Begrotingsbijdrage D66 uitgesproken door Elco van der Wilt, fractievoorzitter
Voorzitter,
Het is Sint Maarten,
Dat vieren wij in Groningen, maar ook in de plaats waar ik ben opgegroeid. ZuidScharwoude, Noord-Holland. Een klein boerendorpje. Ik had daar een vriendje, Bart de Vries. Met Bart nam ik Sint Maarten heel serieus. Planmatig bijna, looproutes, professionele lampionnen met extra batterijduur, onze beste liedjes, speciale die niemand kent. Linnen tasjes die niet kunnen scheuren. Mijn zusjes deden dit niet, zij gingen een uurtje, het was ook wel koud natuurlijk. Maar het resultaat was wel. Ik zat geramd voor een half jaar lang. Mijn zusje was na een week door haar voorraad heen. Wie bewaart die heeft wat.
Wie bewaart die heeft wat, voorzitter. Dit college jaar spreekt van een overgangsjaar. Alsof de tijd stilstaat. Alsof er geen economische recessie door ons land en onze stad raast, alsof er geen nieuw college komt na deze. De begroting 2010 kenmerkt zich door campagnetaal en zoete broodjes. Het college zegt, wij maken af waar we aan begonnen zijn. Het collegeprogramma wordt onverkort uitgevoerd. Was dat maar waar zou mijn fractie bijna durven zeggen. Dit college is in alles halfhartig. En halfslachtig. Hoe komt dat? De samenwerking tussen deze linkse coalitie wellicht? Verandering van spijs doet eten zeg ik dan.
D66 noemt het college halfhartig omdat het in deze begroting geen enkele keuze maakt die recesssieproof is. Ik kom daar straks op terug. Het is allemaal zo net niks en D66 vraagt zich echt af of dit college het wel goed voor heeft met deze stad.
Dit college is ook halfslachtig omdat het college zegt dat de grote plannen gedekt zijn, terwijl dat gewoon niet waar is. Het Forum heeft nog geen sluitende dekking. De tram moet mede gefinancierd worden, door dividenden, onzekere inkomsten dus en het geld voor het stationsgebied dat een belangrijke rol zou moeten spelen in het creëren van banen. Zonde en kortzichtig ook. Meerstad vergt zoveel voorinvesteringen dat de rente teller dagelijks met gigantische bedragen omhoog schiet. De risico’s zijn maar ten dele afgedekt en er gapen huizenhoge tekorten in ons weerstandsvermogen. Hoeveel extra kost de metro in de binnenstad van Amsterdam ook alweer? Ik stel een werkbezoek van de commissie
F&V
voor
naar
Amsterdam
om
te
bezien
hoe
snel,
grote
infrastructurele projecten uit de klauw kunnen lopen. Een dergelijke verdubbeling van de kosten kan deze stad niet dragen.
Halfslachtig zegt D66, omdat het lijkt dat alsof met deze begroting het collegeprogramma is uitgevoerd, maar zelfs dat is niet het geval.
Ik citeer:” teneinde ook in 2010 een gedekt meerjarenbeeld te kunnen presenteren wordt in de collegeperiode 2006-2010 een bezuinigingstaakstelling gerealiseerd van 12 miljoen euro.” Einde citaat.
Nou die meerjarenbegroting is lang niet sluitend, sterker nog we komen op termijn 35 miljoen structureel te kort. Ik zeg…kom op college… Er is nog werk aan de winkel. Want hoeveel is er bezuinigd de afgelopen periode? Nog geen zes miljoen. Wij verwachten van dit college niets anders dan dat het doet wat het zegt. Bezuinig nog zes miljoen, durf keuzes te maken en breng in februari een resterend pakket van keuzes de verkiezingen in. Dat gebeurt nu niet. De hete aardappel wordt doorgeschoven en over de schutting gegooid. Halfhartig en halfslachtig.
D66 wil het anders. Wij willen dat er een drietrapsraket wordt gelanceerd om ons veilig en voorbereid op de toekomst op onze bestemming aan te laten komen. Een drietrapsraket waarbij het motto zou moeten zijn. “Bedenk geen plannen die nu niks kosten, maar later miljoenen, maar durf te investeren in plannen die nu wat kosten, maar later heel veel opbrengen.
De eerste trap zou moeten zijn. Bezuinig nu zes miljoen. Kom die belofte na en verschuil
je
niet
zoals
Den
Haag
achter
ambtelijke
molens
en
bezuinigingspakketten die nog gaan komen.
De tweede trap zou moeten zijn. De organisatie wordt doorgelicht en alle plannen voor de toekomst worden bekeken. Zijn het de juiste plannen, leveren ze genoeg maatschappelijk rendement op en kunnen we het niet alleen nu, maar ook in de toekomst betalen?
De derde trap zou moeten zijn. Presenteer de raad en de partijen tijdig voor de verkiezingen een keuze pakket en laat dan vervolgens ook alles onderdeel zijn van de verkiezingen. De stad moet zich kunnen uitspreken over deze zeer ingrijpende beslissingen. Daar hoort een tram dus ook bij.
Wat zijn de keuzes die D66 maakt? Wij willen klare wijn schenken en niet afwachten. De stad hoort van ons te weten waar het aan toe is. Wij willen investeren in een goed werkend arbeidsbeleid. Meer scholing, betere aansluiting en opvang van jonge mensen die van school afkomen. De maatregelen van dit college vinden wij onder de maat.
Wij willen werk maken van het Economisch Businessplan. De gemeente moet de aanjager en het vliegwiel zijn van het bedrijfsleven. Er is zoveel meer dat een overheid kan doen voor ondernemers. Uit dankbaarheid schenken zij u banen. Wij willen dat de duurzame ondernemer een speerpunt wordt. Uiteindelijk zullen zij ons duurzaamheidbeleid moeten dragen en zorgen dat Groningen duurzaam klaar is om onze levensstandaard en de gezondheid van onze wereld gelijkelijk te laten stijgen. Wij willen dat het Ebbingekwartier het nieuwe brandpunt wordt van creatieve bedrijvigheid. ZZP’ers, collectieven, een duurzaamheidcentrum. Dit gebied heeft de potentie een echte banenpool te worden. Maar alleen als we als overheid echt durven te investeren.
Wij zijn voor de stadstram als duurzaam en hoogwaardig vervoersconcept. Wij geloven dat ook de stadstram zijn waarde heeft voor de bereikbaarheid en de verbetering van het vervoer in de gehele regio. De meerwaarde van de regiovariant is voor D66 niet bewezen. De enorme kosten en duizelingwekkende
risico’s wel. D66 wil niet aan een tramvariant die een enorm extra beslag legt op de binnenstad alleen maar omdat we anders geen geld krijgen van de regio. Wij willen opnieuw onderhandelen. Dat punt is voor ons nog niet gepasseerd.
Wij willen werk maken van DSW. Het lijkt nu wel beter te gaan, maar de afgelopen jaren is er zoveel geld bijgegaan, structureel geld, dat het tijd wordt om miljoenen structureel terug te winnen door DSW gezond, bedrijfsmatig opererend en een warme veilige werkomgeving te laten zijn voor onze klanten. Dat kan en dat moet.
Wij willen investeren in ons onderwijs. De verzelfstandiging heeft er voor gezorgd dat de scholen op eigen benen staan, maar dat wij ons als overheid nu volledig kunnen richten op onze hoofdtaak. De huisvesting van onze kinderen in goede veilige duurzame scholen. Vensterscholen wel te verstaan. Wij zijn dan ook zeer teleurgesteld in het college dat een motie van de raad naast zich neerlegt over de vensterschool in Reitdiep. Nog afgelopen week sprak uw staatssecretaris uit dat brede scholen alleen slagen als er goede samenwerking en communicatie is tussen de deelnemende partners. Dat weten wij in Groningen al lang. De vensterschool is niet een gebouw, het zijn de mensen en in het bijzonder de vensterschool coördinator. Daar moet dit college dus voor zorgen. [motie]
D66 kiest ook voor de studentenstad Groningen 2.0. De dagen dat we met alleen een beetje flankerend beleid de stroom waardevolle studenten in de hand kunnen houden is voorbij. Groningen heeft de studenten hard nodig. Het maakt Groningen tot wat het is, een open stad, levendig en aantrekkelijk. De jongste stad van Nederland ook. D66 is blij met de nieuwe plannen om geconcentreerd wonen op hoog niveau aan te bieden. Daar pleiten wij al sinds 2006 voor. Er moet wel vaart worden gemaakt met de uitvoering van de plannen. Om die vaart en die kwaliteit erin te houden is draagvlak bij de stad van groot belang. Het is geen kattenpis, ineens 500 studenten in je buurt, terwijl de afgelopen jaren de overlast toeneemt. D66 wil een heel erg stevig participatie programma, waarin burgers, bewonersorganisaties, maar ook studentenverenigingen samen met de gemeente
optrekken,
aanbrengen. [motie]
samen
plannen
maken
en
verbeteringen
kunnen
Kortom D66 durft te kiezen, niet straks, maar nu al. Wij kiezen anders. Voor een stad die klaar is voor de toekomst, welke storm er ook raast. Voor een stad die open en tolerant is, met elkaar, studenten, stadjers, nieuwkomers. D66 verwelkomt hen allen evenzeer. Wij kiezen voor een overheid die luistert en niet alleen maar oplegt. Een overheid ook die zelf het goede voorbeeld geeft en de broekriem aantrekt. In die stad willen wij leven, aan die stad gaat D66 werken. Want, wie bewaart die heeft wat.
