De Stoel
Mededelingenblad van het Gerrit Rietveld College jaargang 4 | nummer 5
Tjeerd Talsma, een echte onderwijsman Tjeerd Talsma, de nieuwe rector van het GRC, noemt zichzelf graag een echte onderwijsman. Hij werd midden van de jaren zeventig docent geschiedenis op een school in Den Helder en dat is hij nog lang gebleven, ook toen hij conrector werd. Zelfs toen hij rector was geworden, bleef hij nog wel lessen geven.
T
egenwoordig kun je dat niet meer tegelijk doen, afgezien van een keertje invallen. Tjeerd begon destijds met leidinggevende taken omdat hij het idee had zijn ervaring te kunnen inbrengen en zo de school een beter plan te geven. Door het volgen van cursussen leerde hij dat leiding geven echt een apart vak is. Het leuke van lesgeven vindt hij het overdragen van kennis aan kinderen en jongvolwassenen. Maar daarbij moet de leerling wel zelf de wereld kunnen ontdekken. Alles voorkauwen is er niet bij. De domeinenstructuur van onze school spreekt hem aan; het doet hem denken aan zijn begintijd in een gebouw met ‘’open vleugels’’. Daar was die opzet na vijf jaar overigens al weer weg. Toen hij een nieuwe baan zocht, waren er ook mogelijkheden dichter bij huis. Waarom koos hij dan voor het Gerrit Rietveld College? Hij ziet hier allerlei mogelijkheden en dat komt doordat de school zich bevindt op een kruispunt van ontwikkelingen in de samenleving. De school profileert zich met het technasium maar ook met kunst en cultuur, de school is bovendien duidelijk multicultureel. We hebben een duidelijk profiel en een zekere naam opgebouwd. Positieve insteek Eerste punt is nu de continuïteit. De school kan niet alles tegelijk doen, er moet balans zijn. Daarbij moet iedereen op de plek terechtkomen waar hij het beste tot zijn recht komt. De nieuwe rector zal dan ook nauw contact zoeken met alle geledingen binnen de school; en in onderling overleg tot een model komen waarbij men met een zekere vrijheid tot ontplooiing kan
komen. De domeinenstructuur moet echter op een betere manier ontwikkeld worden. De schoolcultuur is weliswaar goed maar er moet nog veel worden opgepakt en versterkt in de didactische aanpak. De plaats van de school is erg goed: grenzend aan Tuindorp met een grote variatie aan inwoners. Bovendien is de wijk groen en ruim, en ligt de school fraai tussen de bomen. De positieve insteek van leerlingen die hij heeft ontmoet, vond Talsma opvallend. De vertegenwoordigster van de leerlingen in de sollicitatiecommissie, die met een enthousiast verhaal reageerde op kritische noten van anderen. De groep leerlingen die in hun vrije tijd, op tweede pinksterdag nota bene, het leuk vindt om op school aan muziek en toneel te doen om voorstellingen voor te bereiden. Dat enthousiasme voor buitenschoolse activiteiten wil hij graag nog verder bevorderen en waar mogelijk zal hij de leerlingen helpen. Aardigheid Tjeerd Talsma is ook actief in de politiek. ‘’Als hobby,’’ zegt hij. Na zes jaar gemeenteraadslid te zijn geweest is hij gekozen in de Provinciale Staten van Noord-Holland. Inmiddels is hij daar al tien jaar actief, tegenwoordig als fractievoorzitter voor de PvdA. Het statenlidmaatschap is best goed te combineren met het schoolleiderschap, doordat politieke bijeenkomsten in de regel ’s avonds zijn. Dat geeft volgens Tjeerd een prettige afwisseling met het dagelijks werk. Naast geschiedenis studeerde hij ook politicologie. Als student voelde hij zich zoals zo velen aangetrokken tot linkse stromingen – de namen Provo en GreenPeace val-
len – maar omstreeks zijn veertigste koos hij bewust voor de PvdA. Nee, de vroegere minister-president Joop den Uyl is niet het ideaalbeeld, maar hij heeft meermaals boeiende discussies met hem gevoerd. De keus voor de sociaal-democratie sluit aan bij veel ideeën van het christendom zoals hij van huis uit meekreeg: bij de remonstrantse stroming, een vrijzinnige vorm van protestantisme. De inspiratie vanuit het geloof onderkent hij ook bij anderen als een sterke drijfveer. Ook sport heeft zijn warme belangstelling. Vroeger deed hij fanatiek aan atletiek en handbal, nu volgt hij de sport alleen nog maar. Al doet de Friese naam anders vermoeden, is Tjeerd een echte NoordHollander. Als geboren Alkmaarder is hij dan ook blij met het kampioenschap van AZ en hij heeft ook goede woorden voor het nieuwe stadion met de zitplaatsen dicht op het veld. Hij blijft ook in die regio wonen; zijn vrouw en hij hebben het heel prettig in Callantsoog vlakbij Schagen. Hun beide dochters wonen al op zichzelf. Wortels in Noord-Holland, maar zijn energie gaat naar Tuindorp. ‘’Dit is een school waar ik de uitdaging wil aangaan’’, stelt hij. n De redactie
Maatschappelijke stage door Caroline Hoogslag
M
aatschappelijke stage is leren door vrijwilligerswerk te doen. Leerlingen doen iets aan hun persoonlijke ontwikkeling en voor de samenleving. De stage hoort in het schoolprogramma en gebeurt onder verantwoordelijkheid van de school. De stage kan op verschillende plaatsen, volgens verschillende regels en tijdens verschillende leerjaren worden uitgevoerd maar een leerling moet er in totaal wel minstens 72 uur mee bezig zijn.
“maatschappelijke stage is in het belang van anderen en voor de persoonlijke ontwikkeling“ Het wordt wettelijk verplicht voor leerlingen die vanaf schooljaar 2011-2012 met voorgezet onderwijs beginnen. De leerling leert zo groepen in de samenleving kennen waar hij anders misschien niet zo snel mee in contact komt; voelt zich meer betrokken bij de maatschappij, en leert in de praktijk over normen, waarden en een stukje eigen verantwoordelijkheid. Bijkomend voordeel kan zijn dat een leerling zin krijgt om door te gaan met vrijwilligerswerk. Wat steekt de leerling ervan op? Leerlingen kunnen veel van deze stages leren, zoals eigen talenten ontdekken, leren organiseren, mensenkennis opdoen, sociale vaardigheden vergroten. Ze krijgen hulp vanuit de school en op de stageplaats. Belangrijk is dat ze begrip krijgen voor de dingen die ze tegenkomen, een luisterend oor, openstaan voor ideeën, en respect. Goed voorbereiden is even belangrijk als goed afronden op je stageplaats en op school. Vandaar dat de leerlingen in klas H4 en V5 een minitraining omgangskunde hebben gekregen in de vorm van “meespeeltheater”. Stages kunnen bij veel verschillende instellingen worden uitgevoerd. Het GRC werkt samen met de Vrijwilligers Centrale Utrecht (VCU). Die heeft een soort makelaarsfunctie bij het regelen van
stageplaatsen. Dit jaar waren er veel bij zorgcentrum Van Koningsbruggen, maar ook bij een dierenasiel, op basisscholen, een volkstuinencomplex. Leerlingen hielpen bij het verzorgen van een digitaal spreekuur, of het serveren bij een kerstfeest. De vrijwilligerscentrale heeft geprobeerd om een zo gevarieerd mogelijk aanbod te realiseren. Verschil tussen een beroepsstage - of snuffelstage - en een maatschappelijke stage, is dat een beroepsstage voor een beroepsopleiding gedaan wordt en soms ook betaald wordt als het bij een commerciële instelling plaatsvindt. Een maatschappelijke stage is in het belang van anderen en voor de persoonlijke ontwikkeling; het gebeurt altijd zonder betaling en bij niet-commerciële instellingen. De pilot Het GRC heeft al enkele jaren ervaring met vormen van maatschappelijke stage. H4 vulde het vorig jaar in tijdens de Rietvelduren : in samenwerking met de vrijwilligerscentrale zijn leerlingen op vast moment in de week tijdens een bepaalde periode uitgezonden. TL3 had zelfs al drie jaar ervaring met de stage en de met Vrijwilligerscentrale als makelaar tussen stageplek en leerling. Daar was de maatschappelijke stage ingebed in een projectweek.. Daarnaast had men op deze afdeling ook nog een jarenlange ervaring met de zogenaamde snuffelstage en beroepsstage. Dit schooljaar doet het GRC, samen met negen andere Utrechtse middelbare scholen mee aan een stedelijke pilot voor de maatschappelijke stage. De scholen werken daarin samen met de VCU en de Diensten Desk Utrecht. In een grote projectgroep en in werkgroepen worden ervaringen uitgewisseld, en uitgezocht hoe scholen, makelaars en instellingen het beste met de maatschappelijke stage kunnen omgaan. De rol van de school in de pilot Oplossingen voor vragen en knelpunten worden bedacht en overgedragen aan andere deelnemers. De scholen hadden vooraf afgesproken dat de betrokken leerlingen in elk geval dertig uren stage zouden volbrengen. Het GRC is belangrijk voor de pilot, ten eerste omdat de school de stages zeer divers heeft aan-
geboden: in V5 en H4 tijdens de Rietveld Talenturen in een zogenaamde lintstage gedurende een bepaalde periode, in M3 tijdens een projectweek waarin leerlingen een bedrijfsplan voor een niet-commerciële instelling maakten, en in M2 in de vorm van de projectweek “Kan ik iets Groen voor U doen?’’ Ten tweede heeft de school gekozen voor een gemeenschappelijk extra uitgangspunt: de maatschappelijke stage moet ook een onderdeel vormen van de loopbaanoriëntatie en –begeleiding. Vandaar dat de decanen er ook in sterke mate bij zijn betrokken. Deze positieve ontwikkelingen op onze school zijn niet onopgemerkt gebleven. De projectcoördinator van de pilot, Nienke Maurits looft het enthousiaste en actieve wijze waarop wij deze stage uitvoeren. Op haar verzoek komen projectleiders van het ministerie bij ons in de keuken kijken om te zien hoe scholen elders in het land van onze ervaringen en werkwijze kunnen leren. Toch iets om trots op te zijn!
“Ze krijgen hulp vanuit de school en op de stageplaats“ Projectweek ‘’Kan ik iets Groen voor u doen? Tijdens deze projectweek ging het tegelijk om de maatschappelijke stage, de loopbaanoriëntatie en –begeleiding (LOB) en de “Groene Sector” Het ene onderdeel versterkte het andere! Het ging erom, informatie op te doen over het verzorgen van planten in verzorgingshuis Tuindorp Oost, en over groenvoorziening en het bijhouden daarvan in de omgeving van de school. Vervolgens werden er bloemen gezet in en rond de school en winkelcentrum De Gaard, en werd informatie over inhoud van LOB verzameld, en vaardigheden opgedaan voor diverse presentatievormen bij voorlichting over LOB. Dit mondde uit in een LOB-avond op school. Het succes van het project was vooral te danken aan de geweldige inzet van onze LIO Wiskunde Nicole Verhoeven. Zij had van dit project haar “schoolproject” gemaakt. Zij
mooie voorjaarsplantjes op mijn balkon, het zijn echter niet alleen de plantjes die mij dankbaar stemmen, maar ook de gedachte er achter. De moeite, inspanning en sociale betrokkenheid voor ons bewoners van Tuindorp Oost. Vorig jaar was mijn balkon niet gezellig. Ziekte en leeftijd waren de oorzaak en nu heb ik al enige dagen uren door kunnen brengen op een gezellig balkon en geniet. Heel veel dank en U allen wens ik een goede, mooie zomer. Hartelijke groet, M. C. P. Riel, app 06-04
had de stoute schoenen aangetrokken om uit het leefbaarheidsbudget subsidie aan te vragen voor het project. De subsidie toegekend, en samen met Karel, onze bloemenman van winkelcentrum. De Gaard, werden eindeloos veel plantjes besteld en geleverd. VCU had voor de contacten met de verschillende verzorgingstehuizen gezorgd, want zomaar even binnenkomen met negentig leerlingen om plantjes te verpotten, dat doe je
Ook binnen de school Leerlingen hebben ervaren dat een maatschappelijke stage niet alleen buiten de school kan worden uitgevoerd, ook daarbinnen zijn mogelijkheden. Ze hebben de voorlichtingsavond voor LOB geheel zelf georganiseerd, voorbereid en uitgevoerd: een hele klus. Elke leerling had een eigen taak, zoals: uitnodigingen maken en versturen, catering, ontvangst, programmaboekjes maken, techniek. Er waren zelf gemaakte powerpoint-presentaties over leerwegen, sectoren, soorten MBO, normen; maar ook toneelstukjes “ over 25 jaar..”, filmpjes, fotopresentaties, posters, reclameboodschappen en evaluatieformulieren. Het werd een leuke, spannende en informatieve avond. Niet alleen voor de trotse ouders, maar ook voor de leerlingen zelf! Zo is de maatschappelijke stage niet. Het bleek nog een hele organisatie gekoppeld aan LOB. Een goed voorom elke bewoner op het juiste moment op beeld van kruisbestuiving! Uiteindelijk de juiste manier van nieuwe planten te hebben alle leerlingen van M2 hun voorzien! eerste 32 uur maatschappelijke stage naar behoren volbracht. Vermoeiend, Bedankbriefje leerzaam, leuk en heel dankbaar. En Heel aandoenlijk was het onderstaande van leerlingen die later niets met “groen” bedankbriefje: willen doen, weten we dat nu! n “Beste medewerkers en leerlingen, Wat Caroline Hoogslag was dat een gezellige verrassing om in Afdelingsleider MH1- M2 aanmerking te zijn gekomen voor die
5010, landelijk adviesnummer Onder het gratis telefoonnummer 0800 5010 heeft de organisatie Ouders en Coo een landelijke informatie- en adviesdienst voor ouders over onderwijs. Voor scholen zoals de onze moet dan in het keuzemenu
eerst 1 en daarna 3 worden gekozen. De doelstelling is helder en simpel: antwoord geven van ouders over onderwijs. Het nummer is op elke schooldag te bereiken tussen tien en drie uur. Er bestaat ook een nummer
waarvoor wel betaald moet worden: 0900 5010123, en een vraag stellen per mail kan via www.ouders-5010.nl. n De redactie
Versterk jezelf via de maatschappelijke stage Door Lucia Fiori
D
it artikel gaat over een mooi project, namelijk een pilotproject Maatschappelijke Stage dat is uitgevoerd in samenwerking met Cumulus Welzijn, organisatie voor welzijnswerk in Utrecht. Cumulus meldde zich bij het GRC met een voorstel dat een boeiende combinatie inhoudt. Leerlingen dragen hun steentje bij aan hun leefomgeving, en denken tegelijk na over hun zichzelf en hun gedrag. De school ging met Cumulus in zee. De pilot is intussen afgerond en het is tijd voor een terugblik. Werkwijze De pilot werd uitgevoerd door tien Turkse jongens uit M3. De jongens waren specifiek voor deze stage uitgekozen. Het doel van de stage was dubbel: de leerlingen maatschappelijk bewust te maken, en hen laten ontdekken wat hun eigen kracht, sterke en zwakke punten zijn. ‘Er uit halen, wat er in zit’, was het motto. Zes weken lang kwamen de jongens een keer per week bijeen voor een training ‘Versterk jezelf!’. Dan ging het om vragen als: “Wie ben ik? Hoe kom ik over? Hoe bereik ik datgene wat ik wil? Maar ook: Wat vind ik van allerlei maatschappelijke zaken?”. Concreet bezochten ze onder meer debatten, voerden ze discussies over de invulling van publieke open ruimtes en hadden ze gesprekken over alcohol en drugs. Na deze training voerden de jongens binnen een projectweek de daadwerkelijke maatschappelijke stage uit, waarbij zij zich inspanden voor het goede doel Emmaus. De jongens maakten flyers waarop ze om oude kleding vroegen, verdeelden wijken onderling, verspreiden de flyers daar en gingen vervolgens de kleding ophalen. De kleding werd daarna gesorteerd, en later verkocht in een van de winkels van Emmaus. Daarbij komt de opbrengst ten goede aan scholen en ziekenhuizen in ontwikkelingslanden. De afronding van de pilot bestond
voor de jongens uit een presentatie van hun maatschappelijke stage op school.
kant bij te dragen aan de leermogelijkheden van kinderen.
Terugkijkend Cumulus is niet de enige organisatie die een combinatie tussen ‘zelfbeeld’ en maatschappelijke inzet had gemaakt. Terugkijkend op de stages van het afgelopen jaar tonen zowel de docenten als de leerlingen zich met name enthousiast over de projecten met deze combinatie ‘actief inzetten voor een ander en zelfinzicht’. In het pilotproject met Cumulus gaven de leerlingen daadwerkelijk blijk van een grotere maatschappelijke betrokkenheid en hadden zij ook duidelijk stappen gezet in hun sociale ontwikkeling. De begeleiders van Emmaus waren erg onder de indruk van de inzet van de jongens en de daadwerkelijke opbrengst, zo staat in een dankbrief van de begeleiders aan de leerlingen. Het voordeel dat zowel de school als Cumulus ziet, is een goed contact tussen de wijkbewoners en de leerlingen. Het zijn immers beide organisaties die actief zijn in de Utrechtse wijk Tuindorp. Voor Cumulus is het interessant om vanuit de maatschappelijke
Vooruitblik De samenwerking tussen de school en Cumulus is zo goed bevallen dat de school aan Cumulus de vraag heeft voorgelegd of zij ook honderd leerlingen zouden kunnen bedienen in een soortgelijke opzet. Honderd leerlingen vindt Cumulus vooralsnog te veel, maar een uitbreiding van de pilot naar 25 tot 50 leerling ziet Cumulus zeker zitten. Voor een vervolgproject wil de school het concept op twee punten aanpassen: de doelgroep verbreden, aangezien elke jongere gebaat is bij zelfkennis; en de training korter en intensiever maken, waardoor zo veel mogelijk zowel de training als de uitvoering in een en dezelfde projectweek vallen. Dit laatste is voor het GRC een organisatorische voorwaarde die zij aan aanbieders stelt. De stage moet in een van de drie projectweken vallen en binnen een week afgerond kunnen worden. Cumulus denkt er gezien de positieve ervaringen over, het aanbod van deze cursus stadsbreed aan te gaan bieden. n
Stedenreis Barcelona
O
p 23 mei verzamelde onze groep van acht jongens, negen meisjes, Petra Lageweg en Alice Bosch op Schiphol. Na een vlucht van een uur en drie kwartier kwamen we om ongeveer vier uur aan in Barcelona. Vervolgens gingen we met de bus naar een metrostation in de stad, en met de metro naar halte Montbau, ergens in een buitenwijk van Barcelona. Vanaf hier was het ongeveer tien minuten lopen naar onze verblijfplaats: een oud klooster dat nu gebruikt wordt als een soort hotel. Na het dumpen van onze bagage gingen we met de metro weer de stad in. We liepen de haven af, en gingen eten bij “El rey de la gamba” . We kwamen pas laat in de avond binnen (het moet wel tien uur of later geweest zijn), maar dit was helemaal geen probleem. Rond een uur of twaalf gingen we terug naar het klooster en was het vechten om de douches , want iedereen was moe en had behoefte aan een douche. Dit was elke dag weer hetzelfde, en omdat de badkamer van de jongens maar twee douches had, was het elke avond sprinten naar het klooster om als eerste te zijn. De rest van de week was de dagindeling ongeveer hetzelfde. Half acht opstaan, half negen ontbijt, half tien vertrek vanuit het klooster en rond half twaalf – half één weer terug in het klooster. Ons programma was niet heel erg druk,
maar we moesten wel erg veel lopen. Na een paar dagen had iedereen dan ook pijn in voeten en benen. Dit was het wel meer dan waard, want we hebben hele mooie dingen gezien en leuke dingen gedaan. Wat erg opviel, was hoeveel invloed Gaudí heeft gehad op Barcelona. Overal zijn werken van hem in de stad te zien, van lantaarnpalen tot de kerk Sagrada Familia. Het weer was de hele week echt geweldig. Het was elke dag tussen de 24 en 30 graden, en behalve wat bewolking en een enkel buitje hadden we volop zon. Op de laatste dag vertrokken we met de bus naar Tossa de Mar, een plaatsje aan de kust op ongeveer twee uur rijden van Barcelona. Hier gingen we eerst met z’n allen picknicken bovenop een berg met prachtig uitzicht over de zee (zie foto). Daarna hadden we de hele dag vrij, en hebben we op het strand gelegen, gezwommen en toeristische winkeltjes met nep-merkkleding bekeken. We kregen die dag zelf geld om in de avond van te eten. De rest van de week hadden we elke avond met de hele groep gegeten, dus dit was leuke afwisseling. Na het eten gingen we met de bus terug om op tijd te zijn voor de finale van de Champions League: Barcelona tegen Manchester United. Dit vond ik echt het toppunt van de hele reis. We waren twintig minuten te laat, maar wisten ergens
in een restaurantje toch nog genoeg plek te vinden voor onze groep. Het was een complete chaos, maar de sfeer was geweldig. Toen Barcelona won, brak een gigantisch feest los. Het was een gekkenhuis in de stad, en we gingen meteen terug naar het klooster. We konden dus niet meefeesten, maar dat was waarschijnlijk maar goed ook. Het wemelde in de stad normaal gesproken al van de zakkenrollers, maar die avond was het extra op je spullen passen. In het klooster bleef iedereen nog lang op, sommigen sliepen zelfs helemaal niet. De volgende ochtend was het namelijk vroeg opstaan, en om half tien klaarstaan voor het klooster met gepakte koffers. Die ochtend waren de meeste van ons dan ook doodmoe. Eenmaal terug op Schiphol vertrok iedereen naar huis. Ik weet niet hoe het met de rest van de groep zat, maar ik vond het jammer om terug te moeten gaan. Barcelona was echt geweldig. n Ruud Addicks
Stedenreis Berlijn
H
et begin dan maar. Al voor ik op deze school kwam had ik mijn keuze al op Barcelona gezet. Maar na een leuke grap van de degene die daar over gaat, kwam ik in de Berlijnpoule terecht. Een tijdje om gestresst, maar ja… Dus schrik niet als de keuze je uit handen wordt genomen. Uiteindelijk dacht ik toch maar het beste eruit te halen. Eenmaal op het station aangekomen begon het al aardig: de zes uur durende treinreis had een half uur vertraging opgelopen. Eenmaal het station in Berlijn bereikt te hebben wisten een vriend en ik zo slim te zijn om gezien het directe vertrek van de trein niet tijdig het voertuig te verlaten. Maar gelukkig was één van de 2 begeleiders,
die beiden vloeiend Duits spreken en (gedeeltelijk) Duits zijn, er in geslaagd bij ons te blijven. Om vervolgens eerder dan de rest van de groep bij het ‘hostel’ aan te komen. Er was daar iets mis gegaan in de communicatie en noch boeking noch ruimte was aanwezig. Na enkele uren wisten de begeleiders een ander, een stuk leuker hotelletje te regelen, waar we in 2-3-4 tallen gesplitst werden en we jammer genoeg ook met onbekenden de kamer deelden. Zowel leuk en aanleiding tot spannende fantasieën, als buiten het budget. En dus verkasten we de volgende dag naar een nog leuker hotelletje, wat gewoon appartementen bleek te verhuren. De jongens en de meisjes kregen er beide
één, en een van de begeleiders sliep op een aparte kamer bij gebrek aan ruimte. Het appartement: een gang, wc, twee grote tweepersoons(bed)slaapkamers en een grote woonkamer met eethoek twee bedden en een tv. EN een keuken (inclusief magnetron, broodrooster, waterkoker en koelkast) en badkamer
(douche, bad en wastafel). In de lobby waren trouwens een klein winkeltje en vier pc’s (met internet) aanwezig. Het appartement was niet alles, maar de woofer/boxen van iemand wisten een hoop goed te maken. ‘’Back to the point’’, we hebben heel Berlijn bekeken zo ongeveer. Zowel op de fiets, waar ik een leuk saltootje mee heb gemaakt, als op voet en met het OV (bus, U-bahn (metro), tram, S-bahn (bovengrondse
stadstrein). Een leuke stad met grote winkelcentra wat niet zoals verwacht werd een wat uitgebreider Amsterdam leek te zijn. Maar op de werkdagen aardig stil, voor een stad met driemaal zoveel inwoners en ruim half zo groot als de PROVINCIE Utrecht. Wel een hoop toeristen. En leuke, knusse winkeltjes voor souveniertjes voor het thuisfront zoals Louis Vuitton en Rolex. Neem geen mooie maar goede schoenen mee, je maakt AARDIG WAT kilometerTJES. Wel erg cultureel, vooral over de Joden en de Koude Oorlog was er een hoop te zien. Zoals een concentratiekamp en het holocaustmonument/documentatiecentrum. Ze hadden er ook wat goedkopere souveniertjes als een steentje van zo’n 3/4 cm uit de Berlijnse muur t.w.v. €20-30. Ik zou de stad een 7 op een schaal van 10 geven.
Tip: Plaats: Om de hoek bij hetzelfde museum is een hobbywinkel Geld: €5,Tijd: Nacht Overig: Lange, sterke spijker over een ander lang metaal, pet Koop een hamer t.w.v €5,- neem de tram naar het Hauptbahnhof, steek de weg over en je vind een deel van de Berlijnse Muur. Gebruik je hamer en spijker nuttig. En weet zo enkele TIENTALLEN euro’s te besparen. *Eigen Risico: Alleen gecheckt op zichtbare camera’s!* n Hicham Anbari
Stedenreis Rome
O
p 23 mei was het dan eindelijk zover. Iedereen verzamelde op school voor de langverwachte Romereis. Onder leiding van Nico van Vliet en Jaap van Osta gingen Kitty, José, Lisette, Ronald, Gerben, Hero, JanWillem, Michiel, Ben, Jasper, Wesley, Hajar, Nafisa, Nadia en wij twee naar de eeuwige stad, le ville d’amor. Na twee uur in het vliegtuig gezeten te hebben, waren we dan eindelijk daar! Hoewel het al later in de middag was, was het toch nog boven de 30 graden, wat veelbelovend was voor de rest van de reis. Met koffers en al gingen we naar ons hotel, niet ver gelegen van het belangrijkste metrostation en het oude centrum van Rome. Later die avond gingen we uit eten en ’s avonds een wandeltocht door het oude centrum. Omdat Rome bomvol zit met de meest spectaculaire bezienswaardigheden, hadden we een enorm vol programma. We hebben dan ook van alles gezien. Van het Colosseum tot Villa Borghese, van het Vaticaan met de Sint Pieter tot de Trevifontein; en van het Forum Romanum tot Ostia Antica; elke dag zat vol! Toch was het daardoor niet minder gezellig. Iedereen kon het goed met elkaar vinden en deed gezellig met elkaar. Na afloop van het programma was er altijd een groep die nog even een terrasje ging pakken, en op de kamers was het ook
altijd één melige boel. Wel waren onze voeten elke avond weer zielsgelukkig als ze klaar waren met lopen en staan en ook onze benen begonnen na verloop van tijd te klagen. Het weer was de eerste twee dagen slopend: je liep de hele dag door bij 35 graden. De laatste twee dagen koelde het wat af en werd het meer bewolkt, waardoor het prettiger wandelweer was. Iedereen had een presentatie moeten voorbereiden over een van de bezienswaardigheden in Rome, waardoor we daar al veel over te weten kwamen. Ook de souveniertjes ontbraken er niet, dus het thuisfront is duidelijk te weten gekomen dat we naar Rome geweest zijn.
Kortom: het was een enorm geslaagde reis. We hebben veel gezien en ons kostelijk vermaakt, een dikke aanrader voor de mensen volgend jaar, dus. n
Colofon
In Villa d’Este
Redactie: Emiel van Ekert, Gorrit Goslinga (eindredacteur), Caroline Hoogslag, Marguerite Weller. Tekstbijdragen: Lucia Fiori, Ruud Addicks, Hicham Anbari, Wies van Eeden en Anne van Vlimmeren. Vormgeving: Ladenius Communicatie BV, Houten
Wies van Eeden en Anne van Vlimmeren, 5V
Interconfessionele (rk/pc) scholengemeenschap voor gymnasium, technasium, atheneum, havo en theoretische leerweg Winklerlaan 373 3571 KG Utrecht
