Beste vrienden en sympathisanten, Net als 2 jaar terug staan Carlos en ik hier terug om te beginnen aan een mooi avontuur en dit ten voordele van “KOM OP TEGEN KANKER”. Overmorgen starten we met pak en zak voor het bewandelen van de kustroute, camino del Northe genaamd, met start in Hendaye op de grens Frankrijk-Spanje, richting Santiago de Compostella, over een afstand van 850 km. Dank zij jullie steun zijn wij fier straks te kunnen wandelen aan 10 euro per kilometer ten voordele van het goede doel. Kanker is een vreselijke ziekte en met dit geld hopen we ons steentje bij te dragen voor preventie en het versnellen van de genezingsproces. Om misverstanden te vermijden delen we mede dat alle sponsorgelden en de opbrengsten van de kaartenverkoop integraal gaan naar “KOM OP TEGEN KANKER”. Al onze reis- en verblijfskosten gedurende 5 weken worden trouwens volledig door onszelf bekostigd. Zo kunnen we het aangename, soms lastige, aan het nuttige koppelen. We hopen natuurlijk gespaard te blijven van mogelijke tegenslagen op onze route, zoals ziekte of blessures. De 32 dagelijkse etappes van +- 25 km. kunnen worden gevolgd op het website www.kortemarkkomtop.be. Tenslotte bedanken wij de burgemeester, het gemeentebestuur, het bestuur van “kortemark komt op tegen kanker” , de pastoor, de fanfare Sint-Cecilia Handzame en alle sympathisanten voor hun aanwezigheid. We kunnen alleen nog zeggen : WIJ GAAN ERVOOR. Nogmaals hartelijk dank aan iedereen en tot ziens. Paul en Carlos
Dag 1 : dinsdag 12 mei - Heenreis
De vrouwtjes brengen ons met de wagen naar de luchthaven van Charleroi om afscheid te nemen voor 5 weken. De vlucht start om 12 uur naar Biarritz om dan via bus de trein te nemen naar Hendaye, grondgebied Frankrijk juist voor de Spaanse grens We komen aan in prachtig weer en zo zetten we onze eerste stappen met een rugzak van 11 kg. over de Pont Saint-Jaques naar Irun (Spanje) over een afstand van 5 km. Gezien de camino niet goed was aangeduid was het een zoeken naar Albergue Lucas de Berraoa. Na een paar keer vragen in het frans, want spaans kennen we niet, komen we om 17.20 u. aan in de albergue. Tot groot jolijt hebben we een kamer van 4 personen. En ja ook onze eerste zo beheerde stempel is binnen, nu kan onze tocht beginnen. Nu nog de stad bezoeken, de inwendige mens versterken en dan de slaapzak in voor een goede nacht. We hebben beiden een stappenteller bij van de gemeente Kortemark, gezien we meedoen aan de stappenclash “10.000 stappen”. Iedere dag vindt men onderaan het verslag het aantal stappen. Stappenteller: Paul : 40 840 - Carlos : 40 552 Dag 2 : woensdag 13 mei - Irun - San Sebastian 27,6 km.
Na een lekker ontbijt in de albergue starten we om 7 u. bij goed weer. We beginnen met 2 lastige beklimmingen. We bewonderen de Atlantische oceaan maar plots wordt het koud en mistig. We zien zelfs de pijlen van de camino niet meer. Gokken is de boodschap. Gelukkig lopen we de goede richting uit. Beneden ontmoeten we een Italiaan met zijn trouwe hond en een vriendelijke Engelsman Michael, die in Malaga verblijft. We zijn genoodzaakt de overzetboot te nemen in Pasajes de Don Juan. Na de overzet volgen honderden trappen, wat heel lastig bleek, om vervolgens via eucaliptisbossen naar San-Sebastian te gaan. In deze Baskische stad wandelen we langs het strand waar we een Mechelens koppel toeristen tegen het lijf lopen, die heel geïnteresseerd waren in onze onderneming. Ze kopen zelfs een steunkaart voor kom op tegen kanker. We zijn samen met een Nederlandse dame Akke en nemen hier een paar foto’s. Om 15.15 u. komen we aan in albergue juvenil Ondarreta. Tijd om ons te verfrissen en wat kleren te wassen. Om 18 u. hadden we een afspraak met een Spaanse politieman, die we 2 jaar terug hadden leren kennen op de camino francès. Hij komt ons ophalen met zijn wagen. We bezoeken de mooiste plaatsen van de oude stad en daarna 3 gezellige tapabars. Vele kleintjes maken een groot (de tapas zijn de typische kleine gerechten in Spanje) en zo is ons buikje vol. Het was een heel leuk weerzien na 2 jaar. Om 21:30 u. zijn we terug want Javier moest om 22 u. werken als politieman, niet getreurd daarom want morgen volgt een lastige dag. Stappen van vandaag: Carlos : 48 007 - Paul : 51 754 Totaal stappen dag 2 + 3: Carlos: 88 559 - Paul: 92 694 Dag 3 : donderdag 14 mei – San-Sebastian-Zumaia 32,4 km. Vandaag zijn we om 7.10 u. vertrokken met een koekje en water bij lichte regen. Ontbijt was niet voorzien en geen enkele bar was open. Om 11u, na 14 km., treffen we de eerste
bar op de route in Orio en daar kunnen we de inwendige mens versterken, wat heel goed van pas komt. We lopen na de middag door wijnvelden van Zarautz op een heuvel met een grote wijnbodega. Proeven zit er echter niet in, want we moeten verder. We bezoeken het mooie badstadje Zarautz en bewonderen de mooie zichten langs de rotskust, gezien de zon van de partij was. Vandaag gaan we tot in Zumaia, dit is 7 km verder dan we van plan waren want de geplande albergue in Askizu was gesloten. We wandelen langs het water, waar plots een hevig onweer losbarst. Schuilen zat er niet in en we moesten we voor het eerst onze poncho boven onze rugzak trekken. Nu verblijven we in een mooi pension op de top van de berg met zeer prachtig zicht op een schiereiland. Gelukkig is er nog een kamer voor 2 personen (de laatste) want we zijn moe omdat we vandaag meer dan 30 km gewandeld hebben. Het is trouwens reeds 17 u. De uitbaatster brengt ons ’s avonds met de wagen naar het badstadje, waar we een goede maaltijd nemen, samen met een Nederlandse vrouw Akke uit Groningen. Om 10 uur komt de vrouw des huizes ons terug ophalen naar het pension. We gaan een rustige nacht tegemoet. Stappen van vandaag: Carlos : 48 007 - Paul : 51 754 Totaal stappen dag 2 + 3: Carlos: 88 559 - Paul: 92 694 Dag 4 : vrijdag 15 mei – Zumaia – Ermita de Calvario 17,5 km. Na goed ontbijt zijn we vertrokken vanuit Zumaia om 8u30 in hevige regen en storm. Maar we moeten terugkeren na 3 kwartier want Carlos had zijn geldbeugel (had die onder zijn hoofdkussen verstopt) vergeten. We keren full-speed terug en gelukkig is alles nog ter plaatse. Het is een mooie route maar heel lastig door het slijk. De weergoden zijn niet met ons, want het regent de ganse dag. Om 13u30 is de tijd aangebroken om wat tapas verorberen met een tas koffie in Deba. We komen aan in albergue Ermita, een omgebouwde hangar in albergue op de top van een heuvel om 16u. De tocht blijkt veel langer te zijn dan de aangegeven afstand. Onze stappenteller spreekt de waarheid. Gelukkig brandt de houtkachel in de hangar om onze kleren en schoenen wat te drogen. Het avondeten met mensen uit verschillende landen is er voorzien aan een lange tafel want verder zijn er slechts een paar boerderijen in de buurt. Stappen: Paul : 34 374 - Carlos : 33 537 totaal (dag2 tem dag 4): Paul: 126 968 - Carlos: 122 096
Dag 5 : zaterdag 16 mei Ermita de Calvario – Zenarruza 27,4 km.
Om 7 u gaan we op stap en ja terug met koekje, water en nodige medicatie. Na een dag en nacht regen vertrekken we bij bewolkt maar droog weer. We trekken op en neer door de slijkige bossen van het prachtige Baskenland en komen na 20 km het eerste restaurantje tegen, waar we de innerlijke mens spijzen tot groot jolijt van onze maag. Verder stappen we met een jonge Spaanse tandarts. Zo kunnen we beiden de engelse taal wat bijschaven. Het is een zwaar parcours maar onze voeten laten ons niet in de steek. In Zenarruza zijn we gestopt in een prive Albergue Ziortza ivp te slapen in de monasterio, wat later een goeie keuze is gebleken. We zitten op een hoogte van 300
m., bewolkt en mist, wasje gedaan, maar de droogkast is defect. Oei , oei hoe krijgen we dit droog bij motregen, ... we zien wel. We doen nog een avondwandeling naar het oude mooie klooster, waar we pelgrims ontmoeten die er slapen in een primitieve zaal. De uitbaters van de albergue zijn zeer joviaal en ’s avonds is er een goeie sfeer in de bar, waar de gastvrouw een avondmaal voor ons klaarmaakt met een lekker wijntje. We eten in gezelschap van Zweedse, een Zwitser en een Nederlandse. Dus deze dag kan opnieuw niet meer stuk. Het was ploeteren vandaag maar dit is de camino. Stappen: Paul : 40 946 - Carlos 41 102 tot dag2 tem dag 5: Paul: 167 914 - Carlos: 163 198 Dag 6 : zondag 17 mei Zenarruza – Eskeriku 27,2 km. Na een goede nacht gaan we om 7.10 u. de baan op en hoe kan het anders met regen. We ontmoeten een Poolse jongen van 21 jaar. Die is op stap met een bagage van 23kg en tentje, dus dit was sleuren hoor. Om 11 uur is eten terug welkom in 1° bar. Er zijn trouwens heel weinig dorpen en bars op de route. Even later komen we aan in Gernika waar we een prachtig gerechtsgebouw bezoeken. Rond 16.10 komen we met de zon aan in Eskerika waar we onze slaapplaats vonden, een albergue ergens te velde waar verder niets te bespeuren is. Hier kunnen we ons wasje van gisteren verder drogen. We verorberen een flesje rode wijn met een pistolet en een worstje door ons onder de weg aangekocht want eten was er ook niet bij vanavond, hopelijk morgen vroeg wel. We genieten verder van de eerste zonnestralen in de tuin. Carlos is vriend met het hondje des huizes. Spijtig hebben we een slecht nacht, want snurkers zijn opnieuw actief. Regelmatig komen er een sms binnen om ons moed in te spreken met o.a. hop, hop, hop naar de top van een joviale roodharige dame uit Ardooie Conny, die meedoet aan de toogmarathon op 27-28 juni voor KOK. Ze waant zich op mijn rugzak. Helaas heb ik haar moeten dumpen in de oceaan, wat ze blijkbaar begreep. stappen: Paul: 42 377 - Carlos: 41 637 totaal (dag 2 tem dag 6): Paul: 210 291 - Charlos: 204 835 Dag 7 : maandag 18 mei Eskeriku – Bilbao 26,6 km. Om 7u30 vertrekken we na een ontbijt deze keer. Het was zonnig. Na 2 zware beklimmingen ploeteren we verder in de slijkerige en glibberige eucaliptisbossen. Om 13u waren we in de stad Bilbao waar we konden eten en nog de kathedraal bezichtigen, echter alleen van buiten uit. De deuren gaan slechts open om 17 u. Wachten heeft hier geen zin, want er blijft nog een lange weg naar de albergue. Het Baskenland blijft prachtig en een rijke regio, wat een kasten van huizen er staan. Na een 5 km klim bereiken we de albergue Altamira samen met een Spanjaard, die ons op de goede weg brengt. Hier staat er een bus, waar we wat euro’s instoppen, want de formule is “donativo”. We zijn moe maar content. Een eerste blaar is bij Paul op zijn grote teen tevoorschijn gekomen. De natte schoenen eisen hun tol. College Carlos trekt een draadje door de blaar om het nodige vocht te verwijderen. We slapen met 10 in een kamer deze
avond. Spijtig liggen er terug wat snurkers, die onze nachtrust verstoren. Nu reeds na 160 km beseffen we dat deze camino veel zwaarder is dan 2 jaar geleden. stappen: dag7: Carlos: 35 420 - Paul: 35 866 totaal (dag 2 tem dag 7): Carlos: 240 255 - Paul: 246 157 Dag 8 : dinsdag 19 mei Bilbao – El Haya 30,1 km. Na een ontbijt in de alberque vertrokken om 7u30 en natuurlijk hoe raad je het, 2 uur regen daarna gelukkig droger. We beginnen met een lastige klim in het bos, dus net zoals gisteren nat en glibberig. We wandelen met 2 Spanjaarden, een Barcelonees Louis, tandarts Javier uit Madrid en een Duitser. We gaan door industriezones op asfaltwegen, wat minder aangenaam is. Om 14 u. komen we aan in Pobena, een gezellig en mooi badstadje. Hier is de albergue gelegen. Gezien we nog vroeg zijn besluiten we eerst een menu te eten in een restaurant, wat ons later zuur zal opbreken. We komen aan in de albergue en wat horen we “complet”. Hier hebben we een groot probleem, want de volgende albergue is op 23 km. Er zit niets anders op dan te slapen in het eerstvolgende hotel, gelukkig op 3,5 km., want de afstand begon serieus door te wegen. Voetverzorging van Carlos was terug nodig, want bijkomende blaren moesten worden verzorgd. De voeten van Carlos geven geen krimp. Een hotelkamer voor ons alleen gaf ons een rustige nacht. De haardroger komt hier goed van pas om onze sokken en schoenen droog te krijgen. Op papier komen we in een streek met meer bars en winkeltjes, de weg is ook niet meer zo bosachtig meer. stappen Carlos Paul
vandaag 43.214 42.721
totaal 282.976 289.371
Dag 9 : woensdag 20 mei El Haya – Islares 27,7 km. Na een zalige nacht en een goed ontbijt in het hotelletje zijn we opnieuw met nieuwe moed vertrokken en we vallen in herhaling, weer regen. Gelukkig zijn onze sokken en schoenen droog dankzij de haardroger. Na een klim bij km. 14 kunnen we stoppen om de innerlijke (koude) mens te voorzien van een warme koffie. We konden er terug tegen en 't was tamelijk plat, de voeten vallen zeer goed mee. Het gaat verder tot aan de kust Castro Urdiales, heel mooie badplaats maar de hevige regen gooit roet in het eten, dus tijd om te eten in bar “Ostende”. Akke, de Nederlandse roodharige, komt eveneens voorbij en groet ons. We wandelen verder tussen de eucalyptusbomen, wat een zalige geur met die vochtigheid. Om 15 u komen we aan in onze slaapplaats. Oei in de aap gelogeerd, 3 bedden boven elkaar, nog nooit meegemaakt op de camino en ik in het bovenste. Nog een obstakel is dat er maar 1 trap aanwezig is en er zijn 4 X 3 stapelbedden in een kleine ruimte. Carlos beslist zijn matras op de grond te leggen. We zoeken het avondeten op een camping wat verderop. Hier was ook slaapplaats, waar we niet van op de hoogte waren. Anders hadden we daar geslapen. Maar ja, dit is de camino. We genieten verder nog van de prachtige rotskust.
stappen Carlos Paul
vandaag 36.776 37.217
totaal 320.193 326.147
km done
nog te gaan
213,1
641,9
Dag 10 : donderdag 21 mei Islares – Santona 28,5 km. Ondanks snurkers in de buurt hadden we nog een redelijke nacht. Om 6 uur kregen we een goed ontbijt, het enige positieve in deze albergue. Om 7u zijn we al de baan op en jawel zonder regen, een hele mooie route langs de rotskust. In Laredo, na 23 km., wandelen we 5 km op het zandstrand om dan de overzetboot naar Santona te nemen. Hier lopen we op een koppel joviale Engelse toeristen uit Cambridge en die man betaalt zonder verpinken de overzetboot voor die sympathieke Belgen. Had hij medelijden met ons? We krijgen op de boot een adres van een pension “Miramar”. Wij daarheen en een kamer voor ons alleen was welkom, voor de zachte prijs van 10 euro Na het verzorgen van mijn voeten door Carlos, want nieuwe blaren zijn een feit, gingen we het mooie stadje verkennen om de inwendige mens te versterken. We ontmoeten opnieuw Bruno, de Zwitser, Akke, de Hollandse uit Groningen en de 2 Sicilianen Carmelo en Antonio. We genieten van mooie kuststadje met een lekker wijntje met een portie olijven, de tand van Carlos. ’s Avonds volgt dan de traditionele menu met onze vrienden. Wij ontmoeten daar eveneens 4 Amerikaanse studenten, die vertrokken waren in Bilbao, en met de tent. Zo zat onze 10-de dag er ook weer op en ja het droge weer gaf ons een extra duwtje.
stappen Carlos Paul
vandaag 39.518 39.126
totaal 359.319 365.665
km done
nog te gaan
244,8
610,2
Dag 11 : vrijdag 22 mei Santona – Güemes 24,3 km. Na een zalige nacht met ons tweetjes en een ontbijt in een bar zijn we om 7u30 vertrokken langs een saaie autoweg van 4km, dan aan we de duinen in. We wanen ons thuis aan de Belgische kust. Dan hebben we opnieuw rotsweg, wandelen we 4 km. op het zand, prachtige natuur bij zeer goed weer (20gr.). De zon is ons gezind. Ik krijg echter meer last van mijn gekwetste linker hiel, doorbijten is de boodschap. Wij komen aan in Guemes, mooi dorpje, waar de albergue nog 1 km bergopwaarts is - zeer proper met 70 bedden, uitgebaat door vrijwilligers. Wij worden ontvangen door een vrijwilligster uit Lille. De chef is een priester Ernesto, we wanen ons in de zevende hemel met een mooie tuin. Ik krijg een voetmassage van de Franse dame. Ernesto, 73 jaar, heeft ontwikkelingshulp gedaan in Zuid-Amerika en is op gevorderde leeftijd teruggekeerd naar het huis van zijn vader in Guëmes, waar hij met vrijwilligers en giften een renovatie heeft gedaan tot slaapplaatsen voor pelgrims. De gebouwen zijn prachtig. Nog nooit hadden we zo’n prachtige albergue. Er is ook een Ermita, soort kapelletje, met prachtige
muurschilderijen. Na het avondeten gaf Ernesto uitleg over de schilderijen.
km done
nog te gaan
269,1
585,9
stappen Carlos Paul
vandaag 34.146 34.337
totaal 393.656 399.811
Dag 12 : zaterdag 23 mei Güemes – Santa Cruz de Bezena 29,2 km. Na een zalige nacht bij Ernesto, een lekker ontbijt en de prijs!!! DONATIVO, dus iedereen geeft wat hij wil. We droppen iets in de bus en vetrekken rond 7u30 bij prachtig weer (oef) de weg was niet zo lastig, een matige klim, daarna zand en strand. In Sorno nemen we de overzet naar Santander, waar we in een supermarkt iets kopen om de innerlijke mens te spijzen. De eerste apotheek spring ik binnen, want mijn linkerhiel doet veel pijn door een open blaar. Ik toon mijn voet aan de apotheker, en die zegt “jou must rest” maar dit staat niet in mijn woordenboek. Een zalfje gekocht en een paar zachte siliconehieltjes, dan maar terug op stap. De grote stad Santander doorkruisen we zo snel mogelijk om na 9 km. Santa Cruz de Bezana te bereiken, waar we worden verwelkomd in een verzorgde albergue Santa-Clara door een heel vriendelijke franssprekende jonge dame. In de albergue voor 14 pers met een zalige tuin genieten we van een lekker wijntje. We worden ’s avonds verwend met een koude schotel en tortilla en zitten samen aan een lange tafel (1 fransman, 1 duitser, 2 Hollanders, wij 2 Belgen en de rest Italianen). De huisvrouw heeft hier haar beste beentje voorgezet. We maken verder kennis met Patrice, een Franse artist uit Monpellier, die leeft als god in Frankrijk (Spanje).
stappen Carlos Paul
vandaag 34.930 36.767
totaal 428.839 436.325
Dag 13 : zondag 24 mei Santa Cruz de Bezena – Santillana del Mar 36,2 km. We starten rond 8 u. na ontbijt ter plaatse. We vertrekken met de Fransman Patrice, die onze gids zou zijn, maar we hebben hem na enkele km achtergelaten, want er zit geen vooruitgang in. Dan gaan we verder met 2 Canadezen, zo zijn we internationaal getint. We zijn in vorm want mijn hiel en voet, met de nodige zalf en hieltjes, laten mij niet in de steek. De laatste 11 km. stappen veel op asfaltwegen en langs industriezones, een saaie weg. We lopen o.a. langs een grote fabriek van Solvay. We komen aan in Santillana del Mar. Dit stadje schijnt het mooiste van Spanje te zijn, en ja het is prachtig, maar ligt niet aan de zee wat de naam toch uitschijnt.
We verblijven op in een Bungalow op een camping. Stellen jullie er niet veel van voor, we hebben juist plaats genoeg voor ons twee maar het komt goed. Uiteraard bezoeken we de prachtige stad met kasseibanen, historische gebouwen en handelszaken. Het is genieten. Jawel we ontmoeten opnieuw Bruno en de Italianen companen in een restaurant.
stappen Carlos Paul
vandaag 38.627 38.925
totaal 467.764 474.952
km done
nog te gaan
323,5
531,7
Dag 14 : maandag 25 mei Santillana del Mar – Comillas 23 km. Vandaag is het een zeer mooie dag, gevarieerde wandeling, paden, natuur tussen koeien, schapen en ezels. We bewonderen de mooie rotskust, waar we een vijftal km mislopen, dikke pech, pijlen gemist. Ze hadden ons verwittigd dat het niet zo goed aangeduid op deze camino. Maar het was eigen schuld, dikke bult. We slapen in Albergue municipal in Comillas en het is er proper en comfortabel uit, geen stapelbedden. Nu gaan we het stadje bezoeken, waar Carlos enkele jaren terug op vakantie was. We eten een lekker maal samen met een Australisch koppel, dat we ontmoet hebben in een bar onderweg en de dorstigen moeten we ook laven en dit zeker op een pelgrimstocht.
stappen Carlos Paul
vandaag 43.944 43.453
totaal 511.708 done 518.405 345,9
km nog te gaan 509,1
Dag 15 : dinsdag 26 mei Comillas – La Franca 31,7 km. Vandaag gaan we van Comillas naar La Franca 32 km, een zware tocht met klimmen en dalen. De eucalyptusbossen geven een aangename geur…. en die stilte, goed voor een bezinning de twee Peregrinos. De Koekkoek roept, wat mooi weer betekent. De voorziene albergue in Colombres is volzet. Dan zit er niets verder op om nog 3 km verder te wandelen. Gelukkig vinden we een pension in La Franca, oef nog eens een kamer voor ons twee, weer voor een zacht prijsje. We zijn moe maar tevreden. Na de was en de plas zoals een naarstige huisvader!!!!, genieten we van het mooie weer en een pintje met de gebruikelijke gezonde olijven. Tot slot verorberen we een lekker gebakken dorade, met frietjes en groentjes in een restaurantje, klaargemaakt door een
mooie negerin en voor een zacht prijsje van 13 euro, fles wijn incl. 't Is maar om kloek te zijn voor den 16e dag. BUEN CAMINO
ter info “Buen Camino!” (“Een goede tocht!”) Met deze woorden worden pelgrims op weg naar Santiago de Compostella dagelijks begroet. Er wordt hen niet alleen een goede reis naar Santiago gewenst, maar ook een mooie levensweg. Leven is tenslotte ook onderweg zijn. In deze hectische tijd zijn we echter veel bezig met doelen en eindbestemming en vergeten we vaak de weg te beleven, stil te staan en te genieten. Veel van de mensen die nu naar Santiago lopen doen dat om te bezinnen en stil te staan. Juist in deze tijd is daar behoefte aan. Een periode zonder media is zalig. stappen Carlos Paul
km done 376,7
vandaag 43.736 43.258
totaal 555.444 561.663
nog te gaan 478,3
Dag 16 : woensdag 27 mei La Franca – Llanes 21,6 km.
Na een zalige nacht en een goed ontbijt starten we om 7u30 met volle moed en prachtig weer, 4 km op asfalt om dan over een spoorweg (blijkbaar mag dit nog in Spanje) de natuur in te gaan voor 15 km op en neer langs een gevarieerd landschap met de prachtige rotskust, weggetjes en bos. Plots komen we terecht tussen koeien en een grote stier, wat een kanjer. Zo vlug mogelijk wegwezen is hier de boodschap. We kwamen aan om 14.30 u. in Llanes en via een station bediende worden we per taxi, samen met een Canadese vrouw, naar een mooi pension in het centrum van het stadje gebracht. Alle albergues waren volzet. Zo zijn we weer gesetteld voor een nachtje. Eerst een lekkere douche en dan zoals gewoonlijk hebben we nog tijd om stadje te bezoeken. We doen wat inkopen in een supermarkt en eten in de keuken van het pension een broodje met sardines en mosselen en uiteraard een flesje rode wijn. We krijgen van de Canadese dame nog een halve fles rode wijn (vino tinto) met de boodschap “jullie zijn mannen en kunnen dit opdrinken”. Terwijl Carlos al in bed ligt, geniet ik in het salon op TV van de finale van de Europa league tussen Sevilla en Dnipro. stappen Carlos
vandaag 34.508
totaal 589.952
km done
nog te gaan
de stappers zijn bijna halverwege!!
Paul
33.997
595.660
410,7
444,3
Dag 17 : donderdag 28 mei Llanes - Ribadesella 32 km.
Om 7 uur zijn we terug op stap, wel zonder ontbijt, met de zon terug van de partij. Ongeveer, zoals gisteren, 5 km asfalt, dan terug rotskust en dan verder de natuur in. Alleen klinkende koebellen zijn te horen. Rond 10 uur is er niets open en ga ik een hotel binnen in Barro met de vraag te ontbijten. We worden ontvangen door een vriendelijke Franssprekende dame. Barro is ook verbroederingsstad in de Franse cognacstreek. Na een fruitsap, koffie en toastbrood gaan we met volle moed verder. We komen aan een splitsing daar stonden 2 pijltjes. Kiezen is de boodschap en ja... de keuze is verkeerd, 11 km langs een grote baan, de weg voor de fietsers, heel saai, maar we stappen verder als echte Peregrinos. We kwamen aan in het leuke havenstadje Ribadesella om 16 u., maar oei oei onze voorziene albergue is gesloten wegens verbouwing. We stappen samen met een Duitse pelgrim hotel Derli Sella binnen, want we zijn moe. Na de hygiënische voorzieningen bezoeken we het mooie havenstadje. In het centrum bewonderen we vanop een terras spelende kinderen met een tol op het dorpsplein. Herinneringen aan onze jeugdjaren in school komen op (knikkeren, pikkelen, …) We eten een menu in het plaatselijk restaurant, maar dat valt tegen.
Dag 18 : vrijdag 29 mei Ribadesella – Sebrayo 32,8 km.
Deze morgen vertrekken we noodgedwongen om 7u bij lichte regen met een koekje, water en nodige medicatie. Het parcours is gevarieerd : natuur, zee, rotsen en twee zeer zware beklimmingen . We kwamen de Sicilianen, Zwitser, Spanjaarden..., ondertussen vrienden geworden. Dit is een plezant weerzien. Zo worden de talen weer bijgeschaafd, vooral frans en Engels. In San Salvador de Priesco gaan we een oud maar mooi kerkje binnen, versierd met verse bloemen. We komen aan in het kleine bergdorpje Sebrayo waar we in een oud schooltje kunnen overnachten, die omgebouwd is tot albergue. We worden er ontvangen in de albergue door een zenuwachtige dame Sonja, die ons wegwijs maakt. Er staan slechts enkele huizen en er is noch een bar noch restaurant, THE MIDDLE OF NOWARE. Dat wisten we uit onze documentatie en zo hadden we wat voedsel gekocht in een supermarkt onderweg. Wat we niet wisten is dat er een camionette langskwam met voedsel en drank . Nogmaals denken we aan de goeie oude tijd van de bakker en melkboer. We kopen nog enkele tomaten en een lekker fles rode wijn van die voedselwagen. We eten en drinken gezellig samen met de andere pelgrims, Spanjaarden en 2 fransen. Gelukkig is het zeer mooi weer en zitten we nu buiten onder de bomen te genieten van ons avondmaal. Wat een gezellige sfeer. Dit is relaxen na de
inspanning. Zo is weer een dagje voorbij. Ondanks een Franse snurkster, jawel een vrouw, viel de nacht nog mee. Groetjes van de stappers. stappen Carlos Paul
vandaag 51.651 50.817
totaal 685.409 done 691.034 471,5
km nog te gaan 383,5
Dag 19 : zaterdag 30 mei Sebrayo – Camping Deva Gijon 29,2 km.
Dan maar terug met een koekje om 7u vertrokken en dit met de zon in de rug. Rond 9 u. komen we het eerste cafeetje tegen, waar we een ontbijt nemen, een pistolet met varkensvlees. Dit was om kloek te staan want straks wordt een zware klim voor de voeten geschoven. Na de klim volgt een daling van 10 % van ongeveer 8 km. De daling verloopt moeizaam, gezien een blaar op mijn linker hiel opengegaan is, kon ik moeilijk steunen op die hiel wat heel pijnlijk was. Beneden is er een gezellige bar met een groot terras, waar we de Nederlandse dame Akke uit Utrecht terug ontmoeten. Zij geeft me een grote pleister om op de wonde te leggen, want farmacie waren niet te vinden. Dit geeft al een beter gevoel. Nu volgt nog een minder lastige beklimming om daarna de daling aan te vatten tot aan de slaapplaats Camping Deva. We slapen in chalet ongeveer 4 op 4 m., waar 3 stapelbedden staan. Een Fransman, 2 Nederlanders en de 4°, de Françaises uit Grenoble (snurkster) vervoegen ons. Ik ben natuurlijk mijn oordopjes al kwijt, dus dit belooft. Nu genieten we van het Campinggevoel in het mooie weer. Gezien het restaurant druk bezet is door de Spanjaarden, want het is zondag, besluiten we iets te kopen in het winkeltje van de camping en eten we op een bank in de zon. Terwijl ik een babbel sla en een lekker wijntje drink met de Nederlanders, gaat Carlos nog even op wandel. Hij belandt in een communiefeest en wordt getrakteerd met cider van de streek. Rond 10 u. zoek ik hem op en in de bar kijken we naar de finale van de Copa del rei tussen Barcelona en Bilbao, met een wereldgoal van Messi. Carlos, die de eerste 4 maanden van het jaar in Spanje verblijft, is trouwens groot fan van Messi en Barcelona. We genieten nog van een lekkere pint om na het voetbal ons bed op te zoeken. De nacht verloopt vrij rustig. stappen Carlos Paul
vandaag 33.662 33.283
totaal 719.071 done 724.317 500,7
km nog te gaan 354,3
Dag 20 : zondag 31 mei Camping Deva – Aviles 31,8 km.
Ons start uur is terug 7 uur en na ontbijt in een bar doorkruisen we de grote stad Gijon, waar niet zo veel te zien is. We gaan nog even de kathedraal binnen en na 12 km gaan we eindelijk een onverharde weg de natuur in voor een zeer mooie route. We komen geen enkele pelgrim tegen. In Santa Eulalia gaan we een mooi kerkje binnen. We vragen rond de middag aan een Spanjaard naar een bar en zijn antwoord was “nog 5 km. or “a copo mas”, wat betekent een beetje meer. Ondertussen weten we al dat die Spanjaarden geen afstand kunnen schatten. Het was inderdaad een heel stuk verder en eindelijk bij km. 23 om 13u30 bereiken we de eerste bar waar een tonijnsalade konden eten met een paar frisse pintjes. De laatste kilometers zijn saai langs asfaltwegen door grote industriezones, maar gelukkig gaat de gsm een paar keer en krijgen we nieuws van het thuisfront. Dit is altijd leuk, dus dank aan allen om eens aan ons te denken in jullie drukke bezigheden. Zo kwamen we aan in Avilés en de alberque werd vlug gevonden. We slapen in een grote zaal met 65 bedden voor de helft bezet. We worden ontvangen door een vriendelijke Amerikaan uit Chicago. Hier slapen vooral Duitsers, geen bekenden voor ons, maar we laten het niet aan ons hart komen. We neuzen na de sanitaire voorzieningen rond in deze historische mooie stad met een hapje en drankje op de grote Markt. Deze stad lijkt fel op Santiago de Compostella. Tot slot eten we een lekkere, echter te grote, kebabschotel in een Turks restaurant.
Dag 21 : maandag 1 juni Avilès – Cudillero 29,6 km.
Om 7.30 u vertrekken na ontbijt in een plaatselijke bar starten we bij hevige regen. Onze poncho boven de rugzak komt weer goed van pas. We scheppen onze moed bij elkaar en we stapten verder. Na enkele km gaan we de bossen in en hoe raden jullie het, drassig, glibberig en alles wat de stortregen met zich meebrengt, dus heel slecht voor de voeten. Dit is ook de Camino (pelgrimtocht) door weer en wind. Tot 12 u. bij aankomst in Soto del Barco staan de hemelsluizen wijd open. Daar drinken we koffie met den Bruno, de Zwitser die we al een paar keer tegen het lijf gelopen zijn. Opnieuw een blij weerzien, ook toen hij zei: 'straks klaart het op en geen regen meer'. Dit gaf ons hoop en 't was nog juist ook, de zon kwam te voorschijn. We dachten nog kleine 10 km en we zijn er. De voorziene slaapplaats in El Pito was niet te vinden. We stappen 3 km. verder en vinden een hotel “Sol de la Blanca” in het gezellig vissersdorpje Cudillero. Onze eerste blik in de kamer viel op de haardroger, dus tijd om sokken en schoenen te drogen. Maar eerst gaan we douchen, de innerlijke mens spijzen en de dorstige laven. Gelukkig is het nu terug mooi weer en een prachtig dorpje aan zee met leuke visrestaurantjes. De nodige foto’s worden vastgelegd. We laten het eten smaken na deze zware en druilige dag.
Ik breng nog een bezoek aan de apotheker voor de verzorging van mijn gekwetste linke hiel en gezwollen enkel. Morgenvroeg kunnen we gelukkig een ontbijt nemen in het hotel.
stappen Carlos Paul
vandaag 34.335 34.850
Totaal 802.230 done 807.529 560,1
km nog te gaan 294,9
Dag 22 : dinsdag 2 juni Cudillero – Santa Marina 23,3 km
Om 7u30 u. na het ontbijt vertrekken we bij schitterend weer. Mijn enkel is na een nacht rusten ontzwollen en de schoenen zijn terug droog dank zij de haardroger. We lopen door natte boswegen. Opnieuw zijn er lastige steile beklimmingen en moeten we over riviertjes springen, wat leuk was. Opnieuw kwamen we bekenden tegen, Sicilianen Antonio en Carmelo, Italiaan Isidor en de Zwitsers Bruno, die 4 talen spreekt en onze tolk is. We stappen allen een bar binnen in Soto de Luina na 11 km. en de Sicilianen reserveren 3 kamers in een pension in Santa Marina, wat heel sympathiek is. We hebben geen zin om terug voor een gesloten deur te staan. Wij vertrekken het eerst en gaan door de slechte bepijling de verkeerde richting uit, dikke pech en zeker 3 km. heen en terug voor de drol. Gelukkig is de zon van de partij. Aangekomen in pension “Prado” in Santa Marina voelden we ons content. Het is er mooi maar afgelegen met een bar en restaurant. Na een frisse pint gaan we naar onze kamer, tijd om was te doen en een lekkere douche te nemen. Met een frisse kop doen we nog een wandeling met de Italianen en Zwitser naar een van de mooiste zichten van de Atlantische kust “Playa del Silencio”. De wandeling gaat echter langs een pad naar beneden over een afstand van 2,5 km. maar loont zeker de moeite. Spijtig van de pijn aan de voet. Carmelo, de Siciliaan, raadt me aan antibiotica te slikken. Ik krijg dan ook pillen voor 4 dagen van hem, baat het niet, het schaadt ook niet. ’s Avonds eten we gezellig samen de menu, heel lekker, voor de ronde prijs van 8 euro wijn en water inclusief. Morgen gaat onze 23ste dag reeds in. Wat gaat de tijd vlug.
stappen Carlos Paul
vandaag 29.578 28.990
totaal 831.808 836.519
km done
nog te gaan
610,2
244,8
Dag 23 : woensdag 3 juni Santa Marina – Luarca 26,8 km.
We vertrekken na een goed ontbijt om 7u 45, droog weer maar geen zon, terug in de bossen vooral eucalyptus goed ruikend. Na 11 km houden we een koffiestop. We stappen verder door de bossen en komen weer bekenden tegen van alle nationaliteiten. Gelukkig reserveren de Italianen opnieuw in de albergue van Luarca, zodat we nog de twee laatste bedden hadden in een locatie voor 21 personen. We bewonderen het mooie havenstadje van op de hoogte. ’s Avonds gaan opnieuw met ons zessen lekker eten en napraten in een restaurant.
stappen Carlos Paul
vandaag 38.388 38.128
totaal 870.196 done 874.647 610,2
km nog te gaan 244,8
Dag 24 : donderdag 4 juni Luarca – La Caridad 29,6 km.
Om 7 u vertrekken we bij mooi weer. Het parcours is minder zwaar dan de vorige dagen maar de vele kilometers beginnen toch door te wegen. We stappen op ons gemak en genieten van de prachtige natuur en kust. Onze aankomst in Albergue Avenida de Asturias in La Caridad was aangenaam daar we terug het koppel Spanjaarden zagen. De man is grote supporter van Atletico Madrid en spreekt met veel lof over Thibaut Courtois. Juist aangekomen begint het te donderen en regenen. We slapen terug in stapelbedden en ik natuurlijk bovenaan daar Carlos wat hoogtevrees heeft (grapje). Nu nog wat eten en drinken zoeken en de dag zit er weer op. Morgen staat normaal een dag van 21,6 km op het programma maar als alles meezit doen we nog enkele km bij gezien we op 10 juni een tocht hebben van 35 km, die wat willen inkorten.
stappen Carlos Paul
vandaag 43.275 42.567
totaal 913.471 done 917.214 639,8
km nog te gaan 215,2
Dag 25 : vrijdag 5 juni La Caridad – Vilela 32 km.
Na een slechte nacht met veel snurkers starten we om 7u15 ,
bewolkt maar niet echt koud. De vele grote slakken op de weg wijzen op de vochtigheid. Na 1 uur moeten we opnieuw onze poncho aantrekken daar de regen terug van de partij was, weer slecht voor onze voeten. Dit duurt tot 14 uur en dan klaart het wat op. We stappen op ons gemak verder gezien het minder lastig was. We verlaten de kust en lopen terug enkele kilometers verkeerd. Nu slapen we in Galicia in de bergen 'alberque vilela', een school omgevormd tot albergue. Het is een klein dorpje met een paar huisjes maar met bar en restaurant waar we lekkere vissoep, 2 koteletten, frietjes, chocotaart en natuurlijk wijn verorberen voor de ronde prijs van 10 euro. We zijn terug verenigd met de Italianen en de Zwitser. Ik krijg terug een voetverzorging van Renate, de Duitse verpleegster. Carlos is in de ogen van Paul een gelukzak want die slaapt naast een Amerikaanse (onsympathieke) dame uit North Carolina. Benieuwd hoe hij de nacht doorbrengt !!!!! Nu slapen………!!!
Dag 26 : zaterdag 6 juni Vilela – Mondenedo 29,30 km.
Terug een slechte nacht voor beiden, want er lag terug een ronker en dit is niet om echt happy over te zijn. We vertrekken om 7u20 en beginnen met een intensieve klim bij mist en regen. De bar was nog niet open, dus was een koek de enige optie. De eerste bar kwamen we slechts na 17 km tegen in San Justo en het was dan reeds 10u40. We konden ons desayno (ontbijt) nemen want onze maagjes grauwen al een tijdje. Gisteren hebben we vergeten eten te kopen voor onderweg deze morgen, maar ja eigen schuld dikke bult. We arriveren in de alberque Mondonedo en dit is reeds enkele km van de route voor morgen. Onze vrienden zijn ook ter plaatse. We moeten gaan betalen bij de plaatselijke politie. Deze avond gaan we na een deugddoende douche een menu eten. De kathedraal is zeker een bezoek waard, wat ook geschiedt. Na het eten kijken we dan naar de finale champions league “BarcelonaJuventus” in de bar nabij de albergue. Nog 160 km in 7 dagen dan zijn we in Santiago, dus we geven de moed niet op en we zien het zitten. We zitten met een groot vraagteken, wat te doen voor morgen? 16 of 30 km, want daar tussen is er niets om te overnachten. We zien wel en wachten op de weersomstandigheden.
Dag 27 : zondag 7 juni Mondonedo – Gontan 16,4 km.
Om 8u15 starten we na een goede nacht bij mistig weer. We kiezen voor een rustige dag van 16 km. Na enkele km komen we een open huis tegen bij Carmen. Het huis is opengesteld om pelgrims te ontvangen, maar niet om goedkope toeristen te ontvangen. We worden er vriendelijk ontvangen. De jonge Pool, met zijn bagage
van 22 kg., verblijft er een week om vrijwilligerswerk te doen. Voor betaling van een simpel maar goed ontbijt steken we euro’s in een bakje. De confituur is zelfgemaakt door de vrouw des huizes. We vertrokken met een klim van 400 m tot in Gontan en daar besluiten we om niet verder te stappen, want we zijn nog altijd op het voorziene schema. Morgen geven ze mooier weer uit. Bij aankomst in de Alberque rond 13u ontmoeten we terug mijn Duitse verpleegster, die 45 jaar ervaring heeft, terug. Ich bin diene krankenschwester zegt ze. Zij neemt mijn voeten nog eens flink onder handen en bluft dat het al veel beter is. Den Carlos zijn voeten blijven gespaard van blaren. Dat belooft voor morgen, misschien spring ik over de heuvels. Daarna gaan we eten zoeken en lekker nagenieten want hier is het mooi.
stappen Carlos Paul
vandaag 23.823 23.447
totaal 1.027.105 done 1.029.249 714,1
km nog te gaan 140,9
Dag 28 : maandag 8 juni Gontan – Vilalba 21 km.
Na een goede nacht vertrekken we om 7u. bij mist. We nemen ontbijt in Gontan in een dorpscafétje. Het is plezant eens met gevulde maag de baan op te gaan. Wakker zijn we nog niet want de juiste weg naar de landweg lopen we voorbij. We wandelen 7 km. langs een grote saaie asfaltweg. Een ding is zeker het is de goede richting. Daarna kunnen we terug de prachtige natuur in, en het was er rustig en zo ploeteren we verder en denken “ aan alles komt een einde”. Maar we genieten en komen ook nu en dan wel eens iemand tegen. En ja hoor, onze eerste Belg lopen we tegen het lijf, een jonge gast uit Brugge, Michael. Hij is in maart vertrokken in Brugge en wandelt reeds 2000 km, via Menen, Reims, Vezelay, Saint-Jean-Pied-de-Port naar Irun op onze camino. Vandaag is het zijn 80° wandeldag met 1 rustdag. Die man van 27 jaar heeft loopbaanonderbreking genomen tot 1 september en werkt bij de RVA. Sedert zijn vertrek is hij 25 kg. afgevallen. Deze wandeling blijkt een goed recept voor eventueel geïnteresseerde dames. Een diëtiste komt hier niet ter sprake. We stappen samen verder en rond 13 u komen we in Vilalba, een grote stad waar we overnachten in een mooie nieuwe Alberque “Juristic Castelos” met 38 bedden, waarvan slechts 10 bezet zijn. Dit is ons eerste vlak parcours van de Camino. We verlaten vandaag onze Italiaanse en Zwitserse vrienden en spreken af in Compostella om samen een avondje door te brengen. Vanaf nu doen ze elke dag 30 of 40 km maar zijn ook wat jonger dan wij. Wij besluiten ons programma te volgen. Na een lekkere douche eten we zoals de echte Spanjaarden een menu rond 15 u en
kuieren dan nog wat in de stad.
Dag 29 : dinsdag 9 juni Vilalba – Miraz 33,8 km.
Gebruikelijk vertrekken we om 7 u. bij droog weer, wat goed is voor het moreel. We wandelen langs rustige, bijna vlakke landwegen, waar we nu en dan een boer tegenkomen. Gezien er in onze documentatie staat dat er in de bestemming geen proviand te verkrijgen is gaan we de laatste supermarkt binnen in Baamonde na 18 km. en kopen er stokbrood en sardientjes in blik. Een paar km. verder zien we het bordje van “100 KM”. De kilometers beginnen echter door te wegen en op de koop toe begint het terug te regenen. De kwetsuur aan mijn linke hiel speelt me terug parten. We worden ontvangen in de albergue de Santiago door een vriendelijk bejaard Engels koppel June en Ken en een Chinese vrouw Son, allen vrijwilligers. Om 19 uur toont June ons het heel mooie kerkje van Miraz met een deskundige uitleg. Daarna eten we gezellig samen in de albergue. Carlos doet er soep gereed, een van zijn favoriete gerechten. De Engelsen openen een lekkere fles rode wijn, meer moet dat niet zijn. We krijgen moed. Het is nog 85km te gaan tot aan de meet.
stappen Carlos Paul
vandaag 51.848 51.117
km (na vandaag) totaal 1.108.138 done nog te gaan 1.108.913 759,9 95,1
Dag 30 : woensdag 10 juni Miraz – Sobrado de los Monjes 26 km.
Deze morgen worden we verwend door onze vrijwilligers met een ontbijt. We gaan de weg op om 7 u. Er is veel wind en kil, gelukkig is het droog. De natuur is hier zeer mooi en het geluid van de kwakende kikkers bracht ons in de wandelstemming. Deze dag is minder lastig dan gedacht, maar onze voeten moesten toch hun werk doen met of zonder pijn. Er is weinig volk op de weg. Rond 14u15 komen we aan bij het grote klooster van het jaar 1700 van Sobrado de los Monjes. Er is hier slaapplaats voorzien voor 120 pelgrims. Gezien de deuren slechts om 16.30 u. open gaan, nestelen we ons op een terras met een hapje en drankje. We krijgen het gezelschap van een Duitse sportieve dame uit Freiburg. Gelukkig is de zon van de partij. Rond 17 u. zijn we binnen in het propere en goed ingerichte klooster. Na een lekkere douche drinken we een pintje in het stadje. We wonen om 19 u. de pelgrim mis (half uurtje) in de kapel van het klooster om daarna nog een lekkere pizza te eten. We vernemen net van het thuisfront dat de gemeente Kortemark gewonnen heeft met de stappenclash “10000 stappen”. Dit is
een wedstrijd tussen verschillende gemeenten met een stappenteller. De vele stappen van de pelgrims hebben Kortemark naar de overwinning geduwd.
stappen Carlos Paul
vandaag 36.675 35.938
totaal 1.144.813 1.144.851
Kortemark km (na vandaag) heeft dus gewonnen in de done nog te gaan 10 000 stappen. 794,9 60,1 Ook de inbreng van de KOTKstappers zal allicht doorslaggevend zijn. Proficiat alle Kortemarkse stappers en uiteraard ook de KOTKstappers.
Dag 31 : donderdag 11 juni Sobrado de los Monjes – Arzua 21,6 km.
In een bar naast de monasterio padres cisterciense nemen we een lekkere koffie met een croissant en vertrekken we rond 7 u. en wat denk je, in de mist. Het eerste deel lopen we in mooie natuurwegen met bloemen in alle kleuren en geuren. Halfweg nemen we een koffiestop en de zon komt erdoor. Het tweede deel is saai, want we wandelen op asfaltwegen, waar niets bijzonder te zien is. We komen geen kat tegen tot in Arzua. Het is er zeer druk want hier komen we op de camino francès, dezelfde route die we 2 jaar terug bewandelden. Het lijkt wel een autostrade van pelgrims. We nestelen ons in een mooie nieuwe privé albergue “casa de peregrino”. Er zijn hier trouwens 10 albergues, keuze genoeg. Nu komen onze herinneringen van 2 jaar geleden terug. Na de sanitaire voorzieningen drinken we wat op de marktplaats om daarna een bekende bar te bezoeken. We herkennen de jonge waard onmiddellijk. Later op de avond eten we in een bekend restaurant. Carlos is in zijn nopjes want de pot vissoep komt op tafel, met daarna een vleesgerecht, dessert en natuurlijk rode wijn, heel lekker en dat wisten we van 2 jaar terug. Het is nog te vroeg om te slapen en we drinken nog een paar borrels in het dorpscafé.
stappen Carlos Paul
vandaag 31.578 30.853
totaal 1.176.391 done 1.175.704 816,5
km nog te gaan 38,5
km done
nog te gaan
816,5
38,5
Dag 32 : vrijdag 12 juni Arzua – Pedrouzo 19 km.
Deze morgen springen we vroeg uit bed. De zon is van de partij. Nog 2 x 20 km en we zijn er. We vertrekken na ontbijt in de bar om 7u15. Het weer is droog met rustige wandelpaden maar enorm veel stappers. Wat is dat toegenomen in vergelijking met 2 jaar terug. We maakten kennis met twee koppels Belgen uit Poperinge, die de camino primitivo achter de rug hebben. Onderweg worden gevraagd op de foto te staan met een Zuid-Koreaan, die een vlag meeheeft van Noord- en Zuid-Korea, waarbij hij pleit voor “one Korea”. Nu zijn we aangekomen in Pedrouzo. Het is precies thuiskomen. We slapen in alberque “Porte de Santiago” (hoe raad je het) net als voor 2 jaar. Eerst opknappen, douchen en genieten van een paar deugddoende glazen, en vooral goed rondkijken. Monique zou zeggen: 'mensjes kijken'. We kuieren wat rond in het dorp en belanden in een nieuw pension met een mooie tuin, waar we een paar uur doorbrengen in de zon. We hebben een gesprek van 2 vriendelijke Nederlanders, vader en zoon, die een gedeelte van de camino doen. We brengen nog een bezoek aan het mooie SintJacobskerkje, waarbij het oksaal in een schelp van de camino is gemaakt, supermooi. Na een lekkere menu gaan we de laatste nacht in een albergue. Morgen volgt een hotel en we zijn in een opperbeste stemming voor de laatste 20 km.tot aan de eindstreep SANTIAGE DE COMPOSTELLA.
stappen Carlos Paul
vandaag 27.234 26.778
totaal 1.203.625 1.202.482
km done
nog te gaan
835,5
19,5
Voorlaatste dag !!
Dag 33 : zaterdag 13 juni Pedrouzo – Santiago de Compostella 20,1 km.
We zijn vroeg uit de veren en niet meer te houden. Na een ontbijt zijn we terug op stap bij droog weer naar de eindstreep. Na ongeveer 10 km stappen door weer eucaliptisbossen nemen we een koffiestop. We lopen mijn Duitse verpleegster (krankenschwester) Renate terug tegen het lijf en zijn super blij elkaar terug te zien in dat mierennest van pelgrims. Rond 12u20 komen we aan op de Plaza del Obradoiro van Santiago de Compostella met een massa volk op het grote plein om de kathedraal te bewonderen. Na 32 dagen wandelen, soms afzien, geeft dit Super gevoel, een overwinningsgevoel. Wat een mens dan meemaakt kan je echt niet beschrijven (zelf eens doen om te beleven). Voor 2 jaar dachten we, de hogedrukreiniger is nodig om de kathedraal eens schoon te maken (de struiken groeiden op de torens) en nu staat die in de steigers voor renovatiewerken. Het ziet er anders uit, maar het gevoel blijft hetzelfde. Morgen, zondag om 12 u., willen we de Santa Missa de Peregrinus zeker niet missen. Wie het zwaaien van de Botafuneiro in de kathedraal mist is niet op bedevaart geweest. Dit reuze wierookvat wordt op het einde van de H.Mis via een katrol tot in de nok van kerk opgetrokken door 8 man. Oorspronkelijk was dit bedoeld om de stank van de pelgrims weg te werken. Nu is het een toeristische attractie. Ook steken we de beloofde kaarsen aan, voor allen die ons gesteund hebben, hetzij door een smsje, een telefoontje en zeker niet te vergeten voor de milde sponsors en kopers van kaartjes voor “kom op tegen kanker”. We denken aan jullie allen. Dan gaan we in de “officina del peregrino” ons certificaat afhalen, waar het aanschuiven is, om ons daarna te nestelen in hotel Suso. Om 18 u ontmoeten we de Italianen en onze Zwitserse vriend en gaan we samen iets eten en drinken en vooral bijpraten van onze ervaringen van de laatste dagen. We vernemen van de Zwitser dat de 10 eerste pelgrims iedere avond om 19 u. gratis kunnen eten in het grootste hotel op het kathedraalplein. Het een eeuwenlange traditie te zijn. Wij zijn op tijd op post en kunnen dit uniek moment beleven in de eeuwenoude pelgrimskamer in het hotel. De tocht van 850 km. is voltooid en is niet verlopen zonder kleerscheuren, maar we zijn heel tevreden en trots op deze unieke ervaring. Maar ja de leuze van de camino is “NO PAIN NO GLORY”. Nu is het tijd om mijn voet te laten genezen. Vriend Carlos, 73 jaar en een echte flandrien, komt er zonder kleerscheuren vanaf. ”ZONDER PELGRIMS GEEN CAMINO”
stappen Carlos Paul
vandaag 29.332 28.788
totaal 1.222.957 done 1.231.270 855,6
km nog te gaan 0
Het hoofddoel van deze camino brengt 9.630 euro op voor “Kortemark komt op tegen kanker, met dank aan allen, de hoofdsponsors en mensen die een steunkaart van 5 euro hebben gekocht. Het aangename werd zo aan het nuttige gekoppeld wat een goed gevoel geeft. Zo gaan de lastige en pijnlijke momenten vlug in de vergeethoek. Na nog 2 dagen te genieten van de mooie stad Santiago de Compostela keren we tevreden terug met het vliegtuig naar Brussel op 16 juni. Op de luchthaven worden we onverwacht opgevangen door onze echtgenoten samen met zoon Jan, wat een grote verrassing was. Thuis worden we verwelkomd door het comité “Kortemark komt op tegen kanker”, en enkele vrienden en buren, natuurlijk met een hapje en enkele drankjes. Dank u wel iedereen en misschien tot de volgende keer.
