De Prikkel XL. Socialisme in de polder, kan dat wel??? De strijd om Alblasserwaard & Vijfheerenlanden. Special edition!

De Prikkel XL Magazine van de PvdaGiessenlanden voor de PvdAAlblasserwaard & Vijfheerenlanden

Special edition!

Speciale AV-editie

Socialisme in de polder,

BN’er Els Boot legt het nog een keer uit Socialisten, liberalen, Willem Drees, Aai de Kreij en Henk Bovekerk

kan dat wel???

Adrie Beumken sombert en gaat met pensioen Maar Eric Spaans komt met nieuw elan: Duurzame solidariteit Niek Verkaik wil sexy en aantrekkelijke PvdA De ontploffingstheorie van Pierre Schefferlie Harmen Akkerman gaat voor bezielde politiek Piet van Andel gaat voor Groot Gorinchem

De strijd om Alblasserwaard & Vijfheerenlanden

De werkelijkheid voelen met Wim van der Leij Meer kolder in de polder met Marion van Gelder

1

De Partij van de Arbeid Alblasserwaard/Vijfheerenlanden nodigt uit!

Viering ‘Dag van de Arbeid’ 1 mei  Huldigen jubilarissen  Een arbeidersmaal (soep met brood)  Victor Molkenboer (Burgemeester Leerdam) spreekt over ‘arbeid’ Locatie

Tijd

De Til Giessenburg

Begin 17:00 uur

Breestraat 1

Eind 19:30 uur (+/-)

3381 BS

Samen groter worden!!

Info: Niek Verkaik (0641746331) [email protected]

Zondagmorgen, 22 april 2012

een vertraging op. Zelfs op de Prikkel.

Het kan verkeren. In 2002-2003 gaf ik maatschappijleer in 5havo. Het was het jaar van Pim. En het kabinet Balkenende I. Het waren ook de jaren dat het ministerie van OCW de slogan ‘Onderwijs, iedere dag anders’ de media in slingerde. Ze hadden het niet beter kunnen treffen. Iedere les, iedere week was er weer een nieuwe noviteit. Ongekend in de parlementaire geschiedenis van Nederland. Vechtende kamerleden, een fractievoorzitter die de spelregels niet kende, het belletje van Bomhoff, de doodstraf van Nawijn, de Bentley van Heinsbroek, Jan de Bouvrie die de kamer van inrichtte van Ferry Hoogendijk en dan doe ik dit nog uit mijn hoofd, als je het gaat nalezen…

Maar toch, met gepaste trots een Prikkel XL. Voor de hele Alblasserwaard & Vijfheerenlanden. Met bijdragen van VVD, SGP en SP. Met natuurlijk altijd weer die bestuurlijke vernieuwing en vergroting, maar ook het thema: Socialisme in de Polder. Met een fraaie bijdrage van Harmen Akkerman over onze eigen Aai en Toos en Pierre Schefferlie ziet alleen de ontploffingstheorie als remedie tegen de tsunami van ellende van dit kabinet. En de nieuwe koers komt van Eric Spaans: duurzame solidariteit. Speciale aandacht ook voor Bekende Nederlander Els Boot die nog eens precies uitlegt hoe het nu zit met 1F en Rafiq Naibzay. En in het kader van de traditie (nog!) een bijzonder mooie bijdrage van Henk Bovekerk over Socialisten, Liberalen, Drees en Aai de Kreij.

In Den Haag hebben we net 7 weken rust achter de rug. Mediastilte. En in één klap is er een einde gekomen. Geert heeft de stekker eruit getrokken. Het rommelde van de week natuurlijk al, met Gül en Limburg en met Van der Staay op een achterbank, je kon het bijna uitrekenen: dat gaat niet goed. Maar voor velen toch nog onverwacht. En plotseling is die daar dus: een nieuwe lente!

Ik wens jullie allen veel leesplezier. Bladeren, lezen en herlezen. Leg ‘m lekker naast je bed. Lees er af en toe wat in. Alles is boeiend. Verspreid ‘m rustig per e-mail. Uw hoofdredacteur, Berend Buddingh’

Maar de hectiek van dit weekend bracht mij terug naar 2002-2003. Want bladerend door deze Prikkel XL zag ik verrassender wijze toch al weer een paar gedateerde koppen of juist niet. Adrie Beumken vindt dat Geert bakken met water bij de wijn doet en de journalistieke éminence grise van de AV Henk Bovekerk vraagt zich af of het kabinet er nog wel zit. Nee, dus Henk, geïmplodeerd. Kortom, je krijgt ‘m gewoon niet op tijd uitgedraaid. Er zit altijd

3

BN’er Els Boot legt het nog een keer uit

voorpublicatie

Vluchteling in Giessenlanden Afghaanse vluchtelingen zijn de enige groep die collectief de zogenoemde 1F status gekregen. Niet alleen Rafiq kreeg de 1F status maar zijn hele gezin. Dus ook de in 1999 in Nederland geboren jongste zoon Walied kreeg de status van oorlogsmisdadiger. De strijd Vanaf dat moment heeft Rafiq zich bezig gehouden met het bestrijden van zijn 1F status. In 2008 werd er een gedeeltelijk succes gehaald, niet in het minst vanwege de inspanning van Hans Spekman, onze woordvoerder in de Tweede Kamer. Moeder Nooria en de kinderen werden verlost van hun 1F status. Vanwege de slechte gezondheid van Nooria kregen zij en de kinderen een verblijfsvergunning. Thans is het wachten op hun naturalisatie.

Els staat de pers te woord, na het ‘matjesoverleg’ bij Gerd Leers

In 1998 ontvluchtte Rafiq Naibzay, samen met echtgenote Nooria en 3 kinderen, Afghanistan. Rafiq zat, tot dat moment gevangen onder de Taliban. In Nederland vroeg hij asiel aan. Helaas vaardigde het ministerie van Buitenlandse zaken in februari 2000 een ambtsbericht uit. Hierin stond dat Afghaanse vluchtelingen die tijdens de Russische overheersing voor de Khad/WAD hadden gewerkt en minimaal de rang van onderofficier hadden bekleed ambtshalve de 1F status zouden krijgen.

*** Ook de in 1999 in Nederland geboren jongste zoon Walied kreeg de status van oorlogsmisdadiger.

Wat is 1F? In het vluchtelingenverdrag van de VN is artikel 1F opgenomen. Dit artikel biedt landen de mogelijkheid om mensen die verdacht worden van oorlogsmisdaden een verblijfsstatus te onthouden en hen ongewenst te verklaren. Met het artikel is niets mis. Nederland moet geen toevluchtsoord worden voor mensen die zich misdadig gedragen hebben. Echter door het Nederlandse ambtsbericht van 2000 werden oud medewerkers van de Khad/WAD, een organisatie die zich veelvuldig bezig heeft gehouden met bovengenoemde misdaden, collectief verdacht van mensenrechtenschendingen. Deze

*** Bestuurlijke aandacht In 2005 diende de VVD-fractie van Giessenlanden een motie in waarin aan mij werd gevraagd al het mogelijke te doen om te voorkomen dat het gezin zou worden uitgezet. In 2011 werd dat nog eens herhaald. En nu ligt er nog een brief van de gemeenteraad bij minister Leers. Hierin wordt een beroep wordt gedaan op zijn discretionaire bevoegdheid.

4

Schuld of onschuld Als burgemeester ga ik niet over asielbeleid. Beslissingen die worden genomen zijn van de minister. Ik ga ook niet over schuld of onschuld. Daarvoor hebben wij in dit land een strafrechter. Maar het zal jullie duidelijk zijn dat ik mij wel op de hoogte gesteld heb van het dossier van Rafiq Naibzay, de getuigenverklaringen en de verhoorverslagen. Ik ken het gezin en dus Rafiq nu 7 jaar en dan weet je wel zo'n beetje wat voor vlees je in de kuip hebt. Het gezin woont al 10 jaar in Hoogblokland. In het dorp zijn de mensen dus ook bekend met het gezin.

De burgemeesters Een brief over deze opvatting is door vele andere burgemeesters mede ondertekend. Al deze burgemeesters herbergen in hun gemeenten ook Afghaanse 1F-ers. Kort en goed zijn wij van mening dat deze mensen individueel getoetst moeten worden (het zijn er nog zo'n 150). Bij een daadwerkelijke grond voor verdenking dient het OM te starten met strafvervolging. Alle overige vluchtelingen moeten ‘gewoon’ een verblijfsvergunning krijgen. Vooralsnog is de minister hiertoe niet genegen. Hij is van oordeel dat er al individuele toetsen hebben plaatsgevonden. Onlangs werd een hoge officier in hoogste instantie vrijgesproken in zijn strafzaak. Maar zijn bestuursrechtelijke verdenking houdt het ministerie gewoon in stand. Van de 800 Afghaanse Khad/WADmedewerkers die rond de eeuwwisseling ons land binnenkwamen zijn er, voor zover ik weet, maar twee door de strafrechter veroordeeld.

*** Als burgemeester ga ik niet over asielbeleid. Beslissingen die worden genomen zijn van de minister. Ik ga ook niet over schuld of onschuld. *** Wat is het probleem Tot nu toe heb ik mij vooral beziggehouden met het ‘in-gesprek-komenmet-de-minister’. En..het moet gezegd; dat is niet zo moeilijk. In mei vorig jaar belde hij mij voor het eerst op. Rafiq was uitgeprocedeerd, zou uitgezet worden en worden gescheiden van vrouw en kinderen. Na 14 jaar vond en vind ik dat buiten alle proporties. Immers, Rafiq wordt slechts ‘verdacht’ van de misdaden genoemd in artikel 1F en dat is nog niet alles. Hij wordt slechts bestuursrechtelijk verdacht. Een gang naar de strafrechter is door het OM afgewezen vanwege ‘gebrek aan aanknopingspunten voor een strafproces'. Ik ben van mening dat je na 14 jaar wel met stevige argumenten moet komen om iemand als Rafiq uit te zetten met alle gevolgen van dien.

De familie met dorpsbewoners in Den Haag, bij de vaste Kamercommissie

Gedurende de afgelopen 12 jaar is er enorm veel kritiek op Nederland geweest over de manier waarop wij hier met de 1F status in relatie tot Afghanen omgaan. Onder andere van organisaties als de UNHCR, Amnesty International en Vluchtelingenwerk. Een groep rechtsgeleerden heeft een website geopend met alle informatie 5

over deze kwestie (www.tekenvoorrechtvaardigheid.nl) en in de Tweede Kamer is over dit onderwerp meerdere malen gedebatteerd.

oplegt. In Coevorden is dit vorig jaar ook gebeurd. Na deze ophef heeft de minister in een circulaire gemeld dat niet de burgemeesters, maar hij over de vreemdelingenpolitie gaat. Hij beriep zich op art 16 van de politiewet. Inmiddels is er een heftige staatsrechtelijke discussie op gang gekomen wie er nu gelijk heeft. En dat is heel interessant. Maar ik ben er inmiddels achter, mede op grond van de vele honderden reacties die ik uit het hele land heb mogen ontvangen, dat de mensen vooral weer snakken naar een beetje menselijkheid in ons vreemdelingenbeleid.

Laatste afwijzing Drie weken geleden ontvingen wij de derde en laatste afwijzing van minister Leers. Op grond van de gezondheidstoestand van moeder Nooria hebben wij hem verzocht om toch gebruik te maken van zijn discretionaire bevoegdheid. Leers wees dat af. Ik heb toen aangekondigd dat ik de politie zal verbieden medewerking te verlenen bij een eventuele uitzetting van Rafiq (art 12 politiewet). Hiermee beoogde ik niet het vreemdelingenbeleid van de minister te doorkruisen maar de effecten van een uitzetting te niet te doen. Uitzetting zal niet alleen tot grote verontwaardiging in de Alblasserwaardse gemeenschap leiden, maar ook kunnen leiden tot een drama binnen het gezin. Nooria is ernstig depressief. Omdat haar depressiviteit alles te maken heeft met de situatie waarin ze verkeert, wordt zij niet meer behandeld maar door middel van medicijnen ‘stabiel’ gehouden. Nooria is inmiddels een treurig hoopje ellende. Haar psychiater verklaarde dat zij suicidaal is.

*** Ik ben er inmiddels achter, mede op grond van de honderden reacties die ik heb mogen ontvangen, dat de mensen snakken naar een beetje menselijkheid in ons vreemdelingen beleid *** Als je meer wilt weten over Rafiq en zijn gezin, bekijk dan eens de website die de inwoners van het dorp hebben gemaakt: www.eeneerlijkproces.nl. Els Boot

Ik ben niet de eerste burgemeester die de politie een dergelijk verbod

(dit artikel verschijnt ook in Lokaal Bestuur)

En zo gaat dat dan. Tussen twee Prikkels door. Ben je gewoon je partijleider kwijt. Bedankt, Job! 6

Henk Bovekerk haalt herinneringen op

Socialisten en liberalen Je had rooien, zo ‘rood als een sleutel’. En die rooien klonterden samen in het ‘rooie dorp’. Daar was werk, daar werden huizen gebouwd. Na de Tweede Wereldoorlog, in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw, trokken mensen, die op het punt van trouwen stonden en jonge gezinnen uit hun dorp weg naar Arkel (nu nog wel aangeduid als het rooie dorp) of naar Gorinchem.

naar de kerk gingen en die hun kinderen naar de openbare school stuurden. Later werd het de VVD. Bij mijn thuis: liberaal gezind, maar met een lege portemonnee! Was je jong, het was moeilijk het politieke spectrum in te schatten. Liberaal denkend (zonder er alles vanaf te weten) op een christelijke kweekschool voor onderwijzer, dat creëerde in de jaren zestig weinig bewonderaars. In de nabije familie: aanhangers van de SDAP en ook met een lege portemonnee!

De werkgeversgiganten van toen bestaan zowel in Arkel als Gorinchem niet meer. De rode verflaag is ondertussen lichter gekleurd. Ik herinner me nog altijd een dienst in de reformatorische hervormde kerk van Noordeloos. De predikant van dienst kwam uit Arkel – hij vervulde een zogeheten vacaturebeurt; in het begin van zijn preek zei hij: ,,en wat gemeente verwacht u van een dominee uit het rooie Arkel?’’ Ik kon de broeders-ouderling vanaf mijn bankje niet en face zien, maar reken maar dat zij de wenkbrauwen ernstig hebben gefronst. Ik vond zo’n periode zonder eigen predikant wel aangenaam. De vervulling van de kerkdiensten voorzag er ook in dat predikanten uit Vianen afreisden naar mijn dorp. De komst van zo’n voorganger stond er voor garant dat de gesproken woorden ook door het gewone volk begrepen konden worden.

Mijn oom kwam uit een arm gezin, hij kreeg (hoe intelligent hij ook was) geen kans om ‘door te leren.’’ Het gezin waaruit zijn vrouw kwam, was zo mogelijk nog armer, vader vroeg overleden en moeder hard werkend voor haar drie kinderen. Mijn oom en tante leefden (volgens mijn gedachte althans) als waren zij de PvdA zelf. Willem Drees werd aanbeden en alle na hem komende partijcoryfeeën kregen met hun verkiezingsbiljet altijd een prominente plaats.

*** En wat, gemeente, verwacht u van een dominee uit het rooie Arkel? ***

Decennialang schreef ik over gemeenteraden. Je leert begrijpen

Mijn wieg stond in een vrijzinnigdemocratisch gezin: mensen, die 7

waarom mensen de SDAP hebben opgericht. Zij streefden – heel terecht – naar gelijke kansen, naar een humane behandeling.

heeft me overtuigd van het rechtvaardige belang van de strijd van de vroegere wethouder van Giessenburg en de zijnen. In de jaren zestig was het voor hem een memorabel moment toen hij als tweede loco (de eerste loco was onverwacht ziek) de nieuwe burgemeester (C. Nieuwenhuizen) de ambtsketen mocht omhangen.

In het begin van mijn journalistieke loopbaan interviewde ik Arie (Aai) de Kreij uit Giessenburg. Zou ik toen meer ervaring hebben gehad, ik zou een boek over hem hebben geschreven. De gerechtvaardige strijd van Arie de Kreij tegen het kapitalisme en de dictatuur van kerkbaronnen

Henk Bovekerk

Jonge Hond Niek Verkaik over het juk van Job

‘Het doel heiligt de middelen!’ De Partij van de Arbeid moet weer een club zijn waar je bij wilt horen. Nu ‘het juk van Job’ van onze schouders is gevallen, wordt het tijd dat we weer sexy en aantrekkelijk worden.

halen. We leven in een andere tijd en dat vraagt nu eenmaal om een andere manier van politiek bedrijven dan de te fatsoenlijke en abstracte werkwijze van Job.

Niks ten nadele van de persoon Cohen, maar de situatie was niet langer houdbaar. Op het moment dat zelfs je eigen fractie en partijvoorzitter (hoe kwalijk ook!) aan je stoelpoten zaagt, is het einde nabij. Cohen wist de PvdA-boodschap helaas niet helder over het voetlicht te brengen. Hij miste de juiste debat- en mediaskills die een politiek leider tegenwoordig moet bezitten. En eerlijk is eerlijk, daar baal je van als PvdA’er.

Niek heeft een onderonsje met onze Lutz

Ondanks dat het duidelijk was dat Job door te stoppen de juiste beslissing nam, raakte zijn afscheid mij wel. Er is namelijk ook nog ‘de mens’ Cohen. Iemand waar ik een diepe buiging voor maak, want wat heeft die man een doorzettingsvermogen getoond. Iemand die zijn nek uit heeft gestoken voor een beter Nederland. Iemand die een prachtige baan als burgemeester van onze hoofdstad heeft opgegeven om aan de PvdA-kar te sleuren. Respect!

*** Ik wil een leider die zijn mannetje staat, politieke linkse klappen uitdeelt en inspireert. *** Ik wil een leider die zijn mannetje staat, politieke linkse klappen uitdeelt en inspireert. Geen mediapispaal met stotterende en wollige ver8

***

geworden. En dat terwijl ze het slechtste programma voor ons land hebben. Laat het bij de PvdA nu vaak andersom werken. Het beste programma voor het land, maar het verdomd slecht weten te brengen. Dit moet echt beter.

Het merk PvdA weer trending laten zijn. De politieke strategie moet op orde komen en soms ook smeriger en feller zijn. ***

Onze ‘spindoctoren’ spinnen te vaak in de verkeerde richting. Het mag niet zo zijn dat een Tweede Kamerlid begint over de aanwezigheid van Zorregieta bij een eventuele troonsopvolging, terwijl op hetzelfde moment de PvdA politiek gewin moet halen uit de beroerde bezuinigingsopties van het kabinet. Een dodelijke miskleun in mijn ogen!

Maar we moeten door. Met onze nieuwe leider Samsom voorop is het zaak om het merk PvdA weer trending te laten zijn. En dat betekent in mijn ogen dat de politieke strategie op orde moet komen en soms ook smeriger en feller mag zijn. ‘Het doel heiligt de middelen’ als je het mij vraagt. Het is toch verwonderlijk dat de VVD met een paar leuke slogans en het negatief framen van de PvdA de grootste partij van Nederland is

Niek Verkaik (PvdA HG)

De gemeente Alblasserwaard – Vijfheerenlanden

Voelen versus de werkelijkheid Wim van der Leij spreekt zich uit. Op de vraag waar je woont beperk je je meestal tot je plaatsnaam. Een gemiddelde Schoonrewoerder zal nimmer beweren dat hij in Leerdam woont. Nog steeds heeft een aantal mensen uit kleine kernen moeite met de gemeentelijke herindeling zoals deze halverwege de jaren tachtig plaatsvond. De identificatie met het dorp blijkt vaak zo sterk dat een bewoner van Hoornaar zich toch zelden Giessenlander voelt. De uitdaging van de toen nieuw gevormde gemeenten bestond er vooral uit de kernen zodanig te “bedienen” dat de bevolking van de kern serieuze gesprekspartner van de gemeente blijft, ondanks de schaalvergroting. Maar vooral zou er dankzij de schaalvergroting sprake zijn van vergroting van de bestuurskracht en professionalisering van de gemeentelijke organisaties. Dankzij beiden ziet de regio er anders uit; daarvoor zijn veel voorbeelden te bedenken. Om er maar

een dichtbij huis te noemen: de rondweg in Schoonrewoerd had er zonder de “gemeente Leerdam” lang niet zo snel gelegen. De wereld van 2036! Het is evident dat 2012 substantieel verschilt van 1986. Vierentwintig jaar geleden zag de wereld er toch gans anders uit! En over vierentwintig jaar (2036!) zou de wereld, relatief, wel eens meer veranderd kunnen zijn dan de afgelopen periode.

9

Volgens mij zijn we hier op veel terreinen al op aan het voorsorteren. De samenwerking in de regio wordt, gestuurd of ongestuurd, steeds intensiever. Laat ik een paar voorbeelden noemen: De afnemende groei van de bevolking heeft gevolgen voor de woningbouwproductie. Aangezien een woning toch al gauw 50 tot 100 jaar meegaat, is het nu al zaak goed na te denken wat je bouwt en wat niet. Je zult dat hoe dan ook samen met de regio moeten doen. Nu bouwen, bouwen, bouwen, omdat voor jou de randvoorwaarden nú toevallig goed zijn, zou wel eens tot nare gevolgen op termijn kunnen leiden. Het zou kunnen leiden tot leegstand van de verkeerde voorraad op de verkeerde plaats. In de regio zoeken wij, zij het af en toe wat schoorvoetend, steeds inniger de samenwerking.

tieve (kosten) en kwalitatieve overwegingen. *** Alleen al dat proces volgen, noodzaakt tot regionale samenwerking; geen gemeente krijgt het voor elkaar dit proces adequaat te volgen. *** Verkeer kent wat mij betreft ongeveer twee niveaus: een lokaal (de drempel in de Lindelaan en de overlast van het parkeren in de bocht van de Kerkstraat) en een bovenlokaal (de hiërarchie van de regionale wegenstructuur, het openbaar vervoer, de verkeersveiligheid enz.). Dat laatste kun je gewoon niet zonder intensief regionaal overleg doen. Dat gebeurt nu al, maar zal kwalitatief een beentje bij moeten trekken. Zo werd tot voor kort de verdeling van de BDU-verkeersveiligheid vooral bepaald door het feit of er al of niet een ambtenaar verkeer in een gemeente aanwezig was.

Provinciale Structuur Visie De regie van de provincie op de ruimtelijke ordening is door de nWRO toch wat manifester geworden. Jaarlijks herziet de provincie de Provinciale Structuur Visie en de bijbehorende Provinciale Verordening. Alleen al dat proces volgen, noodzaakt tot regionale samenwerking; geen gemeente krijgt het voor elkaar dit proces kwantitatief en kwalitatief adequaat te volgen. De provincie ontwikkelt op dit moment een instrument in het kader van behoud van kwaliteit van het landelijk gebied van de regio (de zgn gebiedsprofielen), waarvan ik zeg: “Wie gaat daar eigenlijk over?”. Als je hierin als regio niet sterk staat, overkomt het je.

Openbare verlichting Sinds kort werken we samen in een vederlichte GR Openbare Verlichting. Niet samen werken kostte relatief zoveel dat eigenlijk geen andere weg openstond. Inmiddels scheelt het de gemeente Leerdam substantieel aan ambtelijke kosten en lift ze mee in het aanbestedingsvoordeel van de regio. En ook stond de gemeente Leerdam er niet alleen voor, toen er iets mis dreigde te gaan bij de aanbesteding.

Nota Infrastructuur Een ander voorbeeld dat noopt tot samenwerking in de regio is de Nota Infrastructuur en Ruimte van het ministerie Infrastructuur en Milieu. Gezamenlijk inzet van capaciteit op dit dossier is noodzakelijk uit kwantita-

GR Waardlanden Sinds kort maakt de gemeente Leerdam deel uit van de GR Waardlanden. Hoewel toetreding de nodige politieke stof deed opwaaien, zal op termijn blijken dat de voordelen evident zijn. Intussen maken we dank10

baar gebruik van de beleidscapaciteit die er bij Waardlanden ruim voor handen is en kan onze gemeentelijke milieuambtenaar zich, voorzichtig, gedeeltelijk op andere terreinen richten waaronder lokaal duurzaamheidbeleid.

vrijblijvende en minder vrijblijvende, op beleid gerichte en op uitvoering gerichte, autonome en vervlochten gemeenschappelijke regelingen. Bij al die regelingen hoort ook een passende bestuurlijke schaal. Wat mij betreft komt die overeen met die van de A&V.

Hierboven staan een aantal praktische voordelen uit de dagelijkse eigen praktijk die tonen dat schaalvergroting in de toekomst nodig zijn. Bij die schaalvergroting horen niet alleen Gemeenschappelijke Regelingen. Ik vind het wel eens pijnlijk om te zien hoe raadsleden worstelen om overzicht te krijgen in het woud van regelingen: verplichte en wenselijke,

Het meest uitdagend zal zijn een antwoord te vinden op de vraag in de eerste alinea van mijn betoog: hoe “garanderen” we de bewoner die er om vraagt nog enige identificatie met de plaats waarin hij woont. Wim van der Leij, 6 april 2012

SP’er Piet van Andel ziet het wel zitten, maar wat vindt u?

Aan de inwoners van Groot Gorinchem! een besluit is genomen. “We hebben u niet gehoord”. Dus er is mogelijk werk voor u aan de winkel !!!. U moet de politiek gaan volgen. Of er (uw) werk van maken. Naar de gemeenteraadsvergaderingen en bijeenkomsten van de politieke partijen. Hoe denken zij erover? En wat zijn voor u de voor- en nadelen van een Groot Gorinchem en een vervallen Giessenlanden? Want wilt u ook inwoner zijn van een grotere gemeente?

Mede inwoners van Groot Gorinchem! Ja, schrik niet beste lezer. U bent namelijk mogelijk over enige jaren geen inwoner van de gemeente Giessenlanden meer, laat staan van Noordeloos, Hoornaar, Hoogblokland, Giessen-Oudekerk, Giessenburg, Arkel of Schelluinen. Maar u bent dan, net als ondergetekende, inwoner van Groot Gorinchem. Tenminste als de plannen van de politiek doorgaan. Plannen zegt u, en daar weet u niets van?

Geen bezwaar Ondergetekende heeft als inwoner van de grotere gemeente Gorinchem op het eerste gezicht geen grote- en onoverkomelijke bezwaren tegen de samenvoeging met een kleine rijke gemeente zoals Giessenlanden. Ik verwacht geen financiële voordelen in mijn portemonnee, maar ook geen grote nadelen.

Werk aan de winkel! Tja, beste lezer, dan had u de plaatselijke en regionale politiek maar beter moeten volgen.......Dat zeggen tenminste de politici als er al

‘Hoge dames en heren’ Maar u als inwoner van een kleinere gemeente zult ook een mening 11

moeten vormen en die uitdragen. Dit, omdat anders anderen voor u en namens u beslissen. Wordt u er beter van, of worden alleen de “hoge dames en heren”er beter van. Wat gaat het u kosten en /of opbrengen? En wat betekenen die plannen voor uw dorpshuis, zwembad en verdere plaatselijke voorzieningen. *** Samenwerken is iets anders dan samenvoegen en opgegeten worden is ook iets heel anders dan samenwerken.

Een nieuwe lente en een nieuw geluid:

***

Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht

Want wilt u eigenlijk wel bestuurlijk bij Groot Gorinchem horen? Heeft u uw wens wel eens kenbaar gemaakt bij uw plaatselijke politici? Kent u ze en dan bedoel ik niet alleen de PvdA vertegenwoordigers ? Weten zij wat u boeit?

In een oud stadje, langs de watergracht -

Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,

In huis was 't donker, maar de stille straat Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat Nog licht, er viel een gouden blanke schijn

Uw stem Laat uw stem niet alleen om de 4 jaar horen bij een verkiezing, maar laat u stem letterlijk horen aan uw plaatselijke politici en kom naar de gemeenteraadsvergaderingen en praat met uw vertegenwoordigers.

Over de gevels in mijn raamkozijn. Dan blies een jongen als een orgelpijp, De klanken schudden in de lucht zoo rijp Als jonge kersen, wen een lentewind

Samenwerken tussen gemeenten, daar kan niemand iets tegen hebben. Ook Gorinchem en Giessenlanden werken veel en goed samen. Maar samenwerken is iets anders dan samenvoegen en opgegeten worden is ook iets heel anders dan samenwerken. Dus, kom in actie en reageer nu, anders bent u te laat... en bent u niet gehoord….

In 't boschje opgaat en zijn reis begint. Hij dwaald' over de bruggen, op den wal Van 't water, langzaam gaande, overal Als 'n jonge vogel fluitend, onbewust Van eigen blijheid om de avondrust.

Met vriendelijke groet,

(…)

Piet van Andel voormalig gemeenteraadslid SP Gorinchem.

Herman Gorter, 1886

12

Thema Socialisme in de Polder Bestaat dat wel? Met bijdragen van: Adrie Beumken, Eric Spaans, Niek Verkaik Pierre Schefferlie, Henk Bovekerk (VVD) Harmen Akkerman (SGP), Marion van Gelder Adrie wordt er niet vrolijk van en gaat met pensioen

De deadline nadert …. De deadline nadert. En dat geldt niet alleen voor dit stukje. Verkiezingenlang heeft onze partij al problemen met het vinden van nieuwe enthousiastelingen. Decennia lang kunnen geen verse, energieke bestuursleden gevonden worden. Ledenaanwas is er nauwelijks en gemiddeld heeft ons bestand bijna de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Hoe het komt, komt het, maar een metafoor naar de fauna zou er op neer komen dat het einde van de evolutiecyclus voor dit specimen in zicht is. Meer en meer is in de politiek het verenigingsstandpunt, de ideologische doelstelling, uit het zicht geraakt en vervangen door blèrende koppen en gestaltes met uitstraling. Oneliners zijn belangrijker dan standpunten. U blèrt, wij volgen. Tekenend in dat verband is ook de versnippering. Wie splitst zich af van wat en de belangrijke vraag is niet waarom, maar wie volgt. Verbondenheid is geen groot goed meer, maar een momentopname. Morgen maar weer eens kijken met wie we ons verbinden.

uitstalen. En volgens mij hebben we dat niet meer. Wij moeten met pensioen. *** Oneliners zijn belangrijker dan standpunten. U blèrt, wij volgen. *** We hebben zoveel water bij onze rode wijn gedaan dat het zelfs niet meer lijkt op rosé. Oh, we hebben nog wel details waar we stoer mee doen. Een handjevol vindt ons landbouwstandpunt geweldig, een ander groepje zweert bij het zorgidee, iedereen een computer is een strak plan voor sommigen en weer anderen gaan voor onze windmolens. Een grote, mooie, duidelijke paraplu

Onze partij heeft geen bestaansrecht meer als we geen standpunten hebben waar mensen trots op zijn, als we geen gezicht hebben dat mensen mee willen dragen en als we geen aura hebben dat mensen ook willen 13

waaronder we met zijn allen kunnen staan ontbreekt. Als de zon schijnt is dat niet zo heel erg, maar het zal maar gaan regenen. Het plenst al heel dit millennium, beste mensen en we ontkennen het gewoon.

gemerkt blijven. De SP draagt af, of niet meer, of maar een klein gedeelte, een splintertje of 3 gaat ontstaan. *** De PVV doet momenteel in drie weken tijd veel meer water bij hun wijn dan wij de afgelopen 30 jaar hebben gedaan.

De deadline nadert Politieke verenigingen worden vervangen door bewegingen. En die bewegingen dienen geen gemeenschappelijk doel meer, elk individu beweegt op zijn eigen ritme met zijn eigen, steeds wisselende doel. Wie het meest profijtelijk blèrt zal gevolgd worden. Jammer, maar het is niet anders. Is er nog hoop? Hoop verloren, al verloren.

*** En over een paar jaar zullen velen weer ouderwets boos zijn op het huidige rijksbeleid. Niet omdat ze persoonlijk getroffen zijn, maar omdat het zo verrekte onrechtvaardig is. En uit gemeenschappelijke aangedaanheid kunnen mooie bewegingen ontstaan.

Dus is er hoop, waarschijnlijk tegen beter weten in. Zo voelt het in ieder geval. De PVV doet momenteel in drie weken tijd veel meer water bij hun wijn dat wij de afgelopen 30 jaar hebben gedaan, dat gaat niet onop-

Dus, wie weet wat er allemaal nog gaat gebeuren na mijn pensioen….. Adrie Beumken, Giessenlanden

Eric Spaans geeft Adrie nieuw kader: duurzame solidariteit

Sociaal democratie in de polder: dood of de gladiolen? Van iemand die zich verkiesbaar heeft gesteld op de lokale PvdA lijst voor één van de tussentijdse lokale verkiezingen die dit jaar plaatsvinden, nodigt deze titel uit tot het verleidelijke politieke opportunisme. Het is immers politiek zelfmoord om bij de start van de verkiezingscampagne de sociaal-democratie in de polder ‘dood’ te verklaren.

Herfstachtig beeld Edoch, als relatieve nieuwkomer in de politiek heb ik me voorgenomen me verre te houden van dit soort opportunisme. Om nu direct en spontaan te roepen: “nee, natuurlijk is de sociaal-democratie niet dood, integendeel”, is me daarom te makkelijk. Daarvoor zie ik teveel afstervingsverschijnselen om me heen: verouderende afdelingen, teruglopende verkiezingsuitslagen, vastgeroeste ideeën en opvattingen, regentesk gedrag en naar cliëntelisme neigend handelen. Voor dit herfstachtig beeld kunnen we onze ogen niet sluiten. Desondanks ben ik vol overtuiging en met veel inzet actief in de lokale poli14

tiek. En doe ik dat met evenveel overtuiging en inzet voor de enige partij die qua ervaring, bestuurskracht en vooral qua idealen en motieven het dichtst bij mij staat: de PvdA.

De PvdA? Ja, op dit moment wel! Onze regio, ons land, schreeuwt om een zo’n krachtige partij. Is dat de PvdA? Ja, op dit moment wel! Wij hebben de omvang, de geschiedenis, de wortels in de gemeenschap én de kwaliteit om deze positie te claimen. Maar willen we die positie blijven claimen, dan moeten we ‘m ook blijven waarmaken. Willen wij door de burgers in onze regio gezien worden als het enige krachtige en doeltreffende, progressieve alternatief voor de conventionele, conservatieve politiek, dan moeten wij onszelf zowel inhoudelijk als organisatorisch blijven ontwikkelen en vernieuwen.

*** Democratie is niet uitgevonden om te getuigen, daar is de kerk voor. Ook niet om langs de zijlijn te roepen hoe het beter moet: daarvoor ga je maar naar het voetbalveld. *** Democratie is niet uitgevonden om te getuigen, daar is de kerk voor. Ook niet om langs de zijlijn te roepen hoe het beter moet: daarvoor ga je maar naar het voetbalveld. Democratie is uitgevonden en bedoeld om op een nette manier de macht te verdelen. Zodat de dingen in je gemeenschap, waar je invloed op kunt uitoefenen, een beetje gaan zoals jij denkt dat het zou moeten.

*** Wij hebben de omvang, de geschiedenis, de wortels in de gemeenschap én de kwaliteit om deze positie te claimen *** Duurzame solidariteit Voor de inhoudelijke ontwikkeling is voor mij daarbij het begrip duurzame solidariteit het ankerpunt, de constante, het fundament, de traditionele waarde die teruggaat tot de beginjaren van de sociaal-democratische beweging. Het begrip duurzame solidariteit geeft mij het kader om de afwegingen te maken die je als politicus nu eenmaal voortdurend moet maken.

Smalle marges En juist in onze regio, waar het conservatisme en de orthodoxie zo welig tiert, is een sterke en krachtige, nietconventionele, progressieve partij hard nodig. Een partij die laat zien, dat het besturen van een gemeente altijd een kwestie van zeer smalle marges is. Dat er dus geen eenvoudige of snelle oplossingen zijn. Maar die ook het vertrouwen wekt dat bij alle moeilijke afwegingen die gemaakt moeten worden, dat gebeurt vanuit een duurzaam solidair, duidelijk links standpunt. Wij laten dagelijks zien dat je met een kleine afbuiging naar links over langere tijd echt ergens anders terecht komt dan met het doormodderen op de gebaande paden.

*** Duurzame solidariteit dwingt om vooruit te denken, om na te denken over de effecten op de langere termijn, waardoor je los komt van het te gemakzuchtige vasthouden aan verworven rechten. *** 15

Houvast Het dwingt om vooruit te denken, om na te denken over de effecten op de langere termijn, waardoor je los komt van het te gemakzuchtige, kosten-wat-het-kost vasthouden aan verworven rechten, waaraan delen van de vakbond ten onder gaan. Het dwingt tot het zoeken van een aanvaardbare balans tussen voor onze regio zo belangrijk thema als het behoud van de kwaliteit van het landschap en de economische ontwikkeling. Het geeft houvast, als je bij de WMO voor de keuze staat hoe je de maatschappelijke ondersteuning betaalbaar en toegankelijk kunt houden. Het geeft je de ruimte om hard te zijn voor mensen die echt zelf hun boontjes wel kunnen doppen, zodat je hart kunt hebben voor mensen die zonder de extra zetje in de rug nergens komen.

omvang en samenstelling van de lokale overheid opnieuw te definiëren: actiever, veel kleiner, veel beter, regionaal en tegelijkertijd dichterbij. Taboe Om onze ambitie van het krachtige, doeltreffende en progressieve alternatief te blijven waarmaken, zullen we ons ook organisatorisch moeten blijven vernieuwen. Het enige taboe dat daarbij geldt, is dat we moet blijven aansluiten bij onze geschiedenis. Maar we moeten daar niet in blijven hangen. Drees en Den Uyl We moeten niet depressief bij de pakken neerzitten als de afdelingen vergrijzen of leeglopen, dat is nu eenmaal een gegeven. We bedrijven politiek in de 21e eeuw en dat is anders dan in de vorige eeuw: andere mensen, andere thema’s, andere omstandigheden. Daar moeten we mee (leren) omgaan, in plaats van romantisch terug te verlangen naar de tijden van “Het Rode Vaandel volgen wij” van Willem Vliegen, Pieter Jelles Troelstra, Willem Drees of Joop den Uyl.

Niet langer romantisch terug verlangen naar de tijden van “Het Rode Vaandel volgen wij” van Willem Vliegen, Pieter Jelles Troelstra, Willem Drees of Joop den Uyl.

*** Het is voor mij geen uitgemaakte zaak, geen automatisme of wetmatigheid, dat we dit krachtige, progressieve alternatief ook altijd onder de zelfde noemer als de landelijke moeten positioneren.

Regenteske graaiers Het geeft je de legitimiteit om keihard, en wat mij betreft zo populistisch als maar mogelijk is, op te treden tegen de regenteske graaiers (ook uit eigen kring!), die zichzelf verrijken in de banken (ook bij de oude bondsspaarbanken), bij de overheid en in de sociale woningbouw. Het begrip duurzame solidariteit biedt een basis om de functie, rol

*** Think Global, Act Local Politiek bedrijven in de 21e eeuw betekent ook, dat je in staat bent de lokale ontwikkelingen te plaatsten in een veel grotere, bredere context: de wereldmarktprijs van melk heeft misschien wel een grotere invloed op ons landschap dan de subsidies van 16

de provincie. Wij moeten in staat zijn om binnen de context van de regionale, nationale en zelfs internationale ontwikkelingen, onze lokale rol in de vullen. Of zoals de Engelsen dat zo krachtig en eenvoudig uit kunnen drukken: Think Global, Act Local.

noemer als de landelijke moeten positioneren. *** een krachtig en doeltreffend, progressief alternatief bieden, gebaseerd op het fundament van de duurzame solidariteit

Dat betekent dat we over de grenzen van de afdeling met elkaar moeten optrekken, de afdelingen omvormen tot flexibele regionale netwerken, die de lokale raadsleden en bestuurders optimaal ondersteunen en stimuleren. Wat dat betreft zijn we in onze regio op de goede weg.

*** Democratie gaat immers over invloed verwerven. Als we meer stemmen binnen halen onder een andere naam, als we daarmee het automatisme waarmee de ‘ontevredenen’ zich afkeren van de gevestigde landelijke partijen kunnen keren, is het voor mij zeker denkbaar om het krachtig en doeltreffende, progressief alternatief onder een andere naam aan de lokale verkiezingen te laten deelnemen. Voor de lokale verkiezingen in Molenwaard komt het te vroeg. Maar voor 2016?

De noodzaak om ook in onze regio een krachtig en doeltreffend, progressief alternatief te bieden, gebaseerd op het fundament van de duurzame solidariteit, staat wat mij betreft dus als een paal boven water. Op dit moment noemen we die beweging nog de PvdA, voor de oorlog was het de SDAP. Het is voor mij echter geen uitgemaakte zaak, geen automatisme of wetmatigheid, dat we dit krachtige, progressieve alternatief ook altijd onder de zelfde

Eric Spaans, raadslid PvdA Graafstroom, kandidaat raadslid voor de PvdA in Molenwaard.

Niek Verkaik gaat verder waar Eric bleef

Partij van de Arbeid òf Democratische Partij Alblasserwaard/Vijfheerenlanden Gemeenten werken steeds meer samen om alle wettelijke taken effectief en efficiënt uit te kunnen voeren. Vele beleidsonderwerpen, zoals Arbeidsmarktbeleid, Wonen en vanaf 2015 de Jeugdzorg, worden op regionaal (Alblasserwaard/Vijfheerenlanden) niveau uitgevoerd. Dit betekent dat ook politieke partijen steeds meer op dit bovenlokale niveau moeten samenwerken en opereren.

Ten eerste hebben kleine gemeenten moeite het hoofd boven water te houden en verregaande samenwerkingsverbanden lijken dan ook onvermijdelijk. Dit kan in de toekomst leiden tot fusie of samenvoegen van gemeenten. De PvdA-afdelingen hebben besloten zelf ‘in control’ te blijven en niet lijdzaam af te wachten tot een herindeling wordt opgelegd. Dit betekent samenwerken! In het verleden hebben de fracties van de PvdA als eens bij elkaar gezeten om 17

te zien welke mogelijkheden er waren voor nauwere samenwerking. Dit heeft toen tot weinig succes geleid. In 2011 heeft de fractie van de PvdA Giessenlanden de fracties van alle gemeenten in de Alblasserwaard/Vijfheerenlanden uitgenodigd om opnieuw te bezien welke mogelijkheden er zijn voor een intensievere samenwerking. Uitgangspunt is dat afdelingen niet fuseren maar blijven functioneren binnen de gemeenten en dicht bij de bewoners blijven staan. Echter de regionale intentie is duidelijk: samenwerken waar het kan!

Niek serveert koffie op station HardinxveldGiessendamcentraal

stand. De conclusie is helder: we moeten de krachten bundelen om samen groter te kunnen worden. Goede ideeën, acties en mankracht bijeen brengen om zo de PvdA regionaal op de kaart te zetten. De eerste wapenfeiten van de samenwerking worden zichtbaar. We krijgen een regionaal Spekmiaans ombudsteam, houden een gezamenlijke 1-meiviering en kleuren in december de MerwedeLingeLijn rood als nooit tevoren. Dit is ‘Samen groter worden’.

Een tweede reden waarom de PvdAafdelingen meer zullen moeten samenwerken heeft betrekking op de personele bezetting. Besturen lopen leeg en steeds minder mensen zijn bereid om zich actief in te zetten voor de PvdA. Daarnaast kampt de PvdA met vergrijzing in het ledenbe-

Niek Verkaik, april 2012

En Pierre Schefferlie voorziet een tsunami van ellende!

Hoogste tijd voor de Ontploffingstheorie Het kabinet overweegt het aantal raadszetels en wethouders flink te verminderen. In combinatie met de overvloed aan politieke versplintering in Nederland zal dat een periode inleiden waarin ook locaal gedoogconstructies eerder regel zijn dan uitzondering.

*** Voor schaalvergroting is het belangrijk dat mensen uit verschillende groepen en kernen zich vertegenwoordigd weten *** vele herindelingen waardoor er al veel minder lokale bestuurders over blijven. Juist om enige schaalvergroting te stimuleren, is het belangrijk dat mensen uit verschillende groepen en kernen zich vertegenwoordigd weten. De vermindering staat ook haaks op de vele decentralisaties van taken. Gemeenten worden het loket van de overheid en moeten dus ook bestuurlijk steeds meer organiseren. Het verminderen van het maximaal aantal wethouders betekent een col-

Je moet toch een aardige borrel op hebben om van die gedachte vrolijk te worden. Het eindeloze gepruts in het Catshuis spreekt boekdelen. Minder raadsleden en wethouders klinkt populair maar het is de zoveelste antibezuiniging van deze regering. Er wordt voorbij gegaan aan de 18

lege van B&W veel minder vaak kan bouwen op een meerderheid in de raad. Steun van fracties die geen wethouder leveren, wordt dan normaal. Landelijk zien we waar dat toe leidt.

zering en in één keer naar de goede zorg. De mogelijkheden op beschermde werkplekken worden voor velen afgegrendeld door de Wet Werken Naar Vermogen. De reïntegratiebudgetten voor bijstandsgerechtigden nemen af en het UWV trekt zich fysiek terug van het Werkplein. Allemaal antibezuinigingen. Tegelijkertijd nemen de kosten voor de WMO, waaronder de huishoudelijke hulp toe. De PvdA in Gorcum heeft opgeroepen om deze bedreigingen aan te vallen met een creatieve oplossing. Laten we bijstandsgerechtigden en werklozen zoveel als mogelijk gaan inzetten bij de uitvoering van de WMO. Begeleiders van de Avelingengroep kunnen de medewerkers gaan begeleiden.

Socialisme in de polder Berend Buddingh vroeg of we wat konden schrijven over socialisme in de polder, of daar nog wel reden voor was. Een mooie prikkel natuurlijk, want de PvdA is meer nodig dan ooit om lokale en regionale antwoorden te leveren om tweedeling en verval te voorkomen. Tegen de stroom van het laffe regeringsbeleid in. Laf omdat de grote vraagstukken vermeden worden en daar waar er wel wordt ingegrepen doet de regering dat over de ruggen van de meest kwetsbaren. Intussen stort de woningmarkt verder in en loopt de werkloosheid op.

*** Er zijn nog heel wat voornemens en intenties nodig om regionaal de tsunami aan ellende van deze regering tegen te gaan

*** Laten we bijstandsgerechtigden en werklozen gaan inzetten bij de uitvoering van de WMO

***

***

Vastgelopen woningmarkt De vastgelopen woningmarkt houdt ons in een wurggreep door stagnering in de grondexploitaties. Tegelijkertijd worden hele groepen geweerd van de woningmarkt omdat zij te veel verdienen voor huur en te weinig voor een hypotheek. Ook op dit gebied is creativiteit nodig zoals koopgarant-constructies en het aanpassen van bouwplannen. Binnen de regio heeft juist Gorcum als ontwikkelgemeente last van de stagnaties. De vele voorzieningen die Gorcum de regio biedt staan onder druk. Een gezamenlijke strategie in de AV voor bedrijventerreinen en de woonmarkt is nodig om die voorzieningen te beschermen.

Locaal het verschil maken Het laatste wat wij als locale PvdA’ers moeten doen, is om geërgerd met de armen over elkaar blijven zitten. Juist nu gaan we locaal het verschil maken. De nieuwe taken voor de gemeenten op de gebieden van de Jeugdzorg en de AWBZ bieden ondanks de bezuinigingen kansen. De jeugdzorg is nu een ondoorgrondelijk oerwoud met tal van overlappingen tussen allerlei hulpinstanties. Je weg vinden is al een bron van stress op zich. De gemeenten krijgen de verantwoordelijkheid en mogen het meteen met 25% minder geld doen. Dat zal ons verplichten om een efficiënte en inzichtelijke jeugdzorg te organiseren. Duidelijke bewegwij19

Tsunami Nu zijn er nog heel wat voornemens en intenties nodig om regionaal de tsunami aan ellende van deze regering tegen te gaan. Hoogste tijd voor de regering om op te rutte, zou je zeggen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het barbaarse uitzettingsbeleid waarin zelfs het CDA de menselijke maat heeft losgelaten en compleet geïntegreerde kinderen en gezinnen wil terugsturen om zelf maar door te mogen regeren. Maar wordt het niet eens tijd dat we de oorzaak fundamenteel gaan aanpakken?

nen dat de huidige regering zorgt voor de ontploffing. Om daarna gedoogconstructies te voorkomen, wordt het tijd voor samenwerking. Een blok van PvdA, Groenlinks en D’66 enerzijds, aangevuld met de CU en warme CDA’ers. Nu de rest van het CDA in de peilingen ongeveer even groot is als de SGP vormen zij gemakkelijk het andere blok met de VVD. Aan de flanken de SP en de PVV waartussen kiezers zich makkelijk kunnen bewegen, afhankelijk van wie het Broodje Aap het best weet te verpakken. Het zal nog wel even kunnen duren, maar misschien helpt de vermindering van het aantal raadsleden en wethouders bij de samenwerking tussen partijen. Maar laten we eerlijk zijn, het is wel paradoxaal hoe rare besluiten van de regering tot vruchtbare vernieuwing kan leiden. In Giessenlanden is progressief Nederland al een poosje aangewezen op de PvdA en dat werkt prima. Met ons twitterende ex-wethouder is er zelfs geen SP nodig. Natuurlijk vooral een compliment, zolang je maar niet doorslaat.

Els Boot Oké, de poging van Els Boot om Leers weg te sturen, is een goed begin, maar er is meer nodig. Want terwijl de landen om ons heen opkrabbelen is Nederland in de greep van de gedoogpartner en de SGP. De VVD parkeert tal van liberale stokpaartjes voor de gelegenheidsliefde voor de SGP. Nog even en het vrouwenkiesrecht gaat er aan. Zo kan het niet verder en daarom pleit ik voor een oude theorie van Hans van Mierlo, de ontploffingstheorie. Hij wilde een eind maken aan het politieke bestel. Laten we er op reke-

Pierre Schefferlie

Henk Bovekerk stelt een prangende vraag:

Bestaat het kabinet vandaag nog? Een regionale Prikkel, ik zie ernaar uit. Zullen de regionale PvdAprominenten een lofzang aanheffen op de zegeningen van een toekomstige grootscheepse gemeentelijke herindeling? Krijgen zij bijval van de liberalen in de Alblasserwaard en

de Vijfheerenlanden? Het kan zomaar gebeuren! De gemeenten Graafstroom, Liesveld en Nieuw-Lekkerland strepen de weken van hun nog aanwezige zelfstandigheid af op hun kalender. De Tweede Kamer heeft de officiële geboorte van Molenwaard goedgekeurd. De partijen maken zich op om op –waarschijnlijk- 21 november zo goed mogelijk uit ‘de stembus’ te 20

komen. De drie gemeentebesturen verdienen een compliment; zij hebben ‘van onderuit’ de gemeentelijke herindeling op de agenda gezet. Is Molenwaard groot genoeg om te kunnen voortbestaan? De PvdA Giessenlanden prikkelde vorig jaar met de roep om te komen tot een nieuwe gemeente Land van Arkel, groot-Gorcum. Ik vond en vind dat een prima gedachte. Wie sluit eraan? Het enige opvallende was dat de rond de Giessen geconcentreerde sociaaldemocraten omdraaiden als een blad aan de boom: van tegenstanders tot voorstanders van schaalvergroting.

Een democratie met veel partijen is heel interessant: zoveel hoofden, zoveel zinnen, iedereen probeert nieuwe wielen uit te vinden. *** Bestaat dit kabinet nog op het moment waarop de regionale Prikkel in de bus valt? *** Marke Rutte Respect kun je hebben voor een premier als Mark Rutte, niet dat je het met hem eens moet zijn, maar hij moet steeds weer met de grootste nauwkeurigheid manoeuvreren om voldoende neuzen in zijn richting te krijgen. Hoe zou ons landje er politiek uitzien wanneer het slechts twee of drie partijen zou hebben? Wellicht dodelijk saai, maar wel met meer zekerheid dat in tijden van crises snel doeltreffende besluiten kunnen worden genomen.

*** Het gaat echter om het gedachtegoed. Wie draagt de verantwoordelijkheid, de staat of het individu? *** Een paar maanden geleden hoorde ik in een radio-interview iemand zeggen dat de PvdA eigenlijk zichzelf heeft overleefd. De tijd waarin gestreden moest worden voor sociaal aanvaardbare werk- en levensomstandigheden was al ver voorbij. Iedereen heeft zijn/haar deel in de relatieve welstand. Aan de buitenkant zie je het verschil niet meer. Het gaat echter om het gedachtegoed. Wie draagt de verantwoordelijkheid, de staat of het individu?

Bestaat dit kabinet nog op het moment waarop de regionale Prikkel in de bus valt? Met toenemende tegenzin zie ik dat de VVD aan handen en voeten is gebonden door de PVV. Zit ik te wachten op een kabinetcrisis met daaropvolgende nieuwe verkiezingen? Nee, ook dat niet, want dan gebeurt op zijn minst een half jaar niets of heel weinig. Schande! Een kabinetsval zou hoop kunnen bieden, voor die medemensen, die de dagelijkse dreiging voelen ons land te worden uitgezet. Een schande dat het CDA wordt gegijzeld door de PVV. Van de VVD verwacht ik in dezen weinig daden, die ten faveure kunnen zijn van mensen die met uitzetting worden bedreigd!

Waar liggen de prioriteiten? De socialisten en de tegen hen aanschurkende collega- partijen hameren op de voorzieningen, die er nodig zijn om de mensen aan de financiële onderkant van de samenleving een waardig bestaan te geven. Terecht, maar laat nu niemand zeggen dat de partijen aan de andere kant van het politieke spectrum geen oog hebben voor minderbedeelde medemensen.

Henk Bovekerk 21

SGP’er Harmen Akkerman benut buitenkansje

Over bezielende politiek en Aai & Toos Berend Buddingh’ benaderde mij met de vraag of ik een bijdrage wilde leveren voor ‘De Prikkel’, die in het teken staat van 1 mei. Een buitenkansje, volgens Buddingh’. Na enige aarzeling heb ik besloten u dat buitenkansje niet te onthouden. Niet vanwege 1 mei. De Internationale ben ik niet gewoon te zingen. Maar een klein onderzoekje leerde mij dat een fors deel van onze sociaal democratische vrienden de tekst daarvan na de eerste regel ook niet spontaan weet te reproduceren. De gemeenschappelijkheid binnen de rode beweging is zoek? Sociaal democratische vrienden schreef ik. Niet per ongeluk. Ook al is de doorbraak-gedachte jammer genoeg niet doorgebroken, herken ik bij veel sociaaldemocraten bezieling. Die bezieling maakt politiek relevant, maar is tegenwoordig schaars. De PvdA werd groot door en met emancipatiebewegingen. Maar die emancipatie heeft voor veel groepen haar beslag gekregen. En de geëmancipeerde arbeiders hebben de PvdA niet meer nodig. Overigens ook een VVD die zich beperkt tot economische kwesties en de morele vraagstukken laconiek laat liggen, raakt voor Aai en Toos (dat is Alblasserwaards voor Henk en Ingrid) buiten beeld.

In deze neerslachtige tijd waarin rigide handhaving van regels de menselijke maat heeft vervangen, heeft ons land behoefte aan politiek op basis van zowel durf als relativering maar vooral bezieling. En bezieling komt ergens uit voort. Ik kan daarvoor van harte godsvertrouwen aanbevelen. Maar voor ons aards bestaan is solidariteit een tijdelijk alternatief. Bezielende politiek Alleen bezielende politiek kan duurzaam zijn. Het stoelt op een overtuiging en streeft naar een duidelijk doel. En dat is solidariteit, het welzijn van alle mensen. Dan gaat het niet in de eerste plaats om al die doelen uit het verkiezingsprogramma. Om de zelfstandigheid van de gemeente, of de hoogte van ozb of de toekomst van voorzieningen. Die zaken zijn allemaal belangrijk maar zijn ook allemaal slechts een middel in het kader van het hogere doel. Dat doel bepaalt dus hoe je keuzes maakt. De leider die de keuzes maakt in het kader van dat hogere gemeenschappelijke doel kan dat dus ook uitleggen. Ook als de keuze niet past in het individualistische beeld van Aai of Toos. Die leider krijgt mensen mee. En dat laatste is dan weer politieke toekomst.

Geen religieuze cohesie Er is tegenwoordig geen religieuze cohesie van grote omvang. Ook geen sociale cohesie gebaseerd op solidariteit binnen de emancipatiebeweging meer. Dat waren bindende zaken waar mensen voor gingen. Mensen zijn nu gericht op eigen belangen. Dat individualisme is in mijn observatie geradicaliseerd. Of moet ik zeggen dat het egoïsme van tegenwoordig een nationale schaal heeft aangenomen met zelfs als gevolg dat men één bevolkingsgroep godsdienstvrijheid wil ontnemen?

Harmen Akkerman 22

Voorzitter Marion van Gelder (Gorinchem) is trots op Els Boot

Kolder in de polder Een bijdrage voor de Prikkel schrijven vanuit mijn functie als voorzitter van de afdeling Gorinchem. Waar te beginnen en waar te eindigen?

varen om zo ook de crisis en het huidige kabinet te lijf te kunnen gaan. Kolder in de polder Maar waarom dan de titel, Kolder in de polder? Zoals niemand zal zijn ontgaan heeft minister Leers in onze regio weer eens laten zien hoe inhumaan en belachelijk zijn vreemdelingenbeleid is. Het gezin in Giessenlanden dat verscheurd zal worden door Leers, onbegrijpelijk! Kolder hoe hij met dit gezin en het verhaal omgaat. Trots op Els Boot, een burgemeester die opkomt voor haar inwoners, die op durft te staan tegen het huidige beleid!

Ik ga beginnen. Beginnen met activiteit in de polder. Nou ja, polder, hier in Gorkum hebben we het liever over onze vestingstad, met de mooie wallen, de molens, het bruisend centrum en al de mooie nieuwbouw die wordt gerealiseerd. Over de inwoners, de Blieken, die mondig zijn en zich zeker niet onbetuigd laten over de politiek van tegenwoordig.

***

Prachtige flyers De Gorkumse PvdA maakt zich sterk voor de inwoners en wil hen de ruimte geven om hun mening en problemen te uiten. Vanuit het bestuur willen we laten zien dat we er zijn en waar we mee bezig zijn. Meer de straat op en de buurten in met prachtige flyers waarin de fractie laat zien waarvoor zij zich sterk hebben gemaakt en willen maken. Zichtbaar zijn waar men het in eerste instantie niet verwacht. Keuzes durven maken waar niet iedereen in eerste instantie blij mee zal zijn, maar uiteindelijk voor iedereen de juiste keuze blijkt.

Minister Leers heeft in onze regio weer eens laten zien hoe inhumaan en belachelijk zijn vreemdelingenbeleid is *** Aan de andere kant wil ik meer Kolder in de Polder, maar dan vanuit de PvdA. En dan doelend op meer zichtbaarheid, organiseren van gezamenlijke activiteiten, gezamenlijk optrekken wanneer dit kan en nodig is! Ik ga eindigen. Maar mogelijk is dit eigenlijk een begin….. In ieder geval heeft u een stukje van mij leren kennen en wie weet leren we elkaar beter kennen! Laat dit een prikkel zijn!

Als overtuigd PvdA-lid vind ik het belangrijk dat we ons meer verenigen, zowel bestuur als fractie binnen de stad, in de regio, maar ook landelijk. Zichtbaarheid binnen de PvdA is minstens zo belangrijk als buiten de partij. Met zijn allen een sterke koers

Marion van Gelder

Voorzitter afdelingsbestuur PvdA Gorinchem

23

www.giessenlanden.pvda.nl www.gorinchem.pvda.nl www.pvdamolenwaard.nl www.pvda-hardinxveldgiessendam.nl www.leerdam.pvda.nl www.zederik.pvda.nl 24