De jongerenk(r)ant Met nieuwtjes, informatie en leuke activiteiten Nr. 7 • oktober 2008 Film ‘Help ik ben 18 en wat nu? Als je 18 jaar wordt, krijg je veel nieuwe verantwoordelijkheden. Vooral financieel zijn er nogal wat gevolgen. Je krijgt bijvoorbeeld pas studiefinanciering met ingang van het e kwartaal na je 18 verjaardag, terwijl je wel Wat vinden jongeren van de hulp die ze van hun jeugdzorginstelling krijgen? Verschillende jongeren van e vanaf je 18 de ziektekostenverzekering alle moet betalen. Jongeren die met jeugdzorg te jeugdzorginstellingen in Gelderland tussen de 12 en 18 jaar hebben hun mening gegeven en hun maken hebben, kunnen niet altijd terug ervaringen vallen op hun ouders omdat de relatie met gedeeld. Zij hebben de vragenlijst ingevuld en meegedaan aan panelgesprekken met andere jongeren. hun ouders niet altijd goed is of omdat Ook ouders konden de vragenlijst invullen en meedoen met een panel voor ouders. Door deze informatie ouders zelf financiële problemen hebben. weten de jeugdzorginstellingen en de Provincie Gelderland wat jongeren (en ouders) vinden van de Drie jongeren wilden hierover graag een jeugdzorg voorlichtingsfilmpje maken voor andere in Gelderland. jongeren. Op 14 juli 2008 was het dan zover. Hier zie je foto’s van de filmdag zelf en lees je interviews met Maria Yasemin, Maya en Kim. Op www.dropjemening.nl geven de jongeren goede tips. Je vindt er ook handige websites en telefoonnummers voor als jij nog eens 18 een vragenlijst hebben ingevuld? wordt… Maria Yasemin, 17 jaar en heeft ervaring met de jeugdzorg Waarom heb je meegewerkt aan de film? “Om jongeren en politici in te lichten over de financiële situatie van jongeren die met de jeugdzorg te maken hebben wanneer ze 18 jaar worden. Ik geloof dat de boodschap veel meer overkomt door frisse beelden die door jongeren zijn gemaakt (zoals het filmpje). Ik heb zelf meegedaan om te ervaren hoe het is om aan een script te werken en opnames mee te maken. Uiteindelijk zijn er een paar scènes uit de film opgenomen op mijn eigen kamer!” Welke tips heb je voor andere jongeren die 18 jaar worden? “Het is niet verkeerd om ruim voor je 18 wordt uit te zoeken wat je plichten zijn als volwassene. Als je je niet voorbereidt en je wordt 18, dan kan dat in je nadeel werken. Ook kun je kijken op de website van het JIP (Jongeren Informatie Punt) of daar langs gaan. Verder kun je ervaringen vragen aan jongeren om je heen die 18 jaar worden en met de jeugdzorg te maken hebben. Verder wil ik iedereen aanraden om goed naar het filmpje te kijken en het Brandboekje van Zorgbelang Gelderland door te lezen (. Daar staan heel veel tips in!” Op welk moment begon jij met het regelen van je zaken? “Omdat ik in maart 18 word ben ik nu al aan het uitzoeken wat er geregeld moet worden. Dat doe ik met mijn begeleidster van het fasehuis. Als je geen begeleider hebt kun je altijd wel andere mensen vinden die jou kunnen helpen.” Waar heb je hulp bij gevraagd en aan wie? “Mijn begeleidster bood hulp aan. Zij heeft mij geholpen met het aanvragen van mijn studiefinanciering en een ov-jaarkaart. We hebben een overzicht gemaakt van wat er allemaal moet gebeuren. Door het filmpje ging ik er meer over uitzoeken. Ik wil het liever op tijd geregeld hebben. Veel jongeren hebben het idee dat het lastig is om alles aan te vragen. Maar je moet wel weten wat je te wachten staat.” Jongerenk(r)ant 7 • oktober 2008
Wat vind je de leukste scène uit de film? “De verjaardagsscène. Die is creatief bedacht, met cadeautjes die helemaal niet zo leuk zijn. Iedereen wordt 18 en viert zijn of haar verjaardag. Daardoor kunnen jongeren zich goed met deze scène identificeren, denk ik.” Wat is het belangrijkste dat je door middel van de film aan de politici wilt laten weten? “Tegen politici zou ik willen zeggen: jongeren hebben niet altijd geld om de tijd tussen het aanvragen van bijvoorbeeld je studiefinanciering en het ook echt krijgen van het geld, te overbruggen. Zorg er als politici dus voor dat er een klein bedrag is zodat je niet gelijk in de schulden komt. Ook vind ik het belangrijk dat ze oog hebben voor kleine signalen/problemen. Dan denken jongeren ook: er wordt naar mij geluisterd en er wordt iets aan gedaan.”
Maya, 19 jaar en heeft ervaring met de jeugdzorg Waarom heb je meegewerkt aan de film? “Ik heb meegewerkt aan de film omdat ik graag jongeren wil motiveren om hun zelfstandigheid te regelen. Jongeren moeten het niet te zwaar inzien wat betreft al die dingen. Ik wil hun op een positieve manier motiveren.” Welke tips heb je voor andere jongeren die 18 jaar worden? - Goed controleren of je op alles wat je instuurt wel een bevestiging hebt gekregen - Alles goed geordend houden - Hang je rekeningen op een zichtbare plek. Zo voorkom je extra kosten, omdat je vergeten bent te betalen (rente, boete enz) - Op tijd hulp vragen als je iets niet begrijpt Op welk moment begon jij met het regelen van je zaken? e “Vier maanden voor mijn 18 verjaardag. Alles was wel op tijd geregeld, vooral de dingen die ik moest betalen. Mijn huurtoeslag kreeg ik bijvoorbeeld wel later.” Was dat vroeg genoeg? “Ja dat was vroeg genoeg.” Hoe zou je het nu doen? “Ik zou wel mijn woonruimte eerder gaan zoeken. Ik deed dat twee maanden voordat ik 18 werd. Dit is van toepassing voor jongeren die wonen in een fasehuis. Het is handig om ongeveer vier maanden e voor je 18 verjaardag duidelijk je wensen en je financiële plaatje te weten. Het is ook belangrijk dat je je op tijd inschrijft en reageert op het kameraanbod.” Waar heb je hulp bij gevraagd en aan wie? Lachend: “Ik heb bij niets hulp gevraagd omdat ik eigenwijs ben! Ik heb hooguit twee keer hulp gevraagd bij mijn mentor. Dat ging over berekeningen voor aanvragen.” Had je al eens eerder geacteerd? “Nee, nog nooit.” Wat is het belangrijkste dat je door middel van de film aan de politici wilt laten weten? “Dat regelingen voor jongeren goedkoper moeten worden gemaakt en ook makkelijker. Ook is het handig als je gelijk antwoord krijgt als je iets aanvraagt. Bij Digid bijvoorbeeld, het zou mooi zijn als je het persoonlijke wachtwoord diezelfde avond of de volgende dag per mail krijgt. Dan hoeft het niet zo lang te duren. Op het antwoord voor je studiefinanciering moet je nu drie maanden wachten. Dat moet ook sneller.”
Jongerenk(r)ant 7 • oktober 2008
Kim, 20 jaar en heeft geen ervaring met de jeugdzorg
Waarom heb je meegewerkt aan de film? “Eigenlijk omdat Maya het vroeg. Zij speelt ook mee in de film. Maya vroeg: ‘Kim, je vindt het toch leuk om aan drama te doen?’ Ik heb dat weleens op school gedaan. Ik kreeg meer informatie van Maya over de bedoeling van de film en de filmdag zelf. Het viel toch wel tegen toen ik zag wat er allemaal bij kwam kijken tijdens de opnames. En het wachten duurde lang! Ik had een heel ander beeld over opnames. Ik dacht: ‘dat doe ik wel even’, maar dat was toch niet zo.” Wat is jouw beeld van jongeren die met de jeugdzorg te maken hebben? “Ik denk dan meteen aan kinderen die het thuis niet goed hebben. Die op de één of andere manier niet welkom zijn thuis. Kinderen die met de jeugdzorg te maken hebben, missen liefde en steun vanuit thuis, denk ik. De jeugdzorg neemt de zorg over als het in het gezin niet meer gaat. Als je dan te maken krijgt met jeugdzorg dan kost het heel veel energie om weer vertrouwen te winnen in jezelf. Maya is een positief voorbeeld voor mij als het gaat om jongeren die met de jeugdzorg te maken hebben. Zij staat positief in het leven en is altijd vrolijk. Zij slaat zichzelf er doorheen.” Kende je de problematiek van jongeren die 18 jaar worden? “Nee, niet zo concreet. Ik vind het ook niet te vergelijken met mijn eigen situatie. Ik heb ouders die mij financieel ondersteunen.” Had je vaker geacteerd? “Nee, ik heb alleen dramalessen gehad in het eerste en tweede schooljaar. Ik doe de Pabo en als leerkracht acteer je soms ook wel. Als een kind iets doet wat niet mag en je vindt het eigenlijk heel grappig. Dan zeg je dat het niet mag omdat de regels op school zijn, terwijl je er eigenlijk om moet lachen. Ik zou niet zo gauw meer een volgende keer acteren en als ik het doe zijn dat alleen kleine rollen.” Wat vond je de leukste scène om in te acteren en waarom die? “De scène waarin Maya en ik een patatje eten en ik zeg: ‘Ik weet wel: als ik de volgende keer 18 word, dan regel ik het veel eerder.’ Ik vond het gezellig om die scène met Maya te doen en ook omdat in die scène de conclusie van het filmpje zit.” Wat is het belangrijkste dat je door middel van de film aan de politici wilt laten weten? “Dat zij moeten nadenken over hoe ze jongeren die (bijna) op eigen benen staan beter kunnen ondersteunen. Zij kunnen een positieve stimulans geven (zoals het filmpje). Wat betreft informatie moet er meer worden aangesloten bij jongeren en het is belangrijk dat het makkelijk leesbaar is.”
1 TOT EN MET 8 NOVEMBER: WEEK VAN DE JEUGDZORG 2008 KIJK VOOR MEER INFORMATIE OP: WWW.WEEKVANDEJEUGDZORG.NL
Jongerenk(r)ant 7 • oktober 2008
Open Dag van de Provincie Op zaterdag 13 september 2008 hield de provincie Gelderland het jaarlijkse open huis met dit jaar een echte Backstage. Zo'n 2.500 jongeren bezochten het provinciehuis om kennis te maken met de provincie en mee te doen aan verschillende activiteiten. Ook Zorgbelang Gelderland was hier aanwezig met een stand. De wedstrijd ‘Breng jouw jeugdzorginstelling in beeld' van Zorgbelang Gelderland trok veel aandacht. Vier jongeren (drie jongeren van Nové en een jongere van Pactum) hadden zelf iets gemaakt over de jeugdzorginstelling waar ze wonen. Deze creaties werden door middel van stemkaarten beoordeeld door het publiek. e
Onder de stemmers in het publiek werd een iPod verloot. Het werd voor de jongeren een gedeelde 1 plaats voor Roel en Alice. Een interview met de winnaars lees je hieronder. De loting van de iPod werd verricht door Harm Edens van omroep Gelderland, die er een leuke middag van maakte. De première van de voorlichtingsfilm ‘Ik ben 18 en wat nu?!' werd door veel mensen bekeken en leidde nog tot een interessante discussie tussen de jongeren en Hans Esmeijer, gedeputeerde van de provincie. Ook kon de première rekenen op veel belangstelling van andere provinciale politici. Zij weten nu in elk geval dat hen wat te doen staat. De jongeren hebben het op zich genomen om andere jongeren voor te lichten, nu is het de beurt aan de politiek. Drie jongeren gaven tijdens de Open Dag een workshop over ‘beeldvorming'. Doordat zij zelf te maken hebben (gehad) met de jeugdzorg krijgen zij te maken met vooroordelen. In de gastlessen vertelden de jongeren over hun ervaringen in de jeugdzorg en de vooroordelen. De bezoekers van de gastles hadden veel belangstelling voor wat de jongeren vertelden. Mevrouw Aartsen van het CDA heeft een aantal signalen van de jongeren gehoord en wil daar iets aan gaan veranderen! Behalve deze activiteiten waren er ook jeugdzorgorganisaties aanwezig met een stand. Binnen konden mensen genieten van toneel, workshops volgen en speeddaten met politici. Buiten was er een wedstrijd zandsculpturen maken, een workshop graffiti, bands die optraden, een trapeze act en nog veel meer. Al met al een geslaagde dag met veel bezoekers die zich zeker hebben vermaakt. Kijk voor meer informatie over ‘Backstage’ en voor foto’s ook op de website van de provincie Gelderland http://www.gelderland.nl/
Jongerenk(r)ant 7 • oktober 2008
Roel 17 jaar, winnaar van de wedstrijd ‘Breng jouw instelling in beeld’ Hoe hoorde je van de wedstrijd? “Via de leiding. Yvet van Nové zei dat er weinig inzendingen waren en dat je een grote kans had om te winnen.” Waarom wilde je meedoen met de wedstrijd? “Sowieso, en daar ben ik heel eerlijk ik, omdat ik €100 wilde winnen. Ten tweede omdat ik iets over de jongeren van de jeugdzorg wilde vertellen. Ik hecht meer waarde aan iets dat door jongeren zelf wordt verteld. Om de boodschap op een niet te formele manier over te brengen heb ik er een humoristische draai aan gegeven. Als je op een groep wordt geplaatst kun je er beter het beste van maken. Humor heb ik gebruikt om het lichter te maken. Mijn doel was dus om duidelijke informatie te geven, maar niet op een saaie manier, want dan komt het niet door bij jongeren.” Hoe ging dat bij jou van er van horen tot en met het eindresultaat? “Ik ben begonnen met het verwerken van de inhoud. Voor wie maak ik het: voor jongeren of voor de instelling. Ik heb gekozen voor jongeren. Daarna heb ik bedacht hoe ik de informatie over wilde brengen, namelijk op een humoristische manier. Ik koos voor een powerpoint presentatie en heb dia’s gemaakt. Deze heb ik aangekleed met leuke plaatjes en goede overgangen in de dia’s. Toen heb ik zelf als toeschouwer de power point bekeken. Is het duidelijk en hoe komt de boodschap over op het publiek. “ Hoe heb je Nové in beeld gebracht en waarom koos je daarvoor? “Ik heb het algemene beeld van Nové in beeld gebracht, met daarin mijn eigen mening verwerkt. Ik heb feiten genoemd zoals het aantal jongeren op de groep (in veel jeugdzorginstellingen hetzelfde) en algemene afspraken die ook overal gelden. Mijn bedoeling daarmee was om informatie te geven over het wonen op een groep.” Wat wilde je het publiek laten zien over Nové? “Ik wilde het publiek sowieso laten zien dat je jezelf moet blijven, want dan gaat het veel makkelijker in de groep. Dat geldt voor de jeugdzorg in het algemeen. Mensen zijn veel meer bezig met waar kom ik en hoe kom ik het beste over? Daarmee vergeten ze zichzelf. De manier van werken van Nové vind ik belangrijk. Je weet van te voren wat je te wachten staat. Ze leggen bijvoorbeeld goed uit waarom er bepaalde regels zijn en wat er gebeurt als je je daar niet aan houdt. Omdat ik in een fasehuis woon, leef ik meer met andere jongeren samen dan met de leiding. Je spreekt elkaar ook aan op gedrag en leert veel van elkaar. “ Heb je zelf nog ideeën over hoe Nové jouw power point kan gebruiken? “Het is voor jongeren zelf, maar ook voor hun ouders een leuk middel om bijvoorbeeld regels duidelijk te maken. Als een jongere nieuw komt op de groep, dan kunnen ze op deze manier informatie krijgen. Mijn power point kan ook gebruikt worden om ouders vertrouwen te geven in de jeugdzorg, doordat ze zien hoe het er aan toe gaat. “ Hoe vind je het dat je gewonnen hebt? “Ik vind het wel leuk, het betekent dat je het op een goede manier over hebt gebracht. Het is duidelijk en mensen kunnen zich er ook in vinden.” Wat ga je met de €100 doen? “Ik ga er of een elektrische gitaar of een equalizer van kopen.”
Jongerenk(r)ant 7 • oktober 2008
Alice 17 jaar, winnares van de wedstrijd ‘Breng jouw instelling in beeld’ Hoe hoorde je van de wedstrijd? “Ik had de flyer gekregen en had de oproep gezien in de jongerenkrant. Ik twijfelde eerst of ik mee zou doen, maar heb toch meegedaan.” Waarom wilde je meedoen met de wedstrijd? “Ten eerste omdat ik het leuk vond om Pactum in beeld te brengen en te laten zien hoe ik woon. Ten tweede wilde ik ook wel €100,- winnen!” Hoe ging dat bij jou van er van horen tot en met het eindresultaat? “Ik ben eerst naar de werkplekbegeleidster gegaan en heb een camera van haar geleend. Toen ben ik foto’s gaan maken en heb die uitgeprint. De foto’s heb ik op gekleurde A4-tjes geplakt met een decoratie en tekst. Ik vind zwart-wit zo depressief. Ik heb foto’s gemaakt van het eten, van de werkplekken en van mijn kamer, ik heb echt een heel kleine kamer. Ook heb ik de geiten gefotografeerd die bij ons rondlopen. Wij mochten (huis)dieren, maar de leiding is er allergisch voor.” Wat wilde je het publiek laten zien over Pactum? “Dat jongeren hier goed wegkomen en dat de leiding daar goed z’n best voor doet. De groepen zijn gerenoveerd en zijn mooi, dat wilde ik ook graag laten zien. En als laatste wilde ik graag laten zien dat we hier goed te eten krijgen. We koken hier zelf. Ik kook twee keer in de week, de andere dagen heb ik een andere taak.” Heb je zelf nog ideeën over hoe Pactum jouw fotocollage kan gebruiken? “Ja, dat heb ik zeker! Pactum kan een boekje van mijn foto’s maken en de teksten uitgebreider opschrijven. Dat boekje kunnen ze dan aan iedere jongere en leiding die nieuw komt laten lezen. Het boekje kan ook gebruikt worden bij Bureau Jeugdzorg, zodat jongeren een idee krijgen over Pactum. Het is belangrijk dat jongeren weten waar ze komen. Ik mocht zelf niet eens een dag kijken en gun anderen wat anders.” Hoe vind je het dat je gewonnen hebt? “Geweldig! Ik had het niet verwacht. Ik dacht dat heel veel mensen wel mee zouden doen.” Wat ga je met de €100 doen? “Ik heb er een tosti-ijzer van gekocht. Ook heb ik er boodschappen voor de hele maand van gehaald. Wat nu nog over is leg ik bij het spaargeld voor mijn scooter.” Heb je nog een slogan voor de jeugdzorg? “Je zit altijd voor jezelf in de jeugdzorg en niet voor een ander!”
Jongerenk(r)ant 7 • oktober 2008
Stel je voor….
SARA KROOS
Op www.dropjemening.nl is een rubriek ‘Stel je voor’. Jongeren stellen zichzelf daar voor en noemen vervolgens de naam van een volgende persoon voor dit onderdeel. Kevin, één van de jongeren, wil Sara Kroos vragen om wat meer over zichzelf te vertellen. Vorig jaar tijdens de Week van de Jeugdzorg hebben Sara en hij het op een basisschool in Nijmegen met kinderen gehad over de jeugdzorg. Sara was geïnteresseerd in zijn verhaal en dus was Kevin’s keuze voor de rubriek ‘Stel je voor’ snel gemaakt! Op een dinsdag precies om 15.00uur ging Kevin zijn mobiel. Sara aan de lijn! En hoewel niet iedereen kan zeggen dat hij of zij met Sara Kroos aan de telefoon heeft gezeten, begon Kevin gelijk met het interview. Sara was onder de indruk van zijn vragen en gaf op alles uitgebreid antwoord. Deze bijzondere ‘Stel je voor’ waarin Kevin Sara interviewt, lees je hieronder.
Foto: Jan van Breda
Ambassadrice van de Jeugdzorg “Ik zal me even voorstellen: mijn naam is Sara Kroos en ik ben geboren op 5 april 1981, dus ik ben 27. Ik heb een dochter van 5 en woon in Amsterdam. Ik ben cabaretière en heb mijn eigen theatervoorstellingen. Ook heb ik meegedaan aan de Lama’s, ik denk dat veel jongeren mij daarvan kennen. En ik schrijf columns in de Viva. Daarnaast ben ik ambassadrice van de Jeugdzorg en daarmee het aanspreekpunt voor de media. Wat ik wil doen als ambassadrice is het beeld van de jeugdzorg positiever naar buiten brengen. Ik ben nu één jaar ambassadrice en het hoogtepunt is de Week van de Jeugdzorg. Tijdens de Week van de Jeugdzorg vorig jaar hebben wij nog samen op het podium van een Nijmeegse basisschool gezeten, toch Kevin? We hebben het gehad over de jeugdzorg en vooroordelen. Hartstikke gaaf en goed dat jullie toen gastlessen daarover hebben gegeven op basisscholen! Ik ben gevraagd om ambassadrice te worden van de Jeugdzorg. Erg leuk om te doen, want ik heb zelf ook in de jeugdzorg gezeten. Het is fijn om op deze manier wat te betekenen voor anderen. Ook vind ik het leuk om met kinderen en jongeren te werken.” Je wordt juist sterker Kevin vraagt naar de ervaring van Sara met de jeugdzorg. Sara: “Toen ik 16 jaar was kreeg ik met de jeugdzorg te maken. Mensen dachten dat ik gek was en dat het niet meer goed met me kwam. Ouders hebben ook vaak het idee dat zij gefaald hebben als opvoeders. Nu krijg ik gelukkig wel positieve reacties over het feit dat ik met de jeugdzorg te maken heb gehad. Mensen zeggen weleens: “Je bent toch nog goed terechtgekomen”. Misschien is het juist wel goed gekomen met me doordat ik te maken heb gehad met de jeugdzorg. Ook vragen mensen me weleens of ik beschadigd ben. Ik denk dat ik juist niet beschadigd ben omdat ik met de jeugdzorg te maken heb gehad, je wordt juist sterker. Zonder hulp van de jeugdzorg had ik het niet gered! Jeugdzorg heeft mij gevormd In mijn shows maak ik wel gebruik van mijn ervaringen die ik heb door de jeugdzorg. In mijn tweede theatervoorstelling die over jeugd ging heb ik mijn ervaringen gebruikt. Sommige mensen zeggen dat je je ervaringen een plek moet geven. Maar er is geen plek voor, ik loop er nog steeds mee. In de positieve zin, want het heeft mij gevormd. In de jeugdzorg is een basis gelegd voor wie ik nu ben.” Kevin: “Dus eigenlijk gebruik je je shows voor je problemen en ook je problemen voor je shows”. Sara is het hier helemaal mee eens: “Ja inderdaad, ik probeer zo onderwerpen lichter te maken.
Jongerenk(r)ant 7 • oktober 2008
Ik ben zo blij dat ik wel hulp heb gevraagd Sommige jongeren durven geen hulp te vragen als ze het bijvoorbeeld moeilijk hebben thuis. Ik zou tegen hen willen zeggen: vraag absoluut wel hulp. Ik ben zo blij dat ik wel hulp heb gevraagd. Beter te vroeg hulp vragen, dan te laat. Al vertel je jouw probleem maar aan één iemand die je vertrouwt. Die persoon kan jou dan weer verder helpen. Als je hulp vraagt betekent het dat je het niet alleen hoeft te doen! Ik zou nooit de baas van de jeugdzorg willen zijn, want ik zou er heel ongeschikt voor zijn. Ik ben impulsief en creatief en heb niet zoveel met de politiek. Wat ik verschrikkelijk vind zijn alle subsidiebeperkingen in de jeugdzorg. Als ik toch baas van de jeugdzorg was zou ik veel meer positiever nieuws over de jeugdzorg naar buiten brengen. En dat de Week van de Jeugdzorg een heel goed initiatief is dat moet blijven! Vooruitkijken is belangrijk Wat ik verder nog belangrijk vind in de jeugdzorg is de slogan voor de campagne tijdens de Week van de Jeugdzorg vorig jaar: “Nu in de jeugdzorg, maar straks…”. Jongeren hebben nu met de jeugdzorg te maken en hebben vast ook leuke en mooie dingen die ze in de toekomst willen bereiken. Vooruitkijken is belangrijk. Minister Rouvoet in ‘Stel je voor’ Ik zou Kevin willen vragen of hij voor de volgende ‘Stel je voor’ Minister Rouvoet wil interviewen over de jeugdzorg. Kevin, jij kunt goed vragen stellen en je mening geven. Dat lijkt me wel wat!”
In de vorige jongerenkrant zag je foto’s van het bezoek van Sjors en Lisette aan Basel. Wat zij daar deden kon je waarschijnlijk wel raden. Zij waren samen met nog 100.000 andere Nederlanders in Basel om het Nederlands elftal aan te moedigen. Helaas verloor Nederland de wedstrijd tegen Rusland in de verlenging met 3-1. Toch hebben zij een leuke dag gehad met zon (30 graden!), muziek en gezelligheid.
Deze nieuwsbrief wordt uitgebracht door Zorgbelang Gelderland Voor meer informatie: Hellen Houterman
Eindredactie: Lisette van Hees en Kay van den Bosch
Jongerenk(r)ant 7 • oktober 2008
Zorgbelang Gelderland Postbus 5310 • 6802 EH Arnhem IJsselburcht 4 • 6825 BP Arnhem Telefoon 026 384 28 22 Fax 026 384 28 23 www.zorgbelanggelderland.nl www.dropjemening.nl
[email protected]