Coen Wirtz. Themanummer JAAR NUMMER

z er t r i m W m n u e Co eman Th JAAR NUMMER

DUS 01 seizoen 2012-2013

US Basketball heeft als thuishal de Amstelcampushal Tweede Boerhaavestraat 10 1091 AN Amsterdam

Bestuur

Redactie

[email protected] www.usbasketball.nl

[email protected] Ard Buikema

Voorzitter Céline van der Peet

Esther Visser ´t Hooft

Penningmeesters Erik Miedema Tessa Kempen

Laurens van der Graaff

Secretaris Jitske Roosjen

Sigrid den Elt

Merel Hondebrink

Wedstrijdsecretaris Inge Killian

In het bijzonder wil de redactie van de DUS Coen Wirtz bedanken voor het verzorgen van een enorme bron van inspiratie. Heb jij een ook speciale US-held of bijzondere US’er? Laat het de DUS redactie weten en stuur een inspirerende mail naar dusredactie@gmail. com.

Algemeen bestuursleden Raymond Aartman Iteke van Hille

2


Inhoud Pagina

Woord van de Voorzitter

4

Noot van de Redactie

5

Tipje van de Sluier

6

Met sterven bedreigd

8

de succesformatie van de DUS de Wibauthal

De Amstelcampushal onder de loep 10 DUS-count

11

Plaatjespagina

12

Coen Wirtz-Katern

15

Teamuitjes

19

ITUS-katern

24

standen

3


Opnieuw thuiskomen “Shit zeg!”, dacht ik vorig seizoen toen de gemeente met de mededeling kwam dat de Wibaut tegen de vlakte moest. Niet dat het nou echt nieuws was, want als het zwaard van Damocles hing deze gebeurtenis ons al enige jaren boven het hoofd. Maar ja, dat zwaard hing daar prima. We dronken nog steeds onze biertjes al zittend op de versleten banken in de kantine. En als de basket na het lossen van een schot iets opzij bewoog, dan schoven we die gewoon weer terug. Alles aan de Wibaut voelde vertrouwd. En dat zou ineens verdwijnen na de zomer van 2012. Nachtmerries had ik over een te grote steriele kantine. Over overbelichte velden en een afgelegen en verlaten tribune. Strontzenuwachtig was ik, de eerste keer dat ik de nieuwe hal binnenliep. De quote: “Als het maar geen Apollohal de tweede wordt, die hebben zo’n ongezellige kantine” door een USer geroepen op het sloopfeest - hoorde ik nog even extra door mijn hoofd galmen. Ik duw tegen de deur. De nieuwe deur van de Amstelcampushal. De frisgroene kleur viel als eerste op. En daarna de enorm lekkere loungebank die uitkijkt over de velden. De eerste USers met pitchers aan de bar waar John vanachter glimlachte. Het voelde als vanouds. Het voelt als vanouds moet ik natuurlijk zeggen. Een half jaar verder is het alsof het nooit anders is geweest. Ok, er zijn enkele veranderingen. We hebben geen schimmel meer in de douches, als je het toilet doortrekt dan spoelt deze daadwerkelijk door en de baskets zitten, ondanks dat ze uit het plafond komen, muurvast. Maar die veranderingen zijn natuurlijk minimaal. Want nu zelfs ITUS onze nieuwe Wibaut onveilig heeft gemaakt – hulde daarvoor aan Stan, Bolke, Iteke, Marie, Sigrid, Jiska en Roy – gaan we hier natuurlijk echt nooit meer weg. Het spreekwoord: “Haal je de hal weg van de USer, toch haal je de USer niet uit de hal”, is op ons wel van toepassing. Welkom thuis! Céline

4


noot van de redactie Het Guinness Book of Records is weer een record rijker; ’s werelds langste brainstorm duurde 524 dagen en voor u ligt het resultaat. Na anderhalf jaar van afwezigheid presenteren wij eindelijk een nieuwe DUS. Vele trouwe lezers hebben geklaagd bij de bezorgdienst, de drukker en zelfs bij het bestuur. Het treurige feit wil dat wij door een gebrek aan motivatie, inspiratie en levenslust het niet konden opbrengen een DUS te vervaardigen. Wat is er in die tussentijd allemaal gebeurd? Twee redactie leden zijn vertrokken naar het noorden van India voor een meditatie cursus en een workshop van Ben Tiggelaar ‘Vind je chakra in één dag!”. Een ander trok zich maandenlang terug in een klooster in Bretagne. Tot slot bezochten wij nog een lezing van Tanja Nijmeijer: “Van Denekamp naar Bogóta: hoe ik mijn leven op de rit kreeg”. Hoger doel van deze omzwervingen? Terugvinden van ons chakra, ons mojo, een beetje begeisterung op zijn minst. Om te beginnen met een thema. Waar moesten we in ’s hemelsnaam over schrijven? Was alles niet al een keer gedaan? Zijn we niet gewoon toe aan wat vers bloed in de kantine? En dan opeens kun je jezelf wel met een grote moker voor je kop slaan. Al die levensvragen om niks, waarom die twijfel, waarom het onzekere? Je ziet Coen Wirtz daar staan. Pilsje in de ene hand, vijf dames eten uit zn andere hand. Alsof het hem geen moeite kost rijgt hij verhaal aan verhaal, grap aan grap. Ze hangen aan zn lippen. Wij willen ook hanglippen. Wat kun je doen als je zelf niet zo cool bent? Schrijven over iemand die wel heel cool is. Daarom ditmaal: de Coen Wirtz special! Wij doen ons best een klein graantje mee te pikken van de magie die Coen Wirtz heet. En noem ons maar goedkoop, vergelijk ons maar met een roddelblad. Maar bedenk wel dat wij naar hetzelfde op zoek zijn als jullie. Dat we allemaal, al is het maar voor even, een klein beetje Coen Wirtz kunnen zijn.

5


tipje van de sluier Zonder redactie geen DUS, zo is het afgelopen jaar eens temeer gebleken. En aangezien de DUS het cement van de vereniging is kan rustig gesteld worden dat de DUS-redactie een machtig orgaan is. Actieve redactieleden kennen een strikte en twijfelachtige geheimhoudingsplicht. Eenmaal inactief echter staat niets meer in de weg voor een stukje publiciteit. Hieronder ontluikende inzichten van ex-redactieleden middels 4 knetterende vragen.

1. 2. 3. 4.

2. Wie schrijft, die blijft. Als ik nog voor de DUS zou schrijven, dan zou ik nog gewoon in dames 2 spelen en 2 a 3 keer per week pitchers bestellen. Bij het bekendmaken van mijn aftreden als redactielid werd alles me ontnomen. De Wibauthal bleek plots een uitgang te hebben. Met nostalgie denk ik terug aan de tijd dat ik me van binnenuit beklaagde over de fuik. 3. In toekomstige DUS’sen moet vaker horizontaal geprogrammeerd worden, met geregeld iets exact haaks daarop.

Voor de kneuzen onder ons: waarom is de DUS ook al weer van cruciaal belang binnen de vereniging? Waar zou je zijn beland als je niet zou beschikken over een dergelijke CV-knaller als het DUS redactielidmaatschap? Wat zou je onder het mom van vroeger was alles beter graag veranderd zien in de toekomstige DUS’sen? Heb je verder nog iets te melden?

4. De intelligentsia van US pocht graag met de naam DUS en claimt dat het staat voor het betere denkwerk. Logica, zo betogen zij, zou namelijk in het cement van de US-er zitten, zie bijvoorbeeld de afleiding x=2y en x=4, DUS (eureka!) y=2. Echter, diepgravend etymologisch onderzoek heeft uitgewezen dat de naam zijn herkomst vindt in het West-Brabantse Steenbergen en wel van mijn neef Harold. Hij heeft de bijzondere karakteristiek dat hij achter vrijwel iedere zin het woord DUS plaatst, waarna hij een veelzeggende stilte laat vallen. DUS…

Maaike Vonk: 1. Zoals iedereen weet stijgt het USgevoel significant op de avond van de uitreiking van het infrequent verschijnende kwaliteitsclubblad. Wat vrijwel niemand weet is dat het verschijnen minutieus door de redactie getimed wordt, namelijk zeer kort voor de US-bestuursvergadering. Via framen, neurolinguistisch programmeren, subliminale boodschappen, en andere listige beinvloedingstechnieken fluisteren we cruciale besluiten in. Onze redactievergaderingen ervaarde ik altijd als vrolijke bedoelingen, vooral als we doornamen welke besluiten het US-bestuur ‘autonoom’ en ‘na zeer veel wikken en wegen’ in hun vergadering had genomen. Je zou kunnen stellen dat de notulen van de bestuursvergaderingen al tevoren in de DUS geschreven staan. Of niet, wat jij wil.

Bolke Koster 1. Achter de feiten aanlopen is het nieuwe trendwatchen, doe je hier niet aan mee dan ben je de risee van de vereniging. De DUS is het medium bij uitstek om naar behoren achter de feiten aan te kunnen lopen. 2. Mijn CV interesseert me geen hol. Een regelrechte babe magnet, dat wordt je ervan. Ik denk dat ik damescoach, barman, vakantieleider én skileraar had moeten worden om dat te compenseren!

6

DUS 01 seizoen 2012-2013 3. Ik zie het als mijn grootste persoonlijke mislukking dat de rubrieken die ik ooit bedacht voor andere bladen, te weten ‘wist-u-dat’, ‘Maria weet raad’ en ‘mijn lijf’ nooit de overige redactieleden hebben kunnen overtuigen. Wie weet heeft de nieuwe redactie meer visie en lef. 4. Krokodillen zijn verrassend snel op het land, maar ze zijn niet wendbaar. Als je zigzagt kun je ze altijd van je af schudden. Als je een rozijn in een vers glas champagne laat vallen, zal die continu van onder naar boven in je glas blijven stuiteren. En tot slot, alle klokken in Pulp Fiction staan op 4:20.

Michiel Bles 1.

Waarom doe je ballen in je soep?

2. Customer service medewerker bij de Frisia Bank. 3.

Beeld, geen tekst.

4. De beerput, daar gaat-ie. Bolke K, wat moet je daarmee als redactielid? Altijd veilig in het midden, nooit eens een uitspatting, nooit eens het randje opzoeken. Een maaiveld? Bolke Koster niet gezien. En bier halen? Ho, maar. Coen W, man, gek word je van ‘m. Lult de hele redactievergadering de oren van je kop. Maar iets zeggen? Dacht het niet. Speelde het vuile politieke spel in de redactie als geen ander. Was voortdurend aan het drammen, aan het zuigen. Het moest volgens Coens regels en wie er tegenin ging, werd publiekelijk aan de schandpaal genageld. Coen vaarde wel bij deze door zichzelf gecreëerde angstcultuur. Maaike V, geen land mee te bezeilen. Geen afspraken mee te maken. Nooit eens een serieus verhaal, altijd maar die nihilistische prietpraat. Bronnen checken, ha, dat is voor mierenneukers. Maaike schrijft uit de losse pols en als je het niet bevalt, dan zout je maar een end op. Of krijg je de tyfus. Dat is Maaike ten voeten uit. Dan hadden we nog een zooitje freelancers. Jan D. Ha. Ha. Ha. Om de strips van

7

Jan D, daar moesten de mensen om lachen, daar kwamen de mensen voor naar de kiosk, hoor. De jihadistische bommeldingen aan het adres van de redactie waren niet van de lucht, als Jan’s striphoekje weer eens van de pers kwam rollen. Zo plat, zo makkelijk scoren. Puur populisme. Boze tongen beweren dat Martijn B klakkeloos Amerikaanse NBA artikelen plaatste onder zijn eigen naam. Tegen die mensen zeg ik: jullie hadden gelijk. Er zijn hoogleraren voor minder de laan uit gestuurd worden. Bah. Dan Joost B, elk voorwoord van de voorzitter beginnen met ‘Hallo allemaal, de zomervakantie zit er weer op, ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van een aantal weken ontspanning en vertier’. Hoe kun je zo het 20-jarige jubileum als voorzitter aantikken? Tis mij een raadsel. Van hetzelfde laken een pak Stan B. Gortdroog, niet door te komen, nooit eens een knipoog, een woordgrap of een kwinkslag. Rammen was Stan z’n stylo, gevoelloos rammen. Als laatste in dit miserabele rijtje: Roel van den N. Een originele insteek, daar heb ik Roel daadwerkelijk nog nóóit op weten te betrappen. Een zin waarvan je denkt: verdorie, daar zeg je me wat. Helaas, niet in het repertoire van Roel. Wie kijkt er van op dat de volledige redactie zijn biezen heeft gepakt, op Roel na? Hij, die het zinkend schip zou moeten redden. Een regelrechte aanfluiting, dat is het. Tot zover. Het was mooi mensen. Coen Wirtz [komt nog, of niet, moet Coen weet je het nooit ]


MET STERVEN BEDREIGd De Wibauthal Ik zit in de Wibauthal en realiseer me dat ik binnenkort niet meer op die plek kan zitten. De hal gaat tegen de grond. Alleen er aan denken doet me meer pijn dan het missen van een open layup (die pijn went inmiddels wel). Uiteindelijk zorgt de Wibaut toch voor het succes van US. Het is met afstand de beste kantine van Rayon Noord Holland. Zonder Wibaut is er eigenlijk geen lol aan basketball te beleven. Als het niet zo mooi was dat je na je uitwedstrijd er ook nog naar toe kunt, zouden ze die hele uitwedstrijden van mij mogen afschaffen. Op Ijmuiden-uit na misschien; de fruitella’s ontbreken vaak, maar verder heeft het alles van een schoolreisje. Ik bestel een pitcher en een bord patat. Onze kantine is ouderwets gezellig. En dan bedoel ik niet het type gezelligheid dat de oma

thers en Sisters (die nog geen halfuur daarvoor de scheidsrechter hebben neergeslagen omdat de tafel de 24 seconden klok niet gereset had) een biertje mee drinken en ineens de beroerdste niet lijken. Het is de gezelligheid waardoor het niet erg is dat de snacks zo uit de frituur komen, dat de spelers van heren 7 met weemoed terugdenken aan de tijd van de tulpenbollen. Na 20 minuten hoor ik een wekker gaan. Ik zou willen vragen of dat betekent dat mijn patat klaar is, maar er is geen personeel achter de bar te bekennen. Naast de kantine is natuurlijk ook de hal zelf subliem. Vooral de tribune is mooi. Er komt zo nu en een scheids bij je op schoot zitten of er vliegt een afgeketste rebound tegen je smoel, maar dan heb je wel zitplaatsen waar Jack Nicholson bij de Lakers 5000 dollar per avond voor betaalt. “John!” “Hoe is het met m’n patat?”. “O, vergeten. Ik ga het gelijk in de frituur doen”. Toch denk ik dat het goed is als de Wibaut gaat sluiten. Ik heb geen zin om uit te rekenen wat de fysiologische gevolgen zijn, maar als je bedenkt dat het gemiddelde team drie keer langer in de kantine dan in de sporthal is, dan kun je er van uitgaan dat we net niet ons volledige potentieel benutten. US, dat is de enige vereniging waar je de zomervakantie nodig hebt om fit te worden. Nog een half uur later. De patat duurt nog even, de frituur was nog niet warm. Buiten de vereniging zullen ook een hoop

van je vriendin benoemt, nadat je daar geweest bent en je een ‘gesprek’ van 3 uur hebt gehad waarin ze uitgebreid over de zieke hond van de overbuurvrouw heeft verteld. Ik bedoel het type gezelligheid dat er voor zorgt dat zelfs de Bro-

8


gewoon een pitcher heette. Tegenwoordig bestel je een pietsjer en heet Jurre ineens Youry. Ook is er een beachboy met eeuwige zonnebril op. En als hij dat ding nou gebruikte om zijn ogen tegen het licht te beschermen begreep ik het, maar de bril doet slechts dienst als haarband. Maar eerlijk is eerlijk, de bediening is ten allen tijde zeer vriendelijk en inmiddels hebben we de nieuwe gastdames en –heren stuk voor stuk in ons hart gesloten. En noem me maar glas halfvol, maar ik zou zweren dat ons eten een stuk sneller geprepareerd wordt. De hal zelf was ook even wennen met van die baskets van na 1934. Waar de rest van Nederland al was overgestapt op fatsoenlijke ringen met glazen borden erachter, speelden wij nog geheel in de traditie van Naismith op een soort perzikmand aan de muur. Ook de driepuntslijn ligt niet meer op mini afstand en dat komt mijn immer bewierookte techniek bepaald niet ten goede. Aan de andere kant neemt het aantal airballs bij uitwedstrijden dan weer substantieel af. Maar met name het publiek moest even omschakelen. Opeens waren de plastic bekers en daarmee de beschonken supporters uit het straatbeeld verdwenen. Nu hoor je slechts af en toe wat gebonk op de ramen van de fanatiekelingen die toch echt niet zonder alcohol kunnen. Daar staat wel weer een echte tribune tegenover en uiteindelijk was dat toch wel een groot gemis gezien onze supportersaantallen. Maar goed, dit alles is slechts een voetnoot bij het verhaal dat we na ITUS kunnen optekenen. Namelijk het verhaal van een slordige 250 mensen die deze hal 3 dagen tot woning, basketball tempel en bar-dancing komen omtoveren. Want dat is toch de belangrijkste graadmeter voor een echte basketballhal. Of dat goed afgelopen is lezen jullie waarschijnlijk in het naschrift, wat ik nog net kan schrijven voordat deze DUS in april 2014 van de pers rolt.

mensen blij zijn als de gezelligheid wat afneemt. De economie helpen we er waarschijnlijk zo bovenop, als we op donderdag ook eens een keer wat anders doen dan koffie halen en nu.nl verversen. En De Stigter zal het ook wel waarderen als we niet meer met 40 man tot 4 uur in de Wibaut staan op de avond dat we zelf een borrel hebben georganiseerd. Ah, daar is mn patat al. Een flink bord dat net 10

minuten te lang in de frituur heeft gezeten. Zoals het een goede burger betaamt reken ik op het eind van de avond netjes af. 3,50 euro voor een bord patat en een aquarius. Je vertelt maar eerlijk dat er ook nog 2 pitchers op de rekening moesten, in de hoop dat dit goede karma er voor zorgt dat het in de nieuwe hal als vanouds zal zijn. Naschrift: De Amstelcampushal (ACS) Ik baal van het feit dat deze DUS zo laat verschenen is. Niet alleen omdat er daardoor een flink gat in mijn CV is ontstaan, maar zeker ook omdat de actualiteit van bovenstaand stukje behoorlijk is aangetast. Daarom bij deze een kleine reflectie op de angst voor het verlies van de gezelligheid. De eerste paar weken na ingebruikname van de ACS had ik vooral chronisch pijn aan mn ogen. Was ik op woensdag net die schroeiplekken op mijn netvlies van de afgelopen thuiswedstrijd kwijt, moest ik weer naar training. Naar verluid komt er een dimmer en ik mag hopen dat dit voor ITUS nog geregeld is. Verder was het even wennen aan de nieuwe barequipe. De Wibaut, waar een pitcher nog

9


DE AMSTELCAMPUSHAL ONDER DE LOEP Door onze redactie Met weemoed fietste ik voor het eerst langs een kaal stuk grond waar ooit de Wibaut stond. De overgang van deze oude stoffige hal naar het nieuwe steriel is fors. Voor veel US’ers dan ook gedoemd te mislukken; er kan immers niets op tegen onze Wibauthal. De DUS-redactie vraagt zich af of echt alles slechter is geworden en neemt de nieuwe Amstelcampushal grondig onder de loep. Beginnend bij het begin, de kleedkamers. In de Wibaut gezellig tegenover elkaar. Waardoor je als gelijk geslacht tijdens het omkleden met lieden uit de andere kleedkamer kon socializen. De houten bankjes mochten dan ondersteund worden door hun eigen afgebroken pootjes maar ze functioneerden nog prima. De kleedkamers in de ACH (voor de gemakzuchtige onder ons) zijn in de kern toch wel samen te vatten als strak, wit, strak, kunststof en strak. De aanbevolen vloerverwarming heeft het ook niet gered. Jammer. De grote zwarte platen voor de ingang zorgen voor een hermetisch afgesloten gevoel van de rest van de zaal. Al met al grote verandering en naar het oordeel van de redactie een achteruitgang. Na het omkleden staat iedereen te trappelen om het veld weer op te mogen. Het zelfde vertrouwde groen als waar iedereen aan gewend is. De velden in de Wibauthal lagen dicht op elkaar en de demping in de grond had haar beste tijd ver achter zich gelaten. En waar de vloer in de Wibaut het lelijke eendje was is de nieuwe vloer toch wel het mooiste jongentje van de klas. Licht deinsend glooit het mee als je over het veld heen zweeft (voor degenen waarvoor het zweven nog is weggelegd). De ruimtes tussen de velden zo immens dat het andere veld bijna uit het zicht is verdwenen. En de redactie oordeelt dat de velden vooruit zijn gegaan.

Na het vliegen en zweven over de nieuwe vloer moet er uiteraard ook gescoord worden. De baskets zijn nieuw. De witte houten borden uit de Wibauthal zijn niet meer. Deze zijn vervangen door een stel doorzichtig kunststof exemplaren. Over de borden kunnen we kort zijn. Ten eerste zitten ze vast. Ten tweede, heeft de een hier wel voordeel van en de ander niet. Het oordeel van de redactie luidt: zeer persoonlijk. Als je gutsend van het zweet klaar bent met trainen is de weg naar de kantine tegenwoordig wat langer. Eerst douchen schijnt op prijs gesteld te worden. Douchen in de Wibaut stond in de meeste gevallen gelijk aan levend verbranden en een gratis stoombad (ten minste in de dameskleedkamers, ervaringsdeskundigen op herengebied ontbreken bij het schrijven van dit stuk). Het stukje aluminiumfolie wat door moest gaan voor een spiegel deed zijn taak niet écht goed en gemiddelde verzameling haar in het doucheputje was op z’n minst dubieus. De doucheruimtes in de ACH zijn ruim, strak en schoon. De spiegel is daadwerkelijk een spiegel (tenminste in de dameskleedkamers). En het water dat uit de douche komt bereikt het kookpunt niet meer (tenminste in de dameskleedkamers). Voetnoot hierbij is als deze ook echt werkt wat niet altijd het geval is. Het oordeel van de DUSredactie over de douches in de kleedkamers luidt: de dameskleedkamers zijn vooruitgegaan. Over de mannenkleedkamers luidt het oordeel geen idee. Last but not least la cantina, het paradijs van John. Een paar maand geleden nog gemeubileerd als gezellige huiskamer. Maar ook de kantine heeft het moeten vergelden en is omgetoverd naar een hippere versie van zichzelf. Oude tweedehands banken vol oud zweet zijn ingeruild voor een reusachtige ‘chaise longue’ waar een klein team op past. Statafels met bar-

10

DUS 01 seizoen 2012-2013 Hipper, nieuwer, sneller. Maar naar oordeel van de DUS is de kantine er niet op vooruit gegaan. Echter zijn wij de beroerdste niet en raden John aan om een dimmer aan te schaffen. Want gelukkig is er nog één troost voor menig US’er, John is en John blijft John.

krukachtigen sieren de rest van het interieur. Afgemaakt met bouwlampen waardoor je je bier en medemens goed kan zien. Met je nieuwe Grolsch (let op geen bier maar Grolsch) in de hand kan dit alles op de woensdag en vrijdag aanschouwt worden onder toeziend ook van het nieuwe barpersoneel. Wat overigens ook een hippere versie van zichzelf is.

DUScount In deze splinternieuwe rubriek worden de standen van alle teams doorgenomen. Vraag jij je ook af waar het team waar jij net hebt gefloten staat in de competitie of ben je benieuwd hoe ons Dames 1 het doet. Check het hier. Team Stand Dames 1 6 Dames 2 1 Dames 3 6 Dames 4 6 Dames 5 2 Dames 6 12 Heren 1 3 Heren 2 3 Heren 3 8 Heren 4 13 Heren 5 7 Heren 6 11 Heren 7 12

Dit jaar is Dames 2 de koploper van U.S.. Als enige staan deze vrouwen bovenaan in hun competitie. Voor de winterstop ging het nog met vallen en opstaan maar met de afgelopen wedstrijden allemaal op winst is het tweede damesteam aan een opmars begonnen. Zin om een wedstrijd te kijken waar de winst gegarandeerd is, Dames 2 is een goede keuze! Ook de meiden van Dames 5 doen het goed in de competitie met een 2e plaats. Met deze score eindigen zij boven Dames 4 welke in dezelfde poule zit. Met nog maar een stuk of zeven wedstrijden te gaan kan het bijna niet meer slecht aflopen. Echter is de laatste wedstrijd wel de kaskraker van het seizoen; tegen U.S. Dames 4 uit. Het eerste mannenteam van U.S. doet het ook niet onverdienstelijk. Met een keurige derde plaats doet Heren 1 het prima in de competitie. Echter is alleen een kampioenschap goed genoeg om vorig jaar te evenaren. Maar met thuiswedstrijden tegen de nummer een en twee in het vooruitzicht ligt alles nog open. Coen W. zet hem op!

11

DUS 01 seizoen 2012-2013 Heren 2 staat net al het eerste ook op de derde plaats. Maar in tegenstelling heeft het tweede alleen nog een wedstrijd tegen de koploper te spelen. De nummer twee is enkele weken geleden al met één punt verschil verslagen. Het kampioenschap lijkt redelijk ver weg maar een top drie moet sowieso lukken. We zijn benieuwd.

plaats in de competitie wordt de onderkant toch opeens wel zichtbaar. De deskundigheid van de nieuwe coach kan er niet voor hebben gezorgd. Net als de dames van het derde en vierde mag Heren 3 ook de afsluitende wedstrijd tegen bekende spelen. Afgelopen keer is er verlopen met zestien punten verschil. Komt dat dus allen zien.

De trots van U.S., Dames 1 staat op een mooie 6e plek in de competitie. Wat wel opvalt is dat bijna alle afgelopen wedstrijden met tien punten verschil zijn gewonnen ofwel verloren. Als de concurrentie zo dicht bij elkaar ligt is het dan mogelijk om toch nog een paar plaatsen te klimmen?

De mannen van Heren 6 staan op de 11 plaats met een winstpercentage van 27%. Hiermee staan deze heren een na laatste in hun poule. Met nog zeven wedstrijden te gaan kunt u met de drie daarvan in de ACH wel wat support gebruiken. Nodig iedereen uit want zo vroeg op de dag is de hal vaak nog leeg.

Het gevarieerde Dames 3 staat net als twee andere teams binnen U.S. op de 6e plaats in de competitie. Ze hebben een erg goed seizoen gehad met hun kersverse coaches Laurens en Roy en winnen alle wedstrijden waar zij compleet zijn. Daar zit het venijn dan ook, met een groot deel van het team geblesseerd is de winst soms moeilijk te behalen.

Op de twaalfde van de dertien plekken vinden we Heren 7 in hun competitie. Deze bij de commissie relatief onbekende mannen hebben deze plek niet alleen aan hun spel te danken want uit betrouwbare cijfers weet de redactie van de DUS dat deze mannen twee keer niet hebben gespeeld. Maar met een winstpercentage van 29% wordt Heren 6 nog altijd overtroffen.

Nog meer 6e plekken zijn te verdelen aan Dames 4. Dit team heeft super veel nieuwe aanwas gekregen dit jaar. Een frisse wind door een team betekent ook aan elkaar wennen. Misschien is zo te verklaren dat dit team 4 plekken onder Dames 5 staat. Maar na de eerste keer te verliezen is er nog mogelijkheid voor revanche!

Ook op de twaalfde plaats is Dames 6 te vinden. Net als Heren 6 en 7 bijna onderaan. Dit toch wel geïsoleerde damesteam is op woensdagen altijd in de sporthal te vinden voor een biertje en gezelligheid. Wellicht is het daarom ook niet erg dat er maar twee wedstrijden zijn gewonnen. Dit team gaat onder het motto gezelligheid boven alles.

Het vriendenteam wat dit jaar Heren 5 heet staat op de 7e plaats. Bier drinken schijnt in dit team boven basketballen te gaan. Met een gemiddelde van tussen de 50 en 60 punten per wedstrijd komt dit team ook uit op een negatief doelsaldo. Misschien is het tijd voor minder gezelligheid of vinden jullie een goede middenmoot meer dan ‘zat’?

Last but not least Heren 4 op een dertiende plaats in de competitie. Met een winstpercentage van 12% en een negatief doelsaldo van 179 punten kunnen wij weinig anders dan ons afvragen waar het mis is gegaan. Heren 4 is een leuk team met mannen die toch een aardig balletje kunnen gooien maar toch wil het winnen niet echt vlotten. Misschien tijd voor een nieuwe core business?

Dit team mag dan wel de competitie met Heren 2 delen de plaats deelt u helaas niet. Met een 8e

12


plaatjesplezier

Striphoekje van Jan D.

Bolkes suggestie voor het thema van de 11e editie van ITUS:

Spuit11

13


14


DIT ARTIKEL HEET COEN WIRTZ... Door: Arie Boomsma Dit artikel heet Coen Wirtz. Want behalve de man, die de Wibauthal de mooiste plek van Europa vond, heb ik nooit een wonderlijk man ontmoet dan Coen Wirtz. Zoals Maxima betoogde dat ‘de Nederlander niet bestaat’, zo houd ik, Arie Boomsma, presentator en God, graag een vurig pleidooi voor de idee dat er niet zoiets is als ‘Coen Wirtz’. We zijn allemaal Coen Wirtz, en tegelijk is niemand Coen Wirtz. Het is simpelweg onmogelijk. Zelfs Coen Wirtz kan Coen Wirtz niet zijn. Het is teveel. Harry Mulisch deed in zijn befaamde boek De zaak 40/61 een experiment. Hij sneed de foto van nazi-kopstuk Adolf Eichmann in tweeën en drukte beide hoofdhelften gespiegeld aan elkaar af in zijn boek. Op de ene foto was Eichmann veranderd in ‘het monster Eichmann’ en op de andere foto werd hij ‘de getuige van de verschrikkingen’. Zoiets kunnen wij ook doen. Of iets heel anders, dan kan natuurlijk ook,

15

want eigenlijk sloeg dat van Mulisch helemaal nergens op. Neemt u dus maar eens een kijkje op onderstaande foto’s. Op foto 1 zien we namelijk een promovendus Sociale Psychologie, terwijl we op foto 2 een artiest zien die samen met Huub van der Lubbe door het land reisde. Coen Wirtz op foto 3 (pag. 14) draait hippe plaatjes op hippe feestjes en Coen Wirtz op foto 4 zong in de jaren’80 al liedjes met een heel hoog refrein. Foto 5 is trouwens een foto van een staafmixer en heeft weinig met dit artikel te maken. Wat wel met Coen Wirtz te maken heeft, is dat Coen Wirtz meerdere gezichten heeft en daarmee géén gezicht. Waar Spinoza revolutionair vaststelde dat God in alles zit, zit ook Coen Wirtz in alles. En iedereen. En ik stel me bij deze filosofische gedachtespanne graag voor dat er ook een stukje Coen Wirtz in mij zit. Een heel specifiek stukje. Of zeg maar gerust: stuk.


16


17

DUS 01 seizoen 2012-2013 Over de lul van Coen Wirtz gesproken, die staat altijd een bepaalde kant op. Net zoals bij biologisch-dynamisch brood heeft dat te maken met de stand van de sterren, het moment van de dag en of het eb of vloed is. Hij wijst altijd naar de plek waar de zon en het dichtstbijzijnde water, bier en vrouwen zijn. Het is een wiggelroede, en zodoende graadmeter en gids tegelijk. Een Lonely Planet van vlees. Als de lul van Coen Wirtz in de middeleeuwen geleefd zou hebben, zou hij op het marktplein als zonnewijzer gebruikt

nelijke professor van achter in de vijftig laten we achterwege. Het gaat immers om de naam, en niet om het plaatje dat erbij hoort, moet ook Coen Wirtz gedacht hebben. Coen Wirtz is bijzonder, en dat zijn vriendin zich al twaalf keer aan mij, Arie Boomsma, heeft voorgesteld, laat me koud. Het zal wel jaloezie zijn van haar kant. Dat ik Coen Wirtz ken en weet te duiden als geen ander, kan begrijpelijkerwijs leiden tot platvloerse kinnesinne in een web van onmacht en rancune. Ik geloof er tevens heilig

zijn en in de zeevaart als almanak. De lul van Coen Wirtz geeft richting in het bestaan. Coen Wirtz is seks. Niet voor niets werkt hij in zijn verschijning als Sociaal-Psycholoog louter samen met mensen die dubbelzinnige namen als ‘Doosje’ hebben, of ‘Vrugt’. En dan is er ook nog iemand in wiens naam ‘Van der Pligt’, een naam om geil van te worden: het beeld doemt op van een vrouw die zich altijd prima bewust is ‘van d’r pligt’. Dat het hier gaat om een man-

in dat de vriendin van Coen Wirtz minimaal vier woorden uit de vorige zin niet begrijpt. Het is niet erg, het komt er allemaal op neer dat Coen Wirtz een man is met vele gezichten, maar allemaal zijn ze om van te smullen. Mmm... Arie Boomsma Volgende keer een column met de titel: ‘Wie klotst er van Bolke Koster – Een verkenning’

18


teamuitjes Dames, Heeren leden der US Basketbal, Wat gaat er ieder jaar voor de start van het seizoen door jullie koppen heen? Ga ik me vastleggen aan de verplichtingen die bij een teamsport horen? Kan ik het verwachtingspatroon dat mijn teamgenoten hebben nog waarmaken? Kijk, die trainingen iedere woensdag; OK. Wedstrijdje op zaterdag of zondag; heerlijk. En die fluiten tafeltaken zijn ook zo erg niet – er zijn verenigingen waar de leden niet alleen verantwoordelijk worden gemaakt voor tafel-/fluittaken, maar ook voor bardiensten (moet je je voorstellen, bardienst bij US Basketbal! Met mensen als Stan Buis en DJ aan de “goede” kant van de bar…). Dan is er natuurlijk nog de verwachting dat je een biertje blijft drinken na de training. Dan is de balans van mooie en minder mooie verplichtingen wel ongeveer compleet. Toch? Neen, er is ook nog het fenomeen teamuitjes. Binnen ieder team zijn er wel een paar fanatiekelingen die het héle team jaarlijks een paar keer mee willen nemen op excursie. Als US´er wordt er van je verwacht dat je gedurende de tijdspanne van het teamuitje ook buiten de sporthal drinkt, lacht, plezier maakt met je teamgenoten. Teamuitjes, een (ongewenste?) sociale verplichting of quality time met je teamgenoten? Een greep uit de activiteiten die US-teams de afgelopen 3 seizoenen ondernamen. De schuingedrukte stukken zijn nooit eerder gepubliceerde verslagen uit seizoen 2010-2011 Verreweg het populairst was De Bierfabriek. De credits voor de ontdekking van de eigen

19

De kilometerteller aan de teamtap. Bierfabriek. tap-tafel gaan naar onze kampioenen van Heren 1. Maar inmiddels hebben ook de leden van d1, d2, d6 en h2 kennis gemaakt met de kippetjes, de pinda´s, de dansvloer en het gemak waarmee gevaarlijke hoeveelheden bier uit te tapkranen stroomt. De meeste US´ers weten the day after nog maar weinig van de gebeurtenissen in de bierfabriek. Stan, Karin en Sigrid daarentegen namen een langdurige herinnering mee naar huis, in de vorm van fysiek letsel. In het seizoen voor het jaar waarin De Bierfabriek zo populair werd onder US-teams bezochten de mannen van Jiska (H5) die andere Amsterdamse bierbrouwerij. Na het lezen van onderstaand verslag vroeg ik me slechts af: (hoe) heeft Jiska zich tot 3.00 uur staande gehouden tussen al dit drankgeweld? “Om drie uur ’s middags zijn we begonnen bij bierbrouwerij het IJ met een rondleiding en een proeverij. Daarna een hapje eten, zelf beslissen over je voorgerecht is er niet meer bij dat wordt gewoon tequila. En tijdens het wachten tussen de gerechten door is de voor heren 5 bekende award uitreiking. De nominaties

DUS 01 seizoen 2012-2013 vooraf leveren al een hoop gesprekstof op en tijdens de uitreiking is de spanning te snijden. Vooral bij de zo gewilde Iron Man. Toch maar even koffie zodat in ieder geval het begin van het vervolg van de avond nog bewust meegemaakt kon worden en de eerste Sjaak afhaak (met hele goede reden (echt)) uitzwaaien. En op naar Canvas. Daar kan ik kort over zijn, er was iets met karaoke en het was gezellig! Meer details heb ik niet onthouden, wat wil je, het is ook alweer een maand of 8 geleden en ik mis natuurlijk de kleedkamergesprekken achteraf. ‘s Maandag bleek dat, onafhankelijk van elkaar, zich nog een spontane activiteit had ontwikkeld, namelijk wie de meest spectaculaire val van de fiets kon maken op de weg naar huis. Geen idee wie de winnaar is geworden, maar er waren wel behoorlijk wat deelnemers.” Jiska Ook in H3 werd er dat jaar geworsteld met de peer pressure. “ Daniel (in het kader van privacy is hier een zuiver fictieve naam gekozen) liet deze avond meteen even zijn ruggengraat zien, door meermaals onder de peer pressure te bezwijken. Ter illustratie even zijn statements naarmate de avond vorderde. 23.00 u: Nee ik ga niet mee, ik moet om 6 uur werken morgen. 23.30 u: Ok, ik ga wel even mee, maar ik ga niet drinken. 24.00 u: 1 biertje dan, maar ik ga om 2 uur naar huis. 02.00 u: Ik ga me ziekmelden, nu ga ik cola BB’s halen. 02.15 u: Iedereen gaat naar huis. 05.00 u: Daniel belt dronken zn baas op dat hij zich ‘nie helemaal ok’ voelt.” Uit het tweede verslag van H3 kunnen we overigens wel concluderen dat het opgaan in de peer pressure een bizarre/prachtige avond oplevert. Conclusie 2: Samen-uit-samen-thuis staat

hoog in het vaandel bij deze mannen. Echter, ze hebben een ietwat aparte interpretatie van dit principe. “Hoe anders was het 2e teamuitje, woorden schieten te kort om het gekkenhuis te kunnen beschrijven. =Disclaimer: gezien de staat waar in de schrijvers zich bevonden mag niet worden aangenomen dat onderstaande volledig klopt, maar het berust zeker op waargebeurde feiten=

Het begon op een relatief rustig feestje in de Wibaut. De godenzonen van het derde hadden alweer hun 4e overwinning van het seizoen geboekt, doordat JBC het nodig vond zoveel P’s, T’s en zelfs 2 D’s te behalen dat ze nog met 3 man op het veld overbleven. Laat het maar aan heren 3 over om zo’n meermanssituatie eens even flink uit te buiten. Onder het genot van de hitjes die ons werden voorgeschoteld door DJ Stan begaven wij ons in een dubieus verkleedfeestje van US volleybal. Wij hadden ons zo verheugd op de dames, maar hier kwamen wij van een koude kermis thuis. Ze waren allemaal minimaal 2 meter (lang en/of breed) en in dagelijkse kledij bleek dat de mooie korte volleybalbroekjes een pushup werking hebben. Uiteindelijk kwam het feestje wel enigszins op gang en wisten enkele mannen toch nog een paar reuze volleybaldames voor een dansje te interesseren. Nadat DJ Stan op een haar na de trofee van allerbeste US DJ misliep (volledig onterecht uiteraard) togen de heren in verschillende fases naar de Trouw. Rick zette zijn ritueel voort en viel van zijn fiets (misschien had hij de fles Berenburg van 5 liter die hij met oud en nieuw had gestolen toch beter terug kunnen brengen naar de rechtmatige eigenaar -> Karma is a bitch!). Eenmaal aangekomen in de Trouw ontvouwde zich Het Grootsche Bacchanaal. Het begon nog rustig met een aantal manly tequila shots (snuif het zout, pers citroen uit in je oog en neem daarna het shot). Al snel volgde echter het cham-

20

DUS 01 seizoen 2012-2013 pagnebad, en het klapstuk van de avond: de bodyshots! Yolanthe Cabau van Kasbergen van Smit van Sneijder bleek ook aanwezig en ging gewillig op de bar liggen. Nadat het hele team een shot jenever uit haar navel had gedronken, was Tatjana Simic voor eenzelfde behandeling aan de beurt (leeftijdsgenoot Bas stelde zich hiervoor beschikbaar). In al het feestgedruis bleek opeens Koen Meijssen vermist te zijn. Een grootscheepse zoekactie werd op touw gezet, en hij werd uiteindelijk onder invloed van roofies, met een tijger in de toiletten weer aangetroffen. Na dit curieuze voorval vond iedereen het wel welletjes en dropen de mannen 1 voor 1 af. Met uitzondering van Ard en Stan, die gingen nog even rustig door en kwamen bij een afterparty in de Paradiso terecht. In de kleine zaal boven in de Paradiso was er een optreden van The Artist/The Symbol/TAFKAP/ Prince aan de gang en dit feest was waarlijk briljant. Het publiek ging al volledig uit zijn dak bij het gastoptreden van Sheila E en Candy Dulfer. Vervolgens stapten Public Enemy en Eazy E uit het publiek zomaar het podium op en het voltallige ensemble bracht een medley van al hun beste hits naar voren. Toen als verrassing ook Freddy Mercury nog acte de presence gaf was het feest compleet. Oude tijden uit de It herleefden op deze 15e januari 2011. Dames ontdeden zich spontaan van hun ondergoed en begonnen hiermee te gooien. Prince reageerde wel wat verontwaardigd, aangezien er niet naar hem maar naar Stan en Ard gegooid werd. Die stonden met een vinger in de lucht te feesten en de

21

BH’s en slipjes vlogen om hun armen alsof het Oudhollands ringwerpen betrof. Ondanks dit akkefietje mochten de heren toch nog backstage komen, maar daar hadden ze niet zo’n zin in, met name doordat er in de zaal talrijke huwelijksaanzoeken aan de heren gedaan werden. Niet lang daarna werden de heren met een licht bonkend gevoel aan de slapen wakker uit deze naargeestige nachtmerrie. Tot slot, samen uit en thuis deze avond waren: Bas en Tatjana Rolf en z’n vriendin genaamd mevrouw W. Erk. David versierde een caissière in de Burger King Koen M werd bij thuiskomst verrast door Mike Tyson, eigenaar van de tijger. Daniel kwam thuis met Yolanthe. Ewoud strikte 1 van de volleybaldames van 2 meter Stan en Sheila E Ard en Candy Dulfer Rick wist na z’n fietsval de EHBO zuster te overtuigen dat hij nog een nachtje in de gaten gehouden diende te worden. Reinier en Neytiri Jeroen en ‘naam onbekend, maar hij zaagt ‘r Door-man’ Jurre a.k.a. Rooster pikte in Noord 2 dames van de straat op, Taiquisha en Sneneneh Robert kwam thuis met de enige volleybalchick onder de 1,50 m. Groeten van Bas en David B.” Alias Ard en Stan B.

DUS 01 seizoen 2012-2013 Het ideale teamuitje “Het ideale teamuitje is heel simpel, een wedstrijdje spelen en winnen op neutraal terrein. Na de wedstrijd lekker douchen met champagne. We spreken af dat we een beker meenemen uit de sporthal en overal mee naartoe nemen. (als grap gaan we dit een jaar volhouden) Misschien doen de teamleden van H1 wel een soort ketting om, zodat de verbondenheid van het team duidelijk wordt. Vervolgens gaan we met z’n allen (toeschouwers mogen ook mee) richting de rondvaartboot, vanaf de boot gaan we naar alle mensen langs de kant zwaaien. Na afloop van het tochtje richting een nader te bepalen feestlocatie om tot in de late uurtjes te drinken, te lachen en te sjoelen. Klinkt goed toch?” Erik M. Volgens Sigrid (D2) was het in seizoen 20102011 helemaal niet zo simpel om aan alle wensen voor het ideale teamuitje te voldoen: “We beginnen in Wassenaar; duinrellen en glijbaanpret, met voor Stephanie wat trapjes om het revalidatieproces te stimuleren. Als we de kikkers zat zijn, stappen we over op de paardjes. Fijne bijkomstigheid; die zijn er veel in Wassenaar. Dan achter Jannet aan richting Groningen. (Ex-) paardenmeisje Céline in maillot jaune à tête de la course. Stephanie als poursuivant

in haar maillot à pois. In de huifkar die met ons meerijdt - voor als Inge, ik of iemand anders weer eens van zo’n beest lazert en voor het geval dat onze EHBO-doos Esther V weer wat heeft - treft DJ cocktailvoorbereidingen. Tijdens zo’n lange tocht kan wat stimulerende drank immers niet ontbreken. En wat krachtsnacks ook niet, vandaar dat ons mam Esther B daar in haar groene trui voor de benodigde energietoevoer zorgt. De witte trui bevind zich ergens achterin om het lichaam van Eshter V, die nogal afgeleid is door de pissebedden en duizendpoten langs de weg. Als het donker wordt en we ergens op de Veluwe zijn bezoeken we een pornobioscoop (ja, daar zijn er veel van op de Veluwe). De volgende ochtend vervolgen we onze reis om aan het eind van de middag om het GUMIT te schitteren. Maar niet zonder een goddelijk ontbijt: de anti-kater broodjes van Maaike!” Sigrid

UIt de oude doos: GUMIT 2009

22

DUS 01 seizoen 2012-2013 Het team met de uitjes die alle ander e uitjes overtreffen

s Dame

5

Silke bezoekt Jorieke in Sydney; samen proosten op een goed 2013

(geen woorden maar daden)

23


ITus 2012 ITUS 2012 – MOVE IT door Marie 31 december 2012, 14.30. Ik staar naar het beeldscherm van de tv, maar kan met niet concentreren op wat zich er afspeelt. Ik denk aan de afgelopen drie dagen en moet spontaan hardop lachen HAHAHA. In september bij US Dames 1 komen spelen. Een keer na de vrijdag training komen er twee mooie mannen op mij af, Stan en Bolke. Of ik bij de ITUS commissie wilde. I.T.U.S….Wat is dat? 4 maanden later ben ik een stuk wijzer. ITUS. Dat ik daar jaren zonder heb kunnen doen. Wat een ervaring. Basketballen? Dat is bijzaak. Alhoewel er wel hier en daar wat mooie acties te zien waren, onder begeleiding van het commentaar van onze toch wel erg grappige DJ’s (vooral op de brakke zondag ochtend). Drinken? Een glas bier…nee doe toch maar een pitcher, ooh ja en ook wat vlammetjes als je toch bezig bent. Lachen? Hoofdzaak. Mijn buikspieren hebben dit weekend echt een comeback gemaakt. Herinneringen van vrijdag: - 10 uur aanwezig. Alles toernooi ready maken. Oh maar eerst de muziek apparatuur, want zonder de plaatjes van Stan kunnen we niet beginnen. - 12.00 Bolke: denk dat het nu toch echt tijd wordt voor het eerste biertje? - 13.30 Roy staat er ook opeens: Oh ja, sorry. Had me verslapen. Kan ik nog ergens mee helpen? - 14.30 eerste deelnemers komen binnen. Kleine chaos bij de inschrijftafel, Sigrid denkt ik schrijf het toch anders op dan hoe Marie het zegt…maar we hebben genoeg T-SHIRTS voor iedereen. - 16.00: Paniek, de kleine gymzaal is nu al vol, waar moet de rest dan slapen?

- Het basketballniveau was op vrijdag nog het hoogst, alhoewel het dan nog niet altijd even prettig was om naar te kijken. Maakt niet uit, de kantine zit vol, en de gezelligheid zit er goed in. - 19.00 Thais eten lekker…maar weer paniek, niet genoeg voor iedereen. - 23.00 Stan is er nu al klaar mee. Waar is iedereen? Vertelt Marie die op het verkeerde moment voor hem staat (op een wat minder aardige manier) dat die tribune toch echt opgeruimd moet worden. - 23.30 omkleed feestje in de kleedkamer. Iteke: “als je mijn kont ziet met dit korte jurkje vanavond moet je mij wel even waarschuwen he?!” - 24.00 Feest is in volle gang. US’ers die nog geen stap in de sporthal gedaan hebben zijn ook op het feestje. OWW KAN DAT OOK??? - 4.00 Iedereen wordt de kantine uitgewerkt. Waar moet de commissie slapen? In een kleedkamer waar het licht bij elke kleine beweging aangaat….heerlijk. Herinneringen van zaterdag: - 8.30: Het licht is nog steeds aan. - Berichtje van Roy binnen: ontbijt staat klaar! - Iteke heeft moeite met uit bed komen. Wat is er gister avond eigenlijk allemaal gebeurd? - Paniek: schoonmaker is aanwezig maar daar is ook alles mee gezegd. Als hij ziet dat wij dan ‘helpen’ besluit hij maar naar huis te gaan. Jiska is er klaar mee: het putje doe ik zeker niet! - Sigrid komt na een goede nachtrust croissantjes brengen. - Om 10.30 staan de eerste teams alweer te ballen. Ja het niveau is toch echt een stuk lager. - 11.30 Verpleegsters Renee en

24

DUS 01 seizoen 2012-2013 Fleur lopen rond om (vooral de mannen) te verwennen. Dames 1 slide show toch wel een succes! - Basketballen, lachen, drinken, lachen, op de tribune naar Stan, Roy en Bolke luisteren, lachen, Iteke ligt voor pampus, lachen, Sigrid loopt rond in een oranje verhuispak (ben ik de enige die mij aan het thema houd?) lachen, Jiska heeft geen tijd om een kater te hebben en ik mag tussendoor ook nog wat basketball trucjes laten zien. - Bolke die eerste even om een complimentje vist, voordat het eigenlijke doel van zijn boodschappentocht (3 bakjes shoarma, voor alleen de mannen) duidelijk wordt: “Ik heb vuilniszakken gehaald, en bekertjes, dat moest toch ook?” Terwijl hij trots zijn Blokkertasje omhoog houdt. Om vervolgens door te lopen naar de tafel van Stan en Roy met dat andere witte plastic tasje - Maar wat zien we daar! Staat Pieter Beeks te fluiten? Who Els?! - Heren 3 en de verhuisdozen zijn fanatiek, en Jorn wordt uitgeroepen tot mooiste jongen op het basketball veld. Sabine is het daar niet mee eens, en past die bal dan toch liever naar Ard. - Karen en ik doen nog even een dansje op ‘meisjes met rode haren’ en Bolke treed op als cabaretier…iets over kleine mensjes? In ieder geval VERY LITTLE - Tussendoorseactiviteit met verhuisdozen is niet echt populair, maar heren 3 en de verhuisdozen wint ook deze. Wat een teamwork! - 18.00 Bolke stelt dat ITUS toch echt kut is, en at een pitcher. Hier en daar wordt er nog wat gebigd.

25

- 23.30 Amstelhaven: het feest kan beginnen. En wat een feest! Alhoewel de ventilatoren op een gegeven moment toch ECHT aan moeten. - 24.00 verjaardagsliedje en een pyama voor Iteke. 25 alweer… - Inge, DJ, Tessa en Karin zijn ook van de partij. Poging to karaoke, maar ze weten helaas niet alle woorden. Alhoewel ik niet weet in hoeverre Inge er echt ‘bij’ was? - Sigrid, Raymond en Marie aan de zoete shotjes. ‘Ow toch wel erg lekker…nog een?’ - Ergens zien we een pluche paardenhoofd langs huppelen…Jannet, is die van jou? Of is het van dat blonde meisje waar Reinier mee staat te…ja, weet ook niet zo goed wat ze daar aan het doen zijn. Reinier en Rolf hebben ruzie over wie de PAAL mag gebruiken. Bolke meld zich natuurlijk al snel bij verpleegster Rene, Sabine en Els hebben een dansje ingestudeerd, Karen en Marie staan op de banken met de Dj’s vodka shotjes te doen. Iteke is nog steeds 25, en Jiska heeft nog steeds geen tijd om een kater te hebben. Roy en Stan oefenen hun entertainer skills, nu meer op individueel niveau. Rick loopt rond met een cowboy riem, en Erik kan er nog steeds niet


26

DUS 01 seizoen 2012-2013 tegen dat hij verloren heeft met 7-up. Maikel loopt met een ondeugend lachje rond…dit belooft nog wat. - 5.30 weer in de over-verlichte kleedkamer. Maar als we hier (sensor) nou een stukje tape opplakken dan? Wat een wijsheid zo in de vroege ochtend. Rare geluiden komen van de andere kleedkamer. Huh waar is Iteke? Herinneringen van zondag - 9.00. Marie schrikt wakker. Shit het ontbijt! Probeert iedereen wakker te maken, maar dat lukt natuurlijk alleen bij de dames. - 10.00 de eerste wedstrijden kunnen beginnen...de zaal blijft leeg. Maar we hebben de ochtendradio, mede mogelijk gemaakt door Stan en Roy. Of het aan de brakheid lag of aan de entertainers zelf weet ik niet, maar er zaten toch echt grappige stukjes bij. De Leidsche dames waren zeker onder de indruk en hebben (meerdere malen) gevraagd of ze 24 februari op het toernooi in Leiden willen optreden als speakers. - Roy die uitlegt waarom het antwoord op zijn raadsel [Wat zou de favoriete sport van Jezus zijn?] Basketbal was: ‘when you put the bread in the basket, en basket in het engels is mandje en als je naar de kerk gaat dan doe je ehm ja...” - 10.30: Sigrid komt binnen: “en die man keek me ook al zo verbaasd aan, van: wat bestel je nu?” (met 6 croissantjes en 3 broodjes doner in d’r tas). - Pieter Beeks is er een uurtje en besluit dan toch maar weer op te stappen. - 12.45 DE Finale. Heren 3 en de verhuisdozen tegen een team dat binnen de korstte keren met 25 punten voorkomt te staan. Jurre weet even niet wat hij met zijn cape moet, en Harm is op de bank helemaal in zijn element. Verslaggever Stan: de vreselijke nul is van het bord! - 13.30 begint het opruimen met momentjes van schelden en het niet meer zien zitten. - Stan Buis houdt de opruimwerkzaamheden graag beperkt (en/of wil graag snel aan het bier op de naborrel): “laten we ons nu geen zorgen maken over zaken die volgend jaar wellicht weer belangrijk zijn”

27

- Eindtijd opruimen = onbekend = irritant. Vooral, zoals Sigrid het mooi verwoorde: omdat je niet weet wanneer je weer aan het bier kan! - Overgebleven etenswaren worden uitgedeeld (Voedselbank: nee we hoeven jullie sinaasappels niet!) en eindelijk mogen we proosten op een goed verlopen ITUS. Maikel komt opeens ook van zijn luchtbed af, en ontbijt met bitterballen en bier. - 17.00 de Commissie met wat aanhang gaat toch nog even wat drinken waar er weer sterke grapjes naar boven komen. - Stan: “nee ik wil niet spelen maar zou ’t wel leuk vinden als je me in je team vraagt.” - Marie: “Snoop Dogg wilde uiteindelijk toch niet komen…” - Roy: “ik slaap morgen toch uit, dus kan ik nu net zo goed gaan werken.” Op de vraag wat hij nou van ITUS vond (In overweging of hij wel bij de mooiste commissie van US wil: “wat moet ik doen dan? hoef ik alleen maar een beetje te zitten en mooi te zijn?) zei hij: “had niet gedacht dat ik zo weinig zou slapen…” - Jiska: “ik wist het misschien wel, maar ik weet het niet meer! - Iteke en Jiska leggen Sigrid uit hoe je Roy moet benaderen: “Je moet Roy geen vragen stellen. Je moet gewoon zeggen: Roy je gaat nu helpen”. - 22.00 lig ik weer in mijn eigen bed en kan tot 6.15 geen oog dichtdoen. Mijn lichaam is in de war. Waar is het feestje? ITUS 2012. Toch wel echt een leerzame ervaring die mij gemaakt heeft tot de persoon dat ik ben vandaag. Kan niet wachten tot volgend jaar. Hopelijk met nog mooiere uitspraken. Lees jij dit en denk je, ‘hmm…volgens mij missen er nog wat belangrijke uitspraken!’? Laat het ons weten via [email protected]


Berucht team De Facials. door Anne Toppen De samenstelling van dit toernooi-team is sinds de oprichting wat veranderd, maar al jaren nemen we trouw deel aan ITUS. Basketballend de ene keer wat succesvoller dan de andere keer, maar de feestjes spelen we altijd uit. Na jaren van rellen, drank meesmokkelen, plafonds slopen en winnen van de Cangeroes is onze shine niet onopgemerkt gebleven en wil ook de DUS graag wat meer weten over dit team. Wanneer het eerste toernooi was van de Facials weet niemand meer precies. Ergens in 2007, waarschijnlijk Tilburg maar het kan ook Rotterdam zijn geweest. De Facials, nu Arne, Noortje, Ollie, Maikel, Lisette, Anne, Myrthe, Astrid, Chris en Leon, waren allemaal SBU’ers, maar ondertussen spelen ze ook bij Utrecht Bulls en US. Natuurlijk was de DUS als eerste benieuwd naar het ontstaan van de teamnaam. Het antwoord, gegeven door Maikel, is kort en simpel: “Dat kan ik je alleen van dichtbij uitleggen.” Hoewel het basketballen op toernooitjes belangrijk is, zijn de Facials vaak ook met andere wedstrijdjes bezig. Meeste kotsen (= meeste sterretjes op Facial tenue), meeste mensen keren in de slaapzaal, meeste draken doden, meeste billen bijten, langste afstand slaapzakslepen, minste slapen, snelste juffen verneuken, meeste mensen uitkleden, meeste mensen beledigen, zo veel mogelijk tongen, snelste bloesjes open knopen. Dingen heel houden blijkt tijdens al dit nogal lastig. Daarom informeert de DUS ook naar het mooiste sloopverhaal. Dat is moeilijk, het plafond dat naar beneden kwam in Rotterdam? Of was het Tilburg? Het was in elk geval ook een keer op Itus. Volgens Arne is het slopen van het plafond op Itus het mooiste verhaal, maar het “vosje” dat slaat op een black-out na een avond zuipen is niet voor niks vernoemd naar Arne Vos, dus meer wist hij er ook niet over te vertellen.

In elk geval is slopen in Leiden altijd grappig, of het nou de versiering of de crosstrainer is. De organisatie is dan ook niet blij met ons. Twee jaar geleden werden we al geburned omdat we de finale niet kwamen spelen en vorig jaar kregen we zelfs een regelrechte waarschuwing van de organisatie: of we alsjeblieft geen versiering meer van de muur wilden halen, want ze hadden daar echt super hun best op gedaan. Op de vraag of iemand zich ook geschaamd heeft over de aangerichte schade zijn de Facials duidelijk: “Nee.” Gelukkig is het niet alleen maar dingen kapot maken, we kunnen ook veel opsteken van toernooitjes. Belangrijkste inzichten en lessen zijn: - Mix toernooi, mix douchen. - Euroshopper bier is goed bier. Zwervers drinken altijd dat bier. Zwervers drinken veel bier, dus die hebben verstand van bier. Omdat zwervers verstand van bier hebben en zij altijd Euroshopper bier drinken, is Euroshopper bier goed bier. - Tegenstanders: “zij hebben al gezopen dus we kunnen echt niet van ze verliezen”. Wijze les voor tegenstanders: de Facials hebben altijd al gezopen. En als wij een partijtje met verdedigen doen, kunnen we ook na het zuipen van je winnen. En van je moeder. - Je kan prima kingsen, ik heb nog nooit en het wijs spel door elkaar heen spelen. Mix toernooi, mix spelletjes, mix drinken. Wat het mooiste Facial verhaal is, weet eigenlijk niemand. Het zijn er ook te veel. De beste momenten zijn over het algemeen in de trein op de rit terug naar huis.

28


Schrijven zegt meer... Dog naar ITUS te halen. Fantastisch! Net als de transcriptie van het telefoongesprek tussen Snoop en jou. (onderaan dit artikel bijgevoegd).

Het eerste grote feest in de ACH: een 3-daags housewarmingfestival. ITUS. 27 december om 10.00 uur kregen we de sleutel. Overal verhuisdozen. In de slaapzaal moest een stucloop gelegd worden. Waar zijn nou die whiteboardmarkers? En waar is Roy?? door Sigrid Editie Move IT/US. Best spannend. Met een nieuwe huisbaas die nogal angstig was dat er iets zou gebeuren met zijn Amstelcampuskindje en met 23 teams met hooggespannen verwachtingen. En dat in combinatie met een nieuwe voorzitter die “niet helemaal goed bij haar hoofd is,” aldus speaker Stan Buis. De rest van team 24, de commissie, bleek in topvorm. Onver-slaanbaar. Met een fantastische helpdefence, niet doorheen te komen. Helden, bedankt! Tijdens de eerste vergadering – de hersenschudding nog vers in het hoofd, letterlijk – vroeg Bolke: “kan jij wel alweer volzinnen maken?” Gelukkig arriveerde themakanon Maikel kort na de opening van de vergadering, was iedereen enthousiast over het thema Move IT/US, en boden Iteke en Stan aan om eens met het ACH-beheer om de tafel te gaan zitten. Er hoefde alleen nog een nieuw commissielid gekozen te worden, omdat zowel Melika als Silke een zonvakantie verkozen boven dit housewarmingfestival. Stagiare Jiska mocht om te oefenen voor het ecchie alvast promoveren; tot volwaardig lid van de commissie. Unaniem werd Marie Hoogstraten als laatste crewmember geselecteerd en konden we van start. Marie. Eerst enthousiast, maar daarna ietwat teleurgesteld over de stilte rondom de organisatorische activiteiten in oktober: “wat is dit voor een commissie waar ik in zit?! Ik heb het gevoel dat ik met mezelf aan het mailen ben.” Voor mij een geruststelling over de hoeveelheid sfeer en energie deze nieuwe US’er aan ITUS toe zou gaan voegen. Je probeerde zelfs Snoop Doggy

29

Of het nu de twijfels van Jiska en Iteke waren met betrekking tot de striptease-deal of de vele andere verleidingen in Amsterdam: Snoop liet het afweten. Ook de schoonmakers lieten het afweten. Gelukkig waren de wc’s al geboend door Iteke en stonden Jiska en Marie de kleedkamers te schrobben toen ik op zaterdagochtend 9u arriveerde. Toppers! Maar chagrijnig waren ze wel. Hadden we toch de schoonmaakster die Roy had gestrikt niet moeten afzeggen. Roy, ook een geweldige toevoeging dit jaar. In de “ITUS-meisjes”-groep gekozen tot most-wanted crewmember. Net als Marie eager om meteen iets bij te dragen. Zijn eerste mail “BAM: schoonmaakster geregeld. BOEM: nachtdienst binnen.” Een kleine dip op vrijdag; 4 uur verslapen en daarom niks bijgedragen aan de voorbereidingswerkzaamheden. Maar hiervoor ruimschoots gecompenseerd tijdens zondagochtend: 8.36u een appje “ontbijt staat klr behalve thee+koffie. Weet nie waar dat kan en hoe..” (=fijn wakker worden!) gevolgd door vermaak met zeker cachet tijdens de radioshow van Buis&Bachet. De Leidsche dames vonden “onze” mannen zelfs zo goed dat we tegenwoordig fanmail ontvangen op het toernooi-account: of dit superduo ook op hun LUSV-toernooi wil speakeren? Bolke maakte zelfs indruk zonder speaker. De autoritaire (of sexy?) uitstraling en donderpreek in combinatie met de afgebeelde porno tussen duplokonijntjes op zijn shirt bracht veel regelovertreders in verwarring. Later die avond werd mij 7x (door verschillende mensen) gevraagd wie “die jongen met dat pornoshirt” nou was. Ze waren geschrokken en uit Bolkes boze woorden was heel duidelijk dat ze niet meer met drankflessen bij de velden mochten komen,

DUS 01 seizoen 2012-2013 maar ze werden ook wel erg afgeleid door die konijntjes op zijn shirt. Bolke, zelfs als “je er nie helemaal op gekleed bent” ongeregeldheden oplossen, chapeau. Ook in de ACH nog 10 jaren ITUS. Mede mogelijk gemaakt door Bolke Koster. Bolke bedankt, Bolke bedankt, Bolke, Bolke, Bolke bedankt! Jiska, lampie, dank voor al je goede zorgen. Mijn broer Sven had vroeger een vriend die zijn vrienden “lampie” werd genoemd. Deze jongen was niet zo intelligent en het sarcastische “Hé! Lampieuhh!” klonk als hij weer eens super enthousiast met een niet zo nieuw idee kwam. Jis, gaat als eerste commissielid een doctorsgraad halen en komt juist met wél heel goede ideeën. Bijvoorbeeld: haar sleutels, huis, bed – en daarmee nachtrust in een donkere en stille omgeving – aan Sigrid (lees: de voorzitter) aanbieden. Super goed idee. Lampie dus niet vanwege domme opmerkingen, maar omdat jij opvallend veel zorg voor licht lijkt te hebben. Tijdens een vergadering: “ik kan wel een spot meenemen voor de bar. Dan kunnen verder alle lichten uit tijdens het feest.” Op vrijdagochtend heb je in je eentje alle ramen in de kantine afgeplakt, zodat de lichtinval van de gang naar de kantine tijdens het feest beperkt zou blijven. Op vrijdagnacht stelde je voor om de lichtsensor in de kleedkamer (=slaapplaats alle commissieleden m.u.v. Sigrid) af te plakken, zodat het licht niet steeds aan zou gaan. Helaas kon je de anderen er niet van overtuigen dat het alleen maar om de sensor ging, niet om álle lichten. Gevolg: slapen onder disco-lichten… Iteke, wat was je er op dag 2 slecht aan toe. Zelden heb ik je gezicht zo chagrijnig gezien als na je rondje wc’s schoonmaken. Vervolgens kostte het je superveel moeite om ontbijt naar binnen te werken en liet de helft van je team het afweten, waardoor je ook nog eens heel veel moest spelen. Terugblikkend op het toernooi moet ik concluderen dat jij de beste totaalprestatie hebt geleverd. Basketballen, drinken, 2 housewarmings en samen slapen.

Iet, bedankt dat je ons allemaal via de mail overal ruim op tijd aan herinnerde, dat je met Stan steeds de gesprekken met de nieuwe beheerders hebt gevoerd en bedankt dat ik tegen je aan mocht klagen tijdens mijn grootste dip zondagmiddag, terwijl jij het Duck tape van de vloer aan het krabben was – dat er door mijn schuld op zat. Stan. Ruud vindt je een koning. Ik ook. Of, nee, ik vind je geen koning. Ik vind je een baas, een eindbaas (en niet omdat je je beste vriend Bolke zo goed beschermt). Natuurlijk stond je muziekinstallatie binnen een uur klaar. Meteen klonk “I like to move it” uit je boxen. Sfeerverhogend! Met Marie, Roy, Stan, Jiska, Iteke en Bolke is verhuizen inderdaad superleuk. Ook in thema: lekker veel dozen fruit besteld. Of was dat omdat je op je nieuwjaarsfeestje weer bananencockails en appellekkers wilde maken? ;-) Of omdat je je niet alleen om mij zoveel zorgen maakt, maar ook om de Amsterdamse daklozen? Nog 1 bedankje dan: voor het inzetten van je talent om (brakke) mensen op te peppen met liedjes als “das rote Pferd.” Toch bleek oppeppen niet oneindig te leiden tot nieuwe krachten: op zondagavond/-nacht moesten zelfs de spelers van het onverslaanbare team 24 één voor één opgeven. Jij hebt ITUS weer uitgespeeld. Als je het zo bekijkt is het niet terecht dat Coen Wirtz op de centerfold staat. Het zou Stan moeten zijn. Stan de eindbaas, auf seinem rote Pferd. Iteke, Jiska, Bolke, Stan, Roy en Marie: Bedankt! Alle deelnemers bedankt voor 3 fantastische dagen. Op naar ITUS #12!!!

30

DUS 01 seizoen 2012-2013 Bijlage: telefoongesprek tussen Marie Hoogstraten en Snoop Doggy Dog Yo MaryMary, sexiest Dutch Biatch in the Snoop Dogg world (along with the other 3 ITUS Biatches) This is Snoop D.O Double G. Congrats on the W. Scored any Shizzle? About ITUS-izzay. Ill drop it like its hot on ya. Thirteen-trizzay’s the yizzear for me to fuck up shit So I ain’t holdin nutting back So what we get drunk? So what we smoke weed? I can make a lay-up But only on the left side, Yeah, that’s the crip side. Ain’t no other that play the game they way I play (except for the 3 Gangsta Boyzzzz of the ITUS-commissaaaay) I cut so much you though I was a DJ. You know what? It’s like im 17 again. Peach fuzz on my face. Lookin’ on the case. This is us, we ain’t gon’ fuss. So we gon’ roll and live off life. I’ll call you later this week mamasita, I’m really into you (and ITUS) Now maybe we could make another baby or two. (ok en hier stop ik, want toen werd het gesprek wat intiemer) Wat eigenlijk niet goed genoeg bevonden werd om in de DUS geplaatst te worden....

31

Coen Wirtz. Themanummer JAAR NUMMER

Recommend Documents