Boogh gaat fietsend door Veenendaal op duofiets

Boogh gaat fietsend door Veenendaal op duofiets

Jaargang 8, nummer 1, april 2014

Boogh opent centrum in Nieuwegein Column Booghtrein Rolling on Wheels voor Stichting on Wheels 1

Redactioneel

Boogh magazine Jaargang 8, nummer 1, april 2014 Redactie Pieter Houtman, Gert-Jan van Zetten, Anuschka Kruidhof Redactieraad Paul Verbaarschott, Marian Kok Vormgeving Anuschka Kruidhof Geredigeerd door Maaike de Lange Kopij volgend nummer Inleveren voor 18 juli 2014 Digitale versie Boogh magazine is ook digitaal beschikbaar op www.boogh.nl. Advertentie Ook een advertentie in Boogh magazine plaatsen? Stuur dan een mail naar [email protected] voor meer informatie. Lezers die niet langer prijs stellen op toezending van Boogh magazine of juist meer exemplaren willen ontvangen, kunnen contact opnemen met [email protected] Opgenomen artikelen vertolken niet noodzakelijkerwijs de mening van Boogh. 2

Boogh Hendriklaan 7 3481 VR Harmelen 0348 442466 [email protected]

Hebt u nieuws? Laat het weten aan [email protected]

Op de cover Hetty van Oldeniel [directeur-bestuurder Boogh] en Annemarie van de Sar [voorzitter bestuur van de Sar foundation] maken een proefritje op de nieuwe duofiets. pag 27

Voor u ligt de 25ste uitgave (het proefnummer dat in 2006 verscheen meegerekend) van Boogh magazine. In al die jaren hebben veel mensen aan het magazine meegewerkt. Wat personele bezetting betreft, is er een aantal wijzigingen geweest. Het magazine zelf heeft in al die tijd ook wat veranderingen doorgemaakt. Zo is het aantal pagina’s uitgebreid tot 24. Het meest in het oog springend zijn de uiterlijke veranderingen. Al snel werd de voorkant full colour; tegenwoordig wordt het hele magazine in full colour uitgebracht. Natuurlijk ging het magazine ook mee met de nieuwe huisstijl van Boogh, die vorig jaar werd geïntroduceerd. Er zijn veel artikelen gemaakt waarin Boogh en haar onderdelen van verschillende kanten zijn belicht en waarin veel cliënten en medewerkers aan het woord zijn geweest. Iets wat niet aan bod is geweest, is de Raad van Toezicht. Dat wordt in dit magazine ruimschoots goedgemaakt met een artikel, waarin de leden zich voorstellen en verteld wordt wat de Raad van Toezicht doet. Medio december van het afgelopen jaar brachten cliënten, medewerkers en directeur-bestuurder Hetty van Oldeniel een bezoek aan de Tweede Kamer. Ze werden hier hartelijk ontvangen door de SP. Doel van het bezoek was de overhandiging van een petitie met brieven van cliënten aan staatssecretaris Van Rijn. In deze brieven beschrijven cliënten van Boogh dat ze zich zorgen maken over de toekomst van de zorg voor mensen met hersenletsel, en geven ze aan dat ze in de toekomst ook graag gebruik blijven maken van de professionele ondersteuning zoals Boogh die biedt. In dit magazine een verslag van dit gezellige en succesvolle bezoek. Maar dit magazine biedt nog veel meer, zoals een interview met IJsbrand Eilers, coördinerend begeleider van Boogh Utrecht Leidsche Rijn, een gastcolumn van de manager van Boogh Veenendaal, Petra Aalders, en een artikel over Rolling On Wheels, een evenement van Stichting On Wheels. Deze stichting zet zich in voor kinderen, volwassenen en ouderen met een (ernstige) beperking. Zoals gezegd staat er nog veel meer in dit magazine; tijd om deze eerste pagina om te slaan. Veel plezier bij het lezen van deze 25ste uitgave van Boogh magazine! De redactie De redactie

Inhoud Boogh in een veranderende zorgwereld Hetty van Oldeniel

4

Boogh Behandeling

5

Handicap in het nieuws

6

Rolling on Wheels voor Stichting on Wheels door Pieter Houtman en Gert-Jan van Zetten

8

Bezoek aan de Tweede Kamer

10

Activiteit uitgelicht Boogh Jongeren

11

Stellingname

12

Met vrijwilligerswerk terug in je kracht

13

Column: Luisterend oor door Pieter Houtman

15

Wat doet de Raad van Toezicht eigenlijk? door Marian Kok en Carel de Vries

16

Fietsen opknappen voor Stichting Leergeld Utrecht door Jan Willem den Duyn

18

Column: Groen door Gert-Jan van Zetten

19

Boogh Utrecht Centrum, voorheen de Paraplu, stelt zich aan u voor door Sylvester van Oort en Els Koorevaar

20

Onbeperkt houdbaar CD-recensie: Blaudzun

21

Boogh is meer dan m’n werk Intervieuw met IJsbrand Eilers

22

Onbeperkt houdbaar Recensie: Donker Utrecht

23

Boogh opent centrum in Nieuwegein

24

Column: Booghtrein door Petra Aalders

25

EINDHOVEN in Utrecht werkt samen met Boogh

26

Boogh gaat fietsend door Veenendaal met duofiets

27

3

Boogh in een veranderende zorgwereld Met de opkomst van de participatiemaatschappij verandert er veel in de zorgwereld. Het uitgangspunt is dat iedereen actief deelneemt aan de samenleving. Ook mensen met een lichamelijke beperking en/of mensen met hersenletsel. In het vorige magazine heb ik u meegenomen in de veranderende wet- en regelgeving: Den Haag, de Tweede Kamer, de wetgevingen Wet langdurige zorg (Wlz ligt nu bij de Tweede Kamer), de Wmo en de Zvw. Dit keer houd ik het dichter bij huis. Het huis van Boogh. Ik vertel u meer over de ontwikkelingen in het huis van Boogh zelf. Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is hersenletsel dat gedurende iemands leven ontstaat. De gevolgen van hersenletsel zijn zeer ingrijpend en treffen de persoon met hersenletsel en zijn sociale netwerk. Een sociaal netwerk bestaat uit familie, vrienden en andere betekenisvolle mensen in de omgeving, met wie de persoon duurzame banden onderhoudt. NAH heeft grote gevolgen op lichamelijk, cognitief, sociaal en emotioneel gebied. Zowel de persoon met NAH als zijn sociale netwerk komen voor nieuwe en vaak grote uitdagingen te staan om hun leven weer te hervatten. De medische behandeling in het ziekenhuis en de revalidatie in het revalidatiecentrum richten zich op een zo groot mogelijk herstel van de beschadigde functies. Daar waar geen herstel meer mogelijk lijkt, wordt gezocht naar aanvullende, compenserende of vervangende middelen. Na de beëindiging van de medische behandeling vallen mensen met hersenletsel en hun sociale netwerk vaak in een groot zwart gat, en gaat de chronische fase in. Binnen de chronische fase onderscheiden we de re-integratiefase en de stabilisatiefase. De re-integratiefase duurt ten minste 2 tot 3 jaar. Daarna komt de stabilisatiefase. Deze duurt het hele leven. In de re-integratiefase ligt de nadruk op het leren leven met de gevolgen van NAH en het in stand houden van het sociale netwerk. Er is in deze fase veel behoefte aan ondersteuning bij het zoekproces naar nieuwe mogelijkheden voor zichzelf en in de samenleving. Door de gevolgen van hersenletsel tijdig te ontdekken en de juiste zorg te bieden, kan veel onnodig leed worden voorkomen, en er is op den duur zelfs sprake van minder zorgconsumptie. Boogh zet zich al jaren in om mensen met hersenletsel in deze fase te ondersteunen door samen te werken aan een optimale zelfredzaamheid en reintegratie! Met als motto: “terug in je kracht”! Boogh hanteert vier pijlers waarop zij haar dienstverlening baseert voor cliënten en het sociale netwerk: begeleiden, behandelen, trainen en re-integreren. We zien dat het cliënten steeds vaker lukt om door begeleiding vrijwilligerswerk of andere vormen van actieve sociale deelname te realiseren. Dit vraagt intensieve begeleiding 4

en een lange adem. De functie van begeleiding richt zich wel steeds meer op reintegratie. Ook bijvoorbeeld door steeds meer cliënten te begeleiden bij productmatig werken, bijvoorbeeld voor de webwinkel BooghGoed. De functie behandeling in de chronische fase heeft twee doelstellingen: nog trainen waar restcapaciteit aanwezig is (op welk aandachtsgebied dan ook) of het tegengaan van achteruitgang. Hiervoor bieden we kortdurende trainingen aan. Kortdurende vormen van dienstverlening gaan hiermee naast langduriger trajecten lopen. We willen deze vormen van dienstverlening ook steeds dichter bij de burger aan gaan bieden in Midden-Nederland. Daar waar het kan! Een uitzondering op het aanbieden van onze dienstverlening op elke locatie, vormt Boogh Arbeidsreintegratie in de Bilt, een gespecialiseerd onderdeel van Boogh dat zich richt op arbeidsre-integratie van mensen met NAH of een autistische spectrumstoornis met normale begaafdheid. Boogh Arbeidsre-integratie begeleidt bij verzuim en re-integratie, ondersteunt werkzoekenden in het zoeken naar een (nieuwe) baan en coacht werknemers in hun huidige functie (jobcoaching). Met dit brede aanbod heeft Boogh een pakket dat op elke trede van de participatieladder passende ondersteuning en begeleiding biedt. Per januari 2014 is Stichting de Paraplu (een welzijnsorganisatie/ontmoetingscentrum voor mensen met een lichamelijke beperking of chronische ziekte in de stad Utrecht) gefuseerd met Stichting Boogh. Het afasiecentrum van Boogh bevindt zich in het gebouw van de Paraplu. Hiermee heeft Boogh twee locaties in de stad Utrecht gekregen: een centrum in de wijk Leidsche Rijn en een centrum (inclusief afasiecentrum) dichter bij het stadscentrum van Utrecht. In het afasiecentrum bieden we momenteel vier dagen per week begeleiding en behandeling aan. We willen op alle locaties zoveel mogelijk al ons hele dienstverleningspakket gaan aanbieden. Daarom zullen we bijvoorbeeld de dienstverlening vanuit het afasiecentrum binnenkort ook in de gemeenten Amersfoort en Veenendaal aanbieden. Dichter bij de burger aanbieden waar het kan! Daarnaast is Boogh ook gevestigd in het centrum van Quarijn in Wijk bij Duurstede. Het prachtige pand is kort geleden officieel geopend. Wij zijn in Wijk bij Duurstede ondertussen drie dagen per week geopend, in plaats van

de twee dagen bij de start. In de gemeenten Driebergen en Zeist ontwikkelen we onze dienstverlening samen met welzijnsorganisatie Welnúh. We zijn gestart met een ‘Boogh in de Buurt’. Binnenkort opent Boogh haar deuren in de gemeente Nieuwegein. Wij hebben een gedeelte gehuurd in de ‘Nieuwe Baten’ in Nieuwegein, een ruimte die grenst aan de ruimte die welzijnsorganisatie MOvactor huurt aan het zogenaamde ‘buurtplein’ in Nieuwegein. Ook hier willen we alle typen dienstverlening aan gaan bieden voor mensen met hersenletsel. Met als altijd het belangrijkste doel: het optimaliseren van de zelfredzaamheid op de participatieladder. In dit kader draait de webwinkel BooghGoed alweer een half jaar en verloopt de verkoop gestaag. In samenwerking met Coffeemania opent Boogh naar alle waarschijnlijkheid binnenkort een lunch/koffieroom/winkel in de stad Utrecht. Doelstelling ook hier is participatie in de samenleving door het creëren van werkervaringsplaatsen voor mensen met hersenletsel. Dit doen we momenteel ook al in samenwerking met ‘Eindhoven’ op de Oudegracht

10 in Utrecht. In deze ruimte exposeren jonge ontwerpers uit Eindhoven. Tevens is er een koffiebar en zijn er werkplekken en dergelijke. We zijn heel tevreden met deze samenwerking. Ook ‘Eindhoven’ is onlangs officieel geopend. Ik hoop de lezer een doorkijkje te hebben gegeven in hoe en waar Boogh haar dienstverlening aanbiedt en wil aanbieden, en waar de ontwikkelingen in de dienstverlening zich voordoen. In een notendop weliswaar, maar ik vond het toch aardig om u even mee te nemen op de weg die Boogh begaat. Een weg die wij met passie en een sterke gedrevenheid afleggen, inspelend op de vragen die cliënten ons voorleggen en waar wij een passend antwoord op willen kunnen blijven geven. Met een warme voorjaarsgroet, Hetty van Oldeniel Directeur-bestuurder Boogh

Boogh Behandeling Boogh biedt sinds enig tijd naast begeleiding ook behandeling voor mensen met hersenletsel in de chronische fase. Deze fase sluit aan op de revalidatiefase. In de chronische fase krijgen mensen te maken met de (blijvende) gevolgen van hersenletsel en de gevolgen voor het dagelijks leven. De revalidatiefase is voorbij, maar er zijn nog veel vaardigheden te trainen, die functioneren in het dagelijks leven beter mogelijk maken. Bij Boogh bieden we doelgerichte training van vaardigheden in groepsverband. Deze training is gericht op herstel van vaardigheden en/of gedrag.

deskundigen.

Een nieuwe plek in de maatschappij innemen Tijdens de behandeling hebben we aandacht voor de rol die iemand vervult in de maatschappij. Wij kijken hoe iemand omgaat met zijn beperking, hoe het dagelijks leven verloopt en waar men tegenaan loopt. Welke vaardigheden kunnen getraind of onderhouden worden die het functioneren makkelijker maken? Mensen leren nieuwe technieken en nieuwe methoden die ze kunnen toepassen in hun dagelijkse leven.

•Kortdurende trajecten / trainingen: hierbij neem je deel aan een training die een vaste begin en einddatum heeft en een gemeenschappelijk doel heeft, zoals bijvoorbeeld een valtraining.

Behandeling in groepen

Boogh biedt deze behandeling ook aan voor mensen die al cliënt zijn bij Boogh. Het is wel belangrijk dat er een speciale indicatie voor wordt aangevraagd. Mocht u interesse hebben in behandeling, neem dan contact op met een van onze maatschappelijk consulenten

De behandeling vindt plaats in groepen. Bij de behandeling gebruiken we verschillende methodieken die mensen helpen beter te functioneren in het dagelijks leven. We stemmen de keuze van de methodiek af op de persoonlijke leerdoelen. Een belangrijk aspect bij de behandeling in groepen is het leren van elkaar en van (ervarings-)

Het team

De behandeling wordt geboden door een (multidisciplinair) team van deskundigen op het gebied van hersenletsel.

Behandelvormen We bieden drie verschillende vormen van behandeling: •Persoonlijke trajecten: hierbij neem je deel aan de activiteiten in het centrum van Boogh en werk je aan persoonlijke doelen.

•Doorlopende behandelgroepen: hierbij kun je deelnemen aan groepen die doorlopend gegeven worden, maar die wel een gemeenschappelijk doel hebben.

Ook voor reeds bestaande cliënten

5

H

andicap in het nieuws Toegankelijk Sotsji

Gehandicapt model poseert voor De Bijenkorf

Rusland

dankzij

Van der Putten: “Het is erg belangrijk dat we meer diversiteit in de modewereld gaan zien. Ik ben dan ook erg blij dat De Bijenkorf het aandurft om mij in de app als onderdeel van de nieuwe LiveFashionLive campagne te casten.” Het Helmondse model was eerder te zien in fotoshoots voor Cosmogirl, Elle en Playboy.

Dankzij Sotsji staat toegankelijkheid beter op de kaart in heel Rusland. Ongeveer 200 Russische steden hebben Sotsji als voorbeeld genomen om hun stad toegankelijker te maken voor mensen met een handicap. Door de Paralympische Winterspelen in Sotsji hebben wordt in stadsplanning en architectuur meer rekening gehouden met toegankelijkheid voor mensen met een beperking. Nieuwe normen worden nu gebruikt om de ruimtelijke omgeving te laten voldoen aan de behoeften van mensen met een handicap. Sotsji dient hierbij als voorbeeld. Het was de eerste stad in Rusland die een programma opstelde om de stad toegankelijk te maken. Alles wat werd gebouwd voor de spelen, stadions, hotels, wegen, sportfaciliteiten en de openbare infrastructuur moest voldoen aan de opgestelde toegankelijkheidseisen.

Fietsen ondanks MS, een herseninfarct of een dwarslaesie

De BerkelBike is een kruising tussen een handbike en een ligfiets. Je fietst met je armen, waarna de trappers gaan draaien en je benen automatisch meebewegen. Hij is oorspronkelijk ontwikkeld voor mensen met een dwarslaesie. Eenmaal op de markt bleek hij ook zeer geschikt voor mensen met weinig kracht in hun benen, bijvoorbeeld door MS. Het idee ontstond toen scheikundige en bewegingswetenschapper Rik Berkelmans een artikel las over een onderzoek naar elektrostimulatie bij dwarslaesie. Hij miste daarin de praktische toepassing voor het dagelijks leven en is zelf in het onderwerp gedoken. De ontwikkeling van de fiets, in samenwerking met de Radboud Universiteit en de Sint Maartenskliniek, duurde uiteindelijk vijf jaar. Het absolute voordeel van de fiets is de combinatie van bewegen met armen en benen: ideaal om conditie en beenfunctie te trainen. Meer informatie: www.berkelbike.nl 6

Het Nederlandse model Debbie van der Putten is te zien in een fotoshoot in de Bijenkorf applicatie. Van der Putten verloor op 19-jarige leeftijd haar arm bij een busongeluk in Zuid-Frankrijk, maar heeft de passie om model te willen zijn nooit opgegeven. Sindsdien maakt het model zich hard voor mensen met een beperking.

Bron: www.nu.nl

Dove rolmodellen in film

Niet naar school gaan omdat je doof bent; in veel ontwikkelingslanden is dat de praktijk. Kika Meereboer maakte een film over dove Kenianen die een rolmodel kunnen zijn voor andere doven. Ze wil Kenianen laten zien dat doven net zo veel kunnen bereiken als horenden.

De Paralympische Winterspelen in Sotsji hebben ook de gehandicaptensport in Rusland een belangrijke impuls gegeven. Sinds 2006 zijn er drie keer zo veel mensen met een handicap actief geworden in de sport.

Slechts vijf procent van de dove kinderen in Kenia gaat naar school. Dat komt vooral door de manier waarop er over doven wordt gedacht: ze zouden niet kunnen leren. Kika Meereboer – zelf doof – maakte daarom een korte film over dove Kenianen die succesvol in het leven staan. “In de dorpjes is het bewustzijn van wat dove kinderen kunnen nog heel klein,” zegt Meereboer. “Ouders investeren alleen in hun horende kinderen en weten niet hoe ze met hun dove kind moeten communiceren.” In de film Deaf Rolemodels in Kenia toont ze acht dove Kenianen die succesvol omgaan met hun handicap. Mereveld maakte de film, die eind februari in première ging, in opdracht van Kentalis International, een organisatie die o.a. kennisuitwisseling over dovenonderwijs bevordert.

Bron: www.ango.nl

Bron: www.leefwijzer.nl

Aangepast snowboarden

Tim Helming en Bart Peeters hebben allebei een beperkte beenfunctie. Bij Tim komt dit door spina bifida, hij zit het grootste deel van de dag in een rolstoel. Bij Bart komt dit door celebrale parese (hersenverlamming), hierdoor is hij vanaf zijn geboorte spastisch. Samen met het bedrijf Prodaptive en studenten uit Delft en Den Haag ontwikkelden zij een snowboard voor mensen met een beperkte beenfunctie. Helming: “Op ons snowboard – met een zitframe en armsteunen – neem je dwars op het board een bijna staande houding aan en benut je ook de eventuele restfunctie van de benen. Net als regulier snowboarden is zitsnowboarden een sport die je moet leren. Ik heb zelf spina bifida en kon al na 3 middagen mijn eerste bocht maken.” Meer informatie: www. prodaptive.nl Bron: UWV Perspectief 7

Rolling On Wheels voor Stichting On Wheels Van 27 juni tot en met 5 juli 2014 vindt de vierde editie van Rolling On Wheels plaats. Esther van den Aardweg doet voor de tweede keer mee aan dit evenement van Stichting On Wheels. Door Pieter Houtman en Gert-Jan van Zetten

Stichting On Wheels uit het Zuid-Hollandse Maasdijk zet zich al sinds 1997 in voor kinderen, volwassenen en ouderen met een (ernstige) beperking, zoals de ziekte van Duchenne. De stichting is opgericht door Roel en Marijke Sentges. Roel en Marijke zijn de ouders van Nik en Jessy, twee zoons bij wie in 1992 de ongeneeslijke spierziekte van Duchenne werd geconstateerd. Door een vakantie in 1996 met hun jongens, die niet zo lekker liep, kregen Roel en Marijke het idee om een aangepaste camper te laten bouwen. Dit vormt de basis van Stichting On Wheels, die graag kinderen en hun ouders, maar ook volwassenen of ouderen het ongebonden vakantiegevoel of een onbezorgd dagje uit biedt. Dat maakt de stichting mogelijk door de uitleen van aangepaste vervoer- en kampeermiddelen en chalets, en de organisatie van leuke activiteiten. Rolling On Wheels heeft als doel zoveel mogelijk geld op te halen voor Stichting On Wheels. Daarmee wordt bijgedragen aan de continuïteit van de stichting. Maar de stichting heeft dit jaar ook een specifiek doel voor ogen: de oudste aangepaste camper van Stichting on Wheels is inmiddels veertien jaar oud en is aan vervanging toe. Net als bij de drie voorgaande, succesvolle edities (2008, 2010 en 2012) zetten ook dit jaar zestien jongeren met een beperking – het merendeel van de deelnemers heeft Duchenne – zich in voor dit doel. Ze doen dit door in een week tijd een route van zo’n 300 kilometer in hun rolstoel door Nederland af te leggen. De jongeren worden hierbij ondersteund door een grote groep vrijwilligers, waaronder een motorbegeleidingsteam, twee rolstoelmonteurs en twee mensen voor de catering. Een van de deelnemers is Esther van den Aardweg (29) uit Leiden, zij is zwaar spastisch. In 2012 reed zij voor het eerst mee.

Waar verheug je je het meest op? Esther: “Vooral op het rijden van mooie ritten, veel gezelligheid en ik hoop natuurlijk op een mooi totaalbedrag voor een nieuwe camper.”

In hoeverre ben je nu al bezig voor Rolling On Wheels 2014? Esther: “De grote taak van alle deelnemers is om een sponsorbedrag bij elkaar te sprokkelen. Daar ben ik vanaf oktober al mee bezig.”

Hoe kan iemand jou sponsoren tijdens Rolling On Wheels 2014? Wat is jouw reden om mee te doen aan Rolling On Wheels? Esther: “Ik zet me in voor deze stichting omdat ik in 2011 een goede vriend ben verloren aan de gevolgen van Duchenne. Hij was zeer actief voor deze stichting en heeft ook een keer meegedaan aan Rolling On Wheels. Op deze manier kan ik hem op een positieve manier gedenken, en zet ik ook ‘zijn werk’ voort. Dit geeft mij een zeer goed gevoel.”

Esther: “Je kunt een bijdrage storten op NL33 INGB 0000 180622 t.n.v. Rolling On Wheels o.v.v. E. van den Aardweg. Elke euro is welkom! Ook kun je een armbandje of sjaal bestellen op www.handmadebykathleen.nl. Van iedere verkochte armband gaat 1 euro naar Stichting On Wheels en van elke sjaal 2 euro.”

Wil je nog iets toevoegen? Esther: “Op www.rollingonwheels.nl kun je meer informatie vinden over sponsoring en de route, en kun je ook alle nieuwtjes bijhouden. Daarnaast zal er tijdens de tocht verslag worden gedaan.”

Ook lenen bij Stichting On Wheels? De aangepaste campers en chalets, rolstoelbussen en andere middelen van Stichting On Wheels zijn tegen gereduceerde tarieven beschikbaar voor alle kinderen en volwassenen met een ernstige beperking, zoals Duchenne. Iemand die een van de middelen wil lenen, moet wel donateur of vriend van de stichting zijn of worden. Meer informatie kunt u vinden op: www.stichtingonwheels.nl

Hoe heb je de vorige editie van Rolling On Wheels ervaren? Esther: “Tijdens de vorige editie heb ik mijn ogen uitgekeken. De groep was supergezellig! Een goede sfeer. We reden een mooie route. Zowel door de stad als door de meer afgelegen gebieden. En er was ongelofelijk veel support voor ons.”

Wat is het leukste wat je tijdens die week hebt meegemaakt? Esther: “Moeilijke vraag. Ik heb zoveel leuke dingen meegemaakt in die week. Maar de militaire erehaag heeft, denk ik, de meeste indruk gemaakt.”

De totale route is zo’n 300 kilometer. Rijdt iedere deelnemer de hele afstand of is het meer een estafette? Esther: “We rijden inderdaad in estafettevorm.” De route begint op 27 juni in Den Helder en gaat via Bergen, Volendam, Amsterdam en Ermelo terug naar Amsterdam, Noordwijk, Scheveningen en het Westland, waar de route op 5 juli eindigt. Zo beleven de deelnemers en vrijwilligers een unieke week met elkaar en halen ze ook geld op voor Stichting On Wheels.

Waar slapen jullie tijdens deze week? Esther: “We hebben meerdere slaapplaatsen deze week. Waar we precies slapen, weet ik (nog) niet. Wat ik wel weet, is dat er een trailer meerijdt waarin onder andere zestien hoog-laagbedden staan.” 8

9

Bezoek Tweede Kamer & overhandiging petitie aan Van Rijn groot succes!!

A

ctiviteit uitgelicht In iedere uitgave van Boogh magazine wordt een activiteit die in een van de centra van Boogh op het programma staat in de schijnwerpers gezet. Deze keer zijn het een paar activiteiten, want onze aandacht richt zich op een dag bij Boogh Jongeren in Utrecht. Door Jytta Boele

Boogh Jongeren Iedere vrijdag organiseert Boogh in Utrecht een dag en avond speciaal voor jongeren met hersenletsel, een lichamelijke beperking of een chronische ziekte. Tijdens de bijeenkomsten kunnen cliënten (jongeren tot en met 38 jaar) contact leggen met leeftijdsgenoten en met elkaar activiteiten ondernemen. Samen met de begeleiding wordt een programma gemaakt dat aansluit bij wensen en vragen. Er is ruimte om zowel in groepsverband als individueel iets te ondernemen. Vaste onderdelen van Boogh Jongeren zijn boodschappen doen, koken en samen eten. Daarnaast worden er activiteiten georganiseerd als theatersport, muziek, sport & spel, groepsdiscussie en film kijken. Ook is er de mogelijkheid om aan activiteiten deel te nemen die kennis en vaardigheden vergroten. Denk bijvoorbeeld aan training op het gebied van sociale vaardigheden en assertiviteit, of bespreken wat gezonde voeding is en leren hoe je dat klaarmaakt.

Op woensdag 18 december was het zover: Boogh cliënten, medewerkers en bestuurder meldden zich aan de Lange Poten 4 in Den Haag. De warme ontvangst door de Socialistische Partij (SP), de grote kerstboom en statige hal zetten de sfeer voor een gezellige en succesvolle dag neer. Doel van het bezoek was de overhandiging van een petitie met brieven van cliënten aan staatssecretaris Van Rijn. In deze brieven beschrijven cliënten van Boogh dat ze zich zorgen maken over de toekomst van de zorg voor mensen met hersenletsel. Die zorg wordt straks uit verschillende potjes betaald en er moet bezuinigd worden. Cliënten willen in de toekomst graag gebruik blijven maken van de professionele ondersteuning zoals Boogh die biedt. Rond half een kwam Van Rijn de petitie aannemen in de centrale hal van het Tweede Kamergebouw. Wij konden een toelichting geven op de petitie en er was gelegenheid om even informeel met de staatssecretaris en Renske Leijten van de SP te praten. Een cliënt van Boogh overhandigde op persoonlijk initiatief een kunstwerk aan Renske Leijten. Van Rijn beloofde in zijn hervormingsplannen aandacht te hebben voor de groep mensen met hersenletsel, en daar was het allemaal om 10

begonnen natuurlijk. Verder zal hij Boogh ook nog een keer bezoeken. Beleidsmedewerker Eva Bakker van de SP had vervolgens een lekkere lunch voor het Boogh- gezelschap geregeld. Helemaal super was het bezoek van SP-lijsttrekker Emile Roemer. Hij lichtte zijn zorgpunten toe rond de gehandicaptenzorg en de thema’s waarop de SP verbetering wil. Door de gezellige sfeer was er ruim de tijd om met elkaar van gedachten te wisselen. Op verzoek van een cliënt bezoekt Emile Roemer in juni Boogh. Daar kijken we naar uit! Parallel aan het debat over de hervormingen in de langdurige zorg in de Tweede Kamer wandelde de Booghgroep door de gangen van het gebouw. Deze rondleiding was een mooi slotstuk van ons bezoek. Samen hebben we Boogh, haar cliënten en de behoefte aan goede zorg voor mensen met hersenletsel succesvol op de agenda gezet. Daar mogen we trots op zijn. Een topdag, die ook gezellig, leerzaam en leuk was.

Een willekeurige vrijdag in februari bij Boogh Jongeren Tussen 13.30 en 14.00 uur arriveren de meeste jongeren bij Boogh Utrecht Centrum (voorheen de Paraplu). We hebben de Burgemeester Norbruishal tot onze beschikking, een ruime zaal met een paar kleine zitjes en een lange tafel. Er zijn openslaande deuren naar het terras, waar we in de zomer vaak zitten. De zaal grenst aan een grote open keuken. Een of twee medewerkers, een stagiaire en een vrijwilliger zorgen ervoor dat de koffie en thee klaarstaan. Meestal starten we de middag aan de lange tafel. Jongeren druppelen langzaam binnen en worden zo nodig uit hun jas geholpen. Aan tafel wordt gesproken over wat de verschillende jongeren de afgelopen week hebben meegemaakt en wat de plannen voor het aankomende weekend zijn. Daarna maken we gezamenlijk een boodschappenlijstje en wordt er besloten wie er mee gaan boodschappen doen en wie er achterblijven om deel te nemen aan de geplande activiteit. De activiteit van de dag is een muziekspel. De groep wordt in twee teams verdeeld. De ‘spelleider’ zit achter een laptop met geluidsboxen. Telkens wordt er een muzieknummer afgespeeld. De teams moeten raden wie

de artiest is en hoe het nummer heet. De twee teams gaan aardig gelijk op en iedereen is expert in een bepaald muziekgenre. Er wordt luid geroepen en gelachen, en af en toe wordt er een beetje vals gespeeld door degene die de score bijhoudt. Wanneer de boodschappen gearriveerd zijn, gaat een aantal cliënten naar de keuken. We eten deze avond tagliatelle met zalm en spinazie. Terwijl er op de achtergrond muziek klinkt, wordt in de keuken flink gehakt, gesneden, gekookt en gebakken. Tegen 17.30 uur wordt de tafel gedekt. Als het eten klaar is, neemt iedereen plaats aan de lange tafel en eten we gezamenlijk onze pastamaaltijd. Tijdens het eten bespreken we wat er voor volgende week op het programma staat. Er is een discussie gepland, maar het onderwerp moet nog bedacht worden. Er wordt geopperd om het over de Olympische Spelen in Sotsji te hebben. Daarnaast is er interesse om over de zin en onzin van geweld te discussiëren. Na het eten wordt er afgeruimd en afgewassen. Gelukkig staat er een grote vaatwasmachine in de keuken. Tussen 19.00 en 19.30 uur maakt een ieder zich klaar om weer naar huis te gaan. Taxi’s arriveren. Jassen worden aangetrokken. En we wensen elkaar een goed weekend.

Meer informatie Voor meer informatie of aanmelding kun je contact opnemen met een van de Booghcentra: Veenendaal (0318 58 90 86), Harmelen (0348 44 30 65), Amersfoort (033 455 73 69), Baarn (035 542 60 43) , Utrecht (030 670 59 00), of met het stichtingssecretariaat (0348 44 24 66). Je kunt ook een mail sturen naar [email protected]

11

S

tellingname

Reactie Margré Weeda - coördinerend begeleider Boogh Harmelen

Een lezerspanel wordt geconfronteerd met een prikkelende stelling. Ieder panellid geeft zijn of haar mening, voor of tegen. Het panel bestaat uit cliënten en medewerkers van de verschillende locaties van Boogh.

De stelling luidt: Ik ben het eens met het idee dat iedereen orgaandonor zou moeten zijn, tenzij hij of zij duidelijk aangeeft dat niet te willen zijn.

Reactie Ilse Claessen – arbeidsbegeleider Boogh Arbeidsre-integratie

Ik ben het eens met de stelling, al vind ik het ook een spannende... Het is al jarenlang een probleem dat er te weinig donoren zijn en dat mensen er ook niet altijd goed over nadenken. Door het instellen van deze regel worden mensen wellicht wakker en gaan ze er actief over nadenken of ze dit eigenlijk wel of niet willen. De benadering zoals we deze tot nu toe hebben, werkt onvoldoende en dan moet je soms iets nieuws proberen. Zelf heb ik ooit ingevuld dat mijn naasten dat mogen beslissen, maar dat is een halfbakken oplossing. Het komt er echter steeds niet van om een ander besluit te nemen. Ik wil graag ook na mijn dood nog iets betekenen, dus dan is doneren een logische stap. Maar toch fietst er altijd weer een stemmetje door mijn hoofd... “Maar wat als ze dan minder goed hun best doen voor mij, of sneller opgeven ten behoeve van een donor?” Slaat nergens op natuurlijk, maar toch... En ik ben daarin vast niet uniek. Als de regel andersom wordt, dus doneren tenzij je zelf aangeeft dit niet te willen, dan is de knoop doorgehakt, voor mij in ieder geval, en ben ik officieel donor! Brrr, ook wel weer eng!

Reactie Faakje van Veen - maatschappelijk consulent Boogh Amersfoort en Baarn Ik ben het niet eens met de stelling. Ik vind dat mensen actief toestemming moeten geven voordat iemand organen uit zijn of haar lichaam verwijdert. Dit sluit aan bij het idee dat iemand zelf zeggenschap heeft over het eigen lichaam. Naar mijn idee gaat het te ver om iemand te beschouwen als mogelijke donor, als die persoon niet duidelijk aangeeft het niet te willen. Niet iedereen is even alert in het reageren op een dergelijke vraag. Als dit betekent dat er dan te weinig donoren zijn, lijkt het mij een kwestie van toch meer aandacht besteden aan de noodzaak van orgaandonatie en de behoefte aan donoren.

12

Ik ben niet voor een “ja-tenzij-systeem” om het aantal donoren te vermeerderen. Mensen mogen zelf beslissen wat er met hun lichaam gebeurt na overlijden. Nadenken en praten over de dood is al lastig genoeg. Maak dat onderwerp meer bespreekbaar. Ga er niet vanuit, als je het niet bespreekbaar maakt, dat je kunt doen met een lichaam wat de wet goeddunkt. Ik kan niet goed overweg met het idee dat iemand ‘staatseigendom’ is.

Reactie Cindy Visscher - cliënt Boogh Veenendaal Ik ben orgaandonor, maar je moet mensen zelf de keuze laten, denk ik. Je kunt mensen niet verplichten.

Reactie Steven Reijndorp - cliënt Boogh Amersfoort Ik ben het helemaal eens met het idee dat iedereen orgaandonor zou moeten zijn. Daarom zou ik het ook goed vinden als dit daadwerkelijk zou worden ingevoerd.

Reactie Marloes Juffermans - cliënt Booghkring Utrecht Prima stelling! Ik zou zelfs een stapje verder willen gaan, namelijk dat mensen die geen orgaandonor willen zijn, ook geen organen van anderen zouden moeten kunnen krijgen, mocht dat onverhoopt nodig zijn. Dus: niet geven = niet krijgen!

Doodgaan hoort bij een natuurlijke cyclus. Het leven is niet maakbaar, hou op met te idealiseren dat het wel zo is. Het leven is eindig. Levenskwaliteitverhogende/verlengende handelingen als er donoren zijn is mooi. Het is fijn dat sommigen onder ons het geluk hebben een tweede kans te krijgen, mits de andere partij hier vrijwillig aan meewerkt. Verplicht donor zijn door de overheid beperkt die vrijwilligheid. Een zorg die ik ook heb: wat gebeurt er als een land andere maatstaven gaat hanteren? Ik las dat er in een land als China geen gebrek is aan donororganen vanwege illegale orgaanhandel. Er valt veel geld te verdienen aan deze lucratieve orgaanhandel. Rijkelui weten de weg dan snel te vinden. Daarnaast las ik dat van terdoodveroordeelden na executie organen weggenomen worden (gedwongen donatie). Je krijgt daar al snel de doodstraf voor een vergrijp. Dit is natuurlijk het andere uiterste in mijn gedachtegang, dat realiseer ik me. Ook daarvoor kunnen wetten aangenomen worden die orgaanhandel en gedwongen donatie tegengaan.

Met vrijwilligerswerk terug in je kracht

Sinds 1 december 2012 begeleid ik vol enthousiasme en passie mensen met hersenletsel, een lichamelijke beperking of chronische ziekte bij het vinden en behouden van vrijwilligerswerk voor de Boogh Harmelen, Boogh Utrecht Leidsche Rijn en Boogh Afasiecentrum. Voorheen werden deze cliënten begeleid door Boogh Arbeidsre-integratie in De Bilt. Door René van der Velden

Om deze nieuwe functie vakinhoudelijk en op een professionele manier uit te kunnen voeren heb ik in 2013 de opleiding tot gecertificeerd jobcoach met succes afgerond. Om vakinhoudelijke kennis en praktijkervaring uit te wisselen heb ik bovendien regelmatig intervisiemomenten met collega’s van Boogh Arbeidsre-integratie en mijn directe collega Marja van Dieren, die ditzelfde werk doet voor de Boogh Baarn, Amersfoort en Veenendaal. Mijn werkzaamheden bestaan uit het onderzoeken en in kaart brengen van de wensen en verwachtingen van de cliënt ten aanzien van vrijwilligerswerk. In een oriënterend of intakegesprek bespreek ik met de cliënt de individuele wensen, de werkwijze en de eventuele 13

eventuele financieringsmogelijkheden. Het zoeken naar vrijwilligerswerk is een proces dat ik gezamenlijk met de cliënt doorloop. Dit betekent dat de cliënt zoveel mogelijk zelf de regie in het proces voert en dat ik mij zoveel mogelijk aansluit bij de drijfveren en wensen van de cliënt. De ondersteuning richt zich voornamelijk op het stellen van vragen, het bewaken van grenzen en waar nodig het bieden van (bij)sturing. In een trajectplan worden de specifieke vraagstelling en doelstellingen ten aanzien van vrijwilligerswerk vastgelegd. Nadat de onderzoeksfase is afgerond, wordt de bemiddelingsfase gestart. Er bestaat dan meer duidelijkheid over de mogelijkheden, beperkingen en drijfveren van de cliënt en de wijze waarop hierbij het beste kan worden aangesloten. Op grond van deze inzichten wordt een passende begeleidingsstijl en vrijwilligerswerk gezocht. De bemiddeling omvat het werven en analyseren van vrijwilligersvacatures. Tijdens het zoeken van passend vrijwilligerswerk vindt doorlopend toetsing plaats of de vrijwilliger, het vrijwilligerswerk en de organisatie bij elkaar passen. Is dit het geval, dan volgt een sollicitatieprocedure. De bemiddelingsfase kent vier elementen: het werven van vacatures, een oriënterend of sollicitatiegesprek, baananalyse en bedrijfsanalyse.

De plaatsingsondersteuning sluit aan bij de mogelijkheden en drijfveren van de vrijwilliger; er wordt begeleiding op maat geboden. Dat wil zeggen dat de wijze van begeleiding (meewerken op de werkplek, begeleidingsgesprekken, aantal uren etc.) afhankelijk is van de vrijwilliger en de gefinancierde begeleidingsuren. Door regelmatig met vrijwilliger en werkgever de ervaringen te bespreken kan ik tijdig signaleren of het traject naar wens verloopt. Indien nodig worden de vraagstelling of de gestelde doelen in overeenstemming met de vrijwilliger en de werkgever bijgesteld. Ik begeleid nu twintig cliënten en start binnenkort met vijf cliënten uit het Afasiecentrum in Utrecht. Mijn ervaringen tot nu toe zijn dat cliënten die een passende vrijwilligersplek hebben gevonden veel plezier beleven en werkelijk terug in hun kracht gezet worden. Een goed voorbeeld hiervan is het verhaal van Donovan. Toen Donovan 14 jaar was, liep hij stage bij een dierenspeciaalzaak in Utrecht. Tijdens het zoeken naar passend vrijwilligerswerk gaf hij telkens aan dat hij stage had gelopen bij een dierenwinkel, maar hij kon zich niet goed herinneren waar dit was. Hij kon zich nog wel herinneren met welke bus hij naar zijn stageplek reisde. Met behulp van Google Street View zijn wij erachter gekomen bij welke dierenwinkel hij stage had gelopen, en we hebben direct telefonisch contact opgenomen met de eigenaar. Deze kende Donovan nog en nodigde ons uit voor een oriënterend gesprek. Inmiddels werkt Donovan met plezier twee dagdelen in de week bij de dierenwinkel en hebben wij in overleg met de eigenaar leerdoelen opgesteld zodat Donovan zich verder kan ontwikkelen.

C

olumn

Pieter Houtman

Luisterend oor Het is een opvallend fenomeen: de Nederlandse Spoorwegen (NS) hebben het altijd gedaan. Als er één organisatie is die negatieve kritiek over zich heen krijgt, dan is het nog steeds de NS. Als regelmatige treinreiziger ben ik meerdere keren op de proef gesteld. Toch houd ik aan zo’n negatieve ervaring vooral een positief gevoel over. In goed overleg zijn veel verstoringen en (daardoor) vertragingen vaak redelijkerwijs op te lossen. Door het beperkte spoornetwerk in Nederland hoeft er, letterlijk, maar één kink in de kabel te komen of een belangrijke verbindingsader raakt gestremd. Natuurlijk mag je ervan balen wanneer jouw trein vertraging oploopt en je daardoor (eventueel) je aansluiting mist, maar mijn ogen gingen open toen ik op het station in aanraking kwam met een eveneens beperkte man in een rolstoel. Hij maakte een onrustige indruk toen hij druk gebarend zijn punt probeerde te maken, maar duidelijker werd het er niet van. Inmiddels had ik mij gemeld voor de treinreis waar ik assistentieverlening voor had aangevraagd. Ook een laatste poging om de onrustige man te vragen of hij zich al had aangemeld voor zijn treinreis, bleek tevergeefs. In plaats daarvan sloeg hij verbaal toe.Toen definitief bleek dat de man niet tot bedaren gebracht kon worden, zochten we onze weg naar het perron, waarvandaan mijn trein zou vertrekken. Wie het fatsoen niet kan opbrengen om op een vraag als: heeft u zich inmiddels al aangemeld te antwoorden, kan ook niet verwachten dat er aan de andere kant een luisterend oor aanwezig is. Het is jammer dat zo’n voorval, waarbij de klant geen ruimte

biedt tot overleg, het reizen per trein wederom in een negatief daglicht zet. Want terwijl die man zichzelf overstuur aan het maken was, werd ik netjes de trein in geholpen. Onwetendheid is hierin denk ik het sleutelwoord. Die keer dat ik voor het eerst met de trein reisde en gebruikmaakte van de assistentieverlening was dat voor mij óók een bijna te hoge drempel. Je beeldt je al gauw scenario’s in die het reizen per trein in je rolstoel er niet geruststellender op maken… Ik herinner me één van de eerste keren dat ik met de trein reisde en per abuis door een medewerker van de assistentieverlening in de verkeerde trein werd gezet. De reis moest mij, naar ik mij herinner, in Zwolle brengen. Toen we station Deventer naderden, kwam ik tot het inzicht dat deze trein mij niet naar Zwolle bracht! Gelukkig wist ik snel genoeg duidelijk te maken (waarschijnlijk aan een medepassagier) dat ik er in Deventer uit wilde. “Er staat hier niets op papier en er is ook niets doorgebeld”, gaf de desbetreffende medewerker op het station van Deventer aan, terwijl ik de trein uit geholpen werd. In plaats van wild met mijn armen te gebaren en me verbaal agressief uit te laten, zoals de man eerder in dit verhaal, bleef ik opvallend kalm en gaf ik duidelijk aan dat ik niet in Deventer moest wezen. Op dat moment realiseerde ik me twee dingen die ik tot op de dag vandaag blijf koesteren, namelijk: er rijden genoeg treinen om alsnog op de plaats van bestemming te komen én Nederland is niet zo groot, dus het moment van thuiskomen is altijd dichterbij dan je denkt

Boogh Nieuws

“Door mijn vrijwilligerswerk bij de dierenwinkel ben ik weer wakker geworden” - Donovan Boogh afasiecentrum heeft nieuwe film

Boogh afasiecentrum heeft een prachtige nieuwe film gemaakt over wat afasie is en wat het Afasiecentrum doet. Je kunt hem bekijken door op youtube te zoeken op Boogh Afasiecentrum. Van de film zijn een lange en een korte versie gemaakt.

14

15

Wat doet de Raad van Toezicht eigenlijk?

Zoals veel organisaties heeft ook Boogh een Raad van Toezicht (RvT). Maar wat doet zo’n Raad vanToezicht nou eigenlijk? En wie zitten erin? In dit artikel geven we een kijkje achter de schermen bij de Raad van Toezicht. Door Marian Kok en Carel de Vries

Wat doet een Raad van Toezicht?

Welke rechten heeft de RvT?

De RvT heeft eigenlijk drie verschillende functies:

De rechten zijn vastgelegd in de statuten. Zo heeft de bestuurder vooraf goedkeuring nodig van deRvT bij belangrijke zaken, zoals de vaststelling van de begroting, de jaarrekening en samenwerking of fusie met andere organisaties. Verder benoemt de RvT de accountant, die de financiële positie van Boogh beoordeelt.

1. Toezichthouder

De RvT houdt toezicht op het algehele beleid van Boogh. Daarbij komen vragen aan de orde als: - Wordt er goede kwaliteit geleverd aan onze cliënten? - Hoe tevreden zijn de medewerkers? - Voert de bestuurder (Hetty van Oldeniel) een gezond financieel beleid?

2. Klankbord voor de bestuurder

De RvT kan de bestuurder met raad terzijde staan bij eventuele (interne of externe) strategische vraagstukken.

De sfeer in de RvT is betrokken en zakelijk. Er wordt met zijn allen samengewerktaan een prachtige organisatie, waar een ieder meetelt en het belang van de cliënten voorop staat.

De RvT is de werkgever van de bestuurder, benoemt de bestuurder en voert jaarlijks een functioneringsgesprek met de bestuurder.

Wie zitten er in de RvT:

3. Werkgever van de bestuurder

Hoe werkt de RvT in de praktijk? De RvT bestaat uit vijf personen met een verschillende achtergrond. Zo is de een jurist, een ander is oudwethouder, er is iemand met ervaring in de zorg, een financieel expert en iemand met bestuurlijke ervaring. De RvT vergadert ongeveer vijf keer per jaar, samen met Hetty van Oldeniel.

Welke onderwerpen komen op de agenda? Een greep uit de veelheid van onderwerpen: naast de al genoemde financiële zaken ook in- en externe communicatie, risicomanagement, fusie met de Paraplu, beleidsplan en jaarplannen, toekomstige ontwikkelingen van Boogh, werkdruk medewerkers, arbeidsvoorwaarden bestuurder, bezoeken van de RvT aan verschillende locaties van Boogh, In voor zorg!, webwinkel, verslag van de ondernemingsraad en de centrale cliëntenraad, en benchmarkgegevens van andere zorginstellingen. Hoe komt de RvT aan informatie? De RvT krijgt informatie op papier (zoals beleidsplan en jaarrekening), maar ook mondeling via de bestuurder, waarbij de belangrijke ontwikkelingen van Boogh worden besproken. Ook heeft de RvT jaarlijks overleg met de ondernemingsraad (OR) en de centrale cliëntenraad (CCR), waarbij de actuele gang van zaken wordt besproken. Verder spreken leden van de RvT op het eindejaarsfeest van Boogh met verschillende medewerkers. Ook via externe kanalen (zoals de Vereniging van Toezichthouders in de Zorg) wordt de RvT geïnformeerd over de ontwikkelingen in de branche. 16

Hoe is de sfeer in de RvT?

Carel de Vries Carel de Vries heeft zitting in de raad sinds 2006, eerst als lid en nu als voorzitter. Carel heeft al 25 jaar ervaring als directeur van verschillende onderwijsinstellingen. Hij houdt zich vooral bezig met veranderprocessen en de ontwikkeling van mens en organisatie. Hierdoor is hij een waardevolle voorzitter voor de RvT van Boogh. Hij houdt met interesse toezicht op de strategie van Boogh, het optimaliseren van bedrijfsprocessen, een transparante bedrijfscultuur, het samenwerken met externen en het netwerken in de politiek. De balans houden tussen het leveren van goede kwaliteit aan onze cliënten, het beheersbaar houden van de werkdruk van medewerkers en een gezond financieel beleid ziet hij als een belangrijke uitdaging voor de bestuurder van Boogh. Hij vindt Boogh een prachtige (betrekkelijk kleinschalige) organisatie. Carel heeft zes kinderen tussen 11 tot 19 jaar oud en woont met zijn vrouw Marja in Ede.

Andreas Reigersman Andreas Reigersman heeft zitting in de raad sinds het najaar van 2013. Hij zat in het bestuur van de Paraplu en is na de fusie doorgeschoven naar Boogh. Hij vindt het belangrijk om in deze tijden, waarin het minder makkelijk gaat in zorg en welzijn, langs deze weg een steentje bij te dragen. Hij werkte meer dan 21 jaar bij verschillende

organisaties in de bank- en verzekeringswereld. Daarnaast was hij al wel actief in de zorg- en welzijnssector met vrijwilligerswerk, advies of bestuur. Sinds een kleine twee jaar richt hij zich met ‘hict daadkracht’, het bedrijf waarin hij partner is, op nieuwe zorg- en wooninitiatieven, veranderingen in organisaties en anders omgaan met zorgfinanciering en waarden. Naast dit werk heeft hij een aantal bestuurlijke functies bij o.a. een landelijke patiëntenvereniging en een instelling in de gehandicaptenzorg voor volwassenen. Andreas woont in Zeist met zijn vrouw en vier schoolgaande kinderen tussen 9 en 17 jaar oud.

Christel Deckers Christel Deckers maakte zeven jaar deel uit van de raad en nam in december 2013 afscheid. Christel is zelfstandig ondernemer en vindt het belangrijk om vanuit duurzaam ondernemerschap iets terug tedoen voor de gemeenschap. In dit geval koos ze ervoor om haar expertise en tijd in te zetten voor Boogh. Ze heeft ervaring met financiering en wet- en regelgeving in de zorgsector en had daarom financiën in haar portefeuille. Naast Boogh is ze voorzitter van de RvT van ZGV (een VVT instelling in Vlaardingen). Christel heeft een gezin en als ze tijd over heeft, loopt ze hard en speelt ze saxofoon in een bigband. Ze kijkt terug op een boeiende periode bij Boogh. Het is een heel bijzondere organisatie. Uniek in Nederland. Bij iedere beleidswijziging is het belangrijk om te bepalen wat de impact ervan is voor Boogh.

Rob Boerman Rob Boerman is in 2007 toegetreden tot de raad. Hij was toen voorzitter van het bestuurvan de Paraplu, en de twee organisaties gingen intensief met elkaar samenwerken. Rob zit ook in de RvT van Boogh omdat hij Boogh een belangrijke organisatie vindt in het spectrum van voorzieningenvoor mensen met niet-aangeboren hersenletsel. De respectvolle en gelijkwaardige manier waarop de medewerkers met de cliënten omgaan, vindt hij essentieel. Boogh staat op een kruispunt. Dat komt door de grote veranderingen die staan te gebeuren. Een voorwaarde voor deze periode van transitie is samenwerking met anderen. Rob is naast zijn werk voor Boogh ook bestuurder van een stichting voor basisonderwijs in Houten en Bunnik, de katholieke scholenstichting Fectio. Daarnaast is hij voorzitter van het bestuur van toneelschap Beumer en Drost, een internationaal actief theatergezelschap met toneelstukken voormensen van 8 tot 80. Samen met zijn vrouw woont hij in Almkerk, aan de rand van De Biesbosch.

Ingrid Lambregts Ingrid Lambregts heeft sinds 1 januari 2014 zitting in de raad. Mensen terugzetten in hun kracht, dat is de doelstelling van Boogh, die haar bijzonder aanspreekt. Ze wil haar kennis en ervaring met openbaar bestuur op lokaal-gemeentelijk niveau graag inzetten om buiten de gebaande paden mee te denken. Boogh zit midden in de overgang van de verzorgingsstaat naar een participatiemaatschappij. Dat raakt de cliënten en de medewerkers van Boogh ‘in het hart’. Met het traject In voor zorg! heeft Boogh goed nagedacht over hoe zij haar marktpositie kan versterken. Ingrid vindt het heel belangrijk dat alle medewerkers er samen aan werken dat de gezamenlijk ontwikkelde plannen worden uitgevoerd en een succes worden. Ingrid heeft samen met haar man David twee dochters van 16 en 17 jaar. Ze is eigenaar van House of Mirrors, een organisatieadviesbureau dat zich richt op het openbaar bestuur en coaching van lokale bestuurders. Ze was zes jaar wethouder in de gemeente De Ronde Venen en is momenteel actief als bestuurslid van de provinciale afdeling van het CDA. In haar vrije tijd rijdt ze graag paard.

Berdieke van den Hoek Berdieke van den Hoek heeft sinds 1 januari 2011 zitting in de raad. Ze werkt als advocaat bij Bosselaar & Strengers Advocaten in Utrecht. Ze werkt veel samen met zorginstellingen op het gebied van arbeidsrecht. Berdieke wilde graag eens op een andere manier met een zorginstelling meedenken en kwam zo bij Boogh terecht. Boogh maakt een spannende tijd door vanwege alle ontwikkelingen omtrent de financiering. Boogh moet daarom zelf ook veranderen. Dit vraagt veel van iedereen. Berdieke vindt het belangrijk dat bij deze ontwikkeling continu voor ogen wordt gehouden waarom Boogh er is. En dat iedereen ziet hoe belangrijk dit is en daaraan zoveel mogelijk op positieve wijze probeert bij te dragen. Berdieke woont samen met haar man en kinderen van 2 en 4 jaar oud in Utrecht. In haar vrije tijd is ze veel te vinden in het park, de speeltuin of het museum. Ze reist graag en vindt het leuk om naar concerten en schouwburgvoorstellingen te gaan. Bovendien houdt ze erg van lekker eten.

Hebt u nieuws? Laat het weten aan [email protected] 17

Fietsen opknappen voor Stichting Leergeld Utrecht In het kader van maatschappelijk ondernemen is Boogh Utrecht Leidsche Rijn vorig jaar september een samenwerking aangegaan met Stichting Leergeld Utrecht. Binnen deze samenwerking knappen cliënten van Boogh afgedankte fietsen op voor deze stichting. Door Jan Willem den Duyn

C

olumn

Gert-Jan van Zetten

Groen

Stichting L e e r g e l d Utrecht wil voorkomen dat kinderen door geldgebrek niet mee kunnen doen aan sport, cultuur of schoolactiviteiten. Gezinnen in Utrecht, Vleuten en De Meern met schoolgaande kinderen in de leeftijd van 4 tot en met 17 jaar en met een aantoonbaar inkomen beneden 125% van het bijstandsniveau kunnen terecht bij Stichting Leergeld. Met een fiets kan een kind naar school, sport en muziekles. Als een kind er geen heeft, kan een tweedehands fiets aangevraagd worden bij Stichting Leergeld.

Ontstaan

In evaluatiegesprekken met cliënten van Boogh Utrecht Leidsche Rijn kwam vaak de behoefte aan een techniekactiviteit naar voren. Daarnaast was het zich weer nuttig willen maken een vaak gehoorde opmerking in deze gesprekken. Tijdens de beursvloer in mei 2013 kwam Boogh in contact met Stichting Leergeld en kwam de samenwerking tot stand.

Techniek

Inmiddels zijn vijf cliënten begonnen met het opknappen van afgedankte fietsen. De activiteit is van de grond af aan opgebouwd. Gereedschap en materiaal werden verzameld. Onze klusjesman maakte van oude tafels een fietsophangsysteem en de eerste afgedankte fietsen kwamen binnen. In principe levert Stichting Leergeld ons de oude fietsen, maar ondertussen heeft ook al een aantal collega’s oude fietsen bij ons afgeleverd. De fiets wordt eerst nagekeken en er wordt een checklist van de werkzaamheden gemaakt. Er wordt zoveel mogelijk gewerkt met materiaal dat van oude fietsen afkomstig is. Is dat er niet, dan wordt het aangeschaft. Inmiddels zijn er twee fietsen opgeknapt en beschikbaar gesteld aan 18

Stichting Leergeld. De gezinnen komen de fietsen bij ons ophalen en wij hebben een boekje gemaakt met onderhoudtips voor de fiets.

Kennis

De technische kennis van de verschillende cliënten is groot. Het weer kunnen toepassen van deze kennis doet de cliënten zichtbaar goed. Daarnaast geeft de samenwerking met Stichting Leergeld Utrecht een enorme voldoening. Bij de aflevering van de eerste fiets was iedereen tevreden en trots. Het is een win-winsituatie.

De kleur die ik het meest met de lente associeer is groen. In het vroege voorjaar is de kleur nog niet zo aanwezig, maar als we tegen de helft van dit jaargetijde aan zitten, kleurt de hele natuur volop groen. Het groen is vers, fris en laat zich in al zijn tinten zien. Als er een bui regen valt, is de aanblik nog frisser. Dit is trouwens geen aanmoediging aan de regen om met bakken tegelijk naar beneden te komen, want regen is niet een aspect van het weer waar ik enthousiast van word. Maar af en toe een buitje om de natuur een opfrisbeurt te geven, is iets waar ik wel mee kan leven. Groen is ook de kleur van rust. Dat het ook de belangrijkste kleur in de natuur is, zal daar ongetwijfeld een rol in spelen, want wie komt er nou niet tot rust in het bos, een park of liggend op een grasveld? Dat groen voor rust staat, is dan weer niet van toepassing op het spelletje Lingo, want daar wordt regelmatig nogal hysterisch “groen, groen, groen” geroepen. Dit om de teams aan te moedigen groene ballen te pakken. Als een team namelijk drie groene ballen uit de bak haalt, krijgt dat team de jackpot. Dat is dan weer positief. Dat is het ook als een verkeerslicht op groen springt, omdat je dan je weg mag vervolgen. En wat te denken van het groen van een nooduitgangbordje? Positief in de zin van veiligheid. Met veiligheid maak ik weer een bruggetje en kom ik bij het leger uit. Onze landmacht is het onderdeel dat over het algemeen in het groen opereert. Dit geldt niet als militairen in de woestijn worden ingezet, dan wordt de kleur van de uniformen aangepast. En dat is maar goed ook, want in het groen door de woestijn bewegen zou niet ten goede komen aan de veiligheid van de militairen zelf. Groen is ook de kleur van de Islam en van de milieubeweging. In de vaderlandse politiek kennen we GroenLinks. D’66 en het CDA hebben ook een groen logo. Bij zuivelverpakkingen is groen, in combinatie met blauw (melk), rood (karnemelk) en geel (vla), de kleur voor yoghurt. Vervangen we in dit rijtje blauw door zwart, dan is groen een van de rastakleuren. Kermit, de Hulk, Heineken, Grolsch en de uniformen van welpen zijn ook groen.

Verder denk ik bij groen aan twee eenden, niet de watervogel, maar de auto, officieel de Citroën Deux Chevaux. Twee docenten van mij hadden zo’n auto. De eerste was die van Hetty, de juf die ik in de tweede en vierde klas van de lagere school had. Eens in de zoveel tijd mochten twee kinderen met haar na school mee naar huis om pannenkoeken te bakken en te eten. Ik ging er met Sandra heen. Met die groene eend gingen we van school naar haar huis in de Utrechtse binnenstad. Ik kan me nog goed herinneren dat ik, zittend op de achterbank, in de bochten van de ene naar de andere kant schoof. Ja, er zat een behoorlijke vering in die auto’s. Op de middelbare school had mijn mentor Bart een groene eend. Een oude, maar hij reed nog prima, tot het schoolkamp aan het eind van de tweede klas… In het aan het kampterrein grenzende stuk bos mochten mijn klasgenoten in die auto rijden. Dat rijden werd al snel scheuren. Het zal u dan ook niet verbazen dat die eend het na een paar dagen begaf. Misschien vraagt u zich af of ik niet in die eend mocht rijden? Dat had wel gemogen hoor, maar ik zat intussen al helemaal in de rolstoel, dus ging dat niet. In de taal komt groen ook voor. Zoals in: bij de buren is het gras altijd groener, groene vingers hebben, ontgroenen, hij is een groentje en een oude bok lust nog wel een groen blaadje. Voortbordurend op deze laatste uitdrukking denk ik aan de relaties van Leo Blokhuis en Ricky Koole (11 jaar leeftijdsverschil), Hans Kraay jr. en zijn Sophie (22 jaar verschil) en Michael Douglas en Catharina ZetaJones (25 jaar verschil). Daaropvolgend denk ik: er is nog hoop, want ook deze oude bok van 44 jaar lust nog wel een groen blaadje. Waarbij ik de aantekening maak dat ik dan wel oud – oei dat klinkt hard – laat ik zeggen: iets ouder ben, maar op het gebied van de liefde nog altijd een groentje.

19

Boogh Utrecht Centrum, voorheen de Paraplu, stelt zich aan u voor

Sinds jaar en dag zijn we een dynamisch cultureel centrum waar veel te doen is op het gebied van lotgenotencontact, vrijetijdsbesteding, cultuur en informatie. Door Sylvester van Oort en Els Koorevaar

Bijna iedereen kent de ontmoetingsgroepen waar mensen met een beperking aan kunnen deelnemen. Deze groepen bestaan al ruim 43 jaar en zijn daardoor een begrip in Utrecht en omstreken. Sommige mensen denken ten onrechte dat de ontmoetingsgroepen de belangrijkste activiteiten zijn die we bieden, maar er is hier veel meer te doen. Om een indruk te geven:

Lumen: dinsdagmiddag 15.30 - 20.00 uur Dit is een culturele discussiegroep die het licht laat schijnen over diverse onderwerpen uit boeken, tv, films en andere media. Aansluitend een warme maaltijd voor wie wil. Kosten: € 5,00 en als u mee-eet € 10,00. Data: 22 april, 20 mei, 10 juni, 9 september, 7 oktober, 4 november en 9 december. Resto van Harte on tour: dinsdagavond 17.30- 20.00 uur Resto van Harte nodigt u uit om aan te schuiven bij een bijzonder diner aan de Van Bijnkershoeklaan 10 in Utrecht. Resto van Harte houdt rekening met vegetariërs en halalwensen. U kunt reserveren via www.restovanharte.nl 20

De traditionele feestelijke start van ons nieuwe seizoen met een keur aan lekkere en ook internationale hapjes en drankjes. Wij presenteren hier ons nieuwe cursus- & activiteitenoverzicht. U kunt kennismaken met de docenten en zich tevens inschrijven voor een nieuwe cursus. Datum: woensdagmiddag 27 augustus, 15.00 – 17.00 uur.

O

Cultureel Café In april starten wij met een cultureel café, maar daarover meer in een volgend magazine. Bent u geïnteresseerd, heeft u vragen of wilt u eens een kijkje komen nemen, dan kunt u contact opnemen met: Sylvester van Oort, aanwezig op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag, of met Els Koorevaar, aanwezig op maandag en woensdag. Telefoon: 030-2946384; e-mail: [email protected]

nbeperkt houdbaar

Cursusprogramma Allereerst is er ons uitgebreide cursusaanbod, variërend van keramiek, leren werken met de iPad, ontmoeting in bewegen en filosofie tot klassieke muziek en kunstgeschiedenis. Kosten: € 50,00 voor niet-leden, € 40,00 voor leden. Elke cursus bestaat uit een module van 10 lessen. Podium Paraplu: donderdagavond 19.30 - 23:00 uur Iedere maand organiseren wij live muziekavonden voor iedereen die van muziek houdt. Het betreft een gevarieerd aanbod aan muziek van singer/songwriters uit heel Nederland en nu zelfs van over de grenzen. Indien u zich wilt opgeven voor onze nieuwsbrief, kunt u dit doen via [email protected] Kosten: € 3,00 (De inkomsten van deze avonden worden verdeeld onder de optredende artiesten.) Data: 15 mei, 26 juni, 21 augustus, 18 september, 30 oktober en 27 november.

Seizoensopening

CD-recensie door Anuschka Kruidhof

Blaudzun - Promises Of No Man’s Land

of 0900 9003030 op maandag t/m vrijdag van 09:00 tot 12:30 uur. Graag tot ziens aan tafel! Kosten: € 6,00 en met een U-pas €3,00. Data: 17 juni, 26 augustus 21 oktober en 2 december. Bingo: zaterdagavond 18.30 - 22.30 uur De gezelligste traditionele bingoavond van Utrecht met de mooiste prijzen. Kosten: € 10,00 per boekje. Data: 17 mei, 20 september en 29 november. Klaverjasmarathon: vrijdag 10.00 - 19.00 uur De meest competitieve klaverjasmarathon van Utrecht. Compleet verzorgd, inclusief drankjes en een warme maaltijd. Kosten: € 16,00. Data: 27 juni en 24 oktober. De Zomerweken Tijdens de zomer trekken we er vier woensdagen met de bus op uit om bijzondere plekken te bezoeken in Nederland. Kosten: € 35,00 (is variabel). Data: 23 juli, 30 juli, 6 augustus en 13 augustus.

Meer dan twee jaar na de release van zijn internationaal geprezen album Heavy Flowers, het album uit 2012 dat op het punt staat de goudstatus te bereiken in Nederland, verschijnt Blaudzuns vierde album Promises Of No Man’s Land. Op deze plaat laat singer-songwriter Johannes Sigmund, alias Blaudzun, een dynamischer geluid horen dan voorheen. Een geluid dat naast zijn karakteristieke en onmiskenbare stem meer en meer bepaald wordt door bombastische drums, elektrische gitaren en analoge synthesizers. “Ik heb gezocht naar een venijniger geluid, bozer in plaats van brozer. Daar vroegen de liedjes om. Ik ervaar ze als moderne strijdliederen, die je soms voor en soms na al dan niet verloren veldslagen kunt zingen.” Promises Of No Man’s Land is geen conceptalbum met één bepaald thema, maar eerder een verknipt drieluik waarin op de vlucht geslagen personages, eenzaamheid en bedrog een belangrijke rol spelen. Op de hoes staat een naakt, weerloos meisje uit voormalig Tsjecho-Slowakije, dat in 1978 werd gefotografeerd door fabrieksarbeider Jan Saudek. “De foto sluit goed aan bij de sfeer die ik voor ogen had bij het album”, aldus Blaudzun. Het album opent met Euphoria, dat wordt ingekleurd met een repetitief gitaarakkoord, spaarzame pianoaanslagen en Sigmonds fluisterzang over langzaam uitwaaiende synthesizerpartijen. Euphoria gaat over het succes en de keerzijde ervan. De single Promises of No Man’s Land is geschreven naar aanleiding van een vriendin die door haar partner mishandeld werd. In Too Many Hopes For July brengt Blaudzun het indrukwekkende bereik van zijn stem ten gehore. Meer ‘activisme’ horen we in songs als Hollow People, Streets Of Babylon en Wasteland, waarin de zanger ageert tegen leugenachtigheid en valsheid. Het opzwepende Kids Around eindigt prachtig verstild, waarna het donkere geluid in Wasteland, versterkt door dreigende violen, je emotioneert. Any Cold Wind (Sweet Selene) is een sierlijk lied over de Griekse godin van de maan Selene. Streets of Babylon en Halcyon zetten weer de kenmerkende grootse, meeslepende sfeer neer die we gewend zijn van Blaudzun. Ocean Floor (From All The Stars) is een verrassende melancholische wals, over een vermoeide zanger die wil uitrusten in Barcelona. De laatste track, Wingbeat, is weer een heerlijk herkenbaar Blaudzunnummer. Naar mijn mening een magisch album met grootse ballads, muziek waarin je heerlijk kunt verdwijnen, dat ik graag weer op een zomers festival wil horen, zien en voelen!

21

Boogh is meer dan m’n werk IJsbrand Eilers is coördinerend begeleider bij Boogh Utrecht Leidsche Rijn, een man met een verhaal. Dat verhaal wordt mede gevoed door zijn uitgebreide takenpakket binnen Boogh. Over zijn drijfveren en wat Boogh voor hem betekent, spreekt IJsbrand zich uit. Door Pieter Houtman en Gert-Jan van Zetten

IJsbrand Eilers (1970) woont in Alphen aan de Rijn en heeft drie kinderen, over wie hij co-ouderschap heeft. IJsbrand is zelf opgegroeid in een gezin met acht kinderen. Omdat het bij hem thuis zo was dat je al vroeg voor jezelf moest gaan zorgen, begon hij op zijn veertiende met werken. Hij begon bij een boer, een jaar of twee later kwam hij in de horeca terecht, en na een tijdje besloot hij een koksopleiding te volgen. Daarvoor had IJsbrand zijn MDGO agogisch werk afgerond, tegenwoordig SPW (Sociaal Pedagogisch Werk). IJsbrand: “Na mijn koksopleiding heb ik nog vijf jaar met enorm veel plezier en voldoening als zelfstandig werkend kok gewerkt. Maar uiteindelijk werd ik beperkt in mijn sociale leven, want ik was gewoon altijd aan het werk.” In 1995 ging hij als groepsleider aan de slag bij mensen met een verstandelijke beperking en gedragsproblematiek. In de jaren daarna deed hij een HBO-studie SPH en een kaderopleiding management. Vervolgens heeft IJsbrand verschillende (leidinggevende) functies gehad.

Hoe ben je op het spoor van Boogh gekomen? IJsbrand: “Op 1 augustus 2005 ben ik bij Boogh in Harmelen begonnen. Ik heb via de website van Utrechtzorg gesolliciteerd op de functie van coördinerend begeleider. Ik deed dat vooral omdat ik het belangrijk vind om op de werkvloer te staan. Populair gezegd: Ik wil gewoon met de poten in de klei staan.”

We hebben begrepen dat jouw takenpakket bij Boogh veel inhoudt. Vertel eens? IJsbrand: “Als coördinerend begeleider ben je verantwoordelijk voor het welzijn van de cliënten en het aanbod van de activiteiten. Daarnaast coach je ook je collega’s en moet je kennis van zaken hebben op het gebied van niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Naast coördinerend begeleider ben ik preventiemedewerker. In samenspraak met Rian Huijsmans (Arbocoördinator en adviseur kwaliteit en beleid) houd ik mij als preventiemedewerker bezig met de hele risicoinventarisatie en -evaluatie (ook wel de RIE genoemd). Cliënten en medewerkers kunnen met risico’s te maken krijgen tijdens het werk. Denk aan: ondeugdelijke zagen, 22

het klimaat in het gebouw etc. Het woord preventiemedewerker zegt al dat je preventief moet werken, het is altijd belangrijk om iets te voorkomen als je kunt. In ieder geval maak ik eens per jaar een rondje langs alle locaties van Boogh om te beoordelen of alles op preventiegebied nog klopt. Daarnaast sluit ik als preventiemedewerker aan bij de Arbostuurgroep. Naast mijn taken voor Boogh ben ik ook nog voorzitter van het landelijk groepsbestuur van de vakbond CNV. Hierin maak ik me sterk voor medewerkers die werkzaam zijn in de gehandicaptenzorg en specifiek op het gebied van mensen met een lichamelijke beperking of mensen met NAH of een chronische ziekte.”

Waar haal je in je werk de meeste voldoening uit? “De cliënt”, roept IJsbrand uit. “Die is voor mij het allerbelangrijkste! Als je de contacten met de cliënt bij mij weg zou halen, dan weet ik niet of ik nog plezier in mijn werk zou hebben. Ik moet gewoon contact hebben met mensen, daarom vind ik het ook zo prettig bij Boogh! Bij Boogh staat de cliënt nog steeds centraal. Die grondhouding is toe te schrijven aan de grondlegger van Boogh (voormalig directeur).”

Hoe sta je tegenover de ontwikkelingen die Boogh momenteel doormaakt? IJsbrand: “Op zich sta ik altijd positief tegenover de verschillende ontwikkelingen, als ik er maar vanuit kan gaan dat er ergens ‘onderaan de streep’ een positief resultaat te behalen valt. Als het gaat om de overgang van langdurige zorg (begeleiding, red.) naar gemeenten, dan hoop ik dat gemeenten goed beseffen wat voor kwetsbare positie mensen met NAH innemen in de maatschappij. In zekere mate geldt dat ook voor mensen met een lichamelijke beperking en voor mensen met een chronische aandoening. Wat het samengaan met de Paraplu betreft, daar ben ik enthousiast over! Ik vind het een goede zaak, omdat er bij de Paraplu een enorme kennis zit op het gebied van afasie. Het vitaliteitsbeleid is ook iets waar ik helemaal achter sta. Het is belangrijk om te beseffen wat een goede gezondheid voor je kan betekenen. Een mooi voorbeeld vind ik de discussie over traktaties wanneer iemand jarig is. In het kader van vitaliteitsbeleid kun je je afvragen of het altijd verstandig is om op lekkernijen als tompoezen te trakteren. Waarom geen mandarijnen? Met dat vitaliteitsbeleid ben ik heel blij, met name omdat het bewustwording teweegbrengt.”

In het kader van Boogh ‘terug in je kracht’, waar

vind jij Boogh krachtig in? IJsbrand: “Daar kan ik een eenduidig antwoord op geven, namelijk dat de cliënt nog steeds centraal staat. Dat zie je ook mooi terug in het logo, die levenslijn waarmee je jezelf weer terug in je kracht zet. Daarnaast wordt er gebruikgemaakt van de vaardigheden, talenten en kennis van de cliënt. Daar vind ik Boogh heel krachtig in, en dat moet vooral zo blijven.”

Wat versta jij onder ‘terug in je kracht’? IJsbrand: “In mijn beleving kom je terug in je kracht wanneer je teruggaat naar de basis van waar je goed in bent. Maar wat ik ook belangrijk vind aan ‘terug in je kracht’ is dat je kunt accepteren dat je iets niet kunt. Je hoeft niet alles te kunnen, dat vind ik ook een krachtig gegeven.”

Wat doe je zoal naast je werk?

O

IJsbrand: “Op de eerste plaats heb ik de zorg voor mijn

kinderen. Daarnaast begeleid ik vanuit de kerk een groep van zo’n 12 tot 16 jongeren waarin we allerlei activiteiten ontplooien. Ook fiets ik veel en doe ik tegenwoordig aan cardiofitness. Dat doe ik niet om spieren te kweken, maar meer voor de conditie.” We herinneren IJsbrand in dit verband aan het vitaliteitsbeleid, hij lacht! “En ja, verder ben ik naast mijn werk ook vooral bezig met m’n werk. Ik kijk altijd om me heen en luister. Ik ben wel een ‘bezige bij’, maar af en toe kan ik ook heerlijk genieten van de dingen die je allemaal om je heen hebt.”

Wat mag er volgens jou niet ontbreken in dit interview? IJsbrand: “Wat er niet mag ontbreken in dit interview is dat Boogh eigenlijk méér is dan m’n werk! Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niet zonder Boogh kan, maar ik haal er wel veel energie uit. En ik draag Boogh absoluut een warm hart toe en hoop dat Boogh nog heel lang blijft bestaan!”

nbeperkt houdbaar Recensie Door Gert-Jan van Zetten

Donker Utrecht Donker Utrecht is een project van fotograaf Merijn van der Vliet. Het grootste deel van de foto’s binnen dit project zijn of worden gemaakt vlak na zonsondergang. Wanneer de verlichting in huizen, gebouwen en op straat net aan is en de duisternis nog niet is ingevallen. Dit is de periode waarin de lucht korte tijd intens donkerblauw kleurt, door fotografen het ‘blauwe kwartiertje’ genoemd. Heldere kleuren, spelen met de lichtval, de spiegeling van het licht en vaak ook het water zijn kenmerkend voor de foto’s van Van der Vliet. Ook fotografeert hij in de Utrechtse duisternis; veel van deze foto’s hebben een sprookjesachtig effect. Dit komt door de lange sluitertijden van soms wel een paar minuten. Hierdoor bundelt het licht zich en ontstaat er een beeld dat iemand met het blote oog niet kan waarnemen. Veel foto’s zijn gemaakt in de binnenstad van Utrecht, maar ook vele op andere plekken in de stad. Intussen telt de collectie meer dan 500 foto’s. Een groot deel is op de gelijknamige Facebook-pagina te zien. In februari van dit jaar was er een expositie van Donker Utrecht in het Utrechtse stadhuis. Op de eerste verdieping hingen zo’n 30 foto’s, in dit geval allemaal gemaakt in de binnenstad met zijn grachten en uiteraard de Domtoren. Een aantal is op canvas afgedrukt, andere op aluminium (dibond). Allebei heeft het zijn eigen sfeer, het is maar net wat je smaak is. De andere foto’s van de collectie waren roulerend op een groot beeldscherm te zien. Op de website van werkaandemuur.nl zijn de werken ook te bekijken en eventueel te bestellen. Een aanrader om in ieder geval eens een kijkje te nemen. 23

Boogh opent centrum in Nieuwegein Stichting Boogh opent in het tweede kwartaal van 2014 een nieuw centrum in De Nieuwe Baten in Nieuwegein. Veel cliënten die nu bij Boogh Harmelen komen, wonen in de regio Nieuwegein en daarom opent Boogh daar nu een nieuw centrum. Cliënten uit de Lekstreek-gemeenten zijn straks welkom in het nieuwe pand van Boogh aan de Oortjesburg 2 in Nieuwegein. Hiermee wordt de dienstverlening dichter bij de burgers georganiseerd. Dit is een voordeel voor de mensen uit de omgeving, omdat de reistijd korter wordt, en voor de mensen die in staat zijn om zelfstandig te reizen ontstaat de mogelijkheid om zelf naar het centrum te komen.

Cliënten die nu bij Boogh Harmelen komen, maar in de regio Nieuwegein wonen, zullen straks overstappen naar de nieuwe locatie. Voor veel cliënten betekent dit dat ze na jaren in Harmelen cliënt te zijn geweest, moeten wennen aan een nieuwe omgeving. Dat is niet voor iedereen gemakkelijk, maar de medewerkers van Boogh begeleiden de cliënten zorgvuldig bij deze overgang. Het medewerkerteam in Harmelen zal worden gesplitst en worden verdeeld over de vestigingen in Harmelen en Nieuwegein. Dat betekent dat er in ieder geval vertrouwde gezichten op de nieuwe locatie zullen werken. Quotes van cliënten:

“Ik vond het moeilijk om aan het idee te wennen, maar nu heb ik er zin in en ik krijg ook daar weer nieuwe taken, zoals de koelkast bijvullen.”

“Ik vind het een verrijking dat ik straks met mij scootmobiel naar het centrum kan.”

“Het lijkt me wel een vooruitgang, want het wordt een stuk rustiger omdat er minder mensen tegelijk binnen zijn.” Het nieuwe centrum biedt ook mooie en praktische kansen voor samenwerking in de keten. De Nieuwe Baten bestaat uit een complex van 100 woningen, Buurtplein Batau en restaurant FAIR’s van MOvactor. Het welzijnswerk dat wordt aangeboden door MOvactor biedt een mooie aanvulling op de diensten van Boogh, evenals de samenwerking met Zorgspectrum, Reinaerde, SBWU en Vitras CMD. Het centrum in Nieuwegein zal vijf dagen per week geopend zijn. In het centrum worden mensen met hersenletsel, een lichamelijke beperking of een chronische ziekte begeleid om zo goed mogelijk mee te doen in de samenleving. Voorbeelden hiervan zijn begeleiding naar (vrijwilligers)werk, behandeling en training. In het nieuwe centrum is het mogelijk om werkervaring op te doen en als vrijwilliger aan de slag te gaan. We zijn nog op zoek naar vrijwilligers die onze mensen kunnen ondersteunen tijdens de begeleiding in de activiteiten, maar ook naar mensen die hand-en-spandiensten kunnen verrichten of aan de slag gaan als gastvrouw of gastheer. 24

C

olumn

Petra Aalders

Booghtrein

“Hallo Petra, het leek de redactieraad van het Boogh magazine interessant als jij een artikel zou aanleveren over jouw werkzaamheden op dit moment. De column mag maximaal 600 woorden hebben. Denk hierbij ook aan alle ‘bij’-locaties van Veenendaal.” Tja, zo kwam de vraag van de redactieraad per mail bij mij binnen, dus begin ik maar aan mijn verhaal! PS: Beste redactie, een column schrijven en maar 600 woorden gebruiken, gaat niet lukken, althans mij niet!! Het is natuurlijk niet mijn verhaal, het is ons verhaal. Het is, al zeg ik het zelf, wel een mooi verhaal, een verhaal waaraan uiteraard een begin zit en voorlopig (als het aan mij ligt) nog geen einde. Het is het verhaal over een zogenaamde (fictieve) Booghtrein, die op een dag in oktober 1998 begon te rijden in de stad Veenendaal. Toen al snel bleek dat deze trein keurig volgens het spoorboekje reed, kwamen er verschillende verzoeken van andere steden of deze Booghtrein ook hun stad kon aandoen, en wel om diverse redenen. Enfin, laat ik maar gewoon beginnen: Boogh Veenendaal startte in 1998 en verhuisde in 2005 van een noodlocatie naar de definitieve locatie aan de Nijverheidslaan 6 in Veenendaal. Al vrij snel organiseerden we naast de hoofdlocatie ook voor één middag in de week een Boogh in de Buurt in de bekende JES wijk in Veenendaal en daarnaast startten we met een Booghkring. Al gauw bleek dat niet voldoende te zijn. Vanuit de gemeente Wijk bij Duurstede kwamen ook geluiden dat er in deze gemeente iets georganiseerd moest worden voor mensen met hersenletsel, en zo zijn we ook daar begonnen op één middag in de week in de plaatselijke bibliotheek met een Boogh in de Buurt. De eerste jaren liep het echter nog niet zo hard met de ‘aanwas’ van nieuwe cliënten en heb ik wel eens op het punt gestaan de ‘stekker’ eruit te trekken omdat de kosten te hoog werden. Bij nader inzien was het maar goed dat ik een grote teug extra lucht heb genomen en mijn beslissing wat heb uitgesteld, want nu is Boogh in Wijk bij Duurstede een begrip, waar ik best trots op ben, al zeg ik het zelf.

Gestart met één middag per week, nu uitgebreid naar twee volle dagen (dinsdag en donderdag) en zeer binnenkort nog uitbreiding naar een derde dag (maandag). Het is nu dan ook geen Boogh in de Buurt meer, maar een volwaardige vestiging van Boogh, en dat alles is tot stand gekomen door een optimale samenwerking tussen Boogh, Stichting Quarijn en de gemeente Wijk bij Duurstede. Datzelfde geldt ook een beetje voor Culemborg. Daar zijn we vier jaar geleden gestart in wijkcentrum BonVie met één dag per week en nu zijn we ook daar twee dagen per week (woensdag en vrijdag) geopend. Bovendien organiseren we daar in samenwerking met Syndion één keer per maand een Booghkring. Driebergen was de volgende gemeente, waar we in eerste instantie met Stichting Gemeenschappelijk Wonen met Afasie een samenwerking hebben gezocht, wat later uitmondde in de start van ook weer een Boogh in de Buurt. In tegenstelling tot andere Boogh in de Buurt locaties is Boogh in de Buurt Driebergen geopend van 16.00 tot 20.00 uur en wordt er gezamenlijk een broodmaaltijd gegeten. Momenteel wordt in deze gemeente intensieve samenwerking gezocht met welzijnsorganisatie Welnúh om veel meer samen op te trekken in het activiteitenaanbod voor mensen met en zonder beperking. Zijn we er dan nu? Staat de trein nu stil? Nee, ik ga jullie nu meenemen naar de Betuwe, het rivierengebied. Ook daar willen we Boogh wat meer op de kaart gaan zetten. Ook daar willen we dus dat er rails aangelegd worden waar de Booghtrein overheen kan rijden, zodat hij kan stoppen waar de behoefte bestaat en om nieuwe passagiers te laten instappen. Wat mij betreft blijft de Booghtrein rijden en komen die passagiers aan boord, die vinden dat Boogh de juiste route/koers rijdt. Een trein waar ze vol vertrouwen in willen stappen, een trein die nog steeds volgens het spoorboekje rijdt, een trein waar het goed toeven is, een trein die iedere passagier ergens heen kan brengen, een trein die meerdere wagons ken met vele mogelijkheden. Een trein die de toekomst in durft te rijden, een trein die... En dat laatste zinnetje, dat mag de lezer zelf invullen. 25

EINDHOVEN in Utrecht werkt samen met Boogh In Utrecht is recent een nieuwe concept store, genaamd EINDHOVEN, aan de Oudegracht 10 geopend waarmee Boogh samenwerkt. De samenwerking is nog volop in ontwikkeling en biedt beide organisaties mooie kansen! Maar wat doet EINDHOVEN, wat bieden zij en wat houdt de samenwerking met Boogh tot nu toe in? Concept store EINDHOVEN is een platform voor aanstormend talent in de traditie van het internationaal bekende Dutch Design. De concept store verkoopt uitsluitend producten van jonge veelbelovende ontwerpers en laten zien wat Nederland in huis heeft aan nog te ontdekken ontwerptalent. EINDHOVEN biedt inmiddels aan ruim dertig ontwerpers een verkoopkanaal. Maar EINDHOVEN is meer dan een ‘winkel’. EINDHOVEN biedt een platform om contacten te leggen tussen kopers en makers, ervaringen te delen, nieuwe productiemogelijkheden te ontdekken en inspiratie op te doen. Elkaar kennen, weten wat het betekent om een uniek product te maken, waarde toekennen daar waar het ontstaat, respectvol omgaan met mensen en de wereld. Dat zijn de uitgangspunten die EINDHOVEN koestert.

Sociaal en duurzaam ondernemen EINDHOVEN laat zien wat sociaal en duurzaam ondernemen betekent en bieden werkervaringsplaatsen aan cliënten van Boogh. De koffie van Moyee FairChain is radicaal goed van smaak en bewustzijn. En EINDHOVEN is een coöperatieve vereniging. Een aantal ontwerpers die hun producten te koop aanbieden in de winkel is mede-eigenaar.

Samenwerking met Boogh Iedereen wil graag meedoen in de samenleving. Dat geldt

Boogh

Nieuws

zeker voor mensen met een beperking, van welke aard dan ook. Zij willen, en kunnen, er met al hun vakkennis en motivatie bij horen. Dat vindt EINDHOVEN de normaalste zaak van de wereld. Daarom werkt EINDHOVEN samen met Boogh. In EINDHOVEN wordt er momenteel aan twee cliënten van Boogh een werkervaringsplek geboden. En er worden producten verkocht die in de centra van Boogh zijn gemaakt onder het label BooghGoed. BooghGoed staat voor ‘eerlijke’ en ‘trendy’ producten zoals servies, lampen, kussens en stoffen. In EINDHOVEN is een selectie van deze producten te koop en de radicaal goede Moyee koffie wordt in BooghGoed kopjes en bekers geserveerd. Voor de echte genieters: de real American (fairtrade) chocolatechip cookies komen uit de bakkerij van Boogh!

Boogh gaat fietsend door Veenendaal met duofiets Op donderdag 27 maart hebben cliënten en medewerkers van Boogh Veenendaal een duofiets in ontvangst genomen. Deze fiets is beschikbaar gesteld door de Edwin van der Sar Foundation in samenwerking met Lions Grebbeleeuw Veenendaal, Vegro en Van Raam fietsen. Voor veel mensen met een beperking is het moeilijk om voldoende lichaamsbeweging te krijgen, terwijl dat zeker ook voor deze groep heel belangrijk is. Door de duofiets is het voor de cliënten van Boogh Veenendaal mogelijk om samen met een begeleider op een veilige en gezellige manier lekker te bewegen in de buitenlucht. De feestelijke middag werd geopend door Petra Aalders, regiomanager bij Boogh, waarna een cliënt het woord overnam. Hij vertelde hoe blij wij als Boogh zijn met de duofiets en wat het betekent voor de cliënten. Annemarie van der Sar heeft de fiets officieel overhandigd met het doorknippen van een lint, waarna een cliënt samen met een lid van de Lions Grebbeleeuw vol trots binnen kwam fietsen. Door het prachtige weer kon een aantal mensen gelijk een ritje op de duofiets maken! Het was een fantastische middag met een prachtig cadeau, waar bij Boogh Veenendaal veel gebruik van zal worden gemaakt. De fiets stond al jaren op de verlanglijst van Stichting Boogh en is nu met medewerking van de genoemde partijen mogelijk gemaakt.

In de loop van de tijd wordt de samenwerking verder uitgebreid door bijvoorbeeld de producten die ontwerpers hebben ontworpen in productie te nemen en zo zullen er vast nog meer mooie gezamenlijke initiatieven komen! Voor meer informatie over EINDHOVEN, kun je vinden op de website: www.eindhoven-utrecht.com, en op Facebook :https://nl-nl.facebook .com/eindhoven designatutrecht en/of bezoek de winkel aan de Oudegracht 10 in Utrecht!

Boogh hergecertificeerd voor HKZ keurmerk en Boogh Arbeidsre-integratie voor het Blik op Werk Keurmerk

Vrijdag 24 en dinsdag 28 januari hebben de auditgesprekken plaatsgevonden voor de hercertificering van ons HKZ keurmerk. Twee auditoren van het Keurmerkinstituut hebben diverse gesprekken gevoerd met medewerkers om een goed beeld van Boogh te verkrijgen. Dit heeft geresulteerd in een zeer positief resultaat! De komende drie jaar zijn we weer HKZ gecertificeerd. De hoofdauditor benoemde de volgende sterke punten: 1. Professioneel 2. Vernieuwend, innovatief 3. Systematisch 4. Eigenzinnig 5. Zorgvuldig In februari vond de audit van het Blik op Werk keurmerk plaats bij Boogh Arbeidsre-integratie. Ook zij kwamen glansrijk door de test en hebben de hercertificering binnen. Bron: UWV Perspectief

26

27

28