerde kennis, het is dus noodzakelijk vooraf de VVMmodule doorlopen te hebben of de GTE-sportklimmen met succes te hebben afgelegd. owel de lesavonden, rotsdagen als de eigenlijke buitenlandse stage vormen samen een opleidingstraject tot het bekomen van het Klimvaardigheidsbewijs “Adventure Climbing” (KVB4). Dit attest kan je dus enkel bekomen door de volledige module te doorlopen en mits positieve evaluatie van de modulebegeleiding. Data: Maandag 21 april (19u00 tot 22u00)

klimmuur Peak Muys Bornem

Kennismaking en bespreking cursusinhoud Herhaling basis touwtechnieken Standplaatsopbouw: situaties Knopen uitbreiding & materiaalkennis Voorklimmen met grotere hakenafstand Klimmen en rappel met dubbel touw Klimmen in cordee van 2/3p Klemblokken en friends introductie Multipitch klimmen

Zondag 27 april

Corphalie

Maandag 19 mei (19u00 tot 22u00)

klimmuur Peak Muys Bornem

Probleemsituaties Reddingstechnieken: Herhalen prussiktechnieken Deblokkeren reverso Versnelde touwverlenging

Rotsweekend: Zaterdag 7 juni en zondag 8 juni 2014

Yvoir

Klemblokken & friends Multipitch Simultaan klimmen Rappel – verbeterde technieken Tochtvoorbereiding zomerstage (AV)

(nacht op bivakweide Freyr)

Freyr

Graatklimmen Multipitch Klemblokken en friends Zekeren op (losse) rotsblokken ‘Clean’ klimmen Klefferaar 27

Maandag 23 juni (19u00 tot 22u00)

klimmuur Peak Muys Bornem

Datum in zomer (onderling af te Te bepalen spreken)

Stage in Alpen Maandag 24 t.e.m. zaterdag 29 augustus (6 effectieve stagedagen)

Urner Alpen, Zwitserland

Artif klimmen Complexere probleemsituaties Reddingstechnieken: Zwitserse takel Rappel met slachtoffer Herhalen aangeleerde technieken

Al het voorgaande in de praktijk! Met dus zeker: multipitch klimmen, alpien afgezekerde routes, een graatbeklimming, enz... Extra theorielessen rond oa: risicobewustzijn (alpiene gevaren) & benadering noodsituatie, ecologie, het weer, oriëntatie en routelezen, tochtplanning, …

Toelatingsvoorwaarden: Lid zijn BVKB / KBF, In het bezit zijn van KVB3 en VVM gevolgd hebben of succesvol de GTE sportklimmen afgelegd hebben. Minimum 16 jaar bij deelname aan het binnenlands gedeelte en minimum 18 jaar bij aanvang van de buitenlandse stage. Minimaal rotsklimniveau 5b. Minimum 4 deelnemers / Maximum 8 deelnemers. Kostprijs: Zie tabel inschrijvingsgelden onderaan. Inbegrepen: Begeleiding door VTS/BLOSO-gediplomeerde lesgevers, Gratis toegang tot klimmuur Bornem, Gebruik van klimtouwen, Cursusboek KVB4 Niet inbegrepen: Eigen verblijfsonkosten tijdens weekends (camping) en stage (camping + berghutten), Toegangsgeld Klimax of andere klimzaal indien op lesavonden uitgeweken dient te worden door weersomstandigheden, Alle vervoer (kan kostendelend), Persoonlijk klimmateriaal. Enkele afspraken: •

De algemene voorwaarden voor stages zoals vermeld op de website www.klimenbergsportfederatie.be zijn ook van toepassing op deze stage, tenzij hier anders vermeld.

•

Bij annulatie door de deelnemer tot uiterlijk 1 week voor het begin van de module (zijnde het eerste lesmoment), kan er tot 80% van het cursusgeld worden teruggestort. 

•

Bij annulatie van de verdere lesmomenten van één en dezelfde module, wanneer deze reeds is aangevat, wordt er geen cursusgeld teruggestort.

•

Bij eventuele afgelasting vanwege BVKB of de modulebegeleiding wordt het deelnamebedrag van de nog resterende lesmomenten terugbetaald, tenzij deze afgelasting te wijten is aan overmacht.

•

De buitenlandse stage kan apart betaald worden, in dit geval moet het bedrag uiterlijk 15 juni 2014 gestort zijn aan BVKB, anders kan de verdere deelname geweigerd worden.

•

De module- en stagebegeleiding behoudt zich het recht personen te weigeren van verdere deelname aan een module of de buitenlandse stage op gronde van inschatting capaciteiten en maturiteit van de betrokken persoon. Bij uitsluiting van deelname door de begeleiding wordt het resterende cursusgeld teruggestort. Klefferaar 28

•

De module- en stagebegeleiding heeft steeds het laatste woord bij de bepaling van het programma, wijzigingen of stopzetting van bepaalde klimtochten of gebiedskeuze ten gevolge van weer, condities of haalbaarheid voor de groep.

•

Voor het behalen van een KVB4 moet het GTE-gedeelte verplicht gevolgd zijn (of in één van de voorgaande jaren reeds de vervolmaking doorlopen hebben). Deelname aan de stage kan enkel mits volgen van de volledige module, wat ook voor de groepsvorming relevant is.

•

Het behalen van een KVB 4 hangt samen met een positieve evaluatie vanwege de modulebegeleiding. Er wordt geen apart testmoment ingelast, wel is er permanente evaluatie tijdens de buitenlandse stage waarbij je vorderingen opgevolgd en nabesproken worden.

Inschrijven voor het binnenlands gedeelte vanaf 15/01/2014: Zie inschrijvingsmodules www.bvkb.be à activiteiten: klimschool Inschrijven voor het buitenlands gedeelte vanaf 01/06/2014: Zie inschrijvingsmodules www.bvkb.be à activiteiten: klimschool Inschrijvingsgeld:

Prijzen 2014

Lid BVKB

Lid KBF

KVB 4 binnenlands gedeelte 125 € 135 € 150 € tot 250 € afh. van het # KVB 4 buitenlands gedeelte deelnemers. + transport + kosten ter plaatse (+/- 300 €)

Klefferaar 29

Maximum # deelnemers 8

8

Materiaalbespreking

Hooggebergtetocht

Gore-Tex

Gore-Tex is een belangrijke speler op de waterdichte, ademende textielmark. Het membraan werd ontwikkeld in 1969 en vanaf de tachtiger jaren werd het veelvuldig gebruikt in kleding, schoeisel, handschoenen,.. Tegenwoordig heeft GoreTex 3 categorieën bij toepassingen in kleding. De gewone Gore-Tex in diverse uitvoeringen: 2laags, 3laags, paclite, … Deze Gore-Tex ademt goed en is de meest gunstige Gore-Tex wat betreft prijs. Hierdoor is dit laminaat ideaal voor algemeen gebruik. Active Shell: dit laminaat is nieuw van 2012. Deze Gore-Tex ademt extreem goed en is lichtgewicht. Nadeel is dat deze minder sterk is, waardoor deze artikelen niet geschikt zijn voor zware rugzakgebruik, maar wel perfect is voor actieve sporters. De nieuwe Pro Shell: deze Gore-Tex is vernieuwd sinds winter 2013 en is momenteel het huidige topproduct. Dit laminaat is sterker en beter ademend dan de gewone Gore-Tex, maar minder ademend dan de Active Shell. In vergelijking met de vorige generatie Pro Shell is deze nieuwe Pro Shell tot 28% meer ademend. Dit is het materiaal dat optimaal is voor klimmers. Aan de hand van deze productindeling kan je perfect voor jezelf uitmaken welke Gore-Tex ideaal is voor het gebruik dat u voor ogen heeft.

Verslag van Filip Top Zondagavond 1 september, voor alle schoolgaande jeugd de laatste avond van de grote vakantie. Maar voor mij en David de eerste avond van wat hopelijk een leuke week wordt, wij vertrekken namelijk voor ons jaarlijks weekje op hoogte. Door een veel te drukke agenda van zowel mij als David vertrekken we pas op zondagavond, en zullen we er na een slapeloze nacht er direct moeten invliegen. Daar we richting Walliser Alpen in Zwitserland trekken kunnen we toch nog enkele uurtjes in de wagen slapen alvorens in Sierre van een stevig ontbijt te genieten. Vervolgens trekken we verder naar Zinal, van waaruit de tocht gaat starten. Maandag 2 september, voor ons geen school maar een tocht van Zinal naar de “Cabane de Tracuit”. Een tocht van maar liefst 8.4 km en bijna 1600 hoogtemeters. Voor begin september is het schitterend weer en onder een blauwe hemel vatten we de tocht aan. Na een nachtje in de wagen is dit toch wel zwaar en het duurt bijna 5 uur vooraleer we aan de hut aankomen. Deze blijkt gloednieuw te zijn, geopend in de zomer van 2013. Een metalen design hut met een eetkamer die uit een volledige glazen wand bestaat met een prachtig zicht op het dal. Volledig voorzien van zonnepanelen beschikken we hier over hypermoderne propere voorzieningen en kunnen we na een kort middagdutje genieten van een heerlijke avondmaaltijd. Vervolgens is het nog eventjes al het materiaal controleren en klaarzetten om de volgende dag de Bishorn te beklimmen, met zijn

Rudi , De Berghut Voor meer informatie kun je terecht bij de website van Gore http://www.gore-tex.nl/remote/Satellite/content/ kledingtechnologieen#sec-outerwear-technologies De nieuwe en oude “Cabane de Tracuit”

Klefferaar 30

Naar de top van de Bishorn 4153m de hoogste top van deze week, maar technisch gezien de makkelijkste. Dinsdag 3 september, rond half zes staan we al klaar voor de hut om de beklimming aan te gaan. De gletsjer start kort bij de hut en al snel kunnen we in cordee de tocht aanvangen. We moeten een kleine 1000 meter stijgen over een afstand van ongeveer 5 km. De stijging van de gletsjer is over de hele tocht vrij continue en veel spalten zijn er niet te bespeuren. Voordat we het dan ook maar goed en wel beseffen staan we onder een stralende blauwe hemel vlak onder de top, maar deze berg houd zoals vaak het beste voor het einde. We moeten een bijna loodrechte wand op van ongeveer 30 meter. Niet veel aan zou je zeggen, maar door de warmte van de voorbije dagen is dit wandje verijsd en is het met momenten toch wel blindelings vertrouwen op je stijgijzers. Maar veel problemen levert het ons niet op en rond 9u15 staan we op de top. Hier hebben we een prachtig zicht op de route van de Weisshorn – Grand Gendarme en kunnen we al vollop dromen van toekomstige beklimmingen. Vele foto’s later moeten we ervaren dat dalen toch wel wat zwaarder is dan stijgen en met de nodige moeite daal ik het wandje veilig terug af om dan de afdaling naar de hut aan te vangen. Rond 12u30, zo een zeven uur na vertrek zijn we terug aan de hut waar ik de succesvolle beklimming vier met een frisse Zwitserse pint bier. Maar spijtig genoeg eindigt de dag hier nog niet, we moeten immers nog een kleine 1600 meter dalen tot Zinal, waar we de dag voordien de auto hebben achtergelaten. Ikzelf beslis om voor de korte pijn te gaan en vertrek in looppas richting dal. Maar al gauw gaat het lopen over naar kruipen, en het laatste stuk moet ik na hard werken mij toch gewonnen geven en een gepensioneerd koppel voor laten, ze gingen gewoon te snel. Maar gelukkig heeft zelfs in Zwitserland elk dorp een cafe, en zo een twee pinten later zie ik een gekend gezicht opduiken. Doodop en met kapotte voeten heeft ook David het dorp gehaald.

Daar de tijd het nog toelaat beslissen we om nog naar Saas-Grund te rijden, vanwaar we onze twee volgende bergtoppen gaan proberen aan te gaan. Een warme douche op de camping in Saas-Grund en een lekkere warme maaltijd in een van de hotels maken al dat we snel onze pijnlijke voeten vergeten zijn en terugblikken op een prachtige tocht. En daar de weersvoorspellingen zeer positief blijven tot aan het weekend kunnen we maar hopen op nog meer succesvolle beklimmingen. Na onze nachtelijke rit met weinig slaap en vervolgens de vroege uurtjes waarvoor je uit je bed moet in een hut, blijven we vandaag lekker lang uitslapen. Nadat we op ons gemak de tent hebben ingepakt en ons nog eens uitgebreid gewassen hebben trekken we richting dorp voor een goede brunch. Daarna nemen we de lift naar Hohsaas, het vertrekpunt voor de Weismies. Eens boven kunnen we genieten van een prachtig zicht op de Nadelhorn en Lenzspitze, twee vierduizenders aan de andere kant van het dal die we in 2011 beklommen hebben. Na het ophalen van de nodige herinneringen trekken we richting Weismieshütten waar we de komende nachten zullen overnachten. Onderwegen kunnen we nog wat genieten van een koppel steenbokken alvorens we na een dik uur wandelen aan de hut toekomen. Wat een verschil met de vorige hut. In plaats van een hypermoderne blikken doos is de Weismieshut nog een klassieke vele gezelligere hut. Minder efficiënt en natuurvriendelijk, maar niets gaat toch boven de charme van een klassieke hut. Daar er nog tijd genoeg is en het vandaag een rustdag is ga ik op zoek naar een geocache die hier ergens verborgen ligt. Het kost ons niet veel moeite om hem te vinden, en ik moet David gelijk geven, de cache was even makkelijk te bereiken op huttenschoenen als met botinnen. De rest van de dag is genieten van een overheerlijke zon op het terras en een lekkere maaltijd in de hut. Al snel kruipen we in ons bed, morgen is het terug lang stappen, we gaan de rust van vandaag al snel vergeten zijn. Donderdag 5 september, 5u30 en weeral zijn we vertrokken voor onze tweede vierduizender van de week. Vandaag is het de beurt aan de Lagginhorn, met zijn 4010 meter hoort hij nipt tot de 4000’ers van Europa. In plaats van sneeuw en gletsjer zal het vandaag voornamelijk rots zijn. We starten langs een rivier en missen net als een cordée voor ons de oversteek. Maar wij zien onze fout al snel in en kunnen veilig de rivier oversteken. Na een korte klim moeten we een klein sneeuwveld over om zo op de rotsgraad te komen. Wij kiezen ervoor om zo lang mogelijk op de sneeuw te blijven, we hebben nu eenmaal toch onze stijgijzers aan. Maar al snel moeten we de rotsgraad op, een terrein dat mij dan weer beter ligt maar waar David het af en toe wat moeilijker met heeft. Maar net zoals onze vorige vierduizender deze week houdt ook deze alle lol Klefferaar 31

voor het einde. Sneeuwveldjes en rotsgraden wisselen elkaar constant af en elke keer opnieuw is het beslissen of we de stijgijzers aanhouden of terug afnemen. Na het nodige tijdverlies bereiken we eindelijk het laatste sneeuwveld richting top. Nog eventjes kort de rotsen op en onze tweede vierduizender van de week is een feit. Na een korte rust en de nodige foto’s start ik mijn zoektocht naar mijn tweede geocache van de week. Juist voordat ik het zoeken wil opgeven valt mijn blik op een plastieken melkfles die wel heel erg raar ligt, en ja, mijn hoogste geocache is een feit. Het is ondertussen al iets na 11 uur en we zien vanuit de ander vallei veel bewolking opzetten, dringend tijd dus om de terugweg aan te vatten. De start van de afdaling gaat vrij goed daar we nu iets langer op een stijl sneeuwveld kunnen blijven, maar we verlaten de graat iets te snel waardoor we onszelf een lastigere klimpartij bezorgen dan echt noodzakelijk. Eens teruggekomen aan de rivier ervaren we het volgende probleem. Door het zeer warme weer is er veel smeltwater en de rivier is te woest om veilig te kunnen oversteken. Er zit dus niets anders op dan deze te volgen tot iets onder de hut, waar er een brug is. Uitgeput maar tevreden bereiken we na ongeveer 9 uur stappen terug de hut, waar mijn ondertussen favoriete huttewirt mij al opwacht met een frisse pint bier. Enkele pintjes en een lekkere maaltijd later kruipen we vroeg onder de wol, morgen staat er ons immers weeral een vierduizender te wachten. Vrijdag 6 september, naar goede gewoonte zijn we weeral eens voor zonsopgang onderweg. Doel van vandaag is de 4023 meter hoge Weissmies. Een top die ik al eens vele jaren geleden gedaan heb, maar het mooie aan alpiene toppen is dat ze niet elk jaar hetzelfde zijn en je er dus nooit genoeg van kan krijgen. De meeste mensen beklimmen Weissmies vanuit privéhutten op Hohsaas of nemen als start de lift vanuit het dal. Dit maakt dat wij na ongeveer een uur stappen tussen die twee groepen inzitten. Het is nog ruim een uur voordat de eerste lift bovenkomt, en zij die vanuit Hohsaas vertrokken zijn hebben een klein uur voorsprong op ons. Helemaal alleen starten we dan ook aan onze beklimming en al snel merken we dat we aan een toeristische omloop gestart zijn ipv de beklimming. Eens deze fout rechtgezet vinden we al snel de start op de gletsjer, maar ook hier zijn we nog niet uit de moeilijkheden. De onderkant van de gletsjer is volledig sneeuwvrij en dus ook sporenvrij. Het wordt een zaak van zelf onze route vinden, en dit tussen een hoop spalten. Waar David het gisteren lastig had op de rotsgraad heb ik het vandaag lastig, spaltenrijke gletsjers in een cordée van twee is niet iets waar ik verzot op ben. Maar na het nodige rondwandelen en

terugkeren vinden we een veilige doortocht en staan we iets later voor de steile besneeuwde gletsjer. Van hieruit is het makkelijker om een spoor te volgen, maar toch vaker dan mij lief is moeten we grote spalten oversteken. Eindeloos lang blijft de beklimming duren om uiteindelijk na ongeveer 6.5 km en 1400 hoogtemeters omstreeks half elf de top te bereiken. Van eenzaamheid is hier niets meer te merken, geen enkel van de voorgaande toppen waren zo druk bevolkt. Deze top is dan ook vanuit meerdere routes bereikbaar wat waarschijnlijk de grote drukte verklaart. Na de nodige topfoto’s keren we terug bergafwaarts, maar deze keer in het gezelschap van enkele andere cordée’s. Bijna beneden valt het mij op hoe vele cordée’s het toch niet al te nauw nemen met de veiligheid. Zo zijn ze zoals ons vaak maar met twee, maar houden ze geen afstand tussen elkaar. Volgens mij fataal als er iemand een spalt ingaat, maar blijkbaar ben ik de enigste broekschijter op de berg die zich hierover zorgen maakt. Eens terug veilig in Hohsaas vieren we onze derde succesvolle top met hoe kan het anders, een frisse pint. Vanuit het ander dal is er ondertussen net zoals gisteren zware bewolking gekomen, en dus beslissen we om snel door te gaan naar de hut. Rond half drie halen we de hut, waar we snel inpakken om door te trekken naar het tussenstation Kreuzboden. Van hieruit is het nog eventjes via de lift terug naar Saas Grund om daar tevreden terug te keren naar de camping. We kunnen terugblikken op een super geslaagde korte week, onze drie vierduizenders zijn een succes, en met een week van ongeveer 5300 positieve hoogtemeters was het zeker geen simpele week, een mens zou soms hopen op slecht weer.

Naar de top van de Weissmies

Klefferaar 32

UITNODIGING

voor de DE STATUTAIRE ALGEMENE VERGADERING van BVKB Zaterdag 15 februari 2014 om 15u30 stipt in Paepenheide

AGENDA 1. Registratie van de werkende leden 2. Opening van de vergadering 3. Kasverslag 2013 4. Verslag van de kastoezichters 5. Aanvaarding van het kasverslag door de algemene vergadering 6. Kwijting aan de kastoezichters en de bestuursleden 7. Verkiezing van de kastoezichters voor 2014 8. Voorstellen van de begroting voor 2014 9. Toelichting plannen en stand van zaken Klimax III 10. Goedkeuring van de begroting door de algemene vergadering 11. Verslag van de verschillende verantwoordelijken 12. Verkiezing van de bestuursleden: Hendrik Peeters stelt zijn kandidatuur: Bart Van Zegbroek 13. Allerlei De vergadering gaat door in Paepenheide, Beenhouwersstraat 3, 2870 Breendonk. Indien je verhinderd bent dan ben je vriendelijk verzocht volmacht te geven aan een ander effectief lid, met bijgevoegd formulier. Elke effectief lid kan slechts drager zijn van 1 volmacht. Gelieve nota te nemen van het feit dat U slechts stemgerechtigd bent als uw lidgeld voor 2014 betaald is. Voor de raad van bestuur, Stef Duymelinck

Klefferaar 33

VOLMACHT

Ik, …………………………………., werkend lid van BVKB met lidnummer………… geef hierbij volmacht aan…………………………………………………………………. lidnummer (volmachthouder)……………………., om mij te vertegenwoordigen op de Statutaire Algemene Vergadering op zaterdag 15 februari 2014 te Breendonk.

Opgemaakt te…………….……….. op………………….(datum)

Handtekening

Klefferaar 34

JANUARI

FEBRUARI

MAART

APRIL

MEI

Open Jeunes de l'Escale

1 2 3

EYC lead Imst

1

Bestuur

2

Krokus

3

4

Krokus

4

5

Krokus

6

Bestuur

JUNI

Bestuur

7

Bestuur

Krokus

Wandeltocht puffertjes 6 - 13 april

Krokus

Paasvakantie

5 6 7

8

Night of the tops

Paasvakantie

Pinksteren/ YCCF Imst

9

Night of the tops

Paasvakantie

Pinkstermaandag dagwandeling/ YCCF Imst

10

Bestuur

Paasvakantie

KVB 1 Klimax

8

9

10

11

Paasvakantie

11

12

Paasvakantie

12

Paasvakantie

13

13 14

KVB 3 Kick off Paepenheide

Paasvakantie

EYC lead Kiev

14

EYC lead Kiev

15

15

Algemene Vergadering

BK Jeugd

Paasvakantie

16

halve dagwandeling

VVM Breeven GTE KVB 3 Breeven dagwandeling

Paasvakantie

17

VVM Breeven GTE

18

Open Vlaams Jeugdkampioenshap

19

Drytool Berghut halve dagwandeling

16

Paasvakantie

KVB 1 Klimax

17

Paasvakantie

dagwandeling

18 19

20

Pasen

21

Paasmaandag

20

22 Open Jeunes de Stone Age

23

Kampeer en wandelweekend/ EK lead Edinburgh

21

Kampeer en wandelweekend/ EK lead Edinburgh

22

VVM Breeven GTE

23

24 25

24 KVB 3 Breeven Standplaats

GPS - initiatie

KVB 3 PàL VVM Corphalie Jeugd Breeven

25

26

BK senior

26

27

KVB 3 Hotton VVM Hotton dagwandeling

27

28

VVM Breeven GTE

29

VVM Durnal

30

KVB 3 Durnal/ VVM MLD

31

Bestuur

KS = Klimschool

Hemelvaart

28

KVB 3 Yvoir VVM Beez

29 30

EYC lead Imst

KS VVM= Klimschool BK= Belgisch vervolmaking Kampioenschap

Clubkampioenschap

EYC = European Youth Cup

Klefferaar 35

KVB = Klimvaardigheidsbewij s

31

Periodiek tijdschrift - Driemaandelijks - december 2013 Verantwoordelijke uitgever: Filip Top Leugstraat 116 2830 Aartselaar Kantoor van uitgifte:

2870 Puurs

België-Belgique

P 706382 P.B. 2870 PUURS 8/5157

David en Filip zijn in de wolken met hun beklimming van drie vierduizenders

volgende copysluiting 20 februari 2014 Klefferaar 36