Colofon HET DENKEN, een afwijking © Anja Oldegberts Ontwerp omslag: Kathelijn Fij 1e druk mei 2010 2e druk augustus 2011 3e herziene druk maart 2013 ISBN 978-94-6203-320-7 Uitgeverij Boekenbent www.boekenbent.com Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgenomen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande, schriftelijke toestemming van de uitgever of auteur.
Inhoudsopgave Inleiding 9 Voorwoord 11 HET DENKEN, DE AFWIJKING Het antwoord 15 1. Ons denkvermogen de oorzaak van problemen 19 2. Wat is denken en waar bevindt het zich 23
Denken 23 Wat doet Het Denken 24 Zijn wij Het Denken ? 24
3. Het ontstaan van Het Denken 27
De natuurlijke mens 27 De afwijking 28 Eenheid 30
4. Bewustzijn en Intelligentie 35
Bewustzijn 35 Bewustzijn is de kern van iedere cel 38 Intelligentie 40 Technologie 41 Linker hersenhelft 44
5. De stem van Het Bewustzijn 47
Het Instinct 47
HET GEZICHT VAN HET DENKEN 6. De droom 57
Beschaving 57 Welvaart 60 Meer, beter, best 62 Gelijkwaardigheid 63 Geschiedenis 65 7. Carrière 69
Emancipatie 69 Succes 72 8. Het einde van de droom 75 9. Denken versus Instinct 81 DE KORTZICHTIGHEID EN DE GEVOLGEN VAN HET DENKEN 10. Relaties en liefde 89
De schone schijn 89 Liefde 94
11. Voortplanting 99
Seksualiteit 99 Homo-seksualiteit 102 Travestiet en transseksueel 106 12. De jonge mens 111
Kinderen 111 Pubers 114
13. Individualiteit 117
Persoonlijkheid 117 Karakter 119 Gewoon zijn 119
14. Ziekte en gezondheid 123
Oorzaak van ziek zijn 123 De dood 130 Het leven zoals het is 133
15. Wat zijn emoties 135
Dromen 135 Emoties 136 Toeschouwer zijn 138
HET VERMEENDE HOUVAST VAN HET DENKEN 16. Traditionele religies 143
God en zijn oordeel 143 Twijfel 146 Hierarchie 149 Vrije wil 152 Vrijheid 153
17. Andere spirituele opvattingen 155
Natuuroverstijgende transformatie 155 Zelfverwerkelijking 155 Leven met een opdracht 158 Het Denken is God 160 18. Spiritueel zijn 163
Spirituele beweging 163 Spirituele Alpen 165 Hype 167
19. Spirituele clichés en misvattingen 171
Hier en nu 171 Verlichting 172 Humor 174 Genieten 174 Het verleden achter je laten 175 Niet zoeken 176 20. De wereld verbeteren 179
DE BELANGRIJKSTE STAP NAAR ZELFKENNIS 21. Vragen 185
Motivatie 185 Geboren denker 187 Faalangst 187 Zuiver denken 188 Meditatie 188 Met beide voeten op de grond 190 Slot 191 Workshop 193 Bronnen 195
Inleiding
Dit is de herdruk van Het Denken, een afwijking. De tekst is daar waar nodig uitgebreider en nog duidelijker verwoord dan in de eerste uitgave. Vragen en opmerkingen door de jaren heen zijn erin verwerkt en er worden nu rechtstreeks en soms plotseling vragen aan de lezer gesteld om bij zichzelf te rade te gaan. Het is wel zeker mogelijk om de wereld te veranderen door bij jezelf te beginnen. Het is mogelijk om jezelf terug te vinden en bevrijd te zijn van depressies, van angsten, onrust en druk. Dat weet ik uit eigen ondervinding. In 1982 kreeg ik een ingrijpend inzicht in de werkelijkheid. Het lang gezochte antwoord op de vraag wie en wat ik eigenlijk was, openbaarde zich. Vanaf dat moment beleef ik ieder moment intens, zonder te dromen en zonder het belang van ‘het hebben van een toekomst’. Steeds meer mensen schijnen te beseffen wie ze echt zijn, gezien de grote aantallen boeken die hiervan lijken te getuigen. Dit neemt niet weg, dat het merendeel weliswaar beweert het leven te begrijpen, maar voor de ‘wetende’ is het niet meer dan interessantdoenerij. De wereld zit vol met zogenaamd gerealiseerde mensen waaronder velen zichzelf ‘spiritueel leraar’ noemen. Ik bied je geen methode aan om erachter te komen wie je bent, eenvoudig omdat er geen methode, stappenplan of therapie bestaat om inzicht in de werkelijkheid te krijgen. Wil je wijzer worden, wijs dan iedere leraar die je iets belooft de deur en kijk zelf. Een echte leraar zal zichzelf geen leraar noemen en zal je te allen tijde terugverwijzen 9
naar je eigen verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid. De belangrijkste en enige stap naar inzicht is: vol overgave willen weten wie je bent. Er moet een onvoorwaardelijke bereidheid zijn om vanzelfsprekendheden onder de loep te nemen. De bereidheid om jezelf vragen te stellen en met nieuwe ogen te kijken. Dit boek is niet voor degene die hapklare brokken voorgeschoteld wil krijgen, het liefst in honderden pagina’s met oneindig veel voorbeelden. Dit boek is voor degene met moed. De moed om de wereld te veranderen door bij zichzelf te beginnen. Dit boek is voor hen die moeite willen doen om het meest belangrijke in het leven te begrijpen, namelijk het leven zelf. Ten behoeve van bewustwording is het beter om het boek niet in één keer uit te lezen. Lees kleine stukjes en leg dan het boek even weg, laat de vragen tot je doordringen en toets of hetgeen je hebt gelezen waar is of waar kan zijn. Onderzoek het. Lees desnoods het boek na enige tijd nog een keer. Het Denken kan blind ergens overheen lezen of het kan zijn dat je er toen nog niet aan toe was maar nu wel. Ik geef mijn visie weer vanuit het teruggekeerd zijn naar wie ik van oorsprong ben en vanuit het antwoord dat ik kreeg op mijn vraag: ‘wie ben ik?’ op 7 februari 1982 (zie blz.15). Noemde Eckhart Tolle (schrijver van o.a. ‘De kracht van het nu’) het denken een ziekte, ik ga verder en beweer dat Het Denken geen volgende stap is in de evolutie, maar een fatale afwijking. Het Denken is de enige veroorzaker van alle collectieve en individuele problemen. Het Denken, een afwijking is een filosofie out of the box van de gangbare spirituele en filosofische zienswijzen. In die zienswijzen gaat men met name in spirituele kring ervan uit dat iedereen in staat is om zichzelf terug te vinden en daarmee bevrijding en verlossing te ervaren. Ik beweer dat het niet zo is. Lees en kijk mee hoe in ieder hoofdstuk Het Denken in al zijn facetten wordt ontmaskerd als zijnde de kroon op de schepping. 10
Voorwoord
Ik beschrijf tussen mijn filosofische benadering door hoe ikzelf Het Denken ontmaskerde. De stukken tekst die geplaatst zijn tussen twee symbolen zijn de belangrijkste momenten in mijn zoektocht. Als ik in mijn boek hij noem dan kan dat ook gelezen worden als zij. Ik heb voor één aanduiding gekozen, omdat het zo makkelijker leesbaar is. Het is niet mijn bedoeling om wie dan ook buiten te sluiten. Ik wil confronteren, niet discrimineren. Het Denken schrijf ik met beginhoofdletters. Op deze manier wil ik ons denkvermogen onderscheiden van de gangbare meningen en duiden als verzamelnaam voor alles wat met denken te maken heeft. Zo ook met Het Instinct, met Intelligentie en met Het Bewustzijn.
11
HET DENKEN, DE AFWIJKING
13
Het antwoord
Ik voelde de leegheid toen Het Denken mij schaamteloos in de steek liet en al zijn voorstellingen schijn bleken. Het werd steeds duidelijker dat ik er zelf achter kon komen of iets goed was of slecht. Niet door het te bedenken, maar door mij over te geven aan mijn zintuigen en gevoelens. Tijdens de opleiding voor Gestalttherapeut, in één van de weekenden, liet ik mij zonder weerstand meevoeren in gevoelens en emoties. Lichaam en geest leken zich te ontdoen van al het opgelegde. Bij de laatste confrontaties leek mijn lichaam zich los van mij te uiten en zelfstandig te ademen. Ik keek verbaasd toe. De pijn in het verdriet waaraan ik mij overgaf trok uit mijn lijf in een uitademing die niet leek op te houden en die tezamen met de geuite pijn in een oerschreeuw oploste en verdween tot door mijn tenen heen de aarde in. De ademhaling werd hijgend. Even plotseling als het ademen ontstond stopte het. Ik opende mijn ogen in verwondering: alles leek stil te staan in heldere kleuren en licht. Op weg naar huis voelde ik me vreemd. Er waren twee zijns ervaringen. Die gespletenheid was niet alleen in mij, maar ook daarbuiten. Angst en kracht. De angst, dacht ik, zou mij kunnen vernietigen. De kracht daarentegen maakte me sterk. Eenmaal thuisgekomen overheerste de angst. Die angst was er altijd wel, maar op de achtergrond aanwezig. Door Het Denken kreeg ik hem (tijdelijk) onder controle, maar nooit was hij zo groot en on15
ontkoombaar daar als deze keer. Tergend langzaam besloop hij me in stille dreiging en waanzin en sloot me onontkoombaar in. Ik wist niet waar ik uit zou komen toen ik besloot om de angst toe te laten. Het voelde als een stap naar het einde van mijn bestaan, alsof ik alles achter me liet in een sprong naar de dood. Ik sprong. De waanzin ving mij op en kroop sidderend omhoog in mijn lichaam. Instinctief en zeker wist ik dat ik de angst met volledige concentratie moest blijven volgen en dat ik niet mijn adem moest inhouden, maar goed moest blijven doorademen. Terwijl de angst leek te verdwijnen uit mijn kruin en verder naar buiten, voelde ik in mijn buik een onbekende warmte. Een warmte inherent aan seksuele energie maar lichter, niet gebundeld, niet gefocust op het willen van seks. Onzeker maar met overtuiging gaf ik mij ook over aan dat gevoel. Plotseling, zonder waarschuwing, overrompelend, overspoelde het mijn lichaam en nam resoluut bezit van mijn hele wezen. Deze liefdevolle omarming die met sterke armen niet alleen mij maar het hele universum omvat, verspreidde zijn vurige adem door mijn hele lichaam en blies met kracht mijn denkende bestaan weg naar een totale bevrijding. Mijn lichaam leek er niet meer te zijn, het voelde gewichtsloos. Ik bestond niet meer, maar werd bestaan. Het Denken verdween voorgoed in een verbijsterende stilte en in het overtuigde besef: ‘Dit ben ik.’ Deze geruisloze stilte die zijn milde liefde ongeremd seint naar iedere cel van mijn lichaam en daarbuiten, deze bevrijding die alles oplost in aanvaarding, dat ben ik. Dit mij tot aan de wortel bewust zijn van alles en iedereen om mij heen, zonder gedachten aan verleden en toekomst, zonder welke gedachte dan ook, dat ben ik. Tegelijkertijd besefte ik, dat er geen individualiteit bestaat, dat ik niet anders ben dan jij, maar dat alles en iedereen dit ene en hetzelfde is. 16
Ik keek om en herinnerde me dat ik dit altijd al was. Ik wist dat mijn zoektocht ten einde was. Ik had het antwoord op mijn vraag gevonden. 7 februari 1982.
17
1. Ons denkvermogen de oorzaak van problemen
De wereld waarin wij leven ziet de denkende mens als het glorieuze eindproduct in de evolutie. Er wordt beweerd dat onze buitengewone intelligentie ruimschoots die van de rest van de natuur overstijgt. Wetenschappers en filosofen hebben geen slotconclusie over wat denken precies inhoudt en waar het zich bevindt, wel zijn ze het erover eens dat het vermogen om problemen op te lossen een belangrijk onderdeel van denken is. Om me heen kijkend en heel dichtbij ben ik er zeker van dat ons zo geroemde denken geen bijzonderheid is, maar een fatale afwijking, een fout in de natuur. Alle problemen in de wereld en al het lijden, zowel collectief als individueel, worden niet verholpen maar veroorzaakt door Het Denken. Kijk naar de gevolgen van ontbossing, het leegroven van de zeeën en de uitstoot van giftige gassen: klimaatverandering, het uitsterven van diersoorten, van planten en bomen, het smelten van de poolkappen en daarmee samenhangend de stijging van de zeespiegel. Niet alleen is Het Denken de veroorzaker van problemen in de natuur, ook is het de veroorzaker van onze eigen problemen. Datgene wat we onder invloed van Het Denken gemaakt hebben en alle verworven kennis door middel van dat denken resulteert uiteindelijk niet in het gevoel van welzijn en veiligheid waarnaar we steeds op zoek zijn. De onveiligheid door roofzucht, terrorisme en de dreiging van rampen door het uitbuiten en vervuilen van de Aarde lijkt zelfs, 19
ondanks onze kennis, nooit zo groot geweest als nu. Om ons veiliger te kunnen voelen voorzien we onze huizen van driedubbele sloten, alarmbeveiligingen en camerabewaking. Om ons te beschermen schaffen we bodyguards en wapens aan. Wat we door middel van Het Denken hebben bereikt, is de erfenis van het verlangen naar ‘meer, groter, aangenamer en langduriger’. De denkende mens wil nooit hier zijn, behalve onder voorwaarden; hij wil altijd daar zijn, ergens in de toekomst. Soms is er even de euforie als het doel is behaald of als de wens is gerealiseerd. Een kortstondige blijheid die al snel weer omslaat in onvrede. Succes en applaus zijn aangenaam bevestigend maar meestal van korte duur of moeilijk te handhaven. Werd je gisteren nog de hemel in geprezen, vandaag zit er alweer een ander op je plaats. En steeds na die verre fantastische reis, kom je toch gewoon weer thuis waar de droomauto die voor de deur staat, alweer oud is. We hopen dat het leven er morgen, volgend jaar of over vijf jaar beter uit zal zien of dat angsten, depressies en onvrede in de toekomst ineens en uit zichzelf zullen verdwijnen. Dieren luisteren naar de stem van hun natuur, ze zijn wie ze zijn en dat zorgt voor orde; de natuur ordent zichzelf. De mens is van de natuur afgeweken en luistert naar de stem van Het Denken. Luisteren naar Het Denken zorgt niet voor orde, maar voor wanorde en vernietiging zoals blijkt. Zou de evolutie bedoeld zijn om een eindproduct te creëren dat zichzelf en zijn planeet vernietigt? Of is het ontstaan van Het Denken gewoon te wijten aan een afwijking?
v Ik werd eenentwintig. In 1967 was dat de leeftijd waarop je wettelijk volwassen werd. Hoewel volwassen geacht, leek de zeggenschap over 20
mijzelf niet ineens vanzelfsprekend. Ik zag geen acceptatie om wie ik was, maar nog steeds de opvoedende afkeuring. Ik voelde verzet hiertegen, maar niet de kracht om dat kenbaar te maken. Toen mijn buurvrouw stierf aan een hartstilstand realiseerde ik me geschrokken dat ook ik zomaar dood kon gaan en dat terwijl ik het geluk nog niet gevonden had. De angst voor een plotselinge dood was er vanaf dat moment dagelijks en er kwamen steeds meer angsten bij. Fobieën. Mijn leven bestond uit angst en uit angst voor de angst. Af en toe was er een periode waarop de angsten leken te zijn verdwenen, maar ze kwamen terug. Ik bleef me een vreemde voelen in de volwassen wereld waarin iedereen zich zo gemakkelijk leek te bewegen, behalve ik. De tegenstrijdigheden en de hypocrisie die ik zag maakten me verward. Op mijn drieëndertigste besloot ik dat ik niet langer wilde leven. Was de angst voor de dood intussen verdwenen, nu wilde ik zelf niet meer. Mocht ik al een idee hebben over wie ik was, het leek niet goed te zijn en evenmin wist ik hoe ik aan de wirwar van signalen die mij vertelden ‘zo behoor je te zijn’ kon voldoen. Het signaal dat ik opving was: je bent niet goed zoals je doet. De wereld zat voor mij vol met opvoeders: vaders, dominees en schoolmeesters. Ik wist niet beter dan te gehoorzamen. Hoewel mijn verzet telkens weer groot bleek was de gevoelde mogelijkheid om mij daadwerkelijk van mijn ‘meerderen’ te bevrijden onbekend en (onbewust) geconditioneerd onaanvaardbaar. Ik was en gedroeg me als slachtoffer en als onderdrukte zonder me dat te realiseren. Ik overwoog een aantal mogelijkheden tot zelfmoord en koos de meest effectieve: voor de trein gaan liggen. ‘s Avonds in bed wilde ik tot in detail voor me zien hoe ik het zou gaan doen. Ik zag hoe ik ging liggen, voorover met mijn hals en polsen op de 21
rails. Ik voelde de trein onafwendbaar aanstormen en dreunend trillen door mijn lijf. Ik zag hoe de trein over mij heen raasde en hoe hij mij onthoofdde. En ik zag hoe ik daar lag, levenloos, hoofd en handen los van het lichaam. Ik was er niet meer en dat voelde goed en definitief. Zo zou ik het gaan doen, morgen. Met dit vaste voornemen viel ik ontspannen in slaap. ’s Ochtends werd ik wakker in een milde rust. Verbaasd merkte ik dat de behoefte aan zelfmoord was verdwenen. Door mijn definitieve besluit om uit het leven te stappen, maar vooral door de manier waarop ik het zou doen haarscherp voor me te zien, had ik in feite al een eind aan mijn leven gemaakt. Deze keer beleefde ik mijn dieptepunt zonder te vluchten. Al zou ik dat toen geen vluchten hebben genoemd. Ik zag geen andere mogelijkheid. Vanaf hier begon de zoektocht naar wie ik eigenlijk was. Mijn motivatie was groot, want wat had ik nog te verliezen?
v
22
