Maart 2011
Nog even doorbijten, en het is weer bijna voorjaar, het zonnetje laat zich zelfs al weer wat vaker zien, en hoewel er dan nog een koude wind staat, zijn het goede vooruitzichten. Als je buiten komt, dan merk je de verandering, de vogeltjes komen weer tevoorschijn, krokussen steken al voorzichtig hun kopjes boven de grond, bij de tuincentra staan bakken vol met voorjaarsbloemen, en de mensen hebben er weer zin in om buiten te zijn. Ook bij de paarden gaat dit natuurlijk niet onopgemerkt, als ze naar buiten worden gebracht snuiven ze de frisse voorjaarswind in hun neusgaten, proesten ze als ze wat te enthousiast zijn met inademen, ze rollen en schudden de beginnende losse haren van zich af in de zandbak, en zijn stuk voor stuk zo jolig als een jonge hengst in “ love. “ Ze stuiteren de eerste minuut vrolijk door de bak, rollen, opstaan, bokken, neervallen, weer rollen, opstaan, een uitdagende blik naar de buurman of buurvrouw, en weer bokken. Ze zijn lekker vrolijk, en wij daarom meestal ( tot vanmorgen ) ook. Onze Noel ( Noelle ) houdt ons wel heel erg bezig, de dierenartsen en wij maken ons zorgen over haar gezondheid, ze is al behandeld voor diverse klachten, en uiteindelijk zelfs een maagzweer, waarbij we de medicatie zelfs nog langer hebben laten doorlopen dan voorgeschreven was. Daarnaast was ze enorm afgevallen, maar als je al zo weinig eet, en dan soms ook helemaal niet, dan gaat dat dubbel zo hard natuurlijk. Toen ging het weer een tijdje goed, maar onlangs had ze weer een periode dat ze niet wilde eten, wel wat snoepjes, maar de musli die ze altijd zo lekker vindt liet ze staan. Ruwvoer wilde ze ook niet eten, en daarom hebben we de dierenarts er maar weer bijgehaald. Toch weer maar terug aan de pasta voor de maagzweer, en daarna doorgaan met de medicijnen in poedervorm. Ze is weer gaan eten, maar nu is het belangrijk dat we in de gaten houden of ze ook weer een beetje gaat aankomen, want anders is het een teken dat haar lichaam de stoffen die ze nodig heeft niet meer uit het voedsel haalt. We blijven duimen dat ook Noelle nog een lange tijd bij ons mag blijven, want dat heeft ze absoluut verdiend. Duimt u mee ??? ……………….. Dit was het begin zoals ik ben begonnen vorige week met deze nieuwsbrief, helaas heeft het voor Noel niet langer mogen duren, vanmorgen lag ze in haar stal, uitgeput en berustend. Ze had de moed opgegeven, en bij ons zonk deze toen ook in onze schoenen. Met man en macht hebben we nog geprobeerd haar in de benen te krijgen, maar zij wist zelf al eerder dat ze klaar was om te gaan dan wij. Na een spoedvisite van Angelique ( de dierenarts ) hebben we besloten dat we haar zouden laten gaan, ze was op, we hebben er maandenlang alles aan gedaan om Noelle door haar dip heen te trekken, en het leek erop dat we de kwaal nu hadden overwonnen, ze was afgelopen
dagen weer vrolijk, at weer zoals ze hoorde te eten, dus we hadden goede hoop, maar het heeft niet mogen baten. May I go now? Do you think the time is right? May I say goodbye to pain filled days and endless lonely nights? I’ve lived my life and done my best, an example tried to be. So can I take that step beyond and set my spirit free? I didn’t want to go at first, I fought with all my might. But something seems to draw me now to a warm and living light. I want to go, I really do. It’s difficult to stay. But I will try as best I can to live just one more day. To give you time to care for me and share your love and fears. I know you’re sad and afraid, because I see your tears. I won't be far, I promise that, and hope you’ll always know... That my spirit will be close to you where ever you may go. Thank you so for loving me You know I love you too. That’s why it’s so hard to say goodbye and end this life with you. So hold me now just one more time and let me hear you say: Because you care so much for me, You’ll let me go today.
Noelleke, want zo werd je door iedereen genoemd, je was er nog maar zo kort, vorig jaar Mei, werd je gebracht door een groep mensen die zich zo hard hadden ingezet voor jou, die er voor hebben gezorgd dat jij met pensioen kon gaan, er was zelfs een speciaal feest voor je georganiseerd, het was je zo gegund. Maar ondanks dat we je maar een korte tijd hebben mogen kennen, zal ook jij nooit vergeten worden.
Met de andere paarden gaat het over het algemeen erg goed, en als ze het verder allemaal zo mogen volhouden, dan zou ik daar ontzettend blij mee zijn. Sjakie gaat goed vooruit, hij loopt nog wel steeds op zijn hakken, waardoor de voorkant van zijn hoefjes nog naar boven staat, maar hij lijkt er veel minder pijn aan te hebben dan eerst, en scheurt samen met de andere shets af en toe lekker door de bak. Hij en Zero hebben elkaar nu helemaal gevonden, ze stoeien behoorlijk was af met zijn tweetjes, staan zelfs af en toe rechtop tegen elkaar op te steigeren, waarbij de een probeert de ander te overtreffen, erg leuk om te zien, maar natuurlijk doen ze dat niet als ik dan net mijn fototoestel in de aanslag heb, want dan is het niet meer leuk.
Jip heeft op dit moment erg veel last van de wintervacht, en is dus aan het schuren geslagen mede ook omdat ze last heeft ( of liever gezegd had ) van ongewenste gasten. Doordat de oudere paarden af en toe wat minder lekker in hun vel zitten, en over het algemeen een wat dikkere vacht hebben, zijn ze dus extra vatbaar voor luizen, en als het dan een beetje warmer wordt, dan vieren deze feest. Gelukkig hebben we de nodige spullen in huis om onze oudjes hier snel vanaf te kunnen helpen, en dat hebben we dus ook gelijk gedaan. Resultaat: ………. Jip is van haar jeuk verlost, en heeft nu alleen nog af en toe de kriebels van was losse haren, maar ook dat zal spoedig zijn opgelost, want dat laat nu heel hard los. Het is te hopen dat die dikke vacht er straks lekker snel uit is, en dat het zonnetje de nieuwe dunne zomervacht kan verwarmen. Afgelopen woensdagavond is de dierenarts ook nog even geweest voor onze Bas, een van de paardjes die nooit wat heeft, altijd tevreden is en zeker altijd eet. En als dat dan een keer niet het geval is, dan gaat er al gelijk een alarmbelletje rinkelen bij Ingeborg, die vervolgens mij belt, en ik daarop weer de dierenarts. Dat werd vervolgens weer een spoedje richting stal. Net wat we dachten…….. een koliek, maar gelukkig na de nodige spuiten is Basje weer goed opgeknapt, en staat hij nu weer tevreden knabbelend met zijn dames in de wei. Soms denken we wel eens, misschien hebben we de dierenarts te vroeg gebeld, maar met koliek, of andere klachten bij onze oudjes kun je er maar beter te vroeg bij zijn, dan te lang wachten en te laat zijn. Nu kon het nog worden opgelost met spierontspanners, en een pijnstilling, maar als je te lang wacht, dan kunnen de klachten heel snel veel erger worden, en dat willen we uiteraard voorkomen.
Onze oudjes hebben ook weer een nieuwe bewoonster mogen verwelkomen. Haar naam is Gabber, Gabber is een grote zwarte merrie ( volgens de papieren donkerbruin ) die geboren is op 9 april 1988. Haar vader heet Symfonie en haar moeder Brezina. Ze is vrij groot ongeveer 1.70m. Hieronder een korte toelichting op Gabber, door manege de Scheldestad : Vroeger heeft ze schijnbaar nog Z dressuur gelopen. Gabber is ongeveer 6 jaar geleden bij ons gekomen voor de beginnende volwassen ruiters, in het begin moesten we haar echt wel leren kennen. Als je naar haar stal liep stak ze haar hoofd helemaal naar voren met haar oren plat in haar nek, dat was schrikken zo’n groot zwart hoofd. Dat doet ze nog steeds maar ze bedoelt er helemaal niets mee het is een ontzettend lief paard die graag veel aandacht wil. Met rijden is ze super lief al was het in het begin ook wennen met de wedstrijden want als ze alleen was ging ze opeens 4x zo snel. Ook op stal en in de wei vindt ze het niet fijn om alleen achter te blijven, als ze dan de kans krijgt zou ze het liefst over je heen lopen om bij de anderen te komen. Maar als je gewoon met haar omgaat en wel zegt dat ze moet luisteren doet ze dat ook wel hoor. Gabber heeft in die jaren heel wat mensen leren paardrijden en vooral onzekere mensen hadden veel plezier van haar, ook kon ze nog een aardig dressuurproefje laten zien en een sprongetje vond ze ook altijd leuk. Buitenritten vond ze ook erg leuk al was ze dan soms wel te sterk en ging er lekker vandoor. Kortom Gabber is een heel geliefd paard op de manege. Vanaf vorig jaar begon ze oud te worden helaas. Ze is nooit kreupel geweest maar ‘verloor’ af en toe een achterbeen, vanaf die tijd is ze steeds minder mee gaan lopen en zeker niet meer echt intensief bereden. Twee keer is ze door een fysiotherapeut behandeld waar ze iedere keer wel wat losser door was maar telkens werd het toch een beetje erger, ook krijgt ze al een tijd gelatinaat om alles soepel te houden. Iedereen vind het nog steeds erg jammer dat ze nu weggaat maar we kunnen natuurlijk niet alle paarden bij ons houden daar is ook geen ruimte voor. De laatste weken hebben we erg om haar gelachen want ze werd nog maar een enkele keer bereden en heeft vaak nog energie voor een jong paard. Elke dag komt ze met haar maatjes in de buitenbak en ze rent dan bokkend weg. In haar hoofd is nog alles goed maar het lijf wil niet meer.
Een voor ons bekende manege, omdat Vincent, Wiskey en Bravour daar ook vandaan zijn gekomen, en dus ook een manege die onze stichting maar vooral ook hun paarden een warm hart toedragen, zij laten zien dat er meer mogelijkheden zijn voor de paarden na gedane arbeid, en doen dan ook graag wat moeite om de paarden bij ons onder te kunnen brengen voor een goede oude dag.
De kaarten, na de vorige nieuwsbrief zijn er door veel nieuwslezers de nodige kaarten besteld, maar de voorraad is nog altijd niet uitgeput, dus mocht u interesse hebben in een, twee tien of meerdere kaarten, mailt u dan naar
[email protected]. Ik stuur u dan nogmaals het overzicht met alle kaarten toe per mail, en daarop kunt u aangeven welke kaarten u wilt bestellen. Voor de prijs hoeft u het niet te laten, ze zijn 0,50 cent per stuk, en de reacties zijn erg positief zowel van de gevers als van de ontvangers.
Na de oproep om te stemmen bij de actie van Dong energy op de stichting heeft u massaal gereageerd, gestemd, en doorgestuurd naar andere paardenliefhebbers, dit heeft geresulteerd in een plek bij de eerste 10. Ik denk dat bij een aantal ontzettend enthousiaste stemmers de nagels nu even kort zijn als bij mij, want het is en blijft spannend. Er kon worden gestemd tot 7 Maart, en dan zouden er 10 finalisten overblijven, vandaag hebben we dan ook bericht gehad dat we inderdaad bij de eerste 10 zitten, nl op de 6e plaats. Nu kan er nog gestemd worden tot 20 Maart, en dan worden de winnaars, of de winnaar gekozen. Om kans te maken op een bijdrage uit het fonds van Positive Energy, wil ik u nogmaals vragen als u nog niet gestemd heeft, om dan alsjeblieft wel te stemmen, het kost u echt alleen maar 3 minuutjes van uw tijd, maar voor de paarden en de stichting kan het weer een positief effect hebben.
www.dongenergy.nl
Ook in Zwijndrecht op manege de Hoge Devel stijgt de spanning, want over een kleine maand is het zover, ze hebben er een jaar naartoe gewerkt, maar inmiddels hebben ze daar een compleet programma vanaf zaterdagavond tot en met zondagavond op 2 en 3 April, vol met clinics door diverse ruiters als Kirsten Beckers, een kuur met 4 tal friezen, het Parelli team, diverse standjes, en nog veel meer bijzondere dingen. Echt een aanrader dus om te gaan kijken, snuffelen en sfeerproeven, helemaal speciaal is de veiling waar spulletjes geschonken door o.a Anky van Grunsven, Imke Bartels, en Edward Gal, en lessen van Albert Voorn en Hans-Peter Minderhout zullen worden geveild.
Voor meer informatie houdt u alstublieft de website van Manege de Hoge Devel in de gaten, www.rsvdehogedevel.nl daarop verschijnt binnenkort het complete programma, en dat is echt de moeite waard !!! Mocht u nog spulletjes in de kast hebben liggen die u kwijt wilt, voor de tweede handsmarkt ook dat weekend, zijn ze er daar erg blij mee, alles wat verkocht wordt gaat weer naar de paardjes, dus u slaat 2 vliegen in 1 klap, u heeft weer een opgeruimde kast, en tegelijkertijd een fijn gevoel, want u steunt op deze manier ook nog eens het goede doel. Als bijlage bij deze brief heb ik de flyer bijgevoegd voor meer informatie.
De nieuwsbrief voor maart is hiermee weer afgerond, helaas kon ik hem niet zo positief voortzetten als ik hem vorige week begonnen was. Carola Poot
