BEtLÄ IN DEJ Clfy-BLM DE iroltdel STILTE"! ; "' -;

HET WEEKBU^cm "T: ■

;

"'■■-;.■

;

.

1 m i

■M^

jANN/|BEtLÄ IN DEJ Clfy-BLM „DE iROlTDEl STILTE"! __>^^^_

loopbaan aan den dag legde. Haar vader woonde in La Varenne-Saint-Hilaire, een dier pittoreske voorstadjes van Parijs, doorgaans in hoofdzaak door arbeiders bewoond. Daar groeide de kleine Zette als een echte Parijsche „gamine" met haar buurtgenootjes op. De wereldoorlog met zijn talrijke catastrophale vliegtuig—bombardementen veroor^aakte in den schooltijd van de ■Weine talrijke hiaten, die zij zelve Ijjiverigens met enthousiasme heette. Een luchtaanval was onjétwijfeld een afwisseling en een atie voor een klein meisje, lat den ernst van den toestand liet inzag. De school werd ten ptte gesloten en het gezin nam wijk naar Parijs, waar papa iarpentier in het huis, waar zijn actiekantoor was gevestigd, lizelf en de zijnen in een bomfajen kelder onderbracht. Terwijl Booze anderen de bombardemenhuiverend en sidderend van igst beluisterden, zat de kleine Btte zorgeloos aan een geïmproeerde tafel en knipte prentjes de couranten, prentjes, waargeenszins de beroemde legeravoerders van die dagen stonipi afgebeeld, maar de groovan het filmdoek. Groot was JÄettes spijt toen de oorlog ten Hemde was. Nu was het afgeloomet die interessante vliegBnvallen en het grappige verstopJi|>ertje-spelen in den kelder. Nu p: begon weer het heele dagen op

NON. $TO u ' T

'V.

'

msMÊ

Wi

^~mm Nederland-film. Inspecteur Grant Jennie Carr Violist

John Loder Anna Lee Desmond Tester

Kapitein Portello Sam Pryor

w

Regie: Robert Stevenson Francis Sullivan Frank Cellier

Jennie Carr, een Engelsche koriste, wordt zonder dat zij zich er van bewust is, op den avond voor haar terugkeer naar Engeland de eenige getuige in een Ne» Yorksche moordzaak. Gedurende de reis stopt een van de handlangers van de misdadigersbende, waarvan de leider den moord op zijn geweten heeft, wat gestolen juweelen in de bagage van het meisje, waardoor zij gearresteerd wordt en dus geen spaak in het wiel kan steken zoolang er moeilijkheden dreigen. Als zij uit de gevangenis ontslagen wordt, bemerkt het meisje tot haar grooten schrik, dat haar nog slechts vierentwintig uur resten om een onschuldige van den electrischen stoel te redden. In plaats van den werkclijken dader heeft de politie te New Vork een man gearresteerd, die door honger gedwongen zijn toevlucht heeft gezocht tot inbraak en op den bewusten avond in het gebouw, waar de vermoorde heeft gewoond, aanwezig was. Jennie Carr gaat naar Scotland Yard, doch inspecteur Jim Grant gelooft niet, dat zij de gezochte getuige is. Zij weet nu niet meer wat zij. moet doen, doch besluit ten slotte om zich op het transatlantische vliegtuig te verstoppen en op die manier naar New York te komen. Inspecteur Grant, die er de lucht van heeft gekregen, dat Sam Pryor, een bekend chantagepleger, met hetzelfde vliegtuig naar de Vereenigde Staten . Hst, bespreekt ook plaats op het vliegtuig en bemerkt tot zijn groote verbazing, dat er zich ii zijn klcerenkast iemand ver.stopt heeft, hetgeen niemand anders blijkt te zijn dan Jennie Carr. Tijdens de reis veranderen de gevoelens van Jimmy Grant ten opzichte van de verstekelinge geheel en al en begrijpt iedereen, dat hij smoorlijk verliefd is op het meisje. Onder de overige passagiers bevindt zich ook de werkelijke moordenaar, wiens identiteit onbekend is, en een zeer jeugdige violist, die overal zijn neus insteekt en voor wien niets geheim blijft. Gedurende den nacht schiet de moordenaar den chantagepleger, die gedreigd heeft hem bekend te maken, neer en doet dan een vergeefsche poging het meisje te vermoorden, dat hem plotseling herkend heeft. Hij beseft nu, dat het spel verloren is en schiet den piloot dood, waarna hij het vliegtuig laat dalen. Hij springt uit i het vliegtuig met een parachute, die onklaar is gemaakt door den jeugdigen violist. Het snelle en moedige ingrijpen van den jongen ^^^^^K' detective redt het vliegW^^Mä tuig van een haast onvermijdelijke debiele en een ,,happy landing" besluit deze film.

i

1

i', r"

John Loder. ■i ■

# / ''i

Anna Lee.

if-l

—

■^^MMÉM«.

Men kan niet direct zeggen, dat MJ rflkèl, aardsche goederen bedeeld was, de bescheiden redacteur Paul Charpentier van de „Journal de Voyages" en toen hij dan ook in het jaar 1909 een dochtertje kreeg, stippelde hij de toekomstige loopbaan van zijn kind nauwkeurig uit. Een reisblad moet nu eenmaal regelmatig landkaartjes in zijn kolommen afdrukken en de teekenares, die met de vervaardiging van dergelijke kaartjes is belast, heeft zooal geen koninklijk dan toch een blijvend inkomen. Zoo werd bepaald, dat de kleine Zette teekenares zou worden. Voorlooplg zag het er echter geenszins naar uit, dat het lieve kind veel geestdrift voor een artistieke

lAnnabella in „Da burcht) der stilte"

school zaten, rekenen en schrijven leeren en handwerkjeji maken. De waarheid gebiedt te zeggen, dat Zette geen goede leerlinge v,as. Haar schrijven was erbarmelijk en met de andere vakken wqs het ook al zoo-zoo. Pas dan was de kleine in de wolken, wanneer ze op de schrijftafel van haar vader mocht zitten en deze haar de landkaarten liet zien, haar vertellende, van verre landen, die hij als heel jonge man had leeren kennen. Toen al werd haar reislust gewekt. En zoo kwam eens de groote dag, waarop het meisje eindexamen moest doen. Het resultaat was nihil en, een half jaar later moest ze het nog eens probeeren. Papa Charpentier beloofde haar van alles, wanneer ze slaagde, maar zijn dochter was bescheiden en stelde zich tevreden met een bioscoopje! Dat beteekende heel wat voor den ouden heer, want die beschouwde de bioscoop hoogstens als een slecht surrogaat van het tooneel. Nochtans moest hij capituleeren en op den avond van haar tweede — geslaagde — eindexamen, heeft Zette haar eerste film gezien: „De drie musketiers". Van dien tijd af stond haar besluit vast: zij moest aan de film! Steun en hulp vond zij bij een vriend van haar vader, den later zeer bekenden romanschrijver Serstevens. Hij introduceerde het toen zestienjarige meisje bij Abel Gance, die juist zijn „Napoleon"-film draaide. Er werden een paar proefopnamen gemaakt en wij moeten hierbij dadelijk opmerken, dat die opnamen geenszins een openbaring waren. Zette kreeg een nietig rolletje en in de volgende twee jaar hoorde men zoo goed als niets van haar. In 1927 stichtte een ondernemend persoon het bekende „bal van de witte bedjes", waarvan de opbrengst bestemd was voor tuberculeuze kindertjes. Op dit bal dat, zooals bekend, later jaarlijks zou worden herhaald, waren natuurlijk tal van attracties en een daarvan was een dansvoorstelling in verschillende kleederdrachten. Als eerste zag men een Provensaalsch meisje een Zuid-Franschen dans uitvoeren, voorts toonde een Hongaarsche haar czardas, een Spaansche een fandango en een Italiaansche een tarantella. Het grootste succes echter had een jong meisje, dat een Russischen boerendans, den ..Hopak" uitvoerde. Op dezen avond werd de nieuwe ster Annabella geboren. Sedert dien rees haar ster snel. Zij heeft heel veel rollen gespeeld en de gunst van een internationaal publiek verworven; bijkans onvertroffen bleef zij in haar eerste groote film Sous les toits de Paris", waarin zij zichzelf speelde, een klein Parijsch meisje. Annabella is een unicum in de film-wereld, een artiste van een ongcloofelijke veelzijdigheid en met een natuurlijke begaafdheid, zooals een tijdperk van enkele decennia er slechts weinigen voortbrengt.

NIEUWS UIT DE STUDIO'S

COTOY-FILMSTEB

Sonja Henie zal in 1938 drie films voor de 20th Century-Fox spelen.

Willy Forsts nieuwste rolprent zal den titel „Bel ami" dragen.

Columbia-film

Fritz Kirchhoff zet de Fritsche-Productie ,.Schauspielerin" in scène. Deze film wordt opgenomen naar het gelijknamige tooneelstuk van Roland Schacht.

Benjamino Gigli zal de hoofdrol vertolken in de Italiaansche film „Giuseppe Verdi", welke voor de Societa Grand! Films Storici wordt opgenomen. Men schat de kosten van dit werk op twaalf millioen lire.

Robert Taylor en Norma Shearer zullen de hoofdrollen vervullen in de Metro Goldwyn Mayer-film „Oud Heidelberg". Deze rolprent werd reeds vroeger door dezelfde maatschappij met Ramon Növarro in de hoofdrol opgenomen.

Herbert Mason regisseert de Gainsborough film „Strange boarders". De belangrijkste rollen zijn in handen van: Ronald Adam, John Turnbull, Irene Handl, Phil Ray, Leon M. Lion en Marda Vane.

Edmund Goulding zal de Warner Bros-film „White banners" vervaardigen.

Ray Enright, die de regie van „Golddiggers in Paris" op zich heeft genomen, engageerde Priscilla Lane voor een belangrijke rol. Het scenario wordt geschreven door Richard Macaulay, Jerry Wald en Maurice Lee.

BrigitteHorney en Mathias Wieman spelen de hoofdrollen in de Ufa-film „Anna Grandiflora". De opnamen vinden, onder regie van Erich Waschneck, plaats in de Dolomieten en de Zwltsersche bergen.

Spencer en Mary Meriam C. Cooper heeft met Metro Goldwyn Mayer een contract gesloten. Zijn eerste film, die ónder dit nieuwe contract valt, wordt opgenomen in Britsch-lndië. Dit wordt een kleurenfilm, waarin alle rollen worden gespeeld door inboorlingen. Hij werkt hierin opnieuw samen met Ernest B. Schoedsack, met wien hij reeds eerder eenige groote producties vervaardigde, namelijk „Grass", „Chang", „Rango" en „Four feathers".

Bamett Parker heeft een rol gekregen in „Love is%a headache", waarin de hoofdrollen worden gespeeld door Gladys George, Franchot Tone en Mickey Rooney. Hij is voordien reeds opgetreden in „Double wedding" en „Navy blue and gold".

William Le Baron produceert de film „Song of hell", gebaseerd op het leven in de Fransche Strafkolonie op het Duivelselland aan de kust van Guyana. George Raft, Georges Rlgaud en Akim Tamiroff zullen de hoofdrollen uitbeelden. Een Engelsche ioto vande Franpaise Annabella

Regie: David Selman.

Spencer Yorke, een beroemde cowboy van het witte doek, heeft zóó genoeg van Hollywood, dat hij weigert een nieuw contract te teekenen en in plaats daarvan met zijn ouden vriend Buckshot er op uittrekt om van zijn overgespaarde geld een ranch te koopen. Taylorsville is een rustig klein dorp, waar nooit iets gebeurt, zeer tot ergernis van den sheriff. Ook zijn dochter, Mary, die er een woningbureau heeft, vindt het er saai. Jimmy, de jongste zoon en oogappel van den sheriff, amuseert zich met films van Spencer Yorke en wordt verder aangetrokken door een verlaten gehucht: Ghost Town, waar hij — omdat het er zoo geheimzinnig is — graag rondneust. Zijn vader heeft dit echter ten strengste verboden. De entree van Spencer Yorke en Buckshot in Taylorsville is zeer sensationeel. Er is namelijk juist een paard op hol geslagen en de beide vrienden weten een kind van den zich er achter bevindenden wagen te redden. Jimmy herkent Spencer dadelijk, maar Yorke houdt vol, dat hij George Weston heet, en dat hij gekomen is om een ranch te koopen. Mary verleent hierbij haar bemiddeling en terwijl zij hem helpt met het inrichten • van het huis, worden ze op elkaar verliefd. Mary ontdekt ook, dat hij werkelijk Spencer Yorke is. maar belooft hem het geheim te houden. Jimmy is ongehoorzaam en rijdt op een goeden dag toch naar „Ghost Town", waar zich drie beruchte bandieten schuilhouden. Deze nemen Jimmy gevangen. De sheriff, ongerust over het lange uitblijven van zijn zoontje, gaat hem achterna. Hij heeft een briefje voor Mary achtergelaten, die hem op haar beurt met Spencer naar het verlaten gehucht volgt. Daar vinden ze den sheriff, die door de bandieten werd neergeschoten en zich daarna doodhield. Nu komt Spencer in actie. Twee bandieten schiet hl] neer, prachtig geholpen door Jimmy, die met de geweren der schurken heeft weten te ontsnappen. De aanvoerder ziet kans in zijn auto te ontkomen. Spencer geeft zich echter nog niet gewonnen. Te paard achtervolgt hij den auto tot hij de banden kan stukschieten. In het vuistgevecht, dat volgt, weet Spencer overwinnaar te blijven. Deze geschiedenis komt natuurlijk in de kranten te staan en Yorks producent komt hem spoedig met een vliegtuig een nieuw contract aanbieden. Ditmaal teekent Yorke, want Mary vindt, dat hij de kinderen hun filmheld niet mag ontnemen en bovendien belooft ze mee te gaan naar Hollywood.

Joan Crawford, die het laatst een rol vertolkte in de M.G.M.-film „The bride wore red", zal binnenkort de hoofdrol vervullen in „Shopworn angel". Het scenario is een bewerking van Dana Burnets feuilleton in de „Saturday Evening Post" „Private Pettigrew's oir"-

Michael Curtiz heeft in plaats van William Kelghley, die plotseling ziek is geworden, de regie van de Warner Bros-kleurenfilm ,,De avonturen van Robin Hood" op zich genomen.

Willy Fritsch en Gusti Huber zijn de hoofdrol-vertolkers in de Ufa-film „Das Mädchen von Gesternnacht".

George Fitzmaurice is aangewezen tot regisseur van de M.G.M.-film „Arsene Lupin re turns", waarin de hoofdrollen worden vertolkt door Warren William en Melvyn Douglas. John W. Considine is de productieleider.

Spencer Yorke Mary Baker Buckshot Johnny Sampion

Charles Stjrrett Iris Meredith <. Si ]enks Marc Lawrence

Cclm Baker Jimmy Boy Hogan Midget

Ed. Pic! St, Wally Albright R.ilph McCullough Richard Terry

1 Raglsnur Sam Weed an ' Gladys Gaerga IQdan« aan opnam* veer da film „Madame X" 2 Jaule Matthew» en Jeek Whiting In „Selling along" 3 Reglsieur Leuls King „laaft" 'Jahn Barry mere, die In de Him „Bulldog Drummend ceme« beck" een hoofdrol •peelt, met een clgaret 4 George Burn« en Grade Allen spelen een greete rel In „A damael In dlstren" 5 R'V Beiger en Eleaner Pewel ' dam ons t raar* n In de Wir „Rosalie" een nieuwen dans da „The west point" £>.Luise Rainer In de Mm ..Haldan veyage"

FILMMIEUWS

mJfUT'^

. nP ,-«(*"' ? feftf-

w '^ .

.. fJK.

O

i

een avontuurli mElSJE RKO Radio-film. Dick Smith Cookie Gwen Philbean Xerry Murphy

\Regisseur: Joseph Santley. .

^

Gene Raymond Ann Sothern Helen Broderick Eric Rhodes Harry Jans Frank Jen

Frances Cooke (beter bekend als ,,Cookie") is in een groote zaak als fotografisch model werkzaam. Haar oudste zuster Gwen werkt bij dezelfde firma als typiste. Cookie heeft besloten een rijk huwelijk te doen. Een van haar aanbidders is de schatrijke baron Torine, verzamelaar van zeldzame vogeleieren. Cookie en de fotograaf Murphy worden naar een particulier jacht gestuurd om er foto's te maken voor een mode-firma. De huisknecht Philbean heeft dit gearrangeerd zonder medeweten van zijn baas, den eigenaar van het jacht, en zit vreeselijk in de benauwdheid over de vertraging, veroorzaakt door het niet komen opdagen van het mannelijk model. De knecht is bang ontslagen te worden, Ann Sothwn als zijn baas alles ontdekt. Gene Ba7m Waar Philbean zoo voor in angst zit gebeurt. Met een sloep komt Richard Stuyvesant Smith, de jonge baas, naar het jacht. Hij is gekleed in een costuum om aan boord te dragen en wordt derhalve door Murphy en Cookie aangezien voor het mannelijk model. Murphy geeft hem een reprimande, omdat hij zoo laat gekomen is en Cookie behandelt hem zooals zij alle mannelijke modellen behandelt — uit de hoogte. Smith, die de situatie zeer grappig vindt en die op slag verliefd is geworden op Cookie, waarschuwt Philbean niets te zeggen. * Vastbesloten Cookie voor zich te winnen zet Dick Smith Philbean in een zaak, namelijk als hoofd van de Philbean Advertising Agency. Er wordt ook Cookie een goed baantje aangeboden en Dick Smith treedt als mannelijk model naast haar op, om maar in haar nabijheid te zijn. Inderdaad begint Cookie hem aardiger te vinden, maar zij ontwijkt al zijn toenaderingspogingen. De baron daarentegen heeft meer succes en aangezien Cookie bang is verliefd te worden op een man zonder geld, accepteert, zij een aanzoek van den baron. Dit komt Dick ter oore en hij draagt Phil-

Harry Jans. Ann Sothern en Helen Broderick

'«•L*. -■.-.«rS

««•f

V ■ -^mrv' ^ ' -*- ■ —,r-J

bean op Cookie op te bellen en haar te vertellen, dat hij getracht heeft zelfmoord te plegen en nu in het Vanderveer Hotel op sterven ligt. Cookie ijlt er heen en vindt hem inderdaad met een bebloed voorhoofd in bed. Dick, die doet alsof het einde nabij is, vraagt baar ten huwelijk. Vreeselijk onder den indruk, geeft ze hem haar ja-woord en de huwelijksplechtigheid wordt voltrokken. Dan ontdekt Cookie het bedrog en roept de politie, die er achter komt, dat de wilde jongeling, die de rust en de orde in het hotel verstoord heeft, de eigenaar zelf is, waarna alles weer goed komt

'-^Y^SfF^

i

Helen Broderick

®

,—-^~x

55

^*

;

De gescb Sicilië, waar n vrdve r Gasparone de be ware terreur deed leven ffiesmokkelaar, Massaccio, een populaire nachtclub, an Gasparone weer aan ( itrukt, doordat Jiij, wannteci nachts bezig zijn, de kos brengen, de politie in houdt met gefingeerde pleegd door... Gasparone Diep lies gaat de stadhouder asoni. De zoon van den rllefd op de danseres It en smokkelaar Massaccio, , de stadhouder, hem w met de rijke rat. Erminlo gecompliceereerste gezicht rijke gravin... ook door de smokkelaar, 'n

L

Na80ni Leo Slezak Sindulfo, zijn zoon .. Heinz Schorlemmer Massaccio Oscar Sima Ita, zijn nichtje Marika Rökk Erminlo Bondo Johan Heesters Carlotta, gravin Ambrat Edith Schouwer Haar tante Elsa Wagner Een caféhouder Rudolf Platte Zijn vrouw Ursula Herklng Sokrates, koetsier Ernst Behmer Jucundus Arnim Süssenguth

Een UFA-film

Regie: GEORG JAGOBY

1.

Edith

Schouwer

en

Johan

Heesters.

2.

Heinz

Schorlemmer en Marika

3.

Heinz Schorlemmer, Edith Schouwer en Elsa Wagner.

4.

Ursula Herking.

5.

Oscar Sima.

6.

Marika

Rökk.

Rökk.

7.

Leo Slezak, Heinz Schorlemmer, Marika Rökk, Elsa Wagner, Edith Schollwer en Johan Heesters.

'/V'E- 'Cil5'>iV*-»"4lBi

ORIGINELL IS MOEILIJK TE LEZEN ORIGINAL IS DIFFICULT TO READ

P. v. L. te Breda. Clark Gable is voor de derde maal gehuwd. Claude Rains is in Londen geboren. R. M. S. te Arnhem. Hugh Sinclair is gehuwd met Valerie Taylor en heeft een zoon Duncan. Gustav Fröhlich is Van Gitta Alpar gescheiden. A. v. W. te Middelburg. Viktor v. Zitzewitz filmt sedert 1936. M. O. R. S. te Gouda. Rosalind Russell is 4 Juni geboren. Zij is ongehuwd en heeft een- contract met de MctroGoldwyn-Mayer. D. W. v. D. te Zwolle. Richard Boleslawski is 4 Februari in Warschau geboren. Hij stierf 22 Januari 1937. Bobby Breen maakte op vierjarigen leeftijd reeds zijn debuut als zanger. K. d. F. te Bergen op Zoom. Madeleine Carroll is getrouwd met Kapt. Philip Astley. Jimmy Durante is 10 Februari geboren. Het adres van.Thekla Ahrens is: Engeriedweg 9, Bern. P. v. d. V. te Den Helder. Leeftijden vermelden wij in deze rubriek niet. Alle door u genoemde filmsterren geven handteekeningen. U kunt ze in"t Duitsch schrijven. I. v. E. te Harderwijk. Heli Finkenzeller is 17 November geboren en met Will Dohm gehuwd. Karl Martell kunt u schrijven Sophienstrasse 11, Hamburg. J. d. V. te Meppel. Genoemde film is nog niet in ons land vertoond. Wanneer ze hier gedraaid wordt gunnen wij u niet mededeelen. N. B. te Amsterdam. Albert Lippert is den 17den December jarig. Ivan Petrovich woont Eisenbahnstrassc 64, Berlijn. Helen Gibson viert haar verjaardag den 27sten Augustus. Zij debuteerde in de film „Under false pretences".

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG De bekend« lilmster William Powell met zijn moeder

FILM-ENTHOUSIASTEN G. K. H. te Zwijndrecht. Het adres van Sybille Schmitz is: Seebergsteig 6, Berlijn. Op het oogenblik vertoeft zij echter in München. Een nieuwe film met Hans Stüwe is nog niet aangekondigd. Alle films van Shirley Temple zijn in Amerika vervaardigd. T. L. te Amsterdam. Jean Harlow is gehuwd geweest met Charles McGrew, Paul Bern en Hal Rosson. Melvyn Douglas is getrouwd met Helen Gahagan en heeft een zoon. Maureen (ySullivan aanschouwde den i jden Mei te Boyle (Ierland) het levenslicht. Zij is gehuwd met Johnny Farrow. Voortaan niet meer dan drie vragen per week s.v.p. F. V. J. K. te Den Helder. Lloyd Nolan is 11 Augustus te Los Angeles geboren. Hij is gehuwd met Mell Efird. De ware naam van Nick Stuart is Nicholas Prata.

(Foto M.G.M.)

G. L. te Alkmaar. Om een handtekening van Hans Richter te krijgen, kunt u hem schrijven Tile WardenbergStrasse 13, Berlijn. U kunt hem in 't Duitsch schrijven. Niet vergeten een antwoord-coupon in te sluiten. G. L. F. I. te Scheveningen. Patric Knowles treedt niet op in de film „The prince and the pauper". Het adres van Loretta Young is 20th Century-Fox Studios, 1401 N. Western Ave.l Hollywood, Californië, U.S.A. Georg Alexander leest de brieven zelf. H. d. H. te Alkmaar. Grit Haid woont tegenwoordig in Engeland. Zij is getrouwd en filmt niet meer. O. v. D. te Maastricht. Hierbij de gevraagde adressen: Oskar S/ma; Sächsischestrasse 48, Berlijn; Toni vort Bttkovics: Babelsberger Strasse 49, Berlijn; Karin Lüsebrink, Kurfürstendamm, Berlijn; Ada Tschechowa: Gustloffstrasse 41, Berlijn. Voortaan niet meer dan drie dagen per week s.v.p.

Vraag vierhonderd zeventig Waar ligt Ellis-eiland en waarom is het bekend? Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die vóór 21 Februari (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 21 April) goede oplossingen zenden aan ons redactieadres: Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 470.

DE OPLOSSING Vraag vierhonderd zes en zestig Een simoun is een heete zandstorm, die van tijd tot tijd in de Sahara woedt en zeer gevaarlijk, is voor de karavanen. De hoofdprijs viel deze week ten deel aan mejuffrouw A. H. Veldheer te Rotterdam. De troostprijzen werden verworven door den heer H. Wolf te Rotterdam, mevrouw Nolthenius te Den Haag, den heer A. Verburg te Arnhem, mejuffrouw T. Martens te Den Bosch, den heer J. Remkes te Nijmegen.

Woorden van

i-'■"■>'.-.

9

E BOVEN. '

99

MARTEAU Opgewekt en krachtig.

?■

Daar rfponn* aio ^«^ I^C Ir

1 1

.

i

Muziek van J. F. TIERIE Jr.

_

Daar dreunt als een lof-lied langs wei-den en we-gen. De stem vaneen ko-pe-ren koor. Dat

Iti (MEPEP^LANO ■■

f ^m | 11 ^i^T-fi p

r r

J^J

zing^dat ju-belt en juicht om den ze-gen. En

^

^^^

;J

| i g i

|il

| i^rrr^

vindt er een wil-lig ge - hoor

ER IS EEN PRINSES GEBOREN!

DT

~m

■flIA^

-A

De klokken hebben gebeierd, de saluutschoten klonken over Nederland. De heuglijke gebeurtenis, waarnaar millioënen in ons land en onze overzeesche gewesten met groote, toegewijde spanning hebben uitgezien, is in vervulling gegaan. H.K.H. Prinses Juliana heeft het leven aan een Prinses geschonken l Een dag van groote vreugde werd met gulden letters opgeteekend in de annalen onzer vaderlandsche geschiedenis. Een dag van intens geluk, in de eerste plaats natuurlijk voor ons prinselijk gezin en H.M. de Koningin, maar óók voor gansch ons volk, dat zich innig verblijdt over de geboorte van deze oranjetelg, die het vol verlangen heeft verbeid, als een nieuw onderpand van zijn eeuwenoude verbondenheid, waarvan het Oranjehuis in den loop van zijn geschiedenis op zoo gelukkige wijze steeds het stralend symbool was!

rr

T II |

f

I

' 'ili

i

klokken ver-kon-den den vol-ke al-om. Met vroo-lijk

I

u

'i Ml

■

-VA.

ge-klep en met mach-tig ge-brom:

.4-6^' St.-J«cob$kei-k, -r het huwelijk f'KH.K.H. Printe» >• en Z.K.H. .-i Bernhard werd ingexefend.

^M^

%

m

i

-^-^W^4^^

..'tls Oranje.'tBlijftOranje. 'tls Oranje boven, 't Is Oranje.'t Blijft Oranje, 'tls Oranje boven!"

P nu "ffWfB

'V

****Mi

mti HH

k

Ö£r ? w ^

■ ^Ä t Äe-^r - ■"—■

menschen

» t is Uran,e. t Blijft Oranje, t Is Oranje boven!

„'t Is Oranje, 't Blijft Oranje, 't Is Oranje iboven!" ukPiaiia

±e

H

■■m0iP*l -^»^

1

:

"De gelukkige ouders

.--.----.,,

Fotos P. Ziesler,

's-GravenhBge

TOEN

PRINSES JULIANA

WERD GEBOREN...

Nu «r vreugde heerscht in ons land om de vurig verbeide gebeurtenis, die in vcrvuliing ging, zal men zeker met belangstelling lezen vaVi de groote blijdschap, die zich ook van ons volk had meester gemaakt toen Prinses Juliana werd geboren.

Den Haag brengt Z.K.H. Prins Hendrik (x) de eerste huldiging, aan het Paleis op den Kneuterdljk, op den avond van 4 Mei 1909. Het was Donderdag 12 November 1908. De Koningin zou voor haar gebruikelijk winterverblljf naar 's-Gravenhage komen. Als gewoonlijk wachtte een groote menigte aan 't Staatsspoor op de aankomst van den hoftrein. Naarmate het oogenbllk van binnenkomen naderde, verbaasde men zich meer en meer, dat de hofrijtuigen niet

als gewoonlijk voor den uitgang voorreden om Haar af te halen. Men vroeg zich reeds af, of het uur van aankomst wel juist was gemeld; men vroeg het aan de agenten, die de afzetting verzorgden. Maar deze wisten niets en voor zooverre zij het mogelijk wisten, zeiden niets te weten ... Totdat de trein binnenreed en de muziek

Hoe Den Haag versierd was. — Een kijkje in de Piet Heinstraat.

- 4

en het gejuich het den buiten wachtenden verraadden. En even later zag men de Koningin en den Prins verschijnen, voorafgegaan door den burgemeester, destijds de heer Sweerts de Landas Wyborgh. Rustig ging de Koningin de weinige trappen van 't bordes af, wandelde over den breed vrijgehouden rijweg, gevolgd door den hofstoet. En al spoedig werd het duidelijk, dat de weg naar het Koninklijk Paleis via Hertenkamp, Boschbrug, Lange en Korte Voorhout, wandelend zou worden afgelegd. Een strenge en ondoordringbare afzetting, op het laatste oogenblik als uit den grond verrezen, hield den weg vrij. En een gelijke afzetting zoowel bij de Rijnstraat als bij het Bezujdenhout, belette het bij het station aanwezige publiek om de vorstin te volgen op dien weg. De burgemeester toonde zijn... Hagenaars goed te kennen, die uit pure belangstelling voor het doen en laten der vorstelijke personen wel meer getoond hadden de bescheidenheid uit het oog te verliezen. Zoo volbrachten Koningin en Prins in heerlijk zonnig winterweer hun wandeling, hartelijk gegroet en toegejuicht, verwonderd nagestaard ook .. En toch weer niet al te zeer verwonderd. Want iets was er toch wel doorgedrongen! Maar men durfde niet te spoedig gelooven aan het goede nieuws. Men had vorige malen gehoopt en geweten, hoe deze hoop vernietigd werd... Ditmaal echter bleek er reden om voor de' toekomst van ons Vorstenhuis vreugdevolle verwachtingen te koesteren. Ten einde de Koningin in haren toestand aan geen enkele schokkende beweging bloot te stellen, zoo vertelden de couranten denzelfden avond, was op me-

disch advies de wandeling ondernome.i. Toen wist men genoeg... Lang bleef de officieele bevestiging niet uit. In den namiddag van 22 December 1908 verhief zich in de vergaderzaal der Tweede Kamer de Minister-President Mr. Th. Heemskerk om een tevoren aangekondigde verklaring af te leggen. En een golf van ontroering ging door de oude danszaal der Oranje's bij het voorlezen van de, wel is waar niet onverwachte, koninklijke boodschap, die het heuglijk feit ter kennis van de Staten-Generaal en van het Nederlandsche volk bracht. Het moest geschieden, gelijk het geschied is; wij kenden in die digen geen radio, die een vorstin In staat »telt als het ware rechtstreeks met geheel haar volk te verkeeren. Maar tóch, alt men de koninklijke boodschap van 1908 legt naast de bekende zinsnede uit de radiorede, waarbij Prinses Juliana het Nederlandsche volk in kennis stelde met de b'ljde verwachting, waarin zij verkeerde, welk een onderscheid is daar dan niet! Het kan wellicht velen onder de ouderen, die de radio niet zoo in elk opzicht waardeeren, met dit instrument der moderne samenleving verzoenen! Al liggen er bijkans drie decennia tusschen de geboorte van Prinses Juliana, en het tijdstip, waarop zij thans zelve moeder Is geworden, de dag van 30 April 1909, toen In den vroegen ochtend het blijde nieuws bekend werd, etaat dengenen, die hem medemaakten, nog helder voor den geest. Dat was spontaan, uit het hart oplevende feestvreugde; dat was belangstel.ing, die met ongekende snelheid zich voortplantte van huis tot huis, van straat tot straat, van stad tot st?d. In de Maliebaan stonden de stukken geschut opgesteld; overal luisterde men met ingehouden adem: 30, 31, 32, 33! En toen zweeg het kanon en zeide men overal, als op 31 Augustus 1880: dus een meisje! De feestvreugde was er niet minder om, en men wenschte elkander op straat, bekend of onbekend', geluk met deze gebeurtenis. Geheel het land stak de vlaggen uit. Den Haag ging voor, en waar prins Hendrik zich in die dagen vertoonde kende de geestdrift geen grenzen. Rondom het Koninklijk Pcleis bleef .het bescheiden stil en Koningin Emma's woning lag als verlaten. De gelukkige grootmoeder had haar verblijf naar het Noordeinde verplaatst en maakte er met den tact en de vorstelijke allure, haar eigen, dat men in de oogenbllkken van gelukkige ontspanning niet al te zeer de etiquette uit het oog verloor. Want om het Paleis spiedden de oogen der honderden Journalisten, uit alle landen der were'd bijeen, om de geboorte van deze Kroonprln8(es) bij te wonen. Voor 't eerst sedert de Oranje's de koningskroon droegen, werd een hunner immers als zoodanig geboren! Toen de latere Koningen Willem I en Willem II ter wereld kwamen, waren de vaders en grootvaders stadhouders. Toen Koning Willem III geboren werd, was zijn vader nog Erfprins; toen de Prins van Oranje het levenslicht aanschouwde, bezette zijn overgrootvader nog den troon; toen Koningin Wilhelmina geboren werd, was prins Alexander inmiddels zijn broeder als Kroonprins opgevolgd. Van allen was de eventueele regeermacht waarschijnlijk, doch twijfelachtig, in leder geval in zeer ver verschiet; prinses Juliana was bij haar geboorte echter reeds de aanstaande troonopvolgster. Het heeft, dank zij de haar gewijde meederiijke zorgen, de vrijheid en het geluk van haar Jeugd niet in den weg gestaan!

Een aardige foto. Prinses Juliana met haar speelgoed.

Op een sledetocht met Moeder en Grootmoeder in 't Haagsche Bosch.

***

Prinses Juliana op de banen van de Haagsche IJsclub.

H. K H. Prinses Juliana tijdens de zanghulde op het Malieveld te Den Haag, ter gelegenheid van het 25jarig regeeringsjubiieum van H.M. de Koningin.

"

GEBOORTEN en DOOP

^^^^ORAN J E - NASSAU Van de talrijke en illustere voorvaderen uit het huis van Koningin Wilhelmina en prinses Juliana was de veelbelovende, doch zoo jong gestorven Stadhouder Willem II de eerste, die in het vorstelijk 's-Gravenhage het levenslicht aanschouwde. Zijn grootvader, de groote Zwijger, werd te Dillenburg geboren, op den voorvaderlijken burcht van dezen tak van het machtig en rijk geslacht der graven van Nassau. De doopplechtigheid, die ons tot in bijzonderheden bekend is, geschiedde met al de statie dier dagen, en onbewust evenredig aan den hoogen rang, dien de jonggeborene èn door de hem van de zijde van René van Chalons ten deel gevallen erfenis, èn door zijn huwelijk met de aanzienlijke Anna van Buren, zoo hier te lande als elders zou doen innemen. Welk een verschil niet in eik geval met de omstandigheden, waaronder des Zwijgers tweede zoon, prins Maurits, in den guren winter van 1567 terzelfder plaatse ten doop werd gehoudenl De Zwijger, de voorname, aan groote weelde gewende edelman, was toen uitgeweken voor 't geweld van Alva en verbonden aan de weinig aantrekkelijke Anna van Saksen, met wie hij een huwelijk uit staatkundige overwegingen aanging, dat in elk opzicht ' een mislukking is geworden. Een sombere stemming heerschte er dan ook op den Dillenburg, en al de standvastigheid van des •Prinsen broeder Jan, en de vastheid van geloof van zijn moeder Juliana van Stolberg waren noodig, om eenig licht in de toekomst te kunnen ontdekken . . . Zoo ook, welk een tegenstelling niet tusschen de geboorte van Frederik Hendrik en zijn oudsten zoonl De vader zag in den aan-

D* doopplechtigheid ran Prim Willem V op 11 April 1748. vang van 1584 in het versterkte Delft, waarheen prins Willem was teruggekeerd, het levenslicht. Moeilijkheden waren er te over in den jongen, nauwelijks gevestigden Staat der zeven Nederlanden, en moeilijkheden, vooral van financieelen aard, waren er in het prinselijk huisgezin. Zoodanige zelfs, dat na den gewelddadiger! dood van den Zwijger, er nauwelijks voldoende gereed geld was voor de noodzakelijke uitgaven. Maar de vreugde over de geboorte van den zoon, die naar zijn peters, de koningen van Denemarken en Frankrijk werd geheeten, was zoo groot, dat Delft feest vierde, ondanks de benarde tijden en den slechten toestand. Maar bij de geboorte van Willem II was dat alles anders. Maurits' krijgs- en Oldenbarneveldts staatsbeleid hadden de jonge Republiek in werkelijkheid gevestigd, en haar grondgebied van vijanden gezuiverd. Het zuinig beheer van Frederik Hendriks moeder, de onvolprezen Louise de Coligny, gevoegd bij het kinderloos overlijden van zijn beide broeders Filips Willem èn Maurits hadden den derden Oranjestadhouder 'n fortuin verzekerd, dat zeer aanzienlijk was voor die dagen. Maurits, die de oude grafelijke vertrekken van het Binnenhof betrok, vestigde een hof In het aloude 's-Gravenhage en Frederik Hendrik, geholpen door den goeden smaak van Amalia van Solms, spreidde groote praal en pracht ten toon. Zinneprent op de geboorte van den laterfn Koning-Stadhouder Willem III (14 Nov. 1650).

Zoo waren de feesten omvangrijk en grootsch, toen op 27 Mei 1626 de president van de Algemeene Staten van des Prinsen hellebaardier het bericht van de geboorte ontving en den man met niet minder dan drie dubbele gouden rijders er voor beloonde! Vreugdevuren werden door stad en land ontstoken; aanzienlijke bedragen, „pillegiften" van achtduizend tot vijfhonderd guldens, liggende in kostbare doozen, werden den jonggeborene door de Staten en de voornaamste steden aangeboden. In een luisterrijken stoet werd Prins Willem II naar de Groote Kerk gebracht om er te worden gedoopt, In tegenstelling met zijn achtereenvolgende zusters, bij wie zich de doop in de Paleiskapel op het Binnenhof afspeelde. Aanzienlijk waren steeds de peters en de meters, en schitterend was het gezelschap, dat er bij tegenwoordig was. Welk een schrijnend contrast leverde echter 15 Januari 1651 op, toen de zoon van Willem II, een week na diens plotseling overlijden geboren, ten doop naar de Groote Kerk werd gevoerd! Het was uiterlijk alles zwart, want het stoffelijk overschot van den vader stond nog boven aarde; het was ook innerlijk alles zwart, want op de regenten drukte nog zwaar de vernedering, hun door den overledene aangedaan. Met zwart laken waren kerk en omgeving bekleed; zwart waren de dekken der paarden; zwart de strikken der soldeniers. Ernstig, niet vreugdevol, beierden de klokken. Groot, onbescheiden groot was de toeloop van het publiek om den doop van het jonge prlnsje te zien, geboren In zoo moeilijke omstandigheden en geroepen tot zoo groote rol in en buiten Nederland! Een bijkans gelijke tegenstelling treft ons tusschen het doopfeest van prins Willem IV en dat van zijn zoon Willem V! De Stadhouder-Koning liet geen kinderen na; zijn neef uit den Frieschen tak, de reeds jong vermaarde Jan Willem Frlso was zijn politieke erfgenaam. Maar deze verdronk in den zomer van 1711 in de golven van het Hollandsch Diep en eerst zes weken daarna kwam zijn zoon, de

latere Willem IV, ter wereld, te Leeuwarden, waar zijn jonge gade van Hessen-Cassel, die zich den eerenaam van „Marijken Meu" verwierf, de verpletterende tijding had ontvangen. Ook bij zijn geboorte zwegen de klokken bescheiden stil, en was er, temidden van de rouw, waarin het hof verkeerde, geen reden tot feestelijkheid. De Staten-Generaal echter hadden het peterschap aanvaard en zij schonken, gelijk de Staten van Friesland deden en ook de Staten van Holland, groote pillegiften. Deze zoon van Jan Willem Friso, die Prinses Anna van Engeland tot gemalin kook, bracht het grootste deel van zijn leven in de noordelijke provinciën door. Wel vertoefde hij op de hem persoonlijk toebehoorende paleizen in het Haagsche Bosch en op het Loo, maar waardigheden in Holland, Zeeland en Gelderland onthield men hem zooveel mogelijk. Zoo kwam het, dat in 1743, óók te Leeuwarden, prinses Wilhelmina Caroline werd geboren, die voor haar jongeren broeder Willem V zulk een goede zusier is geweest. Haar doopplechtigheid had op den lOen Maart daaraanvolgend in de Groote Kerk te Leeuwarden met veel statie plaats; de Koning van Engeland was peter; de Koningin van Pruisen en de Prinses-Douairière, zijnde Marijken Meu, waren meters. De zoon uit dit huwetijk wachtte op de herstelling van zijn vader in de waardigheden van het Oranjegeslacht. In 1747 werd de Friesche Willem geroepen om, voortaan erfelijk, de stadhouderlijke macht over alle zeven gewesten uit te oefenen en hij vestigde zich nu te 's-Gravenhage. Op 8 Maart 1748 begonnen er de klokken te luiden en de kanonnen te daveren. Een hofbulletin, meldde dat in den vroegen ochtend even vóór vier uur de Prinses van Oranje een zoon ter wereld had gebracht. Prins Willem IV deed aan den Raadpensionnaris en aan verdere hooge staatsambtenaren van dei geboorte kennisgeven en ging des namiddags in persoon naar de colleges der Algemeene

De doopplechtigheid van Willem Frederik, den tateren Koning Willem Staten en den Raad van State om van de geboorte mededeeling te doen. De klokken deden van af den vroegen ochtend haar vreugdetoonen hooren; het Wilhelmus van Nassauwe werd gespeeld; oranjevlaggen en wimpels kwamen uit de huizen tevoorschijn. Geen wonder, dat de doopplechtigheid op 11 April 1748 met groote opgewektheid werd gevierd. Het rijke en machtige Amsterdam had reeds vroeg stappen gedaan om zich als peter aan

. De doop van Prinses Wilhelmina op 12 October 1880. Naar een schetsteekening van Otto Eerelmart.

i

- 6 —

te bieden, hetgeen een' belangrijke pillegiit, zells voor dezen rijken Oranjeprins niet verwerpelijk, met zich bracht. De Algemeene Staten gingen tot tienduizend gulden; de Staten van Holland tot zevenduizend, die van Friesland tot vijfduizend; van de steden schonken Nijmegen en Delft ieder duizend, Dordrecht en Gouda achthonderd, Haarlem en Leiden twaalfhonderd; en al deze giften waren gesloten in gouden of zilveren doozen. Prins

— 7 -

Willem IV kwam van het Binnenhof; vier koetsen, elk bespannen met zes paarden, droegen zijn gevolg. En nauwelijks was hij in de kerk aangekomen en met psalmgezang ontvangen, of de afzonderlijke stoet, die den jonggeborene begeleidde, trad binnen. En thans alweer onderscheid tusichen de geboorten van de latere Koningen Willem I en Willem II. Prinses Wilhelmina van Pruisen, de geliefkoosde nicht van Frederik den Grooten, bracht op 24 Augustus 1772 een zoon ter wereld, dien men Willem VI heette. En deze trad, evenals vóór hem zijn vader, jong in het huwelijk met een andere Prinses Wilhelmina van Pruisen, nu tezelfder tijd nicht en schoondochter van zijn moeder. Uit hun huwelijk kwam op 6 December 1792 de latere held van Quatre Bras en Waterloo voort. Er was bij beider geboorte en doop gelijke uiterlijke praal en vreugde; klokgelui weerklonk, vreugdevuren en illuminatie werden ontstoken. Maar welk een verschil In de omstandlghedenl In 1772 was de inwendige politieke strijd in ons land nauwelijks ontbrand; in 1792 waren de uitgeweken patriotten opnieuw in aantocht, maar thans door groote Fransche legers ondersteund. Niet veel meer dan twee jaar oud moest deze prins Willem zich met ouders en grootouder» op een kouden Januaridag in Scheveningsche visschersplnken inschepen. Hij ging de ballingschap tegemoet, eerst in Engeland, daarna in Duitschland. Moeilijke jaren volgden, wil in staat van weerszijden het verleden te doen betreuren en vergeten. De eerste Oranje, na hei hersiel van 1813 geboren, zag in Brussel hei levenslicht. De Erfprins, de latere Koning Willem II, was te St.-Peiersburg mei de Russische grootvorstin Anna Paulowna in het huwelijk getreden. Het jonge paar had zijn palcis op den Kneuierdijk ie 's-Gravenhage, maar vertoefde meestal in den zomer te Soesidijk, In den winter te Brussel. Daar kwam op 17 Februari 1817 in hei paleis, eens door Oranje bewoond, de zoon ter wereld, die de derde in de rij der Nederlandsche koningen zou zijn. De Brusselaars had men gedurende den nacht met rust gelaten; eerst den volgenden morgen werden de gebruikelijke 101 kanonschoten afgevuurd, die de geboorte ie kennen gaven. En de verhouding was zoo, dat spoedig geheel Brussel In feestvreugde verkeerde, dat de huizen werden geïllumineerd en dat des avonds, toen in den Schouwburg de Erfprins de zaal binnentrad de toejuichingen geen einde schenen ie nemen. Onmiddellijk was per estafette aan den Koning kennis gegeven van de geboorte van zijn kleinzoon, zoodat te 's-Gravenhage nog dienzelfden avond de vreugdelichien konden worden ontstoken. Hier werd in den Schouwburg van de gebeurtenis melding gemaakt; ook hier werden den volgenden ochtend de 101 kanonschoten afgevuurd, en hier werden maatregelen genomen, dat men de tijding naar het Keizerlijk Hof te St.-Petersburg zou brengen. Generaal Trip was de gelukkige, die mei de reis naar St.-Peiersburg werd belast. Overal heerschien vreugde en gejuich, en niemand minder dan Tollens en Borger zegden, naar hei gebruik van die dagen, hun gevoelens in dichtmaat. Hoor Tollens, wanneer hij zijn breeden woordenstroom laat gaan: Bruist van blijdschap, Newasiroomenl Stad van Peterl pronk en brall Antwoord op den Vreugdeschal, Dien u Neerland toe doet komen, Nu uit Peters eigen stam Nassau's nakroosi oorsprong nam. Terwijl zijn grootvader, Koning Willem I, nog de koninklijke macht uitoefende, al streed hij ook een hopeloozen strijd tegen de StatenGenjBraal, reikte deze oudste zoon van den Erfprins ie Stuttgart zijn hand aan Prinses Sophie van Wuriemberg. Uit dit huwelijk, kwam op 4 September 1840 een eerste kind voort, en groot was de vreugde toen er opnieuw 101 kanonschoten werden gehoord, en men dus wist, dat er andermaal een Oranjezoon was geboren. Gelijk de berichten dier dagen meldden, begaf de Koning, als hoedanig inmiddels Willem II was opgetreden, zich naar

<"'■..:■■"•';'„•"

. ■

BLIJDE GEBEURTENIS 1. Het kanon no. 103, deel uitmakend van de saluutbatterij te Baarn, dat bij de geboorte van het Prinsesje als eerste in ons land begon met het lossen der 51 schoten. 2. De wereldkaart „Landen en Zeeën", een der wanddecoraties geleverd door de Behangselpapierfabriek Rath en Doodeheefver, welke de kinderslaapkamer in het Paleis ie Soesidijk versleren. 3. Een hoekje van de kinderkamer in het Paleis. 4. De Oranjeboom, opgericht in de Nieuwsiraat te Medemblik, die een hoogte heeft van twaalf meier en mei honderden lampjes is verlicht.

De doop van H.K.H. Prlntet Julian«.— De aankomst voor de Willemskerk te 's-Gravenhage. hei paleis van den gelukkigen vader, die nu inmiddels Erfprins - zoo noemde men nog steeds den Kroonprins — was geworden. De vereenigde zitting van de beide Kamers der Staten-Generaal, aan deze gebeurtenis gewijd, kon tegelijk melding maken van de gelukkige bevalling van Prinses Marianne, gehuwd met Prins Albert van Pruisen. Verschillende gebeurtenissen, niet hei minst de troonsafstand van Willem I, die groote beroering wekte, maar ook het late herstel van de moeder van den jonggeborene, waren oorzaak, dat eerst op 4 November, ditmaal in de Kloosterkerk, de doopplechtigheid plaats had. Nog twee zonen werden uit hei huwelijk van Willem III geboren: in 1843 Prins Maurüs, die zeven Jaren later overleed; in 1851 Prins Alexander, die in 1884 ie Delft ter ruste werd gelegd. En de prins van Oranje overleed in hetzelfde Jaar, dat zijn vader de hand aan een tweede eehtgenooie reikte. Hoe gelukkig mocht de Nederlandsche natie zich op 31 Augustus 1880 gevoelen, toen bekend werd, dat Koningin Emma, hef jonge Waldecksche prinsesje, dat zich zoo spoedig de genegenheid van des Konings onderdanen had veroverd, een dochter had ter wereld gebrachtl Des avonds ie zeven uur werd Koningin Wilhelmina geboren; onmiddellijk ving het geschut aan met zijn taak om de bevolking van de blijde gebeurtenis kond te doen. In de hoofdstad zoowel als in de hofstad, In de. steden zoowel als op het platteland, overal gingen de vlaggen uit en heerschte er feestvreugde. Een koninklijke boodschap ging dienzelfden dag aan de Staten-Generaal; de telegraaf werd in werking gezet om familieleden en bevriende Hoven te berichten. De dichters trokken weer aan hei werk, en wij mogen deze woorden van Nicolaas Beets aanhalen, ten einde aan ie ioonen wat er In de harten van hei volk leefde: Laat Oost en West de blijmaar hooren, • Die Kroon en Volk vervult mei vreugd: Den Koning is een kind geboren. Een dochter, die zijn hart verheugt. Wees welkom, welkom, Koningskindl Vóór uw geboorte reeds bemind. 8 -

Den dag na de geboorte deed de Koning persoonlijk aangifte bij den burgerlijken stand; de Minister van Buiienlandsche Zaken, Graaf van Lynden van Sandenburg, den Koning zeer toegedaan, en de Minister van Justitie Modderman, waren getuigen; op uitdrukkelijk verlangen van den Koning werd het Prinsesje hun vertoond, opdat, zooals de Koning zeide, zij geen onjuiste verklaring zouden afleggen en zich tevens konden vergewissen van den welvarenden toestand van de jonggeborene! Op 12 October 1880 w;erd het Prinsesje In de Willemskerk gedoopt. Nadat de Hofpredlker ds. C. E. van Koetsveld zijn rede had uitgesproken schaarden de aanwezige leden van de koninklijke familie zich om hei doopvont van zilver; het formulier werd voorgelezen en de doop aan hei Prinsesje toegediend. Juist op dat oogenblik ging er een zonnestraal door hei hooge kerkraam; de schilder Eerelman werd zoozeer daardoor getroffen, dat hij er onmiddellijk een schets van maakte, die hij Jaren later, toen de Koningin zijn atelier bezocht, toonde met de opmerking, dat ,,Hare Majesteit zich daarvan waarschijnlijk niets zou herinneren". Dat er ook buiten het kerkgebouw een groote belangstelling was, en groote geestdrift ' heerschie, wien zal het verbazen? Welk een vreugde er in ons land heerschie toen Prinses Juliana werd geboren, heeft men reeds In dit nummer van ons blad kunnen lezen. Op Zaterdag 5 Juni hield H.M. de Koningin haar dochter ien doop in dezelfde kerk, waarin zij indertijd zelf gedoopt was, namelijk in de Willemskerk. In een met zes paarden bespannen koets werd het prinsesje naar de kerk gereden, terwijl er largs den ganschen weg groote belangstelling heerschie. Toen de kbnlnldijke familie weer in het paleis was teruggekeerd, vertoonde H.M. de Koningin zich eenigc oogenbllkken daarna voor een der vensters. Het tezamengesiroomde publiek barstte in een qees'tdriftig gejuich los, dat nog toenam toen Koningin Emma het prinsesje overnarrl en zich eveneens mei haar kleindochter op de armen aan het enthousiaste publiek vertoonde. .,

- 9

. \

W

^,\:n.

.^r- *r*

>/ '

.

■'•

-^

**&&

.»•.

»-^

*i^

\

j

De eerste saluutschoten worden te Amsterdam getost. gebeurtenis

••"

\n

^ fei J

'•// en

in

werden In a»^1

,

nW

aanwez.g war

bee\d brengen.

■MiimirtfntiffWf^'

Jv

*ral

.V^

*ag

"»en

^"»•od.

eo Per

»'■o e

\i . ,Af. Me» reden \uid

"o/fcs/;

erf,e''en

""aenrfe

auw

zingend door slraten-

el aMpgtR** JT! verkeersa9 ^ rondedans om de ^^^^ te

Ä,

einde

uiting

aan

. -,

. Jong en oud at beschuit met Oranjemuisjes.

1/ ^

Een zakje met Oranjemuisjes in het knoopsgat was een passende tooi.

Sur

AM'

Kijkje op Biislia.

In de haven van Ajaceio.

een eiland

en steden zijn gebleven zooats ze altijd reeds waren. Iedereen, die voor zijn vacantle de keus op een verblijf op Corsica heeft laten vallen, bewaart een onvergetelijken indruk aan deze parel van de Middellandsche Zee. Waar men zich ook bevindt: slenterend in de nauwe straatjes der steden, de voetpaden opklimmende die naar de hoog op de rotsen gelegen dorpjes voeren, aan de kust die zich baadt in een saffierblauwe zee, op een ontdekkingstocht door het dichte, donkergroene maquis of in het grootsche landschap van het hooggebergte, of wel dat men probeert kennis te maken met de tegelijkertijd eenvoudige en gastvrije bevolking, overal voelt men een band met dit eiland ontstaan, die naderhand tot een onvergetelijke herinnering en . .. heimwee naar dit zonnige oord zal worden. Wat is er mooier dan de lijnen en kleuren van de golf van Porto? Wanneer men hier bij Pino, op Cap C atKjf CCVM.

N

rijkdom dan aan de grillige kusten van Corsica, waar de rotsen wel eens doen denken aan die tusschen St. Raphael en Cannes aan de Cóte d'Azur, maar hier toch nóg rijker aan kleuren en vormen zijn dan aan deze beroemde kust? Hier heeft de natuur zich uitgeput om aan de rotsen de meest fantastische vormen te geven, zoodat' men er soms zelf dieren- en menschfiguren in meent te herkennen. Corsica is als een toovereiland, waar midden in den winter de ooftboomen beladen zijn met vruchten. De takken van sinaasappel-, moerbei- en citroenboomen buigen door onder het gewicht van de vruchten.

All« tearltUn, die Corsica bazoakan, raker diep onder dan Indruk van dit alland vol licht an »choonheid. Hat ii niet allaan hat wilde landschap van Corsica, dat dan vreemdeling bakoort, maar ook hat lavan op dit alland, dat sadart eeuwen an aauwan sijn zelfde karakter haaft bewaard. Zedan an gewoonten zijn zonder verandering van ouders op kinderen overgegaan, de schilderachtige dorpjes Saint Florent.

wieg, waarNapoleon galagen.

ondergaande zon verwijlt, gelooft men een bovenaardsch schouwspel voor zich te hebben. Wat zich dan aan uw voeten uitspreidt is een meesterwerk van de natuur, zoo mooi, dat de grootste kunstenaar het niet weet te evenaren. Waar kan men zich een schilderachtiger plekje voorstellen dan in de omstreken van het plaatsje Piana? Waar zag men ooit een grooteren kleurenHet geboortehuis van Napoleon te Ajaecie.

Corsica is ook het eiland der avonturen en groote historische gebeurtenissen, waar de herinnering aan den „kleinen korporaal" zich vermengt met die aan den nationalen held Paoli, en waar de bijnaam „bandiet" niet als een smaad doch als een eeretitel werd beschouwd ... Er zijn vele streken vol natuurschoon op aarde, doch er is er wel nauwelijks een, die een zoo gevarieerde schoonheid en een zoo grooten rijkdom aan kleuren biedt als Corsica, met tegelijkertijd zoo groote gastvrijheid bij de bewoners, ledere vreemdeling wordt er vol voorkomendheid, zelfs hartelijkheid ontvangen, met een keur van nationale gerechten en een overvloed van de fijnste wijnen, die in staat zijn de meest verwende tong te streelen ...

VGOR ELKE EN OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 26 JANUARI OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

■ II ■ P II ■ 1 ■ f ■ ■ r ■ ■ t A ■ ■ i II ■ II i ■ W ■ 1■ ■

OPLOSSING LADDERRAADSEL

■

1

E L

Q

O G B

B

1

A

R

K

E

A A

C

S

% T E OH

T r

■

1

E

A

B

A

A

5

R

JL

T

O

n

i E

0

F

DE

5

E

M

M

O R

n AR WA o E_ K

1

U

3

OPLOSSING SPORTRAADSEL

22

28

Men moet beginnen bij de „z" links bovenaan, dan naar rechts gaan, telkens twee vakjes overslaand. Men krijgt dan de vollende sporten: zwemmen, turnen, kegelen, schermen, roeien, tennissen.

30

3^

33

3?

31

38

OPLOSSING INVULRAADSEL

V

i

25

25

2?

Woorden: spreken — insteek — — bewegen

29

52

35


^8

50

51

sterven — wringen — stutten — gehecht — gebeten — legend? — geboden — spinnen — teerton — bekaden — gegeven.

ONZE FILMPUZZLE LETTERPARENRAADSEL

36

m

39

u

9

IS

21

26

8

De volgende woorden moeten zóó in volgorde geplaatst worden, dat er op de kruisjes -een spreekwoord ontstaat.

CIRKELRAADSEL

l«.

16

2^

IETS IN DEN WIND SLAAN

7

12

^

E

6

ii

20

Z E M

n

L

2

15

I

n

1

10

TRAM

K

0

SS A A

T

A

K

a R

A

II ^

*■ ■ ■ L

M

WOORDRANGSCHIKKINGSRAADSEL

KRUISWOORDRAADSEL

Vul van buiten naar binnen woorden van de volgende beteckenis in: 1. dient om af te sluiten — 2. een groote hoeveelheid — 3. muziekinstrument — - 4. kleine gemeente — 5. paradijs — 6. meisjesnaam — 7. stamvader der Aften — 8. heuvel — 9. naam voor het zandige buitenstrand op Ameland — 10. tijding — 11. bergplaats — 12. verzoek — 13. gebouw — 14. arbeid — 15. boom — 16. tuingcreedschap.

52

GEÏLLUSTREERDE OPTEL- EN AFTREKREBUS

1 2 3

LADDERRAADSEL

1. onbegroeid 5. geopend IviSCH MAri

1

:EL

AK

TE

KÜO

KOOT

n m MA

WIE

IWA

ma

\ TED

DE

LO SE

DE

BE

BI

DE

GO

GUAM

a

AAD

KEfl

VEM B9 GEN

K^l STER ven iDPinKJGlAsB^I UB

DE

SCHAP

BÉ

LEM

TE

Rl

Si-

^

TEEKENINGENRAADSEL

STEEL

PARKER

Y

, ' ,

KAAP

AS

PAAM

^ r-L-, P

i

^ ,-1-, K '-T-J

STEEL

de onderwereld meisjesnaam schil ' van een noot dikke rook stengel eener plant

24. 25. 26. 27.

windstreek (afkorting) eerstvolgende verwijderd meisjesnaam

29. deel van een ontkenning (Fransch)

k

30. tak 32. deel van een boom

AS PAM

34. afkojiing van een titel 35. hij (Fransch) 37. wapen

BAK

40. liefste

RAAM STEL

_1_ ^ 0

15. 16. 19. 20. 22.

28. behoudens vergissingen (afkorting, Engelsch)

KAAP

KB AB KRAAM

3

STEL

^

KOAM

2

KAP

KM AAP DAS

.IF-AIN

10. glazen versiersel 13. bereids

LU K

JAS

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLE

OPLOSSING LETTERGREEPKRUISWOORDRAADSEL

DAM

CA

KAM

Vul horizontaal in: 1. iets wat men zich voorstelt als het hoogste — 2. drassig land — 3. kleurschakccring — 4. het diep zijn. Op de spijlen: een gezegde. Te gebruiken letters: a, a, a, a, a, c, d, d d. e, e, e, e, e, e, e, e. 'i, i, I. 1, m n, n, n, o,, p, r, s, t, u, z.

JA.

42. 43. 45. 47.

#

■

plechtige bevestiging eischer in een proces lichaamsdeel rust

49. verdieping 51. sierband 52. oud paard

-6

Verticaal: 1. Hare Koninklijke Hoo^ heid (afkorting) 2. rustig 3. afkorting op recepten 4. voortdurend 6. spreken 7. zie no. 28 horizontaai 8. plaats in Gelderland 9. boom 11. overschot 12. muzicknoot 14. wapen 17. persoonlijk voornaamwoord 18. nieuwe stijl (afkorting! 21. niet eensgezind 23. vcrgcüjkend voegwoo ^ 26. rcdclooze dieren 27a. gat in een leiding 31. den voet zetten op 32. welig groeien 33. kronkelige streep in steen 36. zelfstandigheid in bet' deren 38. nobel 39. meisjesnaam 40. geluid van een schaap 41. wat gesproken wordt 42. meisjesnaam 44, meisjesnaam 46, werktuig om te snijden 48. dit is 50. meisjesnaam.

U 5 6 7 6

Tr+ i|-ü+ +0- KNf+

r&TU Neem de letters van hel eerste voorwerp, tel daar die "an het tweede bij op, en zoo verder. Er zal dan een spreekwoord ontstaan.

De hoofdprijzen konden deze week worden toegekend aan: mejuffrouw A. van Eeden, Noordwijkerhout; mejuffrouw P. Okken, Zwolle; mejuffrouw E. Meyer, Winterswijk; mejuffrouw T. Lieben, Maastricht; den heer F. Ph. Borgo, Zandvoort De troostprijzen vielen ten deel aan: mevrouw H.C. Ploeg-Roeland, Haarlem; mejuffrouw W. Alkema, Sneek; mejuffrouw M. Pijnenburg, Schijndel; mejuffrouw M. Peelen, Lobith; mejuffrouw N. Karstens, Maassluis; mejuffrouw B. Brouwer, Rotterdam; mejuffrouw J. de Ridder, Leiden; mejuffrouw D. van Rijswijk, Schiedam; mejuffrouw A. Reijnen, 's-Hertogenbosch; mejuffrouw C. P. Nagel, Baarn; den heer J. M. van Straten, Beverwijk; den heer C van Elk, Alphen a/d Rijn; den heer A. Streef land. Woerden; den heer G. van Vuure, Soest; den heer T. Top, Amsterdam; den heer A. Storimans, Rotterdam; den heer D. v. d. Poel, Bussum; den heer W. Goedgebuure, Zullen; den heer L. Blok, Amsterdam; den heer F. H. Baalman, Amersfoort. De hoofdprijs van de „Filmpuzzle" werd deze week gewonnen door: mejuffrouw N. Groenleer, Zierikzee.

%

Horizontaal-

DE PRIJSWINNAARS

De letterparen, juist ingevuld in horizontale richting, vormen woorden van de volgende beteekenis: 1. rond 2. jongensnaam 3. jongensnaam 4. inborst, 5. hoekig 6. zeer goed 7. gezamenlijk 8. met rijp bedekt. Letterparen: ge — be — us — ro — rt — nd — ro — cd — be — rao — ig — ge — nt — od — ka — go — en — in — me — pi — ge — rij — be — rt. Bij goede invulling vormen de letterparen in de middelste rij van boven naar beneden gelezen den naam van een filmster. Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te ■ zenden vóór 16 Februari aan Dr, Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart of enveloppe a.u.h, duidelijk vermelden: Filmpuzzle 16 Februari. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier,

- 'tt -

De troostprijzen werden toegekend aan: mevrouw S. J. van Hoorn-Jansen, Utrecht; mevrouw R. Draak-Groenveld, Zandvoort; mejuffrouw Meulink, Amsterdam; den heer A. J. W. Brouwer, Delft; den heer G. Rietmulder, Lisse; den heer A. J. Lemstra, Pernis; den heer W. Catsman, Roermond; den heer F. Evers, Lochern; den heer G. ter Averst, Amsterdam; mevrouw H. Poll-Waijer, Groningen.

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van j 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 16 Febr. in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 16 Fcbr.

EI

DE AUTQ/ »'S Ä**S

DE KAMEEL RAAKT UIT DEN TIJD Aan het begrip „Het Oosten" Ie voor ons nog steeds het beeld van een bonte karavaan verbonden — een lange rij kameelen, die traag stappend achter elkaar dpor de woestijn trekken, beladen met tapijten, zakken, kisten en allerlei andere bezittingen der nomaden, die hun leven lang zoo door de landen van het Oosten trekken, op zoek naar telkens een andere woonplaats. Deze voorstelling Is thans echter niet meer geheel volgens de werkelijkheid. Het einde van den karavaan-tijd Is aanstaande, en de auto it bezig langzaam maar zeker het Oosten te veroveren, precies zooals hij het ook het Westen, zij het dan wat vroeger, heeft gedaan. De nomaden van de Aziatische woestijnen en bergen hebben hun leven voor een groot deel reeds geheel op den auto Ingeeteid. Hun lastdieren hebben zij ingeruild voor vrachtwagens, en zooals vroeger de kameelen, trekken thans de auto'« In lange rijen door de onafzienbare zandvlakten. Maar hierdoor Is hun leven niet alleen uiterlijk. veranderd, ook innerlijk heeft zich bij deze menschen thans 'n omwenteling voltrokken. Hun rust, het typisch kenmerk van den Oosterschen

natuurmensch, I« verdwenen en 66k In hun leven heeft de haast thans haar intrede gedaan. Ze reizen en trekken sneller; ze zijn spoediger op de plaat« van hun beetemming, evenals wij» maar... z« leven nu ook enetier en de auto heeft er veel van de vroegere romantiek voorgoed verdreven. Zoo stelt, men zich nog het Ooeten voor... ...en z66 la hat langzamerhand gewordenI Nomaden onderweg. — Dagen* an wekantang zitten ze al« in «ah kooi In eer ouden vrachtwagen, omhuld door atofwolken, door bargen en woestijnen een nieuw beetemmlngsoord tegemoettrekkend, om dit, nauwelijks aanga» komen, weer te verlaten. Daar zijn t Immer« nomaden voor, menschen wien het trekken In het bloed siti Een romantische autoweg In hat woeete Aal«* tische berglandschap. Ken wegwijzer In de woestijn van Msaopotamil, «en uitvioeleel van het modem« auto* verkeer. , Een beeld van dan tijd: benzine- «n ellatanka in het hart der woestijn. Passagier«, die vroeger op een kameel satan« doch thana in aan auto rljdant

^

TE BI BERICHT AAN ONZE LEZERS TE KOOP AAMGEBODEM Te koop : Studleboeken voor mach. ter koopvaardij. H. W. Stuft, Olbraltarstraat 40-11, A'dam (W.). Te koop : 3-gaats gasforn. met oven, t.e.a.b. Post, Aalsmeerweg 31, A'dam (W.). Te koop : een volière t.e.a.b. Wagenaarstr. 120-1, A'dam (O.).

Elke week weer blijkt, hoezeer de gelegenheid tot het GRATIS plaatsen van advertentie« door onze abonné's wordt gewaardeerd. Dit verheugt ons natuurlijk ten zeerste. Wij hebben echter moeten constateeren, dat sommigen de bedoeling van deze pagina „Kleine Advertenties" nog steeds niet schijnen te begrijpen en advertenties voor gratis plaatsing opgeven, die in de rubriek voor de betaalde advertenties thuis hoeren. Wij zullen In het vervolg hierop nauwkeurig moeten letten en de gratis plaatsing er van moeten weigeren. ZOO KUNNEN WIJ IN DEZE RUBRIEK GEEN ONBETAALDE ANNONCES PLAATSEN. WAARIN VOORWERPEN TE KOOP GEVRAAGD OF TE KOOP AANGEBODEN WORDEN, WONINGEN TE HUUR GEVRAAGD OF TE HUUR AANGEBODEN WORDEN OF DIENSTEN AANGEBODEN WORDEN e.d. DEZE ADVERTENTIES KUNNEN ALLEEN ONDER DE RUBRIEKEN TE KOOP, TE KOOP GEVRAAGD EN DIVERSEN GEPLAATST WORDEN EN WORDEN TEGEN 5 ets PER REGEL, MINIMUM S REGELS, BEREKEND. Voor onze abonné's staat ook verder de gelegenheid open, advertenties GRATIS te plaatsen, maar alleen advertenties, die in geen enkel opzicht handelsadvertenties zijn. Deze „gratls-ruiladvertenties", maximum 10 regels, plaatsen wij in de RUILRUBRIEK. Van I Jan. 1938 af is deze regeling definitief ingegaan. De annonces die wij op het oogenblik nog In ons bezit hebben, en die niet zijn betaald, worden nog gratis geplaatst, doch reeds ondergebracht in de rubrieken, die voor de sedert I Jan. 1938 geldende regeling zijn vastgesteld.

Het is aile: teven daarin, de eenzaamheid waagt tiet niet haar gang te nemen. Hel boek is vol van menschen, vol van dieren, vol van planten. Je ziet ze taan, je hoort ze leven. De stijl is vlot, levendig, warm, vrolijk en ernstig. Da vertaling uit 't Dultsch is uitnemend," schrijft: Dr. U. Ph. Lelyin.,StemmendesTijds*, over

Prima trapnaaimach. z. eebr., ƒ15.—. Koopje. Venecourt, Javastr. 141a, A'dam (O.). Te koop .- z.g.a.n. kinder wag. Prijs ƒ5.—, m. zijden deken. Versteeg, Bentlnckstr. 52, Rijwielstalling, A'dam. Te koop : een prima hulpmcrtorrljw., merk Simplex. In z. g. st., t.e.a.b. H.H.WIesehahn, Louise de Collgnystraat 44-111, A'dam (W.).

290 bladzijden druks. Ingenaaid 12.25; gebonden 12.90 Uitgave van J. Ploegsma, Zeist. In den boekhandel

ivA

TANDPASTA

(NEDBRLANDSCH FABRIKAAT) rein iet, deaintecteert en polijst

Uw sebit zonder het fflacuur aan te tasten. Tuben

a

25

en

60 cents.

Te koop : Jaarg. Het R. d. Vr. van 1935 t.m. heden ƒ1.25. Mevr. E. Rood, Weesperzijde 36 h., A'dam.

Te koop : Malthezer Leeuwtjes, 2 mnd. oud. Te bez. : Otten Kulperstr. 12 hs., A'dam.

Te koop : witte trouwjapon en stuiertje, m. 42. Tegen elk aann. bod. Reeweg 74 zw., Dordrecht.

Te koop : een mod. hulskam.lamp m. smeedwerk, ƒ3.50. Engelenburg, Adm. de Ruiterweg 339 h»., A'dam (W.)

Te koop : 2 pr. schoenen, grijs en bruin, m. 42. Mevr. O. N. Marx-Oiphart, Argonautenstraat 24-11, A'dam (Z.).

Te koop : 4-pit9 grijs oiiestel en bronzen lamp, 5 lichtp. B. v. d. Werf, J. Hansenstr. 117, Amsterdam.

Te koop een goede 4/4 vlooi m. kist en strijkst. tegen aann. bod. Dagel. na 4 u. bij Oudewater, Vancouverstr. 22-11, A'dam (W.).

Te koop : een trop. aquar., 60 x 35 x 35, bevolkt en bepl., m. pomp, filter hoekt., standaard, afgesl. m. glas en lichtk. T.e.a.b. J. Simon. J. v. Lennepstr. 336-lit. A'dam (W.).

VAN Ridrarrf Kok

Aangeb. tegen elk aann. bod, zw. crèpe georgette avondjapon, z. m., de rok is zeer wijd, m. kanten tusschenzetsel. Zw. kanten Jasje en bijbeh. goud-kl. zijden onderj. m. 44. A. Velthuysen, Bronkhorststr. 13, Leiden.

Aangeb. een ged. babyuitzet, wegen? teleurstelling, altes nieuw, tegen elk aann. bod, ook te ruilen voor geëm. wit kotenfornuis. H. D. Peters, v. Oosterzeestr. 52, R'datn (W.).

Te koop: een mooie warm-waterstoof ƒ2.—. Mevr. Stoetendreyer, Fr. v. Maelsonstr. 30, Den Haag. Te koop : een aardig filmtoest., ook gesch. v. pi. Etectr. aansl. Pr. ƒ 2.50. De Zeven Provtnciënstr. 108-hs, A'dam (W.). Te koop : eiken radiokast, ƒ 3.50. Ruysdaeik. 261-111, A'dam (Z.).

Te koop : pr. motor 5 P.K., merk Motcomp 1935, z.g.a.n., niet ber. Tev. 9-pijpen gaskachel, spotpr. Te bez. Amsterd. motor service, Oov. Ftlnckstr. 348, A'dam. Bilt. te koop : chique trouwjap. (wit sat.), m. 42—44, m. een wit sat. hoedje. 1 x gedr. De Weerdt, Dreef 2, Zutphen. Te koop : een in pr. st. zijnde Indian 4-cyl., tegen elk aann. bod. Zaanstr. 49-1 tl, A'dam. Te koop : een In pr. st. zijnd kinderledik. met matr. en hemel, dekentjes, bedje v. kinderw. en versch. soorten babygoed. Pr. compl. ƒ25.—, alles z. g. a. n. Mevr. N. Rademaker, Prinsengr. 1073, A'dam. Te koop: Een vaste waschtafel met marmeren opzet en spiegel ƒ15.—. Oalilelplantsoen 50, A'dam (O.). Te koop: 2-pers. geel ledikant m. bijbeh., waschtafel en nachtkastje, te zamen ƒ 10.—. Te bez. Donderdag v. 2—4. Shacktetonstraat 32-hs. A'dam <W.). Te koop : Singer salonk.naaimach., nwste type, ringsp., z.g.a.n. Gek. ƒ205.—, nu voor zeer tagen pr. Venecourt, Javastr. 141a, A'dam (O.).

TE KOOP GEVRAAGD Te koop gevr.: tafelpathef. Ooed. getuid, tegen ƒ4.— h ƒ5.—. v. Hest, Ouldo Oezellestr. 65, Nijmegen. Te koop gevr. : kanartepoppen. Vogel, 2e Tuindwarsstr. 8 hs., A'dam. Te koop : bal masquépakje (Hawalan), best. 'uit roze molré-zljde m. raffia en bloemen, ƒ5.—, br. deux-pièce met gr. sjaal ƒ4.—, gr. deux-p. ƒ7.50, xw. gebt, blouse ƒ2.50, wit zijden Jurk ƒ3.—, roze jurk met bolero en jabot ƒ4.—. Alles in. 42 en z.g.a.n. K. Karelpl. 13, Maastricht. Te koop : een jongensJas, leeft. 13 j. Beukema, Ie J. v. d. Heldenstr. 127-11, A'dam. Ter oVern.: een resedagr. cloqué zijden avondjap., pr. stank mod., m. 4042, m. corsage langs den hals en zeer aparte mouwen. SI. 2 x gedr. Gek. hebb. ƒ34.50, nu voor ƒ7.75. Tev. een zacht rose dofzljden avondjap., bijz. moot mod., v. ƒ 29.50 v. ƒ 6.90, m. 4042. Lange Geer 18, Delft. Te koop : kort zw. astrakan jasje, m. 46, mooie kwal., ƒ 7.—, tusschen 2—4 u. Bellamy pi. 12 hs., A'dam (W.). Te koop : een { vloot m. kist, z.g.a.n. tegen elk aann. bod. O. L. v. Son, Gelderschekada 115-11, A'dam. Te koop : Jaarg. 1933 v. Sport in Beeld ƒ1.50, en 12 nos. van 1931 v. 50 et. Verz.k. voor kooper. D. Voet, Goudsche Singel 173B, R'dam. Ter overn. aangeb. een donker heerencost. gr. m., nooit gedr., gekost ƒ40.— nu voor ƒ 15.—. T. Kerkhof, Rembrandtstr. 102, Loosduinen.

RUILRUBRIEK Ik heb : Verk.pt. Cact, 1 t.m. 106 : Cact. grote A t.m. S ; Vetpt.pl. 30 st.; 18 b. Waar wij wonen ; 9 b. Hille Llmb. Ruilen voor zeg. van Curasao, Surin., kinder-, jubileum- en Zomerzeg., 1 pi. v. 1 zeg. l.Ktaassen, W.havenkade 100,Vlaardlngen. Wie ruilt blauw email kolenforn. voor trapnaaimachlne? P. J. Ketting, Rlouwstr. 102-1, A'dam (O-)Ik heb een aardigen voorraad films om te rullen met amat. A. N. Prins, Wyttenbachstr. 61, A'dam.

Aangeb. : nw. werpnet in ruil voor waterdichte vischboot. Tev. pr. kano ook in ruit voor vischboot. H. J. Ladru, Van Hogendorpstr. 193 hs., A'dam (W). Wij zoeken behoort, meubeim.gereedsch., In ruit voor e.a.n. voorwerp. Rljpgr. 59-III, A'dam (W.). Ik heb: 144 Haasazijn pt. ; 15 Hille pi. ; 424 Hille b. ; 12 Dobbelm. pt. ; 13 pi. BI. en h. Vr. ; 35 pi. Vetpl., voor v. Delft b. of Weegsch. Postzeg. v. antw. insl. K. L. v. d. Hoek, J. P. Heyestr. 62, A'dam (W.)

18 -

Wij hebben een tneet. schaakbord, drie schilderijen in te rullen voor wat teekengereedschap, etc., of muzleklnstr. of plant(en). Crijnssenstr. 26 hs., A'dam (W.).

Trop. aquar., 60 x 36 x 35, bevolkt en bepl., geh. compl. te rullen voor opktapbed, I-pers. of ombouw l-pers. J. Simons, J. v. Lennepstr. 336-111, A'dam (W.).

Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart rullen voor wat u wil spaart en tekort komt. Bij zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniel Willinkplein 41, A'dam. Aangeb.: 10 parkieten (geel en blauw), In ruil voor kanariepoppen of andere vogels. Spiegelstraat 46, Nijmegen.

Aangeb.: kinderb.wagen, stroomlijn, In ruil voor een in g. st. z. vulkachet. C. Th. Stolk. Da Costastraat 39 bel-et., A'dam. Rullen : 300 Hagz.; 250 Droste, 300 W.W.W., 350 Gr. R., 300 Tiktak, 500 Liga, 400 Hille, 2000 Habula, 200 Haust. Postz. v.antw. R. Koning, Heilbronstraat 48, Den Haag.

lieh don tuoter. Wanneer de Wintervorst zijn Intrede doet en het leven op aarde in zijn boeien slaat, dan ontkomt ook het water niet aan zijn starren greep. Het reageert op zijn kille aanraking echter wel geheel anders dan de overige, ons omringende natuur. Bij het water is er geen sprake van een winterslaap, die aan den dood doet denken, zooalt dit bijvoorbeeld met de boomen en planten het geval is. Integendeel: het vertoont zich juist in nieuwe vorjnen, die een verrukking zijn voor het oog en die den mensch er toe hebben gebracht om van de poëzie van den winter te spreken, hoe bar en ruw dit jaargetijde overigens ook kan zijn. Doch hoe poëtisch en vaak ook fantastisch deze vormen dikwijls mogen zijn, ze zijn toch opgebouwd uit water, dat alleen maar zijn vloeibaren vorm heeft afgelegd. En er is dan ook vaak niets meer dan een beetje zon voor noodig om aan het sprookje, dat zooveel menschenharten kan verheugen, een einde te maken en ze weer te doen worden tot water, niets dan water... 1. Wanneer de reine, blanke sneeuw de aarde bedekt, wie denkt er dan in de eerste plaats aan, dat de millioenen kristallen, waaruit het sneeuwkleed bestaat, eigenlijk uit niets anders dan gekristalliseerd water gevormd zijn? 2.

Welke fantastische vormen bevroren water kan aannemen.

3.

Rijp, een andere vorm van water in niet vloeibaren staat.

tet onverwqchteAVONTJJUB'^^^ Donovan Bradford had het eerst niet kunnen gelooven, maar het bleek toch werkelijk waar. Het meisje voor het raam van het huis er naast wenkte hem inderdaad! Donovan was een forsch-gebouwde, flinke jongeman met een aardig gezicht, maar hy was heelemaal niet romantisch aangelegd, en daarom had hij ook niet geweten wat hy doen moest — laten merken dat hy het gezien had, of net doen alsof hy er geen erg in had gehad. Het meisje bleef hem echter wenken, en ze deed het op zóó'n dringende wyze, dat hjj weldra begreep, dat zy er een ernstige reden voor moest hebben. Hy keek haar even vragend aan, nog steeds niet goed wetend, hoe hy nu eigenlyk reageeren zou. Hy was alleen maar gekomen om een onderzoek in te stellen in een leeg huis, en ze moest toch weten, dacht hy, dat het niet tot de alledaagsche ervaringen van een makelaars-bediende behoorde, om door een meisje gewenkt te worden! In de gegeven omstandigheden zou het echter wel zeer onbehoorlyk van hem geweest zijn, als hij gedaan had alsof hy niets zag. Hy trad op het belachelyk kleine balconnetje, dat als vastgekleefd zat aan de derde verdieping. Een zonderling meisje, echter, want nu deed zij opeens heel angstig, alsof zij liever niét had, dat hy antwoordde. Hy trok zich terug en merkte toen onrniddeliyk, dat hy zelf niet de reden van haar angst was. Door een voorzichtige beweging gaf zij hem te verstaan, dat zy liever niet wilde, dat hy gezien zou worden. liy keek om zich heen. Er was geen reden om bang te zyn dat hij ontdekt zou worden. De beide huizen lagen aan een eenzamen zijweg, waar nooit een sterveling kwam, en de hooge boomen, die langs den weg stonden, maakten het bovendien nog onmogelyk, dat iemand, die toevallig naar boven keek, hen ooit zou kunnen opmerken. Hy glimlachte geruststellend naar haar. En dat viel hem niet. moeilyk, want het was werkelijk een hèèl aardig meisje. Nu hy haar goed aankeek, vond hij zelfs, dat hij nog nooit zoo'n aardig meisje had gezien. Ze had mooie blauwe oogen, een klein, fyn mondje en een weelde van krullend blond haar.... Hij vroeg zich af waarom z& niet op het balcon kwam zooals hij, wanneer ze hem wilde spreken — en dat wilde ze, want er was een schittering in haar oogen gekomen en ze wenkte hem opnieuw. Opeens, met iets als een schok, drong het tot hem door dat zij misschien niet naar buiten kón komen, omdat zy gevangen werd gehouden. Het huis lag eenzaam en men hoorde den laatsten tijd vaak genoeg van allerlei ontvoeringen en zoo.... Hij fronste zijn voorhoofd, hoewel hy toch nog niet goed aan deze mogclykheid durfde gelooven en deed een stap naar het hekje van het balcon, zoodat hij op een afstand van ongeveer drie meter van haar k'vïani te staan. Haar gezicht klaarde op. en hij zag hoc zy trachlte hem te beduiden naar haar toe te komen. Hy knikte heftig om haar te laten merken dat hy haar begreep, en wees dat hy van plan was naar beneden te gaan om door de voordeur het huis te betreden. Haar heftig „neen" schudden deed hem verbaasd zijn wenkbrauwen optrekken. Wat beteekende dat nu'? Hoe ter wereld kon zij verwachten dat hij haar kon be-

reiken als hy niet door de voordeur mocht komen? Of door de achterdeur althans? Door gebarentaal gaf hy haar deze over-, wegingen te kennen. Maar haar antwoord was niet mis te verstaan. Ze wilde klaarblijkelijk dat hy op de een of andere wijze van zyn balcon op het hare zou komen. Begreep zy echter niet, dat zy zich allebei op de derde verdieping bevonden? Wist zy niet, welk een afgrond er tusschen hen gaapte? Of dacht zy soms, dat hy daar wel over heen zou kunnen springen? Hy wist niet wat zy van hem verlangde en liet dit door zyn blikken duidelijk merken. Hy was een amateur athleet, en hy had menige medaille gewonnen met vèc-springen, maar dat was altyd met een aanloop geweest, en dien kon hy op het kleine balconnetje niet nemen. En een meisje met zoo'n intelligent gezicht kon dat toch wel begrypen? Wat deed zy nu? Wat beteekenden de gebaren, die zy maakte? Plotseling begreep Donovan het. Ze beduidde hem een plank te leggen van zyn balcon naar het huis. Hy keek om zich heen. Er waren schilders in het leege huis — en hun gereedschap lag nog in de kamer. Hy wuifde met zyn hand. Hy glimlachte. Hy begreep nu, wat zy bedoelde. Hy ging de kamer binnen, en kwam even later terug met een plank, de langste die hy kon vinden. Het meisje klapte in haar handen van opwinding, toen zy hem zag versebynen. Hy bracht de plank op het balcon — en keek teleurgesteld. Hy voelde, dat zy eveneens teleurgesteld keek. De afstand was veel grooter dan hy had gedacht! De plank was te kort om tot haar balcon te kunnen reiken! Hy fronste zyn voorhoofd toen hy de situatie overdacht. Er kwam een idee in hem op, maar het was riskant. Hy keek op en zag den angstigen, wanhopigen blik in haar oogen. Hy vergat het risico, glimlachte geruststellend en keerde in de kamer terug om nog een andere plank te halen. Riskant, ja, maar hy dacht aan het meisje en begreep, dat hy het wagen moest. Hy legde de tweede korte plank feóó op het uiteinde van het balcon, dat het eene einde er van klem kwam te liggen onder het hek en de regenpyp. De grootere plank schoof hy er toen overheen en deze reikte nu tot aan het balcon van het meisje. Hy probeerde even met zyn voet en keek toen naar haar.... Hy zag duideiyk in haar oogen dat zy bang was — bang voor hem.... Dat gaf hem moed en voorzichtig, met kleine pasjes, liep hy over de doorbuigende planken tot hy zich eindelyk aan het hek van het andere balcon kon vastgrypen. Het meisje had al zyn bewegingen gadegeslagen terwyi zy achter de balcondeurcn stond. Ze zag doodsbleek en verroerde zich niet, tot hy op haar balcon stond. Hy wenkte haar om de deuren open te doen, maar ze knikte terug, dat zy dat niet kón. Klaarblykelyk waren zy op slot en had zy geen sleutel! Nu begreep Donovan dat zy inderdaad opgesloten was! Hel behoeft heelemaal niet te verbazen,i dat Donovan, als makelaarsbediende, een klein kokertje met gereedschappen by zich droeg. Het was in zijn functie dikwyls noodig, dat hy een schroef losdraaide, een spijker uittrok. Zonder zich één oogenblik te bedenken begon hy de pinnen, die in de scharnieren der balcondeuren zaten. - 20 -

met een drevel en een klein hamertje los te tikken en na eenigen lijd was hy zoover, dat hy een der deuren er voorzichtig uit kon lichten.... „Myn naam is Donovan Bradford," zei hy tegen het meisje, terwijl hy de kamer binnenstapte, „en als er iets is, wat ik voor u doen kan...." „Ja, ja," riep zy opgewonden uit. „Ik ben u verschrikkeiyk dankbaar! Om over die planken te durven loopen.... O, myn naam is Doris Howard. Maar dat komt er elgeniyk niet opaan. Ik.... we moeten hier vandaan. Direct. We verkeeren in een ontzettend groot gevaar en het is zeer belangryk ook. Ontzettend belangrijk...." Ze keek hem smeekend aan, én ging toen naar het kleine balcon. Ze wierp een blik op de beide over elkander liggende planken en huiverde.... „Zoo niet," zei Donovan glimlachend. „Ik kan u de verzekering geven, dat het geen weg voor een meisje is. Ik zelf zou niet eens graag weer zoo teruggaan. De planken bogen gevaariyk door en Enfin, we moeten hét huis op een andere manier verlaten." „Maar dat kän niet. De deur is gesloten." „Ik kryg ze wel open. Ik kom vaak in leege huizen en daar zyn de deuren wel eens meer dicht...." „Ja, maar er zyn mannen in het huis." „Mannen?" „Ja, en het zyn schurken! Ze zullen voor niets terugdeinzen. Geloof me, ik ben niet gauw bang of zenuwachtig, maar ze zullen my liever dooden dan me te laten ontsnappen." Hy staarde haar aan, en kreeg plotseling hevig met haar te doen, want hy geloofde, dat zy niet goed by haar hoofd was. Had men haar in die kamer opgesloten omdat zy niet normaal was? Dat zou een verklaring kunnen zyn! Maar ze sprak heel normaal toen ze vervolgde: „Het gaat om een groot bedrag aan geld, dat zy zich willen toecigenen. Ik ben werkelyk niet gek. De kerels, die my hier hebben opgesloten, behooren tot een dievenbende. Ik moet zoo gauw mogeiyk zien hier vandaan te komen om een misdaad te verydelen." Donovans antwoord bestond uit een paar stappen naar de deur. Hy geloofde haar. Terwyl hy naar de deur ging, koos I^y een voorwerp van zyn gereedschapskokertje, dat hy vaker had gebruikt. Ze kwam naar hem toe terwyl hy zich over het slot boog. „Geloof my toch het zyn werkeiyk gevaariyke schurken!" „We zullen hun wel te woord staan als zy komen," zei hy glimlachend. „Er zyn oogenblikken, dat ik zeil óók gevaariyk kan zyn." Ze legde haar kleine, blanke hand op zyn schouder. „Wat ben ik u dankbaar," fluisterde ze. „U is zoo sterk en zoo moedig! En u doet maar alsof dit allemaal heel gewoon is." .Eén seconde misschien keken zy elkander recht in de oogen. Beiden bloosden ze een weinig. Om zyn verlegenheid wat te verbergen zei hy: „Ik begryp het zelf ook niet heelemaal.... Ik bedoel, dat ik in een dergeiyk avontuur verzeild ben. Twintig minuten geleden zou ik niet geloofd hebben, dat ik ooit zooiets zou meemaken. Maar ik denk, dat \yy allemaal een beetje de zucht tot avontuur in ons bloed hebben Ah, daar gaat het slot al. We

zijn nu weer wat dichter by de vryheid, miss Howard." )Jet was doodstil in huis toen zy -achtjes naar beneden slopen. Het was rijk gemeubileerd en hun Voeten zonken weg in de dikke tapyten. Het leek wel alsof er nergens een levende ziel te bekennen was. Ze bereikten dan ook de hal zonder dat iemand hun in den weg trad. En toen, alsof men daarop had gewacht, klonken er opeens geluiden. Ze hoorden hoe er een auto kwam toeryden op de deur, waardoor zy hadden gehoopt te kunnen ontsnappen. En toen zy zich omkeerden om zoo snel zy konden terug te gaan, werd er een deur vlak by hen opengeworpen en betrad een lange man met breede, vierkante schouders de hal. Hy bleef als aan den grond genageld staan toen hy hen zag. „Wie ben jy?" snauwde hy, zich tot Donovan richtend. „Wat voer je hier uit?" Donovan legde hem niet door woorden, maar door daden uit wat hy hier uitvoerde. Dat was de beste manier, waarop hy zich kon uitdrukken. Hoewel hy groot en forsch was, handelde hy toch plotseling zoo vlug en lenig als een kat. Snel als het licht, sprong by op den man af. Deze hief zy'n vuist op, maar eer die doel kon treffen, had iets hem reeds tegen zyn kaak getroffen en dat iets bleek zoo aangekomen te zyn, dat hy kreunend op den grond viel. Iemand stond reeds op de buitendeur te bonzen. Donovan scheen precies te weten wat hy moest doen. Hy tilde den bewusteloozen man op van den grond en droeg hem de kamer binnen, waar hy uitgekomen . was. Het vertrek was leeg, en lag aan de voorzyde. Door een kier van de gordynen zag hy een grooten auto voor het huis staan. Er zat niemand in. De man of de mannen, die er uitgekomen waren, moesten dus in de portiek slaan. Donovan beduidde het meisje in de kamer te komen. Toen begaf hy zich snel naar de deur. Dat was noodig. Het bonzen was hoe langer hoe luidruchter en driftiger geworden. Een man, twee mannen. Neen, een man en een. vrouw traden binnen toen hy de deuf opende. De man was woedend. „Wat voor den duivel bezielt je, om ons zoo lang buiten te laten staan, Barney?" vroeg hy grauwend. Hy was in de hal voordat de vrouw Donovan zag en een kreet slaakte. De man draaide zich om en hy ontdekte Donovan nu ook. Zyn hand ging naar zyn zak — maar niet gauw genoeg. Donovans vuist trof hem midden in het gezicht en met een doffen plof zonk hy tegen den muur. Als een dol geworden kat viel de vrouw op Donovan aan. Maar Miss Howard was nu uit de kamer gekomen en Donovan deed een stap opzy toen de vrouw op hem toeschoot, en in haar vaart vloog zy hem voorby. Toen greep by Miss Howard by den arm en de deur viel reeds achter hem in hel slot eer de vrouw begreep, waar zy gebleven waren. „De auto!" riep G^j Donovan en ter-

EMIR JANSEN EFFENDI, HIER ZIJN HE 12 EIEREN DIE IK VOOR U MOEST KOOPEN

wyl hy dit riep moest de man, dien hy in de hal tegen den grond geslagen had weer bygekomen zyn en zyn revolver hebben gelrokken, want er klonk een geluid als van een kanonschol en iets sloeg het paneel van de deur aan splinters. Maar toen de deur geopend werd, waren Donovan en Miss Howard in den auto reeds zoover weg, dat het geen zin meer kon hebben nóg eens te schieten. Toen zy by een tweesprong kwamen, aarzelde Donovan even en keek het meisje, dat bleek en af en toe rillend ijjiast hem zat, aan. „Waar zyn we?" vroeg zy en toen ze zyn verbaasden blik zag, verduideiykle zy: „Ik bedoel in welk dorp?" „Wel, in Brinbourne," riep hy terug Ze fronste haar voorhoofd. „Brinboi ne?" zei ze. „Hoe ver is dat van KinvjaP' „Ongeveer honderd kilometer,'Vr «nt^ woordde hy, verbaasder dan ooit./ /■ „En ik moet direct naar Kinvèr/*'zeB» ze. „Kunt u kunt u me daarneen ry-,

den?"

WJ

„Naluuriyk," antwoordde hy en hu gli lachte tegen haar 1 Het was een uitstekende auto. Hei so auto dat hy graag voor zichzelf gehad zoü hebben — als hy er een had kunnen betalen. Weldra snelden zy tusschen de velden en boomen door. „Ziezoo, Miss Howard," zei hy na eenige oogenblikken, „dat hebben we gehad." „Ja, maar we hebben nog niet alles gehad," antwoordde ze. „Ze zullen het niet zoo gemakkelijk opgeven." „Maar we zyn hen toch kwyt — hebben ze achter ons gelaten!" „Ze zullen in Kinver zyn, en op ons wachten. En ze zullen misschien ook wel tusschen Kinver en hier op ons wachten, want de mannen in het huis zullen hen wel op de hoogte hebben gebracht van het feit, dal ik dal we ontkomen zyn." „Lieve hemel, Miss Howard," riep hy uit, „het lykt wel alsof wy met een wydvertakte bende te doen hebben." „Dat hebben we ook, Mr. Bradford," antwodrdde ze. „Een bende schurken, die nergens voor zullen terugdeinzen omdat zy zich van een heel groote som gelds willen meester maken! Een half millioen pond sterling.." Hy staarde haar aan en ze begon te lachen, omdat ze weer dien aarzelenden blik in zyn oogen

ontdekte, alsof hy meende, dat zy niet geheel normaal was.... „Het is werkelyk waar," voegde zy er aan toe. „Ik ben een nicht — nicht en secretaresse on! het precies te zeggen — van Harold Grameson." „Toch niet de staalkoning?" „Waarom niet?" vroeg /y glimlachend. „Het is werkelyk zoo! En dat is ook de reden waarom ze alles in het werk zullen stellen om my weer te pakken te krygen.

WEEKMENU. Maandag: Koolsoep; lamslapjes, met tomatenjns en aardappelen. Dinsdag: Stamppot van andijvie uit het zout met varkenslapjes; Karnemelk pudding met vanillesaus. Woensdag: Gehakt, aardappelen en knolraap; turfjes met bessensap. Donderdag: Carbonade, aardappelen en Brass, lof; schnimomelet. Vrydag: Rijst tnet garnalenragoAt; eierpahnekoekjes met appelmoes. Zaterdag: Runderlapjes, aardappelen engest, bieten; broodomelet. Zondag: Cronstades; Casseler rib, gestoofde zuurkool en aardappelpuree; kabinetpudding. Enkel« Rtetptcn uit het Wcclcmcnu

Hoeveelheden voor 4 personen. Koolsoep. Benoodigd: V/i L. bouillon, Vi groene Savoye-kool, 5(1 gram boter, 1 theelepel kerrie, 25 gram tapioca. Bereiding: De kool van de buitenste bladeren ontdoen en aan lange, dunne snippers snijden.De snippers met de kerrie in boter fruiten; dan den bouillon toevoegen en de kool en de tapioca gaar koken O/i uur ä 3 kwartier). Croustades. Benoodigd: 500 gram koude, gekookte aardappelen, 75 gram boter, 1 eidooier; eiwit, paneermeel, peper, zout, nootmuskaat, ragout van 150 gram vleesch, visch, of champignons. Bereiding: De aardappelen fyn maken, gesmolten boter, eidooier, No. 9006. Japon van fijne wollen stof met op de ceintuur een applicatie van vilt in een andere kleur. peper, zout en nootmuskaat er Het lijfje is versierd met stiksels. Onder het ronde door mengen. Hiervan korte, kraagje van stof is een ander kraagje van vilt aandikke croquetten vormen, die gebracht. Ben.; 3.40 m. van 1.40 m. br. men eerst door paneermeel, verNo. 9007. Deux'pièces van fijne wollen jersey met volgens door losgeklopt eiwit en een geheel rechten rok. Het lijfje heeft een schouderstuk daarna weer door paneermeel en een vroolijk garnituur van witte crêpe de Chine, wentelt. Aan de bovenzijde van bewerkt met opengewerkte naden. Ben.: 3.40 m. van 1.40 m. br. elke croquet een insnijding geven met een scherp rond voorwerp (bijvoorbeeld een uitsteekvormpje, ling van het bindweefsel, de taaiheid van een vingerhoed enzoovoort). De croquet- het vleesch beïnvloedt. Het vleesch van het mannelijk dier is ten bakken in blauw dampend frituurvet, tot ze mooi bruin van kleur zijn. De dek- niet als voedsel voor den mensch te geseltjes er voorzichtig afnemen en de cro- bruiken, omdat het een sterke, onaangequetten uithollen.De uitholling vullen met name lucht heeft. Daarom worden deze ragout van vleesch, visch of champignons dieren, als men ze niet voor de teelt aanhoudt, gecastreerd. Dit castreeren en de'dekseltjes er weer op plaatsen. heeft namelijk een gunstigen invloed op het vleesch, zoodat het dan wel voor de VARKÊNSVLEESCH consumptie' in aanmerking kan komen. Hoewel dus varkensvleesch nooit taai n tegenstelling tot rundvleesch, zal de huisvrouw zelden of nooit van haar is, kan het wel verschillend van smaak slager taai varkensvleesch krygen. Dit zyn. Dit vindt zijn oorzaak in het feit, komt, omdat de varkens nooit oud geslacht dat varkens altyd voor de slacht vetgeworden, de gemiddelde leeftüd is 8—12 mest worden en dat het soort voedsel maanden,zoodat de bindweefselontwikke- invloed uitoefent op den smaak van het ling nog zwak is. Wy hebben by het rund- vleesch. Zoo staan bijvoorbeeld de zoovleesch gezien, hoe juist deze ontwikke- genaamde vischvarkens (dit zyn var-

I

- 22

d^^AMk—

No. 9008. Japon van cr£pe romein, in één stuk geknipt en versierd door verschillende deelnaden in voorpand en rug. Van voren wordt er een vestje gevormd, dat met knoopjes in afstekende kleur wordt dichtgeknoopt. Ceintuur van stof. Ben.: 3.50 m. van 1.20 m. br. Van deze modellen zijn bij de administratie van dit blad geknipte patronen verkrijgbaar tegen den ptijs van ƒ 0 60 per stuk.

kens die met visch gevoerd zyn) wat smaak van hun vleesch betreft, als slecht bekend. Gelderland levert de beste varkens; deze worden met melkkost gevoerd. Bacon, dat veel uitgevoerd wordt naar Engeland, is dan ook meestal afkomstig van Geldersche varkens. In een volgend nummer zullen wy het spek eens wat nader bezien.

GEEN VETPUISTJES MEER

doch een frissche gave huid door geregeld gebruik van Radox in Uw wasch water! Bi) apothekers en erkende drogisten ä f 0.90 per pak en f 0.15 per klein pakje

RADOX

Ik sta tusschen oom Harold en hun schurkenstreek, als ik het zoo zeggen mag. En daarom hebben zy mij ontvoerd en gevangengezet." „Het is een rechte weg. Miss Howard. Vertelt u verder, als u wilt." „Zeg liever Miss Doris, of nog beter alleen Doris Donovan! We maken samen een gevaarlyk avontuur door. Maar om verder te gaan. Er zyn op het oogenblik twee belangrijke dingen in het leven van oom Harold. Hy is ziek en hy is bezig met een groote Zuidamerikaansche transactie. Zi)n ziekte noodzaakte hem een verpleegster te nemen. Die verpleegster blykt een dievegge en de handlangster van een heele bende dieven te wezen. U zult alles beter begrijpen als ik u verklaar hoe myn oom, die blind is, werkt. Zyn verstand is nog buitengewoon helder. Hy kan zyn zaken uitstekend voorbereiden en afwerken, maar natuurlyk dient er iemand de plaats van zijn oogen in te nemen om zijn brieven, rapporten, contracten enzoovoort voor te lezen en om zyn hand te leiden, opdat hy ze op de juiste plaats onderteekent. Dat doe ik. Hy moet natuurlyk iemand hebben waar hy volkomen op kan vertrouwen en oom Harold voelt, dat hy dat op my kan doen omdat ik familie van hem ben." „Het feit dat u familie van hem bent heeft daar niets mee te maken," zei Donovan glimlachend. „Zonder dat, zou hy u tóch kunnen vertrouwen. Dat kan iedereen zien, die oogen heeft " Ze lachte en bloosde. „Misschien voelt oom dat ook wel en wellicht komt het daardoor, dat ik zooveel van hem houd." Ze ving een blik uit Donovans oogen op, bloosde dieper en vervolgde toen snel: „Wel, dat is de eigenlijke situatie Ik ben mijn ooms oogen in die Zuidamerikaansche affaire en hoe belangrijk die is, kuntu nagaan als ik u zeg, dat het er een bedrag van een half millioen pond sterling mee gemoeid is. De heele zaak is practisch gesproken reeds in orde. Alleen moéten er nog slechts eenige papieren geteekend worden. We waren zoover, toen er twee dagen geleden iets gebeurde. Oom Harold is reeds eenigen tyd ziek. Ik begin nu een beetje achterdochtig omtrent die ziekte te worden. • Er is een kamermeisje, dat ik verdenk maar het heeft geen zin om daar nu over te spreken. Tot twee dagen geleden scheen de ziekte heel natuurlyk en op aanraden van den dokter riepen wy de hulp van een verpleegster in. Het was een aardige vrouw en uitstekend geschikt voor haar werk. Ik koesterde natuurlyk geen enkele verdenking tegen haar en vond er ook niets vreemds in, dat zy vaak myn gezelschap zocht. Ik geloof niet dat ik ooit ontdekt zou hebben waar zy op uit was, als zij zichzelf niet verraden had." „Hoe heeft zy dat gedaan?? Ik heb er geen idee van waar zy op uit waren." „Het was zeer eenvoudig — als u alle omstandigheden in acht neemt. Maar ik zal u vertellen, hoe ik er achter kwam. Toen ik gisterenavond een wandeling had gemaakt, kwam ik plotseling op de gedachte eens te gaan kijken naar een van onze honden, die ziek was geweest. Hy bevond zich in de stallen. Ik had bijna de stallen bereikt, toen ik opeens stemmen hoorde. Het was reeds bijna donker en ik bevond mÜ toevallig achter eenige struiken, zoodat men my niet kon zien. Het eerste wat my verbaasde was dat ik een stem hoorde, die my zeer bekend voorkwam en er begon een meisje te lachen toen die stem zweeg. Ik hoorde dat het het kamermeisje was dat lachte. De stem deed my opeens schrikken, toen ze weer begon te spreken. En toen wist ik het. Ik luisterde naar mijn eigen stem.

„Lieve hemel," zei Donovan. „Maar.... maar...." „Luister. Ik was geschrokken, begreep er niets van. Het was myn eigen stem, die sprak op myn eigen manier en die de stopwoordjes gebruikte, die ik vaak bezig. De imitatie was eenvoudig verbluffend. In het eerst werd ik boos. Ik dacht dat men my belachelyk wilde maken, en ik vroeg my juist af, wat ik doen zou: naar hen toegaan of doorloopen, toen ik het kamermeisje hoorde zeggen: „Je bent een artist, Lucy! Je bent haar sprekend! Hy zal het verschil nooit merken. Je eigen moeder zou er in loopen, laat staan die blinde kerel." Toen zei er een mannenstem: „Geloof je het beslist, Emmie?"^ Zoo heette het kamermeisje. „Blinde menschen hebben anders dikwyls een erg scherp gehoor. En we kunnen niet hebben, dat er ook maar de geringste verdenking bij hem opkomt. Dat zou beteekenen, dat wy voor een heelen tyd de gevangenis indraaiden en een half millioen pond misliepen." U kunt begrypen hoe ik schrok, toen ik dat hoorde. Ik begreep direct, dat ze een of ander, misdadig plan ,in den zin hadden. En ik luisterde gespannen naar wat ze verder zouden zeggen. Het kamermeisje stelde den man direct gerust. Ze noemde hem Enoch. Ze zei, dat ze my ook had bestudeerd, en ze durfde er wel een eed op doen, dat Lucy my precies had nagedaan. Lucy zelf — en ik begreep dat het de verpleegster was — zei dat ze zelf ook overtuigd was dat het haar goed gelukt was myn stem en gebaren te imiteeren. „Je weet, dat ik niet over één. nacht ijs ga, maar ik ben geheel zeker van mijn zaak. Ik heb haar tot in alle details bestudeerd en ik weet precies hoe zy haar hand over de zyne legt wanneer zy hem helpt met schryven. Ik weet dat hy het verschil absoluut niet zal merken."' „Lieve deugd," viel Donovan uit. „De schurken! Ik begin het nu geloof ik te begrijpen. Daar uw oom blind is, wilden zy in uw plaats treden." „Ja. Ik begreep het ook direct. Maar ik hoefde het niet eens te begrijpen, want ze verraadden alles zelf. Ze wisten niet beter of ze waren alleen en het was ook hun laatste kans om alles nog eens te bespreken alvorens zij hun plan in practijk moesten brengen. Het was een zeer eenvoudig plan. Men zou mij een verdoovend middel geven, waardoor ik gedwongen zou zijn op mijn kamer te blijven. De verpleegster zou dan myn plaats by mijn oom innemen. Emmie, die op haar beurt een studie van de verpleegster had gemaakt, moest haar vervangen, zoodat myn oom absoluut geen argwaan zou koesteren. De verpleegster moest mijn werk doen — dat wil zeggen dat zij de laatste contracten van die Zuidamerikaansche transactie moest voorlezen. Ze was er van op de hoogte, omdat ze vaak in de kamer moest zyn als myn oom en ik samenwerkten. Wanneer zij ze allemaal gelezen had en myn oom ze accoord zou hebben bevonden — hetgeen zeker het geval zou zyn — dan zou hij zyn handteekening zetten, denkend dat hy de contracten teekende. maar.... „In werkelijkheid zou hy iets anders teekenen...." „Juist," zei Miss Howard. „In werkelijkheid zou hij andere papieren teekenen, welke die schurken in staat zouden stellen zich meester te maken van een bedrag van een half millioen pond. Ik kan u moeilijk alle bijzonderheden van hun plan vertellen, maar ze hadden alles zoo voorbereid dat zy zich snel en gemakkelijk van het geld zouden kunnen meester maken. Binnen een paar uur zouden zy er het land reeds mee kunnen verlaten. Dat was hun complot, en zij hadden alles tot in de kleinste bijzonderheden overdacht." — 23

Voeten verstijfd door rheumatische pijnen Nu vrij van pijn — Kan weer gewoon loopen „Myn voeten en enkels waren verstijfd door rheumatische pijnen en ik moest 8 weken in bed blijven, niet in staat myn voeten op den grond te zetten. Ik dacht niet ooit weer te kunnen loopen. Toen haalde een kennis mij over een flacon Kruschen Salts te koopen. Reeds na een week voelde ik mij beter en na 3 flacons kon ik weer zonder moeite loopen. Dikwijls heb ik aan beterschap gewanhoopt, maar ik voel me nu gezonder en gelukkiger dan ooit te voren". Mevr. F. A. H. te W. De werking van Kruschen Salts berust op het feit, dat de verschillende zouten, waaruit dit is samengesteld, de afvoerorganen aansporen tot een natuurlijke werking. Alle schadelijke afvalstoffen als urinezuur, wat in de meeste gevallen de oorzaak is van rheumatische pijnen, worden regelmatig verwijderd. Kruschen Salts is verkrijgbaar by alle apothekers en erkende drogisten a ƒ 0.40, ƒ 0.75 en ƒ 1.60 per flacon. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpakking de naam Rowntree Handels My., Amsterdam, voorkomt.

TOEKOMST

De kansen van het leven rijn te wisselvallig om alleen op ENERGIE te bouwen. Een Levensverzekeringspolis der HAVBANK te Schiedam geeft U veiligheid.

altijd tetrovwhaar

„En toen?" vroeg Donovan. „Wat er toen gebeurde, zal ik mijzelf nooit vergeven," antwoordde het meisje. „Terwyl ik naar hen luisterde, werd ik zoo woedend, dat ik een oogenblik alle voorzichtigheid uit het oog verloor. Met andere woorden — ik ging naar hen toe...." „En toen hebben zy u natuurlijk vastgehouden en ontvoerd." „Ja. Het was verschrikkelijk dom van me. Want dat was natuurlijk juist wat zij van plan waren. Maar ik dacht, dat ik hen op de een of andere manier bang zou kunnen maken, zoodat zy van hun voornemen zouden afzien en de vlucht nemen. Het gevolg was echter dat zy zich zonder ook maar één oogenblik te aarzelen met hun drieën op my wierpen. Ze duwden een prop in myn mond, bonden myn handen en voeten en droegen my in een auto. Zoo reden ze my naar het eenzame huis, waar u my gevonden hebt. En natuurlijk nam de verpleegster direct mijn plaats by myn oom in. Ik had gewoonweg in hun kaart gespeeld. En dat is de reden waarom ik u allerlei gevaren liet loopen om my uit dat huis te halen en my terug te brengen naar Kinver." „Zou het nog niet te laat zijn, denkt u?" „Nog niet," antwoordde het meisje. „De contracten kunnen niet vóór met de tweede postbestelling vanmorgen gekomen zijn — om elf uur zoowat." „Het is nu byna twee uur," zei Donovan. ,.Ja, maar da{ wil nog niets zeggen," zei ze. „Myn oom staat nu hij ziek is nooit voor elf uur op. Om twaalf uur gaat hy naar zyn werkkamer. Van twaalf tot half twee worden hem de brieven voorgelezen die er gekomen zyn. D»n gebruikt hy zijn lunch en daar is hy pas om halfdrie mee klaar. Dan gaat hy ongeveer een uur op den divan in zyn werkkamer liggen om na te denken over de zaken, die hy dien dag wil afhandelen. Vóór half vier zal hy niet aan zyn bureau plaats nemen, maar van dat oogenblik tot een uur of vyf is het een gevaarlijke tyd want het is dan dat hy de contracten en brieven moet teekenen welke ik — zijn secretaresse — hem altyd kom brengen. Als we vóór half vier by hem zijn kunnen we hun nog voor zyn." „Maar misschien zullen zy voor dit keer

een verandering in het programma aanbrengen?" „Dat zullen ze niet durven doen. Oom is, evenals de meeste groote zakenmenschen, een slaaf van zyn gewoonten. En om hem nu daarvan te doen afwijken zou te gevaarlijk zijn. Dat «uilen ze niet durven riskeeren." „Maar ze zullen weten dat hun plan gevaar loopt te mislukken. U bent ontsnapt eri u kunt door middel van de telefoon met 'uw oom in contact komen en hem waarschuwen." „Ze hebben de telefoon buiten werking gesteld. Dat hebben ze gisteren afgesproken. Ze hebben letterlijk aan alles gedacht." „Maar u kunt zich in verbinding stellen met de politie." „Ik heb daaraan gedacht, maar u weet, hoe lang het soms duurt eer de politie in actie komtl Je moet zooveel details en inlichtingen verschaffen dat het dikwijls reeds te laat is wanneer er eindelijk iets gebeurt. Bovendien ligt het huis van mijn oom erg afgelegen en er is maar één veldwachter op het dorp. Eer ik dien alles aan zyn verstand had gebracht en hy hulp zou hebben gehaald uit de stad " „Hé," zei Dónovan opeens. „Ik geloof, dat dit moeilijkheden voorspelt " Het meisje keek voor zich en ontdekte een grooten auto, die stil stond op den eenzamen weg. Een tweede auto kwam langzaam in hun richting rijden. Bij den eersten auto stonden een paar mannen, half op den weg, half in het gras. Een van hen scheen hun teekens te geven. Terwijl zy dit deden, -zwenkte de tweede auto dwars over den weg en bleef daar staan. Er sprongen eenige mannen uit. Ze stelden zich aan weerskanten van den weg op, in dreigende houding. „Bukt u zoo laag als u kunt, zei Donovan. „Het is niet onmogelijk, dat zy met revolvers gewapend zijn." Doris legde haar hand op zyn arm. „Het spyt me verschrikkelijk, dat ik u in zoo'n groot gevaar heb gebracht " „We zullen het samen overwinnen, Doris," zei hy. „En ik ben blij, dat ik je er by helpen mag " Zijn scherpe, snelle blikken namen alles op — de auto's, den weg en de mannen. Hy ^af meer gas en de auto scheen als een tyger vooruit te springen. „Wat gaat u doen?" riep Doris ver-

IN DRAf — 24 -

schrikt. „U wilt toch niet op die auto's inryden?" „Dat vragen zy zich ook af," antwoordde Donovan. „Ze weten daarom niet wat zij moeten doen." Inderdaad schenen de mannen, die klaarblijkelijk van plan waren geweest op hen te schieten, niet te weten wat zij moesten doen. Ze vermoedden waarschijnlijk niet anders of Donovan ^zou regelrecht op de auto's inryden. Dan zou' het niet meer noodig zyn van hun wapens gebruik te maken, want een dergelijke botsing zouden noch hij, noch het meisje overleven.. „Houdt je vast," schreeuwde Donovan tegen Miss Howard. „Hou je vast aan alles wat je grijpen kunt, en zet je schrap.." „Wat ga je " riep zij angstig, maar Donovan gaf geen antwoord. Miss Howard sloot haar oogen. Ieder oogenblik verwachtte zy de botsing.... Het scheen onvermijdelijk! Met volle vaart reed Donovan op de auto's toe.... En toen, terwyl de mannen reeds wegsprongen, niets anders verwachtend of de stukken ijzer en staal zouden ver in het rond springen, gooide Donovan het stuur om en scheerde met een ongeloofelijke vaart tusschen de beide auto's en den berm van den weg door! De beide rechterwielen reden op den berm en een oogenblik dacht Miss Howard — en Donovan trouwens ook — niet anders of de auto zou omslaan, maar de enorme vaart* die zij hadden was oorzaak dat dit niet gebeurde en slingerend en zwaaiend trachtte Donovan weer midden op den weg te komen..,. Het duurde eenigen tyd eer hij den auto geheel in zyn macht had. Miss Howard zat bleek en bevend naast hem en hijzelf voelde ook dat zyn handen, die hij om het stuurrad geklemd hield, verraderlijk trilden. „Dat was op het nippertje," trachtte hy zoo luchtig mogeiyk te zeggen. Miss Howard knikte. Ze vertrouwde haar stem nog niet en waagde het niet iets te zeggen. Hy wierp een blik achter zich. „Ze komen ons achterna," zei hy. „Ze zyn inderdaad tot alles in staat...." Miss Howard slaakte een zucht. „Het spyt me zoo voor u...." zei ze. „Als ze ons inhalen...." „Zoover is het nog niet," zei Donovan, haar glimlachend aankykend. „Ik zal gas geven.... Draait u zich om op de bank en houd hen in het oog. Ik moet weten wie de race wint — die schurken of wy." Als een pijl uit den boog schoot hun auto vooruit. Op haar knieën zittend, keek Miss Howard door het achterraampje. „Winnen wy?" riep Donovan na eenige oogenblikken. „Ik.... ik weet het niet" antwoordde ze angstig. „Ik ik.. geloof het niet.." Donovan hing over het stuur. Hy had zyn tanden op elkaar geklemd en haalde alles uit den wagen wat er in zat. Plotseling slaakte Miss Howard een kreet. „Ze minderen vaart...." riep ze. „Ze rijden langzamer Ik zie het duidelijk. De afstand wordt hoe langer hoe grooter...." Donovan waagde het niet een blik achter zich te werpen. Hy had al zyn aandacht by het stuur en by den weg noodig. „Ze staan stil," riep Miss Howard na eenige oogenblikken. En toen maakte de weg een bocht, zoodat zy de auto's uit het oog verloor. Donovan minderde echter geen vaart. „Ik denk, dat zy de onmogelijkheid hebben ingezien om ons. vóór te komen," zei hy. „Ik heb zóó gereden, dat ik de heele breedte van den weg noodig had. Maar ze schijnen niet eens kans te hebben gezien om ons in te halen, want anders zouden zij het zeker wel hebben gedaan. Ze zyn natuuriyk gewapend en ze hadden

JIT DE WERELD VAN DE SPORT

het

V.U.C.-stadion

word de wedstrijd V.U.C.-D.W.S. gespeeld en door D.W.S. met 2-1 gewonnen. - Links: Keeper Magito van V.U.C, weet een der aanvallen van D.W.S. op uitstekende wijze al te slaan. Rechts: Voor het doel van V.U.C.

^e 17e Rallye van Monte Carlo. - De winnaars «n het vorige jaar, N. Mahe (links) en B. Le B eque (rechts), te Stavanger gestart, aan de controle le Venlo.

y

De hockeywedstrijd Amsterdam - Hilversum, die op de hockeyvelden van het Olympisch Stadion te Amsterdam plaats vond en door Hilversum met 1-0 werd gewonnen. - Een moment voor 't doel van Hilversum. Keeper de Looper is gepasseerd, maar een goal wordt het nietl

(Foto's Pol.) -

25-

Pi ppn

w _

1 ■

\

||

m

H m■

1■^1

I ■m

^Pf

■mm ^

;:

' -'""

-.-. ;'. -

"9 H '

■ -'V

" "

1 HL

H

^

-^ Jémm <

1 I 1i

B&Mf

NEVEL IN dan een goede kans gehad.om ons neer te schieten of onze banden met eenige kogels te doorboren Onze motor schynt stukken beter te zijn dan de hunne. Wat ons geluk is " besloot hy grimmig. Het meisje knikte terwijl zu zich weer naast hem op do bank zette. In duizelingwekkende vaart vlogen de boomen langs hen heen. Ze waren nauwelijks te onderscheiden en af en toe moest Miss Howard, wanneer zij een bocht namen, haar oogen sluiten om het niet uit te schreeuwen van angst.... „En wat nu?" vroeg Donovan op een gegeven oogenblik, nadat hij had nagedacht over hetgeen hun vervolgens te doen stond. „Hoe komen wü nu binnen — in het huis van uw oom?? Daar zyn er zeker nog meer dan de verpleegster, het kamermeisje en de man die Enoch heet?" Miss Howard knikte. „Ja," zei ze. „Het is een heele bende.. ik hoorde hen verschillende namen noemen. En ik ben bang, dat zij op hun hoede zullen zyn, want de anderen zullen hen wel gewaarschuwd hebben. Ze zouden een wachtpost zetten in een herberg vlak by het huis van mijn oom en dien zouden ze af en toe telefoneeren om contact met de anderen te houden. Terwyl zij my wegbrachten in dien auto zaten zy alles met elkaar te bespreken." Donovan keek op zyn horloge. „Half drie," zei by. „En u beweerde dat uw oom niet vóór half vier die bescheiden zou teekenen. Ik geloof dat wy toch het verstandigst doen, de hulp van de politie in te roepen." „We hebben nog maar een uur," kreunde Miss Howard. „Daar kan heel wat in gebeuren," antwoordde Donovan. „Binnen een kwartier kunnen we in Brox zyn. Dat is een tamelijk groote stad en daar zal men ons zeker wel een paar mannetjes mee willen geven. Ze kunnen bovendien dan een onderzoek instellen in het huis waar men u heeft opgesloten en naar de beide auto's, die ons den weg hebben willen versper-

Kwfc.A |

l i

DE DALEN ren. En ze kunnen ook de politie in de havensteden waarschuwen U kunt het signalement opgeven van de verpleegster, het kamermeisje en van de mannen die u naar dat leege huis hebben gebracht " „Ik geloof dat u gelyk hebt," zei Miss Howard. „Als we echter nog maar op tyd komen " „We zullen het probeeren " En met onverminderde vaart schoot de auto voort over den weg.... Op het politiebureau in Brox redeneerden twee jongemenschen zóó overtuigend en dringend, dat het slechts vyf minuten duurde eer zij weer vertrekken konden. En toen namen er een inspecteur en drie agenten achter in den auto plaats. In volle vaart reden zy toen naar het huis van Harold Grameson. Alles was onheilspellend rustig toen zy het naderden. Geen enkele schurk trachtte hen tegen te houden of probeerde op hen te schieten. Alles was stil — beangstigend stil. Miss Harold en de vyf mannen stapten uit, en snelden het huis binnen, de agenten en de inspecteur met de revolver jn de vuist. Er was nergens een levende ziel te bekennen, maar in zyn werkkamer zat Harold Grameson — een kalme, rustige oude man. Geheel alleen „Oom " riep Miss Doris. „Waar is waar zyn het kamermeisje en de verpleegster...." De oude man lachte. „Niet zoo opgewonden kindje! Ze zyn er vandoor. Ze hebben op staanden voet ontslag genomen, nadat ik. de contracten over die Zuidamerikaanscbe transactie had geteekend. Toen zeiden ze, dat niet jy mijn hand had vastgehouden, maar dat de verpleegster dit had gedaan. Ze lachten me in mijn gezicht uit en zyn er vandoor gegaan. Maar hoe weet jij waar ben jij geweest...." Miss Howard vertelde in enkele zinnen wat er was gebeurd, térwyl de oude man begrijpend knikte. - 26 -

„De schurken," zei hy toen. „Om je te ontvoeren " „En u hebt getèèkend, oom?" vroeg Miss Doris met tranen in haar stem. „Ja, wat moest ik anders doen?" vroeg de blinde man, „Ik wist wel, dat jy het niet was, die myn hand vasthield, maar ik begreep dat zy geweld zouden gebruiken als ik iets had laten merken...." „Wist u, dat ik het niet was?" vroeg Doris verbaasd. „Maar hoe kon u dat weten? Ze bootste myn stem zoo prachtig na...." „Dat deed ze zeker, kind!" zeide de oude man. „Maar ze had één ding over het hoofd gezien! Jy draagt geen ring aan aan den middelvinger van je rechterhand en de verpleegster wèl. Een ring met twee steentjes er in! Toen ze den eersten keer kwam en mij een hand gaf, heb ik dit direct gemerkt. En zoodra ik dien ring voelde toen ze myn hand greep — o overigens precies zooals jij het altijd deed — twijfelde ik toch of de zaak wel heelemaal in orde was. Een blinde lét nu eenmaal op allerlei klenigheden, kind, en hy is ook altijd achterdochtig " „Maar u hebt tóch get eekend, oom...." klonk het teleurgesteld. „Ja, kind, maar niet met myn goede handteekening. Ik weet niet wat ze mij hebben laten teekenen — dat het niet die contracten waren, begreep ik natuurlyk wel — maar wat ik ook geteekend heb en ik vermoed dat hef een aantal cheques waren — er zal geen bank gevonden worden, die ze zal uitbetalen! De handteekeningen die ik heb gezet, zullen direct door iedereen als verdacht worden beschouwd. Ik heb om zoo te zeggen op zeer grove en in het oog loopende wijze myn eigen handteekening vervalscht. Dat was gemakkelijk genoeg — alleen een kwestie van twee letters te verwisselen. In plaats van Harold teekende ik Horald.... Ik moest het wagen en ze hebben het in hun haast niet gemerkt. Ze vermoedden ook trouwens niets, zoodat ze er niet op gelet hebben. Als ze denken, dat ze er geld op kunnen krijgen, zullen ze leelyk bedrogen uitkomen...." De oude man had gelyk. Ze hadden geen penny op de cheques gekregen, maar wel waren ze gearresteerd toen zij ze aanboden — zooals Donovan Bradford hoorde, toen hy veertien dagen later een bezoek bracht aan Doris, en niet voor den eersten keer! „Ik ben werkelijk zeer veel aan je verschuldigd," zei de blinde staalkoning. „Je bent werkelijk buitengewoon handig en moedig opgetreden, Donovan, ofschoon je slechts een.... gewone makelaarsbediende was." „Dat bèn ik nog steeds, mynheer," antwoordde Donovan lachend. „Dat is niet waar," zei de financier. „Je bent myn secretaris en de buffer tusschen mijn invaliditeit en de buitenwereld. Je salaris zal er mee in overeenstemming zyn." „Maar.... maar Doris is toch uw secretaresse." ^-^^ „Ik heb liever geen getrouwde vrouw in myn dienst, Donovan," zei de staalkoning. „Getrouwde vrouw...." herhaalde Donovan verward, rood wordend. „Is is Doris dan getrouwd?" „Neen,- maar ze gaat trouwen!.... Dat had je toch zeker zelf ook wel kunnen weten, jongeman! Heb je dan nog niet ontdekt, dat ze van je houdt? En dat heb ik nu reeds lang aan haar stem gemerkt, wanneer ze tegen je sprak.... Ga maar gauw naar haar toe. Ze is in de tuinkamer, en zie of ik geen gelyk heb...." Donovan ging naar de tuinkamer en het bleek, dat de oude blinde man ook dit keer gelyk had

IRIUM helpt millioenen in den strijd tegen doffe, verkleurde tanden1

o « e e e e

WAT IS EEN DROMEDARIS? Een dromedaris is een één-bultige o( Arabische kameel, die speciaal is gefokt en getraind ter wille van zijn snelheid. Hij staat in dezelfde verhouding tot een kameel — die twee bulten heeft — als een renpaard tot een karrepaard. Een goede dromedaris kan per dag ruim honderd kilometer afleggen. Het woord „dromedaris" komt van een Grieksch woord, dat „rennen" beteekent..

PEPSODENT i» de

ENGELSCHE RECHTSPRAAK.

1

De politierechter te Huil veroordeelde een arbeider wegens mishandeling tot een gevangenisstraf van veertien dagen. Toen de man werd weggeleid, gaf zijn vrouw hem een kus. Dit verteederde den rechter, die het vonnis veranderde in een boete van een pond, die de vrouw met twee shilling per week mocht afbetalen, omdat haar man zonder werk was.

Sur

„Het i» alsof een donkere wolk wegtrekt en de «m weer doorbreekt ï"'- zóó gevoelen zich millioenen na hun eerste proefneming met Pepsodent Tandpasta, waarin IRIUM is toegepast. De werking van Irium is'zoo doeltreffend, dat het de fraaie natuurlijke glans, die velen voorgoed verloren waanden, opnieuw te voorschijn brengt.

DE TEMPERATUUR VAN DE IJSZEE STIJGT.

Het houdt de kindertandjes gezond en sterk.

DE VERMAARDSTE VIJGEBOOM ven de heele wereld It keker die ven den Botenischen Tuin te Calcutta. Deze boom il merkwaardig door zijn luchtworteli, die op den duur zelf boomstammen worden en zoodoende maken, dat de eigenlijke bpom zich over een oppervlakte van ruim een hectare uitspreidt. Wie den boom ziet. heeft aenvankslijk moeite te gelooven, dat de ontzaglijke massa ioover, welke zich voor hem verheft, slechts het gebladerte van één boom is. Men begrijpt, dat er aan dezen reus de grootste zorg wordt besteed 1

Men heeft kortgeleden uitgemaakt, dat de temperatuur van de Noordelijke IJszee in geringe mate stijgt. Tijdens opmetingen, in 1895 door Nansen verricht, kwam men tot de ontdekking, dat de temperatuur tot op een diepte van ongeveer tweehonderd meter één graad Celsius onder nul bedroeg. Thans is de temperatuur nog slechts om en nabij het vriespunt op een diepte van' niet meer dan honderd meter. Men acht dit verschijnsel, dat toegeschreven wordt aan een loenemenden warmen stroom uit den Allantischen Oceaan, van groot belang In verband met de bevaarbaarheid van de zeeën ten Noorden van Rusland. IN

HET

i BtoiMt «nd Iwr Mn. Wimw I AM««*»> I« «Th* Pt'U« Sp■«""«»"■

eenige tandpasta, waarin deze opzienbarende, uitvinding ia toegepast, die de tanden eep verrassende nieuwe glans geeft.

Dank zij IRIUM schuimt Pepsodent heerlijk. VerfrisschendI De groot« tobe U voordeeliger

PEPSODENT TANDPASTA de eenige mef- IRIUM Verwacht:

Charles ßoyer (sreta Garbo

JAAR 155.521.972.849.004.

Volgens de Hindoes leven wij thans In 't jaar 155.521.972.849.004. Hun kalender is de oudste van de wereld, en hij begint met het „goddelijke begin van Brahma". Volgens de Mohammedanen echter zouden wij nu pas in het jaar 1316 zijn, want zij beginnen de tijdrekening met de vlucht van Mohammed van Mekka naar Medina, welke in het jaar 622 n. Chr. plaats vond.

twee der grootste sterren van het witte doek, in de TAelfoGoldwyn-TAayer film

Marie Walewska"

HET OUDSTE EGYPTISCHE KONINGSGRAF? In het dal van den Nijl, ten Noorden van de plaats Sakkara, is een kolossaal graf gevonden, dat uit den tijd van de eerste Egyptische dynastie moet dateeren. Men neemt aan, dat het 't graf is van koning Menes, die vijfendertighonderd jaar voor onze jaartelling regeerde. Behalve een verzameling aardewerk heeft men ook een aantal koninklijke zegels in het graf gevonden, die uit den tijd der eerste dynastie afkomstig moeten zijn. In Korea mag een meisje niet met sen heer praten, indien deze geen lid van haar familie is. In Engeland zijn er meer dan vijf mlllloen amateur-fotografen.

ÖPULAIRE FOTOLESSEN in de practijk met gebruik van toesteilen en donkere kamer

F. 1.- PER LES geheele

DE HANGENDE ROTS. Deze rots, die een geweldig balcon lijkt, bevindt zich in hatYosemitadal, Noord-Amerlka. Het uitzicht dat men heeft, is buitengewoon prachtig. Man kan er den blik laten wijden tot de ver verwijderde, met sneeuw badekte Sierra Nevada. .

DELIA Foto-School Tel. 93730 27

cursus

goedkooper

Amsterdam Z. Merwedeplein 2« achter den wolkenkrabber

AVONTUUR IN ZUID-RHODESIA De Engelschman E. F. Willmore woonde reed* geruimen tijd in Zuid-Rhodesia, Afrika, waar hij een boerderij bezat, die hem een behoorlijk bestaan opleverde. Op zekeren dag was hij op zijn iand aan het werk, toen er een inheemsche naaf hem toekwam, dien hij goed kende. De man deed hevig opgewonden. „Babala," zei hij tegen Willmore, hem bij den naam noemend, dien de inheemschen hem hadden gegeven, „Babala, ik kom u waarschuwen, U moet direct naar het Hoofdkwartier gaan en uw ontslag nemen als Bode der Regeering. Binnen een paar dagen, zal men u naar Ndebe sturen, om hem eenige stuks vee af te nemen, en als u gaat, zult u nooit meer levend terugkomen!" Tot goed begrip van hetgeen er. hier volgt, dient de lezer te weten, dat Willmore, naast zijn bedrijf van boer, ook het ambt van Bode der Regeering uitoefende, een functie, welke men het best zou kunnen vergelijken met die van deurwaarder. Steeds wanneer de regeering een of andere offioleele mededeeling had te doen aan de inheemschen, die binnen Wiilmores district woonden, moest hij deze gaan overbrengen. Daar deze mededeelingen dikwijls neerkwamen op het in beslag nemen van vee -— bij wijze van boete — ligt het voor de hand, dat Wiilmores taak niet altijd aangenaam was. HIJ was daar echter reeds aan gewend. Nu hij evenwel hoorde, dat hij fiaar Ndebe zou worden gezonden. Kwam er toch even een frons op zijn voorhoofd.

Want... Ndebe, waar de inheemsche over sprak, was een hoofdman, die op een afgelegen plaats ergens in het oerwoud woonde, op ongeveer honderd kilometer van Wiilmores boerderij. Hij bezat een uiterst slechte reputatie; zoowel inheemschen als blanken meden hem zooveel ze konden. Hij had reeds dikwijls tegen de wet gezondigd, en het was bekend, dat hij in een aanval van woede — waaraan hij bijzonder gauw onderhevig was! — eens een blanke had gedood. Willmore vond het dus een inderdaad weinig aanlokkelijk vooruitzicht er op uitgestuurd te worden om 'n deel van Ndebes vee weg te gaan halen, maar hij stelde den man, die hem was komen waarschuwen, gerust. Hij wist hoe hij met de inheemschen moest omgaan en hij zou zich wei weten te verdedigen als Ndebe iets kwaads in den -zin mocht hebben... Na dit incident verbaasde het Willmore niet, dat hij een paar dagen later inderdaad de opdracht kreeg naar Ndebe te gaan en twintig stuks van zijn vee in beslag te nemen en deze af te leveren aan Ndebes laatste slachtoffer, als vergoeding voor het verlies van een been. Ofschoon Willmore uitstekend met* het geweer kon omgaan, begreep hij toch, dat hij In dit speciale geval beter op een revolver zou kunnen vertrouwen, en omdat zijn eigen wapen op dat oogenblik Juist defect was, leende hij een klein automatisch pistool van een vriend, die direct bereid was het hem af te staan. De man gaf hem er vijf losse patronen bij en legde hem uit, hoe hij met het doodelljke wapen moest omgaan. Toen Willmore hiervan op de hoogte was, spande hij zijn wagen in en vertrok met het veilige gevoel, zich op het onderhoud met Ndebe zoo goed mogelijk te hebben voorbereid. Hij had nog geen groot deel van den weg afgelegd, toen hij Ingehaald werd door een kennis, die een eind dezelfde richting uitmoest, en die met een auto reisde, een tamelijk vreemd gezicht in die dagen. De man bood Willmore aan met hem mee te

OP LEVEN EN DOOD EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN NAAR WAARHEID VERTELD rijden, terwijl hij tevens bereid was, bij zijn terugkeer op een vooruit overeen te komen plaats weer op hem t» wachten. Vanzelfsprekend accepteerde Willmore dit aanbod gaarne. Nadat hij zijn span aan de hoede van een hoofdman van een naburige kraal had toevertrouwd, reed hij met zijn vriend verder en na een paar uur hadden zij het kruispunt bereikt, waar hun wegen zich moesten scheiden. Willmore probeerde toen een vervoermiddel te vinden, waarmee hij de hem nog resteerende tien kilometer zou kunnen afleggen, maar waar hij ook vroeg, overal weigerden de inheemschen hem van dienst te zijn. Zoodra ze hoorden wat het doel van zijn tccht was, hielden zij zich Ooetindisch doof, klaarblijkelijk omdat zij bang waren den toorn van Ndebe op te zullen wekken! Er zat dus niets anders op dan de rest van den weg te voet af te leggen, netgeen beteekende, dat hij een tiental kilometers door het dichte oerwoud zou moeten marcheeren, terwijl de tropische zon boven zijn hoofd stond. Maar hoe vermoeiend en eindeloos de tocht ook leek, er kwam toch een eind aan, en na ongeveer drie uur ontdekte hij tusschen de boomen op een open plek in het bosch de hut van Ndebe. Alvorens verder te gaan onderzocht hij zijn automatisch pistool en sneed hij een gat in den zak van zijn jas, daar hij voornemens was daardoor te schieten. Indien dit noodig mocht blijken. Het zou immers de vraag zijn of Ndebe hem den tijd zou laten, zijn wapen te trekken Indien hij werkoiijk kwaad wilde. Ndebe verwachtte hem blijkbaar, w&nt toen Willmore op zoowat honderd meter van zijn hut genaderd was, klom hij op het dak er van, een bijl en een paar assegaaien meenemend. Dit voorspelde natuurlijk niet veel goeds. Zijn verborgen wapen vaster omklemmend, trad Willmore zonder aarzelen op de hut toe en beval den inheemsche naar beneden te komen, daar hij een document bij zich had, dat hem zeker belang zou inboezemen. Maar Ndebe antwoordde botweg, dat hij er niet aan dacht om zijn hooge zitplaats te verlaten; hij kon alles hooren wat de Bode der Regeering tegen hem te zeggen had, terwijl hij op zijn dak zat... Na lang heen en weer gepraat lukte het Willmore echter toch hem te bewegen naar beneden te komen, en het bewijs te onderzoeken dat hij opdracht had twintig stuks van zijn vee in beslag te nemen. Ndebe bracht zijn bijl mee, en daarom oordeelde Willmore het maar voorzichtig, zijn pistool geen oogenblik los te laten, doch het onafgebroken op Ndebes hart gericht te ! houden... • , De hoofdman bekeek het document langen tijd, hoewel hij er natuurlijk niets van snapte, en antwoordde toen, dat ais Willmore opdracht had zijn vee weg te halen, hij dit dan maar doen moest, welke woorden hij vergezeld deed gaan van een dreigend zwaaien met zijn bijl. Op het laatst begreep hij evenwel, dat hij niet tegen de regeering opgewassen was, en stemde er in toe, om zijn vee te sturen. Na een uur zoowat was dit bijeengedreven en deed Willmore zijn keus. Toen begonnen zijn moeilijkheden echter pas goed, want de schurk weigerde positief hem ook maar eenige hulp te geven om de dieren naar zijn slachtoffer to brengen, die op een kilometer of vijf afstand woonde.

iets waartoe hij trouwens ook niet verplicht kon worden. Iedereen, die weet wat het zeggen wil om weerbarstig vee door een oerwoud te drijven, kan begrijpen dat Willmore geen gemakkelijke taak voor zich had. Maar waar een wil is, is een wég en... hij slaagde er In de dieren de Juiste richting uit te jagen. Hij werd daarbij echter op de hielen gevolgd door Ndebe, die nu vergezeld was van twee bloedverwanten, terwijl zij alle drie van top tot teen gewapend waren! Toen hij de kraal genaderd was, waar de inheemsche woonde aan wien hij het vee moest afleveren, wachtte Willmore een nieuwe tegenvaller, want de man weigerde pertinent de dieren te accepteerenl Klaarblijkelijk was hij bang voor Ndebe, en liep hij liever niet het risico andermaal door hem aangevallen te worden. De Bode der Regeering had dan ook ai zijn overredingskracht noodig om hem te bewegen, het vee aan te nemen en hem een ontvangstbewijs te' geven. Na zich op deze wijze van zijn taak gekweten te hebben, aanvaardde Willmore den terugtocht, nog steeds op slechts een paar meter afstand gevolgd door Ndebe en zijn belde verwanten, die onophoudelijk allerlei dreigementen uitten. Tot erger durfden zij echter toch niet over te gaan. Het was natuurlijk noodig, andermaal de kraal van Ndebe te passeeren, en toen Willmore daar gekomen was, werd hij door zóó'n ontzettenden dorst gekweld, dat hij besloot hem om wat water te vragen. Er verscheen bij dit verzoek een breede grijns op het gezicht van den hoofdman, die den Bode der Regeering echter in zijn hut liet en even later terugkeerde met een pot versch gebrouwen bier. Bij het zien van den drank kon Willmore het niet langer uithouden, en zonder er bij te denken welk risico hij eigenlijk liep, dronk hij den pot in één teug leeg. Nauwelijks had hij dit gedaan, of Ndebe begon hard te lachen, „idioot," riep hij, „waarom heb Je mij niet gevraagd eerst te drinken? Het bier kon wel vergiftigd zijn..." „Ik vertrouw je, Ndebe," antwoordde Wiümore en hierdoor scheen de hoofdman zoo vereerd, dat hij buitengewoon vriendelijk en voorkomend werd... Verfrischt zette Wlimore er nu den pas in naar de plek, waar hij afgesproken had zijn vriend met den auto te zullen ontmoeten. Natuurlijk maakte hij zich onderweg ongerust dat hij vergiftigd kon zijn, maar omdat er zich geen bijzondere verschijnselen voordeden, liet hij deze gedachte weldra varen. Toen hij zoowat een paar kilohieter had afgelegd, dacht hij opeens aan het automatisch pistool, dat hij bij zich had. Hij besloot het eens te probeeren; mogelijk dat hij er zelf ook een koopen zou, als het voldeed, nu zijn eigen, wapen kapot was. Er stond langs zijn pad een oude boom en daar wilde hij zijn scherpschutterskunst eens aan toetsen. Op twintig pas afstand richtte hij en haalde den trekker over... Men kan zich echter zijn gevoelens vooretellen, toen het pistool, waarop hij had vertrouwd om zijn zending te volbrengen, weigerde om af te gaan. Wat hij ook deed. de kogel wilde het magazijn niet verlaten... Begrijpend wat zijn lot had kunnen zijn, indien Ndebe eens niét zoo inschikkelijk was geweest, vervolgde hij, meer rennend dan loopend, zijn weg. Het gevoel van vreugde, dat zich van hem meester maakte, toen hij zich naast zijn vriend in diens auto liet neervallen, zal men gemakkelijk kunnen begrijpen. Practlsch had hij zijn gevaarlijke zending immers totaal ongewapend ten uitvoer gelegd...

^

-

r-^r

■--f

-TM*...

■|p5«m

tt&*

i-*^|_?jj. -

~tm*m

•■*:

.

MV

«-jT-'i

■^w^ .->■

^

^ , ■

***?***•**■

■**"■-

■

- 28

*

i

-

-'■' ■"'■:■■?.■.

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

DE AMATEVR'DETECTIVE CORRESPONDENTIE Mevr. G. B.-S. te A. - Kant is een teere slof, welke met de grootste voorzichtigheid moet worden behandeld. Het is aan te bevelen, hef kanten kleedingstuk eerst even in de lengte en de breedte te meten, of op een groot vel papier den vorm af te teekenen, daar kant zich sluit wanneer het nat wordt. Maak daarna het te wasschen stuk eerst nat in schoon water, doe het dan in een Lux-sopje (1 flinke eetlepel Lux op 1 liter lauw water) en pers het sop voorzichtig door het weefsel. Vooral niet wrijven of wringenl Een paar maal spoelen In schoon water en daarna het kleedingstuk voorzichtig uitrollen in een dikken doek, liefst een badhanddoek, totdat al het overtollige water verwijderd is. Daar alle kantsoorten vochtig moeten worden gestreken, kan men de kant zoo.goed uitrollen, dat ze direct strijkdroog is. Wie van onze speurders ziet kans, het hierboven gereproduceerde geheimschrift te ontcijferen? Wij zullen weer een prijs van f 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een juist antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve Uw antwoord in te zenden voor 16 Februari aan Mr. Detective, Galgewater 22, Lelden. Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermelden: Amateur-Detective 16 Februari. DE OPLOSSING VAN HET VERMOMMINGSPROBLEEM. De man verraadde zich, doordat hij „zijn" mantel op dezelfde wijze wilde dicht doen als een heerenjas, terwijl deze juist andersom gesloten wordt. De hoofdprijs van f 2.50 werd deze week gewonnen door den heer Jan Grobbenhaar, Roermond. De troostprijzen vielen ten deel aan: mejuffrouw O.. La-Fors, Goes en den heer T. Westerbeek, Roermond.

In dit blad heeft men. zelfs met een kleine annonce een groot succes

Mej. W. T. te R. - U behoeft U niet ongerust te maken, dat het niet goed zou zijn flesschenmelk voor Uw yoghurt-plantje te gebruiken. Integendeel, gepasteuriseerde melk is zelfs beterl ' Het doet mij genoegen te hooren, dat U zoo'n trouwe lezeres van ons blad bent. Hartelijk dank voor Uw waardeerende woordenl Kunt u de ingelijste platen niet eens aan iemand cadeau doen? Ik denk, dat zoo'n geschenk wei in den smaak zal vallen. J. P. W. te N. - Uw wijze van oplossen is uitstekend. Bevalt het puzzelen U? Ik hoop, dat wij U voortaan tot onze trouwe puzzelaars mogen rekenen. J. D. Jr. te B. (L.). - Het tijdschrift „Ons Zeewezen", dat maandelijks verschijnt, wordt uitgegeven bij de firma A. H. Kruyt, Gr. Hertoginnelaan 28, Bussum. De abonnementsprijs bedraagt f 10.— per jaar.

De secretaresse van de VOOR U~CLUB, Galeewatei 22, Leiden.

AFDRUKKEN waar U, ind dat U abonn

DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT vervolg

2. Heter hoorde dien kreet en lachte grimmig. „Het komt in orde, zusje, we zullen het net halen." Hij had gelijk, want ten slotte slaagden ze er in op het strand te landen. Het had niet lang meer moeten dnrsn, want de onderkant van de machine was het laatste eind steeds met de golven in aanraking geweest.

3. Gelukkig was het toestel geheel onbeschadigd. Peter onderzocht het nauwkeurig, maar kon niets ontdekken. Toen keken ze eens om zich heen, om Ie zien, waar ze eigenlijk waren terechtgekomen. Er was nergens een teeken van leven te bespeuren. Het eiland was, zoover ze zien konden ten minste, geheel verlaten.

Dot was verrukt, want het eiland leek haar erg ooi en ze was heel verlangend om er een verkenningscht te gaan ondernemen. Maar terwijl ze op de kaart ek, betrok haar gezichtje. „Er loopt hier geen enkele lieepvaartweg langs. Peter. Wist je dat?" Peter knikte nstig. Hij wist het, maar had het Dot nog niet willen rtellen.

5. Ze besloten een vlag te plaatsen op een der hoogste rotsen, zoodat als er eens een boot langs mocht varen, deze de vlag zou bemerken en op het eiland af zou komen, om te zien wat dit signaal wel mocht beteekenen. Ze hoopten beiden, dat dit niet te lang zou duren, maar wie kon het zeggen? Hel eenige wat hun te doen stond, was stllletjes>fwachten.

6. Om den tijd een beetje te dooden, ging onze kleine piloot zijn machine maar eens een goede beuit geven, Hü werkte tot alles glom en blonk van belanjj Daarna stelde hij de motoren en rolde het toestel verder hei strand op, zoodat het zeewater er niet zou kunnen bijkomen. Alles was in orde, maar de benzine-tank was nog steeds leeg!

„Kom, Peter, we moeten den moed er in houden," ■ \ Dot, toen haar broertje hoe langer hoe somberder 112 kijken. „Ik zal eens zien of ik ergens water kan nden, dan kan ik ten minste een kop thee zetten." I nam haar ketel op en verdween. Eerst schonk Peter een aandacht aan, maar toen vond' hij dat Dot erg r wegbleef en hij keek al eens angstig in het rontf.

8. Hij wachtte nog een poosje, maai toen besloot hij haar toch maar eens te gaan zoeken. Het werd werkelijk een beetje gek. Hij liep een eind het eiland op en toen hoorde hij plotseling een schreeuw. Het was een kreet om hulp en Peter herkende Dots stem. Hij schrok geweldig. Wat zou er gebeurd zijn?

9. Peter liep dadelijk in de richting van het geluid ei. kwam aan een rotsachtige helling. Beneden aan oe helling in een soort dal, stroomde een klein beekje. dat als een waterval naar beneden stortte. Toen zag Peter opeens den ketel liggen, dien Dot had meegenomen, maar Dot zelf was nergens te bekennen. Wordt vorvolgu.

„De Zilveren Ster" zakte al lager en lager, terwijl : naar 't kleine eilandje in de verte vloog. De benzineink was bijnaleeg en Dot slaakte een kreet van schrik, ien ze merkte, dat er water tege» een van de cabine ■itjes spatte. De wielen van het toestel raakten al n de oppervlakte van de zee.

"Ir loepen ^) hier geen «cheopvaartwegen

I

van in dit nummer gepubliceerde actueel« foto't mat aanduiding Pol., kunt U beiteilen bij hat Foto-Partburaau

POLYGOON N.V. Damrak 53 — Amsterdam U

n^.o pÄ 25% REDUCTIE GENIET

IA

4p

Zoo juist verschenen het nieuwe nummer, OM TE BREIEN bevattende 62 van de meest moderne breipatronen, waarvan vele In kleuren, voor dames-, beeren- en kinderkleeding. Bij elk patroon is beschreven hoe het kleedingstuk moet worden gebreid. De prijs van dit zeer mooi uitgevoerde breiboek bedraagt

slechts 25 cent franco per post. Ook bij onze agenten verkrijgbaar. Indien rechtstreeks per post wordt besteld, kan het verschuldigde worden voldaan door storting op onze postrekening 41.880. Op het girostrookje te vermelden „OM TE BREIEN' De administratie: GALGEWATER 22, LEIDEN

Abonné's op dit blad, welke in onze registers zijn ingeschreven en in hat bexit zyn van. aan door onze administratie afgegavan polls, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f. 2000.— bij levenslange invaliditeit; f. 000.— btf overlijden; f, 400,— bij verlies van aan hand, voet of oog; f. 75.— bi} verlies van duim of wijsvinger; f. 30.— bij verlies van aan anderen 'vinger, aan an ander

ten gevolge van aan ongeval. Is het ongeval aen gavplg van aan aan een personentrein, tram of autobus enz.overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt da uitkeering bij levenslange invaliditeit gestald op f. 3000.- an da uitkeering btf overlijden op /" 1000..Da uitkeering dater badragan geschiedt door da NIEUWE HAVBANK N.V. la Schiedam.

— 31 -

Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3x24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen rijn. Anders

vervalt het recht op uitbetaling.

IwWSWPliOaS

ill sÉpl

lil gMgffl i llllllll fUSrSnr

*<jms?^

3

I^^B r éM M 4

■ >-.

%p l-ift&K

[•£&& 3§^«K

„Nee, Jan, geloof me, ik zal nooit mijn hoofd buigen." Vrouw uit het steenon t(fdperk: „O, wat zou ik die huid graag hebben I Gauw, lieveling - ik heb -niet veel noodig - een meter is genoeg!"

„Wilt u misschien uw hoed afzetten, mijnheer? Ik kan niets zien." MAN HEEFT EEN IDS

BSga ^5^«

| Inbreker: „Mag ik u misschien dezen detectiveroman zoo lang leenen?"

„Kijk eens. Marie, wat interessant! Een vliegende visch!

;,*!*'—

^im^&i&ssïs&i. «saKa» *%,Vic.^Ä .^r-->'v^'^

>,'^k fSs^

-''-*->.•■"'-»'

i^n&

, „Kijk eens, ook omdat ik vree] ger pap heb gegeten."

:: '^g^Kg^^ ■ÜÉÉÉ

■iHI

F O R F A TÜRE Filmex-Film

Regie: Marcel L'Herbier

Zij vraagt hem haar Frs. 100.000 te leenen. Hu-Long overhandigt haar het geld, doch zegt, dat hij het niet leent, doch geeft. Hij inviteert haar den volgenden dag op de thee, hetgeen zij accepteert. Denise voelt echter, dat zij verloren is, indien zij haar belofte nakomt. Zij bekent haar schuld aan mevrouw Curtiss en deze laat van haar privé-vermogen'uit Engeland telegrafisch geld sturen en leent dit aan Denise. In plaats van naar den prins te gaan stuurt zij een bediende met het geld en een briefje. Hu-Long is In zijn werkkamp in Mongolië, waarheen hij door zijn maatschappij gezonden is, voert Ir. woedend. Moret een zwaren strijd. Eenerzijds wordt het werk (wegenaanleg en bruggenbouw) voort- Eenige dagen later reizen de prins, Valfar en eenige bedienden durend gesaboteerd door een lugubere bende, waarvan Moret weet, dat zij onder leiding af naar Europa, waar Hu-Long een groote villa bezit te St. Cloud staat van een obscuren speelbankhouder, Tang-Li en onder protectoraat van den schatrijken, bij Parijs. In Mongolië vindt tezelfder tijd een catastrophe plaats, Europeesch opgevoeden prins Hu-Long; anderzijds wordt hij (Moret) onvoldoende onder-de groote brug stort in... Moret wordt teruggeroepen naar' Steund door zijn Parijsche maatschappij, die hem onder andere vaak maanden laat wachten, al- Europa; hij laat zijn vrouw achter te Cannes en gaat rekening en vorens hij het geld krijgt, om zijn werklieden te betalen. Met uitzondering van een hem zeer v,erantwoorcjing afleggen bij het bestuur van zijn maatschappij. toegedaan troepje Europeesche medewerkers heeft hij dan ook weinig vrienden. Deze verwijten hem veel en zeggen, dat er een rapport bestaat, Hij is dan ook verrukt als zijn vrouw, Denise, bij hem komt, doch zijn vreugde verkeert injgt ^ schuld van Moret onomstootelijk doet vaststaan. Moret woede, als hij hoort, dat de vrachtauto, waarmede zijn vrouw zou komen, onderweg is aange-antde^ jgj jit rapport in handen moet zijn van (en dus samenvallen.. Een der beide bestuurders is gewond en Denise heeft op verzoek van den anderen ^5^]^ is ^oor) prins Hu-Long. Hij besluit zelf naar den prins bestuurder den tocht in den auto van den toevallig langskomenden prins Hu-Long vervolgd. te gaan en hem rekenschap te vragen. Hij gaat naar St. Cloud en Als eenigen tijd later de vrachtauto verschijnt, blijkt de gewonde te zijn overleden. Moret ^„dj daar den prins in stervenden toestand met een revolver aan besluit in te grijpen. De kennismaking van zijn vrouw met den prins heeft voor Moret het ;ijn voeten. Moret raapt het wapen op, doch juist op dat oogenvoordeel, dat hij met zijn echtgenoote, in gezelschap van den Engelschen consul, eveneens ^^ komt Valfar binnen en ziet den ingenieur, alsmede den sterbij Hü-Long wordt ontvangen. Moret ziet kans den prins even alleen te spreken en vraagt/enden Hu-Long, uit wiens hand hij ongemerkt een klein vooren verkrijgt de medewerking, die hij wenscht, zeer tot ongenoegen van Valfar, een sinister j,.erp neemt. individu, factotum van den prins en schakel tusschen dezen en Tang-Li. Op zijn beurt vraagt Moret wordt gearresteerd. Denise is doodelijk ongerust doch de prins een dienst en wel dezen, dat mevrouw Moret als penningmeesteresse zal fungeeren op vforets advocaat verzekert haar, dat haar echtgenoot op deze het bal. dat: hl] ten bate van' het Roode Kruis zal geven. ;wakke bewijzen niet veroordeeld kan worden .De Ingenieur vindt den tijd gekomen om eens met Tang-Li te gaan praten. Hij brengt zijn Ter terechtzitting blijkt, dat de revolver het eigendom van den vrouw In het speelhuis, verklaart haar de regelen van het spel (het is een soort Chineesche 5rins zelf is waarna de zitting wordt geschorst In de pauze geeft roulette) en, gaat dan alleen naar Tang-Li, dien hij waarschuwt, dat het thans genoeg Is en/aifar aan Moret het voorwerpje, dat hij uit de hand van HuSjat er tusschen hen slechts het begrip oorlog of vrede kan . bestaan. Tang-Li verklaart het j0ng nam Het is een clip> waartusschen zich een stukje van Üroord „oorlog" het best te kennen. Inmiddels heeft Denise reeds 4000 Frs. verloren, daartoe anises japon bevindt! Moret is verbijsterd en als de zitting weer |a staat gesteld door Valfar, die eveneens het speelhuis is binnengekomen en, ziende dat Denise )egint bekent hij de moordenaar te zijn «een geld meer had, haar spoedig een bedrag a conto ter hand had laten stellen. Denise durft Doch dan staat plotseling op de publieke tribune een vrouw ) : haar man van dit verlies niets te zeggen. ,,, P Denise. Zij vertelt den verbluften rechters en jury een vreese? Het feest bij den prins heeft een aanvang genomen Moret is op het laatste oogenbllk ver-ijke tragedie: hoe zij, buiten medeweten van Moret, naarSt Cloud llnderd ei- heen te gaan, daar men hem weer geen geld voor de loonen heeft gezonden en hij de ,lo0g om te trachten het rapp0rt van Hu-Long te krijgen hoe |temmlng niet vertrouwt. Hij staat er echter op, dat Denise alleen gaat; zij kan dan bij den laar dit inderdaad gelukte, doch hoe hij toen zijn prijs eischte Engelschen consul logeeren. Aan het slot van het feest incasseert Denise Frs. 100.000. Eenige ,oe hij haar ten slotte met zijn brandmerk mishandelde en hoe dames, waaronder de vrouw van den Engelschen consul en Denise, hebben nog geen lust om te y krimpend van pijn, de revolver vond die de prins haar mingaan slapen. Zij'willen nog een kijkje nemen in het speelhuis; Denise speelt weer en mevrouw ichtend voor de voeten had 0 En zij levert door het Curtiss valt in slaap. Wéér ontvangt Denise, op last van den bankhouder, voor- lntbiooten van haar schouder, het gruwelijke bewijs schotten naar haarigen verkiezing en weer verliest zij alles. Na de zitting gaat Denise aarzelend baar Moret, die echter het „Bij het heengaan zegt zij mevrouw Curtiss, dat zij iets gewonden heeft en ^en van 2ijn opofferende vrouw begrijpt. Informeert bij Tang-Li, hoeveel haar schuld bedraagt. Tang-Ll deelt haar mede, dat het „slechts" Frs. 100.000 Is en dat mevrouw allen tijd heeft om te betalen, bijvoorbeeld tot... den volgenden middag twaalf uur. Radeloos gaat zij heen, doch bevindt zich plotseling tegenover Valfar, die haar toefluistert, dat de prins ong brandmerkt gaarne eiken wensch van haar zal vervullen. Den volgenden dag betaalt zij Tang-Li met het geld van het Roode Kruis Daarna gaat zij naar den prins en bekent hem haar speelschuld. Ir. Moret Denise, zijn vrouw Prins Hu-Long Valfar ...; Tang-Li Mrs. Curtiss

Victor Francen Lise Delamare Sessue Hayakawa Louis Jouvet Lucas Gridoux Valentine Tessier

Denise schiet.

'V■''] •

2A <

i

3^ Victor Francen en Lise Delamare.

Sessue Hayakawa.

%

-■:^*

stuurde hem naar de Handelsschool Tn Elberfeld. Hier kwam hij in contact met Prof. Machtersteig en deze deed zijn liefde voor de tooneelkunst ontwaken. Engers werd echter naar Holland teruggeroepen en... kreeg een betrekking als inspecteu- bij een verzekeringsmaatschappij. Voor zaken kwam hij veel in Frankrijk en... huurde zijn kamer vlak tegenover den uitgang van het theater, waar de troep van Henri Burguet (een dépendance van de Comédie Franjaise) speelde! Commentaar overbodig. Korten tijd later kwam Engers er ook. Hij keerde echter naar ons land terug en debuteerde in 1911 bij Royaards als Jasmin in „Jonkvrouwe de la Seiglière". Daarna ging hij naar Chrispijn en v. Biene in Frascati, kwam bij Heijermans, Brondgeest en Verkade, met wien hij in 1913 naar Indië vertrok. Toen de tooneeispelersstaking uitbrak, vertrok Engers naar Duitschland en daar brak er 'n mooie tijd voor hem aan. Hij debuteerde in „Die vier Teufel", terwijl hij niemand minder dan Tilla Durieux als tegenspeelster had. Verder speelde hij er met Werner Krauss en Paul Wegener, met Eugen Klopfer en Riemann, xun slechts eenige namen te noemen. Filmen deed hij in Berlijn bij de Ufa, waaraan hij vier jaren verbonden bleef en een groote populariteit verwierf. In 1930 maakte hij weer een groote tournee door Indië, en. was er vaak de gast van vooraanstaande persoonlijkheden. Teruggekeerd nam hij een engagement bij Cor van der Lugt Melsert aan, en oogstte veel succes in Molnär's „Een, twee, drie", waarin hij wijlen Pallenbergs rol vertolkte, en in „De Wonder Dancing". Vervolgens had hij korten tijd een eigen gezelschap, totdat hij wederom bij het Hofstad-Tooneel geëngageerd werd. Engers heeft ook in enkele Hollandsche films medegewerkt, o.a. in „Op Stap." Thans zal hij jubileeren bij 't Hofstad-Tooneel in het nieuwe werk van Ben van Eysselsteyn „Zijn Eminentie doet zaken", destijds in druk verschenen onder den titel „Chateau de Bersac", en we zijn overtuigd dat zijn succes groot zal zijn.

mm A N^S S E i wilde zijn huis verhuren. „De man, die er wd. zin in had" liet zich over alles wat mijn neef hem liet zien, nogal kleineerend uit. Toen ze in den tuin kwamen, vroeg hij naar een kolossalen meloen wijzend: „Kunt u hier geen grootere appelen kweeken?" waarop mijn neef de schouders ophaalde en zei: „Dat is mijn radijs, man..." Professorale verstrooidheid. — Student (op het faculteitsdiner tot professor): „Goedenavond, professor. Ik had niet verwacht u hier te zien. Ik dacht dat u niet zoudt komen." Professor: „Ik was ook inderdaad van plan niet te komen, maar ik was het vergeten." „Maar als je vader er zóó verschrikkelijk tegen is, hoe zie je dan nog kans brieven van dien jongeman te ontvangen ?" „O, heel makkelijk. Vader rookt niet, en nu richt „hij" de brieven aan vader en zet er op: Sigaren-prijslijst. Dan worden ze ongeopend in de prullenmand geworpen. Het is voor mij dan een klein kunstje ze er weer uit te halen."

Lealrice Joy Gilbert, de dochter van den gestorven Jllmecteur John Gilbert, debuteerde in een M.G.M.-Iilm. Haar moeder stond haar in den studio met goeden raad ter zijde.

GESPREKKEN MET MUN VRIEND PIETERSEN Waar halen ze in Hollywood toch steeds nieuwe filmspelers vandaan? leder jaar ziet men weer nieuwe jonge actrices en acteurs." „Inderdaad, waarde Pietersen. Maar als je eens bedenkt, dat er in ons kleine landje met een helaas kwijnende filmindustrie, reeds duizenden en duizenden jongemeisjes en jongemannen zijn, wier hoogste ideaal het is filmster te worden, dan kun je begrijpen hoe groot het aanbod in de Vercenigde Staten is. Ik zou je daar meer van kunnen vertellen." „Vertel op! Het interesseert mij." „Welnu, de vier groote filmmaatschappijen Metro-Goldwyn-Mayer, Paramount, Twentieth Century-Fox en RKO-Radio ontboden in het afgeloop.en jaar twec-envijftigduizend jongelieden naar hun New Yorksche studio's om proefopnamen te vervaardigen. Na een gewone foto-proef werden er slechts zesduizendvijftig tot een film-proef uitgenoodigd en van dezen werd er slechts

van driehonderdzestig een langere film opgenomen. Ten slotte werden er maar zesenvijftig naar Hollywood gezonden." „Heel wat afvallers. Maar hoe komen ze in Hollywood dan steeds aan genoeg jonge krachten?" „Afgezien van de talenten, die door de regisseurs- op de tooneel- of variété-planken worden ontdekt, heeft bijna iedere groote filmmaatschappij in Amerika een eigen filmschool. De Metro-Goldwyn-Mayer heeft op die manier tot op heden vijfentwintigduizend leerlingen opgeleid." „Dat is veel. Hebben die allemaal een rol gekregen?" „Weineen, Pietersen. Achtduizend mochten er iets voorspelen, van vierduizend werd een proeffilmpje vervaardigd en ten slotte mochten er vijftien naar de studio's in Culver-City vertrekken." „Dat is ook niet veel!" „Bij de Paramount-school waren het er nog minder. Die had vijftienduizend jongelieden en er werden er na een examen maar driehonderd toegelaten. Honderdtien brachten het tot een proefopname en zes verhuisden er ten slotte naar Hollywood."

Patiënt: „Dokter, heeft u een middel tegen snurken? Ik snurk zóó hard, dat ik er zelf wakker van word." Dokter: „In dat geval raad ik u aan in een andere kamer te gaan slapen." Elsie: „Pijn openbaart zich altijd in het zwakste deel van het lichaam." Frieda: „Heb je hoofdpijn, lieve?" „Mijn vrouw vraagt altijd om dingen, die wij ons niet kunnen permitteeren." „De mijne niet." ???? „Neen, ze zegt altijd, dat wij ze krijgen." De huiseigenaar besloot eerlijk spel te spelen met de aspirant-huurders. „Het huis heeft ehkele nadeelen," zei hij, „die ik mij verplicht gevoel u te zeggen. Ten Noorden er van ligt de gasfabriek, ten Zuiden een rubberfabriek, ten Oosten een koffiebranderij en ten Westen een wasscherij." „Allemenschen I" riep de toekomstige huurder uit. „Hoe komt u er bij ons een huis te laten zien, dat zóó gelegen is!" „Omdat het ook voordeden heeft. De huuf is laag en u weet altijd, waar de wind vandaan komt."

Cee« Laseur en MarV Dresselhuys In „De koning gaat voor", een too neelstuk van Johan Fabrleius. De première vond te Amsterdam plaats

Adolph« Engen in „Zijn Eminentie doet zaken"

ÏDOLPHE EI1GERS

uD//eer/ Dp 5 Februari a.s. zal te 's-Gravenhage de begaafde tooneeien filmkunstenaar Adolphe Engers zijn dertigjarig tooneelJubileum vieren, en merkwaardig jubileum! Een jubileum, dat een afzonderi plaats inneemt in de rij der jubilea van de laatste maanMerkwaardig, omdat de jubilaris Nederlander van geboorte 1 Frankrijk op het tooneel debuteerde, in Ouitschland zijn ttste tooneel- en filmsuccessen behaalde, en in hart en ziel... f rlander bleefl ngers is een joviaal en geestig mensch en ook als acteur k hij deze eigenschap behouden. Komische rollen zijn bij in vertrouwde handen, zijn mimiek is kostelijk en van het nste rolletje weet hij iets groots te maken. Maar ook in ernstige genre heeft hij zich als een groot acteur ontpopt laatste creatie als Juckenack in Rehfisch' „Wer weint um tenack" ligt ons nog versch in het geheugen. igers heeft een scherpen kijk op het tooneel en cjpor de Idurige verbintenissen aan buitentandsche gezelschappen hij op een rijke ervaring bogen. Zoo Introduceerde hij in land den bekenden tooneelschrljver Molnar. at de levensloop van den jubilaris interessant is, valt niet 'erwonderen. In Gulpen geboren, ging hij In Roermond, Maasht en Eindhoven op school en bezocht de H.B.S. te Helmond Tilburg. Het was de bedoeling, dat hij officier zou worden. > bemerkte echter weldra, dat hij hiervoor niets voelde, en i

Verschünf wekelüks — PrtJs per kwartaal f. 1.95 — Red.en Adm. Galgewater 22. Leiden. Tel. 700. Postrekening 41880

Het Melster-sextett, dat vroeger onder den naam Comedian Harmonists optrad, oogstte in het Concertgebouw te Amsterdam veel succes

^m .

■

■

-ÉÊÊÈ ■■■■-■>

■ DE FILMEX-RLM 'Pi|XP^Tni!iö^WllPPPW

jMM^.«!»-

MET WEEKBI LA CIMEMAs

HQT WEEKBLAD mmi Cl ME MA 5. THEATER

m*** «»•

15

THEATER

JÊÊÊtÊÊÊmmÊtmm

•*m

-&*%,

.;. I

•■*?■*>•-..

V .y...

S \ ^:^

:

V1IA SLAVENSKA IN DE LUMINA-FILM „LA MORT DU CYGNE"

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE