Blog’s van de Zuid-Afrikareis in 2014 De eerste dagen Beste vrienden en familie leden en sympathisanten, Na een lange en (voor sommigen) slapeloze vlucht zijn we goed aangekomen in Johannesbrug. Hier stond Andrew Lowry (begeleider) ons op te wachten en heeft ons begeleid naar het gezellige Altelekker (hier zullen we 3 dagen verblijven). Die dag hebben we alvast genoten van de eerste Afrikaanse zon. Nadat we ons in de hut geïnstalleerd hebben en een partijtje volleybal gespeeld hebben zijn we naar het natuurreservaat Rietvlei vertrokken. Daar hebben we ons eerste wild gespot zoals blesbokken, zebra’s, rood hartebeest, struisvogel (of is het voëlstruis?), elandantilope, waterbokken (ringgat), zwarte gnoes en als kers op de taart hebben we een witte neushoorn van dichtbij gezien. Na de terug keer van Rietvlei hebben we van een lekkere maaltijd genoten in de jeugdherberg en zijn we vroeg en voldaan in de slaapzak gekropen. Dag 2 Deze ochtend om 6u werden we gewekt door meneer Stael, omdat we om 8u werden verwacht in Pretoria Zoo. Na een stevig ontbijt, wilden we vertrekken naar de zoo, maar er was een klein technisch defect. Uiteindelijk zijn we toch met wat vertraging vertrokken. Eenmaal aangekomen werden we hartelijk ontvangen in Pretoria Zoo. Hier hebben we een rondleiding gekregen achter de schermen en mochten we ook zelf wat dingen ontdekken. Tegen de middag is het heel hard beginnen regenen (alla Belgium style). Uiteindelijk was het tijd om te vertrekken en zijn we eerst langs het plaatselijke university college gereden om het te kunnen vergelijken met onze hogeschool. Hierna zijn we naar het Voortrekkersmonument gegaan, waar we een hele interessante uitleg kregen over het ontstaan van Zuid-Afrika. Als laatste hebben we het standbeeld van Nelson Mandela bezichtigd, maar helaas was het haasje in zijn oor al gaan huppelen. Terug op Altelekker hebben we weer een smakelijke maaltijd gegeten (milliespap met braai) en hebben we nog een gezellige avond gehad. Tot snel landgenootjes, Sanne, Julie, Marieke, Merel en Bo
Het verslag van dag 3 & 4 Dag 3 Om 6 uur deze morgen kwam de haan (Arnold Stael) ons weer wekken. Het werd al snel duidelijk wie zijn donsveertjes niet van hem kon afschudden. Na het ontbijt (weer worst en eitjes) vertrokken we naar de stageplaats van Margot Parmentier, Lory Park Zoo. Zonder buspech deze keer. Eenmaal toegekomen werden we allemaal vertroeteld door de kleine katachtigen. Tot de middag hadden we wel wat pech met het weer . We kregen een uitgebreide rondleiding. Daarna stonden hamburgers met chips op het menu. Na de middag genoten we met volle teugen van het warme weer en was er plaats voor petting (knuffelen met de dieren). Jaja, veel jaloersen in ons thuisland? Petting dient om de dieren tam te maken. Ook enkele onbekende vogels waren aanwezig in de zoo. ‘s Avonds werden ons rijst, kip en groentjes voorgeschoteld. Daarna genoten we van een ijsje… Dag 4 Al vroeg in de morgen ontwaakten onze gansjes en maakten ze hun valies klaar om verder te reizen naar Mokopane.
Na een rit van 1u30 kregen we de kans eens inkopen te doen ( 4 bananen = 0.30 euro). Daarna reisden we verder naar een game farm waar ze economisch omgaan met wildlife management (hunting en breeding). Na een halve dag (gietende) regen aten we gezellig op het terras een hamburger (alweer?). We reisden dan verder naar Mokopane. Daar zetten we voor de eerste keer onze tent op (12 minuten gemiddeld). Dit duurde zo lang door de hitte… ‘s Avonds kookten we zelf heerlijke spaghetti (Mmmmm). Nu gaan we voor de eerste maal slapen in een tent, hopelijk onweert het niet vanacht. Hakuna Matata & smakelijk jitte! Simon, Kimberly & Gauthier ( Voor de nieuwsgierigen: vandaag ontdekten we de verschillende aspecten van Mokopane Biodiversity Centre, is het weer na de middag eindelijk uitgeklaard en genoten we van een lekkere braai georganiseerd door de lokale bevolking… Het uitgebreide verslag volgt binnenkort!)
Verslag van dag 5 en 6 Dag 5 Alweer een ochtend vroeg uit de veren. Na een stevig e nuitgebreid ontbijt kregen we een korte voorstelling van de manager van Mokopane Biodiversity Centre zelf (Mark Howitt). Hij vertelde ons meer over het belang van DNA onderzoek om zo vervolgens de database aan te vullen van wildlife gegevens. Nadien konden we de vaccinatie en het klinisch onderzoek bijwonen van een serval onder anesthesie, begeleid met extra info van de dierenarts. Daarna werd er ook een korte presentatie gegeven over het belang van preventiemaatregelen tegen teken, vlooien en wormen, wat één van haar belangrijkste taken is als wildlife vet in de pretoria zoo. Om de voormiddag af te sluiten kregen we een uitleg en demonstratie over hoe vogels worden gevangen en geringd. Elke vogel (spotted eagle owl) werd klinisch onderzocht, geringd en nadien vrijgelaten. Na de lunchpauze (met pizza) trokken we met een jeep en tractor met kar naar het reservaat van Mokopane Biodiversity Centre. Hier kregen we de kans om de hoefverzorging van een roanantilope bij te wonen. Omdat het dier slechts licht verdoofd was en het onderzoek in de bush zelf plaats vond waren de veiligheidsmaatregelen van groot belang. Onderweg doorheen het reservaat hebben we de eerste groene meerkatten en bavianen gespot. De avond werd afgerond met een gezellige en stijlvolle spitbraai van impala, georganiseerd door de plaatselijke bevolking. Dag 6 Eindelijk mochten we eens wat langer slapen! Na het inpakken van alle tenten en materialen vertrokken we met de bus voor een lange rit richting Tzaneen. Onderweg zagen we de natuur veranderen. Wie had dat gedacht: sparrenbossen in Afrika! Ook zagen we vele fruitplantages (zoals mango’s, bananen en sinaasappels, …). Na deze lange rit kwamen we toe op de Agatha Croc farm. Hier worden krokodillen gekweekt voor hun vlees (staart) en huid. De uitleg werd gegeven door de zeer enthousiaste Sam (medewerker van de farm). Sommige studenten besloten om een babykrokodil te hanteren. Tot slot zagen we een voedermoment en konden we eens dichter bij de krokodillen gaan. In de shop werden allerlei vreemde souvenirs van gedroogde krokodillenjongen, tot eieren en skeletten verkocht. Rond 18 uur bereikten we de camping. Tot grote verbazing van iedereen konden we hier een douche met warm water nemen. In de avond werd ons een lekkere braai voorgeschoteld… Inez, Sam en Phoebe
Verslag Moholoholo en HESC Waarde landgenoten, Vandaag gingen we na een stevig ontbijt een drukke dag tegemoet. Ereburger Johan (buschauffeur) bracht ons naar Moholoholo, the place to be. Na een grappige introductie door een van de medewerkers, kregen we de kans om verschillende wilde dieren van dichtbij te zien. Het begon met het aaien van een prachtige cheeta. Nadien volgde interactie met verschillende soorten roofvogels. Fien en Gauthier gingen fanatiek op zoek naar slagpennen. We stootten ook op de schattige maar angsteloze honey badger. Daarna passeerden we langs de leeuwen en wilde honden. Ook een luipaard en hyena zijn we gepasseerd. We danken de geestige gids voor de educatieve rondleiding. Het middagmaal nuttigden we in het Hoedspruit Endangered Species Center (HESC). We kregen lasagne of quiche voorgeschoteld die ons alleen bekoorde. Dit centrum focust zich voornamelijk op het behoud en de kweek van de cheetah. Vervolgens stonden 5 safarijeeps en een zebra op ons te wachten. De gidsen toerden ons door het uitgestrekte domein en verschaften extra informatie bij verschillende dieren. Zo kwamen we onder andere het aasgierenrestuarant tegen en zagen we de met uitsterven bedreigde witte neushoorn. Na een wilde rit kwamen we levend en wel terug in het centrum. Na wat shoppen passeerden we de mufanaberg. Later stond een heerlijke maaltijd op ons te wachten, geregeld door Tanya en Moshi en verzorgd door groep 1. Straks trekken we ons terug in onze tentjes want morgen staat alweer een gevulde dag te wachten… Tot zover deze lezing. Margot N. en Laura
Verslag Riverside Rehabilitation Center Als je om 5.30u wakker wordt, kan je genieten van alle geluiden die Zuid-Afrika te bieden heeft! Krekels, vogels en soms zelfs een aap. Genieten van het leven! De meesten staan echter wat later op, met of zonder een licht ochtendhumeurtje. Veel studenten zijn alvast opgelucht geen muggen of spinnen tegen te komen in hun tent. Het ontbijt (om 7 uur) bestond uit mieliepap met melk en suiker: typisch Afrikaans. We vertrekken met de bus richting het Riverside rehabilitation center. Daar vangen ze apen op, om later in het veld te (her-) introduceren. We kregen een zeer interessante uitleg van Bob Venter, die het centrum opgestart heeft en zeer veel weet te vertellen over de bavianen en vervet monkeys (= fluweelaap = groene meerkat = blauaap). Iedereen mocht een handje toesteken met het chippen en meten van de vervet monkey babies. Door ze te chippen kan men ze volgen na de vrijlating. Het meten en wegen gebeurt om de 4 dagen. Daarna gaan ze in bad. Na het behandelen van 12 aapjes, die iedereen wel eens in zijn armen heeft mogen sluiten (met de nodige moederinstincten die opkomen), smulden we van de tot nu toe lekkerste hamburgers met chips en cola. In de namiddag gingen we in de bavianenkooi. Daar hebben we later op de avond nog een interessante discussie over. We keren terug met de bus en zien enkele zeer mooie landschappen langs de weg. Bij terugkomst krijgen we de keuze: of we gaan wandelen, of we springen in het zwembad. De meerderheid laat zich verleiden door het koele water, maar 11 dappere avonturiers laten zich verleiden door de roep van de natuur. We laten de zwemmers achter en trekken onze hete stapschoenen aan om onder leiding van Andrew een leerrijke en mooie wandeling te maken. En dat loont; we leren over bomen, planten en allerhande dieren. We vinden sporen van kudu, een kleine antilope en een aardvarken, veren van parelhoenen en een uil. We horen zelfs een nijlpaard in de prachtige rivier. We zien allerhande mooie insecten en vogels en termietenheuvels groter dan een mens. Daarna konden ook de wandelaars het zwembad inspringen, onder een prachtige sterrenhemel. Na een lekkere braai kropen we allen onze nestjes in… Fien
Verslag van een reisdag Zondag 16 maart
Vanochtend was het snel de tentjes afbreken en inpakken. Er stond ons namelijk een lange busrit te wachten. Onderweg naar Laske Nakke (ik kan, ik zal)zagen we prachtige uitzichten en was er tijd om even te winkelen. Tot iedereens opluchting werd er door de microfoon afgeroepen dat vandaag een dag was om eens te ontspannen. In Laske Nakke stond er een fris zwembad op ons te wachten. Aangezien we de rest van de dag vrij waren, hebben we hier gretig gebruik van gemaakt. Op het menu vanavond stond er een rijst-curry schotel met lamsvlees voor de carnivoren. Voor de veggies rijst-curry met lekkere nuggets van quinoa, butternut en amandelen. Vanavond kwamen ook 80 studenten van TUT aan. Na onze buikjes goed gevuld te hebben, gingen we op pad om kennis te maken. Al snel wisten we het, dit zijn echt sympathieke mensen. Ze leerden ons zelfs al wat woordjes in zulu. Met deze studenten zullen we binnenkort ook de lange wandeling maken. Na een boeiende avond gingen uiteindelijk toch alle lichtjes uit en gingen we met z’n allen naar dromenland. Melanie
Allemaal beestjes Tijdens de busrit stellen de studenten hun ‘dier’ voor voor alle medestudenten en de docenten. Soms met wat zenuwen, soms als volleerde experten met tal van weetjes, en soms in gedichtvorm. We laten jullie graag meegenieten van de poëtische voorstelling van de Caracal door Els: Er was eens een caracal En hij is verwant met de serval. Zijn naam betekent ‘zwart oor’ En hij komt in Zuid-, West- en centraal Afrika voor. Hij springt tot 5 meter hoog En dit doet hij in een boog. Ze eten graag impala, springdas, eekhoorns en antilopen En je zult ze niet vinden in de tropen. Het zijn solitaire nachtdieren En ze hebben sterke achterhandspieren. Het is en niet-bedreigde diersoort En hij is het liefs in bergen waar hij thuishoort.
Donderdag 20/3 Vanochtend weer vroeg uit de veren, want we moesten weer alles inpakken. Ondertussen zijn we allemaal ervaren tentenbouwers! Na het gewoonlijke ontbijt (in het donker) zijn we naar God’s window gereden. Dat is Afrika’s mooiste panorama. Maar spijtig genoeg besliste het weer er anders over. Door de mist was er niets te zien. Dus zijn we maar naar het Kamai Reptile Park gereden. Na een interessante introductie volgde een fotoshoot met een python. Vervolgens mochten we het park even verkennen. Even later werden we geroepen om het voederen van 3 pofadders en 2 zwarte mamba’s te volgen. Nadien volgde een dissectie op een jonge python die slachtoffer was geworden van het verkeer. Na de leerrijke dissectie werden we nog voorgesteld aan 3 giftige slangen: de boomslang (de giftigste), de pofadder en de cobra (de meest angstaanjagende) . Als laatste mochten 5 studenten een ‘babboon spider’ vasthouden. Na de lunch zijn we naar Swadini Resort vertrokken. Naast het resort is er ook een natuurreservaat en daar hebben we op een meer een boottocht gemaakt. We hebben niet veel dieren gespot, maar de omgeving was adembenemend. We zagen een zeldzame tufu waterval, een grot waar een luipaard een verzameling kadervers houdt en drie rondavels. Na de boottocht was het tijd om de tenten op te zetten. Daar zijn we gaan braaien op een gezellige plek in het resort. En na de braai was het tijd om in ozne slaapzakken te kruipen. Lekker slaap! Anneke
Verslag van een stapdag We stonden met zijn allen, net als uiltjes, vroeg op. Om 5.00 uur vertrok de bus naar de drie rondavels om daar zonsopgang te zien. Maar helaas was de ingang gesloten en zou die pas om 7.00 uur open gaan. We gingen ons door niets of niemand laten tegenhouden en meneer Stael vond toch wel een kleine doorgang naast de poort. Wij, als straffe Belgen, gingen er doorheen, op weg naar de drie rondavels. Ons toch een klein beetje mispakkend aan de tijdspanne en afstand, kwamen we bij de drie rondavels aan. Ons uitzicht op een rood-oranje zondsopgang was niet te zien, maar het uitzicht was toch wel adembenemend. Er was een schouwspel te zien van hoe de laaghangende wolken rond de rondavels aan het dansen waren. Dan volgde de tocht naar de camping voor een goed ontbijt. Rond 9.15 vertrokken we naar de potholes voor een dagje stappen. Om 11 uur (wachten op de TUT studenten) werd het echter een dagje klimmen en dalen maar ook grenzen verleggen of zoals bij mij continenten verleggen. Het was geweldig om te zien hoe iedereen iedereen probeerde te helpen. Aan alle ouders met een zoon: jullie mogen echt fantastisch fier zijn op jullie jongens: het zijn kerels van goud! Hoe ze allen zo veel mogelijk probeerden te helpen door het dragen van zakken en zelfs de meisjes mee de berg optrokken. Dank u aan mijn persoonlijke hero Gerben! Ook de leerkrachten deden hun uiterste best om iedereen op te peppen en mee te krijgen De mannelijke TUT studenten bleven als één blok achter de dames, soms een beetje met ons lachend, maar toch… Toen we terug kwamen sprongen een tiental studenten direct in het water om af te koelen. We aten nog een lekkere braai met mieliepap en wat groenten. We zijn dan voldaan en als een blok in slaap gevallen, met enkele uitzonderingen die graag uitgebreid afscheid van enkele TUT studenten wilden nemen. Love is in the air? Sam
Kruger-verslag Dag bleekscheetjes, Zondag brachten we een bezoek aan elephant whispers. Daar konden we kennis maken met de olifantenstier Tembo en zijn vijf vriendjes. De eigenaar liet velen van ons versteld staan door alle commando’s die de olifanten konden. Daarna mochten we Tembo die ongeveer 3 meter groot is luzernekorrels voederen en hem van dichtbij bestuderen. Verder kregen we een hoop anatomische en fysiologische informatie. Een leuk weetje was bijvoorbeeld hoe je de schofthoogte kan berekenen door middel van de omtrek van de voorpoot maal 2 te doen. Een ander interessant weetje ging over het links- of rechtshandig (tandig) zijn. De slagtand die het korste is, wordt het meeste gebruikt. Een weetje waar de meesten van ons versteld van stonden is dat het mannelijke geslachtsorgaan even veel weegt als enkele van onze medestudenten (gemiddeld 58 kg). Na de uitleg konden zij die wilden een ritje maken op de olifanten. Daarna werden we getrakteerd op een royaal en heerlijk buffet. Op de terugweg naar onze camping in het Krugerpark konden we nog enkele dieren spotten: zebra’s, gnoe’s, en enkele hippo’s. Op de camping kreeg de bus en de field kitchen een grondige beurt, gevolgd door een verfrissende plons in het zwembad. ‘s Avonds stond een night drive op het programma. We werden verdeeld over 3 safari-jeeps en verdwenen één voor één het duister in. Gespot: gevlekte hyena, uil, stekelvarken, het achterwerk van een buffel, wilde kat, kameleon (die fluorescerend oplichten in het donker wanneer je er met een licht op schijnt), leeuw, hippo en impala. Hierna was het tijd om onze tent in te kruipen, want maandag moesten we om 5.30 gepakt en gezakt op de bus zitten. Vandaag stond game viewing op het programma: we reden van Skukuza naar Letaba waar een grote groep bavianen ons de weg versperden. De eerste wilde giraffen zijn een feit. Verder hebben we gezellig paparazi gespeeld. De Afrikaanse olifanten, buffels, hippo’s, wrattenzwijntjes, krokodillen en heel wat vogels konden niet aan onze lenzen ontsnappen. Eenmaal aangekomen in Letaba was de opluchting groot dat dit de laatste keer was dat we onze tenten moesten opzetten. Enkele van ons zochten verkoeling in het zwembad wanneer er een stormloop ontstond richting de bus: een giraf zou gedood zijn door enkele leeuwen. Kilometer na kilometer, bult na bult, en bocht na bocht ging de tijd voorbij terwijl we wat wanhopig werden. Enkele roofvogels verraadden dat het opgepeuzelde karkas nabij was. Het was letterlijk adembenemend ;-) . Voor zij die niet mee waren: de stank was verschrikkelijk. Daarna konden we aanschuiven voor een heerlijke portie macaroni met ham en kaas. Skapi se wol! Fauve en Merel
Kom naar Afrika en beleef hetzelf! Ik heb me even afgezonderd en zit op een steen op de grens van de wildernis; enkel een hekken scheidt mij ervan. Vannacht foerageerden hier spotted hyena’s, roepend in het duister. Het is fenomenaal wat we hier al gezien hebben; de lange lijsten spreken voor zich. Het is hier rustig en er heerst een gemoedelijke sfeer over de camping. Je zintuigen worden op de proef gesteld. Overal hoor je krekels, vogels vaak, ook nijlpaarden en meer, stuk voor stuk prachtige dingen. Je komt ogen te kort. We zagen zonet een imposante kudde van zeker 400 buffels, enorm veel nijlpaarden en meer… Ik besef nu echt dat ik het hier zal missen. De natuur, de mensen en de groepssfeer, want iedereen werkt geweldig samen en het besef komt nu dat we algauw worden gescheiden. Hier worden banden voor het leven gesmeed. Ik pink er een traantje van weg. En te bedenken dat ik bijna niet mee was gegaan. Deze reis was echt een eye-opener. We moeten werken aan een betere toekomst, allemaal. We moeten eens iets links laten liggen om de natuur een handje te helpen. En dit is mijn doel. Computer enkel gebruiken als het nodig is. GSM hetzelfde. Buiten leven. De natuur absorberen en als leermeester gebruiken. Mensen sensibiliseren om de wereld te redden. En alle beetjes zijn daarbij welkom. Ik hoop dat anderen ook zo’n doel hebben. Kom naar Afrika, en beleef hetzelf Fien
De laatste verslagen Terug thuis, met vele verhalen, maar de laatste blog-stukjes willen we jullie niet onthouden! Verslag maandag 17 maart Na een uitgebreid ontbijt gingen we richting de forellenkwekerij te Lydenburg. We werden hartelijk ontvangen met tal van zelfgemaakte lekkernijen. Nadat alle buikjes gevuld waren, gingen we van start met de rondleiding op het bedrijf. Het ontwikkelingsproces en de economische positie van de forel werden toegelicht. Na de informatieve uitleg kregen we tijd om onze hersentjes te verfrissen. We trokken onze avontuurlijke schoentjes aan en bereikten na een wandeling door het bos een adembenemende waterval. Na het bewonderen van het natuurlijke kunstwerk konden velen zich niet meer weerhouden om zich te wagen aan de sterke stroming. Na vele acrobatische manoeuvres en een schitterend teamwork verlieten we het water om van een heerlijke maaltijd te genieten. Op de terugweg eiste de waterval bij velen zijn tol (ZzzZzzZzzzz…). Na een korte stop bij enkele bookshops was het tijd om te relaxen (zwembad, chillen). ‘s Avonds bleven we in het thema van de dag met een papilotte van forel op de barbecue. Na een gezellige babbel met de Zuid-Afrikaanse TUT-studenten kon iedereen na een geslaagde dag zijn schaapjes gaan tellen. Allis van the beste! (Zuid-Afrikaans voor ‘goeiedag en het beste’) Elodie, Gerben, Lore, Simon & Vicky
Verslag van een reisdagje Beste niet-zuid afrikanen, vanmorgen zijn we vroeg opgestaan met alweer een lange busrit voor de boeg. (amai wat is zuid afrika toch groot) gelukkig hebben we leuke muziek en een prachtig uitzicht vanuit de bus. iedereen is super gelukkig want jaja na 2weken slapen we eindelijk nog eens een bed vanavond. na de eerste 2 uur op de bus laten we het Krugerpark achter ons. we hebben een middagmaal langs de autostrade om onze hongerige maagjes te vullen (maar nog belangrijker was de free wifi voor sommigen). na het korte contact met thuis en facebook zijn de vele afkickverschijnselen weer verdwenen. terug op de bus genieten we nog van ‘jacaranda fm’ en de omgeving. wanneer we aankomen zien we mooie propere vierpersoons kamers . bye bye tent hello luxe. na een lekkere maaltijd kruipen we in ons bedje om als een blok in slaap te vallen.
Sondela Hallo Belgie aangezien vandaag niemand verantwoordelijk was voor het onbijt mochten we eens uitslapen. Om 7u30 zat iedereen op de bus en zijn we vertrokken naar sondela. Dit is een familie natuurpark waarbij studenten instaan voor het park als onderdeel van hun opleiding. We werden dan ook rondgeleid door 2 3dejaars studenten. Eerst was er game viewing waarbij er soms wel eens meer naar de studenten werd gekeken als naar het wild. Een zeer interessante voormiddag. Hierna werden we rondgeleid in het rehabilitatiecentrum waarbij we hands-on mochten met enkele jonge dieren (leeuwwelpjes, bushbaby, mangoest). Aldus een mooie ervaring voor velen onder ons. Eenmaal we aangekomen waren op de slaapplaats konden we een echt afrikaans onweer ervaren, overal vielen er ‘aaahs’ en ‘oeeehs’. Na een prachtige speech en vele bedankingen verzorgd door Melanie en Margot werd er een feestje gehouden met zelfgemaakte sangria en andere drankjes. Hierna kruipt iedereen terug in hun bed om morgen naar pretoria te vertrekken. Slaapwel iedereen en tot binnenkort!
