De bard die geen reet om roem gaf

G RO E T EN U I T OI S T E RW I J K GUO NIEUWS juni 2015

Nieuwsbrief van GUO Juni 2015 FOLKALBUM VAN DE MAAND

De bard die geen reet om roem gaf Het mooiste liedje dat ik meteen met Dimitri van Toren associeerde toen ik hoorde van zijn overlijden is helaas niet van hem. Het staat op Parsifal een plaat van Elly en Rikkert waar Dimitri op meespeelde . Het nummer Godin van de Liefde 2, waarin hij zowel instrumentaal als vocaal te horen is, klinkt ook vandaag nog ijzersterk. Het geeft meteen de boodschap weer die Dimitri van Toren tijdens zijn troubadourschap van meer dan een halve eeuw probeerde uit te dragen voor wie oren had om te horen en een ziel om te voelen. Het wonder van de liefde draagt de zomer in haar armen, schrijft het najaar in het zand, laat de winter proeven aan haar lippen en legt de lente in je hand. Ik draaide daarna zijn platen en kwam veel moois tegen…. Jos Creusen herdenkt hem

RIP, Dimitri, RIP

je oren nestelden.

gezongen.

Donderdagochtend 21 mei ontviel ons een Brabantse bard, de Bredase troubadour Dimitri van Toren, sinds 1994 residerend in Kempisch grensdorp Reusel. Bij het grote publiek, zeker bij 50-plus, leeft hij voort in zijn zeventiger jaren hits als 'Hé kom aan' (1973), 'Lied voor kinderen' en 'Jij bent de mooiste'. Schijnbare niemendalletjes, makkelijk in het gehoor, toegankelijke teksten. Soms ook aanleiding tot spot en hoon in intellectuele kring. Maar met een diepere lading voor wie nog luisteren kon, zich er aan overgaf, zich onder het oppervlak begaf, het horen wou. Moeilijk weg te branden ook als ze zich eenmaal ergens tussen

Zo vertolkte ik als tiener-gitarist zijn levenslustige, aanstekelijke 'Hé kom aan' maar al te gretig. Een liedtekst met passages die weinig om het lijf hadden tot soms zelfs inhoudsloos waren, aldus de maestro zelf. Maar met des te meer zeggingskracht wat mij betreft. Mijn laatste gitaar hangt welhaast 40 jaar ergens aan een wilgenteen, maar die tekst krijg ik nog vrijwel letterlijk uit mijn geheugen opgediept. Al was het hem daar niet om te doen, bij leven wist Dimitri de Nederlandse intelligentsia aardig om de tuin te leiden. Hij stond er boven zonder daar op uit te zijn. Dimitri had zich van zijn criticasters los

Hij was ook zoveel meer dan zijn zeventiger jaren hits. Van zijn immense oeuvre liet hij in bijna een halve eeuw een selectie op minstens 25 albums het levenslicht zien. Zijn debuutelpee als solist dateert van 1966. Sommige droegen poëtische titels, in stijl met zijn dromerige repertoire. Zoals die uit 1990: 'Alsof de maan de aarde kust', waaraan ook Flairck bijdroeg. Het was zijn neerslag na jaren van rust en stilte die hij zocht en vond in India. Hij hield van Ravi Shankar, de sitarspeler, dus maakte hij een lied over Ravi Shankar. Het leidde tot een ontmoeting met zijn idool, bij een concert in de Ancienne Belgique in Brussel,

waar hij bovenaan op de gastenlijst bleek te prijken, maar ook dat overkwam hem. Lang voor dat alles begon hij in folk- en kleinkunstgroep 'The Headlines', overvloeiend in 'The Lettersets', samen met Jaap Goedèl en Pierre Kartner, die later als hofleverancier van het Nederlandstalige levenslied voor anderen en voor zijn alter ego Vader Abraham (Smurfenlied, Kleine café aan de haven, ...) een wereldwijd muziekimperium uitbouwde. In Engelse vertaling bereikte Pierre er via de Ierse The Furey's ook nog 'ns de internationale folkpodia mee, inclusief dat van GUO en, via Sieneke (Shalalie Shalala), het Eurovisie Songfestival.

GUO NIEUWS juni 2015 Dimitri vond het best, smurfen die door een waterkraan durven. Hij durfde zijn eigen pad te volgen. Zoals de Tilburgse dichter Ko de Laat het op zijn blog (Vrij naar Dimitri - Liedje voor een zanger) uitdrukte, Dimitri bleef, ook in zijn latere carrière als solist, de 'zanger die geen reet om roem gaf'. Als hij zijn ding maar kon doen. Dat kon hij in eigen land allengs minder, zo gaat dat als je je niet aan de mainstream conformeert en je airplay zich nog beperkt beweegt tot in de echelons van de ondertussen ook al weer opgeheven Arbeidsvitaminen. Toch wou hij zich nimmer laten leiden door gevoelens van deceptie, haat of nijd. Dus deed hij dat ook niet en maakte daar dan maar weer 'ns een liedje over: 'Probeer dan niet te haten'. Dimitri bleef muziek uitbrengen en optreden tot het op was. In zijn Brabant en directe omstreken vooral op kleinere podia, in Vlaanderen lieten ze zich minder gelegen liggen aan al dan niet mainstream of airplay. Daar bleven ze de bard omarmen in de theaters, ook in zijn nadagen. Misschien omwille van zijn herkenbare zachte G. Zeker en vast omwille van zijn schoon liedteksten. Voor wie het nog horen wou. En Dimitri zag dat het goed was. Zijn voornaam volstond. Al heette hij eigenlijk Jan. 74 heeft hij mogen worden. Een slopende ziekte velde hem. In zijn liedjes leeft hij voort. Jeugdherinneringen aan zijn grootste hits zette Ko de Laat aan tot een ode aan Dimitri. Met dank aan de Tilburgse dichter nemen we die hier integraal over. Jos Creusen

Liedje voor een zanger Vrij naar Dimitri Dit is een liedje voor een zanger ‘t Is vanmorgen nog gemaakt Ik was ‘m uit het oog verloren Zoals je iemand vaker kwijtraakt Een zanger die, toen ik nog klein was Op zondagmiddag keer op keer Grijsgedraaid werd door mijn vader Die is er ook allang niet meer De zanger van een bed vol katten En van een meisje in de zon Van een mens, die in z’n eenvoud De allermooiste wezen kon Diediediediediediedimitri Diediedimitridiediejan Diediediediediediedimitri Diediedimitridiediejan Soms wat cryptische gezangen Een kenmerkend stemgeluid

‘n Zanger die geen reet om roem gaf Waar ‘n ander dat juist uitbuit Maar het ging ‘m om de inhoud Om wat hij vertellen wou Of dat voor ‘n handvol mensen Of de massa wezen zou

Diediediediediediedimitri Diediedimitridiediejan Diediediediediediedimitri Diediedimitridiediejan Ko de Laat http://www.kodelaat.nl/

Diediediediediediedimitri Diediedimitridiediejan Diediediediediediedimitri Diediedimitridiediejan Dit is een liedje voor een zanger Van bijzondere refreinen Die hij zelf nooit meer zal spelen Maar ze zullen niet verdwijnen De nummers die zoveel vertelden Soms als meezingers vermomd En daardoor bedrieglijk simpel Met ‘n refrein dat nooit verstomt

2

LIEVEN WIE …...? Lieven Tavernier maakte vorig jaar een ijzersterk album dat in de Folkalbum top 100 van 2014 op de vijfde plaats terecht kwam. (Zie onze nieuwsbrief van januari 2015). Gent speelt een grote rol in zijn werk, want zelfs als een lied zich afspeelt, ver weg in Toscane, dan nog gaat het over een liefde uit Gent, die naar deze streek vertrok. Lieven schreef voor veel bekende zangers en zangeressen zoals Thé Lau, Flip Kowlier, Jenny Arean, Gerard van Maasakkers en Jan de Wilde. Pas in 1991 kwamen Taverniers liedteksten in de publieke belangstelling, door toedoen van Jan de Wilde die drie liedjes van hem (Eerste sneeuw, De verdwenen karavaan en De fanfare van honger en dorst) op zijn cd “Héhé “(1990) opnam. De Fanfare... wordt wel eens “het nieuwe stadslied van Gent” genoemd. Op vrijdag opent hij ons vierdaags folkfestival, samen met Gerard van Maasakkers, die ook “De fanfare van honger en dorst” op zijn repertoire heeft staan. Lieven Tavernier, u kent hem misschien niet, maar hij is het meer dan waard om kennis mee te maken.

Lieven wie? .....en dan blijkt plots dat ook éminence grise Remco Campert Lieven Tavernier heeft gespot. Remco Campert, u weet wel: de eerste helft van wijlen Camu.

Lieven wie? 't Zou tijd worden! De Gentse smid van de wonderschoonste, allerkleinste liekes met boterzaachtste G (het is 'Hent', geen Gent) treedt op Goede Vrijdag 25 maart aan op de openingsavond van ons GUO Festival Paasfolk. In dubbelconcert met die hier bij ons in Brabant roemruchtere zaachte G, Gerard dus. Die komt al jaren bij ons aachterum. Dan schuift

hij mee aan òn ons keukentòffel. Of soms, als ons weerbarstige weer ons welgezind is, op ons bènkske in d'n hof. Efkus een bèkske doen. Pròtje slaon. M'riekuukske baai.

Ja, ik weet. U komt voor Gerard. Of blijft er voor weg misschien. Wegens al zo vaak. Daarmee doet u Lieven groot onrecht aan. Om van Gerard nog te zwijgen. Behalve Remco en ondergetekende steekt ook Gerard zijn adoratie niet onder boelen of stanken. Drie fans in Nederland. Hoewel: ik ken er nog anderhalf. En een paardenkop. Ik verkeer in goed gezelschap. Sinds Lieven 'op' pensioen is kruipt hij allengs uit zijn

schuchtere schulp. Hij schudt zijn levenslange podiumvrees van zich en etaleert zijn eigen schoon kindjes zelf. In plaats van er alleen een ander mooie sier

in de finale van Philips erudiete 'De slimste mens'. Als ik louter de tekst van dat lied tot me laat doordringen, dan trekt mijn hele adolescentie aan me voorbij. Van diepe ontroering

mee te laten maken. Op Vlaamsche podia vooral. Onlangs met overweldigend blazersensemble zelfs.

houd ik het dan niet droog.

Fanfare van Honger & Dorst Zo prijkt Lievens 'Fanfare van Honger & Dorst' op Gerards speellijst. Op wiens speellijst van welk zichzelf respecterend Nederlandstalig zanger niet, aldus een kwisvraag die niet misstaat

Dat heb ik soms, met dichters, liedjessmeden en auteurs allerhande. 'For a Dancer' van Jackson Browne. Of, om het 'dichter' bij huis te houden: 'De Zotte Morgen', 'Ik weet wel mijn lief', 'Houten kop', 'Hop Marlène' van Zjef Vanuytsel. 'Laat me' van Ramses. '(Om te janken zo) Mooi' van Maarten van Roozendaal. 'Titaantjes', 'De Uitvreter', 'Dichtertje',

3

Verder lezend glijd ik soms in passages, die me in de verte aan de geladen eenvoud van Nescio doen denken. En inderdaad: "In de donkere weken komt er dan opeens een mooie dag die goed begint met een harde wind die alle vuiligheid uit de lucht wegveegt en daarbovenop een zonnetje tevoorschijn brengt dat onwaarschijnlijk kleuren giet op de boompjes. Een genadige dag die je aan de oude Nescio moet overlaten, omdat hij toch niet te beschrijven valt." Een bijzonder kind is een mooi, sterk verhaal dat eindigt met de woorden: "Ergens ver weg ligt de wereld, maar ik ben vergeten waar.".....'

.

'Mene Tekel' van Nescio. 'Ben Ali Libi, de goochelaar' van Willem Wilmink. Net als Joost Prinsen kan ik dan volschieten. Breekt ook mijn stem als ik voor mezelf uit declameer. Biggelt links, rechts een bitter waterlandertje uit mijn traanbuis, van netvlies over ooglid langs neusvleugel richting mondhoek. Ontroering, sentiment, nostalgie, herkenning, Weltschmerz? Zegt u het maar. Het is zoiets als wat Godfried Bomans ooit in opgewonden staat uitriep over Marlène Dietrich: "Had mijn vrouw maar één zo'n been...". Als u, met Maarten zaliger, begrijpt wat we bedoelen. Om te janken zo mooi. In goed gezelschap dus, zij het tussen gehemelden. En die anderhalve man en ene paardenkop. Ach, laat ons maar. Lamme Goedzak Van Nescio gesproken. In zijn column in De Volkskrant van zaterdag 16 mei vergelijkt Remco Lieven met de memorabele 'schoonschrijver'. Die pakte mij ooit zo dat ik mijn geliefde hond zaliger (een Golden Retriever) naar hem doopte. Mocht ik ooit weer aan zo'n loebes toekomen: zijn naam heb ik al. Al wordt het een teef, Lieven zal het wezen. Zonder -n is trouwens al ingepikt door een GUO-ganger uit Udenhout. En zo'n hondennaam gebruik je geen twee keer. Dus, hondenliefhebbers: Lieven staat gereserveerd. En nu maar bidden

voor geen bijtertje. Een Lamme Goedzak, dat istie. Remco opent zijn column met een citaat van Lieven uit zijn verhaal Een bijzonder kind (Dedalus, 1992): '....."En het gebeurde in die dagen dat ik afscheid nam van de stad en dat ik opging tot het dorp. Niemand van mijn vrienden wist precies wat er met mij aan de hand was en ikzelf had het warm en koud als ik bedacht dat het einde van de eeuw stilaan naderde. Misschien stak men binnenkort de steden in brand en dan was het maar beter om met pak en zak af te reizen naar het platteland,

terug naar de moeder aller moeders: de aarde." Met deze regels begint het verhaal Een bijzonder kind (Dedalus, 1992) van de Gentse zanger en schrijver van prachtige liederen, ik noem nu alleen maar De fanfare van honger en dorst, Lieven Tavernier. "Die laatste avond kwam de zomer in grote zwaarmoedigheid golven over de stad. In de torens van het lelijke postgebouw tikken de wijzers van het uurwerk dichterbij. Zo is het, zo was het en zo zou het altijd blijven. Mensen kuierden langs het terras en losten zich dan op in de grijsdonkere straten."

Anderhalve man... Hier verlaat ik Remco, of is het eerder Lieven of Nescio: ik verkeer in goed gezelschap, waar hij nog even doorschakelt met loftuiten en bewieroken als ware Lieven Nescio's wederopstanding. Misschien zie ik u op Goede Vrijdag 25 maart. In 'hoed hezelschap'. Met liefst wat meer dan anderhalve man en een paardenkop. Gerard van Maasakkers, Lieven Tavernier & begeleiders Grote meesters, Lage Landen, Kleine Liekes, Zaachte G Goede Vrijdag 25 maart 2016, 20.00u GUO Festival Paasfolk - Cultuurcluster Tiliander Oisterwijk Jos Creusen

Theo Mertens

4

GUO NIEUWS juni 2015 GUO: centrum voor cultuur, wetenschap & maatschappelijk debat? De kans dat we met GUO afkoersen op een klein maar fijn centrum voor cultuur, wetenschap en maatschappelijk debat is toegenomen. Met dank aan Oisterwijks College van B&W. Dat pleit in haar raadsvoorstel voor behoud van Tiliander als cultuurcluster voor, door en vanuit de Oisterwijkse gemeenschap. Laten wij daar al jaren deel van uitmaken. Komt dat even goed uit. B&W verlaten zich op adviezen uit het onderzoeksrapport van BMC over de structurele exploitatietekorten bij cultuurcentra Tiliander Oisterwijk en Den Boogaard Moergestel. In het 'optimaliseringsscenario' dat het college bepleit, fietst de gemeente de opgelopen exploitatiekosten dicht en schudden bestuur en directie van beide cultuurcentra hun eigen organisatie op. Dat wordt van twee kanten saneren geblazen. En dat doet van twee kanten au. Maar dan heb je ook wat. Naast wijzen naar voorgangers of cultuurcentra, mag de gemeente voor de tekorten evengoed bij zichzelf te rade. Enige gemeentelijke zelfreflectie op zijn tijd kan nooit kwaad, ja zelfs helend zijn. Wijzen op handel en wandel van anderen is geen zelfreflectie. Het gemeentebestuur kan besluiten van vroeger en elders doen kantelen. Gedane zaken keer laten nemen. Daarvoor dient toch ook zo'n extern onderzoeksrapport. Kosten & baten Het valt Oisterwijks college te prijzen dat ze met haar optimaliseringsscenario kiest voor behoud van haar (onze toch?) cultuurcentra voor, door en vanuit de Oisterwijkse gemeenschap. Evenals de waarde van onderwijs of zorg mag die van cultuur worden uitgedrukt in meer dan een gereduceerde berekening van kosten en baten. Maar als ik even mag, we zouden het bijna vergeten: aan de clustering van organisaties in

beide nooddruftige cultuurcentra is gemeentelijk ook verdiend. En dan bedoel ik harde euri. Vroegere locaties van deze organisaties, verspreid over de gemeente, kregen hun herbestemming. In bouwlocaties bijvoorbeeld. Die zijn niet gratis uitgedeeld. Besluiten hebben zo hun aanleidingen, redenen, oorzaken, maar ook hun gevolgen en gaan gepaard met verantwoordelijkheden. Dat geldt voor u en mij, ook voor besturen als die van onze stichting, cultuurcentra, gemeenten. Zo besloten voorgangers van het huidige gemeentebestuur in tijden van hoogconjunctuur de exploitatie van hun (onze toch?) cultuurcentra mede afhankelijk te maken van de huuropbrengsten van biep en muziekschool. Op hun beurt zijn die deels afhankelijk van gemeentelijke subsidies. In tijden van laagconjunctuur zet datzelfde gemeentebestuur (nou ja, de opvolgers) diezelfde subsidies onder druk. Dit afgezien van het zware weer waarin bieps zich sowieso bevinden, omdat ze maar moeizaam omschakelen te midden van hun 'ontlezende' of 'anders lezende' omgeving. Maar dit terzijde, da's hun pakkie an. Culturele kaalslag Op recessie volgt (als economische wetmatigheid, je kunt er de klok op gelijk zetten, ja gif op innemen) korting (biep) tot zelfs complete afbouw (muziekschool) van gemeentelijke cultuursubsidies. Een dans die ook onze GUO-concerten niet zijn ontsprongen: onze gemeentelijke subsidie werd in 3 jaar met 1/3 teruggedrongen. Ook dat doet au en vraagt om een list. Het is maar de vraag hoe listig het is zo'n korting door te berekenen naar de klant voor wie het evengoed crisis is. Die bezuinigt als consument liever op biep of muziek dan op brood of beleg. Dus minder klandizie voor biep en muziek, inkrimping van te hu-

ren vierkante meters bij biep, tot zelfs huuropzegging door muziekschool. Culturele kaalslag is ook Oisterwijk niet voorbijgegaan. Hoe de klant of consument daarover denkt, mag hij als kiezer laten blijken. Komt nog bij: het afstoten van KVL (Oisterwijks giga lederfabriekencomplex langs het spoor) van gemeente naar provincie. Wat heeft dat er mee te maken? Ongeveer zoveel als uw ogen met uw bilspleet. Trek er een haartje uit en u weet wat ik bedoel. Die afstoting kwam voor de gemeente als geschenk uit de hemel. Zie dit monumentale industrieel erfgoed in crisistijd maar 'ns op te kalefateren met middelen uit de gemeentekas. De winstenbulk die de provincie peurde uit de verkoop van Essent bood uitkomst. Maar..... Met haar ambachts-, kunst- en cultuur-inslag ontpopt KVL zich meer en meer als concurrent van Tiliander. Steeds meer van wat in KVL plaatsvindt, had ook in Tiliander gekund. De betaler bepaalt, dus raakt de gemeente haar grip kwijt op wat wel en niet kan, mag, moet in KVL. Aanleidingen, redenen, oorzaken, maar ook gevolgen die gepaard gaan met verantwoordelijkheden. De idee dat Tiliander, in samenspraak met provincie, destijds om meerdere redenen al beter in KVL gehuisvest was vat opnieuw post. Nee, da's niet achteraf de koe in de kont kijken. De idee leefde toen al, in elk geval bij GUO. Archieven liegen niet, het mag gecheckt. Maar destijds waren we met GUO niet al te welkom om mee aan te schuiven. Wegens te kritisch. Het mondde zelfs uit in een huurverbod ('uit concurrentie-overwegingen') voor GUO in Tiliander. Waar de gemeente zich van aftrok. Dus verkasten we naar 't Boerderijtje. De rest is geschiedenis. Oud zeer. Soit.

kans dat Stichting Podiumkunsten Oisterwijk (SPO, die de GUO-concerten bestuurt) haar tijdelijke huur van de per 1 augustus vrijkomende aula van de muziekschool van één jaar incidenteel kan omzetten naar permanent structureel. Ook voor omroep Lovo, KBO, een popmuziekschool en wellicht meer Oisterwijkse organisaties opent dit perspectieven. Niet voor creativiteitscentrum De Krekul, dat wil blijven zitten waar ze zit. Ook prima, doe het niet tegen je meug. Voor SPO (en dus GUO) opent het de weg naar duurzame investeringen in de inrichting voor een klein maar fijn centrum voor cultuur, wetenschap en maatschappelijk debat. Zoiets hoort thuis in het plaatselijk cultuurcluster. Ons dualistisch raadsstelsel maakt des te meer dat dit zeker nog geen gelopen koers is. Op 11 juni buigt een raadscommissie zich over het collegevoorstel. Op 2 juli hakt de gemeenteraad de knoop door. Bij gunstig besluit voor ons moet ons bestuur nog rond de tafel met de directie van Tiliander om tot een permanente, structurele huurovereenkomst te komen. Kent u die van die huid en die beer? Onze bubbels staan weliswaar koud, maar vooralsnog houden we de kurk op onze fles. En bidden we tot de patroonheilige drie-eenheid van cultuur, wetenschap & maatschappelijk debat. Opdat de kogel door de kerk gaat. Welke Sinten dat dan wel wezen mogen? We zoeken het op. En komen er op terug. Jos Creusen

Hier & nu Terug naar het hier & nu: met haar voorstel verhogen B&W de

5

Toppers in Tiliander...en natuurlijk Joop kopt Henri van der Steen in Brabants Dagblad op maandag 18 mei onder de naam Jaap Fischer in de jaren 60 bekend als singer-songwriter. Hij kreeg een grote schare fanatieke volgelingen. In 1976 maakte hij een nieuwe start onder zijn eigen naam. Maar veel volgelingen van het eerste uur hadden dat niet door en dachten nog lang dat Jaap Fischer inmiddels overleden was. Sinds september 2005 vertolkt hij zijn liedjes samen met Jessica van Noord onder de naam Joop & Jessica.

Op 16 november 2013 begonnen Joop Visser en Jessica van Noord aan een nieuwe uitdaging in hun muzikale samenwerking. Ze hadden zich ingeschreven voor het tv-programma Holland’s got talent. Presentator Robert ten Brink kende ze niet. Hij zag een wat vreemd stel voor zijn neus, dat ook nog enigszins buitenissig reageerde, waarvan hij zich niet voor kon stellen dat die ook maar enig muzikaal talent hadden. Je zag hem bijna denken: “Het moet toch echt niet gekker worden op de tv, nou komt daar ook al zo’n man op leeftijd met een gitaar en een veel te jonge vrouw naast hem, die ook al mee willen doen.” Ze worden wat meewarig door hem begroet en hij reageert wat ongemakkelijk op hun mededeling dat hun liedje “De hordenloper” heet en uit de musical “De hordenloper” komt. Een musical? Je merkt aan alles dat hij zich geen raad weet met dit vreemde stel. Laat de jury het maar verder afwerken, zie je hem denken. “Zijn jullie een setje?” begint Gordon. Maar hij kan vervolgens weinig met de mededeling van Jessica: “Een zangsetje zijn wij, ja! We zingen samen al tien jaar.” Hij heeft zo gauw geen gevat antwoord paraat. Hun optreden

duurt vervolgens niet lang. Door de drie juryleden Gordon, Chantal Janzen en Dan Karatzy, worden ze binnen een minuut afgeschoten. Op het moment dat ze de drie rode kruizen zien reageren Joop en Jessica, met: “We zijn eruit!” Volgens Gordon was de tekst nog redelijk leuk verzonnen, maar klonken hun stemmen vreselijk bij elkaar, echt niet lekker om naar te luisteren. Hij wenste ze veel succes verder. Chantal Janzen voegde daar nog opbeurend aan toe: ''Volgens mij hebben jullie heel veel plezier samen.'' Einde talentenshow. Dat ze indertijd niet door de drie juryleden en presentator Robert ten Brink herkend werden leidde toen tot veel hilariteit en commentaar op Twitter. ''Die man is een levende legende, herkenden jullie hem echt niet?!'' hoonde Jochem Myjer. "In shock - maar aan de andere kant ook wel weer heel grappig'', bekende cabaretkenner Kick van der Veer. ''Het was natuurlijk echt teveel gevraagd van leeghoofdjes Chantal Janzen en Gordon om Joop te kennen”, stelde SPcoryfee Veerle Slegers. De baas van RTL legde Joop Visser vervolgens een spreekverbod op over zijn optreden in

het RTL5-programma Holland’s got talent. ''De baas van RTL verbiedt ons nog steeds om vrijuit te spreken over onze avonturen bij Holland's Got Talent in 2013'', schrijft Visser in een ingezonden brief naar De Volkskrant. De 76-jarige Visser reageert hiermee op een groot interview met Xiao Wang, de Chinese kandidaat waar jurylid Gordon eerder dat jaar op lompe wijze de spot mee dreef. ''Dat kregen wij net deze week te horen. Blijkbaar is de relatie van Kim Jon Mol met China zo goed dat Xiao Wang wel vrijuit mag spreken. Wij zijn best een beetje jaloers.'' Xiao Wang gaf in de Volkskrant voor het eerst uitgebreid commentaar op het zogenoemde 'nummer 39 met rijst'incident. Of Joop nog steeds een spreekverbod heeft, kan hij ons op zaondag 27 september in Tiliander zelf vertellen. Hij treedt dan, samen met zijn partner Jessica van Noord, bij ons op. U als luisteraar kunt dan zelf oordelen of de stemmen van “dit setje” echt vreselijk bij elkaar klinken of dat het een middag wordt om lekker naar te luisteren.

Over de programmering van Joop kopt Henri van der Steen in zijn artikel over theaterprogramma 2015/2016 in Tiliander in het Brabants Dagblad van maandag 18 mei met: ‘Toppers Tiliander: Gerard, Wim en natuurlijk Joop'. In dit ar tikel zoomt hij in op het optreden van Joop Visser & Jessica van Noord waarmee we met GUO op zondag 27 september onze serie van 11 zit-/ luisterconcerten openen: "(.....) En echte toppers zijn er ook: Gerard van Maasakkers natuurlijk, de weergaloze Wim Daniëls en niet te vergeten Joop Visser, de man die twee jaar terug alles en iedereen van Holland's Got Talent te kakken zette. Hij verscheen er met zijn muzikale partner Jessica, en niemand die in de gaten had dat hier de ooit beroemde Jaap Fischer meedeed. Joop Visser is de man van de van ironie of hekel of treurnis of verlangen vervulde ballades als 'Eendje', 'Omdat ik van je hou' en 'Het ei'. In 1964 stopte hij met optredens, maar intussen zit hij, 77 jaar oud, sinds elf jaar weer heel af en toe op een podium, met gitaar en Jessica. Op 27 september openen zij in Tiliander het seizoen van de zit-/ luisterconcertserie van GUO. Vanwege de zeldzaamheid van dit optreden is de entreeprijs even opgevoerd naar vijftien eurootjes. Big deal! (.....)".

In ieder geval was Joop Visser

6

GUO NIEUWS juni 2015

AANTREKKELIJKE GUO-KORTINGEN Voor balfolkers en kortingsacties op GUO-tickets Voor ons GUO-programma 2015/2016 hebben we aantrekkelijke acties met flinke kortingen op onze tickets. Hieronder zetten we alles op een rij. Balfolkers extra speciaal opgelet: omdat onze balfolk-activiteiten nieuw zijn, hebben we ter intro een extra speciale kortingsactie voor jullie!

Zit/luister & balfolk Wie tijdig reserveert voor al onze 11 zit-/luisterconcerten 2015/2016, is gratis welkom op de laatste festivaldag (Tweede Paasdag 28 Maart) van ons GUO Festival Paasfolk. U betaalt dan €125,- voor onze 11 zit-/luisterconcerten en krijgt er een festivalticket ter waarde van €30,- gratis voor niks bo-

maart = €50 ipv €60,-, dus een korting van €10,> complete 4-daagse GUO Festival Paasfolk = €65 ipv €85,-, dus een korting van €20, Wie gebruik wil maken van één of meer van onze bovenstaande kortingsacties verwijzen we naar onze website

1. Mail naar [email protected] 2. Geef in uw mailbericht door: a. voor- en achternaam b. adres (straat, huisnr, postcode, woonplaats) c. tel.nr. d. e-mailadres e. totaal aantal gewenste tickets (waarvan dus elke tweede, vierde, enz... gratis)

Ronald Rietman

Kinderen & hotel Vertrouwd is onze actie waarmee we kinderen tot einde basisschool, onder begeleiding van hun betalende (groot-)ouders, gratis toegang verlenen. Wel vooraf reserveren om zeker te zijn van voldoende plaats! Ook vertrouwd is de voordelige aanbieding van Fletcher Hotel Boschoord voor overnachtingen met ontbijt, speciaal voor GUObezoekers. Het kan aanleiding geven tot een weekendje Oisterwijkse bossen en vennen of lang paasweekend met tickets voor ons vierdaagse GUO Festival Paasfolk. Hoewel: diehards blijven van Paaszaterdag 26 op Eerste Paasdag 27 maart natuurlijk dansen op onze 24-uurs non-stop balfolkmarathon.

venop. Een vergelijkbare korting geldt bij onze 10 balfolkavonden 2015/2016. Wie deze tijdig allemaal reserveert(10 x 10 = €100,-), danst gratis op onze 24 -uurs non-stop balfolkmarathon van Paaszaterdag 26 op Eerste Paasdag 27 maart. Dus ook hier: een festivalticket ter waarde van €30, -cadeau. Meerdaagse festivalkortingen Voor ons GUO Festival Paasfolk gelden meerdaagse combikortingen: > 25 maart icm 24-uurs nonstop balfolkmarathon 26/27 maart = €45 ipv €55,-, dus een korting van €10,> 24-uurs non-stop balfolkmarathon 26/27 maart icm 28

http://guo.inoisterwijk.nl. Behalve een page over tickets en kortingen, treft u op onze homepage links naar de website van Tiliander. Die geeft info over hoe te reserveren voor onze tickets met korting. Exclusieve balfolk-korting... En dan is er dus nog onze extra speciale korting, exclusief voor balfolkers: Reserveer 2, 4, enz... tickets voor de 24-uurs non-stop balfolkmarathon op 26/27 maart tijdens GUO Festival Paasfolk en u ontvangt het tweede, vierde, enz..... ticket gratis. Ofwel: 2 tickets voor de prijs van 1 (= €30 ipv €60,-); 4 voor de prijs van 2 (= €60 ipv €120, -), enz..... Hiervoor moet u het volgende doen:

Goed om te weten  Aantal tickets met korting is beperkt. OP=OP, dus reserveer tijdig!  U ontvangt uw gereserveerde e-tickets op uw e-mailadres  Houd rekening met (geringe) reserveringstoeslag van Tiliander  Oisterwijk ligt aan spoorlijn Tilburg - Eindhoven  Tiliander ligt aan Spoorlaan, 100 m van station

7

GUO NIEUWS juni 2015 OISTERWIJK KRIJGT NIEUW EVENEMENT: PAASFOLK In estafettevorm. Ook 's nachts. Brabants Dagblad kopte op vrijdag 22 mei: 'GUO komt met nieuw evenement'. Het artikel gaat over onze eerste editie van GUO Festival Paasfolk. We citeren: "Oisterwijk krijgt een nieuw evenement: Paasfolk. 'Groeten

Uit Oisterwijk' (GUO) organiseert het. Locatie: de complete benedenverdieping van Tiliander. De eerste editie vindt plaats van 25 tot en met 28 maart 2016. De eerste dag zingen grote meesters: Gerard van Maasakkers en de Vlaming Lieven Tavernier. Het hoofdbestanddeel is een 24

-uurs non-stop balfolkmarathon van paaszaterdag tot eerste paasdag 's avonds. Zestien Europese formaties spelen in estafettevorm. Ook 's nachts. Volgens Jos Creusen van GUO verleent de gemeente vergunning voor het nachtelijke deel van het dans- en concertfestijn. De laatste dag biedt een staal-

kaart uit het concertprogramma '15/16' van GUO. Verspreid over het muziekfestival zijn er muziekfilms, een markt, allerlei sessies en workshops en catering. De laatste festivaldag mag het publiek meezingen, -spelen, en dansen. De Bretonse band Hamon Martin Quintet sluit het festival af."

Ronald Rietman Hamon Martin Quintet

GUO ZOEKT SCHRIJFTALENT

Concertorganisatie Groeten Uit Oisterwijk (GUO) zoekt schrijvers, dichters en songwriters die zich in concertseizoen 2015/2016 willen laten inspireren door haar zit-/luisterconcerten, balfolk-dansavonden en festival Paasfolk. Doel is een verzamelde uitgave van een

bonte bundel met gedichten, korte verhalen en songteksten. Per GUO-concert krijgt één schrijver, dichter of songwriter gratis toegang om inspiratie op te doen. Bovendien wil GUO door het jaar heen elk gedicht, kort verhaal en elke songtekst publiceren in haar eigen maandelijkse GUO-Nieuws en aanbieden aan een huis-aan-huis blad in Oisterwijk en omgeving. De deelnemers mogen hun bijdragen voordragen op één van de bellettrie-avonden met bekende auteurs die GUO in seizoen 2016/2017 gaat organiseren. Tevens zoekt GUO samenwerking met een lokale boekhandel, Openbare Bibliotheek, drukker, opmaker en uitgever.

Van jong tot oud Iedereen met schrijfaspiraties, van jong tot oud, mag deelnemen. Voorwaarde is dat de deelnemers zich laten inspireren door een GUO-activiteit en dat ze GUO toestemming geven voor publicatie van hun bijdrage (maximaal 1 A4, inclusief foto). GUO is allergisch voor discriminatie vanwege geloof, levensovertuiging, seksuele geaardheid en etnische herkomst. Binnen die marges krijgt elk schrijftalent vrijheid van schrijven. Deelnemers ontvangen een gratis exemplaar van de bundel. Bij te veel aanmeldingen legt GUO een wachtlijst aan waarop inwoners uit Ois-

terwijk (inclusief Moergestel en Heukelom) voorrang krijgen. De 21 GUO-concerten en het vierdaagse GUO Festival Paasfolk in 2015/2016 vinden plaats in cultuurcluster Tiliander Oisterwijk. Voor uitgebreide info check http:// guo.inoisterwijk.nl Belangstellenden kunnen zich tot 1 juli melden per e-mail: [email protected] Bij voldoende animo organiseert GUO ruim vóór haar eerstvolgende concert (op 12 september) een kennismakings- en info-bijeenkomst voor alle deelnemers.

8

Ronald Rietman

Ronald Rietman Ronald Rietman

SEDAA …. ...van Vrije Geluiden (VPRO) via Ad Visser tot bij Pauw Daar waren ze dan. Onaangekondigd. Zomaar uit het niets. Sedaa! Bij Pauw! In de allerlaatste uitzending van het seizoen kwamen Lucky Fonz (III) en Ad Visser (ja, die ja) Jeroen vertellen wat door de naoorlogse popjaren heen zoal de beste zomerhits waren. The Mama's & The Papa's kwamen voorbij. Mungo Jerry. En zo nog wat coryfeeën. Toen ineens..... Het ontspon zich ongeveer als volgt: JP: Mama's & Papa's, Mungo Jerry, waren de Duitsers toen hier al weg, Ad? AV: De Duitsers kwamen juist terug, Jeroen, massaal, naar Zandvoort! LF: Was ik toen al geboren? AV: Oké oké, allemaal uit de oude doos, maar wat dacht je van dit.....? JP: O jee, wat ga je ons nu weer aandoen?

AV: Helemaal uit Mongolië, Jeroen, dus berg je! JP: Niet te lang hè? AV: Maar kijk en luister nou 'ns: dit is werkelijk fantastisch! (.....volgt een fragment van Sedaa uit tv-uitzending 'Vrije Geluiden' van de VPRO enkele weken eerder.....) AV: Je moet toegeven Jeroen, dat is toch geweldig? JP: Zeg jij er 'ns iets van, Lucky..... LF: Ja, ik hou hier wel van! AV: Ik wou maar zeggen..... Wij: Op Tweede Paasdag 28 maart gaat datzelfde Sedaa op de eerste editie van ons GUO Festival Paasfolk maar weer 'ns de pannen van het dak spelen. Zomaar, bij GUO, in Tiliander, in Oisterwijk. Misschien u: Hoezo 'maar weer 'ns'? Wij: Nou, een paar jaar geleden

hadden we ze ook al bij GUO op bezoek, toen op de zolder in Den Boogaard. Misschien u: En? Wij: Zoals gewoonlijk bleef een deel van ons publiek weg wegens 'zal wel', 'kennen we niet', 'voetbal op tv', 'te ver van ons bed'. Maar een ander deel kwam juist wegens 'kennen we niet' en 'verras ons maar'. Misschien u: En? Wij: Iedereen die het aandurfde erbij te zijn bleef ons maar vragen om Sedaa weer snel terug te laten komen. De bezoekers waren laaiend enthousiast over deze klasbakken uit Mongolië. Zelden zoiets meegemaakt. Misschien u: Dus op Paasfolk zijn ze er weer? Wij: Zeker, en niet alleen voor een concert. Ze verzorgen op 28 maart ook nog 'ns één van de drie masterclasses: onder- en boventonale keelzang. Voor

iedereen die het aandurft. En zich wil laten verrassen. Maar VOL=VOL! Sedaa op vierdaags GUO Festival Paasfolk Tweede Paasdag (= laatste festivaldag) 28 maart 2016, aanvang 12.00u concert én masterclass onderen boventonale keelzang verder: concerten van Wouter Vandenabeele carte blanche, Niamh Parsons & Graham Dunne, Hamon Martin Quintet (fest noz), masterclass instrumentaal samenspel, masterclass Bretonse dansen, folkcafé met Celtic en Brabants/Vlaamse sessions, catering, folkmovies, folkmarkt, instrumentendemonstraties, instrumentengarderobe, .....

9

GUO NIEUWS juni 2015 FOLKALBUM VAN DE MAAND

Lau — The bell that never rings Toen het debuutalbum van Lau in 2007 verscheen, schudde de Britse folkscène op haar grondvesten. Gedurende drie opeenvolgende jaren won de band uit Glagow de prestigieuze BBC Radio2 Award als beste groep. Lau was constant op zoek naar vernieuwing. Ze werden bekend als het meest experimentele trio in de Britse folkmuziek. Met hun liefde voor de traditionele muziek als basis bleven ze zichzelf ontwikkelen, door individuele uitstapjes zoals Martin Green vorig jaar op Crows’ Bones, waarin hij start vanuit een traditioneel folkgeluid en dat dan steeds meer een progressieve constructie geeft, waarin zijn accordeon een waanzinnige hoofdrol speelt, en door samenwerking met anderen, waardoor hun muziek het pure folkidioom ontsteeg. De Britse pers twijfelt er niet aan dat “The Bell That Never Rang” het beste album is wat ze gemaakt hebben.

Voor “The Bell That Never Rang” ging Lau ver terug in de tijd. Voor een beter begrip moet je iets meer weten van de geschiedenis van Glasgow, waarin St. Mungo, de patroonheilige van de stad een grote rol speelde. In de zesde eeuw regeerde koning LLeuddun over Haddington, een gebied dat we nu kennen als Schotland. Zijn dochter prinses Teneu raakte zwanger, nadat ze verkracht was door Owain mab Urien. Haar vader was zo woedend dat hij haar van de hoogtes van Traprain Law naar beneden liet gooien. Als door een wonder overleefde de prinses deze val, waarna ze uit het land werd verbannen In een boot dreef ze hulpeloos de rivier Forth af, tot ze bij Culross in Fife terrecht kwam. Daar schonk ze het leven aan een zoon: Kentigern. De jongen werd opgevoed door St. Serf en die noemde hem vaak bij de naam die ze ook aan huisdieren gaven: Mungo. Toen hij 25 was

begon hij zijn werk als missionaris aan de oevers van de Clyde, waar nu Glasgow ligt. Door zijn voorbeeldige leven en inspirerende preken bekeerden veel mensen zich. Dat was niet naar de zin van de heidense koning Morken. Gesteund door een sterke antichristelijke beweging moest Mungo het gebied ontvluchten. Hij trok zich terug in Wales en maakte een pelgrimstocht naar Rome, van waaruit hij de klok meebracht die nooit zou luiden: The Bell That Never Rang. Ondertussen had Strathclyde een nieuwe koning Riderch Hael, die Mungo uitnodigde om terug te keren. De koning was getrouwd met Languoreth, die hij als bewijs van zijn liefde een fraaie ring cadeau gaf. De koningin gaf de ring echter stiekem weer door aan haar favoriete ridder, die hem kwijt raakte. Omdat de koning het vermoeden had gekregen dat er aan zijn hof iets broedde tussen zijn vrouw en de ridder, had hij

´s nachts bij hem ingebroken. De koning had de ring gevonden in de slaapkamer, hem stiekem meegenomen en in het water gegooid. De dag daarop eiste de koning van zijn vrouw dat zij de ring moest laten zien Als ze dat niet kon, was dat voor hem het bewijs van haar ontrouw en zou hij haar laten executeren. Ten einde raad ging de vrouw naar St. Mungo. Die gaf een monnik de opdracht een vis te vangen in de rivier Clyde. Toen de monnik met de gevangen zalm bij St. Mungo aankwam, sneed die de vis open en vond de ring terug. In 1271 ontwierp de toenmalige bisschop van de stad zijn eigen zegel, waarbij hij een tekening van een zalm gebruikte met een ring in zijn bek. Die illustratie vinden we ook weer terug in het wapen van Glasgow uit 1866. St. Mungo die op 13 januari 614 in Glasgow stierf wordt verbonden met vier wonderen in de stad:

10

Here is the bird that never flew Here is the tree that never grew Here is the bell that never rang Here is the fish that never swam 1. The bird - Mungo gaf het leven terug aan een roodborstje, dat door zijn klasgenoten was vermoord.

Het wapen van Glasgow 2. The tree – Mungo had op het vuur moeten passen in de abdij van St. Serf, maar hij was in slaap gevallen en het vuur was uitgegaan. Mungo pakte een tak van een hazelnoot en liet het vuur weer ontbranden. 3. The bell – De bel had St. Mungo uit Rome meegebracht. Hij werd gebruikt in kerkdiensten en om te rouwen bij sterfgevallen. 4. The fish – verwijst naar het bovenstaande verhaal. Het sleutelnummer van de cd is

het 17 minuten lange titelnummer, oorspronkelijk bedoeld voor de eerste New Musical Biennial ter gelegenheid van de Commonwealth Games van 2014 in Glasgow. Lau speelde hierin samen met het Elysian strijkkwartet. Dit strijkkwartet, bekend om zijn muzikaal avontuurlijke spel waarin improvisatie een grote rol speelt, paste uitstekend bij de werkwijze van Lau. Vooral voor liefhebbers van moderne klassieke muziek is “The bell that never rang” een intrigerend nummer geworden, waarin dissonanten de ogenschijnlijk, pastorale rust verstoren. Soms lijkt het alsof vliegtuigen laag over je dak scheren en zware vrachtwagens voorbij je huis denderen. Pas na 9½ minuut zingt Kris Drever: “You pulled me from the river with a ring in my mouth.” Het nummer eindigt uiteindelijk met een koor dat gedragen, het refrein herhaalt: “Nobody knows where you were you were going/ No one thinks to tell you.” Voor Kris vertegenwoordigt de zalm, die in de rivier gevangen werd een dierbare vriend, die plotseling overleed. Het herhaalde refrein is een ontroerende uiting van diep gevoeld verdriet om het onverklaarbare van de dood van iemand die je dierbaar is. Het nummer loopt

uit in een instrumentaal einde waarin de strijkers het eerste deel domineren, waarna samen met Lau het dramatische laatste deel wordt ingevuld. Het afsluitende nummer “Ghosts” is het meest folky nummer van het album. Het past uitstekend bij het huidige politiek klimaat met zijn vluchtelingenproblematiek. Op zoek naar een plek waar je thuishoort, stelt het vragen aan buitenstaanders en aan de generaties voor ons die geëmigreerd zijn naar het buitenland op zoek naar veiligheid en zekerheid. En vormt zo ook weer een verwijzing naar Mungo die vanwege zijn geloof moest vluchten uit het gebied rondom Glasgow. “And sir I was born here, so where would I go?’zingt Kris. Of je die vraag nu relateert aan de duizenden in Schotland die wegtrokken uit de Highlands naar Amerika of de zogenaamde huidige plaag van mensen, die op zoek naar een beter leven proberen, om uit alle macht Groot-Brittannië binnen te komen, het is dezelfde problematiek, laat de groep ons weten. Die problematiek begint al bij de openingstrack First Homecoming. Na 40 seconden zingt Kris: “I lost myself down the water road, I took myself to

the ocean.” Hij lijkt helemaal alleen, maar het tegenovergestelde blijkt wanneer hij verder gaat: “In this new place I calll my home” waarin hij gewekt werd door het ademen van een lichaam naast hem. The Bell that Never Rang is een intrigerend album. Je moet er voor gaan zitten en in alle rust beluisteren. Je legt het niet zomaar in je cd-speler. Is het daarom ook meteen een meesterwerk? De link met de traditionele folk is maar dun. Dat kan voor de pure folkliefhebber een probleem zijn. Waar The Gloaming vorig jaar op hun eerste album de traditionele muziek nog als uitgangspunt nam en van daaruit naar een modern eigentijds geluid met aangepaste arrangementen werkte, is dat bij Lau veel minder het geval. Er zitten traditionele elementen in de nummers, maar het beeld dat je krijgt wanneer je ze op de foto ziet met gitaar, fiddle en accordeon kan je op een dwaalspoor zetten. Afgezien van gitaar en de fiddle is de accordeon van Martin op dit album zelfs veel minder prominent aanwezig. Lau werkt hier met een modern strijkkwartet, gebruikt grungy, hoekige gitaarriffs, rockinvloeden, veel elektronica en af en toe komt een zweempje traditionele folk voorbij.

11

Savall swingt de pan uit! Op 13 mei zat het Muziekgebouw aan ’t IJ stampvol voor het afsluitende concert van twee virtuozen: Jordi Savall op gamba en Xavier Diaz Latorre op gitaar en luit. Wij zaten boven in de zaal op het balkon en zagen twee kleine stipjes het podium opkomen. De afstand vond ik geweldig groot. Hoe overbruggen ze dat, vroeg ik me af. Maar die twijfel werd al meteen in het eerste nummer van Diego Ortiz “La Spagna” compleet weggenomen. Het geluid in de zaal is uitstekend en aan de virtuositeit van deze twee grootmeesters hoe je niet te twijfelen. Wereldmuziek in optima forma. Op het programma stonden “Spaanse Improvisaties”

op thema’s uit de 15e en 16 e eeuw, die mensen uit 2015, er zaten veel jongeren in de zaal, nog altijd aanspreken. “Het swingt de pan uit,” hoorde ik in de pauze iemand enthousiast zeggen. Qua uitvoering staat deze muziek dan ook veel dichter bij de jazz dan de tot op de laatste noot uitgeschreven klassieke muziek. Jordi Savall en Xavier Diaz Latorre toonden hun meesterschap in een onuitputtelijke en persoonlijke creativiteit op hun instrument Improvisatie was inderdaad het essentiële element van dit concert Ook Tilburg krijgt zijn kans om de raakvlakken tussen, folk, wereld en oude muziek te ontdekken op 30 oktober 2015 in

de concertzaal. Dan speelt Savall met een aantal topmuzikanten zoals: Andrew Lawrence -King op harp, met zijn groep Harp Consort scoorde hij in de jaren negentig een wereldhit met de cd “Luz Y Norte”; Rolf Lislevand op gitaar & theorbe, en meesterpercussionist: Pedro Estevan een programma met passamezzo’s, sarabandes,

canarios en folias. Kortom Spaanse dansen uit de 16e en 17e eeuw. Een programma vol vuur en virtuositeit. Wereldmuziek die na al die eeuwen nog altijd “de pan uit swingt.” Ze constateerden het al in Amsterdam. Mis het niet!

NIEUWE GUO-SPONSORS en al weer twee nieuwe sponsors voor ons GUOconcertprogramma 2015/2016. En wat voor twee: de Brabants/ Vlaamse mediagroep Ediat/ Adrem en de Tilburgse culinaire tovenaar TOP Catering. Ediat/Adrem realiseert onze GUO-krant 2015/2016 op 10.000 exemplaren. Eind augustus ploft die huis-aan-huis in bussen en op deurmatten in

Oisterwijk (inclusief Moergestel en Heukelom). Wijzelf verspreiden dan nog ruim 1.000 exemplaren onder onze bezoekers van elders. Omdat we er ons programma van september 2015 tot juni 2016 in presenteren, durven we het een 'bewaarkrant' te noemen. We leveren zelf teksten en foto's aan, Ediat/Adrem doet de rest. Ediat/Adrem beschikt over een aanbevelingsbrief met ons logo,

De websites van GUO: Website GUO-concerten: www.guo.inoisterwijk.nl Openbare groep GUO-concerten op Facebook: https://www.facebook.com/groups/164406130426816/ Lidmaatschap is gratis. Eigen kanaal GUO-concerten op YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCXTJCD_Usd5wmTTU-B49-Mg Abonnement is gratis. GUO-concerten op Twitter: https://twitter.com/GUOconcerten Website GUOnieuwsbrief: http://guo.inoisterwijk.nl/nieuwsbrief/ Mail voor gratis abonnement naar [email protected]

lunch, warm) en tussendoorhapjes op ons vierdaagse GUO Festival Paasfolk van Goede Vrijdag 25 tot en met Tweede Paasdag 28 maart. Dat doet ze voor onze bezoekers, vrijwilligers én artiesten. Haar aanbod is vers, gezond, streekgericht, gevarieerd, smakelijk, ook voor vega's en schappelijk aan prijs. Kortom: TOP. Wij TOP Catering uit Tilburg ver- zeggen: ..... juist ja! zorgt alle maaltijden (ontbijt, ondertekend door onze voorzitter. Met een advertentie in onze bewaarkrant bereiken ondernemers 'tout' Oisterwijk (zonder nee/nee sticker) én onze concertbezoekers van verder weg. Tevens steunen ze er ons GUO-concertseizoen 2015/2016 mee. Wij zeggen: doen!

Hartstikke bedankt..... GUO-Maten 2015/2016: => Digitaal Oisterwijk/In Oisterwijk => Gemeente Oisterwijk => Stichting De Schuur Oisterwijk => Stichting Jacques de Leeuw => Positoos Oisterwijk – Tilburg – Waalwijk – Houten – Den Bosch - Bergen op Zoom - Tholen => Rabobank Hart van Brabant => Fletcher Hotel Boschoord Oisterwijk => Cultuurcentra Oisterwijk - Moergestel (COM); Tiliander Oisterwijk - Den Boogaard Moergestel

=> Ediat/Adrem Intermediagroep Eindhoven => Top Catering Tilburg Gratis abonnement op de Nieuwsbrief Vraag uw gratis abonnement aan voor de digitale GUONieuwsbrief . Mail hiervoor naar [email protected] en laat ons weten onder welke achternaam en welk e-mailadres wij u in ons abonneebestand moeten opnemen. Ons bestand telt al ruim 1200 gratis abonnementen.

12

GUO-SEIZOENSOVERZICHT 2015/2016 blauw = balfolk (met dansinstructie vooraf) rood = zit-/luisterconcert groen = festival Paasfolk: grote meesters - kleine liekes - Lage Landen - zaachte G paars = festival Paasfolk: 24-uurs non stop balfolkmarathon bruin = festival Paasfolk: zit & luister, speel, zing & dans mee

datum Za 12 sep Zo 27 sep Za 3 okt Zo 18 okt Za 7 nov Zo 22 nov Za 12 dec Zo 20 dec Za 9 jan Zo 24 jan Za 13 feb Za 20 feb Zo 28 feb Za 12 mrt Zo 20 mrt Vr 25 mrt

aanvang 19.30 15.00 19.30 15.00 19.30 15.00 19.30 15.00 19.30 15.00 20.30 19.30 15.00 19.30 15.00 20.00 21.30 doorlopend

artiesten Wouter Vandenabeele & Jeroen Knapen (Vlaanderen) Joop Visser & Jessica van Noord (NL) Andoorn (NL) David Munnelly, Philip Masure & Soetkin Collier (Eire/Vlaanderen) Folkzien (Vlaanderen/NL) Philip Henry & Hannah Martin (UK) Verenigde Volksmuzikanten (NL) Trio Ludo Vandeau (Vlaanderen) Itchy Fingers (NL) Baltazar Montanaro & Sophie Cavez (Frankrijk-Hongarije/Wallonië) à la Rum (Vlaanderen) Kapriol'! (NL) Sido Martens (NL) La Jolie Folie (NL) Sarah McQuaid (UK/Eire) Gerard van Maasakkers & Harry Hendriks (Brabo's) Lieven Tavernier & begeleider (Vlaanderen) Brabo- en Vlaamse volksmuzieksessies aan stamtafel in grand café + Folkmarkt + Folkcafé met catering + Instrumentengarderobe + meer.....

Za 26/Zo 27 mrt

20.00 21.30 23.00 00.30 02.00 03.30 05.00 06.30 08.00 09.30 11.00 12.30 14.00 15.30 17.00 18.30 doorlopend

Ma 28 mrt

12.00 15.00 18.00 21.00 doorlopend

Za 9 apr Zo 24 apr Za 14 mei

19.30u 15.00u 19.30u

Kapriol'! (NL) - met dansinstructie! Itchy Fingers (NL) Folkzien (NL/Vlaanderen) Verenigde Volksmuzikanten (NL) Bos 'n' Bass (NL/Vlaanderen) Rémi Decker & Marc Malempré (Wallonië) Laguz (NL) QuiVive (NL/Vlaanderen) Tre Källorna (NL) Wouter Vandenabeele & Sara Salvérius (Vlaanderen) La Jolie Folie (NL/Vlaanderen) Wouter & De Draak (NL) Andoorn (NL) Wouter Vandenabeele & Jeroen Knapen (Vlaanderen) Verenigde Volksmuzikanten (NL) - met instructie Bretonse dansen door Leon Huisman! Hamon Martin Quintet (Bretagne/Breizh) - Fest Noz Folksessies aan stamtafel in grand café + Folkmarkt + Folkcafé met catering + Instrumentengarderobe + meer....... Wouter Vandenabeele carte blanche (Vlaanderen) Niamh Parsons & Graham Dunne (Ierland/Eire) Sedaa (Mongolië/Perzië) Hamon Martin Quintet (Bretagne/Breizh) - Fest Noz Masterclasses Bretonse dansen, onder- en boventonale keelzang, instrumentaal samenspel + Celtic/Irish sessions aan stamtafel in grand café + Brabo/Vlaamse volksmuzieksessies aan stamtafel in grand café + Folkmovies + Folkmarkt + Folkcafé met catering + instrumentengarderobe + Bretons slotbal (Fest Noz) + meer..... Laguz (NL) Surpluz (Vlaanderen) Wouter & De Draak (NL)

Zo 22 mei

15.00u

O'Hooley & Tidow (UK)

Za 4 jun

19.30u

Wouter Vandenabeele & Sara Salvérius (Vlaanderen)

Zo 5 jun

15.00u

Vandiekomsa (Brabo's)

13