Buisenpost Jaargang 1, nr. 6
15-11-2005
Hallo allemaal, Buisenpost verschijnt 6 maal per jaar. Nieuwtjes en ideeën kunnen persoonlijk, via mail, post of telefoon worden aangeleverd. Ook verjaardagen van vrienden en vriendinnen meld je bij:
[email protected] *** Mail ook naar dit adres als je Buisenpost wilt ontvangen op een nieuw thuis of e-mailadres.
Verjaardagen en jubilea 27 - 11 Ben (54) 30 - 11 Tiny (51) 02 – 12 Annie (59) 11 – 12 Nel (47) 16 – 12 Thessa (24) 17 - 12 Joop (56) 22 – 12 Wim en Ria Trouwdag 29 – 12 Wim 15 – 01 Angelique (26), Oma † Misintenties 31 dec. Nicoline, en opa en oma Buis
De volgende Buisenpost zal 15 januari verschijnen.
Hier weer iets nieuws uit Wognum. Ik ben deze week weer naar het ziekenhuis geweest deze keer voor een gesprek met de reumaconsulent dat is een tussen persoon waar je terecht kan op allerlei gebied met reuma zoals problemen met werk en andere zaken. Het kwam wel goed uit dat ik daar naar toe was, want ik had ondertussen wel het een en ander meegemaakt. Zo zat ik vorige week zaterdag al samen met Tiny bij de huisartsen post bij het ziekenhuis, omdat ik een raar gevoel in mijn rechterwang had, dat begon die vrijdag er voor al een beetje dat voelde als een verdoving van de tandarts. Toevallig belde die vrijdag de reumatoloog op om te vragen of ik tussen door nog een keer bloed winde prikken in verband met de medicijnen voor de lange termijn en vroeg aan hem wat dat kon zijn maar hij had er geen verklaring voor, dus wij dachten dat het wel mee zou vallen, maar zaterdagmorgen, we wilden naar Den Haag waar Monica op haar werk een open dag had. Het gevoel werd zaterdagmorgen steeds erger, mijn oog knipperde niet meer mee en mijn mond ging scheef als ik hem open deed en mijn tong begon te prikkelen, niet zo best allemaal, dus gebeld met de huisartsen post, ik kon direct langs komen. Daar moest de dokter al een beetje lachen want hij zag direct al wat er aan de hand was, dat noemen ze een paralyse van Bell, dat is een verlamming van de aangezichtspieren door een aandoening van de aangezichtzenuw. Oorzaak was volgens zijn theorie een vermindering van het medicijn prednison, want ik was die donderdag van 60 mg naar 40 mg gegaan. Normaal gaat het van zelf wel weer over maar dat duurt wel 4 tot 6 weken, ook geven ze tegen deze aandoening wel eens als medicijn prednison, maar daar kwamen we nu in knoop want van de reumatoloog moest ik juist minderen. Daarna zijn we alsnog naar Den Haag gegaan waar we leuke middag hadden. Het gaat nu nog steeds een beetje moeizaam allemaal vooral het eten en drinken gaat niet echt lekker met een dom gevoel in de lippen, en Tiny moet ‘s nachts af en toe kijken of mijn oog dicht zit want anders droogt hij uit, maar dat gaat nog goed, anders moet er een pleister op. Met de ontstekingen en stijfheid in de gewrichten gaat het wel goed dat zakt allemaal weer wat af dus de pijn is bijna helemaal weg. tot zover het nieuws uit Wognum. groeten Cor
Winkelen met de zussen
Joop zonder werk
In de eerste week van oktober werd het weer tijd om een nieuwe wintergarderobe aan te schaffen, en zoals elk jaar gingen de gezusters Buis weer te winkelen. Deze keer naar de grote stad Amsterdam. Met z’n allen met de trein, gezellig. Dat vond ook een medereiziger die erg genoot van onze westfrieze taal. Eerst natuurlijk koffie met wat lekkers erbij, en dan kleding en schoenwinkels in om kleren en schoenen te passen. Wat hebben we veel bekeken en gepast. We hadden amper tijd om te eten. Toch namen we ook daar lekker de tijd voor. Daarom waren we pas ‘s avonds laat weer thuis. Maar we hadden allemaal iets nieuws, en waren bovendien weer op de hoogte van alle nieuwtjes. Het was een vermoeiende maar ook een gezellige dag.
Na ruim 20 jaar werken bij Botman, een mechanisatie-bedrijf waar landbouwmachine’s worden gemaakt, zit Joop zonder werk. Moest er het afgelopen jaar veel worden overgewerkt, is het bedrijf nu falliet. Gelukkig hadden we nog een herfst met veel mooi weer. En hoewel het fietsseizoenafgelopen was, heeft Joop nog veel kunnen fietsen. Nu moet hij iedere week solliciteren, maar dat valt niet mee als je 55 jaar bent. Dus wil je naar Joop om de koffie, grote kans dat hij nu thuis is.
Op de koffie bij ome Klaas Een keer in het jaar gaan Martha en Tiny naar ome Klaas. Hij stelt dat altijd erg op prijs omdat hij niet zoveel visite krijgt. Hij vermaakt zich iedere dag prima, want er is genoeg te doen in het vezorgingshuis waarbij hij in een aanleunwoning woont. En iedere dag loopt hij nog wel een eindje buiten. Fietsen doet hij niet meer omdat hij vorig jaar is gevallen met de fiets, en nu niet meet zo goed durft te fietsen. Hij woont erg mooi, met uitzicht op de Streekweg en op de watertoren van Hoogkarspel. Z’n huis is gezellig, met veel blauw (zijn lievelingskleur). En het is altijd keurig netjes bij hem. Hij hoort graag de nieuwtjes over onze familie. In het verleden hoorde hij dat altijd bij oma. Hij mist de bezoekjes naar Nibbixwoud wel, zei hij. Maar dat geld denk ik voor meer mensen in de familie. De hele familie krijgt de groetenvan hem, en waarschijnlijk zien we hem bij Joop op z’n verjaardag.
Piet naar de doktoren Een dag na het feest van de 50e verjaardag van Truus, ze waren de boel aan het opruimen, viel Piet zomaar om en was even van de wereld. (nee, de oorzaak was geen drank). Daarna had hij het nog een paar keer. Dus toch maar naar de dokter. Deze stuurde hem naar het ziekenhuis, om door verschillende specialisten te laten onderzoeken. Dezen konder echter geen afwijkingen vinden. Hij kreeg te horen dat hij gezond was. Vorige week is hij nog bij de k.n.o.- arts geweest, om onderzoek te laten doen naar het evenwichtsorgaan. (na dit onderzoek mocht hij niet zelf naar huis rijden, maar gelukkig had Joop tijd om even te rijden). De uitslag van dat laatste onderzoek is nog niet bekend.
Betty en Tiny samen in concert Op zondag 13 november was het jaarlijks concert van mandoline orkest Entre Nous, waar Tiny in mee speelt. Als gastoptreden was het Westfries Dameskoor uitgenodigd. Sinds kort zingt Betty bij dit koor. Als slot van het concert traden we gezamenlijk op met een medley van baetlesongs. Dit klonk erg mooi. In decmber geeft het Westfries Dameskoor een kerstconcert; info over tijd en plaats bij Betty. Zondag 27 nov. treed het mandoline-orkest op in de Gitaarsalon, Westerstraat217, Enkhuizen. Om 15.00 uur
Hallo allemaal, Hoe is het? Met ons gaat het goed. We hebben inmiddels eenderde van onze reis erop zitten. Vanwege de ongeregeldheden in Addis Abeba en Bahir Dar op het moment dat we in Ethiopie arriveerden, is besloten de reis in omgekeerde volgorde te maken. We zijn dus de afgelopen week in het zuiden geweest. In dat deel van Ethiopie leven diverse bijzondere stammen, zoals de Mursi, die bekend staan om de vrouwen die kleischotels in hun onderlip dragen en hun vrij agressieve gedrag richting toeristen. Gelukkig waren we erop voorbereid, waardoor het uiteindelijk allemaal wel meeviel. Bij alle stammen willen de mensen geld zien voor een foto, dus we hebben aardig wat 'birretjes' (de plaatselijke munteenheid) uitgegeven, nou ja 'veel', 1 bir is 10 cent, dus zo hard gaat het ook weer niet met het geld. Verder is Ethiopie een heel mooi land, ontzettend groen. De mensen zijn heel wisselend. De ene keer houden ze alleen maar hun hand op en bedelen ze om geld, pennen, lege waterflessen en zeep, de andere keer staan ze enthousiast zwaaiend langs de weg en zijn ze vooral nieuwsgierig. Vanmorgen waren we bijvoorbeeld op een markt waar blijkbaar niet vaak toeristen stoppen. Elke keer als je even stilstond, had je meteen een hele groep mensen om je heen die je slechts giechelend aanstaarden en af en toe stiekem je arm aanraakten. Heel grappig. We zijn nu in Arba Minch, een stadje waar we op de heenweg naar het zuiden ook hebben overnacht. Morgen vertrekken we naar het oosten, richting Nazreth en Harar. Het schijnt dat het inmiddels in het noorden weer rustig is, dus het ziet ernaar uit dat we gelukkig onze reis in z'n geheel kunnen maken.
Groeten, Sandra en Ivo
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
ALS ALLES JUIST WORDT OPGELOST, ONTSTAAT VAN BOVEN NAAR BENEDEN EEN WOORD WAAR VEEL MENSEN PLEZIER AAN BELEVEN! 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
woonplaats van Wim en Ria naam van dit blad vrouw van Ben en Ko muziekinstrument dat Nel bespeeld hobby van Joop beroep van Ko voetbalclub van Ben product dat wordt verbouwd door Jan Buysman beroep van Cor merk van auto van Jos en Martha woonplaats van Edward en Olga
