1e Jaargang
Vrijdag 17 October 1913
No. 1
Clubblad der H. V. V. lil
lil
lil
lil
oo
OPGERICHT 1 SEPTEMBER 1883
~============~
BESTUUR:
lil
lil
lil
il
lii
I
Voorzitter: MR. F. L. KLÉUN, Anna Paulov. nastraat 14; Secretaris: L. DIRKZ\VAGER, Laan van Meerdervoort ~Gl; Penningmee;;ter: H. S. ISBRÜCKER, Lubeekstraat óS; Commissarissen: E.G. MUNDT, Gentsche straat 1:27; C. NO LET, Lange Beestenmarkt 9; ]HR. MR. C. W. FEITH, Javastraat 90; F ..M. LA CHAPELLE, Prins Hendriklaan 7, Rijswijk; jHR. V. P.A. BEELAERTS VAN BLOKLAND, Javastraat 8..
en klein woordje vooraf, hij het eer~;te ..,er· · t>chijncn van ons clubl>lu.d . Wij makcu nog st.eedö een critiirl me.de - onze oude H V. V. is niet mee c ü J · al~ we!c<:r overwin-
E
lllltitu ur bla,J. leder
Ollti
ning
oj> aller meJt:wcrkiug te stukken de redac:ti t: ~n Aclmi-
V 1' . .lleelacr~
liever na.ar het clubgenooien in eene overwinning van niet gebaat. Niet.; it! afwezigen zorgen dat mindert ju te va11 j uil ie vcrwu.chtcu, en , til.r;...k-o u.lt> èeu hl uwlt, etibler of 1\ :JCm.l uyu niet rueer
mede, ko111t uilen toch goed op; vert.int toch uict allerlei uitvlucht.en om je medeclftuller~; in den t!teek te laten. Belooft ge wut voor de toekOlllt!t dan komt ge ullecH vooruit door iu wed· t1trijclen routi.ue op te doen en blinkt ge minder uit dan zijt ge nog noodig om ucn eltftal culll ploot te makeu en t.c doen overwi~1en Wl!.llr anJers juitit door uw wegLJijven.•eon ven;lugen en outwoeJigJ tcum thui~;J..omt.
Om die I ,'re !lluppcu fut
gee~;t
er in tAe krijgeu, 0111 vvoral den eguit>l.cn t!pelcr t.e bcrcikcu, Lebloot
... "Dik" voor elkaar! ...
Hondent hoeraatjes voorHVV van Mees &Hope.
Het clubblad bestaat 70 jaar! Jubileum-nummer, september 1983. DIEPPUTGELUIDEN: Presidentieel Clubblad 70 jaar Goed clubblad belangrijk Clubblad nu XI van de Eeuw Oordelen over elkaar Mila-striptease Club van Honderd 70 Jaar of niet? Hagenaars Van Verre HWendeKNVB Clubblad 35 jaar Schatgraven Burch' Eyeviews Wp.ar zijn de wilgen?
pag. 1
2 3 4 5 6-7
8 10 11 12
14 18
20 21
22
Dit nummer werd samengesteld door: Toon van Ginkei Hans Hafkemeijer Rob Jager Reinier Luijckx Peter Paul Marijnen Kar! van der Ploeg Rob Ravelli m.m.v. een aantal oud-redacteuren
Oplage: 1500 Druk: Smits Den Haag
Het honderdjarige bestaan van HVV is voor ons allen zonder twijfel een hoogtepunt in 1983, de grootse viering van dit jubileum de kroon op het werk voor velen in voorgaande maanden verricht. Wat wellicht velen van U zal verrassen is dat in die lange periode van 100 jaar niet minder dan zeventig jaar lang het wel en wee van onze roemruchte vereniging is vastgelegd in ons Clubblad! Het eerste nummer daarvan verscheen namelijk in oktober 1913. Het is daarmee ongetwijfeld één der oudste clubbladen in ons land en waarschijnlijk slechts overtroffen in anciënniteit door het UD-Kanon, het blad van onze aloude vrienden en tegenstanders uit Deventer. In al die jaren heeft het clubblad zijn ups en downs gekend, soms geteisterd door financiële ademnood in de vereniging en dus soms minder frequent verschijnend dan wel gewenst was. Toch kunnen wij het geen financiële luxe noemen een clubblad te bezitten. Het heeft al die jaren de zeer belangrijke functie gehad de geschiedschrijving te verzorgen, die absoluut fundamenteel geacht moet worden in een club als de onze. Het is echter veel meer geweest dan dat. Door de jaren heen heeft het de band gevormd met al diegenen, die uitzwermden over de wereld, maar omgekeerd is het een klankbord geweest voor datgene, dat juist die velen in verre streken- vaak niet de minste schrijvers onder onze leden- te melden hadden, soms feitelijk verhalend, niet zelden . echter puntig en zeer onderhoudend! Hetzou niemand verbazen, als bij een Honderdjarige het bindweefsel wat minder elastisch geworden was. Het is goed te constateren, dat deze Zeventigjarige juist die functie nog steeds zo voortreffelijk vervult. Ik ben er zeker van, dat deze speciale uitgave - verzorgd door niet minder dan zeven (ook oud-) redacteuren- daarvan een heel duidelijk beeld zal geven, een werkelijk lofwaardig initiatief. Dr. R. Borgers, Voorzitter Koninklijke HC & VV.
BIJ CLUBBLA. D 70
doel zelf ook weer voetbalschoenen te gaan kopen. Uit dit alles blijkt het nut van het toen jonggeboren blad. Dit nut heeft het 70 jaren gehouden, de leeftijd der sterken!
door Jan Koeleman.
Het clubblad heeft, door zijn élan, veel ertoe bijgedragen, dat H.V.V. in 1914 zijn (laatste) kampioenschap van Nederland won. Dat "Bep" na verloop van tijd als burgemeester naar Heerjansdam verhuizen moest, was een slag voor H.V.V. Dat het verslaan der wedstrijden van het Eerste aan de trainer werd opgedragen, vond ik niet juist, maar was dan ook niet blijvend. Van latere redactionele figuren herinner ik mij o.a. Karel Waltheer, "Pef' van der Kun en Dolf van Manen, allen bekwaam met de pen en geestig van nature, de laatste zelfs een geboren cabaretier, om wien de lach vanzelf kwam en niet kunstmatig behoefde te worden opgewekt, wat mijns inziens thans geschiedt door velen dergenen, die zich als "humoristen" presenteren. ·
Het eerste nummer. van het "Clubblad der H.V.V." is gedateerd 17 oktober 1913. Aan de oprichting lag een bestuursbesluit ten grondslag. Het initiatief hiertoe was genomen door "Bep" Beelaerts van Blokland, die al enige tijd als jeugdcommissaris functioneerde en zich ergerde aan de slappe geest van die jongens die allerlei smoesjes verzonnen om hun eigen elftal - veelal in uitwedstrijden - in de steek te laten en dan toch thuis als kijkers bij het "Eerste" te gaan zitten; die waren te talrijk en bedierven de vreugde en de resultaten van hun eigen lagere elftallen. Dit euvel is hardnekkiger gebleken dan "Bep" blijkens de tekst van het in zijn stijl geschreven voorwoord hoopte en verwachtte, maar toch had het clubblad wel enige uitwerking doordat men de kans liep geprezen te worden in de verslagen der wedstrijden van de lagere elftallen, die uitvoerig werden beschreven. Mijns inziens is het zelfs minder onprettig op fouten te worden gewezen dan te worden genegeerd en dat was voorheen het lot van alle jongens geweest, uitgezonderd enig kritisch bekijks tijdens thuiswedstrijden. De inleiding van de magere jonggeborene (één blaadje, met een groot hoofd en op de keerzijde ruimte gevende aan 2 kolommen druks, beneden de gordellelieblank gelaten bij gebrek aan de nodige kopij slaat de spijker op de
kop: het eerste elftal drijft nog voornamelijk op oudere spelers en de lagere elftallen leveren geen nieuwe spelers van klasse meer op. Die wonnen vrijwel nooit!
Het clubblad heeft zijn nut bewezen en bewijst het nog. Het is onmisbaar! Het zou overigens aan leesbaarheid winnen als personen ook met de achternaam werden aangeduid, want het wordt ook gelezen buiten de kring van degenen, die voor hetzelfde elftal spelen of tot de intimi behoren. Moge het even lang lev'en als de club zelf!
Het tweede clubbladnummer besloeg al vier bladzijden en alle acht kolommen waren volgeschreven. Bovendien waren ouderen als Mr. J.B. Kan, Mr. J. Last en R.H. Brands te hulp gesneld om de lagere elftallen te completeren en overwoog voorzitter Mr. F.L. Kleyn tot dat
P.S. Veel veranderd is er nog niet. Het achtste stond op zondag 8 mei j .1. met 7 man in het veld en verloor met 5-0. Als wij vroeger minder dan 8 man hadden werden wij geacht niet te zijn opgekomen en dat werd met een officiële 5-0 nederlaag bestraft!
Jhr. V.P.A. Beelaerts van Blokland
H. V. V.-Vite""e 2-1. 3! Md 19!1.
"H.V.V.'s laatste kampioenschap van Nederland (1914)"
Staande v.l.n.r.: Fred. Warburton, E.V. van Leyden, Dr. E.H.la Chapelle, Mr. H.A.J. Kessler, Jhr. Mr. C.W. Feith. Knielend: C.J. Launspach, E.G. Mundt (aanv.). Zittend: Ir. J. Noorduyn, Jhr. G. de Serière, Mr. Dr. J.H.H. Kessler, Jhr. A. van den Berch van Heemstede, Th. Kuntze.
2
...
Een goed clubblad is belangrijk door Frans Henrichs. Een goed clubblad is belangrijk, dat staat vast. Het redigeren van zo'n clubblad is echter een moeilijke opgave. En een tijdrovende. Vele leden van allerlei clubs denken, dat zo'n clubblad wel even uit de mouw wordt geschud. Dat is dan een vergissing. Ik ken ervaren beroepsjournalisten, die het moeilijker vinden om het blad van hun club te redigeren dan om een artikel voor hun krant te schrijven. Wat is immers het doel van een clubbbd? Een schakel te zijn voor de clubleden en donateurs. Denkt u maar eens aan de slagzin in het U.D.-Kanon van de legendarische Lugard: "De band, die bindt..." Maar wat een junior interesseert, behoeft geenszins de belangstelling te hebben van een veteraan. Of om bij een omni-club als de uwe te bl~jven: De cricketer kijkt waarschijnlijk naar iets anders uit dan de tennisser en de voetballer heeft vaak andere interèsses dan de squashspeler. Het is een vaststaand feit, dat nieuws van oudere clubleden, waar ze zich ter wereld ook bevinden, een grote lezerskring heeft. Vooral als die ouderen iets over vroeger gaan verhalen. De "Old Timers Corner" van Charles Nicolai in het clubblad van Hercules uit Utrecht is vele jaren gespeld. Er waart door Nederland een golf van nostalgie. Het moeilijke is om die nostalgie zo onder woorden te brengen, dat het ook de jeugd interesseert. Ik herinner me nog goed eens een artikel geschreven te hebben, waarin ik verhaalde zo'n halve eeuw geleden een voetbalwedstrijd gespeeld te hebben bij een club, waar geen waterleiding was in de kleedkamer. Er stonden emmers, waarmee je het water uitde-toen nog schone! sloot moest scheppen. Later hoorde ik van een bevriende leraar, dat ettelijke junioren aan die ervaring een schoolopstel gewijd hadden. Ik krijg ook wel eens clubbladen in handen, die uitgebreide verslagen geven over wedstrijden van het eerste team, die soms vrijwelletterlijk hetzelfde zijn als de verslagen in de pers. Dat heeft volgens mij weinig zin. Wel als de redactie van een clubblad zo'n wedstrijd vanuit het oogpunt van de club bekijkt - op faire wijze uiteraard - en achtergrondinformatie geeft, die niet in de krant heeft gestaan. Het is ook wenselijk, dat een clubblad iets vermeldt over de mindere goden van de club. Die beweren dan wel vaak, dat "ze die flauwekul niet lezen", maar ik ken vele cricketers en voetballers uit lagere elftallen, die de clubbladen, waarin zij lovend vermeld stonden, bewaarden als waren zij van goud. . Een ander probleem van een clubbladredactie is het op tijd bmnen krijgen van de kopij. "Morgen" blijkt dan namelijk in het geheel niet "morgen" te zijn. Als een redacteur een lid herinnert aan een hem toegezegd artikel en als antwoord krijgt: "Oh ja, dat stukje over het Derde, dat heb je morgen" mag hij blij zijn, als hij het begin volgende week heeft. Maar de drukkerij wacht niet. En vele toegezegde artikelen zijn of te lang, of te kort en dat kan moeilijkheden geven bij de opmaak.
Bovendien pleegt de redactie van een clubblad het nooit goed te doen in de ogen van alle leden: "Over het Vierde staat er meer in dan over het Tweede ... Waarom een volle pagina over cricket en een halve over tennis ... Het blad is nu alweer te laat". Deze kritiek wordt meestal gespuid door leden, die zelf nooit een vinger voor het clubblad uitsteken. Rob Ravelli heeft me enkele clubbladen van uw vereniging uit de laatste jaren t~egestuurd. Ik heb ze met genoegen gelezen. Waarschijnlijk mede een gevolg van het feit, dat ik als jongen in het Benoordenhoutkwartier woonde en vele wedstrijden van H.V.V. en H.C.C. zag. Bijna al mijn vriendjes uit die tijd waren lid. Op het moment, dat ik het zou worden, kwam ik op het Aloysiuscollege en daar mocht je GlesÜjds geen lid worden van een neutrale club. Onze helden op het voetbalveld waren Tos Bool, Piet Colthoff, de zeer spectaculair, maar voor zichzelf gevaarlijk keepende Da Costa, later Jeroen Dankelman, Deibert, Gentis, Fons Pasteur, Max. Colthoffen anderen, die ik me wel voor de geest kan halen, maar waarvan ik de namen niet meer weet. Ik herinner me flauw een promotiewedstrijd tussen H.V.V. en Excelsior (nu eredivisie), waarin mijn cricketidool Wim v.d. Bosch een penalty moest nemen. Achter het doel aan de kant van de Van Alkemadelaan waren platte karren neergezet, waarop het publiek kon staan. Het was bomvol en ik had er de pest in, want H.V.V. verloor. En op H.C.C. werd destijds verreweg het sterkste cricket in Nederland gespeeld. Ik ben benieuwd, of er vandaag de dag een Nederlands team een ploeg H.C.C.-ers van toen, samengesteld uit Jan en Wim v.d. Bosch, Tonny de Beus, Hugo van Manen, Max Jansen, Ernst en Kar! Neuerburg, Leen Sillevis, "Jopie" v.d. Luur, Broer Sodderland, Cees Bakker, Schill, Gallois, die in die tijd bowlde met een slepende rechtervoet, Koeleman, Ten Bosch en dan zal ik best nog wel een paar namen vergeten zijn, zou kunnen weerstaan . Ook toen al verslond ik de bladen van uw club. Ik kreeg ze te leen van een vriendje, of las ze bij de kapper in de Van Hoytemastraat. Ze waren in een geel-zwart omslag. En dat mis ik eigenlijk in het clubblad van nu. Het ziet er fris uit en het is goed leesbaar, maar dat geel-zwart... Ach ja, ik weet het, we worden oud.
Elk lid brenge minstens één lid per jaar
aan~
(Uit "Clubblad der H.V.V."- 27 aprill916). 3
Het clubblad n1u door Jan Nieuwenhuyzen Kruseman.
Op 28 januari j.l. herdacht reeds een dertigtal oud-redacteuren en huidige redacteuren tijdens een gezelllig samenzijn de zeventigste verjaardag van het clubblad. Naar aanleiding "De clubbladen straalden vroeger veel meer ons clubleven uit. Neem nu de rubriek "Van hier en gunter". Die hield je op de hoogte van het wel en wee van onze leden. Die rubriek droeg sterk bij tot versterking en levendig houden van de band tussen de leden en de vereniging. Bijvoorbeeld het clubblad van oktober 1928 (geboortemaand van de l:).uidige hoofdredacteur! -Red.) Onder de genoemde rubriek lees je dan, dat Marius Bybau sinds september op het Instituut Wullings in Voorschoten zijn schoolopleiding volgt. In het nummer van juli 1930: J.A. van Staay slaagde voor zijn doctoraal examen Handelswetenschappen. Van alles en nog wat werd melding gemaakt. Zo bleef je bij over de leden. De leden dragen vandaag de dag ook niet veel bij aan het clubblad. Haast niemand schrijft eens wat. Vroeger was dat beslist anders. Toen had je veel leden, die zo nu en dan een stukje schreven. Er waren zelfs vaste scribenten. De stukken van P.E.F. (Van der Kun). Hij schreef er misschien wel honderd. En ook niet te vergeten "Bonte Rafels", die "D" (Mr. A.F. van Manen) maandelijks schreef. Eveneens jarenlang.
daarvan vertelt Jan Nieuwenhuyzen Kruseman aan Thomas Hendriks wat hij vindt van het huidige orgaan van de vereniging:
Mr. A.F. van Manen Dan had je nog een paar jaar de rubriek "Hogenhouckiana" van J.A.M.V.R. Ik ben er nooit achter gekomen wie dat is geweest. Amusant waren in vroeger jaren ook de artikelen van Karel Waltheer (Mr. J.J.). Nee, vroeger behoefde men niet om kopij verlegen te zitten. Het lijkt
mij, dat de betrokkenheid van de leden met ons clubblad nu heel wat minder is. Het moet nu in hoofdzaak van de redacteuren komen. De cover van de "Diepput Echo" spreekt aan, dat moet ik toegeven. Het was even wennen, dat wel. Dat neemt niet weg, dat ik het huidige clubblad niet meer van A tot Z lees. Het boeit mij niet genoeg. De polsslag van de vereniging vind ik er niet zo terug. Ik zou graag zien, dat de leden rneer in het blad schrijven. Er zijn beslist genoeg mensen, die een vaardige pen hebben! De rubriek "De voorzitters vertellen verder" met hun jeugdfoto's vind ik niet zo geslaagd. · Als de leden er maar van doordrongen zijn, dat een goed geredigeerd clubblad binnen de vereniging altijd zeer wordt gewaardeerd. Zo'n clubblad is tevens een belangrijk visitekaartje voor de vereniging. Natuurlijk is het daarnaast een belangrijk middel om naar buiten te treden, om de bekendheid vast te houden. Vooral in deze tijd van economische recessie moet · men dat niet uitvlakken." Waarvan akte!
Voor de borrel...
Wf\1\R
~TREFFEN IN
WIJ ELR/\1\R?
't Wl\CHT JE TELEFOON
113002 .
... en de garnituur, anno 1938. H.~.V. h..t.,UPIO~N ..
Dit is de leus van iedleren H.V.V.er maar denkt U dan op Uw avondjes aan
SCHOUTEN'S SPECIALITEITEN o.a. Onze beroemde Revue Wafels 20 ct. p. ons. Onze pittige Kaastabletten 28 ct. p. ons. Bitterballen, Ragoutbroodjes en Croquetten vanaf 6 ct. verkrijgbaar. Aanbevelend,
BANKETBAKKERij TELEF. 11 7 9 59 4
DENNEWEG 51
SCHOUTEN TELEF. 11 7 9 5 9
Elftal-van-de-Eeuw of: 3902 x (in) H.V.V. I door Hans Castendijk.
Toen Mensa vanMeursop 1 januari 1981 zijn 300e wedstrijd voor H.V.V. I had gespeeld, werd tevens een elftal volgemaakt van H.V.V-ers, die meer dan 300 wedstrijden als "Kroonleeuwen" hadden gespeeld. Hieruit werd het idee geboren het Elftal-van-de-Eeuw te formeren, bestaande uit leden van de zeer selecte "Club van 300". Het Super-Kroonleeuwenteam ziet er op deze basis als volgt uit: J eroen Dankeiman (1934/56 :373/5) Ernst Neuerburg (1916/33 :303 /9)
Hans van de Weg (1953/71 :323/19)
Miel Mundt (1897 /15 :302/6)
Auke Smits (1964/81 :327 /52) Rob Colthoff (1954/63: 348/85)
Jan Deibert (1934/51 :306/11)
Constant Feith (1903/20: 350/234)
F ons Pasteur (1927 /42: 300/308)
Tonny Kessler (1904/23 : 328/131)
Mensa van Meurs (1965/82: 313/107)
Reserve: Frank Bijloos (1970/83 :329/122), omdat-ie (nu nog) de jongste is. Wij zouden dit team maar al te graag synchroniseren en op de lüle competitie van H.V.V. I loslaten. Een kampioenschap zou er tenminste het gevolg van zijn, daarvan zijn wij vast overtuigd. De jaren daargelaten!
Tips uit 1916 en 19~19 ... INNING
. Het in ons eerste nummer tot die leden gericht -verzoek tot voldoening der contributies van het .club,blad, heeft niet het gewenschte resultaat op.geleverd; slechts een igen gaven aan de redactio.neele roepstem gehoor en deden OlllS de verschuldigête . bedragen toekomen. Than~ zal een dezer .dagen door ·den buffetknecht over een en ander .gedisponeerd worden tegen overgave va~ door mij ondertèekende kwitantie. Wij verzoeken de leden het verschuldigde lelaar te leggen opdat dé innif!g vlot zal geschieden. - ~amens . de redactie, P. R. FElTH. (uit clubblad Se jaargang no. 6 - 1919)
Lnwn-TennJj;j.
Wij wekken alle leden van H. V. V. op, zich aan te sluit en bij de onder H. V. V.-ers dit jaar opgerichte en op de banen der W. W . spelende tennisclub. Het succes van het eerste seizoen geeft reden te hopen op een mooie toekomst. Wij raden alle ledenen hu n ne dames aan zichthans reeds op te geven, daar uitbreiding van het ledental t~jdig bekend moet zijn om meerdere banen in te huren vóór 1 Januari a.s. Men melde zich aan bij den Secr. Penningmeester, den Heer E . G. Mundt, Gentsche Straat 127, Scheveningen.
H. B. S. versus ·H. ~.
'J. at Houtrust
12 Oct. 1919. H. B. S. was complete and H. V. V. missed only Van den Berch van Heemstede. On a very cold and wet day still. before a big crowd. H. V. V. kicked off and to ~he surprise of most they began in real earnest and H. B. S. must be well pleased that they came out of the game so well, for they were far inferior to H. V. V. on tlfis day's play. The way the· ball was swung about from wmg to wing was fine and it is the best game to play, especi;;~lly when you have two outside men as today. Everyone seemed to be in his element and all played well, and had Denis not played such a brilliant game, I believe H. V. V. would have won by four goals. Me. Neill had a quiet day. Koeleman, get some _speed and wait till the Ref. blows before you take Penalties. Neuerburg was full of dash and played well. Half backs all good ; a liltie more care, Henk, and you will get there allright. Forwards all were good and there was no trying to go round a sixpence before passing to another: {ust a good open game. The surprise was Mr. H. A. j . Kessler, who really played a fine game : now the prospects look rosier and everybody putting his shoulder to the wheer and the days will look brighter and training will become a pleasure. f. WARBURTON.
(uit clubblad 3e jaargang no. 1'4 · 1916)
5
..
Overpeinzingen van een clubbladredacteur anno 1947 Er is dan ruimschoots tijd om de captains achter hun broek te zitten, er zijn meer familieberichten, de redactie heeft tijd om adem te halen en behoeft niet zelf het blad vol te schrijven. Aan de andere kant is het voor de Deze maand loopt alles weer tegen: twee leden niet zo leuk om verslagen te krijgen captains hebben geen verslagen ingestuurd, van wedstrijden, die twee of drie maanden één sufferd heeft beide kanten van een geleden gespeeld zijn. Net of je een krant blad beschreven - kan ik het zelf weer leest van een jaar oud! overtypen -er is een minimum aan nieuws Hoe zou dat in de toekomst gaan, bijover leden, niemand heeft een kind gekre- voorbeeld over 36 jaar bij het honderdjarig gen, althans daar kond van gedaan en de bestaan? Zou de vereniging dan nog wel drukker wil morgen de copij hebben. bestaan? Wordt.weer een latertje vannacht, maar Waarschijnlijk is het dan een soort met een beetje geluk ligt het clubblad nog mixed club geworden met tennis of hockey voor het einde van de maand bij iedereen erbij en allemaal vrouwen en meisjes in in de bus. het clubhuis. Misschien nog niet eens zo Ik vraag me wel eens af of we, in plaats gekLAls ze zondags na de wedstrijd, om van één keer in de maand, niet éénsper vijf uur-, maar verdwijnen, dat moet wel kwartaal een clubblad kunnen uitgeven. regel blijven .... door Winnie Arendsen de Wolff.
TOEN en NU door Hans Hafkemeijer. "TOEN". Als aan oud(e) redactieleden wordt gevraagd een opinie te geven over wat er nu als clubblad verschijnt c.q. over de redacties van "nu" moet wel worden teruggevallen op het Clubblad van "toen". Na inzinkingen wat de redacties en de uitgaven betreft gedurende de twee wereldoÖrlogen, beleefde de "70-jarige" daarna weer grote tijden met waardevolle uitgaven! · In het eerste hernieuwde nummer dd. 24 mei 1919 bij de "wederverschijning van het uit zijn as herrezen Clubblad" ziet Jhr. Constant Feith omstandigheden, door welke het blad een meer dan voorheen blijvende levensvatbaarheid zal blijken te bezitten! Hijvervolgt: door een Club-orgaan wordt de band tussen de leden onderling versterkt. Maar hij roept ook op OJ11 steun en medewerking van jeugdigen de taak van de redactie te verlichten. En dit geldt ook nog in onze tijd. Hij besluit ... "Moge aan dit Cluborgaan een lange levensduur en een bloeiend bestaan zijn beschoren!" 6
Deze wens werd stevig verstoord door Wereldoorlog 11. Door de mobilisatie van vele onzer leden, alsmede door "papier-schaarste" was het onmogelijk een clubblad te doen verschijnen. Slechts een "Mededelingen-blaadje" was het gevolg om het contact met de leden te onderhouden. Maar daarna beleefde het "Cluborgaan" een grote bloei onder de oud-redactieleden. Maar deze (be)-schreven naast het wel en wee van de "VEREENIGING" ook andere aspecten., In oktober 1948 wordt uitvoerig stilgestaan bij de officiële herdenking op ons terrein vanwege het feit dat de "Vereeniging" 50 jaar het "Diepput-complex" bespeelt. Dit betekent overigens begin oktober van dit jaar: 85 jaar!!! Over jubilea en herdenkingen in 1983 g_esproken! Het was van 1919 af een "familie-blad". In al deze jaren, slaat U de oude nummers er maar op na: iedere naam welke werd vermeld was bekend, de leden kenden elkaar, het was een grote "familie- club". Daarbij was men bovendien nog sterk gehecht aan de traditionele uitvoering en inhoud. Iedere mogelijke poging tot een wijziging was tot mislukken gedoemd!
En zouden er nog vrijwilligers te vinden zijn voor een clubbladredactie? Fons Pasteur? Neen, die is dan op een leeftijd dat hij daar geen zin meer in heeft. Als hij nou eens een zoon had ... ! Dat jongetje van Ravelli misschien? Als die maar energie genoeg heeft, lijkt me echt een knul die geen zin heeft om maandelijks een clubblad uit te geven. Krijg je huwelijksaankondigingen van drie maanden oud. Als ze tegen die tijd nog trouwen tenminste! Ik zal het allemaal wel zien in 1983, als ik het nog mag meemaken. En dan zal ik iedereen dankbaar zijn, die zijn of haar tijd en enthousiasme geeft voor het doen verschijnen van een clubblad, dat de leden, waar ook ter wereld, op de hoogte houdt van het wel en wee van onze vereniging. Al is het maar ééns per drie maanden!
OORDELEN OVER ELKAAR De oude redactie over de nieuwe redaktie (pag. 6) en vice versa (pag. 7)
Door de reconstructie.van de vereniging verdween het "familie-aspect", het traditionele dat ons zo in stand wist te houden. En dit had ook gevolgen voor het "Clubblad". En daarop hebben de redacties van de "Diepput-Echo" onder leiding van Rob Ravelli zeer kundig ingespeeld. Evenals de vereniging als zodanig, is ook het "CLUBBLAD" professioneler geworden, zowel de uitvoering als de inhoud. Daarbij werd de jongere "traditie" duidelijk niet vergeten door de jeugdige redactieleden. En wij ouderen? Wij zullen een accommodatie-vermogen moeten kunnen opbrengen! Koenen noemt dit: "het vermogen of de gemakkelijkheid, om zich naar alles en allen te schikken!" Maar geheellos daarvan citeren wij opnieuw Jhr. C. Feith anno 1919: "Moge aan dit Cluborgaan een langen . levensduur en een bloeiend bestaan zijll' beschoren". Het zij zo!
Oude wijn in nietiwe zakken door Reinier Luijkx.
Een vreemd verzoek eigenlijk, aan de nieuwe redactie, om haar mening te geven over de oude redactie. Wat moeten wij, lite·raire krullenjongens, in hemelsnaam zeggen van pennemeesters die meer dan een halve eeuw de clubbladen van onze vereniging zo bekwaam hebben volgeschreven? Iedere poging lijkt bij voorbaat tot mislukken gedoemd. Toch dringen enige gedachten zich op bij het nog eens doorlezen van clubbladen uit eind veertiger, vijftiger en zestiger jaren. Het eerste dat opvalt, is dat gedurende enkele decennia zowel ene R.R. als ene J .N.K. vrijwel steeds deel uitmaken van de diverse redacties. Het was dan ook beter geweest om deze twee Heintjes David van de clubbladredactie over zichzelf en hun tientallen collega's te laten schrijven. w,ellicht iets voor het 75 jarig clubbladjubileum in 1988? Een tweede opvallend punt is het volstrekt andere karakter dat het clubblad van weleer had in vergelijking met de huidige uitvoering. De ontwikkeling van een vereniging van enkele honderden leden naar een bedrijf met meer dan duizend leden wordt in het clubblad weerspiegeld. PJrObeert het huidige
clubblad de vele en vaak anonieme leden van maar liefst vier afdelingen aan te spreken, dertig jaar geleden wordt de inhopd van het clubblad gekenmerkt do9r een gezellig "01j.s-kent-ons"-sfeertje, waarin de opa's en oma's van nu zich verloofden, hun eerste kinderen kregen en (zo lijkt het) met horden tegelijk naar Indië afreisden of daaruit terugkwamen. Opvallend is voorts de ernst die de redactieleden van weleer in hun clubbladen wisten te leggen. Serieuze oproepen om méér te trainen, om beter te voetballen of te cricketen en om onze spelers luider toe te juichen (in die tijd gingen er nog gekken op de fiets naar Gouda uit). Dit alles in schril contrast met de larie waarmee wij de laatste jaren de clubbladen hebben gevuld. Dat brengt ons op het oordeel over die oude redactie . Misschien hadden ze het makkelijker met een clubblad dat voornamelijk uit verslagen en "van hier en gunter"s bestond. Maar het kwam wèl iedere maand uit en het was allemaal zo aardig geschreven dat je nu nog de indruk krijgt dat het toen ook werkelijk gelezen werd . Wat zou het mooi zijn als die geweldige schrijvers van weleer de redactie zouden kunnen vormen van het clubblad van nu. Oude wijn in nieuwe zakken. In ieder geval nemen wij met diep ontzag voor deze oude zakken ons jeugdige petje af. Het was grootsch, Heeren!
Parallellen door Peter Paul Marijnen. Bladeren door oude clubbladen doet een hedendaagse redacteur goed. Allereerst is het een onderhoudende en soms vermakelijke bezigheid. De parallellen met het heden zijn nu en dan zo opmerkelijk, dat de blik van herkenning snel omslaat in een gulle glimlach. Nu wil het toeval (?) dat de mij ter beschikking staande jaargangen een periode beslaan, waarin sportieve successen voor HVV net zo schaars waren, als ronde doelpalen en verslagen van squashwedstrijden. Hoe zag nu een inleiding van een voe._tbaloverzicht eruit, waarin bij na uitsluitend nederlagen besproken dienden te worden? Een redacteur van het clubblad van oktober 1951 stond voor deze weinig benijdenswaardige taak: "Voor Zondag 14 oktober, toen 8 elftallen moesten spelen, lieten niet minder dan 39 HVV- ers verstek gaan. De reden van het niet verschijnen was voor 2S% blessures, voor 13% militaire dienst, voor 15% ziekte. 5 Procent was de stad uit, terwijl 5 procent op Zaterdagavond een feest had.
De rest gaf geen reden op. Het gevolg was een reeks nederlagen, variërend van 0-2 tot 1-8." Pas de cijfers aan, vervang hier en daar de hoofdletter door een kleine letter (de "sch" was in die tijd net afgeschaft) en de passage zou integraal overgenomen kunnen worden in een Diepput Echo van 1982 of 1983 . De taak van een redacteur was en is niet altijd een dankbare! Iets meer verouderd is, dunkt mij, een oproep aan de spelers van het eerste, tweede en derde elftal van HVV door niemand minder dan voorzitter Neuerburg. Toch kun je je afvragen of de motieven voor dit omkaderde "Op ter oefening! Op ter overwinning!" niet even· zeer van toepassing zijn op de situatie van de genoemde elftallen 30 jaar later : "Het uithoudingsvermogen moet groter worden, de schoptechniek en de techniek in het algemeen moeten verbeterd en het spelinzicht vermeerderd worden" ... Speelt tegenwoordig het gebrek aan training de voetballers eventueel parten, in oktober 1948 was het gebrek aan oefening de schuld van alles. Kijk maar naar deze slagzin: "Ik oefen! Jij oefent! Hij oefent! Wij oefenen allen!" Deze
grammaticale teenoefening ademt in ieder geval veel meer de geest van een levenswaarheid dan het beperktere "Ik train!" enz. Regelmatig staat een redacteur voor de taak om een mede-redacteur uit te wuiven. Dat wordt dan meestal zo iets van: wie schrijft die blijft, waarom daar in het onderhavige geval nu juist geen sprake van is en waarom dat zo jammer is. De aangrijpende wijze waarop in 1949 het vertrek uit de redactie van Henk Rietdijk aangekondigd werd is echter nooit meer geëvenaard. "Bij het heengaan van Henk Rietdijk" luidde de kop boven het artikel. Vierendertig jaar later zou voor mij de kennismaking met dezelfde Henk Rietdijk uiterst plezierig verlopen ... De kritiek op het clubblad is in de loop der jaren qua toon en inhoud weinig veranderd: de inhoud onder de maat en te duur. Dit laatste ondanks fraaie advertenties als "Uw Heineken's meneer!" en de redactionele oproep "Bevoordeelt onze adverteerders!" En wat die inhoud betreft, zolang het woord vacature voorkomt in het colofon, is er maar één uiting van kritiek mogelijk: zelf redacteur worden . En ook deze stelling was rond 1950 al uitgevonden ... 7
Zoals
~tk:J ~
hetzag
het jaar 1947.
een welp
H.V.V.- V.U.C.
elke cricketer een "century" H.V.V. - Quick
de training
de voorzitter 8
het jaar 1949
een kroonle.euw
·,r.---r ~ '
NU ZIE IK OOK AL WITTE MANNETJES
\
I
II\J DE WINTER
' ;)
het clubblad
H.S.V. 1978
de squash de odd goal
)J
de H.B.C. i.o.
de scheidsrechter
winterregen
een koude douche
open dagen zomerregen
H.V.V. 100
9
r
De "Club van Honderd" De H.V.V. is I september jl. honderd jaar geworden en daarmee toegetreden tot wat wij hierbij introduceren als de "Club van Honderd". Er waren in de K.N.V.B. voor het passeren van deze "doelpaal" 6 wachten den voor ons en thans heel wat wachtenden na ons ... Zou er wellicht een toernooi zitten in deze club , bijvoorbeeld voor de veteranen , vragen wij ons af? Met grote erkentelijkheid volstaan wij voorlopig met vermelding van de verwelkoming van H.V.V. door een vijftal leden van deze respectabele club :
"leder lid van de Koninklijke HFC verheugt zich in het Eeuwfeest van De Groote Haagsche. Wij meenden in 1879 een goed voorbeeld te hebben gegeven door onze oprichting en in 1979 door de viering van ons eigen honderdjarig bestaan. En goed voorbeeld doet goed volgen! Er is extra aanleiding voor gemeenschappelijke vreugde over Uw feest, omdat onze verenigingen samen de enige nog bestaande clubs zijn, die in 1889 de thans Koninklijke Nederlandse Voetbalbond oprichtten. Gaarne nog een wens tot slot : meer contact tussen onze elftaiien van jong tot oud op het groene veld ."
"Volgaarne verwelkomt de Utrechtse Sportvereniging "Hercules" haar uit vroeger dagen zo roemruchte en steeds gevreesde tegenstandster in de kleine geselecteerde groep der honderd-jarige voetbalclubs in ons land. De H.V.V., die met de Kon. H.F.C . tot de nog enige twee overgebleven verenigingen behoort, welke de Nederlandse Voetbalbond hebben opgericht, is gedurende zeer lange tijd één der sterkste en meest vermaarde voetbalclubs geweest. Hiervoor ons respect en hoog het glas!"
100
JAAR
11
"Veel, zeer veel heeft de Koninklijke HVV tot nu toe gedaan om de vergankelijkheid te weren. Geschiedenis is mooi en boeiend om in terug te zien, het heden volvoeren lukt natuurlijk, de toekomst eist visie en daadkracht van bestuur en leden. In mijn gelukwensen bij uw eeuwfeest begrijp ik mede de beste wensen voor een Inspirerende toekomst . Robur et Veloeitas zal daar met welgevaiien naar kijken."
"H.V.V.- 100 jaar, proficiat namens U.D . In de beoefening van de voetbalsport loopt H.V.V. ruim 10 jaar voor op U.D. De contacten op voetbalgebied tussen H.V.V. en U.D. zijn beperkt gebleven tot bezoeken van H.V.V.- tauringteams op tournee in het Oosten des lands, juniorenontmoetingen op het Toernooi der Acht en vooral confrontaties tijdens de veteranentoernooien, waar dan ook in Nederland. Het zijn dan vaak de cricketers aan beide zijden, die elkaars krachten aftasten en beproeven. Het voetbal bij U.D . kan gekenschetst worden door: een roemrijk verleden en een hardnekkige stijd voor het behoud van enig niveau. Sinds het seizoen 1981-1982 komt U.D. uit in de Hoofdklasse van de K.N.V.B., afdeling Gelderland. Ook de H.V.V. kent zijn strijd voor behoud van het voetbal op een acceptabel niveau . Uit Deventer wensen wij u hierbij veel succes in uw nieuwe eeuw." "Vanuit het hoge noorden wensen de leden van de Leeuwarder Athletische Club "Frisia 1883" de Haagse voetbalvrienden een hartelijk welkom toe in de gelederen van de honderd-jarigen. Wij wensen bestuur en kader van de H.V.V. toe, dat zij er in zullen slagen de vereniging veilig langs de klippen van het vercommercialiserende sportleven te loodsen en in een koers te houden, die op de opgroeiende en ontvankelijke jeugd een positief vormende invloed heeft. Dit in de eerste plaats in het belang van de leden en daarmee tevens in het belang van de vereniging." 10
70 jaar clubblad of niet? door Rob Jager.
Dit speciale nummer van de "Diepput Echo" verschijnt ter gelegenheid van het 70-jarige bestaan van het clubblad. Maar enkele "deskundigen" twijfelen eraan of dit jubileumIn 1964 werd het 50-jarige bestaan van het clubblad herdacht en ter gelegenheid van dat heugelijke feit schreef voorzitter Ir. E.M. Neuerburg: "Hoe heel anders als nu was alles in juni 1914, in de hele wereld, in Nederland, maar ook op ons eigen veld, toen nog buiten de stad gelegen te midden van bos en weide. Heel anders, de H.V.V. was "de Leeuw van Wassenaar" , sedert jaren "de Eerste Club der Nederlanden", beroemd in heel Europa. Het kampioenschap van Nederland werd in een historische wedstrijd op 31 mei 1914 voor de 1Oe keer behaald! De heldendaden der H.V.V. werden zo intens beleefd, dat zij voorgoed vastgelegd moesten worden. Verba volant, scripta manent. In deze stemming namen twee leden, Jhr. V.P.A. Beelaerts van Blokland en F .M. de la Chapelle, een belangrijk initiatief. Het "Clubblad der Haagsche Voetbal Vereniging" werd opgericht; zo zou het blad heten dat voortaan elk lid wekelijks op de hoogte zou stellen van de
nummer wel in het juiste jaar verschijnt. Voor de huidige redactie aanleiding om een diepgaand onderzoek in te stellen.
wetenswaardigheden van zijn club en zulks tegen een abonnementsprijs van f 1,- per jaar, dus ongeveer 2 centen per nummer. Daarmee wordt dus als datum van oprichting juni 1914 vastgelegd en dientengevolge werd in 1964 het 50-jarige bestaan gevierd. Op 15 juli 1916, toen de fusie van H.V.V. met de '"s Gravenhaagsche Cricket- en Football-club" plaatsvond, werd de naam gewijzigd in het "Clubblad der H.C. en V .V." en men begon opnieuw. In 1918 was de redactie het moeizame bijeengaren van kopij moe en hield er mee op. Pas eenjaar later, medio 1919, vond Beelaerts van Blokland, die veertien jaar lang redacteur was, een verjongde redactie bereid het werk voort te zetten. Het blad verscheen toen tot 1924 elke veertien dagen, daarna eens per maand . De regelmaat werd onderbroken door de Tweede Wereldoorlog, toen een machtiging van de bezetter nodig was en die
werd niet vaak verleend. Na de bevrijding verscheen het clubblad al gauw weer regelmatig en zo is het nu nog. Afgaande op het bovenstaande zou men tot de conclusie komen dat het 70jarig bestaan pas in 1984 mag worden gevierd. Maar dat is niet juist. Want de feiten wijzen anders uit, zoals de cover van dit blad duidelijk aantoont. Oprichter' Beelaerts van Blokland maakte trouwens zelf al melding van het verschijnen van het eerste nummer op 17 oktober 1913. Aangezien hij de man was, die het eerste nummer volschreef, lijkt het logisch om daarom deze datum als juist aan te nemen. Het is dus waar dat dit jaar het 70-jarige bestaan mag worden gevierd, het 50-jarige bestaan werd in 1964 eigenlijk een jaar te laat herdacht, de vijftigste jaargang was toen al afgelopen.
Een lezer in den vr•eemde Kalend op de krnin, louter grijze haren tonend als de schedel met een cricketpet bedekt is, tot voor kort geneigd uitgebowled of -gerund te worden door zonen van voormalige teamgenoten .. ... is er een duidelijker reden waarom de redactie mij zou vragen hoe ik, nu ruim 20 jaar buitenslands vertoevend, het Clubblad ervaar? Welke veranderingen vallen mij persoonlijk op bij mijn tegenwoordig zeldzaam verblijf in de Van Hogenhoucklaan? - De Tennis- en Squashafdelingen, waar ik vrijwel niemand ken; De noodzakelijke verdwijning van één der eerste-rangtribunes, waarmee vele jeugdherinneringen (zoals stiekum pokeren in de loges) eveneens gesloopt werden; De veel kekkere voetbalshirts van nu, die ik tegen beter weten in toch minder H V V vind dan de oude, soms door moeders zelf gestikte geel-zwarte hemden van hedentendage onaanvaardbaar zwaar materiaal; Het veel betere fielden van de huidige cricketers (of vergis ik me?); - De jenever, die nu regelmatig na 5 uur geschonken mag worden, een maatregel die ik als doorlopend dorstige, vader-
/andslievende bezoeker toejuich, maar waarvan ik blij ben, dat hij in de jaren vijftig/zestig niet bestond: ik liet zonder dat al voldoende vangen en voorzetten vallen . Gaat het "plus ça change... " ook voor ons op ? Ik kan dat nauwelijks vanuit Parijs beoordelen. Eén ding is zeker: wij leden in het buitenland kunnen de gebeurtenissen van dé ons zo dierbare club slechts volgen door het lezen van uitgebreide reportages in de Diepput-echo. Het is wellicht te betreuren, dat het geen maandblad meer is. Beroemde kolommen als heel vroeger Dolfvan Manens "Mijn Oom in de Van Zaeckstraat" en wat recenter de "Theeblaadjes" van Rob Borgers verliezen uiteraard aan actualiteit bij sporadischer verschijning. Weest er echter van overtuigd, Redactie, dat ook in zijn kwartaalvorm van heden Uw blad ver van huis van A tot Z gelezen wordt, zo ook door ondergetekende, al ware het voor dit exemplaar alleen maar om ijdel na te gaan of zijn leuterstukje inderdaad geplaatst is. Kees Bakker, Frankrijk. 11
1945. Bevrijding. Ik kom uit Engeland in Nederland terug en het is me alsof ik op een vreemde planeet ben neergestreken. Alles is kapot, niets is hetzelfde. Na enkele dagen loop ik aarzelend op de Diepput binnen- hoe begroet je mekaar over de kloofvan vijfjaren oorlog en bezetting? De eerste die me ziet aankomen in m'n RAF-uniform is Joop Vestdijk, ontstellend vermagerd, maar herkenbaar aan het biertje in z'n linkerhand. "Zo?" zegt hij gemoedelijk, "kom jij ook weer eens kijken?" Het doet er niet toe hoe lang je uit Nederland weg bent geweest; zodra je voet op HVV zet, ben je nooit weg geweest. Dit is ten dele dankzij het Clubblad, dat ons op weergaloze wijze met de Diepput in contact houdt. Ik kan 't weten, ik lees het al vijftig jaar! Eric Hazelhoff Roelfzema, Hawaii.
Stelt u zich mijn geval eens voor. Ons kamp bevindt zich diep verscholen in het zo bedreigde tropische regenwoud. De werkdag is voorbij en in de kreek bevrijd ik me van alle teken en luizen, die zich hadden voorgenomen op mij te parasiteren. Afdrogen baat nauwelijks, want het is weer smerig-vochtig. De voorman heeft een hert geschoten en de indianen treffen de voorbereidingen voor een uiterst smakelijke avondmaaltijd. Dan draait een landro ver het kampterrein op. De met lateriet besmeurde koplampen werpen hun stralen beurtelings op de tassiehutjes langs het terrein. Ogenblikkelijk worden de nijvere werkzaamheden gestaakt en groepeert men zich belangstellend rond de auto. De aangevoerde boodschappen worden uitgedeeld, materiaal wordt afgeladen en uiteindelijk de postzak uitgepakt. Een tegenvaller; deze week geen persoonlz]ke post, maar het dikke drukwerk dat me in de handen wordt gestopt vergoe t veel. Boven de adresband zijn duidelijk zichtbaar de rode contouren van het malle tramhuisje, waar ik me vanaf de zondagochtend veel te dicht bij de tas van Robin Ouwehand heb moeten verkleden. Na de copieuze inlandse hap ga ik er bij het flau we schijnsel van de petroleumlamp eens goed voor zitten. Terwijl een eskader vleermuizen plichtsgetrouw zijn oefeningen afdraait boven mijn hoofd lees ik in één rukdoor van de Leeuw op de voorpagina tot het schaap op het achterblad. Het is toch wel een genot om op 7000 km. nog geconfronteerd te kunnen worden met de perikelen van niet zomaar een amateur-voetbalclubje uit het Vrije Westen. Gart van Leersum, Suriname
Vanaf 1927 heb ik 45 jaar vrijwel ieder week-end op om veld doorgebracht, waarvan 40 jaar als actief speler. JO Jaar geleden verhuisde ik naar Zwitserland en deze contacten werden teruggebracht tot 1 à 2 keer per jaar. Als regelmatige band is slechts het Qubblad gebleven. Mijn vrouw en ik lezen het steeds met interesse. Het spijt mij dat het niet meer maandelijks uitkomt, maar ik begrijp dat dit nauwelijks meer mogelijk is. Mijn enige kritiek is eigenlijk het ontbreken van de ranglijsten van de hoogste elftallen. 12
HAGENAARs·, De familieberichten lees ik steeds met aandacht en het doet mij goed, wanneer tweede en derde generatie-clubgenoten •.-trouwen of kinderen krijgen. Als bijzonder goede en geestige bijdragen in het verleden "11lemoreer ik degene van Pefvan der Kun, Dolfvan Manen en Karel Waltheer in de dertiger jaren. Gaarne wil ik de vele redactieleden hartelijk bedanken voor de door de jaren geofferde tijd en de in doorsnee hoge kwaliteit van hun eigen bijdragen. Op naar de honderd! Leen Sillevis, Zwitserland.
Er is maar éne Club uit Haagse Dreven, Die nu reeds 100 jaar, dit heeft gegeven: Het ganse Nederland het goede voorbeeld, Hoe men 't voetbalspel en 't cricket speelt! Dit schone lied, nu aangepast aan het 1 00-jarig bestaan van de H. V. V., werd gecomponeerd voor het, als ik mij niet vergis, 50-jarig bestaan van de Cricket in 1928. Een trots lied, dat bij ieder jubileum kon worden gezongen, de leeftijd behoefde slechts te worden gewijzigd. Het getuigt van de macht en de kracht van de H.C & V. V. in die jaren in de Nederlandse sportwereld. En als daarbij bovendien nog een clubblad uit die jaren onder de ogen komt, dan spatten de herinneringen naar voren, onregelmatig weliswaar en weinig chronologisch, maar ontelbaar en 'dierbaar! Alléén al een bUk op dat oude omslag van het blad in oranje-zwarte kleuren (geel-zwart was blijkbaar onmogelijk!) m et een foto van "De Overkant" is voor een "ouwe zak" al meer dan voldoende in een fauteuil neer te duiken, er eentje te pikken en de gedachten aan vroeger de vrije loop te laten. Met dit lied in 't gehoor en een clubblad onder de ogen, antwoord ik met genoegen op de vraag, die onze onvolprezen Hoofdredacteur Rob Ravelli me stelde: "Wat betekent het Clubblad voor een in het buitenland wonend lid?" Dit is persé géén m oeilijk te beantwoorden vraag. Bijzonder véél! I Het blad biedt de enige mogelijkheid om het contact met de club te bewaren, op de hoogte te blijven van hetgeen zich in de vereniging, die steeds maar groter wordt, afspeelt, hoe de elftallen zich weren, wat de besturen te vertellen hebben, de hoogtepunten in het leven van de leden etc. etc. Het is de band met de oude club, waar zich zó veel heeft afgespeeld, waar zó is genoten en waar zoveel vriendschappen voor het leven zijn gesloten, die door middel van het b/.ad kan worden onderhouden. Het aantreffen van het blad in de bus is steeds weer een evenement. Houwen zo Rob! En weet dat alle ouwe zakken, ver van de Diepput levend, het blad als onmisbaar beschouwen in de onverbrekelijke band, die met hun oude club is gesmeed. Joop van der Luur, Zuid-Frankrijk.
VANVERRE Het is nu bijna 25 jaar geleden dat ik Nederland verliet. In die tijd is er veel veranderd en naar ik uit het Gubblad opmaak ook in de K.H.C. & V. V., zoals ik haar gekend heb. De herinneringen zijn vele goede en minder goede. De H.C. & V. V. heeft mij veel m eegegeven, goede vnfenden, wedstrijdgenot en bovenal karaktervorming. De Gub is bijna uniek in zijn soort. De restaties op portgebied zijn e angrijk en men moet zijn uiterste best doen om de top te bereiken, maar niet ot elke prijs. Belangrijker is het, dat het karakter van de club gehandhaafd blijft en dat men er zich thuis voelt als in zijn eigen omgeving. Dat u allen op dit pad moogt voortgaan is innigste wens voor de toekomst.
Johan Flieringa, Zuid-Afrika.
I am delighted to have been given the opportunity of penning my thoughts on the Gub Magazine as it reaches an im pressive milestone in its history. To appreciate what it means to my two sons and me, it is ecessary to understand what the Gub meant to the three of us during our two years in the Netherlands. The magazine after all is an ex tension of the Gub itself We were fortunate indeed that a colleague put us in touch with the HCC/VVand very soon after we became members. For two very happy years we enjoyed the sport, warm close friendships and shared in the t ortunes of the Club. From the beginning we were accepted and feit part of the activities an(;f it was a sad day when we left for the last time. We have foliowed the tortunes of the Gub and our f riends through the magazine sinae that day. We have read with intere_st of small boys who played with my youngest son graduating from Welpen to Jeugd and con temporariés ofmy eldest son from Jeugd to Senior. ft serves as a conünuous rem inder of people and a Gub which made a significánt contribution towards the enjoyment of living in a foreign country. ft conveys in its own way the "gezelligheid" which y ou can only experience if you have enjoyed the privilege of being a memher of the aub.
Eric Plant, Zuid-Afrika.
Een eerste ervaring leert dat het gehele clubgebeuren letterlijk en figuurlijk wat meer afstandelijk bekeken wordt. Hong Kong sloktaan alle kanten zodanig op, dat weinig tijd overblijft plannen en besluiten binnen de "Koninklijke" eens rustig van alle kanten te bekijken en volledig te doorgronden. En daarbij ontkom je niet aan enig relativeren. Goed, blijft het feit-dat een vertrouwde "gast" in den ve"e nog immer met veel genoegen op het aangegeven kantooradres verwelkomd wordt. Het patroon is vervolgens standaard. Allereerst snel doorbladeren met een oog voor echootjes en verslagen van topelftallen, daarna de h.h. voorzitters en vervolgens de rest. Opmerkelijke daden en gebeurtenissen worden vastgehouden om straks bij thuiskomst door te geven. Tenslotte bestaat daar slechts interesse voor de hoofdlijnen.
De sportnieuwsgaring, zeker in de sporten die binnen de Koninklijke beoefend worden, laat in deze kolonie niets te wensen over, radio/televisie en de schrijvende pers zijn first class. Edoch, het verslag over de helden aan de Van Hogenhoucklaan doet warmer aan en is vooral minder tijdsgebonden. Met vele evenementen en namen bestaat nog zoveel binding dat je het gevoel krijgt zojuist even om de hoek gekeken te hebben. Tot slot nog een ervaring: tot eind april '83 bestond hier de indruk dat HVV I kampioen zou worden, uit welke droom ondergetekende pas halfjuni officieel ontwaakte. Dat het niet geheel naar wens ging, kon al eerder worden opgemaakt uit het vriendelijke bericht over het vertrek van de trainer aan het eind van dit seizoen. Daarom niet getreurd, nu op naar het naderende jubileum, 100 jaar, een 'mijlpaal, die zelfs bij Chinezen een zekere indruk maakt. Dank voor de regelmatige toezending, mét de constatering dat, zo ver weg, de waardering is gegroeid voor het constante werk en niveau van de redactie. Van harte 100-jarige, van harte 70-jarige!
Jan Bijloos, Hong Kong.
Destijds, bij het 90-jarig bestaan mocht ik nog een bijdrage leveren aan het toen uitgegeven jubileumboekje. M'n laatste woorden (ik mag nu eindelijk uit eigen werk citeren): 'Op naar de 100 en dan - HVV 2e klas!' kwamen niet uit, ondanks het feit dat in de tussenliggende periode de in voetbalkringen bekende Vojendamse schuit de 'Heen en Weer' ook al een keer door H VV mocht worden bemand. Is het nu dit gemis aan futuristisch inzicht of is het de actualiteit die prevaleert, nu men mij, bij het eeuwfeest notabene, 'slechts' benaderde voor 'n artikeltje in het alweer 70 jaar uitgegeven clubblad. 'Ik ben al genoeg gedegradeerd met HVV' zou m'n eerste gedachte moeten zijn geweest, ware het miet dat me bijtijds een andere reactie te binnen schoot. Het "Clu bblad" toen- oker kaft met zwart gedrukte advertenties erop - Echo van het verenigingsleven - conservatieve lay-out- vastleggen an gedenkwaardige, vr lijke, minder plezierige en andere gebeurtenissen - redactieperikelen waar geen einäe aan scheen te komen - bijeenkomsten met oude rotten in het vak JNK, RKLR - de 'rokerige' discussies met Otto Milo - het geheimzinnig dru kproces bij drukkerijSmits clichees, stypen, zetmachines, drukproeven. De "Diep put Echo" nu -andere omslag- zonder advertenties - een veel bredere verslaggeving - nu 6ok tennis en squash - dezelfde redactie-technische problemen van toen - RKLR weer.. . of nog steeds in de redactie - Milo tekent als vanouds Jammer niet meer elke maand- wel begrijpelijk - 't is zo natuurlijk dat je het ontvangt - wie rep1iseer[l zich eigenlijk hoeveel werk er in zit - eigenlijk is er niet veel veranderd hartelijk dank vroegere, huidige en komende red~cties -STUG DOORGAAN!! Gezien mijn slechte ervaringen mag men van mij geen al te drastische voorspellingen meer verwachten. Een voorzichtige - het moet wel erg raar lopen als er bij een volgend jubileum geen clubblad meer wordt uitgegeven- kan er echter wel vanaf Zal je zien dat een of andere pientere statisticus zich plots herinnert wie in de vijftiger jaren de naam van het toen nog uitgegeven jeugdnieuws 'De Welpentoer' heeft verzonnen.
Eduard Abendanon, Nieuw Zeeland. 13
HVV en de KNVB
bijen, die achter de koningin aangonsden en haar overal volgden. De eenige onderverdeeling in elke partij was die in voor- en achterspelers. Men stoorde zich aan geen regels en zette, als het aantal deelnemers te groot werd, eenvoudig de palen wat achteruit."
RVV niet alleen mede-oprichter van NVB en de RVB, maar ook initiator van 1de FIFA en het Touw NOC . ... door Rob Ravelli.
Geboorte In Haarlem werd de wens geboren en in Den Haag vervuld! Overigens hebben slechts twee ver~nigingen de geboorte van de ruim 90-jarige, thans Koninklijke Nederlandse Voetbalbond overleefd: HVV en de thans eveneens Koninklijke Haarlemse Football Club. In kwantitatieve zin kunnén de ouders met thans welgevallen op hun nakomelingschap terugzien: rond 5000 verenigingen en meer dan een miljoen leden! In het Haagse hotel Central werd op 8 december 1889 opgericht de Nederlandsche Voetbal- en Athletiek Bond, een soort tweeling met een naam, die wegens te geringe gelijkenis zes jaar later weer zou worden gesplitst. Niettemin zijn de handtekeningen onder de geboorte-akte het vermelden waard: Pim Mulier van HFC en Hendrik Coops van HVV. Ook de dichter Herman Gorter behoorde, namens de niet meer bestaande Amsterdamse Sport Club, tot de getuigen.
Voorspel Over de periode, die aan dit alles voorafging, schrijft Frederik Kleyn, toen voorzitter van HVV, in een jubileumboek van HFC: "Het was een eigenaardig spel en de beoefenaars kenmerkten zich door een absoluut gebrek aan begrip, wat de intrige was van· het spel. Men draafde maar achter den bal aan en speelde met een geheel onbeperkt aantal. Zoovelen er kwamen en lust hadden mee te loopen, werden toegelaten. Het had veel van een zwerm
Van voetbalkleding was nog geen sprake. De al eerder genoemde clubgenoot Hendrik Coops schreef, als redacteur van 'De Nederlandsche Sport': "De spelers plachten een oude jas en dito broek aan te trekken en reeds na eenige buitelingen op het modderige veld was de nodige eenheid van kleur bereikt. De wedstrijden te?en andere clubs hebben echter veel goed gedaan. Men zag spoeoig in, dat een voetbalspeler er niet als een landlooper behoeft uit te zien". Ook het doel was in die dagen maar een primitieve aangelegenheid, want de twee doelpalen waren van boven met een touw verbonden. Het gevolg was natuurlijk, dat er regelmatig meningsverschillen waren over de vraag, of de bal wel onder het touwtje was doorgegaan en er niet overheen. Daarom nam de algemene vergadering van 1892 een kloek besluit: het touw moest worden afgeschaft en vervangen door een dwarslat Waarna het doel korte tijd later nog werd vervolmaakt door het ophangen van een net, een vondst, waarmee Sparta uit Engeland terugkwam. De eindjes van het vrijkomende touw konden vervolgens .aan elkaar worden geknoopt, toen een buitengewone algemene vergadering op initiatief van HVV in 1884 bijeengeroepen werd. Een als progressief gekenSchetst contributiebedrag per vereniging werd vastgesteld, dat in de. jaarrekening '84/'85 netto 125.- zou opleveren ..... be NVB telde toen zegge en schrijve 500 leden. Het 1000e lid zou in 1900 geregistreerd worden, het 10.000e in 1914, het 100.000e in 1940 en het l.OOO.OOOe nog geen vijf jaar geleden in 1978!
VOETBAL lN DEN 'I'eekeni~g 14
EF~RS'l'EN
TI.JD!
van \Villern .M.nlier in Vof'tbal en Athletü·k.
Veel in de vaderlandse voetbalwereld was in die eerste jaren in beweging: naast de contributieregeling ook het scheidsrechteren. Wat dat laatste betreft, ook op dat gebied waren HVV'ers actief. De leden Hendrik Isbrücker en opnieuw de kennelijk zeer actieve Hendrik Coops behoorden tot de bekendste scheidsrechters van die dagen. In hun fluittonen drongen later ook Piet van Dijk, Johan van Moorse}, Ernst Neuerburg, Karel Waltheer en Marc Slingenberg tot de KNVB door.
Competitie Naarmate er meer teams kwamen, die aanvankelijk min of meer willekeurig tegen elkaar speelden, werd de behoefte aan een echte competitieregeling groter. Die kwam er dan ook, maar wel met horten en stoten. Pas in 1897 werd officieel het landskampioen-schap ingesteld. Tweemaal eerder, in 1891 en in 1896, was HVV toen overigens al tot landskampioen uitge~roepen. De club zou dat nog acht keer herhalen: in 1900, 1901, 1902, 1903- het record van vier maal achtereen landskampioen is tot dusverre nog door geen enkele club verbeterd! - 1905, 1907, 1910 en voor de laatste maal in 1914. Met deze 10 landskampioenschàppen bezet HVV nog altijd de 3e plaats achter Ajax (20x) en Feyenoord (llx). In 1903 behaalde HVV - na RAP in 1899- de "double" door toen ook de "béker" te winnen. Ook dit is slechts door Ajax (4x) en Feyenoord (2x) overtroffen en door PSV en AZ geëvenaard. Men noemt de periode 1899-1908 het "Tijdperk-HVV", waarin wij 6x kampioen en 3x tweede werden. H~t schitterende "Tijdperk-RAP" van 1890-'99 (5x kampioen), waarin HVV al 2x kampioen en 2x tweede was, werd door een nog schitterender Haagsch gevolgd, aldus het NVB-gedenkboek.. Dan breekt het "Tijdperk-Sparta" aan van 1908-'17, waarin Sparta 6x kampioen werd en HVV nog 2x en weer 2x tweede, om en om overigens met de Rotterdammers. "Zoo hebben RAP, HYV en Sparta achtereenvolgens de eerste k~arteeuw van het Nederlandsche competitievoetbal beheerscht", stelt dit- vooral voor ons gedenkwaardige- gedenkhi>ek 'vast. . Na het z.g. "Stadhouderloos Tijdperk", waarin Ajax domineert (3x kampioen) breekt het "Tijdperk-Feyenoord" aan van 1923-'29 met 5 .kampioenschappen. HVV verdwijnt vervolgens uit het beeld .....
Corinthiaans voetbal Het toenemende prestatieconflict tussen de opkomende volksclubs en de oudere clubs leidde in 1922 tot oprichting van "De Nederlandsche Corinthians" om het voetbal "in betere standen" te propageren.
Internationaal HVV is met 34 spelers 161 maal vertegenwoordigd geweest in het Nederlands elftal. De vereniging bezette daarmee in 1930 nog de eerste plaats, toen Ajax met 99 maal nog slechts vijfde was... De eerste wedstrijd van het Nederlands XI acht men te hebben plaatsgevonden op 6/2-'94 te Rotterdam. Er werd met 0---1 van "Felixstowe Club" verloren.
I'~
EU"l\\L: 1l FE intQAfl l
1~\!l.
K. Plo,:, N._~L .1\ amJ.
(l'it\hdd~r.;. Zilh•I"Hl:
Ti",,,...,,"""''·
Men speelde in de eigen c/ubshirts, een ratjetoe dus.
In het eerste Nederlands elftal van 1894 komt dus merkwaardigerwijs maar een HVV -er voor, de linkshalf F. van den Bosch. In de beroemde wedstrijd, die in 1913 op Houtrust werd gespeeld en waarin het roemruchte Engeland met 2-1 werd verslagen, speelden twee HVV -ers, Dé en Tonny Kessler, respectievelijk als linksbuiten en linkshalf. De "Europa-Cupgedachte" had ook al vroeg post gevat bij HVV, o.m. naar aanleiding van de toer in Oostenrijk/Hongarije in 1905.
Ook HW stond in die tijd achter deze "self-detence" tegen het aanvallende "srbeidersvoetbal".
... "Corinthiaans voetbal" ... DE KEEPER•.
DE BACK.
In afwachting.
lakei : Heer Graaf, de bal nadert. 15
Een tweetal HVV -ers, t.w. wederom Frederik Kleyn en Leenhart Dirkzwager, als secretaris/penningmeester, namen in 1919, samen met U.D.'s Coldewey en H.F.C.'s Karel Lotsy, deel aan de instelling van het z.g. J asper-Wárnerfonds bij gelegenheid van diens aftreden als voorzitter van de NVB en "bestemd om als grondslag te dienen voor de verkrijging van een eigen gebouw voor den Nederlandschen Voetbalbond". De stichters- dus ook HVV- verbonden zich tot "een" bijdrage over de komende 4 jaren en het beheer zou door genoemde commissie van vier gevoerd gaan worden.
FIFA
Wij lezen hierover: "Deze · groote en sterke vereeniging ontving niet alleen allerlei buitenlandsche clubs op haar veld, maar opperde zelfs het voornemen om een kampioenschap van Europa uit te schrijven" ..... Te vuur en te zwaard werd deze "onzalige" gedachte vooral door het NVB-bestuur bestreden. Eerst 50 jaar later vond dan de eerste Europa-Cupwedstrijd plaats! Welk een vooruitziende geesten maakten in the early nineteen's (reeds) de1el uit van onze good old HVV!
Hirschman keek ook over de grenzen van ons landje heen. Hij nam in 1902 het initiatief tot het oprichten van een internationale organisatie, die in 1904 werd opgericht en waarvan de naam nog steeds een bekende klank heeft, de FIFA. De eerste voorzitter van deze internationale organisatie, de Fransman Jules Rimet schreef in die dagen: "Au point de vue de son röle international, l'historique de la FIFA publié récemment par les soins de M. C.
~LW.~. SI:.CRHI\R.ÏAAT.
Tegenwoordig is het een gewone zaak, dat Nederlandse topvoetballers in buitenlands voetbaJ opereren. De eerste Nederlander, die - omgekeerd - in het buitenland clubvoetbal speelde en (toch) in het Nederlands XI werd gekozen, was de HVV -er Law Adam, tijdelijk een bijzondere ster aan het firnament van de Zwitserse Grasshoppers. Dat was van 19aO tot 1933.
LawAdam
Bestuurlijk Ook op bestuurlijk gebied verdienden HVV -ers hun sporen in de vaderlançlse voetbalorganisatie. Zo werd bij de oprichting van de bond ons lid Cornelis Nolet secretaris. Hij bleef dat slechts vijf maanden, maar zou anderhalf jaar later als commissaris nogmaals voor een periode van een half jaar aantreden. Binnen de (K)NVB was in die eerste decennia ook de in 1877 geboren Cornelis Hirschman, erelid van HVV, zeer actief. I1t1 1897 was hij, na 2 jaar voorzitter te zijn geweest van de Haagse Voetbalbond, in het KNVB-bestuur gekomen, bekleedde in zijn eerste 9 jaar de functies van commissaris, secretaris en penningmeester om vervolgens van 1906---1931 vice-voorzitter te zijn. Hij heeft als voorzitter de beroemde Jasper Warner ('97-'19; Z.A.C.) en ir.J.W. Kips ('19-'30) zien komen en gaan. Hij werd in 1922, na een kwart eeuw bestuurslidmaatschap, dan ook tot erelid van de bond benoemd. In diiezelfde periode werden de HVV -ers Isbrücker en Kleyn onderscheiden met het Bondsridderschap, hetgeen ook Johan van Moorsel (1945) en Ernst Neuerburg (1957) ten deel zou vallen. Ernst heeft zich, vooral in commissieverband, zeer verdienstelijk gemaakt, welk werk later werd voortgezet door Cees Meijer en Cees Stol. 16
Corne/is Hirschman
A.W. Hirschman montre que ce röle a été de premier plan des le début des relations entre les Fédérations Nationales et qu'il s'y est maintenu. C'est à l'instigation de la Fédération Neerlandaise qu'ont eu lieu les premiers entretiens d'ou la FIFA est sortie." Toen de FIFA een kwart eeuw bestond, werd hierover nogmaals geschreven: "lt is a luck to the world's football, that the Netherlands Associations has been able tot reserve the work of mr.Hirschman for the FIFA." Hirschman diende de FIFA van 1904 tot 1906 als vicevoorzitter en was daarna secretaris tot in de jaren dertig.
Beroepsvoetbal De al eerder genoemde voorzitter Frederilk Kleyn gooide in 1910 opnieuw een knuppel in het hoenderhok. Aan een diner in Am-
"Hoekschopjes. Om de voetballiteratuur minder vervelend te maken, heeft HVV besloten voortaan in de rust koffie of chocola te schenken. De gezamenlijke versla1~evers echter kwamen overeen de uitdrukking "na de thee" te blijven gebruiken."
sterdam sprak hij als zijn mening uit, dat de NVB het instellen ·van beroepsvoetbal zou dienen te overwegen. Bijna een halve eeuw voordat het echt zover kwam in ons land, stortten sportpers en de overgrote meerderheid van de bestuurders zich op deze gedachtenkronkel: de voetballers wensten hun vaandel niet 'besmet' ,te zien. . . Het veroorzaakte allemaal zo'n beroering, dat het bondsbestuur zich geroepen voelde met eelrl officiële verklaring te komen: "Het bestuur van de NVB spreekt als zijn meening uit, dat .het de bespreking van het beroepsvoetbal in de pers als zeer overdreven beschouwt. Het verklaart zich tegen beroepsvoetbal in welken vorm ook in Nederland, beschouwt het als schadelijk voor deze sport en het volk en zal daarom beroepsvoetbal zooveel mogelijk bestrijden." Dat "schadelijke voor het volk" wat zo slecht nog niet gezien ..'. Elf jaar later, in 1921, zou opnieuw een HVV -er bij besprekingen over beroepsvoetbal worden betrokken, de hierboven al genoemde Hirschman, die toen secretaris van de NVB was. Hij maakte deel uit van een commissie, die het beginsel verdedigde, dat het beroepsspel door de NVB diende te worden gereglementeerd en dienstbaar moest worden gemaakt aan het amateurvoetbal. Het bestuur werd in die dagen gemachtigd tot organisatie van het beroepsvoetbal "indien zich dat voordoet". Een initiatief van Hirschman was in 1914 ook het geven van een eerste stoot tot oprichting van het Nederlands Olympisch Comité. In samenwerking met Jasper Warneren ene Baron van Tuyl van Serooskerken werd een oprichtingsplan !geconstrueerd en korte tijd later het NOC geboren.
Nog een HVV-roryfee Enige spelers meende het Gedenkboek van de NVB uit de eerste 40 jaar speciaal in het jubileumzonnelje te moeten zetten. Onder mannen als Mannus Francken (HFC), Bok de Korver (Sparta), Just Göbel (Vitesse), Harry Denis (HBS) en Jan de Natris (Ajax) werd als enige HVV -er van Willem Hesselink de volgende schets gegeven: "Een ontzaglijk goalzetter, maar tegelijk toch ook een buitengewoon tactisch speler, die ook in de middenlinie uitstekend voldeed. Wij hebben hem in zijn besten tijd vaak in de HVV en ook in het Nederlandsch elftal zien spelen. Het onmisbare ijsmutsje op het hoofd. Het was de schrik voor eiken doelman en als hij op het vijandelijke doel afstormde - zwaar en stoer, maar tegelijk snel - dan stond zoo'n doelman met de angst in het hart hem af te wachten. Een doffe knal en de bal vloog in het net. Willem Hesselink was stellig de meest productieve doelpuntenmaker van zijn tijd."
Jeugdvoetbal In hondsverband zou Cornelis Hirschman nogmaals van zich doen spreken en de stoot geven tot een nieuwe soort van voetbaltreffen, namelijk dat van de jeugd. In 1928 was hij het, die het initiatief nam tot het oprichten van een afdeling 'jeugdvoetbal'. Dat ook hier goed voorbeeld goed deed volgen en dan met name het goede voorbeeld uit de eigen vereniging, moge blijken uit het feit, dat op het stuk van organiseren van jeugdvoetbal op HVVniveau Bep Beelaerts van Blok-land hem al in 1917 was voorgegaan. De (toen nog) NVB schrijft erover:
"Zoo ging het gebeuren, dat op den 14en November 1928 te Amsterdam in eene vergadering van de Technische Commissie van de N.V.B. in Krasnapolsky, bij monde van den voorzitter dier commissie, den heer C.A.W. Hirschman, werd geïnstalleerd: de Commissie van Advies inzake jeugdvoetbal."
Tenslotte .... Over HVV staat in datzelfde NVB-boek anno 1929 te lezen: "HVV heeft de unieke prestatie geleverd altijd in de eerste klas te zijn gebleven. De groote Haagsche is nooit gedegradeerd en viert dus met den Bond wel een merkwaardig jubileum". Hoe anders zou dit in de volgende 40 jaar verlopen .... (Ontleend aan Jubileumboek NVB anno 1929).
HW,86fls aan de top moest wel omlaag op de competitieladder. 17
Het clubblad · KLEERMAKERIJ L. S. ENGERS
Wie kan er beter schrijven over de geschiedenis van het clubblad dan de redacteuren, die er destijds zelf aan meewerkten? Daarom is de redactie van dit jubileum-nummer blij met dit artikel van de redactie van 1948, die toen het 35-jarige bestaan herdacht.
WEISSENHKITCHS'l'KA.A'J' 109
Costuum naar maat vanaf' I 40.Reparaties
goed
en
Op 17 oktober 1948 was het precies 35 jaar geleden, dat het eerste clubblad uitkwam; onder de naam "Clubblad der H.V.V.". Het was vooral te danken aan het harde werken van Jhr. V.P.A. Beelaerts van Blokland, dat dit resultaat bereikt werd. Hij en enige anderen, voelden het als een behoefte, dat er in de vereniging iets moest komen, dat een band onder de leden bracht en een middel was, om alle leden te kunnen bereiken. Dit nobele streven werd op 17 oktober 1913 met succes bekroond. Met de heer Beelaerts hadden F .M.la Chapelle en L.F.H. Dirkzwager zitting in de redactie. Tot 1915 ging alles goed, doch enige scherpe stukken in het clubblad tussen la Chapelle en enige leden had tot gevolg dat deze zich voor korte tijd uit de redactie terugtrok. Nadat de Haagsche Voetbal Vereeniging en de 's-Gravenhaagsche Cricket- en Footballclub in 1916 samengebonden werden tot één vereeniging, kreeg ook het clubblad op 23 juni deze naam en verscheen het toendertijd nog 4 pagina's grote weekblad onder de naam van "Clubblad der H.C. en V.V.". De redactie werd uitgebreid met de heren A.D. Calonne en J.F.H. de Wal. Moeilijkheden waren er in die tijd te over en na een hevig pennegevecht trok La Chapelle zich wederom uit de redactie terug. Door deze moeilijkheden alsmede door het feit dat de medewerking der leden zeer slecht was, verscheen het blad omegelmatig om ten slotte geheel niet meer uit te komen. Het was wederom de heer Beelaerts van Blokland, die bereikte, dat op 24 mei 1919 de uitgave voortgezet kon worden. Dit gebeurde tot 1924, toen het blad, hetwelk om de twee weken verscheen, vervangen werd door een keurig verzorgd maandblad met ± 16 pagina's in de nog steeds gehandhaafde
voordeelig.
-anno 1939-
UGEBRUIKT ~rhook SHELIL
Jmi
MOTOR OLIIE
Uvr 6Pifr/gtll%f tqttt ~1ii!P# -anno 1949-
01\I{S Voor Dames en Heeren
IIIIIIIIIIIIII'IHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
De pantalon die niet kan afzakken zonder bretels of riem te dragen in 30 kleuren en 17 maten voorradig. llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
KNUF Piet Heinstraat 90
-anno 1940-
Stichting "Hodie Mihi, Cras Tibi" BEGRAFENISSEN Begrafenissen: f:165.-, Crematie~ voor leden C R E M AT IE S I '280.-, voor n~et leden daarv~n I 360-. Uitsluitend
Eerste
Klas
SECR.: SCHEN~STRAAT226, 'IEL. 770896-772488-771734 -anno 1937.-
18
Qer Facultatieve-
35 jaar ...
VRAAGT
gele kaft . Eik lid der H.C . en V.V. werd verplicht zich op het blad te abonneren, hetgeen tot gevolg had dat men op bredere fina nciële basis kon gaan werken, wat het uiterlijk alsmede de inhoud zeer ten goede kwam. Tot 1929 ging alles naar wens. Het zou te ver voeren om de diverse redactieleden allen te moeten noemen , omdat drukke werkzaamheden alsmede vertrek naar het buitenland dikwijls de oorzaak van de vele redactiewisselingen waren. De oprichter, de heer Jhr. V.P.A. Beelaerts van Blokland trad in 1927 als redacteur af. In 1929 ontstonden nieuwe moeilijkheden, waarvan het gevolg was, dat het toenmalige bestuur besloot zichzelf met de uitgave van het blad te belasten. De huidige commissaris van terreinen , de heer H.K. Snoeck kreeg de redactionele leiding, waardoor het clubblad wederom een nieuwe glorieperiode tegemoet ging. Aan Mr. K. Neuerburg was het te danken dat dikwijls meer dan 100 advertenties in het blad verschenen, waardoor het onafhankelijk kon bestaan en er zelfs winst op de uitgave gemaakt kon worden! Eind 1933 kwam de leiding van het clubblad in de uiterst punctuele handen van de alombekende Mr. J.J . Waltheer, gedurende 1934 echter met een waarnemend redacteur: H.K. Snoeck! In 1937 werd de uitgave geleid door J .A. Schill, terwijl de verzorging daarna in 1938 in de beproefde handen van J.W.M. v.d. Kun kwam . Gedurende 1940 zagen we daarna Mr. P. Erdman op de hem bekende wijze de redactie voeren. In 1941 werd het regelmatig verschijnen van het clubblad door de bezetter onmogelijk gemaakt, zodat men zich tevreden moest stellen met het uitkomen van verschillende "officiële mededelingen", na de bevrijding gevolgd door een eens per 3 maanden verschijnend "Mededelingenblad". Vanaf september 1946 kwam het clubblad wederom in zijn oude vorm uit onder de redactionele leiding van J .J. v.d. Luur , terwijl juist een jaar later Mr. W.G.K. Arendsen de Wolff deze taak overnam. (Vervolgd in het Eeuwboek: "70 Jaar clubblad = 70 redacteuren").
H.V.V.-ers vraagt steeds het echte BOERENBROOD van de
Hazerswoudsche Bal{kerij
Onze zeer oude Genever
f 3.-f~
per Liter.
J. v.d. KAMP
WIJNHANDE.L
ANNO 1885
Borneostraat 39 -anno 1937 -
Heb waardeeringvoor _ del\dver~ teerders, die hun belangen . met de Uwe weten te combineerên. -anno 1940-
J\an de Spelers van het lste, 2e en 3e Elftal
Een Woord tot Opwekking Het Bestuur, overtuigd van de goede mentaliteit onder U allen heerschende, vertrouwt op Uwe bereidheid geregeld te komen oefenen en voort te gaan met U geheel te geven voor de belangen onzer V ereeniging. Bedenkt, dat een voor de Vereeniging eervolle toekomst in UWE handen ligt.
Van der Neerstraat 12 Tel. 331558 HET BROOD voor den SPORTMAN !I -anno 1937-
-anno 1938-
BAZARSTRAAT 20 (b.d. Zeestraat) - TEL. 11.48.30 - 's-GRAVENHAGE
Jeugdclubs voor scholieren van. Lycea, Gymnasia en H.B.S. P r i v é- D a n s I e s s e n D a g e I ij k s - St u d e n te n C I u b s
MODERNE GEZELSCHAPSDANSEN
OUDE DANSEN
TAPDANCE
-anno 194919
Schatgraven in oude clubbladen door Rob Jager.
Wie zich verdiept in oude clubbladen Bier werd in dat verband niet genoemd, kan genieten van de fraaie, bloemrijke misschien dronk men dat in die tijd niet als lid van de H.V.V.! Nederlandse taal van die dagen. Ook aan leestekens was geen gebrek. Zo begon het Op de velden van de vereniging speelhoofdartikel in het clubblad van 10 oktoden Zich niet zelden wilde tonelen af. Zoals op 16 mei 1915, toen een wedstrijd ber 1915 aldus: "De vierde nederlaag in successie! 't Is 'n bekentenis in begrafenis- werd gefloten door een uiterst onbekwame scheidsrechter: "Voor den armen scheidsstijl! Gezegd op 'n hollen toon, die gesmoord wordt door 'n snik! Onze oude rechter passen alleen maar woorden van club voorlopig vast op de laatste plaats, jammer en medelijden ... het publiek welk 'n smaad!" kwam op het veld en wilde de scheidsrechter attaqueren ... het publiek trapte Wie van de commissie van redactie, de bal weg bij een corner ... het publiek zoals dat toen heette en die bestond uit F.M.la Chapelle, Jhr. V.P.A. Beelaerts bestormde de kleedkamer." Jammer, dat er in die tijd nog geen Studio Sport was, van Blokland en L.F .H. Dirkzwager, voor ik had de herhaling graag gezien. dit fraais verantwoordelijk was, vermeldt Scheidsrechters leverden vaak stof tot de historie helaas niet. Mogelijk is het schrijven op. Op 10 februari 1916 meldde consumeren van grote hoeveelheden het clubblad: "Na een misverstand chocolade daarbij van invloed geweest, tusschen den scheidsrechter enerzijds en want de clubbladen van toen staan bol diens horloge anderzijds werd de wedstrijd van de kreet "Vraagt Krul's Chocolade -zuiver, voedzaam, versterkend- verkrijg- nog 5 minuten verlengd." Ook werd een baar aan het Buffet." scheidsrechter genoemd, die volgens welingelichte kringen vantevoren de tegenIn de wedstrijdverslagen werden de spelers niet gespaard: "Wilhelm was als partij had verzekerd dat die mocht winnen ... halfback héél slecht. Als voorwaarts iets beter. De rechtsbuiten stelde zich in de Een nederlaag met 4-0 tegen H.B.S. eerste helft vaak zeer ontactisch op. Wat schoot de redactie geheel in het verkeerde een futloos werk en wat een gebrek aan keelgat: "Radeloos, redeloos, reddeloos, inzicht!" Hoe die spelers op dit soort Van Gen.d en Loos! Ja, laten wij onze kritiek reageerden is jammer genoeg niet biezen maar pakken, laten wij de matjes bekend. (behalve 's zomers) maar oprollen. 't Is Gelukkig was er niet alleen maar wanhopig, werkelijk absurd. Waar moet kritiek. Op 18 november 1915 schreef dat heen, meneeren?!!! Op H.V.V.een redacteur: "Nog is de oude Leeuw historisch gebied is nog nooit zoiets niet stervende; Nog zijn z'n klauwen gebeurd." Wat VanGend en Loos daarscherp", naar aanleiding van een overmee te maken had, is me niet duidelijk. winning met 6-0 op U.V.V. En verderop: Kennelijk in die dagen een krachtige kreet! "Kritiek op het spel en de spelers heb ik deze maal niet". Er werd ook weleens helemaal niet En wat te denken van het volgende geschreven: "De vorige week ontbrak mij fraais. "Dé had het punt verdienen te de lust tot pennen. In Utrecht (uitwedmaken, doch schoot tegen de paal en de strijd RJ) had ik mij zo geërgerd, dat ik captain maakte daarna geen fout door meende te moeten passen." De depressie massief zijn been te zwaaien tegen den werd echter gevolgd door opklaringen, onwilligen bal, die zijn lot niet meer want enkele nummers later schreef een ontgaan kon." De spelers schreven zelf redacteur: "Deze Zondag heb ik genoten. Het Elftal speelde als 'kampioen van ook weleens: "Bijna had ook ik een goal Nederland'." gemaakt, maar het schot ging alleen over de sloot." De commissie-van-redactie was het Waarschijnlijk werd er toen na afloop onderling niet altijd met elkaar eens. De een extra borrel gedronken, want ergens juiste toedracht wordt niet onthuld, maar wordt onthuld: "Na afloop van een F.M.la Chapelle, commissaris sedert 2 september 1905, stapte op toen er miswedstrijd werd altijd ten huize van een der spelers nà-thee gedronken. Er werd verstanden ontstonden over het besluit al dan niet een tennisvereniging op te dan wel een borrel ook geschonken ... ". 20
richten. Het bestuur wist hem echter tot andere gedachten te brengen en stelde, blijkens een mededeling in het clubblad, de "hernieuwde bereidverklaring van dit zoo verdienstelijk redactielid op den hoogstens prijs." Die tennisvereniging werd in 1915 ook inderdaad opgericht, maar op de W.W. was nog niet voldoende ruimte beschikbaar. Ruim een jaar later kon wel worden gespeeld en op 27 april1916 meldde het clubblad, dat er voor alle dagen behalve zaterdag banen waren gehuurd. De vereniging werd H.L.V. genoemd, waarschijnlijk Haagsche Lawntennis Vereniging. Hoelang de vereniging heeft bestaan is niet duidelijk, vermoedelijk niet lang door een toenemend gebrek aan belangstelling. In 1916 verwoestte een brand het clubhuis op de W.W., maar, zo staat in het jaarverslag: "Dankzij het optreden der Brandweer werd ons huisje (helaas!) gespaard." Voor de redactie reden om fel van leer te trekken tegen de onpraktische indeling van de clubhuizen. Onder de kop "Door den Brand uit den Brand" verscheen het volgende artikel, verlucht met een foto van de ruïne van het W.W.-clubhuis: "Hoe lange, lange jaren hebben de spelers van H.V.V. niet gezucht over de hoogst onpractische indeling van onze clubhuizen. Het Bestuur heeft eens de fout begaan om bij het bouwen van het kleedlokaal, dit aan de overzijde van het buffetgebouw te doen plaatsen. Daarna zijn er tennisvelden aangelegd met een huis no. 3. Hoeveel practischer en gezelliger kon niet alles ingericht zijn? Waarom geen flink clubgebouw tezamen met de W.W. opgezet? De exploitatie zou veel voordeliger kunnen worden. Nu H.V.V.-ers een tennisclub hebben opgericht, welke eerlang aansluiting bij de H.V.V. en H.C.C. zal zoeken, komt het ons voor deze allergunstigste gelegenheid tot het verkrijgen van een aan vele eischen beantwoordend clubgebouw niet ongebruikt voorbij te laten gaan." Het bestuur trok zich daar niets van aan en liet met het geld van de verzekering de schade herstellen. Bij een zelfde brand anno 1983: geen commentaar! Het aantal advertenties in de clubbladen van toen was gering. Naast de al genoemde reclame van Krul was er ene F.P. Hakkaart, kleermaker, die zich had gevestigd en trots bekendmaakte dat hij voorheen 1ste coupeur bij den heer Schoemaker was geweest. De Fa. C.F. van der Does - sedert 1840 hofleverancier liet middels een advertentie weten in piano's en Mignonvleugels te doen. Later kwam daarbij Staal & Co. in Effecten. Welke effecten- wellicht komischestond er niet bij, maar die omissie werd
enkele maanden later hersteld door er "Commissionnairs in Effecten" van te maken. Shell "hielp" in die dagen kennelijk nog niet! De schaarse foto's, die het clubblad sierden, waren merendeels afkomstig uit "De Revue der Sporten". Het blad werd gedrukt door "De Avondpost". Uit een redactie-overzicht blijkt, dat het in 1916 steeds moeilijker werd om het lijforgaan vol te krijgen. Op 19 juni was de maat vol en besloot de redactie alle grieven op tafel te leggen: "En werkelijk scheen het , alsof men het bijltje er bij neer wilde leggen", staat in het clubblad. Nieuwe medewerkers en de toezegging van oudere leden om bijdragen te leveren, bezworen dat gevaar.
Aandacht voor de jeugd was er toen ook: "Hunne Helden zullen geëerd worden, hunne Daden vermeld." De commissie-van-redactie ontving veel brieven van lezers en reacties op die brieven. Zo kreeg een inzender van een brief van een andere de raad: "Als hij het belang van de H.V.V. op het oog heeft, dan moet hij haar niet plaatsen op de vischmarkt en van het clubblad niet maken een obscuur pamflet." Het ledental van de H.V.V. was ook in die tijd een grote zorg. Niet voor niets stonden er in het clubblad regelmatig opwekkingen als "Elk lid brenge minstens één lid per jaar aan" en "Wilt gij Uw club van dienst zijn komt dan trouw oefenen." Maar de prijs voor de allerfraaiste op-
BURCH' EYEVIEWS door Geoff Burch.
Once upon a time a young Brit was offered a job in Holland with the Haagsche Voetbal Vereeniging. "But Sir", he said, "What is that?" The kindly, wordlywise man replied: "Well, it's a long, long story, with many parts, so as with children, 1'11 start with A ... " A is for 'Auke', 'ADO', 'Amerika'"'" you won't be allowed there (but we were!); for 'Argument', on which the club lives and breathes ... B is for 'Brits', who started the game ; for 'Bali', which is kicked; for 'Bier', which is drunk on occasions; for 'Beekman', for 'Bestuur', whohave more Presidents than Amerika; for 'Bijloos' and 'Bijloos' and 'Bijloos' and ... C is for 'Club', 'Casten dijk', 'Colthoff and for 'Cricket', which interferes with the relegation games. Dis for 'Dankelman', whosits on God's right hand; for 'Dug Out', that shell hole for trainers and selectors; for 'Disaster', which happens every week. Eis for 'ESDO', to be avoided at all costs; for 'Erbé', for 'Entrop' and for 'Easy', which it never is. Fis for 'Friesland', the resting place of failed trainers; for 'F .. .', which accurately describes the play and for 'Fontein', that sprayer of passes to friend and foe. Gis for 'Gun', playmaker and babymaker supreme; for 'Groos' the Undertaker; for 'Groeneveld', which the third field never is and for 'Genever', the Dutch answer to blood. H is for 'Hague' , 'Hillegom', buried amongst the bulbs; 'Hessen', whose tackles make Sharon look like a Smurf and for 'Help', that well known cry of all trainers. I is for 'Ik', of which the club has many ; for 'Immink', that well known veteran superstar and for 'ldiot', that well known clubmerober ...
wekking gaat naar Dr. van Staveren, die op 21 oktober 1915 in het clubblad schreef: "Oh! Jongeren? Jongeren! Waar blijft gij? Zijt ge nu allemaal aan 't hockey-spelen, of hebt ge allemaalleewater in de knieën zoodat ge niet voetballen kunt, of zijt ge solide verloofd, zoodat ge Uw verloofde kust of maakt ge visites bij erfooms, of studeert ge of loopt ge Bolland, of zijt ge bemengelbergd, of trekt ge Uw neuzen op voor 't proletariaat, dat den bruinen bal in hooge eere houdt, of zit ge kou te lijden op de tribunes, of biljart ge Uw Zondagmiddagen vol, of zijt ge doleerend geworden, in Godsnaam, jongeren, wat doet gij, waar blijft ge? We missen U!"
J is for 'Jongbloed' ,Jan and Harry; 'Jelgerhuis Swildens' well known naval officer and geneverdrinker and for 'Jonkheer', who always says "Sir". Kis for 'Knobbout', whoties everyone in knots ; for 'Kooistra', for 'KNVB', who rule our lives; for 'Kuijpers', known as Eddy the Daneer and for 'Koninklijk', the Royal US. Lis for 'Laer', 'Loenen', 'Lammerts', 'Lavieter' and for 'Lid', who come and go, but mostly stay. M is for 'Maal drink' the General in charge of toplevel operations; for 'Masman', the keeper, non keeper, keeper, non keeper ... ; for 'Meurs', the well known sporting Doctor and for 'Milo', the Orson Welles of the Hague. Nis for 'Nieuwenhuyzen', Jan the bike and Eduard the wide; for 'Nijgh', playboy of the Western World of Wassenaar and for 'Naast', where most shots go. 0 is for 'Oven', known locally as Lex the Rake; for 'Opa' and for 'Oefenmeester', that track suited Führer of the third field . Pis for 'Pels Rij eken', a well known Barman; for 'Pasteur', Senior a goal scorer extraordinary and Junior, wet Eagle extraordinary; for 'Peschar', Senior and junior; for 'Pea soup' and which KLM thrives and for 'Promotie', the airn of everyone. Q is for 'Quick', but we don't mention them .. . Ris for 'Rijkens', who keeps the nightwatch; for 'Rem-. brandt', who painted the nightwatch and for 'Reis', who is the way all trainers go. S is for 'Snoeck', 'Spekking', 'Schutter', true supporters of HVV, Heineken and Bols. T is for 'Trainers', 'Tels', 'Tikje' and 'Trijzelaar'. U is for 'UDO ', 'Unknown' and 'Uitsmijters', which trainers get on their faces. V is for 'Vermeulen' and 'Vermeulen' and 'Vermeulen'; for 'Verspyck', but most of all for 'Voetbal'. Wis for 'Weg' (road and Hans), for 'Wilde' of the shot and for 'Wedstrijd'. X is for the Lotto Marks. Y is for 'Youngsters' the future of HVV. Z is for 'Zeverijn', 'Zwilling', 'Zouwe' and although the end of the alphabeth not the end of the HVV story! 21
..
Waar zijn de wilgen gebleven? door Lex van Raab van Canstein.
Ik ben geen stukkiesschrijver. Mijn sch1ijverij blijft behelpen. Toch zijn er zaken die ik zou willen vastleggen. Anders verdwijnen ze. Ongemerkt. Waar zijn d1e wilgen gebleven? Bijvoorbeeld. Stonden vroeger zo'n beetje tussen de kleedkamers en het derde veld. Ach, er verandert zoveel. En mij hoor je niet zeggen dat het vroeger beter was.
Er stond ook een schutting. Vóór die wilgen. De gebroeders Aharbanel gebruikten hem als een soort schietschijf. Die jongens konden met hun blote voeten harder schieten dan met voetbalschoenen aan. Een nog uit hun Indische tijd overgebleven fenomeen, zeiden ze.
Deihert een balletdanser? De sliding. Tegenwoordig een normaal wapen om tegenstanders af te stoppen, neer te leggen en verder rigoreus uit te schakelen. Ik heb daar geen problemen mee. Ze worden ervoor betaald. Maar Deihert deed dat werk verfijnder. Met de élégance"van een balletdanser (ietwat voorovergebogen op de toppen van zijn tenen) was bijna iedere bal voor hem. Zelden heb ik een verdediger gezien met zo'n sublieme timing. Daarbij was alles geoorloofd. Mits niet gezien. Van hem herinner ik ook de verzuchting, nadat de veel kleinere Robbie Colthoff weer eens hardhandig was bejegend: "Ik wou dat ze mij eens pakten", met iets van spijt in zijn stem, excellente bokser als hij was. (Boksschool De Jager: vier hoeken ààh! boem, boem). Vroeger werd er ook wel eens geknokt. Zelf heb ik een keer uitgehaald. Binnen een seconde stonden zeker tien man van de tegenpartij dreigend om mij heen. Solidair als ze waren. En mijn elftalgenoten? Die lachten zich rot. Er wordt wel beweerd dat HVV, hoewel uiterst beschaafd- hup HVV, laat ons juichen (een kreet overigens die ik nog nooit op onze velden heb gehoord) - vrij robuust voetbalt . De voorzichtigheid, waarmee ik onze huidige praeses over het veld heb zien hollen, de gecontroleerde omzichtigheid waarmede Paultje Wilde zijn directe opponenten tegemoet trad en het bewonderende applaus van Bertie Ie Roy voor bijzondere staaltjes van vak· manschap door tegenstanders vertoond, bewijzen toch wel het tegendeel. Laatst las ik dat er op de Engelse oefenvelden tientallen Cruyffen rondliepen. Ik kan dat niet verifiëren. Zal wel. Maar op HVV heb ik er echt een paar zien voetballen. Geboren voetballers met een superieur inzicht in het spel, fabuleuze techniek en boven alles een uitzonderlijke virtuositeit. Loutje de Villeneuve, linksen rechtsbenig, met een vliegend schot. Onverslaanbaar op de vierkante meter en heel HVV in zak en as, als hij niet speelde. Willy von Oven speelde al de sterren van 22
(Uit: Vrij Nederland, 17 mei 1958) . de hemel, toen Moulijn nog furore moest maken. En Abendanon. Als ik verhalen lees over de fluwelen balbehandeling van Faas Wilkes, denk ik aan Eduard.
een deur opende met de woorden: "En hier staat de brancard, heren", in schaterlachen uitbarstte . Aan arme Otto Milo, die bij een optreden ergens in de provincie voor Pampus in de onderbuik werd geraakt in een poging van de tegenpartij hem voorgoed (ook in zijn eigen belang) uit te schakelen. Otto heeft nadien nog zeker honderden wedstrijden gespeeld met die gekke handjes van hem. Martie van Exter, goalie van het Vijfde, die wonderbaarlijke reddingen afwisselde met diepe inzinkingen. Daar was niet tegenop te scoren. Aan Karl van der Ploeg, een vriendelijk mens met een scherp analyserende manier van keepen. Uitvinder van de Tattersallgrip. Had iets met bowlen te maken. Tom Bom, die ik eens het hele Spartastadion (Zilveren-Baltoernooi) heb plat zien krijgen met zijn weergaloos reactievermogen. Wim van Stein ("Woeste Willem" met zijn zweetdoekje om zijn voorhoofd geknoopt), die mij indertijd lid heeft gemaakt. Ik denk met weemoed aan Karel Waltheer met zijn schier onuitputtelijke voorraad verhalen en anecdotes. Aan Jan van Kampen, die op zondag, zo van de bouw, in het Vie.rde speelde om vervolgens weer snel te verdwijnen in een piepklein autootje . Geen gezicht. Aan Harry Willems, die mij mijn eerste voetbalschoenen verkocht. En "zijn" zei, als hij "hem" bedoelde. Wat mij altijd weer opviel was zijn bijzondere wijze van roken. Een flinke haal, een dot rook uit zijn neus en de rest verdween spoorloos in zijn binnenste.
Veel unieke persoonlijkheden Opgestookt Als ik aan die wilgen terugdenk, denk ik ook aan de vele vrienden met wie ik heb gespeeld. Flip van Ommeren, een wat gezette figuur met gouden passes in beide voeten, die ten afscheid altijd "tot au revoir" riep. Nico Maris, die nadat de terreinknecht van de tegenpartij (was het niet bij Ammerstol met het Derde) bij het aanwijzen van d~ kleedkamer en passant
Over die wilgen zal ik verder zwijgen. Zijn misschien gebruikt om van die mini-batjes te maken, die je vroeger kreeg, als je het Flamingo-Jeugdtoernooi had gewonnen. Of gewoon opgestookt in die prachtige ouderwetse ketel, die in het kamertje van Paul van Osch stond. Voor het warme water.
.
'
drogisterij • parfumerie • sclhoonheidssalon
In onze moderne schoonheidssalon werken wij met o.a. - Christian Dior - Estée Lauder - La Prairie Maakt U ook eens een afspraak voor bv. een gezichtsbehandeling. MODE FEMININE
.wO lru lru QD C0 ~ ~
•
Mar-Y-Mar van Boytemastraat 99 2596 EP Den Haag tel. 070-24.22.24
van Hoytemastraat 50, 2596 ES Den Haag, Tel : 070-247933
''Eindelijk een adres waar ik werkelijk voor al mijn rookartikelen terecht lkan".
van Langeraad Voor bloemsierkunst naar uw persooDiijke smaak . ,- "~ ' ·~· . .'~ .
• SPECIALISTEN IN ROUWBLOEMWE~~EN
(EIGEN LINTD.~YKK~~J) ~
'
. .I
'~'
··",,..
.
DE BETERE ZIJD BLOEMEN EN PLA IVAN GROOT TOT,
l\.1Btjk
Eigenaar M. van den Oever Oostduinlaan 115 2596 JJ DEN HAAG
Sigarenl~andel "Oo~tduin"
Tel: 070-24 2:B 64
-
.
.
23
Voor al uw drukwerk in Boekdruk Offsetdruk Foliedruk
Westeinde 135
2512 GW Den Haag Telefoon 070-895390 en 802135
Shell helpt, ook met lage prijzen. Bezoek ook eens onze Shell Shop. Reparaties, Banden, Accu's e.d. Bij ons verkrijgbaar Shell Super Motorail (vlot starten ook als het heel erg koud wordt). Shell Zelf Tank Stations: De·moderne zaken met de ouderwetse service! J.F. de Witte Shell Zelftankstation Wassenaarseweg 80 tel. 070-281500
24
ZOlANG EIRNIETS GEBEURT, HEEFT lEDIEREEN DE BESTE IPOLIS.
Het is verstandig om verzekeringen af te sluiten bij een lid van de Nederlandse vereniging van makelaars in assurantiën en assurantieadviseurs: kortweg NVA. U verzekert zich daarmee van het beste advies. van advies op maat en van objektief advies. Met dat doel is de vereniging in 1948 in het leven geroepen. De leden hebben een zeer hoge graad van vakbekwaamheid en zijn bovendien volkomen onafhankelijk van welke verzekeringsmaatschappij dan ook. Ons kantoor is lid van de NVA. Heeft u nog vragen over uw verzekeringspakket? Wij zijn gaarne bereid om u met raad en eventueel ook met daad terzijde te st~an .
~~
nva i.. lid VAN GI N K EL & CO. B.V. ~~ "~-'J.."n .., z 0
~
~
V TAAT & D.E REGT pARTYVERZORGING I& ORGANISATIE
makelaars In assuranti ën
Post bus 354 3000 AJ Rotterdam te l. 010·11 .19.30
WERFT LEDEN VOOR
h.c.c. - cricket h.v.v. -voetbal h.t.v.- tennis h.s.v.- squash Riouwstraat 62 a/ b - 2585 HD 's-Gravenhage TeL 070 - 5!31 005
De KON. H.C. & V.V.:
een all-family club!
Bemiddeling bij alle ~onroerend goed transacties o•p basis
NOCURE NO PAY
Duijvestein îv1akelaars o g van Hoytemastraat 102, [)en-Haag, tel. 245454 ('s Zaterdags vanaf 11 .00)
Vrijdag 17 October 1913
No. 1
Clubblad der H.V.V. I!:
~
1!:
I!:
•
OPGERICHT 1 SEPTEMBER 1883
1!:
1!:
1!:
1!:
@:
BESTUUR:
' ·oorzitter: MJ<. F. L. KLEIJK, Anna Paulov. nastraat 14 : Secretaris : L. DIRh.Z\\'AGER, Laan Yan Meerden·oort 331; Penning-m ee;ter: H . S. JSBRCCKER . Lubeekstraat ó8 ; C o mrni s::.ari :ösen : E. G . 'M l1.!\'DT. Gentsche straat 12ï ; C. NOLET. Lange Beestenmarkt 9 ; lHR . :\iR . C. \\·_ _ FEITH . _l<:n·a c.traat 90: F . M. LA CHAPELLE . Prins Hendriklaan ï . -. . Rij s,\·ijk; JHR . \ · . P . A. BEELt\E RTS YA!\ BLO:hLA!\D. _l
... 1e levensjaar ...
35e JAAR,GANG No. 2
AUGUSTUS 1948
ORGAAN DEit HAAGSCHE CRICKET EN VOETBAL VEREENtGING Advertentiën: J. A HEKKET, Paul Gabriëlstraat 93, Den Haag, Postr. 223.820 ·
... 35e levensjaar ...
HCC •RI•IIIYYIBBi•lll VI975•HSYI9RI .. . 70e levensjaar ...