De Echoput, Harmonie De Dommelecho, Dommelen

De Echoput, Harmonie “De Dommelecho”, Dommelen

Jaargang 25, nummer 124, juli 2009

Van de redactie Alweer de derde Echoput “nieuwe stijl”, de tijd vliegt. Deze keer in zonnig zomers geel, want de zomer is alweer een tijdje volop merkbaar. Veel gebeurd, veel ook niet. Wat er wel gebeurde: Toeten en Blazen, Koninginnedag, Pinksterconcert, gezellige feestdag en een nieuwe barman, compleet met, nog steeds elke dinsdagavond, bitterballen. Wat er niet gebeurde? Die nieuwe dirigent. Maar men kan ons er straks zeker niet van betichten dat we bij het maken van onze keuze over één nacht ijs zijn gegaan. Wordt nog steeds vervolgd dus. Wat er ook niet gebeurde: Rik en ik. “Writer’s Block” noemen ze dat. In elk geval hebben ze wel gezorgd voor een verrassende gastcolumnist. Kijk maar gauw op bladzijde 7. Nu het nieuwe er weer af is merken wij als redactie wel dat we onze schrijvers wat meer moeten stalken om op tijd hun bijdrage in te leveren. Maar… all’s well that ends well! Deze Echoput is wederom lekker dik en staat vol met allerlei leuke verhalen voor jong en oud. Neem hem dus gerust mee naar de camping, naar het vakantiehuisje of hotel, zodat je ons tijdens de vakantie niet helemaal vergeet! Toegegeven, niet elk lid is zo gestoord om zijn instrument mee te slepen op vakantie, maar een beetje aan de harmonie blijven denken kan geen kwaad. Wij wensen jullie allemaal een hele fijne vakantie en zien jullie in september graag weer zongebruind en goedgeluimd en vooral met fris muziekenthousiasme terug! Groetjes,

De Redactie


Van de bestuurstafel Het prettige aan het voorjaar is niet alleen, dat het mooi weer wordt maar ook dat er wat vrije dagen zijn en voor sommigen ook een mei-vakantie. Dat zit er allemaal helaas al weer op. Maar wat hebben we geboft. De Koninginnedag was briljant! Ons concert in het midden van het plein was een goede zet. Dat vraagt om meer. Tijdens de ledenvergadering hebben we dan ook besloten dat de viering van de Koninginnedag “helemaal ons ding wordt” (hoe trendy). Na de zomervakantie zullen we gaan nadenken over de invulling. Het is de bedoeling met activiteiten ook wat geld binnen te halen. Misschien iets om in de vakantie over na te denken. Goede ideeën zijn zeer welkom. Desiree de Warem heeft al wat ideeën vanuit haar vorige vereniging. We zijn benieuwd. Pinksterzaterdag was ook al zo’n mooie dag. Ons straatconcert voor de Fantast en de Willem II was weer zeer geslaagd. Dank vooral aan Guido Coenders voor het dirigeren en Jan Dijkstra voor de humoristische presentatie. Ook tijdens de Rabobank fietstocht was het mooi weer en heel gezellig en die fietstocht heeft ons als vereniging ook nog wat financiën opgeleverd. Voor sommigen leverde dat ook zadelpijn op. Ben, kun je weer zitten? De “belleblaas”, het tennissetje en het springtouw uit de schuur van de familie Hendriks-Mensch heeft voor vertier gezorgd. We weten nu ook, dat Gijs Willems goed door zacht zand kan fietsen. Bart Jansen was goede tweede. ‘S avonds was het nog steeds warm en zat iedereen lekker lui op het terras van de Nachtegaal. Nu werken we toe naar de concerten op het schoolplein en op het Martinus plein. Sommige jeugdleden bereiden zich ook voor op het examen op het CMD. Dat is altijd spannend. We wensen hen alle succes. Inmiddels hebben we ook alweer verschillende aanmeldingen van nieuwe kinderen. We hebben nu zoveel leden, dat we door onze instrumenten heen raken. In overleg met Fons Mensch, Arjan van de Graaf, en de opleidingscommissie zijn we daar oplossingen voor aan het bedenken.


Verder hopen we, dat voor de vakantie duidelijk is wie de nieuwe dirigent voor het groot orkest wordt. Al met al duurt het een lange tijd voor daar zekerheid over is. Dat is niet prettig, maar het is niet anders. Na de vakantie wordt het hard repeteren voor het evenement in de Hofnar. De stukken liggen vast en in overleg met Jaques van Gerven en Theatergroep Valkenswaard wordt nu gewerkt aan de aankleding. Ook de winnares van het songfestival van Were Di zal haar steentje bijdragen. Het goede begin is gemaakt in het boekje van de Hofnar met een prachtig foto van Robert Claassen en een gedicht van Jan Dijkstra: Je eerste hap naar lucht Klinkt al als muziek in de oren Als blazer wordt je geboren Tot je allerlaatste zucht. Maar eerst vakantie en dan weer verder blazen. Namens het bestuur, Monique Krikhaar Op 5 mei overleed op 80 jarige leeftijd Joop Cootjans. Tussen 1984 en 1994 was Joop bestuurslid, daarvan secretaris vanaf 1987. Dat deed hij zo goed en betrokken, dat hij daarna is benoemd tot lid van verdienste. Vele oud-bestuurders waren dan ook aanwezig bij de uitvaart. Op verzoek van de familie heeft onze harmonie de uitvaartdienst muzikaal begeleid. Onder leiding van Guido werd onder andere “Il Silenzio” ten gehore gebracht, één van Joop’s favoriete muziekstukken. We zijn blij, dat we dit voor de familie hebben kunnen doen en wij wensen hen alle sterkte bij het verwerken van dit verlies. Namens het bestuur, Monique Krikhaar

* 24-8-1928 † 5-5-2009


Dik Trom in Dommelen Dinsdagavond rond een uur of 7 stap ik tegenwoordig in de auto, op weg naar Dommelen. Ze zijn daar al een tijd bezig om de ultieme dirigent te zoeken en zolang ze er nog niet uit zijn ben ik de interim. Dus, een paar maanden geleden, ik rij voor de eerste keer naar Dommelen. Tom Tom erbij, want ik ben er niet bekend. Het is 50 km naar de Belleman, de repetities zijn in een sporthal. Ik ben er om 10 voor 8. Het is er nog niet zo druk, een paar mensen aan een pilsje, zijn dat sporters of muzikanten? Ik maak kennis met de voorzitter en het leerlingenorkest stroomt leeg, aha, daar zijn de muzikanten. Iedereen nog een drankje en dan repeteren. De aanvangstijd van de repetitie is zo tussen 8 uur en 10 over 8. Er zijn nogal wat lege stoelen maar ik weet niet of daar ook iemand hoort te zitten. We gaan ons muzikaal voorbereiden op het zogenaamde Groot Evenement. Wat dat precies inhoudt is een beetje raadselachtig en dat blijft voorlopig zo, bij mij althans. Het thema van het concert is iets van: 'Muziek van de wieg tot het graf'. Daar wordt nog over gebrainstormd. Er wordt 1 nieuw werk uitgedeeld: 'Twister', muziek uit de tornado-film. Het is een kort stukje, 3 minuten, na een half uur ben je daar wel over uitgepraat. Dan nog maar wat oud repertoire doornemen. 'Kings Swing' gaat lekker vlot, ja dat kennen ze wel, en ook 'Soldaat van Oranje'. Om 5 over 9 wordt ik er op gewezen dat we ons wel strikt houden aan de aanvangstijd van de pauze. Oké, iedereen weer naar de bar. We nemen allemaal een pilsje, dus ik ook. Ze zijn in Dommelen niet eenkennig, dus ik neem een Jupiler. Men probeert mij te verleiden tot een 2e, maar dat hou ik tegoed.


Rond kwart over 9 moet ik klappen en 'einde pauze' roepen. Het is tamelijk rumoerig, er wordt soms uitbundig gekwebbeld, maar dat is altijd al zo geweest zo wordt mij verzekerd. Er zitten wél goede blazers zo links en rechts, mooie klarinetten, goede trompetgroep. Geen hobo, dat valt mij als hoboïst een beetje tegen. Goede slagwerkers, die ook vaak een eigen invulling aan hun partij geven als die niet interessant genoeg is. Ik hou wel van enig initiatief.... Om 10 uur houden we er mee op. De voorzitter doet nog enkele mededelingen en ieder gaat zijnsweegs, velen richting bar. Ik rook met Marian een sigaretje onder de terrasverwarming. Binnen trakteert iedereen elkaar en ik moet opletten want anders hoef ik straks niks af te rekenen. Na een uur lukt het me toch om een klein rondje te geven. Het is een gezellige avond. Nog even gepraat met Stephanie, meer geluisterd trouwens. Van Miranda krijg ik de partituur mee van 'Nino Rota'. Mooie muziek maar past het binnen het thema? Ja hoor, dat kletsen we creatief naar het thema toe. Zo doen we dat in Dommelen. Om kwart over 11 pak ik mijn tas, ik moet nog 50 km terug. De Tom Tom stuurt me via een andere route naar huis.

In de auto denk ik aan Dik Trom: 'het is een bijzonder kind, en dat is-ie'

Jan Hermans

Dik Trom? Jan Triangel zult u bedoelen!


Tijl Uilenspiegel Voor het concert in De Hofnar in november heeft het Grootorkest het stuk “Till Eulenspiegel’s lustige Streiche” op het programma staan, een symphonisch gedicht geschreven door Richard Strauss in 1894-1895. Van oorsprong is Tijl Uilenspiegel een Noord-Duitse grappenmaker die in de late middeleeuwen in verschillende Hanzesteden zijn fratsen uithaalde. In het werk van Richard Strauss is Tijl herkenbaar in twee, steeds terugkerende thema’s: het thema dat de hoorn helemaal in het begin speelt en dat gedurende het stuk steeds door het orkest heen wel ergens wordt herhaald

en een kort themaatje dat de klarinet af en toe ineens uitkwettert (misschien heb je het ook wel eens gehoord bij De Smurfen als Gargamel het toneel betreedt, let maar eens op!). In zijn stuk heeft Strauss, die overigens eerst van plan was een hele opera over Tijl te schrijven, verschillende grappen van Tijl muzikaal verwerkt. Hoewel hij in de originele partituur blijkbaar heeft geschreven hoe hij dat in gedachten had, heeft Strauss besloten zijn ideeën daarover voor zichzelf te houden. Op die manier wordt iedere luisteraar aangemoedigd om op zijn eigen manier de fratsen van Tijl in de muziek te herkennen. In de 19e eeuw publiceerde de Vlaming Charles de Coster zijn Schelmenroman Tijl Uilenspiegel, waarin de hoofdfiguur in het Vlaamse Damme geboren wordt, en opgroeit tot geus in het verzet tegen de Spaanse overheersing. De vele korte verhalen die van Uilenspiegel in omloop zijn zullen vaak van oorsprong Duits zijn maar door simpelweg de plaatsnamen te vervlaamsen lijkt het vanzelfsprekend dat ze uit België komen. Maar wat voor soort streken haalde die Tijl nu eigenlijk uit? Blader verder en lees over één van zijn vele avonturen.


Tijl Uilenspiegel en de vette soep Een schelmenverhaal over een listige oplossing Tijl had werk gevonden als knecht bij een schoenmaker. Eens was de schoenmaker naar de markt gegaan en had daar van een boer een partij hout gekocht. Hij liep even naar huis en zei tegen Tijl: "Straks komt er een boer met een partijtje brandhout, laat hem dat netjes in de schuur bergen. Betaald is het al, maar ik heb de boer bovendien een vette soep beloofd; jij kookt die soep en als de boer het hout in de schuur heeft geborgen, dan laat je hem flink z'n genoegen eten. Ik moet nog terug naar de markt, maar zorg dat de boer tevreden is." "Ja baas; ik begin d'r meteen aan. Maar wat moet ik er in doen, in de soep?" "Nou, je kijkt de kast maar eens na, er is nog van alles in huis, genoeg om een heerlijk soepie klaar te maken." Tijl maakte water aan de kook en wierp er van alles in, dat hem geschikt leek: een flinke portie erwten, wat fijngesneden uien, een paar brokken vlees, wat sneden brood en een handvol zout. En dat liet hij maar flink koken. "Het wordt een fijn soepie," dacht hij, "alleen nog wat mager, er moet vet bij, of boter." Hij zocht in alle kasten, en keek overal in de kelder, maar nergens vond hij boter of vet. Ondertussen was de boer met het hout gekomen en zei: "O, ik ruik mijn soep al. Nou jong, ik heb er trek in, hoor." "Ja, de baas heeft me gezegd, dat ik voor een stevige soep moest zorgen," zei Tijl. Terwijl de boer het hout naar de schuur droeg, bleef Tijl maar zoeken naar vet, maar hij vond het niet. Toen kreeg hij ineens een ingeving: hij nam de pot met schoenenwas en deed daarvan een paar flinke scheuten in de soep. De boer zette zich aan tafel en schrokte het ene bord soep na het andere naar binnen. Geen druppel liet hij over, het vet droop hem langs z'n kin. Net stond de boer op, voldaan over z'n dikke buik strijkend, toen de schoenmaker binnenkwam. "Wel," vroeg-t-ie, "hoe heeft de soep je gesmaakt?" "Hij was heel goed," zei de boer, "alleen, hij heeft zo'n rare nasmaak, hoe zal ik het nou uitduiden... net een smaak als nieuwe schoenen, zou 'k zeggen."


Bye bye Bente! Hoi, Op het moment dat ik dit stukje schrijf, weet ik (nog steeds) niet of ik geslaagd ben voor mijn havo. Maar dat mag de pret niet drukken, want wat er ook gebeurdt, zondag 19 juli vertrek ik voor een jaar naar Texas, Amerika. Ik ga daar naar school en kom terecht in een gastgezin. In eerste instantie kwam ik in een typisch Amerikaans gezin, allemaal tonnetje rond. Een aantal maanden later bleek dat ze me toch niet meer in huis wilden, dus werd er voor mij een ander gezin gezocht. Zij zien er wat minder Amerikaans uit … Een hoop voorbereidingen van te voren, zoals het regelen van mijn visum. Speciaal daarvoor naar Amsterdam, het Amerikaans Consulaat. Eenmaal daarbinnen, na 6 keer gefouilleerd te zijn, bleek dat ik een formulier was vergeten. Ik kon dus weer omdraaien. Mijn dwarsfluit gaan ook mee, maar de vraag is of ik er daar wat mee kan. Ik kom terecht op een school met zo’n 150 leerlingen, en of daar nou echt een ‘schoolband’ is… We zullen het zien. De fluitsectie is ook al aangepast op mijn afwezigheid, dus het kan gebeuren. Succes met het Groot Evenement in november, ik zal aan jullie denken als ik tussen de cowboys zit! Groetjes, Bente

Everything is bigger in te States!


Fiets ‘m d’r in Een kleine impressie van de Rabo-fietstocht op 27 juni. Volgend jaar beslist véél meer foto’s, want dan verwachten we toch echt véél meer meefietsers!


Op zaterdag 27 juni hadden we ledendag van de Harmonie. Eerst gingen we om 11.15 uur verzamelen bij het voetbalterrein van Dommelen. Even daar rondgehangen en daarna aangefietst met z’n allen. We waren ongeveer met 30 personen. Het was leuk dat er een aantal kinderen van het opstap en leerlingenorkest bij waren, maar dat hadden er best meer mogen zijn. We deden mee aan de fietstocht, georganiseerd door de Rabobank. We hadden een lunchpakketje mee, en onderweg stopten we bij de witte zandberg in Waalre, daar gingen we picknicken. Gijs Willems kon met z’n fiets helemaal tegen de zandberg opfietsen en er ook weer keihard vanaf, zonder te vallen of te stoppen. De meiden van Hendriks hadden bellenblaas en een springtouw meegenomen. Ook Jan van Miranda (onze dirigent) ging even springen, en dat zag er erg grappig uit. Wij fietsten met alle jongens (Gijs, Jop, Nick, Roel, Bart, Marco en ik) telkens voorop, we hadden ’t tempo er goed inzitten. We kwamen ook bij een cafeetje in Borkel met een speeltuin en een springkussen. We gingen met alle jongens op ’t springkussen en hadden een leuk spel bedacht met de bal. Je moest naar elkaar gooien met de bal en als je van ’t springkussen afviel, dan was je af. We hadden ’t warm!!! Daarom werden we allemaal getrakteerd op een ijsje. Het was best een lange fietstocht en we waren blij dat we weer op het voetbalveld waren. Toen gingen we om 17.00 uur naar de Nachtegaal, en gingen daar aan de barbecue, het was erg leuk, we hebben ook nog even gebeachvolleybal op het Martinusplein. Rond een uur of 8 begon het heel hard te regenen. Toen zijn we nog met een aantal kinderen naar ons huis gegaan, ons pap en mam en de andere volwassenen bleven nog even bij de Nachtegaal. Het was een leuke dag, en we hebben 340,00 euro bij elkaar gefietst voor de harmonie. En dat met heel weinig moeite en veel plezier. Volgende keer hoop ik dat iedereen van het opstap en leerlingen orkest ook mee gaat. Groetjes, Niek Jansen


Toeten en Blazen Toeten en blazen op basisschool St.-Martinus. De kinderen van groep 4/5 hebben ontzettend genoten van het project “Toeten en Blazen.” Het is natuurlijk erg leuk om eens les te krijgen van iemand anders. Zeker wanneer diegene, in ons geval Miranda, veel meer verstand heeft van muziek dan de juffen! Miranda wist iedereen enthousiast te krijgen. De liedjes van het project werden dan ook uit volle borst meegezongen. Door dat enthousiasme gingen de kinderen op school en thuis ook aan het werk. Er werden instrumenten in allerlei vormen en maten gemaakt. Sommige instrumenten waren zelfs zo groot dat ze erg moeilijk te vervoeren waren naar De Belleman! De grote opkomst bij de afsluiting in de

Joep,Els en Miranda op de Martinusschool

Belleman gaf ook aan dat het project zeer geslaagd was. Onze complimenten voor iedereen die zich hiervoor heeft ingezet! Het was een mooie, leerzame manier om kennis te maken met verschillende instrumenten en natuurlijk met jullie vereniging! Ine Verdonk, groepsleerkracht groep 4/5 basisschool St.-Martinus Drukte bij het kussenconcert


Rob, Fons en Stephanie op Schepelweijen

Ik vond het heel leuk om met jullie allemaal samen te mogen werken. Ik vond het ook leuk om een eigen instrument te maken. We hebben veel geleerd over: groepen, soorten en veel plezier gehad! Els, Joep en Miranda zijn in onze klas geweest. Ze hebben meegenomen: dwarsfluit, klarinet, hoorn, tuba, saksefoon, baaritonsaksefoon, soezafoon en veel meer! Het kussenconcert was weer een knaller. Meegedaan hebben: Ome Gido, Jan en natuurlek alle kinderen en we hebben afgesloten met een leuke dans. Iedereen heeft lekker meegedaan. Ik verlang nu al weer naar volgende keer! Groeten, Romy Smit Martinusschool groep 4

Meester Guido speelt op de pot

Meester Rob dirigeert de menigte


Opstaporkest barst uit zijn voegen 1 Juni was het dan zover. Het opstaporkest werd uitgebreid met de kinderen die dit schooljaar via de Dommelecho begonnen zijn op het CMD. Niet minder dan 10 kinderen vonden hun weg naar de Belleman voor hun eerste repetitieavond! De nieuwkomers waren wat zenuwachtig, maar dat hoort er natuurlijk allemaal bij op zo’n avond. Voor het eerst in een grote groep spelen, dat is ook best spannend. Geen meester of juf, die net zoals op de muziekschool alleen jou in de gaten kan houden en helpen, maar maar liefst 25 muzikanten die allemaal tegelijkertijd moeten beginnen en ook weer eindigen. Dat valt natuurlijk niet mee de eerste paar keer, maar elke week weer zullen deze kinderen wat bijleren en dus weer wat meer kunnen meespelen en voordat je het weet toetert elk kind zijn of haar partij gewoon mee. Ja beste mensen, 25 kinderen! Echt fantastisch! Het terrasconcert zal voor het opstaporkest voor het laatst met zo’n grote groep kinderen zijn. Op het moment dat u dit leest zal een aantal kinderen namelijk hun A diploma op de muziekschool behaald hebben, wat betekent dat ze na de grote vakantie mogen doorstromen naar het leerlingenorkest voor de nieuwe sprong in het diepe. Want dat zal voor deze kinderen ook weer even wennen zijn. Maar nu dus even genieten van een geweldig groot orkest. Nieuwe muzikanten: Heel veel plezier gewenst bij het opstaporkest!


Zus en Zo: Laat de zomer maar komen! Net als iedereen verheugen we ons op de vakantie, terrasje, veel zon, roseetje, wijntje, zwembad en heerlijk genieten. Enige probleem is dat het nogal wat inhoudt voordat wij zover zijn dat we in onze zomeroutfit op ’t strand kunnen gaan zitten. Eerst moet je na gaan denken wat je dit jaar aandoet; badpak, tankini of toch een bikini. Vroeg in ’ t seizoen staan we dan eens voor de spiegel en kijken naar alle lijnen, inderdaad de lijn, kan ’t ??een bikini?? En dan nog niet te spreken over allerlei andere lijnen, die met de epilady, hars en ik weet allemaal niet wat bijgewerkt moeten worden. Wat is het leven van een man dan toch heerlijk. Die kunnen gewoon met een hele plos haar onder hun oksel, hun benen en borst vol haren op het strand gaan zitten. Een aantal weken geleden was ’t dan zover. De allereerste echte stranddag, e tenminste daar leek ’t in 1 instantie wel op. Wij met onze gezinnen en de familie D te V, en natuurlijk M.v.H. te D. die op de scooter na kwam, op naar het E3 strand. Om half 1 vertrokken we. Eenmaal aangekomen en een geschikte plekt gevonden te hebben, konden we gaan zitten in het korrelige zand. Zwager kreeg al de kriebels met al dat zand tussen z’n tenen! We zitten goed en wel 5 minuten; allerlei tassen worden opengemaakt, want ja, je moet toch iets eten, niet dan? Onze kinders liggen inmiddels in ’t water te poeliën, wij niet, want stel dat er een vis aan je teen gaat hangen, moeten er niet aan denken! Na een half uurtje arriveert M.v. H.te D, met haar neef. We denken gezellig effe buurten. Maar nee hoor, na twee minuten is deze verdwenen met zo’n grote opblaasband alwaar ze ingeploft is en vervolgens een heel middag ronddobbert in dat geval. Intussen komen we meer bekenden tegen van de harmonie. De familie v.d. H te D. Dochterlief durft niet meer in haar bikini te verschijnen want ja, ze ziet mensen van de harmonie en onze jongens zitten bij haar in ’t orkest en ja, dan kun je echt niet in je bikini voorbij lopen!


Rond een uur of 3 begint de lucht wat te betrekken, de zon gaat weg en er steekt een enorme wind op. Om ons heen zien we de parasols, bootjes en tassen over het strand heen vliegen. Wij blijven onverstoorbaar zitten, waait wel over, denken we. Ook al zitten we inmiddels serieus in een heuse zandstorm!! Na een half uur zijn we bijna onder het zand bedolven en houden we ’t toch maar voor gezien en beginnen met inpakken. Leuk zo’n stranddag, gelukkig zijn we niet verbrand, maar ook niet bruin geworden! Wel hebben we een gratis scrub beurt gehad en gaan we knarsentandend naar huis van al ’t zand. Nee, laat die zomer maar komen. Wij zijn er klaar voor! En wat dat lijnen qua eten en drinken betreft: Aan ons mankeert niet zo heel veel, we hebben op ’t strand gezien dat ’t altijd meer kan!! Lang leve de wijn en rosé! Rosé, rosé, rosé. Zus&Zo

Badpak, bikini, tankini? Lastig hoor…. De redactie heeft helaas geen geschikt plaatje kunnen vinden van een man met een plos haar onder zijn oksels.


Dichter bij de muziek Een nieuwe bijdrage van onze huisdichter. Ditmaal liet hij zich inspireren door een overbekende televisiepersoonlijkheid van weleer, wiens tune de laatste tijd geregeld te horen is in Dommelen.

Een heldendicht over rechercheur Derrick, Hij kwam dagelijks vroeg uit de veren, Om met zijn typische regenjas en bril op z’n werk, De slinkste moordenaars een lesje te leren. Hij was de beste, hij was der Mann, Hij was het die meest werd bekeken, Tatort, der Alte en zelfs Spidermann, Konden het al die jaren shaken. Hij was God himself, zag ten langen leste altijd licht. Tot hij met zijn regenjas en bril naar boven trok. Maar volgt straks Neerlands zwaargewicht…. Zegt Derrick wellicht nog: “Heraus de Cock!”

Huisdichter voorspelt trouble in paradise… “This place ain’t big enough for the both of us! Heraus De Cock!”


Een leven lang blazen Wie begin juni op de repetities goed heeft opgelet zou het al moeten weten, maar een beetje herhaling kan nooit kwaad! Wat gaat er (ongeveer) gebeuren op het Groot Evenement in november: Ons hele programma is opgehangen rond het thema: ‘Een leven lang blazen’. Concreet betekent dit dat we rond een groot aantal ‘levensfasen’ of dingen die belangrijk zijn in het leven van de blazer een mooi stukje muziek gaan maken. En het blijft niet alleen bij muziek. Leden van de theatergroep Valkenswaard zullen de presentatie verzorgen, bij sommige nummers zingen en bij andere nummers een kleine act uitvoeren. Ook alle ‘actie’ tussen de nummers door is in hun handen. Hoe en wat er precies gaat gebeuren – daarover moet nog veel duidelijk worden, maar op elke bijeenkomst komen er weer mooie dingen uit de hoofden van onder andere Jacques van Gerven, Jolande Janssen, Jan Dijkstra en Rob van Daal. Er kan dus nog vanalles gebeuren, maar een greep uit de ideeën tot dusver kan geen kwaad: - Toon en een kinderwagen - Gobo’s - Tingeltangels - Storm - Balkonblazers - Consumptiebonnen Goed opletten dus in de loop van de komende maanden, want we houden jullie op de hoogte! Tot slot nog even – in willekeurige volgorde - de lijst van te spelen nummers en de thema’s die daarbij horen. Gelukkig staat dat allemaal al wel vast.


Muziekstuk

Combo

Live and Let Die

ja

Zang

Levensfase

-

Ireen Konings Ireen Konings -

Leger Trouwen/Verliefdheid

Sien

ja

Jacques

25 jarige bruiloft

De Handelaar Nino Rota Koning Voetbal Kings Swing

ja

Religie Concours Sport Koninginnedag

Wiegelied

-

Twister De steen – Stef Bos Blij dat ik je niet vergeten ben Tijl Uilenspiegel

-

Jacques Jolande Jolande Jacques

De wedstrijd (Duet)

ja

Dochters/Je mag um hebben Soldaat van Oranje La Boda

To make you feel my love - Adele

ja

-

Geboorte Kinderen

Geboorte Storm? Dood ? Sprookje

Jolande Jacques

Jeugd School

Jolande

Verliefdheid

Bedoeling is dat we begin september na ons zomerreces alle muziek in de map hebben. Dat wordt nog slapeloze nachten voor alle betrokken arrangeurs, maar we hebben goede hoop dat het allemaal in orde komt  Groeten, Guido.


Achter de muziek aan! Voor wie in de komende tijd wat leuks te doen zoekt in de regio hebben wij de volgende tips: In Kerkrade is er tussen 9 juli en 2 augustus van alles te zien en te horen op het Wereld Muziek Concours. Bijvoorbeeld het gezellige buitenfestival, tijdens het hele WMC op diverse plaatsen in Kerkrade. Of de spectaculaire Mars- Marsparade en Showwedstrijden, een maand lang iedere zaterdag en zondag in het Parkstad Limburg Stadion. Meer informatie en het hele programma op www.wmc.nl; Van 17 tot en met 22 juli Valkenswaard kermis; 14 tot en met 16 augustus Zomeravondfeesten in Valkenswaard; Costa del Statie: 21 tot en met 23 augustus; Dommelen Kermis van 29 augustus tot en met 2 september; 13 september: Bloemencorso met dit jaar als centrale teken “De Mallemolen van het leven”; Val-Val-D’Rie: 19 en 20 september bij De Hofnar; UNA brengt Percussions in Concert. De Hofnar, 25 en 26 september; Meer dan genoeg te zien en te horen denken wij. Heb je tips? Geef ze aan ons door, zodat wij iedereen op de hoogte kunnen brengen!


Sudoku Wij hebben over vorige Sudoku geen commentaar gekregen, zelfs niet van Ben Maas. Maar die had waarschijnlijk niet eens tijd om zich erin te verdiepen omdat ie bezig was 5 pagina’s interview te vullen. Dus: wegens succes verlengd!

4

3

8

1

5 9

3

9

4

3

1

2 5

8

4

4

6 3

6

9 7

5 1

7

1

9

3 2

Volgende Echoput: oktober!

De Echoput, Harmonie De Dommelecho, Dommelen

Recommend Documents