De Civil Society Een eigen vorm van solidariteit. Een eerbetoon aan allen die zich belangeloos inzetten voor onze samenleving

De Civil Society ‘Een eigen vorm van solidariteit’  

Een eerbetoon aan allen die zich belangeloos inzetten voor onze samenleving      

   

 

Voorwoord  Door: Jaap Finke    In Nederland en in het bijzonder in de grote steden zijn wij als samenleving  gewend dat de overheid onze gemeenschappelijke taken uitvoert. De  verzorging van ouderen, het bestrijden van armoede en het bevorderen van  het welzijn van haar burgers zijn voorbeelden van taken die de Haagse  samenleving gedurende tientallen jaren, via de politiek, aan de overheid heeft  overgedragen. Op deze manier heeft de samenleving gestalte gegeven aan  haar eigen vorm van solidariteit.    Langzamerhand komen wij erachter dat deze vorm van solidariteit niet meer  afdoende is. De diensten zijn duur, de gemeenschap heeft er het geld niet  meer voor om nog meer te investeren in overheidsdiensten en subsidies. Toch  is er een groeiend aantal Hagenaars die tekortkomingen ondervindt door het  gebrek aan dienstverlening van vaak gesubsidieerde diensten. In de Haagse  samenleving is ondanks flinke gemeentelijke investeringen nog steeds sprake  van serieuze maatschappelijke problemen zoals armoede, verwaarlozing en  eenzaamheid.    

“Deze krant moet inzicht geven in een andere  vorm van solidariteit, namelijk van hen die zich  belangeloos inzetten”.    Deze problemen vragen om oplossingen, maar meer van hetzelfde is geen  oplossing. Deze krant moet inzicht geven in een andere vorm van solidariteit,  namelijk van hen die zich belangeloos inzetten. Hopelijk inspireert het een  ieder hun werk te versterken door hen te volgen in de inzet voor onze  samenleving, zodat de overheid voor ons Hagenaars kan zorgen, waar wij dat  zelf niet meer kunnen. Het moet ook inspirerend kunnen werken voor college  en raad bij de keuzes die zij op dit terrein moeten maken. Bovenal is het een  eerbetoon aan hij en zij die zich belangeloos inzetten voor onze samenleving!”    

“Bovenal is het een eerbetoon aan hij en zij die  zich belangeloos inzetten voor onze  samenleving!”  

Stichting Solidair   Door: Iris Linssen    Wie een echte indruk van de stichting Solidair wil krijgen moet beginnen  met een omschrijving van de locatie en de medewerkers. Gelegen in hartje  Escamp, midden in een woonblok. Een grote vlag hangt aan de deur, er staat  een bakfiets en de ramen zijn beplakt met aankondigingen en informatie.     Stichting Solidair is een zelfstandige stichting die zich richt op  armoedebestrijding in Escamp. Dit doet de stichting onder andere door  verstrekking van voedselpakketten en sociale ondersteuning. Zo krijgen  zwerfjongeren 's avonds een maaltijd, worden er kleding en kinderartikelen  ingezameld voor gezinnen en wordt er twee keer in de week door een  professionele docent Nederlands gegeven. De stichting bestaat inmiddels  twaalf jaar en er werken ruim 12 vrijwilligers en er zijn 3 vaste stagiairs.  Vrijwilligers doen de  administratie, helpen bij het  inzamelen van artikelen en  helpen cliënten met  bijvoorbeeld het invullen  van formulieren. Het  prettige is dat je als   particuliere stichting niet  bent  gebonden aan  prestatie‐normen of aan  een loket‐cultuur. Er is  ruimte voor een  luisterend oor en cliënten   kunnen net zo lang in de  woonkamer vertoeven als  gewenst. Het is echt een  moment van uitblazen en tot rust komen. Met behulp van de vrijwilligers  pakken de cliënten de draad weer langzaam op.     Wie ben je en wat beweegt je?  Herschel van der Padt is bestuurslid en vrijwilliger en is oprichter van de  stichting. Zijn eigen levensloop is sterk verbonden met de doelen van de  stichting. In de stichting vindt hij een plaats om iets te betekenen voor de  medemens. Niet zozeer  het verstrekken van de middelen maar ook aandacht  kunnen geven die de mensen nodig hebben als ze in nood zitten, begaan zijn  en vanuit begrip rust geven en helpen met het vinden van een keerpunt. 

Doordat Herschel zich volledig inzet vinden cliënten vertrouwen om weer op  te krabbelen en Herschel is bereid zich voor 100% te geven. Herschel: Moeder  Theresa, Ghandi, Abe Pierre, dat zijn grote voorbeelden, zij hebben zich  volledig gericht op het lot van de armen en hielpen daar duizenden mensen  mee. Escamp is daarmee vergeleken maar klein, maar het is het waard.  Uiteindelijk telt het resultaat: een medemens geholpen, een blij gezicht. Het is  ook een gelegenheid om een statement te maken: in Den Haag mag niemand  arm zijn.    

“Uiteindelijk telt het resultaat:   een medemens geholpen,   een blij gezicht”.    Als je een dag wethouder zou zijn dan zou je…  …de landelijke politiek meer doordringen van   wat er speelt in de wijken. Er zijn veel   problemen: schuldproblemen, drugs, mensen  die het hoofd amper boven water kunnen   houden. De politiek moet hiervan door‐  drongen zijn.             

Herschel van der Padt 

 

Een ideaal Den Haag is voor mij een Den Haag zonder…  …armoede en met een plek voor iedereen.   

“Er zijn veel problemen: schuldproblemen,  drugs, mensen die het hoofd amper boven water  kunnen houden. De politiek moet hiervan  doordrongen zijn”. 

Buddy Netwerk  Door: Tobias van der Hoeven    Het Haagse Buddy Netwerk koppelt gekwalificeerde vrijwilligers,  zogenoemde buddy’s, aan ernstig, chronisch en/of levensbedreigend zieke  mensen met een behoefte aan sociaal‐emotionele ondersteuning. Sinds  2005 is de 27‐jarige Roman Berkhout, Hagenaar en werkzaam in de  financiële dienstverlening, zo’n buddy. Hij is enkele jaren geleden gekoppeld  aan iemand met MS. Zijn maatje is onlangs op 47‐jarige leeftijd overleden.  Tijdens een tweegesprek op het kantoor van Buddy Netwerk in hartje Den  Haag vertelt Roman over dit vaak intensieve maar vooral bijzonder  waardevolle vrijwilligerswerk.   

“Vrijwilligerswerk is onbetaald genieten”.    Wat doet een buddy eigenlijk precies?   Als buddy ondersteun je je maatje op sociaal    en emotioneel vlak. Je bent er voor iemand   die daar echt behoefte aan heeft vanwege zijn   of haar ziekte of beperking. Ik breng als buddy  in ieder geval een dagdeel per week met mijn  maatje door. Vanwege mijn baan biedt het   weekend hiertoe de enige mogelijkheid.   In samenspraak met mijn maatje kom ik   daarom zaterdag of zondag langs om met   hem te praten over zijn ziekte en alle dingen  die hem bezighouden. Naast praten is   wandelen een van de favoriete bezigheden.    Waarom heb je ervoor gekozen je juist in  te zetten voor Buddy Netwerk?   Ik wilde al langer iets doen voor mensen met   een bepaalde ziekte of aandoening. Vooral in de sociaal‐emotionele  begeleiding van hele zieke mensen, een belangrijk element van verzorging die  de formele zorg onvoldoende kan bieden. Via mijn huisarts kwam ik vijf jaar  geleden in aanraking met Buddy Netwerk. Omdat je als buddy direct contact  hebt met je maatje en jezelf een wezenlijk verschil kan maken heb ik contact  gezocht met Buddy Netwerk.   

  Wat betekent dit vrijwilligerswerk voor jezelf?   Ik ben trots op het werk dat ik doe en hoor uit mijn omgeving veel  enthousiaste geluiden. Belangrijker is het goede gevoel dat ik overhoud na  een bezoek aan mijn maatje. Het doet me beseffen dat ik leef. De wekelijkse  confrontatie met iemand uit onze eigen maatschappij die het veel moeilijker  heeft dan wij werkt bijzonder relativerend. Dit biedt balans in het verdere  drukke leven van alledag.   

“Je bent er voor iemand die daar echt behoefte  aan heeft vanwege zijn of haar ziekte of  beperking”.    Wat betekent het werk van Buddy Netwerk   voor een stad als Den Haag?   Ik had nooit verwacht dat er zoveel mensen  in Den Haag en omgeving zijn die een buddy   kunnen gebruiken. Het aantal mensen zonder  sociale contacten met behoefte aan   emotionele ondersteuning is nog altijd   bijzonder groot. Het kunnen bieden van   zoiets elementairs in veelal de laatste fase   van een leven is in mijn ogen iets unieks.   Zouden we dat zelf allemaal eigenlijk ook   niet willen? Ik denk van wel, het is alleen   iets waar we niet graag over nadenken.    Voor Den Haag en omgeving betekent Buddy  Netwerk dan ook nog altijd heel erg veel.   Gelukkig krijgen we daarom als stichting   nog vaak te horen dat men erg blij is met   werk van de buddy’s.   

“Elke dag kent vierentwintig uur voor iedereen;  je bent daarom nooit te jong voor  vrijwilligerswerk!”  

Wat zou je vanuit deze optiek doen als je een dag wethouder van Den Haag  zou zijn?  Ik zou alle vrijwilligers maar vooral ook de mensen uit de professionele zorg  een keer flink in het zonnetje zetten om te laten zien dat men gewaardeerd  wordt. Als ik na een goede dag als wethouder gevraagd wordt een dag  minister te zijn zou ik ook wat doen aan de ‐ in ieder geval financieel ‐  overgewaardeerde managers in de zorg.     Hoe zou je anderen oproepen zich op welke manier dan ook met hart en ziel in  te zitten voor de stad en haar inwoners? Vrijwilligerswerk doe je omdat je dat  wilt. Voor mij is een glimlach op het gezicht van mijn maatje al meer dan  voldoende. Het daadwerkelijk kunnen geven van betekenis aan een leven is  erg mooi. Het is onbetaald genieten.    Tot slot, voordat we ons weer gaan storten op de waan van elke dag, geeft  Roman nog het volgende mee: “Elke dag kent vierentwintig uur voor  iedereen; je bent daarom nooit te jong voor vrijwilligerswerk!”    

“Het aantal mensen zonder sociale contacten  met behoefte aan emotionele ondersteuning is  nog altijd bijzonder groot”.

Interview met Riet de Weerd  Door: Mitra Rambaran 

  Riet de Weerd, 85 jaar, moeder van vier kinderen en oma van vijf  kleinkinderen, woont al 17 jaar in de Oude Pander. Dit is een voorziening  Groepswonen door ouderen en al heel lang actief in het welzijnswerk. Bij de  Vereniging Wonen Werken Pander wonen jong en oud met elkaar zelfstandig.    Wanneer is het allemaal begonnen?   Het begon vanaf haar 10de jaar. Haar vader was  penningmeester van de KAB en collecteerde   voor goede doelen. Vanwege zijn drukke   werkzaamheden gaf hij zijn dochter de   opdracht om dat te doen. Toe ze 14 was   ging ze overdag werken en ’s‐avonds leren.   In die tijd had ze ook de zorg voor haar  broertjes en zusjes. Riet heeft de crisistijd meegemaakt, ze woonde toen in  een arbeiderswijk op de Beeklaan. Haar vader was ook steenhouwer en  maakte grafstenen Riet was 15 toen de oorlog uitbrak, ze heeft haar  belangrijkste levensjaren uit haar jeugd in oorlogstijd doorgebracht. Ik vroeg  haar wat dat met haar gedaan heeft. Ze dacht even na en antwoordde: als  meisje was ze altijd beperkt. Als ze erop terug kijkt, benijdt ze de jeugd van nu  die onbezorgd leeft en veel in overvloed heeft.    In de oorlogstijd was haar vader gecharmeerd van het Nationaal Socialisme,  want dat maakte het mogelijk dat er kinderbijslag kwam. Ze herinnert zich  nog goed dat haar vader haar moeder meenam naar een winkel om een  wintermantelpak aan te schaffen als blijk van waardering voor de zorg die  haar moeder op zich nam om het grote gezin te onderhouden. De  kinderbijslag hielp daarbij.    Na haar opleiding als gezinszorger is ze naast haar baan als ambtenaar, ook  nog vrijwilligerswerk blijven doen.    Riet is de grondlegger van het Centraal  Informatie Punt Ouderen, hoe is dat  zo gekomen?  Het zorgende zat er altijd in. Ze was actief bij de vrouwenadviescommissie bij  de woningbouw. Daar is ze geïnteresseerd geraakt in het wonen door  ouderen. 

CIPO, het Centraal Informatie Punt Ouderen is ruim 20 jaar geleden ontstaan  door het organiseren van een discussiemiddag voor ouderen, hier werd aan  mensen gevraagd hoe ze wilden wonen. Daaruit kwam dat ze graag één loket  wilden hebben voor informatie. Riet de Weerd heeft zelf ook als vrijwilligster  voor het CIPO gewerkt.  Twaalf jaar geleden heeft ze de eerste buitenlandse, Verida Hoeseinbakas,  aangenomen om als betaalde kracht te werken voor het CIPO.    ANBO & COSBO   Riet de Weerd is nu nog steeds actief   bij het ANBO, waar ze de boekhoud‐  kundige zaken bijhoudt. Ze heeft ook  veel samengewerkt in het Centraal   Orgaan Samenwerkende Bonden voor  Ouderen (COSBO).    Crisistijd toen en nu: Ziet Riet de   Weerd het verschil met de crisis van   nu vergeleken met de crisis van  jaren ’30?  In de jaren ’30 werd er meer geknecht en op je neergekeken. Er werd van je  verwacht dat je dankbaar moest zijn. Nu leven de mensen meer op dezelfde  voet en hebben inbreng.   

“Haar toekomstdroom is dat jong en oud bij  elkaar blijven wonen zodat ze elkaars stut en  steun zijn”.    Heeft ze nog een boodschap voor ons?  Ze is blij met alles wat er is. Dat mensen gezamenlijk kunnen wonen. Dat  mensen in verzorgings‐ en verpleeghuizen hun eigen ruimte hebben. Dat  burgers volop van inspraak gebruik maken. Ze wil dat mensen gehoord  worden en datgene wat gehonoreerd wordt, dat dat blijvend is. Haar  toekomstdroom is dat jong en oud bij elkaar blijven wonen zodat ze elkaars  stut en steun zijn!”  

Wijkpreventie Houtwijk  Door: Marian Waanders    Wie bent u en wat voor vrijwilligers werk doet u?  Caro Cocx, lid wijkpreventie Houtwijk.    Wat doet u of uw organisatie voor de Haagse samenleving/Hagenaars?  Wijkpreventie  Houtwijk  bestaat  uit  een  twintigtal  personen  met  een  gemiddelde leeftijd van 55 jaar. De oudste is 82 en de jongste 19.  Wij proberen een brug te slaan tussen de diverse bewoners met name de op  diverse  plekken  aanwezige  hangjongeren  door  met  regelmaat  herkenbaar  door  de  wijk  te  wandelen  en  met  deze  jongeren  in  gesprek  te  gaan  .  Mede  hierdoor leren we elkaar steeds beter kennen. De anonimiteit verdwijnt.    

“Met regelmaat herkenbaar door de wijk te  wandelen en met deze jongeren in gesprek te  gaan”.    Hoewel  ik  eerlijkheidshalve  moet  zeggen  dat  er  ook  een  groep  jonge  Marokkanen is die steeds als we er aan komen wegloopt. Zij durven toch niet  zo  goed  het  gesprek  aan  te  gaan.  Het  is  een  relatief  kleine  groep  met  ongewenst  gedrag.  De  jongste  van  deze  groep  worden  door  de  oudere  jongeren ingezet en zij laten zien hoe brutaal ze wel zijn. Het lijkt erop dat zij  zichzelf een plek veroveren in een groep door steeds extremere gedragingen  te tonen. Deze groep mist echt de aansluiting met de bewoners.  Door Jeugdwerk is ooit een sponsorloop georganiseerd en als lid van het team  heb ik deze Marokkaanse jongeren geholpen geld op te halen door middel van  aanbellen en met hen samen aan de deur verschijnen. Dit zouden ze eigenlijk  nog eens moeten doen. Het team geniet redelijk veel  vertrouwen in de wijk  waardoor deuren makkelijker open gaan. We worden ook wel eens gevraagd  om  aanwezig  te  zijn  bij  een  conflictbespreking  waardoor  een  ieder  de  kans  krijgt om zijn/haar gevoelens te uiten. Hierdoor ontstaat begrip voor elkaars  situatie en het bevorderd het welbevinden van diverse partijen.    Waarom zet u zich hiervoor in, wat “wint” u hiermee?  Leden  van  de  Wijkpreventie  Houtwijk  zetten  zich  allemaal  in  om  de  wijk  netjes, schoon, heel, veilig en bewoonbaar voor alle bewoners te houden. Dat 

lukt goed er is veel interactie met de bewoners. Er zijn delen in de wijk waar  wijkbewoners  meer  dan  anderen  op  straat  leven,  veel  kinderen  spelen  dan  nog laat op straat, terwijl andere kinderen juist dan al naar bed moeten om te  gaan slapen. Het lijkt ook een beetje alsof het gezinsleven zich pas laat gaat  afspelen. Dit zie je met name daar waar andere culturen woonachtig zijn. Ik  hoop  dat  ook  de  bewoners  van  die  delen  van  de  wijk,  meegroeien  in  het  bewust  worden  van  de  eigen  leefomgeving  en  het  prettig  samen  wonen  daarin.  Ook  de  participatie  van  jongeren  speelt  een  grote  rol,  we  krijgen  meer  jongeren die anders kijken naar hun wijk. We zouden graag nog wat jongeren  in ons team opnemen.    Als u één dag wethouder in Den Haag zou zijn, dan zou u...  …Direct de bussluis (Escamplaan) open laten stellen, want het is te gek voor  woorden dat iets wat 25 jaar geleden is besloten niet mee gaat met de groei  en veranderingen in een stad. De naastgelegen woonwijk wordt overvoerd  met doorgaand verkeer en juist voor dit deel van Houtwijk geldt geen 30‐km‐ beperking terwijl dat voor de rest van Houtwijk wel geldt. Dat er geen  vrachtverkeer door mag is toch makkelijk te regelen nu de veilingroute  bestaat.  Het algemene gevoel is   ook dat het de wijk een   stuk veiliger zou maken   omdat er dan minder   sluipverkeer is waardoor  spelende kinderen minder  aanrijdrisico lopen.     Een ideaal Den Haag heeft   geen...  …Ik zou liever zeggen een   ideaal Den Haag heeft een  gezonde mix van inwoners.  De stad lijkt een beetje overgenomen door diverse migrantengroeperingen.   

Stichting Leergeld: voor alle kinderen gelijke  kansen  Door: Iris Linssen    Stichting leergeld Den Haag is onderdeel van de landelijke stichting Leergeld.  De stichting heeft als uitgangspunt: gelijke kansen voor alle kinderen. Veel  kinderen groeien op onder omstandigheden waarin de ouders het kind niet  kan bieden wat het nodig heeft om zich te optimaal te ontwikkelen:  sportkleding om bij een club te sporten of deelname aan buitenschoolse  activiteiten. De stichting verstrekt middelen in natura, zodat kinderen uit  minimagezinnen wél activiteiten kunnen ondernemen, contacten leggen en  zich kunnen ontwikkelen. Tot enkele jaren geleden deed de stichting dit op  basis van particuliere fondsen en fondsen van de gemeente, inmiddels heeft  de stichting ook een loketfunctie voor de Ooievaarspas. De stichting heeft 6  medewerkers in dienst, ongeveer 30 vrijwilligers en daarnaast nog ongeveer  18 stagiaires. De stichting helpt jaarlijks meer dan 5000 kinderen.    

“Door de ouders in contact te brengen met  Stichting Leergeld kwamen de kinderen uit hun  isolement“.    Wie ben je en wat beweegt jou?  André Dijkhuizen en Jos Warmerdam zijn vrijwilliger en bestuurslid. Jos kreeg  al tijdens zijn loopbaan in het onderwijs met de Stichting Leergeld te maken.  Met eigen ogen zag hij hoe het voor een kind is dat het thuis niet breed heeft.  Een kind dat op de verjaardag ziek wordt gemeld omdat de ouders de  traktatie in de klas niet kunnen betalen is geen uitzondering. Dat geldt ook  voor schoolkamp en andere buitenschoolse activiteiten waar ouders een  eigen bijdrage aan moeten leveren. Juist deze activiteiten dragen bij aan de  ontwikkeling van kinderen. Door de ouders in contact te brengen met  Stichting Leergeld kregen deze kinderen ondersteuning en met resultaat: de  kinderen kwamen uit hun isolement. Na zijn pensioen kwam Jos als vrijwilliger  bij de stichting. Als vrijwilliger doet hij intakes en legt hij huisbezoeken af.  Voor deze huisbezoeken is hij als intermediair getraind. Het is belangrijk voor  een intermediair om te weten waar je op moeten letten bij een huisbezoek,  hoe je het gesprek voert en belangrijk: om er echt voor de cliënt te zijn en niet  meteen met je oordeel klaar te staan. Zodra een gezin zich heeft aangemeld 

of door een tussenpersoon is aangemeld wordt er contact gelegd voor de  intake. De intake vindt thuis achter de voordeur plaats. Jos: “als intermediair  vorm je een beeld van de situatie van het kind thuis en kijk je of er wellicht  meer hulp of ondersteuning ingeschakeld moet of kan worden. Zijn er  schulden, is er behoefte aan opvoedingsondersteuning, hebben de ouders  aansluiting bij de maatschappij of zijn zij bijvoorbeeld gebaat bij een  taalcursus? Soms moet je in het begin het vertrouwen winnen, de vragen zijn  heel persoonlijk. Als het vertrouwen er eenmaal is, dan blijkt er heel veel  mogelijk te zijn en word je hartelijk ontvangen.”     Wat levert het je op om vrijwilliger te zijn?   Jos: “voor mij is het niet meer dan logisch om vrijwilliger te zijn, ik heb het als  van huis uit meegekregen om me in te zetten voor de ander, dat begon al bij  de scouting in zijn jonge jaren.” Na enig nadenken...”het geeft ook voldoening  en energie. Het is fijn om iets voor deze kinderen te kunnen doen. Ze zijn echt  geholpen met de middelen van leergeld en dat geeft veel dankbaarheid, het is  mooi om een kind te zien stralen omdat het mee kan doen”      

         

       

       

                    “Het is mooi om een             kind te zien stralen         omdat het mee kan         doen”.  

Als je een dag wethouder zou zijn dan zou je…  Jos: …ik zou onderwijs toegankelijker willen maken voor alle kinderen. De  bereikbaarheid van de school, vervoer voor een kind dat naar speciaal  onderwijs moet, de informatie die ouders krijgen over het onderwijs en  vervolgonderwijs. Daar zou ik echt een speerpunt van willen maken.  André: …ik zou vooral cultuur toegankelijker maken voor kinderen. De  drempels en tarieven zijn hoog, terwijl er zoveel talent onder kinderen is. De  classic express van het Prinses Christina Concours vind ik een prachtig  voorbeeld.    Een ideaal Den Haag is voor mij een Den Haag zonder…  Jos: …zonder armoede!  André: …zonder drempels! 

Stichting Ouderen aan het woord  Door: Mitra Rambaran    Locatie: een bijeenkomst van Ouderen aan   het Woord over ouderenmishandeling.   De bijeenkomst vond plaats op het Paletplein   in samenwerking met de politie en Stichting   Wende. De zaal zat overvol met 175   ouderen van verschillende culturen die   aandachtig luisterden naar de inleiders.    De initiator van deze bijeenkomst,   Rosemary Samadhan, vertaalde op   gezette tijden de informatie in talen die de mensen goed konden begrijpen.  Wat opviel was dat er veel herkenning was bij de mensen over de signalen  van ouderenmishandeling.    Vertel eens iets over  de stichting?  De Stichting Ouderen aan het Woord is een vrijwilligersorganisatie die in 2000  is  opgericht.  Het  bestuur  bestaat  uit  drie  personen,  waar  twee  naast  dit  vrijwilligerswerk  een  betaalde  baan  hebben  en  40  vrijwilligers  die  hand‐  en  spandiensten  vervullen  bij  activiteiten.  Het  doel  is  het  verbinden  van  generaties en culturen.   

“40 vrijwilligers die hand‐ en spandiensten ver‐ vullen bij activiteiten. Het doel is het verbinden  van generaties en culturen”.    Rosemary Samadhan is met deze stichting   gestart vanuit haar vorige werk, waar ze  zich bezig hield met groepswonen voor  ouderen. Het viel haar op dat alle culturen   die ze tegenkwam als eilandjes langs elkaar   heen opereerden.    Het idee is geboren bij de presentatie van een boek Schilderswijk‐Wereldwijk  die aangeboden werd aan de vertrekkende directeur van Haagwonen. In dat 

boek  werd  ze  geïnterviewd  over  migrantenouderen.    Er  werd  ook  naar  haar  ideeën  gevraagd.    Een  idee  dat  zij  inbracht  was  om  in  theatervorm  ouderen  aan het woord te laten in het  voormalige Volksbuurtmuseum, nu Culturalis.   Mensen in de Schilderwijk wisten niet wat het Volksbuurtmuseum was. Haar  opzet  was  om  ouderen  in  het  theater  te  krijgen.  Er  werden  middelen  ter  beschikking gesteld om dat te realiseren.    Wat is het geheim om zoveel culturen bij elkaar te krijgen?   Rosemary  glimlacht  en  zegt  vol  trots:  “mijn  naam  is  mijn  handelsmerk”.  Ze  geeft aan dat ze dicht bij de mensen staat en oprecht met ze bezig is. Ze put  kracht uit het werken met ouderen.   

“Het mooie is dat het idee van dialogen en  ontmoetingen is opgepakt door de Gemeente”.    Hoe lang bestaat er interesse voor ouderen?  Rosemary  is  al  25  jaar  aan  het  werk  met  ouderen,  nog  lang  voordat  het  algemeen  in  de  belangstelling  stond.  Ze  heeft  HBO  maatschappelijk  werk  gestudeerd en daarna een universitaire opleiding Sociale Gerontologie aan de  VU.    Wat zijn de successen?   Het mooie is dat het idee van dialogen en ontmoetingen is opgepakt door de  Gemeente en ruimte heeft geboden aan dit initiatief via Burgerschap. Mensen  die elkaar niet kennen hebben elkaar leren kennen  en  de  kracht  is  de  waaier  van  culturen.  In  2005  is  een  boek  uitgebracht:  “Haagse  generaties,  een  waaier van culturen”.  Den  Haag  wordt  daarin  gepresenteerd  als  bindmiddel.  Succesvol  is  ook  het  meergeneratie‐ woonproject  voor  Hindostanen  en  andere  culturen  in Den Haag, waar zij de initiator van is. Een ander  succes  is  dat  andere  organisaties  dit  werk  overnemen  rond  ouderen  in  de  wijk.  Het  Kerstbal  voor Ouderen beleeft dit jaar haar tweede lustrum.  Vanwege  het  groeiende  aantal  deelnemers  moest  iedere  keer  naar  een  andere  locatie  worden  uitgeweken,  totdat  het  woning  vond  in  de  huiskamer van Den Haag, het Atrium. 

Emmaus, woon‐ en werkgemeenschap  Door: Iris Linssen    Emmaus (Hoop) is een woon‐ en werkgemeenschap in een oud pand aan de  Prinsegracht met zo'n 10 vaste bewoners. De gemeenschap vormt onderdeel  van de wereldwijde Emmaus stichting, opgericht in 1949 door een Franse  priester die begaan was met de armen. Hij nam een dakloze in huis en samen  zamelden ze goederen in en hielpen andere daklozen. Leden van de woon‐ en  werkgemeenschappen van Emmaus treden in zijn voetsporen. Elke dinsdag  halen de leden van Emmaus Den Haag ingebrachte welvaartsresten op.  Particulieren kunnen hiervoor artikelen die zij niet meer gebruiken aanbieden.  Met de opbrengst van de verkoop kan de gemeenschap volledig voorzien in  eigen levensonderhoud. Hierdoor is het huis onafhankelijk van subsidies. De  groep is zeer gevarieerd: naast de vaste bewoners zijn er bewoners die  tijdelijk een onderdak nodig hebben en buitenlandse vrijwilligers. Iedere  bewoner krijgt kost, inwoning en zakgeld. Vaste vrijwilligers helpen mee met  het sorteren en verkopen van de ingezamelde goederen. Bij het Emmaushuis  zijn  alle welvaartsresten welkom!    

“Met de opbrengst van de verkoop kan de  gemeenschap volledig voorzien in eigen  levensonderhoud. Hierdoor is het huis  onafhankelijk van subsidies”.    Wie ben je en wat beweegt jou?  Beppie en Mario zijn de hoofdbewoners van Emmaus Den Haag. Ze zijn ruim  25 jaar verbonden aan de stichting. Het Emmaushuis is hun huis en hun werk.  Zij  doen  de  opvang  en  begeleiding  van  nieuwe  bewoners  en  werken  in  het  Emmaushuis. In ruil daarvoor ontvangen ze dankbaarheid, en trots op wat ze  bereiken.  Maar  ook  gevoel  van  saamhorigheid,  contact  met  gelijkgezinden,  ontmoeting  met  veel  interessante  mensen  en  een  leven  midden  in  de  maatschappij.  Ilona is bewoonster, ze woont ruim 2,5 jaar bij Emmaus en betrekt binnenkort  een eigen woning. Voor Ilona is het een én én verhaal: ze kwam bij Emmaus  wonen omdat het niet goed met haar ging. Emmaus bood haar onderdak: een 

eigen  kamer  en  meewerken  in  het  Emmaus:  aangeboden  spullen  ophalen,  kleding  en  boeken  sorteren,  verkoop.  Emmaus  krijgt  eigen  inbreng,  maar  zit  ook in een netwerk van kledinginbreng dat onderling uitwisselt opdat kleding  aan de juiste doelgroep wordt aangeboden (gesorteerd naar kwaliteit). Er was  geen  intake,  geen  formulieren,  geen  wachtlijst.  Alleen  vertellen  wat  ze  wil  vertellen, familiegevoel in plaats van diagnose en een zorgplan. De enige regel  is: meeleven en meewerken volgens de regels van de gemeenschap. Zodra ze  een eigen woning heeft zal ze op zoek gaan naar betaald werk. Maar ze weet  nu  al  zeker:  ze  zal  als  vrijwilliger  blijven  bij  Emmaus.  Terugdoen  voor  een  ander wat zij heeft ontvangen.    Als je een dag wethouder zou zijn   dan zou je...  Ilona: …ik zou ervoor zorgen dat  jongeren die problemen hebben   sneller terecht komen bij hulp‐  verlening die bij de situatie past.  Beppie / Mario: …kortere lijnen   tussen hulpvragers en   aanbieders, zoals Den Haag   OpMaat,  leegstaande  panden  beschikbaar  maken  voor  goedkope  bewoning  en...gratis naar ADO voor degene die dat niet kan betalen!    Een ideaal Den Haag is voor mij een Den Haag zonder...  Beppie: …leegstand!  Ilona:  ….zonder  mensen  die  buiten  de  boot  vallen  en  waar  de  sterkere  de  zwakke helpt   

“Als wethouder zou ik ervoor zorgen dat  jongeren die problemen hebben sneller terecht  komen bij hulpverlening die bij de situatie past”. 

  

Adresgegevens    ANBO‐gewest Den Haag  Torenstraat 172  2513 BW Den Haag  Telefoon: (070) 364 47 70  E‐mail: [email protected]   www.anbo.nl    Stichting Samenlevingsopbouw  Solidair  Sterrenoord 15   2544  JV  Den Haag  Telefoon: 070‐ 3097378   Fax: 070‐ 3097398  E‐mail: [email protected],  [email protected]  www.ssoss.nl    Buddy Netwerk  Herengracht 3a  2511 EG Den Haag   Telefoon: 070‐3649500  Fax: 070‐3654816  E‐mail: [email protected]  www.buddynetwerk.nl     Stichting Leergeld Den Haag  Newtonstraat 4V   2562 KR Den Haag   Telefoon: 070‐3601337   E‐mail: [email protected] 

www.leergelddenhaag.nl  Stichting Ouderen Aan Het Woord  Postbus 61   2280 AB Rijswijk  Telefoon: 06 50‐85 23 87  E‐mail: [email protected]     Emmaus woon‐en  werkgemeenschap  Prinsegracht 36  2512GA Den Haag  Telefoon: 070 ‐ 363 92 73  E‐mail:  [email protected] 

www.emmausdenhaag.nl    Wijkpreventie Houtwijk  Postbus 52009  2505 CA Den Haag  Tel: 070 44 00 913  Fax: 070 44 00 914  E‐mail:  [email protected]  www.wijkpreventiehoutwijk.nl