BRULBOEI JAARGANG 36 NO 3 SEPTEMBER 2010 INHOUD

BRULBOEI WSV DRIMMELEN

D

JAARGANG 36

NO 3

SEPTEMBER 2010

INHOUD 1. Van de vice-voorzitter 3. Van de redactie Lezerspost 5. Van de bestuurstafel 6. Visdag 7. De activiteitencommissie 9. Van de havenmeester 10. Mijn eerste oversteek 13. Voor de kleine watersporter 14. In en om de haven 17. Beleggingsadvies

18. Zeereis met de Fast Too 21. HHMR 23. Zeevissen... 24. Theo Broeders Race Wijbrandy Race 25. Solozeiltocht 27. De Drimmelaar 28. Noviteiten 30. Havenplaatsen dichtbij huis 32. Nieuws van de boswachter

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

Commissies: Activiteitencommissaris: Henk van Hilst [email protected] Activiteitencommissie: Marie-Anne en Kees Horrevoets, Angelique Karper, Cobie Woudstra Barcommissie: Ad van Dinteren [email protected] Havencommissie: François Voermans [email protected] Zeilcommissaris: Ed van den Elsen [email protected] Zeilcommissie: Jac de Been, Rob Broekmans, Kees Horrevoets, Nico Karper, Wim Verhoeve Redactie Brulboei: Will van Ginneken, Aert Korteweg, Els Kuijpers, Hanneke Schepens Webmaster: François Voermans [email protected] Website: www.wsv-drimmelen.nl Havenkantoor: Havenmeester: Dick van Velden Marinaweg 31 4924 AD Drimmelen Telefoon 0162 683309 [email protected] Ereleden: J.C. Methorst, J. Smolders, J. Vermeer, J. v/d Mee Lid van verdienste: Th. Bonis Financiële zaken ING bank Breda Rek: 65.67.64.368 Ibannr: NL19 INGB 0656.764.368 Biccode: INGB NL 2A

AG D EN

Voorzitter: Henk van Hilst [email protected] Penningmeester: Cor van Meer [email protected] Secretaris: Esther Voermans-Hilt [email protected] Vice-voorzitter: Ed van den Elsen Havencommissaris: François Voermans [email protected]

GE

Bestuur:

N

DA

A 2010

25 september Afzeilen 25 september Nachtwedstrijd 16 oktober Viswedstrijd en Mosselavond 24 oktober HHMR 31 oktober Winterwedstrijd WSV Biesbosch 21 november Winterwedstrijd WSV Biesbosch 27 november Sinterklaas 19 december Kerstman Winterwedstrijd WSV Biesbosch 29 december Jaaruitzeilen

Oproep van de redactie. Zijn er leden die graag mee willen werken met de redactie? Het zou erg fijn zijn als we versterking krijgen. We zoeken m.n. iemand die ons kan helpen de opmaak te verzorgen. De lay-out wordt op dit moment met In-Design gemaakt. De Brulboei verschijnt 4x per jaar. We wachten met spanning uw reactie af. Mail naar [email protected] of geef uw bericht af bij de havenmeester.

De volgende editie van de Brulboei zal rond 25 december uitkomen. Uw reacties, aankondigingen, verslagen en belevenissen zijn van harte welkom. Graag vóór 1 december sturen naar [email protected] of inleveren bij de havenmeester. De redactie behoudt zich het recht voor de ingezonden stukken te bewerken en/of in te korten.


VAN DE VICE-VOORZITTER Jullie zijn gewend dat de voorzitter een stukje schrijft om van alles te vertellen over wat er binnen onze haven gebeurt. Dit keer neem ik die taak waar. Vanwege drukte op de zaak heeft Henk besloten een time-out te nemen. Danny, die deel uitmaakte van de havencommissie, heeft recent zijn functie met directe ingang neergelegd. François heeft helaas ook aangegeven zijn bestuursfunctie neer te leggen. Al eerder had Esther aangegeven - na vele jaren druk bezig te zijn geweest met het secretariaat - hiermee te willen stoppen. François en Esther treden, na vervulling van de drie maanden opzegtermijn, met ingang van 2 november aanstaande uit het bestuur. In principe zouden we dit najaar nog een algemene ledenvergadering (alv) moeten houden om de bestuursplaatsen weer op te vullen. Maar omdat Henk zijn formele taken nog blijft vervullen, hebben we besloten te wachten tot de alv van 2011. Als jullie

het goed vinden, zullen Cor van Meer en ik dan de haven draaiende houden en kunnen we op ons gemak naar vervangers zoeken en volgend jaar weer op volle sterkte het nieuwe seizoen aanvangen. Natuurlijk staat het jullie vrij toch dit najaar een alv aan te vragen, maar liever zien we vrijwilligers om deze klus met ons te klaren. François en Esther zijn vanzelfsprekend bereid hun opvolger(s) in te werken, waarvoor onze dank. Ik wil dit stukje eindigen met de constatering dat we in ieder geval kunnen terugzien op een geslaagde bbq en inhaalrace, waarover in deze uitgave meer te lezen is. Voorts kunnen we trots zijn op de geheel vernieuwde, voortaan gedrukte, Brulboei. Verder zijn de voorbereidingen voor onder andere de mosselavond en de HHM-race in volle gang. Ik zie jullie daarbij graag. Tot ziens! Ed van den Elsen.

Omdat een van onze leden vorig jaar anderen meerdere malen overlast heeft bezorgd, heeft het bestuur unaniem besloten dit gedrag dit jaar niet meer te tolereren en in voorkomend geval bedoeld lid uit het lidmaatschap te ontzetten cq het lidmaatschap op te zeggen. Helaas is het bestuur na diverse meldingen van bezorgde leden, passanten en eigen constateringen hiertoe moeten overgaan en is het lid door middel van een aangetekend schrijven gesommeerd de haven te verlaten. Inmiddels is gehoor gegeven aan dit verzoek. Het bestuur betreurt het dat zij tot deze actie genoodzaakt werd, maar stelt het belang van allen die van het verblijf in onze haven en de nachtrust willen genieten voorop en gaat ervan uit dat hiermee de rust in de haven is weergekeerd. Het bestuur.

Weet u wat dit is? lees verder in deze uitgave!

1 PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

VanRip Events nodigt u uit om in onze onlangs gerestylde “Brasserie VanRip” te genieten! Geniet van onze nieuwe kaart met heerlijke nieuwe gerechten samengesteld door onze nieuwe kok. Geniet van een heerlijke brunch, lunch of diner. Geniet van een goed verzorgd tapas-, hight tea- of barbecue-arrangement op het water in onze unieke Aqua-dinner. Geniet van onze overheerlijke spareribs op de donderdagavond. Geniet van onze oer-Hollandse maaltijden aan aaneengesloten tafels en met live muziek op onze Hollandse avonden op de vrijdag of de zaterdag. Geniet van onze Jazz-middagen met een luxe en intiem diner op de zondagen tijdens de wintermaanden. Geniet tijdens uw verjaardagsfeestje, bedrijfsuitje of bruiloft. Geniet ook tijdens uw vergadering van een ontspannen sfeer op onze unieke locatie. Geniet! Wij heten u van harte welkom!


VAN DE REDACTIE Onze laatste oproep om uw bijdragen aan de inhoud van de Brulboei te schrijven was niet aan dovemansoren gericht. Er blijkt heel wat schrijverstalent te schuilen binnen de gelederen van de WSV! En dat leidt in combinatie met uw zeer actieve zomerseizoen tot een rijk gevulde najaarseditie van de Brulboei. Met bijvoorbeeld het verslag van de zeedoop van Wim van Ginneken, van de zeereis van de Fast Too van Kees Horrevoets en zijn estafette-bemanning en van het avontuur op de Aakvlaai…..zee. Om van het avontuur van de Drimmelaar nog maar te zwijgen. Daarnaast natuurlijk de vaste bijdragen van de haven-

meester, het bestuur en diverse commissies. Al deze bijdragen stelden ons als redactie in staat om een redelijk onbezorgde zomer te beleven voor wat het creëren van de inhoud betreft. Toch bleef er voor ons ook nog wel wat te schrijven over, gelukkig. Wij richtten ons vast op het koude seizoen met een aflevering over (warme) kleding in de rubriek met trends in de watersportmarkt. En we beschreven de haven van het mooie stadje Geertruidenberg, verzamelden nieuws over Drimmelen en wijde omgeving en organiseerden een nieuw productieproces voor de Brulboei. Als het goed is gegaan, heeft u nu een prachtig gedrukt en afgewerkt exemplaar in handen, in een kwaliteit de inhoud waardig. Veel leesplezier en wij kijken vol spanning uit naar uw volgende bijdragen, uw suggesties en uw reacties. De redactie

LEZERSPOST Reacties op eerder verschenen artikelen kunt sturen naar [email protected] of afgeven bij de havenmeester. Wie weet er iets over de Theo’s? In de Brulboei van juni jl. vraagt de zeilcommissie of iemand iets weet over de Theo’s. (=Theo Broeders en Theo Wijbrandy) Wij hebben vorig jaar Aad, de zoon van Theo Wijbrandy ontmoet in Oude Tonge. Hij nam daar tijdelijk de taak van havenmeester waar. Volgens mij schrijf je Wijbrandy met een ij vooraan en een y achteraan. Zie de Brulboei van september 2009. De mand en het clubhuis. Niet alleen de boeren in de Biesbosch konden aangeven of ze overgezet wilden worden door de mand te hijsen. Ook watersporters die vastlagen door het afgaand water konden hiervan gebruik maken. In de zomer van 1967 waren we met twee boten in de buurt van het Zeikgat vast komen te liggen. We werden al vroeg wakker door vallend serviesgoed.

De mannen bleven op de boot; vriendin Mies en ik voeren in de rubberboot naar de kant. Op de dijk stond een paal en daaraan werd een soort mand gehesen. Die paal stond recht tegenover café Vos. We moesten even telefonisch contact opnemen met het thuisfront om te vertellen dat we niet weg konden. Ook moesten er boodschappen gehaald worden. Ja, dat kon toen nog in Drimmelen; er waren verschillende winkels en er was van alles vers te koop. Wim Vos kwam aanvaren en bracht ons later weer keurig terug. De prijs van de vaartocht weet ik niet meer.

Els Kuijpers


Boudie Rommens Yacht Cleaning Reparatie en service door heel Nederland en België 7 dagen per week

Muldersweg 72 4871 KH Etten-Leur tel: 076 - 888 41 30 gsm: 06 50 55 22 77

Scheepsonderhoud Reparatie & Storingen Casco-bouw Technisch vaarklaar casco Compleet casco R.V.S. verwerking Ook voor inbouw van Boeg-en hekschroeven Motoren Schroefas Pompen Toiletten Kachels

Leo Postelmans

p/a Zijlweg 1 - 4944 AV Raamsdonk Tel: 0615331332 - Fax: 003214433743 E-mail: [email protected]


VAN DE BESTUURSTAFEL Juni: Zoals toegezegd in de algemene ledenvergadering van 7 mei jl. is een start gemaakt met een duidelijke verdeling van taken binnen de havencommissie. Een aantal taken zullen weer bij Dick gelegd worden. Omdat onze nieuwe penningmeester, Cor van Meer, behoefte had aan ondersteuning is -binnen de ruimte die aanwezig is in de begroting- gezocht naar een extern kantoor. Uiteindelijk is gekozen voor de Gibo. Inmiddels is de inrichting van het pakket al op gang, zijn de boekingen gedaan en de conceptrapportages over het eerste half jaar reeds ontvangen. Zodra de boekhouding volledig is ingericht zal Cor de boekhouding stapsgewijs terug overnemen en zo veel mogelijk zelf uitvoeren. Juli: Alarmsysteem: door een wijziging van werkzaamheden en vrijwilligers binnen diverse commissies dient er een aanpassing aan ons alarmsysteem plaats te vinden. Er is contact geweest met het installatiebedrijf voor een offerte van een extra kastje in de keuken zodat barvrijwilligers na afsluiting van de bardienst het alarm kunnen activeren. Dick zal in het weekend de kantine openen. Een aantal dames heeft zich bereid verklaard om op roulatiebasis de kantine en keuken een goede schoonmaakbeurt te geven. Wendy Verhulst neemt hierin het voortouw en gaat een schoonmaaksysteem/lijst opstellen. Wendy krijgt steun van de dames van Hilst, van Meer, Keulemans en van Dijk. Bonnenbeleid: Huidig beleid is dat bonnen niet later dan de dag van uitgifte mogen worden ingeleverd. Het bestuur heeft echter besloten dat er geen tijdslimiet voor inlevering meer van toepassing is. De bonnen blijven voortaan dus geldig.

Esther Voermans heeft laten weten haar functie als secretaris neer te leggen en per eerstvolgende ALV af te treden. Zij hoopt dat er snel een kandidaat beschikbaar is, zodat de werkzaamheden goed kunnen worden overgedragen. In de maand augustus heeft in verband met de vakantie periode geen bestuursvergadering plaats gevonden. Wintercursus EHBO: Leden en/ of hun partner die een EHBO cursus via de vereniging willen volgen kunnen zich aanmelden via [email protected] Bij voldoende aanmelding zal er nader informatie worden gegeven over de data van de cursus en de kosten. Locatie van de cursus is de kantine van WSVDrimmelen.

Weet u het al? Het lijken wel bandensporen….


Zaterdag 16 oktober

Visdag! De

viswedstrijd vindt plaats op de

steigers in oude haven, ook kinderen kunnen hieraan deelnemen. Voor aas wordt gezorgd, hengels moet je zelf maken / lenen / afstoffen. Ook voor de lunch wordt gezorgd. Bovendien: deelname is gratis! Om 10 uur verzamelen in clubhuis. Let op: visvergunning meenemen of dagkaart halen!! Inschrijven bij de Havenmeester

Niks gevangen? Geen paniek! ‘s Avonds kan je in het clubhuis.

mosselen eten

Voor degenen die geen mosselen lusten is er een alternatief.

Kosten 10 € per persoon. Kinderen <12 jaar eten voor 5 € mee. Aanvang 19:00 uur. Het clubhuis is open vanaf 16:00 uur. Inschrijven én betalen bij de havenmeester vóó 5 okt.)


ACTIVITEITENCOMMISSIE Wat hebben we meegemaakt?

Wat gaan we nog doen?

Theo Broeders zeilwedstrijd Was weer keigezellig! Veel wind was er niet, wel zon en lekker eten en drinken!. Zie het verslag elders in deze Brulboei

25 september: afzeilen en nachtwedstrijd Het afzeilen staat voor de ochtend gepland. ’s Avonds zal de jaarlijkse nachtwedstrijd plaats vinden. De inschrijving (gratis voor leden) is reeds gestart. Ook niet-leden kunnen meedoen. Palaver is om 19 uur in het clubhuis. Start vanaf 19:45 uur.

Midzomertocht De activiteitencommissie betreurt dat deze tocht wegens het beperkte aantal aanmeldingen niet door is gegaan. Leuke ideeën voor een evt. volgende tocht zijn nog steeds van harte welkom! Jeugddag

Wederom een succes! Om half 11 voeren ca. 20 kinderen in 5 boten naar de Aakvlaai. Het weer was té mooi om het hele activiteitenprogramma van Marcel uit te voeren. De WSV-ijscoman kwam nog wat ijsjes brengen. Bij terugkeer van een keileuke dag stonden in het clubhuis frieten, hamburgers en frikadellen klaar. Hofjes, Kees en Rob, bedankt voor de toffe dag!

Vissen, maar niet in de zee Vanwege het te kleine aantal deelnemers is het zeevissen niet doorgegaan. In plaats daarvan is er een visdag in de Aakvlaai geweest. Het is een gezellige dag geweest; alleen wat jammer van de ontvangen bekeuringen wegens ontbreken van vergunning(en). Puzzeltocht, BBQ, Wijbrandyrace Helaas ging de puzzeltocht niet door. (te weinig deelnemers). De BBQ en de Wijbrandy-inhaalrace zijn wel doorgegaan. Het weer werkte mee en het werd een gezellig en sportief weekend! !!!!!OPROEP!!!!! De activiteitencommissie zoekt versterking. Om alle kleuren en smaken vertegenwoordigd te hebben, gaat de voorkeur uit naar een ‘motormuis’ als nieuw lid. Heb je interesse of vragen hierover? Laat het weten aan één van de leden: Marie-Anne Horrevoets, Angelique Karper, Coby Woudstra

16 oktober: Viswedstrijd en mosselavond De viswedstrijd vindt plaats in de oude haven, ook kinderen kunnen hieraan deelnemen. Voor aas wordt gezorgd, hengels moet je zelf maken / lenen / afstoffen. Voor de lunch wordt gezorgd, en: deelname is gratis! Let op, visvergunning meenemen of dagkaart halen!! Om 10 uur verzamelen in clubhuis. Niks gevangen? Geen paniek! ‘s Avonds kun je mosselen eten in het clubhuis. Voor degenen die geen mosselen lusten is er een alternatief. 24 oktober: Hans Horrevoets Memorial Race Aan de organisatie voor deze dag wordt ook hard gewerkt. Zie het affiche in deze Brulboei. 27 november: Sinterklaasmiddag Sinterklaas heeft ons al ingefluisterd dat ‘ie ook dit jaar een bezoekje wil brengen aan onze vereniging. Lieve kinderen, papa’s, mama’s, opa’s die niet hoeven te voetballen, oma’s en andere belangstellenden zijn dan om 14:00 uur van harte welkom in het clubhuis. 19 december: Kerstmiddag Ook de kerstman haalt z’n pak weer uit de mottenballen! Zondagmiddag is het clubhuis open voor een gezellig samenzijn. 29 december: Het jaar uitzeilen Ja, da’s op een woensdag! ‘t Kon niet anders, maar dat hoeft de pret niet te drukken! Details volgen….


kijk voor informatie op www.biesboschMarinaDrimmelen.nl of bel (0162 682249)

Nieuwbouw Door de recent geplaatste bedrijfshal blijven wij aan de eisen van deze tijd voldoen en zijn wij in staat om alle klanten op het hoogste niveau van dienst te zijn

Dorpsstraat 79, 5113 TD Ulicoten T: (0031) 13 519 9631 / (0031) 6 1818 9556 WWW. dekneut.nl

de [email protected]


VAN DE HAVENMEESTER Najaarsstormen in augustus? Na een late, voorzichtige zomerstart hadden we eindelijk in juni de eerste warme dagen. Tot en met juli hebben de zonaanbidders niet te klagen gehad. De maand augustus liet sterk te wensen over. De noordwestenwind bracht veel buien en sterke wind tot boven windkracht zes, dag in dag uit. Verscheidene vakantiegangers hebben wegens de weersarmoede hun vakantie afgebroken en zijn met de boot eerder teruggekomen om via een ander transportmiddel nog iets van hun vakantie te maken. Klimaatverandering of gewoon vroege najaarsstormen? Een weersvoorspelling was en is zelfs voor twee dagen vooruit niet te maken dit jaar. Weerberichten van verschillende bronnen spreken elkaar na de weekeinden compleet tegen. Voor de meeste weekeinden werd en wordt er in de regel een weersverbetering met hogere temperaturen voorspeld. Helaas berusten deze berichten vaak meer op commercie dan op waarheid. Misschien heeft september nog iets goeds in petto of…. varen we direct het najaar in? Ik durf het even niet meer te zeggen. Hoe dan ook: ook in de haven moeten we allemaal meer met het klimaat rekening gaan houden. De harde noordnoordwesten wind van de afgelopen periode heeft veel boten met de neus tot over de steiger geduwd. Dat leverde overdag al een moeilijkheid op om ze te ontwijken. ‘s Avonds is dit euvel moeilijk te onderscheiden en daardoor erg gevaarlijk. Verscheidene mensen hebben dan ook lichte verwondingen opgelopen. Let a.u.b. allemaal op dat u afmeert ruim voor de hoofdsteiger en leg uw schip dan stevig vast zodat de wind er geen vat op krijgt. Let ook op uw afmeerlijnen; ik heb bij controle op de steiger een aantal slechte lijnen geconstateerd ook bij de kleine boten. Vervang ze of laat deze a.u.b. vervangen door nieuwe lijnen of zgn. landvasten. Indien u deze wilt laten vervangen, vraag dan even op het havenkantoor naar Janus; hij is daar zeer

bedreven in. De zeilers onder ons wil ik graag adviseren vooral goed de rolfokhoes te controleren. De afgelopen stormperiode waren er verscheidene hoezen gedeeltelijk losgegaan en hadden het zwaar te verduren. De zeilen mastlijnen ook graag extra zekeren, bij de harde wind waren er verscheidene losgeslagen. Niet goed gezekerde lijnen, die voor een oorverdovend hard en slecht concert zorgden, hebben bij verschillende mensen de nodige irritatie opgewekt. Tevens zijn er weer verscheidene boten aan een “wasbeurt” en een lakonderhoudsbeurt toe. Ernstige gevallen zullen worden aangeschreven. Onze reglementen vereisen nu eenmaal een goed onderhouden vaartuig in de haven. De start van het winterseizoen is gelukkig nog even niet in zicht maar let wel: het winterseizoen start op 1 november en eindigt op 31 maart 2011. Diegenen die niet kenbaar hebben gemaakt of ze in het winterseizoen in de havenbox wensen te blijven liggen, worden in oktober benaderd om alsnog aan te geven wat hun wens is. Van de boten, die de eerste week van november nog in hun box liggen, wordt aangenomen dat de eigenaar ze in de haven laat overwinteren. Ze zullen worden gefactureerd voor het winterseizoen. Voor de leden die de boot willen verkopen of om andere redenen geen ligplaats meer wensen voor het nieuwe zomervaarseizoen in 2011 wordt nogmaals benadrukt om hun ligplaats vòòr het einde van het jaar op te zeggen. U kunt ook zonder boot lid blijven van de vereniging. Als u dit niet wenst, moet dit ook vòòr 31 december worden medegedeeld. Maar voor het zover is, hopen we natuurlijk nog op twee mooie vaarmaanden. De Havenmeester.


MIJN EERSTE OVERSTEEK Nadat ik eerder in een gesprek met Lee Verschure had aangegeven dat ik het leuk zou vinden om eens op zee te zeilen, werd ik gevraagd om met vier man een kleine week te gaan varen. Waar naar toe was nog niet bekend. Op 2 juni ging het dan gebeuren. Eerst op de zaak alles regelen zodat het daar goed door zou gaan. Er werd afgesproken dat we op woensdagavond richting Port Zélande zouden vertrekken, daar ligt namelijk de Blue Berry van Lee, een Jeanneau 45. Dinsdag belde Lee met het idee om al woensdagochtend te vertrekken aangezien er drie van de vier al vrij waren, nl. Lee, Jack van Vugt en ik. Ad van Dinteren zou dan naar de Roompotsluis gebracht worden door zijn Ria, want zoals Ad altijd zegt: “Iemand moet er werken!” Zoals afgesproken kwamen we om 10 uur bij Lee samen en hoorden we de plannen voor de reis. Het was de bedoeling om naar Texel te varen, maar aangezien de wind NNW stond en het motto van Lee “niks mot, alles ken” is, werd er toch maar besloten om de oversteek naar Engeland te maken. Wat ik overigens niet erg vond. Ik heb wel twee keer flottielje gezeild in Lefkas in Griekenland en een dag op de oceaan bij Fuerteventura gevaren, maar ik ben nog nooit de Noordzee overgestoken. Dus dit was mijn kans. Om 12 uur zeilden we weg van Port Zélande met een aardig windje en een goed bezeilde koers richting Bruinisse. De schipper had alle vertrouwen in Jack en mij want wij kregen gelijk het roer en hij ging zelf in de kajuit koffie zetten (het kan ook zijn dat hij onze koffie niet vertrouwde). Na de sluis van Bruinisse via het Zijpe heerlijk gezeild naar de Zeelandbrug. We riepen de brug op en konden 10 minuten later onder de brug door richting Roompotsluis. Onderweg hadden we nog wat tegenslag omdat er een bout van het blok van de fokkeval brak, maar gelukkig konden we het zelf repareren. We kwamen om 17.15 uur bij de sluis aan en moesten toen wachten op Ad van Dinteren (juist, die van het werken). Ad en Ria waren er om ongeveer half negen en nadat Ad uitgebreid afscheid had genomen van Ria konden we om negen uur door de sluis richting Lowestoft, met een geweldige zonsondergang en een kalme zee. Het was een prachtige nacht, helder, zeer veel sterren,15 knopen wind NNW. De maan kwam heel mooi op, maar dat heb ik van horen zeggen, want toen lag ik natuurlijk net te pitten en die mannen maken je daar niet wakker voor.

Na twaalf uur kwam Engeland in zicht, we moesten nog goed opletten anders hadden we de boei bij Lowestoft geschampt, zo nauwkeurig was de navigatie (geintje!). Om tien uur Nederlandse tijd lagen we donderdagochtend in de haven van Lowestoft. Toen kwam Jack met het idee: ik ga eieren bakken met spek, en Lee had nog een beter idee want hij zei: “ik heb zin in een pilsje.” Ik moet zeggen die eieren en bier gingen er goed in na een nacht doorzeilen, dus een half uurtje later stonden er een aantal lege borden en twaalf lege blikken bier op de tafel in de kuip. Daarna was het goed rusten. Later die dag zijn we nog even over de pier gelopen en daarna de stad in geweest, maar we waren natuurlijk een leuke kroeg aan het zoeken en die vonden we aan de haven nl. The Harbour Inn, een leuke tent voor een lekker pilsje of twee. Vrijdag zijn we vroeg vertrokken en langs de kust naar het zuiden gezeild langs Southwold, waar we eerst naar toe wilden, maar de afstand was vrij kort en de wind stond moeilijk, zuidoost, om binnen te varen. We besloten onze koers te veranderen naar Pinn Mill. Later die dag kwamen we aan bij de Orwell River, de rivier tussen Harwich en Felixstowe. Felixstowe is een grote containerhaven waar kolossale schepen liggen uit Singapore en Hong Kong. We hebben geteld en kwamen tot 1100 containers op alleen het achterdek. We voeren voorbij Pinn Mill en meerden aan in de Woolverstone Marina. Nadat we de marina verkend en de overnachting geregeld hadden met de havenmeester zijn we nog wat langs de rivier gaan wandelen en kwamen we toevallig bij de Butt and Oyster, een kroegje dat er eigenlijk niet uitziet. Aan de rivier liggen allerlei schepen waarvan je niet weet of dat men ze aan het opknappen is of dat ze liggen weg te roesten. Maar The Butt and Oyster was wel de eerste kroeg van Engeland met een tapvergunning, zo is mij verteld. Na een uurtje gezelligheid gingen we weer terug naar de boot. We liepen door Pinn Mill en daarna door een geweldig mooi park. Aangezien Jack zeer veel kennis heeft van de natuur kon hij ons veel vertellen over de eeuwenoude bomen en allerlei bloemen en planten, wat ik zeer interessant vond. Via het park kwamen we bij de Royal Harwich Yacht Club, waar we nog een kop koffie namen. Ik moet zeggen: het eten in Engeland is niet alles, maar de koffie kunnen ze ook verpesten ondanks alle aandacht die eraan besteed werd. Na het eten dat Lee en Ad bereid hadden, hebben Jack en ik afgewassen, de taken moeten natuurlijk wel verdeeld


NAAR ENGELAND zijn. Daarna nog een afzakkertje en dan lekker pitten. Zaterdagmorgen waren we weer vroeg op want Jack is altijd vroeg wakker en hij was al koffie aan het zetten. Voor een goede kop koffie wil je wel wakker worden, toch? Na het ontbijt zijn we vertrokken richting Ipswich; we voeren op de motor rustig tussen veel boten door die op de rivier aan moorings liggen. Lijkt mij niet zo prettig om daar te liggen terwijl er steeds grote zeeschepen tussen al die boten doorvaren. Bij de Ipswich Bridge gekomen had ik het idee dat we er misschien wel niet onderdoor zouden kunnen, stom natuurlijk want de zeeschepen gaan er ook onderdoor, de brug is namelijk 38 meter hoog en wij 18.70 m. Met een snelheid van 2-3 knopen sukkelden we langs de haven en kwamen bij een sluis aan stuurboord en een haventje aan bakboord. Aangezien we geen zin hadden om door de sluis te gaan, besloten we naar bakboord te sturen en toen gebeurde het: een nieuwe ervaring voor Jack. Met een diepgang van 0 onder de kiel loop je dus vast. Maar ja met een snelheid van 2 knopen de motor in zijn achteruit en je bent weer los. Dan maar niet in Ipswich kijken en omdraaien, op naar Harwich.

Nu hadden mijn mede-zeebonken me verteld dat op eerdere oversteken in de Orwell River volop zeehonden te zien waren. Nou, ik had er nog niet een gespot en moet je die verhalen dan geloven of word je in de maling genomen? Mij kunnen ze alles vertellen, eerste oversteek hè. We voeren nu richting zee tussen veel zeilers door die van hun weekend aan het genieten waren, het was ook lekker weer, zonnetje en een lekker windje. De natuur langs de rivier is ook prachtig en wat schetste mijn verbazing: op ongeveer 30 meter achter onze boot kwam er ineens een koppie van een zeehond boven water. Hij keek een tijdje rond met die grote ogen en was toen weer weg, het was ook erg druk. Hadden die zeebonken toch gelijk. Rond 12 uur kwamen we aan in Harwich. Het was druk maar we kregen een ligplaats toegewezen aan de binnenkant van de steiger, dus we hadden weinig last van de golfslag. De havenmeester was een aardige man en nadat Ad hem twee pilsjes had gegeven, die hij trouwens zo op had, was niks meer een probleem

en zou hij onze tijdelijke ligplaats zo omgezet hebben in een permanente plaats. Wat een pilsje al niet kan doen,hè. Nadat we een tijdje hadden rondgehangen op de kade keerden we terug naar de boot en we besloten, omdat de wind niet zo gunstig stond,(oostzuidoost) en er regen en onweer werd voorspeld, om te vertrekken om vijf uur Nederlandse tijd (ik had mijn horloge niet verzet). Toen we vertrokken stond de havenmeester op het steiger te zwaaien en riep nog:”Good bye, see you soon.” Weer die pilsjes natuurlijk! Nadat we de rivier afwaren, moesten we nog goed opletten op de betonning want er liggen nogal wat zandbanken voor de kust, maar dat weten - naar ik heb vernomen - een aantal van onze leden ondertussen wel. Onderweg richting Roompot hoorden we nog verschillende oproepen van de Engelse kustwacht. Er was een ballon in zee gevallen (bleek achteraf een weerballon te zijn) en er was een zeilboot met een lekke brandstoftank en geen wind. Het zal je toch maar gebeuren, maar met ons ging alles goed, tot dan nog wel, ja. In het begin liepen we een knoop of acht maar de wind nam wel af en om half twee ‘s nachts kwamen we bij de Shippinglane. Het was behoorlijk druk, veel verlichting van allerlei schepen verder zag je niet veel. We besloten om de motor bij te zetten en deze “snelweg” zo recht mogelijk over te steken. We voeren nog maar net op de motor toen er iets in de schroef draaide en we geen snelheid meer hadden, 2 knopen ongeveer. We schrokken natuurlijk allemaal maar onze schipper Lee had de beste opmerking: “Gelukkig hebben we een zeilboot”, en dat is natuurlijk ook zo. Nadat we overlegd hadden wat we nu moesten doen, werd er besloten om de koers te wijzigen en niet naar de Roompotsluis te gaan maar koers te zetten naar Stellendam. De wind stond daar gunstiger voor en Stellendam is beter aan te lopen onder zeil en zonder motor. We zeilden nu tussen al die grote zeeschepen door en er waren er bij die wel op een kermisattractie leken, zoveel verlichting hadden ze op. We gingen gelukkig wel mee in de vaarrichting van die grote jongens. Ik heb zelf nog even geslapen maar toen ik aan dek kwam, zat Ad nog steeds aan het roer en hij heeft daar heel de nacht gezeten totdat we van de Shippinglane af waren. Om acht uur ‘s morgens passeerden we de boeien en werd het rustiger met zeeschepen; we hadden dus zes uur op de Shippinglane gevaren. Later hoorde ik van Ad dat het 32 mijl waren. De zondag hebben we de hele dag in de regen


gezeild. Na een tijdje hebben we de genaker gehesen om te proberen toch nog wat snelheid te krijgen, maar dat hielp ook niet veel. De regen kwam recht naar beneden, niet harder, niet zachter, gewoon constant. Nou moet ik zeggen: het heeft ook wel wat, zo in je zeilpak drijfnat lekker buiten met je zeilvrienden. Op een bepaald moment leek het wel of dat er een schip vergaan was zoveel rommel dreef er in het water: houten pallets, piepschuim, planken, netten en touw. Het is ongelofelijk dat men zoveel troep loost op zee. Na tweeëntwintig uur kwamen we eindelijk aan in Stellendam. Voor de sluis moesten we de motor natuurlijk weer starten. Hij liep goed, alleen bij meer snelheid begon de boot erg te trillen. In de sluis moest de motor in zijn achteruit en kwam er een hoop touw boven drijven. We dachten allemaal: hè hè dat was het dan, maar de boot liep wel wat beter maar nog niet goed. Er werd besloten naar Hellevoetsluis te gaan, daar te overnachten en maandag door te varen naar Port Zélande. Nadat we vastlagen aan de kade gingen Jack en Ad een restaurant zoeken in de stad, Lee en ik gingen even liggen na een hele dag in de regen. Na anderhalf uur kwamen Ad en Jack terug van hun zoektocht naar een restaurant. Ze hadden iets gevonden met een leuke serveerster.”Ze had alleen een pleister op haar kin,” zei Ad en ik vroeg of ze zichzelf misschien gesneden had met scheren. Ze waren erg druk die twee. Ze hebben toch geen ADHD, geloof ik. We zouden gaan eten en Lee en ik begonnen te lopen want het restaurant was wel een eindje weg dachten wij als je anderhalf uur aan het zoeken bent geweest! Maar niets bleek minder waar! Het tentje waar we gingen eten was op veertig meter van onze ligplaats gevestigd. Nu snapte ik waarom die twee zo druk waren: het was gewoon gezellig geweest op veertig meter afstand van de boot. Het eten was zeer goed en de serveerster was heel aardig en wat die pleister betreft: dat kwam niet van het scheren, dat weet ik zeker. Nadat we gegeten hadden, namen we afscheid en de serveerster nam Lee even apart en zei tegen hem: “Kapitein, ze zijn niet lastig geweest hoor!” Dat was lachen toen Lee ons dat vertelde. We gingen op de boot nog een afzakkertje pakken en toen de kooi in. De volgende dag werd ik om half zeven wakker, Jack was al bezig met de catering , koffie en broodjes, en ineens was het vertrek daar: het was zeven uur. De Haringvlietbrug zou om tien uur voor ons kunnen draaien, maar we hadden tijd genoeg dus fok zetten en met ruime wind op weg. Mooi op tijd bij de brug en we konden zo doorvaren, dachten we. Maar onze terugreis was er een met hindernissen! Ad zag ook dat de brug openging en koerste erop af. Opeens viel het mij en Jack op dat de brug niet verder openging en we waarschuwden Ad. We konden eigenlijk niet meer terug dus Ad stuurde de BLUE BERRY vlak langs de pijler onder de brug door, de brugwachter stak zijn duim omhoog en alles ging goed. Bij de Volkeraksluizen hoorden we dat de Haringvlietbrug

gestremd was wegens een storing. Hadden we toch nog wat geluk want anders hadden we terug gemoeten en dan ben je maandagavond natuurlijk niet thuis . Na de sluis hebben we lekker gezeild richting Krammersluizen en naar Bruinisse moesten we ook zeilen omdat de troep in de schroef ons weer parten begon te spelen. En als het tegenzit, blijft het bezig. Dus toen we om drie uur bij de sluis van Bruinisse kwamen, bleek deze gestremd, wat niet de enige keer was. Deze zomer is de sluis regelmatig kapot geweest. Aan de steiger voor de sluis was het water helder en zestien graden dus was Jack bereid om als een soort Rambo, mes aan zijn been gebonden en met bloot bovenlijf, onder de boot bij de schroef te kijken wat er omheen zat. Na een paar duiken kwam hij boven met een visnet van ongeveer anderhalve vierkante meter. Het probleem was opgelost en de schroef draaide weer normaal. Jack was helemaal kapot van het duiken maar we waren allemaal blij dat het gelukt was. Om vijf uur draaide de sluis nog niet dus zijn we maar gaan eten in Bruinisse. We gingen naar DE VRIENDEN VAN BRU, een leuk en goed restaurant. Mijn vrouw Will en ik zijn er in onze vakantie een keer gaan eten en het was weer lekker, dus een aanrader. Om zeven uur kwamen we terug bij de boot en bleek de sluis weer te werken. We vertrokken snel richting onze thuishaven en om kwart voor negen waren we in Port Zélande. Daarna snel naar huis, er waren er namelijk drie die dinsdag weer moesten werken.

Ik vond het een geweldige reis ondanks de problemen op de terugreis en een super ervaring die ik heel graag nog vaker wil mee maken. LEE, JACK, AD hartelijk bedankt voor deze geweldige dagen, ik vond het super!!!! O ja LEE, de bos bloemen was te mooi om aan jou te geven, maar we drinken samen nog wel een pilsje of misschien wel twee. Wim van Ginneken


VOOR DE KLEINE WATERSPORTERS

Oplossing rebus op pagina 31 Met je oma en opa de Biesbosch in! Nu eens niet met je vader en moeder op stap (die heb je waarschijnlijk al zo veel gezien in de vakantie), maar voor de verandering met opa en oma: de Grootouder-kleinkind natuurdag. De Biesbosch wordt één keer per jaar gereserveerd voor opa’s en oma’s die er met jou, hun kleinkind, op uit willen trekken. Dat is op de eerste zaterdag van oktober, 2 oktober dus. Een dag met actie en ontdekking. Er wordt vertrokken vanuit het bezoekerscentrum in Drimmelen. Daar kun je je ook aanmelden. Er wordt voor eten en drinken gezorgd. Om mee te gaan moeten opa en oma wel € 25 per deelnemer betalen. De activiteit duurt van 10.00 tot 16.00 uur Woordjes en weetjes. Wat zijn er in onze taal toch veel woorden en uitdrukkingen die met boten te maken hebben. Hier zijn er weer een paar waarvan jij de oorsprong vast nog niet kende. “Voor schut staan” Dat betekent voor gek staan, zeg maar voor paal staan. En dat komt van het liggen wachten voor een sluis op de eerstvolgende schutting. Je ligt dan voor iedereen te kijk. Zeker tegenwoordig als het druk is en er bij het binnenvaren in een sluis nog wel eens iets mis wil gaan! “Voor paal liggen (staan)”. Dat is dus hetzelfde als voor schut staan. In een getijhaven lagen de boten vroeger aan palen waardoor ze met het tij op en neer konden bewegen. “Opschieten” Hoe vaak zegt je vader of moeder dat wel niet. Pfff, vermoeiend. Het komt van het opbergen van touwwerk zoals vallen, schoten en landvasten. Het betekent touwwerk netjes in bochten leggen. Zo voorkom je dat er kinken in komen, of dat het in de knoop raakt. Of dat je voet er in vast komt te zitten…


IN EN OM DE HAVEN Nieuws uit Drimmelen en wijde omgeving Biesbosch Marina saga Aan de saga rond de beheersmaatschappij van Biesbosch Marina Drimmelen (BMD) is een klein hoofdstukje toegevoegd met het vervangen van de hele Raad van Commissarissen door één enkele commissaris. De aandeelhouders van de BMD hebben hiertoe Jan Hermes benoemd. Hermes komt in de plaats van de afgetreden Raad van Commissarissen, waardoor de gemeente weer extra kan bezuinigen. (Bron: BN/De Stem) Patrouilleboot P34 weg uit Drimmelen Als gevolg van bezuinigingen beschikt de post Drimmelen van de KLPD-waterpolitie niet langer over een patrouilleboot. De boot is zelfs al uit de haven verwijderd. Een speedboot is het enige vaartuig waar de agenten nu nog direct gebruik van kunnen maken. Voor kleine zaken kan dat goed werken, maar bij grote calamiteiten moet een boot uit Dordrecht of Gorinchem worden ingezet. Hierdoor zal de politie later ter plekke zijn. In de winterperiode heeft de post Drimmelen helemaal geen boot meer, omdat de speedboot slechts van begin april tot eind oktober in gebruik is. De andere hulpdiensten hebben wel het hele jaar een klein open vaartuig tot hun beschikking:de reddingsbrigade in de Kilhaven nabij de Moerdijkbrug, en de brandweer van Drimmelen. In de natuur Eén van de bijzondere dieren in de Biesbosch is natuurlijk de visarend. De visarenden komen hier in het najaar op zoek naar voedsel en dat biedt een unieke gelegenheid om deze vogels van dichtbij te bekijken. Dit kan onder andere met een voor dit doel georganiseerde tocht in de fluisterboot vanuit Hank. De tocht vinden plaats op 26 september, afvaart om 14.00 uur. In november zijn er weer tochten om op zoek te gaan naar de burchten van dat andere bijzondere Biesbosch-beest, de bever.

Informatie en boeking via: F. Peeters Fluisterboot Vissershang 1 4273 PE Hank 0162-403666 Tijden brandstofstation Let op: nu het seizoen ten einde is, zijn de openingstijden van de brandstofsteiger (en van het Biesbosch Marina havenkantoor) weer aangepast. De oude tijden gelden weer sinds 5 september. Streekfeest Op zondagmiddag 3 oktober organiseert de gemeente Drimmelen het Biesbosch streekfeest. Een feest waar iedereen kan komen proeven en genieten van wat de streek voortbrengt en kunt u bijvoorbeeld streekproducten proeven bereid door Streekkoken. nl (bekend van de kookclub van onze vereniging!) en genieten van een heerlijk glaasje Biesboschbier, wijn of fris. Daarnaast kan men kennismaken met het aanbod van agrarische en toeristische ondernemers op de plattelandsmarkt. Ook natuurorganisaties en plattelandsverenigingen geven hier informatie over hun activiteiten. Bovendien worden tijdens het Biesbosch streekfeest de prijswinnaars van de fotowedstrijd ‘Zomer in Drimmelen’ bekend gemaakt door wethouder Marijke Vos. Ook de kinderen zullen zich prima kunnen vermaken met een springkussen, ponyritjes en een groene speurtocht. Met een huifkar worden bezoekers vervoerd van het gemeentehuis naar de locatie van het streekfeest: Kaasboerderij ’t Bosch in Made, tegenover zwembad de Randoet. Hier kunnen bezoekers die met de auto komen parkeren. Het Biesbosch streekfeest duurt van 13.00 tot 18.00 uur. Kunst Tentoonstelling van Martien van Nijnatten in het Biesbosch Bezoekers Centrum Momenteel exposeert Martien van Nijnatten in het bezoekerscentrum van de Biesbosch in Drimmelen. Hij heeft voor deze expositie aquarellen gekozen die de natuur als onderwerp hebben. Martien van Nijnatten was vroeger leraar en tekende al van zijn vroegste jeugd. Met die vaardigheid verlevendigde hij zijn lessen . Hij besloot het tekenen en schilderen als expressiemiddel te gebruiken, volgde cursussen bij diverse kunstenaars en geeft nu zelf aquarellessen. Het aquarelleren geniet zijn voorkeur omdat aan deze techniek heldere en transparante kleuren eigen zijn. Bovendien is het vrij direct en dus spontaan. “Je kunt


plenzen met water en verf, plassen worden vlekken en uit die vele vlekken ontstaat een vorm. Onderliggende kleuren schijnen door en zo groeit er iets boeiends en vaak ook iets verrassends. Het voordeel van deze techniek is ook, dat ze zo gemakkelijk toe te passen is op locatie; in het veld of op een pleintje tijdens een vakantie”aldus de schilder. Aquarellisten worden vaak geïnspireerd door de natuur. Landschappen hebben vaak een vanzelfsprekende harmonie en vormen door de lichtval een dankbaar onderwerp. Daarnaast zijn onderdelen hieruit: planten en bloemen, juist door hun tere en doorzichtige kleuren zeer geschikt om in een aquarel omgezet te worden. De Biesbosch is zo’n gebied waar het licht het landschap bepaalt. Heldere luchten maken het land vrolijk en uitnodigend, donkere luchten benadrukken de eenzaamheid en de ongenaakbaarheid. In een paar rivieraquarellen heeft hij geprobeerd deze sfeer vast te leggen Martien van Nijnatten exposeerde al veelvuldig, niet alleen hier in de buurt (Teteringen, Oosterhout, Breda) maar ook in Den Haag (ministeries OC&W, van Financiën en van Landbouw) in Zeeland (Veere en Hulst en de Kunstschouw op Schouwen Duiveland) en in Limburg (Arcen en Landgraaf). Zijn werken vonden ook al hun weg naar het buitenland en kwamen terecht in Italië, Zwitserland, Duitsland en Amerika. De expositie is nog te zien tot 15 november.

Tentoonstelling “Biesboschmeesters” Iets verder weg, in het Biesboschcentrum Dordrecht, (Baanhoekweg 53, Dordrecht) is tot en met december de wisselexpositie “Biesboschmeesters” te zien. Vier verschillende kunstenaars uit de regio exposeren met hun kunstwerken die geïnspireerd zijn op de Biesbosch. Op dit moment is dat Jan Vos, de derde kunstenaar in de serie. Jan Vos werd geboren in Werkendam. De bevolking van het dorp verdiende haar brood met riet snijden en houthakken in de Biesbosch, maar het was ook de thuishaven van vissers, binnenschippers en zeelieden. Als jochie had hij de droom kunstenaar te worden. Danig ontmoedigd in de verwezenlijking van die droom ging hij echter naar de ambachtsschool om timmerman te worden. Uiteindelijk is hij gaan varen. In die periode vond hij tijdens zijn lange werkdagen toch nog tijd voor het maken van houtskooltekeningen, een liefhebberij die hem veel voldoening gaf. “In gedachten zie ik de Biesbosch en haventjes uit mijn jeugd, maar ook de sleepboten met aanhang op de rivier en de luchten die mij als schipper altijd al fascineerden. Dit alles staat nog steeds op mijn netvlies als ik werk aan mijn schilderijen.” Het werk van Jan Vos is tot 30 september te zien; begin oktober wordt de expositieruimte aan de volgende Biesboschmeester doorgegeven

W.A. van Tilburg is opgericht in maart 1980 en heeft 10 medewerkers in dienst. Tevens zijn wij ook een erkend leerbedrijf. Wij beschikken over mensen met een gedegen vakkennis en ervaring, waarbij de algehele kwaliteit hoog in het vaandel staat! Dit blijkt onder meer uit het feit, dat wij aangesloten zijn bij de erkenningsregeling AF, waarbij het door ons uitgevoerde buitenen binnenschilderwerk altijd voldoet aan de strengste kwaliteitsnormen en -eisen.

Houtduifstraat 34 4901 BR Oosterhout Tel: 0162 422119 www.wavantilburg


0ntwerp - en adviesburo voor de bouw

C.J. Prinse Boerenhoekstraat 27 4921 KA Made telefoon 0162 - 686166 fax0162 -685234

Jachtservice JP Kwaliteit, professionaliteit en een uitstekende service. Daar staan we voor! WASSEN POLIJSTEN / INTERIEUR INTERIEUR REINIGING LAAT DE ONDERKANT VAN UW SCHIP REINIGEN EN SCHOONSPUITEN ANTIFOULING TEAKDEKBEHANDELING VLIEGROEST VERWIJDEREN! JACHTSERVICE JP is officieel DEALER van AURORA MARINA Mobiel Zakelijk Email

:06 30687685 :+31 (0) 162 740855 :[email protected]


BELEGGINGSADVIES Rekent u zich maar niet rijk, want we hebben het hier over vakantie, redders, watersport en plezier hebben van je liefhebberij. En over elkaar geen onnodige ergernis bezorgen. We gaan vastmaken! Aan de wal en aan elkaar. Op pad! Als we voor de vakantie onze vertrouwde box in de haven verlaten voor een paar weken in een ander vaargebied, komen de landvasten tevoorschijn. Sommige extra lang, voor gebruik in havens met getij. Vaak liggen de bootjes in de haven zij aan zij. Is het water wat onrustig in de haven, dan wordt er soms een zwaar beroep gedaan op de kikkers aan dek en aan de geestelijke spankracht van de opvarenden. Geruisloos vast? Het is jammer dat we ons niet altijd realiseren dat niet elke soort touw geschikt is voor ieder gebruik. Een afgedankte val (lekker lang: twee maal de mastlengte en een beetje) kan gemakkelijk doormidden en worden gebruikt als landvast. Lijkt het. Gebruik ze in een haventje met wat golfslag en het feest kan beginnen. IEEEEEE. IEIEEEEE . IEEEEEEE. En dat dan de hele nacht lang. Is het u ooit opgevallen? Een val is nu eenmaal niet geschikt om te dienen als landvast. Weggooien is natuurlijk zonde, want het grootste deel van zo’n lijn is nog prima bruikbaar. U kunt er misschien beter een paar prachtige oceaanmatten van knopen. Zo moeilijk is dat niet, kijkt u maar op animatedknots.com bij de “masthead knot mat”. Of op www.knoopenzo.nl/indeknoop015/0.htm. Elasticiteit Een val mag niet rekken, maar een landvast moet rekken. Heeft hij daar moeite mee, dan bevestigen we nog een rubberen of metalen rekker in de landvast om als schokbreker te dienen. En de spring houdt de boot in het gareel, de landvast houdt hem bij de wal. Ze hoeven helemaal niet snaarstrak te staan. Na jarenlang gebruik kan ook bij een landvast de rek

er een beetje uitgaan. Als hij daar ook een piepend verhaal over begint te vertellen dan wordt het tijd voor een nieuwe. Dikke knopen helpen niet En dan een tweede probleempje. Bij het maken van een belegsel op een kikker wordt blijkbaar vaak gedacht dat meer ook beter is. Toch is een eenvoudige knoop voldoende om uw boot vast te leggen. Een lijntje erbij kan wel helpen uw boot in het gareel te houden als het weer wat slechter wordt, maar de knoop hoeft niet dikker, dat helpt niet. Cleat hitch, ook weer bij animated knots. Soms kan het zonder Sommige reddingboten van de KNRM hoeven nooit aan te leggen, omdat ze vanaf het strand worden gelanceerd. Vanaf de bootwagen varen ze de zee in en bij terugkomst wacht de bootwagen ze op. Ze varen de bootwagen in, worden opgetild en klaar is Kees. Ze maken alleen vast aan een ander bootje als dat moet worden gesleept. Deze redders liggen dus bijna nooit voor de kant. De havenboten leggen wel gewoon aan en keren meestal terug naar hun vaste ligplaats waar de twaalfstrengs gevlochten landvasten-op-maat op ze liggen te wachten. Goede vaart! Michelle Blaauw – KNRM


ZEEREIS MET DE Elk jaar, ergens tussen voorjaar en zomer, vertrekt de Fast Too steevast voor een reis op zee. Dit jaar vormt de zuidkust van Engeland de hoofdbestemming. Een zeereis die in totaal zo’n 10 dagen duurt en met verschillende bemanningen wordt gevaren. Dat alles onder de regie van schipper Kees Horrevoets. Op woensdagavond 26 mei, na de zeilwedstrijd van WSV De Amer, worden Wim Verhoeve en Léon Ligthart naar Stellendam gebracht waar de Fast Too ligt te wachten met Kees Horrevoets en Angelique Karper al aan boord. Na een drankje snel de kooi in, want Kees belooft ons de volgende ochtend om 4 uur te wekken. Uiteindelijk gebeurt dat al om 3.30 uur, maar dat heeft als voordeel dat we ook stipt om 4.00 uur de trossen kunnen losgooien. We hebben dan 105 zeemijlen voor de boeg richting Ramsgate. Helaas is het weer ons niet goed gezind, het is koud maar wat nog erger is: er staat weinig wind. Dat betekent motorsailen wat ons een snelheid oplevert van zo’n 6,5 knoop. De zee is vrij vlak en omdat elk nadeel weer z’n voordeel heeft, wordt daar niemand zeeziek van. Met een koers van ongeveer 270° gaat het richting het zuidoosten van Engeland. Hoewel Kees als schipper de koers uitzet, probeert Wim die deze reis de co-schipper is, het navigeren goed in de gaten te houden. In het begin moet hij zijn hand gps nog wat leren kennen, maar al snel gaat het beter en in de loop van de dag weet hij steeds te melden of we al dan niet nog goed op koers zitten en hoe we die koers in het laatste geval dan zouden moeten bijstellen. Hoe dan ook, het lukt elke keer prima om bij het volgende waypoint uit te komen. Kees zorgt goed voor zijn bemanning, want met enige regelmaat komen er koffie, belegde boterhammen of lekkere hapjes langs. Als Kees in de namiddag roept dat het snacktime is, betekent dat zelfs lekkere warme hapjes als heerlijke champignons e.d. Vanaf een uur of 5-6 ’s middags neemt de wind toe, zodat we gelukkig verlost worden van het eentonige gebrom van de dieselmotor en we lekker kunnen gaan zeilen. Tegen de avond brengt Kees een heerlijk warme 3 gangen maaltijd op tafel. We laten ons de gekookte aardappeltjes, gehaktbal en de snijbonen lekker smaken en hebben er de flinke afwas na afloop graag voor over. We kunnen dan in de verte de Engelse zuidoostkust al zien liggen en om ongeveer 22.00 uur (21.00 uur Engelse tijd) lopen we de haven van Ramsgate binnen. Volgens de traditie van de Fast Too betekent het volbrengen van de eerste oversteek een pint Guinness voor Angelique, de nieuwelinge aan boord. Ook Kees, Léon en Wim laten zich het donkere Ierse bier goed smaken in de Port & Anchor, zo’n typisch Engelse pub met een dartbord en een joekel van een tv met een praatprogramma erop. Voor een donderdagavond is het gezellig druk en we ‘genieten’ van diverse karaoke –optredens door een aantal te bleke, te mollige Engelse dames die allemaal het idee hebben dat ze in de finale staan van de Engelse X-factor. Nog een afzakkertje aan boord en dan weer op tijd naar bed, want

Kees wil i.v.m. het tij om een uur of zes opstaan. ’s Morgens blijkt dat hij z’n wekker niet goed heeft gezet, want we krijgen een uurtje extra. Om half 8 gaan de springen los en we laten Ramsgate weer achter ons. Gelukkig staat er nu wel volop wind en het stuk langs de Engelse krijtkust is goed bezeild. Aan de wind zeilend, met een windsterkte van zo’n 4-5 Beaufort en de stroom mee, halen we een mooie snelheid van rond de 7 knopen. De zon laat zich van zijn goede kant zien en als we zo’n uur buitengaats zijn, vindt Léon dat hij iets te warm is gekleed en hij besluit om een dik vest uit te doen. Dat had hij beter niet kunnen doen….Bij het opnieuw aantrekken van zijn reddingvest gaat zijn linkerschouder uit de kom. (een oude sportkwaal, maar daarom niet minder pijnlijk). Zuster Angelique probeert op aanwijzingen van het ‘slachtoffer’, de kop van de schouder weer in de kom te krijgen, maar zij is wat te voorzichtig en het lukt niet. Wim probeert het ook even, maar hij raakt door het voorval zodanig van slag dat hij zelf van zijn stokje dreigt te gaan. Als dokter Kees er dan aan te pas komt,- hij heeft al die tijd rustig het roer en het schip in de gaten gehouden,- is het zo gepiept. Hij heeft kennelijk goed geluisterd en hij weet de schouder er met één beweging in te krijgen. Misschien komt dat wel door de opmerking van Léon dat ze als het niet gaat lukken, ze terug moeten naar Ramsgate om daar een arts op te zoeken. Zes uur met een geluxeerde schouder naar Boulogne sur Mer varen, lijkt hem namelijk geen prettig vooruitzicht. En Kees heeft er waarschijnlijk niet zoveel zin in om terug te keren. Gelukkig is dat door zijn optreden niet nodig en ook Wim krijgt al weer snel wat kleur op z’n wangen, zodat we toch nog kunnen genieten van de prachtige krijtrotsen van Dover, waar we rond 9 uur zijn. Weer wat later wordt het tijd om de drukke Shippinglane over te steken. Als we ongeveer halverwege het Nauw van Calais zijn , komt Kees met een alpinopet getooid uit

de kombuis met een groot blad vol met lekkere hapjes. Nog wat verderop langs de Franse kust, bij Cap Griz Nez gaat de stroom na de kentering de andere kant op en dat is geleidelijk aan te merken aan de snelheid over de grond. Eerst 1, dan 1,5 en later wel 2 knopen verschil zit er tussen de bootsnelheid en de gps-snelheid. Een lekker gevoel om zeilend Boulogne sur Mer te bereiken rond een uur of 4. Als we aanleggen in de


FAST TOO zonnige Franse havenstad, is het al aardig vloed en de steigers liggen hoog langs de kant. Later in de avond hebben we zicht op metershoge palenconstructies die aan de zijkant het enorme getijdenverschil duidelijk markeren. Voor het zover is, verkennen de bemanningsleden Boulogne sur Mer, wat eigenlijk een heel fraaie stad is met Romaanse kerken en een ommuurd kasteel. Kees blijft rusten op de boot, want hij heeft veel last van wat hij een ‘epoxy allergie’noemt. Blaren op zijn handen bezorgen hem een heel gevoelige huid en zorgen ook voor wat verhoging. Iemand komt op het idee om maar een rood kruis op de zijkant van de boot te plakken met alles wat we mankeren. Als we terug komen van een Frans terras maakt de bemanning de maaltijd klaar voor de verandering. De sla, de koteletten en de gebakken aardappelschijfjes smaken heerlijk en er is een toepasselijk Frans wijntje bij om het einde van het eerste deel van de reis te vieren. Daarna wordt de bagage verzameld en ingepakt en de boot wordt verder aan kant gebracht voor de nieuwe bemanning. Die stapt aan boord als we nog met de afwas bezig zijn en er klinken een aantal hartelijke begroetingen over en weer. Angelique wordt voor even weer verenigd met haar Nico, want hij is een van de nieuwe bemanningsleden. Na een lekker kopje koffie gaat de nieuwe bagage aan boord en wat er vanaf komt, gaat in de Volvo van Nico. De vertrekkers wensen de nieuwe ploeg veel plezier en een behouden terugkomst om daarna met enige tegenzin de terugreis naar Made te aanvaarden. Ondanks de kleine tegenslagen waren het twee fantastische dagen. Léon Foto’s van ons zeereisje. Darthmouth was ons verste punt. Ligt in een baai aan de zuidkust van Engeland aan de monding van de river Dart. Vanaf zee niet te zien, je moet twee bochten om om er te komen.

Reisverslag zeilreis Nieuwpoort – Oostende – Willemstad – Drimmelen Bemanning: Bram Broeken, Lysanne van der Made, schipper Kees en ondergetekende Nicky Marijnissen. Wij namen de boot over van Rob Broekmans, Jack de Been, Nico Karper en Wim Jansen. Na een autotrip van ongeveer 2,5 uur kwamen we aan in Nieuwpoort. We hoopten al dat het net zulk lekker weer zou zijn zo als in Made. En dat was ook zo. Na eerst een aantal boodschappen gedaan te hebben bij de plaatselijke supermarkt, kwamen we bij de haven. Die is minimaal 2 keer zo groot als die van Drimmelen; daarom hadden we ook ongeveer een half uur moeten zoeken voordat we de rest hadden gevonden. We hebben elkaar welkom gewenst, maar ook gelijk afscheid genomen. We zijn meteen de spullen in gaan laden en hebben de plannen/regels doorgesproken. Rond 1 uur ’s middags zijn we dan weggevaren. Het eerste wat me opviel was echt het komen en gaan van allerlei plezierboten. Soms voeren we wel 3 rijen dik naast elkaar richting zee. Op zee heb je geen richtingspunten. Je kan wel ergens naar toe varen, maar je weet niet echt waar naar toe. Gelukkig voor ons hadden we een doel waar we naar toe konden: Oostende. Het lag maar 19 mijl van Nieuwpoort af. Niettemin hebben we er toch de hele middag en een halve avond over gedaan om er te komen. Dat kwam onder andere ook omdat we prachtig zeilweer hadden en we niet perse de kortste weg wilden nemen. Zo kon iedereen een beetje wennen aan elkaar en van het weer genieten. Behalve Bram, die hebben we praktisch heel de middag niet gezien. Af en toe kwam hij met z’n hoofd naar buiten om te zeggen welke koers we moesten aanhouden om zo snel mogelijk bij Oostende te komen. Het maakte Bram niet uit dat we zelfs in de wind voeren, zolang we zijn uitgestippelde koers maar aanhielden. Toen ook hij merkte, dat het zo niet ging werken. kwam hij ook buiten zitten en kon hij genieten van het weer. Rond 6 uur liepen we Oostende binnen. We gingen de haven van de NSYC in, direct om de hoek. Het was echt een plaatje toen we binnenkwamen. Overal boten van allerlei formaat en type. De haven ligt aan een

Voor de ouderen onder ons: de serie “de Onedin Line” is daar opgenomen.


grote boulevard dus er stonden mensen te kijken hoe de boten binnenkwamen en weg voeren. Na lekker spaghetti in het zonnetje op de boot gegeten te hebben, zijn we op zoek gegaan naar een leuk terrasje. Na een tijdje hadden we dat gevonden en ik was blij dat het een terrasje buiten was want die vent die binnen stond te zingen, was al bijna net zo erg als het meezingend publiek. Daar tegenover stond dan wel weer dat we van die lekkere grote pullen Belgisch bier konden genieten. Na een paar prettige uurtjes op het terras zijn we teruggegaan naar de boot aangezien we de volgende dag weer om 6 uur weg wilden varen. Iedereen was rond 5 uur wakker, dus konden we op ons gemak even douchen in het havengebouw. De douches waren niet verkeerd, alleen ik snap niet hoe iemand met bijvoorbeeld één arm zichzelf kan afspoelen aangezien je een hand nodig had om de waterknop van de douche ingedrukt te houden. Zelfs je haren uitspoelen met één hand was een hele opgave. Om kwart voor 6 waren we dan goed en wel onderweg richting Willemstad. Het was een beetje mistig met een waterig zonnetje, maar ik had alle hoop dat het lekker weer ging worden net als de dag tevoren. Nou niet dus, het begon al snel te druppelen en harder te waaien. Even snel mijn zeilpak aangetrokken en weer naar buiten gegaan om van het steeds guurdere weer te genieten. Ondertussen was het gestopt met zachtjes regenen; het kwam met bakken uit de hemel en al snel gingen we 6 à 7 knopen. Met alleen Bram en ik aan dek, genietend van het weer, heb ik ook nog een klein cursusje navigeren gekregen. Dat heb ik later op de dag nog kunnen toepassen. Op een gegeven moment kwamen we bij de grote scheepvaart route Vlissingen-Breskens (waar we dus door heen moesten). Op de navigatiekaart staat hij dus aangegeven als een simpel blauw stippellijntje. In het echt zijn het zulke grote schepen dat de schepen die op de Amer varen wel dinky toys lijken. Na een aantal keer overstag te zijn gegaan en als een klein muisje tussen de grote olifanten te hebben gevaren werd het weer een stuk minder. Kees ging even wat slapen en de motor ging aan. Ondertussen hadden wij een vislijntje achter de boot hangen om makreeltjes te vangen. De dag ervoor hadden we niks gevangen en nu eerst ook nog niet. Nadat we de vislijn met misschien maar 2 meter hadden verlengd, ben ik de halve middag bezig geweest om de makrelen binnen te halen. Nadat Lysanne de navigatie had gedaan, kwam ze met Bram naar buiten, zodat ik even naar binnen kon. Na een kleine 45 minuten geslapen te hebben, ging ik even kijken hoe het aan dek was. Ik was gewend om alleen maar mist en zee te zien. Maar toen ik buiten

kwam, zag ik in de verte de duinen en het strand van Zeeland. Het leek net of het een eiland was dat daar in de verte lag want de mist onttrok de rest van de duinen aan het zicht. Die aanblik vergeet ik nooit meer! Eenmaal aan gekomen bij de Haringvlietsluizen konden we snel het zoete water op richting Willemstad. Onder het varen hebben we nog een lekker bordje nasi op en na 15 uur gevaren te hebben, kwamen we weer in een mooie haven aan. Na alles even goed opgeruimd te hebben, zijn we ook hier een terrasje gaan pakken. Maar op zondagavond is er niks te doen dus het echte nachtleven zat er niet meer in. Gelukkig er stonden nog flessen drank open en die moesten natuurlijk wel op. Dus toen was het nog half 3 geworden voordat we gingen slapen. De volgende dag hebben we lekker uit kunnen slapen tot 9 uur. Lekker gedoucht en toen ik terug kwam, was Kees al de gevangen makreeltjes aan het roken. Kees en ik hebben die dus bij het ontbijt lekker op zitten eten. Aan het gezicht van Lysanne en Bram te zien waren ze niet zo fan van vis op een lege maag. Rond 11 uur gingen we op weg voor de laatste etappe van onze reis: naar Drimmelen. Op het Hollands Diep hadden we eindelijk de wind mee zodat we konden spinakeren. Vlak voor de Moerdijkbrug kwamen we een of andere zondagszeiler tegen met zijn grootzeil nog opgevouwen en op de motor. En wij werden er dus er voorbij geblazen met 7,5 knoop en spinaker op. Hij keek een beetje van moet-dat-nou toen er naar hem gezwaaid werd. Toen we de Dortse Kil opvoeren, ging de motor weer aan want we moesten de brug halen. Die gaat maar om de twee uur open. Wij komen er aanvaren en zien de brug netjes open en DICHT gaan voor onze neus. Waren we dus net 30 seconden te laat. Na een klein baalmomentje hebben we ergens aangelegd. Lekker even zitten lunchen en de boot schoongemaakt. Ondertussen kwam onze zondagszeiler er ook weer aan met een iets of wat triomfantelijke blik op zijn gezicht. Net voordat we wegvoeren om de brug weer te halen, kwam er een politiehelikopter aanvliegen die net 20 meter van ons vandaan in het gemaaide gras landde en eigenlijk gelijk ook weer opsteeg Daardoor lag er dus door heel de boot hooi. Kees meteen: “Let maar op, het eerste wat Marie-Anne zegt is:” Hoe is dat hooi binnengekomen?” “ Nadat we deze keer wel de brug hadden gehaald, zijn we verder gevaren richting Drimmelen. Om in Drimmelen te kunnen komen, gingen we door de Biesbosch en door- voor mij- bekende wateren. Eenmaal aangekomen stonden er een aantal mensen te wachten waaronder Marie-Anne. En een van de eerste dingen die ze zei was: “Wat doet al dat hooi hier aan boord?” Nicky Marijnissen.


   

                                                                                                                                                                                           

  


Techno Comfort Cromstrijen… dè specialist voor uw schip De kernactiviteiten van Techno Comfort Cromstrijen zijn : sæScheepsverwarmingen van Eberspächer, Webasto en Truma s$IESELGESTOOKTECV KETELSVAN+ABOLA s3CHEEPSAIrconditioning s-OBIELEKOELING KOELKASTEN KOELSETS#OOLMATIC s%NErGIESYSTEMEN ACCULADERS OMVORMERSVictrON s3TAT-X automatische brandblussystemen s2EPARATIE SERVICEENLEVERINGVOORPARTICULIEren en bedrijven OOKOPLOCATIE

TCC

Techno Comfort Cromstrijen B.V. Marconistraat 2 3281 NB NUMANSDORP 0186-65 36 66 Tel. Fax 0186-65 11 93 e-mail [email protected]


ZEEVISSEN....OP DE AAKVLAAI Begin augustus stond er op het programma dat we zouden gaan zeevissen vanuit Scheveningen. Voor het eerst werd deze activiteit georganiseerd in combinatie met onze zustervereniging De Biesbosch. Afgesproken was dat onze leden en leden van WSV Biesbosch tot 1 juli konden inschrijven. Daarna konden “vreemden” mee. Er was goede hoop en een zekere verwachting dat er vanuit België voldoende animo zou zijn. In de twee voorgaande jaren waren die er immers steeds met een grote ploeg. Het was toen wel “wij met hun” en nu “zij met ons.” Dit in verband met de samenwerking met De Biesbosch. Helaas pakte het allemaal wat anders uit. Wij hadden wel een redelijk aantal liefhebbers, maar van WSV Biesbosch kwam er niemand. Onze zuiderburen lieten het jammer genoeg ook afweten. In samenspraak met Henk van Hilst hebben we de zaak moeten afblazen. Jos, jammer van het werk. Achteraf bezien hadden we beter alles bij het oude kunnen laten. Om toch de hele activiteit niet af te moeten blazen, werd er een spontane actie opgezet om naar de Aakvlaai te gaan en daar lekker te gaan vissen. ‘s Morgens vroeg op, gezamenlijk ontbijten en op weg. Nog snel hadden we wat clubgenoten en familie zo gek gekregen dat die ook mee gingen, maar daar zouden ze nog hevig spijt van krijgen!!

in dienst van de politie zijn, maar toch bevoegdheden hebben in het handhaven van de wet en het opsporen van overtredingen. Zoals in dit geval: het vissen zonder vergunning. De heren hadden een prachtdag, want enkelen van ons hadden daadwerkelijk geen vergunning. Anderen hadden er wel een, maar konden deze niet tonen omdat die nog op de boot of thuis lagen en andere plausibele verklaringen. Dat stelde de BOA’s in de gelegenheid een fors aantal boetes uit te schrijven: € 90,- als je geen visakte had en slechts € 60,- als je hem niet bij je had. Hoewel de bekeurden op de steiger bijna de buren zijn van die heren, clubgenoten onder elkaar zou je dus zeggen, was er geen pardon. De BOA’s troffen ook enkele losse hengels op de steiger aan en vroegen de eigenaren zich kenbaar te maken. Gek genoeg waren de hengels ineens van niemand! Waarop de heren het vistuig zonder meer confisceerden. Bij terugkomst in de haven had Janus voor lekkere nieuwe haring gezorgd. De middag/avond werd vrolijk doorgebracht met een heerlijke BBQ aangeboden door Ad Damen en zijn Kristy.

Het weer was voortreffelijk. Er was een mooie steiger uitgezocht ergens achter in de Aakvlaai en al snel had onze jongste deelnemer (nun Belg nog wel) de eerste vis boven water. Mijn zwager, die voor het eerst aan het vissen was, kreeg ook beet. Beginners luck. Wim Jansen ook. Er werd goed gevangen en ondertussen werden de heerlijke worstenbroodjes verorberd. Rond de klok van 11 uur moest ik terug in de haven zijn, dus wat ik u nu verder vertel, heb ik slechts van horen zeggen (noot van de redactie: wij hebben het ook horen zeggen dus het is waar!). Net nadat ik weg was, kwamen onze vrienden, de BOA’s (oftewel Buitengewone Opsporings Ambtenaren) eraan. Dit zijn lieden die weliswaar niet

Bijgevoegde foto’s laten dat duidelijk zien. Dank aan Janus en Ad en ook aan Ron, Adriaan en andere bedenkers van deze mooie dag.

VAN WIE IS DIT ARTIKEL?????????????? WIE HET WEET, KAN DE NAAM VAN DE SCHRIJVER STUREN NAAR: [email protected] OF AFGEVEN BIJ DE HAVENMEESTER. ONDER DE GOEDE INZENDINGEN WORDT EEN TOEPASSELIJKE PRIJS VERLOOT.


THEO BROEDERS RACE Op 13 juni is deze wedstrijd gevaren. Het was weer een soort funrace; de gezelligheid staat dan voorop. Na de start om 11:30 uur ging Nico Karper voortvarend aan kop. Robbie Gaag had de meeste problemen en had zelfs motorische hulp nodig om überhaupt over de startlijn te zeilen… De zon was volop aanwezig, maar de wind liet het duidelijk afweten. Helaas dreven de boten met zijn allen richting tweede gat. De een drijft dan wel duidelijk wat sneller dan de ander, maar via het ratingsysteem wordt dat weer naar normale proporties teruggebracht. In het tweede gat werden ze opgewacht door Sander en Yvonne. Kyan was er natuurlijk ook bij. De een na de ander maakte vast en Nico Karper ging aan de slag om voor allen een heerlijke pasta te bereiden. De middag werd vrolijk voortgezet met lekkere hapjes en een koud potje bier. De kinderen, en dat waren er veel, hebben zich uitstekend vermaakt in het water.

Rond de klok van vier uur kwam het tweede startschot. Iedereen vlug de boten in en…… drijven. Zelfs de gehesen spinnakers konden daar niks aan veranderen. De moed werd gauw opgegeven en de één na de ander streek de zeilen. De karren werden gestart en ze puften weer terug naar de haven. Omdat in de eerste etappe toch was gezeild en dus tijden waren neergezet kon er op het volle terras toch een prijsuitreiking plaatsvinden. Hopelijk hebben ze bij de Wijbrandy-wedstrijd, de nachtwedstrijd en de HHMR meer wind. Iedereen bedankt voor de deelname en Yvonne en Sander voor de begeleiding. De zeilcommissie. De uitslag was: 1. 2. 3. 4. 5. 6.

Wim Janssen Kees Horrevoets Rob Broekmans Wim Verhoeve Rob Gaag Nico Karper

Tjoep Fast Too Prosperity Passion Sun Wave Pur Sang

WIJBRANDY RACE

Op een zonovergoten eerste zondag in september met een mooie aantrekkende noordoostenwind werd de Theo Wijbrandy- inhaalwedstrijd gevaren. Om half twaalf ging bij boei A9 de Passion van start en op volgorde van rating kwam om twaalf over twaalf als laatste de Pur Sang de startlijn over. De wedstrijdleiding had een startruimte van 30 seconden bepaald, welke bij de deelnemers niet bekend was. De Granny maakte (onbedoeld) gebruik van deze ruimte door 20 seconden te vroeg de startlijn te passeren. Intussen dreigde er een beroepsvaartuig tussen boei A9 en het startschip te varen maar na een marifoonoproep van het controleschip wijzigde de schipper zijn koers om de startende zeilers niet te hinderen. Chapeau (hoedje af): zelfs de beroepsvaart wil op verzoek rekening houden met de

pleziervaart. Bij de eerste ronding van de A5 waren de Old Salt, Time Out en Fast Too in een nek-aan-nek race verwikkeld waarbij de snelle zeilwisseling (van spinaker naar genua) van cruciaal belang was voor de positie in het wedstrijdveld. De Pur Sang had problemen met het binnenhalen van de spinaker en dit vergde zoveel tijd dat zij vele tientallen meters verloor in het deelnemersveld. Er volgde een mooi kruisrak richting de A9 welke door de Tjoep en Strüzer als eerste gerond werden. De Fast Too wilde deze boei zeer strak ronden maar werd door de Catharinaplaat uit haar koers gedwongen. Desondanks werd de boei toch nog BB (links) gerond. Tegen het eind van de


wedstrijd werd de A7 als eerste door de Tjoep gerond, die op de hielen werd gezeten door de Strüzer. De Fast Too lag op lengtes derde met achter zich de Time Out. Helaas is één boei niet gerespecteerd door de Time Out, zodat de rest van het deelnemersveld één plaats op zou schuiven. Het was een heerlijke dag en namens de zeilcommissie alle deelnemers en vrijwilligers bedankt!

De complete uitslag van de wedstrijd: 1. Tjoep 2. Strüzer 3. Fast Too 4. Granny 5. Prosperity 6. Gudrun 7. Time Bandit 8. Pur Sang 9. Old Salt 10. Passion 11. Sun Waver

SOLOZEILTOCHT

BROUWERSHAVEN - De 14-jarige Laura Dekker is woensdagochtend 4 augustus om negen uur vanuit Den Osse (Zeeland) vertrokken voor haar solozeiltocht rond de wereld. Veel belangstellenden varen op bootjes voor de Zeeuwse kust met haar mee.

De eerste stop is de Canarische Eilanden, zo vertelde ze woensdag voor de verzamelde wereldpers in de jachthaven in Den Osse. Huiswaarts Op haar reis doet ze onder meer Panama aan, de Galapagos Eilanden, Frans-Polynesië en Australië. Van daaruit vertrekt ze met haar zeilboot weer huiswaarts, zo is het voornemen. De wereldreis als jongste solozeiler gaat wel gepaard met verschillende stops. ‘’Misschien komt ze tussendoor zelfs wel even naar huis’’, suggereerde een kennis. Belangstelling Voor haar vertrek in Den Osse was veel belangstelling op het water. Talloze motorbootjes en schepen trokken

even met haar op de haven uit. Laura zelf reageerde zeer opgelucht op haar vertrek. Ze wil zich nu volledig concentreren op de soloreis. De laatste testvaart is de trip naar Portugal die ze met haar vader onderneemt. ‘’We willen er zeker van zijn dat alles goed is’’, aldus Laura. Huiswerk Haar woordvoerder noemde het vertrek naar de startplaats in Portugal de apotheose sinds Laura een jaar geleden openbaar maakte dat ze in haar eentje een wereldreis over het water gaat maken. Laura zal op de boot niet alleen zeilen, maar ze schrijft er ook een boek en ze doet haar huiswerk voor school, want het leren op haar zeilboot Guppy gaat gewoon door. Hierbij een tweetal foto’s van de Guppy van Laura Dekker die haar reis om de wereld in haar ééntje wil volbrengen. We wensen haar een goede reis en een behouden vaart. afz. De leden van W.S.V..Drimmelen. Foto’s: Wim Vervoord Bron: NU Algemeen Je kunt Laura volgen via www.lauradekker.nl


GOED NIEUWS VOOR WATERSPORTERS

Wij mogen ook uw plezierjacht verzekeren in onze volmacht op het Yacht Account Robbe Varen vergt stuurmanskunst, verzekeren vereist vakmanschap. Op de uitstekende voorrwaarden van het Yacht Account Robbe, zijn inmiddels talloze jachten verzekerd. Mede door het gunstige schadeverloop hebben wij extra korting kunnen bedingen. Heeft u schade dan kunt u op onze steun rekenen, daar alle schades via onze eigen volmacht snel en deskundig worden afgewikkeld. Heuvelstraat 5 4901 KD Oosterhout NB Telefoon (0162 45 22 00) Fax (0162 42 77 63) E-mail [email protected] www.robbe.nl

!"

! "#


DE DRIMMELAAR Het was op een woensdagmiddag, een paar weken geleden. Wim, mijn man, was op de boot toen Danny kwam vragen of hij even tijd had om mee te varen met de havenmeesterboot. Hij had namelijk het bericht gekregen dat de Drimmelaar was omgeslagen. Voor diegene die niet weten wat de Drimmelaar is: dat is de instructiezeilboot van de vereniging. Een van de instructeurs was met de Drimmelaar gaan varen, samen met twee jongens en een meisje. De wind was nogal vlagerig en op het moment dat de boot te schuin ging, wilde de grootschoot niet los. Dat wil dus zeggen dat het grootzeil te veel wind blijft vangen en de boot te schuin gaat. En in dit geval water begon te scheppen. Normaal gesproken zit er lucht in de daarvoor gemaakte luchtkasten, alleen nu was het deksel van die kast losgeschoten. Dus ook de luchtkasten liepen vol water. Op het moment dat Danny en Wim bij de boot aankwamen, waren de jongens bezig om te proberen de boot rechtop te krijgen. Maar door hiervoor genoemd euvel sloeg de boot steeds weer door naar de andere kant. En de jongens waren aardig moe van de arbeid en het water was ook niet erg warm, want de zon heeft deze zomer het water niet echt opgewarmd. Bovendien was een van hen slechts gekleed in zijn onderbroek, omdat hij net bezig was een zwembroek aan te trekken toen de boot omsloeg. Zijn lange broek lag dus op de bodem van de rivier. Maar ook Danny en Wim konden eigenlijk

weinig uitrichten, en de havenmeesterboot was te klein om de omgeslagen Drimmelaar te trekken. Een tot pleziervaartuig omgebouwde sleper kwam voorbij, maar verleende geen hulp, een slechte schipper dus! Een passerende zeilboot verleende gelukkig wel hulp, en heeft de natte mensen aan boord genomen. Intussen was Ed van den Elsen met zijn boot gekomen om de Drimmelaar naar de kant te trekken. Aan het ponton van het Voske is het toen gelukt om de boot overeind te krijgen en leeg te scheppen, waarna hij terug is gesleept naar de haven. Een hachelijk avontuur, maar gelukkig een goede afloop! Will van Ginneken


NOVITEITEN WHAT’S HOT EN WHAT’S NOT Nieuwe ontwikkelingen in de watersportmarkt Natuurlijk was de natte Hiswa een mooie gelegenheid geweest om weer even de essentie van de watersport onder de loep te nemen, de schepen zelf. Maar helaas was het evenement net te laat om er nog in deze uitgave over te schrijven. En daar komt nog bij dat de redactie het eigenlijk te druk had met de laatste week vakantie vieren om ook nog naar IJmuiden te gaan. Ongetwijfeld geven de voor- en nabeschouwingen in de gevestigde watersportbladen u voldoende gelegenheid om te watertanden en wij gaan het dus over een ander onderwerp hebben wat toch met het koudere seizoenseinde heel interessant is: kleding. Wat zijn de trends op de markt voor watersportkleding? Voor wie nog oliegoed heeft liggen een kleine stoomcursus naar de huidige tijd: van de zware knalgele plastic jassen ging het via nylon met gelaste naden naar ademende stoffen en van daar naar het gestructureerde 3-laagssysteem waarin de taken van warmte en vochtregulatie verdeeld worden over drie lagen met onderscheidende functies: het thermo-underwear, de fleece tussenlaag (warmte) en daar over de ademende jas/broek (water buiten houden). Zondigt u nog steeds met katoenen (en dus vochtabsorberende) onder- en tussenlagen? Dan heeft u het uitsluitend aan uzelf te wijten dat u toch nat en klam wordt. Wie het verschil heeft gevoeld tussen spijkerbroek en katoenen t-shirt onder het zeilpak en de ademende lagen met daarover het zeilpak, zondigt nooit meer. Met katoen slaat het door de onder/tussenlaag opgenomen vocht tegen de binnenkant van jas en broek waar het condenseert en gewoon weer teruggestuurd wordt. Koud en nat = klam.

Jarenlang hebben we de grote merken hun best zien doen om zich vooral te profileren met kleding voor de meest extreme omstandigheden en zware oceaanraces waren de favoriete referenties voor Musto, Helly Hansen, Henri Lloyd en andere topmerken. Daarmee werden de outfits ook navenant duurder en wie wil kan tegenwoordig zomaar ruim over de 600 euro uitgeven voor een jack, met bijpassende broek overschrijdt het budget indien gewenst de 1000 euro. Van lieverlee zijn de fabrikanten er toch achter gekomen dat misschien niet iedereen in een miljoenenjacht

over de oceaan dendert en dat er ook gewone zeilers rondlopen die alleen in de zomervakantie eens de Noordzee of misschien de Middellandse zee op gaan. En daarmee komen we bij de eerste trend die we nu heel duidelijk zien: diversificatie in de productlijnen met meer aandacht voor andere vormen van zeilen dan het ruige oceaanwerk. In feite is deze trend een beetje ingezet door de wat kleinere en goedkopere merken zoals Compass en Marinepool, voor wie het ontwikkelen van de zéér technische kleding een wat kostbare zaak was. Noodgedwongen bedienden zij een markt die onder de doelgroep van de topmerken lag. Hierbij is het overigens wel interessant om aan te tekenen dat de ontwikkelingskosten voor een groot gedeelte zitten in het ontwikkelen van de stof en daarmee niet alleen door de kledingfabrikant worden gedragen maar meer noch door de fabrikant van de basisstof. En dat is vrijwel altijd de firma Goretex. Niettemin heeft bijvoorbeeld een Musto hierop meer invloed dan een klein merk. Terug naar onze eerste trend. Inmiddels zien we alle merken een brede range van producten aanbieden met lichtere kleding voor het inshore zeilen en speciale lijnen voor het varen in open kielboten, zwaardboten etc. Ook is de laatste tijd de kleding – licht en zwaar – veel modieuzer geworden. Zowel in snit – met speciale belijning voor de dameskleding – als in kleurkeuze. En daar mogen we toch met enige verbazing vaststellen dat de mode het hier van de functionaliteit wint. Want waar vroeger de zichtbaarheid een belangrijk aspect was van de veiligheid van kleding en deze dus werd uitgevoerd in opvallende kleuren als geel en rood, schromen de ontwerpers nu niet om kleding in zwart en grijs uit voeren. En vind dat maar eens terug in een schuimende Noordzee bij windkracht 7 of zelfs op de Amer bij windkracht 5. De trend naar het aanbieden van een ruimere productenlijn gaat overigens veel verder dan alleen lichtere jacks en broeken. Veel merken bieden sowieso al de complete drie lagen aan maar hebben daarnaast ook complete collecties broeken en shirts die standalone gedragen kunnen worden. En dat is dan weer een bruggetje naar de tweede trend die we kunnen zien: het ontwikkelen en aanbieden van kleding die niet meer puur voor de watersport bestemd is, maar gewoon vrijetijdskleding is, al dan niet met een nautisch tintje. De brutaalste marketeers hanteren dan ook ongegeneerd termen als “lifestyle” en “outdoor” in hun reclame-uitingen. Nu we toch al wat merken genoemd hebben is het aardig om eens stil te staan bij de vraag wie nu de spelers


op de markt zijn en waar ze vandaan komen. We zien een bonte verzameling fabrikanten uit verschillende landen en met verschillende achtergronden. Allereerst in het segment van de absolute A-merken vinden we Musto, Gill en Henri Lloyd uit Groot Britannië waarbij Musto de echte zeilachtergrond heeft: de oprichter was Olympisch medaillewinnaar op de Spelen van 1964. Daarnaast kennen we natuurlijk Gill, ook opgericht door een zeiler, Douglas Gill die zich echter in eerste instantie op kleding voor het dinghy zeilen richtte en pas in de tachtiger jaren de markt voor de offshore kleding opging. En hoe Brits Henri Lloyd ook mag klinken, de oprichter was een in Noord-Engeland terecht gekomen Pool. Die ook nog eens geen zeiler was. Uit Noorwegen komt Helly Hansen, het oudste merk in het rijtje: al sinds 1877 bezig met het maken van kleding voor op het water en in de bergen. Vandaag de dag nog steeds actief in beide segmenten: zeilen en skiën/bergsport. Naast deze internationale topmerken kennen we ook onze lokale merken Gaastra en Imhoff. De laatste is een typisch zeilersmerk met een naam die voor heel wat medailles staat. Voor een wereldmarkt als die van de zeilkleding is Imhoff een relatief klein merk maar met goed doordachte producten die ook nog eens redelijk geprijsd zijn. Het is duidelijk dat je niet meebetaald aan de mega sponsoring- en reclamebudgetten van de grote jongens. Het is te prijzen dat een zo kleine speler als Imhoff de prijs-kwaliteitverhouding kunnen bieden die hun kleding kenmerkt. En veel Nederlandser dan Gaastra kan het natuurlijk ook niet. Van oorsprong een naam in de zeilmakerij is het merk sinds lange tijd volledig gefocused op kleding en ook bij Gaastra is de trend: steeds meer vrijetijdskleding en modemerk in algemene zin. In het segment ónder de A-groep zien we een aantal merken die prettiger geprijsd zijn, soms onderdeel uitmaken van een grotere groep van toeleveranciers. Hier vinden we bijvoorbeeld Marinepool en het merk XM, onderdeel van de Navimo Group die is voortgekomen uit het Franse Plastimo. Dááronder vinden we dan weer de goedkoopste merken van de retailers zoals Compass, of het eigen merk van de Decathlon winkels, Tribord.

dat ook de concurrentie uit andere hoeken kan gaan komen. Als fabrikant moet je dus niet alleen je achteruitkijkspiegels in de gaten blijven houden, maar ook opzij kijken, naar voren en naar boven. Bij de bewegingen in deze markt kunnen de schrijvers van strategiecases voor bedrijfskunde opleidingen hun vingers aflikken. Want kijk maar eens waar de nieuwe spelers vandaan komen. U wilde toch in de mode meedoen, beste zeilkledingfabrikant? Dan doet de mode ook met u mee: “hot” modemerk bij uitstek Tommy Hilfiger stort zich ook op de watersport en staat ineens met een complete lijn zeilkleding in de markt. Ze pakken het promotioneel ook meteen goed aan met sponsoring van wedstrijdteams. Of wat dacht u van Puma, die de weg van voetbalschoenenfabrikant naar modelabel al succesvol aflegde. Ze duiken weer in de sport, maar nu de watersport en brengen onder de naam Puma Ocean Racing een lijn zeilkeding op de markt die ook technisch gezien uit een andere hoek komt. Stoffen die we bijvoorbeeld wel van het skieën en wandelen kennen worden door (onder anderen) Puma in zeilkleding verwerkt en het accent ligt hier dan ook op de lichtere kleding van bijvoorbeeld het “softshell” type. En vergeet niet ook naar beneden te kijken: vanaf hun elitair geprijsde de schoenen en laarzen werkt het Ierse Dubarry ineens naar boven met een lijn lichtgewicht shirts, jacks en broeken. Kennelijk was het niet genoeg om hele volksstammen uit de betere wijken in zeillaarzen de hond te zien uitlaten, het bijpassende shirt kan er nu ook bijgekocht worden.

En met het inventariseren van de spelers op de markt komen we bij de derde trend: de nieuwe merken. Het interessante van de ontwikkeling waarin fabrikanten van zeilkleding hun vleugels breder uitslaan is namelijk

Aert Korteweg

En als je mode zegt, zeg je Italië. Laten de Italianen zich onbetuigd op dit gebied? Zeker niet. Een merk in opkomst is Slam. Sinds 1979 toch al weer bezig om vanuit Genua met een club zeilfanatici goed ogende en technisch geavanceerde kleding te maken die het zelfs vermocht door Russell Coutts uitverkoren te worden voor zijn America’s Cup team. Een Italiaanse club die broeken maken die mij gewoon passen met mijn bijna 2 meter lengte. Kom daar maar eens om bij de Nederlandse merken. Dat vind ík nou nieuws.


HAVENPLAATSEN

GEERTRUIDENBERG Deze keer wel heel dichtbij huis nl. Geertruidenberg. Deze plaats ligt aan de Donge; 2 km van de Amer. Deze historische stad is een bezoek zowel per boot, per auto of met de fiets vanuit onze jachthaven zeker waard. Een stukje geschiedenis De stad Geertruidenberg is genoemd naar St. Gertrudis, de patroonheilige van de plaats en van de kerk. Graaf Willem I van Holland verleende Geertruidenberg in 1213 stadsrechten, waardoor het de oudste stad van Holland werd. In de late middeleeuwen was de stad een belangrijk handelscentrum waar graven en edelen bijeen kwamen om hun belangen te behartigen. De Hoekse en Kabeljauwse Twisten in 1420 en de Sint Elisabethsvloed van 1421, waardoor de Biesbosch ontstond en Geertruidenberg geheel aan de Brabantse kant kwam te liggen, maakte een einde aan die welvarende handelsfunctie. Pas in 1813 wordt Geertruidenberg definitief bij Brabant gevoegd. Heden ten dage bevinden zich in de historische kern nog vele fraaie monumentale panden uit de late middeleeuwen, welke op de Rijks- en Gemeentelijke Monumentenlijsten staan. De meeste panden bevinden zich aan het schitterende Marktplein. De oude kom van de vestingstad, waar bijna 800 jaar geleden stadsrechten aan zijn verleend, is een rijksbeschermd stadsgezicht. Rondom de bebouwde kern en nog nagenoeg gaaf, liggen de Vestingwerken met aarden wallen en grachten. Prachtig om overheen te wandelen en zich in oude tijden te wanen. In museum de Roos, gelegen achter een mooie 17e eeuwse trapgevel aan de Markt, zijn de vele facetten van de geschiedenis van Geertruidenberg te zien. Het aanzien van de peervormige Markt wordt mede bepaald door de dubbele rij, ruim 200 jaar oude, leilinden en enkele 18e eeuwse pompen. Op de Markt vindt u ook diverse

restaurants en café’s. Op de peildatum 1 januari 2010 had Geertruidenberg 6883 inwoners. Passantenhaven Het Scheepsdiep. Tel. 0162-579579 Capaciteit: max. 9 ligplaatsen. De passantenhaven Het Scheepsdiep ligt nabij de verkeersbrug. Een centrale plaats om aan te leggen en het is ook mogelijk om er te overnachten. Jachthaven WSV Geertruidenberg Statenlaan 15 Tel. 0162-513167 De haven ligt op loopafstand van de historische kern. Bezienswaardigheden. Er zijn hier veel schitterende huizen en gebouwen te zien. Enkele hebben informatie aan het raam hangen met gegevens over de historie en de restauratie. We noemen hier enkele opvallende panden. De Geertruidskerk De eeuwenoude Geertruidskerk heette Sint Gertrudiskerk voor de reformatie. Deze kerk kwam rond 1540 gereed. Vele rampen heeft de kerk doorstaan: brand, de Elisabethsvloed, de grote vernielingen die de Franse troepen hebben aangericht. In 1989 werd de kerk gerestaureerd en het interieur in alle glorie hersteld. De toren van de kerk is in de periode 1990-1992 grondig gerestaureerd.


DICHTBIJ HUIS De Havenkazerne ( De Schattelijn ), Vismarktstraat; Is nu Cultureel Centrum

18e eeuwse waterpomp, Markt Bron: Encyclopedie van Noord-Brabant, Oudheidkundige Kring Geertruydenberghe, VVV.Geertruidenberg; Het Weeshuys, Markt Het Stadhuis, Markt De Hoofdwacht en Arsenaal (Fort St. Gertrudis), Venestraat, Haven Stedelijke Godshuizen, Gasthuisstraat Vestingwerken Vishal, Vismarktstraat

Eerder in deze serie zijn verschenen: Dordrecht, Gorinchem, Woudrichem, Heusden en Willemstad. Els Kuijpers

Oplossing rebus: Beverburcht in de Biesbosch

120 Amp 150 Amp 200 Amp 230 Amp

2 ja

arg

ara

nti

e

Gratis bezorgen of 15% afhaalkorting


NIEUWS VAN DE BOSWACHTER ooit na een eerdere waarneming in 2009 in polder de Kwestieus.

Vuurlibel waargenomen in de Zuiderklip. Afgelopen zomer waren er diverse excursies van Staatsbosbeheer in de Zuiderklip. In de hoogzomermaanden lag het accent tijdens deze excursies op vlinders & libellen. Vooral in de poelen die aangelegd zijn in polder de Lepelaar en de Plomp was het op zonnige dagen genieten geblazen. Vooral de waarneming van Vuurlibellen sprong in het oog. De Vuurlibel was voorheen een erg zeldzame soort in Nederland. Hij komt van oorsprong voor van de NoordAfrikaanse woestijnen tot aan de 58ste breedtegraad. In het Middellandse Zeegebied is dit een heel algemene soort en momenteel breidt zijn verspreidingsgebied zich naar het noorden uit. De opmars van de soort heeft ongetwijfeld te maken met de stijgende temperaturen en de verbeterde kwaliteit van het water. Voor de Brabantse Biesbosch was de soort de 2e waarneming

Thomas van der Es Boswachter voorlichting, public relations en recreatie. Nationaal Park de Biesbosch

Inderdaad: de privé parkeerplaats van…..? Mail uw inzending aan de redaktie. Onder de goede inzendingen wordt een fraaie tas van Marie-Anne verloot.

de belevenissen bij

lakspuiterij tot 20 mtr.

schadereparatie

moverbo

total refit etc.

osmosbehandeling

een jachtwerf met diepgang, kleurrijke en creatieve oplossingen

.moverbo.nl

Voor meer belevenissen: www

32

Opzet_2_Moverbo203x135SP.indd 1

✆ 0167 522 393 21-07-2009 14:15:12


Mis de boot niet ……

Vaar de juiste koers …… Elke maand leuke aanbiedingen op onze website: www.vandulstwatersport.nl


Nieuwe Zeilen

Opslag

Onderhoud

Quantum Drimmelen Tack Sail Service Marinaweg 43 4924 AD Drimmelen Tel: +31 (0)162 686475 Fax: +31 (0)162 680972 GSM: +31 (0)6 29053575 [email protected] www.tacksailservice.nl

D R I M M E L E N Snoek Jachtstalling Met VerveWatersportshop de tijd ver vooruit Bel, fax of mail ons voor reserveringen of informatie tel: 0162 683 935 fax: 0162 683 854 Cromsteven 2 en 4, 4924 Drimmelen www.snoek-bovy.nl [email protected]


BRULBOEI JAARGANG 36 NO 3 SEPTEMBER 2010 INHOUD

Recommend Documents