De kracht van eenvoud
Jij wordt gezien!
9
Taiwan
13
Tijd voor VEILIGHEID
16
CITY of DANCE
26
18e jaargang nr 3 september 2013
Arduin organiseert EXPERT MEETING Door Dirk Voorhoeve, redactie In de raadszaal van Gemeente Middelburg zitten op 24 april 38 experts uit heel Nederland en België aandachtig te luisteren naar de Amerikaanse professor Bob Schalock. Ze zijn deze middag bij elkaar om te werken aan de praktische uitwerking van de Conventie over de Rechten van Mensen met een Beperking.
INHOUD NEDERLANDS met GEBAREN
VIEREN
Foto inclusief voorpagina: Marjan Roling
IK en de MENSEN om ME HEEN
Razende REPORTERS...
20
22
Piet van den Beemt prijs
24
ARDUIN wordt gezien!
25
Gewoon wat kan, speciaal wat moet.
NLDOET
2
18e jaargang nr. 3 september 2013
UITSLAG prijsvraag intelligenties In de vorige uitgave deed Marjan Roling een oproepje om na te denken over Meervoudige Intelligenties: zijn er nog andere intelligenties te bedenken dan de acht die zij beschreef? De leukste reactie die wij ontvingen is die van Reneé Smit Roeters uit Middelburg
6
10
31
In klein comité gaan de experts op zoek naar indicatoren en strategieën voor de stand van zaken van deze conventie. De conclusies zijn zeer divers, van "sociale inclusie kan preventieve werking hebben, bijvoorbeeld op gebied van geweld" tot "ondersteunende diensten zouden de inclusiegedachte moeten overdragen, vooral naar de gezinnen". Al deze gegevens zullen worden verwerkt in een Delphi studie. De expertmeeting is georganiseerd door Gemeente Middelburg samen met E-QUAL, een samenwerking tussen de Universiteit Gent, Hogeschool Gent en Stichting Arduin. Het is de start van een groter onderzoek en discussie over de relatie tussen de Conventie voor de Rechten van Mensen met een Beperking en het Model voor Kwaliteit van Bestaan van Schalock en Verdugo. Arduin gebruikt daarbij de acht domeinen van Kwaliteit van Bestaan van Schalock en Verdugo. Professor Schalock is een vermaard Amerikaanse academicus die onder andere faam verwerft door zijn werk rond het begrip Kwaliteit van bestaan. Zijn publicaties gaan vooral over de kwaliteit van bestaan van mensen met een beperking, maar ook in ruimere zin heeft hij heel veel boeiends te vertellen. Bob Schalock is één van de belangrijkste voortrekkers van het onderzoek naar hoe we kwaliteit van bestaan kunnen meten. Hij gaat daarbij uit van de trend naar de-instutionalisering en belangenbehartiging. Hij is sinds zeven jaar aan Arduin verbonden.
ZIEN en GEZIEN worden!
Proefslim Een tijdje geleden heb ik een mail gestuurd naar Arduin, want ik wilde heel graag Trainer worden op de Academie. Ik wist dat ik dan misschien een proefles zou moeten geven. Eerlijk gezegd werd ik wel een beetje zenuwachtig van dat idee. Een proefles is best spannend, je gaat dan natuurlijk proberen om de aller-aller-leukste les te geven die er maar bestaat, want wie de beste les geeft wordt natuurlijk de nieuwe trainer. Het lijkt wel een wedstrijd! In mijn gedachte zag ik een lokaal voor me met een heleboel cursisten en dan ook nog mensen erbij die naar mij zouden kijken of ik wel kon lesgeven. Nu moest ik nog iets bedenken wat ik ze zou willen leren. Opeens wist ik het! Ik ging vertellen over proeven. Dan kom je vanzelf ook wel op smaken, en eten en drinken. Of een proef doen zoals bijvoorbeeld een uitvinder doet om iets uit te proberen. In mijn gedachte werd het een vrolijke les met bruisende limonade en plakkende handen. Lekker en vies. Ik ben niet de nieuwe trainer geworden, maar heb wel ontdekt dat er niet alleen denkslim en woordslim enz. bestaan, maar dat proefslim ook best bij de Meervoudige Intelligenties hoort!
Column
Vraag aan de bestuurder Wat kunnen we zelf doen om het netwerk in onze wijk te versterken? Er is daarbij veel winst te behalen met goede ideeën van andere locaties. Maar hoe houden we contact met elkaar? Wat moet je dan doen als je een idee hebt? En hoe deel je dit? Het versterken van het netwerk in de wijk werkt twee kanten op. Aan de ene kant kom je hiermee in contact met je buren, waardoor het netwerk van de cliënt groter en sterker wordt. Aan de andere kant kunnen we ook wat betekenen voor die buren, bijvoorbeeld door ondersteuning te geven vanuit de woning. Denk dan aan zaken als het zorgen voor de planten of dieren bij afwezigheid door vakantie, of het uitlaten van de hond. Je zou ook eens een kunnen collecteren voor een goed doel om zo in gesprek te raken met de buren. Het is Arduin eigen om te zoeken naar creatieve ideeën en andere invalshoeken. Dit begint overigens klein: zoeken in eigen buurt en met elkaar. Ideeën die met behulp van de organisatie opgepakt kunnen worden, kun je mailen naar ons. Wij kunnen dit verder oppakken en de aangedragen ideeën helpen ondersteunen, niet per se alles uitvoeren. Maar hoe deel je die goede ideeën nu met elkaar? Door ze te sturen naar
[email protected]. We hebben nagedacht over de wijze om dit dan weer te delen binnen de organisatie. Vanwege de spreiding door heel Zeeland lukt het niet om de ingezonden tips één op één met elkaar te delen, of om elke maand bijeenkomsten te organiseren. Daarom werken we aan een digitale vindplaats voor ideeën. Hier kan je dan succesverhalen delen, maar ook vragen stellen die dan gelijk door een manager van antwoord kunnen worden voorzien. Heb jij suggesties voor deze vindplaats? Hoe kunnen we deze het beste maken? Wat moet er allemaal op? Of is het helemaal niet nodig? Stuur jouw reactie dan naar
[email protected]. Patty van Belle Raad van Bestuur Elke uitgave van de ARDU!N geeft Patty van Belle antwoord op een vraag van een medewerker of cliënt. Wil je ook een vraag stellen? Stuur dan een mail naar
[email protected]
18e jaargang nr. 3 september 2013
3
Recht Rachel Oudshoorn Marieke Slingenberg Alco Warners
door MEDEZEGGENSCHAP
“Hallo, zou ik iemand van jullie woning mogen interviewen?”
Het is belangrijk dat mensen die bij een organisatie wonen, mee kunnen praten over hun eigen leven. Vroeger bepaalden ‘de leiding’ en de directeur eigenlijk alles, maar dat is gelukkig al lang voorbij. De cliënten zelf en/of hun verwanten weten heel goed wat ze willen en belangrijk vinden. Dat is het recht op medezeggenschap. Omdat de Nederlandse regering dit belangrijk vindt, is dit recht vastgelegd in een wet: De Wet medezeggenschap cliënten zorginstellingen (Wmcz).
Dat was mijn vraag aan degene die op dat moment aanwezig was in de woning. Ik kreeg een hele warm en enthousiast “Ja natuurlijk!” te horen. En direct werd de naam Eric genoemd, een hele lieve man die het absoluut verdient om eens in het zonnetje te staan.
In deze wet staat dat een organisatie verplicht is om een cliëntenraad in te stellen. De cliëntenraad komt op voor de belangen van de cliënten. Het gaat hierbij wel om gemeenschappelijke belangen, die grotere groepen cliënten aangaan, of alle cliënten. Bijvoorbeeld hoe de schoonmaak georganiseerd is, of welke activiteiten je in je vrije tijd kan doen. Het gaat niet over vragen van één persoon, bijvoorbeeld iemand die zijn kamer roze wil schilderen. Dat laatste moet je gewoon met je begeleider/persoonlijk assistent bespreken. De cliëntenraad is gesprekspartner van de Raad van Bestuur. De cliëntenraad heeft het recht om invloed uit te oefenen op alles wat belangrijk is voor de cliënten. Ze kan daarvoor advies uitbrengen aan de Raad van Bestuur. In de wet Wmcz wordt onderscheid gemaakt in gewoon advies en verzwaard advies. Gewoon advies betreft dingen die vooral de organisatie aangaan, maar ook de cliënten. Bijvoorbeeld: de begroting; een verhuizing; een fusie. De Raad van Bestuur vraagt de cliëntenraad om advies vóórdat de plannen worden uitgevoerd. Er moet voldoende informatie zijn, zodat de raad een goed advies kan uitbrengen. De cliëntenraad mag ook een ongevraagd advies uitbrengen. Dat
doen zij als het niet gevraagd wordt, maar de cliëntenraad het toch nodig vindt advies uit te brengen. Bij een gewoon advies is de Raad van Bestuur niet verplicht dit over te nemen. Zij moeten wel schriftelijk laten weten wat er met het advies gedaan wordt.
Het recht op medezeggenschap is vastgelegd in een wet: De Wet medezeggenschap cliënten zorginstellingen
den. Bij een verzwaard advies is de Raad van Bestuur verplicht het advies over te nemen. Als dat niet gebeurt kan de kwestie voorgelegd worden aan de commissie voor vertrouwenslieden. Dit is een geschillencommissie, die kan bemiddelen of een bindende uitspraak doen. Ook nietigverklaring is mogelijk. Dit kan de cliëntenraad gebruiken als de organisatie een actie gestart is waarover geen advies is gevraagd, maar waar de cliëntenraad het niet mee eens is. Men kan deze actie dan nietig verklaren en daarna het traject van advies vragen opstarten. Dit kan alleen bij verzwaard advies. Dankzij de wet Wmcz kan de cliëntenraad haar stem laten horen ten behoeve van alle cliënten.
natuurlijk ook bij. Heel bijzonder is dat dit dagcentrum naast een museum is gevestigd.
Eric de Koning Eric is een vrolijke en nieuwsgierige man uit 1963. Hij woont met twee medecliënten in Dauwendaele, Middelburg. Eric is geboren in de drukke en hectische stad Rotterdam.
Favoriete bezigheden Eric kan uren zoet zijn met speelkaarten, het is dan ook geweldig als hij weer nieuwe kaarten mag kopen. 's Avonds is het vaak tijd om te relaxen, tijdschriften te bekijken en af en toe eens zien wat er op televisie is. Maar het liefst is Eric op pad, hij gaat dan graag de stad in, treinen kijken op het station, een dagje uit, op vakantie of genieten met zijn broer op de tandem. Dat is natuurlijk helemaal een feest: samen fietsen en de wind door je haren! Super!
Dagbesteding Vijf dagen per week bezoekt Eric het dagcentrum Veerse Gat. Hier doen ze veel leuke activiteiten zoals knutselen, lekker koken tussen de middag of heerlijk wandelen in het naastgelegen bos. Het waterbed en de tuin waar je kan zonnen horen er
Vrijwilliger Dingen doen en ondernemen vindt Eric echt leuk. Maar hij kan dit niet alleen en is daarom op zoek naar een vrijwilliger. Iemand die af en toe de tijd voor hem neemt om bijvoorbeeld ergens een kop koffie te drinken, de koopavond te bezoeken of eens de
Door Dominica Samulewska, redactie
stoute schoenen aantrekt om een dagje uit te gaan.
Is dit iets voor jou?
Dan kan je contact opnemen met
[email protected]. Het servicepunt zorgt dan dat je mail doorgestuurd wordt. Bedankt dat ik een stukje over je mocht schrijven Eric!
Jubileumbijeenkomst Arduin feliciteerde op woensdag 3 juli jl. de volgende medewerkers
Verzwaard advies gaat over dingen die vooral de cliënten treffen in hun dagelijks leven. Bijvoorbeeld: een andere manier van koken in een huis of voor de hele organisatie; een besluit dat nergens meer gerookt mag worden; een verandering van het beleid rond taxivervoer. Ook hierover moet de Raad van Bestuur op tijd advies vragen aan de cliëntenraad, dus voordat de plannen uitgevoerd wor-
Informatie van en over de Cliëntenraad van Arduin vindt u op de website van Arduin.
12½ jaar: Christiane van de Rest, Francis Bruynes, Irma Lampert, Henk Lautenbach, Sharon de Witte-Meulmeester, Mary-Ann WillemsSchrier, Wendy van der Heide, Frank van Heuven Staereling, Arie Koets, Shimon Harazi, Petra Donze, Nel Jobse-Walhout, Natasja de Lange, Ko Misilje, Anita de Witte-Kluyfhout, Joke de Bruin-Verhulst, Hannie Mesie-van de Vreugde, Jacqueline Corré-van de Velde, Brenda Bostelaar-van Essen, Peter Nuyts, Ria Addink-Ligthart
De Cliëntenraad is bereikbaar via e-mail:
[email protected]
25 jaar: Hilda Wösten-Kloen, Conny Wijkhuijs-Adriaanse
redactie
4
In deze rubriek zoek ik elke keer iemand op om wat meer over deze persoon te weten te komen en eens te kijken wat hem/haar zoal bezighoudt. Wil jij ook geïnterviewd worden? Mail dan naar
[email protected]
Een kijkje in HET LEVEN VAN...
18e jaargang nr. 3 september 2013
(Flex-)pensioen: Alfred van Haasteren, Hans Magnus, Hannie Mesievan de Vreugde, Bert van Sabben en Marion van Zijl ●
18e jaargang nr. 3 september 2013
5
Over op NEDERLANDS met GEBAREN
cliënt en zijn omgeving deze gebruiken. Als deze cliënt een nieuw gebaar wil leren, kiezen we een gebaar uit het gebarenlexicon van de NGT.
Lammetjes!!!
Door Jael Ordehi, team Paardoes
Door Samantha Schoonaard en Corrien Krijger, logopedisten Arduin gebruikt al jaren de Weerklankgebaren ter ondersteuning van de communicatie met cliënten. Dit gaat veranderen. Inleiding Onlangs heeft de afdeling logopedie samen met haar manager Jos van Loon besloten om Arduin-breed Nederlands met Gebaren in te voeren. Tot nu toe gebruikten we de Weerklankgebaren. Om achtergrondinformatie te geven hebben we dit artikel geschreven. We gaan kort in op het belang van gebaren in de communicatie en leggen uit waarom we deze overgang maken en hoe we dat gaan realiseren. Waarom gebaren? Het gebruik van gebaren als ondersteuning van gesproken taal heeft verschillende voordelen. Het zorgt ervoor dat je bewust wordt van wat je zegt en gebaart. Vaak krijg je hierdoor meer aandacht van de cliënt. Een cliënt die veel gebaren ziet in zijn omgeving, verwerkt ook informatie met zijn ogen, in plaats van alleen met zijn oren. Hij/zij beseft dat het bewegen van handen een betekenis kan hebben. Tevens bevordert het maken van gebaren, dat je je taal afstemt op het taalniveau van de cliënt. Het maken van gebaren wordt gebruikt om de taalontwikkeling te stimuleren. Een kind/cliënt leert eerder gebaren dan dat het woorden spreekt. Tevens blijkt dat voor het aanleren van nieuwe woorden gebaren helpen het woord beter te onthouden. Waarom Nederlands met Gebaren? De Weerklank is een instelling in Amsterdam, die zorg verleent aan mensen met een verstandelijke beperking met gehoor en/of communicatiebeperkingen. Omdat men dacht dat de gewone gebaren te moeilijk zouden zijn voor mensen met een verstandelijk beperking, heeft Weerklank een aangepast lexicon van gebaren gemaakt van 800 gebaren; de zogenaamde Weerklankgebaren (1980). Uit onderzoek is nu gebleken dat het
aanpassen van gebaren niet nodig is voor mensen met een verstandelijke beperking. Een cliënt die voldoende gemotiveerd is om een begrip te herkennen en te gebruiken kan zich het gebaar eigen maken. Voorwaarde is dat het gebaar gekoppeld wordt aan een situatie. Ook het aanleren van de vorm van het gebaar blijkt mogelijk. Eerst wordt het gebaar voor de cliënt vereenvoudigd, maar bij consequent aanbieden van het juiste voorbeeld is hij/zij in staat de juiste vorm te maken. Het lijkt op de taalverwerving van een kind; de eerste woorden die het kind spreekt zijn vaak vereenvoudigd. Bijvoorbeeld sies ipv fiets. Uiteindelijk zal het kind fiets gaan zeggen. Het aanpassen van gebaren is dus niet nodig. Vandaar dat men nu landelijk de keuze heeft gemaakt om standaardgebaren uit de Nederlandse gebarentaal (NGT) te gebruiken in de communicatie met verstandelijk beperkten. Op deze wijze wil men de uniformiteit in het gebarenaanbod bevorderen. Dat wil zeggen dat iedereen in Nederland dezelfde gebaren gebruikt, ongeacht of je nu een verstandelijke beperking hebt of niet. Dit komt de inclusie ten goede! Natuurlijk volgt Arduin deze landelijke lijn. Gebruik gebaren De gebaren die wij gaan gebruiken zijn de gestandaardiseerde gebaren uit het gebarenlexicon van de Nederlandse Gebarentaal (NGT). De NGT heeft een eigen grammatica die heel anders is dan die van het Nederlands. Het toepassen van gebaren in onze ondersteuning van de communicatie doen we volgens het principe van Nederlands met Gebaren (NmG). NmG is een visuele weergave van de gesproken taal, waarbij gebaren uit het gebarenlexicon van de NGT worden gebruikt
ter ondersteuning van de gesproken taal. Zo deden we dat ook met de Weerklankgebaren; we ondersteunden de belangrijkste woorden (trefwoorden) uit een zin met een Weerklankgebaar.
Hieronder zie je de twee versies gebaren van boterham en spelen. Figuur boterham NGT
Cliënten die voor het eerst gebaren gaan leren, leren NmG met de gebaren uit het lexicon van de NGT. De logopediste kan hierbij helpen. Zij onderzoekt op welk niveau de cliënt communiceert en welke gebaren hij/zij nodig heeft. Zij maakt een individueel aangepaste gebarenlijst voor de cliënt. Zij leert de cliënt en zijn/haar omgeving de gebaren te gebruiken. De komende jaren zullen er dus twee soorten gebaren gebruikt worden in de communicatie met cliënten binnen Arduin; de Weerklankgebaren en het gebarenlexicon van de NGT. Uiteindelijk zullen de Weerklankgebaren verdwijnen.
Weerklank Het is inmiddels zo dat het passend onderwijs al gestart is met NmG. De ondersteuners hebben dit voorjaar een cursus NmG gevolgd. In november en december wordt een cursus NmG voor geïnteresseerden aangeboden op de Academie ●
Vrijwilliger
Figuur spelen
gezocht... Ik ben Cees, een leuke man van 52 jaar, ik woon in Middelburg. Ik zoek een vrijwilliger om in het weekend leuke dingen mee te doen. Zoals bijvoorbeeld winkelen, filmpje kijken enz. Ik zit voor langere afstanden in een rolstoel en kan kleine stukjes lopen.
Kopie: Nederlands Gebarencentrum
Er zijn - gelukkig - ook veel gebaren hetzelfde, bijvoorbeeld thee en douche.
Het is niet zo dat de Weerklankgebaren nu fout zijn. Het gaat immers om de communicatie! Dus als een cliënt vertrouwd is met de Weerklankgebaren blijven de
Ik houd van: dvd, video, tv kijken, erop uit gaan in de natuur en ik luister graag naar muziek. Graag zie ik een reactie tegemoet. Voor een reactie kunt u mailen naar mijn persoonlijk assistent:
[email protected]
De rust wordt verstoord op Paardoes bij de geboorte van de eerste twee lammetjes. Een paar weken te vroeg, en niet verwacht, brengt de trotse moeder twee gezonde en drukke lammetjes op de wereld. In paniek wordt snel alles klaar gezet. Extra stro voor een zacht en warm bedje om de eerste nacht door te komen en wat jodium om alles goed infectievrij te houden. Na twee weken afwachten is het startschot gegeven. Net zoals het spreekwoord Als er één schaap over de dam is, volgen er meer... gaat het nu ook! Binnen notime bevallen alle gezusters Schaap en Geit. Er is zelfs een schaap bevallen van drie lammeren! Om de moeder een beetje te ontzien, en ervoor te zorgen dat zij niet broodmager wordt door al dat geslurp van de lammeren, geven wij de fles aan haar drieling. Dit betekent late nachten en vroege ochtenden, maar het tevreden gemekker van de lammetjes maakt dat al snel goed! In totaal zijn er tien schapenlammeren en vijf geitenlammeren. Enkele namen van onze lammetjes zijn: Cruella de Vil (je weet wel, die van de 101 Dalmatiërs, het lam is zwart met wit), Joker (de clown van Batman, het lam lijkt er sprekend op), Bambi, Black, Negro en Cavia. Heb ik je al nieuwsgierig gemaakt naar hoe onze lammeren eruit zien? Kom dan een kijkje nemen op Paardoes! ’s Morgens mogen ze allemaal naar de wei, dit zorgt voor een show vol acrobatiek en hardloopwedstrijden. Tot mekkeren!
Vrijwilliger gezocht... Mijn naam is Jan Vaane en ik ben 56 jaar. Ik ben een vrolijke man en hou van een grapje. Een van mijn hobby's is zwemmen en ik ben daarom op zoek naar een vrijwilliger die met mij wil zwemmen op dinsdagavond in 't onderdak in Zierikzee. Ben jij die gezellige vrijwilliger waar ik naar op zoek ben? Dan kan je contact opnemen met
[email protected]. Het servicepunt zorgt dan dat uw mail doorgestuurd wordt. Wie weet tot snel!
>>
6
18e jaargang nr. 3 september 2013
18e jaargang nr. 3 september 2013
7
DIPLOMA rijden NIEUW terras Paardoes Het terras van Paardoes heeft een nieuw uiterlijk! Met het ingezamelde geld van verschillende sponsors is nieuw en zeer stevig terrasmeubilair aangeschaft.
Door Esther Hendriks
Van 22 april tot en met 27 april was het op Manege Paardoes Diploma rijden. Alle ruiters en amazones van Manege Paardoes krijgen tijdens de les de kans om een diploma te halen. Er zijn verschillende diploma’s te behalen tijdens deze week, van een certificaat en een A diploma tot het E diploma of een individuele proef. Dit is voor de ruiters en amazones dus een spannende week. Ze doen allemaal erg hun best! Als het goed gaat en ze behalen alle punten die op het diploma staan, kunnen ze verder oefenen om volgend jaar weer een stapje hoger te gaan.
Het meubilair is gemaakt door leerlingen en medewerkers van Praktijkschool Het Bolwerk uit Middelburg. Paardoesmedewerkers Irene, Jan, Travis, Ruud en Jens hebben het meubilair netjes in de olie gezet ter bescherming tegen de weersinvloeden, zodat we met ons allen nog vele jaren van de stoelen, tafels en bankjes kunnen genieten.
8
Na afloop van de les volgt een spannend moment: de diploma’s worden uitgereikt in de kantine. Alle ruiters en amazones krijgen hun diploma met een mooi vaantje van de jury.
Al met al een geslaagde week met veel tevreden ruiters en amazones! We feliciteren alle ruiters met hun behaalde diploma! De jury willen we graag bedanken voor hun inzet! ●
SPORTfestival Zeeland 2014
Komt u ook een kijkje nemen op ons mooie terras? Dat kan tijdens de onderstaande openingstijden. Vanwege de paardrijlessen op dinsdag- en vrijdagavond tot 20.30 uur. Het terrein is geheel rolstoeltoegankelijk.
In het voorjaar van 2014 wordt een groot sportfestival in Goes georganiseerd door verschillende organisaties, waaronder Stichting Arduin en diverse sportverenigingen. Iedereen uit Zeeland die iets meer wil weten over sportmogelijkheden kan kennis maken met verschillende sporten.
Adres: Bosweg 8, Vlissingen. Openingstijden: ma, wo en do 8.30 tot 16.00 uur. di en vr 8.30 tot 20.30 uur. za 8.30 tot 14.00 uur.
Wij zoeken vrijwilligers! Wie wil ons helpen deze dag te organiseren? Ook voor de dag zelf zijn we op zoek naar vrijwilligers. Meld je snel aan! We hebben je hulp hard nodig! Voor meer informatie of aanmelden stuur een e-mail naar
[email protected]
18e jaargang nr. 3 september 2013
Door Marjan Aukes, orthopedagoog
We weten het allemaal: bewegen is goed voor je lijf. Het houdt je fit, het geeft je een voldaan gevoel en vaak geeft het ook veel plezier. Maar hoe moet dat nu als je lichaam die bewegingen niet zomaar kan maken? Hoe blijf je in beweging als je voor elke houdingsverandering hulp nodig hebt? Kortom: hoe zit dat eigenlijk, bewegen als je een ernstige meervoudige beperking hebt? Dit was de vraag toen het ging over de almaar groter wordende buik van Sjaak Bevelander hadden. Nu zijn been weer genezen is na een breuk, zou hij meer moeten bewegen. Maar dat is niet zo eenvoudig: zijn lichaam is halfzijdig verlamd en we moeten rekening houden met zijn broze botten en epilepsie. Even een rondje hardlopen is er dus niet bij. We besloten Geert Bouwman en de fysiotherapeuten te raadplegen. Samen vonden we: bewegen is ook belangrijk voor mensen met een ernstige meervoudige beperking. En het kan! We moeten er alleen meer over leren. Op 12 november 2012 zijn Geert, Carla en ik daarom naar Rosmalen gereisd. Bij de organisatie Cello heeft men een workshop ontwikkeld waarin je leert hoe je op een andere manier naar beweging kunt kijken. Dan ontstaan er ineens nieuwe mogelijkheden: ‘De kracht van eenvoud’.
Om de diploma’s te halen, moeten bepaalde oefeningen uitgevoerd worden. Sommigen rijden een zelfstandige proef. Zo doen enkele ruiters gymnastiek oefeningen te paard en anderen galopperen zelfstandig een hele ronde door de bak. Deze oefeningen en proefjes worden beoordeeld door de jury! De jury wordt door alle vriendelijke glimlachjes en knipogen van de ruiters verwend. Ook zijn veel trotse familieleden en vrienden aanwezig.
Tekst en foto’s: Maureen Brand
SYMPOSIUM De kracht van eenvoud
Bewegen begint met bewust zijn van je eigen lichaam. Pas als je beseft dat je een been hebt, zal je je been ook gaan bewegen. Je kunt iemand helpen zich bewust te worden van zijn lichaam door bijvoorbeeld aanraking, maar ook door weerstand te laten voelen. Denk maar aan het tillen van een zware boodschappentas: dan voel je je arm wel! Tijdens de workshop bleek al gauw dat we aan veel te grote beweegplannen hadden gedacht. Het uitgangspunt is namelijk: elke beweging is er één, hoe klein ook! Het is daarom belangrijk om goed te kijken naar wat iemand al kan en elke beweegmogelijkheid te benutten. Als je op die manier naar iemands dag gaat kijken, blijken er ineens heel veel kansen te liggen om in beweging te komen. Sjaak kan bijvoorbeeld zelf zijn lepel naar zijn mond brengen. En tijdens het aankleden kan hij prima zelf zijn trui over zijn hoofd trekken, als je de halsopening van de trui eerst even op het kruintje van zijn hoofd legt. Hoe meer Sjaak actief meedoet aan de gewone dingen die op een dag gebeuren, hoe meer hij ook in beweging is. Dat klinkt heel logisch en dat is het eigenlijk ook. Maar in de praktijk nemen we het stiekem toch vaak van hem over…
"De elastieken zorgen ervoor dat Sjaak zich bewust is van zijn benen. Dat nodigt uit om ze vaker te bewegen. Sjaak vond de elastieken eerst niet leuk. We hebben het telkens even aangeboden en weer gestopt als hij het niet meer leuk vond. Op deze foto is hij ze inmiddels gewend en geniet hij van de bewegingen die hij kan maken. We blijven natuurlijk altijd in de buurt en stoppen zodra hij het niet meer leuk vindt."
Foto: Maggie Kershaver
Een workshop betekent natuurlijk vooral zelf actief oefenen. Cello heeft een ‘doe-map’ geschreven waarin heel veel bewegingsactiviteiten worden uitgewerkt: activiteiten die gemakkelijk kunnen worden opgepakt op de dagbesteding, maar ook gewoon in het weekend thuis. Activiteiten die je kunt doen met hele goedkope materialen uit de bouwmarkt. En die activiteiten mochten we zelf ervaren. Denk aan een regengoot, waarin je verschillende soorten balletjes laat rollen. Of een vuilniszak achter je rug die met een fietspomp wordt opgepompt, zodat je steeds iets verder naar voren wordt geduwd. Steeds is het de uitdaging goed te kijken naar wat iemand interessant vindt. Steeds opnieuw moeten we kijken of het materiaal iemand voldoende uitdaagt om in beweging te komen. En nu? Hoe gaat het nu verder met Sjaak? Inmiddels hebben we versterking gekregen van twee enthousiaste supportwerkers: Joyce van Luijk (Bertiusstraat) en Maggie Kershaver (Dagcentrum Yerseke). Samen hebben we gekeken naar welke prikkels Sjaak interessant vindt en waar hij dus voor in beweging wil komen. Ook hebben we kritisch gekeken naar zijn dagprogramma: waar liggen voor hem kansen om te bewegen? En waar moeten wij dus een stapje terug doen en het niet van hem overnemen? Joyce en Maggie hebben de doe-map doorgebladerd en een aantal activiteiten uitgezocht die misschien wel het proberen waard zijn. De volgende bijeenkomst gaan we die activiteiten eerst bij ons zelf uitproberen. Carla heeft daarvoor alle benodigde materialen aangeschaft. Ons doel is een compleet, maar gemakkelijk uit te voeren, beweegplan voor Sjaak. We willen daarnaast graag andere mensen inspireren. Alle besprekingen nemen we daarom op op video. De ouders van Sjaak hebben toestemming gegeven om videobeelden te maken van de activiteiten die met Sjaak worden gedaan. Wanneer alle video’s klaar zijn, verschijnt weer een berichtje in de ARDU!N. Wie lijkt het leuk om de video’s dan met ons terug te kijken? We hopen dat jullie dan net zo enthousiast worden als wij: want bewegen mét een meervoudige beperking, dat kan gewoon! Kijk voor meer informatie op Youtube: ‘De kracht van eenvoud’. http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=NABKEWglSo0 ●
18e jaargang nr. 3 september 2013
9
NB: Let op de website, hierop wordt binnenkort de datum van de volgende viering van de Academie vermeld.
VIEREN Door Margriet Woltering, redactie Donderdag 20 juni: het Congrescentrum staat deze dag helemaal in het teken van ‘de vieringen’ van de Academie. Vieren is een begrip uit de Meervoudige Intelligenties, een methodiek die op de Academie toegepast wordt, naast het Ervaringsgericht leren. Na het Matchen (doen waar je sterk in bent) en Stretchen (oefenen wat je nog niet zo goed kunt) volgt het Vieren. Vandaag dus het ‘Vieren’; een dag waarop alle cursisten die het afgelopen half jaar cursus volgden op de Academie laten zien en horen wat ze geleerd hebben. Een dag met heel veel trotse/blije cursisten die aan familieleden en andere belangstellenden tonen hoe ze zich hebben ontwikkeld. Een spannende dag ook: beschuit met muisjes, zumba-les, goede gesprekken, getoupeerde haren, muziek, film en nog heel veel meer. Bezoekers kunnen zich onder andere mee laten voeren naar verre oorden. Begeleid door geluiden van een waterval en tsjilpende vogels, is het tijd voor een ontspanningsoefening in Lokaal V van de Vrouwencursus. Deze oefening wordt heel goed uitgelegd en uitgevoerd door Diana; zij heeft geleerd om de oefening toe te passen als zij zich gespannen voelt. Het lukt haar, ook vandaag. De relaxte sfeer doet iedereen goed. Ook de, ongemakkelijk op de vloer zittende, supportleerlingen die met een flink aantal aanwezig zijn. Dank jullie wel hiervoor: het is fijn voor de cursisten om belangstelling te bemerken van een groep enthousiaste medewerkers! Gevierd wordt er ook in de gangen van het gebouw; een bijzonder mooie foto-expositie is daar te bekijken en te beluisteren. Dit is het eindproduct van de cursisten van het Project Foto-Film-Muziek. Bij verschillende foto’s zijn geluiden te horen, erg leuk bedacht. Er ligt beschuit met muisjes op een zilveren schaal onder een prachtige foto van een ooievaar, wat een grappig idee. De schaal is trouwens halverwege de ochtend al leeg. Tim, cursist van het project Foto- Film- Muziek, is deze hele dag de fotograaf. Hij legt alles vast wat er gebeurt en laat op deze manier zien hoe hij zich ontwikkeld heeft. Tim is zichtbaar trots. Jezelf in een grote spiegel bekijken... dat is even schrikken tijdens de viering van het project Vriendschap en Liefde. Alle aanwezigen komen aan de beurt, best eng maar iedereen doet mee. De cursisten zijn overduidelijk gewend aan deze toch wel moeilijke opdracht. Zij benoemen vlot welke delen ze mooi vinden aan zichzelf. Voor bezoekers is dit een veel moeilijker opdracht. Aarzelend staan zij voor de spiegel, gelukkig schieten cursisten hen te hulp. Na afloop is de conclusie: ‘iedereen is een mooi mens’.
In de keuken van het Congresgebouw zijn vijf koks hapjes aan het maken; Kees besmeert een stapel wraps met kruidenkaas. Een aantal andere cursisten van de Kookcursus wast en snijdt de sla die samen met kaas en zalm als vulling voor de wraps gaat dienen. Tot slot worden de wraps opgerold en in repen gesneden op dienbladen gelegd. De trotse koks delen de hapjes uit aan de bezoekers. Het resultaat is super lekker, in een mum van tijd is dan ook alles op. ‘Vieren’ betekent hier: laten zien wat je geleerd hebt en het letterlijk delen met anderen. Er is nog heel veel meer te zien en te beleven deze dag, maar helaas ontbreekt de tijd om bij alle projecten aanwezig te zijn. Het is mooi om te zien wat het leren met mensen doet; cursisten zijn trots op wat ze geleerd hebben, ze willen dit graag met anderen delen dus samen wordt de ontwikkeling gevierd! ●
SAM kindcentrum Door Janine Flipse, team Boemerang Een zomers dagje en gezellig naar Mini Mundi. De kinderen hebben het de eerste weken van de vakantie super mooi gehad en ontzettend genoten ‘op de Boemerang’. Er is ook al veel gebruik gemaakt van de ZA.passen.
CHAUFFEUR gezocht ... Wie wil ons vervoeren van Het Kindcentrum in Middelburg naar het Vrijburgzwembad op vrijdagmiddag van 13.00 - 15.00 uur. Voor informatie/aanmelden kunt u mailen naar Janneke de Rooij:
[email protected].
>>
18e jaargang nr. 3 september 2013
11
Even VOORSTELLEN De reden om te solliciteren naar de functie van manager bij Arduin is heel duidelijk: mijn droom was om ooit nog eens te werken en wonen in Zeeland. Al eerder heb ik kunnen ervaren hoe heerlijk het is om in het prachtige Zeeland te werken. Vier jaar lang was ik locatiemanager van verpleeghuis De Poort bij de SVRZ. De passie voor Zeeland heb ik van mijn ouders. Zij zijn geboren in Krabbendijke. Zelf ben ik geboren in Roosendaal, maar mijn hele familie woont in Zeeland, dus alle vrije dagen en vakanties bracht ik als kind hier door. Jarenlang elke zomer naar het strand van Dishoek. Om nooit te vergeten. Mijn ouders zijn inmiddels overleden en allebei begraven in Krabbendijke. Dus nog steeds kwam ik regelmatig naar Zeeland. En ook voor het jaarlijkse Nazomerfestival. Waarom nu deze keuze voor Arduin? Niet moeilijk te beantwoorden. Een kleinschalige organisatie, die in alles is georganiseerd rondom de cliënt. Een organisatie met lef, die woorden als ‘de wens van de client centraal’ inhoud geeft. Na jarenlang gewerkt te hebben in een grote landelijke organisatie, wilde ik graag werken in een organisatie waar de lijnen kort zijn en elkaar ontmoeten daardoor gemakkelijk kan. Dan ook nog wat feitelijkheden: 52 jaar, alleenstaand, wonend in Strijensas, een dorpje in de Hoekse Waard, onder Rotterdam. Natuur, wandelen, buiten zijn… dat zijn woorden die bij me passen. Maar ook veel lezen, wereldmuziek, filmhuis films, cultuur en kunst. Ik kan er naar uitzien om straks het strand en de zee vaker te zien. Eerst mijn huis verkopen en dan op zoek naar een leuke plek ergens op Walcheren.
Lilian Lagendijk, manager
12
18e jaargang nr. 3 september 2013
Mijn naam is Conny Slot. Ik ben geboren in een stolpboerderij in West-Friesland. De boerderij met vee is al eeuwenlang in de familie. Als meisje droomde ik ervan om een beroemde zangeres te worden. Ik had een optreden voor de zesde klas en ontdekte dat ik niet goed kon zingen. Het alternatief voor een meisje uit een dorp was toen: juffrouw of zuster worden. In Leidschendam ging ik dus naar de HBO-Verpleegkunde. Ik deed vrijwilligerswerk in een jongerenwegloophuis in Leiden. Ook was ik betrokken bij de start van een inloophuis voor mensen met psychiatrische problemen. In 1983 werd ik aangenomen als sociaal psychiatrisch verpleegkundige bij het RIAGG in Middelburg. Tien jaar later werd ik hoofd bij een Regionale Instelling Beschermende Woonvormen in Breda. De laatste jaren was ik manager bij Emergis. Ondertussen heb ik diverse studies gedaan. Onder andere Bedrijfskunde aan de Open Universiteit en Mastersopleiding Organisaties in de Gezondheidszorg in Tilburg. Ik ben als dorpsmeisje met de MAVO begonnen en toch cum laude afgestudeerd. Dus reken maar dat ik geloof in stap voor stap ontwikkelen en vertrouwen in jezelf. Nu woon ik met mijn man en twee pleegkinderen op Walcheren. De kinderen hebben een konijn en twee ratjes. Ik werk sinds april bij Arduin. Een platte organisatie met korte lijnen. Alles gericht op zoveel mogelijk en zo goed mogelijk aansluiten bij wensen en ambities van cliënten. Daar ga ik voor.
Conny Slot, manager
Taiwan Door Remco Mostert, Kwaliteitsmedewerker Afgelopen april ben ik op uitnodiging van de heer Tim Lee (directeur van het Qi Zhi Vocational Training Center) op bezoek geweest in Taiwan. Tijdens mijn verblijf daar heb ik diverse presentaties mogen geven rondom de thema’s Kwaliteit van Bestaan, de persoonsgerichte ondersteuningsmethodiek van Arduin en de Persoonlijke Ondersteuningsuitkomsten Schaal (POS). De eerste drie dagen bestond ‘het publiek’ uit verschillende medewerkers van ruim 30 organisaties uit Taiwan. De laatste twee dagen is gepresenteerd voor medewerkers van Qi Zhi Vocational Training Center. Het was mooi om te zien/horen dat werken aan Kwaliteit van Bestaan ook voor deze organisaties uitgangspunt is, ondanks de niet altijd even gemakkelijke omstandigheden waarin gewerkt moet worden. Zo zijn er bijvoorbeeld in 2012 in heel Taiwan (met ruim 22 miljoen inwoners) ‘slechts’ 400 mensen met een beperking woonachtig in zogenoemde ‘community living’ situaties. Ongeveer 7% van de mensen met een beperking krijgt ondersteuning vanuit een organisatie, het merendeel woont bij familie in huis. Op zichzelf is het thuis wonen erg waardevol, maar in de praktijk blijkt dit wel vaak ten koste te gaan van bijvoorbeeld de persoonlijke ontwikkeling of zelfbepaling. Een ander voorbeeld is dat het uitzonderlijk is een eigen slaapkamer te hebben. Met twee, drie of vier mensen een slaapkamer moeten delen is heel gewoon.
Veranderingen hangen vaak af van de mogelijkheden die de overheid kan of wil bieden. Hier zie je dus heel duidelijk dat veranderingen een samenwerking moeten zijn tussen individu, organisatie én overheid. Een mooi en succesvol project dat ik heb gezien was een bakkerij en café waar mensen met een verstandelijke beperking werken. Hier bakken ze ‘Europees’ brood, waar veel vraag naar blijkt te zijn. Ook wordt brood gebakken voor de vele lunchboxen die dagelijks gemaakt worden. Het café heeft een eigen koffiebranderij met een uitstekende kwaliteit bonen. De waardering voor dit bedrijf is zo groot dat gezocht wordt naar een tweede en mogelijk meerdere locaties. Overigens voorziet dit bedrijf met alle verkoop in zijn eigen financiële middelen. Een ander initiatief waar ik ook op wil wijzen is het ‘Makarios Project’. Dit betreft een groep mensen (cliënten, medewerkers) die hebben meegedaan aan een triatlon. Tijdens deze triatlon hebben ze geld ingezameld voor andere mensen. Zo ik heb begrepen was het voor het eerst in Taiwan dat mensen met een beperking geld inzamelen voor anderen! De waarde van bijvoorbeeld het in training zijn vooraf, de geleverde prestatie tijdens de wedstrijd, de aanmoedigingen langs de kant én de opbrengst voor anderen was enorm. Een groot succes! Wil je hier meer van weten of zien, kijk dan eens op: Facebook: www.facebook.com/The.BlessING.Initiative of Youtube: http://youtu.be/suAGXxbiNuI
Tot slot heb ik een aantal mensen blij mogen maken met een prachtig geschenk dat was gemaakt door de medewerkers vanKnip-Oog. Bij deze wil ik, namens de mensen uit Taiwan, alle medewerkers van Knip-Oog heel hartelijk bedanken! ●
18e jaargang nr. 3 september 2013
13
We besteden in de ARDU!N aandacht aan de waardevolle rol die vrijwilligers vervullen in het leven van vele cliënten. Met veel respect en plezier blijven we deze mensen die zich inzetten voor onze cliënten in het zonnetje te zetten. Omdat ze onmisbaar zijn!
AD HARDENBERG
Door Bianca Oreel, trainer Academie
Ad is sinds 2010 vrijwilliger bij Stichting Arduin, Academie voor Kwaliteit van Bestaan. Na een hartinfarct kon hij helaas zijn beroep als scheepswerktuigkundige niet meer uitoefenen. Mede omdat hij al 40 dienstjaren had, hoefde hij niet meer te solliciteren maar kreeg hij de mogelijkheid vrijwilligerswerk te doen. Hij is dan wel zijn werk kwijt geraakt, maar wil nog graag nuttig zijn voor de maatschappij. Ad vindt de interactie met de cursisten/cliënten op de Academie geweldig. Hij geniet daar elke keer weer van. “Vaak hebben andere mensen een verkeerd beeld van mensen met een beperking, als je met ze werkt krijg je een hele andere indruk.” aldus Ad. “Deze mensen zijn erg intelligent en het verbaast mij wat ze allemaal kunnen. Ze hebben geen beperking, maar juist mogelijkheden. Ze pikken dingen snel op en stellen goede en leuke vragen.” Ik blijf hierdoor alert en sukkel niet in. Ik blijf bij de les. Ik vind het ook geweldig om in contact te blijven met jongeren. Vandaag zijn we bijvoorbeeld met het Project FotoFilm-Muziek waar ik vrijwilliger bij ben, naar het huis/appartement van de co-trainer gegaan en hebben daar iets gedronken. Vol trots en enthousiasme liet hij zijn appartement zien en zijn muziekinstallatie. Geweldig!!! De andere cursisten genieten op en top! Degenen die willen, mogen ook even door de microfoon iets zeggen en met allerlei speciale effecten wordt de stem vervormd! Echt heel leuk! Ze zijn zo mooi, open, leuk en gezellig! Iedereen geniet, ik ook natuurlijk! Het was een geweldige dag in Middelburg. We hebben de architectuur, gebouwen, de stad gefotografeerd, panoramafoto’s gemaakt! Ze zijn ontzettend geïnteresseerd en zeer leergierig! Ad was ook vrijwilliger bij: Tekenen en Schilderen, Computerlessen HCC, Lipdub, project DOEN en Vriendschap & Liefde. Het leukste vond hij tot nu toe het Project FotoFilm-Muziek.
14
18e jaargang nr. 3 september 2013
Foto: Ronald Schrijver
Fotografie en filmpjes maken is namelijk zijn grote hobby. Het leuke aan vrijwilligerswerk op de Academie voor Ad is de gelijkwaardigheid die hij voelt met de cursisten. De brug is niet groot tussen hem en de mensen met een beperking. “Ik zie mensen als mijn gelijken, ik zie niet meer dat ze een beperking hebben. We hebben allemaal zo onze beperking!” Ad gaat volgend jaar met pensioen. Als zijn gezondheid het toelaat, overweegt hij om door te gaan! “Ik vind het namelijk geweldig werk, met dank aan alle cursisten!” Bianca Oreel, trainer Academie over Ad: Ad is een sprankelende persoonlijkheid en altijd vrolijk! Dit brengt hij zeker over op de cursisten. Hij heeft kennis van zaken, zeker met betrekking tot het Project Foto-FilmMuziek! Eerlijk gezegd is hij een echte expert en weet hij alles :) Je kunt hem alles vragen en hij weet het antwoord. Ongelofelijk! Hij heeft een duidelijke en rustige benadering naar de cursisten toe, zeer respectvol en gelijkwaardig, heeft humor en vakkennis. Ik heb tijdens onze samenwerking al ontzettend veel geleerd van hem. Ad is een man die met veel enthousiasme en passie zijn kennis overbrengt op de cursisten, co-trainers en op mij als trainer van de Academie. Echt geweldig.
PROJECT Tijd voor Taal en Rekenen Foto van Sophia: Magda Westra
Bezoek aan de Mikke Door Wim, Michael, Sylvia, Heleen, Ank, Rosanne en Roland, de cursisten en de trainer van het project Op donderdagmiddag 18 april brengen we met de cursusgroep van het project Tijd voor Taal en Rekenen een bezoek aan De Mikke. Dit bezoekje hadden we samen afgesproken en gepland om ons thema Dieren af te sluiten. De Mikke zorgt voor de opvang van gewonde of zieke vogels of zoogdieren en is te vinden in het park Toorenvliedt te Middelburg. Tijdens de lessen hebben we ons voorbereid op dit bezoek. We hebben hier verschillende taal- en rekenopdrachten
Cursist Sophia Maas vertelt:
Neem dan contact op met Nelleke Geerse
[email protected]
Ik volg de cursus Tijd voor taal en rekenen op de Academie. We hebben het deze periode over het thema dieren gehad. Op 4 april hebben we een dier gekozen en hebben we opgezocht wat je allemaal nodig hebt als je dat dier aanschaft. Ik heb de kat uitgekozen. Dit dier heeft een kattenbak nodig, kattenvoer (zacht voer en harde brokjes), een drinkbakje en een etensbakje. En verder nog: een krabpaal, speelgoed en een kattentas. Op 11 april gingen we met de cursusgroep naar de dierenwinkel en hebben alle prijzen van de spullen opgezocht. Ik vond het erg leuk: alles uitzoeken en uitrekenen hoeveel je kwijt bent als je een kat aanschaft. Toen we terug kwamen hebben we alles bij elkaar opgeteld. Als je een kat wilt kopen, ben je €113,04 kwijt. Ik vind dat niet veel geld want sommige dingen hoef je maar eenmalig te kopen. Ik vond het thema dieren erg leuk en leerzaam. Volgende week sluiten we dit thema af en beginnen we met een nieuw thema: Natuur.
Wij zijn blij met uw hulp!
Dit was mijn verhaal!
Waarom kunnen wij hem niet missen? Het Project Foto-Film-Muziek staat nog maar in de startblokken/beginfase. Zonder zijn kennis, enthousiasme, passie en humor zou het niet het succes zijn, wat het tot nu toe geworden is!
Bent u na dit inspirerende verhaal van/over Ad, enthousiast geworden en wilt u ook als vrijwilliger aan de slag op de Academie?
over gemaakt. Ook via internet zijn we meer te weten gekomen over De Mikke en over de verschillende dieren die daar worden binnengebracht en verzorgd. We werden er goed ontvangen door Marga, één van de medewerksters. Na afloop had cursist Michael van de Perk nog een vraaggesprek met Marga.
Hier volgt haar verhaal: We zijn altijd erg voorzichtig met dieren, we zijn er niet bang voor. Sommige dieren kunnen pikken of bijten. Soms wordt een dier binnengebracht dat is mishandeld. Er werd een keer een meeuw binnengebracht die helemaal oranje was geverfd. We hebben ook een keer drie jonge kiekendieven gehad. We hebben ze echt moeten voeren. Toen we ze loslieten ving er één meteen een prooi. Dat is goed. De wilde dieren moeten voor zichzelf kunnen zorgen. Het meest bijzondere dier dat De Mikke ooit heeft gehad was een stinkdier. Deze was uit zijn hok ontsnapt en is teruggebracht naar de eigenaar. Veel scholen brengen een bezoekje aan De Mikke. Ook mensen uit de wijk komen regelmatig op bezoek. Soms worden de medewerksters uitgenodigd om wat te vertellen. Verder zijn er regelmatig open dagen. De Mikke heeft veel geld nodig. Dierenartsen moeten betaald worden en voer, hokken en elektriciteit enz. Gelukkig heeft De Mikke veel sponsors en ook bezoekers geven soms wat geld. Het was een leuke en leerzame middag. We werden goed ontvangen, er werd veel verteld en we konden veel zien. We kregen ook nog boekjes en folders mee. Bedankt Marga! Dit jaar bestaat De Mikke al 30 jaar. Dit wordt gevierd op de derde zaterdag in september! Een datum om te onthouden dus ●
18e jaargang nr. 3 september 2013
15
Iedereen heeft tijd voor VEILIGHEID
REACTIES op deze DAG
Co-trainers bezoeken energiecentrale E.ON Door Ab Harpe, communicatie adviseur E.On Op 7 mei brengen de co-trainers van de Academie voor Kwaliteit van Bestaan een bezoek aan de bouwplaats van energiebedrijf E.ON op de Maasvlakte. Bij de bouw van de nieuwe energiecentrale wordt erg veel aandacht besteed aan veiligheid en daar willen de co-trainers meer van weten. Het bezoek begint met een veiligheidsinstructiefilm en een test. Pas als de vragen van de test foutloos beantwoord zijn, mogen bezoekers het terrein op. Voor de co-trainers is dit geen probleem. Een half uur later staan ze allemaal met hun toegangspas voor de poort. Na het welkom gaat het gezelschap naar een vergaderzaal, waar de koffie/thee klaar staat. Daarna volgt een presentatie. De co-trainers zijn zeer belangstellend en door het grote aantal vragen loopt de presentatie behoorlijk uit. Na de lunch met overheerlijke broodjes hijst iedereen zich in veiligheidskleding en gaat de groep de bouwplaats op. Eerst een bezoek aan de turbinehal, daarna de controlekamer en tot slot met de lift naar het dak van het ketelhuis. 120 meter boven de begane grond hebben de bezoekers een prachtig uitzicht over de bouwplaats en de Maasvlakte. Na een blikje fris en een presentje gaan de co-trainers terug naar Middelburg. Het contact tussen de co-trainers en E.ON kwam tot stand tijdens een gastles die ik op de Academie verzorgde. Tijdens het napraten kwam mijn dagelijkse werk ter sprake en Bernard van Hemert haakte daar op in en legde het verband tussen veiligheid op een bouwplaats en veiligheid bij Arduin. “Daar kunnen we iets van leren”, was zijn reactie. Binnen een paar dagen benaderde ik de co-trainers met een positieve reactie: “De bouw van een nieuwe kolencentrale levert veel vragen op bij allerlei groepen in de samenleving. Daarom hebben we bij het begin van de bouw besloten om zoveel mogelijk groepen bezoekers te ontvangen om ons verhaal te vertellen en vragen te beantwoorden.” Het verzoek van de co-trainers paste uitstekend in dit rijtje en we voldeden er daarom met plezier aan. Ik heb dit als heel positief ervaren. Niet vaak worden zoveel belangstellende vragen gesteld. Ik hoop van harte dat de co-trainers iets opgestoken hebben waarmee ze de veiligheid in hun dagelijks leven kunnen verbeteren. Maar eigenlijk hoef ik daar niet aan te twijfelen. >>
16
18e jaargang nr. 3 september 2013
Co trainer / Trainer Wat vond je leuk? Wat heb je geleerd?
Irene Ras Ab en ik gaven elkaar steeds een andere voornaam, daar hadden we samen veel plezier om. De verschillen soorten energie opwekken: gas, water, elektriciteit.
Jan Wim van Akkeren De rondleiding door de energiecentrale. Veiligheid.
Mia Gul Vanaf de toren over Rotterdam heen kijken. Wat biogas is! Wat de verschillende soorten energie zijn.
Peter Overdulve De presentatie van Ab was heel duidelijk. Dat regels nodig zijn. Iedereen moet zich verantwoordelijk voelen.
Fay den Hartog De test achter de computer. Dat er veel overeenkomsten zijn tussen de Academie en E.on.
Dimitri de Vriendt Een privé pasje. Uitleg over veiligheid.
Bernard van Hemert Maasvlakte - omgeving. Dat veiligheid heel belangrijk is en je eigen verantwoordelijkheid hierin.
Marjan Roling De leergierigheid van alle (co) trainers. Elkaar feedback geven komt altijd ten goede aan de kwaliteit van een bedrijf.
Miranda van der Mije Presentatie van Ab was interessant. Dat je goed moet oppassen.
Heleen Pikkaart Een eigen pasje waarmee je zelf door de poort kan. Leuke discussies over veiligheid.
Topic 2 Kritiek mag Vertel waar je last van hebt Wees helder en duidelijk
Topic 1 Iedereen heeft tijd voor veiligheid Onderneem altijd actie Wacht niet op een ander Neem je verantwoordelijkheid
18e jaargang nr. 3 september 2013
17
THUIS in je EIGEN HUIS: In gesprek met cliënten en ouders Door Patty van Belle, Raad van Bestuur Het afgelopen jaar hebben er in alle woningen gesprekken plaatsgevonden tussen coaches, orthopedagogen en medewerkers over het thema “Thuis in Eigen Huis”: wat is belangrijk en wat is nodig zodat we als organisatie ervoor kunnen zorgen dat cliënten zich in hun woning thuis kunnen voelen. Als belangrijk vervolg hierop worden er nu in het najaar gesprekken gevoerd met cliënten, ouders en persoonlijk assistenten over hetzelfde thema. Na de medewerkers in de woningen is dus nu het woord aan cliënten en hun naaste familie. Dat zal gaan gebeuren in ‘focusgroepen’:
vijf gespreksgroepen die zich over dit thema gaan buigen samen met managers, orthopedagogen en coaches. Er is voor gekozen om dit te doen met een steekproef van cliënten, ouders en persoonlijk assistenten. De mensen die het betreft zullen hiervoor een persoonlijke uitnodiging krijgen. In een groep (ca. 12 personen) willen we dan met elkaar praten over het onderwerp ‘je THUIS voelen’. In iedere groep zitten cliënten, familie en persoonlijk assistenten. We mengen bewust de groep, zodat de personen in de groep geen (familie) relatie met elkaar hebben. In sommige gevallen zal de eigen Persoonlijk Assistent bij het gesprek aanwezig zijn. Bij iedere groep is ook een lijnmanager, inhoudelijk manager Jos van Loon en een orthopedagoog aanwezig. De persoonlijk assistent van de cliënten die een uitnodiging hebben gekregen om mee te praten in een focusgroep krijgen een kopie van de uitnodiging. Als cliënt kun je je dan samen met je persoonlijk assistent goed voorbereiden op het gesprek.
METHODISCH WERKEN op een leuke manier! De belangrijkste vraag waar we het met elkaar over willen hebben is ‘Wat is er nodig om je echt thuis te voelen’?
Dat is heel persoonlijk bijvoorbeeld: - Kunnen luisteren naar je eigen muziek. - Een ochtendmens wil graag op tijd uit bed. - Iemand die veel van de natuur houdt woont waarschijnlijk niet graag in een hoog flatgebouw.
We zijn erg benieuwd wat er uit deze gesprekken gaat komen!
Pareltjes op HAZENBERG Door Ben Kemper, namens bewoners en team Af en toe gebeuren er van die bijzondere dingen op Hazenberg voor cliënten en medewerkers. Pareltjes zogezegd. Dit was er zo een: de ouders van Oussama brachten onverwachts een originele Marokkaanse couscous, op een schaal van zeker 80 cm doorsnede. We wisten al dat het goed toeven was op Hazenberg…maar dit was wel super! Ouders van Oussama, van harte bedankt. We hebben gesmuld! ●
18
18e jaargang nr. 3 september 2013
Door Janny Dekker en Maggie van Kershaver, namens team Dagcentrum Yerseke Coach Dick Vermeulen en orthopedagoog Marjan Aukes hebben ons enthousiast gekregen om op de werkvloer (meer) methodisch gericht te werk te gaan. Hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben kun je hieronder lezen. Het is mei 2012 We hebben een werkoverleg dat onze werkwijze op het dagcentrum zal gaan veranderen. Met gemengde gevoelens horen we het aan. We gaan werken aan de hand van een ervaringscyclus die ons zal helpen doelgerichter met onze cliënten te werken. Aan de hand van stap één in de ervaringscyclus gaan we brainstormen over de behoefte van onze cliënten, het dagcentrum, medewerkers, stagiaires en we benoemen onze talenten. Voorzichtig klinken er wat woorden en als we eenmaal op gang zijn komen de aanvullingen vanzelf. Alles wordt door Dick op een flap-over geschreven en er ontstaat een wirwar van woorden, lijntjes en cirkels. Het is een inventarisatie van waar we nu staan. Aan het begin van onze reis. Door zo bezig te zijn ontstaat er al wat beweging in onze groep. Een bewustwording wordt op gang gebracht over waar we NU staan en waar we NAAR TOE willen. We sluiten het werkoverleg af en denken het onze ervan. Het is 4 juli 2012 Opnieuw een werkoverleg. De flappen worden er weer bijgehaald en we gaan brainstormen over HOE, wat hebben we nodig om verder te ontwikkelen. Een belangrijk punt wat naar voren komt is werken met LEERDOELEN. Opdracht wordt dan ook voor elke cliënt een leerdoel opstellen vanuit de wensen van de cliënt. Er worden leerdoelen opgesteld, er wordt mee gewerkt en een enkel leerdoel blijft. Toch
komt het echt werken met leerdoelen niet van de grond. Achteraf blijkt dat we de leerdoelen te breed hadden geformuleerd. We dachten ‘te groot’. Een volgend werkoverleg wordt uitgesteld in verband met vakantie en ziekte van medewerkers. Het is 5 maart 2013 Weer tijd voor een werkoverleg. We starten het overleg deze keer met wat ervaringen te delen over het werken met onze cliënten. Hierbij krijgen we van Dick en Marjan te horen dat wij veel weten over onze cliënten. We hebben veel informatie in onze hoofden om tot goede werkdoelen te kunnen komen. Marjan legt uit dat er een hulpmiddel is om inzichtelijk te krijgen wat we weten of wat we nog willen weten over onze cliënten. De ‘LAS’, 36 vragen over zintuigelijke en motorische vaardigheden. Twee aan twee gaan we van start Het invullen van de vragen heeft ons ertoe gezet om weer eens op een andere manier de cliënten te observeren en we hebben heel veel nieuwe dingen ontdekt. Dit hebben we vertaald naar hele concrete leerdoelen per cliënt. Vooral het feit dat we vanuit onze ervaring gecombineerd met de dagelijkse praktijk hele concrete en makkelijk haalbare leerdoelen hebben gemaakt, motiveerde ons veel meer om de doelen te behalen. Met als gevolg dat we werken volgens een vaste leidraad maar tegelijk ook weer geïnspireerd worden tot nieuwe activiteiten.
Het is 29 mei 2013 Weer tijd voor een werkoverleg. Tijdens dit werkoverleg wordt benadrukt dat het methodisch werken met leerdoelen zowel voor de cliënten als voor ons een positieve verandering teweeg heeft gebracht.
Een voorbeeld is één van onze cliënten met een bewegingsdoel. Die cliënt genoot altijd erg van pittezak gooien bij andere cliënten. Zelf kan hij dit lichamelijk niet. Wel kan hij de zakjes van de tafel pakken en opruimen in de doos. Door dit in een leerdoel te vertalen en je dus als medewerker aangespoord wordt dit te gebruiken, wordt de cliënt vanzelf enthousiast. Hij gebruikt steeds meer zijn armen wat erg goed voor hem is, en hij had het gevoel toch mee te doen met de activiteit. Een andere cliënt helpt graag in de huishouding. Ze loopt met een rollator dus heeft met een aantal verrichtingen hulp nodig. Een doel voor haar werd om de planten water te geven. Na een aantal keer het samen te doen, kan ze dit nu volledig zelfstandig!
Terugkijkend naar waar we vandaan komen, kunnen we niet anders zeggen dan dat we een mooie reis gemaakt hebben. Een reis die vraagt om een goed vervolg....
18e jaargang nr. 3 september 2013
19
IK en de MENSEN om ME HEEN
Door Jos Donders broer van Truus meentes die we doorreden om haar verjaardag zo uitgebreid aan iedereen te laten zien. Truus kwam niet meer bij van het lachen.
De 70e VERJAARDAG van TRUUS met haar FAMILIE Truus arriveerde maandag 15 april ‘s morgens om negen uur in Tilburg bij Jos en zijn vrouw Jean, alwaar de zussen Angelique en Joke al aanwezig waren. Haar broer Eddy en zijn vrouw Anna Maria uit Italië konden er niet bij zijn. Aan de deur hing een groot verkeersbord met daarop een felicitatie en het getal 70. Truus kreeg een hoedje op en met toetertjes hebben we het lied Lang zal ze leven voor haar gezongen. Na een broodje was het tijd voor de cadeautjes. Te weten een rozenkrans die we hadden gekregen van de pastoor van onze vroegere parochiekerk in een mooi doosje met de heilige maagd Maria erop. Daarbij boden we haar een hele mooie geglazuurde groenige rozenkrans aan in een mooi zakje. Het hoofdcadeau was een foto-
20
album uit Milaan met daarin 50 foto`s van vroeger, waar Truus heel enthousiast in begon te bladeren, ze kreeg er niet genoeg van. Vervolgens zijn we naar de Heuvelse Kerk gereden waar we op afspraak de hele vroegere parochiekerk hebben mogen bezichtigen. In de kerk 10 weesgegroetjes gebeden voor de pastoor voor de gekregen rozenkrans. Om plusminus elf uur naar ons aller vroegere woonadres gereden en een foto bij de voordeur gemaakt. Om twaalf uur aangekomen in Esbeek bij ‘In den Bockenreyder’. Dit is een restaurant gelegen midden in de bossen van landgoed de Utrecht dat bekend staat in de wijde omgeving om het maken van uitsmijters (brood met gebakken eieren). Truus had haar uitsmijter in een mum van tijd op. Je zag haar genieten. Van daaruit zijn we teruggereden naar Tilburg. Onderweg kwamen we verkeersborden langs de weg tegen met de maximum snelheid 70 erop en we vertelden Truus dat het toch wel mooi was van al die ge-
18e jaargang nr. 3 september 2013
Het was twee uur toen we aan kwamen bij de Hasseltse Kapel. Ook daar foto`s gemaakt en een boek van die Kapel voor Truus gekocht. Van daaruit naar onze verre oom, eerbiedwaardige Peerke Donders. Voor Truus een grote kaars gekocht en daar de Kruisweg gelopen. Vroeger gingen we hier elke dinsdagmiddag met moeder heen om te bidden. Truus herkende al deze religieuze gebouwen heel goed en genoot ervan. Toen een rustpauze ingelast bij Jos en Jean thuis. Om vijf uur was het tijd om naar Haghorst te rijden waar we als hoofdmaaltijd een schnitzel in de grootte van olifantsoren hebben verorberd met als toetje een flinke ijscoupe. ‘s Avonds bij Jos en Jean nog een wijntje gedronken en om kwart over tien kwam de taxi voor Truus. Met veel kusjes en omhelzingen hebben we Truus uitgezwaaid. We kunnen terugkijken op een hele fijne en gezellige dag voor ons allemaal.
Reactie Truus: “Ik skype sinds een paar jaar met mijn familie. Dit doe ik zo vaak als mogelijk is, maar minimaal eenmaal per week. Op deze manier houd ik een goed contact met mijn familie en het contact is de laatste jaren met alle familieleden een stuk intensiever geworden. Hier ben ik erg blij mee en mijn familie ook.” “Ze hebben mijn verjaardag tot een onvergetelijke dag voor mij gemaakt. Het geloof is erg belangrijk voor mij. Deze dag was een hele fijne dag met een hele terugblik naar mijn jeugd en hier heb ik ontzettend van genoten.”
Stichting GRANIET Hart voor cliënten van Arduin
Column
Communicatie Als nieuweling bij Arduin werd ik al snel gevraagd naar mijn mening over de digitale communicatie met cliënten en hun vertegenwoordigers. Ik was verbaasd omdat uit de vragen bleek dat digitale communicatie met onze cliënten nog in de kinderschoenen staat. Veel officiële mededelingen gaan nog gewoon op papier, netjes in een envelop met een postzegel erop. Veel informele uitwisseling gaat nog 'offline': via de Persoonlijke Assistenten. Hier zag ik een uitgelezen kans om te vernieuwen. Maar is die verandering wel nodig? Is er eigenlijk wel iets mis met de huidige gang van zaken? En is er überhaupt wel behoefte aan digitale communicatie? Wat zouden de voordelen kunnen zijn? De voordelen van e-mail, facebook, twitter of skype zijn de directheid en snelheid: je bent meteen bij de juiste persoon en kan direct reageren op een bericht. Het maakt daarbij niet uit waar je bent. Dat is ook gelijk het risico: we zouden al snel kunnen vergeten om elkaar nog in het echt op te zoeken. Of dat we de mensen vergeten die nog geen toegang hebben tot al die online communicatiemiddelen. En dat zijn er blijkbaar nogal wat.
Er is een nieuwe stichting opgericht. De stichting Vrienden van Cliënten van Arduin. Willem van Voorst Vader, Jan Prenger en ondergetekende zijn de bestuursleden die aan deze inspirerende klus zijn begonnen. We vonden alleen de naam nogal een mond vol en dus bedachten we de naam: ‘Stichting Graniet’, met als ondertitel, ‘Hart voor cliënten van Arduin’. De stichting Graniet is er voor de cliënten van Arduin. Niet voor hun dagelijkse behoeften en zorg, maar voor de leuke dingen. En daarbij hebben we jullie hulp nodig! Om dat te bereiken starten we nog dit jaar met fondsenwerving. Hierover geven we later uitleg. Dit is dus een oproep aan iedereen die binnen Arduin woont of werkt, in welke functie dan ook. We zoeken wensen of verlangens van cliënten in de breedste zin van het woord. Dat kan een dagje uit zijn voor iemand die niet vaak buiten de deur komt, maar ook een Ipad voor spelletjes of social media. Een aanpassing op een fiets die buiten het PGB of vergoeding valt, of een schommelbank. Het kan iets feestelijks zijn voor een hele groep in een huis of een cadeautje voor die ene vrijwilliger die altijd klaar staat. Wij van de Stichting Graniet willen graag die wensen verzamelen en dan kijken of we daar geld voor kunnen vinden en vrijmaken. In deze tijden van bezuinigingen in de zorg willen wij graag een klein lichtpuntje zijn door de mogelijkheid te bieden aan cliënten om een wens in vervulling te laten gaan.
Daarom is mijn advies voor 2013: offline communicatie. Want echte interactie - gewoon van mens tot mens - is niet alleen het meest effectief, maar ook het prettigst. Niet?
Daarom deze oproep: Mail ons je ideeën, leg je oor te luisteren op het werk of in de groep en laat het ons weten, dan kunnen wij aan de slag. En onthoud die naam, Stichting Graniet, Hart voor cliënten van Arduin. We zijn begonnen!
Dirk Voorhoeve Senior communicatiemedewerker
[email protected]
Met hartelijke groet, Anke Tanihatu e-mailadres:
[email protected]
18e jaargang nr. 3 september 2013 “Familie, nogmaals hartelijk dank!”
21
De Razende REPORTERS... Mirjam Braspenning, schrijver
De Razende REPORTERS... Elisabeth Jacobs, fotograaf
Wij zijn als Razende Reporters op bezoek in de Torentrans geweest. Daar hebben wij Carolien en Jolanda geïnterviewd.
Ga je ook naar activiteiten van Arduin? Carolien gaat naar de carnavals-disco en ze volgt de cursus Thuis in je Huis. Dit doet ze elke dinsdag. Jolanda gaat naar ‘t Spiegeltheater en naar de Zeeuwse muzikanten. Ze speelt keyboard. Ze volgt ook cursus.
Met hoeveel mensen wonen jullie hier? We wonen hier nu met drie mensen.
Vinden jullie het leuk om hier te wonen en waarom? Ja wij vinden het allebei leuk om hier te wonen. We vinden de mensen en de begeleiding erg leuk.
Hoe lang wonen jullie hier al? Jolanda en Carolien wonen hier al heel lang!
22
18e jaargang nr. 3 september 2013
Wat zijn je hobby’s? Carolien: voetbal kijken op tv, dvd kijken van Bassie en Adriaan, cursus volgen. Jolanda: zwemmen, paardrijden, logeren bij een vriendin.
Hoeveel mensen werken hier? In totaal negen supportwerkers.
Het leukste moment op de Torentrans: Carolien: lekker muziek luisteren, Hollandse muziek.
Wij zijn ook bij het Montagebedrijf geweest. We hebben daar Femke, Pia en Jaap geïnterviewd.
Hebben jullie nog wensen? Carolien: op vakantie naar dolfijnen kijken. Jolanda: wil prinses worden, net als Ariel
Waar woon je? Femke woont in Middelburg. Jaap woont ook in Middelburg. Pia woont in Vlissingen.
Ik ben trots op: Carolien: ik ben helemaal naar boven gelopen. En dat ik dat durfde. Jolanda: Doe Maar, dat is een popgroep.
Hoe vind je het bij montage? Jaap vindt het saai. Femke vindt het top. Pia vindt het leuk.
Carolien voor welke voetbalclub ben je? Ajax, Oranje en Barcelona!!
Hoe lang werk je al op dit bedrijf? Femke werkt hier al heel veel jaren. Jaap werkt hier ook al erg lang. Pia meer dan 15 jaar.
Wat vind je leuk of niet leuk bij montage? Jaap vindt dat er te weinig werk is. Femke vindt al het werk leuk. Pia vindt Jeroen en Robertino erg leuke collega’s.
Heb je ook hobby’s? Femke houdt van dansen en Djembé spelen. Jaap rijdt paard bij Paardoes.
Waar ben je trots op? Femke is altijd trots. Jaap is trots op het personeel van de woning. Pia is trots op Piet.
Wat zijn je werkzaamheden? Jaap en Femke: ijzertjes netjes recht buigen en sorteren. Pia: kralen uitzoeken en tellen.
Werk je ook nog ergens anders? Jaap werkt ook bij Zeepbel. Femke werkt ook nog bij de Glazen Pui en de Drukkerij.
Wat zou je nog heel graag willen? Femke wil heel graag met vakantie. Jaap wil prins worden. Pia wil graag eens naar het huis van Frans Bauer.
18e jaargang nr. 3 september 2013
23
CHEQUES goede doelen
ARDUIN wordt gezien! Door Mirjan de Heus, manager
Door Dirk Voorhoeve, redactie
Op vrijdag 17 mei heeft Arduin deelgenomen aan het rondetafelgesprek van de vaste Tweede Kamercommissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) over de hervorming langdurige zorg.
De medewerkers van Arduin hebben cheques aangeboden aan de Speelgoedbank Zeeland en Jeugdcultuurfonds Zeeland. De medewerkers van Arduin konden de waarde van hun kerstpakket op 7 december 2012 schenken aan een tweetal goede doelen. Dankzij de vele gulle bijdragen liepen de bedragen op tot bijna 1000 euro.
Piet van den Beemt prijs 2013 Piet van den Beemt is de grondlegger van Stichting Arduin. Arduin is opgericht met de visie dat ieder mens moet kunnen deelnemen aan de samenleving, ongeacht diens geslacht, afkomst, levensovertuiging, seksuele geaardheid of beperking: niemand in de samenleving mag worden uitgesloten. Dit wordt de inclusieve samenleving genoemd.
Het Jeugdcultuurfonds wil dat alle kinderen in Zeeland zich kunnen ontwikkelen in minstens één kunstdiscipline. Het fonds richt zich op het wegnemen van de financiële drempels voor kinderen in achterstandsposities. Het Jeugdcultuurfonds stimuleert daarmee de persoonlijke ontwikkeling van kinderen die in armoede opgroeien. Bovendien draagt het Jeugdcultuurfonds daarmee bij aan een creatieve en innovatieve samenleving. Stichting Speelgoedbank Zeeland verzamelt nieuw en tweedehands speelgoed en zorgt dat het terecht komt bij gezinnen met kinderen die moeten rondkomen van een minimum uitkering. “Met dit geld kunnen we de ruimte nu echt leuk inrichten, zodat de kinderen echt een leuke ervaring hebben als ze speelgoed komen uitkiezen. Alsof ze in een speelgoedwinkel zijn” aldus Daniël van der Meer van Speelgoedbank Zeeland. ●
24
Piet van den Beemt heeft deze visie onderbouwd vanuit de Universele Rechten van de Mens en de acht domeinen van Kwaliteit van Bestaan. Arduin is daarom ook erg blij met de door de Nederlandse overheid voorgenomen ratificatie van het VN-verdrag inzake de rechten van mensen met een beperking. Uitgaan van inclusie biedt voor alle mensen met een beperking namelijk een hogere Kwaliteit van Bestaan. Stichting Arduin schrijft iedere twee jaar een prijsvraag uit ter bevordering van een inclusieve samenleving. Dit doen wij om u uit te dagen na te denken over vernieuwende ideeën ter bevordering van deelname van mensen met een beperking aan de samenleving. De prijswinnaar wordt door Arduin ondersteund met een geldbedrag van € 500 om het winnende idee praktisch gestalte te geven.
18e jaargang nr. 3 september 2013
Wie mag meedoen Iedereen mag meedoen, of het nu individuele personen, (onderwijs)instellingen, het bedrijfsleven of verenigingen zijn. De enige vereiste is dat het idee past binnen de visie van Arduin. Inzendingen moeten vernieuwend, aantrekkelijk voor de doelgroep en binnen één jaar uitvoerbaar zijn. Het kan gaan om toonaangevend onderzoek, een afstudeerproject, een genomen initiatief of een innovatief idee. De winnaar De winnaar ontvangt naast de financiële ondersteuning een miniatuur van het beeld ter ere van Piet van den Beemt. Dit beeld staat in de tuin van het servicecenter van Arduin. Datum inzending Inzenden kan tot dinsdag 8 oktober 2013. U stuurt een korte omschrijving (maximaal 1 A4) van uw idee en de plannen voor het realiseren hiervan naar: Stichting Arduin T.a.v. Cliëntenraad Postbus 85 4330 AB Middelburg Prijsuitreiking en receptie Vrijdag 22 november 2013 om 16.00 - 17.00 uur aan de Seissingel in Middelburg ●
De visie van Arduin op Kwaliteit van Bestaan, en de manier waarop het beleid van Arduin wordt ingericht naar deze visie, is opgevallen in Den Haag.
duin wonen volledig gedecentraliseerd en kleinschalig (gemiddeld 3,5 cliënten) in gewone woningen verspreid door heel Zeeland.
Bestuurder Patty van Belle-Kusse: “We zijn erg blij dat onze manager inhoudelijke ondersteuning, professor Jos van Loon, door de Kamerleden is uitgenodigd om vanuit deze visie input te leveren voor de commissie en het daarop volgende overleg met de staatssecretaris in de Tweede Kamer”. De commissie wil graag direct met de sector in gesprek over de plannen, omdat de hervormingen en bezuinigingen in de langdurige zorg ingrijpend zijn. Uitgangspunt is de Hoofdlijnenbrief langdurige zorg van de staatssecretaris van VWS. In deze hoofdlijnenbrief geeft de staatssecretaris concreet aan hoe het kabinet invulling gaat geven aan de hervorming van de langdurige zorg. Stichting Arduin is erg blij met de voorgenomen ratificatie van het VN-verdrag inzake de rechten van mensen met een beperking. Uitgaan van inclusie biedt voor alle mensen met een beperking namelijk een hogere Kwaliteit van Bestaan. Deze visie wordt al jaren uitgedragen door Arduin en is recent weer bevestigd tijdens de expertmeeting op 24 april.
Hieronder zijn overigens relatief veel mensen met een hoog zorgzwaartepakket. “Wij vrezen dat voor mensen met een meer intensieve ondersteuningsvraag er meer institutionalisering plaatsvindt binnen de kern-AWBZ” zegt Jos van Loon, terwijl Arduin juist laat zien dat de scheiding tussen volledige inclusie en een geïnstitutionaliseerde kern-AWBZ niet alleen onwenselijk is, maar ook niet nodig is. Arduin hanteert namelijk een innovatief zorgconcept dat uitgaat van de mogelijkheden van mensen met een ondersteuningsvraag én dat ook betaalbaar is. Dit komt mede door een plat organisatiemodel met een zeer lage overhead van maar 5,8 procent. “De overheid moet de bureaucratie in de zorg aanpakken, daarmee is nog veel geld te besparen. Geld dat kan worden besteed aan waar het echt om draait: mensen helpen” Aldus Jos van Loon tijdens het rondetafelgesprek. “De nadruk ligt op het risicomijdend organiseren van regelingen, je wordt er soms knettergek van. Denk vanuit kleine zelfsturende ondersteuningsteams én een grote betrokkenheid en inzet van sociale omgeving en netwerk.
Jos van Loon ziet kansen: “Een belangrijke verschuiving in visie, die wij lezen in de brief van de staatssecretaris, is die van defect denken naar ondersteuningsdenken. Bij ondersteuning speelt de zelfbepaling, de eigen regie, een belangrijke rol. Dat is de basis van de Kwaliteit van Bestaan”. Bij Arduin is deze visie ook in praktijk gebracht: alle cliënten van Ar-
Patty van Belle: “Onze ervaring is dat, doordat álle cliënten gedecentraliseerd wonen én werken, zij ingebed raken in hun sociale omgeving. Dat de drempel voor het sociale netwerk wordt verlaagd om een bijdrage te leveren. En dat er mooie vormen van wederkerigheid ontstaan in de wijk of de buurt. Kortom, er ontstaat dan zoveel meer.” Toegankelijkheid is daar-
“We moeten namelijk weg van de zorgzwaartepakketten, naar een andere visie die uitgaat van de mogelijkheden”.
bij een belangrijk begrip en de ratificatie van het VN-verdrag inzake de rechten van een persoon met een beperking is daarin essentieel. Als verschillende diensten en voorzieningen in die samenleving in de volle breedte toegankelijk zijn, zijn mensen met een beperking minder exclusief. Een ander belangrijk aandachtspunt is Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen: de cliënten van Arduin werken in ruim 40 bedrijven én ook steeds meer bij reguliere bedrijven. Nog een lacune in de brief is het leren en ontwikkelen voor mensen met een ondersteuningsvraag en het netwerk. Ontwikkelen maakt mensen sterker en zelfstandiger. De Academie voor Kwaliteit van Bestaan van Arduin heeft als uitgangspunt dat iedereen kan leren. Leren heeft niet alleen betrekking op de leerstof, maar ook op het begrijpen en kunnen wegen van benodigde informatie. Op deze wijze vergroot je écht de zelfredzaamheid van mensen. De samenleving wordt voor hen toegankelijker. De Academie staat internationaal ook bekend als bewijs dat dit echt werkt. Dat het een lange weg is voordat de ratificatie van het VN-verdrag volledig doordringt tot het overheidsbeleid blijkt soms ook weer duidelijk uit de hoofdlijnenbrief van de staatssecretaris. “De uitgangspunten zijn erg goed, maar in de uitwerking wordt soms toch weer teruggegrepen naar oude patronen zoals de kwaliteit van zorg” zegt Patty van Belle. “We moeten namelijk weg van de zorgzwaartepakketten, naar een andere visie die uitgaat van de mogelijkheden”. Of zoals ze bij Arduin zeggen: Gewoon wat kan, speciaal wat moet. Dat laatste - die specialistische ondersteuning - moet altijd ingezet worden in functie van een gewoon leven”.
18e jaargang nr. 3 september 2013
25
CITY of DANCE zaterdag 20 juli 2013 Door Hans Croon, DJ Drive-in shows Al lang keken we er naar uit, de City of Dance 2013 te Middelburg. Want natuurlijk is dat een bijzonder evenement, maar dit keer meer dan anders. Waarom? Deelnemers van de dj-cursussen mochten op een echt podium laten zien wat ze geleerd hadden.
Wil jij als DJ optreden tijdens een City of Dance? In september 2013 start een nieuwe dj-cursus. Aanmelden:
[email protected]
Dit podium was achter het oude stadhuis van Middelburg en werd in de aankondiging het podium voor jonge talenten (Young talent show) genoemd. Om 08.00 uur waren we aanwezig en begonnen we met opbouwen. Met zeven mensen waren we hiermee volop bezig! Met een grote lichtinstallatie, 4 professionele cd-spelers, 4 controllers voor mp3 bestanden, 2 laptops, 1 computer en een geluidsysteem van maar liefst 10.000 Watt (deejays moeten wel kunnen knallen, he?) stond er nog meer dan op De Markt te vinden was!!! Om 12.00 uur was het zo ver DJ Herman mocht de opening doen en deed dat op zijn eigen manier. En hij deed dat zonder podiumvrees. Echt geweldig dus! Daarna was het de beurt aan DJ Jascha. Samen met Jeffrey (hij draait onder de naam DJ E-crack) mixten ze vervolgens ongeveer anderhalf uur non stop muziek. Het was goed te merken dat ze zich grondig hadden voorbereid en veel hadden opgestoken tijdens de dj-cursus. DJ drive-in shows, die alles voor deze dag had geregeld, liet daarna twee jonge DJ's op het podium optreden. Ook zij hebben een djcursus gevolgd, DJ Nick (12 jaar) en DJ Sander (onder de naam DJ San-D). Het publiek keek verbaasd toe hoe deze jongens draaiden. Vervolgens was het de beurt aan twee bekende dj's: DJ Stefan V en lady Miss Sam. DJ Herman mocht trouwens de eerste nummers van hen starten en deed dat erg goed. Als afsluiter van de middag draaide de jongste dj van Zeeland, DJ Dylan (DJ D). Pas 11 jaar. Hij kreeg zelfs complimenten van de organisatie. Gedurende de dag werd volop meegeholpen door Quintus, die veel foto's maakte en de promotie verzorgde. D!Vers voorzag de DJ’s van heerlijke broodjes als lunch. Ze waren echt top! Al met al kunnen we terugkijken op een geslaagde dag. Volgend jaar gaan we zeker weer meedoen ●
Tijdens de City of Dance op 20 juli 2013 in Middelburg hebben DJ’s van de dj-cursus van De Academie gedraaid op De Helm. Deelnemers van de dj-cursussen lieten op een echt podium zien wat ze geleerd hadden. De dj-cursus werd gegeven door George Taal, Academie, en Hans Croon.
DUSTOCH in Oranje sferen Door Wil Ooms, team Dustoch Als er speciale gebeurtenissen zijn, passen wij altijd onze etalage erop aan. Deze vonden wij zo goed gelukt dat wij het ook aan anderen willen laten zien!
Vrijwilliger gezocht... Ik ben Tonia Beije, een vrolijke dame met veel humor en ik geniet van uitstapjes. Ik vind het ook fijn als er mensen op visite komen en gezellig een kopje koffie met me drinken. Ik woon vlakbij een locatie waar ze lekkere cappuccino hebben.
Foto's: Jaap Ooms, vrijwilliger bij Dustoch ●
Ik ga heel graag naar de boulevard, het Atrium van Ter Reede als daar iets te doen is, naar de stad, shoppen, maar ook een stukje persoonlijke verzorging vind ik fijn of samen een filmpje kijken of tijdschriften doornemen, foto's kijken. Wie wil er eens met mij mee of bij mij op bezoek komen? Wie weet komen we nog op leuke ideeën. Reacties graag naar mijn persoonlijk assistent:
[email protected]
18e jaargang nr. 3 september 2013
27
Ondernemersraad Een ondernemingsraad (OR) bestaat uit werknemers uit de organisatie die namens het personeel overleg voeren met de bestuurder van de organisatie. De OR heeft een aantal rechten die via de Wet op de Ondernemingsraden zijn geregeld. Eén van de taken van een OR is het meebeslissen over regelingen voor goede arbeidsomstandigheden voor de medewerkers.
Minimaal twee keer per jaar heeft de OR een overlegvergadering over de algemene gang van zaken van de organisatie. Daarbij heeft de OR adviesrecht over belangrijke financiële, economische en organisatorische besluiten. Ook voor besluiten die betrekking hebben op personele regelingen moet de bestuurder instemming van de OR vragen. De OR kan ook zelf met voorstellen komen waarvan zij denkt dat dit goed is voor de organisatie en/of de medewerkers, dit valt onder het initiatiefrecht. De OR van Arduin bestaat uit elf personen en heeft een eigen website: www.arduin.nl/ondernemingsraad. Daar is ook ons jaarverslag van 2012 te lezen. Daarnaast zullen wij u via deze vaste rubriek in de ARDU!N op de hoogte houden van de activiteiten van de OR. De ondernemingsraad van Arduin wordt professioneel ondersteund door de ambtelijk secretaris. Deze functie wordt sinds juni 2010 uitgeoefend door Angelique Lapré. Angelique maakt geen deel uit van de OR en heeft ook geen stemrecht. Zij ondersteunt de OR en bewaakt de voortgang van de procedures en processen. Bij wisseling van leden van de OR blijft zij ook de constante factor. Naast het vaste aanspreekpunt voor de OR, de achterban en de Raad van Bestuur, vormt Angelique een neutrale factor in het overleg tussen de OR en Raad van Bestuur.
28
18e jaargang nr. 3 september 2013
In deze rubriek vragen we steeds iemand anders om zich voor te stellen en iets te vertellen over de manier waaop hij/zij betrokken is bij Arduin. Daarna geef jij De Pen door aan iemand anders. Kijk verder dan je naaste collega’s of buren: het is leuk om over veel verschillende Arduiners te lezen!
De OOIEVAAR krijgt speeltoestel Door Dirk Voorhoeve, redactie Rond de tafel in het moeder-kind huis in Terneuzen zit een groep dames druk te discussiëren over de Wmo, terwijl ze van tompoezen smullen. Oranje tompoezen natuurlijk, want het is bijna Koninginnedag. Aan tafel een jonge moeder met haar twee kinderen, twee ondersteuners en twee dames namens de Lionsclub Zostera. De schuifpui geeft uitzicht op een tuin met daarin een gloednieuw houten speeltoestel, met een glijbaan, twee schommels en een zandbak. In deze woning zijn drie tweekamerappartementen met een gezamenlijke woonkamer en keuken van drie keukenblokken. Eva (niet haar echte naam) is één van de twee cliënten die nu in dit huis woont. Ze is na een kort dakloos bestaan door MEE Zeeland doorverwezen naar dit huis en is hier vrijwillig gaan wonen. Voor sommige andere moeders is dat heel anders: zij komen in deze woning terecht via jeugdzorg of door een rechterlijke uitspraak. Wat veel van deze moeders met elkaar gemeen hebben, is dat zij nog een lange weg voor zich hebben voordat zij weer voor zichzelf en hun kinderen kunnen zorgen. Een andere overeenkomst is de teleurstelling die doorklinkt in alle verhalen die ze vertellen. Teleurstelling in de werkgevers, de omgeving, het systeem. Juist daarom is een gift zoals dit mooie speeltoestel een welkom gebaar. Voor de dames van de Lionsclub Zostera in Zeeuws Vlaanderen is dit geen toeval. Bij de keuze van een goed doel denken zij vooral aan jongeren, kinderen en vrouwen. Het geld wordt verzameld tijdens diverse evenementen, zoals het schenken van koffie tijdens het festival van Zeeuws Vlaanderen. Zostera kiest elk jaar twee doelen: dit keer ging een deel naar India, daarnaast is gekozen voor twee goede doelen in Zeeuws Vlaanderen zelf: de Okkernoot in het westen en de Ooievaar in het oosten. De Ooievaar bestaat nog maar twee jaar, met als doel de moeders te ondersteunen in de opvoeding. Zodat de kinderen en moeders zo lang mogelijk bij elkaar kunnen blijven wonen. Arduin ondersteunt de moeders. Omdat de zorg voor de kinderen officieel niet tot de taken van Arduin hoort, is hiervoor ook geen geld beschikbaar. Daarom zijn giften zoals dit speeltoestel heel belangrijk voor het woonplezier van de kinderen die hier met hun moeders terecht komen.
DOORGEVEN Hallo! lk ben Fabian Spierings en heb van Mariëlle de Visser de pen doorgekregen. Ik werd gevraagd om een stukje te schrijven over mezelf. Mijn naam is dus Fabian Spierings. Ik ben geboren in Den Bosch en opgegroeid in Boxtel, Brabant. Ik woon sinds december 2011 bij Arduin, in Vlissingen. Ik ben naar Zeeland verhuisd omdat ik al jaren in Zeeland op vakantie kwam en de mensen, de rust (vergeleken met Boxtel / Den Bosch) en de mooie natuur voor mijn fotografie mij erg aantrekken. Ik fotografeer voor mijn hobby maar ook voor werk. Ik pak graag de fiets de natuur in en ga dan op het gemak foto’s maken, ook maak ik graag foto’s in leegstaande gebouwen. Ik heb een portofolio op mijn eigen website en zo doe ik in mijn vrije tijd ook opdrachten voor klanten. Naast mijn fotografie hobby heb ik een grote passie voor radio maken en eigenlijk heb ik uit elke muziekstijl wel wat. Begin augustus zit er in de planning dat ik radio ga maken
voor WalcherenFM. Dit is een nieuwe regionale zender waar we alleen maar hits gaan draaien en lokaal nieuws zullen promoten. Ik geef de pen door aan Janneke Amperse!
FRANS KASANDER speelt op SOCIËTEIT de Vlasmarkt Maandag 6 mei jl. hebben wij een gezellige muziekmiddag gehad, met accordeonist Frans Kasander. `s Morgens was er gewoon ‘de beweging’, knutselen en andere activiteiten. Om 12.00 uur de lunch in restaurant D!Vers en na de lunch zijn we niet naar boven teruggegaan om te werken,
Door Jolanda Kraamer, team Vlasmarkt
zoals we altijd doen, maar beneden gebleven. Om 14.00 uur kwam Frans binnen en begon het feestje. Verschillende cliënten die normaal niet op de maandag aanwezig zijn, waren ook uitgenodigd. Erg vrolijke liedjes kwamen voorbij, zoals Als de klok van Arnemuiden, liedjes van Dorus, André Rieu. Je kon het zo gek niet opnoemen of Frans speelde het, zelfs Het Wilhelmus voor Apolonia en Het busje komt zo voor Piet, de chauffeur die even binnen wipte. Er werd gedanst, meegezongen, geklapt, gezwaaid en de polonaise werd gedaan. Tussendoor kregen wij lekkere hapjes van Angela en collega`s van D!Vers. Ook die zongen af en toe mee in de keuken en dansten op de bar de `Vogeltjesmars`. Op dit feestje zijn foto`s genomen waar een fotoboekje van is gemaakt, zodat we er nog van na kunnen genieten. “Frans, tot volgend jaar!” ●
18e jaargang nr. 3 september 2013
29
Buro Wonen en Werken (IDUC) brengt je in beweging! In deze rubriek een bijdrage van de nieuwe afdeling IDUC. We laten zien wat wij doen op het gebied van werken. Als je meer wilt weten, wij helpen je graag verder. Ons mailadres is
[email protected]
Wil je ander WERK? Heb je nog een tip voor Arduincollega’s? Ga buitenom Arduin verder kijken, laat zien wat je nog verder kunt en doe er wat mee! Interview met Wernard van den Berg, Arduincollega bij Van Boven Advocaten
Interview met Danielle Seters, administratief medewerkster bij Van Boven Advocaten
Wil je wat over jezelf vertellen? Mijn naam is Wernard van de Berg. Ik ben 34 jaar geleden op 26 mei 1978 geboren in Middelburg en werk bij de Kringloopwinkel. Ik heb een baan bij Van Boven Advocaten in Middelburg. Daar heb ik het erg naar mijn zin.
Hoe komen jullie in aanraking met Arduin? Tijdens een bijeenkomst bij Arduin kwam de vraag aan de orde of aan ons kantoor een werkplek bestond of zou kunnen worden gecreëerd voor een Arduin-cliënt. Toen we daarover doorspraken, raakten wij enthousiast en na een aantal gesprekken over en weer heeft Arduin Wernard van den Berg aan ons voorgesteld. Het gesprek was positief en zo is het gekomen dat Van Boven advocaten een werkplek heeft gevonden voor Wernard.
Hoe ben je bij van Boven Advocaten terechtgekomen? Eigenlijk ben ik in januari eerst naar de coach Peter Rijk gegaan en die heeft voorgesteld om bij de jobcoaches langs te gaan. Daar heb ik een intakegesprek gehad met Sylvia Belfroid over mijn werkwensen. Zij wist daardoor dat ik iets zocht als klusjesman en zij vroeg mij of ik interesse had om eens kennis te gaan maken bij Van Boven Advocaten. Ze wist dat zij interesse hadden voor een cliënt van Arduin. Nou, dat heb ik gedaan en ik wil nooit meer weg! Hoe lang werk je daar al? Ik werk er nu zes maanden voor drie dagdelen in de week. Waarschijnlijk worden deze uren uitgebreid en kan ik daar gaan werken voor vijf dagdelen. Ik hoop het. Hoe vind je het werk? Bij Van Boven gaat het lekker. Ik krijg steeds meer werk, zoals facturen ordenen in mappen. Een heel karwei! Maar ook shredder ik papier en breng dat weg, vul ik de kopieermachine, loop de keukentjes na en vul deze bij, controleer de toiletten, geef de planten water en haal de vuile vaat op. Wat kan jij heel goed? Tja, wat ik van mezelf goed vind? Ik kan eigenlijk alles! Wat is minder leuk? Bij Van Boven vind ik alles leuk. Ik krijg respect, word ergens bij betrokken en ik hoor er echt bij. Daardoor doe ik ook wel eens iets extra’s. Heb je een wens voor de toekomst? Ik heb alleen de wens om bij Van Boven advocaten te blijven, dat is wel een droombaan. Mijn wens is ook dat er bij Arduin niet meer gepraat wordt over cliënten maar over collega’s.
Waarom kiezen jullie voor een medewerker van Arduin? Van Boven advocaten vindt het prettig om op deze manier een cliënt van Arduin een werkplek aan te kunnen te bieden in de maatschappij buitenom Arduin. De bedoeling hiervan is dat de cliënt zich in zijn/haar kunnen kan ontwikkelen. Op deze manier willen wij graag een steentje bijdragen. Wij vinden het overigens ook erg belangrijk dat de cliënt zich betrokken voelt en dat gevoel proberen wij ook te geven. Hoe bevalt het werken met Wernard? Heel goed, ik heb het idee dat Wernard het naar zijn zin heeft, het bevalt ons heel goed. Wernard doet dingen waar wij niet aan toe komen. Het is allemaal heel positief, hij wordt vanuit Arduin ook heel goed begeleid. En wat wij weer geleerd hebben is dat we moeten leren dat we werk moeten loslaten voor Wernard, het is altijd zo geweest dat we alles zelf moesten doen. Voor ons ook weer een nieuw proces. Wernard zegt nooit geen nee tegen klussen. Hoe is de samenwerking met Arduin? Ik kan niet anders zeggen dan prima, er is een heel goed contact. Het contact is met Sylvia begonnen, we kennen elkaar nog van vroeger. Nu verloopt het contact met Marjanne Jeras (de ondersteuner in werk) ook heel erg goed. Zij komt nu elke week en het contact is prettig te noemen. Wij zijn tevreden met de ondersteuning door Arduin en zijn het eens met de visie; Dat de cliënt centraal staat en iedereen mee doet, ook mensen met een beperking.
Landelijke Actie
NLDOET Door Hennie Huiszoon, team Vollenhovenstraat Wij, cliënten en team van de Vollenhovenstraat in Arnemuiden, hadden ons ingeschreven voor de landelijke actie NLdoet op 15 en 16 maart. We vroegen hulp bij twee klussen, namelijk onze tuin onkruid-vrij maken en het maken van een magneet/krijtbord. Binnen korte tijd kwamen al positieve reacties. Voor de tuin hadden zich vier vrijwilligers aangemeld en voor het maken van het bord twee. Met behulp van plaatselijke ondernemers is de tuin klus een groot succes geworden. Emté Van Overveld uit Arnemuiden stelde de complete lunch voor de vrijwilligers, bewoners en team belangeloos beschikbaar. Zo konden we genieten van verse appelflappen, verse jus d' orange, croissants, vers fruit en lekker beleg. Intratuin uit Koudekerke stelde een cadeaubon van € 100.- beschikbaar. Hiervan hebben we leuke
plantjes uitgezocht, de enthousiaste vrijwilligers hebben ze in de tuin geplaatst. En bij Kwekerij Van de Waardt uit Nieuw en Sint Joosland mochten we een aantal dozen met planten komen ophalen! Dankzij de inzet van de vrijwilligers is het een hele succesvolle en leuke dag geweest. Er kwamen ook een aantal collega' s op hun vrije dag meehelpen, nou mooier kon de dag toch niet worden? De cliënten hebben enorm genoten van de gezamenlijke lunch, van de mooie opge-
ruimde tuin en de nieuwe plantjes. En dat was nog niet alles, want ons stond ook nog de inzet te wachten voor de andere klus, het maken van een magneet/ krijtbord. Deze leuke klus werd uitgevoerd door twee lieve collega's van de Seissingel, maar daarover vertellen zij zelf. Omdat het zo'n succes was, willen wij iedereen aanraden om zich volgend jaar ook in te schrijven voor de actie NLdoet voor een leuke klus ●
NLDOET Door Isabella Goeree en Rhona Duhen Onlangs hebben wij ons ingezet voor NLdoet, de grootste landelijke vrijwilligersactie in Nederland. De Van Vollenhovestraat in Arnemuiden had een paar klusjes op de site van NLdoet gezet en wij hebben op een klus ingeschreven.
Vlnr: Isabella Goeree, Henk Meulmeester , Ronald Trommels, Kir a Duhen, Rhona Duhe n
De klus was het maken van een magneet/krijtbord voor aan de muur. Op het bord kunnen bijzondere gebeurtenissen zoals verjaardagen en feestdagen onder de aandacht gebracht worden. Ook kan hierop bijvoorbeeld geschreven worden wat er die dag wordt gegeten. Omdat het vrijwilligerswerk betreft, was er geen potje voor aanschaf van de materialen. Gelukkig bestaan er sociale media en hebben we Karwei Middelburg benaderd via Facebook met de vraag of zij ons wilden helpen. Binnen een paar uur reageerde Karwei Middelburg met het positieve bericht dat ze zeker achter zo'n goed doel staan en de materialen kosteloos beschikbaar willen stellen. We mochten uitzoeken wat we nodig hadden en werden daarin goed geholpen door de medewerkers. Het maken van het bord was meer werk dan we aanvankelijk dachten, maar het resultaat mag er zijn. Op zaterdag 27 april hebben we het bord opgehangen in de woning. Cliënten en collega's waren heel enthousiast. Wij vonden het erg leuk om op een andere manier met het werk bezig te zijn en hopen dat volgend jaar meer locaties van Arduin klussen plaatsen op de site van NLdoet en dat natuurlijk meer vrijwilligers mee gaan doen!
In deze editie een tweeluik over 30
18e jaargang nr. 3 september 2013
Van Boven Advocaten
18e jaargang nr. 3 september 2013
31
Koudekerkseweg 131 4335 SL Middelburg 0118 - 685252
[email protected]
Colofon Achttiende jaargang nr. 3 - 2013
“Een leven lang leren”
ARDU!N is het informatieblad voor cliënten, ouders, medewerkers en andere betrokkenen van Stichting Arduin. De redactie bestaat uit: Mirjam Braspenning, Elisabeth Jacobs, Loes Jakobsen,
Rekenslim
Linda Lahr, Jos van Loon, Annie Reijnvoet, Dominica Samulewska,
Iemand die rekenslim is, geniet van het het oplossen van problemen en pakt vaststellen van verbanden. Ook . hij/zij heel planmatig problemen aan
Els Scheele, Agnes Stroo, Dirk Voorhoeve, Jan Wedekind en Margriet Woltering. Eindredactie:
aangetrokken tot Rekenslimme mensen voelen zich sprekend op hun cijfers en voelen zich als vanzelf gaven, puzzels , logemak bij allerlei soorten rekenop gische problemen etc.
Patty van Belle, Raad van Bestuur Opmaak en druk: Drukkerij Arduin Fagotweg 23
kenen. Ze zijn goed in cijferen en hoofdre
4337 RC Middelburg
Je bent rekenslim als je • Logisch kunt denken • Graag dingen onderzoekt kenen • Goed bent in rekenen en hoofdre • Graag problemen oplost dingen • Makkelijk verband legt tussen fysieke/ de • Graag dingen verklaart van
De redactie kan besluiten om kopij
werkelijke wereld
te selecteren of aan te passen. Redactieadres: Stichting Arduin Postbus 85 4330 AB Middelburg t.a.v. directiesecretariaat E-mailadres:
[email protected] Website Arduin: www.arduin.nl
Kopij voor het volgende blad dient uiterlijk
21 oktober 2013 bij de redactie binnen te zijn.