INEMAEN
O Ö B A A N OJB K Ï P ! (OPGEDRAGEN AAN ALLE LEKKERBEKKEN)
WOORDEN VAN REQRUB
=
^=^j=^ twee.poo.tiq
¥
MUZIEK VAN DAAN NIEUWENHUIJZEN
iat IK dweepmetjou. a l
j u . . weel-tie
5
^feSH^^Ë^^l
^
hebjecck ieb je ei
qeen
zA.ua.stem in je
BS O 7$
fe
£ je
=E=£
kvveeltgeenlied.ma-Arj^j'aeeft
hetspie.ael.. ei
m\y i
O, kip, o,, kip, O, fijne kip, Jij twee pootig juweeltje, Ik dweep met jou al heb je ook Geen zangstem in je keeltje! Je kweelt géén lied, Maar jij geeft mij . . . Het „spiegel-ei!" O, kip, o, kip, O, fijne kip, Jij minnares van zaden, Verrukk'lijk is je blanke vleesch In boter malsch gebraden! Aan jou dankt toch De k i p p e n s o e p . . . . Haar grooten roep!
u7
O, kip, o, kip, O, fijne kip, Hoe trots kun je soms stappen, Wanneer je zoekend in de ren, Wat „pieren" hoopt te snappen ! Jij uitvindster Van 't „kippevel" . . . . Ik mag jou wel!
2^3
r
O, kip, o, kip, O, fijne kip, Jij eega van het haantje, Zoo opgesloten achter gaas, Dat is toch ook geen kaantje Ik poetste 'm Heusch in een wip, Was ik een kip! O, kip, o, kip, O, fijne kip, Nooit zal ik je vergeten, Al heb ik menig „kippenmoord", Op m'n „smulpaaps" geweten! Ik droom van kip Met appelmoes Als in een roes!
DE „HIS MASTERS VOICE" GRAMOPHONE en plaat en Philip's Geluidversterker is een ideale combinatie voor goede muziek in Groote Zalen. Dancings, Lunchrooms, Cafe's enz. VRAAGT PRIJSOPGAVE EN DEMONSTRATIE AAN :
WBILLilNI SPRËNGER'S GRAMOPHONE- EN RADIOHANDEL Redactie en Administratie: Galgewater 22, Lelden. Tel. 760
MHIS
IMIMirER'S W©0€E"
:-: PASSAGE 46, DEN HAAG, TELEF. 13778 VerschUnt wekelijks — PrUs per kwartaal f1.95
!^P«fl
mi
111111111
rcfjjj'i
PRIJSVRAAG
CAFE-RESTAURANT [BNTSWHH^
09 AMSTERDAM
Inzending N o . 26
[Lift]
REMBRANDTPLEIN
''■'
"■
^ ^
Middag-, Diner- en A v o n d c o n c e r t :
w*»w" _. =^r--
H ON G - K A P E L - B ON Z O - O L A H
Zalen disponibel voor Vergaderingen en Partijen. Gerenommeerde Keuken. 17 I e klasse electrisch verwarmde Toulet Billards — Billijke Prijzen. Aanbevelend F . REIBEL (Gérant]
EIGENLIJK NIET WEET
WAT H E T PUBLIEK -Lachend
1
B Verrast
Twee
InMndingen
Onze lezereftsca en
kunnen den prij* krijgen
DANS- EN GYMNASTIEK Minachtend
INSTITUUT
Minachtend
W&M HlNTt? TELEFOON No. 31984 HEILIGENWEG 26"28 AMSTERDAM
Inzending N o . 27
RHYTHMISCHE GYMNASTIEK
==i
%=^ —~ ^T
Inzending N o . 3 0
Gewoon
Lachend
Concert-en Theater-Bureau B.H .IBELINGS Luthersche Burgwal 10. Den H aag.
Verrast
*«?■• d a n «and Verrast
IM^IS©IM SYHASTTIR.
Minachtend
Ch Bourbonstraat 2 Den Haas. Tel. 71205
DAMES- EN H EERENKAPPER - H AARWERKEN, enz. I
Inzending N o . 31
Godfried de Groot "Jan Êuykenstr. 2a Amsterdam Tel. 28474
Lachend
9 aaaKft'
Minachtend
Eén dame c a één heer krijgen een vrije reia naar Berlijn
Zij, die als uitverkorenen de personen aanwijzen, die ook werkelijk gekozen worden, krijgen 'n aardige verrassing
.
Verrast
Specialiteit in Moderne en Artistieke foto's TAen sie d e vele reproducties van ons werk in „Het Weekblad" Cinema ©Sheater
in botsing! Is men het eindelijk eens geworden, dan wordt het geheele machtige apparaat, dat „technische dienst" heet, in werking gesteld! Men krijgt dan te doen met decorateurs, timmerlieden, schoenmakers, kleermakers, mo disten, costumiers, requisi teurs, kortom met iedereen, die voor het tot stand komen van een tooneelopvoering noodig is. De meeste groote buitenland sche theaters hebben voor alles hun eigen werkplaatsen; in ons land, waar „kunst" tot nu toe nog steeds stiefmoederlijk be
handeld wordt, is dit niet het geval en moet het meerendeet der benoodigdheden van bui tenaf komen, een omstandig heid, die de werkzaamheden van regisseur, inspicient .en ret|uisi ceur, veel moeilijker maakt. Tijdens onze vacantie, brach ten wij een bezoek aan het „Wiener Burgtheater", waar juist de voorbereidingen voor een nieuw stuk in vollen gang waren! Aangezien het onzen lezeressen en lezers mogelijk wel zal inte resseeren eens een kijkje te ne men in het „innerlijke huishou SYLVAIN P00NS
MATHIEU VAN EYSDEN
Telef. 14713
Minachtend
|
i=
HOLLANDSCHE ASSISTENTEN
Jonge dameslessen op Woensdagmiddag Privé-lessen in moderne dansen dagelijks Ook aan H.H. dansleeraren
"
Den heer H. Michels, wiens grimeerwerk in Parijs met den gouden prijs bekroond werd, ziet men hier bezig. De eerste kop stelt Klingsor uit „de Parsifal" voor, de andere Falstaff
lezers beelieeen
Minachtend
Zieookpag. 8 en 18
Zoodra alle foto's zijn op genomen, bepalen onze lezers, wie de g e l u k k i g e n zijn
Boven: gegrimeerd als De Spie in Uijsbreeht van Aemstel. Onder: zijn gewoon portret. Wanneer het in studie nemen van een nieuw stuk in de „lijst der werkzaamheden wordt aangekondigd, beginnen reeds de voorbereidingen, vóór de eerste repetitie is uitgeschreven. Eerst vinden de besprekingen met den regisseur plaats, die zijn „scenario" maakt en heel vaak, op een miniatuur tooneel tje met cartonnen poppen, de mise en scène ineenzet, zooals hij zich die, na lezing van het stuk heeft gedacht. Verschillende decorontwer pen worden hem t e r keuring voorgelegd, totdat eindelijk zijne keuze bepaald is, en nadere onderhandelingen met den too neelmeester worden gevoerd. Deze, die zijn tooneel door en door moet kennen, weet pre cies, welke hulpmiddelen hem ten dienste staan, wat hij met zijn „snoerbodem" kan berei ken, kortom hij is d e man, die weet te zeggen, ot een idee van den regisseur uitvoerbaar is ot niet! Heeft men met dezen „auto riteit'" overeenstemming bereikt, dan gaat men over tot de kos tenberekening, een der voor naamste factoren. Meestal ko men „kunst" en „materialisme"
Boven: de heer Poons door den heer Michels als „Karakterkop" gegrimeerd. Onder: zijn gewoon portret. den" van een theater, geven wij hieronder een beschrijving van het vele, dat moet ■ geschieden, alvorens het publiek kan ge nieten van een voorstelling. Het allereerste voerde men ons naar de décorbergplaats, een groot, vensterloos gebouw, waar reusachtige boomstammen uit linnen en hout vervaardigd, hun geschilderde kroon in de lucht verhieven; in een ander gedeelte stonden grimmig uit ziende rotsgevaarten, daartegen over lagen eenige vergulde zui len van een hindoetempel, broe derlijk naast een venetiaansche gondel Wij bestegen een ijzeren trap en kwamen in de afdeeling „Stückwcrkc." Schoorstcenen, boekenkasten, standbeelden, zui len, pilasters, alles vervaardigd van geperst papier. Een galerij van ijzer, alles is hier „brandvrij," loopt langs de vier muren van het gebouw, terwijl verschillende gangen van af deze galerij naar andere ge 2 0 DANSUEtfEN "IS 2 Thèon Soirees daifxudes inbegrefim Dansinstituut~ EEN MEESTERSTUK VAN G RIMEERKUNST DOOR DEN HEER MICHELS VERRICHT
EDDyRAY
WESTEINOEO TtL 32-478 AMSTB3D»M
deelten van het gebouw voeren. Het was er stil als in een graf. Men kwam er onder den indruk van een „sprookjesachtige" rust. Het werd den bezoeker duide lijk, dat al deze dingen slechts „leven" onder den hellen schijn van voetlicht, lensen en schijn werpers, wanneer de spelers ac teeren en de zaal gevuld is met een aandachtig publiek. Dooven de lichten na de voor stelling, dan zinkt alles weer terug in de stille onbewogen heid van de bergplaats. Op de tweede verdieping van het ge bouw openden wij eene deur en bevonden ons plotseling in een groote ruimte, waar het daglicht vrij en onbelemmerd kan binnen stroomen, dit was de werkplaats van de decora teurs. Groote linnen doeken be dekten den grond, daarop wa ren de schilders met meterlange kwasten bezig te schilderen. De corateurs arbeiden steeds staan de, terwijl het te bewerken doek op den grond uitgespreid ligt. Van hieruit bereikten wij langs een smalle wenteltrap, de werkplaats waar de "Stückwer ke" vervaardigd worden. Een op bijzondere wijze geprepa reerd papier, wordt in vochtigen toestand in gipsvormen geperst, en wanneer het door en door droog is en den vereischten vorm heeft aangenomen, daar uit verwijderd en beschilderd, zoodat het op het tooneel mar mer, goud of porselein kan voorstellen. Öok hier was het kalm. Juist onder dit atelier lag de timmermanswerkplaats. Daar heerschte een lawaai, dat iemand hooren en zien ver gaat. De motoren gonsden, er werd gehamerd en gezaagd, in een woord, men moest schreeu wen cm zich verstaanbaar te kunnen maken. Hier worden de „karkassen" gemaakt, houten ramen, die, met het beschilder de linnen bespannen, huizen, bergen, muren, zeeën, enz. worden. Terwijl schilders, timmerlui en „Stückwerker" ijverig bezig zijn, werken in het theater zelf, weer andere menschen. In de eerste plaats moeten de costumes in gereedheid ge bracht worden. De leider van het costuummagazijn, heeft alles reeds klaar als de acteurs en de figuratie komen passen. Natuurlijk is het op te voeren stuk door hem gelezen, zoodat hij volkomen op de hoogte is van de benoodigde klecding. De leider van het costuummagazijn van het Burgtheater, is een vroolijke oude heer, die bijna vijftig jaar in functie is en nauwkeurig weet, wat eiken too neelspeler of zijn voorganger in de verschillende stukken ge dragen heeft; van kop tot teen
KING LEAR
De heer Joh. Langenaken werd door den heer H. Michels zoo gegrimeerd, dat nu onherkenbaar was. De staaltjes van grimeerkunst op deze en de vorige pagina met foto 8 van den heer Godfried de Groot gereproduceerd, zijn het werk van den heer Herman Michels, wiens zeldzame begaafdheid op dit ge bied, zeker ten volle spreekt kan deze functionnaris hem uit valsche gouden kettingen, arm het hoofd aankleeden, met rid banden en ringen, met en zon derorden, handschoenen, alles der nagemaakte edelsteenen, wat elke rol in het bijzonder oorringen, diademen, alles wat eischt. tot opschik kan dienen. De be Met liefde en toegenegenheid langrijkste middelen om de ver beziet een costumier de cos persoonlijking van een rol te tuums, die eenmaal door be volmaken, zijn wel schmink, roemdheden op tooneelgebied snorren, baarden en pruiken. gedragen zijn; dit zijn voor hem Dit is de afdeeling van den „reliquien." Wanneer men 't duf theaterkapper. Het is niet ge riekende kleedingmagazijn door makkelijk met betrekkelijk ge gaat, komt men in een kleine ringe hulpmiddelen van een aangrenzende kamer, waar jong persoon, een eerbiedwaar hoofddeksels van de meest uit digen grijsaard te maken, of eenloopende soorten zijn opge omgekeerd, een oud acteur te borgen. Helmen uit alle tijden veranderen in een jongen held. en alle landen, koningskronen, Decoraties en costuums al narrenkoppen, hooge hoeden, leen, maken een stuk nog niet enz., enz.; vanuit deze kamer opvoerbaar, daartoe behooren bereikt men de wapenkamer, nog meubelen, kleeden, gordij waar men zich in een museum nen, aankleeding van een ka waant. Wapenrustingen, zwaar mer, zooals b.v. schilderijen, den, lansen, pijlen en bogen, ge vazen, bloemen en dergelijke weren uit alle tijdvakken en zoo kleinigheden, die een huis zijn zorgvuldig op rekken gezet en gezelligheid geven. Daarvoor aan de muren opgehangen, als zorgt de requisiteur. Zijn of zij ter bezichtiging opgesteld „kamer" bevat o.m. boeken, zijn. Doch niemand komt ze be lampen, tafelkleeden, serviezen, kijken dan de costumier, als hij doch ook andere zaken, pisto 's avonds het zwaard van Ham len, oude doozen, perkament let's vader of den degen van rollen, verzegelde brieven, lan Henri de Lagardère noodig taarns, te veel om op te noe heeft! men. De meubelen bevinden Wie geen keuze kan maken, zich in de kelderruimte onder heeft nog gelegenheid op den het theater; meubelen uit alle zolder rond te kijken, waar tijdvakken, vanaf de middel speren en dunne lansen van eeuwen tot de meest moderne, de Zuidzeelanders liggen, naast zijn daar aanwezig. primitieve schilden, knotsen en Als alles besproken en afge allerlei bogen, pijlkokers en maakt is, begint de geheele pijlen, zoowel de geverfde gift machinerie te werken. Buiten pijlen der eerste primitieve men staanders kunnen er zich geen schen, als de vergulde van denkbeeld van vormen, hoe den kleinen god Amorl hard aan het tooneel gearbeid Wat niet aanwezig is, moet wordt. Nergens, in geen enkel nieuw, volgens keus van den bedrijf heerscht zulk een ijzeren artist, vervaardigd worden. Der discipline. Met ongelooflijke halve is er dan ook aan het snelheid worden bevelen en theater een uitgebreide kleer aanwijzingen uitgevoerd. Ieder makerij verbonden, met paska staat voor zijn werk! Liefde mers, voorzien van eene belich voor het vak en ijverzucht, ting als 'op de Bühne. In deze leveren de energie, die voor 'n kleermakerij bevinden zich dergelijken werkkring noodig langs de wanden verschillende zijn. E n slechts het feit, dat kasten, gevuld met sieraden; iederen avond nieuwe span
GRAMOPHOONPIATEN-BIBUOTHEEK
{dimBeie^
ning en een zich geheel geven meebrengt, stelt de theatermen schen in staat, f risch en monter, dezen zenuwsloopenden arbeid te verrichten I De werkzaamheden nemen eenige weken in beslag en ein delijk is de dag der eerste repe titie in costuum aangebroken. Tot nu toe zijn op de ver schillende repetities, deuren, ramen, trappen, enz. slechts ge markeerd, d.w.2. aangegeven met toevallig aanwezige latten, stoelen of zetstukken (kleine stukken decor); thans worden voor de eerste maal de juiste decors gebruikt. Als in den vroegen morgen alle benoo digdheden achter op de Bühne gewenscht zijn, krabben de chancheerders zich bedenkelijk het hoofd, wanneer zij de ver scheidenheid zien van alles, wat in de weinige minuten der en treactes, allemaal moet worden afgebroken, opgebouwd en klaar gezet. In dien korte spanne tijds, tusschen de ver schillende bedrijven, heerscht er op het tooneel een gejaagde haast, die elke beschrijving tart. Er wordt heen en weer gerend, geroepen, met verschillende décorvakken, meubelen en re quisieten gesjouwd. Dit is na tuurlijk zoo'n eerste maal het ergst, omdat de tooneelwerk lieden, den boel nog niet ken nen, nog niet uit elkaar weten te houden en geen flauw idéé hebben, wat bij elkaar hoort 1 Eindelijk staat alles en neemt de inspicient, na den regisseur de meest belangrijke persoon der technici, met veldheersblik alles in oogenschouw. Hier ont breekt nog wat, daar is iets overbodigs; dadelijk zijn rappe handen bezig hierin wijziging te brengen. Thans wordt het licht geprobeerd, m.a.w. tracht men den juisten stand te bepalen, zoodat de scène op haar voordeeligst uitkomt! Een gongslagl Tooneel vrij! De repetitie begint. Op de „generale" repetitie, de laatste repetitie vóór de voorstelling, geschiedt alles als op de uitvoering voor het pu bliek. Iedereen is bij een pre mière overspannen. De toe schouwers komen de zaal bin nen. Nog eenmaal inspecteeren regisseur en inspicient het tooneel. „Klaar?" klinkt de stem van den inspicient.
„Ja!"
„Eerste klap! Tweede klap! Derde klap!", dof dreunen de gongslagen! „Halen!" Het voordoek gaat op, de zaal slaat donker, zoo dat het helverlichte tooneel nog meer uitkomt. Het spel is begonnen! E.
TERWIN.
WETERINGSCHANS 183, AMSTERDAM.
Verkoop van Radio-toestellen Edison-Bell Gramophoonplaten en onderdeelen
TOtfymnmMi.io.»juni.rtiiiw.' ■rtiortji. ett*i«w.*>~*mm*m
Jn Rmslerdam en Rotterdam bad dit tweetal woel «acces op. Htm dansen is beschaafd en maal ail door een goede techniek. Har aid Tiatuen oogstte hij de Salxburget VeA spiele, waar hij mei hel battel van &rnsl TÜalray en Katta Sterna meewerk te, veel succes. Hij be heerscht de oade ballettechniek volko men en heeft zich daarbij ooft op den modernen dan* loe ,,.T.
Mfl
geicga.
B
e grootreeder Roberts heeft plannen gemaakt met zijn luxejacht „Yoshiwara," eene „nonstop" wereldreis te maken, terwijl alle gemakken en verma ken eener wereldstad op het schip aanwezig zullen zijn. Op het jacht bevindt zich een uit gebreide kring rijke nietsdoe ners, kunstenaars, aristocraten, miilionnairs, doch de meerder '. heid van het gezelschap bestaat uit oplichters, die deze ge legenheid maar al te gaarne hebben aangegrepen, om eens voor een tijdje aan de be spiedende oogen der politie te ontkomen. De manager van den reeder Stefan Martini, is kort voor het vertrek van zijn jacht, op zijn kantoor gevonden, op raadselachtige wijze vermoord. Natuurlijk zijn de personen, met welke hij het laatst gezien werd, de meest ernstig ver dachten. Hiertoe behooren de reeder, Martini's geliefde, de danseres Marfa Petrowna en Killian Gurlitt, een jonge too neeïschrijver, die met Martini een heftige twist had, omdat deze, Gurlitt's bruid, de zan geres Leonie Storm, door be driegelijke voorwendsels tot het aannemen van een contract op het jacht, verlokte, enkel met het doel, haar den reeder in handen te spelen. Door bijzondere omstandig heden geraakt Gurlitt in de macht van den reeder en tevens ' wordt hij verdacht door de po litie. Ook hij zoekt een toe vlucht aan boord der „Yoshi wara", waar hij Marfa Petrow na ontmoet. Zij bemint Gurlitt en weet dezen op slinksche wijze van zijne bruid te scheiden. Op het jacht spelen zich ondertus schen opwindende tooneelen af. De oplichters, die het niet lan ger noodig achten, zich te be heerschen, houden het eene bachanaal na het andere. Mee gesleurd in dezen roes, ont spint zich tusschen Marfa Kil lian, Roberts en Leonie, een drama, dat zijn hoogtepunt be reikt, als de politie op het schip een overval doet. Een onbekende detective, welke zich mede aan boord bevindt, is het intusschen gelukt den waren moordenaar te ontdekken. Hij laat dezen door de politie ar resteeren. Marfa, de door alle passagiers veratgoode, beroem de danseres, wordt geboeid van boord gebracht! Haar duistere plannen en haar verdorvenheid zijn aan het licht gekomen. Killian Gurlitt, van alle ver denking gezuiverd, voor eeuwig vereend met Leonie, kan met opgerichten hoofde naar zijn woonplaats terugkeeren, eene gelukkige toekomst te gemoet!
NÓ *NoNANETTE
f l E T J ^ C ï i T DER 1 / * ZEVEN zon De Marfa, Kilian Leonie, Alfons
nieuwe U f af ilm waarin optreden: de danseres Curlitt zijn verloof de. . . . Costa, kapelmeester, Kurt Vespermann Roberts, de reeder, Hugo Werner-Kahle De man met het litteeken, Kurt Gerron Stefan Martini. . . . Alf red Gerasch
EEN SCENE UIT HET TWEEDE BEDRIJF
Tot ons
MARFA G EEFT OP HET JACHT EEN DANSVOORSTELLING
RINA MARSA EN HUG O WERNER-KAHLE (DE REEDER)
DE POLITIE G RIJPT IN
IN DE BAR
In het Grand Theater te Am sterdam wordt bovengenoemde operette in 3 bedrijven van Frank Mandel, Otto Harbach en Irving Caesar door het ge zelschap ,,Difraen" opgevoerd. De muziek is van Vincent You mans, doch bestaat hoofdzake lijk, uit een bewerking van de twee populaire Schlagers „Tea for two" en „I want to be happy". De groote rol in deze moderne operette speelt het orkest. Deze jazzband stond onder leiding van den hollandschen LUIGI Dl FRAEN EN HANSI G OETZE componist Louis Metz. Hem leedwezen moest deze dans vervallen, aangezien do bevallige komt zeer zeker het grootste Hansi haar hand ernstig bezeerde deel van het succes toe. Sylvain Poons teekent voor de regie en vervult de rol van Billy Early, den advocaat. Poons wordt van operette tot operette beter. Hij behoort thans tot de krachten, die voor een suc cesvolle operetteopvoering on ontbeerlijk zijn. Het brengen van zijn liedjes kan geen Louis Davids hem verbeteren en hij danst als een geboren ballet meester. Geen wonder, dat zijn dansje met Difraen avond aan avond gebiscerd moet worden. *~'<■'&? De dansparodie met Matthieu van Eysden is allergrappigst en EEN SCÈNE UIT HET EERSTE BEDRIJF
doet de zaal daveren van het lachen. Matthieu van Eysden, die de iol van Jimmy Smith vervult, trad eindelijk eens op den voorgrond. Hij is voor deze rol het juiste type en speelde zijn moeilijke rol beheerscht. Hoe licht had overdrijving hier geschaad. Wij hopen hem nog vaak m groote rollen te zien. Van de dames noemen wij Bertha Verzwijver (Nanette) en ' Lily Casani (Mary), die zich \ beide aan de moderne sfeer zeer goed wisten aan te passen. Het drietal Sientje Hamme, Nelly Ernst en Corrie Pinksen was alleraardigst en vooral de laatst genoemde bleek aan charme nog niets ingeboet te hebben. En lest best noemen wij Jean Janssens, die zijn songs met ge voel voor het voetlicht bracht en de vrouwenharten in de zaal weer sneller deed kloppen. De decors, ontworpen door Jaap van Dam, zagen er vroolijk en welverzorgd uit. De 1 5 Difraen girls dansten dat het een lust was er na te kijken. Het geheel een zeer goed verzorgd en geslaagde opvoe ring, die een zeer langen tijd volle zalen zal trekken.
DE REGISSEUR
IZIE BIJZON DERHEDEN OMTREN T ON ZE PRIJSVRAAG OP PAG. 2, 10 EN 18i
BERTHE VERZWIJFER EN JEAN JANSSENS
MATTHIEU VAN EYSDEN, OMRING D DOOR BETTY, WINNIE EN FLORA
MISS COLLER, DE SECRETARESSE (LYA BOS) EN G EORG E (LOUIS ZEG WAARD)
Sylvain Poons
wiens regie ten zeerste to prijzen valt
ONS 5PORTHOEKJE Keurvoetbal. oor de derde maal in successie was het Spartaterrein,. ons semi-intemationaal-voetbalveld uitgekozen tot kampplaats voor de 4 keur-elftallen en de beide jeugd dito's, waaruit het Nederlandsen elftal en het ieugdelftal gekozen moeten worden voor de beide wedstrijden tegen onze ZuideUjke sportbroeders, de Belgen op 4 November a.s. Veel resultaat heeft deze 7 uur voetbal niet opgeleverd. Wat de T.C.-commissie gehoopt had, de ontdekking van eenige sterren aan den voetbalhemel, helaas, daar is niet veel van gekomen. Het eenige, dat de T.C. nu zeker weet, is, dat naast het Nederlandsen elftal minstens nog eenige andere elftallen zijn samen te stellen van gelijke kracht. Dat het roode elftal (het eigenlijke Nederlandse he elftal) een vrij poover resultaat bereikte valt niet te verwonderen, daar natuurlijk alle tegenstanders zich inspanden om een overwinning op rood te behalen.
V
Gaan we nu de resultaten op technisch ebied eens na, dan was het voor de .C.-commissie zonneklaar, dat v. d. Meulen nog steeds ons beste keeper is. Met deze verklaring doen we het uitstekende werk van van der Aa in niets te kort. De H.F.C.'er maakte één fout, toen hij in den wedstrijd Rood-Blauw te vroeg uitliep, overigens was zijn werk zóó subliem, dat we wat de plaats onder de lat betreft op 4 November gerust kunnen z^jn. Een tweede les, uit deze wedstrijden te trekken, is deze, dat ons larid rijk is aan goede achterspelers. Zoowel van Kun, Lelieveld als v. d. Zalm doen voor van Kol niet onder. Wat de middenlinie's betreft zijn we nu angstig zeker te weten gekomen, dat ons land geen spil herbergt. Massy heeft nog zijn oude fouten. Van Pelt, vanEerd en Grobbe deden naast vele goede — ook vele slechte dingen. De N.A.C.'er Van Pelt leek ons na Massy de beste, al is ook hij geen groot speler als De Korver of Lotsy. De T.C. zal ook dit jaar Massy als spil moeten aanwijzen, als was t alleen maar om zijn heerlijk enthousiasme, waaraan op dezen dag zoo wat alle spelers, ook Massy, mank gingen. Als linkshalf stak van Heel boven zijn concurrenten uit. De Feyenoorder is een klasse op zich zelf. Bij Groen viel het spel van Schreurs minder op dan verleden jaar. Wat de rechtshalf betreft, hier waren Kools, de Ridder en van Kesteren van vrijwel gelijke kracht. Zooals gezegd zagen we op deze plaats gaarne eens een proef met Lelieveld, die in V.U.C, eigenlijk op die plaats
f
M'n neef Janssen had ruzie met z'n vrouw, m'n nicht. Toen de twist het hoogst was, riep hij verontwaardigd uit: ik geloof, dat je mij voor een volmaakten idioot houdt. Troost je, zei m'n nicht sar castisch, zooals we allemaal in onze familie zijn, troost je I Niets is volmaakt in deze wereld. Niet zoo bedoeld. Conducteur, moet voor kinde ren ook betaald worden, vroeg de moeder. Beneden vijf niet, was het antwoord. O, dat is prachtig, ik heb er maar drie.
Inzending N o . 32
O o k o p p«ni. 2 e n IS xiia In» zcndlnden afgebeeld
Minachtend
De ware vreugde. Toen Hans om de hand van Else vroeg, zeiden d'r ouders toen direkt „ja" ? Meer nog. Ze zeiden Halielu . . . . ja! De beste methode. We hadden 'n hond e n . . . . woonden op een bovenhuis. Een combinatie, die niet buitengewoon gelukkig is. Dus stelde m'n man voor om ons van den hond te ontdoen en zei, onvriendelijk zooals mannen zijn: Zeg Jeanne, hoe raken we dat mormel kwijt. Zulle we het weggeven ? Niet doen, man, dan wilgeen mensch het beest hebben. Bied het je vrienden aan als een koopje voor f l i o . — . Afdoende beoordeeling. Jonge dame, die de aspiratie heeft eens als zangeres op te treden, vraagt nadat zij gezongen heeft aan een criticus, bekend om zijn onverbiddelijkheid. Vindt u, dat ik een sopraanot een contraltostem heb . . . ? Kort en bondig was het antwoord: Neenl
thuishoort. Wat de voorhoede betrefjt Hier kan de T.C. met een gerust han gaan kienen, waarmede we maar willen zeggen, dat op elke plaats in de roode voorhoede net zoo goed een ander, gelijkwaardig, speler kan worden neergezet. Weber of Vermeer, Gehring of v. d. Griend, Tap of Khrin, Smeets ol Klein, Elfring of Lommen, 't is koekoek één-zang. Op de linksbuitenplaats zouden ook van Nellen en van Gelder zeer zeker evengoed voldoen als Weber. Waar we de roode spelers al zoo menigmaal becritiseerden willen we nu een kort woord wijden aan hun concurrenten. Vermeer is zeer zeker een speler met aanleg en daar van Nellen o. i. nog te jong is voor een vertegenwoordigend elftal, achten we hem de toekomstige remplacant voor Weber. De H.V.Ver heeft zijn lichaamskracht voor op den V.U.C 'er van Gelder, die overigens ook zijn partij spelen kan, als 't moet. Van der Griend is sedert het vorige jaar hard vooruit gegaan. In de eerste klasse zal deze speler zich beslist nog meer ontwikkelen. We achten hem momenteel, nu Gehring blijkbaar zijn spelpeil van voor 2 jaar niet meer kan bereiken, te verkiezen boven den Longa-man. Op de middenvoorplaats gaat het tusschen Tap en Kluin. Kluin beschikt over een formidabel schot, hetgeen hij in den laatsten wedstrijd demonstreerde door 3 doelpunten. Hij is echter nog slechter spelverdeeler dan Tap, die vooral in zijn tweeden wedstrijd weer aan 't pingelen ging en veel te weinig op links speelde. De V.U C.'er Klein is in 't veld een uitstekend speler, doch heeft geen schot en is voor doel absoluut gevaarloos. Hij maakte echter mooie openingen voor Kluin en droeg veel bij tot het succes van Gerritse. Elfring ondervindt o. i. het nadeel van steeds in de lagere regionen te moeten spelen. Hü lijkt ons ongeroutineerd tegen werkelijk prima kunsthalfs. Jammer, dat deze speler niet eens geregeld in de eerste klasse kan uitkomen, al waardeeren we aan den anderen kant zijn clubliefde. Lommen speelde twee uitstekende wedstrijden. We kennen dezen speler nog te weinig. Vertoonde hij in Rotterdam z'n gewone spel, dan zouden we willen adviseeren hem eens een kans te geven. Summa-Summarum gelooven we niet, dat ons nationaal elftal veel veranderingen zal ondergaan. Daarvoor zijn de spelers te veel gelijkwaardig. Voorhoedespelers, die zichzelf kiezen (Dé Kessler, Mannus Francken, Snethlage, Wekker) hebben we niet meer. Bü de jeugdelftallen is ons v. d. Voort (H.D.V.S.) opgevallen. De T.C. houde hem in de gaten. JAN VAN ZANT.
Hij niet. Ik geloof dat je bang bent, Keesje, om alleen naar boven te gaan. Neen hoor, zei Kees. Gaat u maar gerust mee, dan zult u zien dat ik niet bang ben. Hoe wist ze dat ? Moesje en kleine Liesje zitten in de tram. Op de bank aan den overkant een neger. O, moesje, kijk die m'nheér ereis een zwart gezicht hebben, zegt Liesje, die heeft zich van morgen zeker niet gewasschen. Mag je niet zoo hard opzeggen, Lies. En dan, die m'nheér heeft niet alleen eenzwart gezicht, die is heelemaal zwart. Waarop Lies,, tot groot genoegen van alle overige passagiers, met een hoog stemmetje vraagt: Heelemaal zwart, op z'n heele lijf . . . Maar moesje, hoe weet u dat ? Hij had d'r een. Heb jij wel eens gehoord van een machine, waarop je kunt zien of iemand liegt. Ja zeker. Erger nog, ik ben met zoo'n apparaat getrouwd!
Om woest te worden. Marie had een kostbaar stuk laten vallen. Mevrouw was woedend. Maar Maiie, zeg dan in 's-hemelsnaam hoe de vaas gebroken is. Marie, heelemaal van streek: In allemaal kleine stukkies, mevrouw. „Vriendelijk." oordeel. Men beweert, dat deze tenor Caruso kan vervangen. Zeker. Maar dan alleen in z'n grail De voordeelen van vrouw zifn. Dames, zei m'n vriend de Bruin, hebben veel voor op mannen. Zoo, zei juffrouw de Zwart, bij voorbaat verheugd. Ja, ging de Bruin verder, ze hoeven op geen tooneelschool geweest te zijn, om scènes te kunnen maken. Het heeft niets geholpen. Is je broer erg veranderd sinds hij een jaar in Amerika is geweest ? Eerlijk gezegd, neen. Hij denkt wel dat hij 't is, maar hij is 't niet. Elk oogenblik zegt hij: Goeie deugd, wat was ik vroeger een gek . ..
Inzending N o . 33
Lachend
Verrast
Minachtend
Een reis naar Berlijn is «te prijs!
AAFA-
^~iET TIEF JEvAh DEM |' LuiTETfAnT m e e r . • Mizzi o n t b r e e k t . Door verschillende trucs lukt het Mizzi eindelijk S e p p l s a a n d a c h t o p h a a r te vestigen. Hij wordt o p h a a r verliefd en bijna was m e n r e e d s a a n het g e l u k k i g e einde. Allerlei verwikkelingen lei den er e c h t e r toe, dat Mizzi a a n de e r n s t i g e b e d o e l i n g e n van h a a r m i n n a a r twijfelt en uit
DE UNIVERSAL TE AMSTERDAM BRENGT DEZE JOODSCHE F ILM IN ONS LAND
wanhoop valt zij d e n overste in de a r m e n , die juist voor zijn l u i t e n a n t een g o e d woordje k w a m d o e n . Seppl is d o o r deze g e b e u r t e n i s s e n totaal o n t m o e d i g d . Hij verlaat d e n dienst. Mizzi k o m t w e l d r a tot d e ontdek k i n g , dat zij S e p p l v e r k e e r d b e o o r d e e l d heeft, d o c h nu is zij m e t den overste verloofd. Deze b e m e r k t e c h t e r spoedig, w a a r de s c h o e n wringt en geeft h a a r e d e l m o e d i g h a a r woord t e r u g . Seppl en Mizzi w o r d e n een g e l u k k i g p a a r .
HANS JUNKcRMANN als OVERSTE WtlDLINGEN
De Aafaiilm te A m s t e r d a m b r a c h t een film in ons land, waarin de hoofdrollen d o o r H a r r y Liedtke en Maria P a u d ier vervuld worden. D e i n h o u d is als volgt. S e p p l Sterz ( H a r r y L i e d t k e ) is een k r a n i g officier, die e c h t e r a a n zijn vriendin Nicki P i c h a lec ( H a n n i W e i s s e ) zijn ge heele g a g e offert. D e o v e r s t e van het r e g i m e n t ziet dit met leede oogen a a n . Z o o d o e n d e is er tusschen overste en l u i t e n a n t voortdurend een gespannen verhouding. P i c h a l e c heeft veel toiletjes noodig en toiletten kosten veel geld. E e n t a n t e van Sterz is in Z w i t s e r l a n d gestorven en laat h a a r neef een f l o r e e r e n d e hee renmodezaak na. Deze zaak wordt d o o r d e mooie Mizzi (Maria Paudier) gedreven. Overste W e i d l i n g e n (Hans Junkermann) behoort tot d e vaste k l a n t e n . Z o o is d u s onze luitenant plotseling h a n d e l a a r in d a s s e n g e w o r d e n , wat hij na tuurlijk angstvallig v e r b o r g e n h o u d t . D e m a t e r i e e l e voordee len zijn echter niet t e v e r s m a den. Mizzi wordt verliefd o p haar p a t r o o n , deze v e r m o e d t e c h t e r niets van h a a r t e e d e r e gevoelens. Mizzi en Pichalec krijgen twist en Seppl ontslaat Mizzi. E e n nieuwe verkoopster k o m t , m a a r de k l a n t e n zijn s p o o r l o o s v e r d w e n e n . D e zaak loopt niet
HARRY LIEDTKE EN MARIA PAUDLER
MIZZI IN EEN UASTIGE SITUATIE MARIA PAUDLER EN H ANS JUNKERMANN
B>pi
' J^v^J^^^tfa^jP^^^M'' £
1
^^^TI
KTJ iïïft«k^W®S'
■■■ & H Ijkf o ' I
m *3JJ«k.
^WkTtY1^ "~ ""■■'.^^^^iL
fcè
WÉ*ËË
\ ^ ^ ^
È
- m 1 ^H
|fl^H
«wSfiBLfrw
.HEERENMODE" OVERSTE WEIDLINGEN
Indien U m e e n t HET BESTE g e z i e n t e h e b b e n , dat e r o p n l m g e b i e d b e s t a a t , d a n heeft d e
WILTON METRO GOLDWYN alHJd N O O
BETERE
FILMS
D(
Jazz^Zanger, 's w e r e l d s grootste succes film m e t A L J O L S O N k o m t
fewYork de smeltkroes van de wereld... Wij maken kennis met de familie Levine, be staande uit George Levine, de vader, diens echtgenoote, F lip Levine, zijn zoon, en Betty Levine, zijn dochter. Vijftien jaar geleden emigreerden zij uit Rusland en trokken naar NewYork city. Drie families. De eene vestigde zich als slager, de tweede als kruidenier en de derde als broekperser. George Levine, „de broekperser" was met zijn keuze niet tevreden, Voor zijn beide kinderen had hij iets beters bedacht. Zijn zwoegen had maar een doel, om zijn kroost een goede toekomst te verschaffen. Zooals dit meer voorkomt ontgroeiden de kinderen aan hun omgeving en schaamden zij zich, om vrienden en bekenden in de ouder lijke woning binnen te voeren. Na een heftige woordenwisse ling tusschen vader en dochter zien wij Betty haar familie ***. verlaten om mtrek bij haar vriendin te nemen. f. De oorlog is uitgebroken, en alle amerikaansche jongens ' worden als vrijwilligers opgeroepen. Het is voor de familie Levine een hard gelag, wanneer zij hun eehige zoon als vrij williger zien dienst nemen. Betty die in dien tusschentijd sympathie heeft opgevat voor een neef van haar vriendin, ziet tot haar spijt dat ook deze als officier in het leger wordt ingelijfd. F lip die zich door zijn durf en moed onderscheidt redt in een veldslag zijn officier, met opoffering van zijn eigen leven. Vader en moeder Levine krijgen kennis van deze treurige tijding en dragen de slag met groote moeite. Hun dochter Betty heeft weder intrek genomen in het ouderlijke huis om het verlies van F lip te verzachten. De oorlog is voorbij en de militairen keeren huiswaarts, heelhuids of verminkt. Alle lamilie leden staan de soldaten op te wachten en de familie Levine die daar ook bij staan, zien hun i zoon in gedachten ook huiswaarts keeren. Hugo die nu de hand komt vragen van Betty wordt door toeval gewaar dat het Betty's broer was, aan wien hij zijn leven te danken heeft. Zij ouders die tegen dit h' opzien, brengt hij aan hi stand dat het door een komt dat hij nog in he is, waardoor het verhat als dit behoort in een { film, eindigt met een kig huwelijk.
Q N (fc>MPLE:&TV&MlAAL:^VLU(nT&LINC&
GEBRUIKT
OOIT
Q
MARGAHMEr M a a r w a a r o m niet? U gebruikt in U w huishouding w e l verschillende vetten en oliën. Plantenvet bijvoorbeeld en plantaardige oliën, zooalsslaolie. en ook gebruikt U rnelk: Welnu van de fijnste oliën en vetten met melk gekarnd, wordt Pw bereid. Als U het eene gebruikt, w a a r o m dan niet het andere. Z e t U w vooroordeel opzij.
Gebruikt Jfeïï Slechts- één kwartje per half pond. PEP
HALF POND ÖEKARMD in DE
BLUEBAMD FABRIEKEN
MARGABIME VOOR ALLEN
Het leek wel een nachtelijk tooneeltje in 't land der feeën. De beide oevers der rivier schitterden door de vele aangebrachte gloeilampjes; vroolijk versierde, ranke vaartuigen gleden zachtjes af en aan en hun lichtjes weerspiegelden zich in het water. Men hoorde allerlei vroolijke wijsjes, het ratelend geluid van 'n draaimolen, afgebroken door schel gefluit en het gekras van goedkoope gramofoonsi Bij den steiger van de uitspanning „de Oude Zwaan" lag een menigte kleine bootjes en in den tuin was een bont gezelschap van vroolijke jongelieden bijeen. Denis Wedburn baande zich een weg door de dichte menigte naar den waterkant. Nadat hij van zijn vrienden afscheid had genomen, wilde hij huiswaarts keeren en zocht zijn bootje, dat doox de vele nakomers wat terzijde was geschoven. Om het te bereiken, moest hij over verscheidene andere heenstappen. Op het dek lag een stapel kussens en xeisdekens verward dooreen; straks — bij het schuitenhuisje, waar hij zijn boot opberg — zou hij alles wel netjes opruimen. Hij nam de riemen en wilde ex een flinken gang in zetten. Juist had hij afgestooten, toen een stem fluisterde: „Het spijt me vreeselijk", en de hoop kussens en dekens omhoog ging en uiteen viel. Wedburn viel bijna om van den schrik. Daar tegenover hem stond het liefste meisje, dat hij nog ooit had gezien. Ze was klein en donker, met een fijn bleek gezichtje en had groote bruine oogen. „Het spijt me vreeselijk," herhaalde ze; „maar — maar." „Heelemaal niet," lachte Wedburn. „Het doet er niet toe. Het zou iedereen kunnen overkomen in een verkeerde boot te stappen. Als ge me wilt zeggen, waar de uwe ligt." Met haar wijsvinger tegen haar lippen gedrukt, viel zij hem in de rede: „Verberg m e ! Ik vergiste me niet. Ik deed het opzettelijk — ik — ik geef 'me aan uwe genade over. Breng me om 's hemelsnaam ergens heen! Ze zitten mij na en het was mijn eenige kans, de eenige plaats, waar ik me kon verbergen. Ik vertrouwde er op, iemand te vinden, die me zou willen helpen". Wedburn was een eenvoudige jonge man, die in zijn eentonig leven van jongmensch, dat iëderen dag naar zijn kantoor in de City trekt, nog nimmer een dergelijk avontuur had beleefd. Hij beheerschte zich echter en nam de roeispanen op. „Wees maar niet bang",
Foto Godfr. de
M. VAN WARMELO De knappe acteur, aan het gezelschap de Speeldoos verbonden
sprak hij, „ik zal alles doen om u te helpen". E r kwam een zachte glans in haar oogen, toen ze in de zijne blikten :„Ge zijt heel goed", fluisterde ze. „Wat kan ik voor u doen ?" „Breng me ergens heen; smokkel me het station binnen, als ge kunt!" Hij knikte. „Ik zal m'n best doen. Ik — - i k — ik wil u niet met vragen lastig vallen, maar als ik u moet helpen, zou ik toch moeten weten, wien ge wilt ontloopen ?" Ze kwam naar hem toe. „De
politie — en —-en anderen", fluisterde ze. Wedburn schrok. Ze zag er zoo onschuldig en lief uit; hij kon onmogelijk kwaad van haar denken. „In orde", sprak hij; „we zullen ons best doen". „Ge zult zelf gevaar loopen", mompelde ze. „In orde, hoor!" zeide hij nogmaais. Ze keek hem aan en het bloed vloog naar zijn wangen. „'t Is prachtig van u", sprak ze. „Zijt ge niet vreeselijk bang, dat ge iets verkeerds doet ?"
fBBÊBSEmammamsm" ~ KUNST IN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Ter Neuzen, het stadje gelegen in Zeeuwsch-Vlaanderen, bezuiden de Schelde beschikt sinds een paar jaren over goede gelegenheid, waarop verschillende provincieplaatsen met grootere bevolking met recht jaloersch kunnen zijn. In verband met de ligging en den verren afstand, schijnen de Hollandsche gezelschappen huiverig alhier op te treden. Men vindt daarin echter vergoeding door het optreden van de beste Vlaamsche gezelschappen o. m. van den Kon. Ned. Schouwburg uit Gent, terwijl men hierboven een afbeelding ziet van het Concert- en Bioscoopgebouw, dat ruim 500 bezoekers kan bevatten, met daarvoor het personeel en het gezelschap, van de Folies-Bergere (Volksschouwburg) uit Brussel, dat twee zeer geslaagde opvoeringen gaf van de operettes , D e Schoone Poolsche" en ..De Orlof', De beide vrouwelijke hoofdpersonen. Mevr. Nini Verschoote en mevr. Manon Latour werden danig in de bloemetjes gezet.
Hij schudde het hoofd. „Neen; waarvan men u ook mag verdenken — ik ben er heel zeker van, dat ge onschuldig zijt. Ik weet niet, hoè ik dat weet; maar ik weet het zeker!" „Maar — stel eens, dat ik werkelijk schuldig ben!" „Ik geloof het niet. Bovendien — ge zijt bij mij om hulp gekomen. Ik heb zoo vaak gedacht, dat als een ontsnapte veroordeelde me verzocht hem te verbergen, ik het doen zou, wat hij ook zou hebben misdreven. Luister eens, miss Smith —" „Miss Smith?" „Nu ja, ik moet u toch een naam geven en u zult me toch zeker niet met uw waren naam bekend maken. Dus — miss Smith! Als ge den laatsten trein wilt halen, hebben we niet al te veel tijd. We moeten dus eerst eens overleggen. Vooreerst — doe uw hoed af; trek mijn trui aan en sla mijn sjaal over uw hoofd. Dan zal niemand u herkennen." Zij deed, zooals hij haar gelastte en even zag hij een vroolijk licht in haar oogen, toen ze de das om haar haren strikte. „En nu moeten we zien, hoe we ongemerkt aan het station komen. Het beste lijkt mij, bij het kennisterrein te landen; aan het eind ervan is de weg, die ons binnen enkele minuten er heen voert". „Als er maar geen agent bij het hek staat! Waar kan ik blijven, terwijl gij op verkenning uitgaat.'" Ze waren nu den oever genaderd, waar de stoomcaroussel onder begeleiding van 'n orgel vlug ronddraaide. „Ga daarin, terwijl ik rondkijk. Niemand zal acht slaan op een meisje in een trui; ga op een der binnenste paarden zitten, dan zal men zeker niet op u letten". „Ge zijt heel verstandig, ik denk ook, dat dat het beste zal zijn. Kijk goed, of er politie aan den uitgang staat en of ge ook mannen ziet, die grijze dassen met gouden en zilveren strepen dragen". Denis beloofde haar, nauwkeurig het terrein te verkennen. „Ik zal nu vlak bij den molen landen", sprak hij; „ge kunt dan uit de boot op een der paarden springen. Als mijn
MIJNH ARD rs 0
a tfdSerV 'p-j tabletten
—
onderzoekingstocht is afge loopen, kom ik hier terug' en kunt ge me weer bij de boot vinden. Kom dan naar mij toe, tenzij ik m'n hoofd schud". Ze knikte, ten teeken, dat ze hem had begrepen. Toen de molen stopte, landde Wedburn en het meisje sptong uit de boot, juist op het plat form. Hij zag haar op een houten paard plaats nemen; toen staple hij door de menigte. Er waren zooveel agenten op het terrein, — ook de uitgang werd bewaakt — dat hij tot de conclusie kwam, dat het op het water veel veiliger . was. Gejaagd keerde hij naar den molen terug en wachtte aan den waterkant, zooals was afgesproken. Het meisje zag hem dadelijk en kwam naar hem toe. „En ?" vroeg ze. „Het zit vol met agenten; ik denk, dat we beter—" Hij kon zijn zin niet af maken, want plots stoof een jonge man in roeikostuum op hem af; hij droeg een das met gouden en zilveren strepen en twee jongelieden met dezelfde dassen getooid, holden achter hem aan. „Eindelijk hebben we je ge vonden!" schreeuwde hij tot het meisje en — zich tot Wed burn keerend — riep hij: „Drommels mijnheer, wie zijt gij?" Zonder zich ook maar even te bedenken, sloeg deze met zijn vuist tegen de kaak van den jongen man, die daar door tegen zijn naderende vrienden aanwaggelde en toen voorover tusschen de menigte viel. Wedburn hoorde hoe het meisje in de boot klauterde; dadelijk volgde hij haar en juist was hij van den wal ge stoken, toen hij voelde, hoe een hand den rand van de wherry greep. Hij nam een roeispaan, sloeg ertegen en de hand verdween. Daarop ging hij er ijlings van door. Hij had niet meer dan vijf a zes slagen gedaan, toen hij meende te hooren, dat de drie mannen in een andere boot stapten. Even keek hij om en bemerkte, dat er ook een dame bij hen zat. Zij schreeuwde hem toe: „Stop! Stop!" Dat zal nog eens een race worden", zeide hij tot het meisje. „Als ge roeien kunt, help dart een handje". Langzamerhand kwamen zij hun achtervolgers een flink stuk vooruit. „Je hadt — je hadt hem niet tegen den grond moeten slaan", sprak het meisje. „Zou die stomp tegen de kaak veel pijn hebben gedaan ? „Weineen; 't maakte hem even wat suf. Als ik hem tegen het oor had gestooten, had het erger geweest", stelde hij haar gerust.
DE JEUG DIG E KRACHT Het nieuwe portret ilat einze medewerker Godfried de Oruot met zijn hekem freni.'iliteit. vai, V w •!•■ '' ■ . ,n l.'JU. ile 7ö jnrigr ie:uil.'>
nLMEMTnOUSIASTEM U. I . tv i\ottrruam. üe IK>>>;JI,J,,CII iti de film Anna kjiei.inu worden vervuld door John Gilbert en G r e t a G a r b o . Het adres van Ramon Navairo is: MetroGoldwijn, Mayer Studio Cul.erCity, Californië. ü . H. re Amsterdam. Het a d r e s \ a n Adelqui Millar i s : Whitehall films. Londen. O. /. te Rotterdam. Deze rol in „ Z e e m a n s v r o u w e n " wordt vervuld door Earle F o x . ' H e t a d r e s van Mary Astor i s : F irst National Studio Burbank, Californië. N. d. /. te Amsterdam. Ossi Oswalda filmt thans in Engeland. Zij is in Pankow bij Berlijn g e b o r e n . Haar e e r s t e filtnengagement was bij de Union N G. te Den Haag. Hans F erdinand lunkermann is in Stuttgart geboren. Hij is getrouwd met d e a c t r i c e |ulia Serda. Heeft ook in Holland gefilmd. Zijn a d r e s is BerlijnCharlottenburg F a s a n e n s t r a s s e 2 1 . A. d. H. te Groningen. De filmacteur Walter Leo Slezak is in Weenen g e b o r e n . W a s eerst b a n k b e a m t e . Kwam door den film regisseur Michael Kertesz aan d e film. Zijn a d r e s : BerlijnJF riedenau, Stierstrasse 1415. Lya te Hengelo. De ware naam van den filmregisseur Victor Sjóstróm is Victor Hartmann. G. B. te Den Haag. Hierbij de g e v r a a g d e a d r e s s e n : G e o r g e Bancroft: P a r a m o u n t F a m o u s , Lasky Studio, 5451, Marathon Street, Hollywood. Mary Philbin ; Universal Studio, Universal Ciiy, Californië. Heinrich George, Kolilhasenbrüch bij Berlijn, B a e c k e s t r a a t 6 Gr. j . te Haarlem. Livio C e s a r e Pavanelli is in Bologna geboren. Hij is g e t r o u w d . Speelde zijn e e r s t e filmrol in 1914. A d r e s : Berlijn, Kalckreuthstrasse 16. Filmenthoesiast te Alkmaar. Het adres v a n : Elsa W a g n e r is Berlijn Halenoll, L ü t z e n s t r a s s e 7 ; E d u a r d von Winterstein, Berlijn. C h a r ' ittenburg, Niebuhrstrasse 8.
HET TE R O T T E R D A M
„O, gelukkig; je moet niet denken, dat ik ondankbaar ben. Ik vond je echt kranig!" Hij zeide niets, maar genoot van die heerlijke oogenblikken. Wat was het leven mooi! „Hoe heet je eigenlijk ?" vroeg het meisje. „Denis Wedburn", ant woordde hij. „Ze sprak hem bij zijn voor naam aan. „Wel Denis, waar breng je me heen ?" „Over het water naar Crutch ford. Daar kunt ge den trein naar Londen nemen. Het is niet verder dan een kwartier. We zullen onze vervolgers ge makkelijk verslaan". Het meisje lachte zacht. „Wat is e r ? " vroeg Denis. Ze keek hem niet aan, maar roeide rustig voort. „Ik — ik zal het je vertellen, voordat we scheiden", mompelde ze. „Ik zou kunnen gillen van pleizier. Denis, je bent een schat! We zijn hun prachtig ontslipt! En ik ben zoo blij, dat je dien man geen pijn deed. Hij is zoo kwaad niet en bovendien was het heel natuurlijk dat —" Zij brak den zin af, toen ze zag, hoe Wedburn de wenk brauwen fronste. „Voor we van elkaar gaan", voegde ze er aan toe, „zal ik je zeggen, waarom ik zoomoest, lachen". Een paar minuten later land den zij te Crutchford. Er was niet veel tijd meer, wilden ze den laatsten trein halen. Wed burn riep een juist passeerend leeg rijtuig aan en zij stapten in. Binnen ontdeed het meisje zich van trui en sjaal, gaf ze haar redder terug en zette haar eigen hoed weer op. „Nu is alles voorbij!" zuchtte ze. Hij boog zich tot haar over. „Zie ik je nog terug ?" waagde hij. „Ik zou wel willen", zeide ze oprecht. „Ik heb je zooveel te danken, dat — dat ik je nog eens weer zou willen ontmoeten. En ik ben je een uitleg schuldig, die ik je aanstonds zal geven. Ik — ik twijfel er aan, of je me zult vergeven!" Wedburn lachte. „ E r zal niet veel te vergeven zijn", sprak hij. „Ik heb dit alles heel prettig gevonden! „Heusch ? Ook, dat je dien armen Arthur zoo hebt ge slagen ? Nu, wees dan niet boos. Het was alles een grap!" „Een grap!" „ J a ; mag ik me aan je voor stellen, Mr. Wedburn — lady Eileen Dexterly". Hij schrok en kromp onmerk baar ineen, daar hij den naam kende en wist, dat lady Dex terly de dochter van een mar kies was. „Zie je", ging ze verder; „ik beloofde mijzelf een prettigen dag en 't werd een vervelende.
M'n broer, een ander meisje, twee vrienden en ikzelf kwamen per auto hierheen om naar de kermis te gaan. Ik had genoeg van al onze gewone amusemen ten en wilde eens wat anders. Ik dacht eens echt pleizier te maken, maar de anderen waren onmogelijk vervelend. En 't werd hoe langer hoe erger. Ik wilde in den draaimolen en ze wilden mij niet laten gaan. Als of het wat gehinderd had! Niemand kent ons toch hier! Toen kreeg ik een dolle bui en liep van hen weg. Ik had er genoeg van, zoo netjes te zit ten en te zien, hoe anderen wel degelijk pleizier hadden. Ik wilde een echt avontuur; ik zou hen schrik aanjagen! Zoo liep ik in je boot en ver zon dat verhaal. Ik verknen terde me — het was zulk een nieuwe gewaarwording — in de boot van een vreemden man te zijn en voor te wenden, dat de politie mij zocht. Het was de grootste emotie, die ik ooit heb gehad 1 Voor het eerst in mijn leven, heb ik gelee f d!" Wedburn grijnsde. „Ik ben blij, dat ge u zoo hebt geamuseerd", zeide hij. „Dat was dus zeker uw gezel schap, dat ons volgde ?" Ze knikte vroolijk. „Wie weet, wat ze denken! Het leek wel, of ik met een vreemden man wegliep! De man, dien je hebt geslagen, is Arthur, arme oude Arthur, een vriend van mijn broer". „Het spijt me", bromde Wedburn; „ik zal hem mijn excuses moeten aanbieden". „Als je hem werkelijk geen pijn deed, komt het er niet op aan; het was niet kwaad voor hem, dat hij even zijn waar digheid verloor. Mr. Wedburn, ik ben u zeer dankbaar, ik heb echt genoten. Als u niet aardig was geweest, had ik stellig veel spijt van alles gehad. U is toch niet haatdragend ?" „Wel neen; ik heb er even veel van genoten als u, alleen —" „Wat, alleen?" „Nu — het spijt me, dat u lady Eileen Dexterly is". Zij begreep heel goed, wat hij bedoelde. „Kom ons eens bezoeken", zeide ze. „We blijven nog drie weken in de stad". „Ik ben slechts een gewone stadsjongen", mompelde Denis en Parklane hgt heel ver van Fenchurch street". „Een half uur met de bus", plaagde zij hem. Hij keek haar even aan en wendde toen den blik af. „Ge weet heel goed, dat ik dat niet bedoel. We zullen aqn het station afscheid nemen, het is beter, dat ik u niet meer zie". Zij schoof wat dichter bij en raakte zijn arm aan. Hij ge voelde, dat zij hem aanzeg; zelf waagde hij het niet, haar aan te zien.
JACK SMITH
Na gedurende een maand voor een enthousiast publiek en uitverkochte zalen in het Deutsches Künstler Theater te Berlijn te zijn opgetreden, werd de wereldberoemde Jack Smith, tegen een ongelooflijk hooge gage, door baron de Rothschild te Parijs uitgenoodigd twee soiree's te geven. De heele Parijsche pers was zonder uitzondering vol lof, zijn optreden leek wel een wereldge beurtenis! Zijn onvergeevenaarde manier van zingen en het doen uitkomen van zijn meest bekende liedjes als: To night my night with babv; Poor Papa; Pretty little Baby e.a. brachten evengoed als het diiitsche Publiek, de parijsche „Haute" in extase. Het is het Concertbureau .(acq. Elto gelukt Jack Smith voor een optreden te engageeren.
„Waarom ?" drong zij aan. „Ik dacht, dat wij vrienden zouden worden". „Ik behoor niet tot uw stand", zeide hij eenvoudig, „en ik bezit niet de middelen, om mij daarin te begeven. Ik weet niet, of u mij begrijpt. Mannen, zooals ik, moeten op hun kan
toor werken voor hun bestaan". Ze viel hem in de rede. „Mannen zooals jij", riep ze uit. „Zal ik je eens wat zeg gen, Denis Wedburn; van alle mannen, die ik ken, ben jij de eenige, die het risico zou wil len nemen, een onbekend meisje te helpen aan de wet
Foto Godf ried de Groot
BELLA HOPMAN Een violiste, die, ondanks haar jeugd, zich in Nederland en daarbuiten den naam van een der besten heeft weten te verwerven.
pj^JTK
te ontkomen, zooals jij hebt gedaan, toen je me hielp en nog aan mijn onschuld ge loofde. E r zijn niet veel man nen, die zouden doen wat jij deed voor een vreemde, terwijl je toch gevaar hep, voor een medeplichtige te worden aan gezien. Ik dacht, dat ik een vriend had gevonden, maar je wijst mijn vriendschap af. J e wilt me zeifs niet komen be zoeken!" Even aarzelde Denis, raapte al zijn moed bijeen en keek haar recht in haar donkere oogen. „Luister", sprak hij; „we zouden geen vrienden kunnen zijn. Je bent het mooiste en liefste meisje, dat ik ooit heb ontmoet. Als ik je terug zou zien, zou ik van je gaan h o u d e n . . . . Het zou lastig voor jou en vreeselijk voor mij zijn. D&n zou je begrijpen, dat de afstand tusschen Park Lane en Fenchurch street meer is dan drie stuivers kosten voor de bus Begrijp dus, lady Eileen, dat het beter is, wan neer we elkaar aan het .station vaarwel zeggen. We hebben een prettigen tijd gehad en gij hadt uw avontuur. Morgen zal het voor u slechts een herinnering zijn". Het rijtuig stopte voor het station. Denis nam een kaartje en bracht het meisje in een leege eerste klasse coupé. Ze wilde hem het geld teruggeven, maar hield niet aan. toen hij weigerde. Door het raampje reikte ze hem de hand. De conducteur floot en de trein zette zich in beweging. Toen zij afscheid hadden ge nomen, zeide ze nog: „Dus je wilt me niet komen opzoeken ?" Met een droeven glimlach keek hij haar aan. , J a , je zult stellig komen", vervolgde ze, „als je meent, wat je daareven hebt gezegd. Denk er aan, de aanhouder —" „Ja, ja", spoorde hij aan en liep hard om den trein bij te houden. „De aanhouder wint", riep zij lachend en trok haar hoofd van het venster terug; maar voordat de trein om den hoek verdween, zag Wedburn haar handje met een witten zakdoek wuiven. „Park Lane en F enchurch street", mompelde hij. „Maar wat doet dat er eigenlijk toe! Bij slot van rekening ben je ook maar een gewoon lief meisje. Eileen; en ik zal zoo veel mogelijk trachten, dien af stand te overbruggen". Heeft u o o k al e e n serie van onze boeken 1 Voor elk a b o n n e e dien gij o n s zendt, hebt ge i c c h l op één boek
^-^^^^^^^^^^™^^^^
uDenei VAN het Ned. Indisch Tooneel wordt dit D<|Oor tooneelstuk geschreven door John van
Druten en vertaald door Louis Borel, opgevoerd. De première in de Princesse-Schouwburg te Den Haag was een succes. Het weder-optreden van de begaafde actrice Tilly Lus had in geen beter voor haar passende rol kunnen plaats vinden.
j7arv C
Het stuk d< et vele momenten aan „Frühlingserwachen" d< tn, maar van Druten blijkt nog geen Wedekil d (te zijn. Het probleem wordt in dit engelsche sh k jheel wat minder cru behandeld, als Wedekin< lit in zijn mooi tooneelwerk deed. Prachtig zijn* d engelsche school toes tanden in dit werk geschilderd en het verwondert ons niet dat Young Woodley in Londen avond aan avond volle zalen . Het Ned. Indisch Tooneel heeft dit moeilijke tooneelwerk subi opgevoerd. Ieder der medespelenden bleek ten volle voor hun la: N taak berekend. Tilly Lus wist steeds den zuiveren toon te vinden om de opstandigheid en liefde dezer vrouw tot uiting te brengen. Ook Nico de Jong als haar koude en steeds correcte echtgenoot was prachtig. Hoe meesterlijk was zijn spel in zijn woede en hoe voelde men zijn steeds groeiende angst voor een schandaal. Jan C. de Vos Jr. zagen we eindelijk weer eens in een voor hem passende rol. Hij heeft alles mee voor de uitbeelding van de jonge Woodley. Cor Ruys speelde de vader en gaf in samenspel met Simmons en Laura prachtige momenten te genieten. Louis Borel, de vertaler van dit stuk speelde voor het eerst een belangrijke rol en verraste ons door een buitengewone begaafdheid. Voor de verdere medespelenden niets dan lof. Puberteit beloofd een repertoir stuk te worden waarvan Cor Ruys en de zijnen nog lang pleizier zullen beleven.
"\(\.\.yL,\JL^
tftfM
op, dat ze allemaal daar hun kon geven. Zoodra ze vrij was, werkkring hadden, op de City wilde ze naar haar eigen kawerd laag neer gezien door hen. mertje gaan en daar zou ze, „Ja, zij heeft vader's aard, na rijp beraad, beslissen welke niet dien van moeder. Wat va- haar volgende zet zou wezen der wilde, moest gebeuren. op 's levens schaakbord. Een paar verbrande houtjes Thed heeft het ook, maar lang zoo erg niet als Kitty! Wat en een stukje turf op het kleine zou ik blij geweest zijn, als roostertje was alles wat ze dien stond in leeftijd. „Ben je soms zij zich met Charlie Prodgers avond bij haar thuiskomst in eventjes naar Boulogne over- verloofd had en goed en wel haar heiligdom ontdekte. Het gewipt, zooals de gouverneur ?" getrouwd wasl" manesje van alles scheen geen „Ik wenschte wel, dat je mij Weer zuchtte ze en ging bij talentvol kachelaanmaakster te niet meer de gouverneur noemhet raam zitten om te genieten zijn. E r viel wel iets op te merde, Bert!" bracht mijnheer Freken. Katharina fronste haar derik Bush in het midden, even van het heerlijkste wat de dag wenkbrauwen en begbn zelf het haar brengen kon, het feuillezijn kibbelpartij met Gladys Reflector. zaakje op te knappen, terwijl onderbrekend. „Mabel vindt het ton in de Morning In deze korte oogenblikken ver- ze mompelde: hoogst onaangenaam. Ze zegt, „Onmogelijk wicht! En dan dat het nergens gebeurt en ze gat ze al haar huiselijke be- zeggen ze nog wel, dat wij allen kommernissen, alle geldzorgen, houdt niet van matrozentaal." eender zijn. Waarom kan zij Maar Albert Bush wuifde om geheel en al op te gaan in haar werk niet even goed doen de lotgevallen van aristokratihem met een half saucijsje aan als ik het mijne!' zijn vork toe, terwijl hij het uit- sche schurken en onschuldige Met de haar aangeboren schaterde. Hij was de grappen- vervolgde gouvernantes en ac- flinke manier had ze de zaak trices, zich ook één gevoelend maker der familie, en Ethel spoedig in orde gebracht en lachte mee. Wanneer het niet dan met de groote wereld. Wat snorde het kacheltje weldra lushaar politieken aanleg betreft, in haar smaak viel, antwoordde tig. En nadat zij haar huisjaKatharina nooit op hun op- was zij een vast overtuigd radi- pon had aangetrokken, zette zij kaal. Alle aristocraten zonder merkingen. Het was nutteloos waren beslist zich neer om alles te overhaar den handschoen toe te uitzondering slecht en dienden uitgeroeid te denken. werpen, hij bleef steeds liggen. Zij had Lord Algy lief — Zelts op Matilda's bemerking, worden. Toch las zij graag over dat was het eerste en gewichhen en luisterde naar de bedat ze toch vroeger altijd de tigste punt van beschouwing. koffie zoo gedronken had zon- schrijvingen der vrouwelijke le- Zij had hem zoo lief, dat het den uit de eerste hand door der er iets op af te keuren, verstandiger was hem niet meer bewaarde ze het stilzwijgen. Gladys, die velen harer in de terug te zien, daar zij er geensuitstalzalen van mevrouw ErWanneer zij eens geweten hadzins plan op had de minnares den, hoe beteekenisvol dat moutine ontmoette. „Glad kent te worden van wien dan ook. ze," zei ze vaak vol trots tot woord „vroeger" haar dien Zij had met open oogen gezichzelf. morgen in de ooren klonk. geten van den boom der kenIntusschen had Katharina nis en de vrucht, die zij had Zij at haar geroosterd brood op en begon zich tot vertrek- Bush, na mijnheer Prodgers in genoten, was te zalig voor daken gereed te maken. Zij waar- den trein — waar hij haar el- gelijksch gebruik. De liefde zou schuwde Gladys niet, dat het ken morgen zocht te ontmoeten de overhand over haar verkrijook voor haar tijd werd, wilde — totaal genegeerd te hebben, gen, wanneer het zoo voortging. zij niet te laat komen. Dat was het kantoor harer principalen Zij wist dat Algy in dat geval de zaak van Gladys en met bereikt en was aan haar weldra het één en alles worden bezigheden be- ging, dat er voor haar in de andermans zaken bemoeide zij dagelijksche gonnen. zich niet. wereld bestond. Het was dus E r was werk, dat voor twaalf duidelijk, dat iedere betrekking Toen ze de kamer verliet, zei ze tot Matilda. „Ik zou klaar moest zijn. In verband tot hem onmiddellijk verbrograag van avond als ik thuis met de hernieuwde leening aan ken moest worden, of haar kom de kachel aan willen heb- Lord Algernon — Fitz—Rufus loopbaan zou geëindigd wezen ben in mijn kamer. E n voor- — zou de oude markies ver- en al die jaren studie verloren. taan altijd. Reken maar uit, plicht wezen om voor Kerstmis Zelfs wanneer hij haar tot zijn hoeveel het kosten zal. Het te betalen, zei mijnheer Per- vrouw wilde maken, zou zij extra werk voor Emile er bij cival Livingstone. geen meester blijven van de Tot zijn onuitsprekelijke ver- omstandigheden. Deze zalige geteld. Ik zal het betalen." „Waarvoor is dat nu noodig, bazing liet Miss Bush plotseling herinnering aan ongeoorloofd kind ?" vroeg Matilda ver- een kort lachje hooren. Het genot zou altijd tusschen hen baasd. „Het is j>as October. klonk volstrekt niet vroolijk en zijn. Door gevolgtrekken had Niemand heeft ooit een kachel brak oogenblikkelijk af — maar zij dingen geleerd, die zij op aan voor November, zelfs niet het was toch ongetwijfeld een geen andere manier had kunnen leeren kennen en nu moest in de zitkamer, laat staan in een lach! „Waarom maakt u zich vroo- zij flink wezen en er voordeel slaapkamer. Het is dwaas lijk ?' vroeg hij lispend — om uit trekken. Zij verachtte zwakliefste!' „Daar heb ik mij niet aan te toch vooral te zorgen, dat zijn kelingen en had daarom geen storen. Ik wil het graag en stem even beleefd en zacht zou greintje medelijden met minzieke meisjes. daar komt het alleen op aan. klinken als gewoonlijk. „Omdat de oude markies naIk heb iets te doen en ben antniet van plan om te bevriezen. tuurlijk betalen moet,' Matilda begreep, dat haar woordde Katharina. Den ganschen dag liet ze redeneeren niets zou baten en gat het dus maar op. Niet te haar gedachten geen oogenblik vergeefs h a d ze twee en twin- van haar werk dwalen. Zij vol tig jaar met Katharina omge- bracht alles met haar gewone nauwkeurigheid. Zelfs onder gaan. AMSTERDAM „Ze" heeft veel weg van va- haar lunch las zij de couranten der," zuchtte ze en begon het oplettend door, zij had zichzelf BRENGT STEEDS kleine dienstmeisje te helpen gewoon gemaakt geen twee dinDE BESTE met het opruimen van de ont- gen te gelijk te doen. Het bijttafel, nadat allen vertrok- oogenblik om alles te overdenPROGRAMMA'S ken waren naar het „West ken zou eerst dan komen, wanneer zij er zich ongestoord aan End". Zij pochten er steeds
KATMAPiNA BUSH
Tegen den morgen sliep ze in en werd met schrik wakker toen haar wekker afliep. Haar gelaat stond strak als marmer. Geen spoor van droefheid was er op te bespeuren, toen zij aan de familie-ontbijttafel verscheen. Fred kibbelde met Gladys, een zuster een jaar ouder dan zij. die wink_eljuffrouw was in één der eerste kleedermagazijnen-. Matilda, de oudste, trachtte de zaak te sussen, terwijl ze een scheur dichtnaaide in een jurkje, dat Ethel, de jongste, heden nog aan moest doen voor ze ging naar de school „voor jonge dames". Intusschen zat deze jeugdige spruit in een zeer vuile gebloemde japansche morgenjapon saucijsjes te nuttigen. E r lagen kruimels op de tafel en stroop. Het kleine hitje voor alles bracht juist in een tinnen koffiekan de onsmakelijke koffie binnen. Toen vader nog leefde, had men 's morgens altijd thee gebruikt en Matilda begreep eigenlijk niet, waarom Fred, na een uitstapje naar Boulogne op een vacantiedag van de Bank, op koffie was blijven aandringen. Maar zoo was het altijd. Als Fred iets wilde, moest het gebeuren — zelfs al hield men niet van koffie 1 Katharina Bush had niet veel op met haar familie. Zij was niet mededeelzaam van natuur en vrij onbarmhartig. Moest zij van hen houden, omdat ze toevallig haar broers en zusters waren ? Zij had toch niet gevraagd om in hun kring geboren te worden! Zij waren - altijd heel anders dan zij geweest. Het was aUerdolst belachelijk en onlogisch, om van haar genegenheid te verlangen alleen terwille van dit geboorte toeval, redeneerde ze. Matilda, de oudste, die voor hen allen een moeder geweest was, nam een klein plaatsje in in haar hart. „Arme, ouwe Tild," noemde zij haar zuster, „de grootste oude dwaas, die bestond" en Matilda vergoodde haar lastig zusje Katharina. Nu Katharina's oogen open waren gegaan, schenen allen haar nog onmogelijker toe. „Die koffie is ongenietbaar bocht 1" zei ze, haar kopje wegschuivend. „Het lijkt juist zooveel op fransche koffie als Ett op een japaneesche, met die vuile ochtendjapon aan." „Wat weet jij van fransche koffie af, zou ik wel willen vragen? Zeg!" zei Bert, de broer, die juist onder haar
REMBRANDTTHEATER
VOORj^OMZE Langzaam aan ontdoet de natuur zich van haar zomertooi en wisselt van gewaad, in een telkens nieuwe, verrassende kleurschakeering van licht en donkerbruin, van bloedrood en goudgeel. Ook wij wisselen van kleedij. We gaan de zomerkleeding opbergen en ons toilet in orde brengen voor de koelere herfstdagen en den tijd waarop koning winter zijn scepter gaat zwaaien. Raadzaam is 't echter 't zomergoed schoon weg te leggen, dan heeft ook de door ieder zoo gevreesde mot, er veel minder vat op. De dunne jurken van kunstzijde kungemakkelijk gewasschen worden. Neem lauw water met een niet te sterke zeepoplossing. Spoel het goed flink, vooral niet wrijven of boenen. Haal 't vervolgens uit het sop en knijp 't uit, zonder te wringen. Leg 't uit om te drogen, niet ophangen, want dan bestaat er gevaar, dat de zwaarte van het water, de stof doet scheuren. Als het volkomen droog is, dan voorzichtig bijrekken, vervolgens aan den binnenkant strijken, met een niet te warm ijzer. Deze behandeling is ook toe te passen op de tegenwoordig veelvuldig voorkomende onder-
Inzending No. 34
Verrast
DIT lis het Merk der goede F i i : - s !
PENSION SALOMONS Gelkingestraat 39, Groningen
PRIMA KEUKEN Centrale verwarming Stroomend water in alle kamers In Centrum gelegen Kamers vanaf f 3,50 per dag
RESSEM
o. 79539
No.
79695
N o . 79539. Allerliefste najaarsjapon voor wollen stof of viyelia gegarneerd met crèüe de cnine in bijpassende kleur. De tweebaansrok heeft van voren diepe plooien. Verkrijgbaar in bustemaat 90. 95, 100 of 110 c M . Benoodigd van 135 c M . breede stof M2. van 95 c M . breed stof 50 cM. No. 79686. Chique mantel voor laken, velveteen of satijn met kraag en manchetten van bont. Verkrijgbaar voor bustemaat 90, 95, 100 of 110 cM. Benoodigd van 135 c M . breede stof M3. of van 90 cM. breede stof M*. van 10 c M . breed bont M . 1.65. N o . 79695 Heerlijke warme najaars- en wintermantel voor tweed of wol serge en gegarneerd met bonr. Verkrijgbaar in bustemaat 90, 95. 100 of 110 c M . Benoodigd van 1 3 5 c M . breede stof M. 2,50 van 17 c M . breed bont M. 1,75. I Van deze afbeeldingen, die met toestemming der firma Weldon Ltd te Londen zijn gereproduceerd, zijn fr. D O. geknipte p a tronen verkrijgbaar tegen toezending van f 0.75 en vermelding yan het no. aan mevr. Miliy Simons. 2e Schuytstr.261, Den Haag
kleeding van kunstzijde, voor kousen, kleedjes, enz. De tinten der kousen ondergaan niet veel verandering, vleeschkleurige, beige, grijze kousen, waarnaast nog eenige kasha nuancen zijn veel in trek. Ook in het model der schoentjes is niet veel verandering gekomen. Iets langeren neus, iets meerdere randing en verder de gewone vormen, die al twee, drie seizoenen in zwang zijn. Te Biarritz, toch wel een zeer moderne badplaats, waren laaggehakte schoenen zeer populair. Zij worden gedragen in lichte tinten grijs en beige of geheel wit met banden van hagedissenleer. Bij het vele zwart, dat voor de avondkleeding in de mode is, worden veelal zwarte schoentjes gedragen. Zwart lak en zwart satijn is zeer in trek, ja geldt voor hoog chique, terwijl de vorm zeer eenvoudig, geheel glad gehouden wordt. De kant wordt bij voorkeur van de fijnste zijde gekozen en moet zeer doorschijnend zijn. Ook zilvergrijze kanten en
eenige variatie te brengen en wel met betrekking tot de versiering der manchetten. De nieuwe glacé's hebben smalle manchetten in twee of drie harmonieerende tinten. Het moderne komt in hoofdzaak tot uiting in bewerkingen boven op de hand. De bekende drie lijnen zijn dan aangebracht door handborduursel in de kleuren van het leer. Verschillende nuancen beige, hoofdzakelijk licht en grijsachtig beige komen bij deze nieuwe bewerking voor. Het reinigen van glacé handschoenen behoeft niet uitsluitend met benzine te geschieden, maar kan ook plaats vinden als volgt: Men lost in 1 / 2 L. heete melk tamelijk veel zeep op, roert er een eierdooier doorheen en doet er een beetje aether of salmiak bij, dit verhoogt de werking. Nu trekt men den handschoen aan, doopt een fijn wollen lapje in dit mengsel en wrijft met 't natte lapje zachtjes over den handschoen, hij wordt schoon en blijft zacht. Dit geldt voor alle kleuren, ook voor witte. Vochtvlekken in glacé handschoenen zijn op de volgende manier weg te krijgen: Hertshoornzout in een goed sluitende bus strooien, er een dun papier overheen leggen en de handschoenen op het papier leggen. Dan de bus goed sluiten en 2 a 3 dagen laten staan, de vlekken zullen heelemaal verdwijnen.
Inzending No. 35 No. 79686.
nooE
schoentjes staan bij zwarte avondkleeding zeer fijn, vooral indien de robe met zilver gegarneerd is. Bij een donkerblauw middagtoilet je draagt men schoentjes van dezelfde kleur. Om de schoenzolen langer mee te doen, gaan, smeert men ze om de drie of vier weken in met ongekookte lijnolie. Dit insmeren kan alleen geschieden, als de zolen droog zijn, de olie trekt er dan dadelijk in en laat bij het loopen geen vlekken achter, 't Beste is om de schoenen direct na het koopen te behandelen. Natte schoenen of laarzen moet men stijf opvullen met kran tenpapier en op zijde gelegd laten drogen. Het vervelend gekraak van schoenen is te ver helpen, door op een bord een laagje castorolie te gieten en hierop de schoenen te plaatsen, of de zolen in zand en water te dompelen en daarna een nacht in lijnolie te laten weeken. Ten opzichte van de handschoenen worden er eveneens pogingen in het werk gesteld
ledere avond 8 uur De groote Lachrevue IflOND
PI . O R A AMSTELSTRAAT
-
DIRECTIE DIFRAEN V A N M O N D T O T AMSTERDAM - Telefoon 43306
GEEN GRDJZE HAREN MEEH. ziet gij er uit sinds uw GRI3ZE HAREN door middel van PERFECTUM hunne vroegere kleur teruggekregen hebben. —PERFECTUM is een onschadelijk haarwater, is goed voor de hoofdhuid en voorkomt het uitvallen der haren.
20 3AAR JONGER
GEEN HAARVERF
SUCCES VERZEKERD
Per flac. f2.25 en f4.—. Verz. geschiedt franco huis na ontv. bedrag of onder remb.
INSTITUT B\
FREDERIK HENDRIKLAAN 63(A) Huid- en Haarverzorging Manicure — Pedicure
Speciale
-
IAUTI DEN
HAAG.
Gelaals- en Lichaamsmassage — Coiffeur pour Dames
installatie (met badinrichting) voor
massages.
Een nieuwe huid in 10 dagen. Wanneer Uw huid dof en dood is> wanneer U last hebt van vetwormpjes, puistjes en andere ontsieringen, betéekent dit slechts dat Uw huid* openingen verstopt zijn, en dat de zuurafscheidingen, die zich in de onder de huid bevindende kliertjes ophoopen, niet naar behooren kunnen worden verwijderd. De nieuwste schoonheirisbehandeling reinigt de huidopeningen, en voorziet genoemde kliertjes van geneeskrachtige zuurstof. Crèmes en zalfjes geven slechts oppervlakkige resultaten. De Radox-behandeling tast direct den wortel van het kwaad aan. Slechts een weinig Radoa in het waschwater en U zult verbaasd staan over het resultaat Puistjes, vetwormpjes, vlekken verdwijnen allemaal, terwijl de huid frisch. zuiver en welriekend wordt. .Ik leed jarenlang aan een vlekkerige hutd, en ik ben U vee' dank verschuldiga, omdat Uw Radox-behandeling mij geheel genezen heeft Het is nu mijn gewoonte voortdurend Radox te gebruikeft, en ik heb al mijn vriendinnen van mijn „nieuwen vriend' verteld." ) Maart 1028. Mevr. M. D. Origineele brief tei inzage. Om Rimpel* te verwilderen. Voeg een theelepel Radox in een kop gefiltreerde zure melk, en pas dit middel eiken dag toe. Dit mengsel zal de huid verfrisschen, en de rimpels verwijderen. Radox wordt aanbevolen voor: Puistjes Uitgezette poriën Lichaamsgeuren Vetwormpjes Droge huid Nagel- en handRimpels Haar-behandeling behandeling Vette huid Overmatig transpireeren Gewichtsvermindering Radox is heerlijk geparfumeerd en is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten, f 1.25 per pak. Een pak is toereikend voor verscheidene weken. Import: Rowntree Handelsmij., Keizersgr. 124, Amsterdam
DANS-INSTITUUT
TH. W. B U S Poel es tr aal 2 9 Groningen Telef. 2 7 4 0
MODERNE = DANSEN Verrast
Rhytmische Gymnastiek
Minachtend
PUROL
DANS-INST. v. d. ZANDEN Schiedamschesingel 49-50 R o t t e r d a m — Telef. S1565
PROFESSIONAL LESSEN PRIVÉ-LES CLU B-LES
ACADEMIE DE DANSES - ROCCO DUBOIS 34
3. P. COENSTBAAT
- LA HAYE - TELEF. 71909
Privélessen en Clublessen voor eiken leeftijd ' " ^ { j ^ 0
É E N
MILLE COLONNES
huid In dooien van 30-60 en 90 et Tube 80 cl. Bij Apoth. en Drogisten/,
A B O N N E
aan ons
gezonden
AMSTERDAM CABARET VARIÉTÉ DANCING
Daaraan is voor u N MOOI BOEK
verbonden
Ook voor den Jaargang 1927 stelden wij een BAND beschikbaar. De prijs daarvan bedraagt slechts f 1 5 0 franco per post Ge kunt dezen bij Uwen leverancier bestellen of met bijvoeging van het bedrag in postzegels, als postwissel of door storting op onze postrekening (No. 41880) opzenden aan de
Administratie, Galgewater 22 r Leiden
I NtMA«N mm***
L,ANGS VÖLOJSN E N WEG3BN
flSApR
MUZIEK VAN EVA VAN DANTZIO Cren\cecieU\k..
m
^
■wvf
*■& g ï g £6?
f
i
^
¥ 3F
ip
S¥
*
W
J //O^ct.
£e S=2 P^Ff ' T
0'b »a: JLÉ
M W^t
s
9
g 3
+
el
^0 s :=*
«£
ft 2t «=c»
iPw=" SP
CC
Jl
e
3^a ÖE ^b=g
flAct.
PP
pï
ÏM T
3E
'/•J£o£.
ï
i
^
-v=
a 2:
■3i
T"
=£
a
=
b-#
XCT
■*■
S
S
£EE£
Ö2
W
^
EE=Ö
2 * *$£
i*
r
5^
^ ^ g ^50
J£1
3
83
s£
Sfejb
*
ffi
SSb
^r
3=
3reed.
F^ P 4=4 ö SE Ü P bb d
g S f* JU U p É Ö d=L èé
JLÉ
Sb J5
Ez
8
fflS tF^P T
T ¥
Ü T
3 j
ÏWTS
?
/O
JlJïïï
f r~rr
d -: d M2^
DE „H IS MASTERS VOICE"
*
s
:Q: ^
G R A M O PH O N E
en plaat en Philip's Geluidversterker is een ideale combinatie voor goede muziek in Groote Zalen, Dancings, Lunchrooms, Cafe's enz. VRAAGT PRIJSOPGAVE EN DEMONSTRATIE AAN:
WILLEM §PI$ifg©i&°§ „H IS MUSTEK'S ¥®BCi" GRAMOPHONE- EN RADIOH ANDEL Redactie en Administratie: Galgewater 22, Leiden. Tel. 760
:-:
PASSAGE 46, DEN H AAG, TELEF. 13778 Verschijnt wekelijks — PrQs per kwartaal f 1.05
J
&
doyes VOSSEKOP - -—" ~£^~
a'l'a
