CLUBBLAD BERLAAR VZW DE NETETOERIST

www.tcnete.be

CLUBBLAD BERLAAR VZW

DE NETETOERIST 43é jaargang nr 4 Augustus - September 2014

Bestuur

43e JAARGANG Nr.4 - aug - sept 2014

Verantwoordelijke uitgever Erevoorzitter Maurits Van den Bosch Liersesteenweg 243 2590 Berlaar Tel. 03/482.18.16 [email protected] Voorzitter - Penningmeester Hugo van Opstal Klein Puttingbaan 74 2560 Kessel Tel. 03/480.42.50 Gsm. 0472/475131 [email protected] Vice voorzitter webmaster en P.R. Swa Kerckhofs Itegembaan 147 2590 Berlaar Gsm. 0474/58.38.63 [email protected] Secretaris Rudi Van Thielen Ter Heide 27 2270 Herenthout Gsm. 0497/31.39.05 [email protected] Feestbestuurster Simonne Heremans Oude Godstraat 26/3 2220 Heist o/d Berg Gsm. 0497/42.53.16 [email protected]

Kledij Beheer - feestbestuurster Blommaers Marina Coperator & road Keynen Paul Smidstraat 87/ 1 2590 Berlaar Tel.03/385.97.53 Gsm.0478/34.49.29

Inhoud - Bestuur - Voorwoord voorzitter - Controlekaart - Afpijlen - Dolimieten 2013 - Breugeldag - Lachen is gezond - Familienieuws - 50 Mijl van Berlaar - St.Pietersrit Berlaar - Steenroute - Verlopen periode - Bestuursvergaderingen - Komende periode

3 4 6 8 13 15 16 17 19 20 21 22 23

[email protected] Bestuurslid Jan Peeters Montystraat 44 2590 Berlaar 03/482.31.95 [email protected] Bankrekening BE52 6528 2799 4409 www.tcnete.be

Het volgende nummer van de Netetoerist verschijnt begin oktober 2014

                                                                                   3   

 

 

 

Beste vrienden 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

   

   

   

 

 

 

Augustus, de schoolvakantie zit er voor de helft op en voor vele onder ons  is het verlof helemaal verleden tijd, of je moet bij Van Hool werken, deze hebben nog iets te goed. Voor  de ouders met schoolgaande jeugd kan dan tevens de voorbereiding beginnen om alles klaar te maken  tegen 1 september, de dag dat de scholen terug beginnen of je moet het hogere doen, dan heb je nog een  maand tegoed.  Ook voor ons is de tijd om aan de voorbereidingen te beginnen want zoals in het verleden is september  de maand van onze mosselen.  Toch dit jaar is er een grote verandering, je hebt het waarschijnlijk al zelf ondervonden of toch minstens  horen zeggen, de mosselen zijn dit jaar niet zoals ze zouden moeten zijn.  De grote van de mosselen vallen kleiner uit, de huidige Jumbo’s halen maar de grote van de Imperial  van  andere jaren, de witte zijn weinig in aantal en de smaak laat dikwijls te wensen over.  Daarom is er besloten om dit jaar onze mossel dag te vervangen door een Breugel dag.  Deze beslissing werd genomen mede door de kwaliteit van de mosselen maar ook het vele werk dat dit  met zich mede brengt, onze werkers worden er ook niet jonger op, ook dat verschillende medewerkers  zich dit jaar hebben verontschuldigd door andere verplichtingen.  Daarom onze Breugel dag, wat houdt dit in:  Vooreerst zal ik al melden, voor het behalen van de punten voor clublaureaat, er veranderd niets.  Zoals in het verleden bij de mossel dag je 10 punten kon verdienen door aanwezig te zijn zal dat ook  gelden voor de Breugel dag.  Wat er wel veranderd is de betalingswijze, bij het binnen komen in de zaal zal je een kaart ontvangen met  een volledige prijskaart, hierop zal aangeduid worden wat er door u verbruikt is geworden, zowel het eten  als voor de drank om dan bij het buiten gaan af te rekenen aan de kassa, met andere woorden bij mij.  Hierdoor trachten we het voor de garçons het werk te verlichten, ze moeten zich dan geen zorgen maken  over de financiële kant van de zaak.  Wat er kan genuttigd worden staat verder in het clubblad vermeld, daarom ga ik daar niet verder over  uitweiden.  In de hoop dat jullie deze verandering zullen waarderen mag ik wel de het verlangen koesteren u alle te  mogen ontvangen op deze dag, weet wel, het werk dat hiervoor gedaan word door de vele mensen, de  opbrengsten van deze dag, dat is voor U. We hebben bewezen in het verleden dat dit geen ijdele  woorden zijn, dus vergeet 14 september niet.  Aangaande het clubblad, zoals je ziet is dit een lichtere uitgave dan de voorgaande, dit is bewust gedaan,  met de voorgaande had ik telkens nieuwe toners nodig wat een kosten nota mee bracht van een 1100€,  dat was teveel van het goede. Daarom gaan we deze kostenbesparende toets proberen om zo het  resultaat te kunnen beoordelen. De reclame verbruikt te veel en zal daarom voor het volgend jaar  aangepast worden, de sponsoring vergoedt de onkosten niet.  Onze kalender voor het volgend zomer seizoen is ook veranderd, door de concurrentie van andere clubs  hebben we besloten om de volgende twee proeven te schrappen van onze kalender, met name de 50 Mijl  en de Steenroute. Voor het behalen van goud is er geen probleem, er kunnen nog voldoende punten  behaald worden.  In de hoop dat al deze veranderingen op jullie begrip kunnen rekenen, groet ik u alle en zal ik maar zeggen  tot 14 september   

   

   

   

   

                         Uw voorzitter:             Hugo   

 

4

Vanaf onze geboorte, en ook ervoor zal het niet anders zijn geweest. Herhaaldelijk hebben we heel wat veranderingen in ons mensenleven geruisloos aan onze neus zien voorbij gaan. Veranderingen die niet voor ons zijn bestemd schampen af aan de oppervlakte van ons bestaan en kunnen ons niet eens raken in de diepte. Voor andere veranderingen dan weer voelen we ons meer aangesproken en doen we beroep op onze reactievermogen om er met volle kracht tegen aan te gaan. Voor alle veranderingen, van welke aard ze ook zijn hoeft men zijn gedrag aan te passen om zich zo goed mogelijk in zijn vel te voelen. Dit althans bij vernieuwingen die van buiten uit worden opgedrongen. Vernieuwingen is een verschijnsel wat regelmatig aan bod komt. Als je zou denken dat wij in het wielertoeristenwereldje vrijgesproken zijn van allerhande veranderingen denk dan maar gauw iets anders. Ook onze sport volgt deze trend en het is bij momenten toe te juichen dat daarmee ook constructieve veranderingen gepaard gaan. Het zijn niet altijd veranderingen waarvoor we figuurlijk op onze achterste poten moeten gaan staan. Denken we maar aan onze toeristenvergunning. Het ligt nog vers in het geheugen dat we jaar na jaar een aanvraag diende in te vullen om daarna in het bezit gesteld te worden van een geldige vergunning waar we één jaar mochten mee rijden. Vandaag hebben we een plastic kaart met een Olympische duurtijd waarvan het gemak niet te overschatten is. Maar alle voordelen hebben ook zijn nadelen. Nu de duurtijd bijna verstreken is komt na het veelvuldig gebruik tot uiting dat de Barcode bij sommige deelnemers beschadigd is en niet meer in perfecte staat aan de scanner beantwoord. Hierdoor kunnen er moeilijkheden optreden bij het scannen. Het is niet meer voldoende dat ge bij het scannen een pieptoon hoort, ook uw naam moet gelijktijdig op het scherm voorkomen wil men officieel opgenomen worden in de uitslag. Het is bij deze de taak van de provinciale afgevaardigde om hier op na te kijken of alles verloopt zoals het moet verlopen. Als we het woord veranderingen aankaarten is er in de geschiedenis van de brevetten de afschaffing van het Brevet Kaartlezen er één van. Een brevet dat bij de oudere wielertoeristen een uiteenlopende gedachtegang tot leven kan roepen. Wat in vroegere jaren een begrip was in het wielertoerisme is samen met de twintigste eeuw ter ziele gegaan. Sedert 1975 heeft T.C.Nete zijn stempel gedrukt op het brevet kaartlezen. Onze club heeft dit brevet jaar na jaar tot en met het seizoen van 1999 met de grootste zorg ingericht. Een kwart eeuw dus heeft T.C.Nete het kaartlezen ingericht vanuit verschillende locaties. 25 jaar is een mooi getal om af te ronden dachten wij en vonden de tijd rijp om de fakkel over te geven. Maar helaas, geen enkele club voelde zich geroepen om deze organisatie op zich te nemen, met het spijtig gevolg dat het brevet kaartlezen gewoon van de provinciale kalender verdween. Nostalgische zielen hebben destijds misschien meer dan één traan weggepinkt, maar op den dag van heden is er niemand die daar nog om treurt. Zo zie je maar dat niet alle veranderingen blijven nazinderen. Dan lijkt het met het afschaffen van de tussentijdse controle op nationaal vlak waar we heden in onze provincie niet aan meedoen en nog ver van ons bed is, en de afschaffing van de controlekaart vanuit de hoofdcontrole waar onze provincie wel in participeert een andere weg op te gaan. Het is me opgevallen dat dit de laatste tijd bij de clubleiders meestal het onderwerp van de gesprekken uitmaakt. En als er over iets gesproken wordt, spitsen we de oren. Er werden nogal uiteenlopende meningen naar voor gebracht, de ene al wat zinniger dan de andere. Genoeg om alles eens goed te ontwarren. Om door het bos nog enig zicht te hebben op de bomen bekijken we de weerslag op de drie belangrijkste tenoren in dit debat: De organisatoren, de wielertoerist en de beleidvoerders van Wielerbond Vlaanderen. Het moet gezegd dat niet alle organisatoren tijdens de seizoensaanhef er van bewust waren wat er te gebeuren stond. Met veel over en weer gespraat bleef het inschrijfgeld in de provincie Antwerpen op 1,5 Euro behouden en deden we niet mee aan de opslag die voor een groot deel in het land wel van tel is. De vraag blijft, hoe lang we dit kunnen uitstellen? Ook doet onze provincie niet mee aan de afschaffing van de tussentijdse controle om deze te vervangen in een bevoorradingspost waaruit men niet kan vertrekken. Al maar goed volgt onze provincie niet de visie die ons van hogerhand wordt opgedragen. Oost-Vlaanderen die aan de basis ligt van dit voorstel speelt het zelfs zo nauwgezet dat men alleen nog kan vertrekken vanuit de hoofdcontrole. Een maatregel die meebrengt dat een verplaatsing met de auto onontbeerlijk is geworden. Voor deze die een klein beetje respect hebben voor het milieu is zulks onbegrijpelijk. Om de verplaatsing met de auto tot het minimaal te herleiden heeft men destijds een tweede vertrekplaats gecreëerd. Alsmede kon men een groter gedeelte van de wielertoeristen aansporen om deel te nemen aan de organisatie. Nu iedereen op deze golflengte zit wil men nationaal de verplichting opdringen om zich motorisch te verplaatsen. Begrijpen wie begrijpen kan?

Naar mijn inschatting zal er in onze provincie nooit een afschaffing van de ingeburgerde tussentijdse controle komen. Dat deze naar de toekomst toe een bijfunctie kan krijgen van een bevoorrading is andere koek. Op zich is daar niets abnormaal aan. Maar dat men een meerprijs dient te betalen voor een onoverkomelijke suikerwafel vindt ik dan weer niet zo voor de hand liggend. Meerdere clubs hebben In het verleden al een inspanning gedaan om een suikerwafel als bedankje te schenken, en dit nog wel zonder één cent aan meerprijs. Bij de afschaffing van de controlekaart vanuit de hoofdcontrole was dit voor de meeste wielertoeristen even aanpassen. De gewoonte zat er zo ingebakken dat men bij de inschrijving automatisch naar de zelfklever greep. Alleen in de tussentijdse controle wordt nog een controlekaart overhandigd. Niet dat deze afgestempeld dient ingeleverd te worden. Deze kaart heeft enkel de functie die u het recht geeft om in te scannen aan de uitslag. Het blijft voor de inrichters het overwegen waard om de tussencontrole aantrekkelijker te maken. Misschien blijft het alleen maar bij een optie om daar een kleinigheid aan te bieden. Men zou dit als proef kunnen combineren op de inrichtingen welke in aanmerking komen voor het Vlaams Laureaatschap daar deze is vastgepind op 2 Euro. Creatievelingen kunnen er nog een hele boel aan toevoegen. De wielertoerist zelf krijgt met dit vernieuwd systeem een enorme vrijheid en tezelfdertijd een even grote verantwoordelijkheid. Wie de boel aan zijn laars wil lappen kon dit vroeger ook al, maar met het uitschakelen van de controlekaart en het niet meer ophalen van de controlestempel geeft men vrij spel aan de foefelaars. Er is heden zoveel vrijheid dat je zonder één meter de fietsen alle laureaatschappen op uw naam kunt schrijven. Eens je voldaan heeft aan de scanner in de hoofdcontrole kan je alles indelen naar wat je goed uitkomt. Je kan je poepeloere lazarus drinken, doodgewoon naar huis rijden, of nog een mogelijkheid, je kan je eigen rit samenstellen en … verzin het maar. Verdorie goed gezien zou je denken, maar als je het zo aanpakt ben je een doorgedreven foefelaar. Ook ik, samen met veel andere die de tachtig al ruimschoots achter zich hebben gelaten zijn in de categorie van rasechte foefelaars terecht gekomen. Het moet gezegd, dat wij nog enkel kunnen teren op dagen dat we ‘r echt zin in hebben, (dat zijn dan dagen dat de ouderdom minder voelbaar is). Op zulke dagen trachten we dan ook de omloop af te fietsen. Geloof me, hoe ouder je wordt, hoe minder je op zulke dagen kan hopen. Deze momenten zijn spijtig genoeg schaars gezaaid. De goesting wordt alsmaar groter om de afstand te beperken. Het kan hoogstwaarschijnlijk tegendraads overkomen dat we enkele jaren terug daar hoegenaamd geen begrip konden voor opbrengen. Onoverkomelijk is de tijd aangebroken dat we ons betrappen op zaken waar we destijds niet konden mee leven. Hoe de tijden kunnen veranderen? Onze sport is in de eerste plaats een ontspanning en recreatiesport. Laureaatschappen zijn een leuk bijproduct, maar is niet het wezenlijke. Er is ook nog wat anders om het wielertoerisme plezant te vinden. De ruime vriendenkring bijvoorbeeld. Minder kilometers en een pak trager rijden is voldoende om het idéé te verwekken dat we “r nog bijhoren. Willen en niet kunnen verwekt een knagend gevoel dat de psychische mensenleed niet ten goede komt. De dapperste en de sportiefste onder ons zullen ondanks het weglaten van de controlekaart hun sport verder beoefenen zoals ze het altijd hebben gedaan. Bondsmensen en verantwoordelijke houden zich best voor de volle inhoud bezig met deze zaak.. Als ik even mijn mening mag uiten zijn we bijlange nog niet aan het einde van de veranderingen. Als je de wielertoerist meer verantwoordelijkheid geeft zullen er zich nieuwe ontwikkelingen voordoen. Een stipt beginuur krijgt dan nog een relatieve waarde. Het is vast geen nieuws om te weten dat vele wielertoeristen al een groot stuk van het parcours afmalen voor het feitelijke startuur. Dat is zeker gebruikelijk tijdens de door-de-weekse inrichtingen. Met het verloop van tijd zal de flexibiliteit hierin nog meer toenemen. Moet men zulks verbieden als er voor de rest aan de regels wordt voldaan. Ik zou denken van niet. Misschien hebben wij bij gebrek aan kunnen een trend gecreëerd die later als normaal wordt opgenomen. Een andere niet te onderschatten evolutie is de inbreng van de gps fietscomputers. Het zal niet zo lang meer duren dat wie met een simpel snelheidsmeterke rondtoert als oubollig zal overkomen. Wie nu al over een modern computerke met ingebouwde gps beschikt weet maar al te goed dat de mogelijkheden onuitputtelijk zijn. Vandaag zeggen we dank tegen de clubs die zich de moeite getroosten om de omlopen af te pijlen en een routeblad ter beschikking te stellen. Morgen doet de gps het voor ons. Misschien gaan we met abstract denken de toer op van Jules Verne die in zijn boeken ook vooruit liep op de tijd. Misschien kunnen wij eveneens de tijd voorbij hollen met de voorspelling dat we binnen afzienbare tijd, wanneer iedereen is uitgerust met een GPS die vandaag schoorvoetend zijn intrede doet, de pijlen uit het straatbeeld zien verdwijnen. Men kan dan immers de rit opslagen op de GPS en fietsen maar. De afschaffing van de controlekaart is dus maar een begin van nog een hoop mogelijke veranderingen in de ontwikkeling van onze recreatiesport. Ongetwijfeld zullen er steeds andere mogelijkheden opduiken maar het blijft de plicht van de fietser en van de verantwoordelijken om het wielertoerisme klemvast bij zijn uiteindelijke doelstelling te houden: een (h)eerlijke ontspanning voor lichaam en geest die niet blind is voor de maatschappelijke evolutie op alle terreinen. Maurits

6

Afpijlen Aanleunend bij de cover van deze maand vind ik het zeer gepast om enkele lijnen te besteden aan het afpijlen. Ik durf er van uitgaan dat ik niet alleen sta met de stelling dat het afpijlen van een omloop meer dan zomaar een belangrijk onderdeel uitmaakt van de organisatie. Zonder afpijling staat een wielertoeristische inrichting zo maar in zijn blootje. Man kan dit trouwens aanwrijven als een tekortkoming in de organisatie. Kun je het al voorstellen dat ge het parcours hoeft af te rijden met enkel een routeblad in de hand. Stel u voor zeg dat dit een waarheid wordt, dan stel ik de vraag, waarom het brevet kaartlezen destijds van de kalender is verdwenen? Persoonlijk vond ik het brevet kaartlezen een aangenaam tijdverdrijf dat éénmaal per jaar deel mocht uitmaken van onze kalender. Eénmaal dat wel maar niet een opstapeling van herhaling. Geef mij dan maar een omloop die goed is afgepijld. Bij deze vertel ik u vast geen onzin dat de omlopen van T.C.Nete vakkundig goed zijn afgepijld. Een schoonheidsfoutje kan tot de mogelijkheden behoren. Dat dit werk tijdrovend is schuwt onze afpijlers niet om de handen uit de mouwen te steken. Een vast ritueel klinkt het lachend bij onze enthousiaste afpijlers. Om het over de vaste pionnen bij het afpijlen te hebben vernoem ik vooreerst de personen die er helaas niet meer bijzijn maar wel bij de geijkte kern behoorden; Gust Peeters, Swa Nijs en Jos Aerts. Dank je van harte mannen en pijl hierboven ook al maar een omloop uit, we komen. Zij die er vandaag nog wel bijzijn wil ik met dank beladen op de voorgrond plaatsen. Om te beginnen vernoem ik de personen die onze fluoresceerde T.C.Nete pijlen met de fiets gaan ophangen: André Couvreur, Aviel Rappé, Jan Peeters en Swa Kerckhofs. ’t Is deze laatste die een speciale fiets heeft uitgebouwd, voorzien van de nodige attributen zoals hij op de foto hiernaast wordt afgebeeld. Deze fiets is uigerust met een buisvormige houder om de colsonbandjes netjes in op te bergen en een speciale houder voor de pijlen, belangrijk is de nauwkeurige navigatie aan boord waar de volledige omloop is in opgeslagen. De fiets is ook uitgerust met een drinkebus. Kwestie om bij grote dorst een café zonder wroeging voorbij te rijden. De voorgestelde fiets gaat door het leven als de 8.S.C.R.A.F.. Voluit geschreven beduidt dit “8 Speed Compagnola Record Afpijl Fiets”. Onze fluoresceerde pijlen worden alleen maar aangewend bij kleinere parcours van om en rond de veertig kilometer. . 8.S.C.R.A.F. Voor de liefhebbers van statistieken welke alles zorgvuldig in kaart brengen is er een wetenswaardigheidje om te noteren: Een ploeg die bestaat uit drie personen kan met moeite een gemiddelde snelheid realiseren van zo’n 16 km per uur. Bij iedere afslag, en die volgen mekaar vlug op, hoeft de juiste paal gekozen te worden om er vervolgens een pijl met colsonbandjes aan vast te snoeren. Er worden op een parcours van plus minus 40 km zo ‘n 75 colsonbandjes opgebruikt. In tegenstelling met de GVA pijlen van de provincie geven onze T.C.Nete pijlen beslist een meerwaarde aan de proef. Deze methode is wel milieu vriendelijk maar blijft onderhevig aan het gevaar dat minder sportieve personen durven prutsen aan de opgehangen pijlen. Of erger nog ze durven verwijderen. In het belang van de organisatie en de deelnemende wielertoeristen wordt de dag van de proef controle uitgeoefend op de aanwezigheid van de pijlen. Ophangen en controleren is een begin van het werk, maar krijgt ook nog een vervolg met het afbreken van de pijlen.

Wat inrichtingen van meer dan 50 kilometer betreft, wordt het parcours afgepijld met verf op het wegvlak. Hiervoor kunnen we permanent rekenen op: André Couvreur, Aviel Rappé, Paul Keynen, swa Kerckhofs en Hugo van Opstal. Uiteraard gebeurt dit met de wagen. Het is vanzelfsprekend dat in de eerste plaats niet wordt gegrepen naar de recentste nieuwe auto. Niet dat vernoemde afpijlers een groepje kladders zijn, maar een onschuldig smoske is al gauw gemaakt. Voor het gebruik van een auto om deze klus te klaren hebben we de toezegging tot het gebruik van een wagen gekregen van de Garage De Groof, Garage Certiaens en Marc Kerckhofs zaakvoerder van Domotica. Waarvoor we deze gulle uitleners niet genoegzaam kunnen danken. Als men er in slaagt om met de fiets 16 kilometers in een uur te realiseren zou men er kunnen van uitgaan dat afpijlen met de auto kan geschat worden op het dubbele, zeg maar zo ‘n 35 kilometer. Men zou dat kunnen denken ja, maar niets is minder waar. Als een ploeg bestaat uit een chauffeur en twee afpijlers die om beurten uit de auto springen om een pijl op het wegdek te plaatsen geraakt men zonder veel overschot aan 18 kilometer per uur. Meermaals worden ze met neus op de feiten gedrukt dat een groep ouderen van dagen kilometers lang in het zog kan blijven. Ik peins dat er dan geen gewag kan gemaakt worden van overdreven snelheid. Voor men op pad kan om de omloop af te pijlen is de eerste vereisten het vervaardigen van een pijl. Een uitgesneden vorm in mousse wordt vastgekleefd op een houten draagvlak, waaraan een steel van tafelhoogte wordt bevestigd. Kwestie om het werk rugvriendelijk te houden. De verf welke van oorsprong te zwaar oogt hoeft ondervindingrijk verdund te worden. indien te lichtlopend wordt het een spatterend schouwspel. Te dik, dan blijft het weer moeilijk om de pijl meerdere malen te gebruiken. Een parcours met twee afstanden is een kilometerrovende bedoening omdat de twee omlopen een eigen leven leiden. Hierdoor krijgen we een pak kilometers surplus bij de optelsom van beide omlopen. Bij het afpijlen wordt de modelpijl ondergedompeld in de verf om twee tot driemaal een afdruk te plaatsen op de baan. Ook het fietspad mag niet vergeten worden. Het is niet ondenkbeeldig dat op druk bereden plaatsen de pijlen zodanig belast worden dat de zichtbaarheid in grote maten verminderd. Is dit zo, dan moet men in laatste instantie terug het parcours op om de pijlen wederom in zijn oorspronkelijke staat te stellen. Zelfde pijlen, zelfde werk, zelfde personen. Ik hoop na deze beschrijving, dat de inzet van de afpijlers anders wordt bekeken. Laat ons eerlijk blijven en beamen dat we nooit hebben stilgestaan bij de ijver van de afpijlers. Zonder zulke enthousiastelingen is er iets tekort bij een inrichting. Waardering en begrip bij een foutje gekoppeld aan een dikke merci is hier best op zijn plaats. Maurits

8

Vervolg en slot Za. 3.8 Rit 6: Niederdorf – Staller Sattel (2052m) – Pragser Wildsee (1496m) – Niederdorf (91km) Stralend weer opnieuw bij het opstaan en dat mag best zo blijven! Op het programma voor vandaag twee bijzondere klimmen, niet zo ver uit de buurt gelegen. Wanneer ik vanuit het Pustertal na 13km in Olang (1000m) de afslag rechts naar Rasun di Sotto neem ben ik beland in het Antholzer Tal of Val di Anterselva. Dit mooie bosrijke hooggebergtedal loopt tot aan het Staller Sattel (2052m), dat de grens vormt met Oostenrijk. De klim is 23,1 km lang met een hoogteverschil van 1125m. Terwijl Bart aan een tankbeurt toe is, begin ik aan het traject dat opvallend rust uitstraalt, wat mij in staat stelt om oog te hebben voor de omgeving. In de dorpjes is het boerenkarakter nog bewaard gebleven wat te merken is aan de oude simpele bouwstijl van de boerenhoeven.

Gestopt aan de plaat voor een foto krijg ik het gezelschap van een vriendelijke handbiker die me aanspreekt. Wanneer ik verklaar Belg te zijn, verteld hij dat hij ooit in België was voor zijn sport. Hij zet zich in mijn wiel en samen gaan we op weg na een kort gesprek. Ik hou mijn eigen tempo en wil hem uit respect niet uit het wiel rijden, maar ben ook niet bewust van zijn kwaliteiten. Bart die langs de kant staat slaagt erin om ons allebei in beeld brengen. Na een 5-tal km plaatst hij voor het eerstvolgende dorp plotseling een geweldige demarrage en neemt een 50-tal meter. In het dorp houdt hij het echter voor bekeken.

Het traject over de 12 eerste km is nog niet erg veeleisend. Tot Antholz Mittertal (1241m) heb ik behalve enige golven geen moeilijkheden te overwinnen. Maar dan begint de weg door het dal te stijgen en de stroom wordt wilder. Kilometer 13 wijst reeds een gemiddelde van 6% aan, alvorens het van km 14 tot 16 steil wordt. En dan kom ik voor een tijdje in een onverklaarbare situatie. Hoe hard ik ook maar op de pedalen duw, ik kom nog nauwelijks

De fraaie Antholzer See vooruit. Scheelt er iets aan mijn fiets of staan mijn remmen dicht? Ik heb het gevoel dat er iemand achter aan mijn fiets trekt. De rechte weg met wijde bocht voor mij uit gaat schijnbaar niet omhoog! Ik moet toegeven dat dit mij totaal vreemd is. Toch haal ik een tweetal fietsers in die nog trager vooruit komen en wat mij dan weer geruster stelt. Eindelijk vlakt het terrein weer af en de bijzonder fraaie Antholzer See (1638m), gelegen aan de voet van de hoogopgaande granietwanden van de Hochgall (3436m), komt in zicht. Het traject voert in bogen langs de rechter oever en is voor ietwat meer dan een km bijna vlak. Voor een foto heeft Bart een betaalde parkeerplaats Het smalle tracé van de Staller Sattel gezocht. Aan het einde van het meer (km 18) klimt de weg verder omhoog het dal uit naar de bergpas Staller Sattel. De enkele rijvaksweg is van hieraf beurtelings in één richting te berijden, en voert door een dicht naaldwoudgebied, wat best aangenaam is op hete dagen als vandaag. Ik geniet met volle teugen en van de unieke belevenis om rustig een bergpas te beklimmen zonder storende motorgeluiden voor of achter mij. Met toenemende hoogte is het traject eerst bochtig en in het tweede gedeelte bezaaid met haarspeldbochten tot 10%. Met een steil stuk van rond 13% over één km naar een verademende laatste km kom ik boven op de pas. Vanaf de 2052m hoge Staller Sattel op de grens van Oostenrijk en Italië schitteren de sneeuwvelden van de meer dan 3000m hoge Riesenferner met in de diepte de Antholzer See in het Antholzertal. Aan de overkant kijk ik in het Oostenrijkse Differeggental met de groene Obersee. In het restaurantje Hexenschenke proef ik op de middag van een deugtdoende dagsoep en wacht geduldig op Bart die beneden in de file stond om op het half uur doorgang te krijgen. Voor één keer ben ik erin geslaagd om als eerste boven te komen. Na de nodige foto’s laten we onze beurt om af te dalen op het uur voorbijgaan. We rijden tot aan de Obersee en genieten van op een bank aan het meer van de heerlijke zon en de besneeuwde bergen waarboven tientallen deltavliegers hun hobby uitoefenen. We dalen samen in de wagen af en ik probeer om de plaats aan te duiden waar ik de trappers moeilijk rond kreeg.

We verlaten het mooie dal en zetten koers naar het tweede hoogtepunt van de dag. Even voor Niederdorf takt rechts een zijweg af die het groene Pragser Tal ingaat. Ik la de fiets uit om de 8,3 km naar de Pragser Wildsee af te leggen. De klim naar de Pragser Wildsee (1496m) is 7km lang, hoogteverschil 332m, gemiddeld 4,7%, max. 10%. Het asfalt loopt zachtjes bergop en dus schakel ik een tandje kleiner. Na enkele kilometers volg ik aan een splitsing de wegwijzer naar rechts en merk dat het nog 5,5 km te fietsen is. Het dal is een brede open vallei met veel groen. Met soepele tred fiets ik voorbij het gehucht Sankt Veit met pittoresk kerkje. Op het terras van het Eggerhof vullen wandelaars hun calorieën aan met halve liters bier. Een kilometer verder kom ik de eerste van vier betaalparkeerplaatsen tegen en hoop dat Bart zich niet laat doen en zo dicht mogelijk kan gaan staan. Ik heb nog 1000m te gaan en alhoewel het niet echt supersteil is, moet ik er toch een aantal Watts tegenaan gooien om het meer te bereiken. De donkergroene Pragser Wildsee (1,2 km lang, 300m-400m breed en 36m diep) is een van de mooiste meren in de Dolomieten en een toeristische topper van formaat. Het toeristisch hotel met terrasjes en souvenirshops ligt aan het meer waar dagjestoeristen komen wandelen, roeien en koelte zoeken aan het water. De rotswanden van de Herrstein en de Seekofel rijzen loodrecht uit het water omhoog en weerspiegelen hun grilligheid in het oppervlak van het Lago di Braies. Na het nemen van foto’s en een kleine wandeling langs het meer met de fiets aan de hand kunnen we ons na een tijdje neerplanten op een terrasje voor een frisse pint. Voldaan van het vele moois besluiten we aan de splitsing nog even de andere richting te nemen naar Brückele (1491m) waar een voor auto’s verboden weg gaat naar het bergzadel Plätzwiese (1993m), maar keren op onze stappen terug omdat de weg is afgesloten. Van hier is het nog 12 km naar het hotel. Bij een Weiszbier op het terras laten we onze belevenissen nog eens passeren. De schnitzel van de gril zorgt voor nieuwe calorieën. Zo. 4.8 Rit 7: Niederdorf – Passo Furcia (1789m) – Niederdorf (74km) Door een slechte nachtrust, te wijten aan de kliek lawaaierige brandweerlieden in ons hotel, verschijnen we deze morgen niet optimaal aan het ontbijt. Bart heeft zich zelfs overslapen. Toch belooft het weer een prachtige dag te worden, ondanks de kans op onweer vanavond. Met slechts één pas op het programma neem ik de start vanuit het hotel met de bedoeling om in Olang aan de afrit een wachtende Bart te ontmoeten. De drukke SS49 naar Brunico verandert voor Welsberg in een autoweg waarop fietsers niet toegelaten zijn en dus moet ik mijn weg door het dorp verder zetten. In het centrum volg ik een Radroute die al snel blijkt uit te monden in een grintpad. Bezorgd om mijn koersbandjes waag ik het er toch maar op en volg het onverhard traject door het bos en langs de oevers van de langgerekte Olanger Stausee. Aan het einde kom ik op een weg uit die mij in Oberolang en daarna in Mitterolang brengt, waar ik over kasseitjes door het dorp hobbel, voorbij een bron met drinkbaar water. De Olanger Stausee

Ik ben aan de klim begonnen naar de Passo Furcia. Aan de rand buiten het dorp bel ik een ontstemde Bart die vergeefs gewacht heeft aan de afslag langs de grote baan. Het zal niet de laatste keer zijn vandaag dat we mekaar niet gaan tegenkomen. De Passo Furcia of Fürkelpas (1789m) verbindt Olang in het Val Pusteria en St. Vigil in Enneberg en is 19 km lang. Het hoogteverschil bedraagt 741m met een gemiddelde stijging van 12% (max. 15%). De pas is een tiental malen opgenomen geweest in de Giro d’Italia. Toen het grintpad in 2006 naar de top van de Kronplatz (2273m) in laatste instantie geschrapt werd als aankomstplaats, werd de streep getrokken op de top van de Passo Furcia tien minuten voor de aankomst van winnaar Leonardo Piepoli. Vanaf Mittelorang rij ik licht stijgend langs weiden en door bos maar weldra trekt de klim aan naar 9 en 11%. Bart staat aan de afslag naar het Plan de Corones/Kronplatz en ik stop even voor een foto. De temperatuur begint op te lopen naar 30°C. Ik wens mijn helm af te geven en moet in de schaduw van een boom lang wachten op de volgwagen. De Fürkelstrasse klimt door de met bomen afgezette almweiden steil naar boven en bereikt een eerste haarspeldengroep van drie. Kort voor Geiselsberg neemt de stijging af en gaat het bergafwaarts door het dorp. Vlak boven de weg loopt de kabellift naar de top van de Kronplatz, reden voor Bart voor een foto. Het vergezicht op de brede Pustervallei loont zeker ook de moeite. Bijna onmiddellijk na het buiten rijden van Geiselsberg begint het na 7,2 km weer fel te stijgen tot 13%. Deze stijging blijft aanhouden bij de volgende haarspeldengroep. Ik rij vanaf hier permanent door naaldwoud en het gaat vaak steil op en neer. Bocht na bocht hoop ik dat het de laatste is, maar telkens is er weer die curve honderd meter verderop. De naaldbomen verhinderen het uitzicht op de top. Een kort vlak stuk tot aan een laatste groep haarspelden met twee bochten van max. 15%. Hierna valt de stijging terug naar 8 tot 9% en eindelijk bereik ik het meertje op 1789m hoogte. Niet eens extreem hoog en zonder enig uitzicht. Voorbij het meer een honderd meter lager houden we even halt aan hotel Alpino. Zo steil als de Fürkelstrasse was tijdens de klim, zo steil is ook de afdaling. Een reeks serpentines brengt me aan een wegsplitsing waar ik rechtsaf sla naar San Vigilio di Marebbe/Sankt Vigil in Enneberg (1195m) dat ik drie km verder bereik. Na vergeefs een parkeerplaats te hebben gezocht besluiten we om door te rijden tot in Longea/Zwischenwasser. Het asfalt loopt langzaam af en op het buitenblad kan ik de 5km onder de wielen steken. We nemen middagpauze op het schaduwvolle terras van het fleurige Gasthof Gader met de lekkerste Apfelstrüdel mit Sahne van de week bij een cappuccino en laten ons verkoelen met gelati. Onmiddellijk na het dorp richting Bruneco smijt ik me door vijf kort op mekaar volgende tunnels, ieder van een paar honderd meter lang. Met een opgelucht gevoel kan ik mijn tocht verder zetten op het egale traject. Niet gerust over de doorsteek in Bruneco waar de weg uitkomt op de drukke SS49 waarop fietsers niet toegelaten zijn, beslis ik om vanaf San Lorenzo verder de Radroute langs de Rienza te volgen. Bart zal me langs de baan verderop opwachten. Deze Radroute, een belevenis op zich, is wel een veilig alternatief maar niet geschikt voor racefietsen. Heel wat zondagfietsers en mountainbikers zijn op pad. Lekkere Apfelstrüdel in Albergo Gader

Radroute Dobbiaco 29km gaat dwars door de stad en langs het water, door parken en over smalle bospaden en zelfs door donkere fietstunnels. De vrees voor mijn racebandjes blijft een ongerust gevoel geven. In de dorpen loopt de route verder over de bekende wegen. Ik kan Bart verwittigen dat ik zonder problemen tot in Olang zal geraken en ook tot in het hotel. Door bossen, weiden en over heuvels geraak ik terug in Mittelorang waar ik deze morgen ben vertrokken. Ik herken het traject dat ik vanmorgen gevolgd Fietsroute Brunico-Toblach langs de Rienza ben en langs de stuwmeer kom ik terug in Welsberg. Hier heb ik wat moeite om de juiste weg te kiezen en ik maak aanvankelijk een verkeerde keuze. Het kost me wel wat moeite om alle obstakels onderweg te overwinnen maar door het goede weer geeft het ook een prettige ervaring. Dat weer is wel aan het veranderen als ik naar de grijze lucht kijk boven de bergen. In de laatste kilometers naar het hotel voel ik al een eerste druppel. Ik spoed me naar het hotel, waar Bart op het terras mij zit op te wachten. Hij heeft de dag vandaag vooral wachtend doorgebracht, maar eind goed, al goed! Een half uur later breekt het onweer los en kunnen we van op het balkon de enorme hagelbollen gadeslaan die met grote kracht uit de lucht worden gekatapulteerd. Met een heerlijke fles wijn bij de goulash op ons laatste diner kunnen we deze mooie bergfietsweek afsluiten. Ma. 5.8 Terugreis : Niederdorf – Lier (+-950km) Na een diepe en verkwikkende nachtrust (van de wijn?) verschijnen we goed uitgeslapen aan het ontbijt. Het weer is terug prima, maar spijtig genoeg niet meer om te fietsen. We besluiten om de laatste klim naar de Monte Plose over te slaan en vanuit het hotel recht huiswaarts te keren om vanavond 9h thuis te komen. We laten de hoge bergen achter ons en denken aan een vlak land dat België is! Flor De Donder

De Monte Plose blijft een gedroomde uitdaging

ZONDAG 14 SEPTEMBER 2014

Berlaar Wij nodigen u vriendelijk uit zaal

BERKENHOF Misstraat Berlaar

VANAF 11uur tot 19u30 Wat bieden we u aan: Zwarte en witte pens met appelmoes of ketchup Frikadellen met krieken Spek met eieren Kop met hersensaus of mosterd Alles wordt geserveerd met brood. Als nagerecht Boerentaart of rijstpap Laat ons dit alles overgieten met een frisse pint,…

Hartelijk welkom

15

DE OPTIMIST Collega-bokser:Ik breng u enkele bloemen voor de Heer Blokmans, de bokser. Receptioniste in het ziekenhuis: Maar die is hier niet, mijnheer Collega bokser: Inderdaad, nu nog niet, maar vanavond wel, want dan moet ik tegen hem uitkomen WERKLIEVEND Kunt u mij geen kleinigheid geven voor een bezem, mevrouw? Toen het sneeuwde, had ik geen bezem, ziet u, en toen ik een bezem had, wou het niet meer sneeuwen en moest ik hem verkopen. En toen begon het weer te sneeuwen en ik had geen bezem, en ik kan geen werk vinden aks sneeuwruimer, als het niet sneeuwt en als ik geen bezem heb. XXX -Ik vraagde echtscheiding aan. Mijn vrouw heeft de laatste twee dagen niets tegen ij gezegd. -Ik zou me nog maar eens goed bedenken. Zo’n vrouw vind je niet zo gemakkelijk.

Conducteur: Hoe oud is uw jongen mevrouw ? Moeder: vier jaar. Conducteur: Zeg eens, hoe oud ben jij, ventje ? Ventje: vier jaar, mijnheer. Conducteur: O.K., Ik zal hem voor één keer zo laten meerijden, maar ik weet wat hij zal zijn als hij groot is. Moeder: Wat dan wel ? Conducteur: Of wel een reus, Ofwel een leugenaar. STRATEGIE Mevrouw/: O, ik heb vanmiddag zo’n mooi kleedje gezien ! Vriendin: Heb je het gekocht ? Mevrouw: Neen, nog niet. Ik ben eerst nog op zoek naar een duurder exemplaar. Ik zal dat natuurlijk niet mogen kopen van mijn man en dan kan ik me ‘troosten’ met het eerste wat ik gezien hen. Begrijp je ? XXX Het was al een tijdje aan het vriezen. Op een zaterdagnamiddag liep sluwe Willy een tweedehandzaak binnen en vroeg: -Hoeveel geeft u voor deze jas ? De handelaar bekeek de jas en zei: --Hm, twintig Euro -Wat riep Willy uit. Die jas is zeker 100 Euro waard -Ik zou nog geen 100 Euro geven voor drie dergelijke jassen, antwoordde de handelaar 20 Euro of niks. -Bent u daar zeker van? -Absoluut -Wel O.K., hier hebt u 20 Euro. Ik had die jas zien hangen en vroeg me af hoeveel hij werkelijk waard was. DE REDEN -Majoor Breedborst heeft drie riddertekens ontvangen. Ik zou wel eens willen weten waarom hij die gekregen heeft. -Wel, het derde kreeg hij, omdat hij de andere twee al had; het tweede ontving hij, omdat hij er al één had en het eerste kreeg hij, omdat hij er nog geen had.

Een man brengt een bezoek aan een instelling voor geesteszieken. In de tuin zijn een groep gekken druk aan het werk. Naast hen staat er één gewoon te kijken. -Waarom werk jij niet, vriend? Vraagt de bezoeker. -Ik ben zot. -Maar de anderen ook en die werken toch! -Ja,ja, maar ik ben niet zo zot als zij! PRAKTISCH Twee Spanjaarden besloten hun jarenlange ruzie uit te vechten. Om zo weinig mogelijk de aandacht te trekken, besloten ze naar een afgelegen streek te sporen en daar de strijd te beslechten. De eerste Spanjaard nam een kaartje ‘heen en terug’, de tweede kocht slechts een enkele reis. -Caramba! Vloekte de eerste, jij denkt werkelijk dat je het er niet levend vanaf zult brengen. Ik neel altijd een retour! -Dat doe ik nooit, antwoordde de tweede kalm, ik neem altijd het retourtje van mijn tegenstander. XXX Een varkensboer gaf zijn varkens de ene dag veel te eten en de andere dag vrijwel niks. -Waarom doe je dat? Vroeg zijn buurman op een dag. -Om goed doorregen spek te bekomen, was het antwoord, evenveel vlees als vet ! XXX Heb je het gehoord? De Jef is verdronken. -Nee, hoe is dat gebeurd ? - Toen zijn schip zonk, is hij in het water gesprongen en naar de hust gezwommen. Maar het schijnt dat hij het op enkele meters van het strand opgegeven heeft en verdronken is. -Echt? Maar waarom is hij dan niet doorgezwommen? -Omdat hij al acht uur aan het zwemmen was en zijn vakbond niet toelaat dat er overuren worden gemaakt !

16

FAMILIENIEUWS ONZE INNIGE DEELNEMING AAN: -

Danny Jacobs bij het afsterven van zijn vader Theo Jacobs Jos Fleerackers bij het afsterven van zijn schoonmoeder Germaine Goelen

SPOEDIG HERSTEL AAN: -

Jan Mans, door het voetballen ( ) achillespees blessure opgelopen met als gevolg operationele ingreep, ligt voorlopig in het gips en kan enkel op de hometrainer.

DANKBETUIGING AAN: -

De maker van het parcours, de afpijlers en inschrijvers in beide inschrijfcontroles en de helpers voor en achter de toog van de 50 Mijl van Berlaar, de St. Pietersrit Berlaar, de Steenroute en de Netelandroute.

WIJ FELICITEREN DE JARIGEN VAN AUGUSTUS EN SEPTEMBER AUGUSTUS Certiaens Constant Kerckhofs Marysa Verbruggen François Van Wert Marcel Derboven Marcel Dillen Werner Verheyden Lutgarde Vermunicht Jobe Coremans Dirk Rappé Aviel SEPTEMBER Jacobs Danny Vertommen Jens Van Campenhout Steven De Donder Florent Van Opstal Kevin Claes Sonia Van Hoof Resi Vermeiren Marc Janssens Gustaaf Vertommen Ellen Winckelmans Leo Van Campenhout Djaro Van den Bosch Frans B Blommaers Marina Van den Bosch Simonne Vertommen Daniël

Te onthouden datum Onze Beugeldag op 14 september Belangrijk om weten: in vervanging van onze mosseldag 10 punten voor het Clublaureaatschap

17

50 Mijl van Berlaar Ondanks de minder goede weersvoorspellingen die afwisselend in de voorafgaande dagen werden voorgespiegeld door Marie en Frank zijn de weersomstandigheden nog best meegevallen. Droog wat al veel goedmaakt, en laat dit nog gesteund worden door een temperatuur waar niet over te klagen valt dan mag je best van geluk spreken. Het werd al vlug duidelijk dat de koelte van voor de middag plaats diende te maken voor een milde temperatuur die alsmaar warmer werd. Al maar goed werd ik met de neus op de feiten gedrukt dat ik er met mijn armstukken en bodywarmer er totaal naast zat. Niet eens Herenthout gepasseerd hoefde ik me te ontdoen van deze overtollige kledij.

157 deelnemers is vast geen aantal om hoog van de toren te blazen. Wel is waar hadden wij de Itegemse Pijl als rechtstreekse concurrent ingecalculeerd die ons de das kon omdoen. Maar met een resultaat van 160 deelnames heeft de itegemse Pijl de logisch verwachte wielertoeristen over de vloer gekregen. Dus mogen wij de magere deelname toeschrijven aan de minder goede weersvoorspelling van de dag ervoor. Want als we de optelling van beide proeven maken komen we op iets meer dan 300 inschrijvingen. Een getal dat meermaals wordt geboekt op één organisatie. Is de weermaker de schuldige; wie zal het ons zeggen? Als we de omrekening van de Mijl naar de kilometer maken dan is er weinig verschil waar te nemen. De Engelse Mijl is een lengtemaat die gelijk is aan 1609,344 meter. Als we dat getal vermenigvuldigen met 50 komen we op 80,467 Kilometer. Voor wie nog zou twijfelen dat het de verkeerde kant uitgaat met onze beschaving. Het grote nieuws van het recente verleden op vele sportsites was de biermijl – vier rondjes – vier biertjes in minder dan vijf minuten van James Nielsen. En dat terwijl het net zestig jaar geleden is dat Roger Bannister een ‘gewone’ liep in minder dan vier minuten. Londenaar Bannister, ondertussen 85, trok in 1946 naar de universiteit van Oxford om er geneeskunde te studeren. En om een grote sportieve droom waar te maken, hij wilde deel uitmaken van de befaamde acht van Oxford in de roeiwedstrijd tegen Cambridge. Probleem: Bannister werd met zijn 68 kilogram voor 1,85 meter te tenger bevonden als roeier. Daarom begon hij een atletiekcarrière. Maar niet met minder ambitie. Hij wilde – via een vijfjarenplan – in 1952 op de spelen van Helsinki Olympisch kampioen 1.500 meter worden. Dat mislukte, hij werd er ‘slechts’ vierde omdat hij geen drie wedstrijden in drie dagen aankon. Bannister trainde namelijk zeer weinig. Minder dan een uur per dag.

Een beetje gefrustreerd vanwege zijn Olympische mislukking, stelde hij een nieuw doel, hij wilde als eerste mens een mijl lopen in minder dan vier minuten. Het is moeilijk voor te stellen, maar zo’n ‘miracle’ mijl word beschouwd als de ‘Mont Everest’ van de atletiek, iets schier onmogelijk. Op 6 mei 1954 op een kleine universitaire atletiekmeting in Oxford, waar het mistig was, winderig en eigenlijk koud, liep hij 3.59.4. Ter vergelijking in 1999 liep Hicham El Guerrouj het huidig record 3.43.13 En voor de liefhebbers, bekijk hier (nogmaals) de biermijl – vier rondjes en vier biertjes – in minder dan vijf minuten van James Nielsen. Moet ge daarvoor een goede drinker zijn of een uitstekende loper? De omloop startte met een ommetje langs de Kapellebaan en Alflaar om uiteindelijk over Kruiskensberg te fietsen. Via de veel bereden Pauwelstraat bereikte we Herenthout waar we met den Uilenberg de tweede berg uit het parcours achter ons lieten liggen. Vervolgens kruisten we de brug over de autostrade om de Acacialaan in te rijden. Langs de Industrielaan in Herentals bereikte we de Sluizenweg in Olen. We vervolgden de omloop langs de Sluizen van het Albertkanaal waarna we de Haanheuvel in Onze Lieve Vrouw Olen bereden. Via de Kanaaldijk en de Sint Hubertusstraat bereikte we Café De Welkom in Geel ten Aard waar er 35 kilometer op de teller stond. Ten Aard is een deelgemeente van Geel. De plaats Ten Aard is gegroeid ten noorden van het Kempisch Kanaal en werd in 1870 een zelfstandige parochie. In het kanaal is hier een schutsluis aanwezig. Sas 8 genaamd. Aard is vernoemd naar het oudere gehucht Tenaard, dat er ten oosten van ligt, nabij Sas 7. In 1718 werd aan de Oude Aard een kapel opgericht ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand en de Heilige Hubertus. Deze jachtkapel werd in 1870 verheven tot Parochiekerk. Van 1870 – 1872 werd aan de Nieuwe Aard een kerk gebouwd naar een ontwerp van Pieter Jozef Taeymans. Deze leed zwaar tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarom werd een nieuwe kerk gebouwd, en werd de Neoromaanse Sint Hubertuskerk (1949 – 1950). De kapel werd gesloopt in 1887 en in 1890 door een nieuwe vervangen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vonden in Ten Aard bijzonder hevige gevechten plaats tussen Britse en Duitse troepen. Dit was een bijzonder onderdeel van de Slag van Geel. Sinds 1993 bevindt zich ten westen van Ten Aard een standerdmolen, de Molen van ’t Veld genaamd. Deze stond voordien in Elsum maar werd verplaatst. Daarbij bevindt zich een bakkerijmuseum en het natuurgebied De Zegge een overblijfsel van het Geelse Gebroekt. Bij het vertrek in Geel ten Aard reden wij richting verkeerslichten waar we rechtdoor de Aardseweg vervolgen. Op de Zeggedijk reden we de kleine Nete over waarna we de Ark van Noë passeerden: De Ark van Noë is een dagrecreatiecentrum gericht op gezinnen met kinderen gelegen in een rustige en landelijke omgeving. Vlabij een aanlegkade voor kano’s langs de oevers van de Kleine Nete. We vervolgen het parcours via de Arkstraat en de Langeberg (3de berg) om aansluitend op Lichtaartse grond te vertoeven. Hierna berijden we het gehucht Eerselingen, nooit van gehoord, maar niet minder aantrekkelijk. Via de Herentalsesteenweg, Kapelhof, Groesaard en zielestraat bereiken we Poederlee. Nu volgen bekende namen met Sassenhout en Vispluk om de Heirbaan in Vorselaar te passeren. Nu nog Grobbendonk en Kessel om via de Boekt Berlaar binnen te rijden waar het kilometertellerke op 81 kilometer blijft steken. Een lovenswaardige vaststelling: Goed afgepijld Maurits

19

St. Pietersrit Als we de resultaten van de doordeweekse inrichtingen op de voet volgen dan zijn de uitslagen van de Muizenrit met 41 deelnemers, de Kermisrit in Lier met 35 inschrijvingen, de Zomerrit in Wiekevorst met 70, de Zandveldenrit van Nijlen met 73, de Rondrit in Olen met 56 en de Avondmijmeringen in Grobbendonk met 57 deelnemers niet glorieus te noemen. In vergelijking met deze resultaten is de opkomst in de St.Pietersrit met 95 deelnemers vast en zeker een bevredigend resultaat. Alhoewel we er eerlijkheidshalve moeten aan toevoegen dat zonder de inbreng van 44 T.C.Neters we eveneens waren gestrand op 51 inschrijvingen. Bij deze dank aan onze leden voor de spontane medewerking. Vetrokken vanuit Café Ballaer overstaken we de Grote Nete op de Kesselse Steenweg om enkele honderd meter verder de Bartstraat in te slaan. Via de Kloosterheide rijden we bij de overgang van Kessel naar Emblem over de Kleine Nete en het Netekanaal om langs de Klaverstraat en de Van de Nestlaan Broechem binnen te fietsen, vervolgens zijn we op Ranstsegrond gekomen om daarna via de Herentalsebaan, de Profeetstraat en de Nachtegalenlaan in de Gasthuisstraat komen waar in Café Het klooster een stop is voorzien. Niet dat vernoemde Café enig verband houd met paters of nonnekens. Vanwaar het idee is opgekomen om het café om te dopen in het klooster is mij niet bekend. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de tooghangers gekleed gaan in religieuze kledij. Over Ranst is geweten dat de grote delen van het huidige grondgebied in de late middeleeuwen en in de nieuwe tijd afwisselend vielen onder de macht van de Heren van Berchem, de Heren van Ranst, de Heren van Zevenbergen en de Heren van Doggenhout. Het kasteel van Doggenhout en het kasteel van Zevenbergen verwijzen vandaag nog terug naar die periode. Niet alledaags was de eerste parochie die door de kerstening ontstond die van Millegem, later gevolgd door deze van Ranst. Getuigen hiervan zijn de Gotische kerk (nu kapel) met het eeuwse orgel in het gehucht Millegem en de laat gotische Sint Pancratiuskerk in het centrum van

Kerkje van Ranst Millem fraaie 18de Ranst.

Vertrekken doen we aldaar met aan het eerste kruispunt de Molenstraat te nemen. Via de Moorweg en de Bistweg bereiken we Oelegem en Broechem om in tegenovergestelde richting van daarstraks het Netekanaal en de kleine Nete te dwarse. Achtereenvolgens nemen we links de Molenvaartstraat om daarna een tijdlang Nijlense grond te berijden tot we uiteindelijk Bevel bereiken. Nu nog op de Kruiskensbaan de Grote Nete over om daarna langs de Pastrorijstraat Café Ballaer; de plaats van vertrek te bereiken. Met grote voldoening en een eveneens grote goesting werd de St.Pietersrit afgerond met een babbel en een pint met schuimend nat Andermaal lag het er vingerdik bovenop dat de driehoekige fluorescerende pijlen van onze club een categorie hoger worden ingeschat dan alle andere plastik pijlen van de Gazet van Antwerpen en Ziekekas. We doen de waarheid geen geweld aan als we beweren dat onze T.C.Nete pijlen de meest opvallende zijn die een omloop bewegwijzeren. Wij zullen zo verder doen. Maurits

20

Steenroute Na de beschrijving van verleden jaar over de geïmproviseerde loskade voor baksteen achter Café De Boekt hoef ik dit niet te herhalen. Er werd toen ook gesuggereerd of dit niet Steentjesroute moest zijn, doelend op de diamantsector. Voor Berlaar had zulks logischer geklonken daar onze gemeente na de tweede Wereldoorlog zich wist te ontplooien in de diamantbusiness. De fabriekjes rezen in die periode als paddestoelen uit de grond. Vele kleine fabriekjes kwamen boven water. Het juiste getal vernoemen is haast niet mogelijk, daar niet alle fabriekjes op kaart werden gezet. We konden de dag van organisatie in geen geval aan de weermaker de schuld toeschuiven als zou deze ons stokken in de wielen hebben gestoken en toch bleef de opkomst der deelnemers steken op 133 inschrijvingen. Al maar goed konden we bogen op een deelnamen van 48 T.C.Neters. Veel clubs overtreffen zich met dit getal. Maar voor onze club is dit een magere bedoening waar men niet tevreden over kan zijn. Wel is waar hoefde we af te rekenen met de Ronde van Arendonk welke zijn tussencontrole had vastgelegd in de Chalet te Grobbendonk, wat een logisch gevolg meebrengt dat er van die kant niets te verwachten blijft. Blijven wij steken met de Steenroute op 133 deelnemers. Dan bereikt de Ronde van Arendank met invalscontrole in Grobbendonk amper met vijf inschrijvingen meer een getal van 138 deelnemers. Als we het niet te nauw nemen is de verdeling bij de inschrijving mooi verdeeld. Gewagen wij ons aan de uitspraak dat het deelnemersveld mooi is verdeeld dan blijft het resultaat voor beide partijen ver beneden het normale pijl. Eens het voorjaar met de bijhorende brevetten tot het verleden behoord zijn de meeste wielertoeristen verzadigd en blijven de organisatie verstoken van hoopgevende resultaten. Deze inrichtingen spelen zich af in een periode dat er op vele gevallen spraken is van het jaarlijks verlof. Ik wil graag akkoord gaan dat het jaarlijks verlof een handicap surplus inhoudt bij het behalen van resultaten met meer dan 200 deelnemers. En toch blijft dit een flauw excuus; wetende dat het wielertoerisme bij Wielerbond Vlaanderen, in onze provincie althans, voor de overgrote meerderheid bestaat uit mensen van de derde leeftijd welke al een hele tijd de verplichting om zich te schikken naar de schoolgaande jeugd ontgroeit zijn. Met de Steenroute hanteerde de Paul een niet alledaagse gewoonte om een omloop uit te stippelen. Voor het eerste werd een omloop asymmetrisch naar voor gebracht. Het eerste gedeelte 29 km om het parcours vol te maken met een tweede gedeelte dat 46 kilometers lang was. Hierdoor krijg je de mogelijkheid om verder van huis minder bekende wegen in de omloop op te nemen. Vertrekkende vanuit zaal Kwarto rijden via Gestel en Bevel richting Bouwel waar we over de Langenheuvel passeren. Vandaar rijden we over de Bergen, Oosterhoven en Bertheide om aansluitend Wiekevorst te bereiken waar er halt wordt gehouden in het Gildenhuis. Wiekevorst typeerd zich als een kleine landelijke gemeente, die in de Middeleeuwen een afhankelijk was van Herentals en Herenthout. In deze gemeente waren tot ver in de 20ste eeuw landbouw en veeteelt het belangrijkste middel van bestaan. Het meest indrukwekkende gebouw in Wiekevorst is de van oorsprong laatmiddeleeuwse Wimpelhoeve, een der grootste boerderijen uit de Kempen en gelegen nabij het riviertje de Wimp. De monumentale schuur kreeg haar huidige vorm in het begin van de 18de eeuw. Deze schuur, die in 1976 werd beschermd en in 1980 werd gerestaureerd heeft een lengte van 39 meter, is 12 meter breed en 10 meter hoog. De lemen wanden zijn laag en worden overheerst door het grote strooien dak. Met twee befaamde kapellen mag Wiekevorst een dorp van Maria genoemd worden. Klein Scherpenheuvel werd in 1842 gebouwd in de nabijheid van de dorpskern. Het is een kapel in ronde vorm, met een koepel, geplaatst op een daartoe aangebrachte heuvel. Klein-Scherpenheuvel, Zo genoemd omwille van de gelijkenis met de basiliek van Scherpenheuvel. Werd vanaf zijn ontstaan een druk bezocht bedevaartoord. Het tweede gedeelte van het parcours was zoals ik reeds verklapt had veel langer in kilometers. Vanuit Wiekevorst reden we richting Heultje, Westerlo en Herselt om via de Oude Steenhoven Ramsel binnen te rijden, vervolgens fietsten we over de Sleutelbaan in Begijnendijk om nadien de Aarschotsebaan in Houtvenne te berijden. Via Booischot bereikte we Heist op den Berg waar er meerdere straten op het routeplan stonden voor aleer we Hallaar zouden bereiken. Vanaf de Heistsebaan kwamen we in de Heimolenstraat in Berlaar-Heikant. Nog enkele kilometers en we arriveerde in de Kwarto te Berlaar. Einde van een mooie rit. Maurits

21

VERLOPEN PERIODE WOENSDAG 28 MEI Olen-Bouwel-Olen: 50 deelnemers, 1 T.C.Neter DONDERDAG 29 MEI Omloop van Midden België: 288 deelnemers, 29 van T.C.Nete

WOENSDAG 25 JUNI Rondrit Olen: 56 deelnemers, 3 van T.C.Nete DONDERDAG 26 JUNI Avondmijmeringen Grobbendonk: 57 deelnemers, 3 van T.C.Nete

ZATERDAG 31 MEI Ronde van Geel: 134 deelnemers, 6 T.C.Neters Itegem-Wezemaal-Itegem: 286 deelnemers, 37 van T.C.Nete

ZATERDAG 28 JUNI Itegemse Pijl: 160 deelnemers, 4 van T.C.Nete 50 Mijl van Berlaar: 157 deelnemers, 55 van T.C.Nete

ZONDAG 1 JUNI Geen inrichtingen

ZONDAG 29 JUNI Ronde van Olen: 184 deelnemers, 13 van T.C.Nete

DINSDAG 3 JUNI Nijlen-Hove-Nijlen: 72 deelnemers, 4 T.C.Neters

DINSDAG 1 JULI St.Pietersrit Berlaar: 95 deelnemers, 44 T.C.Neters

WOENSDAG 4 JUNI Muizenrit: 41 Deelnemers, 2 van T.C.Nete

DONDERDAG 3 JULI Borsbeel-Nijlen-Borsbeek: 73 deelnemers, 2 van T.C.Nete

ZATERDAG 7 JUNI Ronde van Herenthout: 367 deelnemers, 43 van T.C.Nete ZONDAG 8 JUNI Lintse Ster: 173 deelnemers, 27 van T.C.Nete Pinksterrit Jos De Schutter: 164 deelnemers, 2 van T.C.Nete MAANDAG 9 JUNI Sponsorrit: 145 deelnemers, 9 van T.C.Nete DINSDAG 10 JUNI Kermisrit Lier: 35 deelnemers, 4 van T.C.Nete DONDERDAG 12 JUNI Zomerrit Wiekevorst: 70 deelnemers, 3 van T.C.Nete ZATERDAG 14 JUNI Ronde van Niirderwijk: 318 deelnemers, 34 van T.C.Nete ZONDAG 15 JUNI Jules De Bie rit: 318 deelnemers, 28 van T.C.Nete ZATERDAG 21 JUNI Zomerrit Bouwel 272 deelnemers, 29 van T.C.Nete Rit Achiel Van den Broeck: 139 deelnemers, 11 van T.C.Nete ZONDAG 22 JUNI Classic Giro Di Colnago: 186 deelnemers, 14 van T.C.Nete Easy Fit Challenge Ranst: 199 deelnemers, 12 van DINSDAG 24 JUNI Zandveldenrit Nijlen: 73 deelnemers, 6 T.C.Neters

ZATERDAG 5 JULI Vakantierit Grobbendonk: 177 deelnemers, 9 van T.C.Nete ZONDAG 6 JULI Ronde van Arendonk: 138 deelnemers Steenroute: 133 deelnemers, 48 van T.C.Nete ZATERDAG 12 JULI Nijlen-Engsbergen-Nijlen: 257 deelnemers 31 van T.C.Nete ZONDAG 13 JULI Ronde van Heist: 134 deelnemers, 14 van T.C.Nete ZATERDAG 19 JULI Rik Van Steenbergen Classic + Brevet 150 km 428 deelnemers, 3 van T.C.Nete ZONDAG 20 JULI Stoetersrit Herenthout: 177 deelnemers, 11 van T.C.Nete MAANDAG 21 JULI Netelandroute: 228 deelnemers, 57 van T.C.Nete ZATERDAG 26 JULI Nete en Gete Hallaar: 228 deelnemers 13 van T.C.Nete Louis Proost Rit: 203 deelnemers, 28 deelnemers ZONDAG 27 JULI Ronde van Zoersel: 284 deelnemers, 20 van T.C.Nete DONDERDAG 31 JULI Olen-Grobbendonk-Olen: 65 deelnemers, 6 T.C.Neters

BESTUURSVERGADERINGEN 30 MEI 2014 Alle bestuursleden waren aanwezig, de financiële verrichtingen werden uitgevoerd waarna de voorzitter vroeg om de goedkeuring van het verslag van vorige maand, geen opmerkingen waarna het verslag werd goedgekeurd en ondertekend.

Briefwisseling: Secretaris; Rudi Van Thielen - Mail ontvangen van: o Sportact, dat onze proeven toegevoegd werden op hun Website o 3 Facturen ontvangen van WBV Voorzitter; Hugo van Opstal - Factuur ontvangen van het Belgisch Staatsblad Penningmeester; Hugo van Opstal Hugo gaf lezing over het kasverslag van de afgelopen periode, geen vragen en opmerkingen waarna het verslag werd goedgekeurd. Dagorde; - Evaluatie Berlaar-Vossem, Goede proef, alles was in orde - Vergadering in Nijlen: Voor de eerste maal werd er een dagorde verstuurd (handig) - Voor 2015 veranderd er niets voor de vergunningen van bestaande leden, voor de nieuwe wordt het iets duurder. - Fietstocht Berlaarse Sportraad (seingevers T.C.Nete) Jan, Swa, Paul, Rudi en Hugo - Cafédag T.C.Nete; op deze dag zal er een menu voorzien zijn, 15 Euro - 50 Mijl van Berlaar en Steenroute: Voor beide proeven is alles geregeld - Clubblad: Terwijl het clubblad verschijnt in kleur verdwijnt er telkens een exemplaar Om 22u30 kon de voorzitter de vergadering sluiten met een woord van dank en wenste iedereen een behouden thuiskomst. Verslaggever: Rudi Van Thielen 27 JUNI 2014 Alle bestuursleden waren aanwezig, de financiële verrichtingen werden uitgevoerd waarna de voorzitter vroeg om de goedkeuring van het verslag van vorige maand. Geen opmerkingen waarna het verslag werd goedgekeurd en ondertekend. Briefwisseling Secretaris; Rudi Van Thielen - Mail verstuurd aan alle clubs en aan WVB dat onze Neteroute 70 km i.p.v. 100 km. - Mails ontvangen van Peter Vochten: o Dat er op 30 augustus weer gekubbt kan worden aan sporthal “t Stapveld o Dat de documenten voor de subsidies dienen ingediend te worden tegen 1 september 2014 Voorzitter; Hugo van Opstal - Factuur ontvangen van Tasco Penningmeester: Hugo van Opstal Hugo gaf lezing over het verslag van de afgelopen periode. Geen vragen of opmerkingen waarna het verslag werd goedgekeurd. Dagorde: - Evaluatie Cafédag o Goede dag geweest ondanks een minder goede opkomst vanuit de club - Clubblad evalueren prijs o Prijs per clubblad 8 Euro. We gaan bekijken hoe we dat in de toekomst kunnen laten dalen. - Zomerkalender 2015 o De 50 Mijl en de Steenroute komen te vervallen. Berlaar-Scherpeheuvel verschuift naar 27 juni. - Kwarto: o Op vraag van de verantwoordelijke van de Kwarto heeft Swa het materiaal van T.C.Nete weggehaald - Voor de Netelandroute is alles reeds geregeld. Om 22u30 ko, de voorzitter de vergadering sluiten met een woord van dank en wenste iedereen een behouden thuiskomst. Verslaggever: Rudi Van Thielen

23

KOMENDE PERIODE ZATERDAG 9 AUGUSTUS Inlichtingen in het vorige clubblad ZONDAG 10 AUGUSTUS Inlichtingen in het vorige clubblad VRIJDAG 15 AUGUSTUS Neterit Berlaar 70 km Zaal Kwarto, Dorpsstraat, Berlaar Inschrijvingen en start: 7.30 tot 10.00 uur Controle: Café Palmenhof, Bouwel P.A. Janssens T.C.Nete vertrek: 8.00 uur aan de Kwarto ZATERDAG 16 AUGUSTUS Omloop van Bouwel 80-50 km Café Palmenhof, Herenthoutsestwg. Bouwel Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur Controle: Café ’t Pleintje, Beerzelplein, Beerzel P.A.: Janssens Betekom – Vossem vlaams Laureaat T.C.Nete vertrek: 12u aan de Forum 90 km Sponsorrit 75 km Café ’t Dorp, Schoolstraat, Itegem Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur Controle: Café Welkom, Aardseweg, Geel T/A P.A.: De Cuyper ZONDAG 17 AUGUSTUS Struyfkensrit 75 km Café ’t Hoefijzer, Liersesteenweg, Lint Inschrijvingen en start: 7.30 tot 9.30 uur Controle: Café Duivenlokaal, Morkhovenseweg, Noorderwijk P.A.: De Cuyper T.C.Nete vertrek: 8.00 uur aan de Forum DONDERDAG 21 AUGUSTUS Avondrit 40 km Taverne ’t Soete, K Soetelaan, Borsbeek Inschrijvingen en start: 16.00 tot 18.30 uur Controle: Café Waregem, Lisperstwg, Lier P.A.: Bertels VRIJDAG 22 AUGUSTUS Bestuursvergadering in ’t zaaltje Ballaer te Berlaar om 19.30 uur ZATERDAG 23 AUGUSTUS Belhamelsomloop 70 km Sporthal Weyninckhoven, Hove Inschrijvingen en Start: 12.00 tot 14.00 uur Controle: Palmenhof, Herenthoutsestwg. Bouwel P.A.: Bertels Begijnendijk (grote pint) vlaams Laureaat T.C.Nete vertrek: 12u aan de Forum 90 km

ZONDAG 24 AUGUSTUS Ronde van de Plakkers 60-30 km Zaal Macadam, Borsbeeksestwg, Boechout Inschrijvingen en start: 7.30 tot 9.30 uur Controle: T.C.De Chalet, Oude Steenweg, Grobbendonk. P.A.: Thys T.C.Nete vertrek: 8u aan de forum MAANDAG 25 AUGUSTUS Vergadering RSAA , voor bestuur en clubs, Nilania, Nijlen om 19.30 uur DONDERDAG 28 AUGUSTUS Rondrit 45 km Café Ballaer, Markt 27, Berlaar Inschrijvingen en start: 16.00 tot 18.30 uur Controle: Café St Martinus, Processieweg, Olen P.A.: Janssens ZATERDAG 30 AUGUSTUS Diamantpijl Nijlen 120-60-30km Sportcenter Molenbos, Nijlen Inschrijvingen en start; 11. tot 14.00 uur Controle: Café Victoria, Dorpstr. Booischot P.A.; Van den Bergh Drie Provincierit 80-45 km Café Waregem, Lispersteenweg, Lier Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur Controle 80 km: Fietscafé De Paalse Plas 45 km: Gildenhuis, Wiekevorst P.A.: Thys T.C.Nete vertrek 12u aan de Forum ZONDAG 31 AUGUSTUS De GWT Schakel 75 km Café Holvenhoeve Geel Inschrijvingen en start: 7u30 tot 9u30 uur Controle: Sportcentrum De Dreef Vorselaar T.C.Nete vertrek: 8u aan de Forum ZATERDAG 6 SEPTEMBER Brevet 100 km Zoersel Gem. Basisschool, Kerkstraat, Zoersel Inschrijvingen en start: 11.00 tot 13.00 uur Controle: Café Molenhuis, Herenthout P.A.: Van den Berg T.C.Nete vertrek: 11u30 aan de forum ZONDAG 7 SEPTEMBER Uitloop Ritje 45 km Café Waregem, Lispersteenweg, Lier Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.00 uur Controle: Sportcenter Molenbos, Nijlen P.A.: De Cuyper T.C.Nete vertrel: 8u30 aan de Forum MAANDAG 8 SEPTEMBER Kalendervergadering voor de zomer 2015 Zaal Nilania te Nijlen om 19.30 uur

ZATERDAG 13 SEPTEMBER Brevet 75 km Grobbendonk T.C.De Chalet Oude Steenweg Grobbendonk Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur Controle:Zaal Withof, Withofstraat 4 Heist O/D Berg P.A.: De Cuyper T.C.Nete vertrek:12u30 aan de Forum ZONDAG 14 SEPTEMBER Schotelierit Schoten 55 km Cogelshof, Deuzeldlaan, Schoten Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.30 uur Controle: Café Waregem, Lispersteenweg, Lier P.A.: Bertels T.C.Nete vertrek: 8u aan de Forum

Breugeldag bij T.C.Nete DONDERDAG 18 SEPTEMBER Dwars door de Kempen 100, 50, 25 km Militair Domein, Bevrijdingsstraat, Grobbendonk Inschrijvingen en start: 8.00 tot11.00 uur P.A.: Van den Bergh ZATERDAG 20 EN ZONDAG 21 SEPTEMBER Belgian Cycling Happening Le Lac de l’ Eau d Heure Henegouwen ZONDAG 21 SEPTEMBER Sporten tegen Kanker 100, 50, 25 km Militair Domein, Bevrijdingsstraat, Grobbendonk Inschrijvingen en start; 8.00 tot 10.30 uur P.A.: Van den Bergh

VRIJDAG 26 SEPTEMBER Bestuursvergadering in ’t zaaltje Ballaer te Berlaar om 19.30 uur ZATERDAG 27 SEPTEMBER Brevet 50 km Pulderbos Café In de Klok, Pulderbos Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur P.A..Van den Bergh T.C.Nete vertrek 12u30u aan de Forum ZONDAG 28 SEPTEMBER Brevet 35 km Heist Zaal Withof, Zonderschot Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.00 uur P.A.: De Cuyper Brevet 35 km Nijlen Sportcenter Molenbos, Nijlen Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.00 uur P.A.: Janssens T.C.Nete vertrek: 8u30 aan de Forum MAANDAG 29 SEPTEMBER Vergadering RSAA voor bestuur en provinciale afgevaardigden in Zaal Nilania te Nijlen om 19.30 u.