Dag 6 & 7: dag 6 zondag & dag 7 bezoek ver weg Hallo beste medereisgenoten, We hebben gehoord dat jullie zaterdag een hele mooie dag gehad hebben met een mooie opbrengst. Daar zijn we blij mee. Voordat we met het verslag beginnen even wat informatie voor de afhalers. Onze vlucht staat voor aankomst Eindhoven om 19.25 uur met vlucht nummer W6 3071. Zaterdagavond hebben wij in de directeurswoning gegeten. Dragos mag daar tijdelijk wonen en hij zou met zijn vrouw voor ons koken. Eigenlijk zouden we in de eetzaal van ITP eten maar zij nodigden ons uit in de hoekwoning bovenin. Het penthouse? Dragos kennen wij nog van het eerste jaar toen hij nog student was.
Gisteren hebben wij in de lerarenkamer kerk gehouden. Wij hebben 's morgens en 's avonds met jullie meegeluisterd en voor de rest een rustige dag gehad.
Vanmorgen zijn we met pastor Emil van ITP en de pastor met de rode bus (dezelfde van vorige week) op stap geweest. We hebben de 2 bussen helemaal volgeladen. En het Roemeense volladen is echt vol. De spullen vasthouden en dan voorzichtig de deuren dicht doen. De mannen waren helemaal in hun element dat ze weer eens mochten sjouwen etc. Ze konden zelfs niet meer achter in de bus zitten. Leen en Arend zijn bij de pastor voorin de rode bus meegegaan en Adrie en ik voorin met pastor Emil met de ITP bus.
Er gebeurde ook wat vreemds (eigenlijk bijzonders). We moesten zakken met kleding laden en dat terwijl alle kleding in dozen hebben zitten. Wat blijkt. Hier was kleding uitgedeeld. De mensen hebben genomen wat paste en wat ze nodig hadden. De rest hebben ze teruggebracht (Arend herkende een jas) en die is vanmorgen uitgedeeld. Ons wordt altijd verteld dat het zo werkt maar we hadden het nooit gezien en dat weet je niet hoe je dat moet interpreteren. We weten nu dat het echt zo gebeurd. Heel mooi zo. We hadden een lange rit voor de boeg ruim anderhalf uur. Bijna aan de Bulgaarse grens, Greaca voor degene die het op willen zoeken. Na eerst een gebed in de bus gedaan te hebben zijn we vertrokken. Het einddoel was een gezin met 15 kinderen, de jongste is 3 maanden. De man/vader van dit gezin is ziek en kon niet helpen met het lossen. De kerk van pastor Emil en de studenten van ITP helpen dit gezin waar nodig. Aan de andere kant probeert dit gezin ook anderen te helpen. Ze hebben bijeenkomsten opgezet om bij elkaar te komen (waarschijnlijk te vergelijken met huisgemeenten). Alles schoon in huis, de kinderen die van school kwamen heel beleefd en verzorgd. Hier hebben we alles gelost. Een klein gedeelte is voor het gezin zelf en de rest zal verder uitgedeeld worden. Nog verder weg van Boekarest.
Dit gezin zelf heeft een kinderwagen gekregen. En ook hier was het weer worstelen om die in elkaar te zetten, ongelofelijk dat je met 4-5 man en een moeder nog moet worstelen voordat alles in elkaar past. Maar voordat we teruggingen lag de kleine in de kinderwagen.
Voordat we weer op pad gegaan zijn heeft de vader van het gezin in de voortuin een gebed gedaan.
We waren iets te laat terug bij ITP. Ja, dan wordt Romica zenuwachtig, hij had ons al gebeld maar alles is goedgekomen. Ja echt alles is nu op de eindbestemming. Alle lokalen en de garage zijn leeg. Onvoorstelbaar hoeveel werk ITP heeft verzet. Iets waar wij heel dankbaar voor mogen zijn. Wij hebben alleen de goederen in Braşov niet gezien maar Romica kwam vanmorgen met een brief van de kerk van Braşov (met de vele stempel wat typisch is voor Roemenië). In deze brief bevestigen zij dat ze de goederen ontvangen hebben en dat zij ze zullen uitdelen aan de mensen/gezinnen van buiten de kerk die ze nodig hebben. Deze goederen zullen allemaal bij niet Christenen terecht komen. De kerk in Braşov heeft dit vorig jaar ook gedaan. Zij hebben een comité in het leven geroepen voor dit doel. Onderweg van Pastor Emil gehoord waarom wij geen goederen aan Chiselet gegeven hebben. Dat was voor ons een groot vraagteken want het was één van de armste dorpen waar we ooit geweest zijn. Wat blijkt, de kerk van pastor Emil in Boekarest heeft dit dorp min of meer geadopteerd. Ze sturen vanuit Boekarest kleding en andere goederen. Daarnaast gaan ze eens per maand met voedsel ernaar toe. Dat wordt bereid in de kerk waar ze dan met z'n allen eten en de kinderen gelijk Bijbels onderwijs krijgen. Vorig jaar hebben ze ook voor de kinderen een schoenendoosproject gedaan. De dozen zijn gevuld door de kinderen in Boekarest en ze hebben ze zelf uitgedeeld in Chiselet. Vanmiddag heb ik met Romica gesproken eigenlijk meer een brainstormsessie gehad of er zaken zijn die we kunnen verbeteren of veranderen. Eigenlijk een evaluatie en of we een soort project kunnen opzetten met het evangelisatie materiaal. Ideeën zat. Gedurende het jaar zullen er best wel weer veel e-mails over en weer gaan om dit uit te werken. Via andere kanalen zullen we jullie op de hoogte houden maar het is fijn om samen te proberen het verder uit te bouwen.
Dit is het laatste verslag uit Boekarest. Als we thuis zijn hopen we nog een afsluitende mail te schrijven maar gezien de aankomsttijd denk ik niet dat het wijs is morgen hierop te wachten. Het zou wel eens woensdag kunnen worden. We hopen een goede vlucht en een behouden thuiskomst te hebben. Het lukt niet om foto's erbij te doen. Die hebben jullie nog tegoed Vanuit een zonnig en warm Boekarest, Leen, Arend, Adrie en Anneke
