De HEER herstelt het aanzien van Jakob, van Israel, door vernielers vernield, die zijn ranken verwoestten. Nahum 2:3

De HEER herstelt het aanzien van Jakob, van Israel, door vernielers vernield, die zijn ranken verwoestten. Nahum 2:3 Israël-correspondent NRC beschrijft zijn vooroordelen AUTEUR Manfred Gerstenfeld DATUM 3 februari 2015 Journalisten beschrijven zelden hun motieven bij het schrijven van artikelen. Een dergelijk stuk, vooral van een bevooroordeeld journalist, kan zeer leerzaam zijn. Derk Walters, de nieuwe correspondent van NRC Handelsblad in Israël heeft na drie maanden zo’n artikel geschreven getiteld: ‘De correspondent: “Ik had me voorgenomen: weinig vooroordelen.”‘ (1) Walters schrijft daarin: “Ik had me voorgenomen om met zo min mogelijk vooroordelen naar Israël te verhuizen. Ik kies geen kant, ik registreer.” Uit de tekst wordt echter al snel duidelijk dat hij zwaar bevooroordeeld is, zij het gedeeltelijk onbewust. Zo schrijft Walters: “De Verenigde Naties hebben diverse resoluties aangenomen waarin Israël wordt opgeroepen om de bezetting van de Palestijnse gebieden te beëindigen. Dan kun je moeilijk volhouden dat er in het geheel geen sprake is van bezetting.” Walters begrijpt kennelijk niet dat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties zwaar beïnvloed wordt door het grote aantal Arabische lidstaten. Vele andere landen hebben die stemmen weer nodig voor hun eigen politieke doeleinden. In ruil steunen zij de Arabische moties tegen Israël. Wie zich op de resoluties van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties baseert,    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

1  

introduceert daarmee de extreme Arabische vooroordelen in zijn artikelen. Walters schrijft ook dat veel Israëli’s het dagblad Haaretz als ultralinks zien. Dat is het ook. Hij schrijft: “Zo bevatten de opiniepagina’s van Haaretz vrijwel zonder uitzondering stukken van mensen die tegen de bezetting zijn.” Hij voegt daaraan toe: “Voor Europese begrippen is dat een geaccepteerd standpunt.” Walters begrijpt kennelijk niet dat zijn uitdrukking “voor Europese begrippen” zware vooroordelen inhoudt. Van een onbevooroordeelde journalist in Israël mag verwacht worden dat hij de dubbele standaarden van de EU jegens Israël analyseert in plaats van die klakkeloos te aanvaarden. Een voorbeeld van een dubbele standaard is de houding van EU jegens het nederzettingenbeleid. De EU staat niet toe dat Europese fondsen de Israëlische nederzettingen over de zogenaamde groene lijn bereiken. Tegelijkertijd heeft de hypocriete Europese Unie een investeringsprogramma voor het illegaal door Turkije bezette Noord-Cyprus. (2) Walters schrijft dat Haaretz een goede nieuwsbron is voor buitenlanders, maar de grote Engelstalige website van Israel National News niet. Hij vergeet het dagblad de Jerusalem Post dat een veel groter Engelstalig lezersaantal heeft dan Haaretz. Ook Israel National News claimt meer lezers dan Haaretz. Door zich te baseren op de VN, de Europese vooroordelen en Haaretz heeft Walters zijn infrastructuur gecreëerd om anti-Israëlische stukken te schrijven. Walters schrijft ook: “Sommige propagandisten leggen het er vrij dik bovenop – bijvoorbeeld de mensen van de Israëlische ambassade in Nederland, die lijken te ontkennen dat er een conflict bestaat en graag willen dat correspondenten hun tijd besteden aan de hippe start-upscene in Tel Aviv.” Hij voegt er kleinerend aan toe: “Ze weten ook wel dat NRC Handelsblad geen correspondent naar Israël zou sturen vanwege een groep jonge Israëliërs die miljonair hopen te worden vanachter hun laptopjes.” Hieruit wordt duidelijk dat Walters niet door NRC Handelsblad naar Israël is gestuurd om een objectief beeld van het land te geven met zijn vele zeer interessante aspecten. Een correspondent die naar een land uitgezonden wordt mag normaliter geacht worden de belangrijkste aspecten van dat land te beschrijven en niet zich overdreven te focussen op een beperkt gedeelte daarvan zoals het Palestijns-Israëlische conflict – hoe belangrijk ook. Walters beschouwt zijn zwaar gecastreerde opdracht ten onrechte als normaal. De Israëlische ambassade in Den Haag is overigens bescheiden geweest. Ze heeft kennelijk niets vermeld over de enorme criminaliteit van de Palestijnse leider Mahmoud Abbas en zijn Fatah-beweging alsmede het islamonazisme van Hamas, dat aan de Islamitische Staat (ISIS) doet denken. Walters gaat verder: “Propaganda heb je overal maar vermoedelijk nergens zoveel als in Israël.” Hij heeft kennelijk niet veel begrepen van de Arabische realiteit. Hij had daarover veel kunnen lezen in het – op zichzelf twijfelachtige – boek Het Zijn Net Mensen, geschreven door een van zijn voorgangers, Joris Luyendijk. (3) Luyendijk had geleerd dat journalistiek niet mogelijk is in de Arabische wereld en je niet kunt weten wat daar speelt. (3) In een interview met De Journalist zegt Luyendijk: “De Arabische landen zijn veelal dictaturen die bestaan bij de gratie van ondoorzichtigheid. Alles is gebaseerd op schijn, het duurt echt een paar jaar voordat je daar doorheen kijkt en een idee krijgt hoe dat werkt. Beide partijen, maar vooral de Arabieren, liegen de hele dag door, je moet eigenlijk altijd ter plekke hun uitspraken checken!” (4) Walters heeft dus geen idee hoe propaganda in de Arabische wereld functioneert, anders had hij niet geclaimd dat je nergens zoveel propaganda vindt als in Israël. Andere voorbeelden, als Walters een beetje had nagedacht, waren bijvoorbeeld Rusland, Noord-Korea of Erdogans Turkije geweest. Walters is er zich ook niet van bewust hoezeer zijn Nederlandse oorsprong zijn persoonlijk perspectief beïnvloedt. In Nederland is de Arabische propaganda wijdverspreid. Bijna 39% van de Nederlandse bevolking van boven de 16 jaar, oftewel 5 miljoen mensen, geloven in de complottheorie dat Israël tegen de Palestijnen een vernietigingsoorlog voert. (5) Ik heb ze neoNSB’ers genoemd. De Partij van de Arbeid – nota bene een regeringspartij – vermeldt de criminaliteit van de Palestijnen niet en verzwijgt de geplande genocide op de Joden door de grootste Palestijnse politieke partij, Hamas, hetgeen ook deel is van het openbare partijprogramma van deze partij. (6) Walters vermeldt wel dat Hamas terroristen zijn maar niet dat zij islamo-nazi’s zijn die alle Joden willen vermoorden om Allah een plezier te doen. Al dit weglaten van elementaire feiten is een ander voorbeeld van Walters’    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

2  

vooroordelen. Voormalig parlementariër Wim Kortenoeven heeft een overzicht gegeven van de vele actieve proPalestijnse organisaties in Nederland. Daaronder zijn ook een aantal grote NGO’s. (7) Hun propaganda gaat veel verder dan wat de Israëlische ambassade Walters heeft verteld. De grote Palestijnse lobby en haar enorme leugenpropaganda in Nederland komt in Walters’ artikel helemaal niet voor. Wat de NRC betreft: de blogger Ratna Pelle heeft enig onderzoek gedaan over artikelen in deze krant over het Palestijns-Israëlisch conflict. Een gedeelte van het onderzoek betreft de artikelen over dit conflict gepubliceerd in de laatste maanden van 2007 en het begin van 2008. Ze vond 16 neutrale artikelen, 18 waren licht gekleurd ten voordele van de Palestijnen of ten nadele van Israël, meer dan de helft 45 waren sterk gekleurd ten nadele van Israël en ten voordele van de Palestijnen. (8) Hans Moll, een voormalig NRC-journalist, heeft een boek gepubliceerd over zijn ervaringen bij die krant. Hij schrijft: “In de berichtgeving over Marokkanen, over islamieten en de islam, over Israël en het Midden-Oostenconflict, is deze krant steeds nadrukkelijker partij gaan kiezen. Voor Hamas, tegen Israël; voor de multiculturalisten, tegen de islamcritici; voor toedekken, tegen onthullen.” (9) Walters had best kunnen schrijven dat hij de correspondent is van een bevooroordeelde krant waarvan de redacteuren, grotendeels bevooroordeelde artikelen willen ontvangen. In maart 2012 organiseerde de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam een debat over de berichtgeving van de media, de NRC in het bijzonder, en over het Israëlisch-Palestijns conflict. Pelle en Moll namen deel. Men had ook de NRC uitgenodigd, maar die wilde niet komen. (10) Ter samenvatting: Walters zit vol vooroordelen waarvan hij er heel wat meebrengt vanuit Nederland. Hij schrijft: “Er zijn ook mensen die zelf niet in de gaten lijken te hebben dat ze er een eenzijdige kijk op de werkelijkheid op nahouden.” Een daarvan is Derk Walters. (1) Derk Walters, “De correspondent: ‘Ik had me voorgenomen: weinig vooroordelen'”, NRC Handelsblad, 2 december 2014. (2) Eugene Kontorovich, “How the EU directly funds settlements in occupied territory,” The Jerusalem Post, 28 december 2013. (3) Joris Luyendijk, Het Zijn Net Mensen, (Amsterdam: Podium, 2006), 21. (4) Renske Prevo en Judith van de Hulsbeek, “Vertaler van een onoplosbaar conflict: Joris Luyendijk,” De Journalist, 10 april 2002 (5) Andreas Zick, Beate Küpper, en Andreas Hövermann, Intolerance, Prejudice and Discrimination. A European Report. (Berlin: Nora Langenbacher en Friedrich Ebert Stiftung-Forum Berlin, 2011). library.fes.de/pdf-files/do/07908-20110311.pdf (6) Manfred Gerstenfeld, ‘De PvdA: Nederlands grootste wegkijkerspartij van genocideplannen,’ De Dagelijkse Standaard, 19 november 2014. (7) Manfred Gerstenfeld, interview met Wim Kortenoeven, ‘The Anti-Israel Lobby in the Netherlands’, Israel National News, 15 september 2013. (8) www.israel-palestina.info/krantenonderzoek_nrc-html/ (9) Hans Moll, Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant; NRC Handelsblad neemt stelling tegen Israel, (Amsterdam: Bert Bakker, 2011), 10. (10) www.israel-palestina.info/actueel/2012/03/08/in-debat-over-israel-en-de-media-1/

   

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

3  

Op vrijdag 30 januari 2015 bracht de NRC op internet een artikel uit met de onzinnige kop: “Israël bouwt weer honderden nederzettingen op Westelijke Jordaanoever”, zoals aan de url nog steeds te zien is: http://www.nrc.nl/nieuws/2015/01/30/israel-bouwt-weer-honderdennederzettingen-op-westelijke-jordaanoever Inmiddels is de kop gewijzigd in “Israël breidt nederzettingen in bezet Palestijns gebied uit”. Ook deze kop klopt nog steeds niet. Israël bouwt in betwist gebied, waar het volgens de internationaal gegarandeerde Oslo-akkoorden uit 1993 legaal het betuur uitoefent. Want volgens die Oslo-akkoorden moeten de definitieve grenzen tussen Israël en Palestijns gebied nog in onderling overleg bepaald worden. Dat is er echter nog niet van gekomen, omdat één Palestijnse regering – die van Hamas – die akkoorden weigert na te komen en de andere Palestijnse regering – die van Fatah – weigert om over die definitieve vrede te onderhandelen. Het gebied heeft nog nooit Palestijns bestuur gehad en is ook nog nooit volkenrechtelijk aan Palestijnse of andere Arabieren toegewezen. (Wel aan Joden trouwens, door het Mandaat van Palestina in 1922.) Verder staan er nog allerlei feitelijke fouten in het artikel. Iets wat je van een ‘kwaliteitskrant’ niet verwacht. Ten eerste schrijft de NRC: “In Oost-Jeruzalem worden geen nieuwe huizen gebouwd. In de stad vonden vorig jaar meerdere gevechten en aanvallen plaats die tegen het Israëlische nederzettingenbeleid gericht waren. Daarbij vielen enkele doden en gewonden.” De NRC is wel erg kort van geheugen. Die Palestijnse aanslagen – onder andere het overrijden met een auto van een Joodse baby en het afslachten van vier rabbijnen – waren niet vanwege “het nederzettingenbeleid”. Die waren het gevolg van Palestijnse ‘woede’ over de wens van Joden om ook te mogen bidden op de Tempelberg. Zoals NRC correspondent Derk Walters schrijft in de NRC op 13 november 2014: “De Tempelberg, waar de escalatie in feite om draait, is niet alleen voor Palestijnen een heilige plek, maar voor heel veel moslims.” Tevens schrijft de NRC over de aanbesteding: “Analisten denken dat de regering-Netanyahu kiezers probeert te winnen met de nieuwe aanbestedingen.” Dit is echter niet de mening van anonieme ‘analisten’, maar van de organisatie waar de NRC dit bericht van heeft overgenomen. Echter, uit de Israëlische pers blijkt dat dit een totaal onzinnige bewering is: de aanbesteding voor deze huizen is automatisch opnieuw uitgeschreven, omdat er op de eerste aanbieding geen inschrijvingen waren binnengekomen. Het is dus geen nieuw besluit en de timing heeft daarom geen enkele politieke grondslag. Opvallend is dat de NRC het enige Nederlands dagblad was dat over deze aanbesteding publiceerde, gebaseerd op een bericht van een tot nog toe onbekende, obscure organisatie ‘Terrestrial Jerusalem’, die het bericht niet eens op de eigen site heeft staan. Eén van de vier slechts korte alinea’s in het artikel wordt dan ook gebruikt om toe te lichten wat het eigenlijk voor organisatie is. Echter zonder de achtergrond te vermelden, namelijk dat de organisatie alleen Israël kritiseert. Maar dat is blijkbaar geen bezwaar om de anti-Israëlische berichtgeving inclusief de feitelijke onjuistheden klakkeloos over te nemen. Deze werden zelfs niet gewijzigd, nadat Likoed Nederland op de onjuistheden had gewezen. Op dit verzoek van Likoed Nederland om correctie is zelfs niet gereageerd. De anti-Israëlische houding van de NRC – vaak gebaseerd op hele leugens of halve waarheden van NRC-redacteuren en vooral een heel subjectieve onderwerpkeuze – is door de oud-redacteur van de NRC Hans Moll in 2011 uitgebreid vastgelegd in zijn boek ‘Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant. NRC Handelsblad neemt stelling tegen Israël.’ Blijkbaar is er sindsdien weinig veranderd. De redactie van de NRC stelt tegenwoordig soms ook de vraag waar het oplevend antisemitisme toch vandaan komt. Zou het te maken kunnen hebben met het uitgebreide dieet van negatieve berichtgeving over de enige Joodse staat,waar zelfs elke gebouwde woning voor Joden als een schanddaad wordt uitgemeten – en het gelijktijdig vrijwel verzwijgen van de immense onderdrukking, wandaden en Jodenhaat in de 57 islamitische staten? Misschien hoeft de NRC redactie dus wel minder ver te kijken dan zij denken, als zij zich afvragen    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

4  

waar dat om zich heen grijpende antisemitisme vandaan komt. Awi Cohen, bestuurslid Likoed Nederland. In Every Generation

Yup. As the Haggadah teaches: "In every generation they rise up against us." And speaking of the Haggadah, if you want to get your Dry Bones Haggadahs for this coming Passover, you'll have to order now! The LSW (Long Suffering Wife) mails them out from our local post office here in Israel. So if you want to make sure you'll get yours in time, you've got to order now! Israëli's: Misschien moet de VN zichzelf onderzoeken? Dinsdag, 3 Februari 2015 19:26 Na de onthulling, dat het hoofd van de VN-commissie die de Gaza-oorlog van afgelopen zomer onderzoekt, banden had met de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO), suggereert het Jeruzalemse onderzoeksinstituut NGO Monitor dat de VN zijn eigen onbekwaamheid en allesoverheersende vooroordelen tegen de Joodse Staat gaat onderzoeken.    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

5  

'De Verenigde Naties moeten hun onderzoek naar Israël opschorten en onmiddellijk de verontrustende onthullingen van zijn eigen incompetentie en vooroordeel onderzoeken,' aldus een persbericht van NGO Monitor. Deze organisaties heeft zich al zeer lang openlijk verzet tegen de benoeming van prof. William Schabas tot hoofd van de onderzoekscommissie na de recente geweldsuitbarsting in en rond de door Hamas geregeerde Gazastrook. Zoals NGO Monitor en vele anderen opmerkten, heeft Schabas een voorgeschiedenis van het maken van bizarre beweringen over het Israëlisch-Palestijnse conflict en het oproepen tot de vervolging van de Israëlische leiders. Nadat Schabas zich maandag terugtrok uit de commissie, drong premier Netanyahu erop aan, dat al het werk waarop hij toezicht hield bij het 'onderzoeken' van Israël wordt afgewezen. 'Na het ontslag van de voorzitter van de commissie, die was bevooroordeeld tegen Israël, moet het rapport dat werd geschreven in opdracht van de Mensenrechtenraad van de VN (een anti-Israëlisch lichaam, waarvan de beslissingen bewijzen dat het niets te maken heeft met mensenrechten) worden geseponeerd,' schreef Netanyahu in een officiële verklaring. De premier wees er verder op, dat diezelfde Mensenrechtenraad, die het vorig jaar juist achtte, Schabas te benoemen om de Gaza-oorlog te onderzoeken, 'meer beslissingen tegen Israël heeft genomen dan tegen Iran, Syrië en Noord-Korea bij elkaar'. Maar de voorzitter van NGO Monitor, prof. Gerald Steinberg, waarschuwde dat het onwaarschijnlijk is dat de VN het advies van hemzelf of de Israëlische leider aanneemt, en ongetwijfeld voortgaat met het werk dat Schabas is begonnen. 'Omdat de commissie de fase van het feitenonderzoek heeft voltooid, zal het eindrapport tot dat punt zijn bezoedeld door het leiderschap van Schabas', schreef Steinberg. Israël: Onderzoekers ontwikkelen pel- en snijmachine voor meloen Onderzoekers van de Agricultural Research Organization of Israël, onder leiding van Victor Rodov, ontwikkelden een prototype voor de verwerking van vers gesneden meloen en watermeloen.

Het algemene doel van het onderzoek was om de effectiviteit en veiligheid van de verwerking van vers gesneden meloen en watermeloen te vergroten. Hierbij moest het handmatige schillen en snijden vervangen worden door een automatische 'hands-off' machine. De onderzoeken hebben een technologie kunnen ontwikkelen waardoor dat nu mogelijk is.    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

6  

Rodov: "Als onderdeel van dit onderzoek hebben we een aantal alternatieven onderzocht, die het hele proces kunnen uitvoeren, variërend van het snijden met lasers tot het gebruik van water onder hoge druk met behulp van kunstmatige waarnemingssystemen zoals ook gehanteerd bij sorteerprocessen in de industrie. We hebben geëvalueerd, geanalyseerd en ontwikkelden een aantal speciale 'cutting' of 'doorprik' tools: vaste, roterende, massieve en holle". Ook werd de effectiviteit van de verschillende snijtechnieken geanalyseerd met betrekking tot de houdbaarheid van het vers gesneden fruit. Zo bleek uit onderzoek dat een ronde, schijfvormige plak als eindproduct kwalitatief gezien langer dan een week in een gekoeld en verzegeld plasticverpakking kan verblijven. De resultaten van dit onderzoek hebben geleid tot het ontwerp van een systeem, dat pelt en snijdt zonder dat de mens fysiek in aanraking is gekomen met het gesneden fruit. Rodov concludeert: "In dit stadium vereist de machine een manuele toevoer van het rauwe fruit. De belangrijkste onderdelen van de machines zijn gebouwd en met succes getest." Voor meer informatie: Dr Victor Rodov, [email protected] Israeli food is “yummy”. A new Taglit tour of Israel concentrates on the culinary delights of Israel. Participants (mostly chefs) learn about Israeli cuisine, meet Israeli chefs and visit organic farms in the desert, boutique wineries and markets. A participant described it as a "bonding experience with the land through food" http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/190265#.VMnnNywpqSo

Een avondje op de VU: ‘Israël maakt Palestina moedwillig kapot’

REPORTAGE Bij de lezing van Robert Soeterik over de Palestijnse kwestie CHRIS AALBERTS: 06-02-2015 12:25 UUR TAGS: israel, palestina, robert soeterik, Studenten Rechtvaardigheid Palestina, VU Donderdagavond organiseerde Studenten Rechtvaardigheid Palestina (SRP) een lezing aan de Vrije    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

7  

Universiteit (VU) over de Palestijnse kwestie. Eerder werd een ‘debat’ door de VU afgelast, maar dit keer waren de studenten wel welkom. Aan het woord kwam Robert Soeterik, een Midden Oostenspecialist die uitgebreid inging op ‘de dynamiek van het Palestijnse conflict’. In het desolate VU-complex komt de groep samen in een collegezaal die direct afkomstig lijkt uit de jaren zestig. De zaal maakt een vervallen indruk. Als iemand plaatsneemt, beweegt de hele bank mee. Dat gebeurt ook als iemand onverwachte bewegingen maakt. Alles piept en kraakt en zo staat de zaal niet alleen symbool voor de hele bijeenkomst, maar ook voor de staat waarin sommige VUstudenten zich in intellectueel opzicht bevinden. Iets leren? Op de gang probeert een studente iemand over te halen mee te gaan, maar het lukt niet. De student heeft er geen zin in, zelfs niet als hij hoort dat hij ‘iets kan leren over Palestina’. Deze korte conversatie is veelzeggend: er zou hier vandaag sprake zijn van informatieoverdracht en we kunnen hier ‘iets leren’. Tachtig mensen luisteren ademloos naar Soeterik, die ruim een uur het woord voert over de geschiedenis van Palestina, van het verre verleden tot nu. ‘Vestigingskolonialisme’ Het verhaal van Soeterik laat zich gemakkelijk samenvatten. De opbouw van de staat Israël is volgens hem samengegaan met het moedwillig kapotmaken van Palestina. Het verzet van de Palestijnen daartegen is in zijn ogen volstrekt logisch. We moeten Palestina zien als een vorm van ‘vestigingskolonialisme’: Joodse gemeenschappen vestigden zich in bezet gebied. Dit ging samen met etnische zuivering, verdrijving en discriminatie. Israëls ‘verdeel en heerspolitiek’ zorgt ervoor dat de Palestijnen uit elkaar worden gespeeld. Interessante analyse Opeens zegt Soeterik iets interessants. ‘Ik word steeds meer bevestigd in mijn analyse van het conflict’, weet hij te melden, ‘al is de publieke opinie heel anders’. Vervolgens komt er een litanie dat het vredesproces helemaal geen vredesproces is en dat de Oslo-akkoorden helemaal geen poging tot vrede waren, maar een nieuwe vorm van onderdrukking van de Palestijnen. Israël blijft volgens Soeterik aan de stoelpoten van de Palestijnen zagen. Hoe het komt dat het comité voor de Nobelprijs voor de Vrede toch in deze Israëlische truc is getrapt, komt niet aan de orde. In Koeweit, meldt Soeterik, accepteerde de internationale gemeenschap niet dat men onder de voet werd gelopen door Saddam Hoessein en greep men in. In Palestina is hetzelfde aan de hand, maar daar doet men niks. Het is niet gek, aldus Soeterik, dat mensen zich afkeren van de internationale rechtsorde als daar ‘selectief in geshopt’ wordt. Het verbaast hem daarom ook niet dat een beweging als ISIS zich niets van de internationale rechtsorde aantrekt. Soeterik maakt een grapje dat dit alles nu ook aan de VU gezegd mag worden. De VU is immers een echte universiteit. Oplossingen Volgens Soeterik moeten alle mensen in Palestina betrokken worden bij de oplossing. Dat geldt dus voor de Palestijnen en de Joden die in Palestina wonen. De Joden die niet in Palestina wonen vallen daar volgens hem expliciet buiten. Soeterik gaat niet in op de vraag waarom de aanwezigen in de zaal kennelijk wel betrokken horen te zijn bij een oplossing en daar ideeën over mogen hebben, maar Amsterdamse Joden niet. Soeterik vindt tegelijk dat de ‘civil society’ moet meehelpen aan een oplossing door middel van een boycot van Israël. Dit idee wordt met applaus begroet. Soeterik weet de aanwezigen te melden dat ‘hij geen idioot is’. Ook meldt hij ‘dat er veel met informatie wordt gemanipuleerd’. Om te illustreren dat hij daar niet medeplichtig aan is, begint hij over Hajo Meyer, een Jood die het helemaal met dit verhaal eens zou zijn geweest. Er is maar een probleem: nu Soeterik eindelijk een Jood heeft gevonden die het met hem eens is, blijkt Meyer al te zijn overleden. Kennelijk is het voor Soeterik lastig een tweede Jood te vinden die zijn verhaal onderschrijft. Niet bewezen Even lijkt er alsnog wijsheid op te borrelen. Soeterik distantieert zich van het idee dat de holocaust hetzelfde is als wat Israël in Palestina doet. ‘Dat is heel wezenlijk iets anders’, horen we hem zeggen. Onder VU-studenten bestaat hier kennelijk onduidelijkheid over. Maar de wijsheid is van korte duur. Het is volgens Soeterik ‘niet bewezen’ dat Hamas bestaat uit onmenselijke mensen. Een man roept dat buiten deze zaal ‘niemand het conflict in Palestina begrijpt’. Maar begrijpt de zaal het wel? Een rechts uitziende jongen neemt het woord. Hij begint in hoog tempo feiten op te noemen over de periode 1948-1967. Hij zegt het heel vriendelijk en zonder enige    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

8  

emotie en dus is de verwarring compleet. Waar staat hij precies voor? Is hij nou voor of tegen Palestina? Zo weten we niet of we zijn uitspraken kritiekloos voor waar kunnen aannemen of zonder nadenken moeten verwerpen. (Foto: Maarten Brante) OVER DE AUTEUR: CHRIS AALBERTS

Chris Aalberts schrijft, spreekt en doceert over politiek en burgers. Hij is o.a. auteur van Achter de PVV en Veel gekwetter, weinig wol. Hij doceert o.a. aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Meer informatie op www.chrisaalberts.nl Netanjahoe boos op de VN: UNIFIL-troepen kijken de andere kant op bij wapensmokkel

. De IDF-soldaten kapitein Yohai Kalangel (25 j.) en sergeant Dor Nini (20 j.) werden op 28 januari 2015 gedood toen terroristen van Hebzollah aan de Israëlische grens met Libanon een antitankgranaat afvuurden op een Israëlisch legerkonvooi; zeven andere IDF-soldaten raakten gewond [foto bron: Col Live] De Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu is boos over de vredestroepen van de Verenigde Naties (UNIFIL). Het lukt de blauwhelmen niet een einde te maken aan de wapensmokkel van Hezbollah in Libanon. Dit is volgens een VN-resolutie hun taak. In een telefoongesprek met VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon beschuldigde Netanyahu bovendien Iran ervan, de belangrijkste sponsor van Hezbollah, schuld te zijn aan het gewapende conflict vorige week woensdag.

   

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

9  

Huidige situatie op de Golan Hoogtes

Bij de gevechten waren twee Israëlische soldaten en een VN-soldaat om het leven gekomen. Het waren de ergste gevechten langs de Israëlisch-Libanese grens sinds de oorlog in het jaar 2006. Israël reageerde op de beschieting door Hezbollah met een luchtaanval op het zuiden van Libanon, waar steunpunten van de sjiietische terreurmilitie Hezbollah worden vermoed. Vanuit het oogpunt van de Israëlische minister-president probeert Iran het conflict met Israël verder aan te wakkeren. Het zou schandalig zijn “dat tot nu toe niemand uit de wereldgemeenschap met de beschuldigende vinger naar Iran heeft gewezen”, aldus Netanyahu. Dat de VN-resolutie nog niet wordt uitgevoerd en dat bovendien de VN-vredestroepen “nooit over de wapensmokkel in het zuiden van Libanon berichten, is onbegrijpelijk”, aldus Netanyahu verder. De minister-president sprak desondanks zijn medeleven uit voor de dood van de Spaanse blauwhelmsoldaat en verklaarde bereid te zijn gezamenlijk de exacte toedracht van het incident te onderzoeken. De VN-troep “bewaakt” Zuid-Libanon sinds 1978. Zowel Israël als Hezbollah hebben te kennen gegeven niet geïnteresseerd te zijn in een verdere escalatie. De chef van Hezbollah, Hassan Nasrallah, gaf echter aan direct met vergelding te reageren op een Israëlische aanval. In het grensgebied is het, ondanks een sterke militaire aanwezigheid, de afgelopen dagen aan beide kanten rustig gebleven. door NAI-Redaktion Europa helpt Palestijnen 'feiten op de grond' scheppen Vrijdag, 6 Februari 2015 16:54 Door woningen te bouwen op de Westbank is de Europese Unie gaan deelnemen aan dat soort activiteiten waartegen het Israël voortdurend waarschuwt: vooruitlopen op de uitkomst van de Israëlisch-Palestijnse vredesonderhandelingen door 'feiten op de grond' te creëren.

   

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

10  

In de afgelopen weken heeft de EU enkele honderden illegale woningen voor Palestijnen opgericht in de betwiste gebieden van Judea en Samaria, de zogenaamde 'Westbank'. De meeste nieuwe accommodaties staan in de nabijheid van de Jeruzalemse voorstad Ma 'aleh Adumim, een van de grootste Joodse nederzettingen. En alle woningen zijn voorzien van het logo van de EU, zoals te zien op de foto. De Israëlische regering heeft tot nu toe niet openlijk gereageerd op deze provocatie, maar Regavim, een zionistische NGO die zich bezig houdt met juridische kwesties in verband met grondbezit in de gebieden, heeft zijn schijnwerper op de kwestie gericht. 'Het was gebruikelijk om zich te beperken tot diplomatieke en financiële steun,' vertelde Regavim deze week aan journalisten tijdens een rondleiding door het gebied. 'Maar nu gaat het over actieve samenwerking met de Palestijnse Autoriteit. (...) Dit is een onderdeel van hun plan om eenzijdig een Palestijnse Staat te creëren.' De meeste nieuwere EU huizen werden gebouwd in 'Gebied C', het deel van de Westelijke Jordaanoever dat onder volledige Israëlische controle staat, en is gegeven aan de grote Bedoeïenenstammen die er wonen. Maar er zijn nu niet alleen tenten en golfplaathutten, maar ook vaste woningen met een betonnen vloer, zonder bouwvergunning, maar met het blauwe EU-logo. Regavim merkte verder op dat veel van de huizen werden gebouwd op grond die historisch staatseigendom is, en in sommige gevallen in beschermde natuurgebieden. De Knessetcommissie voor Buitenlandse Zaken en Defensie presenteerde eind 2014 cijfers waaruit blijkt dat er het afgelopen jaar in Gebied C 550 gevallen van illegale Arabische bouw waren (sommige door de EU), in vergelijking met slechts 150 gevallen van illegale Joodse bouw. Toch waren het alleen de Joodse gevallen die de internationale pers haalden. Netanyahu for President 2/6/2015, 8:02 AM

Dr. Joseph Frager The writer is a pro-Israel activist who sponsors and coordinates many Zionist... It used to be a popular joke when anyone who was a unique outspoken advocate for Israel in the Political Arena that he or she should become the next Prime Minister of Israel. I have heard it for example said of Mike Huckabee who has visited Israel over 30 times and is one of Israel's greatest friends and supporters. It was said of Scoop Jackson who happened to be a Democrat. And some are saying it even now about Robert Menendez who has been one of Israel's greatest supporters as well. The tables have now turned. For the first time ever I am hearing calls from Americans for Bibi Netanyahu to become the next President of the United States. Israel's position in the world has dramatically changed. Bibi, as he is    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

11  

affectionately known, is one of the world's greatest orators in both English as well as Hebrew (not a simple feat). He learned his English in Philadelphia at the Cheltenham High School when he was a teenager. He learned his oratory fighting for the State of Israel whether at the United Nations or the Knesset. He left America to fight in the Six Day War in 1967. If only he could have maintained his American citizenship (one has to relinquish U.S.citizenship when one joins the Knesset in Israel) he could well be considered for the Presidency of the United States.It is America's loss, Israel's gain. Most of the above is said tongue in cheek, but the truth is Bibi Netanyahu is one of the great leaders of the world today. He is close to maintaining the Prime Ministership of Israel longer than anyone else-not an easy feat in a very diversified country like Israel. Despite President Obama doing everything in his power to defeat Bibi Netanyahu, he will not. The President's latest affront to Netanyahu and there have been too many, is to firstly deny a meeting with the Prime Minister much as he had his Cabinet deny meetings recently to Israel's Defense Minister Moshe Ya'alon, and secondly to rile up his Democratic followers in Congress to boycott Bibi's address on Iran to Congress on March 3rd. It remains to be seen if the Democrats will indeed heed the President's call or realize that it is too politically risky to be forever remembered that they were the ones who boycotted one of the world's greatest leaders speeches on the world's greatest threat ever. Their constituents will ask, How could you do such a thing? The world is in crisis and you decide to boycott a discussion that is crucial to the world's survival? Believe me every Senator and every Congressman who does not attend Bibi's speech on March 3rd will be remembered for an eternity because the Jewish People and Historians will not forget. I always like to remind those who somehow don't get a chance to read the Bible much that the world was informed thousands of years ago that, "those who bless Israel will be blessed and those that curse Israel shall be cursed". The President's slights against Bibi Netanyahu have been catalogued,analyzed, and recorded for posterity. I have done so in previous articles. President Obama's latest insult takes the cake. I suggest he reverse himself and invites the Prime Minister for a tete a tete and a beer and tells all his Democratic friends to attend what clearly will prove to be one of the all time greatest speeches ever. Otherwise, he is creating a greater rift that does not need to be widened and losing sight of the real problem which is Iran. Don't be surprised if a Congressman or two calls for Netanyahu for President. Canada strengthens cooperation with Israel (thanks to www.sizedoesntmatter.com) The Foreign Ministers of Israel and Canada have signed a Joint Declaration of Solidarity and Friendship that they said would increase collaboration on diplomacy and trade development. http://www.international.gc.ca/media/aff/news-communiques/2015/01/18b.aspx?lang=eng Iran wil de kinderen van Netanjahoe vermoorden Donderdag, Februari 5, 2015 Gebaseerd op een artikel van Express.be, 5 februari 2015.

Iran moedigt de moord op de kinderen van de Israëlische premier Netanjahoe aan door    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

12  

persoonlijke informatie – inclusief foto’s waarbij de kinderen in het vizier van een geweer worden afgebeeld (een daarvan hier rechts) – over hen te publiceren. De publicatie van de persoonlijke gegevens en biografie van de kinderen van Netanjahoe volgt op een luchtaanval vorige week die het leven kostte aan verschillende leden van Hezbollah en een Iraanse generaal die een sleutelrol bekleedde bij de Revolutionaire Garde. De Revolutionaire Garde heeft de voorbije dagen met strenge vergeldingsmaatregelen gedreigd. Ze beloofde ook haar steun aan Hezbollah en Palestijnse terreurorganisaties op te voeren. De informatie werd oorspronkelijk vrijgegeven door een Iraanse website die gelinkt is aan de Revolutionaire Garde, maar werd al snel door het officiële Iraanse persagentschap Fars overgenomen. Naast de zonen van premier Benjamin Netanjahoe, zijn ook gegevens over de familieleden van de voormalige premiers Ehud Olmert en Ariel Sharon in het artikel terug te vinden. Volgens het artikel dat de naam ‘Het dossier van de zionistische kinderen’ draagt, zijn de kinderen van Netanjahoe aanvaardbare moorddoelwitten vanwege hun band met de Israëlische leiders. “Het is vermeldenswaard dat deze excellenties van het zionisme niet direct betrokken zijn bij de oorlog tegen de verzetsmacht en de wapens niet hebben opgenomen en dat sommigen onder hen – naar eigen zeggen – het radicale zionisme verwerpen. Wel hebben ze elk drie jaar legerdienst achter hun naam staan.” Van elke van de kinderen Netanjahoe, Sharon en Olmert zijn uitgebreide biografieën gepubliceerd, met vermeldingen als ‘Hezbollah kan hem onmogelijk missen’ en ‘Ook hij is een optie voor Hezbollah’. De tekst eindigt met “We moeten de jacht door Hezbollah afwachten”. Op zich is het niet nieuw dat Iran en Hezbollah Joden willen doden alleen omdat zij Joods zijn – denk aan de aanslagen op Joden in Bulgarije en Argentinië. Een aanslag in Amsterdam werd door een arrestatie twee jaar geleden voorkomen. Maar nu wordt er zelfs opgeroepen om jongens te doden alleen omdat zij iemands kind zijn… Het is terreur in zijn puurste vorm. Duitse rechter: Antizionisme is antisemitisme Vrijdag, Februari 6, 2015 Door Israel Today, 6 februari 2015.

Een Duitse rechter stelde afgelopen week dat het veroordelen van zionisme op hetzelfde neerkomt als antisemitisme, waarmee hij het veelgehoorde argument onderuit haalde, dat vijandige kritiek op Israël niet hetzelfde zou zijn als Jodenhaat. In zijn oordeel in de zaak van de 24-jarige Taylan Can, een Duits staatsburger van Turkse afkomst, betreffende diens anti-Israëlactivisme, weigerde rechter Gauri Sastry de aangeklaagde toe te staan zich achter het idee van legitieme kritiek op Israël te verschuilen. Can werd uiteindelijk veroordeeld voor opruiing tegen een etnische minderheid, wegens zijn rol in een demonstratie in Essen op 18 juli 2014, waar hij en anderen de term ‘zionist’ gebruikten om haat te zaaien tegen Israël en plaatselijke Joodse inwoners. Tijdens zijn verhoor hield Can vol dat hij geen antisemiet was, en dat hij alleen tegen de politiek van de staat Israël was. Maar rechter Sastry accepteerde dat niet: “In de taal van antisemieten is ‘Zionist’ het codewoord voor ‘Jood’.”    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

13  

De kans bestaat dat een bepaald gedeelte van Sastry’s vonnis afgewezen wordt indien Can in beroep gaat bij een hogere rechtbank, maar Europese Joodse groepen prezen niettemin het ongekende en dappere vonnis dat een van de gevaarlijkste leugens van onze tijd publiekelijk heeft ontmaskerd.Toevoeging Likoed Nederland: nu de Nederlandse rechter nog.

Obama, Islam, and the Crusades By David Rubin 2/7/2015, 12:02 AM

U.S. President Barack Obama has finally spoken out against the forces of religious extremism that are threatening all of Western civilization. In a speech to the National Prayer Breakfast, Obama, who up to this point has stubbornly refused to use the words Islamic and terrorism in the same breath, is finally criticizing an entire terrorist movement for its religious extremism. Which one, you ask? ISIS perhaps? Well, not exactly. While the leader of the free world could have aimed his arrows at a long list of Islamic terrorist organizations that compete fiercely in their barbarism - Hamas, Hezbollah, Al Qaeda, Boko Haram, and Islamic Jihad, to name but a few - he instead decided to identify what he considers to be the most shocking current manifestation of religious extremism, namely, the Christian Crusaders! As an Israeli Jew with an acute sensitivity to what was done to my people throughout the ages, I am certainly aware of the extreme acts that were committed in the name of Christianity by the Crusaders. Yes, the Crusades were launched as a response to the brutal Muslim conquests, but many Jews were slaughtered as well. Furthermore, the Crusades led to centuries of religiously-justified persecution of the Jews all across Europe, including the Inquisition, when Jews suffered from mass expulsions, forced conversions, and far worse, and all in the name of Christianity. However, the Crusades ended some 700 years ago. Furthermore, it must be said that unlike Jihadist Muslims who are emulating the ways of Muhammad, such Christians weren’t emulating Jesus, who wasn’t known for beheadings or violent rampages. Jumping back to the present, we see that the free world is being confronted with a variety of violent Islamic movements that have in common a strict adherence to the Islamic doctrine of Jihad, or holy war against non-Muslims (the unbelievers), which is arguably the highest precept in Islam, with abuse of woman and children coming in a close second and third place. While many Christians in our times still believe that proselytizing is important, very few, if any, would call for the violent conversion of those who disagree with them, and certainly no Jews believe in such an intolerant, violent doctrine. Barack Obama appears to have been so scarred from the unfortunate loss of his Muslim father at a young age that he can’t recognize, nor admit, the real and present danger of the intolerant, violent Jihadist ideology and its deep roots in the core of Islam. It seems to be almost an infantile mantra: Islam not bad... Islam not bad... Islam not bad! The problem is that as the leader of the free world, President Obama needs to be leading the fight against Islamic terrorism from ISIS to Iran, but not only is he not doing it adequately, but he also gets in the way of those who are willing to lead. Rather than face the painful demons in his past, it’s perhaps easier for him to point to the Crusaders of 700 years ago or to reference violent incidents in the Book of Deuteronomy (which he has done) to prove his specious point that Islam is no more dangerous than all the others. To face the “in your face” challenges of ISIS, Al Qaeda, Iran, Hamas, Taliban, Islamic Jihad, Fatah, Boko Haram, Hezbollah, and all the others, is much more difficult, and perhaps for Barack Hussein Obama, emotionally unbearable.    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

14  

The Failed UN

The United Nations was set up in 1945, at the end of World War 2. It was not intended to be an association of all the countries in the world. Its "Never Again" mission was, in the wake of that war, to preserve world peace, to guard against the rise of totalitarian mass movements like Nazim and Fascism. Its failure to confront Islamism is a failure of its ability to carry out its basic goal. “Hamas en de sharia hebben de universiteit Davis in Californië overgenomen,” verkondigde Azka Fayyaz, een lid van de studenten senaat, na een stemming door de studentenraad met een beroep op de universiteit om bedrijven af te stoten die zaken doen met Israël. Bron: Clarion Vrijdag gebedspunten 6 februari 2015 Vanmorgen begonnen we met het lezen van de laatste verzen van de profetische lezing voor deze Shabbat. Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op zijn schouder en men noemt hem Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst. Groot zal de    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

15  

heerschappij zijn en eindeloos de vrede op de troon van David en over zijn koninkrijk, doordat hij het sticht en grondvest met recht en gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid. De ijver van de HERE der heerscharen zal dit doen. Jesaja 9:5-6 Dit is de dag die U gemaakt hebt. We verheugen ons in U. (Psalm 118:24) Yeshua, we bevestigen dat U Heer over alles bent (Handelingen 10:36); dat alle gezag in de hemel en op de aarde aan U is gegeven. (Matteus 28:18) Dank U dat Uw goedertierenheid nieuw is iedere morgen. Groot is Uw trouw (Klaagliederen 3:22-23) Koning Messias, vanuit Jeruzalem zeggen we U Baruch haba b'shem Adonai - Gezegend is Hij die komt in de naam van de HERE (Matteus 23:39) De Israelische Premier Bibi Netanyahu gaat volgens zijn agenda begin maart naar Amerika om te spreken tot het Amerikaans Israelische Politieke Actie Committee en tot het Congres van de VS. Dit is een essentiele reis, omdat Bibi vanuit Sion een waarschuwende stem zal laten klinken voor de wereld over het acute gevaar dat er is als men toestaat aan Irans Shiitische Moslimleiders om nucleaire wapens te verkrijgen, of zelfs om een nucleaire drempelstaat te worden (d.w.z. een staat die in korte tijd een atoombom kan maken). De oppositie tegen deze reis is heel intens - van de VS Regering, de linkervleugel in Israel en de meeste media. Dit valt ook precies voor Israels verkiezingen op 17 maart, dus het zal zeker een grote indruk maken. Heer, we geloven dat deze reis van U is. Als we het bij het verkeerde eind hebben, laat het ons dan zien. Tot die tijd bidden we dat de reis zal plaatsvinden. Maak Netanyahu's voorhoofd harder dan steen tegen alle kritiek (Ezechiel 3:8-9) Abba, laat het zo zijn dat U door zijn toespraken spreekt tot allen die oren hebben om te horen. Ik, de HERE, ben uw God, die u opvoerde uit het land Egypte; doe uw mond wijd open en Ik zal hem vullen. (Psalm 81:11) Heer, zoals U dat deed bij Daniel, sluit de muilen van de leeuwen die zich tegen Bibi openen (Daniel 6:22) Bescherm Netanyahu lichamelijk, emotioneel, mentaal en geestelijk gedurende deze tijd (Psalm 3:4) Gebruik Bibi's toespraken om aan Israeliers te laten zien dat veiligheid de hoogste prioriteit heeft voor de volgende regering. Gebruik Bibi's toespraken om te maken dat Israelische kiezers hem meer gunstig gestemd zullen zijn. Heer, mogen Uw doelen voor deze reis geheel bereikt worden. Vele zijn de overleggingen in het hart des mensen, maar de raad des HEREN, die zal bestaan. (Spreuken 19:21; vgl. Psalm 33:10-11) We vroegen God om zowel de Joodse gemeenschap als de kerk in Amerika wakker te schudden over de felle tegenstand tegen deze reis door veel leiders in de VS. Heer, schud de Kerk in de VS wakker om te zien welke gevaren er zijn voor een natie waarvan de leiders de leider van Uw uitverkoren natie 'vervloeken'. (Genesis 12:3b; Numeri 24:9b) Leg het op het hart van vele Amerikaanse gelovigen om op de bres te staan voor hun natie en hun relatie met Israel. Schenk moed aan Christelijke leiders om de bijbelse waarheid te proclameren en politieke correctheid af te wijzen. Geef aan John Hagee en Christians United for Israel wijsheid over wat hij hierover moet doen en zeggen. Abba, schud de Amerikaanse Joodse gemeenschap wakker om in deze tijd niet te zwijgen (Esther 4:14) Omdat ze al zo vaak worden beschuldigd van tweevoudige loyaliteit -aan Israel en aan Amerikahebben ze niets te verliezen als ze uitspreken dat ze de veiligheid van Israel ondersteunen, en dat is de essentie van wat Netanyahu op zijn hart heeft. We baden over de Israelische verkiezingen van 17 maart. De voorverkiezingscampagnes en de aanvallen van de media tegen Bibi en zijn gezin zijn ronduit walgelijk. Toch zou deze beslissende aanval op hem een antwoord kunnen zijn op wat we op de gebedsconferentie baden - dat de vijand    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

16  

teveel waagt. Maar er is veel verwarring en verdraaide verslaggeving die probeert Israeliers te verhinderen om door het vooroordeel heen te zien en te zien waar het werkelijk om gaat. Hierdoor neigen Israeliers apathisch te worden en dan maar niet te gaan stemmen. Hiervoor moeten we in gebed blijven. Abba, pak de geest van verwarring aan. (1 Korintiers 14:33a; Jacobus 3:16) Heer, vernietig de leugens in de anti-Bibi media. Laat Netanyahu de bazuin aan zijn mond zetten en een duidelijk geluid geven. (1 Korintiers 14:8) Maak dat de belangrijke zaken belangrijk worden in de ogen van het volk. Maak duidelijk waar het in de komende verkiezing werkelijk om gaat. Geef aan Uw volk veel onderscheiding (1 Kronieken 12:32) Verwijder van Israeliers het idee dat ze niet hoeven te beslissen, dat het niet uitmaakt of ze stemmen. Heer, we smeken U om in te grijpen (2 Kronieken 14:11) Heer, U hebt het laatste woord. Ik heb de aarde, de mens en het gedierte, dat op het oppervlak der aarde is, door mijn grote kracht en mijn uitgestrekte arm gemaakt, en Ik geef ze aan wie het Mij goeddunkt. (Jeremia 27:5) Veiligheid was het volgende gebedsdoel. De veiligheidssituatie wordt bijna met de dag gevaarlijker. Nu Jordanie de oorlog heeft verklaard aan ISIS, moet Israels langste grens beschermd worden. De noordelijke en noordoostelijke grenzen met Libanon en met wat van Syrie is overgebleven, raken ook verhit. Heer, we zien op naar U om deze natie te beschermen terwille van Uw heilige naam (Jeremia 31:6) Openbaar aan de IDF strijdkrachten aan alle grenzen van Israel wat de vijand precies van plan is. Breng aan alle spionnen en medewerkers van Israel nauwkeurige informatie en help hen om dat door te geven aan de juiste mensen (Psalm 139:12) Toon aan Jordanie's Koning Abdullah en Egypte's President al-Sissi, en hun adviseurs, dat een nauwe en stille relatie met Israel, haar leiders en geheime dienst, een voordeel is voor allen. Plaats Israels satelieten in de juiste baan op de juiste tijd om alle plannen van de vijand te zien (Psalm 14:2) Omdat Syrie niet langer de natie is die het drie korte jaren geleden was, toon Israel hoe ze moeten reageren op alle aanvallen uit dat gebied. Gebruik de situatie in Syrie om Hezbollah in diskrediet te brengen en hen volkomen te ruineren. Nog een manier om voor Israels veiligheid te bidden is om voorbede te doen voor het behoud van Moslims, want als God onze vijanden verandert in onze familie dan is dat de beste overwinning die we ons kunnen voorstelleen. Er vindt een echte opwekking plaats in de Syrische vluchtelingenkampen, in Egypte en in Iran. We zijn er zeker van dat God ook in andere gebieden werkt, maar dit zijn de plaatsen waar we van weten. Bidt alstublieft dat vele Moslims bevrijd worden van de macht der duisternis en overgezet zullen worden in het koninkrijk van Gods Zoon (Kolossenzen 1:13). Bidt ook voor alle Moslims in uw eigen land. De P5 + 1 [5 permanente landen van de VN Veiligheidsraad + Duitsland] zijn vastbesloten om tegen eind maart een overeenkomst met Iran te ondertekenen over hun ontwikkeling van nucleaire energie. Dat is in ieder geval waar President Obama op aanstuurt. Hierdoor krijgt Iran duizenden centrifuges en de mogelijkheid om een nucleaire drempelstaat te worden, en hiervan heeft Netanyahu herhaaldelijk gezegd dat het totaal onaanvaardbaar is voor Israel. We vroegen aan God om in te grijpen. Abba, wat denken de P5 + 1 eigenlijk? Schud hen wakker, Heer. Maak dat enkele van deze landen weigeren om te buigen voor Obama en zijn gevaarlijke verzoeningspoging met Iran. Heer, dank U dat Bibi waarschuwt voor dit gevaar, maar waar zijn de andere wereldleiders? Almachtige God, schud Harper in Canada en Abbot in Australie wakker en zelfs ook de Saoedische en Egyptische leiders, om hun stemmen te voegen bij die van Netanyahu. Heer, zet Iran ertoe aan om grote vergissingen te maken, geopolitiek, operationeel, en zelfs in de computerprogramma's die hun nucleaire programma's sturen (Spreuken 21:1)    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

17  

Leg op de groeiende Iraanse Kerk de gebeden die op Uw hart zijn zodat deze situatie opgelost kan worden met zo min mogelijk geweld en bloedvergieten (Ezechiel 22:30-31) Zegen onze broeders en zusters in Iran en laat niet toe dat er enig anti-Zionisme en anti-Semitisme op hen rust. Mogen zij deel zijn van de oplossing doordat zij Israel zegenen en zo in de bres staan tegen alle vervloekingen tegen Uw volk die Irans leiders voortdurend uitbraken. Toon aan Israel wat ze moeten doen en of en wanneer ze het moeten doen (1 Kronieken 12:32) De hedendaagse Kerk, in ieder geval in het Westen, heeft grotendeels een verdraaide visie op Israel en de Jood. Dit moet worden rechtgezet opdat de Kerk de volwassenheid kan bereiken waar de Heer naar zoekt. Per slot van rekening, als Israels plaats in Gods plan niet wordt begrepen - of nog erger, wordt ontkend - dan staan de fundamenten van de Kerk op wankele grond. Beroem u dan niet tegen de takken [de Joden]. Indien gij u ertegen beroemt - niet gij draagt de wortel [Gods beloften aan Israels voorvaderen, zie (Romeinen 15:8)], maar de wortel u. (Romeinen 11:18) Heer Yeshua, verlos Uw lichaam van de geest van anti-Semitisme en anti-Zionisme die erin binnengedrongen zijn. Geef aan Uw volk een diepe hart-honger naar Uw Woord, van Genesis tot Openbaring (Psalm 119:18) Heer, vervang de Vervangingstheorie met Bijbelse Theologie. Maar de Geest zegt nadrukkelijk, dat in latere tijden sommigen zullen afvallen van het geloof, doordat zij dwaalgeesten en leringen van boze geesten volgen. (1 Timoteus 4:1) Maak dat meer gelovigen zien wat er op het spel staat in deze eindtijd aanval op Uw Woord en laat hen een positie innemen tegen de anti-Christ geest die zo huishoudt in het Lichaam. Heer Yeshua, reinig het Israelische Lichaam van alle door de mens gemaakte dogma's en het verlangen om meer genade te hebben voor onze vijanden dan U hebt. Schenk ons een bijbels onderscheidingsvermogen en een bijbels wereldbeeld opdat we mogen zijn als deze persoon die God zegent: Gezegend is de man die op de HERE vertrouwt, wiens betrouwen de HERE is. Hij zal toch zijn als een boom, aan het water geplant, die zijn wortels tot aan een beek uitslaat, en het niet merkt als er hitte komt, maar welks loof groen blijft, die in een jaar van droogte geen zorg heeft en niet nalaat vrucht te dragen. (Jeremia 17:7-8) Verhinder ons allen om te zijn als de mens die Hij vervloekt: Vervloekt is de man die op een mens vertrouwt en vlees tot zijn arm stelt, wiens hart van de HERE wijkt. Hij toch zal zijn als een kale struik in de steppe, die het niet merkt, als er iets goeds komt, maar staat in dorre oorden in de woestijn, een ziltachtig, onbewoond land. (Jeremia 17:5-6) Aliya, de terugkeer van de Joden uit de ballingschap naar Israel, was ons laatste gebedsverzoek voor deze dag. Heer, geef Israel een regering door wie U verheerlijkt kunt worden en die de deuren wijd opent voor alle soorten Joden om thuis te komen (Jesaja 62:10) Ondanks alle zaken waar Israel mee te kampen heeft, vragen we toch dat de volgende regering aliya tot een prioriteit zal maken. Hoewel we verlangen naar de terugkeer van alle Joden die hier willen zijn vanuit een liefde voor Sion en voor Uzelf (Jeremia 50:5), baden we ook voor de terugkeer van alle Joden die komen vanwege de noodzaak om te vluchten voor de opkomende jagers (Jeremia 16:16) Zalf Gilad Erdan, Israels Minister van Binnenlandse Zaken, met veel wijsheid om alle bureaucratie te doorbreken en de weg naar huis veel soepeler te maken dan die vandaag is. (Micha 2:13a) Het is misschien politiek niet correct, maar laat de Israelische vertegenwoordigers en regeringsleiders Uw volk vanuit de volken blijven oproepen om naar huis te komen. Houd Uw hand op Israels economie zodat er banen en huizen zullen zijn voor de terugkerende ballingen. Doordring vele Messiaanse Joodse leiders in de ballingschap ervan dat ze Uw schapen moeten klaarmaken om terug te keren naar Israel en dat ze zichzelf moeten voorbereiden terug te keren. De vrijgekochten des HEREN zullen wederkeren en met gejubel in Sion komen, eeuwige vreugde zal op    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

18  

hun hoofd zijn, blijdschap en vreugde zullen zij verkrijgen, maar kommer en zuchten zullen wegvlieden. (Jesaja 35:10) We vragen dit allemaal tot Uw eer, zoals U zo duidelijk hebt gezegd: Vrees niet, want Ik ben met u; Ik doe uw nakroost van het oosten komen en vergader u van het westen. Ik zeg tot het noorden: Geef, en tot het zuiden: Houd niet terug, breng mijn zonen van verre en mijn dochters van het einde der aarde, ieder die Ik geschapen heb tot mijn eer, die Ik geformeerd heb, die Ik ook gemaakt heb…Het volk dat Ik Mij geformeerd heb, zal mijn lof verkondigen. (Jesaja 43:5-7, 21) We danken u dat u met ons gebeden hebt tijdens de twee weken van de gebedsconferentie en de reis na de conferentie. Hoewel deze conferentie een van de moeilijkste was voor zover we ons kunnen herinneren, blijft er een zoete geur in ons leven over wat we hebben bereikt in datgene waartoe Hij ons had geroepen, zowel mensen uit Israel en uit de volken. Vergeet niet dat de manier waarop wij bidden eerder een marathon is dan een sprint. Wees bemoedigd, blijf kalm en blijf bidden. Shabbat Shalom van het IFI team. Micro-irrigation for India. Israeli water company Netafim has been selected to partake in a $60 million micro-irrigation project in the Indian state of Karnataka. The project will span 12,000 hectares, help 6,700 farmers in 22 villages, increase crop production and save 50 percent of their water consumption. http://www.jpost.com/Breaking-News/Netafim-joining-60m-Indian-irrigation-project-389166 Over $900 million for Israeli startups in one week. Acquisitions and investment into Israeli startups in a seven-day period in January amounted to over $900 million. Amazon bought Israel’s Annapurna Labs for $370 million. Harman paid $200 million for Red Bend Software. Dropbox bought CloudOn and Microsoft, Equivo. And take a look at The Economist’s infograph showing Tel Aviv as the world’s no. 2 startup ecosystem. http://www.israel21c.org/headlines/over-900-million-in-one-week/ http://gelookahead.economist.com/infograph/move-over-silicon-valley/ Gepubliceerd: Maandag, 2 Februari, 2015 - 7:09 PM Iran pleegt opnieuw bedrog over kernwapen programma Door Missing Peace

Afgelopen woensdag viel Hezbollah een patrouille van het Israëlische leger aan op de grens met Libanon.    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

19  

De aanval was een reactie op de Israëlisch aanval op een Hezbollah konvooi nabij de stad Kuneitra op de Israëlisch Syrische grens zondag 18 januari jl. Twee Israëlische militairen kwamen om toen een vierde generatie Kornet raket hun voertuig trof bij Har Dov nabij de berg Hermon, zeven anderen raakten gewond. Bij de IAF aanval op het Hezbollah-konvooi op 18 januari kwamen naast zes Hezbollah commandanten ook zes leden van de Iraanse Revolutionaire Garde om, waaronder een generaal. Beide incidenten hebben te maken met het feit dat Iran in feite de controle over Syrië heeft overgenomen van president el-Assad. Maar er zit nog meer achter. Israël maakt zich grote zorgen over een nieuw nucleair project in Syrië dat nu door de Iraanse Revolutionaire Garde (IRGC) en Hezbollah wordt gecontroleerd. De regering in Jeruzalem is ook ongerust over de houding van het Westen, dat deze ontwikkelingen negeert. In het najaar van 2012 was al-Assad in grote problemen in zijn gevecht met de oppositie groepen zoals al-Nusra in het noorden van Syrië en in het gebied rond Damascus. Hij moest moeilijke keuzes maken en besloot uiteindelijk om zijn troepen over te brengen van Qusayr naar Damascus. Op dat punt mengden Hezbollah en IRGC in de strijd. Zij namen de verdediging van Qusayr op zich. Ook zorgden zij ervoor dat Homs niet zou worden afgesneden van Damascus en garandeerden de toegang van de Bekavallei in Libanon naar Damascus en Homs. Echter, zoals blijkt uit een recent artikel in Der Spiegel , er was nog een andere reden voor de Iraniërs om in te grijpen in Qusayr. Het Duitse tijdschrift meldde op 9 januari dat het beschikte over geheime informatie die duidelijk maakte dat de wereld opnieuw was misleid over de nucleaire ambities van Syrië. Het blad meldde dat er in Qusayr een nieuw nucleair complex was gebouwd nadat Israël in 2007 de Syrische kernreactor in Deir al-Zur had vernietigd. De nieuwe nucleaire installatie is gelegen ten westen van Qusayr, twee kilometer van de grens met Libanon.In het voorjaar van 2013 waren er zware gevechten tussen al-Nusra en elite Hezbollaheenheden in het gebied. Hezbollah leed zware verliezen, maar slaagde erin om Qusayr te behouden. Onderschept radioverkeer tussen een hooggeplaatst Hezbollah lid en Ibrahim Othman, het hoofd van de Syrische Commissie voor Atoomenergie, leverde het duidelijkste bewijs dat er een ondergronds nucleair project in Qusayr is gebouwd. De Hezbollah man verwees naar het complex als de “atoom fabriek.” Ook zei hij dat leden van de Iraanse Revolutionaire Garde op het complex werkten. Volgens Der Spiegel, is het vrijwel zeker dat Chou Ji Bu, de ingenieur die de kernreactor in NoordKorea bouwde, ook betrokken is bij het nieuwe nucleaire project nabij Qusayr. Der Spiegel bestempelde de geheime faciliteit in Qusayr als “een nieuwe Syrische poging om kernwapens te maken.” Echter, het gebied wordt sinds medio 2013 volledig gecontroleerd door Hezbollah en de Iraanse Revolutionaire Garde. De commandant van de Iraanse paramilitaire alQuds Force, Qassem Soleimani, was degene die de Hezbollah overname van Qusayr overzag. Hoewel het waar is dat al-Assad oorspronkelijk het werk in Qusayr begon in 2009, nu zijn Hezbollah en de IRG degenen die de faciliteit beheren. Leden van het Vrije Syrische Leger meldden op 12 januari dat Iraanse officieren toezicht houden op de geheime faciliteit en dat het Syrische regime slechts een dekmantel is voor Iran. Een andere aanwijzing dat Iran Syrië de facto heeft overgenomen kwam van IRGCcommandant Haji Zadeh. Deze zei dat Iran nu Iraanse raketten op Syrische bodem produceert. Het is dus duidelijk dat Iran gebruik maakt van het grondgebied van Syrië om haar regionale dominantie te bevorderen en om verder te werken aan de plannen voor de vernietiging van Israël . Het is ook geen toeval dat Iran nu een nucleaire faciliteit heeft buiten het eigen grondgebied. Hoewel Syrië ondertekenaar is van het non-proliferatieverdrag, zijn inspecties door het atoomagentschap IAEA niet mogelijk als gevolg van de onrust in het land. Dit is een ideale situatie voor Iran, dat momenteel onderhandelt met de zogenaamde P5 + 1 landen over een akkoord om het nucleaire programma te bevriezen. In het kader van het gezamenlijk actieplan (JPOA) dat deel uitmaakte van de interimovereenkomst van november 2013 tussen Iran en de zes wereldmachten , moet Iran activiteiten in haar plutonium fabriek in Arak stoppen. Foreign Policy berichtte vorige maand echter dat de Verenigde Staten Iran er van hadden beschuldigd dat het onderdelen voor een zwaarwaterreactor (zoals in Arak) had gekocht op de    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

20  

zwarte markt. Het is onduidelijk welke nucleaire installatie is gebouwd in Qusayr. Wapenexpert Jennifer Dyer zegt dat het zeker geen opwerkingsfabriek is, zoals de complexen in Natanz en Fordo in Iran. Het zou een fabriek kunnen zijn waar yellowcake wordt omgezet in UF4. Maar het kan ook een plutoniumfaciliteit zijn. Ongeacht het type van de nucleaire faciliteit in Qusayr, het feit is dat Iran heeft besloten om Syrisch grondgebied gebruiken om haar nucleaire programma te bevorderen. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse vindt echter dat de installatie in Qusayr niets te maken heeft met het Iraanse nucleaire programma. Een woordvoerder van het ministerie zei dat de kwestie niet in de lopende onderhandelingen met Iran zal worden besproken. Ander bewijs van de agressieve ambities van Iran werd vorige week geleverd door de Israëlische TVzender Kanaal 2. Kanaal 2 toonde satelliet beelden die genomen waren door de Israëlische EROS B satelliet. Op de foto was een zevenentwintig meter lange Iraanse Intercontinentale raket (IBM) in de buurt van Teheran te zien. Dit type raket wordt algemeen gebruikt om een kernkop te vervoeren en kan de Verenigde Staten bereiken. Kanaal 2 berichtte verder dat de Westerse inlichtingen diensten al twee jaar op de hoogte waren van het bestaan van de IBM. Dus zowel de EU als de VS wisten van het bestaan van de raket voordat ze de interimovereenkomst sloten met Iran. Resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties verbieden Iran te werken aan de ontwikkeling van ballistische raketten. De beelden van de EROS B satelliet bewijzen echter dat Iran deze resoluties heeft genegeerd. Echt onthutsend is echter het feit dat de interim-overeenkomst tussen Iran en de 5 + 1 landen geen bepaling bevatte over beperkingen op de ontwikkeling van ballistische raket ontwikkeling. Deze deze en andere ontwikkelingen zoals de recente overname van de hoofdstad Sana’a in Jemen door sjiitische rebellen die samenwerken met de IRGC, laten duidelijk zien dat het regime in Teheran haar wegen niet heeft gebeterd. Iran blijft werken aan het exporteren van de islamitische revolutie door de regio te destabiliseren. Het is duidelijk dat Iran vooruitgang blijft boeken in haar nucleaire programma en slechts in gesprek blijft met de P5 + 1 –landen om tijd te winnen. Hoe kunnen we dit weten? In feite is het een eenvoudig verhaal. Het Westen is nu twaalf jaar in onderhandeling met Iran over haar nucleaire programma. De positie van Iran is vrijwel ongewijzigd gebleven sinds 2003, toen de EU3 landen een dialoog begonnen met Iran. Er veranderde in feite ook niets toen in 2008 de Amerikanen voor het eerst aanschoven aan de onderhandelingstafel. En ook tijdens de huidige onderhandelingen is het regime in Teheran blijven staan op het recht om uranium te verrijken en om nieuwe nucleaire installaties te bouwen. Iran blijft verder werken aan de ontwikkeling van ballistische raketten die worden gebruikt om kernkoppen te dragen. De Iraniërs schonden ook het interim akkoord door het invoeren van gas in de IR-5 centrifuges en door het testen van geavanceerde IR-8 centrifuges. Iran kocht verder illegaal onderdelen voor een zwaar water reactor en heeft nu dus een nieuwe nucleaire installatie in Syrië die een plutoniumfabriek zou kunnen zijn. Bovendien pleegt Iran nog altijd obstructie bij de internationale controle op haar nucleaire programma. Vorige week, zei IAEA-directeur Yukiya Amono in Jakarta dat Iran nog steeds weigert om het Atoomagentschap alle informatie te geven die nodig is om te bepalen of alle Iraanse nucleaire activiteiten voor vreedzame doeleinden zijn. Tegelijkertijd is de onderhandelingspositie van het Westen volledig ingestort. De eis dat Iran zijn centrifuges moest ontmantelen en de voorraad verrijkt uranium naar een derde land moest verschepen, werd geschrapt. Ook de eis dat de plutonium-reactor in Arak moest worden ontmanteld ging van tafel. En tot slot, ook de oorspronkelijke eis om alle proliferatie gevoelige raket activiteiten te stoppen verdween. De oorspronkelijke Westerse dreiging dat “alle opties (inclusief de militaire) op de tafel blijven ” wordt door Iran niet meer serieus genomen. De Amerikaanse regering heeft zich immers uitgesproken    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

21  

tegen nieuwe sancties om Iran alsnog te dwingen tot het maken van concessies, mocht er in juli van dit jaar nog altijd geen akkoord zijn. De Europese onderhandelaar Catherine Ashton en president Obama hebben hun prestige verbonden aan een akkoord met Iran en dus zal dat akkoord er komen. Voor Israël is deze gang van zaken echter totaal onaanvaardbaar. Het is hierom dat premier Netanyahoe bij iedere ontmoeting met een buitenlandse leider de Iraanse kwestie aankaart en inging op een uitnodiging om het Amerikaanse congres en het Huis van Afgevaardigden toe te spreken. De Israëlische leider lijkt echter steeds meer op een roepende in de woestijn en wordt voortdurend aangevallen over zijn “obsessie” met Iran. Oud-premier Ehoed Barak zei ooit dat Israël uiteindelijk alleen tegenover Iran zal komen te staan. Dat moment lijkt nu te zijn aangebroken. 5 February 2015 De bedrieglijke kaarten van ‘Verlies van Palestijns land’ .

Anti Israël activisten gebruiken vaak bedrieglijke kaarten om Israëls vermeende misdrijven t.o.v. het land gedurende de laatste eeuw aan te tonen. Zulke beweringen worden gedaan door mensen die op z’n best geen kennis van de feiten hebben, en op z’n slechts geen ethisch kompas. In deze dagen hoef je niet lang over een campus van een Amerikaanse of Europese universiteit te lopen zonder een bepaalde versie van kaarten tegen te komen van ‘Verlies van Palestijns land’. Deze serie van vier – gewoonlijk vijf – landkaarten bedoelt aan te geven hoe hebzuchtig Zionisten gestaag Palestijns land zijn binnengedrongen. Er kunnen prentbriefkaarten van gekocht worden om te verspreiden. En ze zijn opvallend veel te zien in betaalde advertenties op zijkanten van bussen in Vancouver, Canada, en in treinstations in New York, Amerika. De anti Israël bloggers Andrew Sullivan en Juan Cole hebben beide versies ervan in hun blogs, en zo nu en dan sluipen ze binnen in mediabronnen, die verondersteld worden een goede naam te hebben, zoals Al Jazeera English. Inderdaad verscheen de serie onlangs als ‘Kaart van de dag’ in het Engelse gerespecteerde tijdschrift New Statesman. Eronder stond een enkele tekstregel met bronvermelding: het Office for the Coordination of Humanitarian Affairs van de VN, en een CIA (Central Intelligence Agency) atlas uit 1973. Het feit dat de kaarten ook veel recentere informatie lieten zien dan van 1973, maakte voor mij de bronvermelding enigszins twijfelachtig. Ik nam contact op met het redactielid dat deze bronvermelding had aangedragen en vroeg hem ernaar. Met veel tegenzin gaf hij toe dat hij het bij anti Israël propagandamateriaal had weggehaald, en hij verwees me dus naar de CIA atlas uit 1973. Betreurenswaardig genoeg was niets wat op deze serie leek, te vinden in het CIA World Factbook. En dus kon niets daarvan zijn terechtgekomen in een atlas die tientallen jaren geleden al uitgekomen was, nog voor het plaatsvinden van verschillende gebeurtenissen die het beweert te beschrijven. De schrijver verontschuldigde zich toen dat hij niet in staat was om zijn bronnen verder na te trekken, en verklaarde dat hij niet langer bij de New Statesman werkt. Hij is doorgeschoven naar The Guardian, en gezien de bijzondere houding jegens Israël van The Guardian, zou hij geen moeite moeten 22       Om  Sions  wil  niet  zwijgen      

hebben daar naadloos in te passen. Er is een reden waarom degenen die gebruik maken van de kaarten het vermijden om hun herkomst te onderzoeken of hun nauwkeurigheid te bewijzen. De landkaarten zijn verschrikkelijk, bijna kinderlijk, bedrieglijk. Maar ze zijn zo overal bekend geworden dat het de moeite waard is ze te onderzoeken en erachter te komen wat de onwaarheden ervan ons kunnen leren over de Palestijnse zaak en hun supporters. Welke vorm de ‘Verlies van land’ kaarten ook hebben, ze zijn weinig gevarieerd. De standaardversie ziet er ongeveer zo uit:

Soms is er een vijfde kaart aan toegevoegd en die dateert van 1920. In een enkele effen kleur laat de kaart het gebied zien wat eens onder het Britse Mandaat viel, met de naam ‘Palestijns’ erbij geschreven. Of het nu vier of vijf kaarten zijn, de boodschap van de serie is duidelijk: de Joden van Palestina hebben onverdroten meer en meer ‘Palestijns land’ opgeslokt, en hebben zich verspreid als een soort schimmelinfectie die uiteindelijk z’n gastheer verslindt. Er zitten natuurlijk een paar volstrekte leugens in deze landkaarten. Maar de meest schandelijke onwaarheden overtreffen louter leugens. Ze komen op uit zowel een algemenere en duidelijk overwogen weigering om onderscheid te maken tussen privégrondbezit en soeverein land, als ook uit een totaal wegwissen van elke politieke context. Dit laatste punt is cruciaal. Het komt neer op de vraag of de Palestijnen feitelijk dit land ‘verloren’, en wat de context is van dat beweerde ‘verlies’. We zouden bijvoorbeeld gemakkelijk een paneel kunnen maken met kaarten die verlies van Duits grondgebied aangeven in de eerste helft van de 20ste eeuw. Het zou geografisch juist zijn, maar zonder de politieke context zou het een volstrekt misleidend verhaal vertellen dat neerkomt op een pertinente leugen. En dat is nu precies wat deze landkaarten zijn: een leugen. Als we elke kaart om de beurt onder handen nemen, dan is het gemakkelijk aan te tonen dat de eerste verreweg de meest onware is van het stel. Zo ver ik heb kunnen nagaan is deze gebaseerd op een kaart van landaankopen door het Joods Nationaal Fonds uit ongeveer de jaren twintig van de vorige eeuw. Het JNF was opgericht om land te kopen voor Joodse inwoners en immigranten in wat toen Palestina was. Deels werd het JNF gesteund door opbrengsten van collectesbusjes die vroeger in bijna elke Joodse school en organisatie in het westen aangetroffen werden. Ironisch genoeg werden deze alomtegenwoordige busjes gesierd met deze zelfde landkaart. “Deze landkaarten zijn zo overal bekend geworden dat het de moeite waard is ze te onderzoeken en erachter te komen wat de onwaarheden ervan ons kunnen leren over de Palestijnse zaak en hun supporters.”    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

23  

De oneerlijkheid om een verouderde landkaart van Joodse landaankopen van voor 1948 te gebruiken, is feitelijk betrekkelijk gering. Maar dat is het weglaten van de politieke context absoluut niet. Na 1939 werd het Joden verboden om verdere landaankopen te doen door de Britse autoriteiten, dit als een verzoeningsgebaar richting Arabisch terrorisme. Zelfs het bedrieglijk gebruik van ‘JNF land’, en alleen JNF-land als een gevolmachtigde voor de hele Palestijnse Joodse aanwezigheid naar voren te schuiven, is een kleinigheid vergeleken met de historische leugen van deze kaart: moedwillig vermengt het privé grondbezit met politiek beheer. Die zijn helemaal niet hetzelfde. Het simpele feit ligt er dat niets van Palestina van voor 1948 onder politieke autoriteit stond van Arabieren of Joden. Het werd bestuurd door de Britse Mandaat regering die door de Volkenbond nu juist voor het doel was aangesteld om een ‘Joods Nationaal Thuis’ te scheppen. Het was ook de eerste keer dat een afzonderlijke politieke entiteit, Palestina genoemd, in de moderne geschiedenis bestond. (Dit in scherp contrast met wat talrijke pro Palestijnse activisten claimen.) En deze entiteit was opzettelijk in het leven geroepen om een doel te verwezenlijken dat in essentie zionistisch van aard was. Deze leugen is samengevoegd met een andere die zelfs meer historische reikwijdte heeft: elke strook land dat niet JNF-land was, aanmerken als Arabisch of Palestijns. Dit was eenvoudig gezegd helemaal niet het geval. We hebben geen volledige informatie over eigenaarschap van land in het moderne Palestina, en zelfs minder m.b.t. Arabisch grondbezit dan Joods grondbezit. Dit komt door de zeer gecompliceerde aard van de wet op grondbezit tijdens het Ottomaanse Rijk. Maar ieders kaart van privé grondbezit in Palestina tijdens de Mandaat periode, zou bijna leeg zijn. Tenslotte is de helft van het land woestijn. Het zou kleine stroken privé Joods land laten zien – zoals deze kaart doet – langs kleine stroken privé Arabisch land, maar deze landkaart doet dat laatste schaamteloos niet. De tweede kaart heeft als aanduiding: 1947. Dit is onjuist, zoals elke andere datum zou zijn, want de kaart vertegenwoordigt niet de situatie ‘op de grond’ in 1947, of in welke andere tijd dan ook. In plaats daarvan wordt het Verdelingsplan, dat door de Algemene Vergadering van de VN in 1947 aanvaard was, VN Resolutie 181, voorgesteld. Het riep op tot de vorming van twee onafhankelijke staten, een Joodse en een Arabische, na de beëindiging van het Britse Mandaat. Onnodig te zeggen dat deze resolutie nooit van kracht werd. Het was verworpen door het Palestijns Arabische leiderschap dat nog maar net twee jaar geleden met nazi Duitsland in bondgenootschap was geweest. De dag nadat de resolutie door de VN was goedgekeurd, begon Arabische oproer tegen Joodse zaken, gevolgd door dodelijke aanslagen op Joodse burgers. De gebeurtenissen escaleerden snel tot een complete oorlog, waarbij Arabieren belegeringen opwierpen tegen belangrijke Joodse bevolkingscentra waarbij alle aanvoerlijnen van voedsel en water werden afgesneden. In sommige plaatsen werkte de belegering, maar voor het grootste gedeelte werd die met succes weerstaan. Op dit punt aangekomen – de verdeling van het land verworpen door de Arabieren en geen hulp van de internationale gemeenschap, riepen de Joden hun onafhankelijkheid uit, en vormden ze wat het Israëlische leger zou worden: de Israel Defence Forces (IDF). De Arabische staten begonnen onmiddellijk aan een totale invasie, met bedoelingen die varieerden – al naar gelang welke Arabische leider je zou willen aanhalen – van verdrijving tot algeheel uitmoorden. En de Arabieren verloren. Aan het eind van de oorlog in 1949 leek de situatie in grote lijnen op de derde landkaart in de serie – de eerste van het stel dat zelfs dichtbij komt bij de beschrijving van de politieke realiteit ‘op de grond’. Ik zeg ‘dichtbij’, want ook dit is opmerkelijk leugenachtig. Het is alleen vanwege het feit dat iemands standaard van bedrieglijkheid zo ver is uitgerekt door z’n voorgangers dat het bijna waar lijkt. Maar helaas is dat niet zo. De kaart is gedateerd op 1967. Wat getoond wordt zijn de zogenaamde ‘bestandslijnen’, d.w.z. de grenzen waar de Israëlische troepen en de Arabische legers in 1949 ophielden met vechten. Deze bestandslijnen bleven min of meer in stand tot 1967. Wat betreft de Israëlische grenzen, geeft de kaart dan accuraat de situatie gedurende deze 19 jaar weer. Maar wat aan de andere zijde van de bestandslijn ligt, in de gebieden die vandaag de Westoever en Gaza genoemd worden, dat is wederom voorgesteld op een radicaal oneerlijke manier. Deze gebieden waren niet – niet vóór, tijdens of na 1967 – ‘Palestijns’ in de betekenis van: onder beheer staan van een Palestijnse politieke entiteit. Beide gebieden waren bezet door binnenvallende Arabische legers toen in 1949 het bestand werd uitgeroepen, de Gazastrook door Egypte, en de    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

24  

Westoever door Jordanië. Het laatste gebied werd spoedig geannexeerd, terwijl het eerste onder Egyptisch administratief beheer bleef. Deze status quo duurde tot 1967 toen beide door Israël veroverd werden. Tijdens de Zesdaagse Oorlog van 1967 – die in Arabische retoriek als meer moorddadig aangemerkt werd als de oorlog van 1948 – nam Israël ook de Golan Hoogten van Syrië af en het Sinaï Schiereiland van Egypte. Israël, dat zich meer dan bezwaard wist door de hoeveelheid land onder haar beheer, heeft zich sindsdien uit meer dan 90% van het land dat het bezette, teruggetrokken. Het grootste deel was bij de terugtrekking uit de Sinaï wat tot vrede met Egypte leidde. Het zal geen verrassing zijn dat er geen emotioneel gevoelige ‘Verlies van Israëlisch land’ kaarten zijn die dit laten zien. Dus de eerste drie kaarten verwarren ethische en nationale categorieën (Joods en Israëlisch, Arabisch en Palestijns), grondbezit en soevereiniteit, en de Palestijnse nationale beweging met Arabische staten die over bezet gebied een generatie lang heerste. “Ze zijn een meesterstuk van schaamteloze misleiding. Als we naar de vierde kaart gaan dan is schaamteloze misleiding het enige wat gelijk blijft. De kaart wordt gewoonlijk voorzien van het jaar 2005, of vermeldt de aanduiding: ‘huidig’. De strekking van de kaart is te laten zien hoe het politieke beheer verdeeld is sinds het Oslo proces en de Israëlische terugtrekking uit Gaza. De stroken Palestijns land op de Westoever zijn in de jaren negentig van de vorige eeuw overgedragen aan de Palestijnse Autoriteit. Dat vond grotendeels plaats onder de Oslo II overeenkomst in 1995. N.a.v. het soort vastgestelde autonomie na eerdere overeenkomsten tijdens het Oslo proces sinds 1993, creëerde deze overeenkomst een ingewikkelde lappendeken van administratieve- en veiligheidszones. Hierbij werd de Westoever gesplitst in gebieden onder uitsluitend Palestijns beheer, gezamenlijk beheer, en Israëlisch beheer. Het was bedoeld als een vijfjarige overgangsregeling, waarna men over een uiteindelijke statusovereenkomst zou onderhandelen. Uiteindelijke ‘status’ besprekingen vonden inderdaad plaats. Maar er werd geen overeenkomst bereikt. Net zoals in 1947 was de hoofdreden de Palestijnse verwerping (van de onderhandelingen). Deze keer verwierp het Palestijnse leiderschap een staat op 90% van de Westoever en 100 % van de Gazastrook. Vervolgens verbraken zij hun plechtige belofte niet terug te keren tot de ‘gewapende strijd’ en begonnen ze met een campagne van zelfmoordaanslagen en andere terroristische gruwelijkheden die niet alleen moreel niet te verdedigen waren, maar waarmee ze ook de verantwoordelijkheden van soevereiniteit kwijtraakten die ze in de afgelopen tien jaar hadden verkregen. Na het ergste geweld ingeperkt te hebben besloot Israël zich uit de gebieden (nederzettingen) in Gaza terug te trekken die ze tien jaar geleden nog niet hadden ontruimd. De terugtrekking vond plaats in 2005. Twee jaar later nam de radicaal islamitische groep Hamas in een gewelddadige ‘staatsgreep’ de Gazastrook over. Sinds die tijd zijn er twee Palestijnse regeringen, het Hamas regiem in Gaza en het door de Fatah geleide regiem op de Westoever. Beide regiems zijn op deze vierde kaart met dezelfde kleur aangegeven, waarmee de splitsing tussen beide op foutieve manier is weggelaten. Het is in zekere zin wel de eerste kaart in de serie waarop al het gebied onder Palestijns beheer correct is aangegeven. Niettemin maakt het ook geen onderscheid tussen het soevereine gebied van de staat Israël – of in het geval van Oost Jeruzalem, gebied dat Israël als soeverein claimt zonder internationale erkenning – en gebieden op de Westoever die volgens overeenkomsten bevestigd door beide kanten, onder Israëlisch bestuur zijn tot er een uiteindelijke oplossing is. Alles bij elkaar genomen hebben we hier niet te maken met vier kaarten in een chronologische volgorde, maar met de presentatie van vier verschillende categorieën van territoriaal beheer, elk variërend in gradatie van onduidelijkheid. Deze categorieën zijn: 1) privé grondbezit ‘1946’; 2) politiek beheer ‘1967’; 3) ‘2005’; 4) internationale verdelingsplannen ‘1947’. Ze worden voorgesteld in een vormgeving die of tendentieus onjuist is (‘2005’), essentieel bedrieglijk (‘1947’ en ‘1967’), of absoluut onwaar (‘1946’). Een eerlijke benadering zou er heel anders uitzien. Het zou elk van deze categorieën nemen en beschrijven hoe ze in de loop van de tijd ontwikkelden. Als we ons bij voorbeeld baseren op de meest uitgesproken bedrieglijke kaart, ‘1946’, dan zouden    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

25  

we de chronologische ontwikkeling willen laten zien van de verdeling van privé grondbezit. Maar we zouden eerst de oorspronkelijke ‘1946’ kaart moeten aanpassen door alleen Arabisch grondbezit als Arabisch aan te geven, en niet simpelweg het hele land met dezelfde gewenste kleur in te vullen. Er zou heel veel informatie verzameld moeten worden, en vervolgens zouden we dat weer moeten doen voor andere jaren wat aansluit bij de discussie van dat moment: misschien 1950, nadat Israël en Jordanië beide wetten uitvaardigden voor grondbezit dat niet ‘bewoond’ werd (Absentee Property Laws); dan 1993, vlak voordat Palestijns zelfbestuur begon; of 2005, direct na de ontmanteling van Gaza en een paar dorpen in het noorden van de Westoever. De kaarten zouden consistent moeten zijn, en zowel Arabisch grondbezit binnen Israël aangeven als Israëlisch grondbezit op de Westoever en in Gaza. Ik weet niet of iemand zich de moeite getroost heeft al deze informatie te verzamelen, en ik weet niet wat het in elk geval apart zou opleveren. Welk argument zou het bevorderen? Dat het Joden en Arabieren verboden zou moeten worden land van elkaar te kopen? Aan de andere kant zijn de categorieën van ‘politiek beheer’ en ‘internationale verdelingsplannen’ gedurende een bepaalde tijd niet moeilijk in kaart te brengen. Aangezien het belang van degenen die bovenstaande kaarten uitbrengen, Palestijns beheer van land is, kunnen we dit illustreren met een serie meer eerlijke kaarten die gebieden onder politiek beheer laten zien, waarbij we de zelfde jaren gebruiken als het origineel – terwijl we er een voor de duidelijkheid aan toevoegen.

Zoals we hierboven zien, heeft ‘1946’ geen enkel stukje land onder Palestijns Arabisch beheer (of bestuur) – niet autonoom, niet soeverein, niets van dat alles – omdat het alles onder Brits gezag stond. We kunnen verder terug in de tijd gaan, naar het Ottomaanse tijdperk bijvoorbeeld, en de kaart zou helemaal niets veranderen. ‘1947’ heeft ook geen wijzigingen in de kaart, want Palestina was nog steeds onder Brits beheer. Voor de oorlog in juni 1967 is het beheer verdeeld tussen drie staten, en geen ervan is Palestijns. De ‘2005’ kaart zou er precies hetzelfde uitzien als die in de oorspronkelijke serie waarop de allereerste stukken land die ooit beheerd werden door Palestijnse Arabieren als zijnde Palestijnse Arabieren , te zien zijn. Om dit iets meer te verduidelijken, heb ik een kaart van 1995 toegevoegd, die de terugtrekkingen weergeeft die tijdens de eerste twee jaren van het Oslo proces plaatsvonden, precies tot aan het Hebron Protocol van 1997 (hoewel dat er net niet bij gerekend is ). Als we een beetje verder inzoomen zouden we in feite zien hoe het vredesproces van de negentiger jaren resulteerde in een eerste Palestijns Arabisch regiem dat over een stuk land regeerde. Dit gebeurde in 1994 met de vestiging van de Palestijnse Autoriteit in Gaza en Jericho. Dit beheer breidde gestaag uit over meer en meer gebied tijdens de jaren die leidden naar de mislukte 26       Om  Sions  wil  niet  zwijgen      

onderhandelingen over een uiteindelijke overeenkomst. Het meeste ervan was verloren gegaan tijdens de tweede intifada, maar uiteindelijk weer herkregen toen het geweld minderde. De ontruiming van Gaza breidde het beheer zelfs een beetje uit. Alle Palestijnse landaanwinsten vonden plaats in de laatste 20 jaar en elke vierkante meter kwam niet van Turkije of Engeland of Jordanië of Egypte, maar alleen van Israël, en bijna alles via vredesonderhandelingen. Het is waar dat dit een kleiner gebied is dan wat door Israël wordt beheerd – dat gemeten aan globale maatstaven niettegenstaande zelf een bijzonder klein land is. Belangrijker is echter dat het klein is vergeleken bij wat door een Palestijnse staat had kúnnen beheerd worden als de Palestijnen verdeling van land en vrede in 1947 niet verworpen hadden, en in 2000 opnieuw verwierpen. Met andere woorden, als de Palestijnen gemotiveerd waren geweest door de belangen van hun eigen volk in plaats van de wens een ander volk te vernietigen. Men zou heel gemakkelijk een theoretische set kaarten kunnen maken die in 1947 zou beginnen en de verdeling van politiek beheer laat zien, niet zoals het bestaat, maar zoals het had kunnen bestaan. In tegenstelling tot de eerdere serie die politiek beheer over de jaren in kaart brengt, zou deze de internationale voorstellen ter verdeling van het land zichtbaar maken. Het zou beginnen met het verdelingsplan van de Commissie Peel in 1937, en dan lopen via de verdelingsresolutie van de Speciale Commissie voor Palestina van de VN (UNSCOP), en eindigen met de Clinton Parameters van 2000 – die heel dicht bij de afgewezen aanbiedingen kwam, gedaan door de Israëlische premiers Ehud Barak eerder datzelfde jaar bij Camp David, en acht jaar later door Ehud Olmert. Maar deze internationale pogingen tot verdeling van het land zouden niet compleet zijn zonder een paar woorden te wijden aan de reactie van beide kanten op het voorstel.

Ook hier speelt een voortdurende trend van verliezen voor de Palestijnse kant. Geen verlies van land, maar verlies van potentieel. Elke volgende afwijzing liet de Palestijnen met minder achter en met minder om mee te onderhandelen. Er is zeker een les uit te leren. Maar het lijkt erop dat, als de Palestijnen het ooit leren, dat niet zal gaan zonder de hulp van hun Westerse supporters. We zouden ook een serie kaarten kunnen maken die een verhaal van ‘Verlies van Joods land’ zou presenteren. Dat zou beginnen met de eerste herhaling van het Britse Mandaat, voordat Trans Jordanië afgesplitst was en Joodse landaankopen en immigratie verboden was. We worden er voor altijd bij bepaald dat de Palestijnen reeds vermoedelijk 77% van hun historische claims hebben opgegeven, waarbij ze onuitgesproken zeggen dat heel Israël eigenlijk hun toebehoort. Maar zij die    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

27  

aan Israëlische kant het meest maximale grondgebied willen, doen niet verkeerd als zij dezelfde standaard hanteren en claimen dat Israël 73% van wat hun beloofd was, opgegeven heeft, waaronder ook Trans Jordanië. Het is de bezigheid van pro-Palestijnse activisten om een van deze claims te bevoorrechten boven de andere, maar in feite zijn ze op dezelfde manier verkeerd. Het idee dat de Israëlische ‘concessie’ van Trans Jordanië Israël het recht geeft op 100% van de Westoever is net zo absurd als de claim van de Palestijnen dat hun ‘concessie’ van Haifa hun het recht op hetzelfde geeft. Een serie van feitelijke Israëlische terugtrekkingen zou echter een behoorlijk lange reeks kaarten kunnen vullen. Het zou de terugtrekking uit de Sinaï van 1957 laten zien, de overeenkomsten om strijdkrachten te ontmantelen in 1974 en 1975, de terugtrekking in etappes die het gevolg waren van het Israëlische -Egyptische vredesverdrag in 1979 en 1982, de terugtrekking uit bijna heel Libanon in 1985, de terugtrekking in etappes uitgevoerd volgens de Oslo Akkoorden van 1994 tot 1997, de unilaterale terugtrekking uit zuid Libanon in 2000, en de algehele terugtrekking uit Gaza in 2005. Deze kaarten hebben het voordeel van nauwkeurigheid, en dat hebben de kaarten die de pro – Palestijnse activisten gebruiken, niet. Maar ik ben er niet zeker van dat de zaak van ‘Verlies van Israëlisch land’ iemand anders zou overtuigen dan de meest partijdige en onwetende van Israëls supporters. Wellicht de beste manier om het bankroet van de mythe van ‘Verlies van Palestijns land’ te illustreren, is het te vergelijken met een soortgelijke situatie ergens anders. Een evenzeer absurde set kaarten zou gemaakt kunnen worden van het Indische subcontinent voor en na het einde van de Britse overheersing. Het zou kunnen beginnen met een kaart uit 1946 waar het hele subcontinent op staat, en waar bij elk privé grondbezit van hindoes ‘Indiaas’ geschreven wordt, en de rest als ‘Pakistaans’ wordt aangegeven. Tenslotte vormen hindoes vandaag 80 % van de bevolking van India, net zoals Joden 80% van de Israëli’s uitmaken. Het is absurd om iets dat niet tot privé grondbezit van hindoes behoorde ten tijde van de Britse overheersing, als ‘Pakistaans’ te beschouwen, wanneer de staat Pakistan nog niet bestond; dat is ongeveer hetzelfde als iets wat geen privé grondbezit van Joden was onder het Mandaat, ‘Palestijns’ te noemen. We zouden vervolgens een verdelingskaart van 1947 ernaast kunnen zetten, met west en oost Pakistan grenzend aan een veel groter India; evenzo een kaart van ‘na de verdeling’ – zeg maar van 1955 – die de land verliezen langs de Radcliffe Line aangeven. Tenslotte zouden we een kaart kunnen maken van 1971, met oost Pakistan afgesneden en bij Bangladesh getrokken. Een fervent oneerlijk persoon mag zo’n serie “Verlies van Pakistaans land’ noemen, maar het is zo’n overduidelijke fictie dat mogelijk niemand dat serieus zou nemen. En geen weldenkend mens kan ‘Verlies van Palestijns land’ serieus nemen. Het is net zo absurd als het een fictie is. Maar het is eveneens, op z’n eigen manier, buitengewoon destructief. Omdat deze kaarten en de leugens die zij propageren alleen Palestijns afwijzen en geweld aanmoedigen; en zoals hierboven geïllustreerd, hebben afwijzen en geweld de Palestijnen altijd met minder dan ze hadden, achtergelaten. Dit artikel verscheen op thetower.org en werd geschreven door Shany Mor. | vertaling: Evelien van Dis Gazanen bestormen VN-gebouw IN ISRAEL / DOOR JORDY STEIJN / OP 30/01/2015 OM 15:30 /

Afgelopen woensdag hebben honderden Palestijnen in Gaza-stad een VN-complex aangevallen,    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

28  

nadat de organisatie bekend maakte dat er voorlopig geen geld meer is om de Palestijnse slachtoffers van afgelopen Gaza-oorlog te helpen. Bij de aanval zijn vernielingen toegebracht aan de VN-gebouwen, maar er vielen geen doden of gewonden. De vernielingen vonden plaats na een uit de hand gelopen demonstratie in Gaza-stad tegen het stopzetten van de hulpgelden. Daarbij klommen onverwacht een aanzienlijk aantal Palestijnse demonstranten over de muur van het complex, waarna zij wachthuisjes en ramen vernielden en autobanden in brand staken. De aanval op de gebouwen van de VN-hulporganisatie, UNRWA, lokte een woedende reactie uit van de VN-gezant in Gaza, Robert Serry. Hij vertelde tegen PA-persagentschap Ma´an dat hij Hamas verantwoordelijk hield voor het feit dat een geplande demonstratie tegen UNRWA zo uit de hand kon lopen: “Zo lang Hamas niet de verantwoordelijkheid over de veiligheid volledig heeft overgedragen aan de legitieme Palestijnse Autoriteit, houden we Hamas volledig verantwoordelijk voor de veiligheid van al het VN-personeel en –operaties in Gaza”. Hamas heeft de facto de absolute macht in Gaza. Een dergelijke aanval kon daarom alleen plaatsvinden door de ´zorgwekkende inactiviteit´ van de terreurorganisatie om de demonstranten te stoppen, zo concludeerde Serry. Serry´s kritiek ten opzichte van Hamas is opmerkelijk. De VNgezant staat namelijk bekend als voorvechter van de Palestijnse zaak en in juni 2014 werd de VNgezant nog verdacht van het doorsluizen van geld via Qatar naar Hamas, waarvoor Israel zelfs dreigde hem het land uit te zetten. (Lees hier meer over de zaak Serry) Hulpgelden De opschorting van de hulpgelden wordt veroorzaakt doordat de internationale gemeenschap een groot deel van de eerder beloofde 5,4 miljard dollar nog niet heeft overgemaakt. Het geld, bedoeld voor de wederopbouw van Gaza, werd toegezegd in oktober op een donorconferentie in Cairo. UNRWA vroeg daar om 720 miljoen dollar voor een speciaal herstel- en wederopbouwprogramma in Gaza, maar ook daarvan is pas 135 miljoen overgemaakt. Volgens UNRWA is er nu zo snel mogelijk 100 miljoen dollar nodig om in ieder geval het wederopbouwprogramma tot en met maart te kunnen voortzetten. Anders zal dat er volgens de hulporganisatie toe leiden dat ongeveer 12.000 Palestijnen de rest van de winter nog in de opvangcentra moeten blijven, terwijl de accommodatie daar weinig bescherming biedt tegen de kou en de kans op onderkoeling voor met name kinderen significant is. Afgelopen maandag werd er ook in Brussel overlegd over de humanitaire situatie in Gaza en over het vastgelopen Israelisch-Palestijnse vredesproces. Het overleg vond plaats tussen de Midden-Oosten gezanten van de Verenigde Staten, Rusland, de Verenigde Naties en de Europese Unie. Aan het einde van het overleg werden de donorlanden nogmaals opgeroepen om het geld over te maken en zo de eerdere beloftes na te komen. Onderzoeken Gaza Op maandag vond er ook een overleg plaats in New York tussen de Israelische president Reuven Rivlin en de secretaris-generaal van de VN, Ban Ki-Moon. De mannen spraken over de noodzaak van de wederopbouw van Gaza en ook over de lopende onderzoeken naar de gebeurtenissen tijdens de Gaza-oorlog. Rivlin benadrukte dat de onderzoeken naar militaire acties van Israel tijdens de oorlog het best aan Israel zelf kunnen worden overgelaten. Volgens hem is Israel capabel genoeg om zelf de juiste conclusies uit de onderzoeken te trekken en is ´uiteindelijk geen enkele macht in Israel sterker dan de wet´. De Hoge Commisaris van de VN voor de Mensenrechten (OHCHR), Zeid Ra´ad al-Hussein, bekritiseerde zowel Israel als de Palestijnen voor hun onderzoeken naar mensenrechtenschendingen tijdens de Gaza- oorlog. In een rapport, dat het internationale persbureau Reuters woensdag onder ogen kreeg, stelt hij dat Israel alleen maar de ´exceptionele incidenten´ onderzoekt en dat de Palestijnen zelf helemaal geen onderzoek doen. Het eindrapport van Zeid wordt in maart verwacht. Afgelopen woensdag verscheen ook een rapport naar de Gaza-oorlog van de radicaal-linkse Israelische organisatie B´Tselem. Zij claimen dat er een doelbewust beleid van Israel was om Palestijnse burgerslachtoffers te maken. De Israelische onderzoeksgroep NGO monitor bekritiseerde het rapport van de organisatie, omdat ze de rol van Hamas in het conflict niet helder voor het daglicht zouden brengen en omdat ze gebruik hebben gemaakt van niet-verifieerbare getuigenissen. B´Tselem is in het verleden vaker bekritiseerd om zijn onderzoeksrapporten, vanwege de eenzijdige focus op Israels misdaden gedurende conflicten. Afbeelding: Rellende Palestijnse jongeren    

Om  Sions  wil  niet  zwijgen  

   

29