De Stoel
Mededelingenblad van het Gerrit Rietveld College jaargang 4 | nummer 2
Linda van Tuyl: ‘’Wat een variatie hier!’’ werkervaring op: trainer bij de SOSTelefonische Hulpdienst, coördinator bij een buurthuis, pastoraal werker op de kinderafdeling van een ziekenhuis. Ze studeerde Marketing en Communicatie. Haar eerste echte docentfunctie was op het Christelijk Atheneum Adriaan Pauw in Heemstede. Als godsdienstdocent gaf ze les in alle klassen: zeventien, verspreid over zes jaarlagen. Dat was uitdagend en een forse klus, want ook alle leerplannen moesten nog gemaakt.. Ze werd mentor, zorgcoördinator en vertrouwenspersoon; en ze verhuisde van Amsterdam naar Heemstede. Op het Kaj Munk College in Hoofddorp werd Linda conrector Onderbouw. Een prachtschool, met een enthousiast team en energieke leerlingen en ouders. Maar ze houdt nu eenmaal van afwisseling, en toen haar afdeling op de rails stond werd ze adviseur bij CPS, onderwijsontwikkeling en advies in Amersfoort. Ook daar ligt haar focus bij het ‘stimuleren van leren leren’, zowel in de klas als in de schoolorganisatie. Van alles wat je in de school doet moet de leerling beter worden; zo simpel is het.
De nieuwe rector laat zich uit haar tent lokken.
Z
e zou kunnen doorgaan voor een jongere zus van minister Plasterk; dezelfde springerige grijze lokken, dezelfde twinkeling in de ogen en ook dezelfde spraakwaterval als een onderwerp ter sprake komt dat ze belangrijk vindt. Linda van Tuyl is per 1 januari in dienst als interim-rector op het GRC, vooralsnog tot 1 mei. Dan zou er een nieuwe rector benoemd moeten zijn. In 2008 was ze negen maanden interimdirecteur op het Vathorst College in Amersfoort. Een school met een modern onderwijsconcept en een duidelijk gezicht. Onderwijskundig leiderschap is haar passie: sturen op ontwikkeling.
Daarbij zijn voorbeeldgedrag, directe communicatie en duidelijkheid haar gereedschap. Juist het interim-werk spreekt haar aan. Het aansluiten bij, en het verhelderen en versterken van de eigen, gekozen koers van een school: dat is wat haar hart sneller doet kloppen. Ze deed VWO in Amstelveen. Na haar diploma aarzelde ze tussen de studies theologie en het leven als kunstenaar. Al aangenomen op de Rietveld Academie, koos ze toch voor de lerarenopleiding van de Vrije Universiteit. Tekenen en Godsdienst. Ze deed allerlei
Haar eerste indruk van het GRC is absoluut positief. Het GRC heeft sfeer, een duidelijk onderwijskundig profiel, leerlingen die betrokken leren, en een gemotiveerd team. Bovendien is de school goed bezig om zich op de kaart te zetten in Utrecht. Uit haar blik spreekt waardering en enthousiasme. Ze wil meer doen dan alleen ‘op de winkel passen’. De lijn die het team heeft ingezet wil ze krachtig doorzetten. Het bestaande gebouw vindt ze zo slecht nog niet. ‘Het voordeel van mijn baan is dat ik veel scholen zie – dat relativeert’. Het is een opvallend schoon en ruim gebouw. Leerlingen en ouders komen vooral naar een school vanwege de sfeer en de kwaliteit van het onderwijs; en die zijn hier dik in orde. ‘De beste
examenresultaten van Utrecht. Daar mogen jullie trots op zijn’. Met dit team van medewerkers ‘kun je de oorlog wel winnen’. En de leerlingen: ‘Deze eerste weken hebben ze me bijna allemaal al begroet of zijn een praatje komen maken. Dat is leuk!’ De leus ‘alle neuzen dezelfde kant op’ vindt ze niets: dat is echt de dood in de pot. Er zijn zoveel uiteenlopende talenten bij docenten en leerlingen, dus ‘we gaan voor de diversiteit’. Ze
omarmt de uitspraak van de Amerikaanse onderwijshervormer John Dewey: “De school mag geen voorbereiding zijn op het leven, zij is het leven zelf’. De school is van en voor de leerlingen. Diversiteit staat voor haar centraal: veel verschillende werkvormen in de les, rekening houden met leerstijlen en intelligenties, aanhaken op persoonlijke kwaliteiten. Daarnaast het verbeteren van sociale vaardigheden, het als leerling - en ook als ouder - mee verantwoordelijk zijn voor de werkgemeenschap
die het GRC is. En als school weer medeverantwoordelijkheid dragen voor de wijk waarin de school staat. ‘Als schoolleider stimuleer en waardeer je de groei van leerlingen, de medewerkers en de school. Die drie moeten verbonden zijn en elkaar ondersteunen. Dat is mijn opdracht’. Het is duidelijk: Linda heeft er zin in hier de leiding te hebben. De redactie.
Technasium en TheaterKunstKlas Omdat we gemerkt hebben dat nog niet alle aanleverende scholen even bekend zijn met het Technasium en de TheaterKunstKlas van het Gerrit Rietveld College, hebben wij begin december alle basisscholen binnen Utrecht, en ook een aantal daarbuiten, een brief gestuurd. Naast uitleg over het Technasium en de TheaterKunstKlas en hebben we hun groep-8 leerlingen uitgenodigd voor informatieavonden speciaal over deze onderwerpen. De eerste van deze avonden was 10 december 2008, de tweede op 7 januari. Op 10 december hebben we ruim veertig groep-8 leerlingen ontvangen. Samen met hun ouders hebben zij kennis kunnen maken met de opzet en werkwijze van de lessen Onderzoek en Ontwerpen (O&O). Twee leerlingen uit VWO-technasium 3 vertelden tijdens de bijeenkomst met veel enthousiasme over hun eigen ervaringen met O&O. Hoe er in groepjes gewerkt wordt aan opdrachten uit het bedrijfsleven; dat ze wekelijks plannen van aanpak en persoonlijke verslagen schrijven. Dat ze veel van hun creativiteit kwijt kunnen in O&O; en dat er aan het eind van elke projectopdracht presentaties zijn voor medeleerlingen, ouders en de opdrachtgever. Alle leerlingen in HAVO/VWO 1 en gymnasium 1
krijgen een half jaar lang vier lesuren O&O in de week. Leerlingen in Mavo/ Havo 1 met uitzicht op doorstroming naar HAVO 2 krijgen eveneens O&O, in de tweede helft van het schooljaar. Het tweede deel van de avond kwam de TheaterKunstKlas aan bod. De leerlingen werden daarbij in twee groepen ingedeeld. Vervolgens werden ze uitgenodigd om mee te doen aan een praktische opdracht. Elke toekomstige leerling kan zich opgeven voor de TheaterKunstKlas. Naast de reguliere lessen zijn er twee uur per week extra kunstlessen. Dat is altijd in gecombineerde disciplines: bijvoorbeeld muziek en beeldende kunst, of drama en dans. Terwijl de leerlingen met veel enthousiasme hun opdracht uitvoerden, kregen de ouders een gelegenheid een blik te werpen in het 1-2 HV domein, waar ze al hun vragen over het onderwijsconcept van het Gerrit Rietveld College kwijt konden. Tot slot konden leerlingen zich aan het einde van de avond opgeven voor een Technasium clinic of een TheaterKunstKlas clinic, om zo een nog beter beeld te krijgen van het onderwijs binnen die vakken. Deze clinics zijn bijzonder gewild en succesvol.
We hebben dan ook besloten nog enkele clinics extra te organiseren na de Open Dagen. Mochten er dus nog groep-8 leerlingen zijn die graag aan een van deze clinics willen deelnemen, dan is dat nog mogelijk. Wij vragen in dat geval de ouders een e-mail te sturen naar
[email protected]. Wilt u daarin vermelden de naam van uw kind, de naam van de basisschool en het keuze van de clinic (Technasium of TheaterKunstKlas) Er wordt dan zo spoedig mogelijk contact met u opgenomen om een afspraak te maken. Marguerite Weller, afdelingsleider klas 1-2 HAVO, VWO en gymnasium.
Positive Reporters op het Gerrit Rietveld College.
V
anaf oktober vorig jaar zijn tien meiden van het Gerrit Rietveld College bezig met het brengen van positief nieuws. Dit is het tweede deel van het project Positive Reporters. Dit doen zij onder begeleiding van vier medewerkers van landelijke jongerenstichting United Smile. De meiden krijgen verschillende workshops over onder meer interviewen, het maken van een krantenartikel en het maken van een filmreportage. Ook gaan ze onder begeleiding Overvecht in om verslag te leggen van positief nieuws. Zo zijn we onlangs op bezoek gegaan bij het project ‘Onderdoorgangen’ aan de Camera Obscuradreef. Hier heeft de kunstenares Hanna van Doornum samen met kinderen houten panelen beschilderd, die later voor de ramen van onderdoorgangen worden geplaatst. De week erna hebben de meiden de informatie hierover verwerkt tot een krantenartikel. Dit is geplaatst in het decembernummer van het wijkblad Dreefnieuws. De komende tijd gaan we nog weer verder met het brengen van positief nieuws uit Overvecht. Waarom Positive Reporters? In de media wordt veel aandacht besteed aan negatief nieuws. Positieve gebeurtenissen komen niet verder dan vijf regels op één van de laatste pagina’s, als ze al worden vastgelegd. De Positive Reporters
brengen hier verandering in! Leuke artikelen over positieve gebeurtenissen worden gepubliceerd in de wijkkrant en andere lokale media. Ook worden positieve filmpjes van de wijk gepubliceerd, bijvoorbeeld op YouTube. Wie is United Smile? De landelijke jongerenstichting United Smile
mobiliseert zoveel mogelijk jongeren door middel van sociaal kunstzinnige activiteiten, om - samen met wijkbewoners en de media - de kijk op hun wijk te verbeteren. Linda Bos, projectmanager United Smile.
Onderwijsprijs voor Project ‘Beter bij de Buurt’ Het project ‘Beter bij de Buurt’ van onze school heeft de provinciale Onderwijsprijs Utrecht gewonnen. Het bestond uit twee deelprojecten ‘’Oude buren, nieuwe vrienden’’ en ‘’Winkeldochters, koningsklanten’’. Het juryrapport looft het initiatief van de school om de eerder gegroeide kloof met de buurt als een uitdaging te zien, en dit gegeven in het onderwijsprogramma te verwerken. De beide deelprojecten pakken elk een aspect aan, en versterken zo elkaar. In het eerste deelproject maakten leerlingen contact met ouderen in het verzorgingstehuis dat
ook aan de Winklerlaan staat. Ze gingen een dagje met hen uit en maakten een theatervoorstelling op basis van gesprekken met hen over ’de tijd van toen’. In het andere deelproject gingen scholieren in het winkelcentrum ’De Gaard’ meewerken om te leren wat middenstand is, en om iets te doen aan de bestrijding van overlast. De vakken Nederlands, Kunst en Cultuur en Mens en Maatschappij hadden elk een aandeel in het project, dat nu kansrijk opgaat voor de landelijke Onderwijsprijs Voortgezet Onderwijs.
“De mensen van het Gerrit Rietveld College kennen je kind”.
A
an het woord zijn Frits Staats en Hetty Jansen, ouders van drie van onze leerlingen.
Wat was een belangrijke reden om voor het GRC te kiezen? Dat directe contact; dat je voelt dat de docenten de kinderen hier echt zien en kennen, maar ook dat de docenten makkelijk benaderbaar zijn; dat is heel bijzonder aan deze school. We werden geraakt door het enthousiasme, de eerste keer dat we hier op school waren op een Open Dag. Dat enthousiasme was geen opgepoetste truc voor de Open Dagen. Nee, dat zagen en zien
we ook terug in het onderwijs. We merken dat de lijnen kort zijn op het Gerrit Rietveld College en dat vinden we heel belangrijk. Wat bedoelen jullie met “Goed contact met de school”? Als ouder vertrouw je erop dat je kind in goede handen is op school en deze school geeft dat vertrouwen. Op de eerste ouderavond in het begin van het schooljaar voelden we dat al: we werden persoonlijk ontvangen door docenten maar ook door leerlingen. Dat gaf al direct het gevoel dat je hier op deze school welkom bent en gezien wordt.
Dit geldt voor de docenten maar ook voor bijvoorbeeld de conciërges. Ook die kennen de kinderen. Dat ondervonden we bijvoorbeeld toen we op school kwamen om met de afdelingsleider te praten over een voorval met een van onze kinderen. De conciërge zei ons direct: ‘uw zoon had gisteren wel een beetje zware straf gekregen, hè.’ Als we contact zoeken met een docent, mentor of afdelingsleider, wordt er snel en adequaat gereageerd; je wordt als kind en als ouder serieus genomen. En: er volgt heel snel actie als dat nodig is. Wij ervaren het Gerrit
Rietveld College als een school met hart voor het kind. Hoe ervaren jullie kinderen het werken in de domeinen? Als ik vraag of het niet onrustig is met al die leerlingen in het domein, zeggen onze kinderen juist dat die openheid hen zoveel vrijheid geeft. Soms is het wat onrustig en dan zeggen ze daar wat van. Niet de regels maken het onderwijs, maar juist de manier waarop het onderwijs vorm gegeven wordt. Korte instructies aan het begin van de les en dan begeleid zelfstandig werken. We vinden dat overigens ook een goede voorbereiding op een toekomstige studie. Zo leren ze al in een vroeg stadium hun eigen weg te zoeken. Het domein is eigenlijk een kleine school in een school. Het team waarbinnen de afdelingsleiders, docenten en domeinassistenten samenwerken zorgt ervoor dat het lesaanbod gestructureerd gebeurt.
De kinderen krijgen verantwoordelijkheden, bijvoorbeeld in het uitvoeren van opdrachten bij O&O, waardoor ze er snel achter komen waar je bijvoorbeeld op moet letten als je afspraken maakt om samen te werken. De school is steeds in ontwikke ling, hoe ervaren jullie dat? Het mooie is dat deze school niet dogmatisch is in haar onderwijs vernieuwing: ze ontwikkelt zich voortdurend en durft te veranderen en onderweg aan te passen. Uitbouwen wat goed gaat zoals Technasium en TheaterKunstKlas, en bijstellen wat minder goed gaat zoals Talendomein en Exactdomein in de bovenbouw. Het geeft aan dat het een dynamische school is, waar teams nauw met elkaar samenwerken om goed onderwijs aan kinderen te geven. Het is een school die continu in beweging is en dat vraagt veel van het docententeam. Maar hier krijgen ze dat voor elkaar, omdat de leerlingen centraal gesteld worden.
Wat merken jullie van de multiculturele school? Eerlijk gezegd was het even slikken toen we de eerste keer de klassenindeling zagen. Het Gerrit Rietveld College heeft een multiculturele populatie. Daar hebben we vooraf over nagedacht en ook over gesproken met elkaar. We vroegen ons af: is dat wat we voor onze kinderen willen? Maar de doorslag voor ons gaf dat we ons realiseren dat we in een stad leven die multicultureel is, en die alleen maar meer multicultureel zal worden. Wij vinden dat het dus juist goed is om onze kinderen dat als gegeven te laten ervaren. Juist leren van, en bekend worden met elkaar in plaats van tegenover elkaar te staan. Het GRC straalt uit dat ze elke leerling behandelen als een uniek mens. Goed gedrag wordt positief benaderd, bij slecht gedrag zit de school er boven op. Elk kind is uniek, en dat willen we onze kinderen graag meegeven; deze school is daar een goede plek voor. Emiel van Ekert
Van de Ouderraad Even voorstellen: het Dagelijks Bestuur van de Ouderraad
O
p de foto ziet u het Dagelijks Bestuur (DB) van de Ouderraad van het GRC, van links naar rechts: Joke van der Drift (penningmeester), Annemieke Stornebrink (voorzitter) en Gonda de Haan (secretaris). In het dage lijks leven werken we in verschillende sectoren, respectievelijk informatiebeleid bij een gemeente, ruimtelijke ordening en ontwikkelingssamenwerking. Onze kinderen zitten in de tweede, derde en vijfde klassen van het GRC. Wat ons bindt
is dat we ons steentje willen bijdragen aan de kwaliteit van het onderwijs en de sfeer op het GRC. De Ouderraad fungeert als klankbord voor de schoolleiding en wil ouders zo veel mogelijk betrekken bij de school. Joke: ‘Ik zit in de ouderraad omdat ik het belangrijk vind betrokken te zijn bij de school van mijn kinderen en een bijdrage wil leveren aan de ontwikkelingen op hun school.’ Annemieke: ‘Twee jaar geleden ben ik lid geworden van de ouderraad omdat ik meer betrokken wilde zijn bij de schoolloopbaan van mijn dochter. In die
tijd heb ik ontdekt dat het Gerrit Rietveld een zeer gedreven docententeam heeft dat zich volop inzet om onze kinderen zoveel mogelijk bagage mee te geven en dat steeds weer bezig is om de onderwijskwaliteit op een hoger peil te brengen. Als lid van de Ouderraad vind ik het belangrijk om hier ook een bijdrage aan te leveren.’ Gonda: ‘Ik vind het belangrijk dat een middelbare school niet alleen kennis bijbrengt, maar ook nieuwsgierigheid opwekt naar wat er buiten de schoolmuren gebeurt; van het dagelijks leven van ouderen in de wijk, tot de effecten van de financiële crisis op Afrika. Deze school wil de wereld binnen en buiten school met elkaar verbinden en daar draag ik via de Ouderraad graag aan bij.’ Nieuwbouw Het is geweldig dat er eindelijk een echt besluit tot nieuwbouw voor het GRC is. Veel te lang is er door alle partijen geaarzeld tussen renovatie of nieuwbouw en dat heeft de school geen goed gedaan. Nu kunnen we vooruit kijken, maar we zijn er nog lang niet. Er moet heel wat gebeuren voordat het nieuwe gebouw er staat. Het is een geweldige
kans om het onderwijsconcept van het Gerrit Rietveld College optimaal vorm te geven. Onderwijs op maat, met een hecht klassenverband en tegelijk veel ruimte voor zelfwerkzaamheid. Natuurlijk wil de Ouderraad meedenken over de vormgeving van het nieuwe gebouw. Ondertussen moeten de leerlingen van nú zich thuis blijven voelen in het huidige gebouw. De Ouderraad fungeert als klankbord voor de schoolleiding bij de aanpassingen die nodig zijn om de domeinen goed te laten draaien, het onderhoud op peil te houden en de brandwerende voorzieningen adequaat uit te voeren.
Brede ouderavond: 19 maart. Noteert u alvast de datum? Op donderdag 19 maart organiseert de Ouderraad in samenwerking met de schoolleiding een ouderavond met voor elk wat wils. Vorig jaar is het ons goed bevallen om op één avond in verschillende workshops meerdere thema’s aan bod te laten komen. Deze keer zullen we in ieder geval aandacht besteden aan het taal- en rekenbeleid op school. Ook zullen een aantal projecten in de schijnwerpers staan en zal er gelegenheid zijn om met de schoolleiding te spreken over de visie en missie van de school. En niet te vergeten: u kunt op deze avond bijpraten met
andere ouders en ervaringen uitwisselen. Van harte welkom dus op 19 maart. Contact Heeft u vragen of suggesties voor de OR? Neem dan contact met ons op via
[email protected]. Wilt u een keer een vergadering bijwonen? U bent van harte welkom op de eerstvolgende vergadering op 24 februari, om 20.00 uur in de personeelskamer. De Ouderraad heeft op dit moment tien leden en kan versterking goed gebruiken! Gonda de Haan
Bericht van de Leerlingenraad Eind schooljaar 2006-2007 ging een aantal docenten op school op zoek naar leerlingen die enthousiast waren voor een mogelijke Leerlingenraad. Deze groep leerlingen kwam begin vorig schooljaar met de toenmalige rector, meneer Couwenberg, bijeen om een heuse Leerlingenraad op te zetten. Er werd een begin gemaakt aan een dagelijks bestuur, met Anne van Vlimmeren als penningmeester en Wies van Eeden als secretaris. Na het vertrek van de heer Couwenberg besloten deze twee de Leerlingenraad voort te zetten en ze kwamen bijeen met de toenmalige interim-rector de heer Louis Steeman. Na een vergadering met hem gehad te hebben, waren we alweer toe aan de nieuwe rector. Met Jan Paul Beekman is de Leerlingenraad toen serieus verder gegaan.
Anne en Wies werden samen verkozen als voorzitters en het dagelijks bestuur werd uitgebreid met Hero van Gein, Nafisa Suleiman en Aziza Ousrout. Daarnaast groeide de Leerlingenraad ook erg; er kwamen veel leerlingen bij, afkomstig uit de verschillende jaarlagen en niveaus. Anne, Wies en Hero gingen als afgevaardigden van de leerlingengeleding in de Medezeggenschapsraad om daar hun stem te laten horen. Inmiddels is de Leerlingenraad druk bezig met van alles te organiseren binnen de school. Zo hebben we gezorgd dat er weer een schoolkrant – GRC Next - en feestcommissie zijn, en hebben we de nodige inbreng gehad bij de vernieuwde herkansingsregeling voor de bovenbouw. Momenteel zijn we
Anne (midden voor) en Wies (achter haar) zijn nog op Blaucapel begonnen
onder andere bezig met verbetering van het Leerlingenstatuut. Ook willen we oude tradities weer oppakken binnen school, dus zijn we bezig de vastenactie opnieuw op te zetten en werken we aan One Day’s Work, een project via de scholierenvakbond LAKS. Om meer ideeën op te doen en ervaringen uit te wisselen, zijn we ook bezig met uitwisselingsprojecten met andere scholen, waarbij het eerste snel zal volgen. Kortom: de Leerlingenraad zit vol met enthousiaste leerlingen die echt wat in de school willen betekenen; die wat voor de school willen doen; en er van alles aan doen om het nodige voor elkaar te krijgen! Wies van Eeden en Anne van Vlimmeren (5V), co-voorzitters van de Leerlingenraad
Hard werken voor straks
I
edereen heeft het ongetwijfeld al gehoord of gelezen: Burgemeester en Wethouders van Utrecht hebben besloten dat er een nieuw schoolgebouw komt voor het Gerrit Rietveld College aan de Winklerlaan. Op dat besluit hebben we lang gewacht. En nu is dus de kogel door de kerk. Fantastisch!
Het nieuwe gebouw komt te staan op het veld achter het bestaande gebouw. Dat is handig, want dan kan eerst de nieuwe school gebouwd worden en blijven we tot die klaar is gewoon in het huidige gebouw zitten. Dan hebben we dus ook nergens last van in de tijd dat er gebouwd gaat worden. En dat veld dan? Dat was toch sportveld? Dat klopt… dat was sportveld. Want in de loop der jaren is dat veld zo slecht geworden, dat er niet goed meer op te sporten valt. Als het maar even wat meer regent, dan is het eerder een zwembad dan een sportveld. Om die reden gaan we al een paar jaar naar de sportvelden van Hercules, vlakbij school. Daar kun
Nu moeten we niet denken, dat ons nieuwe gebouw er wel zal staan met een jaar of wat. Dat is zeker niet zo! Bij een nieuw gebouw komt zoveel kijken, dat alleen al de voorbereidingen meer dan een jaar gaan kosten. En dat geldt daarna ook nog voor het bouwen zelf. We moeten dus geduld hebben en … ondertussen keihard werken om het nieuwe gebouw zo snel mogelijk klaar te hebben.
Het nieuwe gebouw moet dus flexibel zijn en geschikt voor veel werkvormen tegelijkertijd, waarbij de modernste hulpmiddelen gebruikt kunnen worden. Dat doen wij op het Gerrit Rietveld College in wat wij noemen “domeinen”. Door die “domeinen” wordt de school een kleinschalige school. Elke groep heeft immers zijn eigen deel van het gebouw, waar geen andere leerlingen komen. Daar kent iedereen ook iedereen. En daarom voelt het als jouw eigen, kleine school binnen die grote school.
We stellen daarbij ook nogal wat eisen aan ons nieuwe gebouw. Het moet passen bij het eigentijdse onderwijs zoals wij dat geven. Dus geen ouderwets traditioneel gebouw met lange gangen en klaslokalen. Maar een gebouw dat past bij deze tijd: waar leerlingen tegelijkertijd in verschillende werkvormen aan de leerstof kunnen werken. Maar ook een gebouw waar vakdocenten klassikale instructie kunnen geven in gesloten lokalen. En ook een gebouw waar leerlingen presentaties geven met behulp van smartborden. Dat en nog veel meer moet allemaal mogelijk zijn in ons nieuwe gebouw!
Zoals gezegd: hard werken aan de toekomst. Het schrijven van een Programma van Eisen (Wat moet er allemaal in het nieuwe gebouw zitten en hoeveel van alles?). Het zoeken van een architect en een aannemer (omdat het om veel geld gaat, moeten die via speciale aanbestedingsprocedures geselecteerd worden in heel Europa). Het samen met de architect ontwerpen van de nieuwe school (van Voorlopig Ontwerp naar Definitief Ontwerp, dat weer uitgewerkt moet worden in bouwen bestek-tekeningen). Kortom: nog een hele weg te gaan en hard werken om straks te bouwen!
je tenminste ook na minder weer nog prima gymmen.
Hard werken voor nu
O
mdat het nieuwe gebouw nog een aantal jaren op zich laat wachten, kunnen we niet bij de pakken neerzitten. In ons gebouw hebben we nu al domeinen natuurlijk. Maar het gebouw is oud en heeft her en der wel wat verbeteringen nodig. Daarom waren we ook hard aan het werk in deze afgelopen kerstvakantie. Dat hoort natuurlijk niet, want vakantie is immers vakantie…. toch? Zo werkt het niet in het onderwijs. Heel veel werk aan het gebouw kan immers alleen maar als de school “buiten bedrijf” is. Dus: tijdens vakanties en niet als er ook lessen zijn. Daarom waren er tijdens de afgelopen zomervakantie veel werkzaamheden. En daarom werd er ook weer hard gewerkt tijdens de kerstvakantie. Hebben we in de vorige zomervakantie alle domeinen hun definitieve plek in het bestaande gebouw gegeven en het
Een blik in het verbouwde domein Exact
gebouw een nieuwe tijdelijke uitbreiding gegeven voor het domein HV12 en voor het domein Kunst&Cultuur, in de kerstvakantie werden nog extra verbeteringen aangebracht. Die vonden we ook hard nodig.
Want in afwachting van het besluit over wel of niet een nieuw gebouw, werd er bij sommige verbeteringen gewacht. Dat is nu niet meer nodig. Nu weten we waar we aan toe zijn.
En hebben we de bestaande toiletten dus opgeknapt (dat was echt hard nodig), is de akoestiek in de gymzalen verbeterd (was even hard nodig), zijn de noodzakelijke brandveiligheidsmaatregelen beter ingepast in het gebouw. Enfin: teveel om op te noemen. Ook het domein Exact is flink opgeknapt. Van de minister hadden we hier extra geld voor gekregen.
En dat is te zien: aan de extra leerlingen-materialen voor deze vakken, aan de ultra-moderne smartborden, aan nieuw meubilair, etcetera. Dat is niet alleen in verband met ons Technasium, maar in verband met al ons goede onderwijs in de exacte vakken. Zo kunnen we weer prima vooruit! En dat in afwachting van een nog beter nieuw en schitterend gebouw.
Hard werken … maar wie heeft dat er niet voor over? Martien Pennings
Het domein Exact is flink opgeknapt
Onderbouwleerlingen organiseren een sponsorloop voor UNICEF zouden lopen. Dus hebben we besloten om gewoon het oude sportveld achter de school te gebruiken. Kleine rondjes, dus er konden er veel gelopen worden! Op donderdagmiddag 22 januari hebben alle eerste en tweede klassers, dus ook van de MAVO, tijdens het zesde en zevende lesuur deze sponsorloop uitgevoerd!
Op het oude sportveld wordt in januari 2009 de sponsorloop gehouden, en wordt in januari 2013 het nieuwe schoolgebouw geopend
S
inds december waren leerlingen uit 1 en 2 havo/vwo bezig met de tweede ronde modules Rietveldtalenturen. Dit keer kon er ook gekozen worden voor de module “Organiseer een sponsoractiviteit’. De eerste twee bijeenkomsten werden vooral besteed aan brainstormen: wat voor activiteiten zijn er mogelijk en ook echt haalbaar om te organiseren en voor welk goed doel willen wij ons inzetten? De verschillende groepjes presenteerden hun ideeën aan elkaar en daarna werd er gestemd over wat de beste activiteit was en voor welk goed doel wij die activiteit zouden organiseren. Er werd om verschillende redenen voor UNICEF gekozen. Ten eerste sprak het de leerlingen aan dat UNICEF zich vooral inzet voor kinderen en dan juist die kinderen die in hele moeilijke situaties zitten (bijvoorbeeld armoede,
oorlog). Verder leek het ons handig dat het een heel bekende organisatie was (brengt misschien meer geld op) en dat UNICEF op hun site aangaf dat ze ook foldermateriaal en dergelijke willen opsturen om mee te helpen zoveel mogelijk geld binnen te halen. Als activiteit zijn twee ideeën verder uitgewerkt. Een groepje heeft bij Yes-r een aanvraag ingediend voor een concert. Helaas moeten we nog wachten op antwoord. Wat zeker wel doorging was de sponsorloop. De leerlingen hebben samen uitgezocht wat een goede locatie is. Een atletiekbaan heeft duidelijke rondjes, maar moet je weer afhuren en is ver van school. Een rondje door de wijk is lastig gezien vergunningen. Een rondje om het Fort Blauwkapel werkt niet zo motiverend omdat dat vrij lang is, en leerlingen dan niet veel rondjes
Naast de hoofdzaak hadden de organisatoren nog heel wat klussen: persberichten moesten worden verstuurd (er werd bijvoorbeeld contact gelegd met RTV Utrecht), de sponsorkaarten die al ontworpen waren moesten ook nog worden gedrukt, er moest voorlichting komen in de verschillende klassen, er moest materiaal uitgezocht worden voor de loop zelf en nog veel meer. Het bijzondere aan het geheel is dat het echt helemaal georganiseerd is door een groep leerlingen. Ik begeleidde het project wel, maar liet zoveel mogelijk aan de leerlingen over. Veel scholen organiseren een activiteit voor het goede doel, maar deze aanpak is uniek! Het past goed in ons onderwijsconcept en onze leerlingen kunnen er veel van leren. Ik schrijf dit stukje vooraf en kan dus alleen nog maar zeggen dat wij hopen op een fantastische inzet en opbrengst! Zoals u zult begrijpen is daarbij de financiële bijdrage van ouders onontbeerlijk. Als u nog niet benaderd bent door leerlingen: UNICEF en wij rekenen ook op u! Martine Bergstra
De nieuwe hoofdconciërge: ‘’Mijn naam is Réal, dat betekent ‘echt’. ”
T
oen Réal van Nes nog werkte als beheerder van de sporthal in Lunetten, zeiden jochies wel als hij zich voorstelde: ‘’Ik ben Barcelona’’, ‘’En ik ben Inter’’. Maar zijn voornaam is niet Spaans (‘koninklijk’) maar Amerikaans (‘echt’) van oorsprong. Dat pas ook goed bij hem. Hij neemt zich voor iedereen die hem wat vraagt, feedback te geven en te honoreren. Mensen moeten weten dat hij doet wat hij toezegt. In sommige lastige leerlingen (‘de schoffies’) waardeert hij ook vooral hun eerlijkheid. Hij ‘zit er wel goed in’ bij de kinderen. Zelf komt hij uit een gezin met elf kinderen, en dat was een goede leerschool om voor zichzelf op te komen. Omdat enkele van zijn zwagers van buitenlandse afkomst zijn, kan hij gemakkelijk omgaan met culturele verschillen. Maar: je moet kinderen niet aanspreken als vertegenwoordiger van een bepaalde groep maar elk als persoon, zo weet hij zeker. Ik spreek hem, na enkele vergeefse pogingen tot een afspraak, halverwege zijn vijfde werkdag op het GRC. De eerste vier waren zware dagen, van wel zestien uur. Hij is druk bezig structuur te krijgen in het werk, ervoor te zorgen dat de conciërges, de mensen van de onderhoudsdienst en de schoonmaakploeg met elkaar aan tafel komen te zitten voor werkoverleg.
Hij wil aansturen, maar ook zelf de handen uit de mouwen steken. Hij wil zich duidelijk niet boven zijn mensen opstellen. Het was al lange tijd zijn passie om conciërge te worden op een school, herhaalt hij een paar keer. Hij heeft nu weer een baan waar je met collega’s meer samenwerkt dan dat je elkaar aflost. Na de LEAO en de MEAO was hij eerst beroepsmilitair - zijn beide zonen traden in die voetsporen -, daarna beveiligingsbeambte, vervolgens beheerder van een buurthuis en het afgelopen jaar dus sporthalbeheerder. Réal woont in Nieuwegein; zijn jongste dochter zit daar op school en zijn andere dochter volgt onderwijs in Lunetten.
Het gebouw van het GRC, is hem opgevallen, is oud; en er is zichtbaar vele jaren lang geen groot onderhoud gepleegd: de nieuwbouw zat er immers steeds aan te komen. Het is hem opgevallen dat de docenten – die hij net zo uiteenlopend vindt als de leerlingen – heel duidelijk zitten te wachten op die nieuwbouw. Dat duurt nu toch nog weer een paar jaar, en dus neemt Réal zich voor de achterstallige zaken stevig aan te pakken. Maar die tachtigurige werkweek, die wil hij wel gauw terug organiseren tot de helft. Hij straalt uit dat hem dat ook snel gaat lukken.
Colofon Redactie: Emiel van Ekert, Gorrit Goslinga (eindredacteur), Caroline Hoogslag, Linda van Tuyl, Marguerite Weller. Tekstbijdragen: Linda Bos, Gonda de Haan, Wies van Eeden, Anne van Vlimmeren, Martine Bergstra, Martien Pennings. Fotografie: Jan Paul Beekman, Francine Claassen, Philip van Egmond, Ester Ernst, Lucia Fiori, Gorrit Goslinga. Vormgeving: Ladenius Communicatie BV, Houten
De redactie
Interconfessionele (rk/pc) scholengemeenschap voor gymnasium, technasium, atheneum, havo en theoretische leerweg Winklerlaan 373 3571 KG Utrecht
