Materiaal dat door Rudy Dingjan gepresenteerd is op de info-avond over Willow Creek Nederland in relatie met de kerk der Zevende-dags Adventisten, 19 juni 2003 te Huis ter Heide Overzicht: *1. De verschillende lijnen van zorg, zoals die naar voren gebracht zijn: Vervlakking Verlies boodschap Our Firm Foundation *2. Wat en wie is Willow Creek Community Church Willow Creek Association Willow Creek Nederland? *3. Antwoorden op de gestelde vragen *4. Appendixen A1. “De genadedeur op een kier”, rondschrijven van Phillip Warneke A2. Korte reactie van rudy Dingjan op “De genadedeur op een kier” B. “Going to Willow Creek”, samenvatting en vertaling van een webpage van Our Firm Foundation met daarin reacties van Rudy Dingjan C. Informatie over de Willow Creek Community Church vanaf de webpage van Willow Creek Nederland D. Uitwerking van de de vijf “G’s” van Willow Creek E. Email van Detleff Bendig over het lidmaatschap/de gaststatus van de Noord en Zuid Duitse Unies t.a.v. de Raad van Kerken
De lijnen van zorg: a. Vervlakking in de gemeente *Adventisten gaan lijken op de wereld in plaats van andersom *Kuitert en Maarten van’t Hart als leesvoer *Bijbel wordt leuk en aantrekkelijk geïnterpreteerd b. Verliezen onze taak uit het oog: (zie appendix A) *God wil dat zijn kinderen zijn boodschap brengen *Wij zijn verantwoordelijk voor het waarschuwen voor het merkteken enz. *Het werk ligt achter—had vlak na 1888 al klaar kunnen zijn *Wij moeten een geheiligd volk worden, dat zonder zonde Gods wet uitleeft *Boodschap van verlossing door het aannemen van Jezus is niet goed genoeg *Het gaat om voorbereiding op de tijd van benauwdheid *Pas op voor verwijt: “Waarom hebben jullie ons niet gewaarschuwd?” *Het is geen gemakkelijke taak *We hebben geen populaire boodschap, hij zal meestal afgewezen worden *Mensen moeten uit Babylon geroepen worden, dat zijn alle afvallige geloven/kerken samen c. Our Firm Foundation (Webpage “Going to Willow Creek”, zie appendix B) *Evangelisatie van Willow Creek berust op (a) vermaak en (b) vergeving aanbieden om door te kunnen gaan met zondigen –mensen belijden alleen met hun mond *Door ZDA-predikanten naar WC te sturen drie problemen: 1. Het protestantisme kan ons niets onderwijzen 2. Verloochenen geloofspunten en schakelen over naar modern protestantisme 3. Opb.14 wordt verruild voor wereldse muziek, theater en verlaagde drempel voor lidmaatschap van de kerk—willen aantallen mensen binnenhalen zonder dat zij onze geloofspunten kennen * “Sabbatvierders zijn niet zo goed in het ‘gemeente voor de samenleving zijn’ als zondagvierders. Onze leiders weten tot hun droefenis dat de sabbat het struikelblok is. (Daarom willen ze zo graag onze kerkborden weghalen en ons ‘gemeentestichten’ doen met diensten op zondagmorgen in hun nieuwe ‘wijkgemeenten.’)” *Veel megagemeenten stappen uit hun kerkgenootschappen en worden zelfstandig Reden: Zulke gemeenten hebben minder de neiging van nieuwkomers te eisen dat zij bepaalde geloofspunten aannemen. Jezus belijden is genoeg. *“De WCA is er in het bijzonder voor gemeenten die de banden met hun kerkgenootschappen doorgesneden hebben, maar ze werken ook samen met degenen die bij de kerkgenootschappen willen blijven waaruit ze zijn voortkomen. Daarom passen adventisten hier zo goed in. Iedereen kan lid worden van WCA. Het is echt oecumenisch. Maar dit is ook de reden waarom een aantal plaatselijke adventgemeenten zich van ons kerkgenootschap afgesplitst hebben nadat ze op samenkomsten van de Association onderwezen waren in hoe dat moest.” *Adventistische partnergemeenten van WCA zijn meer geneigd tot liberalisme --Voorbeelden Sligo (vrouw), College View (kardinaal) en PUC (Ford) * “Een groeiend aantal plaatselijke gemeenten in Noord Amerika halen die geheiligde namen van hun kerkborden af en vervangen die door niet-kerk-gebonden borden. Zij willen dat wereld denkt dat zij geen ZDA’s zijn. … Dat past keurig in haar ‘gemeentestichting-campagne’, die onze gemeenten wil vermommen als semiPinkstergemeenten die niet op kerken lijken, en nieuwe leden aantrekt door
muziekbands en toneelachtig vermaak in plaats van nauwgezette waarheden over Gods wet, de bijbelse sabbat en het teken van het beest.” *Voorbeelden van negen namen van WC-gemeenten. *Hoe kunnen onze kerkleiders WC-methoden promoten, als deze ons volk rechtstreeks leiden tot liberalisme, opstand tegen besluiten van GC-vergaderingen en afgescheiden gemeenten? * Beschuldiging van de zucht naar geld, dat zou binnenstromen dankzij WC methoden. *Zijpad naar banden met Babylonische kerken —namen van Zweden en Macedonia zonder zevende dag, --Duitsland lid van Raad van Kerken --Nederland lid CIO –dat is Raad van Kerken—petitie zondagsrust De kerkleiding deed niets, want was bezig met rechtzaak tegen historische ZDA’s.
2.
Wat is de Willow Creek Community Church, de Willow Creek Association en Willow Creek Nederland?
a. Willow Creek Community Church (zie appendix C) *plaatselijke gemeente in voorstad van Chicago *tegen het “gereformeerde” aan *absoluut niet charismatisch *volwassen doop, tienden, kortom: heeft leerstellingen *voortgekomen uit droom Bill Hybels, geïnspireerd door dr. “B” *een Handelingen 2-gemeente—gemeenschap en evangelisatie *van niets in 25 jaar naar 18.000 bezoekers per week *in het weekend bezoekersdiensten *woensdagavond een dienst voor de leden Zij hanteren de Vijf G’s, de Tien waarden en de Zeven stappen De 5 G’s (zie appendix D) De vijf G's zijn een poging om in grote lijnen een beeld van een gezonde, bijbels functionerende gemeente te schetsen. Bij het bestuderen van de Heilige Schrift bleek de Bijbel een toegewijde volgeling van Christus ten diepste te omschrijven als iemand die: • de genade van God op een persoonlijke manier begrijpt en zijn vertrouwen stelt op Jezus Christus als zijn Heer en Redder; • van harte geestelijk wil groeien; • actief en graag deelneemt aan een groep met medegelovigen die ook geestelijke volwassenheid en gemeenschap nastreven; • de gaven leert te gebruiken die God hem/haar als dienaar van Jezus Christus heeft gegeven • aan de gemeente geeft door verantwoordelijkheid op zich te nemen voor een deel van Gods werk in de gemeente. De tien centrale waarden De groei van de Willow Creek Community Church is mede te danken aan een geïnspireerde en heldere visie. De gemeente ervaart het als Gods opdracht om, onder leiding van de Heilige Geest, ongelovige en onkerkelijke mensen zó aan te spreken dat zij volgelingen van Jezus Christus worden, Hem volledig toegewijd. Deze visie wordt onder andere beschreven in tien waarden, waarmee duidelijk wordt waar Willow Creek voor staat. Binnen Willow Creek worden deze centrale waarden continu goed en helder gecommuniceerd. Elk onderdeel van het werk van de Willow Creekgemeente, van evangelisatie tot kinderwerk, jongerenwerk of diakonale activiteiten, wordt vormgegeven vanuit deze waarden. 1. Wij geloven dat bijbels onderricht in de kracht en onder leiding van de Heilige Geest verandering tot stand brengt in individuele gelovigen en in de kerk (Rom 2:7; 2Tim3:16-17; Jac 1:23-25). Dit omvat nadrukkelijke aandacht voor het onderricht tot discipelschap en levensverandering. 2. Wij geloven dat verloren mensen God ter harte gaan en daarom ook de kerk ter harte moeten gaan (Luc 5:30-32; Luc 15; Math 18:14). Dit omvat nadrukkelijke aandacht voor evangelisatie door relaties als onderdeel van evangelisatie als een gemeentelijk proces.
3. Wij geloven dat de kerk cultureel relevant moet zijn, zonder daarbij de zuivere bijbelse leer prijs te geven (1Kor 9:13-23). Dit omvat het gevoelig omgaan met vormen van multi-media (zoals muziek, beeld- en woordgebruik, kunstvormen, etc.) die aanslaan bij (post)moderne mensen in ons land. 4. Wij geloven dat volgelingen van Jezus Christus echtheid uitstralen en voortdurend verlangen naar geestelijke groei (Ef 4:25-26; Hebr 12:1; Fil 1:6). Dit omvat nadrukkelijke aandacht voor persoonlijkheidsstructuren en karakter, doorzettingsvermogen en geestelijke volwassenheid. 5. Wij geloven dat de kerk haar werk moet doen als een hechte gemeenschap van mensen, mannen en vrouwen, die dienen naar gelang zij daartoe de geestelijke gaven hebben ontvangen (1Kor 12,14; Rom 12; Ef 4; Ps 133). Dit omvat nadrukkelijke aandacht voor eenheid, dienstbaarheid in verscheidenheid van gave en roeping tot bediening binnen het lichaam van de gemeente. 6. Wij geloven dat liefdevolle onderlinge relaties het belangrijkste kenmerk zijn van alle activiteiten in het kerkelijk leven (1Kor 13; Neh 3; Luc 10:1; Joh 13:34-35). Dit omvat nadrukkelijke zorg dat gemeentelijke activiteiten uit liefde voortkomen, naast aandacht voor teambuilding in bediening en opbouw van onderlinge relaties. 7. Wij geloven dat mensenlevens het beste tot verandering komen in kleinere groepsverbanden (groeigroepen, celgroepen, enz.) (Luc 6:12-13; Hand 2:44-47). Dit omvat nadrukkelijke aandacht voor discipelschap, maar ook voor kwetsbaarheid, vertrouwelijkheid en verantwoordelijkheid. 8. Wij geloven dat hoge kwaliteit God eert en mensen inspireert (Kol 3:17; Mal 1:6-14; Spr 27:17). Dit omvat nadrukkelijke aandacht voor evaluatie, een kritische blik en oog voor detail, intensiteit en streven naar het beste. 9. Wij geloven dat kerken geleid zouden moeten worden door hen die de gaven van leiderschap hebben ontvangen (Neh 1,2; Rom 12:8; Hand 6:2-5). Dit omvat nadrukkelijke aandacht voor delegatie van verantwoordelijkheden, dienend leiderschap, strategische keuzes en bewuste doelmatigheid. 10. Wij geloven dat het nastreven van volledige toewijding aan Christus hoort bij het leven van elke gelovige (1Kon 11:4; Fil 2:1-11; 2Kor 8:1-7). Dit omvat nadrukkelijke aandacht voor goed rentmeesterschap, dienstbaarheid en verantwoordelijkheid aan de samenleving. De Zeven stappen De Willow Creek Community Church ervaart het als Gods opdracht om ongelovige mensen (liefdevol aangeduid als "ongelovige John en Anita") te maken tot volgelingen van Jezus Christus die volledig aan Hem zijn toegewijd. Hiertoe heeft men het 'Zeven-Stappenplan' ("Seven Step Strategy") ontwikkeld. Stap 1. Bouw een vriendschapsrelatie op met ongelovigen Iedere gelovige wordt opgeroepen om relaties aan te gaan met ongelovigen. Hierbij moeten geloof en liefde voorop staan. John en Anita mogen niet als bekeringsobjecten worden beschouwd. Stap 2. Geef een mondeling getuigenis Als zo'n relatie tot stand gekomen is, kunnen gelovigen zoeken naar gelegenheden om hun persoonlijk getuigenis te geven en God vragen om te voorzien in geschikte momenten.
Stap 3. Neem ongelovige vrienden mee naar een dienst voor belangstellenden Gelovigen kunnen John en Anita meenemen naar speciale diensten voor belangstellenden. In die diensten wordt geprobeerd de boodschap van Jezus Christus zó over te dragen, dat onkerkelijke mensen haar kunnen begrijpen, zich aangesproken voelen en geprikkeld worden om meer te willen weten. Stap 4. Bezoek de diensten voor gelovigen Hebben John en Anita Jezus Christus aanvaard als hun persoonlijke Verlosser, dan worden zij uitgenodigd voor de dienst voor gemeenteleden. Deze dienst is bedoeld om gelovigen te bemoedigen en toe te rusten. Stap 5. Neem deel aan een kerngroep De kerngroep biedt een gelovige, behalve contacten met anderen, ook een omgeving die hem/ haar helpt verantwoord te leven en verdere mogelijkheden om als christen te groeien. Stap 6. Wees dienstbaar in het Lichaam van Christus Gelovigen worden aangemoedigd om uit te zoeken wat hun geestelijke gaven zijn, deze te ontwikkelen en in een of andere vorm van christelijke dienstbaarheid aan de gemeente van Christus, te gebruiken. Stap 7. Wees een goed rentmeester Gelovigen hebben de verantwoordelijkheid met hun geld om te gaan op een manier die God verheerlijkt. Het is belangrijk dat iedere gelovige rentmeesterschap ziet als een vorm van discipelschap, en geven als een vorm van aanbidding. b. Willow Creek Association *Dit is geen kerkgenootschap, maar een stichting, die gemeenten/kerken wil helpen met wat ze in WCCC geleerd hebben *Brent geen leerstellingen, maar rust toe in communiceren en het optimaal functioneren van plaatselijke gemeenten *Conferenties, seminars, etc. c. Willow Creek Nederland Mission statement: "Het bevorderen van het op bijbelse grondslag functioneren van kerkelijke gemeenschappen, zodat verlorenen bereikt worden met het Evangelie van Jezus Christus, opdat zij volledig toegewijde volgelingen van Hem mogen worden." WCN heeft dus een dienende functie naar bestaande kerken en gemeenten.
Antwoorden op vragen A. Vraagtekens bij de omgang met Willow Creek Opmerking vooraf: Mijns inziens zijn een aantal mensen die nooit bij WC zijn geweest veel meer bezig met WC, dan degenen die er geweest zijn, inspiratie hebben opgedaan, handvatten hebben gevonden die ze gebruiken kunnen en daar nu mee aan de slag zijn. Is het juist dat onze kerk de denominatie is die plm het grootste aantal deelnemers heeft bij de WC seminars zoals Adventist Review schrijft? Wat is de reden dat vooral onze kerk zoveel interesse heeft anders dan andere kerken? Adventists, both pastors and lay people, consistently make up one of the largest groups at Willow Creek’s half-dozen annual seminars.”—Adventist Review, December 18, 1997. Antwoord:
Omdat niet veel kerken/gemeenten interesse tonen voor verloren mensen. Wij gáán voor evangelisatie. Daarom zijn we overal te vinden waar we iets kunnen opsteken om het beter te kunnen doen. Overigens, de “grootste groep” betekent: van alle groepen de grootste. Dat komt omdat anderen meestal namens een bepaalde plaatselijke gemeente komen en wij uit de hele Unie of in de VS de hele conferentie.
Waar in de Bijbel of Geest der profetie geeft God ons de opdracht om ons te vermengen c.q. in te laten met andere organisaties/kerken, ten einde daar te leren hoe we zouden moeten evangeliseren? Kunt u dit aantonen? Is dit geen zonde tegen God? Dat zeg ik, omdat de Heer Zelf ons heeft onderricht in de geschriften van Zijn dienstmaagd, over de belangrijkheid van onze zending en de unieke boodschap die de Heer ons gegeven heeft om de wereld voor te houden, voordat Hij Zijn dienstwerk beeindigd in het Heiligdom. Dat moet ons toch genoeg zijn, om te weten dat God onze Leidsman zal zijn, zoals Hij ook de pioniers van onze kerk heeft geleid in het begin? Naar mijn inzicht is daar geen externe organisatie voor nodig. Antwoord:
Ons wordt het nergens geboden, noch verboden. De opdracht is: maak discipelen! Uiteraard wil je dat zo goed mogelijk doen. In bijbelse tijden was er nog geen situatie, waarin er meerder kerken bestonden, dus in het Nieuwe Testament vind je hierover weinig raad. Onze pioniers hebben alle antwoorden op het “hoe” in hun tijd gevonden bij de kerken/organisaties die het in hun ogen goed deden. Zij hebben niets unieks gedaan, dat anderen ook al niet deden. Zelfs de oer-adventistische Sabbatschool is niet door onszelf uitgevonden, maar overgenomen van andere kerken die het op precies dezelfde manier op zondag deden. Het begrip “Social meeting” (samenkomst in kleine groep), waar Ellen White regelmatig over schreef in haar Testimonies, hebben we overgenomen van de Methodisten. Zo kan ik nog even doorgaan (hoe preek je, hoe zing je, hoe houd je een lezing, hoe trek je mensen, enz.). In Nederland hebben we geen moeite met het zingen van liederen van Johan de Heer, hoewel hij in 1903 meer dan drie kwart van de Nederlandse kerk meenam naar zondagviering. De pioniers geven door hun voorbeeld ruimte voor het zoeken van antwoorden op het “hoe” bij
mensen/gemeenten/stichtingen, die geen ZDA-signatuur hebben. We moeten ons hoeden voor een ongezonde smetvrees. Waarom zijn wij zo verguld van wc terwijl zij dit niet van ons zijn. ( zie de sites die zijn ingevoegd in de vorige mail, die sites zijn feiten door wc zelf opgeschreven) De zda heeft een geweldige boodschap, de wederkomst te brengen aan deze wereld, dat is uiteraard niet ons alleen recht, maar wij hebben wel de profetieen die deze boodschap kracht bij zetten en het is juist wc die deze profetieen als onjuist en zelfs als leugens, betitelen. Waarom dan toch wc? Antwoord:
Ik maak onderscheid tussen Willow Creek Community Church, die als plaatselijke gemeente voor een aantal geloofspunten staat en bijvoorbeeld WCN. De sites die je noemt zijn niet van de WCA of WCN, maar van de plaatselijke gemeente. Die gemeente heeft het recht haar standpunten te verdedigen. Dan is het logisch dat zij het niet volledig eens is met wat wij belijden, anders zou die gemeente al toegetreden zijn tot de adventkerk. LET OP: wij zijn geen partner van die plaatselijke gemeente, maar van Willow Creek Nederland. Die zal nooit een site onderhouden, waarin men bepaalde specifieke geloofspunten zal promoten of afbreken. Mocht het wel zover komen, dan is dat voor ons een duidelijk signaal alle banden door te snijden.
Hoe voorkom je dat mensen die via de WC methode interesse gaan tonen in WC (community) want als ik www.willowcreek.org (aangezien het een organisatie is) dan kom ik op een site wat in eerste instantie een hele mooie site is en waar ik wel meer van wil weten. Dan ga ik kijken wat willow creek is en dan zie ik zondags diensten en denk ik: Waarom moet ik dan de Sabbat houden terwijl het grote voorbeeld het niet doet. Daarbij komt dat als ik druk ga rondneuzen en zo een enkele twijfeling is ontstaan, kan ik op het truthquest gedeelte komen. Daar vraag ik wat uitleg over dat geloof waar ik nu bij ben aangesloten (d.i. 7DA) en dan krijg ik te horen dat er leugens verteld worden, Ellen en James White geweldig goede oplichters zijn, en ga zo maar door. Kortom hoe hanteer je de methode zonder de community te promoten? en is het misschien mogelijk dat satan deze methode gebruikt om zijn invloed op elke kerk te vergroten? Antwoord:
Als je zo redeneert, wordt je wereld wel erg klein. Dan zouden we ook het Nederlands Bijbelgenootschap niet meer mogen promoten, want de meeste kerken die dat ondersteunen vieren de zondag.
Zijn wij als Zevende-dag’s Adventisten nog steeds G’DS enige gemeente op aarde ondanks onze huidige toestand van verwarring en ontreddering door gebrek aan leiderschap? Zo nee !!! Wat hebben wij Zevende-dag’s Adventisten dan nog met jou, met je Willow Creek, met de Charta Oecumenica aanhangers, en met de CIO Zondag’s heiliging bevorderaars te maken ? Loopt Israel niet weer achter Baal en de zijnen aan ? Antwoord:
Wij zijn zeker niet Gods enige gemeente. Nergens in onze kerkelijke geloofspunten gebruiken wij die term. Wij mogen de werkzaamheid van God niet beperken tot exclusief binnen onze kerkstructuur. Wij zijn door God in het leven geroepen om een bijzondere “laatste” boodschap te verkondigen, maar dat wil niet zeggen dat God alleen door ons mag werken. Hij luistert ook naar
de oprechte gebeden van anderen, die het licht, zoals wij dat gekregen hebben, nog niet hebben gezien. Ik maak graag onderscheid tussen te boodschap die God ons gegeven heeft om die te verkondigen, en de status die we onszelf op basis daarvan mogen toekennen. Onze relatie met Willow Creek is er niet een van “er achter aan gaan”. Wij kiezen zelf welke principes wij willen of kunnen gebruiken. Wat kan God's gemeente van willow Creek leren, wat God zelf Zijn gemeente niet kan leren? Antwoord:
Wij kunnen van anderen niet leren WAT we moeten verkondigen. Maar zoals de pioniers van anderen konden leren over het “hoe”, kunnen en moeten wij dat ook, aangezien onze opdracht daarvoor te belangrijk is.
God's woord leert ons Babylon te verlaten, waarom moeten wij zevende dags adventisten, die onder het zegel van God staan in de leer gaan bij hen, die onder het teken van het beest leven? Antwoord:
Niemand leeft nog onder het teken van het beest. De GdP is er heel duidelijk in, dat wij niemand hiervan mogen betichten, totdat de omstandigheden zijn zoals die in Openbaring beschreven staan. Zoals al eerder is gezegd: wij gaan niet “in de leer”, als het om onze boodschap gaat. Evenals adventistische ouderlingen en predikanten van zondagvierende schrijvers leren hoe zij een preek moeten maken, opdat mensen het kunnen volgen, zo helpt WC ons bij het zijn van een gemeente waardoor onkerkelijke mensen volgelingen van Jezus kunnen worden.
Dr. Herry Mhando had een evangelisatie aktie in Amsterdam gehouden met als resultaat 68 mensen gedoopt. Zijn Evangelisatiecampagnes en Field Schools zijn in Amerika, Afrika en vele landen bekend. Vorig jaar van Augustus-November werd er in samenwerking met de Noorse Unie Conferentie en Heartgood Foundation en onder leiding van Prof.Walter Veith en Louis Torres een evangelisatiecampagne gehouden. Tijdens de campagne kon men een training bij Heartgood Foundation krijgen. Dit is een unieke combinatie. Zelfs hadden wij veel geleerd en vele zegeningen mogen ontvangen tijdns de Field Schools van Mark Finley en Brad Thorp. Waarom nodigen jullie niet zulke evangelisten om een campagne met een Field School of Evangelism te houden? In juni 1999 had ik nog de New Laders Training Sminar van OCI in Noorwgen bijgewoond. Waarom schenk je niet meer aandacht aan Health Evangelism met een Field School? Er is voldoende expertise binnen de Adventkerk op het gebied van effctief evangelisatie methodes, churchgrowth, health evangelism, etc. en onnodig om iets buitenshuis te gaan zoeken. Wat onlangs in Noorwegen en andere delen van de wereld mogelijk is ook in Nederland mogelijk! Antwoord:
Was het maar zo, dan begon ik morgen met zo’n campagne! Ik ben ook bij Mark Finley geweest en heb midden jaren 80 nog een tiental mensen op die manier kunnen winnen. Daarna werd het minder en bij mijn laatste lezingen kwam er niemand nieuw. De realiteit werd me vanmorgen nog gemaild: “Adventists in Western Europe face a huge challenge in taking the gospel to secular society. Norway is no exception. In 2001 there were just 44 baptisms in the whole of Norway.” (ANR-bulletin, June 18, 2003)
De blanke Amerikaanse evangelisten, die jij noemt, gaan steeds vaker naar Zuid Amerika en Afrika, omdat zij niet meer in staat zijn met hun manier van evangeliseren blanke Amerikanen te bereiken. Bij hun campagnes winnen zij vrijwel uitsluitend immigranten. Datzelfde gold voor de campagne van broeder Mhando in Amsterdam. De NUC moedigt zulke campagnes aan en geeft graag subsidie daarvoor. Volgende week start er een in Crooswijk, in juli een in Amsterdam Zuid Oost, volgend jaar komt br Kuntaraf voor een campagne in Huizen en Almere. Maar met deze campagnes winnen we geen blanke Nederlanders. We zijn het aan onze boodschap verplicht te zoeken naar antwoorden op de vraag hoe we de geseculariseerde westerse mens kunnen bereiken. B. Vraagtekens bij Willow Creek inhoudelijk Hoe verhoudt de gedachte "geef de mensen wat ze willen" die uit de uitgangspunten van WC lijkt te spreken, zich tot de bijbelse gedachte dat we mensen moeten "geven wat ze nodig hebben"? Antwoord:
Deze omschrijving van de uitgangspunten van Willow Creek kan alleen komen van iemand die niets af weet van de principes die Willow Creek voorstaat. Ik ben dit alleen tegengekomen bij Our Firm Foundation. Zoals uit de rest van de antwoorden zal blijken, is dat een zeer slecht geïnformeerde bron.
Is jou iets bekend van directe of indirecte contacten van Willow Creek leiders met groepen zoals de vrijmetselaars zoals Hein Kuipers in rondschrijvens suggereert of stelt? Antwoord:
Ik heb alle sites die Arie Naingolan mij vanmorgen nog mailde doorgewerkt. Op niet één daarvan komt Bill Hybels voor. Alles is gebaseerd op conclusies uit ontmoetingen tussen mensen, enz. Zo wordt Billy Graham plotseling ook een vrijmetselaar. Overigens, er is een stelling, dat elke willekeurige mens op aarde binnen zeven stappen in verband te brengen is met elke andere willekeurige mens op aarde. Bijvoorbeeld: Ik heb gesproken met iemand die gesproken heeft met… enz. Binnen twee stappen ben ik al bij Balkenende, binnen drie bij het hele koninklijke huis, de Europese leiders en Bush. Binnen twee ben ik bij wijlen moeder Theresa, en daardoor binnen drie zelfs bij de paus. Ik hoop dat jullie daar geen verkeerde conclusies uit trekken. Louis van Leeuwen van de gemeente Leeuwarden heeft bij degenen die het echt kunnen weten gevraagd naar harde bewijzen, maar daar nog steeds geen uitsluitsel over gekregen.
Hoe staat WC ten opzichte van de oecumenische beweging en hoe verhoudt zich dat tot de visie van onze kerk op de oecumene? Antwoord:
Ik heb op conferenties of in hun materialen daar nog nooit een uitspraak over gehoord of gelezen. M.i. is dat iets waar zij zich niet bezighouden, omdat hun stelling is, dat God door plaatselijke gemeenten zijn werk volbrengt.
Willow Creek, die schreeuwen je bij de Vader vandaan, kom bij ons leuke muziek, dans, schetjes, poppenkast, films, disco’s enz wij maken God wel leuk voor jou.
Reactie:
Ik hoop dat je uit de 5 G’s, de 10 Waarden en de 7 stappen begrepen hebt, dat dit een karikatuur van de werkelijkheid is.
C. Vraagtekens bij de invloed op de identiteit/boodschap van de ZDA Is het juist dat de adventkerk in Kroatië en Zweden niet langer "Kerk der Zevende-dags Adventisten" heet, maar adventkerk? Valt dit (mede) te verklaren uit een mogelijk streven naar een minder "afstandelijk" profiel zoals dat ook door WC wordt gepropageerd? Antwoord:
Zie bijgaande mailtjes: In Zweden is de naam nooit veranderd, in Macedonië (niet Kroatië) is de naam veranderd vanwege een splintergroep die het gebouw en de naam van de kerk in Skopje gijzelden. In beide landen komt de zevende dag dus gewoon in de officiële naam voor.
Dear Brother Dingjan, I am glad to be able to answer your questions. The official name of the Seventh - Day Adventist Church in Macedonia is: "The Christian Adventist Church - the Seventh - Day Adventist Church in Macedonia." The church is registered under this name since 1991. The reasons for that are the following: at the time of the disintegration of the former Yugoslavia, one group in the church rebelled against the offiicial leadership. They occupied the main church building in Skopje, established their own church group there and registered it under the name : "The Main Board of the Christian Adventist Church." Two years ago, they changed their name to Christian Adventist Church. I would appreciate if you could share with me what raises concerns about the church name in Macedonia there in the Netherlands Union conference? If you have any further questions or concerns, please, be free to contact me. Christijan regars Geogre Trajkovski Macedonian Mission President (email van Martin Vucmanic, Secretaris gemeentegroei van de Zweedse Unie:) Secondly, the official name of our church in Sweden has never been changed. Our name is Seventh-day Adventist Church, although we are known in people’s mouth as Adventist Church. In Finland we are known as Finish Adventist Church. Kun je aangeven waarom de domeinnaam van de Nederlandse adventkerk gewijzigd is van 7da.nl in adventist.nl? Heeft Willow Creek een visie op naamgeving in deze zin en acht je die van invloed op deze keuze van onze kerk in Nederland? Antwoord:
Ik weet nog dat iemand anders, die ons niet goedgezind was, de webpagiona 7da had ingepikt. Het voorkomen dat mensen deze foute website zouden gaan zoeken op basis van onze emailadressen, was één reden om een verandering aan te brengen. Verder is hier de reactie van van Jeroen Tuinstra, de webmaster: 1) 7da is ontzettend cryptisch en dus voor buitenstaanders niet echt makkelijk te onthouden. Alleen insiders zouden weten wat we er mee bedoelen.
2) Zoals met het logo proberen we toch meer in lijn te komen met de internationale kerk. We volgen eigenlijk meer de stijl van de GC: www.adventist.org 3) Een hoop kerken in Europa volgen dezelfde standaard. Zweden: www.adventist.se Noorwegen www.adventist.no BUC www.adventist.org.uk etc. De aantijgingen zijn dus geheel ongegrond en slaan absoluut de plank mis. Adventist is wat herkenbaarder dan zda of 7da. Dat is het enige. Absoluut niet om de Sabbat minder te benadrukken. Ik pak nu een aantal vragen in één keer: Is de WC gedachte te combineren met de stellige oproep van weleer "gaat uit van haar mijn volk" of is die boodschap achterhaald? Is voor de Willow Creek aanpak een accentverschuiving noodzakelijk in onze verkondiging? Zoja, in welke zin? De visie op het profetisch gedachtegoed van onze kerk is de laatste jaren sterk aan verandering onderhevig. In hoeverre is de door WC voorgestane accentverschuiving daar debet in naar jouw inschatting? Kijkende naar de +/- 5 jaar geleden ingeslagen nieuwe koers van de ZDA-kerk, als het om gemeentegroei/evangelisatie gaat, met een duidelijk Wilowcreek-gehalte; Is de Drieengelenboodschap van Openbaring 14 en 18 nog actueel binnen onze kerk, en ziet de Nederlandse Unie de noodzaak in van het feit dat we die, sedert het ontstaan van de Adventkerk, moeten verkondigen met grote kracht? Wat of wie is volgens jou Babylon? Antwoord:
(Ik vraag om een genadig oordeel van de lezer. Ik worstel op dit vlak met een aantal gegevens waar we niet omheen kunnen. Ik maak hierbij mijn overwegingen bekend, wetend dat er ongetwijfeld nog heel wat ruimte voor verbetering in zit.) Wij zijn in Nederland pas een jaar of drie landelijk bezig geweest met toerusting via WC. De gemeente Leiden is daar al een aantal jaren mee bezig geweest. Babylon staat voor christelijke systemen/gemeenschappen die bewust opstandigheid zijn tegen God en zichzelf in zijn plaats stellen. Toen de adventbeweging begon, was vrijwel iedere westerling betrokken bij een zondagvierende kerk en werd deze doelgroep vanzelfsprekend opgeroepen uit die gemeenschappen te stappen en de adventwaarheid te gaan aanhangen. Maar in China, de Andes, Japan en Papua Nieuw Guinea, waar onze zendelingen mensen tegenkwamen, die nog nooit van het christelijke geloof gehoord hadden, dus ook niet in een christelijk systeem van opstandigheid zaten, was de boodschap van tweede engel lang niet meer zo actueel! Voor hen was de boodschap van de eerste engel veel relevanter: de basiskennis van het eeuwige evangelie aannemen, beseffen dat het oordeel komt, God als Schepper gaan eren door o.a. de sabbat te gaan heiligen. Voor de geseculariseerde Nederlanders geldt ondertussen hetzelfde. Mijn buren lijken meer op de heidenen van de zendelingen dan op de Nederlandse christenen van boven de rivieren in1903. Ik ben me er van bewust dat er gebieden zijn in Nederland, die nu nog overwegend christelijk zijn, maar dan gaat het beperkte regio’s.
Mijn buren hebben om te beginnen de boodschap van de eerste engel nodig. Daarna pas de rest. Maar de Gereformeerde Gemeente, die ook in Soest actief is, die moet ook de tweede horen ter aanmoediging, om de eerste aan te nemen. Deze overwegingen staan volledig los van elke invloed van Willow Creek. Als je dit beschouwt als een accentverschuiving, dan is die niet ontstaan door Willow Creek, maar door een veranderde maatschappij. Ik kan me voorstellen dat in landen waar de christelijke kerken nog een massale meerderheid vormen, deze mijmeringen niet nodig zijn. We moeten de zaak ook niet omdraaien: De Nederlandse Unie en de wereldkerk merkten op een gegeven moment dat wij wel een boodschap verkondigden, maar dat die niet meer gehoord/begrepen werd. De wereld was veranderd. Onze taal werd niet meer verstaan. Harder schreeuwen en herhalen hielp niet. (Net zoals harder schreeuwen en herhalen in het Nederlands niet helpt bij iemand die uitsluitend Fins spreekt ). Adventisten en anderen, die moeite hadden het evangelie onder de mensen te brengen, zijn toen gaan zoeken naar mogelijkheden om dat wel te kunnen, en vonden onder andere bij Willow Creek een aantal bruikbare handvatten, zonder die overigens heilig te verklaren. Ook eventuele veranderingen in ons profetisch gedachtegoed hebben niets met WC te maken. De discussies daarover zijn van ver voordat WC in beeld kwam. Trouwens, juist degenen die zo graag de drie-engelenboodschap wilden verkondigen, voelden de noodzaak om wegen te vinden dat te kunnen doen. Adventisten zonder die drang zul je ook niet aantreffen bij WC-activiteiten. Moeten mensen veranderen naar het beeld van Christus of moeten de Christenen veranderen naar het beeld van de wereld?(ivm de "populaire" aanbiddingsdiensten) Antwoord:
Mensen moeten veranderen naar het beeld van Christus (een duidelijke waarde van WC) en de christenen moeten op allerlei manieren ervoor zorgen dat zij de taal (ook muziektaal) spreken die verstaan kan worden. WC heeft overigens niet zo’n heftige beat in de muziek als velen wel denken.
Laten we daar toch eerst aan gaan werken dat de mensen weer gaan beseffen dat de Vader op het punt staat om ons (de gelovigen) te komen halen. Met wc te introduceren bereik je slecht het tegenovergestelde. Antwoord:
Het allerbelangrijkste is dan, dat we evangelie brengen. De principes van Willow Creek helpen ons daarbij. Wedervraag: Waarom bereik je met WC precies het tegenovergestelde
D. Vraagtekens bij de afbraak van de sabbat door invloed van WC En het is al zo ver dat de predikante inmiddels er wel wat voor voelt om op de zondag diensten te gaan houden, naast de sabbat, om zo toegankelijker te worden waardoor je meer leden binnen kunt halen. Ik vindt deze gedachte op het randje. Antwoord:
Vroeger werd iedere zondagavond een “dienst” gehouden, die natuurlijk bestond uit een lezing over de adventwaarheid. Onze pioniers durfden meer dan wij en waren niet bang dat ze zondag zouden gaan vieren.
Staan we als Advent gelovigen nog ergens voor? Zelfs binnen de eigen gelederen kun je al nauwelijks meer praten over de dingen die je vroeger hebt geleerd. Met name de profetieen. Wij denken dat we heel erg hard op weg zijn onze eigen identiteit te verliezen omdat we druk bezig zijn met anders gerichte organisaties. Een voorbeeld hiervan is het verlaten van de sabbat en aanhang van de zondag. Dit wordt ook in het krantje van “Krenten uit de pap” een beetje gepromoot. (Bij de opmerking over sabbatsbeleving) Antwoord:
Zie de opmerking hierboven. Ik word me pas bewust van mijn identiteit door met anderen om te gaan. Ik verlies hem er niet door, maar word er juist in versterkt. “Krenten uit de pap” wil niemand van de sabbat afbrengen. Ik moet alleen zeggen, dat ik wel eens (niet vaak) op sabbat bij andere christenen in de kerk heb gezeten bij een conferentie of een seminar. Ik had dan een goede sabbat en was alleen maar blij dat ze nou eens een keer op de goede dag God aanbaden!
Is het juist (zoals dr. S. Bacchiocchi stelt) dat binnen Willow Creek de sabbat in bepaalde opzichten als en struikelblok gezien wordt i.p.v als een opstap in het zoeken/vinden van Christus door buitenkerkelijken? Antwoord:
Absoluut niet. WC heeft ons daar nooit op aangesproken.
Is het juist dat Willow Creek adventisten adviseert ook andere gelegenheden te organiseren om mensen kennis te laten maken met onze kerk dan tijdens de sabbatochtend diensten? Horen daar ook diensten op zondag bij? Antwoord:
Ik heb zelf nog nooit van WC gehoord, dat we de sabbatmorgendienst daar niet voor moeten gebruiken. In Denemarken, Noorwegen, Australië en spoedig ook in Nederland worden die diensten op sabbat gehouden. De enige reden waarom WC de meeste zoekersdiensten op zondag houdt, is vanwege het oude ingeburgerde idee, dat de seculiere Amerikaan nog steeds heeft, dat als hij naar de kerk gaat, hij dat op zondag doet. WCCC heeft daarom de diensten waarin de gelovigen worden opgebouwd verschoven naar de woensdagavond. Willow Creek Community Church kent talloze momenten en activiteiten, vooral behoeftegerichte activiteiten, waardoor mensen die kerk leren kennen. Wij doen dat ook met allerlei seminars en kleine groepen. Over het algemeen is een gewone kerkdienst op sabbatmorgen niet optimaal geschikt daarvoor, vanwege het taalgebruik, de moeilijkheid van de preek, enz.
Als je weet dat er gevaren kleven aan het gebruik van de wc methode, zoals het verdwijnen van leden in Nederland, het verdwijnen van hele kerken van de zda in het buitenland, met name Australie en Amerika? of zijn die 5000 leden die de sabbat hebben verruild voor de zondag ook leugens? en als dat zo is wie heeft die leugens dan verspreid? Antwoord:
email van James Cress, de Ministerial Association Secxretary van de Generale Conferentie: Van de meer dan 4.500 ZDA gemeenten in Noord Amerikaq zijn er in de afgelopen 10 jaar maximaal 10 gemeenten geweest, die zich los hebben gemaakt van hun conferentie.
Ik ken 4 of 5 predikanten die al uit de kerk waren, en daarna een gemeente gesticht hebben. Sommige vieren sabbat anderen vieren zondag. De invloed van WCCC op deze uitstappers is minimaal geweest. Het ging meestal over partijschappen in de gemeente, het afwijzen van de leiding van de conferentie, of het afwijzen van de Geest der profetie. Er is veel meer kwaad gedaan door voormalige predikanten die zich afzetten tegen de sabbat, de Geest der profetie en het congregationalisme promoten, dan WCCC. Ourt Firm Foundation schijnt in WCCC weer een stok gevonden te hebben om daarmee de kerk en de leiders te slaan. De Seeds-conferenties die nu op Andrews gehouden worden, zorgen ervoor dat adventisten nu niet meer zo veel naar WCA-congressen gaan. This response is anecdotal rather than statistical. I'm not aware of anyone who is compiling such statistics, except each individual local conference. 1) How many SDA churches have split away from their conferences in the last 10 years? Less than 10 out of 4500. Personally, I know of only one or two congregations who have split away. I know of several other (four or five) new church plants which have been started by pastors who left Adventist ministry. Several of these have remained Sabbath keeping and a couple have gone to Sunday services. 2) How many of these would you say have done this because of the influence of WCCC? I would not have ability to give you an opinion since the entire number is so small, it would be fair to say the influence on "breakaways" has been minimal even if WCCC impacted every one of them, which it has not. 3) If there have been some - have there also been other factors involved as well as WCCC? Yes. Church factions and splits within congregations. Rejection of church authority -- i.e. conference leadership. Rejection of Spirit of prophecy -- one pastor in particular has articulated this as his reason for departing Adventist faith. There seems to be more attempt at influence and/or direct influence from a couple of fomer Adventist pastors who agitate against Sabbath, Spirit of Prophecy, and for congregationalism than from WCCC. My personal opinion is that Our Firm Foundation has found WCCC to be a new buzz word to frighten people more than the actual influence of WCCC. I believe the church planting emphasis at SEEDS and similar programs has done much to reduce the number of individuals or churches who even attend the WCCC events compared to several years ago. As I say, I'm not aware of a large number-- ten or less seems like too many, but remember that is from a base of 4500+ churches in NAD.
I don't have any other suggestions for source of info, but you might wish to contact NAD Ministerial and/or NADEI at Seminary. Blessings! Jim E. Vraagtekens bij de positieve effecten Wat heeft WC in de afgelopen 4 a 5 jaar bijgedragen tot toename van het aantal leden in onze gemeenten? WC heeft best wel goede dingen maar de Paus zegt ook heel goede dingen waar wij achter kunnen staan, gaan we ons ook richten op de RK organisatie? Zijn wij zo arm van geest dat we zelf niets meer kunnen? Antwoord:
(Opmerking: Wij richten ons niet op WC en ook niet op de RK organisatie. Alleen Jezus is degene waar we ons op richten mogen.) Een aantal leden is door het bezoeken van een conferentie of een seminare van WCN heel actief geworden, heeft een nieuwe liefde voor de verlorenen gevonden, hebben hun geestesgaven en geestelijke verlangens ontdekt en dat alles dienstbaar ingezet voor Gods werk. WC brengt niet zozeer een evangelisatiemethode, maar ondersteunt bij het gezond structureren en organiseren van de gemeente, opdat de gemeente haar boodschap kan uitdragen.
We hebben een prachtig instituut “ESDA” waarom wordt daar nou niet meer aandacht aan besteedt en het geld wat naar WC gaat, lesgelden etc., besteden voor folders en training of zo. Antwoord:
ESDA krijgt al het geld dat zij nodig heeft. Het probleem ligt (a) bij de leden die niet meer willen folderen (daar heeft WC niets mee te maken) en (b) bij de maatschappij, die niet meer van schriftelijke cursussen houdt. We werken nu aan een website (en daar was ook geld voor).
Is het juist dat het Willow Creek gericht is op gemeentegroei en zo ja, hoeveel groei heeft het concept de gemeenten in Nederland op dit moment opgeleverd? Antwoord:
Ja. Maar dat is niet te vergelijken met een campagne. Het gaat om een ombuiging van mentaliteit in de gemeente. Dat kost jaren. Maar in Twente zien we door WC-aanpak bijvoorbeeld een enorme ommezwaai in de gemeente Almelo.
Is het juist dat het adapteren van het Willow Creek concept leidt tot controverses binnen de wereldkerk en hoe valt de saldering in te schatten van het beoogde positieve resultaat versus het verlies aan eenheid binnen onze kerk? Antwoord:
Nee. Binnen de wereldkerk wet ik niet van een controverse, behoudens AFF, Bacchiochi en enkele anderen, die ook problemen hebben met een aantal andere tijdsgebonden issues. De positieve resultaten heb ik ondertussen wel gezien.
Wat geeft jou het grote vertrouwen dat de in WC geinvesteerde tijd, moeite en geld een effectievere besteding van middelen is dan onze traditionele boodschap van de profetie, herontdekking van de sabbat, het offer van Christus, de gezondheidsboodschap etc? Is het niet zo dat er meer nieuwe adventisten gewonnen worden via deze traditionele weg dan via het WC concept? Antwoord:
In deze vraagstelling worden de inhoud van de tarditionele boodschap en de manier waarop die gebracht zou moeten worden aan elkaar vstgekoppeld. Dat vertroebelt de vraag. Ik geloof namelijk in de traditionele boodschap. Ik wil hem ook verkondigen. DE INHOUD VAN MIJN VERKONDIGING STAAT VOLKOMEN LOS VAN WC. Maar in het Westen werkt de traditionele benadering niet meer. De wereld is veranderd. Ik weet het uit eigen ervaring. Wij winnen met de traditionele werkwijze amper nog seculiere mensen. Door mijn bezoeken aan gemeenten die al een tijdje bewust bezig zijn met de benaderingswijze van WC, heb ik er vertrouwen in dat we op de goede weg zitten
F. Vraagtekens bij de nieuwe gemeenten: Kun jij aangeven hoe de volledige naam is van de Nederlandse churchplantgroepen waarmee jij werkt? Antwoord:
UNI&K-Studentkerk ZDA Utrecht Kerk der Zevende-dags Adventisten in Tilburg Almaarmere (in haar waarden stelt zij dat zij een gemeente van de Zevendedags Adventisten is)
(Hoe) gaan de nieuwe (cel)gemeenten deze gewichtige boodschap uitdragen? Antwoord:
A. De nieuwe gemeenten brengen exact dezelfde boodschap als alle andere gemeenten. B. Over het hoe hebben we de hele tijd gesproken.
APPENDIXEN A. De genadedeur op een kier...". (Philip Warneke, verkort door Rudy Dingjan) De Drieengelenboodschap uit Openbaring 14 moet ons voorbereiden op de tweede komst van onze Here Jezus Christus, en ook de mensen moeten gewaarschuwd worden, opdat zij niet het merkteken zullen ontvangen. We leven net als in de tijd van Noach, op een moment in de geschiedenis dat de genadedeur spoedig zal gaan sluiten. De tijden spreken te duidelijk van een op handen zijnde grote benauwdheid, om te geloven dat we nog wel even de tijd hebben om rustig alles te overzien. De Here zou de stenen kunnen laten spreken, maar Zijn wil is dat Zijn kinderen delen in het voorrecht om het evangeliewerk ten voltooiing te brengen. God heeft een overblijfsel onder Zijn volk, dat trouw Zijn bevelen zal opvolgen. Ik wil graag bij die groep zijn. Dat Hij bij Zijn verschijning niet zegt:"Ik ken u niet." Het werk dat Jezus ons opgedragen heeft, ligt jaren achter!Vele kansen zijn onbenut gebleven. Eigenlijk reeds spoedig na het ontstaan van de adventkerk had het afsluitend werk voltooid kunnen zijn. Dat het fout is gegaan, kunnen we terugvinden in de geschiedenisboeken. Het gevolg is o.a. dat de mensheid 2 verschrikkelijke wereldoorlogen heeft moeten ondergaan. Jezus wacht op een volk dat geheiligd wil worden in de waarheid. Dat volk zal een getuigenis zijn voor de wereld, dat we, geheiligd in Christus, Zijn Wet kunnen uitleven, en zonder zonde (in een zondig lichaam!) voor Zijn aangezicht kunnen staan als Hij straks het Heiligdom zal verlaten, en wij zonder Middelaar zijn gedurende Zijn reis naar deze aarde. Moeten we de mensen vertellen dat als ze Jezus alleen maar aannemen als hun persoonlijk Verlosser, ze dan automatisch gered zullen zijn? Nee, want de Heer spreekt van een tijd van benauwdheid vlak voor Jezus' wederkomst. Daar moeten we de mensen op voorbereiden, want als die tijd aanbreekt, en de mensen vragen: "Waarom hebben jullie ons niet gewaarschuwd.” Want er komt een tijd dat de mensen zullen zoeken naar de waarheid, maar het niet zullen vinden, omdat ze hun oor niet geneigd hebben naar de waarheid. Betekent dat, dat we ze de waarheid maar niet moeten brengen met grote kracht? Nee, want we hebben van God Zelf de opdracht gekregen om overal de tegenwoordige waarheid te verspreiden, ook al luisteren de mensen niet. Ze moeten de kans krijgen. De mensen voor de zondvloed kregen ook de kans! Bijna allemaal gingen ze verloren. Maar God roept ons en we moeten uitgaan en verkondigen! Dit gebeurt wereldwijd al op behoorlijke schaal. Maar het zou nog veel grootser moeten. Als iedere adventist zou meehelpen, zou het werk spoedig tot voltooiing komen. Het is geen gemakkelijke opdracht en het wordt niet door ieder mens op prijs gesteld, want het is niet een populaire boodschap. Velen zeggen dat deze waarheden veel te scherp zijn, en te veroordelend. De Bijbel zelf zegt dat de waarheid scherp is als een tweesnijdend zwaard. Het is geen populaire boodschap, het zal uiteindelijk zelfs vervolging ten gevolg hebben, want waar de waarheid aan het licht wordt gebracht, de zuivere waarheid, daar slaat satan terug met grote kracht! Is hij dan in staat om het uiteindelijk in de kiem te smoren? Helaas is hem dat al eerder gelukt, rond 1888. Wij moeten ons daar echter niet door laten verontrusten. We moeten het werk oppakken en erin volharden! De Here God heeft uiteindelijk de touwtjes in handen.
En harten van mensen zullen geopend worden voor de boodschap, en de waarheid zal de aarde verlichten. Tuurlijk moeten we de Here Jezus aan de mensen voorhouden, want de Here Jezus Christus is onze enige weg tot behoudenis. Zijn getuigenis roept ons op trouw te zijn aan Hem en Hem te volgen. Zijn geboden te onderhouden, door Zijn gerechtigheid kracht te verkrijgen om de zonde in ons leven te kruisigen en zo, ALS VOLK, licht te verspreiden van zijn op handen zijnde komst op de wolken des hemels. Daar gaan een hoop gebeurtenissen aan vooraf, waarbij grote angst in de harten van de mensen zal zijn. Moeten we dan een boodschap van vrede en geen gevaar geven? Nee, en boodschap die mensen oproept om uit Babylon te gaan, welke is alle afvallige geloven/kerken tezamen, en de ware God te aanbidden. Een oproep om het zegel van de ware God te aanvaarden, i.p.v. het zegel van het beest. Zullen de mensen zo meteen weten wat dit alles inhoudt? Nee. Ze zullen dan sowiezo kiezen voor het systeem dat ze geen strobreed in de weg zal leggen, waardoor ze gewoon kunnen blijven kopen en verkopen. Voor een bepaalde tijd! Want de Bijbel zegt dat die mensen "zullen drinken van de wijn van God's gramschap." Openb.14. De waarschuwende boodschap die we moeten geven, is er niet een van haat. Integendeel! Het is er een van liefde en totale genade, want God wil dat er niet een verloren zal gaan. Maar de Here gaat een einde maken aan de ongerechtigheid in deze wereld. A2. Korte reactie van Rudy Dingjan op “De genadedeur op een kier” Ik deel met Philip de overtuiging, dat we een specifieke boodschap hebben gekregen om die te verkondigen, zoals die in Openbaring 14 verwoord wordt door de drie engelen. Ik heb echter twee problemen. 1. Welk evangelie breng je? Je zit op het randje van werkgerechtigheid (velen zullen zeggen over de rand) en geheel in de hoek van het perfectionisme met je nadruk op de opdracht om in een zondig lichaam zondeloos voor God te staan. Onze kerk neemt duidelijk afstand van deze nadruk. Ik ontken niet dat God dit kan doen in ons leven, maar zoals Philip het brengt is het geen evangelie (goed nieuws), maar een zware last die velen zal frustreren en waar inmiddels heel veel mensen aan kapot zijn gegaan. Dit is een ander evangelie dan waar ik Philip op gedoopt heb. 2. Als ik het stuk lees, krijg ik de indruk dat een aantal delen geciteerd zijn uit De schatkamer der Getuigenissen en Eerste Geschriften. Zoals de naam al aangeeft, is deze laatste een verzameling van de eerste publicaties van de jonge Ellen White. Dit was allemaal vlak na de Grote Teleurstelling. Mensen in andere kerken en hun predikanten hadden bewust de boodschap van 1844 afgewezen en in het allereerste begin meenden de adventisten zelfs dat de genadedeur definitief gesloten was (zelfs niet op een kier meer). Nadat het inzicht was gekomen dat er nog wel wat te verkondigen viel en mensen tot inkeer konden komen, werd dat veelal met de “van dik hout zaagt men planken” –methode gedaan: hup de hele waarheid in een keer. Gaandeweg zie je echter een ontwikkeling. Op een gegeven moment evangeliseren ze onder mensen die de Grote Teleurstelling niet meegemaakt hebben, omdat ze toen nog niet naar Amerika waren verhuisd, of nog geboren moesten worden. De houding naar andere christenen wordt veel minder agressief, ook bij Ellen White. Ik vind dat wij ons moeten richten naar de vele raadgevingen over evangelisatie die Ellen White tegen het einde van haar leven heeft gegeven. Onze tijd lijkt meer op die periode dan
op vlak na de Grote teleurstelling. Vanaf 1895 – 1915 heeft ze er veel over geschreven en haar nadruk ligt dan duidelijk ergens anders dan waar Philip hem legt. Hij meent dat het mogelijk is de eerste stap (het evangelie van Jezus, die ons Gods liefde aanbiedt) over te slaan. Maar de eerste engel heeft als eerste het eeuwige evangelie bij zich. Het heeft geen enkele zin iemand te wijzen op het belang van de sabbat, als hij de Heer van de sabbat niet kent, of op het oordeel, als hij de kwijtschelding van het oordeel niet accepteert, enz .Onze evangelisten van de 20ste eeuw hebben altijd een logische christo-centrische volgorde aangehouden. In het Boek Evangelism, het handboek voor iedereen die als zevende-dags adventist wil evangeliseren, vind je op de pagina’s 184-193 18 citaten over het belang van het in de eerste plaats brengen van Jezus Christus en op de bladzijden 199-202 6 citaten waarin Ellen White uitlegt geeft over het belang van een juiste volgorde en dosering van de adventwaarheden. Voorbeeld: “Laten onze predikanten in de gaten houden dat het zwaarste voedsel niet aan de baby’s gegeven moet worden, die niets weten van de basisprincipes van de waarheid zoals wij die kennen. In iedere tijdsperiode heeft de Heer een bijzondere boodschap gehad voor de mensen van die tijd. Maar hoewel we veel dingen te zeggen kunnen hebben, kunnen we geboden zijn een aantal ervan enige tijd achter te houden, omdat de mensen niet klaar zijn ze nu te ontvangen.” (R&H, 14 oktober 1902) Hoewel ik deze kwestie al eerder persoonlijk met Philip en Joost besproken heb, vind ik het moeilijk te begrijpen dat zij in deze zaak regelrecht ingaan tegen de raad van degene zie zij zeer hoog houden, te weten Ellen White.
B. “Going to Willow Creek” Samenvatting door Rudy Dingjan van website Our Firm Foundation met reacties en commentaar van hem in cursief en ingesprongen Opmerking vooraf: Our Firm Foundation bestaat uit enkele leiders die zich afzetten tegen de Generale Conferentie. Door het hele stuk heen herken je de aanvallen op de kerk. Mijns inziens is deze site over Willow Creek niet over Willow Creek, maar over de leiders. De Generale Conferentie heeft alle banden met Our Firm Foundation gebroken, aangezien samenwerking niet mogelijk bleek. De vele vervalsingen van feiten op deze webpagina geven een indicatie van de redenen waarom dat gebeurt is, Fundamentele stellingname: God verwacht van ons dat wij zijn morele en lichamelijke wetten gehoorzamen; dit kan alleen gedaan worden door de toerustende genade van Jezus Christus. Historisch adventistische evangelisatie: door onze gezondheidsboodschap heb je een punt van binnenkomst (entering wedge). Het gaat om deze “enabled” gehoorzaamheid. Our Firm Foundation heeft een sterk perfectionistische inslag Willow Creek evangelisatie: hoofdzakelijk 2 methoden (1) Vermaak (2) Vergeving aanbieden om door te kunnen gaan met zondigen Protestantse nadruk op vergeving en vermijding van gehoorzaamheid wordt gehekeld. Leef zoals je wilt, verlossing is geregeld 2000 jaar geleden, je hoeft alleen met je mond in te stemmen. Je daden tellen niet. In de vijf G’s, de 10 waarden en in het 7 stappen plan van Willow Creek valt duidelijk te lezen, dat dit geen correcte weergave is van datgene waar WC voor staat. Problemen door ZDA –predikanten te sturen: 1. Kan het protestantisme ons beter leren dan GdP en de Bijbel? Daardoor verloochenen we onze historische geloofspunten en schakelen over naar modern protestantisme 2. We ruilen Opb 14 in voor wereldse muziek, theater, ongeheiligde verlossing, en een verlaagde drempel voor kerklidmaatschap. Zie de antwoorden bij de vragen hierboven. Wij leren veel van Protestanten: preken, archeologie, bijbelse talen, liederen, enz. Daarmee loochenen we onze historische geloofspunten allerminst. Verder staat WC absoluut niet voor “modern protestantisme”. Vrijzinnige geloofsgemeenschappen mijden WC juist. Met “laagdrempeligheid” bedoelt WC niet dat je een lage drempel legt voor kerklidmaatschap. Die wordt juist zeer hoog gelegd (vaak hoger dan bij de ZDA). Met laagdrempeligheid wordt bedoeld, dat je een lege drempel hebt om mensen de kans te geven het evangelie te horen. Je vermijdt dus zoveel mogelijk dat er onnodige hindernissen liggen. Dit heeft te maken met taalgebruik, de manier waarop je mensen tegemoet treedt, hoe je zaal van samenkomst eruit ziet, of het geluid niet te hard/te zacht staat, enz. (Merkt tussen de regels op, dat historische ZDA eruit gewerkt worden) Nieuwe ZDA methoden
Gevolg van het sturen van ZDA-predikanten: veel vermaak, weinig inzet voor de gemeenschap Tussendoor hekeling celebration, cellgroups Voor al deze aanklachten noemt AFF geen redenen. Ik kan er dan ook niet op ingaan, hoewel de ZDA-gemeenten die ik bezocht heb in Europa en Australie, die deels met WCprincipes werken, allemaal loochenstraffen wat AFF hier beweet. In mid jaren 80 begon WC haar celebration methoden te onderwijzen aan predikanten. Daarvoor moest de theologie aangepast worden. AFF geeft geen gronden voor deze bewering. Dat kan ook niet, want het is eenvoudig niet waar. ZDA sturen meer predikanten dan andere groepen. “Please be aware of the fact that, although WC has many useful techniques for bringing people into the church, our leaders and pastors only appear to be interested in the intertainment aspects.” (Hoewel WC vele nuttige methoden heeft om mensen in de kerk te brengen, lijken onze leiders en predikanten alleen interesse te tonen voor de entertaining aspecten) Zie het antwoord hierboven op deze vraag: Ik ben er trots op dat wij van alle groepen vaak de grootste zijn. Gedeeltelijk komt dat doordat we vaak als leden van de hele Unie een groep zijn, maar belangrijker vind i, dat het aangeeft dat wij ons willen inzetten voor evangelisatie Bill Hybels had les van Gilber Bilezikian—leerde dat een gemeente deel moest zijn van de samenleving, zodat de samenleving uiteindelijk naar de kerk zou gaan. Hij wilde met Belizikian een gemeente stichten op basis van B’ idee over “community”. Vogelvlucht beschrijving van ontwikkeling WC. AFF interpreteert “community” even anders dan Hybels zelf later aangeeft. Hij wilde een kerk stichten die voldeed aan wat Handelingen 2-4 over de eerste gemeente en haar “community” (gemeenschap) schrijft. Mensen hoeven alleen maar Christus te aanvaarden en daarom wordt theologisch jargon gemeden. Inderdaad wordt theologisch jargon gemeden, maar niet om het evangelie goedkoop te maken. Theologisch jargon hoort niet thuis in de kerk (zie trouwens de vele opmerkingen van Ellen White hierover), waant daardoor kan een buitenstaander het evangelie niet verstaan. 2.600 kleine groepen en meer dan 100 bedieningen , waarvan er 29 op de samenleving gericht zijn. Daardoor komen de meeste mensen bij WC. De verschillende toneelgroepen en muziek zorgen dat mensen telkens terug komen. “Sabbathkeepers do not do as well at ‘community churching’ as Sundaykeepers. Our leaders ruefully know it is the Sabbath which is the offence. (It is for this reason that
Sabbatvierder zijn they are anxious to remove it from our church signs and do our ‘church planting’ with Sunday morning services at their new ‘community churches.’)” niet zo goed in het ‘gemeente voor de samenleving zijn’ als zondagvierders. Onze leiders weten tot hun droefenis dat de sabbat het struikelblok is. (Daarom willen ze zo graag onze kerkborden weghalen en ons ‘gemeentestichten’ doen met diensten op zondagmorgen in hun nieuwe ‘wijkgemeenten.’) AFF schijnt over telepathische vermogens te beschikken, want hij kent de gedachten van de leiders! Ik ken geen enkele ZDA-leider of gemeente, die de sabbat als een struikeblblok ziet. Verderop ga ik in op de namen op de kerken. Verder beschrijving van activiteiten- en plannen voor de toekomst van WC 1. gebouw vergroten 2. regionale satelliet centra, binnen 60 minuten reistijd 3. banden met gemeenten in Chicago verdiepen en uitbreiden—Jim Tomberlin gevaar voor ecumenische samenwerking en zondagheiliging 4. Uitbreiding WCA---opnieuw een hak naar de leiders, die grote aantallen willen, zonder dat mensen onze geloofspunten kennen. Meda-gemeente van vroeger—voorbeeld Angelus tempel in LA en nog veel meer De trend van Nondenominationalism Veel megagemeenten stapten uit hun kerkgenootschappen en werden zelfstandige gemeenten. Nondenominationale genootschappen Waarom willen Amerikaanse protestanten liever naar een niet-kerkgenootschap-gebonden gemeente? Omdat zulke gemeenten minder de neiging hebben te eisen dat nieuwkomers bepaalde geloofspunten moeten aannemen. Jezus belijden is genoeg. AFF slaat de plank mis. De postmoderne mens staat huiverig tegenover nationale en helemaal tegenover multinationale organisaties. Hij zoekt iets plaatselijks. Ga je naar zulke plaatselijke gemeenten toe, dan zul je zien dat ook zij hun overtuigingen hebben en vaak banden onderhouden met een bepaald kerkgenootschap. De Willow Creek Assiciation Opgericht in 1991. Doel: Andere kerken leren wat zij zelf geleerd hadden. Dit is een van de meeste levendige en sterkst groeiende oecumenische organisaties van Amerika “The WCA espescially caters to churches which have cut denominational ties, but they also work with those which wish to remain with their founding denominations. That is why Adventists fit in so well. Anybody can join WCA. Is is truly ecumenical. But this is also the reason why a number of local Adventist churches have split off from our denomination after having been taught at Association meetings how to do it.” De WCA is er in het bijzonder voor gemeenten die de banden met hun kerkgenootschappen doorgesneden hebben, maar ze werken ook samen met degenen die bij de kerkgenootschappen willen blijven waaruit ze zijn voortkomen. Daarom passen adventisten hier zo goed in. Iedereen kan lid worden van WCA. Het is echt oecumenisch. Maar dit is ook de reden waarom een aantal plaatselijke adventgemeenten zich van ons
kerkgenootschap afgesplitst hebben nadat ze op samenkomsten van de Association onderwezen waren in hoe dat moest. Dit is een grove aanteiging. WC zal zich nooit bemoeien met de naam van een gemeente of de relatie ervan met een kerkgenootschap. Deze opmerking getuigt van het feit dat AFF nooit bij een seminar van WC is geweest of publicaties van WC heeft doorgenomen, en dus eigenlijk geen recht van spreken heeft. Verwijzing naar Saddleback (Doelgerichte gemeente) Ons kerkgenootschap is lid geworden van WC In US 56 ZDA gemeenten lid, en 3 conferenties Adventgemeenten die lid worden van WC zijn meer geneigd tot liberalisme dan andere. Bewijs door 3 voorbeelden: Sligo – inzegening vrouwelijke predikant College View --RK kardinaal PUC – Desmond Ford was niet geroyeerd Als kerkgenootschap kun je natuurlijk nooit lid worden van WC. Je kunt wel als plaatselijke gemeente partnergemeente worden van de WCA of WCN. Voordat de drie genoemde gemeenten (van de 56) partnergemeenten werden, stonden zij al bekend vanwege hun bijzondere status en koers. Het zijn alle drie college/univeristeits gemeenten, die iets anders functioneren dan de meeste plaatselijke gemeenten. Zoals ik al eerder heb gezegd, zijn het vooral gemeenten die willen evangeliseren, die WC partnergemeente worden. Voor de Nederlandse Unie geldt dat ook. “A growing number of local denominational churches in North America are removing that hallowed name from their church signs and replacing them with nondenominational signs. They want the world to think they are not Seventh-day Adventists… It nicely fits into its ‘church planting’ campaign, which is to disguise our churches as semi-Pentecostal congregations which appear not to be ‘churches,’ and attracts new members with band music and theatrical entertainment instead of straight truths about the law of God, the Bible Sabbath, and the Mark of the Beast.” Een groeiend aantal plaatselijke gemeenten in Noord Amerika halen die geheiligde namen van hun kerkborden af en vervangen die door niet-kerk-gebonden borden. Zij willen dat wereld denkt dat zij geen ZDA’s zijn. … Dat past keurig in haar ‘gemeentestichting-campagne’, die onze gemeenten wil vermommen als semiPinkstergemeenten die niet op kerken lijken, en nieuwe leden aantrekt door muziekbands en toneelachtige entertainment in plaats van nauwgezette waarheden over Gods wet, de bijbelse sabbat en het teken van het beest. Namen van negen Adventistische WC gemeenten In plaatsen waar meerdere adventgemeenten zijn, is het logisch dat een wijkgebonden naam aan de kerk gegeven wordt, of een naam die tot de verbeelding spreekt. De idee dat dit gedaan wordt om de kerk te loochenen is absurd. Dit doet me denken aan South Side Community Church in Brisbane. Toen ik daar was stond er onder dit bord een duidelijk tweede bord met: “A proud member of the Seventh-day Adventist Church.”
Wayne Krause van de Central Coast Community Church (Wyong bij Sydney) vertelt zelfs het verhaal, dat zijn eerste dopelinge in deze nieuwe gemeente, die begon in een gebouw van een opgeheven ZDA-gemeente, in de kerk kwam door de nieuwe naam. Het oude bord was: Wyong SDA-Church. Het nieuwe: Central Coast Community Church. Ik heb de dame zelf ook gesproken. Ze was al vaak langs de kerk gereden en wilde wel eens op sabbat naar binnen gaan, maar ze had twee redenen om dat niet te doen: ze was geen ZDA en ze woonde niet in Wyong zelf. Toen het bord veranderd was, voelde zij zich vrij naar binnen te gaan, kreeg bijbelles en is gedoopt. De idee dat WC iets pinksterachtigs heeft, is uit de lucht gegrepen. WC-diensten zijn zeer nuchter. “You see, the new style is to downplay doctrines and standards and, instead, feature music, theatrical skits, and short sermonettes on, what I call ‘Protestant grace,’ which is forgiving of sin but not the enabling to obedience.” Weet u, de nieuw stijl bestaat uit het onderdrukken van leerstellingen en ‘standards’ en in plaats daarvan het brengen van muziek, theatrale sketches en korte preekjes over, wat ik noem, ‘protestantse genade,’ dat is het vergeven van zonden maar niet het in staat stellen tot gehoorzaamheid. How can our church leaders advocate WC methodology, when it leads our people directly into liberalism, rebellion against GC Session decisions, and split-off congregations? Hoe kunnen onze kerkleiders WC-methoden promoten, als deze ons volk rechtstreeks leiden tot liberalisme, opstand tegen besluiten van GC-vergaderingen en afgescheiden gemeenten? De verbanden die hier gelegd worden, worden niet ondersteund door argumenten. WC staat juist bekend als behoudend in de leer. De relatie tussen de vrouw in het ambt en WC is niet te leggen en boven heb ik al aangegeven dat het afscheiden van gemeenten op aandringen van WC onzin is. Beschuldiging van de zucht naar geld, dat zou binnenstromen dankzij WC methoden. Hier speelt een ironische glimlach om mijn lippen. AFF meent dat het gerechtigd is tiendengelden te innen en te houden voor eigen gebruik. Zijpad naar banden met babylonische kerken —namen van Zweden en Macedonia, --Duitsland lid van Raad van Kerken --Nederland lid CIO –dat is Raad van Kerken petitie van CIO alleen over zondagsrust De kerk deed niets, want was bezig met rechtzaak tegen historische ZDA’s. Zie de onwaarheden van deze beweringen in de antwoorden: Zowel in Zweden als in Macedonië is de naam van onze kerk hetzelfde als in de wereldkerk. Zie over Duitsland en de raad van kerken het mailtje van Detleff Bendig (Appendix E). Het CIO heeft niets met de Raad van Kerken te maken, maar is een overlegstructuur dat in Nederland bestaat om als kerken te kunnen overleggen met de overheid. Hierdoor is het nu bijvoorbeeld mogelijk, dat John Sanches deeltijd gevangenispredikant is. Zie
verder het beleidsplan van de Unie, als het gaat om onze houding naar de Raad van Kerken in Nederland toe: wij streven geen volledig lidmaatschap na Onze kerk heeft nooit de petitie van het CIO ondersteund om de zondag te promoten, maar om tegen de 24-uurs economie te protesteren. Al met al: een paragraaf die gebouwd is op zand. Citaat van McClure (toenmalig voorzitter Noord Amerikaanse Divisie), nadat is vastgesteld dat de meeste amerikanen zich niet aangetrokken voelen tot wat er op sabbatmorgen gebeurt in ZDA gemeenten. “Do we have an obligation to offer uncompromising Adventism to them in a form that they will be apt to find more attractive? Is your answer is no, then I must tell you that one of us doesn’t understand the Great Commision. If your answer is yes, than our mandate is unmistakebly clear.” “Staan wij onder de verplichting om onversneden Adventisme aan hen aan te bieden in een vorm die ze waarschijnlijk meer aantrekkelijk zullen vinden? Als je antwoord nee is, moet ik je vertllen dat iemand van ons de grote zendingsopdracht niet heeft begrepen. Als je antwoord ja is, is onze opdracht duidelijk. Nu AFF: “Are we required by the God of heaven to offer uncompromising Adventism to them? Yes. Does He require that we offer it without band music, theatricals, clowns, and wild music? Yes.” Worden we door de God van de hemel verplicht onversneden Adventisme aan hen aan te bieden? Ja. Verwacht Hij dat we dit aanbieden zonder combo’s, theater, clowns en wilde muziek? Ja. Mclure pleit voor behoud van de boodschap in een vorm die de mens van deze tijd aanspreekt. AFF pleit voor behoud van de boodschap en behoud van vorm. Het lijkt mij dat zelfs de vorm van AFF niet meer dezelfde is als die van de pioniers. Onze pioniers waren met recht pioniers. Zij gebruikten voor hun tijd de modernste melodieën en methoden die er te vinden waren. Weinig kerken durfden zo vooruitstrevend te zijn. Die geest moeten we vasthouden zonder aan onze verkondiging te morrelen. Daarin passen muziekcombo’s (wat te denken van het machtige ZDA-orkest dat Rotterdam ooit had?), toneel en relevante muziek, naar gelang je er een doelgroep mee kunt helpen de boodschap te verstaan. Let wel: Mensen komen niet af op de soort muziek zelf of op het toneel zelf. Je zorgt er alleen voor, dat als mensen onder je gehoor komen, zij de boodschap zullen begrijpen en horen in (woord-, muziek- en toneel)taal die zij kunnen volgen. De werk wijze van de Geest der Profetie De goede manier van werken is te vinden in de GDP, reclame voor boekje en werken vanuit gezondheidsboodschap. The objective of WC and their associate churches is to produce a nation of Sunday church attendees. Whether or not they realise the fact, this will make it easier later for them to enact a National Sunday Law. Het doel van WC en hun associates is een natie te vormen van mensen die op zondag naar de kerk gaan. Of ze zich dit nu wel of niet realiseren, zal dit ‘t hen later makkelijker maken om een nationale zondagswet in te stellen.
Raar om dit van WC te zeggen: Zij houden het hele weekend (ook op sabbat) diensten voor zoekenden, terwijl ze hun diensten voor de leden door de week houden. Zodra je dus lid wordt, ga je op woensdagavond naar de echte kerk!
C. Willow Creek Community Church (info van hun website) Hoe bereiken we als gemeente de rand- en buitenkerkelijken met het Evangelie? Hoe vormen wij een aantrekkelijke gemeenschap die zout en licht is in onze wereld? De Willow Creek Community Church, een kerk vlakbij Chicago, heeft vanaf de oprichting in 1975 deze vraag centraal gesteld. Het werd een kerk voor onkerkelijken zonder concessies te doen aan de bijbelse boodschap. De kerkdiensten vallen op door hun niet-traditionele karakter: gebruikmakend van drama, eigentijdse muziek en ingaand op de moderne levensvragen. En dat werkt zo aanstekelijk dat de gemeente nu wekelijks ongeveer 18 duizend bezoekers ontvangt. De Willow-Creekgemeente is gebaseerd op de Bijbel als het geïnspireerde Woord van God, onderkent geestelijke gaven voor ieder christen en wordt gedreven door de liefde van Christus voor mensen die nog niet tot geloof zijn gekomen. Kenmerkend aan de gemeente is de manier waarop zij onkerkelijken benadert met het Evangelie (zeven-stappenplan). De leden van de gemeente proberen in het dagelijks leven relaties op te bouwen met onkerkelijken en van daaruit te praten over geloofszaken. Vervolgens nodigen ze hen op een ongedwongen manier uit om een van de speciale diensten voor belangstellenden te bezoeken. Tijdens deze samenkomsten wordt het Evangelie op een eigentijdse en creatieve manier vertaald naar het leven van alledag, gericht op vragen die leven bij ongelovige mensen. Na afloop van de dienst is er, zonder verdere verplichtingen, gelegenheid om vragen te stellen over het geloof en de kerk. Aanvaardt iemand Jezus Christus als zijn persoonlijke Verlosser, dan wordt hij/zij uitgenodigd voor de diensten voor gemeenteleden met bijbelstudie en lofprijzing. Ook sluit hij/zij zich aan bij een van de vele kleine groepen. Hier wordt in kleine kring de bijbel bestudeerd, pastoraat verleend en vrijwilligerswerk in de kerk gedaan. Willow Creek stimuleert haar leden ook om zich actief in te zetten in de gemeente. Men volgt een speciaal programma (Netwerk) dat helpt ontdekken welke geestelijke gaven men heeft en hoe die ingezet kunnen worden. Deze benadering heeft er, onder leiding van de Heilige Geest, toe geleid dat ongelovige en onkerkelijke mensen toegewijde volgelingen van Christus zijn geworden en op hun beurt anderen met het Evangelie bereiken. Het is niet het eigentijdse karakter van de diensten alléén dat mensen trekt. Een Nederlandse bezoeker formuleerde het zo: "Natuurlijk, Amerikanen zijn meesters in het organiseren en presenteren, maar hier gaat het om meer. Veel meer. Het is de diepe bewogenheid met een verloren wereld die de bezoekers het meest aanspreekt.”
D. De vijf G’s van Willow Creek De vijf G's zijn een poging om in grote lijnen een beeld van een gezonde, bijbels functionerende gemeente te schetsen. Bij het bestuderen van de Heilige Schrift bleek de Bijbel een toegewijde volgeling van Christus ten diepste te omschrijven als iemand die: • de genade van God op een persoonlijke manier begrijpt en zijn vertrouwen stelt op Jezus Christus als zijn Heer en Redder; • van harte geestelijk wil groeien; • actief en graag deelneemt aan een groep met medegelovigen die ook geestelijke volwassenheid en gemeenschap nastreven; • de gaven leert te gebruiken die God hem/haar als dienaar van Jezus Christus heeft gegeven • aan de gemeente geeft door verantwoorde-lijkheid op zich te nemen voor een deel van Gods werk in de gemeente. Dit noemen we ‘De vijf G's’ - Genade, Groei, Groep, Gaven en Geven. Dit zijn aspecten die de individuele gemeente-leden van Willow Creek afzonderlijk helpt bij het bepalen van zowel hun persoonlijke vooruitgang op weg naar evenwichtige groei als hun deelname aan het Lichaam van Christus (en dit zijn bij Willow Creek de voorwaarden voor lidmaatschap). Tevens geloven we dat dit vijf essentiële kenmerken zijn voor de bouw van bijbels functionerende kerken. Genade De persoonlijke toe-eigening van het verlossende werk van Christus (Efeziërs 2:8-9). Dit is het begin van een leven als christen - de levensveranderende ontmoeting met Gods onverdiende gunst. "Je wordt geen christen op basis van een prestatieplan," aldus Hybels, "maar wanneer je leven op zijn kop gezet wordt door de ontdekking dat het juist het genadeplus-niets-plan is dat je zicht geeft op het Koninkrijk van God. Het is de erkenning dat je verlossing niet verdient en het aanvaarden van een geschenk dat je nooit zult kunnen verdienen of waard bent. Het is de radicale ontdekking - waardoor je leven verandert en je bestemming wijzigt - dat Jezus voor jou gestorven is en dat Hij verlossing en eeuwig leven als een genadegave voor jou ter beschikking heeft gesteld." Groei Het doorlopende bewijs van een veranderend leven en streven naar Christus-gelijkvormigheid (2 Petrus 3:18). Dit neemt ons hele leven in beslag. Ons leven met God begint met genade en gaat verder door genade. "De Bijbel wil niets weten van iemand die beweert dat hij christen is maar zijn geloof in de kast zet en zegt: ‘Nu ga ik terug om op dezelfde manier verder te leven als ik gewend was’", aldus Hybels. "Dit past niet bij de bijbelse definitie van een christen! Een ware volgeling van Christus richt zijn leven actief op hetgeen hem in de richting van geestelijke groei stuurt. Zo iemand gaat graag naar de dienst om samen met anderen God te aanbidden, is gemotiveerd om met anderen over zijn geloof te praten en geeft door zijn algemene gedrag en leefpatroon blijk van zijn geestelijke groei." De groei van een volgeling van Christus wordt gestaafd door de volgende kenmerken: • hij/zij blijft werken aan geestelijke ontwikkeling door gebed, aanbidding en bijbelstudie; • de erkenning van de Bijbel als doorslaggevende autoriteit; verlangen om de Bijbel helemaal
te gehoorzamen; • het verlangen om persoonlijke zonde aan te pakken en bij pogingen hiertoe de kracht van de Heilige Geest te hulp roepen; • het streven om Gods genade over te brengen op anderen door persoonlijk getuigenis en deelname aan de collectieve evangelisatieactiviteiten van een levendige plaatselijke kerk. Groep Deelname aan het Lichaam van Christus en contact met anderen in relaties met diepgang (Handelingen 2:46). Mensen zijn geschapen voor gemeenschap. Wanneer we tijd doorbrengen met een paar vertrouwde geloofsgenoten in een kleine groep, kan iemand ons duidelijk laten zien wat we op eigen kracht soms niet kunnen zien - dat God in en door ons heen aan het werk is. We kunnen elkaar helpen om meer op Christus te gaan lijken, elkaar bemoedigen en zo op een gezonde manier rekenschap van elkaar vragen. "Waardoor onderscheidde de eerste gemeente zich nu echt van de andere religieuze organisaties in het Jeruzalem van de eerste eeuw?" vraagt Hybels. "Niet doordat ze bij elkaar kropen en boekrollen lazen. Niet doordat de eerste christenen bij elkaar kwamen en gebeden opdreunden. Een heleboel religieuze groeperingen deden dit soort dingen. Het ging om de manier waarop de volgelingen van Jezus in de gemeenschap stonden. Hun christen-zijn bracht een ommekeer in hun relaties teweeg en hielp hen om ware broeders en zusters te worden. Ze stelden zich in hoge mate kwetsbaar op door in vertrouwen zulke hechte relaties aan te gaan. Ze gingen zelfs zo ver dat ze hun bezittingen met elkaar deelden en zich ervan vergewisten dat broeders en zusters niets te kort kwamen." Gaven Het Lichaam van Christus dienen op basis van geestelijke gaven en verlangen (Romeinen 12:6-8). Gods plan voor 'groepen' heeft grote gevolgen voor 'gaven': God heeft ons verschillende gaven gegeven zodat we elkaar nodig hebben en kunnen helpen. Hij kiest de gaven die Hij ons wil geven, zodat we richting in ons leven vinden en echt tot ons doel komen. Net als een lichaam met verschillende organen maken onze verschillende functies en activiteiten de kerk levensvatbaar. "Alles wat hierin tekort schiet, is abnormaal gedrag voor iemand die beweert een toegewijde volgeling van Christus te zijn," zegt Hybels. "Nogmaals, de Bijbel wil niets weten van een toegewijd christen die duimen zit te draaien en zegt: ‘Ik zal toekijken hoe anderen zich aansluiten, dienstbaar worden en de kar gaan trekken.’ Je kunt jezelf geen toegewijde volgeling van Jezus noemen zonder aandacht, zorg of belangstelling aan de dag te leggen om je geestelijke gaven te ontdekken en je hiermee in het strijdgewoel van een plaatselijke kerk te storten." Volgelingen van Christus die het belang van gaven begrijpen, nemen de tijd om hun geestelijke gaven binnen de gemeente te ontdekken, te ontwikkelen en toe te passen, met de steun en bevestiging van het Lichaam. Geven (Goed rentmeesterschap) God eren met je materiële bezit en de gemeente ondersteunen met als doel het bijbelse principe van de tienden te vervullen of, naarmate God je overvloediger zegent, te overtreffen. (Filippenzen 4:11-19) De kern van de zaak is hier gehoorzaamheid met heel je hart. Een aanzienlijk deel van Jezus'
onderwijs betrof onderwerpen als goed rentmeesterschap en gezond financieel beleid. Het Oude Testament bevat ook talrijke lessen over het belang van het offeren van je middelen tijd, talenten en rijkdommen - aan God. "De Bijbel zegt van kaft tot kaft," aldus Hybels, "dat we onszelf helemaal aan God geven zodra we tot Jezus komen en gered worden. We worden ondergeschikt aan zijn soevereiniteit en heerschappij over alles wat we zijn en alles wat we hebben." Studies - om over ervaring nog maar te zwijgen - tonen aan dat dit het moeilijkste aspect van het christelijke leven is. Het geven van giften - of het gebrek hieraan - is de grootste crisis die de kerken van nu het hoofd moeten bieden. Veel factoren dragen hiertoe bij, vooral een gebrek aan begrip van en onderwijs over wat Gods Woord feitelijk over dit onderwerp zegt. "De Bijbel," zegt Hybels, "spreekt nergens over iemand die zegt: ‘O, ik heb Christus lief, maar ik ga Hem niet met mijn tienden eren. Ik ga Hem niet met mijn middelen en mijn tijd eren,’ of: ‘Ik heb God lief, maar ik offer Hem als het zo uitkomt eens een kneusje, een afgedankt lam - weet je wel, vijf piek die ik niet nodig heb.’" Alles op een rijtje gezet Dus wat betekent het om een gemeente te zijn die sterk en aanstekelijk is? Wat is het bewijs van bloeiend geestelijk leven en bruisende vitaliteit binnen de plaatselijke gemeente? De vijf G's zijn een poging om in grote lijnen een beeld van een gezonde, bijbels functionerende gemeente te schetsen. De vijf G's zijn niet alleen een handvat voor de leden, maar ook voor de leidinggevenden in een gemeente. Wanneer uw gemeente er blijk van geeft dat ze Gods genade heeft begrepen en zich heeft toegeëigend, blijft groeien in haar relatie met Hem, relaties aangaat en groepen vormt die levensveranderend werken, van God gegeven gaven inzet voor het algemeen nut van het Lichaam en logisch reageert op onze genadige God met goed rentmeesterschap, dan heeft u een fundament gelegd voor een kerk die nieuw terrein kan betreden, meer mensen kan bereiken en, naarmate de Heilige Geest werkt, de grenzen van het Koninkrijk kan verleggen. Een sterke en aanstekelijke kerk. Vertaling: Tirza Keesmaat Bron: Willow Creek Nieuws september 1999
E. email van Detleff Bendig over de Raad van Kerken in Duitsland Hey Rudy, we have a conference-congress on sabbath, so I have my head full of ideas and duties. But here are some answers to your questions. We have in Germany an "Arbeitskreis Christlicher Kirchen" (ACK), which is a working circle but not an institution. This ACK is working together on special topics like worships on special occasions. But they also help one another if it is necessary. Than you have some different possibilities of membership. First you can be a full member, next a guest and at last an observer. Before 1989 our East Adventist Church was a full member of the council of churches because this was absolutely necessary in the situation of communism and they made many very good experiences. Our church was playing a very strong role in this time - while our church in the west held it not necessary to be a member anyway. Than the wall was broken. After this time the question came up how to handle this in united Germany. So the ACK asked us to become a full member. But the north and south union only decided to become a guest. But also this was critisized very strong by many of our members. So a working circle was put together (lay members and some pastors) to work about the good and bad sides of membership for around two years. They collected all experiences from our whole country. At the end they found out that there is no problem of being a guest in the ACK but we have many advantages. We have strong helpers if the press is denunciating Adventists on any reason. Adventist teachers can work in public schools as religion teachers and many more. Something is very important. Because the national ACK is only a working circle this means that no church in any town is automatic a guest of a regional ACK to. This must be decided in each case seperately. So in northern Reinish Westfalia they have just decided to be guests too - but we in lower Saxonian not. This is for short the situation. With kind greetings - I am well - Detlef
