Brabants Verband Online

Brabants Verband Online Jaargang 3

Nummer 3

November 2012

Vereniging EHBO Noord Brabant

Huldiging Olympische sporters

Wout Meeuwissen Pilot instructeursworkshop

Colofon Brabants Verband is het lijfblad van EHBO Vereniging Noord-Brabant en verschijnt driemaal per jaar.

Voorwoord Voor U ligt weer een nieuw exemplaar van Brabants Verband Online.

Redactie Brabants Verband:

Wij als redactie zijn erg blij met de inbreng van verschillende leden van diverse EHBOverenigingen.

Debby Rijkes, [email protected], rayon 3.

Het is altijd erg leuk een inkijk te hebben bij andere verenigingen. En dat kan door U verhaal en/of bevindingen hier te publiceren.

Frans Wubben, [email protected], rayon 3. Mathy Dam, [email protected], rayon 1. Redactie e-mail, [email protected]. Kopij: Een Blad van en voor de leden kan alleen maar bestaan als U hier actief in deelneemt. U kunt kopij voor het volgende nummer inleveren voor de datum 20 december 2012 bij een van de voorgaande redactieleden.

Wij hopen dat U ook dit maal het lezen van Het Brabants Verband Online de moeite waard vindt Tot slot wens ik een ieder namens alle redactieleden en het EHBO bestuur van Noord Brabant een prettige feestdagen en een voorspoedig 2013. Frans Wubben

De redactie heeft het recht teksten te weigeren of indien nodig aan te passen. Vermeld in ieder geval bij elk artikel uw naam en adres. Redactiecommissie: Dhr. F.J.M. Wubben Rembrand van Rijnlaan 10, 5056 CJ Berkel-Enschot. Telefoon: 013—5332501. E-mail: [email protected]

Www.ehbonoordbrabant.nl

2

In Memoriam Gerard van Heeswijk

Op 26 september kreeg ik een telefoontje dat ons erelid Gerard van Heeswijk voor ons toch nog onverwacht was gestorven op de leeftijd van 76 jaar. Je wordt dan toch gedwongen na te denken/ stil te staan over de afgelopen jaren die je tezamen met hem in de EHBO wereld hebt doorgebracht. Wij hebben Gerard gekend als een mens die zijn hart op de juiste plaats had zitten. Nooit was er iets voor hem te veel en hij genoot als het een ander ook goed ging. Dit heeft hij laten blijken door zijn vele functies bij de EHBO. In 1985 behaalde hij zijn EHBO diploma dat hij tot september 2010 heeft gehad. In 1988 werd hij de nieuwe voorzitter van Rayon 5 van EHBO Noord-Brabant wat hij tot 2004 gedaan heeft. Zijn rayon betekende veel voor hem. Er zijn weinig mensen in dit rayon die hem niet kennen en lovend over hem spraken. Hij was dan ook erevoorzitter in zijn rayon.

In 1994 werd hij namens EHBO NoordBrabant benoemd als plaatsvervangend hoofdbestuurslid bij de Nat. Bond. Dit heeft hij tot 2000 gedaan tot aan de scheiding van Brabant met de bond. Veel onderscheidingen heeft hij namens NoordBrabant uitgereikt aan diverse ehbo-leden van Brabant. Voor al zijn verdiensten is tijdens de algemene ledenvergadering in 2009 het erelidmaatschap van NoordBrabant aan hem verleend dit in het bijzijn van zijn vrouw en vele anderen. Hij was ook actief bij vele andere instellingen in Uden en daarbuiten maar was altijd present op zijn Rayon 5 en andere vergaderingen van de EHBO. Een achteraf leuke gebeurtenis was de kaart die aan hem gestuurd zou worden om hem sterkte te wensen bij zijn ziekte. Toen de laatste aanwezige de kaart getekend had ging de deur open en Gerard stapte binnen. Over een sterke man gesproken. Helaas moeten wij van deze man vandaag afscheid nemen en dat doet zeer. Van zijn lijden is hij verlost maar laat hij een leegte achter bij de achterblijvers. Wij zijn blij hem gekend te mogen hebben. Wij wensen zijn gezin en zijn familie alle sterkte toe met zijn heengaan en hopen dat deze mooie herinneringen daarbij tot steun zullen bijdragen. Bep en kinderen/ kleinkinderen sterkte bij dit verlies van man /vader en opa. Gerard bedankt voor alles. C.J.M. (Cees) Hommel Bestuursvoorzitter EHBO-NBr

3

Wout Meeuwissen na 50 jaar nog steeds op oefening Uitgerekend op de dag dat hij precies 50 jaar lid was van EHBO Prinsenbeek, was gisteravond ook de jaarlijkse gezamenlijke oefening van EHBO en brandweer. Een routineklus voor Wout Meeuwissen (75) na een halve eeuw veldwerk, zou men denken. Maar dat was het niet. De oefening vond plaats op het terrein van SBS3 aan de Strijpenseweg in Prinsenbeek, waar een auto een bouwloods had geramd, waardoor brand was ontstaan. Binnen hadden werklieden uiteenlopend letsel opgelopen. Ruim 30 EHBO’ers en 20 slachtoffers kwamen in actie, net als 3 brandweerwagens met bemanning. Dit alles om de samenwerking tussen de hulpverleningsdiensten te oefenen. Voor de gelegenheid waren er onder de 20 Lotusslachtoffers als verrassing verschillende familieleden van de jubilaris. Wout had in het gewondennest de taak om de gewonden te registreren. ,,Dat is mijn kleinzoon’’, zei Meeuwissen nog enigszins verbaasd over het eerste slachtoffer wat het gewondennest werd binnengebracht; een jongen met een verzwikte enkel. Toen vervolgens ook zoon John met een hoofdwond en later nog andere familieleden werden binnengebracht, viel het kwartje. Maar de veteraan bleef in zijn rol. “Dit vind ik leuk’’, reageert hij na afloop. ,,Maar ik heb al veel meegemaakt.’’ Al is hij zich altijd blijven verbazen over de vele veranderingen binnen het EHBO-werk . ,,Vroeger ging ik op pad met een tasje met deken, verband en driekante doek. Als je ziet wat we nu allemaal bij ons hebben, alleen al een hele tas voor brandwonden, een AED en zoveel meer.

Je bent in deze tijd bijna een verpleegkundige.’’ Hoewel hij het met 2 of 3 oefenavonden Per week inmiddels al rustiger aan doet, denkt Meeuwissen nog niet aan stoppen. Hij voelt zich thuis bij zijn vereniging. “Iedereen weet hier namelijk nog van aanpakken”.

4

Wout Meeuwissen na 50 jaar nog steeds op oefening

Uiteraard werd er aan het eind van de avond na de evaluatie uitgebreid stilgestaan bij dit speciale jubileum. Het is dan ook niet niks met zo’n staat van dienst voor de vereniging. Voorzitter Cees Broos sprak de jubilaris toe en memoreerde in het kort nog even de geweldige staat van dienst voor de vereniging. Na het behalen van zijn diploma was hij vanaf 1966 al betrokken als “slachtoffer” bij de examens in de Looi en later in de kelder van het Eikenbos. Al gauw was hij ook als secretaris druk doende om samen met mensen als Jos Timmers, Jos Wagemakers, Janus Meeuwissen, Toon de Jong, Christ van Leijsen sr., Ciska Aarts, Pier Dorlo en vele anderen de vereniging een gezicht te geven. Onderlinge wedstrijden tussen verschillende verenigingen uit de buurt (Rijsbergen, Ulvenhout en Ginneken) waren zijn lust en zijn leven. Vanaf 1982 heeft Wout de voorzittershamer overgenomen van Piet Dorlo, want “Een vereniging zonder voorzitter is geen vereniging”, toen er geen kandidaat beschikbaar was. Laten we vooral ook niet vergeten inzet bij alle activiteiten zoals voetbaltoernooien, fietsvierdaagsen, bezoeken van bondsvergaderingen en last but no least de 1000 – 1500 kinderen die door hem zijn opgeleid tot jeugd EHBO A.

Voor al het werk dat hij voor zijn vereniging heeft gedaan werd natuurlijk zijn vrouw Nel niet vergeten en kreeg hij een oorkonde en een enveloppe met inhoud aangeboden om samen met zijn gezin van te genieten.

Bianca Huijbregts

5

Huldiging Olympische sporters in ’s-Hertogenbosch

Op 13 augustus kwamen de Olympische sporters naar ’s-Hertogenbosch voor hun publiekshuldiging. Het stationsplein was afgezet en de gemeente verwachte zo’n 10.000 bezoekers. Om 09:00 uur arriveerden wij met onze caravan. Naast deze vaste post moesten wij ook aan de andere kant een vaste post bemannen. Om 11:00 uur kwamen de volgende 4 hulpverleners, en stonden de eerste 1000 bezoekers al te wachten. De gemeente had op het laatste moment ook nog de GHOR en RAV ingeschakeld, dus onze vaste posten kregen assistentie van een ambulance verpleegkundige. Om 12:00 uur kwamen de laatste 6 hulpverleners, en waren wij op volle sterkte van 12 hulpverleners. De koppels werden gemaakt, en de posten werden ingenomen. Langzaam maar zeker liep het stationsplein vol, en ook in de stationsstraat werd het langzaam drukker.

6

Huldiging Olympische sporters in ’s-Hertogenbosch

Om 15:30 uur stond het hele stuk overvol en was er geen doorkomen meer aan, wij hadden al de nodige kleine verwondingen verzorgd, maar nu ging de hitte en de drukte zijn tol eisen. Bij het podium kregen wij een melding van een onwel wording, maar voordat wij er waren was het al veranderd van 1 naar 4 meldingen. Aangezien het telefoonverkeer al plat lag, en de portofoons ook gestoord werden door de vele TV wagens, werd er overgeschakeld op het C2000 systeem. Nadat de sporters gearriveerd waren, hadden wij onze handen vol aan mensen die onwel werden door de drukte en de hitte. Handig waren de ambulance verpleegkundigen die de oudere mensen extra onderzochten om alle andere zaken uit te sluiten.

Na de huldiging was er nog een mini optreden van Nick en Simon, maar een groot gedeelte van de bezoekers vond het mooi geweest, en begon aan de terugweg naar huis. Langzaam kwam er weer ruimte tussen de mensen. Om 18:00 uur konden, na een korte evaluatie, de eerste hulpverleners met de complimenten van de Gemeente, de GHOR, en de RAV voor onze inzet, naar huis. Daarna werd de caravan weer ingepakt, en konden wij terug kijken op een geslaagd evenement, met weer voldoende leermomenten. EHBO vereniging Den Bosch

7

Pilotdag Instructeurworkshop EHBO Noord-Brabant zaterdag 13 oktober 2012. Als instructeur behoor je (net als een gediplomeerde EHBO’er) met regelmaat herhaling -en verdiepingslessen te volgen. Al dan niet op vrijwillige basis. Al dan niet op je vrije zaterdag. Afgelopen maand ontving ondergetekende de uitnodiging om deel te nemen aan een Pilotdag, opgezet door de Vereniging EHBO NoordBrabant. Onderwerp: Bewustzijnsstoornissen. Meestal ontvang ik van andere instanties uitnodigingen. En vaak zijn deze activiteiten ergens in het Noorden, Oosten, of Westen van het land, maar zelden ‘recht voor de deur’. Dit was een leuke verassing. En omdat ik toch wel erg nieuwsgierig was naar deze nieuwe opzet, kon ik het niet laten me onmiddellijk in te schrijven, samen met 3 andere instructeurs van onze vereniging. En laten wij nu het geluk hebben, dat we ingeloot werden en deel mochten nemen aan deze dag. Spannend!

Zaterdagmorgen 9.30 uur zijn we aanwezig in Cultureel centrum ‘De Schalm’ in Berkel – Enschot. Tot mijn grote verrassing kom ik veelal ‘oude’ bekende tegen en het praatje aan de bar is al gelijk vertrouwd. Om 10.00 uur verzamelen we in de lesruimte en worden we welkom geheten door dhr. Cees Hommel, voorzitter van Vereniging EHBO Noord-Brabant.

8

Pilotdag Instructeurworkshop EHBO Noord-Brabant zaterdag 13 oktober 2012. Een werkgroep heeft zich afgelopen tijd bezig gehouden met de opzet van deze dag. Patrick Logister leidt de dag en hij vertelt de dagindeling alvorens we gaan luisteren naar een lezing van dhr. Ad van Gool, namens De Hartstichting. Een leuke lezing, met niet direct iets nieuws aan informatie, maar het kan toch geen kwaad om alles nog even in herhaling te horen. Echte specifieke (medische) vragen konden helaas niet door dhr. van Gool beantwoord worden. Hij is voorlichter en geen arts. Daarna legt Patrick uit dat we naar een andere ruimte gaan en daar gaan brainstormen over de termen; Basis- verdieping – werkvormen - oefeningen. Voor die instructeurs die onlangs zijn geslaagd komen de termen zeer bekend

9

Pilotdag Instructeurworkshop EHBO Noord-Brabant zaterdag 13 oktober 2012. voor (lesschema van Van Gelder?) Voor de anderen is het even zoeken in hun geheugen waar de termen ook alweer over gaan. Maar al doende komen de begrippen en antwoorden op papier te staan en kunnen we met de gekleurde briefjes, in groepjes, lesschema’s maken waarin de genoemde termen weer gebruikt kunnen worden en als doel kunnen gelden. En omdat 15 instructeurs 15 verschillende visies hebben, ontstaat er hier en daar een levendige discussie, leerzaam en waardevol. Na een eenvoudige, maar doeltreffende lunch, komen we na de middag weer bij elkaar en weten

van alle losse briefjes zelfs nog een opzet te maken voor een (verdieping) les. Patrick geeft een ieder de kans zijn les te verklaren en bespreekt het centraal in de groep. Zelfs dan komen er nog leuke dingen boven tafel, waar elke instructeur nog iets mee kan. Rond 15.00 uur verzamelen we even in een ander, fris, leslokaal en mogen we een ‘balletje opgooien’ over de ervaringen van die middag. Verder spreken we af deze middag nog even digitaal uit te werken en door te sturen naar het centraal e-mailadres van de werkgroep. Ondergetekende bleef achter met de boodschap een ‘ganzenspel’ in elkaar te zetten en dit door te zenden, zodat een ieder dit kan gebruiken in zijn lessen. Ik ben dus na deze middag écht niet ‘zo dom als een gans’. Dat weet ik zeker! Uiteraard zijn er bij een Pilotdag nog verbeterpunten, maar over het algemeen vond ik persoonlijk de dag een gezellige, maar vooral nuttige dag. ‘S morgens nog wat hectisch, rommelig en niet voor iedereen even duidelijk, maar de middag maakte dat helemaal goed. Zeker voor herhaling vatbaar: Ga zo door, jullie zijn goed op weg! Aldus Monique van Amelsfoort- Bertens, Instructeur EHV +BLS + PBLS

10

Reanimatie Wij hebben het allemaal geleerd. De standaardprocedure voor de reanimatie. Het aanspreken van het slachtoffer. Het zachtjes schudden aan de schouder. Het luisteren naar de ademhaling met de kin lift en bij geen ademhaling het laten waarschuwen en oproepen van professionele hulp en het starten van de reanimatie. Een ieder bekend. Maar hoe ging het vroeger? Vanwege de ruimtebeperking zullen wij alleen de meest uitspringende procedures kort behandelen. De oudste methode vinden wij bij Galenus (121-200 na Christus) Hij liet drenkelingen aan de voeten ophangen om hen van het binnengedrongen water te bevrijden. Tevens paste hij aderlating toe, verwarming van de drenkeling en beperking van de bloedsomloop door afsnoeiing van de ledematen, om het slachtoffer weer tot bewustzijn te brengen. Pas in de middeleeuwen komt er verandering in de methode.

De Hitte methode: Als bij een slachtoffer zijn circulatie uitvalt, koelt het lichaam af. Vandaar dat men in de middeleeuwen dacht, dat het verstandig was, het lichaam weer op te warmen, waardoor de bloedcirculatie en de ademhaling vanzelf weer op gang zou komen. Vandaar dat men hete as en kolen op de borst van het slachtoffer legde. Deze methode was zeer succesvol, als bleek dat het slachtoffer sliep, (gillend rende zij weg) doch bij uitval van de circulatie was deze methode echt zinloos.

11

Reanimatie De Blaasbalg methode: Rond 1530 kwam Paracelus (1493-1541) op het idee om met een blaasgalg lucht in de longen te blazen. Helaas hadden vroeger niet veel mensen een blaasbalg, gebruikt om een vuur op te stoken, bij zich. Toch is het succes van deze procedure de aanleiding geweest voor sommige producenten om dit verder te onderzoeken wat resulteerde in het ontstaan van de beademingsballon.

De Reflexprikkelende methode: Bij deze methode probeerde men het slachtoffer zijn reflexen te prikkelen door azijn of peper op de slijmvliezen te gieten of te strooien, of door de huid met brandnetels in te wrijven. Ook een methode was (rond 1710) nadat Amerika ontdekt was en de tabak zijn intrede deed, om tabaksrook in de neus van het slachtoffer te blazen. Erg beroemd was de tabaksklister (overgenomen van de indianen door de kolonisten) ook wel de Dutch methode genoemd.

….blaze men, bij verpoozing, tabaksrook in het fondament.. Nadat men alvorens den endeldarm met den vinger, een lepelsteel of spatel, behoorlijk en voorzigtiglijk, geledigd hebbe…

De Inversie (ondersteboven) methode: Vroeger werden de mensen van de kustwacht (zeg nu reddingswezen) geselecteerd op grootte en vooral kracht. Dit omdat zij de inversie methode moesten kunnen toepassen. Bij de inversie methode werd het slachtoffer aan zijn enkels opgehangen. (onderste boven) Door het slachtoffer te laten zakken (uitademen) en weer op te trekken (inademen) werd gereanimeerd.

12

Reanimatie Deze methode werd voor het eerst beschreven in 1770. En in principe zit hier de basis van de huidige reanimatie in: het indrukken van de borstkast. Een andere methode ontwikkeld in 1773 is het vastbinden van het slachtoffer op een groot wijnvat. Door het heen en weer rollen zou de borstkast ingedrukt worden (adem uit) en door het terugrollen gaat de borstkast weer naar de normale positie en wordt er weer ingeademd. Veel van de methoden toegepast bij het reddingswezen van toen (zeg strandwacht) is gebaseerd op het in- en uitdrukken van de borstkast. Toch is er nog een methode die zeer de moeite waard is

De rennende of dravende Paard methode: In 1812 kreeg de Amerikaanse kustwacht een paard om een verdrinkingsslachtoffer te reanimeren. Als de drenkeling uit het water gehaald was, werd hij op het paard gelegd en vervolgens reed men het paard zo hard als men kon over het strand. Door het heen en weer schudden van het lichaam op de paardenrug, werd de borstkast ingedrukt (uitademen) en terug ion de normale positie, werd er weer ingeademd. In 1815 werd deze methode weer verboden, daar de burgers geklaagd hadden over de paardenpoep op de stranden. Een variant van deze methode is ook in Nederland toegepast. Hier werden de slachtoffers op een stier gebonden. De stier werd pijnlijk geraakt en door het wilde springen van de stier werd het slachtoffer gereanimeerd. Helaas heb ik nergens de reactie van het slachtoffer gevonden, die als hij bijkwam, bemerkte dat hij aan een stier vastgebonden was. (van schrik een acute hartstilstand?)

13

Reanimatie De Methode van Laborde: Bij deze methode pakt men de punt van de tong van de patiënt vast. Dit kan men doen met de zakdoek of een wasknijper. Men trekt de tong krachtig naar zich toe over de kin gedurende twee second tellen: eenentwintig, tweeëntwintig .Daarna laat men de tong weer gedurende twee seconden schieten. Men herhaalt dit driemaal. Met deze oefening wordt getracht een prikkel uit te oefenen op het braakcentrum en misschien ook op het ademhalingscentrum. Succes blijkt uit de slik – en braakneigingen al dan niet gepaard met het opslaan van de ogen. De methode van Laborde mocht je maar drie keer doen, omdat men binnen die tijd altijd succesvol was. Lukt het niet dan moest men vliegensvlug over gaan op een van de andere methoden. De methode van Laborde werd altijd als eerste toegepast. De methode van Sylvester: (1858) Bij de methode van Sylvester werd eerst het hoofd opzij gedraaid en de tong vastgelegd. Dit gebeurde met een touwtje: Tweemaal een mastworp om de tong en dan het touwtje aan het hoofd vastbinden. Men legt vervolgens de patiënt op de rug en plaatst een rol van ongeveer 10 centimeter onder de schouder. Deze rol kan men bijvoorbeeld maken door een jas op te rollen. De helper neemt plaats achter het hoofd van de patiënt , steunend op één knie, het andere been gebogen. De armen van de patiënt worden vastgepakt bij de elleboog: de duim aan de binnenzijde van de elleboogsplooi, de vingers aan de buitenzijde en el twee boven en twee beneden de elleboog, Begrijpt U het nog? Wij zullen deze methode niet helemaal beschrijven, doch U de plaatjes bij de beschrijvingen laten zien. (spreekt voor zich zelf)

14

Reanimatie Een aanvulling op de Sylvester methode was de Leidse handgreep.

Inademen

Uitademen

Spreekt voor zich De Methode van Schäfer: De methode van Schäfer voor kunstmatige ademhaling heeft enige uitleg nodig, daar bij het zien van de plaatjes het misschien niet geheel duidelijk is. De patiënt ligt op zijn buik. Het voorhoofd steunt op een van de gebogen armen. De helper gaat zó over de patiënt zitten , dat zich naast ieder heupgewricht een knie bevindt. Daarna plaatst hij de handen enigszins aan de zijkant van de rug , zó, dat de pink langs de onderste rib ligt. De helper brengt nu het lichaamsgewicht langzaam naar voren en dit drukt door de gestrekte armen gedurende twee seconden op het lichaam van de patiënt. (uitademing) Daarna wordt de druk weer gedurende twee seconden opgeheven, waarbij de handen op dezelfde plaats blijven . Dit wordt afwisselend herhaald en hierbij wordt dus ook geteld honderd en een , honderd en twee of eenentwintig tweeëntwintig.

15

Reanimatie De methode van Eve: De methode van Eve ook wel de wipmethode genoemd heeft vooral haar dienst bewezen tijdens de invasie van de Engelsen en Amerikanen in Normandië in 1944, toen men duizenden drenkelingen had te verzorgen. Deze methode schijnt vooral door haar eenvoud uitstekende diensten bewezen te hebben. En bij de Amerikaanse marine maakt men voor de kunstmatige ademhaling uitsluiten van de wipmethode gebruik (aldus de druk van 1955) De wipmethode werd 9 maal per minuut uitgevoerd: vier seconden met het hoofd omlaag en drie seconden met de voeten omlaag.

De methode van Holger Nielsen: Op de in Juli 1952 te Toronto gehouden 18e internationale Rode Kruisconferentie is de Deense methode Holger Nielsen aanvaard als de enige wijze, waarop het Rode Kruis, in alle landen met een Rode Kruisvereniging, kunstmatige ademhaling moet toepassen. 1.

De voordelen van deze methode zijn: Deze methode eist slechts zeer weinig snel te treffen voorbereidingen en kan daarom vlug beginnen.

2.

Deze methode vermoeit de helper praktisch niet en kan daardoor langdurig worden volgehouden.

3.

Deze methode kan gemakkelijk op een zwaar persoon worden toegepast.

4.

Deze methode geeft de helper de gelegenheid de patiënt warm te bedekken massage toe te passen, zonder de redder te hinderen.

16

Reanimatie De mond-op-mond methode: Vanaf 1940 werd de Mond-op-mond beademing gedurende de tweede wereldoorlog toegepast in het Amerikaanse leger. In 1973 is de reanimatie methode ontwikkeld tijdens de Vietnam oorlog, zoals wij die nu nog grotendeels kennen 1998 Reanimatie en AED. De laatste jaren van de 20e eeuw is het gebruik van een Automatische Externe Defibrillator (AED) toegestaan, zelfs voor personen zonder medische opleiding of ervaring. In 2002 definitief uit de wet BIG gehaald. Iedereen met een basiscursus AED-bediener of geldig EHBO-diploma kan deze bedienen. In geval van ventrikelfibrillatie is een AED het meest effectief. Er zijn momenteel ruim 40.000 AED's in Nederland.

Tot Slot. Aan diegene, die het afgelopen jaren vaak gemopperd hebben dat de reanimatie telkens veranderd en dat de methode die zij geleerd hebben, toch ook goed is, het volgende: Wees blij dat een mensen leven niet 600 jaar is. Anders had U heel wat methoden moeten leren F.Wubben.

Bronnen: Leerboek voor zwemonderwijzer J.J. Bauer en B Verwaal (1955) Internet: http://www.maastrichtse-reddingsbrigade.nl/index.php/ehbo/geschiedenis

17

Redacteurs gezocht: “Gossie! Mag ik dat ook zijn?”

Sinds het bestaan van het Brabants Verband Online zijn wij op zoek naar mensen die ons willen helpen met het maken van het blad. Onze doelstelling was en is: Brabants Verband Online is van en voor de leden. Het streven is uit elk rayon iemand te vinden. Helaas is ons dat tot nu toe nog niet gelukt.

Wie? Ik?

Ach, ik weet het wel wij zijn allemaal vrijwilligers hebben het allemaal druk genoeg en dan nog een nieuwe klus erbij nemen. Zal wel veel werk zijn.

Nou mensen dat vele werk valt wel mee. Wij brengen het blad drie maal per jaar uit. Dus U hoeft maximaal maar drie stukjes per jaar te schrijven. Wij komen zes maal per jaar in Berkel-Enschot samen voor een redactievergadering. U reiskosten worden vergoed (kilometervergoeding). Hoewel ik natuurlijk al jaren in de redactiecommissie en gelukkig niet objectief ben, kan ik U toch mededelen dat onder het genot van een bakje koffie er gezellig vergaderd wordt. Natuurlijk kan ik uit gaan leggen, waarom U mee moet doen en proberen U om te praten van een “Wie? IK? Naar een “Gossie! Mag ik ook mee doen?”. Maar wij met slechts drie redacteurs/ redactrices zouden wij heel erg blij zijn. Dus kom op lieve mensen. Trek de stoute schoenen aan en probeer het eens. Geef u zelf op bij [email protected]

F.Wubben

18

In het gekkenhuis. Ik moet vijftien, hooguit zestien geweest zijn toen ik voor het eerst verliefd was. En mensen dat was me wat. Vlinders in de buik, dansend door de binnenstad, zingend. Oh wat was het leven mooi. De liefde, ik had het ontdekt, sterker nog. Ik had het uitgevonden. Zo denk je dan als een kind van vijftien. Ik kon uren op de hoek van de Grote Marktstraat in Den Haag staan en het geluid van de vogeltjes nadoen. “Tjilp Tjilp prrewiet” Duizenden mensen passeerden mij, schudden hun hoofd, lachten naar mij, of wezen met hun vinger naar hun voorhoofd. Maar mensen het deerde mij niet. Ik was vijftien. Ik was verliefd.

Tot er ineens een grote agent voor mij stond “Wat zijn wij hier aan het doen?” bromde een zware stem van onder een te grote pet, terwijl twee bruine ogen mij doordringend aankeken. U moet wel begrijpen dat dit allemaal gebeurde in 1960. Dus voor de hippie tijd en voor de flowerpower. Wij hadden net de zware jaren vijftig achter de rug. Een periode van opbouw, discipline en gezag. “Wel?” klonk de bas nog een keer. “Nou, meneer agent” antwoordde ik beleefd. “ik doe het geluid van de vogeltjes na” “Waarom?” baste het kort. “Wel,” antwoordde ik “ik probeer het gebrek aan vogeltjes in onze binnenstad te compenseren” Het was te veel voor onze dooie diender. Ik werd in de boeien geslagen en tien minuten later zat ik op het politiebureau, Mijn vader werd gebeld, maar weer, met de standaard zin .”Hij kent de weg naar huis, dus hou hem maar vast, zolang als jullie denken, dat goed voor hem is” Hiermee was mijn lot bezegeld en zat ik dezelfde avond in het gekkenhuis. In die jaren noemden men de dingen nog gewoon bij de naam. Psychiatrische inrichtingen had men nog nooit van gehoord.

19

In het gekkenhuis. Zo,” zei de psychiater, de volgende ochtend, toen ik bij hem op de divan lag. “Zo, dus jij bent gek”. Het was meer een vaststelling dan een vraag. Ik knikte bevestigend “Ja, op Greetje”. “Mmm” mompelde hij, terwijl zijn ballpoint over het witte blocnotepapier kraste. “En weet zij dat ook?”. “Natuurlijk niet!” antwoordde ik blozend “Ben je soms gek?” “Ik niet, maar jij wel” sprak de psych, “Ben je soms bang van vrouwen?” “Neen,” antwoordde ik “Eerder voorzichtig”. Op zijn “Hoezo?” kwam mijn volgende uitleg. Op dansles, twee weken geleden, vroeg ik een meisje ten dans. De deerne keek mij aan en zei “Ik dans niet met een kind”. De pen kraste weer op papier, terwijl hij mompelde; “Ach ja, afwijzing, roept altijd agressie op”. “Klinkklare onzin !” riep ik uit. Ík heb haar juist mijn excuses aan geboden! Ik heb haar geantwoord; “Oh sorry hoor, ik wist niet dat je zwanger was” Met een “Knettergek!” stond ik weer op de gang

Ik moet eerlijk zeggen dat ik de drie maanden in het huis een geweldige tijd gehad heb. Ik heb zeer interessante mensen ontmoet, zoals Napoleon, Jezus, Einstein, Plato en Ari Stoteles. Natuurlijk waren er ook gekken in het tehuis. Zoals de hoofdverpleegster, die meende dat er elke ochtend on 6 uur de temperatuur opgemeten moest worden, alsof dat niet om elf uur zou kunnen, zodat een mens een fatsoenlijke nachtrust kan hebben.

Met Ari (Ari Stotales) had ik het meest contact. Uren konden wij filosoferen. “Wub”, zei hij eens “Een intellectueel is primair een ondernemer. Iemand die leeft van het geven van meningen, aandacht trekken en reacties uitlokken. De meningen moeten vooral goed aanslaan, maar behoeven niet noodzakelijkerwijs goed doordacht te zijn. Sterker nog als je er lang en goed over nadenkt, zie je ook de keerzijde van de medaille en ga je nuances aanbrengen. Maar ja dat trekt minder aandacht en levert minder tumult op.

Ari Stotales

20

In het gekkenhuis. Waarom ik U dit vertel? Ach ik weet het niet. Wij zijn nu vijftig jaar later. Ik weet nu dat de vlinders van verliefdheid in de buik, na een tijd, grote vette dikke bromvliegen worden. Als ik in de stad loop, zie ik veel mensen lopen met hun hand aan het oor, kakelend tegen een stuk plastic als kippen zonder kop. (mijn vogeltjes waren toch ludieker). Onze intellectuelen (Politici) praten over Kutmarokkanen . En weet je (vergeef mij de woorden) maar ik stam nog uit de tijd dat kut en Marokkanen twee verschillende woorden waren. Neem de Euro. Elk nadenkend mens had kunnen weten dat het fout zou gaan. In de Zuid-Europese landen was er elk jaar een dikke inflatie, Neem de lire. Die is van één gulden nog wat in 25 jaar gedevalueerd naar 0.001 cent. Voor een brood betaalde je meer dan een miljoen lire. Van de week was het op het journaal, dat de overheden na 9/11 miljoenen geïnvesteerd hebben om de e-mails, twitters, faceboek, sms’jes of wat dan ook te lezen. Als je je mobieltje aan hebt, weten zij precies waar je bent. Maar niemand protesteert! “Ach” zei mijn buurman, “Ik heb niks te verbergen, zo mogen van mij alles weten”. Wetende dat 75% van het internetverkeer porno is, vroeg ik hem vriendelijk. “Ook dat je gisteravond twee uur porno heb zitten kijken?” Zijn hoofd werd rood en hij stamelde “Hoe weet je…”Om zich vervolgens te herstellen met “Ach jij verrekte linkse intellectueel”. “Ho ho” antwoordde ik lachend “Geen intellectueel, ik denk zelf”

Wub

21

Onderscheidingen Mevr. Aken van-Steen van C. Dhr. Bakker W. Dhr. Dorst H. Mevr.Huijsmans-vd. Noort E.C.A.M. Dhr. Huybregts C.J.F.A. Mevr. Vugt van-vd. Noort C.A.M. Dhr. Zwart de A. Dhr. Jacobs C. Mevr. Hendriks-Thijs G.E.L. Mevr. Diepen v.-Deursen v. A.G.M. Dhr. Janssen G. Dhr. Mulders A.M. Dhr. Bodt de J. Dhr. Bodt de P. Dhr. Westen P.A.W. Dhr. Summeren van G.

Dinteloord Dinteloord Dinteloord Dinteloord Dinteloord Dinteloord Dinteloord Someren Someren Someren Empel Empel Raamsdonksveer Raamsdonksveer Raamsdonksveer Schaijk-Reek

Ver. Zilver 11-6-2012 Ver. Zilver 11-6-2012 Ver. Goud 11-6-2012 Ver. Brons 11-6-2012 Ver. Zilver 11-6-2012 Ver. Brons 11-6-2012 Ver. Brons 11-6-2012 Ver. Brons 11-6-2012 Ver. Zilver 11-6-2012 Ver. Zilver 11-6-2012 Ver. Zilver 04-9-2012 Ver. Zilver 04-9-2012 Ver. Brons 22-9-2012 Ver. Zilver 22-9-2012 Ver. Zilver 22-9-2012 Tek. Brons 02-9-2012

De heren Ad Mulders en Gerard Janssen van de vereniging uit Empel

27

“Als verkiezingen Iets zouden veranderen, Waren ze allang verboden”?