Banana Fish - バナナフィッシュ - PopularCultureWiki

Banana Fish - バナナフィッシュ - PopularCultureWiki

1 of 7

http://mediawiki.arts.kuleuven.be/popculwiki/index.php/Banana_Fish...

Japanese Studies Home

Banana Fish - バナナフィッシュ From PopularCultureWiki

Auteur en werk Akimi Yoshida (吉田秋生) werd geboren in hartje Tokyo op 12 augustus 1956. Terwijl ze Kunst en Design studeerde aan de Musashino Kunst-Universiteit, stuurde ze een manga van eigen makelij naar de Shōjo Comic Manga School. Deze eerste manga werd onmiddellijk bekroond met de derde prijs (努力賞, doryoku-shō). Echter, het bleef niet bij deze prijs alleen… In 1984 won ze de Shōgakukan Manga Award voor Shōjo (少女) voor “Kisshō Tennyo”, en in 2002 voor “Yasha”. In 2007 ontving ze de voor Umimachi Diary de “Excellence Award” voor manga op het Japan Media Arts Festival. Ze werd beïnvloed door Amerikaanse films gemaakt in de jaren ’70, die werden “American New Cinema” genoemd. Deze soorten films waren vooral toegespitst op de jeugd; enkele voorbeelden zijn Easy Rider, Midnight Cowboy. Omdat ze haar inspiratie uit deze soort films haalde spelen enkele verhalen zich af in de Verenigde Staten van Amerika, zo bijvoorbeeld Banana Fish dat zich verhaalt in hartje New York. De iets oudere mangaka (漫画家) lieten hun verhalen vaak afspelen in Europa. Ze startte reeds in 1977 met het schrijven van een kortverhaal in de vorm van een manga, nl. Chotto Fushigina Geshukunin (ちょっと不思議な下宿人, “A Slightly Strange Neigbour”). Dit verhaal werd gepubliceerd in het Bessatsu Shōjo Comic-magazine, kortweg Betsucomi. Kisshō Tennyo (吉祥天女, “The Luck Goddess”) werd van maart 1983 tot juli 1984 gepubliceerd in Betsucomi, waarna het tot een vierdelige manga werd uitgegeven. Dit is een horror-achtig verhaal waarin een op het eerste zicht zeer normale leerlinge van een high school, toch anders is dan ze blijkt te zijn. Ze is heel knap, beleefd en geliefd, maar wordt gehaat door mensen die niet tot haar door kunnen dringen. Ook al is ze heel vriendelijk, toch lijkt het steeds meer op manipulatie… Dit verhaal kende groot succes, en al in het mei-nummer van Betsucomi startte Yoshida in 1985 met de publicatie van “Banana Fish” (バナナフィッシュ). Banana Fish werd onmiddellijk enorm populair, en heeft vandaag ook nog niets van zijn populariteit ingeboet. De serie liep tot april 1994, en werd gebundeld in 19 tankōbon (単行本, aparte volumes). Echter, door het enorme succes creëerde Yoshida ook een spin-off, onder de naam “Private Opinion”. Ook dit verhaal werd een bestseller. In navolging van het blijvende succes van Banana Fish, en het hoofdpersonage Ash, werd ook een boek met speciale illustraties uit Banana Fish gepubliceerd, “Angel Eyes” getiteld. In april 1995 startte ze de publicatie van “Lover’s Kiss” in Betsucomi; dit verhaal liep maar tot februari 1996. Nog een bekende serie van de hand van Yoshida is “Yasha” (夜叉, boeddhistische beschermgoden, die vaak 28/11/2012 15:13


2 of 7


afgebeeld werden als monsterachtige wezens). Deze reeks startte in juli 1996 in Betsucomi en stopte in augustus 2002. De reeks werd uitgegeven in 12 tankōban. Betsucomi veranderde van naam in juni 2002, en kreeg de nieuwe naam “Flowers”. Een jaar later, augustus 2003, publiceerde Flowers voor het eerst Eve no Nemuri (イヴの眠り), dat liep tot 2005.

Synopsis (Het verhaal start in Zuid-Vietnam in 1973) De soldaten uit Griffin Callenreese’s groep zijn een rustige babbel aan het houden, als Griffin opeens razend komt aanstormen en iedereen begint te beschieten. Max Lobo schiet Griffin in de knie om nog meer gewonden te voorkomen. Deze episode besluit met de enige woorden die Griffin nog zeggen kan “Banana Fish”. (Het verhaal maakt een sprong naar het New York van 1985) Ash Lynx, de leider van een bende straatjongeren, vindt een man op straat die stervende is; het enige wat de man nog uit zich weet te persen is “Los Angeles Westwood 42… Vind Banana Fish”, terwijl hij hem een staafje met poeder in de handen duwt. Ash besluit zijn broer Griffin te vragen of hij weet wat Banana Fish is. Echter, Papa Dino Golzine, een maffiabaas en liefhebber van jongetjes, is ook geïnteresseerd in Banana Fish. Eiji Okumura komt samen met Shunichi Ibe van Japan naar de VS om straatkinderen-bendes te fotograferen. Ash en enkele jongens van zijn bende gaan op zoek naar Westwood 42, het adres waar Dr. Dawson woont, de broer van de uitvinder van de Banana Fish-drug. Ze proberen uit te vinden wat Banana Fish is, en komen tot het besluit dat het een of andere drug moet zijn. Ash keert terug naar New York en gaat de strijd met een rivaliserende jongerenbende aan (die onder Papa Dino opereert), waarna hij in de gevangenis belandt. In de gevangenis ontmoet hij Max Lobo. Eens in de gevangenis slaan de stoppen weer door, reageert hij zeer agressief en wordt uiteindelijk naar een ziekenhuis overgeplaatst. In het ziekenhuis komt Max Ash bezoeken, waarna Max hem duidelijk maakt dat hij met Griffin in Zuid-Vietnam zat; en dat hij wist van de praktijken die gehouden werden met de drug.

Personages Ash Lynx Ash Lynx is het hoofdpersonage in Banana Fish, zijn echte naam is Aslan Callenreese. Hij is de leider van een jongerenbende, en ziet er heel stoer uit. Ook heeft hij het moeilijk om met autoriteit om te gaan, maar het is niet enkel stoerheid dat de klok slaat. Hij neemt het op voor zijn broer, Griffin, en zijn huisgenoot Skip. Echter, tot hem doordringen is heel moeilijk, hier slagen maar enkelen in. Ash houdt ervan zich terug te trekken, en op zichzelf te leven. Alhoewel hij niet helemaal zuiver op de graat is, door zijn acties met de bende, toch wordt hij door de politie in zekere zin vereerd. Hij is een relatief eerlijke bendeleider, die niet doodt als het niet nodig is, en die allerhande rassen in zijn bende heeft (wat ongewoon is). Yoshida Akimi tekende hem naar het evenbeeld van River Phoenix, wat verklaart waarom hij zo populair is bij de jonge vrouwelijke lezers van deze mangareeks.

28/11/2012 15:13


3 of 7


Eiji Okumura Eiji Okumura is, net als Shunichi Ibe, niet helemaal op zijn plaats in de wereld van jongerenbendes. In Japan was hij een goed atleet, maar na een blessure werd hij de assistent van Ibe. Omwille van zijn ietwat baby-face-achtig uiterlijk wordt hij vaak jonger geschat dan hij werkelijk is, dat Ibe zich ook zeer vaderlijk gedraagt, draagt hiertoe bij. Eiji en Ash worden goede vrienden, die het voor elkaar op nemen. Ash’ aard zorgt er wel voor dat hij steeds afstand wil nemen van Eiji, maar het toch niet kan.

Shunichi Ibe Shunichi Ibe was van plan samen met zijn assistant Eiji een reportage te maken over jongerenbendes in New York City. Echter, hij en Eiji raken steeds meer verwikkeld in het mysterie rond Banana Fish. Ibe is zeer bezorgd om Eiji en betuttelt hem constant, als ware hij een vader die zorgt voor zijn zoon die nog niet voor zichzelf kan zorgen.

Max Lobo Max Lobo is een veteraan van de Vietnam-oorlog, en schreef er een boek en verschillende colums over. Max was erbij toen het “Banana Fish-incident” plaatsvond, en heeft Ash’ broer Griffin in het been geschoten om de schade te beperken. Hij heeft echter Griffin niet ten volle kunnen beschermen, en probeert dus Ash te beschermen wanneer hij hem ontmoet.

Charles Dickinson & Antonio Jenkins Charles Dickinson, ook Charlie genoemd, is een NYPD-agent. Hij heeft banden met Max Lobo, en probeert via hem Ash te beschermen. Ash wil echter geen hulp van Charlie. Antonio Jenkins is ook een NYPD-agent, die net als Charlie Ash wil helpen. Ook hij krijgt een ‘njet’ van Ash.

Dino Golzine Dino Golzine is een maffiabaas, die Papa Dino genoemd wordt. Hij houdt van goeie wijn, mooie kledij en jonge jongens; in het verleden heeft hij Ash seksueel misbruikt, en hem later tot een crimineel gekneed. Hij ziet Ash als zijn bezit, en wil er geen afstand van doen; “hij heeft immers Ash grootgemaakt, en hij zal ook diegene zijn die hem klein krijgt”.

Frederick Arthur Frederick Arthur is net als Ash een bendeleider, die onder de vleugels van Papa Dino zat. Ash is echter Papa Dino’s favoriet, en Frederick probeert die plaats in te nemen, door relaties aan te gaan met compagnons van Papa Dino. Frederick lijkt even koel en hard als Papa Dino, wat hij duidelijk maakt als hij Ash meldt dat wanneer hij Ash’ gezicht ziet, hij hem het liefst pijn zou willen doen.

Dr. Abraham Dawson Dr. Abraham Dawson is ook een lid van de bende van Papa Dino. Hij is de jongere broer van de uitvinder

28/11/2012 15:13


4 of 7


(Alexis Dawson) van de “Banana Fish-drug”. Dokter Wilson was ook actief in de Vietnam-oorlog en testte de drug op soldaten. Hij zag de soldaten als onmenselijke proefkonijnen en omdat hij door hen geplaagd/ gepest werd wou hij hun een lesje leren.

Griffin Callenreese Griffin Callenreese is de oudere broer van Ash. Hij komt in het begin van de manga voor tijdens de Vietnam-oorlog, en nog enkele keren tijdens een bezoek van Ash. Hij is het grote slachtoffer van de Banana Fish-drug. Hij leeft als een plant, en het enige wat hij zeggen kan is “Banana Fish”. Hij werd door Max Lobo in het been geschoten nadat Griffin bijna zijn hele team soldaten had (dood)geschoten. Max Lobo was Griffins beste vriend tijdens de oorlog, en schreef vaak over hem naar Ash.

Marvin Marvin is een minder bekend personage in de manga, maar wil samen met Arthur Ash ten val brengen. Hij is een lid van de bende van Papa Dino. Hij was ook één van de mannen die Ash verkrachtten toen hij een kind was; Marvin had hier porno-filmpjes van gemaakt. Wanneer Marvin en Ash elkaar ontmoeten toont Marvin dat hij nog steeds interesse heeft in Ash, wat Ash razend maakt.

Skip Skip is de beste vriend van Ash. Hij is nog zeer jong, maar wordt volledig in vertrouwen genomen door Ash. Skip heeft alles over voor Ash, en dat betekent zijn dood. Hij vangt een kogel op die voor Ash bedoeld was.

Dr. Meredith Dr. Meredith is een dubieus figuur. Hij voert goedkope illegale abortussen uit, en komt pas in het verhaal naar voor wanneer hij Ash helpt om het mysterie rond Banana Fish op te lossen. Zijn receptioniste is het eerste vrouwelijke personage in de manga, al heeft ze niet veel te zeggen, en wordt ze vooral met schunnige praat aangesproken.

Woordenschat Woordenlijst De woordenlijst van deze manga bevindt zich op de WaranJiten Wiki-pagina (http://akira.arts.kuleuven.ac.be /waranwiki/index.php/Banana_Fish) .

Speciale dingen Gebruik van kanji p. 6: 本土 de gebruikelijke betekenis is "vasteland", echter hier symboliseert het "De Verenigde Staten van Amerika" p. 8: 薬 krijgt hier de betekenis van drugs, ipv medicijn p. 126: リンクス　ipv 山猫　(やまねこ) en omgekeerd op bv. p. 226

28/11/2012 15:13


5 of 7


Gebruik van hiragana p. 6: はーくしょん　ipv アクション

Gebruik van katakana p. 6: ドサクサ　ipv どさくさ p. 8: ショーベン　ipv しょうべん p. 21: ウワサ　ipv うわさ p. 93: 鼻ヅラ　ipv 鼻面 p. 115: ジャパン　ipv 日本

Weglaten/ veranderen van klanken p. 9: こっち　ipv こちら;　いっつも　ipv いつも; おんなじ　ipv　おなじ;　ばっか　ipv ばか/バカ p. 23: つったら　ipv 着いたら p. 93: あんた　ipv あなた p. 93: うるせえ　ipv うるさい p. 95: 組まねえ　ipv 組まない p. 157: いてえ　ipv いたい p. 196: サツ　ipv けいさつ(警察) p. 228: 言ったい　ipv 言いたい

Nog extra nadruk Gebruik van "・" na een kanji, hiragana- of katakana-teken. p. 167 ~ あ・れ・を渡して ~ ~dat oversteken~ (slaat hier op een muur waar onmogelijk overgeklommen kan worden, en waar dus heel wat moeite voor moet gedaan worden) p. 222 あれはお・ま・え・だろ ?

28/11/2012 15:13


6 of 7


Dat ben jij, niet? (Ash duikt op op foto's van kinderporno)

Uitdrukkingen p. 21: 今回に限り　こんかいにかぎり: Na deze keer zal ik niet meer... p. 33: ディノに用がある　ディノにようがある: Ik wil Dino zien　 p. 125: 彼らは一つ穴の狢だ　かれらはひとつあなのむじなだ: Ze zijn allen lid van dezelfde bende p. 176: やつがサツに垂れ込んだ　やつがさつにたれこんだ: Die gast is gaan klikken bij de politie. p. 226: ～に逆毛を立てる　さかげをたてる　~tegen de haren inwrijven/ -strijken (?)

Die andere Banana Fish De titel “Banana Fish” van de manga is afkomstig van een kortverhaal van Jerôme David Salinger, nl. “A Perfect Day for Bananafish”[1]. PDB werd voor het eerste gepubliceerd in het tijdschrift “The New Yorker” in 1948, en werd uiteindelijk samen met 8 andere kortverhalen gebundeld in “Nine Stories”. De oorspronkelijke titel luidde “A Fine Day for Bananafish”, maar toen het gepubliceerd werd en veel bijval kreeg, werd het PDB. Dit verhaal is de eerste in een reeks over de fictieve familie Glass. PDB start met een telefoongesprek tussen Muriel Glass en haar moeder. Muriel is de echtgenote van de net van de oorlog weergekeerde Seymour Glass. Hij is mentaal een wrak en niet meer aangepast aan het leven dat hij had voor hij naar de oorlog vertrok. Muriel is een vrouw zonder zorgen, die zich liever bezig houdt met faits divers dan met het welzijn van haar man. Echter, wanneer ze haar moeder opbelt vanuit Florida, waar Muriel en Seymour hun tweede huwelijksreis beleven, verzekert ze haar moeder ervan dat Seymour volledig gezond is, zowel in lichaam als in hoofd. Ze valt door haar moeder niet te overhalen om toch terug te keren naar huis, en haar gekke man achter te laten. Seymour rust uit op het strand, terwijl zijn vrouw in hun hotelkamer verblijft. Daar ontmoet hij Sybil, ze is vijf à zes jaar. Sybil uit haar jaloezie ten opzichte van andere vrouwen, door Seymour te ondervragen over de vrouw (het meisje?) dat naast hem zat toen hij piano speelde. Seymour en Sybil gaan samen de zee in op een opblaasboot, en ze babbelen over allerhande zaken (olijven, …) en ook over de ‘bananafish’ (banaanvis). Nadat Sybil denkt dat ze er één gezien heeft, gaan ze uit de zee, en kust Seymour haar voet. Sybil loopt richting hotel, en Seymour beslist ook terug te gaan naar de hotelkamer. Aan de lift van het hotel geeft hij een vrouw onder haar voeten, omdat ze zogezegd naar zijn voeten aan het staren was. Nadat Seymour de hotelkamer binnentreedt, en zijn echtgenote uitgestrekt op het bed ziet liggen slapen, neemt hij zijn geweer en schiet zich door het hoofd. Het specifieke thema van dit verhaal is ‘vervreemding’. Seymour is niet meer de man die hij was voor de oorlog; de oorlog heeft een zware tol geëist. Ze hebben geen voeling meer met, ze zijn als het ware vervreemd van hun dierbaren. Muriel lijkt niet volledig te beseffen dat haar man het moeilijk heeft, en nood heeft aan haar liefdevolle aanwezigheid, en denkt dat hij compleet “sane” is. Seymour zoekt geborgenheid, liefde en warmte in het personage van Sybil. Sybil zelf heeft ook nood aan deze dingen, haar moeder laat haar aan haar lot over en “zal haar de olijf uit de martini wel brengen” als ze op zoek gaat naar haar dochter. Seymour beseft pas ten volle dat Sybil hem niet kan helpen in zijn zoektocht naar liefde, wanneer zij heel kinds (en voor hem raar) reageert op zijn kus op haar voet. Op dat moment lijkt hij zich volledig alleen te voelen, geïsoleerd als het ware. Omdat er geen redding mogelijk is, pleegt Seymour zelfmoord. Een verdere uitleg over het waarom van de zelfmoord wordt gegeven in de andere (kort)verhalen over de familie Glass. Maar wat is nu eigenlijk de banaanvis?

28/11/2012 15:13


7 of 7


De bananafish is een gewoon uitziende vis die in de zee in een gat zwemt waar zich bananen bevinden, en die opvreet. Echter, de banaanvis eet steeds teveel bananen, en kan daardoor niet meer uit het gat geraken. Uiteindelijk sterft hij. 1. ↑ Vanaf nu zal "A Perfect Day for Bananafish" vermeld worden als PDB

Eigen mening "Banana Fish" was de eerste manga die ik las... Hiervoor had ik nooit de nood gevoeld om een manga te lezen, noch in het Japans, nog in een andere -iets meer leesbare- taal. Echter, Banana Fish heeft me toch kunnen overtuigen om in de toekomst zeker nog eens een manga ter hand te nemen. Het verhaal zat goed in elkaar, met leuke wendingen, waardoor ik de aandacht er diende bij te houden. Spanning, en nieuwe dingen die aan het licht kwamen; zeer leuk, zeker omdat ik bij het lezen van "gewone boeken" ook op zoek ga naar zulke thema's. Dat dit het eerste volume is van een hele reeks (19!) zal me waarschijnlijk aanzetten om nog meer te lezen... Daar ik echter nog niet volledig vertrouwd was met dit type verhaal, d.i. de prenten, vond ik het vaak moeilijk om te onderscheiden wie wat zei. De personages waren westers, en het was mij niet steeds duidelijk wie wie nu eigenlijk was. Het taalgebruik viel me eigenlijk nogal mee, natuurlijk had ik een woordenboek en allerhande andere vertaaldingen nodig om alles goed te begrijpen. Maar het lijkt me dat ik vanaf de "eerste lezing" eigenlijk zo goed als alle verhaallijnen en pointes gesnapt had, en dat zorgt toch wel voor een goed gevoel.

Bronnen French, Warren. J.D. Salinger. Boston: Twayne Publishers, 1976. Gwynn, Frederick L, Joseph L. Blotner. The fiction of J.D. Salinger. Pittsburgh: University of Pittsburgh, 1958. Miller, J. J.D. Salinger: Pamphlets on American Writers, nr. 51-60. Minnesota: University of Minnesota Press, 1965. Salinger, J.D. Nine Stories. New York: The New American Library, 1962 (1954). s.n. <[email protected]>. "Boyfruit, a Banana Fish fansite, Triple Inspected for Freshness". <> (30-03-2008). s.n. "Yoshida Akimi 吉田秋生". <> (30-03-2008). en natuurlijk ook eigen inbreng :) Retrieved from "http://mediawiki.arts.kuleuven.be/popculwiki/index.php/Banana_Fish_-_%E3%83%90%E3 %83%8A%E3%83%8A%E3%83%95%E3%82%A3%E3%83%83%E3%82%B7%E3%83%A5" This page was last modified on 21 May 2008, at 15:29. Content is available under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 2.0 Belgium License.

28/11/2012 15:13

Banana Fish - バナナフィッシュ - PopularCultureWiki

Recommend Documents