De vrede neemt nooit vakantie. Ze blijft altijd wakker! Straks gaan we op vakantie? We hebben een voorstel: NEEM JE DE VREDE MEE OP VAKANTIE?

De vrede neemt nooit vakantie. Ze blijft altijd wakker! Straks gaan we op vakantie? We hebben een voorstel: NEEM JE DE VREDE MEE OP VAKANTIE? Laat de vrede niet achter op school. Tien maanden lang poogden we samen ‘wakker te zijn’ om de vrede te realiseren. Laten we nu wakker blijven om de vrede blijvend te realiseren -ook in de vakantieVrede is de enige toekomst! Ben je te-vrede-n over je schooljaar? Keer je te-vrede-n terug? (religieuze) liederen rond vrede voor kinderen:  

http://godsdienstklas.yurls.net/nl/page/958257#topboxes http://www.libelle.be/vrije-tijd/320055/kinderen-van-over-de-hele-wereld-zingen-samenvoor-vrede Van de Verenigde Staten tot Brazilië en Ghana. Kinderen vanuit de hele wereld werken samen en zingen in een filmpje. Bereid je voor, want dit filmpje bezorgt je kippenvel én tovert een glimlach op je gezicht. Playing For Change is een vereniging die mensen vanuit de hele wereld wil verbinden door muziek. Het project is ontstaan in 2002 en groeit nog elke dag. Elk jaar voegen nieuwe muzikanten zich bij de vereniging en zingen ze voor een verandering, bijvoorbeeld voor meer vrede. Ze willen een boodschap verspreiden door mensen op een leuke manier te verrassen. De kinderen zingen het wereldberoemde lied ‘Don’t worry, be happy’.

Steen voor steen 1. Bouwen aan vrede, steen voor steen, een huis van vrede voor iedereen; ’t wordt een huis voor alle mensen die de échte vrede wensen.

DPB Brugge, juni 2015, einde schooljaar, (B)BaO en (B)SO

1

t/m Frans Luyt

Pagina



Refrein: Vindt u het een goed idee? Helpt u dan een handje mee! Steen voor steen, steen voor steen, iedereen gelukkig, niemand meer alleen. 2x 2. Bouwen aan vrede, steen voor steen, een huis van vrede voor iedereen, maar je moet er hard voor werken voor je daarvan iets gaat merken. Refrein: Vindt u dat … 3. Bouwen aan vrede, steen voor steen, een huis van vrede voor iedereen, iedereen mag binnenkomen; ’t wordt een huis van ieders dromen. Refrein: Vindt u dat … PARTITUUR http://www.vrijeschoolliederen.nl/?vsl_search=7dadb1aca8b88e8f025356f47f72c0ab Op de site, www.vrije... kan je ook de zoekterm ‘BOUWEN’ intikken en je komt direct op de partituur die je kan afdrukken.

Pagina

2

Een schooljaar lang hebben we gebouwd/opgebouwd: een sfeer van verdraagzaamheid en respect: bouwstenen voor vrede in de ruime wereld!


3 Pagina


zesdeklassers nemen de vrede mee… MAAR laten ze ook na voor wie na achter hen komt… Voor onze zesdeklassers begint in september een heel nieuwe fase in hun jonge leven. Zij nemen vandaag afscheid van jullie allemaal want na de grote vakantie zwaait voor hen de poort van het secundair onderwijs open. Ze willen in de sfeer van deze viering liefde en vrede uitstrooien onder jullie allemaal. Wij strooien liefde en vrede uit in de hartjes van de kinderen van het eerste leerjaar. Zij hebben dit schooljaar hard moeten werken. Ze konden geen letter lezen en nu duiken ze in boeken met honderden woorden. Hopelijk lezen ze nu ook verhalen waaruit ze kunnen leren hoe ze anderen gelukkig kunnen maken. Wij strooien liefde en vrede uit in de hartjes van de kinderen van het tweede leerjaar. Zij hebben dit schooljaar hard moeten oefenen op de maal- en deeltafels. Hopelijk hebben ze ook geleerd dat je liefde kan vermenigvuldigen en kan delen met elkaar. Wij strooien liefde en vrede uit in de harten van de kinderen van het derde leerjaar. Zij hebben dit schooljaar leren tellen tot 1000. Zij beseffen dus wat het wil zeggen tot 7 maal 70 maal in liefde elkaar vergeven. Wij strooien liefde en vrede uit in de harten van de kinderen van het vierde leerjaar. Zij zijn dit schooljaar op verkenning gegaan in … (onze gemeente). Zij hebben geleerd hoe groot onze gemeente is en hoeveel inwoners er zijn. Zij kunnen nu inschatten hoeveel liefde er nodig is om iedereen in ons dorp gelukkig te maken. Wij strooien liefde en vrede uit in de harten van de kinderen van het vijfde leerjaar. Zij hebben dit schooljaar hun eerste woordjes Frans geleerd. Zij weten nu dat 'l' amour' het franse woordje voor 'de liefde' is. En dat ‘paix’ het franse woordje is voor ‘vrede’. Ze beseffen nu dat de liefde en vrede niet stoppen aan aardse grenzen. Wij strooien ook liefde en vrede uit in onze eigen harten. Die zullen we zeker nodig hebben als we volgend jaar met andere jongeren moeten gaan samenleven. We hopen dat we ons allemaal heel vlug zullen thuis voelen in onze nieuwe school. Wij strooien liefde en vrede uit in de harten van alle leerkrachten van onze school, Zij hebben dit schooljaar veel van hun liefde moeten schenken aan de leerlingen van hun klas. We hopen dat de portie liefde die ze vandaag van ons zullen krijgen voldoende zal zijn om hun reserve weer op peil te brengen. Zo zullen ze volgend schooljaar weer met veel liefde en vrede en enthousiasme hun kinderen trachten op te voeden.


Pagina

God wij danken U voor de vele jaren van ons samenzijn, voor al het goede dat we hier mochten meemaken. Wij waren hier gelukkige kinderen

4

Ten slotte willen we ook een stukje liefde en vrede meegeven en toewensen aan onze meester/juf …, zoveel zelfs dat hij/zij er nog zijn hele verdere leven van genieten kan. Wij laten ook voor altijd in ons hart een plaats voor jou, meester/juf … als blijvende herinnering.

dankzij het hele schoolteam Dankzij de kinderen van onze klas, waarmee wij soms ruzie maakten maar daarna om de hals vlogen. Wij hebben ons best gedaan om onze school te maken tot een toffe school. Wij hopen dan ook dat het goede, dat we probeerden te doen zal worden nageleefd door de kinderen na ons Wij hopen dan ook dat we nog vaak mogen terugkomen. God, wij danken U omdat Gij ons oproept altijd vooruit te gaan. God, wij bidden U: ga mee met ons op weg opdat wij zonder omwegen gaan kiezen voor elke mens die Gij ons toevertrouwt.

Vrede is geen magische Harry Potter-toverformule Er is zoveel dat ons bang maakt en waarvoor we angstvallig onze deuren gesloten houden; vreemdelingen, hoofddoeken, financiële crisis, terreurdreigingen, klimaatverandering …  Angst werkt verlammend, en brengt haat en geweld in ons hart. We sluiten ons vanuit die vrees maar al te vaak op in ons eigen gelijk.

bron: http://eenanderekijk.be


Pagina

Vrede is geen magische Harry Potter-toverformule.  Het is een werkwoord, we moeten er zelf werk van maken in kleine en grote gebaren. Iedere dag opnieuw, proberen die vrede handen te geven.  Geen handen van gebalde vuisten, maar open handen van geven en ver-geven. Dan krijgt vrede vleugels … Vrede en alle goeds!

5

En dan komt Jezus … in hun midden, in ons midden. Zomaar, onaangekondigd, onvoorbereid. Hij zegt: ‘Ik wens jullie vrede!’ Breek uit jezelf! Word verrijzenismensen!

Vrede ontstaat niet zomaar. Vrede is een werkwoord. Vrede moet je doen. Velen hebben ons een voorbeeld gesteld. Vredesvoorbeelden zijn… Mahatma Gandhi, Malala, Nelson Mandela, Jezus. Maar er zijn er nog velen: Martin Luther King, zuster Jeanne Devos … Ook organisaties zoals Artsen zonder Grenzen, Amnesty International. Allemaal mensen die zonder geweld een weg bouwen naar vrede. Hun leven was/is een oproep aan ons, om verder te bouwen aan die weg. Ook prinses Elisabet roept ons, jongeren, op, om te werken aan vrede. Om het vuur van vrede uit te dragen. We luisteren naar haar toespraak op het Lichtfront vorig jaar.

prinses Elisabet, Lichtfront 2014


Pagina

front. Geweld, angst en honger, zijn hun dagelijks lot. 25 Mannen, vrouwen en kinderen moeten op de vlucht slaan. Hun huis, hun school, hun dorp worden vernield. Wij zullen al die slachtoffers die in ons land gevallen zijn nooit vergeten. Ook vandaag nog verbrijzelt oorlog mensenlevens. Vaders, moeders, kinderen Lijden of worden van elkaar gescheiden. Maar in hun ongeluk geven ze ons ook een les van moed en waardigheid. De wilskracht in hun ogen nodigt ons uit, om op te staan voor een betere wereld van gerechtigheid en vrede. Het komt ons jongeren toe, om onze fakkel hoog te houden, en om, zoals vandaag, een lichtfront te vormen.“

6

“Honderd jaar geleden begon de Groote Oorlog . Duizenden soldaten verlaten hun families voor het

Neem de vrede mee! Vrede: een mooi vakantiegeschenk te midden van de vele andere mooie cadeautjes van de natuur. De zon kust de bloemen. De wind streelt het veld. De maan geeft licht aan de nacht. Het vuur warmt de dieren. De zee die vertelt: ‘Ik breng je het leven, een golvende kracht!’ Ben je daarom te-vrede-n? Mooie cadeautjes van de natuur. Zomaar gegeven, gekregen talent. Ook jij bent zo’n wonder, uniek en bijzonder. Ook jij mag er zijn om wie je bent. Ben je daarom te-vrede-n? De sneeuw voedt rivieren. Een boom koelt de dag. De bloemen sieren de haag. De vrolijke vogels -een zingende lach vertellen je fluitend: geen zorgen vandaag Mooie cadeautjes van de natuur. Zomaar gegeven, gekregen talent. Ook jij bent zo’n wonder, uniek en bijzonder. Ook jij mag er zijn om wie je bent. Wonder. Bijzonder. Uniek talent. Wonder, Boven wonder dat jij dat bent. Ben je daarom te-vrede-n?

Pagina

7

Naar Gerard van Midden


God, 100 jaar geleden sneuvelden vele jonge mensen in de “groote oorlog”. Ook vandaag nog sterven vele mensen door oorlog en geweld. Mensen maken oorlog. Maar: ook op school was er in het voorbije schooljaar soms wel eens ruzie en geweld. Vandaag, op de drempel van de vakantie, schud Jij ons blijvend wakker. Wakker voor vrede. Oorlog kan niet en mag niet. Ook niet door woorden of door boze blikken. Je roept ons om wakker om blijvend stappen van vrede te zetten. God, help ons, om ècht te werken aan die vrede. In vele kleine dingen tijdens de vakantie. Geef ons daartoe de kracht en inspiratie. Opdat er vrede is, hier en overal. Vader in de hemel, Je vindt het wellicht fantastisch dat al deze kinderen in Jouw huis samen zijn gekomen om het einde van het schooljaar te vieren. Bij een aantal leerlingen zie ik een brede glimlach op hun snoet. Ze zijn tevreden, ‘content’ dat het vakantie is. Een aantal zesdeklassers zien er wat beteuterd uit. Het knaagt een beetje dat ze afscheid moeten nemen.


Pagina

Lieve Vader, wil Je voor deze kinderen een tochtgenoot zijn tijdens de vakantie? Help Je hen om hun rugzak vol gevoelens te dragen? Dan wordt het een schitterende zomervakantie!

8

Eigenlijk is het einde van elk schooljaar telkens weer een grote stap voor iedereen. Een stap met een lach uit dankbaarheid en een traan omdat we afscheid moeten nemen.

God, bij het begin van het schooljaar namen we ons voor om stap voor stap, voetje voor voetje, beetje bij beetje, door het schooljaar te stappen. Wij wilden graag samenleven en samenwerken in vriendschap om er samen iets goeds van te maken. We weten niet of we daar helemaal in gelukt zijn, en of we wel in de voetsporen van jezus gingen. Maar we danken u voor dit schooljaar dat ons veel heeft geleerd en ons veel vriendschap heeft gegeven. Geef ons Heer, een deugddoende, goede vakantie. Amen.

Ga actief op zoek naar vrede! We leven in oorlogstijden en oorlogen zijn verwoestend. Daarom is het belangrijk om de roep om vrede uit te schreeuwen. Wie al in vrede leeft, mag daarin niet berusten. Het moet een actieve vrede zijn.

Pagina

9

Paus Franciscus


Jezus zegt: Heb je vijanden lief en wees goed voor wie jou haat. Zegen wie jou vervloekt en bid voor wie jou mishandelt. Slaat iemand je op de wang, bied hem dan ook de andere aan. Pakt iemand je jouw jas af, weiger hem dan ook je hemd niet. Vraagt iemand je om iets, geef het. Neemt iemand iets van je weg, vraag het niet terug. Behandel de mensen zoals je wilt dat ze jou behandelen. Lucas 6, 27-31

Geef me een zetje, Heer. Soms denk ik: ‘Het is niet meer te doen! Die opdracht kan ik niet aan. Die berg is te hoog, te steil. Die puzzelstukken krijg ik nooit in elkaar. Niets voor mij.’ Studeren. De proefwerken. Een kanjer van een boek (moeten) lezen en bespreken. Een al te moeilijke opdracht. Thuis. Op school.

Sta Jij ook achter mij, God? Ik durf het graag geloven. Mag ik op Jou rekenen? Dankjewel.

Pagina

Stef Desodt

10

Soms wacht ik op een zetje. Een duw in de rug. Een hand op de schouder. Van om het even wie. Als ik maar weet dat iemand achter me staat. Dan lukt het meestal wel.


Jezus, Ik ben blij dat ik Jou iets mag vertellen. Ik vind VREDE een leuk doewoord. Want het is de V van vrienden maken. Het is de R van ronddansen op een feest. Het is de E van echt mijn best doen om lief te zijn. Het is de D van doorzetten, volhouden. En tot slot is het de E van even stil met Jou te praten. Naomi 2015 nr 5, p. 16

Lieve God, net als Jij, droom ik van een wereld waar er VREDE is voor iedereen! Maar als ik de tv aanzet, dan merk ik dat er nog hard moet gewerkt worden. En niet alleen ver weg, ook dicht bij mij: in mijn gemeente, in mijn straat. Zelfs thuis kan het vaak beter.

Simon 2007, nr 5


Pagina

Zo wordt Jouw en mijn droom ooit werkelijkheid.

11

Geef mij lieve God, elke dag, de moed om door te gaan… en te blijven werken aan een wereld zonder ruzie, jaloezie en pijn…

De burgemeester maakte zich zorgen: 'Waarom zijn de mensen in mijn stad zo ongelukkig?' Een rondtrekkende fluitspeler zei: 'Er is hier geen vrede.' Toen riep de burgemeester iedereen bijeen op het stadsplein en vroeg: 'Wil er iemand vrede gaan zoeken?' Een oude tuinman stond op. 'Ik zal wel gaan,' zei hij. Een paar weken later, was hij nog steeds niet terug. Zijn tuin stond vol onkruid. Zijn stokoude buurvrouw kon het niet meer aanzien. Met een hark en een schoffel ging ze aan de slag in de tuin van haar buurman. Een paar moeders zeiden tegen hun grote jongens: 'Dat gaat niet, jullie de hele tijd voor de T.V. en die oude vrouw maar in de tuin werken.' 'Ach dat wil ze toch zelf,' mopperden ze. Maar na een tijd gingen ze toch stilletjes naar de tuin. Het werk viel best wel mee. Het werd zomer en alles groeide en bloeide. De jongens hadden meer hulp nodig. Hun vrienden wilden wel, maar niet als die of een ander erbij was. 'Ho,' riepen de jongens, 'we hebben zoveel handen nodig, dat het niet uitmaakt van wie ze zijn.'

C. LETERME, Een parel voor elke dag, Uitg. Averbode, 2008, p. 277


Pagina

Tijdens dat feest kwam de tuinman terug. 'Ik heb nergens vrede kunnen vinden,' zei hij. 'Maar het gekke is: de laatste tijd stuurden ze me steeds naar hier als ik om vrede vroeg.'

12

De tuin werd een juweeltje. De bloemen werden gebracht naar wie oud of ziek was, en met de groenten en het fruit werd een groot feest gehouden.

Het gewicht van niets Een koolmeesje vroeg aan een duif: ‘Weet jij hoeveel een sneeuwvlok weegt?’ ‘Zo goed als niets’, antwoordde de duif. Het koolmeesje lachte. ‘Ik zat gisteren op een dennentak toen het begon te sneeuwen. Geen sneeuwstorm, maar een zachte sneeuwbui, mooi als een droom. Omdat ik niets beters te doen had, telde ik de sneeuwvlokken die op mijn tak vielen. Na een tijdje was ik bij 3 751 952. Toen viel de 3 751 953ste op mijn tak, met een gewicht van zo goed als niets, en toch brak de tak af.’ Het koolmeesje vloog weg. De duif dacht na. Hij was al eeuwenlang, sinds de tijd van Noach om precies te zijn, een expert in vrede. ‘Misschien is er ook slechts één mens nodig om de weegschaal te doen omslaan en de hele wereld in vrede te laten leven’, dacht hij.

Pagina

Jezus was een toffe leraar. Hij vertelde dikwijls en zo kon men veel van hem leren. Dikwijls vertelde Jezus over het Rijk van God. En met het Rijk van God bedoelde hij een hele mooie wereld op aarde. Ooit zou die prachtige wereld er komen, zei Hij. Stilletjes zal die wereld groeien zoals het gebeurt met een boer die gezaaid heeft en elke dag weer opstaat en slapen gaat, en op een dag zal het zaad uitkomen door de zon en de regen, en het zal groeien, zonder dat de boer er iets moest aan doen. Zo zal het Rijk Gods er komen, zei Jezus. De mooie wereld op aarde kan zelfs beginnen met een mosterdzaadje, zei Jezus. Dat is een piepklein zaadje, wel het allerkleinste zaadje van heel de wereld. Als je het zaadje zaait in de grond schiet het omhoog en het wordt groter dan al de groenten en bloemen, groter dan de fruitbomen. De mosterdplant krijgt heel veel takken en wordt zo groot dat de vogels er onder komen schuilen voor de zon en nestjes kunnen bouwen; Zo'n prachtige boom waar iedereen graag in komt wonen zo zalig zal die mooie wereld worden. Zo leerde Jezus ons hoe graag God ons ziet omdat Hij ons een mooie wereld geeft. En zo leerde Hij ook dat uit kleine dingen ook heel mooie zaken kunnen ontstaan. Zo zijn al de kleine dingen die wij op school doen en deden voor mekaar mooie takken van de boom van het Gods Rijk. Zo zijn al de mooie dingen die wij in de vakantie zullen doen.

13

Kolet Janssen


Ik droomde van een mooie wereld. Maar het was maar een gewone droom. Ik vertelde hem aan mijn bompa en die zei: dromen zijn niet echt. Ik vertelde het aan mijn vriendje en die zei: dromen moet je niet geloven. Ik vertelde het aan een sportkameraad en die zei: Dromen dat is om te lachen. Toen vertelde ik het aan een eekhoorn, die te rusten stond tegen een beukenboom en die zei: vertel mij eens die droom.

Pagina

14

Toen vertelde ik over prachtige bloemen en hoge bomen, over spierwitte wolken en de gouden zon, en over een concert van mooi gezang, die ik in de droom had gezien en gehoord. En iedereen was blij in mijn droom. Toen werd het even stil.... en ik keek naar de eekhoorn. En de eekhoorn keek met grote ogen naar mij.... Was dat jouw droom? vroeg hij. Dan was jij in jouw droom bij ons op bezoek! Kijk maar eens goed rond en doe jouw ogen open: Zie eens hoe blij de dieren zijn en hoe het orkest van de vogels klinkt, en hoe de bloemen en bomen enig mooi zijn. Kom en blijf, jij mag hier op vakantie komen want onze wereld is altijd mooi als je er met open ogen rustig naar kijkt.


na het H. Vormsel Vader, langzaam maar zeker worden we groot... Er verandert zoveel: onze hobby's, ons lichaam, kleren, vrienden, straks de nieuwe school... Het is niet altijd makkelijk als je 12 bent. Maar door het sacrament van het Vormsel legde Jij je hand op ons, zalfde Jij ons, en weten we dat Jij er altijd bent voor ons, dat Je ons steunt, 'vorm' en kracht geeft. Dankjewel! 'Even stil' - Uitgeverij Averbode

Pagina

Vrede Het lijkt wel alsof er overal in de wereld narigheid is. Mensen zijn boos en vol haat; ze maken oorlog en veel ruzie. Dat kan en mag zo niet doorgaan. Waarom kunnen ze niet gewoon ophouden met al dat vechten? God, help ons, om vrede te maken in de wereld. Geef ons de kracht om aardig en liefdevol te zijn. Opdat er vrede komt, hier en overal. Amen.

15

Heer, ik wil U zeggen dat ik fouten heb gemaakt: dingen die ik zei, dingen die ik dacht, dingen die ik heb gedaan of juist niet gedaan. Het spijt me Heer. Het spijt me, jullie allemaal. Laten we bidden voor elkaar. Heer, maak ons leven nieuw en waar.


God heeft alles zo mooi gemaakt: de aarde, de dieren, de planten en de bomen, de zon en de maan, de sterren… Alles is zo mooi en zo goed… Maar het blijft niet zo goed en mooi. De mensen luisteren niet meer naar God. Ze maken ruzie, en slaan elkaar dood. Dan zegt God: ‘ik heb spijt dat ik de aarde en de mensen gemaakt heb. Ik ga hier een eind aan maken.’ Maar er is één mens die een vriend is van God. Dat is Noach. Hij leeft niet zoals de mensen om hem heen. Hij is eerlijk. Hij is vriendelijk. Hij zorgt goed voor de dieren. Hij vergeet God niet, en God vergeet Noach niet. God zegt tegen Noach: ‘Ik heb spijt dat ik de aarde gemaakt heb en de mensen. Ik ga hier een eind aan maken. Maar jij moet een grote boot bouwen, een ark. Jou wil ik redden, en ook je vrouw en kinderen.’ Noach doet wat God zegt. Hij bouwt een groot schip, wel 150 meter lang, met drie verdiepingen. Als de boot klaar is, begint het te regenen.

God zegt tegen Noach: ‘nu mogen alle mensen en dieren de ark weer uit. Breng ze naar buiten, de koe en het paard, de neushoorn en de olifant, en alle vogels. Ze moeten weer jongen krijgen. De aarde moet weer vol dieren worden.’ Dan bouwt Noach een altaar en dankt God. De mensen en de dieren kunnen weer leven op de aarde.


Pagina

Het water stijgt. De boot begint te drijven. Hoger en hoger stijgt het water, tot boven de bergen. Alle mensen en dieren verdrinken. Maar op de golven vaart de ark. God vergeet de mensen en de dieren in de ark niet. Hij laat het ophouden met regenen. Langzaam zakt het water. De toppen van de bergen kun je al weer zien. De boot blijft vastzitten, bovenop een berg. Na een tijdje maakt Noach een raam open. Hij laat een duif los. Maar de duif vindt geen tak om op te zitten. Overal is nog water. De duif komt weer terug naar de ark. Na een week laat Noach de duif wéér los. Als het avond wordt komt de duif terug. Nu heeft hij een olijftakje in zijn bek. Noach begrijpt dat het water is gezakt. Hij wacht een week, en laat dan de duif weer los. De duif komt niet meer terug. Noach schuift het dak open. Hij ziet dat het land weer helemaal droog is.

16

Dan gaat Noach met zijn vrouw en kinderen in de ark. Hij laat ook allerlei dieren naar binnen gaan, wilde en tamme, grote en kleine, en ook de vogels. Van alle dieren mogen er twee naar binnen, een mannetje en een wijfje. Zo heeft God het tegen Noach gezegd. Als iedereen binnen is, sluit God de deur. Het blijft maar regenen, weken lang. Water, overal water.

Pagina

17

De zon schijnt weer. Kijk, de regenboog! God zegt: ‘als ik de regenboog zie zal ik denken aan de mensen en de dieren, aan alles wat leeft. Ik zal ze nooit in de steek laten. Dat beloof ik je.’


FRANCISCUS! Franciscus is de patroonheilige van de dieren. Men zegt dat hij met de dieren kon praten! Franciscus was een man vol vrede. Vrede met de mensen, vrede met de dieren, vrede met zichzelf… Daarom alleen al kreeg hij zeker een plaats (krijgt hij zeker nog een plaats op het einde van) in ons jaarthema WAKKER voor VREDE. Hij stierf op 4 oktober 1226. Daarom is 4 oktober de herdenkingsdag van Franciscus. En ook dierendag.

De duif uit onze affiche maakt de link naar alle dieren. Bij Franciscus vinden we een mooi verhaal over een duif! Luister maar!

Pagina

18

Franciscus redt de tortelduiven Franciscus ging naar de tuinman en zei: ‘Broeder, je moet de rand van onze akker niet beplanten. De wilde bloemen en de kruiden hebben ook ruimte nodig om te groeien. Ook zij zijn er om te groeien en te bloeien en onze Schepper te eren.’ Op dat moment liep er een jongen voorbij met een kooi vol wilde tortelduiven. ‘Waar ga je heen met die duiven?’ vroeg Franciscus. ‘Naar de markt’, zei de jongen. ‘Ik heb ze gevangen en ik kan er heel wat geld mee verdienen.’ ‘Alsjeblieft’, smeekte Franciscus met tranen in zijn ogen,’ ze zijn zo onschuldig. Geef ze aan mij’ De jongen was zo verrast door Franciscus’ zorg om de tortelduiven dat hij de hele kooi met vogels aan hem gaf. Franciscus nam de bange diertjes op schoot. ‘Waarom lieten jullie je vangen door die knul?’, bromde hij zacht. ‘Weet je niet hoe bijzonder je bent?’ Een duif ontdekte na de zondvloed droog land voor Noach, en een duif rustte op Jezus’ schouder na zijn doop. God heeft jullie van de dood gered omdat jullie ons over Gods goedheid vertellen. Kom, ik help jullie nieuwe nestjes te bouwen.’ Franciscus verzamelde twijgjes en gras. Hij vlocht er zachte ronde bedjes van en zette die voorzichtig tussen de boomtakken. ‘Zo’, zei hij, ‘nu mag je zingen en kleintjes krijgen, zoals God het heeft bedoeld.’ Franciscus zocht eten voor hen. Hij zong liedjes en de vriendelijke duiven koerden terug. De hele tijd keek de jongen die de duiven had gevangen, verbaasd toe. ‘Op een dag’, zei Franciscus, ‘ zul je bij mij en mijn broeders komen wonen.’ En zo gebeurde het. De jongen vergat nooit meer wat hij die dag gezien had. Toen hij groot was, werd hij minderbroeder en zou de rest van zijn leven de armen helpen. Precies zoals Franciscus de arme tortelduifjes had geholpen.


* Lieve God, Franciscus was een grote dierenvriend. Ik dank Je, zoals Franciscus, voor alles wat Jij mij schenkt: de aarde, de lucht, het water, De zon, de maan, de sterren, De bomen en de bloemen, De dieren en de mensen Dank Je Wel! Laat er ons van genieten in de komende vakantie! ** Dag God, Franciscus hield van alle mensen. Franciscus hield van alle dieren. Franciscus hield ook van jou. Jij bent de God van alle mensen. Jij bent ook de God van mij. Blijf in mijn hart. Blijf mij nabij. Amen. *** Dag God, Franciscus hield van Jezus. Hij bad voor vrede in de wereld, dat de mensen liefde zouden brengen in plaats van haat. Geef dat wij elkaar steeds beter verstaan. Wij zijn allen broers en zussen van elkaar. En Jij bent onze God. Hoe we jou ook noemen: God, Allah, Jahweh. Amen. **** Wat heb je de wereld mooi gemaakt, Goede God. Dank je voor de bomen met hun mooie bladeren. Dank je voor de dieren Ooveral in het bos. Dank je voor de zon, de maan en de sterren. Dank Je voor de mensen.

19

Dank je voor mezelf.

Pagina

Wat zijn we allemaal mooi!


***** Jezus, wat bezielde Franciscus om zomaar alles achter te laten? Hij woonde in een mooi huis, had rijke kleren, kreeg alles van zijn ouders wat hij maar wilde. En toch trok hij zich terug in armoede. Hij koos de weg van de armen en de kleinen, van de eenvoud in de natuur. Ik wil ook nadenken waar mijn geluk ligt. Wil ik overal de beste zijn, de slimste, de sterkste? Of zijn er andere dingen die minstens even belangrijk zijn? Ik zal het even stil maken, zoals Franciscus dat deed, Misschien hoor ik dan wel wat het antwoord is… Dank je wel, Jezus.

Pagina

20

SAMEN DUIFJES LOSLATEN OP HET EINDE VAN DE VIERING! Misschien kunnen we nu samen vredesduiven loslaten en ondertussen ons vredeslied zingen op de slotviering van het schooljaar. Vredesduiven die de mooie wijde natuur invliegen…


Het is weer een druk gevuld schooljaar geworden. Nog enkele dagen en de schoolpoorten gaan voor een tijdje dicht. Dat is goed. Velen hebben immers de vakantie echt verdiend en zien dan ook met verlangen uit naar deze periode. De reisagentschappen spelen op dit verlangen in en bieden een gamma aan mogelijke droomvakanties. Toch blijft de bedoeling van elke vakantie dat de mens wat tot rust kan komen, dat hij wat tijd vindt voor het gezin, voor zichzelf, voor anderen, voor stilte en bezinning. Want dat is toch de betekenis van vakantie. Vrij zijn van om vrij te zijn voor. Velen houden eraan om het huis te verlaten en weg te trekken. Sommigen willen alleen maar de rust opzoeken: geen telefoons, geen afspraken … Anderen zoeken rust opzoeken midden de drukte van het strandtoerisme. Weer anderen verkennen de natuur en de kunst en willen mensen ontmoeten. Wat het ook mag zijn: een goede vakantie betekent altijd opnieuw graag naar huis komen met een pak nieuwe energie en met een verhaal over opgedane ervaringen, ontmoetingen, ontdekkingen, mooie dingen. Wie met vakantie gaat, moet op de eerste plaats zijn zintuigen gebruiken. Probeer met je ogen te kijken. Met de voet op het gaspedaal zie je alles oppervlakkig en vliegen wij aan zoveel dingen voorbij zodat we veel moois niet opmerken. Wie te voet door het landschap stapt, heeft veel meer gezien dan met de wagen. De schoonheid van de kleine dingen ontsluit zich niet voor een vluchtige blik. Daarom staan er in de toeristische streken vaak banken opdat de mensen de pracht van de natuur zouden zien als een geschenk voor iedereen. Zo’n banken staan ook in musea, waar je de nodige tijd en rust moet nemen om een kunstwerk te bekijken. In het boekje, De kleine prins, van Antoine de Saint-Excupery zegt de vos tegen de kleine prins: “Jullie kijken en zien niet, jullie ogen zijn blind. Met je hart moet je kijken.” Eén van de opvallende kenmerken van het optreden van Jezus van Nazareth was dat Hij zag wat vele anderen niet merkten. Hij zag waar mensen verdriet hadden, waar mensen gebukt gingen onder de last van het uitgesloten of niet aanvaard zijn. Hij zag de mensen aan de kant van de weg en hun noden. Hij zag hen met zijn hart! Gebruik je oren wanneer je met vakantie gaat. Vroeger trokken heel wat mensen naar de eenzaamheid van de woestijn om er de stilte te zoeken en ze te horen. Die mensen waren zwijgzaam. Niet omdat ze niets te zeggen hadden, maar wel omdat ze in weinig woorden heel veel konden zeggen. Bij ons is het dikwijls omgekeerd! Gelukkig zijn er hier en daar ook mensen die de stilte van een abdij of de natuur opzoeken om tot rust te komen. Vakantie is durven luisteren naar de stilte, het lawaai vergeten van motoren en drukdoende mensen. Het is aandachtig worden voor het ruisen van de bomen en het gezang van de vogels. Alleen hij die luistert, vindt de toegang tot het mysterie. Wie schreef ook weer: “Als de ziele luistert, spreekt het al een taal….” en zei Jezus ook niet tegen zijn leerlingen: “Kom nu mee naar een eenzame plaats en rust wat uit.” Probeer op vakantie ook de wereld eens te ruiken met je neus. Je kan het zeewater, de velden, de bloemen ruiken. Maar daarvoor moet je er wel bij stilstaan. De geur van de sparren en het gemaaide gras vervult een hele omgeving. En de wierook- en kaarsengeur van kerken en kathedralen brengt mensen in een hogere transcendente sfeer. Ook dat is vakantie: tijd maken voor het mensoverstijgende door bezinning en gebed, door een tijd wat dichter bij God te zijn.

Pagina

Als de vakantie je wat beter heeft leren zien, horen, ruiken, en tasten dan zal al het mooie en goede ons ook aanzetten tot een diepe dankbaarheid. Dan leer je opnieuw de wonderen te ontdekken in de kleine dingen, niet alleen in verre landen, maar heel dicht bij jou thuis en bij lieve medemensen. Dan ontdek je zeker ook opnieuw de Gever van alle goed.

21

Ook mag je de mooie dingen van de natuur eens betasten en voelen. Wat kunnen onze handen niet allemaal doen: tasten, betasten, aanraken, strelen…? Hoeveel mensen heeft Jezus destijds niet aangeraakt om hen te genezen? Ook wij mogen elkaar op een menselijke en warme manier nabij zijn. Vakantie is de waarde van elke mens, het geluk van vriendschap en het mooie dat er in de wereld is, mogen ontdekken. Een tijd om te genieten van de warme nabijheid van mens en natuur.


Vrede is een heilig ding, broos en kwetsbaar als een jongetje dat elke dag naar school fietst door de drukke verkeerspunten en de nauwe straatjes van de stad. Het is overgeleverd aan de bedachtzaamheid en de reflexen van de weggebruikers. Zo is vrede op onze wereld: een heilig ding. Broos en kwetsbaar wordt vrede verschoven van de ene onderhandeling naar de andere, overgeleverd aan de bedachtzaamheid van mensen. Als een jongetje dat naast vrachtwagens fietst... zo moet de vrede haar weg zoeken rakelings langs raketten en kleine wapens. Als een jongetje dat elke dag thuiskomt, ongedeerd, en onbewust van het gevaar... zo is onze vrede een alledaags gebeuren. Want wij zijn ongedeerd en onbewust van het gevaar. Manu Verhuist

Vergeet niet dat je uniek bent Het is waar: je bent maar een klein fragment in het grote geheel. Maar jouw steentje heeft zijn eigen plaats en kleur. Het is waar: je kunt niet veel doen in de wereld. Maar zonder jouw kleine steen is de glans van het mozaïek gebroken. Het is waar: je kunt zelfs het leed van de mensen om jou heen niet ongedaan maken. En toch is de glinstering van jouw kleine mozaïeksteen voor hen voldoende en onvervangbaar. Je bent als een van die talloze stofdeeltjes die dansen in de stralen van de zon. Je danst in het grote geheel een unieke dans: met jouw eigen, onvervangbare danspassen. Dans je dans, dans mee. Laat het leven in jou dansen. En ervaar dit: je leven is een heerlijke dans in de grote levensdans. Zo is het leven zalig.


Pagina

VAKANTIE Kom uit je schaduw van middelmatigheid die je kracht vermindert en je geestdrift verbergt. Kom uit je stoel van gemakzucht die je gevangen houdt in eigenbelang en zelfbeklag. Kom uit je huis van beslotenheid die de wereld inperkt, die je uitzicht verduistert. Verken de wereld rondom jou. Breek uit je eigen onwetendheid. Ontworstel je aan de greep van wie jou domineert. Neem je beslissingen zelf. Droom je eigen dromen. Niet die van anderen. Herover je menselijke waardigheid. Sla de handen in mekaar. Verzamel je talenten. Kom naar buiten en maak samen een verhaal van openheid en warmte, vrijheid en licht, solidariteit en vuur. Wees opstandig en maak opstanding mogelijk. Sta op en schitter!

22

Jean-Paul Vermassen

Is vrede hetzelfde als afwezigheid van oorlog? Staat vrede gelijk met ontwapening? Of zijn dat op z’n best voorwaarden om tot werkelijke vrede te komen? Maar wat komt daarna?? Wat is vrede? Misschien dit: je niet alleen afvragen: wat is goed voor je gezin, je eigen huis, maar ook en vooral wat is goed voor een menswaardige samenleving, een leefbare stad, een land waar je veilig bent en groeien mag. Hier dichtbij en ver weg bij alle volkeren. Kortom: vrede is elkaar vinden over alle grenzen heen. Geboeid worden omdat de andere anders is. En wie het wil of wie het kan, wie gelooft kan er hier bij bidden. Waarom je ook hier bent, wie ook laat dit een heilvol uur zijn. Om vrede te vieren.

Pagina

23

Want wie hier komt om te herdenken zal niets anders kunnen dan zich te wijden aan de vrede.


NV De Schepping Een verrassend perspectief, een actuele parabel met: God als rentmeester van de mens: de mens als aandeel in een goddelijke holding: NV De Schepping met God als CEO. Gods bedrijf staat op zijn kop, er is sprake van een economische crisis. Hoewel hij constant in elk individu zijn fortuin investeert, lijkt de groei van het hemelse bedrijf te stagneren. God zit met de handen in het haar; waar loopt zijn plan mis en hoe kan hij de crisis in zijn bedrijf oplossen voor het op de fles zou gaan? God besluit een crisismanager aan te stellen om het probleem in NV De Schepping te analyseren en orde op zaken te stellen. Zijn keuze valt op Jezus. Jezus overschouwt de chaos en besluit dat niet een gebrek aan middelen aan de basis ligt van het probleem, als wel een verkeerd gebruik van middelen. Sommigen investeren helemaal niet in hun eigen talenten. Talenten van anderen worden dan weer overgewaardeerd. Het halsstarrig nastreven van andermans overgewaardeerde talenten kan de grote massa aan ondergewaardeerd en dus onaangeboord talent nog maar net compenseren, waardoor de rijkdom in Gods bedrijf nauwelijks groeit. Dat er bovendien steeds meer talenten uit de boot vallen, maakt de malaise compleet: de groeiende massa aan gebreken dreigt het restje overgeëxploiteerde kwaliteiten teniet te gaan doen; een zelfvernietigend mechanisme. Hiervoor had de mens echter al een oplossing gebricoleerd onder volgend devies: “tene quod bene” of “behoud wat goed is”. Hij was er zich echter niet van bewust dat deze filosofie het probleem juist vergrootte. Het bedachte principe lag immers aan de basis van de uitsluiting van talenten die hij niet als “bene” (goed) beschouwde. De ‘bad bank’ van de mens werd er alleen maar groter door. Zelfs God had zijn lesje op dit vlak al geleerd: door de zondvloed had hij dit principe immers met titanische rigueur toegepast. Doch hij had er spijt van. (Gen. 8:20) Jezus als crisismanager had echter een alternatief plan voor ogen. In plaats van het beste te selecteren en de menselijke ‘bad bank’ overboord te gooien, ging hij net op zoek naar Gods fortuin in het verloren gewaande deel van NV De Schepping. Bij Jezus komen zieken, allochtonen en marginalen wel aan bod. Een klein duwtje in de rug, een miniem teken van vertrouwen volstaat in de meeste gevallen om echt talent tot bloei te laten komen. Deze strategie werpt dan ook zijn vruchten af als ze gedragen wordt door het gehele bedrijf. Iedereen wordt er beter van: diegenen die voordien verstoken waren van talent functioneren opnieuw in Gods bedrijf en de druk op de schouders van diegenen die Gods bedrijf noodgedwongen rechthielden, wordt verlicht. Hoewel Jezus’ plan tot op vandaag een “work in progress” is, zit de taak van de crisismanager zelf er al lang op. Hij liet aan Gods bedrijf een innovatief businessplan na zonder daarvoor overigens een exuberante ontslagpremie op te eisen.

Pagina

24

Raf Wollaert


Uw vrede, God, voor altijd U bid ik, Schepper van natuur en mens, van waarheid en schoonheid, hoor mijn stem. Het is de stem van de slachtoffers van alle oorlogen en van alle geweld dat mensen elkaar aandoen, individueel en tussen de naties. Hoor mijn stem. Het is de stem van alle kinderen die lijden vandaag en in de toekomst als mensen hun vertrouwen blijven stellen in wapens en oorlog. Hoor mijn stem als ik U vraag om in de harten van alle mensen te prenten: de wijsheid van de vrede, de kracht van de rechtvaardigheid en de vreugde van de broederlijkheid. Hoor mijn stem. Het is de stem van al die mensen, in ieder land en in iedere tijd, die geen oorlog willen en die bereid zijn de weg van de vrede te bewandelen. Hoor mijn stem en schenk inzicht en kracht opdat we altijd haat beantwoorden met liefde, onrecht weerstaan met overvloedige rechtvaardigheid, de nood lenigen door te delen en oorlog bekampen met vrede. O God, hoor mijn stem en schenk deze wereld uw vrede, voor altijd.

Pagina

25

Paus Johannes Paulus II


Dit schooljaar werkten wij met de ganse school rond het verhaal van de Groote Oorlog. Je kan er immers de laatste maanden niet naast kijken: Wereldoorlog I wordt op heel wat plaatsen herdacht. In de krant of op televisie wordt aan deze donkere periode uit de 20ste eeuw veel aandacht besteed. En tot in het kleinste dorpje organiseert men tentoonstellingen of herdenkingen. Het is duidelijk dat deze tragedie nog steeds niet verwerkt is; in heel wat Vlaamse gezinnen wordt hierover nog regelmatig verteld of worden foto’s en brieven gekoesterd van een familielid, die de oorlog meemaakte. Voor de jonge mensen van vandaag, die – gelukkig - nooit een oorlog van zo dichtbij hebben meegemaakt, is het moeilijk te begrijpen welke beproevingen de soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog hebben doorstaan.


Pagina

“Nooit meer oorlog!, werd uitgeroepen bij de wapenstilstand op 11 november 1918. Maar tot op de dag van vandaag is er nog steeds oorlog en geweld in de wereld…

26

Maar ook voor het thuisfront waren het bittere tijden. Mensen werden verplicht te vluchten, of werden verplicht hun huis te delen met ‘de vijand’. Ze leefden vaak in bittere armoede e n in de ondraaglijke onzekerheid over het lot van hun dierbare echtgenoot, vader, zoon.

Soms vragen mensen: “Toon mij dan toch een keer waar God is.” Van de heilige Patrick - de patroon van Ierland wordt verteld dat hij daarop reageerde: “Laat mij dan eens zien waar Hij niet is!” In de zomer hebben wij wel eens goesting om hem dat na te zeggen. Uit de schoonheid van de natuur, uit bergen of uit vergezichten lijkt Hij ons aan te kijken. We zouden dan zoals Augustinus willen zeggen: “Schoonheid, veel te laat heb ik Jou liefgehad. Oogverblindend ben Jij opgedaagd... en nu brand ik lichterlaaie naar Jou toe.” Dit is geen pantheïsme, dit is de ervaring van een wonder, de schoonheid die de waarheid toont, de schepping die de Schepper reveleert. Heel soms wordt de natuur gewijde grond die wij betreden met de trage tred waarmee we schrijden door lange kerkbeuken onder hoge gewelven. Wanneer bomen aan weerszijden van een dreef hun takken tot kruisbogen verstrengelen, mogen we biddend zeggen: “God woont in de kathedralen van de natuur.”

Vakantie is uit de tredmolen van de dagelijkse routine stappen. Je - even- losmaken van opgelegde verplichtingen: werk, huishouden, school en nog een heleboel andere activiteiten en klussen die we meestal maar al te graag loslaten. Vakantie is echter ook het geschikte moment om uit je comfortabele kringetje te stappen. Even aan de kant gaan staan en zien wat echt belangrijk is in je leven - om te leven. Vaak ontwikkelen we haast geruisloos kleine slechte gewoontes - uit gemakzucht of omdat ze een zekere vluchtige voldoening geven. We klampen er ons aan vast, kennen die ritueeltjes meer ruimte en tijd toe dan dat ze waard zijn. We hechten ook al te veel belang aan verslavende gadgets of allerlei andere materiële dingen. Vakantie is het uitgelezen moment om dit allemaal los te laten. Letterlijk en figuurlijk. Laat de kans niet liggen om meer tijd aan de uren toe te voegen en echt te leven, zonder ballast en op een doordachte manier. Ludwig Vanderbeke

Pagina

27

Mark Van de Voorde


Laat er een tijd zijn om te behoren tot een wereld in beweging en een tijd om stilte te vinden in jezelf. De komende maanden zijn anders, de kijk op het leven wordt anders.

Een tijd om te ontvangen in verwondering en een tijd om te geven meer dan je hebt.

Het is als fietsen. Je leert het als klein kind met de hulp van mensen of de steun van twee wieltjes om recht te blijven.

Een tijd om liefde te leren en een tijd om te voelen hoe kwetsbaar ze maakt. Een tijd om helende schoonheid te ervaren en een tijd om leemten open te houden.

Eenmaal het lukt verover je de wereld, eerst dichtbij dan veraf, de vrijheid groeit. Je gaat vooruit. En dan moet het verder. Durven en proberen grenzen verleggen doorgaan en dromen. Stilaan leer je alle truckjes om stand te houden bij zon en regen, zowel traag als snel, waar je ook komt.

Een tijd om begeesterd te spreken en een tijd om bewogen te luisteren. Een tijd om de hand aan de ploeg te slaan en een tijd om te wachten, kome wat komt. Een tijd om kracht en visioenen te delen en een tijd om met lege handen te staan.

De komende maanden geven een stukje levenservaring dat ons verder op stap kan zetten, om met nieuwe levenskrachten verder te gaan.

Een tijd om lijden samen te dragen en een tijd om onmacht daarvan deel te maken.

Antoon vandeputte

Een tijd om het leven innig te omhelzen en een tijd om in vrede alles los te laten.

Pagina

28

Kris Gelaude


Vrede voor trekkers en vrede voor volgers van op afstand. Vrede voor zoekers en vrede voor vinders van houvast. Vrede voor hen die samen gaan, en vrede voor hen die alleen gaan. Vrede voor hen die hun hart aan elkaar verpand hebben. Verbondenheid tussen hen die hard werken en hen die languit genieten. Een rustige plek, onder de zondagsboom, aan allen die aan rust toe zijn. Vrede voor allen, die adem halen, de wereld rond. Een vredevol gebaar om hier met elkaar te delen in Jezus' naam.

Om een beetje gelukkig te zijn, een beetje hemel te hebben op aarde, moet ge u verzoenen met het leven, met uw eigen leven, zoals het is, nu, op dit ogenblik! Ge moet vrede nemen met uw werk, met de mensen om u heen, met hun fouten en gebreken. Ge moet blij zijn met uw man, met uw vrouw, ook al weet ge nu misschien, dat ge niet de ideale man, de ideale vrouw getroffen hebt.

Phil. Bosmans


Pagina

Zoek vrede met uzelf, met uw levenslot, met uw huisgenoten, met alle medemensen, met God en ge zult vrede vinden, en een heel stuk gelukkiger zijn!

29

Ge moet vrede nemen met de grenzen van uw portefeuille, met uw gezicht, dat ge niet zelf gekozen hebt, met uw huis, uw interieur, uw kleding, uw eigen levensomstandigheden, ook al is alles bij uw buurman veel beter en veel mooier. Verzoen u met het leven! Ge hebt maar één huid. Ge kunt niet meer geboren worden in een andere huid!

Vredeskaars Niemand mag moedeloos worden. Niemand mag onverschillig blijven. We mogen de vrede niet overlaten aan politici en generaals. Iedereen is voor zijn deel medeverantwoordelijk voor de vrede thuis en in de wereld. Een vredeskaars in je huis, op je tafel of aan je venster is een stille getuige van je brandend verlangen naar vrede en een teken van je vaste wil om alle geweld te weigeren en over alle wegen waar mensen gaan Een vredeskaars is meer dan een kaars. Je voelt je aansluiten in een lange keten van mensen, die verzadigd van het zien van zoveel bloed en tranen, van zoveel dood en vernieling, van zoveel afschuwelijk lijden, roepen en schreeuwen en huilen en bidden en smeken om vrede. Een vredeskaars is een oproep. Je mag je geweten niet sussen en in je schelp kruipen. Onze onmacht is groot, maar je moet aan de kant van de eeuwige slachtoffers staan, de kleine zwakke mensen in oost en west, die onder de permanente dreiging van kernkoppen moeten leven, en aan de kant van miljoenen hongerlijdende en van honger stervende mensen, omdat teveel geld naar wapens gaat en onze aandacht naar eigen veiligheid en welvaart, en naar de ruimte, waar nog geen mensen wonen. Wie een vredeskaars aansteekt, steekt zijn hart aan en is aan het begin van een lange weg, die loopt van een woord naar een daad, en van onverschilligheid naar inzet. Een vredeskaars herinnert je dag na dag aan je grote verantwoordelijkheid en roept je telkens op weer ‘mens’ te worden en iets te doen aan de vrede in je hart, de vrede in je huis, in je land, en in heel de wereld!

Pagina

30

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos


Het verlangen naar vrede lijkt wel een onverwoestbare kracht in het hart van de mens. Te midden van onmacht en verdrukking, te midden van lijden en haast hopeloze miserie, te midden van oorlogen houden mensen toch het vredesvuur brandend. De witte duif met de groene lentetak lijkt elke zonvloed te overleven. Telkens en telkens weer zijn er profeten, mannen en vrouwen, die dat "woord van vrede van mens tot mens" blijven spreken en beleven. Is het uw scheppingskracht die ons beroert? Is het de gestalte van Jezus van Nazareth die ons niet loslaat? Is het zijn Geest die in ons bezig is?

Phil Bosmans


Pagina

Ik zal je zeggen waar de vrede begint. De vrede begint bij jezelf. Niet op het slagveld waar iemand verslagen moet worden, maar in je eigen woorden en daden. Niet aan de conferentietafel begint de vrede, maar in het afstand doen in je eigen leven van elke macht die verdrukking van anderen kan inhouden, afstand doen van elk bezit dat tot uitbuiting leidt. Weiger elke vorm van geweld in je eigen huis en in je eigen hart, opdat er plaats zou zijn voor vrede en liefde en waarachtig geluk.

31

J. Veulemans

De eerste voorwaarde om met anderen in vrede te kunnen leven, is vrede met jezelf te hebben.

Vrede sluiten is moeilijker dan oorlog maken Adlai Stevenson, Amerikaans politicus en vicepresident (1853-1914)

Alleen de liefde kan van een vijand een vriend maken ML King

Heer, maak mij een instrument van uw vrede Franciscus

Er is geen weg naar vrede. Vrede is de weg. Mahatma Gandhi

Vrede op aarde is meer dan een onbereikbaar ideaal. Meer dan een ster aan de hemel. Vrede op aarde begint heel dichtbij. Thuis in de straat. In de buurt. Op de club. In eigen dorp of stad. Ieder kan, op zijn of haar eigen manier aan die vrede bijdragen door verbindingen te zoeken.

Pagina

32

Koning Willem-Alexander Kersttoespraak 2013


Om vrede te sluiten zijn er twee nodig. John F. Kennedy

Er is nog nooit een goede oorlog of een slechte vrede geweest. B. Franklin, Amerikaans staatsman n fysicus (1706-1790)

Vrede begint met een glimlach en een glimlach is het begin van de liefde M. Teresa (1910-1997)

De voornaamste eigenschap van geluk is vrede. Innerlijke vrede Dalai Lama

Zonder innerlijke vrede is wereldvrede onmogelijk Dalai Lama

Oorlog is mensenwerk. Vrede ook. Vredeswake Langemark

Bron: Bijzonder Comité voor Herinneringseducatie


Pagina

1. Focus niet alleen op kennis over het verleden. Herinneringseducatie leert leerlingen het verleden te begrijpen en daagt hen uit om van daaruit te reflecteren over het heden. Praat over tijdloze mechanismen zoals propaganda, uitsluiting en machtsmisbruik. 2. Vertel hoopvolle verhalen. Mensen voeren oorlog, maar verzetten zich ook. 3. Weet dat hetzelfde conflict andere herinneringen oproept bij verschillende culturen. 4. Daag je leerlingen uit om menselijke keuzes te begrijpen en niet enkel met slachtoffers mee te leven en daders te veroordelen. 5. Vertel persoonlijke verhalen die niemand onverschillig laten. Ze tonen dat de geschiedenis geen zwart-witverhaal is. 6. Hou rekening met jonge leerlingen en leerlingen met een eigen oorlogsverleden. Leren over oorlog kan hevige reacties losweken. 7. Wees voorzichtig met historische gebeurtenissen naspelen. Oorlog mag geen spel worden. 8. Blijf je ervan bewust dat herdenkingen en getuigen soms een gekleurd verhaal vertellen. 9. Vertel leerlingen niet wát ze moeten denken, maar dát ze moeten denken.

33

9 tips voor een kwaliteitsvolle herinneringseducatie


Pagina

Hilde Bouckaert – Rik Depré DPB-Brugge domeinbegeleiding pastoraal@school BaO - BuBaO – SO - BuSO

34

website pastoraal op school www.kobrugge.be/pastoraal

35 Pagina


De vrede neemt nooit vakantie. Ze blijft altijd wakker! Straks gaan we op vakantie? We hebben een voorstel: NEEM JE DE VREDE MEE OP VAKANTIE?

Recommend Documents